De Cameraad is het verenigingsblad van Fotoclub Bilthoven e.o

35

De

De Cameraad is het verenigingsblad van Fotoclub Bilthoven e.o.

De

Cameraad – juni 2015 34e jaargang nr. 6

Inhoudsopgave Van het bestuur – Wim Kastelijn Van de redactie – Tiemen van der Worp Vooruitblik Leden

3 4 5 5

Jaarthema Ruis (2) Fotograaf van de maand mei – Kees van Gogh Fotograaf van de maand – schema

5 5 6/9 10

Foto – John Dijksma Toppers – verslag Tiemen van der Worp Zie je het ook eens… – verslag: Tiemen van der Worp De Achterkant - Foto Sijt de Bie

10 11/16 17/23 24

35 Informatie over Fotoclub Bilthoven e.o. Voor meer informatie over de FCB: http://www.fotoclubbilthoven.nl. De leden beschikken over een lijst met foto’s, namen, adressen, telefoonnummers etc., van bestuur en andere leden.

Colofon De Cameraad Redactie en lay-out: Tiemen van der Worp



Beheer op de website: Sijt de Bie

© De teksten en de foto’s in ‘De Cameraad’ zijn auteursrechtelijk beschermd. Overname zonder toestemming van de redactie is op geen enkele wijze toegestaan.

- 2 van 24 -

De

Cameraad – juni 2015

Van het bestuur – Wim Kastelijn

Vakantie De vakantieperiode staat al weer voor de deur. Voor mij is dat een goed moment om terug te kijken op het afgelopen half jaar. Dat terugkijken gebeurt met voldoening. Het was een periode met mooi eigen werk en prachtige foto’s van de werkgroepen. En nog onlangs kwamen een aantal leden van de Fotoclub Zone V uit Amersfoort op bezoek om ons te laten zien hoe zij geraakt zijn door de fotografie. Ik weet niet of dit bij jullie ook zo is, maar ik krijg na afloop altijd weer inspiratie om weer te gaan experimenteren met mijn camera. Kortom, ik denk dat wij allen met voldoening kunnen terugkijken op de afgelopen periode.

35

Ook is dit een moment iedereen te bedanken voor het werk dat jullie hebben verricht om de club draaiende te houden. Een fotoclub runnen is een zaak van samenwerken en daar heeft het niet aan ontbroken. Alle reden om samen te gaan vieren dat we alweer een nieuw lustrum hebben bereikt. Het bestuur heeft hiervoor 1 juni geprikt, een datum die heel dicht bij de datum ligt waarop onze club 35 geleden werd opgericht. Dit is bij uitstek een gelegenheid om elkaar nog beter te leren kennen. Dus mijn advies zou zijn: kom en doe mee. Ik hoop en verwacht dat de tweede helft van dit verenigingsjaar even spannend en inspirerend zal zijn als de eerste helft. Kijkend naar het programma dat voor jullie is opgesteld, moet dat zeker gaan lukken. Ik kan bijna niet wachten tot die vakantie weer voorbij is. Wim Kastelijn

- 3 van 24 -

De


Van de redactie

Uitwisseling Een prima idee van onze programmacommisaris Rosalie om een uitwisseling met Fotoclub Zone V aan te gaan. We weten niet welke van onze leden naar Vathorst zijn getogen en wat ze daar hebben laten zien, maar het tegenbezoek staat in het geheugen gegrift. In deze Cameraad is daarvan een sfeertekening opgenomen. Mijn persoonlijke indruk is dat het uiterst waardevol is eens te ervaren hoe een andere fotoclub, met een andere leeftijd, ontstaansgeschiedenis, cultuur - en vooral andere fotografen met hun specifieke ideeën - zich ontwikkelt. Na de presentatie waren de leden van Zone V bereid op korte termijn wat foto’s te leveren voor een sfeertekening in De Cameraad. Voorzitter Frank Hoogeboom schreef als reactie op een waarderende mail: ‘Wij hebben de avond nog even onderling besproken en hebben er, net als jullie, een uitstekend gevoel aan overgehouden. Wij zijn blij dat wij de tijd en ruimte kregen om onze club op een representatieve manier te presenteren en jullie inzicht te geven in onze gezellige vereniging. Wij zijn jullie dan ook dankbaar voor de getoonde gastvrijheid.’ Dat doet goed. Het welslagen van een uitwisseling hangt immers mede af van de wijze waarop de collega-fotoamateurs tegemoet worden getreden. De kunst is naar mijn opvatting niet alleen te kijken en te reageren op basis van persoonlijke appreciatie (‘Ik vind nu eenmaal…’), maar ook te proberen in de huid van de andere fotograaf te kruipen: wat heeft hij/zij bedoeld, wat staat hem/haar voor ogen en is hij/zij er in geslaagd dat te visualiseren. En welke opties zijn er ook nog. In het nu 35-jarige bestaan van de FCB is dat steeds een belangrijke leidraad geweest, in ieder geval gedurende de periode dat ik nu lid ben. In dat kader is zo’n uitwisseling van ideeën en opvattingen waardevol en kan die inspirerend werken. Moge de FCB nog vele jaren voor veel fotografen een goede basis vormen voor de uitoefening van hun hobby, met een open blik naar anderen. Van harte proficiat met het bereikt hebben van het 7e lustrum! Tiemen van der Worp - 4 van 24 -

De


Vooruitblik De vaste clubavonden vallen - met enkele uitzonderingen - op de 2e en de 4e maandag in de maanden september t/m juni. Ze duren doorgaans van 20.00 tot ca. 22.15 uur.

Data en onderwerpen t/m september 2015     

1 juni: Viering 7e lustrum voor wie zich daarvoor hebben opgegeven. De informatie is separaat aan de leden toegezonden. Expositie in de Traverse van Jagtlust: data nog niet bekend Expositie in Het Lichtruim rond het jaarthema ‘Verwarring’: data nog niet bekend 14 september: Eigen werk (bijv. lustrum- en vakantiefoto’s) 28 september: Series – maximaal 5 foto’s per serie

Overige data t/m juni 2016 De overige data van de clubavonden in het seizoen 2015-2016: 12/10, 26/10, 9/11, 23/11, 14/12, 21/12, 11/1, 25/1, 8/2, 22/2, 14/3, 21/3, 11/4, 25/4, 9/5, 23/5 en 6/6

Leden Er heeft zich een nieuw lid aangemeld, Viviane van Hooft uit De Bilt. Conform artikel 2 van het Huishoudelijk Reglement van de FCB heeft Cor van Vulpen als secretaris hiervan op 21 mei melding gemaakt. Wie bezwaren tegen deze kandidatuur heeft, dient deze binnen 14 dagen na 21/5 kenbaar te maken bij het bestuur.

Jaarthema 2015 Het jaarthema voor 2015 is: ACTIE! Presentatie: december 2015.

Ruis (2) In de vorige Cameraad verwezen we naar een door Jan-Theo Varkevisser vertaald artikel over Ruis in de fotografie, dat separaat aan de leden werd e gemaild. Daarin werd een 2 deel aangekondigd: elektronische ruis. Voor de liefhebbers, het is er nu: The effect of pixel size on noise. Het is te vinden op de website met allerlei informatie - in het Engels weliswaar - over de fotografie: www.dpreview.com. Zie voor het artikel onder: Features/Technique/Image Science and Technology. - 5 van 24 -

De


Fotograaf van de maand – Kees van Gogh

Landschaftspark Duisburg-Nord De foto’s zijn uit een serie, in 2014 gemaakt op het Landschaftspark DuisburgNord. De daar aanwezige installatie is een hoogovengasfabriek geweest. Die is al een tijd buiten gebruik, en nu vrij te bezichtigen. Het is zeker aan te raden om er eens naar toe te gaan. De afstand vanaf Bilthoven is ongeveer 160 km. In de avond is de installatie verlicht. Wij waren daar overdag en hebben geen foto’s van de installatie bij avond gemaakt. Kees van Gogh

N

D

Technische specificaties: Camera Objectief Brandpunt Diafragma Sluitertijd ISO-waarde Datum opname Bewerking

Canon 6D 24 mm f/4,5 1/250 sec 400 11 april 2014 ; 13:41 uur In Photoshop

De afdruk op papier wordt verzorgd door

Hessenweg 153, De Bilt.

- 6 van 24 -

Cameraad – juni 2015 Foto van de maand De

- 7 van 24 -

Cameraad – juni 2015 De

Kranen aanvoer koellucht

Aansluiting luchtslang

- 8 van 24 -

De

Cameraad – juni 2015 Buitenzijde ketelhuis - 9 van 24 -

De


Fotograaf van de maand - schema  Rooster voor de komende maanden: september oktober

Nel Dijksma Piet van Trigt

november december

Nathalie van der Poel Sijt de Bie

Voor opname in de eregalerij van Fotografen van de maand: Graag je foto sturen naar [email protected]. Naast de foto van de maand ontvangen we graag nog een paar foto’s in de sfeer van of rond het onderwerp/thema van de foto van de maand. De foto van de maand moeten worden ingeleverd in .jpg, in de oorspronkelijke kwaliteit - dus niet ‘verkleind’ - voor het behouden van zoveel mogelijk kwaliteit in de afdruk. Graag ontvangen we de begeleidende tekst (bijvoorbeeld het verhaal van de totstandkoming van de foto, de omstandigheden etc.) en de technische gegevens, in Word. Inleveren s.v.p. uiterlijk halverwege de maand vóór die van plaatsing. De maker ontvangt een afdruk van ca. 30 x 45 cm, verzorgd door Foto Brouwer. De foto’s komen ook op de FCB-website te staan. Nog niet bekend is hoe de situatie per 1 januari 2016 zal zijn t.a.v. De Cameraad en dus de rubriek ‘Fotograaf van de maand’.

Foto: John Dijksma - 10 van 24 -

De


Toppers Jaarlijks hebben we in de zomermaanden een expositie in de Traverse van Gemeentehuis Jagtlust in Bilthoven. Op 11 mei zien en bespreken we een aantal van de foto’s die daar zullen ‘hangen’. 23 leden hebben één of meerdere foto’s meegebracht. Per lid bespreken we 1 item. Jan-Theo Varkevisser leidt ons op deskundige en zeer plezierige wijze door de avond. Omdat een aantal foto’s al tijdens eerdere clubavonden is besproken, volstaan we bij deze foto’s met een beknopte aanduiding van het getoonde. Alle ingeleverde foto’s zullen ook te zien zijn op de website van de FCB, uiteraard voor zover de bestanden door de makers digitaal beschikbaar zijn gesteld.

 Kees A. kijkt vroeg in de morgen naar buiten. Niet extreem gephotoshopt, die drukte in het luchtruim boven zijn huis.  Wim K. De jongedame die door een raam naar binnen kijkt draagt een geinig hoedje. Ze oogt ‘neutraal’, maar roept ook vragen op: Waar kijkt ze naar? Wat is hier aan de hand? Geflitst, was hier nodig.  Joop is in Enschede, in de wijk Roombeek, tijdens een minisafari; de wijk

raakte zwaar beschadigd tijdens de vuurwerkramp in 2000. En is opnieuw gebouwd. Ze ziet, in de hoek van een bouwwerk, in metselwerk uitgevoerd: een portret van Jacquard, uitvinder van een automatisch weefgetouw. Een - 11 van 24 -

De


herinnering aan de tijd dat ‘Twente’ en ‘textielindustrie’ bijna samenvielen. Je moet wel op een afstand staan om de bakstenen ‘pixels’ tot een geheel te krijgen.   Edsard ziet een vrolijk tafereel: bejaarde man op bank bedient radiografisch een speelgoedauto (niet in beeld). Comfortabele fiets bij de hand. Het licht valt mooi. We menen ontspanning te zien. Zo oud worden lijkt wel wat.  Rosalie legt een doolhof van lijnen en vlakken vast, glas en staal. En mensen die onderweg zijn. In het hypermoderne Musée des Confluences in Lyon, waar Le Rhône en La Saône samenvloeien. Het is een natuurhistorisch museum. Bouwkosten geraamd: € 30 miljoen, feitelijk 5 x zoveel. Een deel van het gebouw is vrij toegankelijk.

 Chris ziet activiteit; handen die een eenvoudig weefgetouw bedienen, de vingers wat blauw gekleurd door de verfstof. En om die handen gaat het. Mooi licht, op de goede plek. Het komt via een raam rechts.  Ton B. heeft zijn cameraoog laten vallen op twee berkenstammen. Denken we. Maar het gaat Ton om het ‘verblindende geel’ van het koolzaadveld, onscherp in de achtergrond. Scherp, aangenaam groen gras in de voorgrond.

- 12 van 24 -

De


 Kees van G. heeft, ten behoeve van de sfeer, bewust gekozen voor een wat groenige tint in zijn foto van de kloostergang rond de Pandhof, naast de Utrechtse Domkerk. Hij maakte de foto jaren geleden. De zittende figuur is, beeldend gezien, een mooie toevoeging, ‘een cadeautje’.  Rinus brengt zijn foto van het boeiend vormgegeven interieur van De Eemhof in voor de expo. We zagen die foto al in de vorige Cameraad, op pag. 13.

 Yvon is op zoek naar ‘architectuur’ in Papendorp, een vrije nieuwe wijk van Utrecht. Het gebouw van Creative Valley wordt strak en in zwart-wit – en met mooie grijzen - in beeld gezet. De boompjes zorgen voor een aangenaam contrast met de strakke lijnen en blokken van het gebouw.  Nathalie is in het moderne station van Luik Guillemins, ontworpen door Calatrava. Dat moet dus wel druk zijn….. Die ene figuur zit daar op z’n gemak: geen trein te vrezen. En in de mensenmassa zal je niet verdwalen. Je kunt ook zeggen: wat een treurnis, die eenzame figuur. Dus kijken we vooral naar de lijnen, deels diagonaal: strak en/of gebogen, de rails lopen bovenin de foto mooi weg.  Piet kijkt een beetje verlekkerd naar oldtimers in Vianen. Die hadden meegedaan aan een bevrijdingsoptocht door de provincie. Ook die oude Mercedes Cabrio. Piet legt de nadruk op het interieur: stuur, pook, radio, klokje, meters. We

- 13 van 24 -

De


zien ook een deel van de bekleding. En van de troep die je als bestuurder nu eenmaal verzamelt. Of onderweg nodig hebt.  Guus is onze panoramakoning, en dat is bepaald niet oneerbiedig bedoeld: hij laat zijn vaardigheid zien in een panorama van een vliegveld. In een vloeiende beweging gemaakt, in delen geprint en die op een ondergrond stotend geplakt. Een vliegtuig stijgt in stukken op… We zagen de foto al in De Cameraad van januari 2015, op pagina 21  Tiemen stuurt zijn drieluik in: Eye bij fisheye. Het moderne gebouw van het Filmmuseum Eye aan het IJ in Amsterdam, tegenover het station. Gemaakt met een fisheye-lens. Die foto’s dan. Mooie, vrijwel strakblauwe lucht.  Sijt komt met zwart-wit. Grijzen eigenlijk. Met een blauwig tintje. Figuren in zand uitgevoerd, in Garderen. Mooi ingekaderd. Het ging daar over de geschiedenis van Nederland.  Jan-Theo toont ons een foto, niet bedoeld voor de expo. Een stapel blokken hout voor de open haard. In zwart-wit, sterk grafisch, een aangename contrastomvang. Apart rafelig randje om de foto. Hij heeft in de foto een nieuw filter (plug-in in Photoshop) getest.  Evert gaat ook voor zwart-wit. Nou ja, bijna geen kleur te zien. In de categorie: wat is dit in vredesnaam? Buizen, rondingen, doorkijk. Het is: een deel van een - 14 van 24 -

De


kunstwerk bij de Dr. Anton Philipszaal aan het Spui in Den Haag, bij het Stadhuis.  Jos vindt het in de natuur. In zijn tuin wel te verstaan. Pimpelmees in volle actie aan voedselcontainer, schitterende vleugelslag, beetje tegenlicht, adequate bokeh, bijkleurende groene passe-partout, met tekstvak voor de niet-ornithofiel. De camera werd op afstand bediend.  Han doet mee in zwart-wit. En natuurlijk met die mooie grijstonen van hem. Grote scherptdiepte. Stadsgezicht, verkeer in de achtergrond. Op Madeira, Portugal. Voorin: op een bank ligt er iemand te pitten, bevindt zich in ieder geval in een kennelijke staat van rust. Afgedrukt op aquarelpapier van Hahnemühle (William Turner). Wat een kijkgenot.

 Helen brengt ons weer even in winterse sferen: bos, sneeuw, heerlijk tegenlicht. Een voltreffer. ‘Niets meer aan doen’, horen we in de zaal. En zo is ‘t maar net.  Rob M. toonde zijn avondfoto al eens eerder: een bouwwerk, zwart-wit, gebogen lijnen lopen als een spiraal omhoog. En die boom ervoor komt natuurlijk geweldig van pas, in contrast met kunstmatige lijnen. Het is eigenlijk een soort ‘beleving’. Kan natuurlijk ook. Of gewoon: een lekkere plaat.

- 15 van 24 -

De


 Coby ziet de ooievaar. Twee tegelijk zelfs, bewoners van nesten in een verder vrijwel kale boom. De één woont wat meer op stand dan de ander, het is net het echte leven. Er staat een hele rij bomen, met samen zo’n 16 nesten, langs een weg in Friesland. De doortekening van de vogels is goed in stand gebleven, tegen die strakblauwe lucht.

Gerard is op voor hem bekende grond, tijdens één van die zeldzame winterse dagen eind januari, eigenlijk al met de lente in aantocht: langs de Hoogeveense Vaart (Drenthe). Sneeuw/rijp op de taken en de grond. En een fraaie reflectie van lucht en boomstammen in het water van de vaart. Een mooi besluit van een echte eigenwerkavond, als voorbereiding op de komende zomerexpo in de Traverse van het gemeentehuis. Met een applaus voor Jan-Theo. Tiemen van der Worp

Eye by fisheye – Tiemen van der Worp

- 16 van 24 -

De


Zien we het ook eens van een ander Op 18 februari jl. heeft een delegatie van de FCB een bezoek gebracht aan Fotoclub Zone V, in Amersfoort Vathorst. Op 18 mei is het tijd voor een tegenbezoek. De naam Zone V verwijst enerzijds naar het zonesysteem, bedacht door Ansel Adams, anderzijds naar Vathorst, de thuisbasis van de club. Zone V bestaat nu ongeveer 5 jaar en telt ongeveer 50 leden. Die komen doorgaans 1x per 2 weken bij elkaar. De club is lid van de Fotobond, biedt ruimte voor competitie en heeft net als de FCB werkgroepen. Namens Zone V zijn aanwezig: Frank Hoogeboom, Karin de Keijser, Huub van Andel, Rob Plinck, Esther de Kreek en Erica van Kasbergen. Zij zullen ons voorbeelden van hun fotowerk laten zien. Deels in de vorm van papierwerk, op het bord, deels via een beamerpresentatie. In een vlot tempo verschijnen er ver over de honderd beelden op bord of scherm. In een schriftelijk verslag kun je nauwelijks recht doen aan de aard van het werk en de kwaliteit daarvan. Daarom een samenvattende sfeertekening.

Frank begint met een twintigtal afdrukken op papier. Hij laat ons via zijn ogen en zijn camera kijken naar Noorwegen, Schotland en Frankrijk. Hij werkt met een Canon 5D en vaak met een 17-40 mm objectief, meestal op statief. Uit Noorwegen: Beelden van de Lofoten, een vissershuisje aan het water, smeltend ijs, fjorden, noorderlicht bij volle maan, landschappen met water en rotsen, deels in kleur, deels in zwart-wit en heerlijke grijstinten. Hij gebruikt nogal eens een grijs verloopfilter, al bij de opname, waardoor bijvoorbeeld een 

- 17 van 24 -

De


heldere lucht minder dominant wordt en kleuren wat intenser zijn. Het gaat Frank vaak om ruimte en stilte. Dat herkennen we in het werk. In Schotland (o.a. in Corry) ervaren we een vergelijkbare sfeer: water, haven, strand, poeltjes, reflecties, rotspartijen, een nat strand in tegenlicht, bijzondere structuren in rotsen, felgroen wier, een foto gemaakt tijdens het blauwe uurtje. In Frankrijk staan rijen paaltjes op het strand centraal, aan de Opaalkust, in het noordwesten, langs Het Kanaal. Zo zien we een horizontale rij, met - als visueel contrast - 1 solitair exemplaar. En een dubbele rij, met mooie reflectie. Voor het krijgen van gewenste lange sluitertijden gebruikt Frank een ‘big stopper’, een neutraal grijsfilter voor 10 stops reductie van invallend licht. Bewegingen vlakken hierdoor sterk af, er ontstaat een bijzondere sfeer. De laatste foto komt van het strand nabij Calais; rechts zien we een hekwerk. We bedanken Frank voor zijn presentatie van mooi, sfeervol fotowerk met een warm applaus. 

Karin is bij de club gekomen om met gelijkgestemden aan fotografie te doen.

En voor de gezelligheid. Vooral macrofotografie en portretten krijgen haar

aandacht. Bij macro gebruikt ze zoveel mogelijk de volle lensopening, waardoor de scherptediepte minimaal is en er veel bokeh is. Ze begint met natuur: een plant in closeup, een sneeuwklokje, een bosanemoon en klaprozen tegen een koele achtergrond. Bij de paddenstoelen (in bijzondere kleuren) en de bloem in paarsige tinten kwam de Lensbaby er aan te pas, dat primitieve lensje met verstelmogelijkheden van de optische as. Dan de mensen. Een greep: in zwart-wit een markante figuur in een studeerkamer, een overzichtsfoto van een bruiloft in Toscane (in aanvulling op de ‘echte’ bruidsfotograaf) en 2 schattige bruidsmeisjes met goed belichte gezichten. - 18 van 24 -

De


Karin maakte ook een serie rond de 7 hoofdzonden, zoals ‘ijdelheid’ - een man die voor en in een spiegel te zien is - en ‘hoogmoed’ - zelfde man, een veelzijdig type dus, maar Karin kent hem goed, begrijpen we…. Dan een engelachtige - of is het ‘enge’- jongedame, frontaal gefotografeerd. De schaker leverde precies het beeld op dat ze zich had voorgesteld. Na twee portretten (nichtje bij daglicht, in zwart-wit en in vierkant formaat een vrouw), sluit Karin af met een afdruk op groot formaat: een close-up van een man met één arm boven en één arm onder het gezicht. Uiteraard valt ook Karin een warm applaus ten deel.  Huub begint met een foto van een glazen kunstobject, vanuit een laag standpunt op de plaat gezet. Een tweede kunstwerk heeft vervreemdende reflecties meegekregen. De serie lampen krijgt – bewust gekozen – een gele passe-partout. Nog meer reflecties: in een gebouw in de Vesting Naarden. Nog een spiegeling zien we, in de foto van een boog. Daarna laat Huub een aantal voorbeelden zien van combinaties van vierkante afdrukken, zorgvuldig in passe-partouts geplakt, elk in

een eigen frame. In hoofdlijnen is de formule: meerdere afdrukken van op zichzelf eenvoudige motieven/vormen worden samengevoegd, al dan niet nadat ze gedraaid of gekanteld zijn. Dan lijkt eenvoudig, maar het vraagt veel passen en meten en een grote mate van zorgvuldigheid in de uitvoering. Anders wordt het zomaar een rommeltje. Eerst: 3 rijen van 2: groene buizen. Dan blauwe buizen. De series worden groter: zelfs 12 tot 16 beelden vormen een mozaïek. - 19 van 24 -

De


De motieven/thema’s variëren sterk, zoals zandstructuren, sporen van een diertje in het zand, streeppatronen uit het Haagse Gemeentemuseum, blauwe lijnen en vlakken, een beeldentuin, eenvoudige lijnen, een straatspiegel en een lampje achter een rood doek. Het effect mag je gerust verbluffend noemen! Hierna laat Huub een andere serie zien: foto’s van verweerde, gescheurde, half vergane foto’s op reclamezuilen e.d., waaronder restanten van eerder plakwerk te zien zijn. Er moeten nog wel menselijke elementen zoals een gezicht in te herkennen zijn. Hij laat er zeven zien, deels in het buitenland gemaakt. Zoals zo vaak: eenvoud is een kenmerk van het ware. En vooral: je moet het maar zien! Applaus voor Huub.  Rob vertelt na de pauze dat hij van zijn hobby deels zijn beroep heeft gemaakt, een combinatie van de fotografie met zijn grafische activiteiten. Hij fotografeert in opdracht voor verschillende tijdschriften. Maar hij is ook een jonge vader. Dat vraagt niet alleen energie, het levert ook mogelijkheden voor zijn hobby op. Eerst wat natuur: 2 eenden in volle vlucht in de Tuinen van Appeltern (al zien we daarvan slechts een paar takken). Een uil in een boom, waarbij Rob aangeeft zoveel mogelijk een natuurlijk ogende habitat na te streven. Voor het gezinnetje ganzen moet wel wat loopwerk worden gedaan. ‘Vader (?)’ laat een mooie vleugelslag zien. Ook macrowerk komt aan de

- 20 van 24 -

De


beurt: een bij op een bloem en een springspin met gecreëerde reflectie in een glad oppervlak. Op naar de mensen: een kind in actie, bewust wat rechts in beeld gezet, en idem vanuit een laag standpunt. Een bijzonder familieportret in zwartwit maakt hij door zeven afzonderlijk gemaakte profielfoto’s - neuzen dezelfde kant op – samen te voegen in één beeld. Wat doen kinderen die het gefotografeerd worden een beetje zat zijn? Juist. Raar. Je trekt bijvoorbeeld met je wijsvingers je mondhoeken uit elkaar. En helpt zo de fotograaf toch aan een mooie foto. In zwart wit: met een brandweerhelm op kun je toch dromerig kijken. Of juist? Een opdracht is de zwart-wit foto van een Baarnse boswachter – ondernemer van het jaar - op een voor dat doel leeg gehouden sokkel, een bewerkte boomstronk. De vastgoedhandelaar met woeste plannen voor een dorpsplein zit wat eenzaam links in beeld. Rob voegt daar, na geduldig wachten, later maar wat bewegend – en daardoor een beetje onscherp - publiek aan toe. Het portret van de jonge (bijna beroeps-)golfer met de stick over de schouder is perfect. Ingeflitst. De ambitie straalt er af. Nog meer portretten: in zwart-wit een jonge stagiaire, vier vriendinnen van boven af, in kleur een foto van een eindredacteur van het VARA-programma Kassa met een deel van het beeldmerk links, een foto van de directeur van een bitcoinbedrijf (handelend in virtueel internetgeld) en tot slot het portret van een jongedame met indringende blik: hard ingeflitst, dat versterkt de indruk die we vaan haar karakter hebben. Ook voor Rob gaan de handen op elkaar.  Esther werkt veel met series, die stellen haar in staat een verhaal te vertellen. Een deel van haar werk zien we op papier, een ander deel vertoont ze via de beamer. Ze begint met een poëtische serie van 5 zwart-wit foto’s, gemaakt in een bos. De foto’s verbeelden diverse stadia in het leven van een jong meisje. Esther heeft met kaartjes aan elke foto een passende tekst geklemd. Ze werkt met een vaste lens en maakt de foto’s op één dag. Haar doel is het bereiken van de Bondsmeesterklasse (BMK) van de Fotobond; ze is nu aspirant. Voor dat doel maakt ze een sterk persoonlijke serie over een neef met adhd, verkerend in niet erg ideale gezinsomstandigheden. In een twaalftal foto’s in zwart-wit geeft Esther een inkijk in het leven van de neef.

- 21 van 24 -

De


O.m.: moeder en zoon aan tafel, neef liggend op bed, aan het gamen, in actie met de hond, aan het eten, zich vervelend, experimenterend met een kaars tijdens Kerst, in close-up met de iPad etc. Vanuit de zaal wordt opgemerkt dat de serie ook zonder kennis van de geschetste achtergrond uitstekend uit de verf komt. De titel ‘Uit het leven van een puber’ o.i.d. zou de beeldende lading die de serie heeft uitstekend kunnen dekken. Per beamer vertoont Esther nog een verhaal: ‘In mijn voetstappen’. Een eveneens sterk persoonlijke, krachtige verbeelding van het gegeven dat zij ongewenst kinderloos is. En van de emoties die dat met zich mee brengt. Ze raakt daarmee, zo blijkt ook na afloop, de harten van nogal wat leden. De beelden dragen een sterke symboliek; de teksten zijn emotionerend en constaterend tegelijk. We zien o.m. lege borden op tafel, een leeg ooievaarsnest, beschuit zonder muisjes, in zand een luchtkasteel, hoop en wanhoop, een leeg ei: THT…De sfeer wordt ondersteund door passende muziek. Het duurt aan het eind even voordat Esther haar verdiende applaus krijgt.  Erica toont haar werk per beamer. Ze vertelt over haar portfolio voor het tijdschrift Vogue. De geprojecteerde serie wordt ondersteund door muziek. Haar stijl is goeddeels ‘vintage’. In dit verband wat lastig te omschrijven. Maar je zou kunnen zeggen: het gaat over tweedehands spullen (o.a. kleding) die een tweede leven krijgen. En vooral ook over de artistieke combinatie daarvan met de modellen, het sterk ingehouden gebruik van kleuren en de passende entourage. De projectie verloopt in vlot tempo; dit maakt het vrijwel ondoenlijk details te beschrijven. Meer dan ooit moet je het gezien hebben om het gevoel te kunnen krijgen. Adembenemend.

- 22 van 24 -

De


Erica doet alles zelf: het zoeken van attributen in tweedehandswinkeltjes etc., het kleden van de modellen en de complete enscenering. En uiteraard de belichting, de fotografie en de nabewerking. We weten het niet zeker, maar vermoeden dat ook de jonge modellen veel plezier aan het geheel hebben beleefd. Net als wij.

Ook Erica krijgt een dankbaar applaus. Het is een mooi slot van een zeer aangename clubavond. Dank aan en alle waardering voor Fotoclub Zone V uit Amersfoort Vathorst. Voor nu en nog eens. Tiemen van der Worp - 23 van 24 -

De


De Achterkant – Sijt de Bie

Een selfie is maar eenzaam en alleen. Beter is: saampjes gezellig met z’n tweeën. Foto: Sijt de Bie

- 24 van 24 -

De Cameraad is het verenigingsblad van Fotoclub Bilthoven e.o

Recommend Documents