Colofon jaargang 18 nummer 2 December 1999 Redactie Wendy Caan Nathalie van Hemert Onno Kaandorp Edwin van de Ketterij Eric-Wubbo Lameijer Brenda Terpstra Deze uitgave kwam tot stand m.b.v. MS Word 5.1/ MS Word 6.0 en Power Macintoshes alsmede een futuristisch doch eigenzinnig kopieerapparaat. Met dankzegging Scheikunde.
aan
de
Divisie
Redactieadres De Boelelaan 1083 kamer M-154 1081 HV Amsterdam tel. 020-4447510 E-mail:
[email protected] URL: http://www.chem.vu.nl/VCSVU/ PB/index.html Reproductie is toegestaan toestemming van de redactie.
mits
met
Financiële en/of artistieke bijdragen zijn bijzonder welkom.
0
Inhoudsopgave Redactioneel Redactioneel............................................. 1 Bestuurlijk................................................ 2 COSMOS ................................................. 2 ACtueel .................................................... 3 Citaten...................................................... 3 Afgestudeerdenlijst .................................. 3 ExCie ....................................................... 5 De Leesplank ........................................... 5 Opleidingscomissie.................................. 7 Interview met dhr L. Visscher ................. 9 Puzzel..................................................... 12 Wisselaar I ............................................. 13 Wisselaar II ............................................ 13 Citaten.................................................... 14 Oplossing puzzel PB 1........................... 15 Er is ’n tijd van komen ........................... 15 en van gaan ............................................ 15 Uitgerust!!.............................................. 16 Naast de reageerbuis .............................. 17 Toekomst ............................................... 18 Verjaardagskalender .............................. 19
Hier is hij dan, de laatste PB van 1999. Sinterklaas is net achter de rug, en het kerstfeest nadert al snel. We hebben weer een PB vol met informatie. In dit nummer vind je dit keer twee Wisselaars en ook de laatste column van dhr. Vermeulen. Ook vind je een stukje over het lustrum en de almanak. Kijk ook uit naar het stukje getiteld "Leesplank" dat zeker de moeite waard is om te lezen. Na lange tijd van afwezigheid staan er ook weer citaten in deze PB. In de verjaardagskalender staan nu ook de meeste eerstejaars vermeld. Zie je jezelf er niet in staan? Geef dan je geboortedatum nog even door aan de VCSVU. Natuurlijk staan alle commissies er ook weer in, inclusief de OLC!! Dus veel leesplezier en natuurlijk alvast prettige feestdagen gewenst. De Redactie
1
Bestuurlijk Het laatste bestuurlijk van dit millennium. Dramatisch? Helemaal niet. De meeste mensen zijn druk bezig met het millennium. Waar ga ik naar toe? Wat moet ik doen? Wat gaat er gebeuren? Voor het bestuur en de vereniging op zich denk ik dat er weinig verandert door de overgang van 1999 naar 2000. Voor de computer hoeven we niet bang te zijn, die doet het nu ook al niet of nauwelijks. Wat gaat 2000 ons dan wel brengen? Een aantal dingen is al bekend. Het bestuur wisselt immers gewoon door. Op 25 januari vindt de wisselings-ALV plaats. Er moet dan een nieuw bestuur worden voorgesteld. Heb je ook zin in een jaartje besturen? Praat dan even met één van de huidige bestuursleden vóór de jaarwisseling. We zijn er namelijk nog niet uit of we zelf de jaarwisseling wel overleven. Ook in 2000: de commissiemarkt 2000. Een leuke naam voor iets dat gewoon jaarlijks terugkeert. 20 januari presenteren de verschillende commissies zich. Ze geven dan uitleg over wat ze doen, hoeveel tijd er in gaat zitten en hoe leuk het is. Kom ook, en laat je voorlichten. Op 22 maart is het middagsymposium gepland. Dit symposium wordt nu door de VCSVU geregeld in samenwerking met Jaap Overbeek (docent Chemie & Samenleving) en prof. dr. Timmerman. Het moet een groots symposium worden met goede sprekers, kritische discussiepanelleden en een strenge discussie-leider. Maar zonder jullie aanwezigheid kan dit symposium natuurlijk nooit een groot succes worden. Dus schrijf de datum vast in je agenda en maak dit symposium tot een succes. We hebben nu een aantal zaken in 2000 al besproken, terwijl we zover eigenlijk nog niet zijn. Eerst moet Sinterklaas nog jarig worden. Dan komt de Kerstman nog. Voor beiden heeft de AC speciale dingen georganiseerd, lees daarom ook zeker het AC-stukje. Het bestuur zal weer een kerstboom neerzetten. Deze mogen jullie dan versieren. Hij zal zeer waarschijnlijk
wel even traditioneel geleend worden door onze westerburen, maar we hopen dat we de boom dit jaar snel weer terug hebben. Een prettige kerst, daarvoor een fijne Sint en daarna een spetterende jaar / eeuw / millenniumwisseling, Joran
COSMOS De COSMOS begint weer soepel te draaien. Na de terugkeer van Chris en Arjen in de COSMOS, heeft het organiserende deel van de COSMOS weer wat ondersteuning gekregen. We zijn op dit moment met 10 mensen die geregeld met hoge opkomst vergaderen, dus het geheel begint allemaal vloeiend te lopen. De financiën worden op dit moment verzorgd door Saskia en Chris, om de last van Saskia een beetje te verlichten, en voor ieder goed doel is wel een lid van de COSMOS bezig de contacten te onderhouden en uit te zoeken hoeveel geld er nodig is. Tevens hebben we in navolging van de AC een borrelformulier ingevoerd, waarop de voorraden en uitgaven bijgehouden kunnen worden zodat de administratie na afloop iets minder gecompliceerd wordt. Ook met de goede doelen staat het goed. Onlangs hebben we de opbrengst van de sponsorloop gestord op de rekening van de DOS (Dienst OntwikkelingsSamenwerking), die het naar Bolivia heeft gestuurd om daar een onderwijsproject te steunen. Mocht het blijken dat dit onderwijsproject structureel steun nodig heeft dan hebben wij het idee om Bolivia tot het standaarddoel te maken van onze sponsorloop, zodat we ze geregeld kunnen blijven steunen. Op dit moment hebben we ook een nieuw project in onze handen. Bart Martens, exstudent en ex-voorzitter van de VCSVU, heeft de mogelijkheid om via zijn nieuwe werkgever, Sigma Coatings, een mobiele zuurkast te regelen. Omdat wij in het verleden glaswerk en wat andere chemi-
2
sche spullen naar Albanië hebben gestuurd, hebben we nu het idee om te informeren of ze in Albanië misschien geïnteresseerd zijn in de mobiele zuurkast. Het probleem is alleen hoe we de zuurkast daar zouden kunnen krijgen. Als iemand suggesties heeft voor het eventuele vervoer (via hulporganisaties ofzo..), dan kunnen deze gericht worden aan
[email protected]. Namens de COSMOS, Niels Jonker
ACtueel Om te beginnen willen wij (de leden van de AC) Pascal de Haan bedanken voor zijn diensten die hij geleverd heeft voor de AC. We zien je nog wel op de borrels. De afgelopen borrels waren weer erg gezellig. Vooral de borrel van 27 oktober (de divisie-borrel op de onderwijsdag) was gezellig druk, maar moest noodgedwongen redelijk vroeg gestopt worden. Ook de klaverjasdrive van 17 november was erg gezellig. Er waren acht teams die zich hadden ingeschreven en volgens ons had iedereen het wel naar z'n zin (nog gefeliciteerd Casper, Martijn, Bas en Niels jr.) We kunnen het jullie allemaal aanraden volgend jaar mee te doen. Klaverjassen is makkelijk te leren in ± een half uurtje. De voorbereidingen van het kerstdiner zijn alweer in volle gang. Hieronder staan de laatste borrels van dit millenium: di 14 december (Divisieborrel IV) do 16 december 18.30 uur
Kerstborrel Kerstdiner aanvang
te ruimen, want anders hebben de ACleden uren nodig om jullie troep op te ruimen. Tenslotte willen we nog even iedereen veel gezelligheid wensen in deze koude barre wintermaand. Groetjes, namens de AC , Tim Herben en Casper Cusell
Citaten Kars: "Dat ene meisje... hoe heet ze nou... Ze zit ook in het bestuur..." Ingrid: "Nathalie?" Kars: "Ja!" Ingrid: "He Chris, je weet toch wel hoe de bestuursleden heten!" Brenda: "Er zitten drie meisjes en drie jongens in de Webcie." Kim: "Wie dan? Pim? Joran?" Brenda: "Oh ja, Joran! Dan zijn er vier meisjes!" "Slikt Joran Martijn zijn gezeik? Nee,....maar Stijn wel!"
Afgestudeerdenlijst P.R.G.A. Klep Sylvia Lemstra M.H. Lor Abdon Pijpelink E.M. Purperhart Dennis Verzijl
Mensen, haal voor het kerstdiner de pakken en jurken maar weer uit de kast, want jullie worden in gala verwacht. We hopen dat er op de volgende borrels weer veel mensen komen en het weer erg gezellig wordt gemaakt. Daarbij willen we jullie vragen om de rotzooi een beetje op
3
Wist u dat u voor minimaal fl. 10,- per jaar al donateur kunt zijn van de VCSVU? En dat u als donateur op de hoogte wordt gehouden van alle activiteiten? En dat u ook automatisch elke editie van de Papieren Binding ontvangt? Nee? Nu wel. Donateur worden? Stuur een e-mail naar
[email protected]
4
ExCie
De Leesplank
Nog maar net bijgekomen van de excursie naar Hoekloos (zie het verslag elders in de PB), of er hing alweer een inschrijflijst op het VCSVU-prikbord op M1. Het betrof de inschrijflijst voor de excursie naar DSM in Geleen op 9 december. Helaas mochten er van DSM geen eerstejaars mee. De reden hiervoor is dat om de excursie goed te kunnen volgen enige kennis van de organische chemie nodig is. Een verslag van deze excursie zal te lezen zijn in de volgende PB.
Heb je weleens op de leesplank gekeken van de VCSVU? Of weet je niet waar die is? De leesplank is de plank boven de mokkenplank. Op deze leesplank zijn een paar verschillende tijdschriften te vinden: Chemisch 2 Weekblad, NCI (het VNCI-blad) en Intermediair. Ik merk dat deze bladen maar weinig gelezen worden. Hoe komt dat? Heeft niemand in de VCSVU-kamer zin om te lezen? Ik denk dat men vooral lichte lectuur wil lezen. Helaas is goede lichte kost nauwelijks te vinden in M154. Daarom wil ik, ook namens een aantal andere studenten, voorstellen om als VCSVU een abonnement te nemen op het weekblad "Donald Duck". Niet alleen omdat het lichte lectuur is, maar vooral omdat het een geweldig blad is. De Donald Duck is al jarenlang mijn lievelingsblad en ik weet dat dit niet alleen voor mij geldt. Ik wil jullie daarom vragen om mijn petitie te tekenen waarin ik het bestuur vraag om een abonnement te nemen op de Donald Duck. Schroom niet en beken dat ook jij de Duck wilt lezen in de VCSVUkamer!
De eerstejaars mogen wel allemaal mee naar de incursie, de interne excursie, die in januari gehouden wordt. Er zal dan ‘s middags een rondleiding gegeven worden door de glasblazerij en de kas van biologie. Verdere info volgt. Ook probeert de ExCie een tweetal excursies te organiseren in samenwerking met de studievereniging van de UvA, het ACD. Zo willen we samen met hen naar de Kerncentrale in Borssele en naar Corus, het bedrijf dat voorheen bekend stond als Hoogovens. Ook wordt er weer een aantal lezingen georganiseerd. Op 2 december hebben enige deelnemers aan de studiereis over hun belevenissen in Zweden en Denemarken verteld. Ook waren er wat videobeelden van deze reis te zien. Op 21 februari zal Prof. Van Rhenen (de vader van....) een lezing verzorgen met als titel "Moleculaire diagnostiek van de resusbloedgroep". Ook gaat de ExCie proberen voor de Belgische Bier Borrel een Belgische Bier Lezing door een Belgische Bier Professor te organiseren.
Kars Oomkes
Namens de ExCie, Arjen
5
AIO-stukje: fotodissociatie Hallo! Voordat ik losbarst over mijn onderzoek, zal ik eerst even iets vertellen over mijzelf. Ik ben sinds september 1997 hier werkzaam als AIO bij de vakgroep fysische chemie (eigenlijk ben ik OIO, maar dat terzijde). Ik heb scheikunde gestudeerd in Utrecht, en ben daar afgestudeerd in de vastestofchemie (optische eigenschappen van nanokristallijne halfgeleiders). Zoals de meesten van jullie wellicht weten, wordt er in de vakgroep Fysische Chemie onderzoek gedaan naar chemische reacties van moleculen in de gasfase. Wij proberen dit van de fundamentele kant in kaart te brengen. Het type reactie waar ik me mee bezig houd heet fotodissociatie: het uit elkaar vallen van moleculen o.i.v. licht. De moleculen die ik bekijk zijn kleine moleculen zoals CH3I, CH3Br, N2O, OCS, etc. Dit zijn ook moleculen die een belangrijke rol spelen in de atmosfeerchemie. Wat valt er zoal te onderzoeken aan fotodissociatie? Nou, een heleboel. Om een en ander te verduidelijken geef ik als voorbeeld de fotodissociatie van CH3I. De reactie zelf verloopt als volgt:
geeft de bindende potentiaal weer. De bovenste (2) de dissociërende potentiaal.
De dissociatie verloopt nu door het molecuul van de potentiaal (1) naar potentiaal (2) te brengen (aangegeven met een pijl). Dit gebeurt door middel van licht (hυ). Tijdens mijn experimenten gebruik ik hier een laser voor. Het molecuul "glijdt" vervolgens a.h.w. de helling af, hetgeen erop neerkomt dat het uit elkaar valt. Zoals je kunt zien is Ebinding alleen niet genoeg: je hebt (Ebinding + Eoverschot) nodig om het molecuul kapot te krijgen. Nu vraag je je misschien af: Waar blijft die Eoverschot dan? De energie kan zich namelijk verspreiden over verschillende vormen: Vibratie van CH3 • Rotatie van CH3 • Snelheid waarmee CH3 en I uit elkaar schieten (meestal enkele km/s !) Aangeslagen electronen-niveau van I • of CH3
CH3I + hν → CH3 + I De C-I binding wordt dus verbroken. De benodigde energie voor deze reactie is trouwens meer dan alleen maar de C-I bindingsenergie. Er moet een soort drempel worden overbrugd. Onderstaande afbeelding geeft dit schematisch weer. De onderste curve (1)
6
Waar dat energie-overschot nou uiteindelijk in gaat zitten, is één van de dingen die wij proberen op te helderen. Dit hangt namelijk af van de kleur van het licht dat je gebruikt om het molecuul te dissociëren, de rotatie van het molecuul voor de dissociatie, en een hoop andere dingen. Nu kijken we niet alleen waar de energie blijft, maar ook waar de fragmenten blijven. Als je het molecuul "rechtop" zet, is het natuurlijk vrij logisch dat het I-atoom omhoog vliegt, en CH3 omlaag. Probleem is dat moleculen nooit rechtop staan. Moleculen vibreren en roteren tijdens de dissociatie. Daarom gaan de fragmenten ook nooit recht naar boven resp. naar onderen, maar vliegen ze alle kanten op, voornamelijk afhankelijk van hoe het molecuul roteert tijdens de dissociatie. Ik heb de "luxe" dat ik in mijn experimenten van tevoren kan vastleggen hoe het molecuul roteert tijdens de reactie, waardoor ik al min of meer kan voorspellen waar de fragmenten terecht gaan komen. Dan nog komen die fragmenten natuurlijk weer nét even ergens anders terecht dan je zou verwachten, maar dat is dan ook precies datgene wat ik probeer uit te pluizen. Er zijn namelijk eigenlijk meerdere dissociërende potentalen, die elkaar soms kunnen kruisen, en dat maakt het allemaal weer wat ingewikkelder. Het verschilt ook weer per molecuul, hoe de dissociatie verloopt. Bijvoorbeeld: N2O en OCS vallen alleen uit elkaar als ze gebogen worden (in een aangeslagen buigvibratie, dus). Dit heeft weer invloed op waar Eoverschot blijft (veel rotatie) en waar de fragmenten heen schieten. Om dit hele dissociatie-gebeuren te kunnen meten heb ik een monster van een opstelling staan met allerlei vacuüm-
en laserapparatuur met bijbehorende elektronica. Mocht je nog nooit het laserlab van binnen hebben gezien, klop gerust eens aan... Alrik van den Brom.
Opleidingscomissie Waar zijn we mee bezig? De OLC is op dit moment met heel veel bezig. Hierbij kun je onder andere denken aan de invulling van het nieuwe tweede jaar. Ook heb je ongetwijfeld gehoord dat de onderwijsvisitatie langs is geweest. Zij hadden veel positieve kritiek en ook wat aandachtspunten voor verbetering. Hier wordt nu hard aan gewerkt, zodat je binnenkort aan de beste divisie scheikunde in Nederland studeert. Natuurlijk heb jij ook een mening over het onderwijs. Mocht je willen dat die mening meetelt in de faculteit, spreek dan een van de student-leden van de OLC aan. Dit zijn: Saskia, Ramon, Theodoor, Erik en Herman. Wij zullen je opmerkingen de OLC binnendragen. student-leden OLC.
7
HOEZO AFGELOPEN??
Voordat het lustrum definitief wordt afgesloten kan je voor de kerstvakantie de foto’s van het lustrumfeest nabestellen op: www.chem.vu.nl/VCSVU/nabestellen/index.html
8
Interview met dhr L. Visscher Hij zit op een kamertje in de R-gang. Hij doet iets met theoretische chemie. Hij geeft Chemische Binding II aan de tweedejaars. Maar verder weten de meeste studenten niet veel van dr. Lucas (’Luuk’) Visscher.
QuickTime™ and a BMP decompressor are needed to see this picture.
Toen hij in het nieuws (de Ad Valvas) kwam als ontvanger van een subsidie voor jonge chemici, heeft de PB-redactie dan ook met beide handen de gelegenheid aangegrepen om hem beter te leren kennen. Dhr. Visscher werd geboren in Meppel op 23 juni 1966 en groeide eerst daar, later in Nijeveen op. Toen hij zijn studie moest kiezen, twijfelde hij tussen natuurkunde en scheikunde, en wiskunde vond hij ook boeiend. Hij koos voor scheikunde omdat dat hem het meest brede exacte vak leek, natuurkunde en wiskunde kwamen er ook in voor. Omdat hij aanvankelijk technische scheikunde wilde doen, ging hij studeren aan de Rijksuniversiteit Groningen. Later bleek zijn aandacht meer uit te gaan naar de theoretische richting, en hij koos voor theoretische chemie als hoofdrichting en theoretische fysica als bijvak. Wat hem zo aantrok in theoretische chemie is dat je daarin op basis van heel weinig voorspellingen kan doen over heel veel. Met bijvoorbeeld de Schrödingervergelijking (Hψ=Eψ) kun je eigenlijk alle eigenschappen en gedragingen van moleculen verklaren. Visscher: “Het mooie is dat je er niets instopt en er komt eigenlijk van alles uit waarmee je kunt verklaren waarom dingen gebeuren. Het is een
interessante puzzel om er achter te komen hoe je dat het beste kunt oplossen.” Na zijn studie promoveerde dhr. Visscher in Groningen. Eigenlijk was zijn promotieonderzoek een vervolg op zijn afstudeeronderzoek: relativistische effecten in de chemie. Hoewel de speciale relativiteitstheorie en de Schrödingervergelijking al in de jaren '20 werden ontdekt/opgesteld, duurde het tot het begin van de jaren '80 voordat er programma's (en voldoende krachtige computers waren) om die vergelijkingen voor hele moleculen op te lossen. Luuk Visscher zat op de goede tijd op de goede plaats, want juist in Groningen werd dit voor het eerst gedaan. Dhr. Visscher deed bij zijn promotie ook onderzoek naar de magnetische interactie tussen electronen. Naast de Coulombinteractie (afstoting tussen twee negatief geladen deeltjes) is er namelijk nog een magnetische interactie tussen electronen doordat ze een al of niet tegengestelde 'spin' hebben. Deze interactie beinvloedt het gedrag van een molecuul, en is vooral bij lichte elementen groot. Dhr. Visscher schreef een programma voor het berekenen van deze magnetische effecten. Alsof dat niet genoeg was, hield Dhr. Visscher zich ook nog bezig met electronencorrelatie. Vaak gebruiken quantummechanische berekeningen aan moleculen de tijdsbesparende aanname dat een electron alleen maar voelt waar de andere electronen gemiddeld zijn. Maar in werkelijkheid hangt de interactie met de andere elektronen er van af waar die op dat moment zijn. In macroscopische termen: “Je kunt je voorstellen, als je een drukke winkelstraat hebt en je wilt er snel doorheen wandelen, dan is het wel handig als je weet waar alle andere mensen ongeveer lopen. Maar om echt efficiënt om andere mensen heen te lopen moet je precies weten waar ze zich bevinden, vooral omdat ze ook nog eens bewegen.” Met electronencorrelatie probeer je erachter te komen wat het effect is als je dat meeneemt in de berekeningen. Maar hoe doe je zo'n onderzoek? Je gaat uit van bestaande formules (zoals de Schrödinger- en Dirac-vergelijking) en gebruikt bepaalde programma’s om deze
9
op te lossen. Maar omdat die formules ontzettend moeilijk op te lossen zijn -het kost eenvoudigweg teveel tijd- moet je vereenvoudigingen maken, en kijken welke vereenvoudigingen het beste zijn: een zo goed mogelijke uitkomst gekoppeld aan een zo kort mogelijke rekentijd. Regelmatig zijn er echter geen goede programma’s en moet je er zelf een schrijven. Al duurt het duurt vaak maanden om zo’n programma geheel kloppend te krijgen, houdt dhr. Visscher van dit puzzelwerk. Andere mensen mogen het programma dan toepassen, dat vindt hij weer minder interessant. Na zijn promotie liep dhr. Visscher een half jaar als postdoc in Groningen bij theoretische natuurkunde, waar hij werkte aan de diagonalisatie van zeer grote matrices (orde van 1 miljoen of meer). Dit viel hem wat tegen, omdat hij erachter kwam dat de nauwkeurigheid bij natuurkunde minder belangrijk is dan bij scheikunde. Toen na dit half jaar zijn eerste zoontje, Bert, werd geboren is hij met zijn vrouw en zoontje voor een jaar naar Californië vertrokken om daar als postdoc te werken bij een NASA- laboratorium. Daar werkten enige quantumchemici, van wie dhr. Visscher er één kende. Hij hield zich er opnieuw bezig met electronencorrelatie, maar nu had hij daar een beter programma voor geschreven. Hierdoor werd het mogelijk om bij hele kleine moleculen heel nauwkeurig spin-baankoppelingseffecten te bekijken (de koppeling van het baanimpulsmoment van het electron en de spin, wat invloed heeft op het gedrag van een molecuul). Na Californië keerde het gezin terug naar Groningen, waar zijn tweede zoontje, Klaas, werd geboren. Hij hield zich in deze periode bezig met parallellisatie; meer computers laten werken aan hetzelfde probleem, waardoor het mogelijk is om veel sneller te rekenen. Vervolgens belandde dhr. Visscher als postdoc in Denemarken waar hij de magnetische en elektrische eigenschappen van moleculen onderzocht; de NMRparameters van bepaalde moleculen werden berekend en vergeleken met experimentele resultaten.
In januari 1998 kreeg hij een aanbieding van de VU om daar Universitair Docent te worden. Omdat een vaste aanstelling hem aantrekkelijk leek, omdat het type onderzoek dat in de vakgroep theoretische chemie aan de VU werd uitgevoerd hem aansprak en omdat het hem een goed idee leek na Groningen eens bij een andere universiteit te werken, besloot dhr. Visscher hierheen te komen. Op dit moment heeft dhr. Visscher als UD diverse bezigheden. Qua onderzoek richt hij zich nu op electrische en magnetische eigenschappen van electronen en op relativistische effecten in de chemie. De aanpak die hij gebruikt bij het oplossen van vergelijkingen met eigen programma’s is eerst alles zo goed mogelijk proberen op te lossen en vervolgens een eenvoudigere methode te ontwikkelen om de vergelijking op te lossen en de uitkomst hiervan te vergelijken met de nauwkeurigere methode. Zo kan bepaald worden of de gebruikte benadering bij de eenvoudigere methode goed was en hoe groot de fout is die je hierdoor uiteindelijk terugvindt in de uitkomst. Regelmatig komen er ‘jobs’ binnen, wat inhoudt dat hij grote berekeningen (die soms wel een paar dagen duren!) moet uitvoeren met verschillende rekenprogramma’s op mainframecomputers, op speciale werkstations of in het technisch rekencentrum SARA. Ook houdt hij zich bezig met onderwijs; zoals al eerder genoemd zal hij ook dit jaar weer deel twee van het tweedejaars vak chemische binding gaan geven. Hij geeft daarnaast een basiscursus theoretische chemie en het hoofdvaktentamen relativistische quantumchemie. Bovendien begeleidt hij mensen die op zijn afdeling een scriptie schrijven en begeleidt hij afstudeerders en bijvakkers. Maar dhr. Visscher is ook bezig zichzelf bij te scholen op het door de VU opgezette project ‘leren lesgeven’. Buiten dit reguliere onderwijs & onderzoek geeft dhr. Visscher regelmatig voorlichting over zijn vakgebied aan middelbare scholieren. Hij laat dan bijvoorbeeld een driedimensionaal model van een molecuul zien op de computer en laat zien hoe je met behulp van een bepaald
10
programma de conformatie met de minste energie kunt vinden. Tenslotte houdt hij zich ook bezig met computerbeleid, niet alleen als lid van een taakgroep van de Faculteit der Exacte Wetenschappen maar ook als voorzitter van de computerbeleidscommissie van de divisie Scheikunde. Er is door het samengaan van de faculteiten Wiskunde & Informatica, Natuur- & Sterrenkunde en Scheikunde één faculteit ontstaan; dit houdt in dat de systeembeheerders te maken hebben met drie verschillende netwerken die samengevoegd moeten worden. De systeembeheerders van Scheikunde hebben op dit moment ook te veel werk; er zijn te vaak problemen met het netwerk. Het netwerk is ook achterhaald en er zijn meer computers nodig voor de studenten, vindt dhr Visscher. Maar eerst moet gepeild worden welke behoefte er is onder studenten en medewerkers. Degenen die vorig jaar het vak Chemische Binding van hem hebben gehad weten dat hij de computer ook graag gebruikt ter verduidelijking van de collegestof. Mede doordat hij lesmateriaal graag digitaal wil aanleveren vindt hij het belangrijk dat elke student over een computer kan beschikken. Misschien zou het een idee zijn om elke student een laptop te geven zoals bij natuurkunde….? Een minder leuke kant aan zijn werk vindt dhr. Visscher het tijdgebrek. Van zijn vele werkzaamheden is onderzoek hetgene dat het makkelijkst wordt ‘opgeschoven’. Onderwijs ligt vast en ook beleidszaken kunnen vaak niet wachten. Je onderzoek daarentegen is flexibel; daardoor komt het er vaak op neer dat hetgene waar je minder tijd in steekt het onderzoek is, terwijl dat juist een van de leukste werkzaamheden is, met het vinden van nieuwe puzzels en nieuwe ideeën. De jonge onderzoekersprijs ontving hij naar aanleiding van twee aanvragen die hij
indiende. Mede door het genoemde tijdgebrek wilde hij graag een AIO aanstellen die zich continu zou kunnen bezighouden met het onderzoek. Hij diende hiertoe bij het NWO een aanvraag in voor een promotieplaats, eigenlijk een voortzetting is van zijn onderzoek in Denemarken naar magnetische eigenschappen van electronen (“Daar valt namelijk nog genoeg aan te programmeren”). Zijn aanvraag werd toegekend. Er kwam toen een tweede ronde voor aanvragen speciaal voor jonge chemici en hierbij diende hij ook een onderzoek in, namelijk een onderzoek naar een schaalbare methode, waarbij de gebruiker kan instellen of hij snel een resultaat wil (dat dus minder nauwkeurig zal zijn), of dat de berekening langer mag duren en het resultaat dus beter zal worden. Ook deze aanvraag werd toegekend, maar helaas bleek later dat het NWO vond dat de twee onderzoeken te veel overlap vertoonden en het als één aanvraag gezien (en gefinancierd) werd. Maar netto dus toch een AIO (Joost van Straalen, die in april begint). Behalve onderzoek komt er in dhr. Visschers leven ook wat ontspanning voor: in zijn vrije tijd loopt hij regelmatig hard en korfbalt hij af en toe. Daarnaast leest hij graag. Of hij ook zijn kinderen tot chemici opvoedt? Niet bewust, maar zijn vrouw is scheikundelerares, dus ze kunnen wel erfelijk belast zijn... Tot slot: heeft Visscher nog een advies voor de PB-lezende studenten? “Ik denk dat het belangrijk is voor studenten om zich breed te ontwikkelen. Niet te narrowminded zijn, proberen iets aan cultuur te doen en ook over andere vakgebieden te lezen.” Wendy Caan en Eric-Wubbo Lameijer
11
5% 12% 22% 27% 34%
XTC
1 2 3 4 5
10 commissies Reageerbuisactie
(xe-jaars)
Boekenleggers Chem-Cam
Puzzel
Andries Keukenmans Marije Ochtendgloren Raoel Renjerot Fatima Siancali Herbert Vrodenvorsch 5% 12% 22% 27% 34% Boekenleggers Chem-Cam 10 commissies Reageerbuisactie XTC Scheikundestudent 2000 Het jaar 2000 komt eraan. Dat maakt deze decembermaand zowel tot een tijd om vooruit te kijken, als om (hopelijk voldaan) terug te zien op de geleverde prestaties. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat de VCSUH, de studievereniging van de Faculteit der Scheikunde aan de Universiteit van Harderwijk, een verkiezing organiseerde met als thema: "Van verleden naar toekomst Scheikundestudent 2000". Iedere jaargang studenten mocht een kandidaat uit haar midden voordragen die naar haar inzicht de grootste bijdrage had geleverd aan het welzijn van Faculteit en maatschappij. De verkiezingsstrijd is inmiddels losgebarsten, waardoor er enige druk werd gezet op het verenigingsblad Cellulose om de uitslagen
van de opiniepeilingen voor zich te houden. Toch kon de redactie het niet laten om zijn werk te publiceren, zij het cryptisch. Dus, beste puzzelaars, zet uw hersens op ’AAN’ en slijp uw potlood, dan kunt u er achter komen welke student door welk jaar genomineerd is, wat hij (of zij) heeft gedaan, en welk deel van het electoraat momenteel van plan is op hem/haar te gaan stemmen. De achternaam van de derdejaars komt in het alfabet voor die van de eerstejaars. Fatima begon eerder met haar studie dan degene die de foeilelijke boekenleggers van het universiteitsjubileum had ingezameld en naar Afrika had gestuurd als ontwikkelingshulp (en nu bezig is boeken in te zamelen), maar later dan degene die op 27% staat. 12
De achternaam van de tweedejaars komt in het alfabet na die van degene die in tien VCSUH-commissies zit (waarvan hij/zij er, in een moment van verveling, één zelf heeft opgericht). Het was een vrouwelijke Big-Brother-fan die op het idee kwam om een "ChemCam" op het Internet te zetten waarin de werkzaamheden en vele koffiepauzes van het lokale organisch lab te zien zijn. Hoewel de "reageerbuisjesactie", waarbij tientallen briefjes in reageerbuisjes bij Scheveningen in zee werden gegooid, eigenlijk jammerlijk mislukte (de studenten werden door de lokale strandwacht gearresteerd wegens het illegaal dumpen van afval en moesten tot laat in de avond aangespoelde reageerbuisjes van het strand rapen) vonden de studenten het zo'n bijzondere ervaring, en kreeg het zoveel mediaaandacht, dat maar liefst 34% voor de organiserende student denkt te gaan stemmen. De commissieliefhebber en degene die 12% scoort schelen maar 1 jaargang. Andries en Herbert staan op twee plaatsen afstand van elkaar in het klassement (dus 1 en 3, of 2 en 4, of 3 en 5). Marije is pas eerstejaars, toch scoort ze beter dan diegene die de vereniging helpt met zijn/haar commisionaire inspanningen. Hoewel de toevoeging van een XTCderivaat aan de koffie van de decanen hun jaarvergadering aanzienlijk vrolijker maakte, kan deze streek onder studenten op minder sympathie rekenen dan de actie van de tweedejaars.
Wisselaar I (De oplettende lezer was het vast al opgevallen dat in de vorige editie van de PB de vaste rubriek "De Wisselaar" ontbrak. Dit werd veroorzaakt door computerproblemen... Daarom in dit nummer zowel De Wisselaar van PB 1, als De Wisselaar voor dit nummer. - De Redactie) Zoals velen weten ben ik een levensgenieter. Dit is niet altijd zo
geweest, want voordat de Vrije Universiteit in mijn leven kwam, was ik nog wel eens onzeker. Dit kwam vooral omdat niet iedereen mij accepteerde. De stap naar de VU was een uitkomst. Ik had alleen een slechte start, want net voor de introductiedagen namen de waterpokken bij mij de overhand. Gelukkig heeft dit niets uitgemaakt en waren deze dagen een van de betere. In de loop der jaren leerde ik veel nieuwe mensen kennen en wanneer ik vroeger schuw was ben ik nu erg assertief en dat bevalt me wel. Het is zelfs een beetje een hobby geworden om nieuwe mensen te leren kennen. De grootste uitdaging is om in een hechte groep opgenomen te worden. Wat ik hiervan geleerd heb is dat je geluk in eigen handen heb. Je moet gewoon van het leven genieten en elke dag iets nieuws proberen te ontdekken. Twee keer een knaak is niet altijd hetzelfde als vijf piekies. Met tegenslagen moet je rationeel mee omgaan, terwijl je bij glorie je gevoel prominent naar voren moet zetten. Dit maakt je zekerder en naar mijn mening een gelukkig persoon. Ennn....... Zoenen is Gaaf! Niels sr
Wisselaar II Zo tegen het einde van het jaar begint altijd de tijd van terugblikken en vooruitkijken. Ik heb gemerkt dat die tijd dit jaar nog niet is aangebroken, dus wil ik van de gelegenheid gebruik maken om één keer niet de laatste te zijn. Als ik persoonlijk terugkijk op de ruim 19 jaar, die ik van dit millenium heb mogen meemaken, heb ik weinig te klagen. Ik heb een leuke 18 jaar in Tilburg achter de rug, maar zie in Amsterdam dat het ook anders kan. Ja, voor mij was die overgang wel even wennen. Ten eerste de onbekende uitdrukkingen in de Noordhollandse taal, maar ook het ander type mensen (hier is het veel makkelijker om te worden opgenomen in een groep), het echte studentenleven, de grote stad (Tilburg is trouwens géén boerendorp) en natuurlijk 13
het leven zonder ouders. Al met al kan ik nu zeggen dat het me erg is meegevallen, vooral door uit te gaan van een positieve instelling. Verder heb ik alles op me af laten komen met de gedachte "alles op z’n tijd". Kortom, ik heb het hier nu uitstekend naar mijn zin en hoop dat lang zo te houden. Als ik vooruit kijk naar het jaar 2000, denk ik niet dat er in mijn levensstijl veel zal veranderen. Ongetwijfeld zullen er weer mindere perioden aanbreken, maar juist dan is het zaak om van fouten te leren en door tegenslagen gesterkt verder te gaan. Verder verwacht ik van het volgende millenium niet zoveel speciaals. We zullen proberen nieuwe ontdekkingen te doen en de natuur steeds meer te ontrafelen. We moeten daarbij niet teveel willen, want we blijven gewone mensen en de natuur geeft haar diepste geheimen toch niet prijs. Ook zullen we onze vleugels verder spreiden in het heelal, maar of een vakantiereis naar de Maan werkelijkheid wordt, betwijfel ik. Hoewel, een Whopper™ scoren op de Maan, dat lijkt me wel wat..... Tenslotte wil ik bij deze van de gelegenheid gebruik maken om iedereen alvast een gelukkig en succesvol nieuwjaar toe te wensen. Mensen, maak van het jaar 2000 één groot feest!! Stijn
Citaten Stolte: "Dat lijkt allemaal heel triviaal, maar als je er naar kijkt krijg je koppijn." Kars: "Mijn ouders hebben een ventilator die automatisch aanslaat als de telefoon gaat." Meerman: "Tien jaar geleden, in de jaren zestig of zeventig, ...." Meerman: "De ademhaling heb je niet nodig." Stolte: "Ik heb het zelf ook niet verzonnen, maar ik vind het wel heel knap." Stolte: "Dan zet ik hier meteen achter ..., ik ben een brutaaltje." Stolte: "Hoe noem je dat ... ehh ... Fysische chemie." Stolte: " Ik heb over mode locking wat langer gepraat, omdat we er toch wat meer aandacht aan hebben besteed."
Ik geef de pen door aan: Theodoor. Student: " Meneer wat staat daar?" Stolte: " Ehh ..., dat kan ik ook niet meer lezen."
14
Oplossing puzzel PB 1 Voornaam
Achternaam
Universiteit
Studie
Cynthia Gonda Jenny Paula Renate
Bulterman Schorer Trip Coenradi Goudsmit
Nijmegen Groningen Leiden Amsterdam Utrecht
Spaans Medicijnen Engels Wiskunde Geologie
Er is ’n tijd van komen en van gaan De tijd gaat snel. Het is 'n cliché, ik weet 't. Maar toch. Op 1 januari 1997 ben ik begonnen als decaan van de toenmalige Faculteit Scheikunde, als opvolger van Prof. Somsen, die behalve decaan, hoogleraar Fysische Chemie was. Als de dag van gisteren herinner ik me mijn eerste nieuwjaarstoespraak, waarin ik heb gemeld dat Prof. Somsen en zijn Faculteitsbestuur de Faculteit Scheikunde in goeden doen had achtergelaten. Ook heb ik gezegd dat we op weg naar het nieuwe millennium flinke veranderingen zouden gaan doormaken. Nu terugkijkend moet ik constateren dat die veranderingen veel groter en ingrijpender zijn geweest dan ik verwacht had. Ik had niet verwacht dat de bestuurlijke hervorming (van de WUB naar de MUB) zo'n ommekeer in het bestuurlijk proces ('terug naar de jaren zestig', volgens sommigen) zou betekenen. Van de inmiddels in september j.l. gestarte nieuwe, verbrede 5-jarige opleidingen Scheikunde en Farmacochemie met elk een drietal eindprofielen, was nog in het geheel geen sprake. Ook konden we toen niet echt voorzien hoe groot de werkelijke verandering in het onderwijs- en onderwijzersprofiel zou zijn met de komst van 5 (!) nieuwe hoogleraren en daarnaast een nog groter aantal nieuwe UD's. Het profiel van ons onderzoek en (op termijn ongetwijfeld
daarvan afgeleid) ons onderwijs heeft een sterke ombuiging
ondergaan in de richting van b.v. bio-exact en van computational chemistry. Daarenboven zijn we in september, overigens na een grondige en minutieuze voorbereiding, geclusterd tot de Faculteit der Exacte Wetenschappen, waarbinnen we onze onderwijs- en onderzoekzaken nog redelijk zelfstandig kunnen regelen. Dit geldt niet meer voor het Faculteitsbureau en de ondersteunende diensten die zijn (respectievelijk worden) samengevoegd. Ook kon ik bij mijn aantreden nog niet voorzien dat we een compleet nieuwe onderwijsorganisatie, met een aparte onderwijsdirecteur, zouden ontwikkelen. Kortom, een zeer grondige en vrijwel complete heroriëntatie en reorganisatie van de voormalige Faculteit Scheikunde tot de huidige FEW - Divisie Scheikunde. Eén aspect is echter blijven bestaan: de nauwe betrokkenheid van onze studenten bij het reilen en zeilen van onze Faculteit/Divisie: in besturen, in commissies, in competities om prijzen, bij voorlichtingsactiviteiten, bij sociale activiteiten, etc. Ik hoop en verwacht dat dat in het nieuwe millennium zo zal blijven. Er is echter een tijd van komen en een tijd van gaan. Een ander cliché, ik weet het. Niettemin zal ik op 1 januari a.s. het bestuurlijke estafettestokje doorgeven aan Prof. Dick Raué. Enerzijds met weemoed, omdat bestuurlijke verantwoordelijkheid 15
tijdens veranderings-processen ook zijn aantrekkelijke kanten heeft, maar aan de andere kant toch vooral ook met gretigheid omdat ik vanaf 1 januari a.s. weer meer tijd en energie in ons moleculair toxicologisch/design onderzoek bij Farmacochemie kan steken. Tot slot: veel dank aan medebestuurders en overige medewerkers en studenten die ons bijgestaan hebben in de afgelopen periode van 3 jaar! Prof. Nico P.E. Vermeulen Voorzitter Divisiedirectie Scheikunde
Uitgerust!! We zijn al bijna vier weken terug en hopelijk is iedereen die mee was naar Denemarken en Zweden tot rust gekomen. Dat was na twee weken heel hard nodig. De studiereis bleek namelijk voor een kleine groep mensen achteraf gezien misschien niet zo gezellig als verwacht maar voor een grote groep wel zeer leerzaam. Naast kennis van de bedrijven en van de steden en/of dorpjes, leerde men anderen en vooral zichzelf beter kennen en dat was best vermoeiend!!!! Vol enthousiasme stonden 24 personen bij de A. J. Ernststraat te wachten om te vertrekken en waar de commissieleden bang voor waren gebeurde……….iemand was zijn paspoort vergeten!!! (Ik zal maar geen namen noemen, hè Martijn?). De heenreis verliep heel vlot en ’s avonds zijn we de Deense restaurants van Kopenhagen gaan verkennen: de MacDonalds, de Burger King en een pastabar. Kopenhagen was heel ruim en er was overal lichtreclame. Het ontbijt werd elke dag verzorgd door de jeugdherberg en ’s avonds hadden we tijd om een restaurant uit te zoeken waarvan de prijzen niet boven het budget uitkwamen maar voor de lunch was er weinig tijd. Tenminste voor zover we die niet aangeboden hadden gekregen van een bedrijf waar we bij op bezoek waren. O jee, o jee wat nu? Lunchpakket meenemen vanuit de jeugdherberg dachten we, maar dat beviel niet iedereen even goed.
Na 4 nachten Kopenhagen gingen we door naar Malmo (Zweden) waar onder andere de lunch, de sociale aspecten en het functioneren van de commissie besproken werd. Uit het gesprek kwam naar voren dat er aan het sociale aspect gewerkt moest worden. Achteraf bleek het heel leuk te zijn om personen waar je anders niet veel mee optrekt beter te leren kennen door eens met hen in een busje te zitten of op een slaapzaal te slapen. Deze pogingen werden vanaf die nacht in Malmo vaker gedaan. Er werd ook meer duidelijkheid van de commissie verwacht en er werd geopperd enkele taken (b.v het zorgen voor de lunch en het avondeten) te delegeren. Zo zijn de lunch en het avondeten vervolgens een aantal keer prima verzorgd door onder andere Anne, Perihan, Pim, Wiro, Wim R. en meneer De Wolf. Na een nachtje Malmo door naar 3 nachten Lund waar we in een trein sliepen. Geen echte luxe maar het was heel knus. Vervolgens door naar 2 nachten Goteborg waar bleek dat Lund wel heel erg klein was. Wat opviel van Goteborg was dat het heel schoon was. Eigenlijk geldt dit voor heel Denemarken en Zweden. Daarna terug naar Denemarken. Eerst een nachtje naar Grenaa wat echt een gehuchtje bleek te zijn. Er waren enkelen zo gek om ' s avonds nog het water in te gaan bij het strandje vlak bij de jeugdherberg(Theodoor, Helen, Ingrid). De laatste twee avonden in Struer hoefden we niet meer op het geld te letten en dat was een openbaring na twee weken op zwaar rantsoen geweest te zijn. De laatste avond zijn we ook gaan bowlen wat een gezellige afsluiting was van twee zeer leerzame weken.
16
Naast de reageerbuis (De PB-redactie is van plan in elke komende PB een student de gelegenheid te geven onze lezers wat te vertellen over zijn of haar hobby of andere bezigheid naast de studie. Dus ben je secretaris van het nationale pantoffelfonds? Lid van de Wim Kok-fanclub? Beoefenaar van Gallisch viswerpen? Of heb je een andere bezigheid die door niet veel studenten gekend of beoefend wordt? En zou je het leuk vinden daar een half tot heel A4-tje over vol te schrijven voor de PB? Stuur dan een emailtje aan de redactie (
[email protected]) of schiet een redacteur aan. - De Redactie) Bridge Bridge is een spel voor bejaarden. Dat is helemaal waar. Er zijn in Nederland honderdduizenden bridgers en de meeste daarvan zijn al behoorlijk op leeftijd. Maar er zijn ook jongeren (waaronder ikzelf) en zelfs basisscholieren die bridgen. Ik vindt bridge een ontzettend goed spel dat vreselijk boeiend en veelzijdig is. Nu zal iedereen die een willekeurig spelletje promoot zeggen dat zijn spel boeiend en veelzijdig is, maar bij bridge is dat ook zo. Op het gegeven moment ben je het hartenjagen en het klaverjassen zat en zoek je iets met meer uitdaging. Dan kan je dus tot in der eeuwigheid bridgen. Een groot verschil tussen bridge en andere kaartspelletjes is dat er mooie competitievormen van zijn, waarbij de geluksfactor grotendeels wordt uitgeschakeld. Op één avondje bridge speel je ongeveer 24 spellen. Een spel wordt begonnen door de 52 kaarten (2 t/m 10, B, V, H en A) te schudden en eerlijk over de vier mensen te verdelen. Ieder heeft dan 13 kaarten in handen. Vervolgens kan het spel gespeeld worden. In het spel zijn dertien "slagen" te halen. In een slag leggen de spelers na elkaar elk één kaart neer. De speler die de hoogste kaart neerlegt, wint de slag en mag de volgende slag beginnen. Bij bridge speel je met je partner tegen een ander paar. Als paar moet je proberen zoveel mogelijk slagen te halen. Bij de meeste andere kaartspelletjes worden de kaarten
van een slag op één hoopje gegooid: bij bridge niet! Iedere speler legt zijn eigen kaarten op de gespeelde volgorde voor zich neer. Het voordeel van het niet op een hoopje gooien van de kaarten is dat de oorspronkelijke verdeling bewaard blijft. De kaarten kunnen dan terug worden gestopt in een bridgemapje dat vier vakjes bevat: voor elke speler één vakje. Op deze manier kunnen andere bridgers dit spel met dezelfde kaartverdeling spelen. De resultaten kunnen dan aan het eind van de avond worden vergeleken, zodat het winnende paar kan worden aangewezen. Ik hoop dat het tot nu toe te volgen was. Ik vind het altijd erg lastig om een helder beeld te geven van bridge. Nog lastiger wordt het als men het eventjes wil leren. Dat kan gewoonweg niet. Bridge leer je niet eventjes. Ik heb namelijk nog niet alles verteld. Er is nog een component in het spel, namelijk "bieden". Nadat je de kaarten hebt ontvangen en hebt bekeken en voordat je de kaarten een voor een neer gaat leggen ga je bieden. Bieden houdt in dat je gaat bepalen hoeveel slagen je moet gaan halen. Hoe hoger je biedt des te meer slagen moet je halen. Als je biedt dat je 10 slagen gaat winnen en je haalt er ook 10 dan krijg je in het algemeen meer punten dan als je 10 slagen haalt, terwijl je maar 7 slagen had geboden. Daarentegen krijgt je tegenstander punten als je maar negen slagen haalt als je er 10 hebt geboden, terwijl je nog steeds punten haalt als je negen slagen wint en maar 7 slagen had geboden. Het bieden is complex en gebonden aan regels en afspraken die je met je partner maakt. Als je wilt leren bridgen dan kan je dat het beste doen door een bridgecursus te volgen bij een club. Veel bridgeclubs bieden een dergelijke cursus aan. Ook mijn bridgeclub biedt jaarlijks een bridgecursus aan. Deze club heet Schoppenuil en is oorspronkelijk een bridgeclub van studenten op Uilenstede. Als student kan je via de ASVU lid worden van Schoppenuil tegen een gereduceerd tarief. Wil je meer informatie dan kan je altijd bij mij terecht. Ook ben ik van harte bereid om je een eenvoudige vorm van bridge te leren: Minibridge. Minibridge is een vorm van bridge die aan 17
basisscholieren wordt geleerd. Het is bridge, waarbij het element bieden is weggelaten. Dit maakt het spel op zich een stuk minder boeiend, maar het kan je wel een beeld geven van wat bridge nu eigenlijk is. Het kan zijn dat er binnen onze divisie een stuk meer bridgers rondlopen dan dat ik vermoed. Als dat zo is, dan lijkt het me leuk om weer eens een bridgedrive te organiseren (zoals vroeger). Laat het me dus weten dat je bridget! Kars Oomkes
Toekomst De VCSVU-almanak maakt allerlei gevoelens bij me los. Ten eerste omdat veel van mijn vrienden een stukje hebben geschreven. De almanak vormt voor mij een blijvende herinnering aan jullie/hen. Daarbij bekruipt me een gevoel van melancholie. Want ik houd er rekening mee dat ik mijn vrienden over een tijdje niet meer zal zien. Ik word er tenslotte niet jonger op en ongemerkt ben ik al vierdejaars geworden. En dat is dan weer de tijd om af te studeren. Persoonlijk heb ik geen haast. Maar hoe zal het zijn als mijn jaargenoten de VU beginnen te verlaten? Nu begrijp ik de drang van ouderejaars om af te studeren: Als hun kameraden er nog waren zouden ze waarschijnlijk veel minder haast hebben. De toekomst waar ouderejaars zijn en ik naartoe ga is nog een zwart gat: Ik heb geen flauw idee wat ik ga doen nadat ik mijn studie heb afgerond. Dingen die me bij zullen blijven zijn Pims Wat er verder nog gebeurde…: “In feite komt het erop neer dat jij, de lezer van dit stukje, veel meer kan weten over die activiteiten dan ik, de schrijver van dit stukje. Wanneer ik nu schrijf dat de ballonnenactie een groot succes zal zijn, weet ik dat het wel eens helemaal anders zal kunnen gaan, met als het gevolg allemaal verontwaardigde lezers.” De Psi-cultus die theoretisch aanhangt. De horoscoop waar ik meerdere malen een persoon uit kon
halen die vervolgens in de betreffende periode jarig bleek. De foto’s van de tweeling en (natuurlijk) de steenbok. De gecensureerde tekst van Daan (16!) en zijn reaktie daarop in de PB. Eva’s stukje over de ballonnenactie. Ik ben benieuwd of mijn ballon nog ergens rondzweeft … hij is tenslotte nog niet gevonden. Marks verhaal over het lam en de leeuw, dat zeker gelijkenis vertoonde met een essentieel onderdeel van zijn leven. De grappige herinneringen om je pasfoto in te leveren; het zwarte draakje las ik voor het eerst: “’Maar… wie is dit,’ vroegen de uilen zich af ‘we kennen hem niet. Staat hij niet in de almanak?’ ‘Hij heeft zijn pasfoto niet ingeleverd,’ bromde de beer.’” En tenslotte het stukje van Tialda over aio’s, wat mij diep beroerde: Niet alleen “een aio is iets tijdelijks”, ook een mens is iets tijdelijks. Wat is nou de toekomst van een mens? Een mens eet, drinkt, slaapt, lééft en plant zich als het even kan voort. En na verloop van jaren verdwijnt hij weer. Misschien heeft hij nog even tijd om om te kijken en denkt hij tevreden terug aan wat hij heeft bereikt, of met oprechte verbazing waarover hij zich vroeger zo druk heeft gemaakt. De herinnering aan hem blijft – voor even, zelden meer dan een mensenleven. Uiteindelijk blijft niet meer dan het DNA van een mens over en zelfs dat verhasseld. Een mens is een vergankelijk wezen. Nu was de vraag anders, maar vier jaar terug moest ik voor de eindexamenalmanak aanvullen: Ik houd van … Toen vulde ik iets anders in, maar nu kan ik niets anders zeggen dan Ik houd van de wereld en Ik houd van het leven. Hierbij bedank ik de lustrumcommissie en de werkgroep almanak voor een dierbare herinnering.
18
Verjaardagskalender DECEMBER 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
JANUARI
FEBRUARI
Chris Pouw Lai Ping Chung Astrid Reimers Stefan Harmsen Martijn van Overbeek Sandra Oosthoek Niels Grent Eva Amsen Marielle Balk
Joost van Stralen
Kirstin van Rhenen Paula Bohlander Gabrielle Kramer Astrid Sitters Laurens de Leur
Saskia van Hemert
Evelien Visser
Martijn Moransard
Sander Broekman Jasper Komen Jorien Vonk Saskia Lambrechts
Martin Fousert Leo Kloth Erik Zentveld Martin Berkhey Gerno van Eijkel
Dennis Teijsen Mariska Edelbroek Guido Schenk
Tim Herben Anouschka Zwart
Ineke van de Wetering
Nicoline Verweij Anushka Samson
19
