JUNI 2010

TISJOGRAAF NUMMER 59 /JUNI 2010

TECHNISCH INSTITUUT SINT JOZEF WIJERSTRAAT 28 - 3740 BILZEN TEL: 089/411760 - FAX: 089/481680 E-MAIL: [email protected] www.tisj.be

VERANTWOORDELIJKE UITGEVER: E.VOETS

INHOUDSTABEL VOORWOORD

2

TISJ-RUN

3

TECHNO-EXPERIENZ

5

CEDERIC HOUBEN

7

ABC VAN DE LEERKRACHT : BART GIJBELS

8

NIEUWE STUDIERICHTING: SE-N-SE

9

ANEKDOTES 6 JAAR TISJ

11

CHRYSOSTOMOS

14

HET BROEDERHUIS STAAT LEEG

17

COLUMN PATRICK CRIJNS: DE FOTO

20

HET VERHAAL VAN 4 IW IN LONDEN

23

ABC VAN DE LEERKRACHT: MARTIEN JACOBS

26

PARIJS ZIEN EN STERVEN

27

OOK WIJ TOONDEN ONS GOED HART

31

ONZE TRIP NAAR KRAKAU, WIELICKZA EN AUSCHWITZ

32

TISJ GRIEZELVERHAAL

39

HIGH-TECH HOEKJE: DE LED-TV

41

ABC VAN DE LEERKRACHT: LUC JANS

43

HET WK 2010

44

FLASHBACK: BREENDONK IN DE TWEEDE WERELDOORLOG

46

TAAK NEDERLANDS: HET BEELDVERHAAL

48

MET JE LIEFJE

56

CHIC: HET GALADINER

58

CREATIEVE SCHRIJFOPDRACHT: GILBERKE GAAT NAAR ZEE

59

ABC VAN DE LEERKRACHT: MARIA JANS

60

SPORTPRESTATIES

61

PERSONALIA

66

-2-

VOORWOORD Het schooljaar zit er weeral op, het is bijna vakantie. De stress van de examens achter de rug en het mooie weer in het vizier maakt dat we allemaal, zowel de leerlingen als het personeel, erg veel zin hebben in die zee van vrijheid te duiken. Tijd dus om even achterom te kijken en stil te staan bij het voorbije jaar: We werden dit jaar getroffen door intens droevig nieuws. Het tweede trimester zat er bijna op toen we vernamen dat Cederic Houben ons ontvallen was. Cederic was een leerling van het vierde jaar basismechanica. Wij zullen Cederic blijven gedenken als een goedgeluimde, tevreden jongen. Geen dienst was hem teveel, geen werk liet hem onberoerd. Cederic had veel vrienden op school. Wij allen maar vooral de leerkrachten en klasgenoten, missen Cederic nog elke dag. Wij willen de zwaarbeproefde familie dan ook veel sterkte toewensen in deze moeilijke periode. Er zijn echter ook heel wat redenen die ons vreugdevol stemmen: Het voorbije jaar stond in het teken „Van ik naar wij‟. Zowel de pedagogische studiedag, de themadagen, het projectwerk in de klas, de aanpak van de geïntegreerde proeven als acties van de ouderraad (praatcafé bij de oudercontacten) kaderden in een algemene aanpak om de relationele banden in school aan te halen. Samen iets realiseren en opbouwen heeft veel voordelen. -

In onze school voelden we een verfrissende (of is het een opfrissende) wind: De nieuwe ramen met dubbele beglazing en screens zorgen voor een beter en meer milieuvriendelijk comfort in de klaslokalen; De hall werd in een nieuw kleedje gestoken en kreeg een likje verf. Het geheel oogt levendig en fris. De inrichting van de praktijklokalen werd volgens de planning verder onder handen genomen.

De buitenlandse reizen, de studie- en schoolreizen, de projectweek SIBBIS (school in bedrijfbedrijven in school), het project „Techno-experienz‟, de kompasbeurs, de culturele voorstellingen, de TISJ-run en verschillende acties van de leerlingenraad (de „maffe‟ week) waren telkens weer de moeite waard om erbij te zijn. Staan we even stil bij onze „Open school‟: een succes over de hele lijn. Leerlingen, ouders en geïnteresseerden konden op een boeiende en verrijkende manier kennismaken met de techniek in al zijn facetten; met de manier van werken in onze school: vriendschappelijk en ongedwongen; een plaats waar het goed is om te vertoeven en te leren. Iedereen was vol lof over de uitwerking en de voorstelling van de eindwerken, over de gedrevenheid waarmee onze leerlingen hun werk aan de man brachten, over het podiumgebeuren en over de lekkere receptie achteraf. Lof en trots die onze afstuderende jongeren zeker verdienen. En dat willen wij ook onze leerlingen bijbrengen: studeer hard; ga zo ver mogelijk in de studierichting die je gekozen hebt en doe dit met enthousiasme en trots. Wees leergierig naar alles wat je toekomst meer vorm kan geven. Sta open voor anderen, sla bruggen naar een nieuwe wereld. Alleen dan kan je je volledig ontplooien. Ik wens iedereen een prettige en deugddoende vakantie toe.

Edgard Voets Tisjograaf 59, juni 2010

-3-

TISJ-RUN De geruchten deden voor de kerstvakantie al de ronde. De bekende Bilzen-run zou een broertje krijgen, namelijk de enige echte TISJ-run. De leerkrachten LO speelden al een tijdje met de gedachte om het schooljaar sportief en met de hele school samen af te sluiten. Dus staken ze de koppen bij elkaar en vonden een perfecte datum, 28 mei, de vrijdag voor de jaarlijkse opendeurdag. Toen de datum gekozen was en het nieuws de school werd ingestuurd, stelden de leerkrachten LO een loopschema op. Dit hield in dat elke klas na de kerstvakantie voor het begin van elke LO-les een aantal ronden moest lopen. En hoe dichter we bij de dag van de TISJ-run kwamen, hoe meer we moesten lopen. Zo waren we perfect voorbereid om de volledige 5km uit te lopen. Vrijdag 28 mei: het grootste deel van de leerlingen had er zich al volledig naar gekleed. Met trainingspak en sportschoenen waren ze volledig klaar om aan de TISJ-run te beginnen. Maar eerst moesten er nog een aantal uurtjes les gevolgd worden en dan konden we lopen! Om 13u gingen we allemaal samen, in outfit (ook de sportieve kern van de leerkrachten) naar het Klokkeplein, want daar zouden we aan onze 5km beginnen. Eerst werden we nog geëntertaind door een DJ, drie foute praktijkleerkrachten en een dansende kleuter! We schudden onze benen warm. Nu konden we ons echt klaarmaken om naar de start te gaan. Even nog vlug een laatste controle van de schoenen en dan wachten op het startschot! De directeur stak het pistool in de lucht en vuurde het startschot af! En daar vertrokken we dan, meer dan 400 leerlingen, voor een tocht van 5km door de straten van het centrum van Bilzen.

Tisjograaf 59, juni 2010

-4-

Na een dik kwartier kwamen de eersten al aan en rond 14u45 was iedereen binnen.

Bij de aankomst kregen we van de ouderraad een appel en lekker fris water! We waren allemaal moe, maar voldaan. En zo vertrok de hele meute weer richting school om vandaar naar huis te keren. Dit was de eerste editie van de TISJ-run, maar ik ben er zeker van dat er nog veel zullen volgen. Want door zulke evenementen wordt de band van de school alleen maar hechter! Ik heb er in elk geval van genoten!!

Dieter Arbijn (6MVT)


-5-

TECHNO-EXPERIENZ Degenen die tussen 2 en 12 maart op school vertoefden, hebben ongetwijfeld een drukte van jewelste vastgesteld. Voor het tweede jaar op rij werd de interactieve doe-beurs „Techno experienz‟ voor twaalfjarigen georganiseerd. De „grote sportzaal‟ van TISJ werd weer omgetoverd tot een waar techniekparadijs waar de twaalfjarigen zich konden uitleven in de verschillende domeinen van de techniek: wetenschappen, elektriciteit, mechanica, informatica en koelen warmtechnieken. Dankzij de creativiteit en inzet van vele leerkrachten werd élk domein een klein experimenteercentrum. „Dit is net Technopolis, maar dan veeeel sjieker‟ werd er hier en daar zelfs gefluisterd. In het domein Wetenschappen kon je allerlei wiskundige en wetenschappelijke proefjes doen, en zelfs de ingewanden van een menselijk lichaam in elkaar puzzelen. Bij het domein Informatica konden er Lego-robots geprogrammeerd en uiteraard uitgetest worden. Een waar Robot-Wars festijn waar menige „battles‟ zijn uitgevochten! Bij Elektriciteit kon je via sensoren meten hoe snel je wel kan lopen, zelf een kleine motor maken of je reactiesnelheid testen met allerlei ingewikkelde drukknoppen. De leerkrachten van Mechanica lieten de twaalfjarigen kennis maken met de zwaartekracht. Ze mochten namelijk een willekeurig klasgenootje optakelen met touwen en katrollen. Eveneens kon je de middelpuntvliedende kracht ondervinden terwijl je ronddraaide op een geprefabriceerde bureaustoel. Je kon ook het gewicht van een echte moto berekenen terwijl je op een lange balk moest staan. In het domein Koel- en warmtechnieken kon je kennis maken met pneumatica. Via een ingewikkeld systeem van buizen moest je een knikker onderaan in een bak trachten te laten vallen. Enkel voor echte bollebozen! De eyecatcher van deze stand was uiteraard een infraroodcamera. Hiermee kon je op een schermpje zien welke delen van een gebouw Tisjograaf 59, juni 2010

-6-

warm en welke koud zijn, om zo eventuele koudebruggen op te sporen. Uiteraard werd deze camera ook wel eens stiekem op een of andere leerkracht gericht, met gegiechel hier en daar tot gevolg. Sommige juffrouwen bleken écht wel „warme‟ persoonlijkheden, anderen daarentegen… De interesse van de lagere scholen was overdonderend. Maar liefst 23 scholen schreven zich in, met in totaal meer 486 leerlingen! En het moet gezegd, het was mooi om te zien hoe leerlingen van het lager onderwijs genoten van techniek en van met techniek bezig zijn. De reacties waren er ook naar. Enkele citaten: „Het was supertof‟, „Ik dacht dat techniek alleen maar werken met je handen was!‟ of „Ziet ge nu wel dat ik de snelste loper van de klas ben, hé juffrouw!‟. Eveneens moeten we de leerlingen van het eerste en derde jaar proficiat wensen. Het waren zij die de uitleg over de proefjes gaven aan de twaalfjarigen. Dankzij hun deskundige begeleiding en hun enthousiasme kunnen we deze editie wederom als geslaagd bestempelen. Van harte proficiat jongens! Wij hopen dat we de twaalfjarigen op deze manier techniek hebben kunnen laten proeven op een leuke en speelse manier en dat sommigen de microbe misschien wel te pakken hebben en kiezen voor een studierichting in de techniek.

Kristof Sillen Tisjograaf 59, juni 2010

-7-

CEDERIC Zondag 14 maart 2010 blijft voor altijd een zwarte dag in de geschiedenis van onze school. Eén van onze leerlingen werd die dag het slachtoffer van een familiedrama. In het midden van een plotse mediastorm, moesten we afscheid nemen van Cederic Houben, een stille jongen uit 4BM. Iedereen kende Cederic. Hij was een hevige Standardsupporter en een verwoed hengelaar. Hij hield van eenvoudige pleziertjes en hij voelde zich goed in zijn klas. Kortom, een jongen die, als je hem beter leerde kennen, een trouwe vriend was. We zullen Cederic nooit vergeten. Net zoals we een aantal feiten en feitjes uit die dramatische week nooit meer zullen vergeten. De opvang van de mensen van het CLB. De mooie steunbetuigingen van leerlingen, leerkrachten, familie, vrienden, buren, gezagsdragers, politie en vele bekende en onbekende sympathisanten. De serene, volwassen reactie van zijn medeleerlingen. De fijne bezinningsmomenten in de stille ruimte. De oorverdovende rust tijdens de minuut stilte op de speelplaats op woensdag 17 maart.De mooie uitvaartplechtigheid en de actieve deelname daarbij van Cederics klasgenoten. Onvergetelijk waren ook de voorbeden tijdens de uitvaartdienst: Heer, bidden is moeilijk vandaag, maar laat het ons toch doen. Wij vertrouwen U Cederic toe en willen geloven dat het plotse eind geen einde is, maar een nieuw begin. Dat hij nu mag thuiskomen bij U met zijn dromen en idealen. Cederic, We droomden niet van rijkdom en succes voor jou, maar van een gelukkige toekomst, waarin je je dromen kon waarmaken en je bekwaamheden vervolmaken. We droomden van een toekomst met vrienden en liefde in overvloed. Bidden we daarom voor je vrienden, je makkers uit de klas, je leraren en voor allen die je leerden kennen en je nooit zullen vergeten. Voor zijn lieve mama, voor zijn grootouders en familie, dat ze in de herinnering aan Cederic de kracht blijven vinden om voor hem de weg verder te blijven gaan. Laat hen ervaren dat Cederic verder leeft en dat zij door U blijven geloven in het leven en in de toekomst die voor hen ligt. André Vandoren


-8-

ABC VAN DE LEERKRACHT: BART GIJBELS A B C D E F

G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Andalusië. Eén van de mooiste streken in Zuid-spanje waar we geregeld gaan herbronnen. Bas. Het enige instrument dat ik ooit bespeeld heb. Culinair. Ik eet graag, lees graag in kookboeken, kijk graag naar kookprogramma‟s en kook zelf graag. Drank. Hoort natuurlijk bij al dat eten. Ik ben daar heel tolerant in; ik drink alles!!! Energie. Meestal heb ik er teveel, maar soms ook helemaal geen. Flower. Katrien heeft een bloemenwinkel en dus staat bij ons thuis ook altijd vol bloemen. Ik zou niet meer zonder kunnen, ik word daar blij van. Geloof. Hier denk ik toch veel over na en niet alleen omdat het mijn job is. Hoogtevrees. Ik zal nooit de Eiffeltoren beklimmen als we met school in Parijs zijn. Italiaans. De keuken, het landschap, de cultuur, de auto‟s. Joggen. Kwestie van de knoken soepel te houden, de drankcalorieën weg te lopen en… M. Crijns voor te blijven… Kunst. En dan vooral de kunst van het goede leven. Lezen. ‟s Morgens mijn krant, anders is mijn dag niet goed gestart. Musea. Ik ga dolgraag naar musea om vooral schilderkunst, zowel hedendaagse als oude, te bekijken. Voor mij het opperste genot, allez, bijna toch… Natuur. Lange wandelingen maken en ondertussen wat nadenken, mediteren of gewoon bijpraten en genieten. Orde. Ik ben een nogal „opgeruimd‟ mannetje. Pukkelpop. Dit jaar ga ik voor de 24e keer! Slechts één editie gemist. Dat is drie dagen vakantie voor mij. Wel spijtig dat er zoveel jongeren zijn . Queens of Stone Age. Goeie Amerikaanse rockband. Respect. Voor de natuur, voor andermans bezit, voor andere meningen, culturen, rassen, smaken, … Schilderen. Ik heb de laatste jaren academie gevolgd en dat is eigenlijk ook een passie geworden. Tagine. Handige Marokkaanse kookpot die ik regelmatig gebruik. Ufo‟s. Mijn ouders hadden er eentje… Vriendschap. De peper en het zout van het leven, de basis voor een goede relatie. Wereld. Het wordt hoog tijd dat we beseffen dat we er maar ééntje hebben! Xenofobie of vreemdelingenhaat. Iets wat we de laatste jaren veel te vanzelfsprekend zijn gaan vinden. Ypsilon. Een moeilijke alfabetische letter. Zomer. Mijn favoriete seizoen. En dat hij lang en heet mag worden!!!


-9-

SE-N-SE Sinds 2009-2010 heten de 7de specialisatiejaren in het TSO en KSO „Secundair na Secundair‟, kortweg Se-n-se. De opleiding is toegankelijk voor leerlingen die een diploma secundair onderwijs behaald hebben. Wie zo‟n opleiding afwerkt, krijgt een certificaat. De intense samenwerking met het bedrijfsleven moet ervoor zorgen dat de opleiding maximaal is afgestemd op de noden van de arbeidsmarkt, o.a. door de cursisten hoogstaande vormen van werkplekleren aan te bieden. Zo zal iemand die een Se-n-Seopleiding gevolgd heeft, precies opgeleid zijn volgens het profiel dat een sector verwacht van een startende werknemer. Vooral door het uitvoeren van veelvuldige stages en werkprojecten doet de leerling hopen ervaring op en leert hij verantwoordelijkheid te nemen. Door zijn maturiteit, zijn aangescherpte talenkennis en zijn introductie in een netwerk van bedrijven bezorgt de opleiding de Se-n-se-leerling een aanzienlijke voorsprong op de arbeidsmarkt of wordt starten op een hoger niveau gemakkelijker. 7 STUUR- EN BEVEILIGINGSTECHNIEKEN

PROFIEL VAN DE STUDIERICHTING Dit specialisatiejaar sluit vooral aan op de derde graad „Elektrotechnieken‟ en „Elektromechanica‟, omdat het de technici met deze basisopleidingen een nog grotere waarborg voor de toekomst meegeeft. Toch worden ook gemotiveerde leerlingen die het diploma Secundair Onderwijs behaalden, bv. zij die in het BSO slaagden voor het derde jaar van de derde graad Industriële Elektriciteit, toegelaten tot dit specialisatiejaar. - In de technische opleiding worden de belangrijkste schakel- en automatiseringstechnieken via projecten behandeld. Hierbij wordt vooral gebruik gemaakt van schakelelektronica en PLC-sturingen. Ook de nieuwste aandrijftechnieken komen ruim aan bod. - Het vak domotica behandelt deze gloednieuwe techniek en al zijn deelaspecten zoals beveiliging, verlichting, verwarming en telecommunicatie. Ook de technische kennis van inbraak- en brandbeveiliging wordt op een praktische manier bijgebracht. Hierbij komen toegangscontrole, camerabewaking en elektronische beveiliging aan bod. - Ten slotte wordt een inzicht gegeven in de reglementering en wetgeving rondom alarmsignalisatie en –installatie.

7 INDUSTRIËLE WARMTETECHNIEKEN

PROFIEL VAN DE STUDIERICHTING Deze Se-n-se-opleiding is vooral bedoeld voor leerlingen van de derde graad „Koelen warmtechnieken‟. Toch worden ook gemotiveerde leerlingen die het diploma Secundair Onderwijs behaalden, bv. zij die in het BSO slaagden voor het derde jaar van de derde graad Verwarmingsinstallaties, toegelaten tot dit specialisatiejaar.


- 10 -

In de studierichting Industriële Warmtetechnieken verwerven de leerlingen voldoende inzichten, vaardigheden en attitudes - om met succes een professionele carrière binnen het domein van de verwarming aan te vatten; - om een onderhoud aan industriële warmteinstallaties op een gestructureerde wijze te analyseren en uit te voeren; - om diverse attesten/certificaten inherent aan het beroep van brandertechnicus en installateur van cv-installaties te behalen.

TOEKOMSTMOGELIJKHEDEN

Bedrijfsbeheer * Godsdienst Nederlands Vreemde talen

4 2 2 4

Techniek en realisaties Realisaties beveiligingstechnieken Realisaties industriële sturingen Realisaties domotica Industriële warmtetechnieken Montage installaties Elektrische voorzieningen Industriële verwarmingsinstallatie Dimensioneren verwarmingsinstallaties Regeltechnische installatie Brandstoftoevoer en/of –opslag Binnenklimaatbeheersing Duurzame verwarmingsbronnen * facultatief Tisjograaf 59, juni 2010

7 Industriële Warmtetechnieken

7 Stuur- en beveiligingstechnieken

Leerlingen die een Se-n-se-opleiding gevolgd hebben, kennen uiteraard grondig hun vak. Maar omdat zij de werkzaamheden kunnen voorbereiden, begeleiden, uitvoeren en evalueren, kunnen ze op de werkvloer ook instaan voor de dagelijkse planning en organisatie, bv. als ploegbaas of manager.

4 2

12 10 1 29

- 11 -

ANEKDOTES 6 JAAR TISJ (1) Ook dit schooljaar zwaaien er weer heel wat leerlingen van het 6de en 7de jaar af. We vroegen hen terug te blikken op hun „Tisj-carrière‟… Aan het begin van dit schooljaar, op 1 en 2 oktober 2009, gingen we met onze klas op vormingsdagen. We gingen naar Brugge en verbleven er in een jeugdherberg die grensde aan een kanaal. We bezochten er allerlei bezienswaardigheden en ook een indrukwekkend windmolenpark. Maar de strafste verhalen gebeuren meestal in de wat latere uurtjes… Na het avondeten bespraken we wat we gingen doen tijdens onze Chrysostomos en daarna was het stilletjes aan tijd om ons bedje op te zoeken. Maar toen kwam iemand op het idee om een frisse duik in het kanaal te nemen. We hadden wel geen zwembroek bij, maar in onze onderbroek ging het ook. Sigi, Jonas en ik slopen richting steiger waar we heel gemakkelijk in en uit het water konden. We lieten ons heel even in het water zakken, maar dat bleek echt wel ijskoud te zijn, dus kwamen we er ook heel erg snel weer uit. ‟s Anderendaags kwamen onze leerkrachten erachter en kregen we „serieus naar ons voeten‟. Ze waren er helemaal niet tevreden over en wezen ons op de gevaren die we hadden gelopen. Ook toen we ‟s maandags terug in school kwamen, riep de directeur ons op het matje. Er volgde weer een serieuze uitbrander. Achteraf gezien was het natuurlijk wel gevaarlijk wat we hebben gedaan, maar eigenlijk kon er ons niets gebeuren aangezien we de steiger vasthielden. En we hebben echt enorm gelachen, zelfs toen we terug naar onze kamer bibberden. De hele klas lag plat van het lachen. We hebben heel wat samen meegemaakt in het Tisj, ook droevige momenten. Zo zullen we nooit vergeten dat de moeder van een van onze klasgenoten overleed en dat een klasgenoot een zeer zwaar ongeval kreeg met zijn bromfiets. Maar gelukkig hadden we toch ook heel wat fijne, hilarische en knotsgekke momenten in de broederschool. En die zullen ons zeker bijblijven.

de leerlingen van 6KWT


- 12 -

ANEKDOTES 6 JAAR TISJ (2) Je zit in het zesde studiejaar. Naar welke school ga je gaan? Wat wil je later worden? Dat waren de vragen die me zes jaar geleden teisterden. En waarop ik een antwoord vond… Industrieel ingenieur…de mannen die steeds weer achter het tekenbord zitten om de toekomst te verbeteren. En die door hun denken en doen een productieproces kunnen versnellen waardoor hun bedrijf kan groeien. Dat leek me wel wat. En natuurlijk moet ik toegeven dat de titel „industrieel ingenieur‟ ook wel fantastisch klinkt! Maar volgens mij moet je het ook echt wel willen, anders lukt het niet. En dan begin je te denken: wat is de beste weg naar deze droom. En zo kwam ik bij de richting Industriële Wetenschappen. En waar kun je dit beter volgen dan in het Tisj. Een school waar ik me vanaf het moment dat ik er binnenstapte thuis voelde. En waar leerling en leerkracht dichter bij elkaar staan dan in eender welke andere school die ik ken. Het wordt zowat je tweede familie. Na dit jaar is deel één van mijn droom al verwezenlijkt, en begin ik aan deel twee, verder studeren. Zes zware, maar zeer interessante jaren staan we te wachten. Vanaf volgend jaar wordt er specifieker ingegaan op de leerstof die me interesseert. Geen avoir of être meer, geen voltooid deelwoord meer, geen dttheorieën…heeeeerlijk (mijn excuses aan de taalleerkrachten). Maar toch wil ik niet neerbuigend terugkijken naar de voorbije jaren. Het waren de jaren die grotendeels mijn persoonlijkheid vormden. Maar ook jaren vol ondeugendheid en vooral plezier. En op het einde van onze secundaire loopbaan kun je elk lid van de klas als een bepaald typetje omschrijven. Laten we beginnen met Jens Peters. Elke dag wandelt hij met zijn „leren jekker‟ door de schoolpoort. En tijdens L.O. loopt hij liefst alleen. Op zijn soms plotse vreemde „moves‟ na, is hij al bij al misschien nog wel de normaalste van de klas. Je moet niet vragen… Dan komt Pieter Gijsen van Mopertingen „da is waar de metskes op de jongskes springen‟. En zo is het ook. Pieter heeft het hele vrouwelijk front van Bilzen en omstreken aan zijn voeten liggen. En als er iets gemaakt moest worden, dan is werfleider Gijsen van de partij! Hij kan soms echt iemand het bloed onder de nagels uithalen met zijn kritische blik en vragen, maar diep vanbinnen, heel diep vanbinnen heeft hij een goed hart.

Robin Schiepers dan. Elke klas heeft er wel ene, „ne lange‟. Hij is de klasgenoot wiens humor ik het minst kon vatten, maar waarschijnlijk had dat vooral met mezelf te maken ofwel was die


- 13 -

humor soms gewoon „te droog‟. Maar één ding was zeker, met wat carnavalmuziek en een lekker frisse pint, maakte hij iedereen weer goed gezind. Alexander Massoels, alias „the mussels from brussels‟, is de volgende in het zotte rijtje, al weet ik niet meer hoe we precies bij die naam zijn gekomen. Heb je Tipp-ex nodig, dan moet je bij hem zijn. En ook tijdens groepswerkjes mocht je heel blij zijn als je in zijn groepje zat, want hij kan werken voor twee! En hij is een geboren leider. Brecht Claesen, de „wabbi‟ van de klas, en een echte boer van vlees en bloed! Maar bij hem kon je wel altijd terecht, zelfs als je een taak of zo vergeten was of een toets kwijt was. Hij is iemand op wie je kan vertrouwen, de 6IW-rots in de branding! En dan komen we bij Dylan Mirtic… Waar moet ik beginnen. Hij heeft zich in het 3de jaar bij onze klas gevoegd. En hij is erin geslaagd om op vier jaar tijd uit te groeien tot het veruit meest ondeugende mannetje in onze klas. Er ontstaat hoe dan ook een leegte in onze klas als hij er niet is. En niet alleen tijdens het lesgebeuren werd ik wijzer. Dylan sloeg me met de meest gesofisticeerde uitdrukkingen om de oren en kende elke auto die voorbij reed vanbinnen en vanbuiten. 6IW van het jaar 1992 zou niet hetzelfde zijn geweest als Dylan er niet was geweest. We zijn allemaal gekke kwibussen, vooral dat typeerde onze klas. De meest memorabele momenten? Er zijn er zoveel. Maar vooral de reizen naar Londen en Parijs zullen me altijd bijblijven. Tisj, bedankt voor de mooie jaren!!

Kobe Leysen (6IW)

(n.v.d.r. Kobe presenteerde tijdens de Chrysostomosshow als Jimmy B, samen met Jens, een duidelijk bewijs dat ook hij goed bij de andere prettig gestoorde 6IW‟ers past )


- 14 -

CHRYSOSTOMOS Op vrijdag 8 januari was het weer tijd voor chrysostomos. Maar dit jaar hadden de leerlingen van het zesde jaar een verrassing in petto. Na vier(!) lange jaren was er opnieuw een show. En wat voor een! We kunnen enkel hopen dat dit opnieuw een traditie wordt. In de namiddag had elke klas een activiteit gepland. Hieronder een verslag van show en een korte samenvatting van de klasactiviteit van 6EIT. Op vrijdag 8 januari ging de wekker om 6 uur af. Fier deed ik mijn chrysostomostrui aan. We hadden afgesproken met de hele klas in de Wimbledon om half 7. Toen we in Bilzen centrum aankwamen, bleken enkel Karel en Maarten aanwezig te zijn. De anderen hadden blijkbaar een zware kater! Aangezien het koud was buiten, bestelden we ons een lekker warme chocomelk met slagroom. Ik moest iets vroeger op school aanwezig zijn, omdat ik verantwoordelijk was voor de geluidscontrole van de show. In de zaal, kwam ik Alexander Thijs tegen met zijn megafoon. Toen kwam ik op het idee om alle leerkrachten te verwelkomen in de gang met een luide goedemorgen. Het was best wel lachen want je zag bijna elke leerkracht nog met slapende ogen binnenkomen. Na mijn luide roep waren die slapende ogen snel verdwenen. Het ontbijt dat de directie had klaargezet was echt heerlijk. Maar jammer genoeg kon ik er niet lang van genieten, want ik moest voor iedereen al in de zaal aanwezig zijn. Om half 9 ging de bel en de spanning liep hoog op want iedereen wilde graag een geslaagde show. Eenmaal het volk binnen was, deden we het licht uit en begonnen we met stevige intromuziek om iedereen goed wakker te schudden.


- 15 -

De show liep gesmeerd, we hadden allemaal stevig moeten lachen met de zotte leerkrachten die zich op het podium moesten bewijzen tijdens een leuke awardshow. Ja, ook leerkrachten verdienen af en toe eens een prijs, al is het die van vervelendste leerkracht. Op het einde toonden we nog drie filmpjes in de stijl van Trigger Happy, die we hadden opgenomen in Bilzen. De meeste leerlingen zagen we lachen en dat gaf een supergoed gevoel. En dan te bedenken dat we pas echt goed in gang geschoten waren die laatste twee weken voor de show. Een dikke proficiat aan iedereen die meegewerkt heeft, voor en achter de schermen! Na de show vertrok iedere klas naar zijn activiteit. Wij vetrokken richting Activ in Tongeren. Toen we ons daar aanmelden bleek dat we helemaal geen reservatie hadden. We hadden Maarten bijna aan zijn oren getrokken maar de barman haalde gewoon een grapje met ons uit. Toen we aan tafel zaten, stond er voor ons een soort tirolhoedje van ijzer, maar blijkbaar moest je daar je vlees tegen aan duwen om het te laten braden. Na het lekkere eten, begon de bowlingcompetitie. We hadden ons opgesplitst in twee groepen. Onze groep had de twee moeilijkste tegenstanders, meneer Broux en mevrouw Wirix. Bij het eerste spelletje stond Broux helemaal laatste, want hij zei dat hij nog moest warmlopen en wij dachten dat het een excuus was. Maar tijdens het tweede spelletje begon Meneer Broux één voor één een strike te gooien. Met z‟n grote achterstand beslisten we gewoon het spelletje uit te spelen want we waren kansloos. Een deel van de groep wilde biljarten maar toen Jordy en ik kickertafel zagen, daagden mevrouw Wirix en Nicky uit tot spelletje.


nog een we een

- 16 -

Dat was best wel lachen, want mevrouw Wirix begon steeds harder te knorren toen ze moest lachen. Meneer Broux won ondertussen ook nog met biljarten tegen Roel. Op het einde van de dag hadden we geld over van de jeneververkoop met Kerstmis. We besloten om op een woensdag te gaan karten in Bilzen. Op de karting hebben we ons ook zeer goed geamuseerd. Maarten werd een paar keer van het circuit afgehaald omdat hij een te roekeloos rijgedrag had. Uiteindelijk werd ik eerste, maar de tegenstanders waren ook zeer krachtig. Don Bosco was echt een fijne ervaring die ons altijd zal bijblijven in ons verdere leven.

Tim Vanhees (6EIT)


- 17 -

HET BROEDERHUIS STAAT LEEG Iedere Tisj‟er kent het klooster van de broeders wel: het is dat wat blokkendoosachtige gebouw rechts van de inrit als je via de Winterstraat naar school komt. En misschien heb je het al gemerkt: sinds midden april is het daar heel stil geworden. De gordijnen zijn dicht, het onkruid overwoekert hier en daar de plantjes in de tuin en de drie bejaarde mannen die er rondliepen, zijn verdwenen. Die drie heren op leeftijd, dat waren de laatste drie broeders in Bilzen: Broeder Piet, Broeder Lucien en Broeder Pierre. Met hen verdwijnt een stukje geschiedenis van onze school en van onze stad. 113 jaar De geschiedenis van de broeders in Bilzen gaat meer dan een eeuw terug, tot het jaar 1897. Omdat de toenmalige hoofdonderwijzer van de jongensschool met pensioen ging, besliste deken Emiel de Meersman om bij de broeders van de Christelijke Scholen aan te kloppen om het opvoedingswerk in handen te nemen. Op kermismaandag 3 oktober 1897 namen de eerste drie broeders hun intrek in de lokalen van de “Eendracht” in de Kloosterstraat. De lessen werden het eerste jaar nog gegeven in het oude schoolgebouw achter de kerk, maar vanaf 1898 verhuisde de school naar de het gebouw langs de „Eendracht‟ in de Kloosterstraat. De Broederschool kende in die meer dan een eeuw veel voorspoed, maar toch ook rampspoed. Zoals op 10 mei 1940: de Kloosterstraat werd zwaar getroffen door het oorlogsgeweld en de school werd herschapen in een ruïne. Daardoor moesten de jongens in noodlokalen opgevangen worden. Er werd zelfs les gegeven in een garage, een winkel en een herberg. De markt en de straten deden dienst als speelplaats. Een merkwaardige anekdote hierbij. Er was bij het bombardement in de Kloosterstraat een dodelijk slachtoffer gevallen. Om half tien „s morgens was Egidius Mercken, een klant van kapper Jan Dreessens door een inslaande bom gedood. Omdat het stoffelijk overschot achteraf nog in de brand was blijven liggen, was de dode onherkenbaar verminkt geworden. Toen men dan tussen het puin de bef van Br. Anselmus en een onbekende jas terugvond, dacht men dat het de broeder was die daar na een knipbeurt was ondergedoken en gestorven. Enkele dagen later werd dan ook voor Br. Anselmus een plechtige eredienst opgedragen. Ondertussen zat de broeder gezond en wel in Noord-Frankrijk waar hij hielp in een Bretoense school! Broeder Anselmus zou pas in 1969 in Genk „definitief‟ begraven worden.


- 18 -

De bekendste broeders uit de periode van de lagere school zijn zeker en vast Br. Hubert, de rojje broeder (foto), broeder Médard, jarenlang de leerkracht van het eerste studiejaar en Broeder Majoor. Deze laatste begon in 1957 met de omschakeling van het zevende en achtste studiejaar van de lagere school naar een middelbare technische school. Hij is dus de stichter van TISJ. De laatste leraar-broeder, broeder Paul Vonck, ging 1996 met pensioen. Sindsdien waren de broeders vooral nog actief in het schoolbestuur en in de parochiewerking. Voor hun jarenlange inzet in de gemeente kregen ze in 2007 erkenning: het plein tegenover het klooster in de Winterstraat werd Broederschoolplein gedoopt. Vertrek Het vertrek uit Bilzen doet pijn. Ook al verhuizen Broeder Piet, Broeder Pierre en Broeder Lucien maar naar de serviceflats „De Shelter‟ in Munsterbilzen, ze moeten toch afscheid nemen van een stukje van hun levenswerk. Broeder Piet Croonen, 81 jaar en altijd actief geweest in de broederschool van Zaventem, zal vooral het contact met de school missen. Hij kijkt met veel plezier terug op de vergaderingen van de Inrichtende macht en het CPBW. En zeker ook op de informele bezoekjes aan de las- en freesafdeling. Broeder Lucien Remels, 84 jaar en vroeger als leerkracht verbonden aan de school van de broeders in St.-Agatha Berchem, heeft het moeilijk om afstand te doen van zijn knutselatelier in de kelder. Als schrijnwerker was die werkplaats zijn echte biotoop. Bovendien zal hij zijn uitstapjes met zijn gemotoriseerde fiets zeker missen. Broeder Pierre Vanhengel, 81 jaar en na jaren dienst in Sint-Truiden als laatste overgekomen naar Bilzen, vreest dat hij vooral de nabijheid van de mensen zal missen. Dat beamen ook de twee andere broeders. Het personeel en de leerlingen van de school, de geburen die ‟s zondags naar de mis komen in de kapel, de parochieverantwoordelijken,MarieJeanne hun huishoudster, … het valt hard om van hen afscheid te moeten nemen.


- 19 -

Huldiging Op zondag 16 mei werden de broeders gehuldigd door de parochie, de stad en de school. In de prachtige eucharistieviering, gezongen door het koor Silvatica, werd dank gezegd voor al het goede dat de Broeders in Bilzen hebben gedaan. Tijdens de talrijk bijgewoonde receptie in zaal Concordia bracht burgemeester Sauwens hulde namens de bevolking van Bilzen. Hij prees het pionierswerk van de broeders en blikte als oud-leerling geamuseerd terug op zijn eigen jaren in de broederschool. Ten slotte werd aan de hand van een heleboel oude foto‟s op een luchtige manier teruggekeken op de volledige geschiedenis van de school. Broeder Lucien, Broeder Pierre, Broeder Piet, bedankt! Het ga jullie goed in jullie nieuwe thuis.

André Vandoren

MOPJES Een man en een vrouw lopen door het museum. Zegt de vrouw: ‟Marinus zo een lelijk schilderij heb ik nog nooit gezien! Zegt de man Margreet zet je bril op en ga van die spiegel weg!!! Er komt een meisje in de overvolle tram. Vraagt ze aan een man: "Mag ik even zitten, want ik ben in verwachting." De man kijkt haar aan en zegt: "Toch nog niet zo lang zeker, ik zie nog niets." Zegt het meisje: "Pas een uur, maar ik ben er nu nog moe van!"


- 20 -

DE FOTO Je hebt er waarschijnlijk nog nooit van gehoord, het is dan ook de nieuwste rage in de wetenschappelijke wereld. Het fenomeen heet groepsfoto-sociologie en is de jongste telg uit de lange rij van sociologische wetenschappen. Uitgangspunt van de nieuwe studie is dat gelijkgezinden bij het nemen van een groepsfoto elkaar altijd opzoeken. "Soort zoekt soort" zegt de volksmond en onderzoekers beweren nu dit oude spreekwoord bewezen te hebben. Ze zijn in staat om aan de hand van één foto een groep mensen te ontleden. Geef ze één beeld en de vraag "Wie zijn ze wat doen ze en wat drijft hen ...?" krijgt een wetenschappelijk onderbouwd antwoord. Ter promotie van zijn vak was groepsfotosocioloog P.Jambers bereid een demonstratie te geven van zijn kunnen. Directeur Voets mocht hem één kiekje van zijn personeel voorleggen. Onze directeur moest niet lang nadenken en haalde onderstaand prachtexemplaar op uit zijn digitaal fotoarchief.

Na het zien van die foto moest de wetenschapper er eerst van overtuigd worden dat het wel degelijk ging om mensen uit een instituut en niet uit een instelling, en dat de afgebeelde mensen behoorden tot het personeel en niet tot de patiënten.


- 21 -

De geleerde in kwestie kreeg ook nog te horen dat enkele personeelsleden verkleed waren als "onzichtbare man" en dat roodkapje de fotosessie had gemist wegens een uitgelopen bezoek aan haar grootmoeder. Het resultaat van het onderzoek was een lijvig rapport alleen voor de ogen van de directeur bestemd. Ondergetekende is er toch in geslaagd om tijdens zijn functioneringsgesprek - de directeur werd even weggeroepen - het document te doorbladeren. De kleine zelfstandigen Het zootje ongeregeld aan de linkerkant komt het eerst aan de beurt. Groepsfotosociologen noemen dit "De kleine zelfstandigen". Dat is het groepje dat er graag bijhoort maar toch ook weer niet. Je vindt er de personen die "geen baas verdragen" en daarom dikwijls in het onderwijs belanden. Meest opvallend in dit kliekje is de figuur die probeert door te gaan als "Mexicaan", tenminste dat moeten we toch afleiden uit het blinkende blauwe pak en de typische strooien hoed. Hij kan zijn voorkeur voor tortilla en tequila maar moeilijk verbergen. Eigenaardig is dat hij zich een beetje afscheid van de groep en dit terwijl Mexicanen toch bekend staan om hun hechte familiebanden. In de Mexicaanse cultuur is de verwachting dat men samenwerkt en zich sociaal gedraagt een belangrijk onderdeel van de samenleving. Dat geldt duidelijk niet voor dit exemplaar. In de omgeving van de mexicaan opgesteld en dus soortgenoot : "De landbouwer". Een typisch voorbeeld van wat men in carnaval-middens een einzelgänger noemt. Alleen geïnteresseerd in de camera en bewust zijn rug kerend naar zijn superieuren. Zijn houding getuigd van wantrouwen in de overheid . Hoe ze het uit een foto kunnen afleiden is een raadsel maar volgens het verslag is deze Charel intelligent en welbespraakt maar ook koppig en heeft hij een overdreven gevoel voor veiligheid. De hoge geestelijkheid De leidende figuren uit een groep troepen altijd samen, meestal rechtopstaand en zich opstellend in de linkerhelft van de groep. Je zal zien dat bij verkleedpartijen deze mensen zich hullen in pater- broeder- of priestergewaden. Geloofwaardigheid en sereniteit dragen zij hoog in het vaandel. De jongere leden van dit gezelschap kunnen ervan overtuigd zijn dat ze het statuut van "uitverkorenen" hebben. Ze menen bepaalde informatie te hebben, of bepaalde dingen te kunnen, waarvan ze menen dat andere mensen die niet hebben of kunnen. De onderdanen Hun voorkeurshouding is geknield, gehurkt of gewoon zittend. Eentje heeft zich voorbereid zoals het hoort want goed gewassen en voorzien van zuiver ondergoed. Iedereen mag zien dat persoonlijke hygiëne hoog in zijn vaandel staat. Wanneer je in dit clubje personen aantreft die de kledij dragen van christelijke geestelijken dan gaat het om de afvalligen uit de groep superieuren. Ooit stonden ze mee aan de macht maar door een intern dispuut zoals een conflict met directeur of Tisjograaf 59, juni 2010

- 22 -

onderdirecteur werden ze verbannen naar de groep onderdanen. Daar proberen ze door zich nederig op te stellen, ja zelfs letterlijk te knielen voor hun superieuren, terug in de gunst te komen. Zittende personen hebben de moed opgegeven, meermaals hebben ze geprobeerd om terug aan de top te geraken, maar tevergeefs. Ze berusten nu in hun situatie en wachten gelaten op de dag dat ze met pensioen kunnen . 't Geval apart Iedere groep heeft wel zijn uitzondering, de enkeling die niet in een vakje te plaatsen valt . Sociologen spreken dan over "Het geval apart". Op een groepsfoto vallen ze direct op, het zijn de figuren die door kinderen als eerste met de vinger aangewezen worden . In dit geval gaat het om het vreemde oranjekleurig wezen dat zich bevindt in het meetkundige middelpunt van de foto. Normaal zou hij behoren tot de groep afvalligen ware er niet dat clownspak. Clowns zijn per definitie grappig, naïef en spontaan. Deze versie is daarnaast ook nog een praatvaar en overbeweeglijk. Het zou onderzoeker Jambers niet verwonderen dat hij een beroep uitoefent waar hij die laatste twee eigenschappen perfect kan combineren. Jambers meent in deze persoon ook de allereerste ADHD‟er ontdekt te hebben geboren in een tijd dat dit begrip nog niet bestond. Hij leidt dat af uit de voorliefde voor tweewielers zonder ketting. Voor deze Pipo dé manier om zijn energie kwijt te geraken. Wanneer deze clown per toeval zo‟n onbewaakte trontinet passeert zal hij het niet kunnen laten om het voertuig even te "lenen". Hij zoekt dan gangen en hallen van openbare gebouwen op en blijft maar rijden, luidroepend of in combinatie met een vuvuzela. Eenmaal voldaan zal hij het geleende voertuig altijd terugbrengen naar de plaats van herkomst. Jan met de pet Op een groepsplaatje altijd terug te vinden aan de rechterkant, dicht op elkaar gepakt en de vrouwen voorop : "het gewone volk". Wanneer figuren uit deze groep een ruimte zoals een inkomhal betreden gaan ze steeds op zoek naar de nooduitgang. Ze zoeken zekerheid, veiligheid, geborgenheid én een uitweg voor als het moeilijk wordt. Als ze op een foto kunnen staan zonder gezien te worden ...graag. Ze klagen nooit en zijn immer tevreden over werk en loon, hun baas ziet ze zelden op zijn bureau. Volgens het rapport proberen sommige leden uit deze groep boven de middelmaat uit te stijgen door in het huwelijk te treden of aan gezinsuitbreiding te doen, anderen door een artikeltje te schrijven over een onnozele foto.

Patrick Crijns


- 23 -

HET VERHAAL VAN 4IW IN LONDEN! Op 31 maart vertrok het vierde jaar van de school Tisj naar Londen voor 3 dagen. Om 5 uur ‟s morgens was het verzamelen geblazen aan het station in Hasselt. Voor de leerkrachten was het een zware taak om 70 jongeren te begeleiden. Het reisverloop Toen de trein aankwam in Hasselt, moesten de leerkrachten vlug alle tickets uitdelen en hopen dat de leerlingen zorgvuldig hun ticket zouden bijhouden. Na de treinrit naar Brussel moesten ze inchecken voor de Eurostar. Dat hield in dat ze hun paspoort moesten laten zien en hun goederen laten checken. Na de strenge controle en na een paar voorvallen kon toch iedereen instappen. Twee uur later kwamen ze aan in het Londense hoofdstation. Daar werden ze in twee groepen onderverdeeld. Groep 1 verbleef in het Princess hotel en groep 2 in het George hotel. Het reisprogramma Woensdag: 1 Buckingham Palace 2 Bezoek St. Paul‟s Cathedral 3 Vrij bezoek Science Museum 4 Oxford Street 5 Avondwandeling Donderdag 1 Bezichtigen Tower of londen 2 Eten rond Piccadilly Circus 3 Bezoek Wembley Stadium 4 British Museum 5 Eten in typische pub 6 Jack the Ripperwalk 7 Vrij rondlopen Troccadero Vrijdag

1 London Dungeon 2 Vrij rondlopen in Camden Lock 3 Terugreis

Wist je dat …



  



De meerderheid van de leerlingen volgend jaar GEEN avondwandeling meer wil doen omdat het anders te lang uitloopt? Willem Moesen uit 4ET zijn gezicht per ongeluk verbrandde door een ongelukje met een aansteker? De organisator van deze trip verstek moest laten gaan door een verschot in haar rug? De leerlingen willen dat ze volgend jaar meer rust hebben, want de meesten moesten het dit jaar stellen met een 12-tal uurtjes rust op 3 dagen? Deze leerlingen daar zelf voor gekozen hadden? (nvdr)

Boris Mrak (4IW)


- 24 -

“HET WAS VERMOEIEND, MAAR WEL DE MOEITE WAARD!” Op woensdag 31 maart vertrokken de leerlingen van Tisj Bilzen voor een 4-daagse reis naar Londen. Daar bezochten ze onder andere London Dungeon, Buckingham Palace, Wembley stadium, en nog veel meer bezienswaardigheden. “De vele bezienswaardigheden waren allemaal zeer spectaculair, maar ééntje stak er bovenuit: het Wembley Stadium. Het geweldige uitzicht vanuit de tribune en de vele gangetjes binnen in het stadion maakten indruk.” aldus Hans uit 4IW . “Een van de dingen die we het meeste bezochten en ook één van de interessantste “attracties” is toch wel de McDONALD‟S, al was het voor sommigen een te veel bezochte plek. “ De leerlingen dachten dat de Changing of the Guards iets zeer aantrekkelijks zou zijn om naar te kijken, maar het was eerder een teleurstelling: het was veel te druk en er viel dus bijna niets te zien. Dankzij de metro geraakten ze overal op tijd. Eenmaal moesten ze wel door de mensenmassa die terugkwam van de wedstrijd Barcelona – Arsenal, maar ze raakten overal op tijd en zonder ongevallen. Ondanks het feit dat de avondwandeling in het water viel, was het een fijne reis. Als kers op de taart liet de directeur zich vangen door een 1 aprilgrap die door de leerkrachten bedacht was, waardoor hij vast kwam te zitten in het metrostation. Jammer dat Mvr. Vastbinder, de organisator van heel de reis, niet mee kon na een probleem met haar rug (of was het nu haar buik???).

Hans Eerdekens (4IW)


- 25 -

Slechten Dieter 4 IW Nr.15 Leerkracht: Mevr. Vastbinder.

Schoonbeek, 23 april 2010

Korte samenvatting van de heenreis en de eerste dag: We werden allemaal verwacht om 05h00 in „t station van Hasselt om de trein te nemen naar Brussel. Vanuit Brussel Zuid vertrok de Eurostar richting Londen. Eens in Londen aangekomen namen we de metro naar ons hotel om in te checken. Na al onze spullen achtergelaten te hebben gingen we naar Buckingham Palace waar we de changing of the Guards hebben gezien. Intussen was het tijd geworden om een picknick te hebben in het park voor het paleis van de Koningin van Engeland. Eens ons “sandwich-ke” op was snelden we naar de metro want we hadden de eerste dag een zeer druk programma af te werken. Het volgende op het lijstje was Saint Paul ‟s Cathedral, van daar hadden we een mooi uitzicht over Londen. Onze volgende halte was het Science Museum. Dit vond ik interessant, maar wat mij vooral is bijgebleven zijn de zeer lekkere brownies. Op naar Oxford Street, eindelijk nog eens “vrij”! Nadat we heel wat winkels hadden bezocht, vonden de leerkrachten dat we nog niet moe genoeg waren en trakteerden ze ons op een avondwandeling van maar liefst 3 uren. Na een bewogen dag was iedereen blij in het hotel aan te komen. We hebben dan nog ongeveer tot 1h30 een “koffiekletske” gehouden. Een welverdiende nachtrust sloot deze vermoeiende dag af. Dag 2: Na een stevig Engels ontbijt, vertrokken we naar de Tower of London. Daar zijn zijn we de hele voormiddag gebleven. We hebben de kroonjuwelen en „s werelds grootste diamant gezien. Intussen was het bijna middag toen we in Piccadilly circus aankwamen, daar hebben we in één van de vele restaurantjes iets gegeten. Ook zeer interessant was de rondleiding in het Wembleystadion. Opvallend was de akoestiek in het stadion, er werden zelfs al concerten georganiseerd. Gelukkig had niemand een stadionverbod! Na het eten van ons driegangenmenu in de Founder ‟s Arms hebben we onder leiding van een gids de “Jack the Ripper Walk” gedaan. Ter ontspanning hebben we daarna Troccadero, een groot lunapark, bezocht. Na een uurtje namen we de metro richting hotel. Als afsluiter hebben we TV gekeken tot in de vroege uurtjes.


Dag 3 en terugreis naar TISJ: Het was zoals de afgelopen dagen weer een korte nacht. Voor mij was de eerste activiteit het hoogtepunt van de reis, hierop had ik gewacht.The London Dungeon sprak mij het meeste a a n . E e n wereldberoemd griezelmuseum over gruwelijke gebeurtenissen en personen. Aan bod komen onder meer de grote brand van Londen en Jack The Ripper. Je loopt door donkere gangen, muren komen op je af en je ziet van alles: heksenverbrandingen en afgehakte hoofden bijvoorbeeld. Daarna naar Camden Lock Market waar we onze laatste munten verbrasten. Onze spullen gingen we ophalen en we vertrokken met de Eurostar terug richting België. Het was na middernacht toen we terug thuis waren.

- 26 -

ABC VAN DE LEERKRACHT: MARTIEN JACOBS A

Andalusië. Hier wil ik dolgraag op vakantie.

B

Berlijn, onze volgende citytrip.

C

Cowboy Henk en Kabouter Wesley.

D

Dirk

E

Elbow: one day like this: ontroerend en prachtig nummer.

F

Fysica, mijn hatelijkste vak ooit!

G

Gossip, goed concert, stevige (ahum) frontvrouw.

H

Humo!

I

Ik wil niet onsterfelijk worden door mijn werk. onsterfelijk worden door niet dood te gaan.(Woody Allen)

J

Jaren zestig, die periode had ik graag zelf beleefd.

K

Kamiel, onze aanhankelijke en ondeugende kat.

L

Lost in Translation, mijn favoriete film.

M

Moderne geschiedenis, mijn favoriete vak, maar niet altijd

Ik

dat van mijn lieve leerlingen. N

Niet Duitsland, maar Brazilië wint het WK Zuid-Afrika.

O

Onbeleefdheid, daar kan ik me serieus aan ergeren.

P

Pasta, kan ik elke dag klaarmaken, hmm!

Q

Qué?

R

Rock Werchter: moet ik dringend naar toe!

S

Stieg Larsson, auteur van de millenniumtrilogie: nagelbijtend spannend!

T

Tony Soprano, tv-personage van de eeuw!

U

U hebt toch al tot hier volgehouden. Fantastisch.

V

Verdorie, geen inspiratie, dus een citaat: "Een opleiding is wat je

overhoudt als je alles vergeet van wat je op school geleerd hebt."(Albert Einstein) W

Wim Helsen!

X

(e)Xtra time op maandag, ik heb geen andere keuze.

Y

You can't always get what you want. But if you try sometimes you might find. You get what you need (The Rolling Stones)

Z

Zo blij dat dit ABC voorbij is!

PARIJS ZIEN EN STERVEN… Tisjograaf 59, juni 2010

wil

- 27 -

Parijs, here we come. Het was al dagen koud en nat weer met hevige windstoten, maar warm aangekleed waren we klaar om ons stapje in de wereld te zetten. We gingen naar Parijs, de Franse hoofdstad, bekend om haar Eiffeltoren, haar kunstenaars en haar modeparadijs. Om kwart voor acht verzamelden we op het pleintje achter de school om dan een kwartiertje later vlot te vertrekken. Iedereen was er en we werden uitgewuifd door ontroerde / trieste / juichende / een wave inzettende (doorstreep wat niet van toepassing is) ouders . De eerste uren gingen vlot voorbij maar al snel vonden we het een te lange busrit. Om elf uur werd er even halt gehouden op een parkeerterrein. We konden de benen strekken en een hapje eten. De meesten beslisten om naar de Quick te gaan, anderen kochten een tussendoortje voor op de bus (meestal onionchips, dat bleef de sfeer erin houden, vooral na enkele uurtjes). Alexander Beerts nam echter het zekere voor het onzekere gezien de weersvoorspellingen (regen, regen en nog eens regen) en kocht een paraplu. Na enkele uurtjes werden we in Parijs bijna recht onder de Eiffeltoren gedropt. Na al die jaren is en blijft dit een bijzondere en vooral indrukwekkende constructie. Gustav Eiffel ontwierp dit gebouw om te bewijzen dat ijzer sterk was en je er creatief mee kon zijn. Maar voor we goed en wel beseften wat we zagen, bestormden tientallen straatverkopers ons met hun kleine Eiffeltorentjes en andere prullaria.


- 28 -

De eerste groepsfoto van de reis werd gemaakt, maar we wilden zo vlug mogelijk de toren zelf beklimmen. Meneer Mahieu ging om kaartjes en meneer Gijbels gaf een woordje historische uitleg. De lift bracht ons op de tweede verdieping. Hoewel de leerlingen met hoogtevrees op voorhand gewaarschuwd waren, was er eentje die weer niet goed geluisterd had. Jasper Geurts moest en zou de toren beklimmen, maar eenmaal boven bleef hij gekluisterd aan een bankje. Hij zag ook een beetje bleek. Dat kon natuurlijk ook aan de felle wind liggen. Daarna gingen we verder naar Dôme des Invalides. Daar ligt Napoleon begraven, samen met andere „grote‟ namen uit de Franse militaire geschiedenis. Het museum ernaast, Hôtel des Invalides, bezochten we ook. Hier kwam een uitgebreide geschiedenis over de Eerste en Tweede Wereldoorlog aan bod. Je kon er ook een mooie wapenverzameling zien. Daarna was de Champs Elysées aan de beurt. We keken onze ogen uit bij de uitstalramen van de grote merken en wandelden kwijlend voorbij de etalage van Mercedes. Er was geen tijd, maar vooral geen geld om daar iets te kopen. Op het einde van de Champs Elysées staat de Arc de Triomphe als monument voor de doden uit alle Franse oorlogen. Deze triomfboog telde zéér veel trappen, maar het uitzicht was schitterend. We hadden een perfect uitzicht op de finish van de Ronde van Frankrijk. De tocht ging met de metro verder naar de Sacré Coeur, een prachtige kerk, en Montmartre, een gezellige wijk waar we konden eten en kuieren tussen de kunstenaars. Cédric Pauly en Jan Hendrix lieten een karikatuur tekenen die gezien mocht worden. Ondertussen werd het snel avond. We vertrokken naar Tisjograaf 59, juni 2010

- 29 -

het hotel om te overnachten. Tijdens de rit werd er een pintje gedronken en nagepraat over de dag. Na een voor sommigen slapeloze nacht werden we blootgesteld aan het Franse ontbijt. Dit bestond uit een broodje met ham of kaas, fruitsap, croissants en koffie. Een zeer gevarieerde keuze dus. Na dit festijn moesten we ons klaarmaken voor onze eerste uitstap van de dag: de moskee van Parijs. We kregen een boeiende rondleiding met uitleg over de Arabische cultuur en godsdienst. Vervolgens gingen we naar de zoo, de thuishaven van enkele leerlingen, zo leek het. We begonnen bij de afwezige bizons en de vogels. Nadien zagen we enkele rare beestjes die een kruising van een konijn en een vos waren. Onverwachts kwamen we enkele beesten tegen die sterke gelijkenissen met Cedric Pauly en meneer Mahieu vertoonden. U raadt het al: de apen! Ze smeedden spontaan een band. We hadden het bijna op een akkoordje gegooid om Cedric in te ruilen voor een chimpansee, maar helaas. Ze vroegen te veel geld. Na onze wandeling door de zoo hadden we honger gekregen. De meesten haalden een broodje bij de Subway en aten het op in een Romeinse arena. Vervolgens gingen we naar het Pantheon, een herdenkingstempel voor grote namen uit de Franse militaire geschiedenis. Hier bevindt zich ook de slinger van Foucault. Deze slinger bewijst dat de aarde om zijn as draait.


- 30 -

Na een tijdje rondlopen in de tombes, gingen we terug op weg naar Jardin du Luxembourg, waar we even mochten genieten van het mooie weer en de prachtige tuin. Dan vertrokken we met de metro naar het Louvre. Toen we daar aankwamen begonnen de ijverige straatverkopers maar weer eens hun boeltje aan te prijzen. Zonder succes. In het immense Louvre begon een culturele belevenis van formaat. In het doolhof van schilderijen en beeldhouwwerken vonden we vrij snel de top tien van kunstwerken, opgesteld door het Louvre zelf. De Mona Lisa staat op nummer één, maar andere pareltjes waren minstens even interessant. De avond begon al stilletjes te vallen, dus na een snelle blik op de Notre Dame, met in de verte de bultenaar, gingen we vervolgens op zoek naar een restaurantje. Van alle restaurants in Parijs, aten wij bij een Italiaans restaurant met een Belgische kok. Dus moesten we opletten wat we zeiden, zeker met Cedric in de buurt. Na het eten snel door het poortje en op naar de volgende halte. Het laatste evenement van de dag was een rondrit met boot door het verlichte Parijs. Het was erg koud, maar het uitzicht over de vele prachtige bouwwerken was indrukwekkend. En de ambiance was zeker niet afwezig. De bus stond vervolgens te wachten. Snel terug in de warmte en zo reden we rustig naar ons hotel. Ook al was het een dag vol beweging, de nachtrust bleef tot de vroege uurtjes uitgesteld. De derde en laatste dag was iedereen uitgeput. Dit konden we afleiden uit de verdubbeling van het gezaag en geklaag van bepaalde individuen. We bezochten als eerste het Musée des Sciences waar we allerlei wetenschappelijke experimenten konden uitvoeren. In de namiddag konden we kiezen voor het museum voor moderne kunst (Centre Pompidou). Opvallend hoe regenachtig weer veel kunstminnende leerlingen tevoorschijn kan toveren. De Parijsreis was een zeer intensieve en drukke citytrip. Maar we hebben veel prachtige bouwwerken, leuke musea en gezellige restaurantjes bezocht! Een reis die we niet snel zullen vergeten!

de leerlingen van 5 EM


- 31 -

OOK WIJ TOONDEN ONS GOED HART ! In het voorjaar had in Haïti een aardbeving plaats, waarvan de gevolgen catastrofaal waren. Wij beslisten om ook ons steentje bij te dragen en hielden een soepactie waarbij iets meer dan 600 EUR netto overbleef. Omdat wij vonden dat jullie wel wilden weten waar onze steun naartoe ging, beslisten we te kiezen voor de VZW OSJOSMA van de heer Vandueren. Deze VZW helpt momenteel 2 weeshuizen in Haïti. Jullie kunnen over de werking hiervan lezen op www.osjosma.be Hieronder lezen jullie het dankwoord van meneer Vandueren. Dag Mevrouw, Inderdaad, enige tijd geleden hebben we op de rekening van Stelimo de bedoelde som als volgt ontvangen. Haiti 11 3 605,53 soepverkoop

Haiti

K.S.O. St.Jozef Hoeselt

Bilzen3740 Bilzen

Stelimo stort steeds met enige vertraging door. Het is namelijk niet mogelijk om dat dagelijks te doen. Toevallig heb ik net nog een overzicht gekregen van de te verwachten gelden van maart. In elk geval stuur ik steeds een bedankje. Mag ik daar deze mail voor laten tellen ? Ik ben ook zo vrij om uw mailadres op te nemen in de lijst van sympathisanten die ik met een zekere regelmaat een elektronische nieuwsbrief stuur. De website wordt in elk geval geregeld geüpdatet, maar met de lijst van de ‘donateurs’ loop ik eventjes achterop. Uw school komt er één van de dagen zeker bij, daar mag u op rekenen. In elk geval nogmaals héél hartelijk dank. Breng die dank aub ook over aan al wie mee gekookt heeft en aan al wie van de soep genoten heeft om zo samen voor dat mooie bedrag te zorgen. Verspreid ook de boodschap dat iedereen die dat wil het reilen en zeilen van onze projecten kan volgen via www.osjosma.be. Vriendelijke groeten, Frans Vandueren

En ook Broederlijk Delen mocht van ons steun ontvangen. Wij startten opnieuw onze soepactie en weer hielden wij een kleine 600 EUR netto over. Bedankt aan alle leerlingen en leerkrachten voor jullie bijdrage !!!

Corinne Biesmans


- 32 -

ONZE TRIP NAAR KRAKAU, WIELICKZA EN AUSCHWITZ Kunnen we niet eens naar Auschwitz gaan?We willen dit graag eens bezoeken. En we hebben onze vormingsdagen ook nog te goed. Na wat speurwerk op het internet, kwamen mijnheer Jans, mevrouw Biesmans en mevrouw Meesters tot de conclusie dat zo‟n uitstap qua prijs best wel meeviel. Ze konden er geen exacte prijs op plakken, want in Polen moest nog met zloty betaald worden, maar, het zou ongeveer een 180 euro kosten, zakgeld inbegrepen. Toen we eenmaal de toelating van de directeur en onze ouders hadden, gingen de leerkrachten aan de slag en regelden zo veel mogelijk, hier, vanuit België Dus, op donderdagmorgen 29 april jongstleden vertrokken we, 14 man, om klokslag 3 uur ‟s nachts op de parking van de school voor 3 dagen naar Polen. Onze leerkrachten, samen met mijnheer Cortleven, onze vriendelijke secretaris, reden richting luchthaven Weeze. De vlucht met Ryanair richting Krakau vertrok om iets na zeven die ochtend. Op de luchthaven was het één en al drukte, dus besloten we om zo snel mogelijk de douane te passeren. Dit gebeurde probleemloos en voor we het wisten zaten we in de transitzone. Onze instapkaarten had mevrouw Biesmans ons van tevoren gegeven, alsook een briefomslag met Pools zakgeld.

Een half uurtje later konden we boarden. Bij Ryanair krijg je geen zitje toegewezen,dus je kan zitten waar je zelf wil. Het merendeel van onze groep had al eens gevlogen en wist hoe het min of meer moest, voor sommigen was het nieuw en onwennig, maar angst was er niet ! Na een perfecte vlucht van iets meer dan anderhalf uur, landden we op de luchthaven Balice, waar we een rechtstreeks treintje namen naar het station van Krakau.


- 33 -

Onze eerste uitstap was voorzien naar de zoutmijnen van Wielickza, UNESCO werelderfgoed. We moesten hiervoor een minibus vinden, die ons er rechtstreeks heen vervoerde. We vonden een chauffeur die het klusje wou klaren voor nog geen 20 EUR heen en terug. Omdat het zo goedkoop was, hapten de leerkrachten natuurlijk onmiddellijk toe. Vermits we een uurtje te vroeg op onze afspraak waren, werd in onderling overleg beslist eerst te gaan eten.

Het restaurantje voor de ingang van de zoutmijnen werd dus bestormd, hoewel het officieel nog niet open was. Maar de uitbaatster was duidelijk blij met haar klanten en wou ons wel binnen het uurtje een warme maaltijd serveren, een spies van kip met frietjes en gemarineerde witte en rode kool. Mmm, lekker ! Na het eten was er het bezoek aan de zoutmijn. Een vriendelijke, vrouwelijke gids stond ons op te wachten, en, na het deponeren van onze reistassen, mochten we haar volgen. We daalden via een diepe traphal naar beneden en dachten al dat we die hoogte (ongeveer 200m) weer moesten stijgen straks. Dat zorgde voor heel wat tumult.


- 34 -

Maar o, wat was dat mooi. De permanente tentoonstelling, en de in het zout uitgehouwen beelden lieten ons de werking van de mijn zien. Het klapstuk was echter „de kathedraal’. Je daalde een trap af, van waar je een magnifiek uitzicht had op het meesterwerk. Er hingen grote kristallen luchters, maar dan wel van zoutkristallen, de vloer was uitgehouwen in zout, net alsof er voegen tussen zaten, en dan de zogenaamde schilderijen, het leven van Jezus, uitgehouwen in zout: de geboorte, het leven, het lijden, de dood; allemaal kerkelijke taferelen. Magnifiek ! Het mooist van al was „Het Laatste Avondmaal‟, net zoals het schilderij van Leonardo da Vinci.

En als je van opzij keek, zat er nog perspectief in. De laatste jaren had men er ook het levensgrote beeld van onze vorige paus, Johannes Paulus II geplaatst, een bekende inwoner uit Krakau. Opnieuw naar boven: gelukkig moesten we niet klimmen maar mochten we met de lift!


- 35 -

Wij zijn natuurlijk geen museumfreaks, maar dit konden we toch wel allemaal appreciëren en we vonden het al een geslaagd begin van onze trip. Tegen vier uur arriveerden we terug in de stad en vermits we pas tegen vijf uur naar onze slaapgelegenheid konden, kregen we nog een vrij uurtje aan het station, waar een gloednieuw winkelcentrum lag. Wij, de leerlingen, doolden hier wat rond; de leerkrachten gingen een verfrissend glas drinken, want het was vrij warm die dag. Eenmaal aan onze B&B, mochten we onze kamers kiezen, en ons wat opfrissen, want er stond ons nog heel wat te wachten die avond. Onze kamers waren eenvoudig, maar netjes. We sliepen op de zolderverdieping, hetgeen een pluspunt zou zijn voor onze rumoerige en slapeloze nachten. Andere toeristen hadden immers geen last van ons. ‟s Avonds was onze eerste stadswandeling gepland in het oude centrum en bij de Rynek, het centrale plein. Tijdens de wandeling werd beslist om te gaan dineren. Iedereen mocht gaan eten waar hij wilde, zolang we tenminste met 2 waren. Afspraak was opnieuw op de Rynek, om alzo onze wandeling verder te zetten. Krakau is een heel rijke stad, met ontzettend mooie gebouwen.

Het is ook een heel groene stad, want, er is een park rondom het oude stadsgedeelte, binnen de oude stadsmuur en Florianspoort. Omdat we die eerste dag zo voorbeeldig geweest waren, werden we door de leerkrachten nog getrakteerd op iets extra‟s: namelijk een oude stadsbrouwerij omgetoverd tot een heuse discotheek. En het bier dat er gebrouwen werd, kregen we geserveerd in een tapcilinder van 5 liter. Ambiance verzekerd, ook en vooral door de geweldige discomuziek. Omstreeks middernacht zijn we dan maar naar het pension gegaan om te proberen wat te slapen, want, volgens de leerkrachten, zou het de volgende morgen nog drukker worden: Auschwitz, waarvoor we naar hier kwamen, stond immers nog op het programma.


- 36 -

De volgende morgen werd het ontbijt geserveerd omstreeks 8 uur. Voor een B&B was het al tamelijk uitgebreid, althans volgens enkele leerkrachten. Wij vonden dat er spek en eieren mochten zijn, maar goed, we hebben voldoende kunnen eten. Omstreeks 10 uur namen we de lijnbus aan het station richting Auschwitz. Het was een redelijk gammele bus, maar dat maakte het des te plezieriger. Rond de middag, na een tocht van 2 uur door het mooie Poolse platteland, dat, laten we het maar zeggen, zéér proper was, arriveerden we in Auschwitz. We beslisten weer om eerst een snack te gaan eten voor we het museum zouden bezoeken. Na de laatste sanitaire stop liepen we richting de toegangspoort. Het opschrift „Arbeit macht frei‟ herkende natuurlijk iedereen. Onze leerkrachten hadden beslist om geen gids te reserveren maar om iedereen het bezoek op eigen houtje te laten doen met behulp van een schriftelijke getuigenis van een bezoeker. Koen Lindekens had die getuigenis al voorgelezen op de bus en de meesten wisten wel wat er in de verschillende barakken te zien was. De sfeer was heel sereen en kalm, echt niet normaal voor onze klas. Dus het liet bij iedereen wel een diepe indruk na. Vooral de kasten met koffers, schoenen, kinderschoenen en kinderkleertjes maakten iets in ons los. Ook de bedden, de sanitaire blokken en de gevangenencellen zijn ons bijgebleven.


- 37 -

We hebben enkele uren in Auschwitz rondgedoold, maar de tijd was veel te snel voorbij. Tegen 3 uur mochten we nog naar Birkenau, dat een kilometer of drie verder lag. In Birkenau kwam je echt via de poort en de treinrails binnen, wat je doet denken aan de vele documentaires over Auschwitz. Dit was een immense oppervlakte van enkele hectaren, waar het merendeel van de barakken vernietigd was door de Duitsers op het einde van WOII. Maar er waren nog genoeg stille getuigen van de gruwel die zich daar heeft afgespeeld. Restanten van de vergassingskamers en de verbrandingsovens doen de bezoekers gruwelen. De vele foto‟s van mensen die het leven lieten, de bloemen en kaarsjes, die erbij lagen ; het maakte ons allemaal heel verdrietig. Ook de 2 joodse mannen die het traject van de dodentocht in omgekeerde richting als bedevaart deden, daar werden we stil van.

Toen we omstreeks 6 uur naar Krakau terugreden, wisten we dat zoiets nooit meer mocht gebeuren en dat dit bezoek ons toch wel liet nadenken ! Na een opknapbeurt in ons pension, namen we de metro naar de Joodse Wijk, en meer bepaald naar de email-fabriek van Oscar Schindler, de ondernemer die vele Joden gered heeft door ze in zijn fabriek te laten werken. Tisjograaf 59, juni 2010

- 38 -

Tijdens de wandeling doorheen de Joodse Wijk, die momenteel helemaal gerestaureerd wordt en de place- to- be in Krakau aan het worden is, kregen we weer de tijd om iets te eten en te drinken.

Het was onze laatste avond in Krakau en we mochten ook nog even van het nachtleven proeven. Omstreeks 2 uur ‟s nachts zijn we dan terug naar het pension gegaan, waar we onze trip afgesloten hebben, allen in één hotelkamer. Slapen was de moeite niet meer, want om 5 uur moesten we opstaan zodat we op tijd waren voor onze vlucht terug naar huis, omstreeks 9 uur. Op de luchthaven werd nog gauw het laatste Poolse geld opgekocht. Intussen was het beginnen te stortregenen, en we hebben, ondanks de 2 dagen heerlijk zonnig weer, de Poolse bodem verlaten in de gutsende regen. Omstreeks het middaguur arriveerden we terug in Bilzen, waar onze familie en ook onze directeur op zijn vrije dag ons stonden op te wachten. Hoewel we maar 2 dagen Krakau gehad hebben, blijft deze trip, en vooral Auschwitz en Birkenau ons bij. Wij vinden dat iedereen dat éénmaal in zijn leven moet meemaken. Op die manier beseft men dat elke mens, ongeacht zijn afkomst, taal of voorkomen, uniek is en hiervoor respect verdient . Dit zou heel wat racisme doen verdwijnen !!!


- 39 -

TISJ-GRIEZELVERHAAL

De leerlingen van 6CV

Op vrijdag 22 januari stapten we de schoolpoort binnen voor een normale, saaie dag, maar niets bleek minder waar te zijn! Het begon allemaal het vierde lesuur tijdens de les geschiedenis van mevr. Jacobs. Ze kwam totaal overgestresseerd het lokaal binnengestormd. Ze begon te roepen en te slaan. We zeiden haar dat ze moest kalmeren, maar ze negeerde ons en barstte in woede uit. Ze begon in het Arabisch te roepen, iedereen verklaarde haar voor gek. Jasper begon te lachen waardoor ze de kluts kwijt was en voor de zoveelste keer opnieuw moest beginnen. Uiteindelijk kreeg ze nog een woedeuitbarsting en veranderde ze in een alien, waarbij je het verschil eigenlijk niet eens zo goed kon zien. Ze sloot ons op in het klaslokaal en ging haar mede-aliens halen in het leraarslokaal. Ze liep terug naar de klas met haar volgelingen, mevr. Wirix en mevr. Franssen, die ze in haar macht had gekregen nadat ze iets in hun eten had gedaan. Terwijl ze weg was hadden, wij, de leerlingen een plan besproken om haar te bestrijden. Ze kwam het lokaal binnen en ons plan trad in werking. We probeerden haar te vermoorden maar al snel bleek dat wij veel te zwak waren tegen de sterke krachten van de vrouwelijke leerkrachten. Van de 14 leerlingen bleven alleen nog Jasper en Niels over. We deden meer dan onze best om te ontkomen, maar wat we ook deden, we geraakten maar niet van hen af. We konden uiteindelijk uit het klaslokaal vluchten, maar werden op de hielen gezeten door de superlenige, atletische alien, mevr. Wirix. We liepen naar het godsdienstlokaal van meneer Gijbels, waar we tot de ontdekking kwamen dat meneer Gijbels opgehangen was aan een kruis met zijn ingewanden eruit! Dus liepen we verder naar het lokaal van meneer Vandoren. Maar blijkbaar waren de aliens hier ook al geweest. Vooraleer we het lokaal konden verlaten, stond mevr. Franssen al voor de deur. Dus liepen we langs het secretariaat waar we de lichamen Tisjograaf 59, juni 2010

- 40 -

van meneer Staeren en mevrouw Marina aantroffen. Alleen TurboTuur had het overleefd. Hij nam een kruisboog met gifpijlen waarmee hij mevr. Franssen door het hoofd schoot. Even later kwam ook mevr. Jacobs die met de laatste pijl in haar buik werd doodgeschoten. Alleen mevr. Wirix bleef nog over. We probeerden te vluchten, maar ze was sneller dan we dachten en ze haalde ons in, dus moesten we snel met een nieuw plan komen. We liepen verder door de gangen tot Jasper plots een slim idee kreeg. Hij herinnerde zich dat er nog een ijzeren baseballknuppel in het L.O.-lokaal lag, dus moesten we ongezien voorbij mevr. Wirix geraken. We gooiden een pen naar de andere kant van de gang waardoor ze afgeleid werd en wij ongezien konden ontsnappen. Maar wat we niet wisten, was dat mevr. Wirix ook ogen op haar rug had en ons dus toch gezien had. Gelukkig waren we al ver genoeg om weg te kunnen lopen. Dus liepen we zo snel we konden naar het L.O.-lokaal waar Jasper de ijzeren knuppel pakte en mevr. Wirix die ons op de hielen zat, neersloeg. Uiteindelijk was de nachtmerrie voorbij. In totaal overleefden slechts 3 leerlingen en 1 leerkracht de woede-aanval van mevr. Jacobs.

Jasper Geurts (5EIT) en Niels Nijst (5MVT)


- 41 -

HET HIGH-TECH HOEKJE: DE LED-TV De laatste jaren heeft het klassieke beeldbuistelevisietoestel zijn plaats in de huiskamer moeten afstaan aan de jongere generatie televisietoestellen. Termen als plasma, LCD, HD-ready en full HD zijn inmiddels ingeburgerd bij eenieder die de nieuwe technologieën een beetje volgt. Net toen je dacht dat je wel weer mee was in het wereldje van de moderne kijkbuis, staat er weer een nieuwe generatie televisietoestellen klaar. De LED-tv.

LED is LCD !

Een vaak voorkomende misvatting is dat een LED-televisie een nieuwe beeldtechnologie is. Dit is dus niét zo. Een LED-televisie is nog steeds een LCD-televisie, maar wat is nu het verschil? Een LCD-tv heeft kristallen die het beeld vormen. Aan de achterzijde zit een CCFL-lamp (een soort van kleine witte TL-lamp) die licht doorheen de kristallen laat schijnen.

Nadeel van dit systeem is dat het licht doorheen de LCD schijnt, en dat de kleuren enkel optimaal te zien zijn als je loodrecht naar het scherm kijkt. Indien we de CCFL-lamp aan achterzijde nu vervangen door een groot aantal LEDlampjes, dan spreken we van een LED-tv.

VOORDELEN VAN LED-TV Energieverbruik en warmteontwikkeling. Een LED-tv verbruikt minder stroom dan een tv met CFFL-lampen, soms tot 40% minder dan een traditionele LCD-tv of plasma-tv. Bovendien zijn LED‟s effectiever in het uitzenden van licht. Hierdoor komt er minder warmte vrij, dit maakt de opbouw in een tv gemakkelijker.


- 42 -

Dunnere tv’s LED‟s zijn een stuk kleiner, waardoor de tv‟s nog dunner gemaakt kunnen worden. LG heeft nu bijvoorbeeld een model op de markt gebracht met een dikte minder dan 1 inch (of 2,54 cm)! Egaal licht LED-televisies hebben minder last van een afwijkend contrast (verschil tussen licht en donker) aan de randen omdat er veel LED‟s worden gebruikt en verdeeld over een groot oppervlakte. Eveneens zorgen de LED-tv‟s voor een rijkere kleurweergave, hogere helderheid en betere kijkhoek.

3 SOORTEN LED-TV’S Edge-Lit LED Deze tv heeft alleen aan de zijkanten Led-lampjes. Hierdoor krijg je een ultradun scherm omdat er geen verlichting meer aanwezig is aan de achterkant. Dit kan leiden tot een minder gelijke lichtverdeling, en wat meer licht aan de zijkant. Full LED Deze tv heeft honderden kleine LED-lampjes achter het LCD-scherm waardoor het contrast veel beter is. De LED-lampjes kunnen worden gedimd of zelfs worden uitgeschakeld. Deze LED-tv verbruikt meer stroom omdat er veel LED-lampjes nodig zijn. Ook is hij duurder in aanschaf dan de andere LED-tv‟s. Array LED backlight Bij Array LED backlight worden vier afzonderlijke LED‟s gebruikt: rood, blauw en twee kleuren groen, in plaats van alleen witte lampen. De kleuren worden hierdoor nauwkeuriger weergeven.

CCFL-lamp

Edge-lit

Full led

Wordt de LED-tv de tv van de toekomst? Dit is nog maar de vraag. Want achter de schermen wordt druk gewerkt met een andere techniek: het OLED-scherm. Dit is een hele nieuwe techniek. Deze televisies hebben geen lichtbron, de LED‟s zorgen zélf voor het beeld. De voordelen van OLED: nog dunner, helderder en een nog lager energieverbruik. U moet zichzelf afvragen of u nu een LED-tv wil kopen of dat u liever nog even wacht op een OLED scherm met een geheel nieuwe techniek.

Kristof Sillen


- 43 -

ABC VAN DE LEERKRACHT: LUC JANS A

Aankomst op TISJ, de directeur, Ta, Tac verwelkomt iedereen met de glimlach.

B

Belsignaal.

C

Collegiale competitie om binnen te geraken met je klas.

D

De deuren worden geopend.

E

Enkele leerlingen komen te laat.

F

Fout parkeren hoort erbij.

G

Gekke Tirolers op de run.

H

Hugo Van Hees.

I

Incidentenformulier.

J

Jos de rechterhand van Willy.

K

Kuisen en klussen in en rond de school.

L

Luisteren naar iedereen.

M

Motiveren van leerlingen.

N

Negeren van negatieve kritiek.

O

Opwaarderen.

P

Positief.

Q

Quality.

R

Relativeren en recycleren.

S

Samenwerken.

T

Totaliteit.

U

Uniek.

V

Vriendelijkheid.

W

Willy onze man van de Wafels!

X

De grote vraag.

Y

De onbekende.

Z

De som van het geheel!


- 44 -

HET WK 2010 Het WK wordt van 11 juni tot 11 juli in Zuid-Afrika georganiseerd. Maar liefst 200 landen begonnen te strijden om één van de 32 plaatsen in de uiteindelijke wereldbeker. En je raadt het waarschijnlijk al: België gaat dus weer niet door naar het WK! Een heel bijzonder wk Dit is de 5de keer dat het FIFA-wereldkampioenschap voetbal op het zuidelijk halfrond wordt georganiseerd, maar dit WK is anders omdat het in de winter wordt gespeeld.

De vuvuzela’s

De WK- supporters mogen vuvuzela‟s mee naar de stadions nemen om een unieke sfeer te scheppen die grote wedstrijden in Zuid-Afrika verlevendigt. Deze trompetten zouden voor de gastheren een cruciale twaalfde man kunnen vormen. De trainers van enkele toplanden die in 2009 om de FIFA Confederations Cup hebben gestreden, beweerden dat hun supersterren waren afgelegid en gedesoriënteerd door het lawaai om hun heen.

Zakumi

De verwarring van enkele bezoekende supersterren zou een nog grotere glimlach op het gezicht van Zakumi, de officiële WK- mascotte, kunnen toveren. Hij zal misschien niet de prestatie van World Cup Willie , Tip & Tap, Gauchito en Footix kunnen evenaren en de gastheren de overwinning bezorgen, maar Zuid-Afrika wil, net als Zakumi, in ieder geval de wereld met een glimlach welkom heten.

De Jubilani

De officiële bal voor het WK is de Jubilani. Hij is speciaal gemaakt voor het WK en werd al in gebruik genomen. De bal heeft de kleuren van Zuid-Afrika. Voor de finale is het dezelfde bal, maar dan met een gouden kleur.

De stadions

De wedstrijden worden in deze stadions gespeeld: Freestate Stadium, Cape Town Stadium, Moses Mabhida stadium, Soccer City, Ellispark, Mbombela Stadium, Peter Mohaba Stadium, Nelson Mandela Bay Stadium, Loftusversfeld Stadium en in het Royal Bafokengstadium worden er wedstrijden gespeeld. De finale is weggelegd voor Soccer City. Dit stadium werd in 2007 gebouwd en is al klaar sinds vorig jaar.

De titelverdediger

De wereldkampioen Italië moet zijn WK- titel verdedigen, maar dat wordt een lastige taak voor de Italianen. Spanje of Brazilië zou wel eens de nieuwe wereldkampioen kunnen worden. Zouden de Brazilianen met Kaka en Robinho de beker kunnen veroveren of halen de Spanjaarden met het koningsduo Torres en Villa de kampioenstitel binnen? De Italianen zullen dus hun beste 11 spelers moeten inschakelen .


- 45 -

De deelnemende ploegen Groep A

Groep B

Zuid-Afrika Mexico Uruguay Frankrijk

Argentinië Nigeria Zuid-Korea Griekenland

Groep C

Groep D

Engeland Verenigde staten Algarije Slovenië

Duitsland Australië Servië Ghana

Groep E

Groep F

Nederland Denemarken Japan Kameroen

Italië paraguay Nieuw-Zeeland Slowakije

Groep G

Groep H

Brazilië Noord-Korea Ivoorkust Portugal

Spanje Zwitserland Honduras Chili

Statistieken Jongste en oudste Jongste WK- winnaar:Pelé (Brazilië) 17 jaar, 249 dagen ( vs Zweden 1958) Oudste WK-winnaar :Dino Zoff (Italië) 40 jaar, 133 dagen ( vs W-Duitsland, 1982)

Gianni Rubens (1N)


- 46 -

FLASHBACK. BREENDONK IN DE TWEEDE WERELDOORLOG Dinsdag 3 mei, een gewone schooldag denk je toch. Maar neen, het was een trip terug in de tijd. Terug in de tijd van de Tweede Wereldoorlog, met Breendonk en de Dossinkazerne als schouwtoneel. Deze twee niet zo prettige plaatsen dienden als nazikampen. Breendonk was een echt gevangenkamp voor joden, verzetsstrijders en andere politieke gevangen. De Dossinkazerne was de vertrekplaats van vele joden richting Auschwitz. Bij de aankomst in Breendonk stonden we voor de poorten van het kamp en zo begon de rondleiding. De vader van onze gids had hier zelf gezeten wat de rondleiding vaak erg emotioneel maakte. Om te beginnen legde hij uit waarvoor dit fort gebruikt werd en welke geschiedenis eraan verbonden

was. Daarna werden we binnengeleid in het concentratiekamp. We gingen naar een ruimte waar de nieuwe gevangenen ondervraagd werden en waar ze hun papieren en persoonlijke spullen moesten afgeven. Vervolgens gingen we naar de keuken, waar de maaltijden voor de gevangen werden klaargemaakt. Maar wat een maaltijd was dit; één kommetje soep per dag, meer water dan groenten, één stuk brood en twee koppen vervangkoffie. Hierna gingen we naar het binnenplein waar de tellingen éénmaal per dag plaatsvonden. Als jouw nummer werd afgeroepen, reageerde je maar beter snel, anders kreeg je slaag. Onze begeleider vertelde ons een verhaal over een man die de chef durfde aan te spreken in het Duits. Door zijn diensten als kleermaker aan te bieden, kon hij tenminste het leven van zijn drie zonen redden. Vervolgens zijn we naar de cellen en slaapruimten gegaan waar we weerzinwekkende dingen zagen: stapelbedden per drie met enkel een dun hooimatrasje, een soort wc –emmer die ‟s morgens gemakkelijk kon overlopen. ‟s Avonds, wanneer de vermoeide gevangen toch probeerden te slapen, ging de folterkamer van de SS‟ers openen werden heel wat mensen ondervraagd. Zo vertelde onze gids het ook, het gaf een akelig gevoel. De cellen mochten we ook bekijken. Hier hoefde je niet te werken, maar moest je van ‟s morgens tot ‟s avonds rechtstaan. Het bezoek aan de folterkamer bleef de meeste leerlingen bij. Hier hing er ongeveer in het midden van de kamer een touw met een haak die je via de muur hoger of lager kon bewegen. Onder de haak stonden 2 balken, er stond een tafel een


- 47 -

kachel en een afvoer voor het bloed. Hier hebben veel mensen pijn geleden, je voelde ook die kille lucht hangen. In de volgende ruimte stonden al de namen van de gevangen die hier vroeger hebben gezeten, dit verdiende toch wel een paar seconden stilte om respect te tonen. De naam van de vader van onze gids stond ook op de muur. Na deze kamer zijn we ten slotte naar de laatste kamer geweest met informatie over alle kampen in België, foto‟s van het proces van Mechelen, waar al de landverraders die samenwerkten met de SS terechtstonden. Toen was het tijd voor ons bezoek aan het Joods Museum voor Deportatie in Mechelen. Hier werden we hartelijk ontvangen door een jonge gids. Ze was van Duitse afkomst en studeerde sinds 6 maanden Nederlands. Zij was het dus die ons de komende uren een rondleiding zou geven in het museum. De tour begon in de inkomhal, waar ze ons enkele vragen stelde over kenmerken van joodse en niet-joodse gezinnen. Dit allemaal aan de hand van foto‟s en afbeeldingen op de muur. We liepen verder naar de volgende kamers waar we veel uitleg en beeldmateriaal zoals foto‟s en pamfletten te zien kregen. We werden helemaal terug in de tijd getrokken. Er werden heel veel interessante dingen verteld over de opkomst en het succes van het fascisme, de nazi-dictatuur en het strenge regime begin tot midden 20e eeuw. Ook de Belgische situatie werd uitvoerig uitgelegd. Het indrukwekkendste moment was de uitleg bij heel wat gruwelijke en confronterende foto‟s van georganiseerde moordpartijen. Hier konden nadenken over de drijfveren van al die moordenaars. Ook de vraag of deze georganiseerde moordpartij in de toekomst opnieuw zou kunnen gebeuren, werd ons meermaals gesteld. Hoe gedreven onze gids in het Joods Museum ook was, toch zal het bezoek aan Breendonk de meeste leerlingen langer bijblijven. Het lopen door dezelfde gangen als de gevangenen vroeger, het stilstaan op de binnenplaats, het zien van de wc‟s, cellen, slaapplaatsen en vooral de folterkamer. In Breendonk kon je de minder prettige kanten van de geschiedenis voelen en ruiken!

Erwin Thijs (5EIT), Michiel Willems (5EM) en Dieter Zimmerman (5EM)


- 48 -

BEELDVERHAAL 4 IW Ze hadden er lang naar uitgekeken, en uiteindelijk was het moment dan toch aangebroken. De leerlingen van 4IW kregen een „fijne‟ opdracht voor het vak Nederlands. Eens geen zakelijke tekst, powerpoint of zakelijke presentatie, neen, zelfs geen saai jeugdboek lezen en daarbij opdrachten oplossen. Groot was de opluchting toen bleek dat ze ook geen interview moesten afnemen. Maar wat was die opdracht dan wel? Eén van de teksttypes die we tijdens de lessen besproken hadden, was het beeldverhaal. Een verhaal waarin de beelden eigenlijk meer zeggen dan de tekst die erbij staat. Het onderwerp is vaak banaal, alledaags, gewoontjes, en het is een vervolgverhaal. De meesten zullen wel wat voorbeelden kennen uit jongerentijdschriften zoals de Joepie. De opdracht was dan ook: maak zelf, in groepjes van 3 à 4 personen, een beeldverhaal. Wees zo creatief mogelijk. En creatief waren ze. Vol enthousiasme stortten een flink aantal leerlingen zich op deze opdracht. En allemaal hadden ze goed hun best gedaan, alleen konden we niet alle beeldverhalen, om uiteenlopende redenen, publiceren. Toch willen we je 2 beeldverhalen tonen. Geniet ervan. Taak Nederlands: Beeldverhaal, de ontvoering ……... Dieter Slechten:

Hans Eerdekens:

Locatie/Camera/ Lay Out

Slachtoffer

Bewaker / Terrorist

Bewaker/Terrorist.

Martijn Festjens: Script/ Held(Redder)

Stijn Thoelen: Materiaal(Wapens en kleding) Terrorist(Ontvoerder)

Hans, Stijn, Martijn en Dieter. 4 IW


- 49 -

Hans filmt een kasteel dat hij tegenkwam na een wandeling doorheen een bosrijk gebied op zijn vakantiebestemming.

*( Hij ziet me niet …….)

LATER DIE DAG BIJ HET 19h00 JOURNAAL: Dieter verneemt dat zijn neef Hans ontvoerd is door de Russische Maffia. Onmiddellijk gaat Dieter actie ondernemen…..

Отсутствие движения!! *(Geen beweging)

Он не видит меня .......

AAAH SHIT!!

Ik ga alvast Martijn verwittigen, die weet wel wat we kunnen ondernemen tegen deze Russische terrorist.

Hallo Martijn, we hebben een probleem: Hans word gegijzeld. We moeten iets doen om hem te redden!!!

Maak je geen zorgen, ik zal ervoor zorgen dat alles in orde komt !!


- 50 -

Martijn is na veel speurwerk te weten gekomen waar de Russische maffia zich schuil houdt. Да

Будет им здесь успокоьте, совершенно никакая проблема.

Twee bewakers !!! Dit is een makkelijke klus.

*(Wat is het rustig.)

Die twee zijn uitgeschakeld, nu op zoek naar Hans.

Zo, dat was een makkelijke klus voor Martijn. Maar wat hij niet weet is dat het niet zo m a k k e l i j k z a l b l i j v e n . De terrorist houdt Hans nog steeds gevangen. Of hij Hans kan redden lezen jullie op de v o l g e n d e p a g i n a !


- 51 -

Я присягнул бы что я услышал что *(ik zou zweren dat ik iets hoorde)

Mijn tijd afwachten en dan genadeloos toeslaan.

ts o n K


- 52 -

Здесь случаются?

Dat geeft niks, maar we moeten nu snel weg wezen !!

*( Wat is er hier gebeurt)

Bedankt om me te komen redden!

Теперь я имею его!! *(nu heb ik hem!)

NEEEEEEEEEEE!!!!


Wordt vervolgd ….

AAAAAAAAAAAH!!!!

- 53 -

BEELDVERHAAL 4IW


- 54 -


- 55 -

Wordt vervolgd…

Corneel BIjnens, Christophe Haesevoets, Raf Pieters (4IW)


- 56 -

MET JE LIEFJE In de vijfde jaren werd als zevende vraag bij een studie van de sterrenhemel volgende vraag gesteld: stel, je kijkt samen met je liefje naar de sterrenhemel. Over welke ster, die jou het meest aanspreekt, zal je met haar praten? Enkele antwoorden bewijzen beslist dat onze jongeren heus nog weten wat romantiek betekent. En alhoewel de zon niet echt tot de nachtelijke sterrenhemel behoort, is het beslist een ster. Een leerling verwoordde het zo:

„De zon, omdat de liefde zo brandt.‟ Een andere leerling heeft wel zeer goed nagedacht over de vraag. Welk jong meisje droomt niet van zo‟n vriend?

„Als ik met mijn vriendin naar de sterrenhemel zou kijken, dan zou ik het sterrenbeeld Orion nemen. Omdat dit vaak te zien is en bijna niet te missen. Orion betekent jager, dus is het geen sterrenbeeld met een flauwe of onuitspreekbare naam. Als je het beeld kent, kun je hem zo lokaliseren. Dus moet je er natuurlijk wel vanuit gaan dat je vriendin dit beeld niet kent. Van het sterrenbeeld kun je verschillende vormen maken zoals een zandloper of een ruit of… Je kan ook de mythe vertellen van de god Orion… Orion was een jager. En hij was heel erg groot. Als hij op jacht ging, kwam hij vaak de godin van de jacht, Artemis, tegen en ze werden verliefd op elkaar. Maar de godin van de dageraad was ook verliefd op Orion. Omdat ze hem altijd zolang mogelijk wilde zien, liet ze de sterren die nu Orion vormen, niet zo gauw verbleken. Maar als hij niet meer te zien was, moest ze huilen, en haar tranen vonden de mensen dan ‟s morgens in de wei als dauw. Artemis was jaloers en daarom pakte ze haar pijl en boog en schoot op Orion. Ze miste nooit en maakte Orion blind. Vandaar dat het hoofd van Orion zo slecht te zien is.‟ Of je kan het hebben over het verband met de piramide van Gizeh…


- 57 -

Een nuchtere, maar niet minder romantische ziel ziet het als volgt.

„Ik zou het over de poolster hebben. De poolster spreekt me aan omdat hij alleen staat en ook nog het verste weg. Maar toch kan iedereen hem zien. En dat maakt hem zo speciaal voor mij. Je liefje kan soms ook ver weg zijn, maar op de een of andere manier is ze er toch altijd. Ook lijkt het dat alle sterren rond hem draaien door de rotatie van de aarde. En de poolster zelf draait bijna niet. Ze is altijd op dezelfde plaats terug te vinden.‟ En de meer proefondervindelijk ingestelde jongeling formuleerde het als volgt.

„Thuis ben ik zelf in het bezit van een telescoop. Ik heb hem lang niet meer gebruikt maar om met mijn beste vriendinnetje naar de sterren te kijken, zou ik hem met plezier nog eens bovenhalen.

Ik zou het fascinerend vinden om dan samen naar de Grote en Kleine Beer te zoeken en dan zo de poolster te ontdekken. Nu nog wachten op een mooie avond met een heldere hemel…‟

Of de door het toeval geholpen leerling:

„De kleine beer, omdat ik Beerts heet en mijn broer noemen ze thuis de grote Beerts en ik ben dus de kleine Beerts. Daarom vind ik dus dat die het best bij me past.‟ En ook de topromanticus zit in onze school!

„Ik zou met haar over de poolster en haar sterrenbeeld spreken omdat de poolster de helderste ster is. En als ik haar sterrenbeeld kan aanduiden, zal ze dat zeker en vast wel fijn vinden. Waarom nu juist de poolster? Dan kun je zeggen dat haar ogen ook zo fel en mooi schitteren.‟ In elk geval was het verbeteren van deze opdrachten hartverwarmend.

Luc Machiels


- 58 -

CHIC! Een keer per jaar tonen onze laatstejaarsleerlingen zich van hun stijlvolste kant. Ze dragen dan een chic pak met een mooie, aangepaste das. Hun haar zit gelvast in de plooi en hun tanden schitteren als parels. Aan hun voeten dragen ze geen afgesleten baskets maar glimmende leren schoenen. Afgeborstelde heren tot in de puntjes. Pas op, ik heb het niet over een mondeling examen geschiedenis of over de verdediging van het eindwerk voor de jury. Nee, want er is nog een extra gouden randje aan dit speciale moment: die uitgedoste gentlemen worden ook nog eens vergezeld van een partner om door een ringetje te halen. Dat zijn stuk voor stuk bekoorlijke jonge vrouwen in ravissante feestjurkjes. Opgedirkte dames tot in de kleinste details. En neen, ik heb het ook niet over de proclamatie. Iedereen loopt er dan wel mooi en keurig bij, maar de wufte elegantie die ik bedoel, vind je alleen tijdens het jaarlijkse galadiner van onze school. Dan is het echte klasse, zowel culinair als vestimentair. Dit jaar vond het galadiner plaats op vrijdag 4 juni. Het was een mooie zomeravond en de sfeer was optimaal in Hoeve Dewalleff in Millen. Met 43 waren we: 16 leerlingen met partner en 9 leerkrachten, met of zonder partner. Na de gebruikelijke fotosessies, konden we naar de gezellige binnenkoer van het restaurant voor het aperitief. De cava smaakte heerlijk en de amuses waren onmiddellijk een schot in de roos: een smeuïge zalmmousse, een hartig stukje quiche en een heerlijk kaaskroketje. Dan was het tijd om naar binnen te gaan voor het echte diner. Het voorgerecht bestond uit een lekker stukje Noorse zalm op een bedje van puree met limoenbotersaus. Doe daar nog een glaasje frisse witte wijn bij en je begrijpt dat we toen al wisten dat de avond niet meer stuk kon. Het hoofdgerecht gaf –om het met Peter Goossens te zeggen- een wow-gevoel: varkenshaasje fine champagne met een palet van groentjes en aardappelkroketten. Het geheel werd overspoeld met een zachte rode wijn. Top! Na een korte tafelspeech, waarbij de draak werd gestoken met de organisatorische problemen van het galadiner, was het tijd voor het dessert. We kregen een bord met crème brûlée, bavarois en ijs. Om vingers en duimen af te likken. Het geheel werd afgesloten met een lekker kopje koffie. Ondertussen was de schemering overgegaan in duisternis en keerden we terug naar huis. We konden terugkijken op een geslaagde gastronomische avond. Met dank aan hoeve Dewalleff voor het schitterende onthaal en het exquise menu tegen een zeer democratische prijs.

André Vandoren Tisjograaf 59, juni 2010

- 59 -

GILBERKE GAAT NAAR ZEE „Schrijf een creatief verhaal bij een van deze foto‟s‟. Dat was de opdracht die de leerlingen van 5IW kregen. Sommigen slaagden er niet in om snel iets origineels te verzinnen, anderen daarentegen kropen vol enthousiasme in hun pen en verzonnen de gekste verhalen. Ward Speelmans voelde zich aangesproken door dit gekke mannetje en ging meteen aan de slag… Op een warme zomerdag wilde Gilberke naar de zee gaan. Hij was een jongen van 24 jaar maar zag er uit als een jongetje van 12 en hij had ook een paar vreemde kronkels in zijn hersenen. Maar hij voelde zich heel gelukkig. Gilberke trok zijn veel te grote rubberen laarzen en zijn zwembroekje aan en zette een hoedje op. Net toen hij op het punt stond te vertrekken viel hem ineens te binnen dat hij zijn strikje vergeten was. Dit mocht hij zeker niet vergeten, want zijn mama zei altijd dat grote jongens pas groot zijn als ze een strikje hebben. Dus hij pakte zijn strikje en wandelde naar de deur. Toen hij de klink vastpakte, voelde deze erg koud aan. En dus kreeg Gilberke het lumineuze idee om zijn wanten aan te doen. Het moest maar eens gaan sneeuwen. Maar waar lagen zijn wanten. Ze lagen niet in de kast, ook niet op de radiator en ook niet in zijn jas. Toen viel het hem te binnen. Hij had ze in de frigo gelegd voor als daar iemand het koud kreeg. Hij trok zijn wanten aan. Nu was hij helemaal klaar om te vertrekken. Maar plots kreeg hij een vreselijke honger. Hij liep naar de frigo en zag er een heerlijk stuk taart staan. Gilberke nam het stuk taart, zette het op een bordje en at het helemaal op. Toen ging hij in de zetel zitten. Dit deed hij omdat zijn mama altijd had gezegd dat je pas een uur nadat je had gegeten mocht gaan zwemmen. Een uur later kon hij dan eindelijk vertrekken. Hij wandelde naar de deur, nam nog snel zijn paraplu en wandelde naar het strand. Toen hij daar aankwam begon het keihard te regenen. De regen viel met bakken uit de lucht. Gelukkig had Gilberke zijn paraplu bij. En door de hevige regen die op de grond kletterde werden de voeten van de mensen nat. Maar die van Gilberke niet, want hij had zij rubberen laarzen aan. Ook kreeg iedereen het koud maar Gilberke was zo slim geweest om wanten aan te doen. Op weg naar huis kwam hij heel wat mensen tegen, waaronder de burgemeester. Maar Gilberke moest zich voor niets schamen want hij had zijn strikje aan. Ja, ja, zo zie je maar. Ga nooit naar zee zonder je laarzen, paraplu , wanten en strikje!

Ward Speelmans (5IW)


- 60 -

ABC VAN DE LEERKRACHT: MARIA JANS A

Aardbeien + slagroom = zomergevoel!

B

Boeken: heerlijk tijdverdrijf. Helaas lees ik maniakaal.

C

Chocolade: liefst zwart … hmm … zoete zonde!

D

Dromen = streven naar beter.

E

Eerlijkheid: mooie deugd!

F

Film: liefst zaterdagavond: even weg van de dagelijkse beslommeringen.

G

Gezin + gezondheid: 2 fundamenten voor geluk.

H

Had ik maar…! Woorden om te vermijden!

I

Italië. Prachtig vakantieland. Italiaans: lievelingseten.

J

Jaloersheid. Vreselijk negatief gevoel.

K

Kind-zijn. Ieder mens zou dit moeten bewaren.

L

Leerlingen. Zonder hen, geen job!

M

Moeder-zijn: van drie heerlijke kinderen = nummer 1!

N

Nu leven! Niet uitstellen tot morgen!

O

Oh kom toch eens kijken… Verrast worden en verrassen = heerlijk.

P

Passie. Belangrijk in alle aspecten van het leven.

Q

Q-music: leuk. Zonder muziek kan ik niet.

R

Rrrr… spinnend geluid van tevreden huiskatten Rik en Tijger.

S

Sporten: veel te weinig. Volgende week weer… misschien.

T

Tweeling. Ik kreeg dit cadeautje 14 jaar geleden = nog steeds genieten!

U

Uiterlijk: wordt té veel aandacht aan besteed. Maakt jong en oud onzeker.

V

Vijftig worden: naderend onheil … of … begin van wat wijsheid?

W

Wijn. Liefst rode; lekker bij een heerlijk etentje.

X

X-aantal. Onbekend aantal keren dat we kansen onbenut laten = zonde!

Y

Yoghurt: bah!

Z

Zon + Zee = Zalig vakantiegevoel!


- 61 -

SPORTPRESTATIES Trampoline 1ste JAAR Jan Vrancken Yarn Nijssen Stef Appeltans Sander Gerits Jarne Gregoire Dennis Mares

1IW

2m 1m90 1m80 1m80 1m80 1m80

Brecht Beuls

1ME

1m80

Rik Broux Tom Castermans Ferdi Yilmazer

1N

1m80 1m80 1m80

Ken Roox

2ME

2m

Nick Cuypers Sebastiaan Sieron Bram Somers

2IW

1m90 1m90 1m90

Maarten Appermont Kobe Breels

2N

1m90 1m90

3IW1

2m10 2m10 2m 2m

2de JAAR

3de JAAR Vincent Van den Bossche Jasper van Rooy Robin Geelen Rutger Moermans

Hoogspringen Jan Vrancken Yarn Nijssen Cedric Gentier

1IW

1m30 1m25 1m25

Matisse Schmitz Ken Roox

2ME

1m35 1m30

Bram Somers

2IW

1m30


- 62 -

Verspringen Jasper van Rooy Senne Severijns Vincent Van den Bossche

3IW1

4m65 4m35 4m10

Sebastiaan Sieron

2IW

8”

Vincent Van den Bossche

3IW1

7”6‟

Spurt

Einduitslag tafeltennistornooi 26/05/10 in de Kimpel TISJ versus SINT-MARTINUS

1ste(!) 5de 6de 7de 10de 12de 13de


Robin Vandecaetsbeek Jan Vrancken Wouter Slegers Sander Thijs Glenn Kellens Jarne Gregoor Yarn Nijssen

- 63 -

SPORTUITSLAGEN 2DE EN 3DE TRIMESTER Naar goede gewoonte zetten we ook even de leerlingen in de kijker die een meer dan behoorlijke prestatie neerzetten tijdens de lessen LO. Dit zijn enkel de resultaten van de leerlingen van V. Moesen.

60m sprint 1 2

6 7

9 10

Martijn Festjens Yannick Mengels Michiel Quintens Kristof Vijnck Benjamin Knaepen Michael Swennen Maarten Vanwetswinkel

4IW 4IW 4ET 6EI 5CV 6CV 4BM

Michiel Schoefs Robin Aelberts Brett Emonds Wouter Bastiaans Steve Van Dael Jon Remans

4BM 3MT 3IW2 3MT 4ET 4IW

3000m

1 2 3 4 5 6 8 10

13 14 15 16 17 18 19

7.5‟‟ 7.6‟‟

7.7‟‟ 7.8‟‟

7.9‟‟ 8.0‟‟

Thomas Bruggen Martijn Festjens Yannick Mengels Robby Rosius Kenneth Steegmans Jelle Biesmans Joris Falagiarda Kristof Claesen Gaven Opdenakker Kris Cosemans Daan Swinnen Stijn Coninx Vincent Reggers Soufian Kalaai Youness El Ouakili Laurens Massoels Robrecht Hanssen Martijn Willems Willems Claessens Jonas Knuts Ian Jackers

4BM 4IW 4IW 4MT 4ET 4BM 4BM 4ET 4MT 3IW2 4MT 4MT 3IW2 3IW2 3EI 3IW2 3EI 3IW2 3ET 3ET 3IW2

10.19‟ 10.58‟ 11.13‟ 11.25‟ 11.35‟ 11.48‟ 11.50‟ 12.00‟

12.15‟ 12.20‟ 12.39‟ 12.40‟ 12.45‟ 12.55‟ 13.00‟

Speciale felicitaties voor Benjamin Knaepen (5CV). Hij liep 5000m in 16.30’. Tisjograaf 59, juni 2010

- 64 -

Fosbury Flop ( hoogspringen) Zowel Stijn Thoelen als Mathijs Willems, beiden van 4IW, slaagden erin over 1,40m te springen. Proficiat.

Shuttle Run Test 1

5 6

10 12 14 15

Martijn Willems Lambert Hansen Willem Claessens Jeroen Lindelauf Soufian Kalaai Thomas Bruggen Jonas Knuts Kenneth Porco Op‟t Eijnde Frederique Robin Grondelaers Ian Jackers Robrecht Hansen Maarten Vanwetswinkel Mark Martens Vincent Reggers

Coopertest 1 2 4 5 6 8

13

Kenneth Steegmans Benjamin Knaepen Michael Swennen Kris Cosemans Soufian Kalaai Yannick Mengels Martijn Festjens Willem Claessens Kenneth Porco Simen Reeskens Ian Jackers Vincent Reggers Robrecht Hanssen

4ET 5CV 6CV 3IW2 3IW2 4IW 4IW 3ET 3ET 3ET 3IW2 3IW2 3ET

5020m 3400m 3270m 3090m 3030m 2900m

2800m


3IW2 3IW2 3ET 3ET 3IW2 4BM 3ET 3ET 4EM 3EI 3IW2 3EI 4BM 4BM 3IW2

11.30‟

12.00‟ 12,30‟

13.00‟ 13.30‟ 14.00‟ 14,30‟

- 65 -

Werpen 1 2 3 4 6 7

Enis Losjai Kristof Vijnck Michiel Quintens Brett Emonds Michiel Schoefs Martijn Festjens Simen Reeskens

4BM 6EI 4ET 3IW2 4BM 4IW 3ET

84m 77m 70m 60m 58m 55m

Van harte gefeliciteerd, Enis, met deze uitzonderlijke prestatie! Verspringen

1 3 4 5 6

Martijn Festjens Yannick Mengels Steve Van Dael Kris Cosemans Jaemy Huka Martijn Willems


4IW 4IW 4ET 3IW2 3IW2 3IW2

4m90 4m60 4m50 4m40 4m30

- 66 -

PERSONALIA Geboorte 2009-12-31 2010-06-08

Joren Lemmens Rube en Thor Vermesen

Zoontje van Philip Lemmens (leraar) en Jeurissen Véronique Zoontjes van Kristof Vermesen (secretariaatsmedewerker) en Kelly Bamps

Overlijdens 2009-12-09 2010-02-09

De heer Felix Reeskens De heer Fons Vanderspickken

2010-02-25 2010-03-01

Mevrouw Josephina Room Mevrouw Catharina Festjens

2010-03-10 2010-03-14 2010-06-05

De heer Omer Degrève Cederic Houben Mevrouw Clémence Hermans

2010-06-15

Loes Hawinkel

Grootvader van Simen Reeskens (3ET) Grootvader van William Vanderspickken (3IW2) Overgrootmoeder van Stef Roets (5IW) Schoonmoeder van Willy Max (personeelslid) Grootvader van Martijn Degrève (6EM) Leerling van 4BM Overgrootmoeder van Dylan Neven (5MVT) Stiefzusje van Jibbe Daenen ( 4BM)

Veel beterschap gewenst aan Alexander Thijs (6MVT) die momenteel na een zwaar bromfietsongeval revalideert. Dank aan M. Vandoren voor het nalezen van deze Tisjograaf en M. Vermesen voor het drukwerk!

Vanwege de Tisjograafredactie, Anouk Vastbinder, Chris Wirix, Kristof Sillen Tisjograaf 59, juni 2010

JUNI 2010

Recommend Documents