De
De Cameraad is het verenigingsblad van Fotoclub Bilthoven e.o.
De
Cameraad – januari 2015 34e jaargang nr. 1
Inhoudsopgave Van het bestuur – Wim Kastelijn Van de redactie – Tiemen van der Worp Vooruitblik Leden Werkgroep opgeheven Fotograaf van de maand januari – Helen Stumpf Fotograaf van de maand – schema Foto’s - Piet van Trigt Han Baartmans Drieluik – verslag: Tiemen van der Worp De technische camera – Tiemen van der Worp ‘Verwarring’ – verslag Tiemen van der Worp Panoramafoto – Guus Hermens Achterkant 1 – Foto Nathalie van der Poel Achterkant 2 – Foto Anton Vroom Achterkant 3 – Foto Sijt de Bie
3 4 5 5 5 6/8 9 9 10/13 14/15 15/21 21 22 23 24
Informatie over Fotoclub Bilthoven e.o. Voor meer informatie over de FCB: http://www.fotoclubbilthoven.nl. De leden beschikken over een lijst met foto’s, namen, adressen, telefoonnummers etc., van bestuur en andere leden.
Colofon De Cameraad Redactie en lay-out: Tiemen van der Worp
Beheer op de website: Sijt de Bie
© De teksten en de foto’s in ‘De Cameraad’ zijn auteursrechtelijk beschermd. Overname zonder toestemming van de redactie is op geen enkele wijze toegestaan.
- 2 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
Van het bestuur – Wim Kastelijn
Van een oud naar een nieuw verenigingsjaar Het verenigingsjaar 2014 zit er al weer op. Een jaar met veel moois. Interessante presentaties, mooi fotowerk en audio-visuele presentaties en gezellige safari’s. Het waren inspirerende avonden in het H.F.Witte Dorpshuis. Ik wil graag alle leden die een bijdrage hebben geleverd aan het slagen van het afgelopen jaar – en dat zijn ze allemaal - van harte dank zeggen. Zoals ik al eerder schreef, is het runnen van de onze fotoclub teamwerk en dat is het afgelopen jaar ook weer gebleken. Het nieuwe jaar is begonnen en het zal weer een uitdaging zijn om het oude jaar te overtreffen. Maar dat dit gaat lukken weet ik zeker, vooral ook omdat het komend jaar een lustrumjaar is. De fotoclub bestaat op 5 juni 35 jaar. We gaan dit natuurlijk op passende wijze vieren en er wordt door sommigen al diep nagedacht over de beste manier waarop dit vorm kan worden gegeven. We willen in ieder geval dat het gezellig wordt en dat zoveel mogelijk leden aan de festiviteiten kunnen deelnemen. We gaan ook twee exposities inrichten het komend jaar. De jaarlijkse toppers in de Traverse van het gemeentehuis van De Bilt en de foto’s van het jaarthema 2014 in Het Lichtruim. Eens kijken of we daar ook nog wat ‘verwarring’ kunnen stichten. Ik zie heel erg uit naar de presentaties door de werkgroepen die in 2015 aan de beurt zijn. Het is heel verrassend te zien hoeveel talent er in onze fotoclub is. Talent dat vaak pas zichtbaar wordt als onze leden in de gelegenheid zijn om wat meer over hun passie te vertellen. Het bestuur wenst ieder een fantastisch fotojaar toe. Dat we veel van elkaar mogen leren en dat we weer mooie foto’s aan onze collectie mogen toevoegen. Daarbij het sociale aspect, waar binnen onze club zo aan wordt gehecht, niet uit het oog verliezend. Wim Kastelijn - 3 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
Van de redactie
Beetje dom Er mag ook staan: beetje krankjorem. Dat dacht ik bij het lezen van een artikel (VK, 12/12/2014, pag. V10) over wat op dit moment de duurste foto ter wereld lijkt te zijn. Nu moet je altijd wat uitkijken met dit soort kwalificaties, want voor je het weet heeft een multimiljardair nog meer geboden voor… ja, voor wat eigenlijk? In dit geval ging het om een foto met de titel Phantom, van de Australische fotograaf Peter Lik. Nee, geen naamgrappen op deze plaats. Lik verkocht de bewuste foto voor omgerekend iets meer dan 5 miljoen euro. Aan een particuliere verzamelaar. Lik maakte de foto bij Upper Antelope Canyon, in de staat Arizona (USA). Dat is een toeristische trekpleister van jewelste. Om een idee te krijgen: zie bijgaande foto, gemaakt door een mij onbekende fotograaf. Even googelen levert trouwens een schat aan schitterende foto’s over dit onderwerp op. De foto werd door Lik afgeleid van zijn kleurenfoto Ghost en in zwart-wit geleverd. De koper nam er nog twee andere foto’s bij. Lik behoort daarmee nu tot de bestbetaalde fotografen ter wereld. Zo lang het duurt. Natuurlijk is de kritiek niet van de lucht. Een beetje amateurfotograaf kan immers dit soort foto’s in deze kwaliteit – of beter - ook maken. The Washington Post noemde de foto ‘mooi, in de zin van mooi als screensaver’. The Guardian vond hem ‘leeg, clichématig en smakeloos’ en zag hem meer als een poster voor een hotelkamer. Een andere deskundige meende: ‘Lik schiet mooie plaatjes, maar er zit geen idee achter’. Beetje kinnesinne, zou je kunnen denken. Want wie zou er niet graag een vermogen voor een leuke plaat ontvangen? Bij de FCB zitten we dan in ieder geval niet op de juiste plek. Daar laten we schitterend werk zien voor nop. Of zou een foto alleen goed zijn als er ‘Goed’ op staat? Naar de oude reclameslogan: ‘Rang is alleen Rang als er Rang op staat!’ Voorlopig zitten we bij de FCB op de eerste rang. Bijna gratis. Tiemen van der Worp - 4 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
Vooruitblik De vaste clubavonden vallen (met enkele uitzonderingen) op de 2e en de 4e maandag in de maanden september t/m juni. Ze duren doorgaans van 20.00 tot ca. 22.15 uur.
Data en onderwerpen t/m februari 2015 12 januari: Eigen werk; per lid één foto. Meer als er tijd voor is. 26 januari: Extreem Photoshoppen. Een uitdaging voor elk lid om zo veel als mogelijk is, foto’s te bewerken in Photoshop of een soortgelijk fotobewerkingsprogramma. 9 februari: Drieluik Oudgedienden. Drie leden die al wat jaren lid zijn tonen een doorsnede van hun werk. 23 februari: Algemene Vergadering (ledenvergadering). De stukken daarvoor komen ruim voor de vergaderdatum digitaal beschikbaar. Ter vergadering zullen, zo is de bedoeling, enkele geprinte exemplaren beschikbaar zijn.
Overige data t/m juni 2015 In 2015: 9/3, 23/3, 13/4, 20/4 (!), 11/5, 18/5 (!) en 1/6 (sluiting seizoen).
Leden We verwelkomen een nieuw lid: J.M. (Jan) Verschuur, Livingstonelaan 140, 3526 HR Utrecht. Tel. 030-2897773. Veel plezier bij onze clubactiviteiten gewenst! Arie Havelaar is verhuisd naar de Verenigde Staten. Hij blijft de club letterlijk op afstand volgen en zal bij gelegenheid wellicht zijn gezicht nog wel eens laten zien. Zijn adres: 2281 NW 21st Place - Gainesville FL 32605 - Verenigde Staten.
Werkgroep opgeheven Tijdens de clubavond van 22 december 2014 deelt de coördinator van de Werkgroep Architectuur, Kees van Gogh, mee, dat die werkgroep om diverse redenen is opgeheven. De werkgroep was eind 2012 opgericht. Eén van de argumenten om te besluiten tot opheffing zou zijn de als verplichting ervaren clubtraditie, dat werkgroepen periodiek een presentatie van hun werk verzorgen tijdens een clubavond.
- 5 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
Fotograaf van de maand – Helen Stumpf
In het Groene Hart Niek van Soolingen had als foto van de maand december 2014 een mooie opname van ergens in het Andesgebergte, in Zuid-Amerika. Voor mijn foto van de maand heb ik het wat dichter bij huis gezocht. In juni maakte ik deze opname ergens in het ‘het Groene Hart’ van de Randstad, tijdens een Opentuinenroute. Ook de andere foto’s zijn daar gemaakt op die prachtige zonnige dag. Helen Stumpf
Technische specificaties: Camera Objectief Brandpunt Diafragma Sluitertijd ISO-waarde Datum opname Bewerking
Panasonic DMC-SZ9 5 mm (29 mm bij 35 mm equivalent)
F/9 1/250sec 200 22 juni 2014 – 13:12 uur -
De afdruk op papier wordt verzorgd door
Hessenweg 153, De Bilt.
- 6 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
- 7 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
- 8 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
Fotograaf van de maand - schema Rooster voor de komende maanden: februari maart april mei juni
Nel Dijksma Chris Karman Evert ter Burg Edsard Hoogenraad Kees van Gogh
september oktober november december januari
Voor opname in de eregalerij van Fotografen van de maand: Graag je foto sturen naar
[email protected]. Naast de foto van de maand ontvangen we graag nog een paar foto’s in de sfeer van of rond het onderwerp/thema van de foto van de maand. De foto van de maand moeten worden ingeleverd in .jpg, in de oorspronkelijke kwaliteit, dus niet ‘verkleind’, samen met de begeleidende tekst en de technische gegevens, in Word. Inleveren graag uiterlijk halverwege de maand vóór die van plaatsing. De maker ontvangt een afdruk van ca. 30 x 45 cm, verzorgd door Foto Brouwer. De foto’s komen ook op de FCB-website te staan.
De weg kwijt – Foto’s: Piet van Trigt
- 9 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
Han Baartmans Drieluik Het Han Baartmans Drieluik is vernoemd naar onze erevoorzitter. Drie leden die nog niet zo erg lang lid zijn, presenteren een doorsnede van hun werk. Het is een nadere kennismaking met persoon en werk. Op 8 december is de beurt aan Anton Vroom, Hans van Genderen en Ton van Bodegraven. Ton is echter door ziekte verhinderd. Helen Stumpf werd, ondanks de korte voorbereidingstijd die haar restte, bereid gevonden zijn plaats in te nemen. Anton Vroom stelt zich kort voor. Hij werkt eigenlijk alleen in de uitoefening van zijn vak (goudsmid) met een digitale camera, ten behoeve van zijn klanten. Voor zijn hobby maakt hij uitsluitend gebruik van analoge technische camera’s, bijvoorbeeld een 13 x 18 Linhof. (Zie de toelichting volgend op dit verslag.) De eerste foto op het bord is in zekere zin een selfie-avantla-lettre. We zien het portret van Anton, uiteraard op de kop, op het matglas van een technische camera, in zijn toenmalige studio. In zijn hand de afstandsbediening van de camera waarmee hij de opname maakt. Hij heeft een collectie camera’s en restaureert ze ook. Dan, in zwart-wit, een still: eitje in dop in koelkast, lepeltje erbij. Simpel en sterk beeldend. Met een 4x5 inch camera maakt hij een foto van een rijk gedecoreerd kerkinterieur, in kleur. Het is de Oud-Katholieke schuilkerk in Den Haag. De camera maakt ‘rechte’ lijnen mogelijk.
- 10 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
Met zijn Hasselblad 6 x 6 cm maakt hij in de studio de volgende foto: in kleur een portret van een dame. Op de camera een 150 mm lens: een objectief met een mooi zacht effect. Het hoofdlicht links, rechts een goudkleurig reflectiescherm, een bovenlicht voor het accent op het haar. Hierna zien we nog een paar schitterende portretten van dames, alle in kleur. Steeds licht Anton de wijze van belichting toe. Hij vertelt desgevraagd, dat er nog veel film en afdrukpapier te koop is, ook via Marktplaats. Nieuwe materialen test hij natuurlijk wel: een opname is immers niet zomaar gemaakt en kan niet zo snel worden beoordeeld als bij gebruik van een digitale camera. We bedanken Anton voor zijn presentatie met een warm applaus. NB Anton heeft ten behoeve van De Cameraad een paar van zijn foto’s laten scannen. Dank daarvoor. Zie ook pagina 23. Hans van Genderen vertelt van origine bioloog te zijn; dat verklaart veel over zijn belangstelling voor de natuur. Hij komt uit een ‘fotofamilie’ en heeft een aantal camera’s in gebruik gehad, zoals één met een filmformaat van 24 x 24 mm. Hij is nog steeds enthousiast over de Exakta, een kleinbeeld-systeemcamera van het Duitse (later: Oost-Duitse) bedrijf Ihagee Kamerawerk. Let wel: Opgericht door de Nederlander Johan Steenbergen. Sinds ongeveer 2000 werkt hij digitaal. Hans doet ook aan micro- en macrofotografie en heeft zich veel eigen gemaakt van de fotografische kennis van de roemruchte Dick Boer - o.a. jarenlang het gezicht van het tijdschrift Focus - en van Dr. W. Kruyt, die een standaardwerk over macrofotografie schreef. Hans heeft een mooie staalkaart van zijn werk voor ons in petto. In ca. 35 beelden geeft hij ons op kwieke wijze een indruk van zijn fotografische belangstelling. En die is veelzijdig, met nadruk op de natuur in brede zin. Hij begint met een foto uit De Biesbosch: water, riet met pluimen, een rode lichtbaak. Een mooi contrast met de volgende foto: natuur met een verscheidenheid aan groen, water, bomen, struiken: nabij Bergen op Zoom. Met 1/20 seconde, bij 200 ISO en 300 mm op de camera en uit de hand – maar wel met een steuntje betrapt hij reeën op een helling in de Ardennen. We zien daarna rode bessen met regendruppels en stengels, kamperfolie-met-beest in prachtige kleuren en een
- 11 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
drieluik aan wilde orchideeën (ca. 2 cm groot). De afdrukken komen van de Aldi vroeger via CEWE, nu Orwo. Ook in kleur: 2 foto’s van landschappen in de Ardennen, met bebouwing, een huis en een kasteeltje. We zien ook wat architectuur, o.a. het informatiegebouw De Oostvaarders in het gelijknamige natuurgebied. En een deel van een ecologische hoofdstructuur, met gebouwen van De Uithof (U) in de achtergrond. Volgende onderwerpen: het verlaten centrum van Stavelot in de Ardennen, idem 1 jaar later in vernieuwde staat. Nog meer natuur: wilde paarse irissen met landende hommel, in eigen tuin. En gele, inclusief langpootmug. Ook koeien worden niet vergeten – liggend en staand. En paarden, met een bazig type op een heuveltop. Tot slot: vliegwerk. Een serie van 7 vlinders, samengevoegd tot een prachtige, kleurige collage. En: vogels (buizerd en ooievaar). En: mensen die het hogerop zochten – en vonden: een helikopter, een paraglider, een heteluchtballon en een parasailer. Ook voor Hans gaan de handen op elkaar. Helen Stumpf vervangt Ton van Bodegraven. Op korte termijn moest ze presentabel fotowerk verzamelen. Ze zoekt en vindt een combinatie van ‘oud en goud’. Een respectabel aantal van 26 foto’s tovert ze op het bord. Ze begint met een serie portretten van mensen (2 donkere kinderen) en dieren (eekhoorn, struisvogel). Op naar Londen: een dubbeldekker in beweging en London Eye, het reuzenrad in het centrum van de stad. Wat dichter bij huis: glimmende veren, met glanzend rood in de achtergrond: een perforator. Er loopt, in tegenlicht, een man een trap op. Háár man, om precies te zijn. Op de ijs- en sneeuwzaterdag van enkele jaren geleden maakt ze een prachtige, ijzige foto van besneeuwde bomen tegen een stralend blauwe lucht. Maar gauw naar het voorjaar: bloesem. Herfst? Ook aanwezig: 2x zelfs. Water, bomen, bladeren en reflectie. En een brug in
- 12 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
herfstsfeer. In Berlijn maakt ze een mooie opname in het Parlementsgebouw (in het verbouwde voormalige Rijksdaggebouw) met die indrukwekkende transparante koepel met looppaden. Han meent, dat Helen – ten opzichte van haar eerdere periode bij een andere fotoclub – meer dynamiek in haar fotowerk heeft weten te krijgen. Kunst? Ook present: een serie afgesneden pijpen, witte wolken in de achtergrond. Dan een berglandschap met een meer, met opvallende blauwe kleuren en reflecties in het water. Mooie lijnen zien we in het metalen rooster en de dito voet van een zitbank. Oude schepen (je mag ook zeggen: boten) liggen er in een Groningse haven. Grijzige luchten. In Zwolle maakt ze een foto van een soort hofje. Twee fietsen parmant tegen de gevel. Er wordt tenslotte gewoon gewoond. Dat is niet aan de orde in het landschap met knotwilgen. Dan twee keer een zonsondergang. 1x met links palmtakken, in zachte tinten. En 1 x met links een boot in beeld. ’Stom’ zegt Helen. Ze heeft het dan wel over de twee laatste foto’s, maar natuurlijk niet over het onderwerp: kleindochter in rode jas komt, in evident tegenlicht, op de fiets oma tegemoet. Wie neemt het oma kwalijk dat ze die heerlijke beelden vastlegt? En ze ons ook nog laat zien? Dat zijn de twee – retorische – vragen waarmee de presentatie van Helen wordt afgesloten. En met applaus natuurlijk. Dank aan Anton, Hans en Helen, die ons een mooie fotoavond bezorgden. En het werk van Ton van Bodegraven komt vast wel een andere keer aan bod. Tiemen van der Worp. - 13 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
De technische camera
Verklaring schema A. Statiefbevestiging B. Optische balk / loopbodem C. Staanders D. Filmhouder c.q. bodyaansluiting E. Matglas F. Balg G. Objectiefhouder H. Filmvlak I. Objectiefvlak
Anton Vroom vertelt tijdens de presentatie van zijn aandeel in het Han Baartmans Drieluik dat hij bij de uitoefening van de fotografie als hobby uitsluitend werkt met een, in zijn geval analoge, technische camera. Voor wie dit begrip niet geheel vertrouwd is hierbij een korte toelichting. De technische camera is tot niet zo lang geleden een platencamera, waarbij middenformaten film als 6 x 6 en 6 x 9 cm en grootformaat (vlak)film tot wel 50 x 60 cm worden toegepast als opnamemedium. Hierdoor kan er tot op zeer groot formaat worden afgedrukt met behoud van maximale scherpte en een sterke detaillering. Er zijn ook toepassingen waarbij er een digitale spiegelreflex wordt gebruikt als technische camera.
De opbouw van de technische camera volgt het principe van de optische bank: een balk of plank waarlangs de lensplank met het objectief, het matglas en de filmhouder c.q. de digitale camerabody ten opzichte van elkaar gepositioneerd kunnen worden. Naast het verschuiven ten opzichte van elkaar over de lengteas van de drager zijn de volgende bewegingen per staander mogelijk: omhoog of omlaag schuiven, naar links/rechts schuiven, draaien om de horizontale as en draaien om de verticale as. Hierbij fungeert de balg steeds als lichtdichte flexibele verbinding. Zo is het aantal instelmogelijkheden zeer groot, bijvoorbeeld voor perspectiefcorrectie - 14 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
(zoals onthoeken in de architectuurfotografie) en beïnvloeding van de scherptediepte. Bekende merken zijn/waren o.a. Plaubel, Sinar, Linhof en Cambo. Door het formaat, het gewicht en de noodzaak van gebruik van een stevig dus zwaar statief zal een technische camera niet zo handig zijn voor snelle reportagefotografie, maar veelal voor studiowerk worden gebruikt. Al zijn er natuurlijk altijd wel fotografen die er veel moeite voor over hebben om ook bij veldwerk over maximale technische instelmogelijkheden te beschikken voor optimale kwaliteit. Sommige merken digitale (spiegelreflex-)camera’s hebben z.g. tilt- en shiftobjectieven, waarmee het ook zonder technische camera mogelijk is de optische as op meerdere manieren te beïnvloeden: een verdraaiing (tilt) van de as van het objectief ten opzichte van het toestel waarop het objectief is gemonteerd en een verschuiving (shift) van het objectief ten opzichte van het hart van de sensor. De mogelijkheden hiervan zijn in theorie wat minder dan die van de technische camera, maar daar staan natuurlijk de veel grotere mobiliteit en het gebruiksgemak tegenover. Een nog eenvoudigere (en goedkopere) oplossing voor de wens perspectief en scherptediepte maximaal te kunnen beïnvloeden is de Lensbaby – zie de Cameraad van december 2014. Tiemen van der Worp
‘Verwarring’ Het bestuur koos begin 2014 voor ‘Verwarring’ als jaarthema. De invulling is geheel vrij. De leden hebben bijna een jaar de tijd om het thema fotografisch in beeld te brengen, dan wel in hun archief te zoeken naar foto’s die bij het thema passen. Zo’n 25 leden vermoeden daarin geslaagd te zijn, met een kleine 30 foto’s. Op 22 december beschouwen we de resultaten. Jan-Theo leidt ons, onder het toeziend oog van dochter Veerle, langs de beelden en door de avond. Zoals steeds met een aangename en adequate wijze van presenteren. Dank en waardering daarvoor! Hans dwingt ons goed te kijken om niet aan verwarring ten prooi te vallen. We moeten drie fazantenhennen kunnen zien in hun natuurlijke omgeving. Die maken optimaal gebruik van de tinten en de lijnen/vlekken in de achtergrond om zo min mogelijk zichtbaar te zijn, ook al kennen ze het begrip camouflage niet. En ja, als
- 15 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
je het weet zie je ze ook. Opluchting. Nel heeft een foto van… ja, waarvan eigenlijk? Een etalage van een woonwinkel of iets dergelijks. Maar wat is binnen en wat buiten? Waaraan hangt die hanglamp? Nel stond in ieder geval niet buiten, maar ze maakte de foto door een ruit heen, naar binnen en naar buiten. Een zekerheidje: die wolken zijn buiten. Mogen we toch wel aannemen? Niek brengt het geloof in vliegende schotels terug. We speculeren ons een slag in de rondte. Over wat voor exclusieve contacten beschikt hij? Maar nee, het is een wat bizarre spiegeling van …. een haardos. Van een persoon die door diezelfde bizarre spiegeling verder uit beeld is verdwenen. Helen ziet ook een spiegeling van een persoon, zo ontdekken we als we héééél goed kijken. In een plas water. Met veel bladeren. Gelukkig, het is hééél echt haar kleindochter. Jan Vi. vindt zijn persoonlijke verwarring ook al in een weerspiegeling. Van een gebouw in een gebouw. Van oud in nieuw. In Kroatië. Mooi dat er ook nog een persoon in beeld staat voor de menselijke touch. Nathalie heeft niet alleen een foto van een jongedame die zich door een warboel van tientallen draden een weg moet banen, als onderdeel van een kunstproject voor kinderen op Vlieland. Ze versterkt de verwarring door echte draden wol/katoen toe te voegen, zowel binnen de passe-partout als daarbuiten. Mieke ziet een straatbeeld met een lantaarnpaal, weerspiegeld in een etalageruit, waarachter zich o.a. een oranje vaas (?) bevindt. Helder toch! - 16 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
Kees A. is in Windermere, in het Verenigd Koninkrijk. En daar ligt, zoals we weten, de humor op straat. In dit geval: de humor staat netjes opgesteld langs de weg. Wel links natuurlijk. We bedenken er, geheel spontaan, een paar leuke situaties bij. Ton B. heeft er vele uren en veel schijfruimte voor over om zijn invulling van het thema vorm te geven. Hij vat zijn plaat samen met: ‘Als je het station wegtrekt (scheurt) dan wordt het stationsplein overstroomd door het IJ onder het waakzame oog van Eye’. Ton heeft diverse opnames samengevoegd, met een grote rijkdom aan details en bijzonderheden. We zien de verbazing (?) op het gezicht van de toeristen. O ja, Ton zag dit alles in Amsterdam. Guus is op vliegbasis Eindhoven in het kader van een reünie. Uiteraard een fijne plek voor een panorama. De camera doet het werk, zonder vragen. Wij zien een deel van het resultaat: de neus van het vliegtuig is een geheel eigen leven gaan leiden…. Het panorama dat Guus er uiteindelijk van maakt vind je na dit verslag. Piet van T. doet ons ook wel even met de ogen knipperen. Een omgekeerd huis, een verzopen caravan, een waslijn-met-was in het water? Het is kunst, meneer! Een project in Amersfoort. Zoek de rest zelf maar uit! Coby heeft voor ons een mooie zwartwit foto. Vierkant. Van treinen en spoorrails. Genomen vanuit een hoog standpunt. Maar waar komt dat spul toch vandaan en waar gaat het, al dan niet gelijktijdig, toch naar toe?
- 17 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
Kees van G. bespeurt verwarring bij een viertal bezoekers van het Rijksmuseum. Wat te doen? Waarheen? Waar zijn we eigenlijk? Hij maakt er met zijn Zeiss 28 mm een zwartwit foto van. Met de hand scherp gesteld. Tiemen legt zijn verwarring vast en JanTheo herkent die. Boven op een groot blok beton kiepert een man een plastic emmer leeg in dat blok, via een rode trechter. Aan de onderkant komt het water er met tonnen tegelijk uit. Wat voor wonderbare vermenigvuldiging vindt hier plaats? Jan-Theo ziet een oerknal. Ja, dat kan bij onze club. Grote bellen (die toch klein zijn) en kleine bellen (nog kleiner dus) in een kleurig soepje. In zijn moerasbak. Planten produceren zuurstof, die in kleine belletjes blijft hangen tussen een wirwar aan draadalgen. Van bovenaf gefotografeerd. Cor betrapt verwarring in een op het eerste – en tweede en derde oog - chaotische glasgevel: lijnen kriskras door elkaar en tinten blauw en groen dito. Moet wel een modern gebouw zijn. Klopt! Aan de Zuidas in Amsterdam: een kantoorgebouw. We zien ook nog eens een aantal reflecties. We leven met de gebruikers van het gebouw mee. Jeannette laat een plaat zien die op het eerste – en tweede en derde – oog één en al rust, orde en regelmaat uitstraalt. Reclame van Zwaluwlucifers? Nou nee, het is een kunstwerk. Een strakke serie manshoge paaltjes met een soort wijzers. Die komen met gelijke interval, maar wel op verschillende momenten, in beweging. Het is in Praag, in de Nationale Galerie (Národní galerie v Praze) en zou zo maar de verbeelding van een windmolenpark kunnen zijn. We kunnen ons nu wel voorstellen dat je ervan in verwarring raakt als je er voor staat.
- 18 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
Rob H. ziet ook kunst. In Londen. Strak, strakker, strakst! Het spiegelgladde oppervlak is een hoogglanzende folie die op ongeveer 20 cm strak boven de vloer is gespannen. Pilaar, ramen en steunbalk worden er in gereflecteerd. Zachte tinten op de muren. Rob maakte de afdruk op een zware kwaliteit Ilford Semigloss. Met een chic zwart kadertje er omheen. Yvon heeft een plaat met – letterlijk – een tekst: ‘Waargebeurde verhalen uit de vuurtoren van Lariekoek’. Genoteerd op een klinkloze deur in het Wrakkenmuseum op Terschelling. Met een stuk uitgeplozen touw ervoor. De verwarring zit in de combinatie van de beeldelementen en die intrigerende poëtische tekst. Of in het touw… Rosalie rijdt er vaak langs. En ziet dan elke keer die rare combinatie van borden. Van de provincie mag je 80, Vorstelijk Baarn loopt wat achter: 50 is zat. We zijn benieuwd: hoeveel bonnen en bezwaarschriften? Tiemen (2) speelt vals en verklaart pas als de plaat besproken is dat het zijn tweede verwarring is, deze avond. Krijg je met zo’n onderwerp. Locatie: de ruwbouw van Het Lichtruim in Bilthoven. Eerder gebeurd en letterlijk vastgelegd: poezenpootjes in vochtig beton. Later: zwevende sportschoen. Vul verder zelf maar in. En zoek tevergeefs naar enige scherpte. Toch geen CartierBressonnetje dus. Arnold ziet, op een boerderij, in grote verwarring achtergebleven restanten touw, hangend aan/in prikkeldraad. Met een prachtige diagonaal. Hij drukt de plaat af met een laserprinter; dit zorgt mede voor een perfect geheel.
- 19 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
Sijt hoeft niet veel te doen: ze ziet de plaat al voordat ze hem maakt. De ‘Schaaf-band’. Schaduwen van poppen van muzikanten op een antieke schaaf. ‘Een spieschaaf’, meldt Rob M. Schaaf en muzikanten stonden er zo bij en dat behang in de achtergrond is ook niet van vandaag. Evert kijkt in Duisburg 40 à 50 m naar beneden, langs de spil van een metalen trap. Die staat bij een industrieel monument. Of kijkt-ie naar boven? En dan heeft hij ook nog hoogtevrees. Hij heeft wat over voor een beetje verwarring. Sijt (2) heeft een warhoofd in elkaar gezet: een collage van een portret, een vliegtuig, een gebouw, een paard… 7 foto’s zijn er in verwerkt. En ze heeft er een zwik filters op los gelaten. Welke en hoe? Geen idee meer! Het resultaat is indrukwekkend. Zie ook pag. 24. Helen (2) fotografeert de Erasmusbrug, steil van onder naar boven. Er ontstaat een verwarrend – en mooi – spel van vlakken en lijnen. Het is haar gelukt een zo bekend object op een aparte manier in beeld te brengen. Sijt (3) vindt de verwarring op straat, bij haar in de buurt. Een woud van wegmeubilair, blokkades, verkeersborden en borden met verwijzingen naar omleidingen – deels onterecht - moeten voor duidelijkheid zorgen. En een intrigerende waarschuwing: freesnaden! Wie nu toch nog op zijn bestemming komt heeft een prestatie van formaat geleverd. Wim W. heeft een foto die tot discussie leidt. Altijd leuk. Hij ziet een berg
- 20 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
visnetten en touwen, in een verscheidenheid aan kleuren en tinten. Oranje overheerst. Sommigen vinden de foto te vlak, anderen juist beeldend en passend bij het thema. Wim licht toe: hij zag een berg visnetten waarin zeehonden verward hebben gezeten. De uitsnede heeft hij bewust zo gemaakt. Hij kan wel enig begrip opbrengen voor degenen die het resultaat wat vlak vinden. Jan Verschuur (inmiddels lid geworden) is zeer attent tijdens de Open Luchtmachtdagen in Leeuwarden. Met zijn foto besluiten we de avond. Hij ziet hoe twee helikopters tegelijk in de lucht in actie zijn. Hij legt het moment vast dat er visueel een forse overlap is tussen beide toestellen. Hierdoor ontstaat een bijzonder beeld van vliegspul dat in elkaar verward lijkt te zijn geraakt. Zonder gevolgen, gelukkig. Behalve dan die foto waar we nu naar kijken. Met dank aan Jan-Theo kijken we terug op een mooie clubavond. 25 leden hebben ons getoond hoe zij uitwerking aan het jaarthema ‘Verwarring’ hebben gegeven. En dat hebben ze, zoals verwacht mocht worden, op geheel eigen manier gedaan. Met toevalstreffers, met ambachtelijk werk, door goed te kijken, maar in ieder geval met plezier. We zijn benieuwd naar het volgende thema. In februari weten we meer. Tiemen van der Worp Het is de bedoeling, dat de foto’s van het jaarthema in een nader te bepalen periode worden geëxposeerd in Het Lichtruim in Bilthoven. Voor zover dat nog niet is gebeurd moeten de foto’s dan expo-klaar worden aangeleverd: opgeplakt op een stabiele ondergrond tegen bobbels en blazen en in een passe-partout. Nader bericht volgt.
Foto: Guus Hermens - 21 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
De Achterkant 1 – Nathalie van der Poel De achterkant is een fotografische vrijplaats voor de leden, met ruimte voor mooie, lelijke, saaie, opmerkelijke, humoristische dan wel trieste foto’s van dito onderwerpen.
Foto: Nathalie van der Poel - 22 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
De Achterkant 2 – Anton Vroom
Foto: Anton Vroom - 23 van 24 -
De
Cameraad – januari 2015
De Achterkant 3 – Sijt de Bie
Foto: Sijt de Bie - 24 van 24 -