juni 2010

Algemeen Nijmeegs Studentenblad / juni 2010

Neerlands hoop in bange dagen? Job Cohen

Datingsites afspeuren naar de ware Klikken tot het klikt

De machtigste vrouw van Nederland Agnes Jongerius

Vooraf Tekst: Redactie P. 02

commentaar Meer dan drie jaar waren ze samen, uiteindelijk raakten ze zelfs onlosmakelijk verbonden. Maar alles heeft een einde. En een worst wel twee. Hij: ‘Het is alweer drie jaar geleden dat ik haar voor het eerst ontmoette. Ik zat diep in de put, maar erg vond ze dat niet. Ik mocht komen wanneer ik wilde en gaan wanneer het me uitkwam. Al gauw zag ik haar vrijwel iedere dag, maar we besloten ons niets tot elkaar te verplichten en van maand tot maand te zien. ‘Langzaam wende ik aan haar bizarre gewoontes. Iedere maand wilde ze een nacht lang kritiek van me horen, we bleven telkens wakker tot de zon opkwam. En eens per jaar wilde ze een weekend in een zuipschuur vertoeven. Dat vindt ze leuk. Ik leerde gitzwarte koffie te drinken, om erbij te horen én om wakker te blijven. ‘Na een tijd wilde ik meer, ik wilde me verbinden en ik wilde vastigheid. “Voor een jaar”, was het antwoord. Ik ging akkoord. Ik geef het toe, ik heb weleens om haar gehuild. Omdat ik bang was dat ik niet goed genoeg was voor haar. Mijn vrienden verzekerden me telkens dat ik me nergens zorgen om hoefde te maken. ‘En nu, nu is het jaar voorbij. We zullen elkaar vast nog wel eens zien, maar het zal nooit meer hetzelfde zijn. Ik zal haar verschrikkelijk missen. Onze tijd samen zal ik voor altijd meedragen als een prachtige herinnering.’ Zij: ‘Die drie jaar zijn voorbij gevlogen. Vooral de laatste. Terwijl pot na pot aan vloeibaar teer er doorheen gingen haalde ik de nachten op eigen kracht door. Behalve dan die paar keer dat ik op de Fatboy in slaap viel. Dan kreeg ik een dekentje over me heen. ‘We deelden lief, leed en halve smart. Soms had ik er even genoeg van. Wanneer je elkaar dag in dag uit ziet, gaat het wel eens mis. Maar het kwam altijd weer goed, zelfs wanneer er computers en koffiepotten waren gesneuveld. ‘De 365 dagen zitten erop. We zien al weer andere mensen. Onze wegen zullen zich steeds meer scheiden. Maar ik zal nog vaak weemoedig aan haar terugdenken. ANS, het ga je goed.’ De hoofdredactie

7

16

DEZE ANS 07 Job Cohen Na het vertrek van Wouter Bos als leider van de Partij van de Arbeid werd opvolger Job Cohen onmiddellijk onthaald als de gedoodverfde minister-president. Drie maanden en enkele media-optredens later is de hallelujahstemming danig bekoeld. Wat heeft Cohen de kiezer te bieden? 12 Het digitale daten De wildgroei aan datingsites wordt niet louter bevolkt door wanhopige kneusjes en belegen huisvrouwen. Ook de single student heeft zich van de bar naar het web verplaatst. ANS wijst je de weg op het digitale liefdespad. 18 Jong en dakloos Uiterlijke verzorging is van levensbelang en het laatste geld wordt uitgegeven aan een nieuw shirt. Eigenlijk zijn het net gewone jongeren. Behalve dan dat ze geen thuis hebben. Op bezoek bij de Nachtopvang Jongeren Nijmegen. 20 Agnes Jongerius Als voorzitter van ‘s lands grootste vakcentrale bevindt Agnes Jongerius zich in een van de invloedrijkste posities. Hoe moeten studenten zich verhouden tot de arbeidsmarkt? En wat hebben haar vakbonden jonge hoogopgeleiden te bieden? 04 05 06 24 25 26 28 30 31 32

25

Grensgevallen De nieuwe stad Het laatste oordeel Lieve ANS De graadmeter Het issue De deurwaarder Colofon Crypto De biecht

26

Tekst: Redactie ANS-Online.nl P. 03

wel duidelijk dat Rob Goossens er zijn laatste maanden met de pet naar gooide. Toch gaan we je missen, Rob! Om te laten blijken dat Vox ook best wat waardering verdient, kochten we afgelopen maand een zak hondenkoekjes en wachtten we op een Pavlov-reactie. Die bleef uit: ze wilden niet meewerken aan de Deurwaarder. Waarom we niet welkom waren in het hondenhok? ‘Vox is geen studentorganisatie. Maar laten we absoluut een keer een drankje doen.’ Prima! Wij nemen de waterbak wel mee!

‘Dat internet wordt nog eens heel groot, Matthijs!’ Voor ANS was het internet dit jaar in opkomst. Niet alleen stegen de bezoekersaantallen van ANS-Online tot orgastische hoogte en was er meer content dan ooit, ook kwamen nooit eerder zoveel ‘verzoekjes’, smeekbedes en boze mails binnen. De algehele strekking: ‘Haal onmiddellijk mijn naam weg.’ Oké, we begrijpen dat het vervelend is als je er volgens Emile Ratelband uitziet als ‘een emotioneel warhoofd met een neiging tot verslaving’. We kunnen ons prima inleven dat je niet wil worden herinnerd aan een misgelopen Student of the Year-titel, alleen maar omdat je geen potje strippoker wilde spelen op Tien. Met plezier gaven we hen de noms de plume van Poolse hoeren. Dat levert immers ook meer Google-hits op, zou onze webheld Nalden zeggen. Met vreemde zoektermen hadden we al ervaring. Met welke kwamen bezoekers afgelopen jaar op ANS-Online terecht? Een bloemlezing: ‘gyneacologenstoel te koop’ ‘meisje met paardrijbroek neuken’ ‘stinkende scheten en wiet’ ‘hoe verleid je een Turkse man per e-mail?’ ‘hoe neuk ik een geest’ ‘ik ben drieënzeventig en ik krijg geen stijve lul’ ‘voegt een hbo-opleiding iets toe?’ Op de laatste vraag geven we vast antwoord: nee. Wat een hondenleven Eerst wilde het college van bestuur het universitaire schoothondje achter tralies zetten, maar digitale smerissen waren de alma mater voor. Al weken is Voxlog in een strenge malware-quarantaine gezet, gewoon omdat het schadelijk is ernaar te kijken. Bij niets brandden afgelopen jaar de hersencellen zo snel weg als bij de schoolkrantstukjes van Mart en Baukje, hoewel de column van Jacq het ook altijd goed doet. Om over Campus in Beeld nog maar te zwijgen. Het is

Happy Ending We hadden het kunnen weten, volgens de Chinese Dierenriem was dit het jaar van de malloot. SIAM (nog één keer: wie?) deed haar reputatie eer aan door alleen voor pretcommissies te kiezen. Nummer vier op de lijst gaf zelfs openlijk toe een cv-neukende uitvreter van de bestuursmaandenruif te zijn. Een andere, beschonken SIAMmalloot belde meerdere malen een redactielid wakker om iets onverstaanbaars te brabbelen. Wat? Dat wist hij de volgende dag zelf ook niet meer. Ook AKKU heeft haar brabbellesjes niet gemist: bijna wekelijks kwamen de roodbroeken ons de nieuwste Ondergangroddels vertellen. Al gauw bleek dat secretaris Arne ‘Lekker Belangrijk’ Pronk en voorzitter Jonas Sweep met gecodeerde boodschappen trachtten antiSIAM-propaganda te verspreiden. Sorry jongens, daar trappen we niet in. Wij hebben overigens ook nog een roddel: de schoonmoeder van de Grote Roerganger Sweep schijnt hele goede massages te geven. Vanuit het kleinste hokje van de Ondergang steeg afgelopen jaar meerdere malen extatisch gekreun op, het hele bestuur werd afgewerkt. Met een happy ending? De uitslag van de USR-verkiezingen lees je op ANS-Online. Een baan voor Ramon Wannabe-politicus Ramon Barends was dit jaar eveneens van de partij. Hij kwam met 119 stemmen ‘op het nippertje’ niet in de gemeenteraad terecht met zijn ‘Lijst Help Ramon Barends aan een Baan’. En dat terwijl hij er toch alles aan heeft gedaan: hij zette een tv-nerd op zijn lijst, verwees in zijn flyers naar onze gemeenteraadsreportage en deed keer op keer zijn duurste parfum op. Na zijn nieuwste nederlaag viel Ramon in een groot zwart gat en dreigde hij meerdere malen koffie te komen drinken op het ANS-kantoor. Beste Ramon, als je dat nog één keer probeert, doen we aangifte van stalking. Kijk voor uitgebreidere berichtgeving en meer nieuws op ANS-Online.nl

Het Algemeen Nijmeegs Studentenblad is een onafhankelijk maandblad dat gratis in de binnenstad en op de Radboud Universiteit Nijmegen wordt verspreid. Het verschijnt 10 keer per jaar in de maanden september t/m juni. De uitgave van ANS wordt mede mogelijk gemaakt door:

De haken en ogen van internationalisering Tekst: Pieter Hengst en Eva-Marijn de Vries P. 04

GRENSGEVALL Hoewel de RU internationalisering aan alle kanten aanprijst, verloopt studeren in het buitenland niet altijd even vlekkeloos. Ondanks een Europees vastgesteld studiepuntensysteem zijn er regelmatig problemen met het omrekenen van cijfers en omzetten van diploma’s. ‘Er was een rechtszaak voor nodig om mijn diploma erkend te krijgen.’

Met mooie woorden moedigt rector magnificus Bas Kortmann systematisch studenten aan studiepunten buiten de deur te behalen. Sinds de invoering van het bachelor-mastersysteem in 1999 is een studieverblijf in het buitenland een stuk gemakkelijker geworden. Die nieuwe structuur werd vastgelegd in de Bolognaverklaring, die 29 ministers van Onderwijs ondertekenden. Vanaf 2002 stapten de universiteiten en hogescholen in Nederland vervolgens over op een universeel studiepuntensysteem, het European Credit Transfer System (ects). De verdragsluitende partijen streven naar gelijkwaardig hoger onderwijs. Dat houdt in dat elk studiejaar uit 60 European credits (ec’s) dient te bestaan, wat gelijk staat aan 1680 studie-uren. In ieder land moet dus 28 uur worden gestudeerd voor één studiepunt. In de praktijk blijkt dat deze urennorm lang niet altijd wordt gehaald. Onderzoek van de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) wijst uit dat in Nederland slechts 20 uur wordt gestudeerd voor een studiepunt. De studielast kan per land dus aanzienlijk verschillen. Alleen navraag onder redactieleden levert al verhalen op over ervaringen hiermee. ‘Voor alleen aanwezigheid krijg ik vier studiepunten’, aldus redacteur Mart Waterval vanuit Duitsland. Onvoldoendes en onrecht Hoewel het Europese onderwijssysteem op papier gestandaardiseerd is, houdt ieder land nog steeds hardnekkig vast aan haar eigen systeem. Redacteur Joost Nellen, student Politicologie, vertelt over zijn periode aan een universiteit in Spanje: ‘Ik had één vak dat erg moeilijk was, de rest was eigenlijk vrij gemakkelijk. Een week nadat ik het tentamen voor dat moeilijke vak

had gemaakt, werd ik door de professor gemaild of ik even langs wilde komen. Hij vroeg bij welk punt je in Nederland een voldoende haalt en gaf me vervolgens een 6,5. Ik kan me niet voorstellen dat ik het werkelijk heb gehaald.’ Anouk Broersma, student Bedrijfscommunicatie, ervoer ook verschillen: ‘In Ierland was het onderwijsniveau beduidend lager en werden cijfers anders berekend. Ik kreeg percentages in plaats van cijfers en er gold een lagere onvoldoendegrens. Toch werden mijn behaalde resultaten zonder problemen omgerekend en geaccepteerd bij terugkomst in Nederland.’ Studenten die met weinig moeite een vak halen in het buitenland zul je niet snel horen klagen. Sommige studenten hebben echter structurelere problemen. De Master of Management die Jaap Baarends in België had voltooid, werd vanwege enkele praktijkvakken plotseling als een hbo-studie gezien. Omdat Jaap het niet eens was met de beslissing, ging hij gesprekken aan met een kwaliteitsexpert van de Vrije Universiteit Brussel en de Belgische organisatie die verantwoordelijk is voor de erkenning van diploma’s. Zij verzekerden hem dat het een wo-master betrof en beweerden zelfs dat er absoluut geen hbo-master van de opleiding bestond in België. Na het afronden van zijn studie, bleek de master in Nederland toch niet als wo-opleiding te worden erkend. ‘Ik belandde een jaar lang in de bureaucratische mallemolen van de IB-groep, tegenwoordig DUO.’ Met hulp van de LSVb stapte hij naar de rechter en kreeg uiteindelijk gelijk. Baarends: ‘Na lang zwoegen is de master geaccrediteerd als post-initiële master. Een vage restcategorie die zich ergens ophoudt tussen hbomasters en wo-masters.’

De nieuwe stad P. 05

LLEN Ontkenningsfase De RU beweert dat de correspondentie tussen Europese universiteiten juist van een leien dakje gaat. Internationaliseringscoördinator van de Letterenfaculteit Elly van der Borgh: ‘Omdat wij al geruime tijd contact hebben met buitenlandse universiteiten, weten we precies welke eventuele verschillen er bestaan. Wij lichten de studenten van tevoren goed in, zodat alles prima verloopt.’ Die waarschuwing had voor Rechtenstudent Jeroen Klein Egelink weinig zin. De cijfers die hij haalde in Italië werden niet doorgestuurd. ‘Na bijna anderhalf jaar heb ik nog steeds mijn definitieve cijfers niet, op mijn lijst staan alleen maar V’s. Hoewel ze uiteindelijk vast wel worden ingevoerd, moet ik me nu continu verantwoorden tijdens sollicitaties.’ Van der Borgh: ‘Het komt inderdaad wel eens voor dat studenten op hun cijfers moeten wachten, maar dat gebeurt op elke universiteit. Doemscenario’s over 12 Spaanse ec’s die in Nederland maar 10 ec’s waard zijn, komen echter niet voor vanwege de gelijke norm in Europa.’ Ook secretaris Examencommissie Romaanse Talen en Culturen Marly Nas beweert dat er geen conversieproblemen zijn met ec’s die behaald zijn door Erasmusstudenten. ‘Sinds de Bologna-verklaring zijn de Europese studiepuntensystemen gelijk, waardoor problemen door verschillen uitblijven.’ Nu het onderwijssysteem in bijna alle landen van Europa is gestandaardiseerd, lijken de mogelijkheden tot een studie in het buitenland oneindig. Toch kunnen er wat haken en ogen zitten aan zo’n ‘zorgeloze’ periode buiten de deur. De urennorm voor een studiepunt blijkt in ieder land weer anders, cijfers worden soms anders omgerekend en diploma’s niet erkend. Misschien kan Kortmann in zijn stimulerende redevoeringen voortaan ook de keerzijde van een buitenlandverblijf noemen? ANS

De Nieuwe Stad ‘Heb ik echt jurktieten?’, vraagt Anna. Haar hond, Maus, rent met zijn hoofd over de dakrand gebogen van hoek tot hoek en blaft naar de mensen ver beneden. Anna heeft zo’n theorie. Je hebt meisjes met tieten die er goed uitzien in een jurk, tieten die er goed uitzien in een T-shirt, bikinitieten en toplesstieten. Er zit wat in en Anna hoort nu eenmaal het liefst dat ze jurktieten heeft. Hier, vanaf het dak, hoor je het geluid van duizend douches die overal in de stad zijn gaan lopen. Het is flink gaan zomeren vandaag. De meeste mensen – mensen met banen – zijn vanochtend onvoorbereid het huis uitgegaan en hebben de hele dag in te veel kleren rondgelopen. Anna was de stad ingegaan en had een jurk gekocht. Drie minuten geleden draaide ze er rondjes in op de dakrand. ‘Dat ze in die winkels al zomerjurken hebben’, zei ik. ‘Al maanden. Dat begint heel vroeg’, zei Anna. Maus heeft het inmiddels te warm gekregen of is het blaffen moe. Hij ligt voor een van de zeven satellietschotels die ons huis rijk is. Ergens moet er een verdieping zijn zonder beeld, maar waarschijnlijk staat iedereen nog in de rij voor de douches. Als het zo warm is dat de stad weer naar asfalt begint te ruiken, slaat er iets om. Er zijn meer meisjes op straat, of ze vallen ineens meer op. De kleur komt langzaam terug en we hebben niet langer het gevoel dat we steeds naar verbleekte foto’s staren. We vinden vrienden terug, midden op straat en spreken af wat af te spreken. Soms doen we dat ook daadwerkelijk. We blijven langer wakker, want het lijkt alsof we elk moment iets kunnen missen. We zeggen vaker ‘ja’. Het is alsof we alles kunnen. Even verderop komen mensen hun eigen dak op, met een barbecue, zo’n wegwerpding uit de supermarkt. Dat is hoe deze stad de seizoenen volgt. Eerst verdwijnen de oliebollenkramen uit het straatbeeld. Dan – na een paar warme lentedagen – gaan de milkshakemachines in friettenten weer aan, worden de diepvrieskisten van tankstations bijgevuld. De eerste buitenfestivals vullen de straten met echo’s. De drogisten zetten de zonnebrand weer in het zicht en de supermarkten verkopen potgrond en wegwerpbarbecues. En als een meisje je dan vraagt of ze jurktieten heeft, dan weet je het zeker: het is zomer, de stad is van ons.

Het laatste oordeel Tekst: Floortje Schiks en Martijn Wehrens/ Foto: Martijn Wehrens P. 06

het laat ste oor deel

studie: Religiestudies college: Nieuwe Religieuze Bewegingen en nietgeïnstitutionaliseerde levensbeschouwingen, woensdag 12 mei, 08.45 - 10.30, El 2.61 docent: Dr. F.P.M. Jespers uitstraling: Burgerlijke ADHD’er publiek: Fanatiekelingen op leeftijd inhoud: Bijgeloof en paracultuur eindcijfer: 7,5

Duffe opsommingen of ultiem entertainment? Iedere maand verschanst ANS zich in de collegebanken om een genadeloos oordeel te vellen over het onderwijs aan de RU. Naar aanleiding van de longproblemen van een beller krijgt medium Sonia Pereira minutenlang last van theatrale ademnood. Het college van Dr. F.P.M. Jespers opent met dit fragment uit AstroTV. Met puppy-ogen kijkt hij het klasje aan: ‘Hebben jullie hier iets van religie in terug gezien?’ De elf aanwezige studenten, waarvan vele al enkele jaren opleiding of werk achter de rug lijken te hebben, beginnen direct te speuren. Drie Boeddhabeelden en een aantal engelen zijn al snel ontdekt, maar verdere sporen van religie lijken onvindbaar. Met levendige handgebaren wijst een opgetogen Jespers zijn studenten erop dat religie niet alleen in tastbare symbolen zit maar ook in achtergronden en betekenissen. ‘Niet dat ik wil beweren dat op AstroTV hetzelfde gebeurt als in de Dominicuskerk hier om de hoek, maar mevrouw Sonia Pereira heeft wel stellige overtuigingen die als geloof zijn op te vatten.’ Na de jolige inleiding duikt Jespers de diepte in. De schamele vijf PowerPointslides worden ruimschoots gecompenseerd door de spraakwaterval van de religiegoeroe. Door het filmpje als rode draad te gebruiken zorgt de docent dat de verhandeling over populaire holistische spiritualiteit geen geestdodende opsomming wordt. De centrale vraag vandaag is of paracultuur tot religie kan worden gerekend. Paracultuur is alles wat niet tot de gangbare cultuur wordt gerekend, zoals alternatieve geneeswijzen, waarzeggerij en astrologie. Borrelend van enthousiasme vertelt de academicus dat de paracultuur terrein wint. Volgens een rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau gelooft een kwart van de Nederlanders in spirituele zaken. ‘Het is tegenwoordig sociaal geaccepteerd iemand een boek over engelen of een steentje “met een betekenis” cadeau te geven’, aldus Jespers. Tekenend voor het college is de afwisseling tussen diepgaande discussies en gezellig gebabbel. Terwijl de doctor druk gesticulerend door de zaal loopt vraagt hij het participerende publiek naar hun ervaringen met tarotkaarten. Een van de studenten barst onmiddellijk los met een luisterrijk borrelverhaal dat in de eerste instantie niets met het onderwerp te maken lijkt te hebben. Hij doet uitgebreid zijn verleden als taxichauffeur uit de doeken en beschrijft hoe hij bij iemand thuis belandde die hem een baan aanbood in de telecomtarotbusiness. ‘Het zegt wel wat over de kwaliteit van hun diensten dat ze zelfs een willekeurige taxichauffeur willen aannemen.’ AstroTV lijkt niet de enige met dubieuze verkooppraktijken. Jespers verwijst een stuk of vijf keer naar zijn eigen boek. Ook enkele andere literaire meesterwerkjes met prikkelende namen als Spiritualities of Life: New Age Romanticism and Consumptive Capitalism en The Re-Enchantment of the West worden aan de man gebracht. Aan het einde van het college worden de studenten naar huis gestuurd met de opdracht zelf eens naar een alternatieve winkel te gaan en met ‘iemand uit die hoek’ te praten. ‘Jullie verslagen gebruik ik voor mijn volgende boek.’ Het Laatste Oordeel der Studenten De alternatief ingestelde academici – volgens Jespers is één op de twintig cursisten reikimeester – plaatsen de kritische kanttekening dat de docent vaak doorschiet in zijn pogingen het college te ordenen. ‘De man wil alle kennis delen en bij elk begrip de juiste dia laten zien. Hierdoor verwordt zijn ordening tot chaos.’ Volgens een alternatief ogende cursist is dit één van de betere colleges: ‘Het sluit goed aan op de belevingswereld van de student. Vorige week ging het over paganisme en pinksterkerken. Dat spreekt minder tot de verbeelding.’ ANS

Leef, woon, werk, feest... met ANS P. 7

De messias Zijn kwaliteiten als bestuurder staan buiten kijf en hij werd onthaald als de ideale premier. toch is de verkiezingsstrijd nog volledig open Vanwege zijn onervarenheid als partijpoliticus. ‘Mensen moeten zelf maar uitmaken of ik geschikt ben.’

Interview Job Cohen Tekst: Joost Nellen en Henk Strikkers/ Foto’s: Boy van Dijk P. 8

Een luid applaus valt hem ten deel wanneer hij de collegezaal binnentreedt om een gastcollege te geven. Job Cohen (62) werd na het vertrek van Wouter Bos direct op het schild gehesen als leider van de Partij van de Arbeid (PvdA). Hij zou na het burgemeesterschap van Amsterdam de ideale premier zijn om de polarisatie in Nederland een halt toe te roepen. Na de wittebroodsweken waarin hij alom werd gelauwerd en de peilingen de hoogte in schoten, stokte het succes. Televisieoptredens waren verre van indrukwekkend en zijn economische inzichten staan zwaar ter discussie. Nijmegen is de eerste halte van zijn tour langs verschillende universiteiten. De massaal toegestroomde toehoorders willen het deze middag maar over één onderwerp hebben: de invoering van een sociaal leenstelsel. De basisbeurs, die nu nog een voorwaardelijke gift is, moet volgens de sociaaldemocraten veranderen in een lening. ‘Als de studenten van nu later bakken met geld verdienen, is het niet meer dan redelijk een extra bijdrage van hen te vragen’, aldus de oud-staatssecretaris van Onderwijs en de voormalige rector magnificus van de Universiteit Maastricht in zijn inleidende rede. In de daaropvolgende drie kwartier wordt hij onderworpen aan een spervuur van vragen die allemaal op dezelfde leest zijn geschoeid: ‘Is het sociaal leenstelsel niet een onrechtvaardige, verkapte bezuiniging op het hoger onderwijs?’ De lijsttrekker houdt tamelijk eenvoudig stand. Zonder concrete cijfers aan te halen, weert hij iedere vraag kranig af. De menigte blijft na het debat morrend achter. Na verschillende cameraploegen te woord te hebben gestaan, wordt Cohen onder strikte beveiliging weggeleid naar een achterkamertje in de krochten van het collegezalencomplex. Onder toeziend oog van collegevoorzitter Roelof de Wijkerslooth en rector magnificus Bas Kortmann ontvouwt hij zijn ideale Nederland. De commissie Veerman stelt in haar rapport dat juist nu moet worden geïnvesteerd in het hoger onderwijs. Uit uw verhaal bleek dat u vooral in het mbo en een voorschoolse opleiding wilt investeren. Schuift u hiermee dat rapport terzijde? ‘Ik wil het alle drie. Het mbo heeft een forse investering nodig, zodat meer scholieren kunnen doorstromen naar het hoger onderwijs. Desalniettemin wil ik ook geld steken in hogescholen en universiteiten. Wat ik vooral begreep uit het rapport is dat het onderscheid tussen hbo en wo ter discussie staat. Daar wil ik nog wel naar kijken, maar dat moet ik eerst diepgravender bestuderen.’ Ondanks uw onderwijsachtergrond staat u vooral bekend om uw sterke stellingname in het multi-

culturele debat. Is dat ook uw drijfveer om weer de nationale politiek in te gaan? ‘Er zit een onbehagen in mij over de manier waarop we met elkaar omgaan. Dat gevoel tref ik in de gehele samenleving aan. In onze maatschappij is geldelijk gewin een heel belangrijke motiverende factor. Daar komt nog eens bij dat bevolkingsgroepen te gemakkelijk aan de kant worden geschoven. Ik wil het sociale geluid laten horen. ‘De samenleving moet weer hoop krijgen. De economie moet weer gezond worden en de maatschappij weer fatsoenlijk. Iedereen moet tot zijn recht komen. Diegenen die daar een bijdrage aan kunnen leveren, moeten dat doen. De mensen die in eerste instantie weigeren moet je er toch bij proberen te betrekken. Als dat niet lukt moet je ze stevig aanpakken. Een uitgestoken hand waar mogelijk, een harde hand waar nodig.’

‘Er zit een onbehagen in mij over de manier waarop we met elkaar omgaan. Dat gevoel tref ik in de hele maatschappij aan.’ Dit klinkt erg mooi, maar wat gaat u daadwerkelijk doen? ‘Mijn kernwoorden zijn “sterker” en “fatsoenlijker”. Sterker heeft vooral betrekking op de economie. Door nieuwe banen te creëren voorkomt de PvdA dat de werkloosheid nog verder toeneemt. We moeten investeren in onderwijs, we moeten investeren in duurzaamheid en we moeten investeren in achterstandswijken. ‘Een fatsoenlijker Nederland is een Nederland waarin men eerlijker deelt. Daarin ligt ook de oplossing van de financiële crisis: iedereen moet zijn steentje bijdragen. De hogere inkomens, die het meest hebben geprofiteerd gedurende de vette jaren, zullen het meest moeten inleveren. Fatsoen betekent ook geld steken in veiligheid. De normen en de regels die hier gelden, moeten worden nageleefd. Toezicht, en met name politie, verdient meer aandacht. Werk en onderwijs kunnen hierin eveneens een belangrijke rol spelen. Mensen die met onderwijs of werk bezig zijn, zijn niet met rottigheid bezig.’ Welke rol is voor studenten weggelegd in uw plannen? Glimlachend wijst hij naar De Wijkerslooth en Kortmann: ‘Kijk, van die oudjes die daar zitten moeten we het niet meer hebben. Jullie brains zijn de toekomst.

Daarom is onderwijs zo vitaal. Alle landen investeren in onderwijs en Nederland kan niet achterblijven, puur uit concurrentieoverwegingen. Dus: opleiden, opleiden, opleiden!’

‘Jullie generatie zal later geen last hebben van werkloosheid.’ Hij neemt nog een slok van zijn thee, die even daarvoor door rector Kortmann hoogstpersoonlijk is ingeschonken. Het kopje thee is een symbool geworden voor zijn manier van besturen. Keer op keer probeerde Cohen strijdende partijen aan tafel te krijgen, zoals na de moord op Theo van Gogh, toen hij herhaaldelijk verschillende radicale imams uitnodigde op zijn werkkamer. Het leverde hem een soft imago op dat hij nog steeds niet van zich heeft weten af te schudden. Zijn aanpak was desondanks succesvol; de stad kwam weer tot rust. Haalde u geen voldoening meer uit het burgemeestersambt? ‘Niets daarvan. Ik heb tot het einde toe enorm genoten

van mijn functie. Ik had wel het gevoel dat hetgeen ik in Amsterdam heb gedaan mij een ideale kandidaat maakt om Nederland te leiden.’ Als burgemeester was u populair omdat u de stad bij elkaar wist te houden. Vindt u het vervelend dat de verkiezingen nu om de economie draaien? Dat is niet bepaald uw sterkste punt. ‘Ik weet niet of de economische crisis het hoofdthema is. De economie is ongelooflijk belangrijk om ervoor te zorgen dat het land bij elkaar blijft. Het is nu zaak om de sterkeren een grote bijdrage te laten leveren aan de oplossing van de crisis. Als dat niet gebeurt, wordt de tweedeling tussen arm en rijk eerder groter dan kleiner.’ Is het wel fair om de jongeren van nu te laten opdraaien voor zowel de kosten van de vergrijzing als die van de economische crisis? ‘Dat is een heel belangrijke en heel terechte vraag. De kunst is om ouderen en jongeren te verbinden. Ouderen moeten betalen voor goed onderwijs en jongeren voor goede zorg. Het plaatje dat wordt geschetst is overigens niet volledig. Jullie generatie zal later geen last hebben van werkloosheid, omdat de beroepsbevolking kleiner wordt.’

Leef, woon, werk, feest... met ANS ANS-Online.nl P.P.10 10

U smeert uw bezuinigingen uit over dertig jaar. Treft u de jongeren van nu daardoor niet onnodig hard? ‘De manier waarop wij de hypotheekrenteaftrek beperken is ook goed voor jongeren, omdat het huizenprijzen doet dalen. Veel bezuinigingen kun je niet plotsklaps doorvoeren. Mensen hebben bepaalde verwachtingen en die moet je niet zomaar schaden. Als je al jaren uitkijkt naar je vijfenzestigste verjaardag, kom je met de plannen van de PvdA niet voor een verrassing te staan. De geleidelijkheid van onze plannen maakt ze acceptabel.’

‘Of ik word premier, of ik ga de kamer in.’ Vanaf het moment dat hij met veel bombarie de nationale politieke arena betrad, was Job Cohen de belangrijkste kandidaat om minister-president te worden. Hoewel hij als verlosser werd binnengehaald, blijft hij er zelf nogal nuchter onder: ‘Ik heb mijzelf kandidaat gesteld als lijsttrekker van de PvdA en dat ben ik geworden. Als we de grootste worden, ben ik premier. Anders niet.’ De hallelujastemming rond zijn persoon maakt hem echter het favoriete doelwit van vijandige spindoctors. Geert Wilders maakte hem uit voor een ‘vriend van de moslims’ en de VVD stelde dat hij nogal nukkig kan worden als hem moeilijke vragen worden voorgelegd. Zo ook in dit gesprek. Op de vraag of Wouter Bos bewust is ingezet als aanvaller om de lijsttrekker uit de wind te houden, antwoordt Cohen geagiteerd: ‘Punt één: het antwoord is nee.’ Ontzet vervolgt hij: ‘En in de tweede plaats: dit antwoord is gewoon nee. Het lijkt me betrekkelijk onverstandig om over strategie te praten.’

Was het wennen om terug te komen? ‘Het is een andere rol. Ik was eerst burgemeester en nu ben ik lijsttrekker.’ Er waren geen verschillen of moeilijkheden waar u tegenaan bent gelopen? ‘Het is een andere rol.’ Stel dat de Partij van de Arbeid de verkiezingen niet wint. Welke functie ziet u dan voor uzelf weggelegd? ‘Of ik word premier, of ik ga de Kamer in.’ Na de Paarse jaren kwam er een stroom op gang die ageerde tegen de toen heersende regentencultuur. Halen we met u niet een regent terug, iemand die nog nooit op een kieslijst heeft gestaan? ‘Ach, de vraag stellen is hem beantwoorden. Ik heb verteld waarom ik mij heb gekandideerd en wat mijn beweegredenen zijn. Verder moet iedereen zelf maar uitmaken of ik geschikt ben of niet.’

‘Ik heb geen zin in al dat persoonsgerichte gedoe.’ U heeft in de campagne steeds gesteld dat verschillen niet benadrukt moeten worden. Betekent dit dat u zich niet afzet tegen andere partijen? ‘Nee. Ik vind het prima om verschillen te benadrukken, maar je moet ze vervolgens wel oplossen. Je moet ze niet uitvergroten of onder tafel schuiven, want ze zijn er nu eenmaal. Als er in Amsterdam sprake was van frustraties, probeerde ik de ruziënde partijen bij elkaar te halen. Ik zocht altijd naar overeenkomsten, want we wonen hier tenslotte allemaal. We hebben het met elkaar te doen en dan is het maar beter om je zo constructief mogelijk op te stellen.’

Bos noemde Jan-Peter Balkenende een ongeschikte kandidaat voor het premierschap. Wat vindt u daarvan? ‘Volgende vraag.’

Waarom spreekt u zich dan niet uit over JanPeter Balkenende? ‘Dat heeft niet zoveel te maken met verschillen, maar met stijl. Ik heb geen zin in al dat persoonsgerichte gedoe.’

U bent betrekkelijk onervaren in de landelijke politiek. Hoe hebt u zich op deze stap voorbereid? ‘Ik geloof dat ik een aantal jaren geleden staatssecretaris van Onderwijs ben geweest en daarna ben ik een tijd staatssecretaris van Justitie geweest. Dat is niet echt de allergemakkelijkste post. Het valt dus wel mee met die groenheid.’

Daarmee maakt u zich een gemakkelijk slachtoffer om met modder naar te gooien. ‘Dat moeten die anderen dan maar doen. Als ze denken dat ze daar beter van worden, ga ik ze niet tegenhouden.’ U laat zich niet van de wijs brengen. ‘Nee, dat was ik niet van plan.’ ANS

Adverteren? Leef, woon, werk, Kijk op feest... ANS-Online.nl met ANS P.P.11 11

ansjes Een Ansje mag maximaal 35 woorden bevatten en kost 5 euro. Mail naar [email protected]. Op dinsdagavond 15 juni geeft het Nijmeegs Studentenorkest een groot concert in Concertgebouw de Vereeniging in Nijmegen. Op het programma o.a. het tweede pianoconcert van Rachmaninov! Meer informatie en reserveringen via http://studentenorkest.ruhosting.nl/. Studentpool.net, dé website voor studenten op het gebied van wereldwijde stages, bijbanen, startersbanen, gratis studieboeken en carrièreadvies. Gratis bemiddeling! Wij zijn ook doorlopend op zoek naar studentredacteuren. Interesse? Mail naar: [email protected] De meeste studenten betalen gemiddeld 80 euro te veel huur per maand. Jij toch niet? Huurteams Nijmegen helpt gratis bij: huurprijs verlagen, servicekosten, all-inprijzen en onderhoudsklachten. Kijk op: www.huurteamsnijmegen.nl Mail: [email protected] Bel: 06-24247473 Stichting Bosjuweel zoekt enthousiaste KOKS die tijdens onze vakanties komen koken. Onze verstandelijk gehandicapte gasten helpen graag een handje mee. Fijne mensen, zinvol werk en een kleine vergoeding. Mail naar [email protected], kijk op www.bosjuweel.nl Ben jij op zoek naar een leuke, afwisselende, goedbetaalde bijbaan ? Kom werken voor studentenklusbedrijf Huurstudent. Wij hebben diverse functies. Meld je aan via huurstudent.nl of bel naar 024-3553318 Concert Nijmeegs Studentenkoor Alphons Diepenbrock (NSKAD), zaterdag 12 juni 2010 om 20.15 u. in de Petrus Canisiuskerk met Johannes Brahms’ Ein deutsches Requiem, m.m.v. pianoduo en solisten.Voorverkoop: 10*/11 euro, deur: 11*/12 euro (*studenten). Info: www.nskad.nl

Digitaal daten Tekst: Ateke Willemse/ Illustratie: Loes van Woezik P. 12

Virtueel verliefd

Liefdesbrieven, contactadvertenties en valentijnskaarten zijn verleden tijd: de singlesmarkt heeft zich verplaatst naar het internet. Deze digitale partnerjacht lijkt niet enkel meer gedomineerd door belegen huisvrouwen en wanhopige nerds. Nu kunnen ook mooie mensen, senioren en christenen in ‘deze ongebruikelijke vijver’ vissen.

De romantiek is er soms ver te zoeken, maar de rol die datingsites spelen op het gebied van relatievorming valt niet te ontkennen. Met een geschatte markt van een half miljoen Nederlanders springen deze sites als paddenstoelen uit de grond, velen met een eigen doelgroep. Professor Jan Latten, bijzonder hoogleraar Demografie aan de Universiteit van Amsterdam, schreef naar aanleiding van nieuwe trends in moderne relaties het boek Liefde à la Carte. Hij stelt: ‘Men is massaal op zoek naar de ware liefde. Relaties zijn een steeds korter leven beschoren en ook tijdens een relatie wordt voortdurend overwogen of de partner geschikt genoeg is om mee samen te blijven.’ Naast de keerzijde dat pathologische leugenaars zich op het internet ongestoord kunnen uitleven, gaat online daten in tegen de natuurlijke liefdesloop. Latten: ‘In het echte leven val je in eerste instantie op iemands uitstraling en uiterlijk en leer je deze persoon daarna pas goed kennen. Op datingsites speur je eerst rond op iemands profiel en volgt de ontmoeting juist in een later stadium.’ Hij vervolgt: ‘Het ideaal is natuurlijk de romantische liefde, waarin kaarslicht en rozenblaadjes de boventoon voeren. Internetdaten, voornamelijk de manier waarop mensen aan elkaar gekoppeld worden, is rationeel en klinisch.’ De kille benadering van online daten wordt ruimschoots gecompenseerd door het gemak en de efficiëntie ervan. Toch rust er nog steeds een taboe op online daten. Om te onderzoeken of er voor studenten wat te halen valt op het net nam een vrouwelijke ANS-redacteur de proef op de som. Rondeugend Uit het grenzeloze aanbod kies ik de volgende testcases: E-matching (bedoeld voor hoger opgeleiden), Vegadates

(mikt op vegetariërs en veganisten), mooiemensen.com (middels een fotocontrole alleen toegankelijk voor ‘de mooiste singles van Nederland’), Relatieplanet en Paiq (beide zonder specifieke doelgroep). Na deze selectie dient de volgende moeilijkheid zich aan: het bepalen van een profielnaam. Deze is van cruciaal belang voor de eerste indruk. Nicknames als Rondeugend, Horneymen1984 of Zoenkampioen vallen met geen mogelijkheid serieus te nemen. Na een urenlange brainstorm over een geschikt pseudoniem volgt een kruisverhoor naar de meest persoonlijke gegevens. Van welke huiskamertemperatuur ik prefereer tot mijn voorkeur voor hele of halve cirkels: niets is meer geheim. Ondanks de vele invulmogelijkheden ontstaat een opvallend grote eenheidsworst waarbij iedereen opeens van reizen, avontuur en koken houdt en immer op zoek is naar een lieve, spontane partner. Ook profielteksten zijn vaak weinig vernieuwend. De meeste mensen zijn verbazingwekkend kort in hun beschrijving en maken zich er met een ‘ik heb geen idee wat ik hier moet invullen’ of ‘de rest volgt later wel’ gemakkelijk van af. Anderen schieten juist door in hun enthousiasme. In een paginalange woordenbrij vertelt Johan86 onder meer over de Berner Sennenhond van zijn ouders en zijn voorkeur om te chillen bij een zandverstuiving. Schattig, maar niet bepaald spannend. Profielfoto’s tonen doorgaans per datingplatform overeenkomsten. Zo staat mooiemensen.com bomvol met semiprofessionele afbeeldingen van halfnaakt poserende beauties, begeven zich op Relatieplanet over het algemeen truckers en bètanerds en zijn alle foto’s op Paiq in eerste instantie onduidelijk gemaakt. Pas in een later stadium kun je op deze site je potentiële nieuwe lover aanschouwen.

ANS-Online.nl P. 13

Jong van geest Nadat alle hindernissen om een profiel aan te maken zijn overwonnen, kan de paringsdans beginnen. Al snel stromen de reacties binnen. Twee dagen na mijn inschrijving heb ik al 120 berichten – met 300 spelfouten – veertien knipogen en zeven bizarre boodschappen ontvangen. Zo negeert een 61-jarige man mijn leeftijdsgrens schromelijk. Deze zelfbestempelde ‘speelse pretogenman’ geeft in een direct message aan het best te begrijpen als hij te oud zou zijn voor een relatie. Toch laat hij niet na om toe te voegen dat hij al eerder een jonge vriendin heeft gehad. Tot slot geeft hij te kennen dat een vrouwelijke kennis van hem ook wel is geïnteresseerd in een jong blaadje. Naast deze griezelige versierpoging word ik er telkens op bruuske wijze van beschuldigd dat ik veeleisend ben. Andere berichten hebben – op de ingevulde namen na – juist allemaal dezelfde inhoud. Zo maak ik al in een vroeg stadium kennis met standaardberichten, die door de websites worden opgesteld voor minder creatieve geesten. Aangezien deze leden niet eens vindingrijk genoeg zijn om een persoonlijk verhaal te fabriceren, vallen ze meteen af. Zoals wel vaker op het internet zijn sommige reacties erg cliché en te direct. Een jongeman vraagt me op zogenaamd komische wijze of ik wil bijten. Hij had zijn relationele hengeltje namelijk uitgeworpen in ‘deze ongebruikelijke vijver’ en wachtte op een goede vangst. Om het ‘hallo schat, wat is jou [sic] gsm-nummer en msn?’ van een dikke, besnorde allochtoon kon ik alleen maar lachen. Een zekere Harm nodigt me uit om een keer te msn’en. De toevoeging dat hij het begrijpt als ik die vraag honderd keer per dag krijg en hij achterin het rijtje moet aansluiten, maakt zijn reactie echter enorm pijnlijk.

Vergane glorie Eerlijkheid staat niet bij iedere online vrouwen- of mannenverslinder hoog in het vaandel. Zowel onbenullige als kardinale feiten worden op grote schaal verdraaid. Latten: ‘Online daten is vergelijkbaar met solliciteren: mensen benadrukken positieve kwaliteiten en laten de negatieve zaken weg. Vrouwen liegen over het algemeen over fysieke aspecten, mannen over maatschappelijke status en al dan niet beëindigde relaties. De waarheid komt echter altijd boven tafel.’ In de praktijk blijkt dit onder meer uit gedateerde profielfoto’s. Zo spreek ik op mooiemensen.com een jongen aan die op de foto wulps onder een satijnen deken een chocoladereep eet. Als ik later op zijn Facebookprofiel kijk, blijkt de tand des tijds het uiterlijk van deze jonge God echter geen goed te hebben gedaan. Een andere nare bijkomstigheid is dat datingsites al dan niet vage bekenden kunnen herbergen. De vriendelijke, sullige broer van een huisgenoot mailt me om grappend te vragen of ik een date wil en ook een bekende maar seksloze gitarist waagt een poging. De ultieme ramp was dat een voormalig journalist me aan het einde van onze – overigens niet zo geslaagde – date vroeg ‘of dit misschien voor een reportage was’. Dat ik me vervolgens dood schaamde is nog zacht uitgedrukt. Dankzij de herinneringen aan het statige gesprek vol ongeïnspireerde vragen over familie, vrienden en hobby’s kon ik me echter vrij snel over dit schuldgevoel heen zetten. De eindbalans Voornamelijk wegens gebrek aan potentie onder de mannelijke geïnteresseerden heb ik – in de twee maanden dat ik me in de wereld van digitaal daten heb gestort – slechts één

Adverteren? Kijk op ANS-Online.nl P. 14

bijzonder succesvolle date gehad. Na een leuke chatsessie en enkele plagerige smsjes stond ik nog dezelfde dag dat ik met Nirnaeth in contact kwam ietwat onwennig op hem te wachten op Utrecht Centraal. Mijn blik bleef enigszins teleurgesteld hangen bij een verdwaalde kraker en zijn hond en van iedere verdachte beweging schrok ik op. Al snel schudde een kleine, aantrekkelijke en timide jongen me de hand. Na een lichtelijk ongemakkelijke opstartfase hebben we tot diep in de nacht bier gedronken en geknuffeld op het terras. Naast een wollen deken hielden drukke handgebaren, de alcoholroes en beginnende buikvlinders ons die avond warm. Genoeg materiaal voor een vervolgdate dus.

Nederland telt op dit moment ruim 2,5 miljoen alleenstaanden. Er wordt verwacht dat dit aantal in 2030 stijgt tot 3,4 miljoen. Uit een onderzoek van Tros Radar blijkt dat de voornaamste reden voor inschrijving bij een datingsite het vinden van een levenspartner is. Gezinsvorming, het doorbreken van de sleur en nieuwsgierigheid bleken in mindere mate belangrijk. Uit ditzelfde onderzoek komt het christelijke Funky

Uiteindelijk heeft mijn online zoektocht naar de ware Jakob geleid tot een reeks hilarische anekdotes, een flinke dosis extra lef, maar ook een nieuwe scharrel. Als je geen hoge verwachtingen hebt en niet ingaat op personen of voorstellen die je afschrikken, is online daten ook voor studenten een geschikte manier om met anderen in contact te komen. Vergelijk het met shoppen in tweedehands winkels: je komt veel rotzooi tegen, maar soms zit er absoluut een pareltje tussen. ANS

Fish met een 7,0 als beste betaalde datingsite uit de bus. Seniorengeluk wordt met een 4,8 tot slechtste matchmaker bestempeld. Paiq is met een magere 6,5 uitgeroepen tot de beste onbetaalde site. Ook geeft 24,5 procent van de respondenten aan wel eens vreemde of seksuele voorstellen te hebben gehad en kwam 17,5 procent er pas later achter dat een contactpersoon reeds een relatie had.

Kijk op ANS-Online voor meer online date-tips en een verslag van de dates die onze redacteur heeft gehad of geweigerd.

Elke woensdag Taizéviering 3 juni: Soeplezing (met arts zonder grenzen, werkzaam in Congo) 3/24 juni: Roze Lunch 8 juni: Afgestudeerd en dan? 9 juni: Taizéviering ook in avond 9 juni: Crossroads 28 juni: eindejaarsborrel

www.ru.nl/studentenkerk

Adverteren? Leef, woon, werk, Kijk op feest... ANS-Online.nl met ANS P.P.15 15

Marike Knapen

www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon tekent, kijkt graag omhoog en vooruit. Haar werk is te bezichtigen op stadsgiraffe.nl P. 16 Kijk voor meer informatie over deze kunstenaar en haar werk op ANS-Online.nl

Ans deze maand P. 17

Zwerfjongeren in Nijmegen Tekst: Dirk van den Brand en Timo Pisart/ Illustratie: Joost Dekkers P. 18

DE Stress Van het straatleven

Niemand zal ze zien bedelen. Hun kleren zijn hip en hun uiterlijk verzorgd. In niets lijken dakloze jongeren op de junks in het Kronenburgerpark. Toch zwerven ze over straat. In een voormalig klooster wacht hen een zacht matras en een warme douche. Op bezoek bij de Nachtopvang Jongeren Nijmegen. Terwijl soep uit blik wordt opgediend, neemt een dun, blond meisje plaats aan tafel en begint vrolijk te babbelen. Anouk vertelt al gauw zonder schroom dat haar moeder zelfmoord pleegde toen ze nog op de basisschool zat. Haar vader ging daarna binnen een half jaar met een andere vrouw samenwonen. Op haar zestiende verliet ze het ouderlijk huis om bij haar jeugdliefde in te trekken. ‘Ik snap niet dat mijn vader me heeft laten gaan, want hij kon verwachten dat mijn vriend losse handjes had.’ Nadat ze haar agressieve vriend ontvluchtte is Anouk uiteindelijk in het voor haar onbekende Nijmegen beland. Sinds drie dagen zit ze hier, in de nachtopvang. Met een zwarte broek en een hip shirtje lijkt Anouk geenszins op de stereotype dakloze die bij de Albert Heijn om een euro bedelt. Ook de jongeren die later op de avond het oude Sancta Maria-klooster aan het einde van de Wolfskuilseweg binnendruppelen zien er verzorgd uit. Producten voor uiterlijke verzorging zijn van levensbelang en het liefst douchen ze ‘s ochtends én ‘s avonds. ‘De jongeren doen er alles aan om te zorgen dat ze er niet uitzien als zwervers’, aldus Astrid Laenen, de dienstdoende medewerker bij de Nachtopvang Jongeren Nijmegen van Iriszorg. Vanaf vijf uur ’s middags laat ze dakloze jongeren van 16 tot 23 jaar binnen. Zij krijgen voor 4 euro ‘brood, een bed en een bad’. Om acht uur gaat de deur op slot. Alleen bij hoge uitzondering kom je dan nog binnen, vertelt Astrid. ‘Als de politie ‘s nachts een meisje van veertien onder een brug vindt, wordt die niet zomaar in de kou achtergelaten.’ Er zijn vijf ruime eenpersoonsslaapkamers, waarvan de grootste 25 vierkante meter is. Om elf uur stipt moet iedereen op zijn kamer zijn. Volgens Astrid zijn de jonge thuislozen tegen die tijd vaak gesloopt. ‘Een dag op straat is verschrikkelijk vermoeiend.’ De volgende ochtend worden ze om half acht gewekt. Een uur later staan ze weer op straat.

Kamernood Tijdens het eten wordt duidelijk dat Anouk vindt dat ze alles alleen moet doen en iedereen haar tegenwerkt. Vertrouwen in de zorgsector heeft ze niet meer. Astrid oppert dat ze zelf beter haar best zou kunnen doen: ‘Je had het geld op je bankrekening misschien beter kunnen uitgeven aan een treinkaartje naar de psycholoog in Tiel dan aan een nieuw shirt.’ ‘Ik heb al maanden geen geld meer’, reageert Anouk gepikeerd, ‘wat ik heb geef ik liever uit aan mezelf dan aan een zielenknijper die me denkt te kennen.’ Het liefst wil Anouk deelnemen aan het woonzorgtraject dat in hetzelfde pand is gesitueerd, vertelt ze. Daar wordt een vaste groep jongeren zowel overdag als ‘s nachts opgevangen. Ze krijgen er handvatten om terug te keren in de maatschappij. Ze volgen een opleiding en worden geholpen bij het zoeken van woonruimte. Het tengere meisje wil het liefst een eigen kamer en Toerisme gaan studeren. Voor Rashid, die na het eten de keuken betreedt, is het zorgtraject verleden tijd. Jaren woonde hij in internaten voordat hij terechtkwam bij het woonzorgproject van Iriszorg. ‘Dat was helemaal niet goed voor me, de andere jongens haalden me alleen maar naar beneden.’ Hij heeft vervolgens een poos in onderhuur in een appartement gewoond. De huurder zat in de gevangenis en had torenhoge schulden. ‘Dagelijks was ik bang voor deurwaarders, ik sliep met mijn schoenen naast het bed zodat ik altijd door het raam kon vluchten.’ Anderhalve maand geleden verliet Rashid vrijwillig het appartement met als gevolg dat hij weer op straat stond. Omdat hij het vervelend vindt continu op zijn vrienden te moeten terugvallen, slaapt hij in de nachtopvang. ‘Op dit moment bezorgt het straatleven me zoveel stress dat ik niet kan werken of studeren. Zodra ik een kamer heb red ik me wel. Dan wil ik een hbo-oplei-

ANS-Online.nl P. 19

ding Maatschappelijk Werk gaan volgen.’ Over hoe hij op straat terecht is gekomen wil Rashid niets kwijt, duidelijk is echter dat hij al vele jaren weg is van huis. Toch heeft hij maar een enkele keer op straat geslapen. ‘Dat is gewoon klote, je slaapt nooit meer dan een paar uur en het is altijd koud. Eigenlijk kun je nog beter in de cel slapen.’ Met een kop koffie in zijn hand verlaat hij de keuken, om zich de rest van de avond af te zonderen op zijn kamer. Filosoferen met een sjekkie Inmiddels zit Anouk met Sid, een grote donkere jongen, lachend een potje mens-erger-je-niet te spelen in de huiskamer. Op de gigantische flatscreen speelt een film waar niemand naar kijkt. Eerst is de zachtaardig ogende Sid wat zwijgzaam, maar tijdens het spelen van diverse gezelschapsspellen wordt hij steeds spraakzamer. Hij blijkt tijdelijk uit het zorgproject te zijn gezet nadat hij iets had kapotgegooid en een medewerker had bedreigd. Na een nacht te hebben vastgezeten op het politiebureau, verblijft hij nu een paar dagen in de nachtopvang. ‘Als je een beetje schreeuwt, bellen ze de politie al.’ ‘Zullen we even een sjekkie doen?’, vraagt Anouk. Zodra het tweetal op het dakterras staat, wordt er gefilosofeerd over verre planeten en diepe oceanen. ‘Wist je dat een walvis ontploft als hij strandt?’ Over hun problemen praten ze niet. Even later vertrekt Sid naar zijn kamer om gitaar te spelen. Onder de klanken van onzuivere akkoorden op een rammelende gitaar vertelt hij dat hij het in het zorgtraject wel naar zijn zin had. ‘Er liepen een keer twee negers oké, ik was één van hen - door de gang, eentje begon plotseling te hakken. Voor je het weet stond iedereen te joelen en te breakdancen. Dat is toch lachen?’ Hij

bagatelliseert zijn agressieprobleem. ‘Weet je, wanneer ik iemand bij de keel grijp, stel ik me voor dat ik hem ook nog op zijn bek kan slaan. Zij bellen de politie terwijl ik me eigenlijk inhoud. Het is een kwestie van perspectief.’ Terwijl hij dit zegt komt Sandra binnen. Ze zit al de hele avond geheimzinnig te grijnzen en neemt plaats op Sids bed. ‘Supersukkel!’, zegt ze terwijl ze naar de goedlachse neger wijst. Het blijkt dat ze iedereen indeelt in een sukkelcategorie. Ze wil niets kwijt over zichzelf maar volgens Anouk is Sandra ‘een speciaal geval’. ‘Het is bijna elf uur, iedereen naar bed’, roept Astrid door de gang. De mededeling is overbodig want de meesten zitten al op hun kamer. Ze weten dat als de regels niet worden nageleefd ze zo weer op straat staan. De rest van de nacht heerst er een serene rust in het klooster. De volgende ochtend klopt Astrid om half acht op de deuren. Stilletjes douchen de jongeren, ze wisselen geen woord. Iets voor half negen schreeuwt Sid opeens: ‘Waar is verdomme mijn mobiel gebleven?’ Nadat zijn halve kamer overhoop is gehaald, lacht Sandra en geeft hem zijn splinternieuwe telefoon terug. ‘Ik heb hem al de hele tijd in mijn hand, sukkel.’ Met zijn drieën lopen Sandra, Sid en Anouk naar de stad. Ze gaan naar coffeeshop ‘t Wonder. Anouk grijnst: ‘Ik heb helemaal niet alleen geslapen. Sid is nu mijn vriendje.’ Ook Sandra brak vannacht een regel. ‘Ik kan echt niet slapen voordat ik een jointje heb gerookt.’ Ze weten dat ze hiermee een risico nemen, maar: ‘Je moet toch een beetje schik hebben.’ ANS Op verzoek van Iriszorg zijn de namen van de jongeren gefingeerd.

DE ANTICOACH vakvrouw Hij vertelt zijn 16,5 miljoen cliënten vooral ‘niet Als leider vanvel’ de grootste Nederlandse vakcenlekker in hun te blijven zitten, werpt zich op trale is Agnes Jongerius een vrouw rekening als leescoach en waarschuwt voorom hypnose. mee De FNV-voorzitter wil ‘haar’MenorWimte dehouden. Bie is Neerlands eerste Nationale ganisatie op de kaart zetten onder jonge hoogtal Coach. ‘Ons land raakt ontzettend opgefokt opgeleiden. ‘De vakbeweging bestaat niet uit van oppeppende halvezolen metcoachtaal.’ petjes op die actie voeren.’

Tekst: Anne Elshof/ Foto’s: Valentijn Brandt Interview Agnes Jongerius P. 21

Het kantoor van ’s lands machtigste vrouw is opmerkelijk sober. Het doet nog het meest denken aan een veredelde bouwkeet. Aan de grauwe muren hangen knipsels en kaarten - zoals een afbeelding van Jan-Peter Balkenende met een blauw oog, begeleid door de tekst ‘Ben gevallen’ - en een immense tafel slokt vrijwel de hele ruimte op. Vanuit deze plek leidt Agnes Jongerius (49) de Federatie Nederlandse Vakbeweging (FNV), de grootste belangenbehartiger van werkend Nederland. Mede dankzij een positie in de Sociaal-Economische Raad (SER) is de FNVvoorzitter een niet te onderschatten speler in het politieke veld. Dat Alexander Pechtold haar vorig jaar tijdens een Tweede Kamerdebat bestempelde als de echte minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, is tekenend voor Jongerius’ invloed. Hoewel de FNV zich neerzet als dé vertegenwoordiger van werknemers, is de overgrote meerderheid van die groep geen lid van de vakbond. Met name onder jongeren heeft de vakcentrale te lijden van haar imago als organisatie voor ‘oude, laagopgeleide, blanke mannen’, zoals Jongerius haar stereotype doelgroep verwoordt. Van de werkenden onder de 25 jaar heeft slechts 8 procent zich aangesloten bij een werknemersorganisatie. Hoe probeert u de jongere generaties bij de FNV te betrekken? ‘Ons voornaamste middel om jongeren aan te spreken is langs opleidingen gaan en daar voorlichting geven. Niet zozeer over de FNV, maar over wat het betekent om te gaan werken. Het valt mij op hoe weinig aandacht daar in opleidingen, op welk niveau dan ook, aan wordt besteed. Ik vind dat mensen minstens moeten worden geïnformeerd over de basale rechten die zij hebben wanneer ze gaan werken. Zo mogen mensen best weten dat ze hun contract niet direct hoeven te ondertekenen, maar gewoon mee naar huis mogen nemen en er iemand naar kunnen laten kijken. Ik snap dat de meesten niet hun cao doorspitten, het is niet bepaald interessante bedlectuur. Een aantal basisbegrippen zou iedereen echter wel moeten kennen. ‘De voorlichtingen zijn voor ons een methode om jonge mensen te laten nadenken over de wereld van werk en inkomen. Het gaat niet direct om het werven van leden, het is eerder een poging het beeld te doorbreken dat de vakbeweging bestaat uit halvezolen die met petjes op actie voeren.’ In een interview met ANS in 2008 stelde PvdApoliticus en medeoprichter van het Alternatief voor Vakbond Mei Li Vos: ‘De grote vakbonden representeren maar 25 procent van werkend Nederland, maar zij gaan wel over de cao-onderhandelingen. Jongeren, vrouwen, freelancers en allochtonen wor-

den in de onderhandelingen amper vertegenwoordigd.’ Kunt u zich vinden in die kritiek? ‘Feiten moet je ruiterlijk toegeven. Als je pretendeert de belangenbehartiger van hardwerkend, kleurrijk Nederland te zijn, schept dat de verplichting ervoor te zorgen dat die mensen zich herkennen in wat je doet. Om te peilen hoe niet-leden aankijken tegen wat de FNV zoal bewerkstelligt, voeren we regelmatig onderzoeken uit onder deze groep. Daaruit blijkt dat de maatschappelijke steun voor de vakcentrale veel groter is dan het ledenaantal. Er ligt dus een marketinguitdaging om de mensen die ons werk steunen en er via cao’s van profiteren, over te halen contributie te betalen.’

‘Dat de meeste mensen niet hun cao doorspitten snap ik, het is niet bepaald interessante bedlectuur.’ Is de vakbond met haar vergrijzende ledenbestand geen achterhaald concept dat uiteindelijk leeg zal lopen? ‘Een club die opkomt voor werknemersbelangen is absoluut niet achterhaald, zeker niet zolang er werkgeversorganisaties zijn. Ik vind het echter prima om na te denken over nieuwe manieren om werkenden te organiseren. Het volledige lidmaatschap is misschien achterhaald. ‘Wat betreft de vergrijzing, die treft nu eenmaal de samenleving, dus ook ons ledenbestand. Pas als die vergrijzing tot leegloop zou leiden, zouden we iets fout doen. Instroom van vers bloed is noodzakelijk, zowel voor de representativiteit als voor de vitaliteit van de FNV. Nieuwe, jonge mensen brengen frisse ideeën met zich mee en kunnen ervoor zorgen dat zaken die als vaststaande feiten worden beschouwd eens tegen het licht worden gehouden. Ze vormen de zuurstof naar de hersenen van een organisatie.’ Weet de FNV die mensen voldoende aan te trekken? ‘Nou ja, het kan succesvoller. Binnen de organisatie proberen we jonge werknemers in ieder geval zoveel mogelijk ruimte en vertrouwen te geven. Achter de schoonmaakacties zit bijvoorbeeld een team van mensen die allen, op één na, onder de 30 zijn.’ Naast haar zeventigurige werkweek als FNV-voorzitter neemt Jongerius plaats in verschillende commissies. Zo zit ze, met onder andere oud-minister Ronald Plasterk en SER-voorzitter Alexander Rinnooy Kan, in het comité van aanbeveling van Stichting Witte Tulp, een educatief

ANS-Online.nl P. 22

‘Zolang de timing goed is en ik kan swingen, kan ik me alles permitteren. De muziek staat voor mij altijd centraal.’

centrum dat streeft naar een optimale ontwikkeling van basis- en middelbare schoolleerlingen. Hoewel veel scholieren gaan studeren zonder specifiek beroepsperspectief, vindt Jongerius niet dat er meer aandacht zou moeten zijn voor aansluiting op de arbeidsmarkt. ‘De studietijd is juist een periode waarin het niet om een bepaalde beroepsuitoefening, maar om een algemene ontwikkeling draait. Ik weet dat er steeds meer opleidingen zijn die titels krijgen alsof het rechtstreekse beroepsopleidingen zijn. Ik hoop echter dat studenten hun studietijd niet alleen gebruiken om voor het ABN Amro Management Traineeship in aanmerking te komen, maar ook om zich geestelijk te verrijken en het liefst in verschillende richtingen.’ Hoeven studenten volgens u dan niet na te denken over hun toekomst in ‘de wereld van werk en inkomen’? ‘Je moet natuurlijk beseffen dat er een leven is na de universiteit, een leven waarin je in eigen inkomen moet en mag gaan voorzien. Tegelijkertijd is dat heel lastig, want hoe weet je nou welke banen er precies zijn? Je

weet wat je ouders doen en misschien wat de buren en ooms en tantes doen. Maar vaak hebben die banen ook nog titels waarvan je geen idee hebt wat het inhoudt. Los van de titel denk ik dat het type bedrijf waar je gaat werken ongelofelijk belangrijk is voor de vraag of je op je plek zit. Een beetje trial and error door middel van stages is wel nuttig.’

‘Ik hoop dat studenten hun studietijd niet alleen gebruiken om voor het ABN Amro Management Traineeship in aanmerking te komen. Toch zou sturing vanuit pragmatisch oogpunt verstandig kunnen zijn. Zo dreigt er een tekort aan afgestudeerden in de bètawetenschappen. ‘Ik denk liever na over hoe je ervoor kunt zorgen dat mensen hun keuze niet op basis van vooroordelen ma-

ANS-Online.nl P. 23

ken. Het is misschien een ongelukkige vergelijking, want iedereen denkt nu: “Daar heb je haar weer met haar oude-doos-verhalen”, maar toen ik studeerde deden er nauwelijks meisjes Geneeskunde. De misvatting bestond dat die studie te technisch was voor meisjes, waardoor het voor hen geen optie was. Jongeren moeten het hele spectrum aan mogelijkheden krijgen voorgeschoteld en zich daarbij niet laten leiden door foutieve beelden, opdat ze uiteindelijk op een plek belanden waar ze het meest tot hun recht komen. ‘Ik ken de doemscenario’s over de hordes bèta’s die in China van de universiteiten af komen en dat Nederland het echt helemaal gaat afleggen. Over hoe hier straks alleen nog een toeristische sector overblijft om welvarende Chinezen te bedienen. Natuurlijk mag er op worden gewezen dat je goede toekomstperspectieven hebt als je voor een bèta-opleiding kiest. Maar het belangrijkst vind ik dat er een vrije keuze wordt gemaakt. Dat recht vind ik een groot goed en dat moet zeker niet worden gestuurd met rare ideeën als het duurder maken van bepaalde studies.’

‘Ik ken de doemscenario’s over de hordes bèta’s die in China van de universiteiten af komen.’ Zouden meer studentes een topfunctie als de uwe moeten ambiëren? ‘Daarvoor geldt eigenlijk hetzelfde principe als bij studiekeuze. Naar mijn mening hoeven mensen geen topfunctie na te streven, maar het moet ook niet als optie worden uitgesloten vanwege de gedachte “dat is toch niet voor mij weggelegd”. ‘De “doe maar gewoon”-mentaliteit en het idee dat je niet mag dromen zijn natuurlijk heel Nederlands. Ik vind dat je wel mag dromen, het liefst zo groot mogelijk en zonder oogkleppen op. Wie de talenten heeft om een topfunctie te vervullen, moet zich niet laten weerhouden door mensen die in vooroordelen denken.’ Vervult u bewust een voorbeeldfunctie voor vrouwen? ‘Ik geloof wel dat ik een voorbeeldfunctie heb, maar ik ben daar niet continu mee bezig. Wanneer jonge vrouwen me vragen hun mentor te zijn of om een rol op het podium te spelen en mijn verhaal te doen, doe ik dat graag. Ik word in mijn functie zoveel benaderd als vrouw dat ik me er wel bewust van moet zijn. Ik denk bijvoorbeeld niet dat mijn voorgangers ooit in het kerstnummer van Libelle hebben gestaan. Ik wel!’ ANS

Adverteren? Kijk op ANS-Online.nl P. 24

Lieve ANS, Al sinds mijn kinderjaren durf ik niet in een tent te slapen. Tot nu toe kon ik er altijd aan ontkomen, maar deze zomer zal ik er toch echt aan moeten geloven: ik ga kamperen met mijn broer en zijn vriendin. Heimelijk ben ik verliefd op haar en ik denk dat ik kans maak. Dan moet echter eerst mijn tentvrees worden overwonnen, anders kan ik geen goede indruk maken. Heb jij tips? Groet, Een studente Algemene Cultuurwetenschappen Beste kampeerleek, Jij lijdt aan een beruchte ziekte: tentangst (skenofobie). Om dit probleem te verhelpen is het allereerst van belang de oorzaak te duiden. Ik vraag me bijvoorbeeld af of je een onuitgesproken bedplastrauma hebt. Een simpele luier kan dan al soelaas bieden. Toch heb ik het vermoeden dat je kwaal hoofdzakelijk van claustrofobische aard is. Ivan Petrovitsj Pavlov leerde ons al in het begin van deze eeuw over de geconditioneerde reflex. Door jezelf op een slimme manier te conditioneren kun je uiteindelijk je angst overwinnen. Daarom heb ik een trainingsschema voor je uitgedokterd. Stap 1: loop de eerste de beste outdoorzaak binnen en begeef je direct naar de tentafdeling. Daar aanbeland raak je de grootste reeds opgezette tent die je kunt vinden even voorzichtig aan. Als je het aandurft, kun je zelfs met één voet binnenstappen. Stap 2: schaf het gevaarte aan en zet het op in je tuin of studentenkamer. Stap 3: verblijf de eerste dag minimaal drie minuten in het zeilen huis. Verhoog dit, gedurende een maand, iedere dag met twee minuten. Als je merkt dat je meer aankunt, blijf dan langer zitten. Ga net zo lang door totdat je merkt dat de tent je nieuwe beste vriend is. Halverwege de zomer ben je helemaal klaar voor de langverwachte vakantie met je teerbeminde. De ervaren pijn tijdens het overwinnen van je tentvrees verwerk je bovendien in een verpletterend liefdessonnet. Daarmee is het hart van de liefdesgodin in kwestie ongetwijfeld veroverd. Pas alleen op voor de wraakactie van je broer... Ave,

Van Welderenstraat 104 Tel: 024-3226812

ANS

Tekst: Marijn Koop en Tamar van der Niet/ Foto’s: Timo Pisart/ Illustraties: Joost Dekkers De graadmeter P. 25

De graadmeter Twintig kebabzaken, talloze bijbaantjes en tien soorten glijmiddel. Om de keuzestress te reduceren treedt ANS elke maand op als keuringsdienst van studentenwaren. Welke optie doet de graadmeter het hoogst uitslaan en wat kun je beter links laten liggen? Deze keer: verborgen terrassen

Wat: Coffeeshop Kronkel Waar: Vlaamse Gas 26-36 Sfeer: relaxed Aanbod: joints en vruchtencocktails

Wat: Smaakrijk Waar: Lange Hezelstraat 12 Sfeer: lieflijk Aanbod: ciabatta’s en muntthee

Wat: Vroom en Dreesmann Nijmegen Waar: Grote Markt 3 Sfeer: burgerlijk Aanbod: taart en koffie

Dorstigen die naar het dakterras van Coffeeshop Kronkel willen, moeten een strenge paspoortcontrole, ijzeren draaihekjes en een wietwalm overwinnen om de frisse lucht te bereiken. De meeste gasten staken de strijd bij de geur van verdovende middelen. Onderuitgezakt en met een pretsigaret in hun mondhoek lijken zij zich niet te realiseren dat er ook nog een dakterras is. Dit is dan ook volledig uitgestorven. Zonde, want de loungebanken met dikke kussens zijn zeer geschikt om in nog hogere sferen te geraken of rustig een frisse fruitsmoothie te drinken. Alleen het prikkeldraad en de donkere muren die de omgeving afschermen, zorgen voor een wat ongemakkelijk gevoel. Deze bescherming maakt het terras van Kronkel wel het best verstopte van Nijmegen.

Wie dwars door de open keuken loopt, komt terecht in de kleine en schilderachtige tuin van lunchroom Smaakrijk. Omringd door met klimopplanten begroeide muren lijkt de drukte van de stad hier niet te bestaan. Hippe Nijmegenaren lezen een boek of heffen met gesloten ogen het hoofd in de hoop wat zonnestralen te vangen. Anderen genieten op weinig comfortabele stoelen en aan versleten houten tafels van koffie en smakelijk belegde broodjes. Deze worden geserveerd in een zakje zonder bestek met een schoot vol geitenkaas als gevolg. Dit deert niemand, het tuingevoel dat bij Smaakrijk is gecreëerd zorgt voor een ontspannen ambiance. Wie op zijn studentenkamertje heimelijk verlangt naar een achtertuin, vindt in de Lange Hezelstraat de oplossing.

Obstakels als dekbedovertrekken, schoolagenda’s en winkelende huisvrouwen moeten worden omzeild en drie roltrappen bestegen om het dakterras van de V&D te bereiken. Van uitrusten is nog geen sprake: eerst moeten bezoekers het ingewikkelde systeem van La Place en de chagrijnige medewerkers trotseren om een kopje thee te kunnen bemachtigen. Pas dan is het mogelijk om neer te strijken op de nieuwe rieten meubelen. Het terras, dat de uitstraling heeft van een strandpaviljoen, lijkt een goede plek om na een zaterdagse strooptocht tot rust te komen. Stellen van middelbare leeftijd genieten in de zon van gebakjes en bewonderen hun nieuwste aankopen. Wie verder kijkt dan dit burgerlijke schouwspel wordt herinnerd aan het bombardement van 1944. De troosteloze, grijze gebouwen zien er van boven niet beter uit dan vanaf de straat. ANS

Het issue Tekst: Anne Elshof en Jolene Meijerink/ Illustratie: Joost Dekkers P. 26

het issue In deze rubriek staat iedere maand een ander issue centraal, waarover de meningen sterk zijn verdeeld. Deze maand: beter kunstaanbod door minder knaken?

de kunst van het bezuinigen

De eerste sector die na ontwikkelingssamenwerking ten prooi moet vallen aan het bezuinigingsgeweld is kunst en cultuur. Althans, dat vindt zes op de tien Nederlanders, zo bleek uit een onderzoek van actualiteitenprogramma NOVA in april jongstleden. Ze vinden hierin bijval van de VVD, de ChristenUnie, Trots op Nederland en de Partij voor de Vrijheid. In reactie op het onderzoek werd op Facebook de groep ‘tegen bezuinigingen op kunst en cultuur’ opgericht, die inmiddels meer dan 13.000 leden telt. Terwijl deze voorvechters van de culturele sector moord en brand schreeuwen, denken critici dat er met meer marktwerking in plaats van tonnen subsidie beter zal worden ingespeeld op de vraag van het publiek. Afhankelijkheid van subsidie leidt volgens hen tot gemakzucht, waardoor er weinig oog zou zijn voor de eisen en behoeften van de Nederlandse bevolking. Staat de kunst boven de wetten van de economie of zal minder subsidie leiden tot een evenwichtigere relatie tussen aanbieder en markt?

De stelling van deze maand: bezuiniging op subsidies voor kunst en cultuur zal de vraag-aanbodrelatie binnen die sector ten goede komen. Mark Harbers, Tweede Kamerlid en woordvoerder Cultuur voor de VVD ‘In de kunstwereld gaan niet alle economische wetten op. Zaken als het cultureel erfgoed hebben recht op overheidsbescherming. De relatie tussen kunst en publiek is in het huidige, forse subsidieklimaat echter te zeer verstoord. Culturele instellingen zijn gemiddeld voor meer dan 70 procent afhankelijk van overheidsfinanciering. Dat leidt tot subsidieafhankelijkheid en inefficiëntie. Organisaties moeten meer worden geprikkeld om zelf op zoek te gaan naar inkomsten, bijvoorbeeld door fondsenwerving onder bedrijven en particulieren. Wanneer ze hierin slagen moet de overheid ze belonen met subsidie. Zo worden de instellingen gesubsidieerd waar behoefte aan is en die maatschappelijk worden gewaardeerd. ‘Verder kan in sommige disciplines kritisch worden gekeken naar het aantal subsidies dat wordt toegekend. Het ondersteunen van veel instellingen kan ertoe leiden dat ze allen een marginaal bestaan leiden en het publiek nauwelijks kunnen bedienen. Zo zijn er dertien rijksgesubsidieerde orkesten, dat is relatief veel voor een land als Nederland. In plaats van dit bestel in stand te houden omdat het nu eenmaal historisch zo is gegroeid, is het beter het aantal orkesten af te stemmen op de culturele vraag van het land.’

Harald Moes, zakelijk directeur van het Scapino Ballet ‘De grote orkesten en dans- en toneelgezelschappen zouden zonder overheidssteun niet kunnen bestaan. Voor deze en andere gesubsidieerde instellingen geldt dat zij aan een inkomstennorm moeten voldoen, anders worden ze gekort. Deze organisaties werken al op het scherpst van de snede, als daar verder op wordt bezuinigd vallen ze om. Met het verhaal van sommige politici dat culturele instellingen op eigen benen moeten leren staan kan ik dus niets. Het is een illusie dat er uit de markt meer te halen is. Toen wij bij het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap aangaven moeite te hebben met het halen van de inkomstennorm, was iedereen verbaasd dat zelfs een betrekkelijk populair gezelschap als het onze hiermee worstelde. Wij trekken een divers publiek, waaronder veel jongeren. Om die doelgroep te behouden, moeten we de toegangsprijzen laag houden. De overheid staat voor een keuze: wil je kunst toegankelijk houden voor een brede groep of moet het voor en door een elite in stand worden gehouden?’

ANS-Online.nl P. 27

Henrike de Kat-Smedts, theaterwetenschapper, studeerde af op het onderwerp legitimering van kunstsubsidiëring ‘Kunst en cultuur zijn voor iedereen van belang en behoren tot dezelfde categorie als onderwijs en wetenschap. Het is de taak van de overheid om de bevolking de kans te geven zich te ontwikkelen. Sommige vormen van kunst en cultuur kunnen niet worden gedragen door de markt. Daarom is het belangrijk dat de overheid subsidieert om een divers aanbod te waarborgen dat aansluit op het publiek. Het huidige subsidiestelsel is echter te duur en omslachtig. Veel geld gaat verloren aan de bureaucratische manier van werken. Marktwerking kan op deze en andere zaken een positieve invloed hebben. Kunstenaars en instellingen kunnen verbanden aangaan met het bedrijfsleven om voor genoeg fondsen te zorgen. Overheidssubsidie kan dan worden gezien als een back-upplan en niet als een vanzelfsprekendheid.’ANS

De overheid besteedde in 2009 in totaal 1,7 miljard aan kunst- en cultuursubsidies. Naast de basissubsidie die kan worden verkregen bij het ministerie van onderwijs, cultuur en wetenschap verstrekken ook acht fondsen voor verschillende kunstvormen subsidies Uit onderzoek van RTL Nieuws blijkt dat de gemeente Nijmegen in 2009 bijna 17 miljoen euro aan subsidies uitgaf, wat neerkomt op iets meer dan 100 euro per inwoner. Meer dan 65 procent van de gemeentelijke subsidies gaat naar de openbare bibliotheken en muziekscholen.

De deurwaarder Tekst: Joeri Pisart en Martijn Wehrens/ Foto’s: Martijn Wehrens P. 28

de deurwaarder Op zoek naar de motieven van ambitieuze studenten, klopt ANS iedere maand aan bij studentorganisaties. De deurwaarder inventariseert het kantoor van de vereniging en de vakkennis van haar leden. Deze maand: Internationaal adten met AEGEE Nijmegen

‘Alle studenten willen toch hetzelfde? Een beetje feesten, een beetje reizen.’ Daniël van Gompel (22), Geschiedenisstudent en pretentieus aangeduid met President, vat zijn vereniging kort maar krachtig samen. De bestuursleden van de Association des Etats Généraux des Etudiants de l’Europe, kortweg AEGEE, zijn net terug van een uitstapje naar Parijs. Gewapend met enkel hun duim hebben zij automobilisten verleid in een verwoede liftwedstrijd waarvan de Franse hoofdstad de finish was. ‘Mensen uit alle lagen van de bevolking nemen je mee, van truckers tot accountants met dikke Mercedessen. Ze vertellen meteen hun hele levensverhaal. Eén jongen had leukemie, de ander reisde Europa door om tenten van bands op te bouwen.’ Behalve Europa wordt ook Nijmegen onveilig gemaakt. Volgens de overenthousiaste boardmembers wordt er elke week wel iets georganiseerd voor AEGEE-leden uit de keizerstad. Naast internationale uitstapjes zijn er de clichématige activiteiten: ‘We hebben een wekelijkse borrel, gaan bowlen, laserquesten, spelen toneel en doen jaarlijks mee aan de Batavierenrace met een andere local.’ De Europees gerichte vereniging kent geen nationaal bestuur, maar heeft lokale afdelingen in Europese steden – de locals – en een overkoepelend Europees bestuur. De 240 locals variëren in grootte. ‘AEGEE Enschede kent bijvoorbeeld een meer corporale structuur en is met 430 leden een van de grootste gezelligheidsverenigingen van die stad.’

Naast hun eigen Tour de France ondernemen de leden vaker snoepreisjes. In het ‘belang’ van de Europese student reizen ze tweejaarlijks af naar de ‘AGORA’, waar afvaardigingen van alle locals samenkomen. Op deze vergaderingen waant AEGEE zich politiek zwaargewicht met haar 15.000 Europese leden. Sanne Stienstra (22), secretary, vice-president en voor zover mogelijk geneeskundestudent, beweert: ‘Zowel aan het Erasmusprogramma als aan het Europees puntenstelsel hebben onze internationale commissies een belangrijk steentje bijgedragen. ’Daniël vult aan: ‘In de statuten is overigens vastgelegd dat we politiek neutraal zijn. De vereniging is vooral gericht op culturele uitwisseling.’ Een van de voornaamste uitspattingen van deze culturele uitwisselingen zijn de door AEGEE locals georganiseerde Summer Universities. Ordinaire zuipvakanties met Europese kruisbestuiving als excuus? ‘Dat ligt eraan wat de reiziger wil. Tijdens een uitwisseling met Spanje is het natuurlijk zuipen wat de klok slaat, maar er zijn bijvoorbeeld ook uitjes met fotografie als thema.’ Christien Robeerst (22), penningmeester – oftewel treasurer – en de tweede spijbelende medicijnenstudent in het bestuur, vervolgt: ‘Zo kun je taalcursussen volgen. Bijvoorbeeld om Azerbeidzjaans te leren, wat je daar dan ook aan hebt.’ Zouden de Eurofielen tijdens hun ‘cultuurreisjes’ genoeg nutteloze feitenkennis hebben opgedaan? Hoogste tijd om hen te onderwerpen aan de ultieme test. ANS

ANS-Online.nl P. 29

De taxatie • Infantiele collagewanden vol kekke kaarten en kiekjes • Een mysterieuze kluis met daarnaast een ongebruikte waterpijp • Wildgroei aan schreeuwerige AEGEE-stickers • Een kaart van Europa met sterren waar locals zitten • Een dubieus, enigszins stoned glimlachende wereldbol • Verscheidene vlaggen, één ontvreemd van AEGEE Maastricht

Helaas. De legendarische band Europe met superhit The final countdown komt uit Zweden. Live is life is overigens van Opus, dat inderdaad uit Oostenrijk komt. De AEGEE’ers zijn duidelijk geen fans. Met wie had Europa geslachtsgemeenschap? Yvette: ‘Shit, ik weet helemaal niets van de oudheid.’ Daniël: ‘Luisteren jullie niet? Dat is dus die stier.’ Sanne: ‘Zeus ofzo, die heeft iedereen gehad.’ Daniël: ‘Volgens mij was het een andere god. Ken je soaps!’ Sanne: ‘Doe toch maar Zeus.’ Ondanks Daniëls ongezonde fixatie op bestialiteit hebben zowel hij als Sanne het bij het rechte eind. De Fenicische prinses Europa werd bereden door oppergod Zeus nadat hij haar had ontvoerd in de vorm van een witte stier.

De vriendelijk glimlachende globe moet wel ver van de wereld zijn: het smoezelige kantoor in de Ondergang biedt weinig om van te genieten. Het moge duidelijk zijn waarom AEGEE het land ontvlucht en gezelligheid elders zoekt.

Wat is de maximale snelheid van de Lotus Europa S? Christien: ‘Dat klinkt als een snelle auto. 300 kilometer per uur?’ Yvette: ‘320?’ Sanne: ‘Wie biedt er meer?’ Daniël: ‘325!’ Hun liftervaring helpt ze niet ver op weg bij deze vraag. De comfortabele bolide kruipt vooruit met ‘slechts’ 230 kilometer per uur. Misschien moeten de avonturiers minder reistijd doorbrengen met harige truckers en meer met gelikte advocaten in patserbakken.

Hoeveel sterren heeft de Europese vlag? Daniël: ’Twaalf.’ Sanne: ‘Dat was ook het eerste dat bij mij opkwam.’ Daniël: ‘Volgens mij bestond de EU ooit uit twaalf landen. Daarnaast symboliseert het evenwicht.’

Hoeveel zetels heeft het Europees parlement en hoeveel hiervan behoren toe aan Nederland? Daniël, gepikeerd: ‘Weinig. Slechts één meer dan België in ieder geval.’ Christien: ‘Volgens mij ben jij de enige die hier iets vanaf weet.’ Daniël: ‘Ik denk dertien of vijftien van de 275.’ Yvette: ‘Doe dan maar de gulden middenweg: veertien van de 275.’

Ondanks de incorrecte beredenering wordt het eerste breintje verdiend. De twaalf sterren hebben niets te maken met het aantal landen, maar staan in verscheidene tradities voor eenheid, volledigheid en evenwicht.

Van een stel Europafanaten valt dit tegen. Het Europees parlement telt 736 zetels, waarvan Nederland er 26 bezet. België heeft er overigens vier minder dan Nederland. Dankzij deze blunder wordt er geen breintje gescoord.

vakKennisvragen

Uit welk land komt Europe? Daniël: ‘De band bedoel je? Ik weet wel dat Europa is geschaakt door een stier.’ Christien: ‘Huh?’ Daniël: ‘Zijn die niet van Live is life? Volgens mij waren die Duitstalig. Ze komen uit Oostenrijk denk ik.’

Het juryrapport: Een schrale score: twee breintjes. Hoewel de RU inzet op internationalisering lijkt AEGEE Nijmegen zich hier niets van aan te trekken. Zij pappen liever aan met dubieuze chauffeurs of gaan uit zuipen met hun Spaanse vrienden.

Colofon P. 30

Restaurant

Ankara

WK 2010 Zuid-Afrika

Al 30 jaar het adres voor Turkse specialiteiten Vleesgerechten vegetarische gerechten pizza's

Oranje op groot scherm

Afhalen mogelijk Iedere dag geopend vanaf 17.00 uur

Burg.v.d.Berghstraat 144 Nijmegen 024-3228108 www.restaurantankara.nl

Gratis zaal voor feesten, borrels en partijen Daalseweg 19 6521 GE Nijmegen telefoon 024-3230257 www.haantje-nijmegen.nl

24e jaargang

Medewerkers

Illustraties

Crypto

Druk

Oplage 10.000 stuks

Dirk van den Brand

Joost Dekkers

Rob Ramaker

Drukkerij Offsetservice

Pieter Hengst

Loes van Woezik

Martijn Wehrens

Valkenswaard Ontwerp

Aan deze ANS

Marijn Koop

werkten mee:

Tamar van der Niet

Foto’s

Columnisten

Joeri Pisart

Jaap Baarends

Dennis Gaens

Marloes de Laat en

Hoofdredactie

Floortje Schiks

Valentijn Brandt

Lieve ANS

Roel Vaessen

Anne Elshof

Eva-Marijn de Vries

Boy van Dijk

Timo Pisart

Jozien Wijkhuijs

Timo Pisart

Uitgave,

Lay-out

Martijn Wehrens

abonnementen en

Anne Elshof

advertentieacquisitie

Timo Pisart

Redactie

Eindredactie

Jolene Meijerink

Lis Engelsman

Voorpagina

Stichting MultiMedia

Joost Nellen

Michelle van Hoeve

Boy van Dijk

stichtingmultimedia@

Redactieadres

Martijn Wehrens

Eline Huisman

gmail.com

Heyendaalseweg 141

Ateke Willemse

Britt Latour

6525 AJ Nijmegen

Andy Leenen

Dagelijks bestuur

024-3612176

Webredacteur

Stefan Meeuws

Sofie Engelsman

redactie @ ans-online.nl

Henk Strikkers

Loes Perrée

Derk-Jan Schonewille

Martine Peters van Ton Rob Ramaker Juliet Van de Voort Dave Willems

Ans deze maand Crypto P.P.31 31

CRYPTO

Na friet van Piet, dure vakantieavonturen in Phuket met happy end, herstel je van de souvenirSOA, het gebroken been en declareer je het geroofde geld. Stuur ons vooral geen ansichtkaart.

HORIZONTAAL 4. Twee jongens met richtingsgevoel wijzen je de weg (6) 7. Smeuïge duiten openen deuren (9) 8. Kleptomane veeschuur (8) 10. Prikkeling door Albert Verlindes (12) 11. De bloempot binnenvallen (7) 12. Dit eetbaar cadeau ligt zwaar op de maag (19) 14. Museum ‘geen toilet meer’ (4) 16. Waterig hertenDNA (5) 18. ‘Optimistische’ ziekte in je bloed (12) 20. Ingewikkelde ontsnapping aan vakantie (10) 23. Dit dienblad verlicht je hoofdpijn (8) 26. Everybody Aboard (3,2) 28. Koninklijk kokerellen met bloemen (9) 29. Vochtige schrik beschermt tegen beten (7) 31. Zomerse zanddoek (11) 32. Wijd zwerven zonder richting (9) 32. Feestelijk neerploffen op de muziek (8) 33. Het einde van theedrinken tijdens kamperen (4) 34. Deze letter is helemaal passé (2) VERTICAAL 1. Geen olifantenhap (10) 2. Temidden van de rustgevende reflectie (9) 3. Het was een lekker ledikant met deze vrijer (9) 4. Bloeddorstige boslifter (4) 5. Vreemde zang maakt koortsig (7) 6. Malaise op de romantiekbeurs (13) 9. Vakantieherinnering aan orgaanhandel (8) 10. Laat je niet kisten op deze poeptrommel (7) 12. Curieuze aftocht (10) 13. Waterdichte van Gogh op de camping (8) 15. Geziekt door verdomde maag (9) 17. Praktische wervelkolomtestikel (6) 19. Watertekort bij het stappen (9) 21. Gewichtige hoeveelheid natie (9) 22. Muzikaal succes doet zweten (5) 24. Dit biddend schoeisel wil geld (9) 25. Opwindende reis met hoogtepunten (11) 27. Lonkende buitenaardse verkoopt kaartjes (5) 30. Felix’ en Fikkies vakantiebestemming (5)

OPLOSSING crypto mei Horizontaal: 1. Steenbok 4. Massage 6. Kwakzalver 9. Nirwana/Nirvana 10. Astrologie 11. Dood 12. Sekte 14. Lotus 15. Jomanda 17. Geestverruiming 18. Karma 22. Wichelroede 24. Reëel 25. Helderziend 27. Medium 29. Oplichting 30. Dromen 31. Sapkuren Verticaal: 2. Evangelie 3. Boeddhisme 4. Mentalist 5. Seance 7. Kruidendokter 8. Handoplegger 10. Acupunctuur 13. Boom-

knuffelen 16. Gebedsgenezers 19. Mal 20. Dierenriem 21. Tweelingen 23. Chi 26. Djinn 28. Godin

winnaaR Winnaar van de vorige crypto is Iris Kortland uit Nijmegen. Wil jij ook 15 euro winnen? Stuur je oplossing van de ANS-crypto voor 22 juni onder vermelding van naam, adres en bank- / gironummer naar de redactie of naar [email protected].

www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon P. 32

Tekst: Jozien Wijkhuijs/ Foto: Jaap Baarends

Mieke van der Zwaag (26) Zesdejaars Engels Nederlands kampioen powerliften 2008

Wat is je meest gênante herinnering? ‘Eén keer ben ik gaan trainen in de sportschool nadat ik bonen had gegeten. Ik stond daar 140 kilo te tillen en er hadden zich heel wat mensen om me heen verzameld toen ik een scheet liet. Ik hoopte dat ze het niet hadden

Wat is het spannendste dat je ooit hebt gedaan?

gehoord, maar dat was tevergeefs.’

‘Tijdens het WK bankdrukken sliepen een vriendin en ik bij mijn trainster op de kamer. Na een potje discodansen met het Canadese team kwamen we om

Heb je guilty pleasures?

half vier straalbezopen bij ons hotel aan. Om onze kamergenoot niet wakker

‘Stiekem ben ik fan van de MTV-serie Jersey Shore. En van Pro Wrestling,

te maken hebben we ons op de gang uitgekleed. Mijn vriendin was verschrik-

wat Hulk Hogan doet. Daarover staan zes boeken in mijn kast. Mijn enorme

kelijk traag. Ik heb tien minuten in mijn stringetje staan wachten tot zij klaar

schoenentic is ook een guilty pleasure, ik heb pas nog schoenen gekocht met

was, in de hoop dat er geen Polen langskwamen. Dat was doodeng!’

hele hoge hakken en siersteentjes erop.’

Kijk jij op een anabole steroïde meer of minder?

Waar heb je een hekel aan?

‘Zelf doe ik er niet aan, maar het is naïef om te zeggen dat het in de kracht-

‘Soms zijn er van die dagen dat ik aan alles een hekel heb. Bijvoorbeeld

sport niet wordt gebruikt. Een dopingcontrole is trouwens echt bizar. Je moet

bicepsoefeningen doen in een squatrek, vrouwen van middelbare leeftijd met

dan je broek laten zakken en je T-shirt optillen. Vervolgens moet je staand een

een assertiviteitscursus, de witte wijn in café De Plak, naaktslakken, as in

plastic beker volplassen terwijl iemand in de gaten houdt of je niets raars doet.

koffiekopjes, de zoektocht naar identiteit als literair thema en het feit dat mijn

Een moment later roepen ze “stop” en dan is het blijkbaar genoeg geweest.’

WrestleMania-dvd het niet doet in mijn dvd-speler.’ ANS