De Corsowacht voorjaarseditie, juni 2010

De Corsowacht

voorjaarseditie, juni 2010

De Corsowacht


Startschot Onze dahliaknollen zitten weer in de grond en de stek doet zijn best om sterk te worden in de tunnel, zodat ook deze naar buiten mag. Op het bouwterrein is inmiddels de bouw van de tent al een heel eind gevorderd en de eerste onderdelen van de nieuwe corsowagen zijn reeds gemaakt. Kortom, een nieuw corsojaar is weer begonnen. Tijd dus ook weer om U weer op de hoogte te brengen doormiddel van een nieuwe Corsowacht. Zoals U gewend bent valt de Corsowacht ook in 2010 weer drie maal bij U in de bus. In deze éérste editie van dit jaar natuurlijk veel aandacht voor het ontwerp waar we dit jaar een gooi naar de prijzen proberen te doen. “Trien en Fooske” gaan we maken naar een ontwerp van Patrick en Marius. Verder zijn we op bezoek geweest bij de nieuwe voorzitter van Bloemencorso Zundert, Rini van Tilburg en is er aandacht voor één van onze hoofdsponsors, Maikel Elst. De winnaars van de steunkaartenactie worden bekend gemaakt en we zijn langs geweest bij “buitenbuurtschap” de Moeren. Kortom weer genoeg reden om er weer eens lekker voor te gaan zitten. Veel plezier met het lezen van deze Corsowacht en….

Graag tot ziens in de corsotent of op het veld!

Colofon De Corsowacht Jaargang 13, nummer 1 Juni 2010 De Redactie:

Kees Roovers, Marco Jorissen, Josepha Vermeiren, Anouk van Aert en Cristel Vriends

Contact:

[email protected] www.buurtschap-achtmaal.nl

De Corsowacht


De Corsowacht


Ontwerp 2010: “Trien en Fooske” Resultaat smaakt naar meer.

Na de bijzondere goede resultaten in 2008 en 2009 komt de lat om goed te presteren steeds hoger te liggen. Het gezegde aan de top komen is gemakkelijker dan aan de top blijven doet hier nu langzaam zijn opgeld. Goede resultaten smaken immers naar meer. En hoe lastig het ook is om er te komen, het went snel. Dat betekent echter niet dat het nu wel vanzelf zal gaan. Integendeel, om in het corso goed mee te blijven doen zul je steeds je grenzen moeten blijven verleggen. Wij zijn in Zundert immers steeds in staat te blijven vernieuwen. Het corso gaat met zijn tijd mee en blijft daardoor ongekende mogelijkheden behouden. Met deze wetenschap moesten ontwerpers, bestuur en buurtgenoten aan de slag om tot een goede ontwerpkeuze te komen.

De ontwerpkeuze.

Direct na het corso werden er door het bestuur termijnen gesteld waarbinnen ontwerpers hun ontwerpen konden indienen middels een open inschrijving. Na een voorselectie resulteerde dat uiteindelijk op 11 januari in Café De Toekomst in een zeer druk bezochte vergadering om tot een ontwerpkeuze te komen. Er werden 3 maquettes gepresenteerd waaruit kon worden gekozen. Frits Sprenkels (die in de jaren negentig deel uitmaakte van het trio dat onder meer “Pieter” had ontworpen) kwam met Expedition Time Travel, een uit drie wagens bestaande tijdmachine naar een idee van Jules Verne. Kevin Frijters en Kjeld van Kuijck presenteerde Trots, een grote trotse pauw die zijn verentooi in vol ornaat kon opzetten. Het derde ontwerp was van Patrick Gommers en Marius Arnouts. Zij kwamen met een conceptontwerp van 2 wagens waarin 2 door figuranten te bewegen poppen in een speciale constructie hingen. De werktitel van dit ontwerp was Poppenspel. Het bestuur had voor de verkiezingen een hele procedure de Franse theatergroep `Royal de Luxe` uitgekiend om de verkiezingen eerlijk te laten verlopen. Achteraf bleek dit niet nodig geweest te zijn, want in de eerste kiesronden haalden Patrick en Marius met 60% al direct een ruime meerderheid van de stemmen. Het concept in combinatie met het theatrale aspect sprak een grote meerderheid

De Corsowacht


De Corsowacht


meteen aan. Na Doodshoofd vindt iedereen het kennelijk weer eens tijd voor een spektakelwagen.

Het concept van het ontwerp.

Het concept van het idee van Patrick en Marius is afkomstig van de Franse Theatergroep Royal de Luxe. Ook wel bekend van de Olifant waarmee e Stuivezand enkele jaren geleden de 1 prijs heeft behaald. Een filmpje op Youtube van deze theatergroep, waarin te zien was hoe een grote pop door de straten van Antwerpen werd voortbewogen, heeft onze ontwerpers geïnspireerd. Het concept werd omgezet naar voor het corso haalbare en acceptabele vormen en afmetingen. Ook de bewegingen werden in de conceptmaquette verwerkt. Op deze manier kreeg iedereen alvast een goed beeld hoe het er in grote lijnen straks uit zou moeten komen te zien.

Van concept tot “Trien en Fooske” . Na de ontwerpverkiezingen zijn Patrick en Marius aan de slag gegaan om hun conceptidee verder uit te werken. Het idee werd uitgewerkt tot een prachtig project (want het is veel meer dan alleen maar een corsowagen) met de titel: “Trien en Fooske”. De poppen van de conceptmaquette zijn omgetoverd in een karakteristiek bejaard koppeltje dat bezig is met hun dagelijks ommetje door de straten van Zundert. Zij (Fien) en hij (Fooske) hangen ieder in een aparte wagen in een sierlijke constructie met hun voetjes net van de grond om te kunnen worden voortbewogen. Fooske heeft daarbij genoeg aan zijn wandelstok. Trien gaat met haar tijd mee en maakt gebruik van een rollater. Achter deze twee oudjes bevinden zich bij beide wagens een soort “fabrieken” vanwaar uit de corsobouwers het koppeltje in beweging kunnen brengen. Vanaf diverse plateaus, die met vaste trappen te bereiken zijn, kunnen de “operators” de poppen in beweging brengen. Met de titel hebben de ontwerpers nog wel even lopen stoeien. Gezocht werd naar een sprekende titel die goed bij de wagen past. De geopperde mogelijkheden zoals Poppenspel (te algemeen) en Let‟s move (te Engels/modern bij het realistische/nostalgische beeld) vielen uiteindelijk af. Tijdens een vergadering van de figuratiecommissie werd het idee geopperd om de “oudjes” allebei een herkenbare ouderwetse naam te geven. “Trien en Fooske” waren geboren.

De beweging.

De grootste uitdaging in dit project is zonder meer het op zo natuurlijk mogelijke wijze laten lopen van de grote poppen. Vaak gaat dat met touwen die via katrollen worden geleid. Het merendeel van de touwen zullen kunnen worden bediend vanaf de plateaus, maar ook vanaf de straat zal er aan de touwtjes moeten worden getrokken om de loopbewegingen er goed in te krijgen. De meer verfijnde bewegingen worden computergestuurd vanaf de controlepanelen.

De Corsowacht


De Corsowacht


Naast mensen die de onderdelen gaan bewegen zijn er ook regisseurs, begeleiders en duwers nodig om het spektakel in gang te zetten. Het geheel wordt gecompleteerd met sfeermuziek van de animatiefilm Up.

De maquette van “Trien en Fooske”

Oefening baart kunst.

Als iedereen zijn of haar rol toebedeelt heeft gekregen zullen er naar verwachting zo‟n 60 tot 70 mensen betrokken zijn bij het geheel op corsozondag. Om zo‟n grote groep mensen steeds op het juiste moment de juiste dingen te kunnen laten doen zal er veel geoefend moeten worden en zullen er strakke afspraken moeten worden gemaakt. Net als bij Doodshoofd zal Ron Schijfs ons hier weer bij behulpzaam zijn als regisseur. Vanwege de omvang van de regieklus heeft Ron vervolgens de hulp van Toine Zopfi ingeroepen. Het streven is om zo vroeg mogelijk een van de wagens klaar te hebben, zodat er vroegtijdig met het uitwerken en oefenen van de bewegingen kan worden begonnen, want hier geldt zeker “oefening baart kunst”. De kleding van de figuranten, duwers en begeleiders wordt heel vertrouwd. Iedereen zal immers worden uitgedost in uniforme werkkleding.

De kleuren en de bloemen.

De hoofdkleuren van Trien worden paars met roze, aangevuld met wit en nog enkele te bepalen felle kleurtjes in de outfit. Fooske wordt voornamelijk zwart met

De Corsowacht


De Corsowacht


wit en een beetje paars. De “fabrieken”achter “Trien en Fooske” zullen helemaal zwart met rood gekleurd worden. In omvang wordt het wederom een zeer groot geheel. In vierkante meters bloemen lijkt het dit jaar wel mee te vallen. Naar verwachting zullen wij ongeveer 700 kisten bloemen nodig hebben. Het merendeel van de bloemen zal van onze eigen velden moeten komen. Als dat niet helemaal lukt, kunnen wij waarschijnlijk met ruilen al heel eind komen.

Aan de slag

Ondertussen is men al op diverse fronten aan de slag gegaan met de voorbereidingen. Zo is ons oude onderstel aangepast en vernieuwd, is een werkgroepje bezig met de “fijne bewegingen”, zijn er offertes opgevraagd voor het buigen van de constructiepijpen en is een figuratiecommissie de grote lijnen al aan het uitzetten. Al bij al belooft 2010 voor buurtschap Achtmaal weer een bijzonder corsojaar te worden met een grote uitdaging om van “Trien en Fooske” een spektakelstuk te maken dat de nodige indruk zal maken tijdens het komende corso.

Trekking steunkaartenactie Tijdens de algemene vergadering op maandag 10 mei jl. vond de trekking plaats van onze jaarlijkse steunkaartenactie. Deze trekking leverde de volgende 10 prijswinnaars op: Lot 0034 Lot 0102 Lot 0854 Lot 0580 Lot 0711 Lot 0582 Lot 0198 Lot 0084 Lot 0461 Lot 0217

Boden van Opstal Groosman Jorissen Jorissen Nouws Suykerbuyk Hendriks van Laerhoven B.I.G.

Achtmaalseweg 159 Ostayensebaan 4 Helstraat 8a Achtmaalseweg 159d Past. De Bakkerstraat 51 Achtmaalseweg 159e Kraaiheuvelstraat 1c Blokenstraat 12 Eendekooistraat 8 Hofdreef 32 Zundert

Alle prijswinnaars ontvangen ieder 2 tribunekaarten voor de A-tribune. De plaats waar het corso op z‟n mooist is en waar je het corso met volle teugen kunt beleven. Ook dit jaar was de actie weer zeer geslaagd. Iedereen die ons weer heeft gesteund willen wij hartelijk danken.

De Corsowacht


De Corsowacht


Interview met de nieuwe corsovoorzitter: Rini van Tilburg In de vorige editie van de Corsowacht hebben we kunnen lezen hoe René Bastiaansen terug keek op zijn voorzitterschap van Stichting Bloemencorso Zundert. Rini van Tilburg heeft hem opgevolgd en is onze huidige voorzitter. Hoog tijd om eens kennis te maken met Rini!

Rini, stel jezelf even voor aan onze lezers.

Ik ben Rini van Tilburg en ik ben getrouwd met Josepha Jochems. Tot in 2005 ben ik wethouder geweest en directeur van QNP. Sinds 2006 heb ik mijn eigen productiebedrijf van biodiesel opgestart en in 2005 ben ik in het bestuur van Stichting Bloemencorso Zundert gevraagd.

Kun je iets meer vertellen over je bedrijf?

Vanuit mijn wethouderschap kwam ik vaak in aanraking met nieuwe energie, vanuit daar is eigenlijk het idee ontstaan om biodiesel te gaan produceren van (oud) frietvet. Inmiddels werken we met 4 personeelsleden in Breda aan BIO DSL. Via dit bedrijf doe ik ook aan kleine sponsoring voor buurtschap Klein Zundert. Ik heb een grote afvalbak bij de buurtschap staan waar iedereen zijn oud frietvet in kan doen, waar ik dan een vergoeding voor geef. Ik ben wel van plan dit bij meerdere buurtschappen te gaan doen, maar zit nog met logistieke problemen. Mochten toch mensen hun frietvet in emmers o.i.d. gaan bewaren, dan mogen ze deze van mij altijd inleveren bij de buurtschap waarop ik dan een vergoeding kan toekennen.

Waarom ben je als wethouder gestopt?

Eigenlijk ben ik gestopt in verband met de discussie rondom Patersven. Daarnaast heb ik ook gemerkt dat in de politiek ieder zijn eigen belangen heeft, waardoor processen vaak lang duren. Daarnaast zijn we natuurlijk aan veel wetgeving gebonden. Ik heb wel veel geleerd van het wethouderschap, zoals het aansturen en leiden van grotere groepen.

Hoe ben je in het bestuur van Stichting Bloemencorso Zundert beland?

In 2005 ben ik door René Bastiaansen in het bestuur gevraagd en heb ik me

De Corsowacht


De Corsowacht


toegelegd op de sponsorcommissie. Een paar jaar geleden werd ik door René benaderd voor de functie van voorzitter. Toen was ik echter nog raadslid en vond ik dat niet samen gaan. Daarom is René uiteindelijk een jaar langer aangebleven en na drie maanden overlappende functies ben ik gestopt als raadslid en doorgegaan als voorzitter van de stichting.

Ben je altijd al corsoliefhebber geweest?

Eigenlijk niet. Wij gingen vroeger vanuit Achtmaal wel ieder jaar naar de optocht kijken, maar meer ook niet. Later toen ik in Zundert ging wonen, kreeg ik wat meer interesse, maar pas als wethouder kreeg ik meer kijk op het bloemencorso. De laatste jaren ga ik een paar keer helpen in het laatste weekend, maar meer eigenlijk ook niet. Nu, in mijn rol als voorzitter, zie ik dat ook niet echt gebeuren. Wel ga ik het laatste weekend bij iedere tent kijken en probeer ik er van tevoren al een keer geweest te zijn.

Wat vind jij leuk als bestuurslid?

Ik vind het altijd leuk om sponsoren te ontvangen of een presentatie (en film) te geven aan geïnteresseerden. Zo hebben we een keer een groep van PWC ontvangen waar we een weekendarrangement voor hadden samengesteld. Na een presentatie in het van Gogh centrum, zijn zij hun logo gaan steken bij Klein Zundert op zaterdag. Uiteindelijk hebben ze bloemen getikt op de wagen. Op zondag hebben zij op het Zonneplein de optocht bekeken en hebben ze een geweldig weekend gehad. Dát soort dingen zou ik wel vaker willen doen, maar het is ook een belasting voor de mensen die het al zo druk hebben in het laatste weekend.

Heb je nog plannen met de stichting?

Er zijn wel een aantal dingen waar we op dit moment mee bezig zijn. Als eerste wil ik de het corso wat meer aandacht geven en de PR verdiepen. Ik vind dat het totaal aantal mensen wat ons corso ziet, vergroot moet worden. Dat kan óf door te komen óf door tv. Hier wil ik dan de beleving meer proberen over te brengen, want vaak hebben ze in Roosendaal al geen idee waar we het over hebben. Daarnaast willen we een nieuwe commissie opzetten „creativiteit en opleiding‟. Dat idee kan leiden tot een „corso-academy‟ waar lascursussen, cursussen m.b.t. ontwerpers of vormgevers in gehouden kunnen worden, overkoepeld voor en door alle buurtschappen. Als laatste wil ik ook zeker de veiligheid verdiepen, aangezien de wagens steeds groter en complexer worden, wat meer aandacht vergt. Jullie weten zelf natuurlijk als geen ander wat er allemaal kan gebeuren in zo‟n tent.

Hoe denk jij over de gemeentegrenzen?

Ten aanzien van het corso denk ik niet zozeer in gemeentegrenzen, maar in praktische grenzen. Ik denk niet dat mensen van verder weg dan Schijf zich zullen aanmelden, als je ziet hoeveel moeite Schijf en Achtmaal hebben met de rit naar Zundert toe. Verder beslist de stichting daar ook helemaal niet over, het is enkel een adviesorgaan richting de Raad van Buurtschappen toe.

De Corsowacht


De Corsowacht


Hoe zit het met het corsoplein aankomend jaar?

Die blijft dit jaar hetzelfde als vorig jaar. We merkten dat er ieder jaar een aantal mensen buiten de boot vielen, wanneer de bouwers in de loods staan en de kroegtijgers in de cafés. Het plein bied hier een prima oplossing voor! De entree blijft ook hetzelfde, maar zal beter worden aangeduid. Wel zorgen we er dit jaar voor dat de nummer 1 beter in zicht komt te staan, dat was vorig jaar echt jammer en hoort niet zo.

Wat zijn jou verplichtingen tijdens het corsoweekend?

Op vrijdagavond gaan wij met sponsoren rond, op zaterdagmiddag met de burgemeester en wethouders en op zaterdagavond ontvangen wij onze gasten. Op zondagochtend fiets ik vaak in de ochtend een rondje of alles nog wel in orde is en ben ik daarna van 11:30 tot 20:00 in de sponsorhome te vinden. Vaak ben ik na 22:00 klaar en dan heb ik weer even genoeg gehad. Op maandag fiets ik weer even rond, waarna we bijvoorbeeld vorig jaar een sponsorhoek voor de Rabobank hebben ingevuld. Ik ben nog aan het nadenken over het afronden van ons corso om 22:00, want dat mag best een groter feest worden. Dinsdagochtend fiets ik weer rond en woensdag gaat alles weer een beetje het normale leven leiden.

Zijn er nog andere sponsoractiviteiten?

Iedere vrijdag voor de maquettepresentatie nodigen we de „vrienden van corso‟ uit, welke het corso financieel steunen. Zij ontvangen dan een speldje van het winnend ontwerp en hebben daarnaast als voordeel dat zij net iets eerder tribunekaarten kunnen kopen.

Heb je nog wel tijd om thuis door te brengen?

Eigenlijk meer dan voor mijn voorzitterschap. Het corso zie ik ook echt als een hobby, terwijl de gemeenteraad een job was waar je altijd aan het werk was. Tegenwoordig heb ik mijn werk + 1 hobby en dat is het corso (naast de pallieterrun), wat heel goed werkt voor mij.

Rini, wat vind jij de mooiste wagen allertijden?

„Korenschoof‟ van de Berk in 1990 en „Moeders kroost, die geweldig opviel vanwege zijn eenvoud. Van buurtschap Achtmaal vond ik de motorrijders van vorig jaar echt heel mooi. Eigenlijk heb ik bij buurtschap Achtmaal wel vaker het gevoel gehad dat ze wat hoger mochten eindigen vanwege het ontwerp.

Wil je verder nog iets kwijt aan onze lezers?

Ik wil de Achtmaalse bouwers weer veel succes wensen en hoop op een top 3plek. Jullie hebben in ieder geval bewezen dat jullie het kunnen. Ik vind het ook altijd mooi wanneer een buurtschap zelf verrast raakt en jullie prijzen van de afgelopen twee jaar hebben dat ook zeker waargemaakt. Als ik ook zie hoe het nu onder de buurtschap leeft, dan voel ik van buitenaf dat er de laatste tien jaren veel veranderd is en dat vind ik zeer knap. Het blijft natuurlijk vrijwilligerswerk. Zet „m op!

Rini en Josepha, bedankt voor jullie gastvrijheid en het gesprek. Veel succes met het voorzitterschap!

De Corsowacht


Corso’s in binnen en buitenland: “Varend Corso Westland” Deze keer in de rubriek corso‟s uit binnen- en buitenland „het Varend Corso Westland. Het Varend Corso Westland is een jaarlijks terugkerend, uniek en kleurrijk evenement. In het weekend van 30, 31 juli en 1 augustus varen zo‟n zestig fraaie, met bloemen en planten, groenten en fruit gedecoreerde boten een vaarroute van ongeveer 70 kilometer langs verschillende plaatsen. Elke corsodag heeft een eigen route in de regio. Op vrijdag 30 juli is dat de „Rijnmonddag‟, zaterdag 31 juli augustus de „Westlanddag‟ en zondag 1 augustus „Delflanddag‟. Eerst een stuk je geschiedenis. In 1998 werd in het Westland het eerste varend corso georganiseerd. Dit tgv het 800-jarig bestaan van de gemeente Poeldijk. Er werd toen besloten om twee corso‟s samen te voegen tot een groot Westlands evenement. Dit was het rijdend corso uit de gemeente Naaldwijk en de e Lierse Gondelvaart. In het 1 prijs corsoboten begin deden er voornamelijk bedrijven mee aan het corso. Tegenwoordig varen er ook veel verenigingen en mensen uit de dorpen mee. Ook het bezoekers aantal is in de loop der jaren flink gegroeid. Eerst kwamen er alleen maar mensen uit de buurt kijken. Maar tegenwoordig komen ze uit alle hoeken van Nederland en zelfs uit het buitenland om te kijken naar dit mooie corso. De laatste jaren waren er zelfs 300.000 bezoekers. Mede hierdoor is de organisatie ook een stuk professioneler geworden. In de begin jaren waren ze met vijf mensen tegenwoordig bestaat de organisatie uit een bestuur en vier werkgroepen. Een werkgroep financiën en een werkgroep creativiteit. Deze houdt zich bezig met het ontwerp maar ook de uitvoering en alles wat daar tussen zit. Dan heb je een werkgroep Organisatie en Schippers. Dit is natuurlijk bij een varend corso erg belangrijk. Zij zorgen voor de route, de rustplaatsen, vergunningen en voor de schippers. Als laatste is er een werkgroep PR. Daarnaast helpen er nog honderden vrijwilligers mee om die dagen tot een mooi eind te brengen.

De Corsowacht


Bij een varend corso horen natuurlijk ook boten. Dit zijn niet zomaar boten maar echte „Westlanders‟ en „Zeil Westlanders‟.Vroeger werden deze boten gebruikt om tuinbouwproducten naar de veiling te vervoeren. Toen werden ze nog gemaakt van hout. Tegenwoordig maken ze deze boten van staal en ijzer. Deze boot heeft ook een opmerkelijke vorm en maat. Deze boot is namelijk speciaal gemaakt om te varen door de ondiepe Westlandse en Delflandse wateren. De boten kunnen wel 10 tot 18 meter lang zijn en wel 10 tot 30 ton laden. De boot werd met een vaarboom voortbewogen. Bij het corso varen er drie typen boten mee. Zo heb je de Corsoboten. Dit zijn de boten die hierboven beschreven staan. Rondom het jaarthema wordt hierop een decoropbouw gemaakt en bewerkt met bloemen, planten, groente en fruit. De schipper en zijn maatje dienen kleding te dragen die past bij de gekozen titel. Daarnaast heb je de Zeilende westlanders. Dit zijn historische beurtvaartschepen die voorzien zijn van een beweegbare mast en luiken. Op deze schepen mag gezien 1e prijs kleine vaartuigen het karakter geen decorbouw toegepast worden. De schipper en zijn maatje gaan in kleding die past bij de historie of de decoratie van het schip. Daarnaast wordt het schip versierd met groente, fruit, planten en bloemen die passen bij het karakter van het schip. Dan heb je nog de kleine vaartuigen. Dit zijn alle kleinere vaartuigen zoals bijvoorbeeld sloepen en vletten met een maximale lengte van ca. 7 meter. Deze deelnemers zullen veelal hun vaartuigen royaal moeten decoreren. Bemanning van de kleine vaartuigen bestaat uit de schipper en zijn maatje. De kleding van de bemanning moet passen bij het geheel. Je kunt op verschillende manieren deelnemen aan het Varend Corso. Zo heb je de commerciële deelnemers. Deze deelnemers betalen inschrijfgeld en in ruil daarvoor krijgen ze een boot met schipper. Daarnaast moeten ze de boot zelf versieren rondom het thema. Ook heb je niet commerciële deelnemers. Deze betalen geen inschrijfgeld maar krijgen subsidie. Ook deze groep moet zelf de boot aankleden rondom het thema. Voor een boot en een schipper wordt wel gezorgd.

De Corsowacht


De Corsowacht


Dit jaar wordt Varend Corso Westland uitgewerkt in het thema „Vreemde Vogels‟. De corsoboten krijgen allemaal een eigen titel. Van te voren zijn er een heleboel titels bedacht en ook al een aantal suggesties voor de aankleding, door de werkgroep creativiteit. Op de uitzoek dag kunnen de deelnemers een titel meenemen en hier rondom de boot versieren. Door dit van te voren vast te stellen hoopt de organisatie een heel afwisselend corso te krijgen. Daarnaast worden de boten natuurlijk ook gejureerd. Zij beoordelen de kwaliteit van de deelnemende boten. De jury zal in 2010 de boten beoordelen op het arrangement, maar ook op het spel, de decors, de kostumering en de uitwerking van het thema. Per categorie zijn er 2 prijzen te winnen. Ook is er een figuranten prijs een publieksprijs en een originaliteit prijs. De prijsuitreiking is op vrijdag avond 30 juli in Maasland tijdens de vlootschouw. Wie nog meer informatie wil of nog meer mooie foto‟s wil zien van het Varend Corso kan kijken op de website: www.varendcorsowestland.nl Het is zeker de moeite waard om eens een kijkje te nemen.

Een hoofdsponsor aan het woord: Maikel Elst In eerdere edities van de Corsowacht hebben wij het belang van sponsors voor de financiële huishouding van het corso in zijn geheel en voor onze buurtschap in het bijzonder al nader belicht. Vanwege dit toenemende belang is binnen onze buurtschap een sponsorcommissie samengesteld. Deze commissie heeft afgelopen winter een uitgebreid sponsorpakket samengesteld met als doel meer sponsorgelden te kunnen genereren. Daarbij is de aandacht vooral uitgegaan naar het werven van grotere sponsors door middel van het bieden van aantrekkelijke sponsorpakketten. Uiteindelijk is het gelukt om 4 hoofdsponsors “nieuwe stijl” binnen te halen. Samen met een aantal middelgrote sponsors en een groot aantal kleinere sponsors vormen zij een prima basis voor een gezonde financiële huishouding. Met deze sponsorinkomsten worden wij in staat gesteld om op niveau te blijven wedijveren met onze corsoconcurrenten. Een van de tegenprestatie die wij de hoofdsponsors hebben geboden is om in de Corsowacht middels een interview Achtmaal mee te laten kijken achter de schermen van hun bedrijf. In deze editie geven wij graag het woord aan: Maikel Elst, vanwege zijn sponsoring met M.I.P Silo‟s en Tanks.

Maikel stel je even voor aan onze lezers.

Ik ben Maikel Elst, wonend met mijn vriendin Brendy en twee kinderen, Aukje en Jaro, in Achtmaal naast de bloemencorsotent. Naast werk ben ik het liefst in de weer met mijn gezin en zijn mijn auto en tuinieren mijn grootste hobby.

De Corsowacht


De Corsowacht


Maikel, kun jij onze lezers vertellen welk werk jij doet? e

Sinds mijn 18 heb ik een bedrijf van mijn pa, René Elst, overgenomen. Veld-VBeton Nederland. Veld-V-Beton Nederland heeft de alleen verkoop voor Nederland van betonproducten voor de agrarische sector die door Van der Velden beton In België worden geproduceerd. Tevens doet dit bedrijf ook de montage werkzaamheden van deze producten. Hier zijn zo‟n 25 mensen werkzaam. In 1999 is Privacon Hekwerken opgericht. Privacon produceert hekwerken en kent een fabriek in Polen en meerdere verkoopkantoren in verschillende landen. Hier zijn zo‟n 85 mensen werkzaam. Beide bedrijven zijn gevestigd in Mill, achter Eindhoven. Daarnaast zit ik samen met pa en mijn zus Pascalle in de directie van M.I.P., waar silo‟s en tanks van polyester geproduceerd worden. Hier zijn zo‟n 115 mensen werkzaam. Alle bedrijven bij elkaar vertegenwoordigen wel zo‟n 30 juridische entiteiten.

Hoe verdeel je je aandacht tussen deze drie bedrijven?

Veld-V-Beton en Privacon lopen wel, daar hoef ik zelf niet veel aan te sturen. Dat doet mijn compagnon, het managementteam en de controllers. Meestal ben ik daar zo‟n 1 dag in de week, maar mijn bezoek aan Polen is al wel bijna een jaar geleden. Eigenlijk is dat toch wel te lang, maar het heeft nu geen prioriteit. Op dit moment ben ik met name bezig met het doorontwikkelen van M.I.P.

Je bent dus voornamelijk met M.I.P. in de weer?

Ja, M.I.P. bevindt zich in een periode van snelle groei, waar nu de aandacht op het doorontwikkelen van producten wordt gelegd. De afgelopen twee jaar is onze omzet en het aantal werknemers verdubbeld en in 2008 hebben we twee prijzen gewonnen: „Ondernemer van het jaar‟ in België en „Excellente ondernemingsprijs‟ in Antwerpen. Onze laatste ontwikkeling is een concept van het in elkaar schuiven van silo‟s als plastic bekertjes. Dit zorgt o.a. voor goedkopere transportkosten.

De Corsowacht


Daarnaast blijven we het product doorontwikkelen. Een nadeel van ons product: onze polyester silo‟s kennen bijvoorbeeld een enorm lange houdbaarheidsdatum, waardoor de klant niet snel weer bij ons terug komt.

Wat zijn jouw taken bij M.I.P.?

Bij M.I.P. ben ik de general manager en leid ik de directie. Ons pa neemt een stapje terug en Pascalle regelt ons debiteurenbeheer en de personeelszaken. Door voornamelijk het Management Team aan te sturen, weet ik in grote lijnen wel hoe het erbij staat maar ik kan zeker niet alle werkzaamheden overnemen. Het voordeel is dat ons pa wel echt álles weet en dat hij ook nog betrokken is. Ik vind het nog steeds knap dat ons pa met helemaal niks is begonnen en dit allemaal zo heeft opgebouwd.

Wat maakt M.I.P. uniek?

e

Sinds M.I.P. ongeveer 10 concurrenten heeft overgenomen, wordt M.I.P. als de 2 grootste partij op de markt gezien. Nummer 1 is een nog veel groter concern dan M.I.P. waardoor wij toch als een kleine speler worden gezien. Dit verstevigen wij door te opereren als familiebedrijf met een snelle service. Daarnaast letten wij goed op onze kwaliteit en de veiligheid van onze mensen. M.I.P. is een groot productiebedrijf, waar wordt gewerkt met brandgevaarlijke stoffen. Zo is er ongeveer 3600 m² afgebrand in 2006. Dit was ontstaan doordat de stoffen die vrijkomen bij het verwerken van polyester in de zomer verdampen en er statische elektriciteit was ontstaan. In enkele seconden verspreidde zich een vlammenzee en we mogen van geluk spreken dat iedereen een weg naar buiten heeft kunnen vinden en er niemand zwaargewond is geraakt. Sindsdien hebben we nog meer maatregelen getroffen, maar het werk blijft gevaarlijk. Naast de strenge controles van de ARBO dienst, hebben wij ook onze eigen veiligheidsmensen in dienst. Daarnaast heeft het personeel een opleiding van ongeveer een jaar gevolgd en krijgen onze mensen goed betaald, waardoor er een vaste kern aan personeel is ontstaan.

De Corsowacht


Ben je met al deze bezigheden ook vaak in het buitenland?

Nu niet meer zo veel. We hebben gigantische tropenjaren gehad, maar nu werk ik weer normale werktijden. 6 dagen vertrek ik om 6 uur ‟s ochtends en ben ik rond 19:00 uur thuis. Op vrijdag ben ik altijd om 18:00 uur thuis en op zaterdag om 12:00 uur. Dat hebben Brendy en ik zelf zo afgesproken en daar komt niks tussen. Privé is altijd nog het belangrijkste. Werk laat ik ook altijd op het werk. Als ik thuis kom, dan ben ik daarmee klaar.

Maikel, waarom ben jij hoofdsponsor van buurtschap Achtmaal geworden?

Ik sponsor eigenlijk alles op Achtmaal. De rest houd ik af. Ik heb er zelf namelijk ook plezier van als er iets op Achtmaal te doen is. Wij wonen hier heel graag en zien onszelf hier dan ook niet meer weggaan. De buurtschap zien wij ook echt als gezellige buren. We zijn al weer een tijdje aan het wachten tot de tent weer gezet wordt en vinden het altijd jammer wanneer deze weer weg gaat.

Ben je zelf actief in de tent?

Ik ben er wel eens geweest en ik vind het ook wel leuk, maar de vrije tijd die ik heb besteed ik toch niet in de tent. Wellicht dat we aankomende jaren met de kinderen kunnen gaan, die krijgen er ook al meer een leeftijd voor. Ik zie de corsotent echt als een buurman, ik leen er wel eens wat en ik sta altijd uit het raam te kijken wanneer de wagen naar buiten wordt gereden.

Hoe vier jij bloemencorso?

Wij gaan ieder jaar kijken bij „de kèrel‟, waar we er dan een feestje van maken met vrienden. Op maandag gaan we naar het veilingterrein.

Wat vind je de mooiste wagen van onze buurtschap? „Mam, we sein bij Pieter spelen‟. Die is echt bij mij blijven hangen, ook door de prijs die toen behaald werd. Dat was eindelijk eens een hoge prijs.

Maikel, wil jij nog iets kwijt aan onze lezers?

Ik wil nog wel kwijt dat wij het corso van Achtmaal een warm hart toe dragen en hopen dat ze nog lang buren mogen blijven, want dat vinden wij zeker gezellig.

Maikel en Brendy, bedankt voor de gastvrijheid en jullie tijd en inzet voor dit interview!

De Corsowacht


De Corsowacht


Veldploeg is al druk in de weer geweest Na een lange winter was het voor onze veldploeg weer een verademing dat ze weer aan de slag konden gaan op onze bloemenvelden. Door de hevige sneeuwval en de nodige regen kon er vrij laat worden begonnen met het klaarleggen van de velden, omdat het veel te nat was. Gelukkig waren de weergoden ons begin april goed gezind en droogde de boel met een beetje hulp, door de grond goed te cultiveren, binnen enkele weken goed op. Op de Buntweg en de Molenweg werden de velden voorzien van verse stalmest en kalk. Het veld aan de Molenweg werd extra bewerkt met een ondergronder om de zware grond eens goed los te maken. Terwijl deze werkzaamheden binnen een kort tijdbestek werden gerealiseerd dankzij diverse grondbewerkers, werden in De Griend de nieuwe knollen gesplitst en werd de stek opgepot en in de tunnel op het veld aan de Molenweg geplaatst. De knollen aan de Buntweg werden op vrijdagavond 23 april en zaterdagmorgen 24 april geplant. Aan de Molenweg werden de knollen op dinsdagavond 27 april geplant. De verdeling van de knollen over het veld was als nooit tevoren. Toen de laatste knol werd geplant was het gehele veld volledig gevuld. Er was geen knol over en er was er ook niet eentje tekort. In de hoop iets eerder over een goed veld te kunnen beschikken, werden de knollen een week eerder geplant dan gebruikelijk. Of dit gaat lukken zal deels ook afhangen van de weergoden. De opgepotte stek kan vanwege de ijsheiligen die doorgaans omstreeks 15 mei langskomen, natuurlijk niet eerder dan gebruikelijk worden uitgeplant. De stek is immers niet vorstbestendig. Het assortiment heeft dit jaar ook enkele opmerkelijke wijzigingen ondergaan. Zo beschikken wij dit jaar over een nieuwe witte decoratieve bloem, genaamd Polar

De Corsowacht


De Corsowacht


Ice. Het is de bedoeling dat dit soort de oude vertrouwde My Love (witte ster) gaat vervangen. Daarnaast zal Red Fox (donkerrood) dit jaar de bij ons stilaan vertrouwd geworden rode pompon Nescio vervangen. Doris Duke (rose decoratief) is terug na lang weggeweest te zijn. Nu alles is geplant en voorzien van de nodige meststoffen hopen wij straks weer over prachtige bloemenvelden te kunnen beschikken. Aan de veldploeg zal het zeker niet liggen. Dus nu maar hopen dat de weergoden ons weer goed gezind zijn, want van hen zal het resultaat voor een groot deel gaan afhangen.

Buitenbuurtschap “De Moeren” Zoals bekend hebben we inmiddels alle “grote” buurtschappen welke deelnemen aan ons Zundertse corso de ruimte gegeven in de Corsowacht. Hoog tijd om eens te kijken hoe de buitenbuurtschappen georganiseerd zijn. In deze editie het woord aan: De Moeren. Heren, kunnen jullie je kort even voorstellen aan onze lezers?

J: Ik ben Jack Goossens en in het dagelijks leven geef ik douane advies. Ik ben geboren en getogen in de Moeren. Binnen onze buurtschap zit ik in het bestuur, waar ik corsocoördinator ben en ik ben vertegenwoordiger in het bestuur van de commissie buitenbuurten. H: Ik ben Henk Krouwel. Sinds 2006 woon ik op de Moeren, op de grens met Achtmaal. Ik ben eigenlijk meteen actief geworden binnen de buurtschap. Ik ben ontwerper van beroep bij de gemeente Breda, de nieuwe haven van Breda, is onder andere mijn ontwerp. T: Ik ben Theo van Empel. Ik woon alweer jaren in de Moeren en zit samen met Jack in het bestuur van onze buurtschap, waar ook ik in de corsocommissie zit. Ook ik ben op de vergadering van de buitenbuurten aanwezig.

Hoe groot is jullie buurtschap eigenlijk?

J: Onze buurt loopt tot aan de bocht bij Leo Verpalen, tot tegen Hulsdonk aan. H: Tot de Schijfse baan en de Eldertstraat. T: Ik geloof dat er zo‟n 55 gezinnen binnen onze buurtschap vallen.

Wat ondernemen jullie zoal met de buurt?

J: Eigenlijk zijn wij net een grote corsobuurt, maar dan in het klein. T: We hebben o.a. een nieuwjaarsborrel, maar ook fietstochten en binnenkort houden we een wandeltocht langs de buurtgrenzen. J: Daarnaast organiseren we ook een barbecue en een buurtfeest. Bij dit buurtfeest in september kon je met je groep „de wisselbeker‟ verdienen. Dit jaar

De Corsowacht


De Corsowacht


heb ik „m in huis staan. Eigenlijk kenmerken al onze activiteiten zich doordat het lekker low budget georganiseerd wordt, maar wel heel gezellig is. H: Zo was er ooit een bingo waar ieder zelf wat prijzen mee naartoe nam, we hadden toen een ongelooflijk grote prijzentafel. J: Onze boswandeling is ooit ook begonnen onder het mom „neem allemaal een fles drank mee welke je toch nooit opdrinkt‟, dat werd ook een hele mooie avond. H: Daarnaast eten wij met onze bouwavond ook altijd soep en worstenbrood ‟s avonds en beginnen we vaak met eieren en spek. J: En ook met kindercorso bouwen we samen met de buurt.

Waar kunnen wij jullie van kennen?

T: We hebben drie jaar lang een poort gemaakt bij de entree van het veilingterrein. Zo‟n ingang blijkt toch lastig te bouwen. J: Vooral het Rubenspaneel met het hele kleurenpallet was lastig, maar je kent ons ook van onze samenwerking met Grime Zundert, met wie wij de standplaatsen bouwen. H: Vorig jaar stonden we helaas tegenover de friettent, waardoor er veel troep e.d. op de wagens kwam te liggen. J: Ik snap ook nog steeds niet waarom er zoveel kapot wordt gemaakt tijdens de avonden, maar dit jaar zijn we bezig met een meer opvallende plaats.

Hoe verloopt jullie bouwproces?

J: De hoeveelheid valt wel mee vergeleken met andere buurten. T: Vaak spreken we onderling een paar avonden af, zonder een echte vooraankondiging. Soms zijn we daardoor met 5 man, maar afgelopen jaar bijvoorbeeld op vrijdagavond met 30. H: Onze wagens zijn natuurlijk ook beperkt qua constructie, ze zijn ongeveer 3 bij 4 en 3 meter hoog. J: We moeten er vooral voor zorgen dat het stevig is, omdat toch veel kinderen erop gaan staan.

De Corsowacht


De Corsowacht


Waar is jullie bouwplaats?

T: Wij hebben de allermooiste bouwlocatie van heel Zundert, namelijk de schuur van het landgoed. J: Het is wel jammer dat het tik- en het steekwerk zich apart van elkaar bevinden. T: Dit is onze derde locatie, vroeger gebruikten we de schuur van Pietje Mutsters op de Rucphenseweg, maar het is wel fijn om dichterbij en midden in de buurt te zitten.

Hebben jullie ook jullie eigen ontwerper en/of bloemenveld?

T: André Roks is de ontwerper van alle podia van Grime Zundert en voor een bloemenveld zijn er te weinig mensen actief. J: Wellicht kunnen we het klooster een keer vragen, aangezien zij ook lid van onze buurt zijn. T: Er is ook weinig bouwkennis bij ons in de buurt. Wel verzorgen wij opleidingen via de corso-academy. Zo heeft Erwin Braspenning vroeger ook bij ons ontworpen. Wij hebben hem toen best complexe dingen laten maken, zoals een spiraal. J: Bloemen bestellen we via de centrale bloemencommissie.

Hoe kijken jullie vooruit?

T: De laatste jaren hebben we geprobeerd meer buitenbuurten te benaderen, maar helaas. J: Ooit zijn we begonnen met 4 of 5 buurten; Schijf, de Lent, de Driehoek en Wernhoutsburg ter Rijk. T: Wij hebben niet als buurt de ambitie om een grote buurt te worden. H: Daar hebben we ook de mensen helemaal niet voor. J: Nu Schijf met een grote wagen mee doet, hebben wij zeker 20 personen minder in onze buurt zitten. Daarnaast zijn we in een vergadering altijd bezig met hoe wij onszelf beter kunnen profileren, ook op de zonnewijzer e.d..

Hoe wordt je lid van de buurtschap?

J: Sinds vorig jaar zijn wij officieel een vereniging en in de statuten staat dat je een binding moet hebben met de Moeren. Je moet er bijvoorbeeld wonen of gewoond hebben en daarnaast een binding voelen. Dat is ook om ervoor te zorgen dat de bezoekers van de camping niet zomaar allemaal lid worden. T: Iedereen betaalt contributie voor het lidmaatschap. Dit geld wordt ook besteed voor sociale dingen in onze buurt.

Hoe is het bestuur georganiseerd?

J: Bij ons is alles om de buurt georganiseerd, niet om het corso. Zo zijn er twee vertegenwoordigers die zich bezig houden met het corso (Theo en ik) en zorgt er weer iemand anders voor het bezoeken van zieken in onze buurt. T: We hebben ook een redactie voor onze buurtkrant, welke vrij onregelmatig verschijnt.

De Corsowacht


Hebben jullie ook een heraldiek vlag?

J: Wij hebben er zelf nog geen, maar ik vind die vlaggen wel een heel mooi straatbeeld geven. T: Er is wel een vlag voor ons in de maak, daar gebruiken we ons logo voor. H: Dit logo is te vinden op de polo‟s die we al enkele jaren aanhebben tijdens corso.

Hoe redden jullie het financieel?

T: We worden gesponsord door de corsostichting. J: En materialen regelen we vaak onderling, zoals bij DHL waar we pallets en karton halen tegen een kleine bijdrage. En de website die we nu aan het bouwen zijn, wordt gesponsord door de Rabobank. Daarnaast verhuren we onze gouden rozen ook nog steeds, er zijn er pas weer een heel stel bijgemaakt.

Wat vinden jullie de mooiste corsowagen ooit?

J: Lichtgeest van Laer-Akkermolen. H: Ik vind het jammer dat het corso niet zo bekend is in bijvoorbeeld Breda of Roosendaal. Ikzelf ben daardoor pas kort bekend met het Mechaniek uit vroeger tijden (1952) corso. De mooiste wagen die ik ooit heb gezien was Rhino, de winnaar van vorig jaar. Het was gewoon een hele mooie wagen en strak van ontwerp. T: Moeders Kroost.

Willen jullie nog iets kwijt aan onze lezers?

T: Ik hoop dat Achtmaal nog een s een keer gaat winnen. J: Wat jullie nu maken, is van hetzelfde ontwerp als de olifant van Stuivezand. Als jullie het lukt om dit te maken, dan schat ik in dat het heel mooi zal worden.

Jack, Henk en Theo, ontzettend bedankt voor jullie gastvrijheid en ons gezellig gesprek. Wij wensen uiteraard buurtschap De Moeren weer een fijn bouwjaar dit jaar!

De Corsowacht


De Corsowacht voorjaarseditie, juni 2010

Recommend Documents