De Brugse stadskrant 9 e jaargang februari - maart 2015

I GE AT TE UG GR OO B R GR IN DE OG RL

OO

S

De Brugse stadskrant 9e jaargang februari - maart 2015

DAMES

ALDO MARTIN’S - ALICE & TRIXIE - AMANIAMO - AMBRE BABZOE - ANNA RACHELLE ANNI CARLSON - ARMA - ARMANI - ATOS LOMBARDINI - BLUE BAY - BLUMARINE - BRAX BRIGITTE BARDOT - BURETTI - CAMBIO - CAROLINE BISS - CREENSTONE - CRISTIANA C. - DEXTERS DL 1989 - DURANTI - DYCK - EAN 13 - ECLA - ELISABETTA FRANCHI - ESSENTIEL - ETOILE DU MONDE FOR ALL MANKIND - FRIEDA & FREDDIES - GERARD DAREL - GERRY WEBER - GIOVANE - GOLD HAWK GOOD ON HEELS - G-SEL - HALE BOB - HAMPTON BAYS - IBANA - J BRAND - JOSEPH RIBKOFF JULIA JUNE - JUST FOR YOU - LEO GUY - LINEA RAFFAELLI - LIU JO - LIU JO JEANS - LUCKYLU LUISA ERANO - MAC - MANGANO - MARC AUREL - MARCCAIN - MARCCAIN SPORTS - MARGITTES MARIE MERO - MC GREGOR - MICHAEL KORS - MILESTONE - MILLY - NATAN ED.5 - NENETTE NICE COLLECTION - NISSA -NOUVELLE FEMME - OLVI’S - PAULINE B - PIERE CARDIN - PIERRE BALMAIN PINKO - R2 - RALPH LAUREN - RAPHAELA BRAX - RIANI - ROSNER - S.OLIVER - SCEE BY TWINSET STREET ONE - TAIFUN - TALKING FRENCH - TED BAKER - TEMPTATION - TOMMY HILFIGER TRAMAROSSA - TRUSSARDI - TWINSET - VERY SIMPLE - XANDRES // BEKULT: AAIKO - CARS CIRCLE OF TRUST - DARLING - DEBY DEBO - FIXDESIGN - FORNARINA - FRACOMINA - GARCIA GOOSECRAFT - G-STAR - GUESS - HOLLY BRACKEN - ICHI - JACKY LUXURY - JUST BLUE KOCCA - LE TEMPS DE CERISES - LIPSY LONDON - MAISON ESPIN - MAISON SCOTCH - MISMASH NIKKIE PLESSEN - OBJECT - RELISH - SEE YOU SOON - SMASH - SOAKED IN LUXURY - SUPERDRY SUPERTRASH - TWO DEUX - VILA - YUMI - ZOE KARSSEN // ACCESSOIRES: ACCENTO - AMBRE BABZOE BUDJAH - ESSENTIEL - LES CORDES - MOMENT BY MOMENT - MUCHO GUSTO - NOIR & BLANC PATRIZIA PEPE - S.OLIVER - SALT & CO - SCARF - STREET ONE - TED BAKER - TITTO // SHOES: BLT ESSENTIEL - JHAY - LIU JO - LOVE - MARCH 23 - MICHAEL KORS - PATRIZIA PEPE - PEDRO MIRALLES - PERTINI RIA - SAM EDELMAN - SCEE BY TWINSET - TED BAKER - TINE’S - TWINSET - WHAT 4 // TASSEN: ESSENTIEL FURLA - MICHAEL KORS - LIU JO - PATRIZIA PEPE - TED BAKER - TWINSET

HEREN

ARMANI JEANS - ARMANI COLLEZIONI - ATELIER SCOTCH - BENVENUTO - BERWICH BOSS - BRAX - BRIAN DALES - BUGATTI - CIRCLE OF GENTLEMEN - ESSENTIEL - FACONNABLE FOR ALL MANKIND - FORTEZZA - GANT - GENTILUOMO - GIORDANO - HAMAKI-HO HUGO - JACQUES BRITT - LAGERFELD - LE DUB - LERROS - LODENFREY - LOST IN ALBION - LUBIAM MARCHESE DI COMO - MARTIN MAPLE - MÄRZ - MASON’S - MC GREGOR - MEYER - MILESTONE MINORONZONI - MMX - NAPAPIJRI - NOBLESSE - OAKWOOD - OLYMP - PAUL SMITH - PEUTEREY PIERRE CARDIN - POWELL - PROFUOMO - ROY ROBSON - SAND - STATE OF ART - STETSON - TED BAKER TOMMY HILFIGER - TOMMY TAILORED - TRUSSARDI - VENTI - ZILTON // BEKULT: ANTONY MORATO ANTWERP - BEN SHERMAN - DAX DE LUXE - DEATH BY ZERO - DENHAM - ELEVEN PARIS - ELVINE FRED PERRY - G-STAR - OAKWOOD - POWELL - SCOTCH&SODA - SELECTED - SUN 68 - SUPERDRY // SHOES: BOSS - CALVER - FLORIS VAN BOMMEL - HUB - NEW BALANCE - NOBLESSE - MARCH 23

BOYS & GILS BOYS: ARMANI - ASTON MARTIN - BILLY BANDIT - BLUE BAY - BOSS - CKS - CARS -

FOR ALL MANKIND - HACKETT - KENZO - LEVIS - MC GREGOR - PAUL SMITH - PAUL SMITH JUNIOR SCOTCH SHRUNK - TOMMY HILFIGER - RALPH LAUREN // GIRLS: BILLIEBLUSH - BLUE BAY - CARS CKS - DERHY - ELSY - FOR ALL MANKIND - GUESS - JACKY LUXURY - KENZO - LEVI’S - LIU JO - LU LU MISS CHIPS - MISS LEOD - PATRIZIA PEPE - PAULINE B - RALPH LAUREN - RUBA CUORI - SCOTCH R’BELLE SILVIAN HEACH - SUPERTRASH - TOMMY HILFIGER - TWINSET - VALMAX //SHOES: ARMANI - RALPH LAUREN RENATA

ROESELARE BRUGGE KUURNE

Brugsesteenweg 530 Maalsesteenweg 21 Brugsesteenweg 151

051 22 18 36 050 37 37 73 056 37 34 64

WWW.DELEYE.BE - VOLG ONS OP FACEBOOK De GRATIS krant voor zowel dames en heren van sta(n)d, als voor schortjes vuile

DeCommeere_VJ2015.indd 1 beuter, reulings, kloefekappers, en andere bruggelingen en aangespoelden

22/01/2015 11:12:05

> DE GROOTE OORLOG IN BRUGGE

Ontspanning in tijden van ellende

2

Kaarten was een geliefkoosd tijdverdrijf (tijdens de rustige momenten) aan het front. Poker was daarbij een van de lievelingsspelen bij de Britten. De Duitse troepen zijn al ruim tien weken België binnen gevallen wanneer (op 14 oktober 1914) de eerste troepen via de Gentpoort Brugge binnen rukken. Hebben de Bruggelingen tot dan toe weinig van de echte oorlog gemerkt, het gebeuren heeft hen allerminst onverschillig gelaten. Ongerust over de toenemende spanningen in Europa, beslist de regering op 1 augustus 1914 – drie dagen voor de eigenlijke Duitse inval dus – de militieklassen van 1910, 1911 en 1912 te mobiliseren. Nadien wordt ook nog een oproep gedaan voor vrijwilligers tussen 18 en 30 jaar - het bezit van een “bewijs van goed gedrag en zeden” is wel een vereiste. De bevolking volgt het allemaal niet alleen met aandacht, maar ook met mededogen. Zoveel mag blijken uit de stichting | de Commeere |

van tal van verenigingen en comités die op diverse manieren de soldaten een hart onder de riem willen steken. Wat bijvoorbeeld gedacht van het “Werk voor de Soldatenkleding” dat, zoals de naam het aangeeft, kledingstukken verzamelt voor onze piotten en lansiers. Een van de milde schenkers is gouverneur Leon Janssens de Bisthoven (24 hemden en 24 paar sokken) en ook de bisschop mgr. Waffelaert laat zich niet onbetuigd met 12 paar kousen en 12 onderbroeken. Wanneer de soldaten in de nacht van 3 op 4 augustus vertrekken worden ze in een golf van patriottisme uitbundig uitgewuifd. Dat sommige van die soldaten zich vooraf enige moed hebben ingedronken maakt de sfeer er weliswaar iets minder sereen op. De achtergebleven familieleden worden

COLOFON De Commeere

the

Is een uitgave van de VZW Zwinkrant. De krant wordt verdeeld via vele tientallen in het Brugse, zijnde de ‘Huyzen van Commeere’. De Commeere is volledig onfhankelijk en niet politiek, godsdienstig of ideologisch gekleurd. De Commeere staat of valt met de medewerking van de adverteerders.

Fine Traditional Cuisine Grill & Bar

Voor verdere inlichtingen publiciteit en tarieven: Guy Poelvoorde, fax 050/ 33 21 59, GSM 0475/39 34 98, Guido De Ville, Braambeierhoekstraat, 5 Damme, tel. 050/ 61 36 43 Redactioneel: [email protected] Hoofdredacteur en verantwoordelijke uitgever: Guido De Ville, GSM 0477/62 50 52 Grafisch concept: Graphic Design - die Keure Drukwerk: die Keure 050 471 272 mail publiciteit: [email protected] Website: www.decommeere.be

HABIT Kemelstraat 9 8000 Brugge Belgium Tel.: 050/34 24 21 [email protected] www.thehabit.be NON-STOP NON-STOP KITCHEN KITCHEN

Open every day from 11.30 - 14.00 & 17.30 - ...

Open: 18.00 - 24.00 ‘a good habit is the habit’ Maandag gesloten Closed on mondays Basil /Fawlty 3

Een bijzonder bruin eetcafé ...

GRATIS zaal voor socio-culturele activiteiten L’Estaminet Park 5 :: 8000 Brugge :: T 050 33 09 16 [email protected] Alle dagen open van 11u30 tot ... (donderdag vanaf 16u)

FAVV controle: 86/100 NC Minor: 6


4

De voetbalploeg van de Front Wanderers. Op de middenrij herkent men tweede en derde van links achtereenvolgens Hector Getinck en Felix Balyu van Club echter niet aan hun lot overgelaten. Het “Onderstandscomité” zorgt er immers voor dat eventuele nood wordt gelenigd, niet zelden met hulpgoederen die via omhalingen bij mekaar worden gesprokkeld door het zgn. damescomité waarvan de voorzitster niemand minder is dan de echtgenote van burgemeester Amedée Visart de Bocarmé. Met de opwellende vaderlandsliefde neemt ook de wrevel toe tegen alles wat Duits is of naar Duitsland zweemt. Dat ongenoegen wordt bijvoorbeeld uitgewerkt op het warenhuis Tietz in de Kuipersstraat, destijds opgericht door inderdaad een Duitser, maar intussen al lang in andere handen. De directie van het warenhuis ziet zich daardoor genoodzaakt zijn personeel te ontslaan en probeert die pil te | de Commeere |

vergulden door ter compensatie de resterende goederen onder die personeelsleden te verdelen. Een deel van de goederen wordt ook aan het Rode Kruis geschonken. Intussen stromen ook de eerste vluchtelingen in Brugge toe wat uiteraard problemen oplevert voor de reeds precaire voedselvoorziening en voor huisvesting. Zo wordt er een opvangcentrum ingericht in het Belfort, waar het oudheidkundig museum inderhaast wordt ontruimd. Mannen en vrouwen worden er netjes gescheiden gehouden in elk een vleugel van de hallenzalen. Ze kunnen er bekomen en verpozen in houten bedden die door personeelsleden van “La Brugeoise” in mekaar zijn geknutseld. Ook het Zwart Huis en de werkplaatsen Vincke nabij de

No-nonsense restaurants in Vlaanderen en Brussel!

*Bistronomie staat voor de combinatie van een eerlijke keuken, geproefd in een ongedwongen sfeer, met daarbovenop een correcte prijs- en kwaliteitsverhouding.

WEST VLAANDEREN

BISTRO DE KRUIDENMOLEN Stijn Bauwens Vermoedelijk was Topchef Stijn Bauwens een van de eersten die bewust koos voor Bistronomie. Van bij het begin van de Kruidenmolen koos hij voor een toegankelijke, verfijnde keuken op basis van minder gekende producten zoals onglet, slibtongetjes, mergpijpjes, die hij op superieure wijze bereidt in zijn restaurant. Ook zijn huisgemaakte garnaalkroketten zijn absolute top, want dit jaar werden ze verkozen tot beste garnaalkroketten van de Belgische kust. In de keuken doet Stijn geen toegevingen. De dagelijks aangevoerde verse producten worden verwerkt in smaakvolle bereidingen en in het restaurant heerst een ongedwongen sfeer. Het product is de hoofdzaak en iedereen is hier welkom, stellen Stijn en Veerle. “De kruidenmolen is Bistronomie van hoog niveau”, stelt een sterrenchef en dat kunnen we stellig beamen.

www.bistronomie.be

Dorpsstraat 1 8420 Klemskerke T : 059/23 51 78 E : [email protected] Gesloten : woe., do., zaterdagmiddag


6

“Commission of Relief in Belgium” dat hulpgoederen ter beschikking stelt, al moet de Belgische overheid er wel een fikse prijs voor betalen. De distributie van deze goederen is in handen van het “Provinciaal Hulp- en Voedselcomité”, dat in West-Vlaanderen echter maar moeizaam op gang komt en bovendien een eigen koers vaart die het Brugs stadsbestuur niet altijd even gelukkig stemt. Dat stadsbestuur repliceert daarop met het oprichten van zgn. stadswinkels waar elementaire verbruiksgoederen die in de gewone handel vrijwel onbetaalbaar zijn geworden alsnog haalbaar worden voor de modale Bruggeling. Het initiatief moet ook een dam opwerpen tegen de sluikhandel, maar velen zijn realistisch genoeg om de beseffen dat men de zwarte markt niet zomaar uitschakelt. Om nog te zwijgen over de vervalsing van eetBij de eerste interlandmatch van de Rode Duivels na de oorlog kwam waren want meer dan een melkventer koning Albert de spelers begroeten. Diverse spelers hadden voordien blijkt bedreven te zijn in doopwerk. De immers deel uitgemaakt van de Front Wanderers. bekommernis en solidariteit met de bevolking vertaalt zich overigens in steeds Scheepsdalebrug worden zo goed en zo kwaad als meer ondersteunende verenigingen zoals o.m. het het kan als opvangcentra ingeschakeld. Samen met “Comité Hulp en Bescherming” dat als een soort de vluchtelingen arriveren in Brugge ook de eerste “werkbeurs” fungeert, en “Hulp aan Werkliedenverhalen over de baldadigheden die Duitse solda- gezinnen” die de werking van enkele kleinere welten elders in het land zouden hebben aangericht. dadigheidsinstellingen zoals “Maatschappij VincenVoorts wordt gewaarschuwd om uit te kijken naar tius à Poalo” en ”De verlaten arme” groepeert. spionnen en, afgaande op het aantal aanhoudingen, blijken die in groten getale rond te lopen. Blijkbaar Ofschoon Brugge niet tot het Duitse Operatiegewas er weinig nodig om er verdacht uit te zien, al is bied behoort krijgt het toch met rechtstreekse oorde argwaan uiteraard terecht wanneer een man in logsvoering te maken. Naarmate de oorlog vordert verschijnen er steeds meer vliegtuigen met vervrouwenkleren bij de lurven wordt gevat. vaarlijke ladingen boven Brugge. Aldus worden niet Met de inname van de stad begint de Bruggeling de alleen de haveninstallaties en La Brugeoise – waar oorlog steeds meer letterlijk aan den lijve te onder- een munitiedepot is gevestigd – gebombardeerd, vinden. Voedsel wordt schaarser en vooral duurder maar zaaien raids ook dood en vernieling in andere en ook het verbruik van brandstoffen zoals steen- delen van de stad. En dan mag Brugge nog vrij onkool vereist steeds meer zuinigheid en wordt finaal geschonden uit de oorlog zijn gekomen, in totaal zelfs aan strenge restricties onderworpen. Enig vielen er toch 123 dodelijke slachtoffers en werden soelaas kan worden verwacht van de Amerikaanse er ook 243 gewonden geteld. Om de gevolgen van | de Commeere |

Het échte Brugse stadsbier


de terreur tot een minimum te beperken werden in de stad trouwens schuilkelders ingericht, terwijl kelders van herenwoningen van op de straat toegankelijk werden gemaakt om aldus eveneens als schuiloord dienstig te kunnen zijn.

8

In tegenstelling tot de Tweede Wereldoorlog, waar het rechtstreekse contact tussen de Bruggeling en de bezetter eerder sporadisch was, kunnen diezelfde Bruggelingen tijdens de Eerste Wereldoorlog moeilijk naast “den Duits” kijken. Het Marinekorps Flandern heeft zich immers in Brugge gevestigd met in zijn zog een indrukwekkende hofhouding waarvan de officieren niet zelden bij burgers worden ingekwartierd. Daarnaast wordt de haven van Zeebrugge tegen een razend tempo uitgebouwd tot een heuse oorlogshaven, met inbegrip van bunkers, werkplaatsen voor de montage van U-boten en een atelier voor scheepsreparatie. In de nacht van 22 op 23 april 1918 zal Zeebrugge trouwens het toneel worden van een memorabele raid van de Britten die drie met beton gevulde kruisers tot zinken brengen waardoor de haven niet langer bruikbaar is voor de Duitse onderzeeërs. De raid zal later worden genoemd naar de heilige van de dag: Sint-George. De nadrukkelijke aanwezigheid van Duitse troepen in Brugge beperkt ook aanzienlijk de bewegingsvrijheid van de inwoners, want de bezetter probeert met tal van alsmaar strenger wordende verordeningen en voorschriften de controle over het leven van alle dag in handen te houden. Keerzijde van de medaille is dan weer dat die Duitsers gretige consumenten zijn die ook wel eens een biertje lusten. Het aantal herbergen in Brugge – vergund of niet vergund - neemt dan ook tegen duizelingwekkend tempo toe en menig avondje uit eindigt in een danszalen à la “El Dorado” op de Vismarkt, waar plaatselijke schonen al eens durven vergeten dat ze met de vijand te doen hebben. Op het oorlogsmonument met de namen van de gesneuvelde (Cercle-)spelers prijkt de naam van Dominique Baes bovenaan.

| de Commeere |

Veel mogelijkheden tot vertier zijn er voor de Bruggelingen echter niet weggelegd. Brugge bezit weliswaar al sinds 1905 een heuse bioscoop (Cinema Pathé op de Markt) en ook in de Gilde worden filmvoorstellingen georganiseerd, maar tijdens de oorlog gaan de deuren van die biskopen dicht en kan men alleen nog terecht in de Soldatenkino in het Zwart Huis waar veel Bruggelingen echter uit vaderlandslievende overwegingen liever weg blijven. De voorstellingen in de stadsschouwburg worden daarentegen wel druk bezocht door de lokale bevolking en vooral jongeren komen er hun cultuurhonger stillen. Daarnaast blijft ook sport erg populair, zij het dat de twee tenniscomplexen die Brugge op dat ogenblik rijk is vooral door de elite wordt bezocht. De meer volkse schuttersverenigingen – tot voor de oorlog nochtans bloeiende sociëteiten – moeten hun activiteiten echter noodgedwongen staken

Café Rose Red Cordoeaniersstraat 16 8000 Brugge T +32 (0)50 33 90 51 www.caferosered.com

Trappist beer... taste the silence

9

| de Commeere |


omdat de bezetters pijl en bogen als mogelijke oorlogswapens in beslag hebben genomen. Ook het voetballeven valt zo goed als volledig stil. Verplaatsingen zijn immers niet mogelijk en dus kan er evenmin een behoorlijke competitie worden opzet. Van de nood een deugd makend, spelen Club en Cercle dan maar om de haverklap tegen elkaar, wat een plaatselijk weekblad inspireert tot de bedenking “dat het in Brugge krioelt van de derbies”. Die wedstrijden bleven trouwens een talrijk publiek lokken, ook al konden beide ploegen lang niet hun sterkste elftal tussen de lijnen te brengen, want veel fanionspelers zijn immers gemobiliseerd en naar het front uitgestuurd.

10

Hoe zit het intussen meet de ontspanning in de frontstreek zelf? Op geregelde tijdstippen genieten de frontsoldaten uiteraard over rustperiodes, waarvoor ze zich naar enigszins veiliger oorden kunnen terug trekken. Rust moet hier niettemin gerelativeerd worden, want de “rustvoormiddagen” worden desalniettemin niet zelden gevuld met militaire oefeningen. ’s Namiddags is er echter ruimte voor sport, spel ontspanning en ’s avonds kan er al eens een concertje worden meegepikt, want in menig regiment hebben muzikanten zich verenigd in een gelegenheidsorkest. De schaarse vrije tijd wordt uiteraard ook benut voor het schrijven van brieven naar huis. De legerleiding hecht daar bijzonder belang aan – desnoods worden analfabeten “geholpen” bij dit karwei – want regelmatig nieuws van de familie is goed voor het moreel van de troepen. In 1918 telt de Army Postal Officie van het Brits leger eventjes 4000 man in dienst om het postverkeer van het “echte” front naar het thuisfront, en omgekeerd, vlot te laten verlopen. Ze maken er een erezaak van dat de brieven steeds binnen de drie à vier dagen ter bestemming kwamen, een krachttoer in deze chaotische tijden. Kennen de “frontbibliotheken” maar een bescheiden succes, met des te meer ijver wordt de vrije tijd opgevuld met het kaartspel. Vooral éénentwintigen wordt bijzonder populair en ook toen al was op het | de Commeere |

einde van de rit de “bank” meestal de grootste winnaar, want niet zelden wordt er inderdaad voor grof geld gespeeld. Terloops: verstrooiing kon uiteraard ook buiten het kamp worden gezocht. En gevonden. Met name de bordelen in het noorden van Frankrijk – daar eufemistisch omschreven als “maisons de tolérance” – moeten drukke dagen hebben gekend. Hoe anders te verklaren dat in 1916 bij het Australische leger 85 soldaten op duizend aangetast bleken door een venerische ziekte. Met 36 “slachtoffers” op duizend deed het Engels leger amper beter. Terug echter naar het gezonde vertier tijdens de rustdagen, nl. sport. Britse officieren geven zich daarbij vooral over aan rugby en cricket, maar het is vooral voetbal dat onder het simpele soldatenvolk immens populair wordt. Regimentsploegen bekampen mekaar alsof de wereldvrede ervan afhangt. Aldus heeft de Eerste Wereldoorlog het voetbal in het algemeen, en het Belgische en dus ook Brugse voetbal, een nieuw elan geven. Tot voor de oorlog was het voetbal immers nog niet de volkssport bij uitstek die het later zou worden – niet iedereen kon zich voetbalschoenen en een heuse lederen bal veroorloven - maar tijdens de wereldbrand wint het voetbal sterk aan populariteit. Dat gebeurt niet toevallig. In het Britse leger wordt sport, en dus voetbal, aangezien als een deel van de paramilitaire vorming en tijdens wedstrijden onder regimentsploegen blijkt al snel dat de Britten behoorlijk kunnen sjotten en dat voetbal een aangenaam kijkstuk kan zijn, ofschoon er dikwijls op geïmproviseerde voetbalvelden moet worden gespeeld. Zo wordt in De Panne een terrein gewoon op het strand afgebakend. Het voetbalvirus slaat trouwens ook over op scholieren en studenten wie het niet aan vrije tijd ontbreekt, nu scholen en universiteiten gesloten blijven. De militaire voetbalpartijtjes in het flard onbezet België krijgen trouwens al snel een internationaal karakter wanneer de Belgische regimentsploegen

LIJNWVL3640_ad_Nieuwsblad_01_indd.indd 1

€ 0,30/min

08/06/11 16:31

De Lijn. Daar zit muziek in.

11


12

zich meten met gelijkaardige Engelse teams. Finaal worden de beste Belgische voetballers samengebracht in een heus legerelftal: de Front Wanderers, een naam die werd bedacht door de Oostendenaar Charles Calmeyn, de gewezen voorzitter van het Provinciaal Comité West-Vlaanderen van de Kon. Belgische Voetbalbond. Drie van de sterkhouders van de Front Wanderers zijn lid van Club Brugge, dat in totaal trouwens negen spelers naar het Ijzerfront ziet vertrekken. Deze steunpilaren zijn Felix Balyu, Leon Vandevoorde en de legendarische Hector Goetinck. Ook Cerclespeler Dominique Baes is een vaste waarde in het elftal dat al snel furore maakt in heel Europa. De Front Wanderers moeten nochtans om de haverklap met een wisselende samenstelling aantreden daar alleen op vrije spelers kan worden gerekend en dus naar vervangers moet worden gezocht voor de titularissen die in de loopgraven verblijven. Het belet niet dat de Front Wanderers meestal een ijzersterk elftal tussen de lijnen konden brengen en daarbij zo veel furore maken dat ze al snel worden uitgenodigd om ook

Dominique Baes aan het front. | de Commeere |

buiten oorlogsgebied op te treden, invitaties waar ze vanzelfsprekend wat graag op ingaan. Zo treden ze o.m. in diverse steden van Engeland, maar ook in Frankrijk en zelfs Italië. Daar zetten ze trouwens bij herhaling spraakmakende resultaten neer zoals bijvoorbeeld een 0-1 overwinning tegen de profs van Celtic Glasgow. Het is dus allerminst toevallig dat het Belgisch nationaal elftal dat twee jaar na oorlog op de Olympische Spelen in Antwerpen goud wint, liefst zes gewezen spelers van de Front Wanderers in de rangen telde. Ook koning Albert I is de sportieve esbattementen binnen het leger trouwens erg genegen want op een gegeven ogenblik schenkt de vorst zowaar 800 paar voetbalschoenen. Het is echter niet al vrolijkheid bij de Front Wanderers. Enkele spelers sneuvelen tijdens gevechten – ene De Bruyne sterft zelfs twee dagen voor de wapenstilstand. Bijzonder tragisch is ook het overlijden van Cerclespeler Dominique Baes. Op weg naar een training in het vooruitzicht van een interland tegen Engeland in Londen wordt

stelt voor:

Benny Scott

“75” in Vulle Form & Levendig! irtuoos Met 5-mans-orkest o.l.v. accordeon-v Johnny Clarysse ke dosis humor • Eigen ‘Brugsch’ repertoire • Een flin g’ Elvis Presley • Een ode aan zijn groot idool ‘The Kin

Zat.7 maart 2015 om 19.30 en Zon. 8 maart 2015 om 14.30

nt-Pieters) Cultureel Centrum De Dijk, Brugge (Si 0 44 30 60 Tickets: 15 euro bij C.C.Brugge op 05 of bij In&Uit, Concertgebouw Brugge


hij in Gyverinckhove door een kogel getroffen. Daags nadien sterft hij in het militair ziekenhuis in Beveren aan de Ijzer. Ook de Clubspeler Louis Van Belle zal niet uit de oorlog terugkeren. Na de oorlog wordt het elftal van de Front Wanderers uiteraard opgedoekt, zij het dat de spelers nog geregeld samenkomen voor het betwisten van galawedstrijden, meestal ten voordele van een of andere vereniging die zich ontfermt over de familieleden van oorlogsslachtoffers. Een dergelijke wedstrijd zou bijvoorbeeld worden gespeeld om fonds te verzamelen voor een gedenkteken ter nagedachtenis van de leden van Cercle Brugge die de oorlog niet hebben overleefd. Een soort uitloper van de Front Wanderers wordt na de oorlog de zgn. Kentishbeker (een driehoekstornooi tussen de legerelftallen van België, Frankrijk en Groot-Brittannië), genoemd naar de Britse officier die een promotor was voor de voetballerij tijdens de oorlog. 14

De sportieve gebeurtenissen van de Front Wanderers spelen zich dus ver af van Brugge waar, naarmate het jaar 1918 vordert de hoop op vrede steeds groter wordt. Berichten over geallieerde offensieven geven voeding aan die hoop, al maken de Duitsers niet direct aanstalten op zich terug te trekken. Dat gebeurt eigenlijk pas in oktober en niet nadat ze eerst nog hun werkplaatsen in La Brugeoise, alsmede enkele (spoor)wegbruggen rond de stad hebben opgeblazen. Luttele dagen nadien al brengen koning Albert en koningin Elisabeth al een (incognito)bezoek aan Brugge, op 25 oktober gevolgd door een officiële visite. Het vorstenpaar wordt er geëscorteerd door het 2de Karabiniers en het 1ste Gidsen en vergezeld door hogere Britse en Franse officieren en ook door Roger Keyes, de Britse schout-bij-nacht die het bevel voerde tijdens de raid op de haven van Zeebrugge. Op 27 oktober gaat de koning trouwens ter plekke de resultaten van deze raid bekijken. Tijdens zijn officiële intrede wordt de vorst uiteraard geestdriftig onthaald, al slaat dit enthousiasme bij sommigen al snel om in haatgevoelens jegens | de Commeere |

Duitsgezinden. De plunderingen die daaruit voortvloeien zijn niet de fraaiste bladzijden van de bevrijding. Overigens wordt het herwonnen geluk ook nog getemperd door een epidemie van de Spaanse griep die in nauwelijks enkele maanden tijden honderden Brugse slachtoffers eist. Eens de laatste Duitser uit Brugge vertrokken, is koning Albert I overigens zelden uit de buurt van Brugge. In het neogotische kasteel van baron van Caloen in Loppem voert hij immers intense gesprekken met de politieke leiders van het land. De vorst is immers bevreesd dat de ontreddering van vier jaar oorlogsleven, gekoppeld aan de hoge werkloosheid, wel eens tot revolutionaire oprispingen binnen het land zouden kunnen leiden. Om dit gevaar af te wentelen drijft de koning dan ook enkele structurele maatregelen door, zoals de invoering van het enkelvoudig stemrecht, de erkenning van de vakbonden en het recht op staken. Aldus valt het leven in Brugge en elders opnieuw in zijn vroegere plooi, zij het met mondjesmaat. De kolenbevoorrading en de voedselvoorzienig komen bijvoorbeeld slechts moeizaam op gang. In het eerste naoorlogse voetbalseizoen domineert Club Brugge de competitie die opnieuw op nationaal niveau is georganiseerd. Negen spelers waren van het front teruggekeerd en de oorlogsjaren hadden hen blijkbaar gestaald en goed getrainde mannen van hen gemaakt. Bovendien – allicht geïnspireerd door de Engelse legerelftallen waartegen ze tijdens de oorlog hadden gespeeld – schakelde Club over op het zgn. kick and rushvoetbal, gestoeld op werkkracht en karakter, twee kenmerken die ook vandaag nog van Club Brugge een volksgeliefde voetbalvereniging maken.

INTERPARKING IN BRUGGE

4.000 plaatsen in het Centrum ‘t Zand

€ 1,20/u

Biekorf

€ 1,40/u

Zilverpand

€ 1,40/u

Katelijne

€ 1,40/u

Pandreitje

€ 1,40/u

Info : Hoefijzerlaan, 12 - 8000 Brugge - T. 050 33 90 30

van de stad

AVONDTARIEF*

€ 0 2,5 PER AVOND

TARIFICATIE PER KWARTIER vanaf 2de u

OPEN 24/24u 7/7

*vanaf 19 uur, en parking verlaten voor 7 uur ‘s ochtends

www.interparking.be 15

> PEER

Peer onthaalbeambte?

16

’79 kandidaten voor onthaalbeambte bij Dienst Cultuur!’ zuchtte mijn werkloze vriend Peer. 79! Voor een werfreserve voor invalbeurten bij eventule afwezigheid van een of meer vaste onthaalbeambtes. Partime, amper 17 uur per week, ’s avonds en tijdens het weekend want hoe zot ze soms ook zijn, geen enkele Bruggeling gaat op pakweg een dinsdagochtend naar een toneel- of een theatervoorstelling om het onthaalpersoneel een gunstiger werkschema te bieden. Omdat Peers familienaam met een A begon, mocht hij als eerste het sollicitatiekantoor binnen stappen. De laatste kandidaat zou dit 3 dagen laten mogen doen. Drukke dagen voor het selectiepersoneel, trouwens een van de weinige branches waar het nog echt goed ‘draait’! ‘Het verliep zeer vlot,’ vertelde Peer me. Of hij de cultuuroorden in Brugge kende? Uiteraard. De stadschouwburg! En enkele zaaltjes in de randgemeenten, uit zompige poldergrond opgerezen in vervlogen tijden waarin cultuursubsidies met hopen door deuren en vensters werden gegooid. Of hij onthaalervaring had? Ge moogt zekers zijn! Peer was ooit vrijwilliger in een creatief aterlier, waar hij iedere zaterdagochtend in stond voor de opvang van cursisten die bloemvazen probeerden te tekenen, canvas met acrylverf bekladderden, beelden kapten of potten draaiden. Onthaalervaring zat! En dan nog, | de Commeere |

laat ons maar heel eerlijk zeggen, met een kunstzinnig maar eigenwijs publiek dat zijn vers gezette koffiekannen maar kon appreciëren in die mate dat hun ‘kunstwerk’ vorderde. Opvang van Brugse kunstenaars in spé, en omhoog gevallen docenten, Peer kon er boeken over schrijven. Boeiend, en spannender dan de Aspes, wat eigenlijk niet zo moeilijk is. Of hij een uniform wou dragen? Uiteraard. Peer was in het leger geweest. Dienstplicht. Als je dat tegenwoordig vertelt, dan bekijken de meeste jonge gasten je alsof je in Waterloo aan de zijde van Napoleon stond, doch Peer had wel degelijk 10 maanden lang in een militair uniform rond gelopen. Dat zat dus ook goed. Als Cerclesupporter was hij trouwens heel blij met al dat groen bij de landmacht. Tijdens de selectieproeven in ’t Klein Kasteeltje in Brussel had hij gezegd dat hij niet kon zwemmen zodat ze hem niet in het blauw van de zeemacht … en aartsrivaal Club… zouden hullen. Dicht bij huis, zoals de marinebasis te Zeebrugge of de zeemachtbasis te land, waar zelfs geen beekje stroomt, aan de Brieverweg te Sint Kruis? Nee, liefst niet. Geen 10 maanden blauw. Dan nog liever het diep in Duitsland gelegen groene Altenrath. Of Arolsen, dat bijna in Rusland ligt! Zo fanatiek was hij, en nog steeds, maar daarover zei hij natuurlijk niets want onthaalbeambten zijn doorgaans in het blauw getooid. Met zwarte schoenen!

DRI

DELTA RUBBER INDUSTRIES

Kustlaan 180 - 8380 Zeebrugge - Tel 050/54.66.10

www.deltarubberindustries.be

17

> PEER Over kledij gesproken, iedere cultuurcentrumbezoeker moet zijn of haar jas in de vestiaire achterlaten. Vandaar ook de vraag wat hij zou doen indien een heer dit halsstarrig zou weigeren. Dat was een strikvraagje… ‘Up zen muule sloan!’ Nee, dat kon hij niet antwoorden. Nu toch niet… Dus, beleefd blijven en hem zeer vriendelijk uitleggen dat de zaal meer dan degelijk verwarmd werd. En dat zijn jas er even veilig als op zijn schoot was. En dat het gratis was. En dat het helaas een verplichting was, voor de brandverzekering en zo. Peer stond versteld van de zever die hij uitkraamde want eigenlijk vertrouwde ook hij vestiares niet echt. En wat zou hij doen als hij ergens in een hoekje een verfrommelde servet ziet liggen? De poetsploeg bellen? Rare vraag. Ooit fietste hij langsheen de stadschouwburg en het portaal lag vol papiersnippers. Misnoegde toeschouwers die massaal hun programmaboekje hadden verscheurd? Een carnavalesk theaterstuk? Een kindervoorstelling? Peer wist het niet. | de Commeere | 18

En nu maar zeuren over een verloren servetje. Een diplomatisch antwoord drong zich op. ‘Wel,’ sprak hij het selectiepanel toe, ‘toen ik in het creatief atelier werkte, lagen de vloeren aan ’t eind van de cursussen vol rommel. Je weet hoe kunstenaars zijn hé. Die laten werkelijk alles rondslingeren. En wat doe je dan? Oprapen en in de vuilnisbak kieperen.’ Voila, doelpunt, vond Peer. En het was niet eens gelogen… Kortom, na zo’n positief gesprek konden ze niet meer naast me kijken, vond Peer. Maar, wat had je gedacht, het was inderdaad opnieuw noppes. Hij relativeerde als volleerd afgewezen sollicitant met een vraag: ‘Als jij naar een voorstelling gaat, door wie word je dan het liefst naar je zitje begeleid? Door een tot net over haar knieën modieus geplisseerd fris blond poppemieke of door een oude grijze zak in blauw slobberig confectiepak uit de C&A?’ Ik kwam helaas niet verder dan: ‘EUH…’ MABO

Verse kip aan ‘t spit en ribbetjes Gespecialiseerd in Belgische bieren

www.depoulin.be Havenstraat 1 - 050/ 680 145 Wijngaardstraat 11 - 050/ 692 038

19

> GILLES COULIER

Gilles Coulier Brugse regisseur maakt furore

20

Stadsgenoot Gilles Coulier (28) timmert aardig aan de weg als regisseur. Na een aantal bekroonde kortfilms (IJsland, Paroles en Mont Blanc) werkt hij nu aan een serie met en over het populaire comedypersonage Freddy De Vadder.

| de Commeere |

“In feite ben ik relatief laat met het medium film in contact gekomen”, vertelt Gilles. “Ik was 14 jaar toen ik mijn eerste film keek. Films kijken was bij ons thuis niet de gewoonte. Eens ik begon met films kijken, was dat meteen maniakaal en wilde ik er alles over weten. Na mijn humaniora aan het Sint-Lodewijkscollege trok ik naar de hogeschool Sint-Lukas in Brussel om er audiovisuele kunsten te volgen.” Tijdens die studies viel Gilles’ talent snel op. Zijn debuutfilm Ijsland mocht hij gaan vertonen op de studentencompetitie in Cannes. Couliers afstudeerfilm Paroles was geselecteerd voor diverse internationale filmfestivals en won de juryprijs van het kortfilmfestival van Leuven. Het prijzengeld gebruikte hij om z’n eerste professionele kortfilm Mont Blanc te maken. Mont Blanc is een tragikomische roadmovie over een doodzieke vader die nog eens samen met zijn zoon de Mont Blanc wil zien. Wim Willaert, met wie Gilles graag en vaak samen werkt, speelt de hoofdrol. Mont Blanc was één van de 9 kortfilms die in 2012 vertoond werden in Cannes. Er waren 3.000 inzendingen… “De thema’s die in mijn films vaak terug keren zijn weg gaan, terug keren, familie… Het zijn heel erg persoonlijke films. Ik maak veel gebruik van stevig aangezette metaforen. De stijl die ik hanteer hangt af van het soort film, maar je kunt wel zeggen dat ik een aanhanger ben van het realisme.” Welke voorbeelden heeft hij als regisseur? “Dat zijn er heel wat. David Lynch, Mike Lee, maar ook een meer ‘commerciële’ filmmaker als Christopher Nolan.

> GILLES COULIER Zijn Batmanfilm The Dark Knight vond ik fantastisch. Het is dus niet zo dat ik enkel van cinefiele films hou.”

West-Vlaams Gilles Coulier is geboren en getogen in Brugge, maar woont nu, om carrièreredenen, in Antwerpen. “Toch ben ik trots op het feit dat ik Bruggeling en West-Vlaming ben. Ik hou ook van het West-Vlaams dialect. In zowat al mijn producties spreken de acteurs hun eigen dialect, in veel gevallen is dat WestVlaams. Een acteur speelt veel natuurlijker als hij de taal spreekt die hij gewoon is te spreken.” In Gilles’ nieuwste wapenfeit, Bevergem, voert het West-Vlaams zeker de boventoon. Bevergem is een serie over de bekende comedyfiguur Freddy De Vadder, de kettingrokende marginaal uit Menen. Het idee achter de serie is van Bart Vanneste (alias Freddy De Vadder). De cast bestaat uit een

hele reeks West-Vlaamse comedians en acteurs: David Galle, Gunter Lamoot, Wim Willaert, Maaike Cafmeyer, Piet De Praitere, Sébastien Dewaele… Zij hielpen allemaal meedenken voor de serie. In het najaar komt Bevergem op Canvas. “We tonen Freddy zoals hij is naast het podium. De succesvolle artiest die zich terug trekt in het kleine dorpje Bevergem. Het wordt een zogeheten dramedy, een mix tussen drama en comedy.” Wat mogen we verder nog van Gilles Coulier verwachten? “Naast een project waarover ik nog niks mag zeggen, werk ik aan een film die zich afspeelt in het Oostendse vissersmilieu.”

Ruben De Ville

| de Commeere | 21

THE ART OF CONTEMPORARY PRINTING DRUKKERIJ DIE KEURE

K L E I N E PAT H O E K E W E G 3 - 8 0 0 0 B R U G G E T E L . 0 5 0 4 7 1 2 7 2 - FA X 0 5 0 3 4 3 7 6 8 w w w. d i e k e u r e . b e - i n f o @ d i e k e u r e . b e

Guy GUY Poelvoorde POELVOORDE - A PASSIoN PASSION For FOR PAINTINGS e EEUW AANKOOP AANKOOP EN EN VERKOOP VERKOOP SCHILDERIJEN SCHILDERIJEN VAN VAN DE DE 17 17e EEUW TOT TOT HEDEN HEDEN TEGEVRAAGD: KOOP gEVRAAgD: schilderijen vanPERMEKE, Brugse schilders zoals TE KOOP schilderijen van PAUL GASTON BOGAERT, RECKELBUSCH, DESLOOVERE, DESLOOVERE, VAN VAN ACKER ACKER RECKELBUSCH,

Restauratie- en conservatieadvies - Gratis expertise - Discretie verzekerd - Enkel na afspraak Pitsenbosdreef 7, 8200 Brugge - Tel 0475 39 34 98 - Fax 050 33 21 59 www.guyart.com - e-mail: [email protected] 23

GRATIS

ten c e f f e e All ere d n a n ook va gen in n i l l e t s in ving e g r a a bew

Kopen? Bouwen? Herfinanciering? Hypotheeklening ARGENTA!

Kantoor Hollevoet Patrick Frits Vinckelaan 169a - 8450 Bredene 059/33 00 55 FSMAnr. 41638 Stationsstraat 3 - 8420 De Haan 059/23 44 44 FSMAnr. 41638 Gistelsesteenweg 153 8200 Sint Andries 050/38 92 92 FSMAnr. 41638

> CAFÉ VLISSINGHE

Café Vlissinghe viert 500 jaar!

24

Wat wel eens “Brugges oudste herberg” wordt genoemd, Café Vlissinghe in de Blekerstraat viert dit jaar zijn 500ste verjaardag. Al sinds 1515 huist daar onafgebroken een kroeg. En dat kon natuurlijk niet onopgemerkt voorbij gaan. Er zijn dan ook een hele rist activiteiten uitgewerkt om die verjaardag te vieren. Het erfgoed in en rond het café staat daarbij centraal. Uitbater Bruno Chinitor en de Erfgoedcel Brugge besloten om alle festiviteiten te bundelen vanuit zes erfgoedobjecten die verbonden zijn aan de herberg en zijn geschiedenis. Dat zijn de gastenboeken, het schilderij “Theunis en zijn wijf”, een porseleinen tapkraan, krulbollen, de bekers van KunstGenegen en de spaarkas. Deze zes items zullen tijdelijk worden opgesteld in een wisselende presentatie in de hal van de herberg. De voorbije maanden zijn ook heel wat interviews afgenomen van vorige uitbaters en stamgasten. Die zijn ook doorlopend en afwisselend te zien in de inkomhal. Maar er is méér. Zo komt er een eigen feestbier, zullen er lezingen zijn op Erfgoeddag en Open Monumentendag en staat zelfs de terugkeer van een krulbolbaan in de tuin van de herberg op het programma! | de Commeere |

Bruno: “Ons eerste erfgoedproject dat zijn de stamgastboeken. Die werden bijgehouden van 1906 tot net voor de Tweede Wereldoorlog. Ze bevatten heel wat namen van bekende bezoekers zoals Constant Permeke en Flori Van Acker. We knopen tussen haakjes aan met de oude traditie en zullen opnieuw stamgastboeken introduceren”. Bruno wil in het feestjaar de bezoekers ook meer en terug beter binden aan zijn café. “Dat doen we met lidkaarten. Op onze activiteiten tijdens het feestjaar kan je stempels verzamelen. Een volle kaart geeft recht op een lidmaatschap in de “Orde van de 500”. “ Een ander initiatief is dat Bruno en zijn Grietje met nog een andere wat teloor gegane traditie willen aanknopen. Ze vragen alle gasten een verjaardagskaartje te sturen uit hun land of stad. Alle kaartjes krijgen een plaats in het café en op de facebookpagina. “Omdat het programma voor ons feestjaar erg uitgebreid is en bovendien constant wordt bijgestuurd kan je alles netjes volgen via onze website en onze facebookpagina. Je kunt daar alle info vinden over lezingen, evenementen, muziekoptredens en dergelijke. Maar ook rond de tentoonstellingen die er

> CAFÉ VLISSINGHE zullen komen in het Volkskundemuseum en in het stadsarchief en rond de activiteiten met externe partners zoals bijvoorbeeld het Comité voor Initiatief. “ De geschiedenis van deze herberg gaat dus terug tot 1515 (althans, volgens de oudst teruggevonden geschreven bronnen van de zestendelen. Alleen het interieur al alleen is –los van de verhalen- de moeite waard om te bekijken. De Vlaamse stijl van dat interieur gaat terug tot 1869. De muren hangen en staan vol met volkskundige verzamelobjecten en herinneringen. En er is natuurlijk de authentieke

“buzestove”. Het bijgebouw in de tuin is ingericht naar de smaak van de Kunstgenegen, een kunstenaarskring gesticht in 1894. Wil je op de hoogte blijven van alle activiteiten in dit feestjaar, neem dan gewoon geregeld eens een kijkje op de facebookpagina van Café Vlissinghe.

Nico Blontrock

| de Commeere |

Commeere Comedy Cup VI op zaterdag 28 maart 2015 Stadshallen Brugge (Belfort)

Zin om nog eens goed te lachen? In een mooi historisch kader dan nog wel, en met een gratis portie Brugge Kaas? Goed nieuws! Op zaterdag 28 maart heeft in het Belfort in Brugge de zesde editie van de Commeere Comedy Cup plaats. Acht beloftevolle comedians rekenen op uw lach in dit populaire comedyconcours. Ze brengen elk een act van negen minuten. U bepaalt zelf wie met de publieksprijs, bakken Brugse Zot even hoog als de gestalte van de winnaar, naar huis gaat. Special guest Bert Gabriëls, bekend van Zonde van de Zendtijd, sluit de ongetwijfeld memorabele avond af. Master of ceremony Bart Vantieghem praat én zingt alles op hilarische wijze aan elkaar. Tickets: 10 euro Tickets verkrijgbaar bij In&Uit (‘t Zand 34) en www.ticketsbrugge.be, te reserveren via 0497 37 44 95 of [email protected] en vanaf 1 maart in de voorverkoopadressen Estaminet (Astridpark) en De Kantine (station Brugge).

25

> LE TRAPPISTE

Le Trappiste: bier proeven in een eeuwenoude kelder

26

Met nu al meerdere eigen brouwerijen en diverse gespecialiseerde kroegen zet Brugge zich steeds nadrukkelijker op de kaart als echte bierstad. Het biertoerisme groeit en bloeit. Ook Le Trappiste speelt een rol in dit verhaal. Uitbater Regnier Demuynck is al tientallen jaren gepassioneerd door het gerstenat. In zijn sfeervolle kroeg in een eeuwenoude kelder in de Kuipersstraat biedt hij samen met vennoot Andrea een ruime collectie Belgische maar ook heel wat buitenlandse bieren aan. “Mijn passie voor het bier is eigenlijk ontstaan in m’n studententijd”, begint Regnier zijn verhaal. “Ik studeerde in Kortrijk maar daar dronken we vooral gewone pintjes. Omdat we met een groep vrienden toch iets meer wilden trokken we naar Brugge. Maar bepaald naar het Brugs Beertje dat toen net z’n deuren opende. We spreken van begin jaren ’80. Een nieuwe wereld ging voor ons open. Ik herinner me vooral de kennismaking met Straffe Hendrik en het Bush bier.”

| de Commeere |

Biertempel Voordat Regnier professioneel met bier aan de slag ging, was hij enige tijd actief in de bank- en autosector. In 1996 opende hij samen met z’n toenmalige echtgenote de Biertempel, een speciaalzaak in bieren vlakbij de Grote Markt in Brussel. “Ook in Brugge, in de Philippestockstraat, openden we een gelijkaardige winkel. We hadden er een leuke mix van zowel toeristen als een publiek van kenners uit de regio”, legt Regnier uit. “Vooral de geschenkpakketten gingen vlot over de toonbank. Favorieten bij het grote publiek zijn de eigen, lokale bieren en de reeks trappisten.” In 2012 stapte Regnier uit de bierwinkels en ging op zoek naar een nieuwe uitdaging. Die vond hij in de vorm van het toen leegstaande kelderpand in de Kuipersstraat 33. Het pand kent een lange horecageschiedenis.

Bruine kroegsfeer Zo was het lange tijd een ‘piano-bar’, daarna een karaokezaak met breugelmaaltijden en ten slotte een loungebar voor een rijper publiek. Doordat die

> LE TRAPPISTE laatste zaak over de kop ging kwam het dus leeg te staan en rook Regnier zijn kans. “Het opmerkelijke is dat ik hier eind de jaren ’80 nog heb gewerkt als ‘extra’, bij Dirk Vanhooren in de toenmalige ‘13de eeuwse kelder’. In januari 2013 begonnen we, mijn toenmalige vennoot Martin en ik, met de werken en in mei van dat jaar gingen we open. Het meeste werk bestond uit het leeghalen van de zaak, die nogal een strak lounge-interieur had en dat was dus helemaal niet wat we wilden”, klinkt het bij Regnier. “We gingen resoluut voor de bruine kroegsfeer.” Regnier leerde zijn Engelse vennoot Martin kennen toen die in zijn bierwinkels over de vloer kwam. Hij had toen al in Manchester een Belgisch getint biercafé met de naam Le Trappiste. Ze besloten om de handen in elkaar te slaan voor een gelijkaardige zaak in Brugge. Martin kwam telkens voor enkele dagen naar Brugge en keerde dus iedere keer terug naar vrouw en kind in Engeland. Een moeilijke situatie. “Zeker toen ze er onverwacht nog een kindje bij kregen was dat niet evident. Martin besloot toen zelf om eruit te stappen en zijn aandeel over te laten. Ondertussen is hij in Australië zijn geluk gaan beproeven”, weet Regnier.

Italiaanse Bruggeling “Gelukkig vond ik in de persoon van Andrea D’Aniello al vlug een nieuwe vennoot. Andrea komt

uit Italië maar woont en werkt al acht jaar in Brugge én kan vlot overweg met onze taal. Velen kennen hem wellicht nog uit de trattoria Trium in de Academiestraat. Ik kende hem vooral als een fervent bierliefhebber. En hij is ook een kenner van de buitenlandse bieren, daardoor zijn we complementair.” De zaak loopt al aardig vol als we er op een zaterdag in de vooravond een bezoekje brengen. Zowel Bruggelingen als toeristen genieten er van één van de 15 bieren van het vat. Daarnaast zijn er nog tientallen bieren op fles verkrijgbaar, in de drankenkaart overzichtelijk ingedeeld per categorie. Voor wie niet direct kan kiezen is er ook een degustatieplankje; verschillende biertjes in kleinere glaasjes om te proeven en vergelijken. Tot slot vragen we Regnier wat zijn zaak uniek maakt ten opzichte van de andere bekende Brugse biercafés. “Naast een ruim aanbod Belgische bieren verwennen we de liefhebbers ook met heel wat buitenlandse bieren. Zeker mensen met reeds een ruime kennis van het eigen bier weten zo’n uitbreiding wel te appreciëren. We gaan hier ook steeds voor stemmige muziek, vooral blues en jazz, op een beperkt volume. Zelfs heel wat jonge mensen laten me weten het aangenaam te vinden dat ze hier nog vrienden rustig een babbeltje kunnen doen. Bij het genieten van een lekker biertje natuurlijk!” Piet De Ville

| de Commeere |

Keldercafe Le Trappiste 15 bieren van ‘t vat, 100 bieren op fles Kuipersstraat 33 - 8000 Brugge - Belgium www.letrappistebrugge.com +32475455066

27

> LEZERSRUBRIEK

Hooggeachte redactie Chevalier

Dichtbundel

Pierre Chevalier moet 300 euro betalen omdat hij achter het stuur telefoneerde. Ik vind dat er toch ver over. P.C., Assebroek

Wanneer geeft politierechter Pter Vandamme zijn gedichten in boekvorm uit? Of moet ik eerst 120 km per uur op de expresweg rijden? G.D., Brugge

De Commeere: Maar voor dat geld kreeg hij er wel internet en HD-televisie bij. Hij moet dus niet al te veel mopperen.

Kloosters Nico Blontrock en Jean-Pierre Drubbel schreven een mooi boek over de kloosters in Brugge. Een echte aanrader. N.B., Sint-Kruis 28

De Commeere: het boek kan in de stadsbibliotheek worden ontleend. Staat in het rek met de non-fictie.

De Commeere: voor een voorpublicatie volstaat het al om aan 40 in Zone 30 te rijden.

Lint Ik heb deze week een nieuwe schrijfmachine gekocht. Kan schepen Annick Lambrecht eens het lint komen doorknippen? J.W., Sint-Michiels

De Commeere: Nog even geduld. Ze moet eerst nog de linten van zeven nieuwe zebrapaden doorknippen.

Charlie Waar kan ik nog een sticker bemachtigen met “Je suis Charlie”? J.K., Koolkerke

De Commeere: In de Carrefour is de voorraad uitverkocht. Wel nog beschikbaar zijn stickers met “Je suis Renaat”.

Opgesloten Ereschepen Jean-Pierre Vanden Berghe geraakte na een vergadering van het Cerclebestuur in het Jan Breydelstadion opgesloten in het toilet. Komt dat maar eens tegen! H.V.D., Sint-Andries

De Commeere: Volgens Pol Van Den Driessche had een zeiker van Club de sleutel weggestopt.

Belastingen Ik vertik het al jaren om de provinciebelastingen te betalen en ik ben er nu eindelijk vanaf. Zopas kreeg ik immers een brief met “laatste verwittiging”. B.L., Ver-Assebroek

De Commeere: Misschien eens zelf naar de gerechtsdeurwaarder gaan. Het moet niet altijd van een kant komen.

> LEZERSRUBRIEK

verlovingsring & trouwringen

Slimste (1) Zo hoor je het ook eens van iemand anders: de West-Vlamingen zijn de slimste studenten. H.V., Brugge

De Commeere: We hebben tog alteid al gezeht dat we heel slim zein.

Slimste (2) Een studie van de universiteit Leuvens heeft het uitgewezen: de West-Vlaamse studenten zijn de slimste. G.K., Assebroek

De Commeere: Jammer dat al die studenten nadien in Gent of Leuven blijven plannen zodat er geen enkele in de gemeenteraad zit.

Trouw met mij... Wij maken uw trouwringen! Ook met uw (mama’s) oud goud. FABRICATIE & ADVIES Fabrigold: juwelenfabrikant 18kt goud & diamant

FABRIGOLD BRUGGE Maalsesteenweg 187 Tel. 050 35 35 02 Open van dinsdag tot vrijdag 10-12 en 14-18u, zaterdag doorlopend tot 17u.

www.fabrigold-brugge.be

29

> ’T SANTPOORTJE EN LA PORTA

’t Santpoortje en La Porta Sfeercafé en gastronomische Italiaan op één adres

30

Een kleine tien jaar terug opende Hendrik Lavaert café ’t Santpoortje op ’t Zand. De zaak groeide in de loop der jaren uit tot één van de populairste cafés in de stad. ’t Santpoortje is er voor een breed publiek. “Van de werkman tot de notaris. Iedereen is even welkom”, vertelt Hendrik. In de vooravond heerst er een gezellige aperitiefsfeer. De goed getapte Jupilers zijn befaamd. ’s Avonds, wanneer de restaurantgasten hun maaltijd beëindigd hebben, klimt het volume met een paar decibels, gaat de sfeerverlichting aan en ontpopt ’t Santpoortje zich tot een swingcafé met ambiance tot in de vroege uren. Hendrik, liefhebber van de betere keuken en fervent hobbykok, droomde er al een tijd van om een restaurant uit te baten. Hij zocht naar een geschikte locatie, tot hij besefte dat dit misschien ook kon boven ’t Santpoortje, waar tot dan zijn bureau was. Na complexe verbouwingswerken, het betreft een oud pand, opende vier jaar geleden bistro La Porta de deuren. Het resultaat mag er zijn. Het interieur oogt zowel stijlvol als gezellig. Is het niet moeilijk om restaurant te houden boven een druk beklant café? “De muziek gaat beneden

| de Commeere |

pas luider als de restaurantklanten hun maaltijd beëindigd hebben. Dat valt dus allemaal goed mee. Klanten van het restaurant kunnen er ook voor kiezen om iets verder naar achter te zitten, waar het rustiger is. Anderzijds hebben we ook heel wat klanten die net komen voor die gezellige drukte.” Hendrik houdt van Italië en van de keuken van het schiereiland, dus het was snel duidelijk dat het een Italiaans restaurant zou worden.“Ik heb er van bij het begin voor gekozen om de betere Italiaanse keuken te serveren, dus meer dan doorsnee pizza’s, pasta’s en escalopes. Toen wij startten was er in dat genre weinig in Brugge. Wij brengen een creatieve Italiaanse keuken, op basis van dagverse, hoogwaardige producten.”

Tagliata met West-Vlaams rood rund Hendrik bepaalt mee de samenstelling van de kaart, maar het werk in de keuken gebeurt door chefs Jess Wittewrongel en Andy van den Berghe. Zij gingen in de leer bij diverse sterrenchefs en kunnen zich in La Porta creatief uitleven. In de zaal zorgt maître Olivier Logghe samen met Tom Ide voor een goeie ontvangst en bediening. Een blik op de kaart maakt duidelijk waar La Porta voor staat. Bij de antipasti ontdekken we onder meer bruschetta’s met tonijnbuik en gekonfijte sinaas, carpaccio van zeebaars met een crème van parmezaan of, eenvoudig maar heel lekker, een portie San Daniele ham. Ook de pizza’s springen uit de band. Een pizza met geroosterd speenvarken, tonijn en kappertjes vind

> ’T SANTPOORTJE EN LA PORTA je niet overal. Het populairste vleesgerecht is de tagliata, sneetjes rundsvlees met raketsla, parmezaan en rucola, hier gereserveerd met rozemarijnaardappeltjes. La Porta gebruikt als vlees het West-Vlaams rood rund, op biologische wijze gekweekt door boer Rik Delhaye uit Westouter. De tagliata is ook verkrijgbaar met exclusieve buitenlandse vleessoorten als Simmental, Gallega of Hereford. Deze worden geleverd door de bekendste slager van het land, Hendrik Dierendonck. Ook befaamd bij La Porta is een authentieke tagliatelli al ragu. “Een bolognaise zoals het hoort, met een krachtige saus bereid van verschillende vleessoorten. De exacte samenstelling geven we niet vrij”, lacht Hendrik. Uiteraard ontbreekt ook de klassieke osso bucco met safraanrisotto niet op de kaart. Voor visliefhebbers is de ovengebakken zeebaars met venkel, bouchotmosseltjes en inktvis een aanrader, net als de linguini alla vongole.

Naast de à la carte gerechten biedt de zaak ook verschillende menuformules aan en elke middag is er een scherp geprijsde lunch (hoofdgerecht en koffie tegen 15,5 euro). De wijnen in La Porta zijn voor 80 procent Italiaans. Hendrik meent immers dat Italië op het vlak van wijnen voor geen enkel ander land moet onderdoen. “We verkopen onze goede wijnen ook tegen een schappelijke prijs, omdat ik wil dat veel klanten er kennis mee kunnen maken”. Ruben De Ville

Info Bistro La Porta ’t Zand 2 – 8000 Brugge tel 050 330 555 zaterdag en zondag gesloten

| de Commeere | 31

Te huur per week: Prachtig vissershuisje in Ile d’ Oleron (Frankrijk) bij bos en zee. Ile d’ Oleron is een eilandje tussen La Rochelle en Bordeaux, bereikbaar via de langste brug van Frankrijk en is vooral gekend voor zijn oesters en zijn mooi weer (warme golfstroom). Reeds in februari bloeit er de mimosa. Meer info: [email protected].

Call: 059 51 61 91

[email protected]

De Brugse stadskrant 9 e jaargang februari - maart 2015

Recommend Documents