De Cameraad is het verenigingsblad van Fotoclub Bilthoven e.o

De

De Cameraad is het verenigingsblad van Fotoclub Bilthoven e.o.

De

Cameraad – november 2015 34e jaargang nr. 9

Inhoudsopgave Van het bestuur – Wim Kastelijn Van de redactie – Tiemen van der Worp Vooruitblik De toekomst van De Cameraad

3 4/5 5 5

Fotograaf van de maand november – Nathalie van der Poel Fotograaf van de maand – schema Een serie foto’s  een fotoserie – Tiemen van der Worp De opdracht – Armando Jongejan

6/9 9 9/12 13/14

Mededelingen Werkgroep Projecten – Tiemen van der Worp Vernieuwing van de website – Tiemen van der Worp De Achterkant – Jeannette Kok

14 15/19 19 20

 Informatie over Fotoclub Bilthoven e.o. Voor meer informatie over de FCB: http://www.fotoclubbilthoven.nl. De leden beschikken over een lijst met foto’s, namen, adressen, telefoonnummers etc., van bestuur en andere leden.

Colofon De Cameraad Redactie en lay-out: Tiemen van der Worp



Beheer op de website: Sijt de Bie

© De teksten en de foto’s in ‘De Cameraad’ zijn auteursrechtelijk beschermd. Overname zonder toestemming van de redactie is op geen enkele wijze toegestaan.

- 2 van 20 -

De

Cameraad – november 2015

Van het bestuur – Wim Kastelijn

Spiegelen Onlangs hadden we Armando Jongejan op bezoek; Armando gaf een interessant overzicht van zijn fotowerk. Een van de onderwerpen was: Series. Wat is een serie en hoe stel je een serie samen? We zijn met de opdracht uiteen gegaan om een serie te maken en deze op 8 februari mee te nemen naar de clubavond, waar de series besproken zullen worden. Over series kun je uitgebreid discussiëren. Soms is de vraag: welke foto komt links, welke rechts en welke in het midden. En soms ook: welke foto zou beter weggelaten kunnen worden. Een van de mogelijkheden om een foto te laten passen in de totale compositie is het spiegelen van de foto. Maar daar was onze gastspreker het niet zo mee eens. Spiegelen is uit den boze, beter is het om tijdens de opname al rekening te houden met de wijze waarop de foto in de totale serie ingepast gaat worden. Voor sommigen van ons was dat een beetje een teleurstelling. Waarom heeft Photoshop immers de optie ‘spiegelen’ opgenomen? En maakt het spiegelen de foto minder realistisch dan hij zonder spiegeling zou zijn geweest? Ook in de natuurkunde heeft men zich over het onderwerp spiegeling gebogen. En wat blijkt: er schijnt een tweede universum te zijn waarin alles gespiegeld is. Sterker nog: in dit gespiegelde universum beweegt de tijd in tegengestelde richting. Kijk: daar kunnen we wat mee. Door te spiegelen worden we ieder jaar weer een jaartje jonger en verdwijnen de mogelijke gezondheidsklachten vanzelf. Ik ga van nu af al mijn foto’s spiegelen en wellicht vind ik mezelf nog eens terug in de donkere kamer. Wim Kastelijn - 3 van 20 -

De


Van de redactie

Gemiste kans? Het Huishoudelijk Reglement (HHR) wordt volgens de statuten bij onze club door de Algemene Vergadering (AV) vastgesteld. Dat is in februari van dit jaar gebeurd. In mei werd die versie als zijnde ‘definitief’ aan de leden toegezonden. Ik heb het bestuur er per omgaande op geattendeerd, dat die versie aanzienlijk afweek van die welke aan de leden in de AV werd voorgelegd en die, met inachtneming van door de AV bepaalde wijzigingen, door de AV was vastgesteld. Het bleef daarna bestuurlijk even stil. Vervolgens heb ik onlangs een vergelijkend overzicht van beide versies gemaakt om de verschillen te laten zien en heb ik tevens voorstellen voor wijzigingen gedaan in overeenstemming met de verzoeken/besluiten van de AV. Ook heb ik taalkundige omissies aangegeven en gewezen op enkele inconsistenties. Dat heb ik overigens al enkele malen eerder gedaan, maar zonder al te veel succes. Het bestuur heeft daarna een nieuwe definitieve versie toegestuurd. Hoewel enkele suggesties zijn overgenomen in de meest recente versie, blijft er een gevoel van onbehagen hangen. Niet omdat het bestuur een aantal adviezen en suggesties voor verbetering naast zich neer heeft gelegd - dat is het lot dat elk advies kan treffen - en ook al blijven er nu wat hinderlijke en onnodige omissies en tegenstrijdigheden in het HRR zitten. Uit de begeleidende mail van de secretaris en het stuk van de voorzitter in De Cameraad van oktober is op te maken, dat het bestuur de discussie - voorlopig - heeft gesloten. Daar heb ik begrip voor. Een HHR is bepaald niet van eminent belang voor een hobbyclub en ligt, als het goed is, stof te verzamelen, totdat zich een kwestie aandient. Maar dan is het ook van belang dat de club zijn zaakjes op orde heeft, om zoveel mogelijk te voorkomen dat er conflicten ontstaan die afleiden van waar het in de FCB om gaat. Het HRR is ook belangrijke informatie voor nieuwe leden over de clubcultuur (de vanzelfsprekendheden) en daarmee een stukje in- en externe PR. Het gevoel van onbehagen betreft het gegeven, dat dit bestuur en vorige besturen al enkele jaren tijd en aandacht aan een te actualiseren HHR hebben besteed - het was blijkbaar een pain in the ass - maar naar mijn smaak meer gebruik hadden kunnen maken van de kennis en ervaring die er ook op dit terrein binnen de club is en dat ze bijdragen hebben genegeerd. De vernieuwing van het HHR was bij uitstek een gelegenheid om een tijdelijke werkgroep c.q. commissie in te stellen. - 4 van 20 -

De


Deze had het bestuur kunnen ontlasten, kunnen zorgen voor een vlottere afhandeling en het gevoel voor medeverantwoordelijkheid onder de leden kunnen bevorderen. Jammer, een gemiste kans en een op onderdelen rommelig HHR als resultaat. Maar er zijn ergere dingen in de wereld. Tiemen van der Worp

Vooruitblik De vaste clubavonden vallen - met enkele uitzonderingen - op de 2e en de 4e maandag in de maanden september t/m juni. Ze duren doorgaans van 20.00 tot ca. 22.15 uur.

Data en onderwerpen t/m december 2015  9 november: Eigen werk: ZZwart – WWit t  23 november: fotopresentatie Duisburg De ‘Duitslandgangers’ en anderen presenteren foto's van het Landschaftspark Duisburg-Nord  14 december: Han Baartmans Drieluik. Het drieluik is vernoemd naar onze erevoorzitter. Dit jaar met: Gerard Buter, Marijke Coers en Jan Verschuur.  21 december: Jaarthema. Leden presenteren hun uitwerking van het in februari bepaalde jaarthema ACTIE !!!!

Overige data t/m juni 2016 De overige data van de clubavonden in het seizoen 2015-2016: 11/1, 25/1, 8/2, 22/2, 14/3, 21/3, 11/4, 25/4, 9/5, 23/5 en 6/6

De toekomst van De Cameraad Op dit moment is er nog niets concreets bekend over de wijze waarop de informatie aan de leden via ons clubblad of een alternatief daarvoor zal gaan plaatsvinden na 1 januari a.s. Bijna een jaar geleden heb ik meegedeeld dat ik per die datum mijn werkzaamheden voor De Cameraad zal beëindigen: tijd en gelegenheid voor vernieuwing, modernisering, revitalisering, verjonging etc. Het is de bedoeling dat ik de editie van december op de reguliere wijze verzorg en dat er eind december nog een afsluitend nummer verschijnt met een terugblik op de clubavonden in die maand en wellicht wat meer algemeen een terugblik op De Cameraad in de afgelopen jaren. Tiemen van der Worp - 5 van 20 -

De


Fotograaf van de maand – Nathalie van der Poel

Vlieland De foto’s op de volgende pagina’s heb ik gemaakt op Vlieland, afgelopen zomer. De foto van de maand is voor mij de foto van de twee eenzame mensen op de grote vlakte. De Vliehors is een uitgestrekt natuurgebied op het Vlieland Waddeneiland en is alleen te bezoeken met een speciale auto. De zandplaat van ongeveer 24 vierkante kilometer ligt op de westelijke helft van het eiland. Daar is ook een reddingshuisje dat ingericht is als strandjutmuseum, tegenwoordig ook een De Vliehors populaire trouwlocatie. ‘s Zomers kun je met een boot heen en weer naar Texel, vandaar de aanlegsteiger.

Nathalie van der Poel

Technische specificaties Foto van de maand: Camera Objectief Brandpunt Diafragma Sluitertijd ISO-waarde Datum opname

Lumix GH 2 -

De afdruk op papier wordt verzorgd door

Hessenweg 153, De Bilt.

- 6 van 20 -

Cameraad Foto van Dede maand – november 2015

- 7 van 20 -

De


- 8 van 20 -

De


Fotograaf van de maand - schema  December 2015: Sijt de Bie Nog niet bekend is hoe de situatie per 1 januari 2016 zal zijn t.a.v. De Cameraad en dus ook de rubriek ‘Fotograaf van de maand’.

Een serie foto’s  een fotoserie Op 12 oktober is Armando Jongejan te gast. Hij woont in Egmond aan Zee en is lid van de Fotobond. Samen met drie andere fotografen heeft hij een website waarop een deel van zijn fotografisch werk te bewonderen is. Zie voor meer informatie: http://www.contrastfotografie.nl. Deze clubavond verzorgt hij een lezing over fotoseries. Het is de eerste in een cluster van twee. Het is de bedoeling dat we op 8 februari 2016 de uitwerkingen van een opdracht bespreken. Zie daarvoor het artikel van Armando na deze impressie van de avond. Hij beschrijft daarin waar het om gaat en geeft ons tips.

- 9 van 20 -

De


Armando is na zijn opleiding tot reportage- en vakfotograaf gaan werken als freelancer. In zijn vrije werk werkt hij sterk thematisch, zowel in de landschapsfotografie als bij het maken van documentaire reportages, ook in het buitenland. O.m. in Turkije, België, Groot-Brittannië, Oost-Europa en de Verenigde Staten. Zijn werk is tentoongesteld in fotogaleries, culturele centra en musea in binnen- en buitenland. Hij bedrijft fotojournalistiek, maakt ‘stadslandschappen’ en doet aan straatfotografie. Deze avond maken we ook kennis met de vijf fotoboeken die er van zijn hand zijn verschenen. Foto’s zijn o.a. opgenomen in het archief van het Photography Museum of China. Vier foto’s uit de serie Een zoektocht bevinden zich in het archief van The Photographers' Gallery in Londen. Hij is lid van twee landelijke gespreksgroepen van de fotobond: Fotojournalistiek en de Bondsmeesterklasse (BMK). In 2009 is hij als fellow geaccepteerd door The Royal Photographic Society (RPS) uit het Verenigd Koninkrijk en hij is lid van de Contemporary Group van de RPS. Kortom, hij beschikt over veel kennis en een brede ervaring. Daar kunnen wij van profiteren. Je zou kort door de bocht kunnen zeggen, dat Armando ons deze avond laat zien en ervaren hoe je van een serie foto’s tot een fotoserie kunt komen. Hij geeft daarbij steeds tips en noemt aandachtspunten. Deze zijn goeddeels verwerkt in zijn artikel na deze impressie van de avond en ontbreken daarom in dit verhaal, met enkel uitzonderingen. Armando begint – per beamer - met een aantal foto’s, gemaakt in Engeland in een Chinatown: straatfotografie, maar ook beelden uit winkels. Aandacht geven aan het onderwerp leidt doorgaans tot medewerking, zoals we zien aan bijvoorbeeld de foto van politieagenten. Door meer foto’s van dezelfde situatie te maken heb je achteraf keuzemogelijkheden. In een serie over steden komt ook Talinn, hoofdstad van Estland, aan bod: een Russisch-orthodoxe kerk, markt, station en begraafplaats, bewust gekozen bestemmingen. Met verschillende manieren van ‘kijken’ in beeld gezet. Een andere serie gaat over New York na ‘nine eleven’. Behalve kijken is luisteren van belang: beweeg je bijvoorbeeld naar de bron

- 10 van 20 -

De


van muziek/geluid toe. Dat kan leiden tot onverwachte ontmoetingen. En dus beelden! Zoals die van de trompettist in een auto. Een thematische serie is die van gebouwen in New York met waterreservoirs op een hoge plaats, een manier om voldoende waterdruk in het gebouw te behouden. Aan de hand van een serie van drie over beweging laat Armando zien hoe je een serie kunt opbouwen en wat de overwegingen daarbij (kunnen) zijn. Een andere serie gaat over mensen in Istanbul. De man op de brug met de weegschaal vertelt eigenlijk een verhaal. De weegschaal is zijn broodwinning. Zo zien we ook series over gespen, riemen, moskeeën, verkopers en ambachtslieden (schoenmakers bijvoorbeeld). Die laatsten werken bewust mee aan de opnames en indirect dus aan een serie. Het gaat steeds om de samenhang tussen de beelden.

 Na de pauze blijven we wat dichter bij huis, bij zijn huis om wat preciezer te zijn: zijn woonplaats Egmond en omgeving. Mensen, situaties, wat is er nu nog, maar gaat verdwijnen etc. Ook dichtbij huis is er immers veel te beleven. Als je het ziet tenminste. Mensen reizen de hele aarde De dichter K.Schippers over maar hebben soms geen notie van dichtte in ‘Bij Loosdrecht’: wat hun directe omgeving aan fotogra‘Als dit Ierland was, zou ik fische rijkdom te bieden heeft. Hij haalt beter kijken’. daarbij de dichter K.Schippers aan. Armando laat ons kennis maken met een aantal karakteristieke Egmonders en lokale situaties. Hij fotografeert gedurende een periode van twee jaar daarvoor in zwart-wit, met zijn Hasselblad. We zien o.m. de reddingboot (op zee, Egmond in de achtergrond), de vuurtorenwachter, een beroemde sportfotograaf in actie (twee ogen open om te blijven zien wat er buiten het zoekerbeeld gebeurt!), een man die slaapt in een auto, maar wel in zijn slaapkamer, een visverkoper, een stroper en een schoonmaker van straatlantaarns. Zijn werk is ook in Duitsland verschenen, in ‘Dorfporträts’. Armando sluit de avond af met drie series foto’s over monastiek leven. In zijn directe omgeving zijn er religieuze gemeenschappen. Daar heeft hij contact mee gelegd. In projecten van elk ca. 2 jaar maakte hij zijn foto’s van het dagelijkse leven van de zusters en broeders, beelden die hij verwerkte in een drietal foto- 11 van 20 -

De


boeken: Van Binnenuit (de zusters Karmelietessen in Egmond aan den Hoef), Een zoektocht (de Benedictijner Sint Adelbertabdij te Egmond-Binnen) en Thuiskomen (het Sint Liobaklooster in Egmond-Binnen). Het zijn fotoreportages die ons de leden van de gemeenschappen laten zien bij een aantal van hun dagelijkse activiteiten, waarin uiteraard bidden en contemplatie belangrijke onderdelen zijn. Basis voor Armando’s fotografische ruimte was steeds het vertrouwen dat in de loop van de tijd ontstond tussen hem en de broeders en zusters. Armando had veel vrijheid bij de keuze van zijn ‘objecten’, al bleven de strikte regels van de gemeenschap steeds strikte regels. Dat laat onverlet, dat hij constateert: Het zijn net mensen. Die zuster op de trampoline mag dan ook gerust op de plaat worden gezet. Met een luchtfoto van de locatie wordt elk boek geopend. Daarna krijgen we een helder, maar vooral ook intiem beeld van de mensen en hun activiteiten binnen de gemeenschappen waarvan zij deel uitmaken. We kunnen volop van het prachtige fotowerk in zwart-wit genieten. Daarna vertelt Armando waar het de volgende van de twee bijeenkomsten om zal gaan. Zie daarvoor het aansluitende artikel van Armando op pagina 13/14. We bedanken Armando met een warm applaus voor een inspirerende clubavond. Zet het in je agenda: 8 februari! Tiemen van der Worp

- 12 van 20 -

De


De opdracht – Armando Jongejan Beste fotografen, Op 12 oktober heb ik een presentatie bij jullie fotogroep verzorgd met veel fotowerk uit andere landen, maar ook beelden die dicht bij huis gemaakt zijn. Zo’n 100 foto’s - binnen vijf kilometer van mijn huis - heb ik getoond. Geen excuus dat het licht niet goed was of wat dan ook… Mij is gevraagd om een stuk tekst aan te leveren voor de tweede avond, ook voor de leden die niet aanwezig konden zijn. Bij dezen een aanzet voor je serie. Het is de bedoeling dat iedereen op de tweede avond (8 februari 2016) een serie ‘nieuw gemaakt’ fotowerk meeneemt. De serie bestaat uit vijf foto’s, binnen vijf kilometer van je huis gemaakt, met een duidelijk verhaal en opbouw. Alles is dus bereikbaar en je kunt makkelijk foto's toevoegen of opnieuw maken. Het is in de buurt! Je hebt een paar maanden de tijd, dus begin op tijd. Welk verhaal wil je vertellen? Bedenk dat vooraf en werk het dan uit. Je werkt dus vanuit een concept. Misschien lukt het niet de eerste keer. Niets aan de hand, ga lekker terug met je camera en ga verder met je serie. Als je een foto gemaakt hebt, doe een stap naar voren en maak de foto nogmaals. Dat levert vaak een beter beeld op (let wel op prikkeldraad en sloten e.d.). Als het licht niet goed is, maar de locatie wel, kijk dan goed naar de zon en schat in wanneer het licht wel goed is en ga dan terug. Je hebt alle tijd om de foto’s te maken en opnieuw te maken. Dat is het mooie van dicht bij huis. Het nadeel is, je bent de omgeving, de mensen gewend en dus zul je opnieuw moeten leren kijken. Dat maakt deze opdracht extra leuk. Je gaat je woonomgeving opnieuw ontdekken! Denk voordat je aan de serie begint: - wat wil ik overbrengen, welke boodschap, welk onderwerp/thema; - welke emotie, beleving; - hoe wil ik het in beeld brengen (belichting, verlichting, standpunt, perspectief, lensgebruik); - hoe breng ik het origineel in beeld; - wat is de zeggingskracht en originaliteit; - en is de techniek op orde? Het is natuurlijk aan jou om je creativiteit hier op los te laten. Als je meerdere series wilt maken, prima. Als we op de tweede avond voldoende tijd hebben, bespreken we deze foto’s ook! In de westerse wereld kijken we van linksboven naar rechtsonder. Zo lezen we de - 13 van 20 -

De


bladzijde uit een boek en ook een foto. Houd rekening met wat de eerste foto en wat de laatste foto is. Voorkom dat de kijker bij de laatste foto doorloopt naar de volgende. Sluit de serie af door de foto aan de rechterkant af te sluiten. Dan moet natuurlijk niet, het is maar een advies. Uitzonderingen bevestigen de regel en maken een serie daarom soms spannender. Denk goed aan je verhaallijn en de opbouw van je serie. Welke foto moet op plek 2 of bijvoorbeeld 4. Klopt het nog qua opbouw, verhaal en compositie. Denk daar bij na als je fotografeert. Kies bijvoorbeeld verschillende standpunten en composities. Kortom, experimenteer. Om een serie van vijf foto’s te maken moet je ongeveer 10 tot 20 goede foto’s hebben. Selecteer terug en het moet gaan ‘schuren’… Als je er nog een stuk of 78 hebt, moet je het eigenlijk jammer vinden als er een foto uitgaat. Selecteer er 5 en neem er eventueel een paar extra mee. Heb je vier kanjers van platen en moet je er nog eentje bij zoeken… Dan heb je te weinig goede foto’s gemaakt. Dus niet er bij zoeken, maar altijd terugselecteren. Het verschil tussen een goede foto en een goede serie is best lastig. Vijf ‘losse’ topfoto’s hoeven nog geen serie te zijn. Dit terwijl vijf min of meer ‘gewoon goede’ foto’s, die samen een verhaal vertellen en je meenemen in de denkwereld van de fotograaf, een prachtige serie op kunnen leveren. Je hebt de tijd, dus begin op tijd, wacht niet tot de laatste week. We presenteren de vijf foto’s naast elkaar op tafels, dus liggend. Het formaat: minimaal 30 x 40 cm en maximaal 50 x 50 cm. Een afdruk kan je al voor een paar euro bestellen, maar je kunt hem ook zelf printen, net wat je wilt en kunt. Heb je een serie waar je echt tevreden over bent (daar ga ik altijd van uit), overweeg dan om ze netjes te presenteren in een passe-partout. Veel succes met je serie en beleef vooral veel plezier aan het maken, de contacten met de mensen die je fotografeert, of van de locaties waar je bent. Ik kijk uit naar jullie resultaten! Met vriendelijke groet en goed licht! Armando Jongejan

Mededelingen  De clubsafari zal waarschijnlijk eind april 2016 plaatsvinden, de bestemming is op dit moment Rotterdam (Van Nellefabriek, rondvaart, architectuur etc.). Suggesties zijn welkom. Informatie volgt t.z.t.  De expo van het jaarthema is van 8 januari t/m 19 februari 2016, in Bij de Tijd in De Bilt. Foto’s graag op foamboard, maximaal 40 x 60 cm. - 14 van 20 -

De


Werkgroep Projecten De Werkgroep Projecten van de FCB maakt op verzoek foto’s voor organisaties zonder winstoogmerk. De groep bestaat uit Yvon Müller (coördinator), Rob Moget, Nathalie van der Poel, Kees van Gogh, Piet van Trigt, Sijt de Bie en Tiemen van der Worp. Op 26 oktober laten zij werk zien dat in de zomer van 2015 geëxposeerd is in het hoofdkantoor in Utrecht van de PKN (Protestantse Kerk in Nederland). Het zijn beelden van exterieurs en interieurs van gebouwen met een religieuze bestemming, meestal kerken. Ieder lid presenteert het eigen werk, In totaal zien we ca. 50 foto’s  Yvon opent met een romantisch beeld: een kerkje in een bosrijke omgeving. Er is ruimte in voor ca. 20 mensen. Ver weg zeker? Nou nee, aan de Driebergseweg in Zeist. Op Schokland, een voormalig eiland in de Noordoostpolder, staat, hoog boven de vroegere zeebodem, ook een kerk. Het eiland is - met de opstallen - werelderfgoed. Een bezoek meer dan waard. Kijk tevoren wel even of de kerk geopend is. Op naar Portugal. In Fatima staat een imposante basiliek. Op Kreta ziet Yvon een Grieks-orthodoxe kerk: witgepleisterd, rode daken. Ook op Kreta: Een klooster. De uitsnede: 2 deuren en een balustrade. Er hangt een pij te luchten, vermoeden we. Tot slot een Frans kerkinterieur: stoelen, pilaren, bijzondere lichtinval. Er moest wel veel aan de foto gesleuteld worden.  Tiemen neemt ons mee naar Zuid-Limburg. Vanaf een hoog standpunt zien we de Sint Mauritiuskerk in Schin op Geul. Op twee verschillende manieren in beeld gezet. In de buurt, op de Schaelsberg, bevindt zich een tot 1930 door heremieten bewoonde kluis (hermitage), met een kapel. We krijgen ook een stuk geschiedenis mee. Gratis. - 15 van 20 -

De


 Rob vindt het in de buurt: de PKN-

kerk in De Bilt, aan de Soestdijkseweg. Mooi bakstenen gebouw. Er moest wel even een lantaarnpaal discreet worden verwijderd. Het ‘Witte kerkje’ in Huis ter Heide is bekend als ‘onderwegkerk’. Het stuk weg rechts staat er dus niet toevallig op. Om tekening in het wit te houden moest de belichting goed uitgekiend worden (‘onderbelicht’). De kerk in Tienhoven is inmiddels n.a.w. gesloten. De schaduw van de boom rechts valt perfect op het gebouw. Aan het interieur van de kerk in Buren moest wel wat rechtgetrokken worden. Mooi geheel! Van de Walkartkerk (Zeist) zien we een serie van drie erg mooie kerkramen, gemaakt op basis van Bijbelteksten. Tot slot: de Domtoren, vanuit de Uithof beschenen met kleurige laserstralen. Rob maakte de foto vanaf de Neudeflat en dag zo een goed overzicht.  Kees kiest voor zijn plaat van de Eglise Saint Benigne nabij de Pont de Vaux bewust voor het standpunt waarbij het beeld in de voorgrond niet los staat van de kerk er achter. In Honfleur (F) maakt hij in zwart-wit een foto van een kruis met twee figuren er aan, met opzet excentrisch in beeld gezet. Van de beroemde kerk van de architect Le Corbusier (Notre Dame du Haut in Ronchamp - F) zien we een overzichtsfoto waarop de bijzondere vormen van het gebouw goed te zien zijn. De kerk is van beton en er kan een openluchtmis bij worden gehouden. Kees sluit af met een opname van de bronzen deuren van de St. Laurenskerk in Rotterdam, herbouwd na het bombardement in mei 1940. We zien een deel van het reliëf, ontworpen rond 1968 door de Italiaanse kunstenaar Giacomo Manzoni. Deze uitsnede trof Kees het meest. Hij vertelt in toenemende mate op het gevoel te werken. - 16 van 20 -

De


 Sijt fotografeert een zandsculptuur van de Utrechtse Dom, in Flora’s Hof,

vrijwel aan de voet van de Dom. Ze ziet kans om Dom en sculptuur daarvan in één beeld te vangen. In zwart-wit de Biltse Dorpskerk, gelegen aan de oudste

straat van het dorp. De foto is contrastrijk. Het effect wordt nog versterkt door de witte bloesem rechts. In de volgende opname zien we de toren van de kerk, de ‘peperbus’. Een mooi contrast met de tempel in Thailand: kleurrijk, drie daken dakpansgewijs op elkaar. De volgende foto laat zich nauwelijks beschrijven en intrigeert mede daardoor: tijdens een nachtopname van een kerkgebouw, met een lantaarnpaal prominent in beeld, kantelt de statiefkop. Een bijzonder lichteffect is het gevolg, terwijl de achtergrond scherp is gebleven. Rara.. De Duitse kerk heeft een opvallende scheve toren (zo gebouwd) met ook nog eens een knik in de torenspits. Dat scheefzakken gaat door als een bruid niet als maagd in het huwelijk treedt…  Nathalie heeft de onderwegkerk in voormalig fort Blauwkapel op de plaat gezet: de kleinste kerk in baksteen uitgevoerd van ons land. Van een kerk in Ierland, met kerkhof, is slechts een ruïne overgebleven. Ook in Cork (Ierland) is een deel van de kerk verdwenen: weggespoeld. De witte kerk met dakruiter in Californië voorzag in een behoefte van Chinese goudzoekers. Ernaast - 17 van 20 -

De

Cameraad – november 2015 ligt een kinderbegraafplaats. Ook in Californië: een combinatie van een fort en een kerkje. Bedoeld voor Russische bonthandelaren. In Caïro is de Koptische kerk tijdens de recente rellen gespaard gebleven. In de Utrechtse wijk Zuilen bevindt zich de Marokkaanse moskee Abi Bakr Assadik. Opvallend zijn de compacte bouw, de turquoise elementen, de koepel en de bescheiden minaret. In Oog in Al staat ook een Marokkaanse moskee, Sayidina Ibrahim. Het komt de levendigheid van het beeld ten goede dat er 2 mensen op een bankje zitten.  Piet is voor de expo aardig productief geweest. Wij hebben daar plezier van. De kerk met het lange leien dak staat in Vorarlberg (Oostenrijk). Mooie partij bergen in de achtergrond. In Altefähr, op het Duitse eiland Rügen, kan de daar aanwezige kerk je eigenlijk niet ontgaan zodra je via de brug het eiland opkomt. Bij de kerk bevindt zich een kerkhof. Ook op Rügen vindt Piet zijn volgende kerk: een intiem interieur met zwart-witte vloertegels in de voorgrond. Nog een interieur, nu in Lübeck. Een protestantse kerk, met een doopvont in de voorgrond. In 1943 werd de kerk verwoest bij een geallieerd bombardement. De kerk is sterk symmetrisch. Dichter - 18 van 20 -

De


bij huis: de Opstandingskerk in De Bilt. Mooie lichtval, in ieder geval op het Ichtusteken bovenop de klokkentoren. De kerk in Westbroek is stukken ouder, gebouwd in de 15e eeuw. De kerk staat excentrisch in beeld, er is een mooie waterpartij in de voorgrond. Het koor is er later aangebouwd en detoneert wat. In fel tegenlicht fotografeert Piet een eenvoudig kerkgebouw op westelijk Malta. Bij Malta hoort ook Gozo (Ghawdex), één van de drie bewoonde eilanden. Daar vindt Piet een kerk met palmbomen er bij, op een hoog punt. Het is een bedevaartsplaats geworden. Dankbetuigingen en losse kunststof ledematen getuigen van wonderbare genezingen. De toren staat los van de kerk. Piet sluit de avond met vier foto’s van werkelijk magnifieke glaskunstwerken die hij zag in het gebouw waar de expo werd gehouden, het Dienstencentrum van de PKN in Utrecht. Het is werk van een Zweedse glaskunstenaar. De aanwezigen bedanken de leden van de Werkgroep voor hun presentatie met een hartelijk applaus. Het volgende project dat de Werkgroep aanpakt is het verzorgen van foto’s rond het thema Winter, voor de Opstandings- en de Immanuelkerk in De Bilt. Tiemen van der Worp

Vernieuwing website In stilte heeft Sijt de Bie gewerkt aan de vernieuwing van website van onze vereniging, www.fotoclubbilthoven.nl. Het geheel is overzichtelijker geworden, heeft meer functionaliteiten, de achtergrond is wat neutraler grijs geworden e.d. Maar wel met behoud van de meeste onderdelen. Hier is ook ons clubblad te downloaden. Het is weer de moeite waard eens een kijkje te nemen op de site. Applaus voor Sijt voor de wijze waarop ze deze forse klus heeft geklaard! Dit is ook een gelegenheid om weer eens te wijzen op de mogelijkheid voor de leden hun foto’s te plaatsen op de website. Stuur de foto’s naar Sijt, zij doet de rest. En haalt de foto’s desgewenst weg als je ze zat bent geworden. Tiemen van der Worp - 19 van 20 -

De Cameraad –Kok november 2015 De Achterkant – Jeannette

Jeannette Kok - Embedded art (Jeannette liet de foto’s eerder zien, op 28 september, als foto’s in een serie van 6.)

- 20 van 20 -

De Cameraad is het verenigingsblad van Fotoclub Bilthoven e.o

Recommend Documents