BOUWBEDRIJF M.J. DE NIJS EN ZONEN BV SOCIAAL JAARVERSLAG jaar vooruitgang

BOUWBEDRIJF M.J. DE NIJS EN ZONEN BV SOCIAAL JAARVERSLAG 2015

95 jaar vooruitgang

Ook benieuwd naar ons nieuwe MVO-verslag? Kijk op onze website: www.denijs.nl/mvoverslag

Voorwoord In 2015 bestond M.J. de Nijs & Zonen BV 95 jaar. We hebben ons goed geweerd tijdens de bouwcrisis die achter ons ligt. Nu is het zaak om sterk te blijven. Deze bijzondere verjaardag vierden we met een mooi feest in november. We stonden uitgebreid en op een goede manier stil bij deze mijlpaal. Eerder, tijdens Sail Amsterdam, deden we dat al in familie-verband.

TA AN IG BE S NIJS 95-JABREDRIJF MJ DE BOUW

Zo zijn die eerste 95 jaar De Nijs goed afgesloten. En zo ontstaat alle rust en ruimte om een blik in de toekomst te werpen. Eerst kijken we even terug.

50 jaar geleden Dit jaar hebben we de traditionele Nieuwjaarsbijeenkomst gebruikt om heel even een stap terug te zetten in de tijd. Hoe keken we 50 jaar geleden tegen de toekomst aan? Welke verwachtingen zijn uitgekomen? En wat kunnen we daarvan leren als we nú 50 jaar vooruit willen kijken? We dachten toen:

Begin november 2015 kregen we het binnen: het MVO certificaat niveau 4. MVO staat voor ‘maatschappelijk verantwoord ondernemen’ en het certificaat is geïnspireerd door ISO 26000.

- Dat er geen groei meer zat in het aantal auto’s en dat die nu zonder wielen zouden rijden; - Dat er anno 2015 al lang mensen op Mars geland zouden zijn; - Dat korfbal volkssport nummer 1 zou worden; - Dat airport Lelystad vijf miljoen reizigers per jaar zou verwerken; - Dat stroom uit zeewater olie en gas vervangen zou hebben.

Van groot belang voor onze totale onderneming - uitvoering, projectontwikkeling, timmerfabriek, materieel, onderhoud et cetera - omdat het certificaat de komende jaren bij aanbestedingen regelmatig opdrachtgevers voor De Nijs zal helpen kiezen.

Veel verwachtingen zijn niet of op een andere manier uitgekomen. De stad wordt meer en meer het domein van fietsers en voetgangers, maar dat komt doordat we onder de grond parkeren. Er worden grote stappen gezet in zonne- en windenergie. Intussen dwingt de problematiek in het Midden-Oosten ons minder afhankelijk te worden van olie. De telex en de steno-secretaresse zijn pc’s en tablets geworden. En secretaresses die zich met belangrijker zaken kunnen bezighouden. Je ziet vooral dat we toen wel een idee hadden dat er een digitaal tijdperk aan kwam; dat overdracht van informatie belangrijker en gemakkelijker zou worden. Maar hoe de samenleving eruit zou zien, daar hadden we geen duidelijk beeld van. Die samenleving verandert - juist onder invloed van technologische ontwikkelingen - zo enorm snel! Universiteiten en hogescholen hebben zich in tegenstelling tot het toenmalige beeld niet geclusterd tot één mega-kennisfabriek, maar hebben ieder hun eigen specialismen en sterke punten geprofileerd. Dat bleek bij de uitreiking van een prijs voor ‘familiebedrijf van het jaar‘ in 2015. Van de vijf genomineerden waren er vier actief in de voedselindustrie. Allemaal halen ze hun hoogopgeleide medewerkers uit Wageningen. Voor de bouw is er dan Delft. Daar komen veel van onze hoogopgeleiden vandaan. Maar de ROC’s en BBL’en zijn minstens zo belangrijk, want vaklieden worden meer en meer bepalend voor het gezicht van het bedrijf.

Inhoud 3 Voorwoord 6 Drie generaties werk in uitvoering Ton en René de Swart: dikke mik 8 95 jaar vooruitgang Directie: ‘Vakmanschap en kwaliteit als belangrijkste bestaansredenen’ 10 Nieuwbouw hoofdkantoor De Nijs ‘Een aannemer die zijn eigen huis bouwt, heeft voortdurend andere prioriteiten’ 14 Depot Amsterdam ‘Ontworpen op een visie: optimale opslag van cultureel erfgoed tegen minimale kosten’ 16 Garantiewerk en onderhoud bij De Nijs Castricum ‘Iedereen voert zelf in het systeem in wat hij heeft gedaan’ 18 De Makroon ‘In één keer door van de eerste paal tot de laatste steen’ 22 Kengetallen

2

24 Elseviergebouw, Amsterdam West ‘Toen wij de overdracht tekenden, stonden 140 studenten klaar om in te huizen’ 26 Theater De Kampanje, Den Helder ‘Katalysator voor de herontwikkeling van de stad’ 28 Ondernemingsraad ‘Zuinig zijn op jezelf en op elkaar’ 30 Revitalisatie Rabopanden Hertog Aalbrechtweg ‘Zelfgebakken appeltaart bij de bouwvergadering’ 33 Vooruitgang door professionalisering ‘Onze specifieke kennis ontzorgt de directie’ ‘ Ik ben er niet om geschillen te beslechten, maar om ze te voorkomen’ 36 Jubilarissen in 2015 ‘Moderne communicatie maakt alles sneller en gemakkelijker’ 39 Colofon

BOUWBEDRIJF M.J. DE NIJS EN ZONEN BV

95 jaar vooruitgang Vooruitgang zit vooral in de bouw zelf. We bouwen sneller. Onze opdrachtgevers willen dat ook. Hoe sneller hun project klaar is, hoe eerder het kan gaan renderen. Sneller bouwen betekent meer prefab, vooral uit onze eigen timmerfabriek. Bijkomend voordeel daarvan is dat we minder afhankelijk raken van weersinvloeden, doordat veel werk niet meer op de bouwplaats wordt gedaan. De consument verandert intussen ook. De vergrijzing zet door, evenals de groei van het aantal eenpersoonshuishoudens. Die ontwikkelingen bepalen mee wat we bouwen en ontwikkelen. Minder standaard, meer maatwerk, want die consument is ook mondiger geworden. Ook daar zijn we klaar voor. Aanpassend op veranderingen boeken we vooruitgang. Ongemerkt is ons werkgebied de laatste jaren weer een stukje uitgebreid. We werken op dit moment bijvoorbeeld ook in Utrecht. Dat is goed voor de omzetcijfers en als onze opdrachtgevers dat vragen, zijn we graag bereid. Toch halen we nog steeds lang niet al het werk van ver. Als zich een kans voordoet in Alkmaar, Hoorn, Den Helder of Haarlem, pakken we die maar al te graag. Ook omdat we ons in de eigen regio willen blijven profileren. Daar ligt de basis voor wat we zijn.

SOCIAAL JAARVERSLAG 2015

3

2015 Zoals op de personeelsbijeenkomst van 7 januari 2016 al werd verwacht is de omzet over 2015 uitgekomen op € 186,3 miljoen ten opzichte van € 178,8 miljoen in 2014. Een omzetniveau dat wij niet bewust nastreven maar ook beïnvloed wordt door het verwerven van nieuwe projecten, zoals ‘De Keizer’ en door de verkoopsnelheid van woningen. In Amsterdam trekt deze markt enorm aan. 2015 was een jaar dat wij weliswaar positief hebben afgesloten, maar waarin wij voor ons gevoel nog tekort een afspiegeling zien voor de geleverde prestaties in 2015. Een jaar dat beschouwd kan worden als een ‘uitloopjaar’ van de crisis. Voor 2016 en 2017 verwachten wij dat er een voorzichtige omslag gaat komen. De opbouw van het resultaat 2015 is verbeterd, wij hadden nog onvoldoende dekking op de algemene kosten maar waren wel in staat te investeren in de toekomst, de vooruitgang. Voor die toekomst waren wij in staat een zeer goed gevulde orderportefeuille te realiseren, wat prima perspectieven biedt. De overige wetenswaardigheden over 2015 kunnen we als volgt kort samenvatten: • 95 jaar De Nijs met een sfeervol personeelsfeest op 3 oktober 2015, waar naast muziek, goochelen, fotoshoots, karaoke, sneltekenen, waarzeggen en spijkers slaan voldoende aandacht was voor de inwendige mens. Op 22 augustus 2015 is in familieband dit jubileum gevierd tijdens Sail 2015. • een nieuwe legal controller in de persoon van Casper Schouten en een nieuw hoofd projectontwikkeling in de persoon van Niels van Meekeren. Beiden maken deel uit van het managementteam. • een hoger ziekteverzuimpercentage van 3,83% ten opzichte van 2,86% in 2014 dat nadere analyse behoeft. Een gewijzigd overheidsbeleid ten aanzien van langer doorwerken heeft hier zijn invloed op. Frequente en meer dan gemiddelde ziekmeldingen zullen actiever worden begeleid. Daarnaast pas bij de vooruitgang een geregeld overleg met onze medewerkers om hen eventueel te ondersteunen dan wel in goed overleg met hen te bespreken hoe wij met elkaar het langer doorwerken gaan invullen. • zeer veel aandacht voor scholing en opleiding. De effecten van de bedrijfsbrede functioneringsgesprekken worden zichtbaar. In 2015 zijn in totaal 432 hele cursusdagen besteed ten opzichte van 298 in 2014. • op ICT gebied zullen we gelet op de groei van de organisatie, het aantal medewerkers, de aanwezige software en hardware inclusief het licentiebeleid, de complexiteit van automatisering, nieuwe vraagstellingen en de beveiliging, de afdeling uitbreiden. Ton Verschoor moet ook ‘denktijd’ hebben om nieuwe vraagstukken voor De Nijs op te kunnen pakken. In 2016 zullen wij de ondersteunende rol van ICT, het beleid op het gebied van ICT en de taakverdelingen bij vraagstukken vastleggen. Tevens zullen voor de diverse bedrijfsprocessen organisatorische managers worden aangewezen, die als inhoudelijk aanspreekpunt voor een bedrijfsproces zullen fungeren en die samen met ICT de bedrijfsprocessen verder gaan verbeteren en dus de faalkosten gaan verminderen. Uiteraard binnen het gestelde beleid. Het verminderen van de faalkosten willen wij ook bereiken door meer ondersteuning bij het goed gebruiken van automatisering binnen De Nijs.

Samenvattend We hebben in 95 jaar tijd iets heel moois en stevigs opgebouwd. Een sterk bedrijf, omgeven door warmte. Van architecten en onderaannemers. Van opdrachtgevers die ons goed gezind zijn. En dat alles vooral doordat we de hele tijd gezegend zijn en waren met goede, vakkundige medewerkers. Mensen die met hart en ziel, met passie, voor het bedrijf werken en werkten. Al vier generaties in 95 jaar! Met vriendelijke groet,

Warmenhuizen, maart 2016

4


Winfred de Nijs

Daniëlle de Nijs

Ton de Nijs

Mike Coffeng


5

br

Dikke Mi(c)k in de Waterschapsbuurt

Rene de swart

Op een gure dag in februari 2016 bezoeken René en Ton samen het laatst opgeleverde werk van René: de Waterschapsbuurt in Amsterdam Osdorp. Ze spreken af bij snackbar ‘Dikke Mick’, pal tegenover een van de drie gebouwen. Ton is net gestopt met werken en heeft nu alle tijd. Om te vissen, te wandelen, motor te rijden en leuke dingen te doen met zijn kleinkinderen (de oudste van zes is de zoon van René). Het werk aan het Boven IJ Ziekenhuis heeft Ton overgedragen aan zijn opvolger. René vertelt over het project aan de Osdorper Ban. “We bouwden het in opdracht van woningbouwvereniging Ymere, op een ontwerp van Neelu Boparai. Langs de Osdorper Ban staan nu woongebouwen op drie locaties. Steeds met dezelfde architect en hetzelfde uitvoeringsteam. Als het klikt: never change a winning team. Intussen is de wijk er enorm van opgeknapt!“ De sfeer in het team was optimaal. Lean werken helpt daarbij. De omgang met elkaar is duidelijk en respectvol. “Zo hebben we de bouwtijd kunnen bekorten en het uiterst krappe bouwschema gehaald.”

uitvoerder

Ton de swart uitvoerder

Terwijl in het familiebedrijf langzamerhand de vierde

Traditie voortgezet

generatie aan de beurt is, geldt

Na het werk in Osdorp ging René door naar Bennebroek. Daar is hij nu bezig met de verbouwing van het klooster St. Lucia uit 1920. Er komen zeven herenhuizen en tien ruime appartementen. Ton is al een keer komen kijken. Hij hoopt, samen met echtgenote Miek, nog veel werken van zijn zoon te mogen bezoeken. Ook om de traditie voort te kunnen zetten.

die generatiewisseling ook voor sommige medewerkersfamilies. Een voorbeeld daarvan zijn vader en zoon De Swart. Vader Ton ging onlangs met vroegpensioen. Zoon

Drie generaties werk in uitvoering

René blijft als uitvoerder aan de

Ton en René de Swart: dikke mik

slag bij de Nijs. Een stukje professionele familiegeschiedenis.

Die geschiedenis begint al eerder, want Opa de Swart werkte ook in de bouw. Hij werkte zich op van betontimmerman tot werkvoorbereider. Als jongen van 13, 14 ging Ton weleens met hem mee. Later werd hij timmerman bij een ‘burgerbaas’. Na de Militaire Dienst trad Ton in dienst bij Smit’s bouwbedrijf. Zijn vader werkte daar als organisatiedeskundige. Ton groeide – mede dankzij vijf jaar avondschool – door van maatvoerder tot uitvoerder.

De geschiedenis herhaalt zich 28 jaar geleden maakte Ton de overstap naar De Nijs. Hij werkte aan evenzoveel projecten, waarvan zijn trotse ouders de meeste bezochten. In februari 2016 ging hij – 62 jaar oud - met vroegpensioen. Intussen had de geschiedenis zich herhaald. Als jongen van 13, 14 kwam René al af en toe op zaterdagen bij Ton op de bouw als er doorgewerkt moest worden. Later werkte René als timmerman voor een burgerbaas. Via de avondschool groeide hij door tot uitvoerder.

‘De geschiedenis herhaalt zich’

Intussen had Thijs de Nijs al een paar keer bij Ton aangegeven dat hij vond dat René bij De Nijs moest komen. “Ik dacht: laat hem nog maar een jaartje wachten,” vertelt Ton. “Dat was achteraf een goede beslissing, want hij heeft bij die baas veel geleerd en prachtige werken mogen maken.”

Van je vader of van je moeder? Thijs bleef intussen aanhouden. Op een vrijdagmiddag was het klaar: “Ik heb nu lang genoeg gewacht. Jouw zoon komt volgende week bij ons aan het werk als assistent-uitvoerder. Het werk ligt al op hem te wachten. Overleg maar in het weekend, dan komen jullie maandagavond om zeven uur praten.” Zo gezegd, zo gedaan. Het gesprek op maandag verliep voorspoedig. Thijs zei: “Ik heb het al gehoord en gezien. Als je het een beetje van je vader hebt, komt het wel goed.” Waarop Ton aanvulde: “Als hij het van zijn moeder heeft, is het wat mij betreft óók prima.” Zo kort was en is de afstand tussen werkgever en werknemer bij De Nijs. “Door allerlei verjaardagen en feestjes links en rechts leer je elkaar goed kennen. Dat vergroot die kenmerkende wederzijdse betrokkenheid in een familiebedrijf. We gingen overstag.” Ook René’s toenmalige baas werkte mee. Die gunde hem de kans om door te groeien in een groot bedrijf. In de elf jaar die volgden, bezochten vader en zoon met regelmaat elkaars werken. “We zijn apentrots op René”, zegt Ton.

6


‘Er zijn er maar weinig die bij hun pensioen zelf hun opvolging geregeld hebben’ Van vader op zoon “Er zijn er maar weinig”, grijnst Ton, “die bij hun pensioen zelf hun opvolging geregeld hebben.” Natuurlijk staat René anders in het werk dan zijn vader. “Dat mag. Het is bovendien een andere tijd. Als we samen hadden gewerkt – dat is helaas nooit gebeurd – was dat waarschijnlijk prima gegaan. We zijn goed in staat elkaar de ruimte te geven. Dikke mik.” Ton deed het altijd zoals hij het geleerd had. René is van een generatie die nieuwe technologieën en werkwijzen tot zijn beschikking heeft. “Eigenlijk was jij ook al aan het leanen”, zegt René. “Onwillekeurig koos je daar voor. Het enige verschil is dat we het nu bewuster doen. Dat we kijken wat er nog meer uit te halen valt.”


7

w m d

“Waar staan we over 50 jaar?” vraagt Winfred zich af. “Onze kracht ligt onder meer in bouwen op binnenstedelijke locaties. Daarin is nu heel veel werk. Toch nemen we niet om het even elk werk aan. We moeten zorgen dat we de beste kansen grijpen. Niet alles zo maar doen, want het moet ook beheersbaar blijven.” We maken keuzes, ook binnen die specialisatie in binnenstedelijke bouw: zorg, woningbouw en utiliteit. Nieuwbouw, restauratie en renovatie. Bij voorkeur bijzondere gebouwen op bijzondere locaties.

Winfred de Nijs Ton de Nijs Daniëlle de Nijs Mike Coffeng directie

De wereld om ons heen verandert. Wij veranderen mee. Dat zie je met voorbereiding in 3D: terug naar 2D is de stap terug naar een stenen tijdperk. We moeten onszelf blijven vernieuwen en verbeteren; een lerende organisatie. BIM en lean, digitalisering en optimalisering van de bouw. Het vak is anders dan vijftig jaar geleden. Het bedrijf ook, net als de klant en de werken die we bouwen. Dat heet vooruitgang.

95 jaar vooruitgang:

‘Vakmanschap en kwaliteit als belangrijkste bestaansredenen’

‘Automatisering helpt alleen als iedereen er goed en consequent mee werkt’

Je begon als krullenjongen en werkte je langzaam omhoog. Het meeste werk deden we in de naaste omgeving. Je loon kwam in een bruin papieren zakje. “Kijk hoe het nu gaat”, zegt Daniëlle de Nijs. “Tekentafels worden nog zelden gebruikt. Alles digitaliseert. We gaan mee. Dat moet ook om te overleven. En kijk dan eens 50 jaar vooruit. Mijn Oma van 97 zag de eerste auto’s rondrijden. De telefoon kwam, de computer en al die slimme apparaten van tegenwoordig. Wat gaan wij nog meemaken? Dat kun je voor een groot deel niet voorspellen. Bijblijven is de beste remedie.”

Opleidingen

winfred de nijs

Daarvoor zijn vakbekwame medewerkers nodig, met de juiste kennis en ervaring. “Duitsland heeft een groot tekort aan vakmensen”, vertelt algemeen directeur Winfred de Nijs. “Dat loopt op van twee miljoen nu tot zeven miljoen in 2020: kappers en koks, timmerlieden en elektriciens.” Onze economie lijkt veel op de Duitse. Ook Nederland kampt met een groeiend tekort van honderdduizenden vaklieden. Daarom blijft De Nijs de opleidingen koesteren en zo veel mogelijk mensen opleiden. “In West-Friesland kiezen van oudsher veel mensen voor de bouwnijverheid. Jongeren vinden het mooi om iets te leren maken. Achteraf te kunnen zeggen: ‘dat heb ik gebouwd!’ We doen er alles aan om de instroom van dergelijk jong talent gaande te houden. Want zolang we vakmanschap en kwaliteit kunnen garanderen, voldoen we aan onze belangrijkste bestaansreden als bouwbedrijf.”

daniëlle de nijs

Heden, verleden en toekomst Bij De Nijs hangt een schild achter de receptie: ‘Bouwen met het verleden voor de toekomst’. Je moet hier en nu leven, maar met toen en straks rekening houden, vindt Winfred. “Voortdurend inzetten op verbetering, in overzichtelijke stappen zodat medewerkers en andere stakeholders kunnen blijven volgen.” Want voorzichtigheid is geboden. Het economische herstel is fragiel, vooral gebaseerd op lage rente en een lage olieprijs. We gaan daarom heel selectief te werk bij het nemen van risico’s in onze projectontwikkeling.

8

Blijven leren

Ook de introductie van de vierde generatie in het familiebedrijf gaat gedoseerd, aldus Daniëlle. “Veel geleidelijker dan dertig jaar geleden. De familie is intussen zo groot geworden dat een directiepost niet voor iedereen is weggelegd. De organisatie is ook gegroeid en de buitenwereld verandert. “Daarop passen we ons als familie aan. De juiste persoon op de juiste plek. Continuïteit staat voorop.”

“Kijk wat we alleen al het afgelopen jaar aan fantastische werken hebben opgeleverd”, vervolgt hij. “Bijvoorbeeld het WestFriesGasthuis in Hoorn. Daar ging de samenwerking zo ver dat we lean-processen van elkaar hebben overgenomen. De zorg leert van de bouw en andersom. Dat valt of staat met interesse in elkaars werk. “Aan communicatie besteden we de komende jaren in interne cursussen veel aandacht. Hoe verplaats je je in opdrachtgevers, kopers en andere relaties? Ook omdat die groepen mee veranderen. Iedereen laaft zich aan snel en gemakkelijk verkrijgbare informatie. Mensen denken tegenwoordig al te weten wat ze mankeren als ze bij de dokter komen. Opgezocht op internet. Zo werkt dat in de bouw ook en daarmee moeten we leren omgaan.”



9

Verantwoord

ton de nijs

Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen hoort volgens Daniëlle bij een familiebedrijf als De Nijs. “Het zat al in het bloed. We dragen het nu bewuster uit. Niet alleen passen op de zaak, maar ook op de wereld buiten.” Ook dát is vooruitgang. “We zijn trots dat we vorig jaar niveau 4 op de MVO-prestatieladder hebben bereikt. En we blijven investeren in onze medewerkers en onze omgeving. Een ontbijtsessie met onze stakeholders in De Hallen leidde in 2015 tot het omschrijven van speerpunten waarmee we in nauwe samenwerking gericht aan de slag zijn gegaan: 1. Arbeidsomstandigheden en veiligheid 2. Energie en CO2-uitstoot 3. Grondstoffen en afval 4. Gemeenschap en omgeving Dat wordt direct in de praktijk zichtbaar, vertelt Mike Coffeng, binnen de directie verantwoordelijk voor de uitvoering: “We zijn lid geworden van ‘Bewuste Bouwers’ en melden daar alle nieuwe werken aan. Bewuste Bouwers bekijken de bouwput door de ogen van de wereld eromheen; alsof je er zelf naast zou wonen. Verder proberen we steeds meer te sturen op de hoeveelheid afval en het verwerken en afvoeren ervan.”

Efficiënt en effectief mike Coffeng

Optimale voorbereiding verkort de bouwtijd en vermindert faalkosten. “Daar steken we steeds meer tijd en energie in”, zegt Winfred. “Dat proces zal de komende jaren doorgaan. Een gevolg is dat we – zeker op krappe binnenstedelijke bouwplaatsen – meer werken met geprefabriceerde onderdelen en materialen. Als we de komende jaren moeten investeren in onze timmerfabriek, zullen we dat niet nalaten.” Intussen is het hoofdkantoor in Warmenhuizen uitgebreid. “Alles wat direct aan de voorbereiding van de bouw gelinkt is, vraagt meer mensen en meer ruimte. Ook daarin investeren we.” Volgens Mike Coffeng groeit naast calculatie en inkoop het belang van het bouwbureau door deze ontwikkeling. ”Zij zorgen dat we bij elk werk een goed plan van aanpak hebben: een planning, bouwplaatstekeningen en een daarbij horende begroting.” Verder zetten we bij de opstart meer capaciteit in aan werkvoorbereiding. Steeds vaker tekenen we een contract op een definitief ontwerp, minder op uitgewerkte bestekken. Dat geeft ons meer invloed op het proces en het eindresultaat. En het vraagt meer inzet in de voorbereiding.“ Hij ondersteunt de mening van Winfred dat De Nijs aandacht moet blijven besteden aan opleidingen. “Wij hebben goede mensen, maar die kwaliteit komt niet vanzelf. Daarom zullen we zowel voor timmerwerk als werkvoorbereiding veel schoolverlaters moeten binnenhalen en zelf opleiden. Want we blijven uiteindelijk een bouwbedrijf. De mensen op de bouwplaats moeten maken wat steeds beter voorbereid bij hen terechtkomt.”

Organisatie en informatie

‘We doen er alles aan om de instroom van jong talent gaande te houden’

Ook organisatorisch nemen we stappen. Mike versterkte de directie. “De omzet groeit. Om dat te beheersen heeft het management de juiste ‘tools’ nodig. Automatisering kan helpen, maar alleen als iedereen de discipline heeft er goed en consequent mee te werken. Die discipline vereenvoudigen we de komende tijd met werkbare programma’s. Als iedereen begrijpt wat er gebeurt, gaat het veel gemakkelijker.” Winfred vult aan: “We moeten ons ook blijven verbeteren in logistiek en communicatie. Bouwen is een logistiek proces. Door dat te verbeteren, kunnen we de faalkosten verder reduceren. Bij de grotere werken willen we de bedrijfsleider vooral inzetten in zijn of haar rol als eindverantwoordelijke. Met ernaast iemand die verantwoordelijk is voor het proces; ook voor informatieoverdracht en communicatie met bijvoorbeeld leveranciers en omwonenden. Dan heeft de bedrijfsleider meer tijd om het project goed te begeleiden.”

De basis verandert niet Ton de Nijs verlaat medio 2016 de directie. Het gros van de projecten heeft hij overgedragen aan Mike. Wat blijft is ondersteuning van Calculatie en aansturing van de timmerfabriek. Ook na de zomer blijft hij daarmee actief. Met zaken als 3D BIM hoeft Ton zich niet bezig te houden. “Ik ben in 2D opgevoed. Het heeft weinig zin me daarin nog te verdiepen.” Ton, nu 65 jaar oud, is sinds zijn achttiende actief in het bedrijf. “Er is veel veranderd, maar de basis blijft hetzelfde. Het bouwen wordt meer mechanisch en er komen allerlei regels voor gezondheid en veiligheid bij kijken, maar metselen blijft metselen en timmeren blijft timmeren.” Hij durft niet te zeggen of hij later dit jaar meer vrije tijd krijgt, maar dat is wel de bedoeling. “Intussen heb ik zes kleinkinderen, die hebben ook recht op aandacht van hun opa.”

Goed gevulde werkportefeuille Diverse projecten naderen oplevering. Bijvoorbeeld het Stadionplein, Katharina, Cruquius, in Zandvoort het Louis Davidscarré. In Alkmaar ging de JT-bioscoop in februari 2016 in bedrijf. Wat komt er verder zoal op ons af? “In november is de eerste paal van Pontsteiger geslagen”, zegt Ton.”De mensen zijn op locatie, het ketenpark staat. We zijn echt begonnen!” Aan de Amsterdamse Burgemeester van der Vlugtlaan renoveert De Nijs 140 woningen van Eigen Haard. Naoorlogse systeemstapelbouw, aldus Mike. “Voor de Kerst leverden we een proefstrang op, een rij boven elkaar gelegen woningen. Vanaf april gaan we verder.” Voor Eigen Haard werken we ook aan de Sumatrastraat. Een sloop-nieuwbouwproject. Het sloopdeel zit er nu op.”

Puzzelen Een mooie uitdaging is ‘De Keizer’ in het centrum van Amsterdam. Woningbouw en renovatie van een monumentaal pand. “Géén bouwplaats, want daar is geen ruimte voor. Waar komt de keet? Waar staan de auto’s? De kraan? Puzzelen maar!” Ton vult aan: “Atrium, dat is er ook één met beperkte ruimte. Een tweelaags parkeergarage met kantoortorens erboven. Voor sommigen een logistieke nachtmerrie, voor ons een droom van een uitdaging.” Dat geldt ook voor het de reeds lopende uitbreiding van Hotel Arena. Renovatie van de kapel, een nieuw hotel, parkeergarage, restaurant. En alles moet intussen doordraaien: ook dat begint een specialiteit van De Nijs te worden. Een greep uit de verdere Amsterdamse projecten in voorbereiding: de Rietveldacademie, het Rhijnspoorgebouw, het Valeriusplein, Rhapsody en Amrad Hotel. “Verder Hotel Jakarta op Javaeiland. Daar beginnen we half april. Met twee hotels in de Valkenburgstraat zijn we in november 2015 al gestart.” De orderportefeuille is goed gevuld, met hele leuke uitdagingen.

10



11

Nieuwbouw hoofdkantoor De Nijs

jrj

rob klappe

Rob Klappe controller

Jurriaan van Stigt architect

Jordi Manie Stagiar

In februari 2016 leverde De Nijs een bijzonder project op: de uitbreiding van het eigen hoofdkantoor aan de Oudewal in Warmenhuizen. Inmiddels wordt gewerkt aan herinrichting van het bestaande kantoor. Bij zo’n project komt veel kijken, vooral in logistieke zin. Drie betrokkenen vertellen samen het verhaal.

‘Een aannemer die zijn eigen huis bouwt, heeft voortdurend andere prioriteiten’ Het plan zat al lange tijd in de pijplijn, aldus Rob Klappe. “Het bedrijf is gegroeid. Door de jaren kwamen er mensen bij. We moesten indikken. Spreekkamers werden opgeofferd voor werkplekken. De afdeling Projectontwikkeling verhuisde naar Schoorldam.” De ontwikkelingen bleven elkaar in hoog tempo opvolgen. Het oorspronkelijke idee om het hele gebouw te vervangen door nieuwbouw, sneuvelde. Architect Jurriaan van Stigt van LEVS architecten Amsterdam herinnert zich heel wat schetsen te hebben gemaakt. “Het uiteindelijke ontwerp is gestuurd door veranderingen in de werkwijze en organisatie van De Nijs.” Doordat steeds meer aandacht naar de projectvoorbereiding gaat, zijn er meer mensen nodig in kantoorfuncties. “Die mensen moet je ergens kwijt”, vertelt Rob. “We besloten uit te breiden. Maar hoe? Diverse varianten zijn bekeken, zelfs complete nieuwbouw. Maar dat vonden we kapitaalvernietiging.”

Zelfstandige werkvoorbereiding Werkvoorbereider Jordi Manie liep stage bij Bouwbedrijf De Nijs tijdens zijn MBO-opleiding. Hij werkte op De Hallen in Amsterdam. Na zijn opleiding kwam hij een half jaar in dienst voor werkvoorbereiding aan museum Nemo. Vervolgens startte hij een HBO-opleiding, waarvoor hij nu stage loopt. “Ik kwam om en nabij de bouwvak naar Warmenhuizen. Het beton was gereed, de staalconstructie en de buitenkozijnen. Met werkvoorbereider Johan Nijenhuis heb ik de afbouw gerealiseerd.” Na verloop van tijd ging Johan naar een ander werk en verzorgde Jordi de werkvoorbereiding vrijwel zelfstandig. “Als ik iets wilde weten, belde ik hem of liep naar Rob Klappe of naar Bas van Velzen.” Inmiddels is begonnen gefaseerd het bestaande gebouw aan te pakken en opnieuw in te delen. Jordi doet de werkvoorbereiding daar helemaal zelfstandig. “Half mei – dat is het streven – willen we klaar zijn. Krap, maar we doen ons best.”

Functioneel flexibel De keuze viel op eenlaags uitbreiding naar de zijkant. “We zijn een platte organisatie met korte lijnen. Daarom willen we een eenlaags kantoor. Dan is iedereen snel bereikbaar.” Er komt een efficiënter parkeerterrein. Aan de ene kant erop, aan de andere kant eraf. “Uiteindelijk hebben we twee paviljoenachtige gebouwen toegevoegd”, vervolgt Van Stigt. “Dragende gevels met dak. In de ruimte staan tussenwanden, maar je kunt er ook één grote open werkvloer van maken, mocht dat ooit nodig zijn.” Duurzaamheid door multifunctionaliteit en flexibiliteit. “Nu willen we het zó, maar over tien jaar kan alles anders zijn.”

Gefaseerde herinrichting Ook bij de herinrichting van het bestaande kantoor is alles gericht op het mogelijk maken van efficiënt werken. Rob Klappe: “De reproruimte wordt bijvoorbeeld wat groter en gaat aan een kant dicht. Zo ontstaat ruimte om alle apparaten die verspreid stonden, bij elkaar te zetten.” De verbouwing vindt in zes logisch opvolgende fasen plaats. “Als dat voor elkaar is, kunnen we weer even vooruit. De eindsituatie is efficiënt en werkbaar. De weg ernaartoe ook.” Bouwen van je eigen kantoor is toch bijzonder, vindt Jordi. “Je probeert voor iedereen alle wensen te vervullen. Dat lukt natuurlijk niet, maar je komt dichtbij. Ik denk dat het heel mooi geworden is en dat de collega’s zowel in het oude als in het nieuwe kantoor met veel plezier zullen werken. Mensen zijn enthousiast. Dat doet ons goed.”

Geen onnodig geloop Rob Klappe kreeg de taak na te denken over een optimale inrichting van het kantoor. “Voorkomen dat mensen ver moeten lopen naar een printer. Zorgen dat afdelingen die veel samenwerken elkaar gemakkelijk kunnen bereiken.” Praktisch, logisch, met heldere korte looplijnen. Overal dezelfde kleuren tapijt, stucwerk, meubelen en dergelijke. “Spreekkamers op de juiste plekken”, zegt Jurriaan. “Klanten, opdrachtgevers en leveranciers op daarvoor bestemde plaatsen ontvangen. Dan voorkom je onnodig heen en weer geloop over de gangen.” Veel ondersteunende afdelingen verhuisden in februari naar de nieuwe vleugel. Daar zijn ook vergaderkamers ingericht, waaronder één grote met moderne communicatietechnieken, die in ruimte kan variëren.

jordi manie

Aparte bouwmaat Voor iedereen, ook voor Jurriaan, is het een lang proces geweest. Hij vindt dat logisch. “Als je als aannemer voor jezelf bouwt, zijn er voortdurend andere prioriteiten. Je hebt altijd minder tijd voor je eigen huis. De nieuwbouw is ooit getekend voor prefab uit de timmerfabriek, maar die kreeg het heel druk met zaken die vóórgingen.” Uiteindelijk is het gebouw op een heel andere manier neergezet. Een bijzonder element van het prefab-ontwerp bleef: “Omdat we zouden bouwen met een centimeter tolerantie, is de stramienmaat 1.01 meter geworden. Zo stond het al in BIM. Daar is veel veranderd, maar niet die maten.” Ook hij is blij met het eindresultaat: “Mooi, zorgvuldig, geen poeha. Een lekker werkgebouw dat de relatieve bescheidenheid van De Nijs prima weerspiegelt.”

Ook geen window dressing

‘Praktisch, logisch, met heldere korte looplijnen’

12

De bestaande entree geeft nu toegang tot de nieuwe en de oude vleugel. LEVS had de opdracht een beschut kantoormilieu te ontwerpen. “Er is geen inkijk vanaf de parkeerplaats; wat je ziet is een bescheiden decor van timmerwerk met daar doorheen schijnend de kleur ‘De Nijs rood’. Toch is er binnen genoeg licht en heeft men zicht op ‘buiten’.” Er komt groen in de hoven tussen de paviljoens en rond het gebouw. En op de daken mos-sedum als onderdeel van de zeer zware isolatie. “Daarbij maken we gebruik van goede ventilatie, van zonlicht en een luchtgekoelde warmtepomp en van warmte die de naastgelegen timmerfabriek produceert.” Er liggen geen zonnepanelen op het dak. “We willen niet forceren door op zo’n klein oppervlak panelen neer te leggen. Dat is window dressing. Wij kozen voor groen, niet voor ‘kijk ons eens groen zijn’. Op een slimme, elegante manier hebben we het energiehoofdstuk goed aangepakt.”


‘Men is enthousiast. Dat doet ons goed ‘

jurriaan van stigt


13

Depot Amsterdam

ae Arjan pels Rijcken opdrachtgever

edwin swart bedrijfsleider

Depot Amsterdam in Amsterdam

Noord is speciaal geschikt voor de opslag van cultureel erfgoed zoals archieven, kunst en films. De Nijs bouwde het in opdracht van en in

‘Ontworpen op een visie: optimale opslag van cultureel erfgoed tegen minimale kosten’ Pels Rijcken begon in 2008 met de uitwerking van het idee van speciale depots voor opslag van cultureel erfgoed. “WAD staat voor ‘wettelijke archief depots’. Oorspronkelijk richtten we ons alleen op archiefdepots voor gemeenten. Die moeten voldoen aan de eisen van de Archiefwet. Nu hebben we ook ‘voor cultureel erfgoed’ achter de naam.” Er is een Erfgoedwet die bescherming biedt, maar de eisen van de Archiefwet zijn iets strenger en daarom interessant voor de musea. Het was lastig een voet tussen de deur te krijgen in die wereld. “Musea gaan eigenlijk altijd naar de overheid als ze iets nodig hebben.”

Koude start, warme samenwerking Uiteindelijk kwam daar verandering in. EYE en partner ING wilden een depot. Toen ING zich gedwongen terugtrok uit het vastgoed, raakte EYE in gesprek met WAD. Offerte en intentieverklaring volgden en na enig aandringen kwam ook het Ministerie van OCW aan boord. “Met hun goedkeuring konden we gaan ontwikkelen.” Op voorspraak van Sandra den Hamer, directeur van EYE, nam Pels Rijcken contact op met De Nijs. “Ik heb bij cepezed, de architect, om de tafel gezeten met Ton en Winfred. Wij hadden zelf een redelijke prijs berekend. Als ze een stukje eigen vermogen erin wilden stoppen, waren ze welkom. We werden het eens.” Op 11 november 2014 sloeg minister Bussemaker de eerste paal. “We hebben heel prettig samengewerkt. Ze waren flexibel,

samenwerking met WAD depots.

edwin swart

Hoofdhuurder van het depot is het

wandverwarming. “Dat was nodig om te voorkomen dat de betonconstructie bevriest, wat op den duur tot allerlei vochtproblemen zou kunnen leiden.” Een gebouwbeheersysteem monitort alles: ruimtetemperaturen, luchtvochtigheid en luchtcirculatie, maar dus ook de temperaturen van de buitenwanden. Het dak van het depot is voorzien van zonnepanelen om de energieprestatie (EPC) te verbeteren. “Nul zal het niet zijn, want er is veel koelcapaciteit nodig. Het gebouw heeft dan ook een specifieke functie.“

Beleving op gang

filmmuseum EYE, waarvoor De Nijs

Bij de oplevering is gebruik gemaakt van ‘snagstream’ om de realisatie vast te leggen. “Elk opleverpunt is gedigitaliseerd, evenals het behandeldossier. Degene die het opleverpunt afhandelt, hoeft niet meer het hele gebouw door op zoek naar een bepaalde plek, want hij heeft een tablet mee in plaats van het werklijstje van vroeger. Een foto in snagstream laat de situatie zien en koppelt die aan de juiste locatie. Na afhandeling konden internen en externen de opleverpunten zelf afmelden.”

enkele jaren geleden een prachtig gebouw neerzette aan ’t IJ. Bedrijfsleider Edwin Swart en opdrachtgever Arjen Pels Rijcken geven een beeld van wat nodig is om cultureel

Voor Edwin betekenen leanplanning, tablets met snagstream en werken in 3D BIM-modellen meer dan zomaar een vooruitgang in bouwmethodieken. “Het zijn moderne hulpmiddelen om in een vroegtijdig stadium de beleving van het project op gang te brengen bij de betrokkenen. Ruim voor de uitvoering kun je virtueel al zien wat er komt te staan. We hadden bijvoorbeeld ook de steigers in het model verwerkt. Zo konden we gemakkelijk communiceren waar we wanneer en hoeveel meter bouwsteiger nodig hadden. Dat is voor alle betrokken partijen heel verhelderend.” Door het proces lean te plannen kon bovendien de ruwbouw twee maanden worden bekort. “Die tijd hadden we bij de afbouw weer nodig omdat er wat extra’s bijkwamen. Anders waren we nooit op tijd klaar geweest.” De Nijs leverde het damdepot op 17 december 2015 op aan Arjen Pels Rijcken. EYE begon overigens pas in januari 2016 met inhuizen. ”Het gebouw moest eerst acclimatiseren, dat duurde even. Ze huren het voor 25 jaar, dus die paar weken maken ook niet uit.”

erfgoed voor het nageslacht te bewaren.

arjan pels rijcken

dachten mee. Probeerden me niet het vel over de neus te trekken. Ze stonden open voor andere standpunten en ideeën.” Hoewel Arjen een directe lijn had met de directieleden, was bedrijfsleider Edwin Swart zijn belangrijkste contact. “Zelf had ik een bouwdirectie in dienst genomen. Mensen die alles weten over bouwfysica en techniek. Met hen had Edwin ’t meest van doen.”

Kasten en kantoren Alle filmarchieven en de bibliotheek van EYE komen naar Depot Amsterdam. Het gebouw telt elf depots: tien met een hoogte van drie meter, geschikt gemaakt voor verrijdbare archiefkasten, een van zes meter hoog met palletstellingen. “Alle ruimtes zijn geklimatiseerd en gemonitord”, vertelt Edwin. Er zijn drie parameters voor klimaatbeheersing. Temperatuur, luchtvochtigheid en luchtcirculatie. Luchtvochtigheid is hier leading, maar temperatuur is ook belangrijk. “Eén depot is gekoeld naar vijf graden onder nul. Vier andere naar plus vijf graden. In de rest is het constant 18 graden Celsius.” EYE gaat in Depot Amsterdam onder meer filmbewerkingen doen: “Restauratie, digitalisering, onderhoud van celluloid en zo. Beeld zowel als geluid.” Daarom is er aan de voorzijde ook een kantoorstrook op de begane grond en eerste verdieping. Met een glazen gevel voor daglicht. De rest van het gebouw kreeg metalen gevelbeplating. Een bijzonder bouwkundig detail is dat de buitenwanden van het vriesdepot zijn voorzien van 14


‘Archiefdepots voldoen aan zeer strenge wettelijke eisen’

Door naar Oegstgeest Intussen zit WAD depots niet stil, aldus Arjen: “We gaan een speciaal depot bouwen in Oegstgeest bij Leiden. Een publieksdepot voor de collectie van drie verschillende musea, om een groter deel van de collecties voor publiek toegankelijk te maken.” Het hart van het gebouw wordt een glazen depot en door glazen vloeren heen kijk je in andere depots. Buiten, op een led-scherm, kan iedere drie seconden een nieuw gedigitaliseerd item getoond worden. Dat zou meer dan een miljoen per jaar aan reclame-inkomsten opleveren als je het verhuurde… Boymans van Beuningen bouwt zo’n depot voor 50 miljoen euro. Wij kunnen dat voor minder dan de helft. Onroerend goed voor verhuur is niet aanbestedingsplichtig als het geen maatwerk is. Voor EYE hebben we een soort confectiepak neergezet. Een gebouw dat gemakkelijk door hen aan te passen is voor gebruik, maar ook dienst kan doen voor andere huurders. Niet ontworpen op de specs van EYE, maar op een visie: optimale opslag van cultureel erfgoed tegen minimale kosten.”


15

w m j Maritsca Koster binnendienst

wil nannes uitvoerder

john hoekstra buitendienst

Binnen De Nijs Castricum is een speciaal team actief dat zich

richt op garantieservice. Vier

medewerkers en drie ZZP’ers zorgen dat alle klachten en verzoeken snel en goed worden afgehandeld. Daarbij hebben ze veel profijt van moderne communicatietechniek.

maritsca koster

Garantiewerk en onderhoud bij De Nijs Castricum

‘Iedereen voert zelf in het systeem in wat hij heeft gedaan’ Maritsca Koster heeft net haar spullen uitgepakt in de nieuwe vleugel van het hoofdkantoor aan de Oudewal in Warmenhuizen. Samen met collega Alie die de financiële afhandeling van het garantiewerk verzorgt, sloot Maritsca – qua werkplek - aan bij de algemene administratie. “Ik werk nu bijna negentien jaar in het bedrijf”, zegt ze. “Vroeger belden mensen veel. Nu gaat bijna alles via de e-mail. In ons nieuwe systeem kunnen meldingen via de website worden ingevuld. Alle gegevens komen gericht en in een vast format in het systeem.”

Snelle service Niet alle verzoeken aan de garantieservice zijn klachten. “Vaak willen de eerste bewoners van de nieuwbouw bepaalde kleine dingetjes net even anders. Daar kunnen we dan op inspringen. Niet altijd, want zo gauw het groter wordt, geven we het over aan andere teams. Het moet wel service blijven.” De grootste vooruitgang zit in de moderne communicatiemiddelen en de manier waarop het team er mee werkt, aldus Wil. “Dat is en blijft in ontwikkeling, maar het helpt ons nu al om ons werk snel, efficiënt en goed te doen.”

Aanspreekpunt Maritsca heeft een bouwkundige achtergrond. Bovendien is ze een De Nijs, getrouwd met een Koster. “Ik ben het aanspreekpunt voor de klant. De GIW-richtlijnen kan ik wel dromen, dus ik weet al snel of iets onder de garantie valt. Als dat zo is, zet ik de opdracht in het systeem en geef aan Wil Nannes door dat de vaklieden aan de slag kunnen.” Wil omschrijft voor welk soort projecten de garantieservice bedoeld is. “Alles wat De Nijs gebouwd heeft voor woningcorporaties en zorgverleners, bijvoorbeeld Altera, Ymere, Eigen Haard, Zonnehuisgroep en dergelijke. Opleverpunten horen nog bij het bouwteam, daarna begint het garantiewerk en het onderhoud. Meestal pakken we na een maand of drie definitief over, afhankelijk van het werk.” Mooie app Wil, bijna 34 jaar in dienst bij De Nijs, begon ooit als timmerman. Nu is hij eindverantwoordelijk voor de garantieservice: “Maritsca ontvangt de melding en verwerkt die in het systeem. Ik zet het vervolgens uit naar de jongens. Op dit moment hebben we er twee lopen, en drie ZZP’ers.” Deze vaklieden kunnen met hun tablets zelf in het systeem en voeren in wat ze gedaan hebben. Een mooi systeem: een app waarin alles meteen voor iedereen vastligt. Vanuit dit systeem wordt de klant steeds vaker en sneller op de hoogte gebracht van de stand van zaken. “Ik volg via dat systeem wat er gebeurt en stuur zo nodig bij. Verder stuur ik ook de onderaannemers aan op bijvoorbeeld afspraken met bewoners. Soms, als het wat ingewikkelder of duurder wordt, ben ik zelf op locatie om met de betrokkenen samen te beslissen wat we gaan doen.”

‘Alle gegevens komen gericht en in een vast format in het systeem’ 16

wil nannes


Makroon De 62-jarige John Hoekstra spant de kroon met een dienstverband van inmiddels 41 jaar. “Via telefoon of tablet krijg ik het werk binnen van Wil. Dan kan ik er direct mee aan de slag.” Begin 2016 werken John en zijn collega’s vanuit De Makroon in Amsterdam Centrum. Dat gebouw is onlangs opgeleverd. “We doen nog wat klachtenafhandeling en zaken die na de oplevering via de opdrachtgever binnenkomen. Af en toe gaan we ook naar andere projecten. Gewoon wat prioriteit heeft. Hier is nu veel werk, dus het is gemakkelijk als uitvalsbasis.”

john hoekstra

‘Via mijn tablet krijg ik het werk binnen. Dan kan ik direct aan de slag’

De bewoners van de Makroon zijn ouderen. “Over sommige zaken hebben ze uitleg nodig. Allemaal nieuwe dingen: een raam dat naar binnen opent, een sleutel die horizontaal in plaats van verticaal in het slot moet. Die uitleg, daar worden we ook steeds handiger in. Van ons wordt dus heel brede kennis verwacht. Dat is weleens moeilijk, maar vaak ook heel dankbaar.“ De garantieservice beperkt zich niet tot het afstellen van voordeurkrukken en het stellen van ramen en deuren. “Soms moeten we kleine lekkages onderzoeken. Dat kan lastig te vinden zijn, want de Rijn begint in Zwitserland en komt uit in Rotterdam.” Naast garantiewerk doet De Nijs Castricum onder meer onderhoud. Er zijn contracten op bepaalde projecten. “Hier in de plint bijvoorbeeld de commerciële ruimtes. Het valt eigenlijk onder een ander team, maar omdat we hier toch zijn, nemen we dat ook mee. We nemen op en voeren uit, of we sturen door als er bijvoorbeeld een loodgieter moet komen.” Blij met de jeugd Door de digitale apparaten is het goed en gemakkelijk communiceren. “Voor ons iets meer werk in administratieve zin, voor het kantoor een grote verlichting. We doen meldingen met kleurcodes en kunnen foto’s toevoegen, heel eenvoudig en overzichtelijk. Je ziet met één oogopslag wat er is gebeurd of wat er moet gebeuren.” Die vooruitgang met telefoons en tablets is heel snel gegaan de laatste jaren. “Je moet er wel in mee. ‘k Ben blij dat ik een paar jonge jongens om me heen heb die daar nog handiger mee zijn. Als ik vragen heb, kan ik altijd bij ze terecht.


17

e a k r d opdrachtgever

voering fungeerde hij als directievoerder. Zijn adviesbureau heeft veel ervaring met bouw en beheer van zorginstellingen en het begeleiden van projecten als deze. Adri was de verbindende schakel tussen alle betrokken partijen.

Adri Ooijevaar

Van A tot Z in BIM

esther akkerman

projectmanager

‘Turnkey koop: we nemen een kant en klaar gebouw af’

Kees de Nijs uitvoerder

Rhoman Hillen bedrijfsleider

Dirk vet

bedrijfsleider

De Nijs bouwt veel in Amsterdam, ook in het drukke centrum. Daar is voormalig zorgcentrum Bernardus vervangen door moderne seniorenhuisvesting met een zorgfunctie: De Makroon. De Nijs Care Bernardus BV nam de ontwikkeling op zich.

“De Makroon is een van de eerste projecten die we van A tot Z in BIM hebben voorbereid”, zegt bedrijfsleider Rhoman Hillen. In mei 2013 begonnen we daar mee. Op dat moment lag de bedrijfsleiding in handen van Dirk Vet, met Rhoman als projectleider. “Doordat er problemen waren met de grond onder het gesloopte gebouw, was er wat vertraging”, vertelt Dirk. “Geen nood: zo hadden we meer tijd om de zaken goed voor te bereiden, en dat was nou juist de bedoeling.” Amstelring liet een damwand plaatsen en de grond afgraven tot 2 meter onder NAP. “Intussen hadden wij maandelijks overleg met de mensen die dat uitvoerden. Op 3 december vond de overdracht plaats en kon de bouw officieel starten. We hebben nog ongeveer een meter diep gesaneerd. Alle bestaande palen waren in kaart gebracht, van Bernardus maar ook van gebouwen die er voor die tijd hebben gestaan. Die twaalfhonderd houten palen zorgden voor veel stagnatie in het heiwerk. We kwamen zelfs een stuk oude stadswal tegen.”

Strakke regie De gedegen voorbereiding leidde uiteindelijk tot een soepel lopende uitvoering. “Mede dankzij de goede samenspraak met architect Pi de Bruijn”, denkt Rhoman. Tijdens de uitvoering waren er geen ad hoc problemen meer. “We konden in één keer door van de eerste paal tot de laatste steen.” BIM werkt vooral goed als alle betrokken partijen erin mee gaan, aldus Kees de Nijs. “Ook eindgebruikers als Amstelring. Dat was hier het geval.” Tijdens het project is veel veranderd aan de manier waarop men bij De Nijs naar BIM kijkt. Rhoman: “In het begin was het een uitdaging, soms zelfs een struikelblok, maar we hebben veel geleerd. Dat leidde tot een goed intern BIMprotocol, geschikt voor alle nieuwe werken.”

De Makroon

‘In één keer door van de eerste paal tot de laatste steen’ De uitvoering startte begin 2014. In oktober 2015 leverde uitvoerder Kees de Nijs het complex op. “Zorgverlener Amstelring huurt de eerste verdieping. Daar wonen vijftig ouderen die continu verzorging nodig hebben. De helft van die mensen woont semi-zelfstandig, voor de anderen zijn specifieke zorgwoningen ingericht. Verder zijn er algemene ruimtes voor ontmoeting, eten en diverse activiteiten. De overige woningen in De Makroon, 132 stuks, zijn gebouwd voor zelfstandig wonende ouderen. Achterliggende gedachte is dat ze altijd zonodig op de zorg van Amstelring kunnen terugvallen.”

De onderlinge samenwerking verliep goed, aldus Esther Akkerman-Dwars. “We hadden een ingewikkelde opgave liggen en moesten ons alle drie – Amstelring, Syntrus en De Nijs - comfortabel voelen in de afspraken. Dan moet je elkaar goed begrijpen. Een intensief proces waarin we prima zijn geslaagd. De Nijs nam strak de regie in de uitvoering. Want die moest snel gebeuren. We hebben efficiënt samengewerkt.” adri ooijevaar

Eerste zelfstandige project De Makroon was Rhoman Hillens eerste project als zelfstandig bedrijfsleider. Hij begon als projectleider, met Dirk Vet als buffer naar de directie. “Een soort valscherm. Het liep zo goed, dat ik dat valscherm eigenlijk niet gebruikt heb. Na de bouwvak werd ik officieel bedrijfsleider.” Nu leidt Rhoman onder meer een project aan de Cruquiusweg. Ook daar loopt hij al weer voor op

Turnkey Esther Akkerman-Dwars is verantwoordelijk voor acquisitie van zorgvastgoed binnen Syntrus Achmea Real Estate & Finance. “Wij werken namens de pensioenfondsen. Niet als opdrachtgever in traditionele zin, want de fondsen mogen niet zelf ontwikkelen. Voor De Makroon tekenden we een turnkey-koopovereenkomst. Dat betekent dat we een kant en klaar opgeleverd gebouw afnemen. Ik behartig daarbij de belangen van het fonds waaraan het vastgoed uiteindelijk overgedragen wordt. Onze organisatie, met mij als spin in het web, zorgde dat alles in goede samenwerking binnen prijsen tijdafspraken werd gerealiseerd.”

esther akkerman

De ontwikkeling van De Makroon was als tender op de markt gebracht door Amstelring. “Zij waren al een tijd bezig met planvorming. Vanwege de scheiding van wonen en zorg verkoopt Amstelring haar vastgoed, om zich geheel te kunnen richten op zorg.” Syntrus Achmea Real Estate & Finance won de tender en ging op zoek naar een bouwende ontwikkelaar. Uit die pitch kwam De Nijs als beste naar voren.

De Nijs Care De Nijs Care Bernardus BV ontwikkelde De Makroon en was opdrachtgever voor het bouwbedrijf. Adri Ooijevaar was voor dit project de projectmanager tijdens de ontwikkeling. Tijdens de uit-

18



19

schema. Dat verbaast Dirk niets: “Rhoman liep al drie jaar met me mee. Het werd tijd dat hij de kans kreeg zich te profileren. Na de opstart ben ik daarom wat meer naar de achtergrond gegaan. Hij deed het fantastisch, dus ik heb de zaak uiteindelijk volledig aan Rhoman overgelaten.”

Voorsprong vastgehouden “In totaal mochten we er 22 maanden over doen”, vervolgt hij. “Dat is niet veel voor zo’n groot gebouw met een parkeerkelder eronder. We besloten de uitvoering in drieën te hakken.” Er werd niet alleen horizontaal, maar ook verticaal gedacht. Kees de Nijs: “Dat betekende dat disciplines die meestal pas aan het eind van het project aan de slag kunnen, eerder konden beginnen. Daarvoor was het wel nodig ruim bijtijds de werkvoorbereiding op te starten.” Wie een jaar na de start op het werk kwam, zag het eerste torentje al in het metselwerk staan terwijl van de laatste net de eerste verdieping was gestort. Dit alles was alleen mogelijk door lean te werken, vult Rhoman aan. “We begonnen met een strakke planning. De kelderbak werd gefaseerd opgebouwd, zodat we eerder aan de hoogbouw konden beginnen. Dat wierp zijn vruchten af. We begonnen een maand eerder dan gepland aan de uitvoering van de hoogbouw en die voorsprong hebben we niet meer ingeleverd. Alles liep soepel, als een geoliede machine.”

‘Geprefabriceerde bouwdelen gingen zo van de vrachtwagen af op hun plaats. Dat scheelt opslagruimte’

Bouwen op een postzegel noemt hij het. “Het bleek onmogelijk om leveranciers op exacte verschillende tijden te krijgen, als ze uit de andere kant van het land moesten komen. Soms ontstond daardoor wat file bij het laden en lossen. Gelukkig begreep de buurt het en werkte de gemeente mee.” Voor Kees is het bouwen op een hele kleine ruimte de optimale logistieke uitdaging. “Midden in het drukste deel van de stad, vlak bij het Leidseplein. Veel bouwdelen werden geprefabriceerd aangevoerd: wanden, trappen, bordessen, balkons. Die gingen van de vrachtwagen af meteen op hun plaats. Geen opslag, dat scheelt ruimte.”

Eindresultaat mag er zijn Ruim binnen de tijdafspraken was De Makroon klaar voor oplevering. “Een hele prestatie”, vindt Adri Ooijevaar. “De oplevering aan huurder Amstelring en koper Achmea verliep vlekkeloos. Alle specifieke zorgwensen en nieuwe technieken zijn meegenomen in het traject. Amstelring ontwikkelt daarnaast allerlei verpleeg-, zorg en gemaksdiensten voor de bewoners; tot het buitenzetten van afval aan toe.” Het is een mooi gebouw geworden: “Modern met een statige, klassieke sfeer. Het past goed in het stadsbeeld en biedt geborgenheid voor de voornamelijk oudere bewoners.” Er is veel aandacht besteed aan de sfeervolle binnentuin. “Daar staat een klokkentorentje uit het oude Bernardus”, zegt Dirk. “Dat kregen we bij de overdracht voor hergebruik aangeboden, net als een aantal glas-in-loodramen die we in de entree hebben verwerkt.” Het stuk oude stadsmuur dat gevonden werd in de bouwput, is volgens Adri niet van bijzondere culturele of historische waarde. “Toch hebben we het bewaard en op een hoek van de voorgevel in de stoep verwerkt.” De laatste uitdaging was te zorgen dat de juiste commerciële partijen zich in de plint zouden vestigen. Esther Akkerman-Dwars: “Dat is, mede dankzij De Nijs, in goede samenwerking gelukt. In februari 2016 hebben de laatste bedrijven hun deuren geopend.” De Makroon is klaar.

20


‘We vonden twaalfhonderd houten palen van eerdere gebouwen’ SOCIAAL JAARVERSLAG 2015

21

Kengetallen Gevolgde CAO cursussen zijn o.a. Gevolgde UTA cursussen zijn o.a. Heftruck UAV-GC Digitale tachograaf code 95 VCA vol (basis en herhaling) Stellen en Monteren prefab elementen Herkennen van Bouwstijlen (restauratie) TCVT herhaling Begeleiding uitvoering restauratie 1 Stellen en Monteren prefab elementen Elementaire bouwkunde Houtaantasting en bescherming in de restauratie - houtaantasting in monumenten Solibri Model Checks Lean bewustwording (Timmerfabriek) Management leergang Houtsoorten en toepassing in de restauratie Leanbouwen Kozijnen, ramen, deuren en luiken (restauratie) Asta Powerproject Masterclass restauratiemetsel - Stellen en Monteren prefab elementen en voegwerk in restauratie BHV / EHBO (herhaling) BHV / EHBO (herhaling) Learn Coaching VCA (basis en herhaling)

DIENSTVERBAND Mannen Vrouwen Onbepaalde Tijd Bepaalde Tijd

21 4 DIENSTJAREN (gem 15,82 jr.) Totaal 277 25 0 jaar 20 1 jaar 11 Jubilarissen 2013 2014 2015 2 jaar 26 3 - 4 jaar 15 25 jaar 1 2 8 5 - 9 jaar 51 40 jaar 0 2 2 10 - 14 jaar 46 15 - 19 jaar 26 20 - 24 jaar 15 PARTTIME / FULLTIME Mannen Vrouwen 25 - 29 jaar 21 30 - 39 jaar 37 Parttimers 25 21 40 + 9 Fulltimers 227 4

262 15

Totaal 277 Totaal 277 25 ZIEKTEVERZUIM 2012 2013 2014 2015 OPLEIDINGEN 2012 2013 2014 2015 Percentage 3,35 2,95 2,86 3,83 Personen (BOUW + UTA) 139 116 135 179 Meldingen (aantal) 210 227 186 239 Cursusdagen 360 311 298 432 Melding (medewerkers) 51,41% 57,08% 47,01% 54,10% Cursuskosten (€) 133.489 164.283 161.948 190.523 Ziektedagen 2159 1954 2020 2665 2015 IN DIENST PER 31-12 BOUW-cao Project BOUW-cao Timmerfabriek Stagiaires UTA UTA-cao

2012

2013

2014

107 116 118 23 26 26 17 23 17 118 124 126

2015

in dienst

114 25 25 138

3 0 22 23

uit dienst 7 1 14 11

Totaal (incl. stagiaires) 257 265 288 302 48 33

22


LEEFTIJDSOPBOUW Bouwplaats UTA medewerkers medewerkers

15 - 19 20 - 24 25 - 29 30 - 34 35 - 39 40 - 44 45 - 49 50 - 54 55 - 59 60 - 68

0 8 17 18 10 6 18 22 23 17

1 3 12 16 19 20 15 30 14 8

Man Vrouw

0 10 28 33 25 24 26 46 35 25

1 1 1 1 4 2 7 6 2 0

Totaal 139 138 252 25 Gem.Leeftijd 44,22

Leeftijdsopbouw Bouwplaats medewerkers 20 - 24 25 - 29 30 - 34 35 - 39 40 - 44 45 - 49 50 - 54 55 - 59 60 - 68


Leeftijdsopbouw UTA medewerkers 15 - 19 20 - 24 25 - 29 30 - 34 35 - 39 40 - 44 45 - 49 50 - 54 55 - 59 60 - 68 23

‘Water en vorst waren in het beton gekropen. Hele stukken waren weggerot‘

Elseviergebouw, Amsterdam West

‘Toen wij de overdracht tekenden, stonden 140 studenten klaar om in te huizen’

fm

“Na de uitruil konden we zelf bepalen wat we wilden doen”, aldus Martin van den Broeke, projectleider bij Rochdale. Het was een lastige tijd, in meerdere opzichten. Rochdale stond in de schijnwerpers door een eerdere bestuurscrisis, de corporaties werden überhaupt al kort gehouden en de bouw stond bijna stil. “We zagen een mogelijkheid om het gebouw te herontwikkelen voor studentenhuisvesting en overlegden over gezamenlijke ontwikkeling met en verkoop aan DUWO.”

Het project was oorspronkelijk gestart in BIM. “De architect coördineerde dat”, zegt Martin. “Tijdens de uitvoering nam De Nijs die coördinatie over. Je ziet heel snel waar de knelpunten zitten en dat mag ook wel, want soms was het technisch heel ingewikkeld.” Het Programma van Eisen van DUWO zit er nu tot in detail in. De uitvoering verliep heel vlot. “In iets meer dan een jaar waren we klaar”, vervolgt Frank.

Gekkenhuis “We hebben het in lean gegoten. Mede daardoor hebben we de planning op de dag af gehaald. Iedere dag om kwart over negen kwamen alle uitvoerende partijen bij elkaar om gisteren, vandaag en morgen te bespreken. Iedereen vinkte af wat hij gedaan had, zo konden we continu bijsturen. Dat is goed gelukt en daar zijn we trots op.” De inzet van alle deelnemers was fenomenaal. Na de zomer moesten nog wel de opleverpunten worden afgerond, vertelt Martin. De dag van de oplevering was een bijzondere: “Toen we in de keet de stukken tekenden van de overdracht, stonden 140 studenten in de startblokken om even later te beginnen met inhuizen. Dat was een gekkenhuis, vooral omdat op het voorterrein nog gewerkt werd!”

Martin van den Broeke opdrachtgever

frank ligthart

martin van den broeke

uitvoerder

Begin deze eeuw hadden Woningstichting Rochdale en de Alge-

mene Woningbouwverenging twee kantoorgebouwen in gezamenlijk bezit. Een geplande onderlinge fusie ging niet door. AWV werd onderdeel van het huidige Stadgenoot. Rochdale trok zich terug uit het GAK-gebouw in Bos en Lommer en werd 100 procent eigenaar van het Elseviergebouw aan de ringweg A10 in Amsterdam West

Heroriëntatie

Hostelle Op de bovenste verdieping wilde Rochdale eerst bedrijfsruimten maken. Vervolgens werden op de 11e verdieping appartementen ontworpen. Gaande de uitvoering bleek dat DUWO alsnog interesse had in die verdieping. Daar zijn nu 18 iets grotere eenkamerwoningen gemaakt. Op de begane grond, met de ingang aan de achterkant, wordt nu een hostel ingericht. De begane grond blijft eigendom van Rochdale, dat het verhuurt aan Hostelle. ”Die organisatie exploiteert al een ‘female only’ hotel in een voormalig kantoorcomplex aan de Frankemaheerd in Amsterdam Zuidoost. Ze passen goed bij DUWO. Beide partijen zoeken onderling de samenwerking. Hostelle voegt op die manier iets toe, bijvoorbeeld met tijdelijk onderdak. Een leuke partij, ze openen per 1 april.”

Knevel architecten werd benaderd. Het Elseviergebouw is opgetrokken in een heel strak ritme van kozijnen. Daardoor bleek het zeer geschikt voor verkaveling in studenteneenheden. “We konden het zodanig opdelen dat je per kamer twee ramen hebt.” Nu zijn er 245 woonunits, waarvan 205 zelfstandige eenkamer- en 40 onzelfstandige tweekamerwoningen. Het gebouw stond georiënteerd op de ringweg A10. “Het was net gebouwd toen die weg er kwam”, vertelt Martin. “Onderdeel van het plan was om het Elseviergebouw een betere uitstraling en verbinding naar de buurt te geven. Daarom werd de oriëntatie omgedraaid. De hoofdingang voor de studenten ligt nu aan de oostzijde. Via een verhoogd plein maakten we een connectie met de buurt.”

De geest van Dudok frank ligthart

Het was geen gemakkelijke opgave, temeer omdat er iets moest gebeuren om het geluid en de viezigheid van de ringweg uit het gebouw te houden. Bovendien is het Elseviergebouw aangemerkt als monument. Het was een van de latere werken van architect Dudok. “Bureau Monumenten keek heel kritisch naar onze bouwkundige oplossingen; wat we veranderden, moest in de geest van Dudok zijn.” Uiteindelijk kon de transformatie beginnen. “Voor geluid en techniek moesten we allerlei zaken aanpassen. Aan de A10-kant kwam een dubbele gevel, waardoor een soort loggia’s ontstonden. We moesten eerst aantonen dat we voldeden aan de normen, via allerlei rapportages met adviseurs en constructeurs. Daar is veel tijd aan besteed.”

Water en vorst Toen uitvoerder Frank Ligthart op het project kwam, was de grove sloop al klaar. Er stond een casco. “We kwamen van alles tegen. Het gebouw stond al jaren leeg, zonder onderhoud. Water en vorst waren in het beton gekropen. In bepaalde delen waren hele stukken weggerot. Op bijna elke verdieping was wel iets. Dat moesten we eerst oplossen. De gemeente was er heel scherp op. Uiteindelijk kwam het natuurlijk goed.” 24



25

Europees aanbesteed De Nijs had van alle partijen het beste plan van aanpak en een goede prijs. “Regionale binding speelt niet mee bij een Europese aanbesteding, maar we zijn achteraf wel heel blij met een bouwer uit de eigen regio. We kennen De Nijs. Ze staan echt heel goed bekend, ook dankzij hun ervaring met projecten als deze.” Dat is niet onbelangrijk bij zo’n ingewikkeld project. “Het gaat om Rijksmonumenten. Ook het Reddingsmuseum is verbouwd. Er kwam een verbindend entreegebouw en in De Kampanje een compleet nieuwe toneeltoren.”

Mooi plaatje Timmerman Jaap Koortens verzorgde de maatvoering voor De Nijs. ”Ik zet de maten uit voor wat uiteindelijk geplaatst wordt. Nieuwbouw heeft een vast stramien. Hier had ik een bestaande situatie om rekening mee te houden. Niets is standaard, alles moet passend gemaakt.” Jaap werkte bijna anderhalf jaar in Den Helder. “We begonnen voor de bouwvak in 2014 en leverden eind 2015 op. Ik ben gekomen toen ze de kelder uitgroeven. Voor de toiletten, technische ruimte, de orkestbak en stoelenberging. Jaap en zijn collega’s zijn trots op wat ze gemaakt hebben. “Het ziet er prachtig uit. Met hoge schuifwanden en een prachtige overgang van oud naar nieuw. Het totaalplaatje is hartstikke mooi!”

Theater De Kampanje, Den Helder

fj

ferdinand vreugdehil

ferdinand vreugdehil opdrachtgever

Jaap Koortens timmerman

In opdracht van Zeestad, een ontwikkelingsmaatschappij met Gemeente Den Helder en provincie

‘Katalysator voor de herontwikkeling van de stad’

‘Bovenin de toneeltoren zijn kilometers kabel verwerkt’

Zeestad vernieuwt het stadshart van Den Helder en het schiereiland Willemsoord. “Die vormen samen één plangebied,” vertelt Vreugdenhil. “Belangrijk in ons masterplan was het verplaatsen van de schouwburg naar Willemsoord. Daar kon het theater als katalysator werken voor de verdere ontwikkeling. Dat werkte direct: er is veel meer bedrijvigheid, met onder meer vestiging van horecaondernemingen en een botterwerf.” De schouwburg in het Stadshart wordt nu gesloopt. “Daardoor kunnen we het stadspark doortrekken van het station tot de zeedijk en een compacter winkelhart realiseren. We organiseren nieuwe woonmilieus, bijvoorbeeld ‘wonen aan het park’. Inmiddels zijn we gestart met het stationsgebied.”

De moeite waard Het kost wel wat. “De stichtingskosten bedragen 23 miljoen, maar iedereen is overtuigd van het nut van deze ontwikkeling. In De Kampanje zijn grotere acts mogelijk. Er zijn meer exploitatiemogelijkheden, ook door de flexibele inrichting van de hal.” De verplaatsing van de schouwburg was voor Ferdinand Vreugdenhil de eerste testcase als bestuurder van Zeestad. “Het is een heel mooie schouwburg geworden. Je wilt er graag zijn. De historische, industriële sfeer is zowel buiten als binnen goed bewaard gebleven. Sfeervolle verlichting en zware isolatie om geluid en warmte binnen te houden. We hebben een systeem voor warmte/koudeopslag gebruikt. Met vloerverwarming. Dat scheelt in de stookkosten.”

Noord-Holland als aandeelhouders, realiseerde De Nijs op de voorma-

jaap koortens

lige Rijkswerf Willemsoord een

De staalconstructie voor de lift moest precies op de ankers passen. “Dat was een secuur werkje. De toneeltoren is tientallen meters hoog. Tijdens het monteren stond het toneel vol met hoogwerkers en hefsteigers. Bovenin de toren zijn kilometers kabel verwerkt om de decorstukken te verplaatsen.” Koortens, sinds 1981 in dienst bij De Nijs, werkt inmiddels aan de Groenelaan in Amstelveen. Woningbouw. Ook mooi, vindt hij, maar zijn hart gaat vooral uit naar projecten als De Kampanje: “Een nieuw leven voor bestaande industriële gebouwen en monumenten.”

theater in en aan bestaande indus-

Trotse Heldenaars

triële gebouwen. Zeestad-directeur

De grote zaal biedt nu 760 plaatsen in de ‘Ketelmakerij’. In de flexibele ‘Kathedraal’, ook te gebruiken zonder stoelen, passen maximaal 270 zittende toeschouwers. De kleine zaal is voor 120 bezoekers. Omdat ook daar de tribune kan worden ingeschoven, is die zaal ook heel geschikt voor feesten en partijen, aldus Ferdinand Vreugdenhil. Kortom: “De Kampanje valt goed te exploiteren. Er worden meer voorstellingen gegeven en meer kaartjes verkocht. Veel Heldenaars zijn trots: dat hebben wíj hier!“

Ferdinand Vreugdenhil kijkt terug op een geslaagd deelproject.

“De mensen van De Nijs hebben het hart op de goede plek”, vervolgt hij. “We hadden een uitstekende, oplossingsgerichte samenwerking. Daardoor hebben we het op tijd voor de opening gehaald. Ik kan me voorstellen dat het met een andere aannemer heel anders verlopen zou zijn. Ze hebben de hoge verwachtingen waargemaakt.”

26



27

or

In de 95 jaar die De Nijs nu

bestaat, was er niet altijd een ondernemingsraad. De OR is een medezeggenschapsorgaan, be-

Ondernemingsraad

‘Zuinig zijn op jezelf en op elkaar’ “De OR-leden zijn nauw bij het bedrijf betrokken. Wij horen sommige dingen eerder en hebben geleerd om alles wat er speelt van verschillende kanten te bekijken. In mijn geval dus niet alleen door mijn eigen ogen als timmerman, maar ook door de ogen van de directie en bijvoorbeeld de uitvoerders.”

last met het vertegenwoordigen

Werkdruk groeit

van de medewerkers bij de direc-

Als bij De Nijs veranderingen op stapel staan, wordt de OR in een vroeg stadium ingelicht. Ze moeten in bepaalde gevallen adviseren. “Zo’n advies kan leiden tot aanpassingen in het plan of, als het positief is, de voortgang bespoedigen en het draagvlak verbreden. Met die werkwijze hebben we veel bereikt.” Ook nu heeft de OR het druk. Er wordt veel gepraat over Arbozaken als bijvoorbeeld stofvrij werken en gezond tillen. En over werkdruk, want tijd wordt steeds kostbaarder. “Dat komt ook doordat we op steeds meer plaatsen lean werken. Als een bouwtijd van 20 maanden normaal is, proberen we daar met lean een of twee maanden af te snoepen. Daardoor kan de werkdruk behoorlijk oplopen. Want lean gaat niet alleen om zekering van kwaliteit, maar ook om financiële efficiency. We zitten in dat opzicht in een leerproces. Begrijp me niet verkeerd: het is een mooie manier om goed en efficiënt te werken. We kunnen het ook gebruiken om de werkdruk redelijk stabiel op een aanvaardbaar niveau te houden.”

tie. De raad werd 17 jaar geleden opgericht: in 1999. Peter Schilder was bij die oprichting betrokken. Tussendoor was hij een tijdje eruit, maar een paar jaar geleden stelde hij zich weer verkiesbaar. Hij kwam terug in de OR en is nu voorzitter.

Regels naleven De afgelopen 17 jaar veranderde er ontzettend veel in de bouwwereld en het bedrijf. “Met Arbozaken hielden we ons toen ook al bezig, maar dat is voortdurend in beweging. De eisen worden steeds duidelijker en vaak strenger.” Dat geldt ook voor veel andere certificaten en bedrijfsmatige ontwikkelingen. We kregen VCA, ISO, MVO en LEAN. De ene verandering boven op de andere. “Eerst waren we bezig met ISO omdat je anders na een paar jaar geen werk meer zou krijgen. Nu doen we hetzelfde met MVO, ook omdat het past bij een deels regionaal opererend familiebedrijf. Het belangrijkste vind ik dat we alle regels die we met elkaar afspreken, ook naleven. En wie dat niet doet, moet daar op worden aangesproken. Dan weet iedereen waar hij of zij aan toe is.”

‘Werkdruk stabiel op aanvaardbaar niveau houden’

Veilig bouwen op topsnelheid We kijken terug op 2015: “Het lijkt erop dat we de magere jaren even gehad hebben. Ik denk dat we nu moeten investeren in jongeren. Kennis en vakmanschap overdragen. Voorkomen dat we straks met een enorm tekort aan vaklieden komen te zitten. Gelukkig wil de directie dat ook. Wat die jongeren moeten leren, is vooral gericht op goede voorbereiding. Tegenwoordig zijn we veel langer bezig met die voorbereiding, maar het bouwen zelf moet op topsnelheid gebeuren. Daarbij komt soms ook de veiligheid onder druk.” Gelukkig investeert De Nijs veel geld, energie en tijd in veiligheid. Qua veiligheid valt nog winst te behalen met bewustwording. “Want het plaatsen van die ene leuning, ook al kost het een half uur, kan het verschil maken tussen veilig en onveilig.”

Blijven bewegen Teamwork is daarbij ook belangrijk, aldus Peter. “Dat bepaalt of het gezellig is en of je elkaar kunt vertrouwen. Dan red ik het wel tot mijn 67e.” Dat langere doorwerken (tien jaar, want in het verleden gingen de meesten er met 57½ uit) heeft voor- en nadelen. “Je ademt tien jaar langer relatief ongezonde lucht in. Dat bekort onherroepelijk je leven, maar je blijft wel in beweging.”

Zuinig op elkaar Hoe bepalend het is welke mensen je om je heen hebt, illustreert Peter in het kader van de veiligheid. De één houdt zich prima aan de afspraken, terwijl de ander veel afspraken en regels aan zijn laars lapt. “Daarom hamer ik zo op dat veiligheidsbewustzijn. Te veel mensen - vaak juist de oudere, ervaren collega’s - denken dat iets ‘wel even kan’. Daarmee kom je in verschillende disciplines regelmatig in aanraking.” Juist op momenten van stress en tijdsdruk moet je extra opletten: “Ik heb zelf ook weleens onverstandige dingen gedaan. Gelukkig waren er collega’s die me daarop aanspraken. Dat moet blijven gebeuren. Het is opbouwende kritiek; we moeten zuinig zijn op onszelf en op elkaar.”

28



29

Revitalisatie Rabopanden Hertog Aalbrechtweg

y jnh jan meenderinck opdrachtgever

Nico Hofhuis architect

Hein kappelhof architect

yvonne honig bedrijfsleider

jan meenderinck

‘Zelfgebakken appeltaart bij de bouwvergadering’ Aan de Alkmaarse Hertog Aalbrechtweg had de Rabobank twee kantoren. Toen De Nijs een nieuw, duurzaam regiokantoor bouwde aan de Robonsbosweg, werd afgesproken deze bestaande gebouwen te verduurzamen. Het heeft tenslotte geen zin om een nieuw energiezuinig kantoor neer te zetten, als je niet ook je bestaande onderkomens een duurzame toekomst geeft. Jan Meenderinck was gedelegeerd opdrachtgever namens de bank. “We zijn gaan praten met De Nijs Projectontwikkeling. Hein Kappelhoff van LKSVDD Architecten werd al snel in het proces betrokken.” De Veiligheidsregio Noord-Holland-Noord bleek op zoek naar 5.200 m2 kantoorruimte met 175 parkeerplaatsen, in een bestaand gebouw tegen een marktconforme huurprijs. “We moesten een van de gebouwen slopen voor parkeerruimte, als we aan de pitch wilden meedoen. Er moest een extra verdieping bovenop en de vide moest deels worden gesloten. De bank ging akkoord en De Nijs kon gaan calculeren. We schreven in en wonnen de pitch.”

iemand iets mee.” Uiteindelijk kreeg De Nijs opdracht om niet alleen het casco te doen, maar ook de inrichting: binnenwanden plaatsen, maar bijvoorbeeld ook de stoffering verzorgen. “Dat moest apart geprijsd en afgerekend worden met de Veiligheidsregio. Geen gemakkelijke huurder, waarmee de onderhandelingen stevig waren en niet altijd even soepel verliepen. Met hulp van de architect en een adviesbureau kwamen we tot een heldere samenwerkingsovereenkomst.” Van de oorspronkelijke inrichting is weinig over. Het gebouw was geschikt om per halve verdieping te verhuren. Veel toiletten konden daarom weg. De schuine achtergevel bleef, de voorgevel werd wel aangepast. “Uitvoerder Stefan van Straten heeft de zware klus goed geklaard”, zegt Jan. “Met wat meer tijd voor de werkvoorbereiding had het proces nog soepeler kunnen verlopen.“

Appeltaart als smeermiddel Uiteindelijk waren er maar negen maanden bouwtijd. “Het kostte veel moeite, maar we waren op tijd klaar.” Het gebouw is verkocht aan Driessen Vastgoed. Die verhuren het nu aan de Veiligheidsregio. Om fiscale redenen werd Driessen tijdens de uitvoering al opdrachtgever. Rabo voelde zich verantwoordelijk voor het project, dus Jan bleef aan. Hij overlegde regelmatig met de uitvoerder en de werkvoorbereider. “Ik zat de bouwvergaderingen voor en bedrijfsleider Yvonne Honig verzorgde de verslagen.” Volgens Jan is de sfeer op de bouwplaats belangrijk voor het eindresultaat, juist als er zo veel druk op ligt. Hij nam een zelfgebakken appeltaart mee naar de bouwvergadering. “Ik doe het één keer voor, zei ik. In het vervolg nam bijna elke keer wel Hein kappelhof

nico hofhuis

Sfeer brengen met vierkante meters Architect Hein Kappelhoff was verantwoordelijk voor het ontwerp, zijn collega Nico Hofhuis voor de realisatie. “Je had moeten zien hoe het was”, zegt Hein. “Eng en bekrompen. Van buiten mocht niet veel veranderen. Van binnen gelukkig wel. Het hart van het gebouw was één enorme, sfeerloze vide. Die hebben we vervangen door een aantal kleinere, in elkaar over lopende vides. Zo konden we vierkante meters toevoegen en sfeer brengen. Daarmee is het gebouw nu ook logistiek beter te gebruiken. Werkplekken aan de gevels en de vides als hart voor ontmoeting, met per etage een koffiehoek.“

‘Zelfs de inductie-units in het plafond zijn hergebruikt’

Brandweer en GGD kwamen samen in het gebouw. “Dat moesten we zo goed mogelijk faciliteren. We bouwden een trappenstelsel rond de vides. Het is de bedoeling dat men zo veel mogelijk gebruik maakt van de trappen en zo min mogelijk van de lift. De liften liggen in de vrijwel onaangetaste kern van het gebouw. Op die kern hebben we per verdieping een print laten aanbrengen voor de herkenbaarheid. Marleen Reus van ontwerpbureau Recreatieparc koppelde foto’s van GGD en Brandweer thematisch aan elementen als water, vuur, aarde en lucht.” “We hebben heel veel hergebruikt en intussen de installatie duurzaam gemaakt. Gelukkig hebben we ook de entreepui kunnen verbouwen. Aan de achterkant mocht dat helaas niet.” Hein bemoeide zich weinig met de uitvoering: die lag in handen van Nico. “Samen met Jan Meenderinck en Yvonne en haar team heeft hij ervan gemaakt wat het nu is. Bij de nieuwbouw van de Rabobank hadden we ook al goed samen gewerkt.” Jan wilde heel graag weer met hetzelfde team werken. Ook vanwege de goede sfeer.

Positieve energie “Bij verbouwing kom je veel tegen wat je vooraf niet kunt inschatten”, zegt Nico. “Dan moet je vaak snel handelen. Ik bedacht dan een oplossing en legde die voor aan Jan en Yvonne. Dat werkte snel. Lang leve de korte lijnen!” Het proces leunt ook op vertrouwen. “Zonder dat vertrouwen was deze korte bouwtijd niet haalbaar geweest.” Dat was uniek aan deze samenwerking, vindt hij. “Je maakt in andere projecten soms mee dat gaande het proces de verhoudingen verstoord raken. Hier losten we alles gezamenlijk op. Nooit naar elkaar wijzen, maar die energie gebruiken

30



31

Vooruitgang door professionalisering

voor een oplossing waarmee iedereen kan leven.” LKSVDD werkte het gehele gebouw 3D uit in ‘Revit’. “Dat hielp ons bij een voor alle partijen duidelijke uitwerking en weergave van vooral het videgebied met de nieuwe trappen. Bovendien konden er mooie plaatjes van de buitenkant gemaakt worden, zodat al vroeg duidelijk werd hoe het gebouw er na de oplevering uit zou zien.”

Niels van Meekeren:

‘Onze specifieke kennis ontzorgt de directie’

Dynamisch team

Yvonne honig

Yvonne Honig, bedrijfsleider van de Nijs, was ‘nieuw’ in het team Rabobank. Zij verving Tom Stoop, die een andere functie kreeg binnen het bedrijf. Yvonne en Lia Sibbel waren in 1989 de eerste vrouwelijke werkvoorbereiders bij De Nijs. Na het werk aan de rechtbank in Groningen vertrok Yvonne, om vier jaar geleden terug te keren op het oude honk. Ze hoort positieve geluiden van de huurders. “We hebben veel gedaan onder enorme tijdsdruk. Voor meerdere gebruikers. Uiteindelijk hebben we toch het krappe opleverschema gehaald. Ondanks de vides en veel glas in de entreepui is er een aangenaam klimaat. Van de bestaande installaties zijn zelfs de inductie-units in het plafond hergebruikt. We hebben weliswaar verduurzaamd, maar je ziet er eigenlijk niets van.” Ook zij heeft veel plezier beleefd aan het dynamische en positieve team. “De tekeningen van Nico waren een verademing. Als je ernaar keek, was direct duidelijk wat er bedoeld werd, want dat stond erbij. En als er wijzigingen waren op de plattegrond, kreeg ik niet alleen direct een nieuwe tekening, maar ook alle overige relevante aangepaste documenten, zoals bijvoorbeeld de afwerkstaat en het materiaal- en kleurschema!”

‘Nooit naar elkaar wijzen, maar die energie gebruiken voor een gezamenlijke oplossing’

cn

niels van meekeren

hoofd projectontwikkeling en commercie

Casper schouten

Niels was partner bij een Amsterdams makelaarskantoor. ”De Nijs was klant bij ons. Ik had al eens aangegeven dat ik mijn horizon wilde verbreden binnen projectontwikkeling. Ik was 39 en vond dat ik stappen moest ondernemen. Doen wat je leuk vindt, want dan presteer je het best.” Winfred de Nijs belde, maakte een afspraak en vertelde dat hij iemand nodig had die projectontwikkeling en commercie kon aansturen. “We kwamen er samen uit. Ik verkocht mijn belang in het makelaarskantoor aan mijn partners en trad in dienst bij De Nijs Projectontwikkeling.” Naast Niels kwam er met Jitske van der Bijl ook een nieuwe ontwikkelaar. “Samen vangen Jitske, Vincent en Koos mijn gebrek aan inhoudelijke kennis op.”

Professioneel werken Veel vooruitgang in administratieve beheersing is volgens Niels te danken aan ‘docstream’: “We gebruiken bijna geen papier meer en kunnen de zaken makkelijker, beter en nauwkeuriger bijhouden. Verantwoordelijkheden zijn duidelijk verdeeld en de dossiers zijn steeds up to date.” Intussen is er nog steeds ruimte voor een lach op de afdeling. Sfeer is belangrijk, vindt Niels: “Iedereen moet met plezier naar het werk gaan. We proberen alle kennis te bundelen. Elkaar op de hoogte te houden. Onderling contact is op alle niveaus belangrijk. Als dat er niet is, is dat doodzonde van de kennis en de reflectie.”

legal controller

Groei van een bedrijf maakt vaak

Niels is lid van de BIM-stuurgroep. “We lopen op kop en willen partners en opdrachtgevers op sleeptouw nemen”, zegt hij. Daarnaast zit hij in de huisstijlcommissie van De Nijs. Dat gaat niet alleen over vormgeving van brieven, websites en gebouwen. “Ook over standaarddocumenten. Daar is nog veel winst te behalen. Ze zijn er, maar nog lang niet iedereen gebruikt ze op de standaard manier. Als meerdere collega’s bij dezelfde klant komen, moet die klant uniforme verslagen ontvangen. In steeds hetzelfde format. Daar willen we een slag in maken.”

een andere inrichting en aansturing noodzakelijk. Enkele jaren geleden stelde De Nijs een managementteam aan. In 2015 traden enkele collega’s aan met heel specifieke functies die binnen De Nijs niet eerder werden vervuld. Jurist Casper Schouten bijvoorbeeld. Ook Niels van Meekeren, hoofd Projectontwikkeling, vult zijn takenpakket anders in dan zijn voorganger.

32



33

In de wereld van bouwen en ontwikkelen is De Nijs een topspeler

Casper Schouten:

geworden in Amsterdam en om-

‘Ik ben er niet om geschillen te beslechten, maar om ze te voorkómen‘

geving. Dat betekent ook: grotere, ingewikkelder projecten en grotere financiële en juridische risico’s. Daarop moet je een organisatie inrichten.

Voor Casper Schouten in dienst kwam, huurden we alle juridische kennis extern in. “Dat geeft een hoge mate van flexibiliteit”, legt Casper uit, “maar die kennis beklijft niet. Mijn aanwezigheid moet bijdragen aan de juridische kennis binnen het bedrijf. Want ik ben er niet zozeer voor het beslechten van geschillen, maar juist om die geschillen te voorkómen.” Casper helpt collega’s om zaken goed vast te leggen op papier. Zo ontstaat meer wederzijdse helderheid met bijvoorbeeld opdrachtgevers over verwachtingen en mogelijkheden. En dat is nodig bij de moderne, gejuridiseerde manier van zakendoen, zegt hij.

Structureel risicomanagement “Ik heb ook een soort functie van bestuurssecretaris. Iedere maandagochtend zit ik bij het directieoverleg. Daar maak ik een verslag en bewaak ik de opvolging. Hetzelfde doe ik bij de Raad van Commissarissen.” Een ander element in Caspers werk is risicomanagement: “Op een structurele manier de risico’s bijhouden en inzichtelijk maken die we als bedrijf in diverse projecten lopen. Is het ons probleem of dat van de opdrachtgever? Welke actie moeten we ondernemen? Wat is onze kans bij bepaalde procedures? Ik houd dat structureel in de gaten.”

Bedrijfsleiders ondersteunen

Ook lean werken zorgt voor vooruitgang. “We acquireren vaak op tenders. Die hebben een deadline, dus we moeten tóch al lean aan de slag. Is de tender gewonnen, dan komt het invullen richting uitvoering. Dat pakken we nu ook lean op. Iedereen is daarvoor op cursus geweest. Uiteindelijk kun je met dezelfde mensen meer werk doen. “In de uitvoering leidt dat tot kortere doorlooptijden. Bijvoorbeeld door bij De Makroon te kiezen voor andere inrichting van de bouwstromen: “Als je de partners bij zo’n proces van meet af aan meeneemt, kun je op den duur nog meer besparen!”

Smallere disciplines Door professionals als Niels en Casper Schouten in te lijven, is de slag gemaakt mensen met specifieke taken neer te zetten. “Ik richt me vooral op het imago van Projectontwikkeling. Casper is onze juridische eenmansafdeling. Een bedrijf van deze omvang heeft meer functies nodig, mensen die smallere disciplines beheersen. Want de werkdruk bij de directie is immens. Hoe meer ze kunnen overlaten aan collega’s als Casper en ik, hoe beter ze zich op de rest van hun taken kunnen richten.”

‘Bedrijfsleiders werken met vuistdikke contracten. Ik help ze daarbij’

De bedrijfsleiders zijn op het werk de verantwoordelijke managers. Zij voeren een contract uit. Dat is een belangrijke taak; best ingewikkeld met die vuistdikke contracten van tegenwoordig. Casper: “Zij lopen als eerste tegen problemen op die juridische gevolgen kunnen krijgen. Ik ben bereikbaar voor ondersteuning.” Een voorbeeld? “Een leverancier belt dat stenen niet morgen, maar over twee weken komen. De bedrijfsleider komt bij mij en we maken een briefje met ingebrekestelling. Dan komen de stenen vaak alsnog morgen.” De flexplekken van de bedrijfsleiders zijn in het nieuwe kantoor ingericht, vlak bij de kamer van Casper. “Ze kunnen zo even binnen lopen. Samen een contract door akkeren op de belangrijkste aandachtspunten. Ik maak altijd een samenvatting van een of twee A4-tjes. Dan hebben zij iets waar de belangrijkste afspraken in staan. Die gaan daardoor leven en ik leer meteen aan het begin het project kennen.“

Stapje voor stapje problemen voor zijn Na gesprekken met Winfred en de Raad van Commissarissen moest Casper vorig jaar zijn eigen functieomschrijving maken. “Prachtig, maar ook ingewikkeld. Ik doe iets wat er niet was en waaraan veel behoefte bestaat. Als advocaat moest ik op grote afstand problemen oplossen als het vaak al te laat was. Hier sta ik met de laarzen in de modder om problemen voor te zijn. Een dankbare taak!” Intussen staan we op het kruispunt tussen derde en vierde generatie. Van de zomer neemt Ton afscheid van de directie. “Dan is Winfred de laatste van de drie musketiers van weleer. Hij doet zijn uiterste best om dit bedrijf op een dag in volle glorie door te geven aan generatie vier. Dat is een proces van vele jaren. Echt De Nijs: niet over één nacht ijs. Stapje voor stapje, gecontroleerd maar ontegenzeggelijk vooruit.”

Niels ziet zichzelf als onderdeel van het bedrijf, van het team Projectontwikkeling. “Dat team maakt het en daarbinnen heb ik mijn eigen rol. Ik ben hier nieuw en heb een frisse blik, dus ik kan dingen roepen. Bijvoorbeeld dat dit bedrijf meer moet laten zien wat het kan. Soms zijn we te bescheiden. Laat zien – op een zorgvuldige manier – hoe trots je bent op wie je bent en wat je maakt! Gebruik je passie voor het werk om dit mooie bedrijf te promoten.”

‘Laat zien hoe trots je bent op wat je maakt!’ 34



35

Jubilarissen in 2015

‘Moderne communicatie maakt alles sneller en gemakkelijker’

Peter de Nijs (54), 25 jaar en nog wat in dienst Op zijn twintigste begon Peter te werken bij het familiebedrijf. Tussendoor was hij er een paar jaar uit, maar 25 jaar geleden kwam hij terug bij De Nijs. Peter is uitvoerder, nu in Amstelveen. 86 woningen aan de Groenelaan. “Daar meldde ik me in februari, ze waren al bezig.” Ooit begon Peter op het Amsterdamse Entrepotdok als timmerman. Daarvoor doorliep hij de MTS en een jaartje HTS. “Toen dus timmeren. Ervaring opdoen en specifieke cursussen volgen om uitvoerder te worden.” Twee jaar lang ging hij naar Groningen op en neer voor werk aan de plaatselijke rechtbank. “Vier uur op, iedereen ophalen en laat weer thuis.” Intussen is er vooral veel veranderd in de communicatie, geeft Peter aan. “Het digitale tijdperk vergrootte de mogelijkheden. Alles gaat nu veel sneller. Je bereikt elkaar makkelijker en hoeft niet meer – letterlijk - achter mensen aan rennen.”

Mehmet Bagdadi (45) werkt ook al weer 25 jaar bij De Nijs Hij begon indertijd als werkvoorbereider na het MBO, met de verbouw van de Oranje Nassaukazerne. Anno 2016 verzorgt hij de werkvoorbereiding bij de bouw van twee hotels en zes woningen aan de Valkenburgerstraat, aan de andere kant van Artis. In kilometers is hij die 25 jaar niet veel opgeschoten, in ervaring wel. Renovatieprojecten vindt Mehmet het mooist. “Bijvoorbeeld De Hallen en Oostereiland Hoorn. De uitdaging om een nieuwe invulling te geven aan bestaande gebouwen. Vaak is het mooie bouw uit een andere tijd. Robuust, met bijzondere metselwerkverbanden. Je komt altijd dingen tegen die je niet had kunnen verwachten.”

René Raimond (48), 25 jaar bij De Nijs René is allround timmerman in de timmerfabriek. Hij werkte eerder in Heerhugowaard, ook als timmerman: twee jaar bij Van Westen en een jaar bij VBK.

Volgens Mehmet brengt het digitale tijdperk niet alleen vooruitgang: “Soms mis ik het directe menselijke contact. Vroeger was dat amper een probleem. Alles ging live of via de telefoon. Nu veel per e-mail. Je bent samen bezig een project te maken, maar ook ieder voor zich. Dat maakt het moeilijker om mensen aan je te binden. Als dat toch lukt, gaat het allemaal zo veel gemakkelijker.”

Hij ging verschillende bedrijven langs. “Bij Piet de Nijs werd ik aangenomen. Ik doe hier prachtig werk, kan veel dingen met de hand maken. Dat vind ik het leukst.” In die 25 jaar is veel veranderd. Er is een hoop bijgekomen. “Nieuwe afkortingen, de kozijnenlijn et cetera. Al een jaar of tien wordt in de timmerfabriek gewerkt aan het vergroten van de luchtvochtigheid, zodat we schonere lucht inademen. Er zijn kranen gekomen en heftrucks.” Het wordt dus veiliger en gezonder. René is nu 48. “Ik ben van plan om tot mijn pensioen te blijven. Heb het heel gezellig met de collega’s. Een geintje kan, als het werk maar goed is en op een veilige manier af komt.”

Gerard Jongejan (58) vierde in 2015 zijn 40-jarig jubileum Na de MTS ging Gerard Jongejan naar De Nijs. Hij had er stage gelopen en bleef hangen. Dat was toen dus ook al zo. Jaap de Nijs kende hij al, omdat hij voetbalde bij VIOS. Gerard begon als bouwkundig tekenaar, achter de tekentafel. Nu is hij calculator voor de timmerfabriek. “Alles wat gemaakt moet worden, komt met bestek en tekeningen binnen. Ik bereken wat dat allemaal moet kosten. Daar heb ik mijn handen aan vol, want ik doe het alleen.” Veel werk, ook omdat er steeds meer prefab bij komt. “Sommige standaardproducten komen uit andere fabrieken, maar als het enigszins afwijkt, maken we het zelf. Vooral voor binnenstedelijke bouwplaatsen waar geen ruimte is om dergelijke gebouwdelen in elkaar te zetten. Afleveren en plaatsen. Klaar.”

36

Martin Otte (63) vierde zijn zilveren jubileum Ooit begon het ook voor Martin Otte met de verbouw van de Oranje Nassaukazerne. Nu is hij betrokken bij de flatrenovatie aan het Delflandplein in Amsterdam West. Martin werkte als

Veertig jaar geleden werkten er zes mensen op kantoor, herinnert hij zich. “Nu zijn dat er volgens mij 50, inclusief Projectontwikkeling.” Door de jaren heen kreeg Gerard er steeds meer taken bij. “Zo veel dat ik op een gegeven moment taken moest gaan afstoten. Een jaar of vijftien geleden ben ik echt voor de timmerfabriek gaan werken. Eerst nog tekenen en steeds meer naar mijn huidige functie. Ik woon vlakbij, kan zowat kruipend erheen van huis, dus ik hoop het zeker tot mijn pensioen vol te houden.”

timmerman bij een groot aantal andere bedrijven, voor hij bij De Nijs zijn draai vond:



“Nijhuis, Intervam, Heijmans, Theo Groot, Ballast Nedam. Dat was het wel zo’n beetje.” In de kwart eeuw bij De Nijs kwam hij op tientallen projecten. De bouw van een villa is hem het meest bijgebleven: “Dat is achteraf toch wel mijn favoriete klus. Heel bewerkelijk en voor een lastige, kritische opdrachtgever. Daar hebben we iets bijzonder moois neergezet.”

37

Ook benieuwd naar ons nieuwe MVO-verslag?

Door de jaren veranderde er best veel, vindt hij. “Opleveren doen we nu digitaal via de snagstream. Dat was er vroeger niet. En er was wel meer niet. Arbo- en veiligheidseisen zijn ook veel strenger geworden.” Martin moet nog minimaal drie jaar tot zijn pensioen en denkt dat met gemak vol te houden. “Een collega werkt al 47 jaar bij De Nijs. Die wil nu echt wel stoppen. Daarbij is 25 jaar een peulenschil, toch?”

Samenstelling Tekst Ontwerp en realisatie Drukwerk Fotografie

Jochem Leeuwerke en Rob Klappe Vooijs tekst & productie, Amsterdam, Bert Vooijs Tirza Teule grafisch ontwerp, Alkmaar Drukkerij Aeroprint, Ouderkerk aan de Amstel Rob Verhagen, Alkmaar Architectuurfotografen.nl / Fedde de Weert

Ron Zwagerman (59) kwam ruim 25 jaar geleden in dienst Ron Zwagerman deed heel andere dingen, voor hij ontdekte dat hij het best op zijn plek is in de cabine van een torenkraan. Eerst was hij instrumentmaker en werkte hij 15 jaar in de Kijk op onze website: bloembollen. Op een dag was het klaar. www.denijs.nl/mvoverslag

“Ik ging op zoek naar een beroep zo ver mogelijk van de grond af.” Dat werd dus kraanmachinist. “Daarvan zijn er bij De Nijs zes of zeven.” Geen werk waar iedereen zich vrijwillig voor zou opgeven. “Je moet er tegen kunnen. Soms schommelt het wat, zeker als het stormt. Dan moet je op materieel en materiaal vertrouwen. Voor de rest is het vooral ook genieten.” kregen we

Begin november 2015 het binnen: het MVO certificaat niveau 25 4. jaar geleden meldde Ron zich bij project Het Kalf in Zaandam. Zijn schoonvader was daar uitvoerder. Nu kijkt hij uit over het Stadionplein. Het bedienen van de kraan verandert niet, MVO staat voor ‘maatschapdaaromheen zo ongeveer alles. ”Iedere beweging wordt tegenwoordig gemonitord en geregispelijk verantwoord treerd. De kraan weigert te tillen als de last te zwaar is. Risico’s die je vroeger soms nam, kunondernemen’ en het certifi- nen eenvoudig niet meer. Vergeleken met 25 jaar terug is er veel meer aandacht voor veiligheid caat is geïnspireerd door ISOen gezondheid van de medewerkers.” 26000. Peter Kossen (61) werkte in 2015 25 jaar voor De Nijs.

Van groot belang voor onze Peter Kossen werkt al 44 jaar in de bouw. De laatste 25 jaar bij De Nijs. Van oorsprong werkte totale onderneming - uitvoerhij als timmerman in de buitenbouw bij een andere firma. ing, projectontwikkeling, timmerfabriek, materieel, onderhoud et cetera - omdat “We zijn toen een tijdje uitgeleend aan De Nijs omdat er weinig werk was. Dat beviel wel. Later het certificaat de komende ben ik door rugklachten terecht gekomen in de timmerfabriek.” Eerst nog voor het prefabricejaren bij aanbestedingen ren van betonwanden. De laatste zes jaar houdt hij zich bezig met het afmonteren van kozijnen, regelmatig opdrachtgevers bijvoorbeeld het aanbrengen van hangen sluitwerk aan draai-kiepramen. voor De Nijs zal helpen Het gaat nu heel goed. “Dit werk kan ik prima doen zonder te veel van mijn rug te vragen”, zegt kiezen. hij. Ook zijn vroegere werk zou eventueel kunnen. “Daar zijn inmiddels kranen bij gekomen. Je bukt en tilt veel minder dan toen.” Toch hoopt Peter over twee jaar met vroegpensioen te gaan, maar: “Er verandert zo veel rond de pensioenen. We wachten af of het lukt om met 63 uit te stappen.”

De werkplaats is enorm gegroeid. “Vroeger deden we allerlei klussen door elkaar. Tegenwoordig gaat het om grotere bouwstromen. En veel prefab voor de krappe bouwplaatsen in de binnensteden.”

INHOUD 3 6 8

10

14

16 18 22

38

Voorwoord Drie generaties werk in uitvoering Ton en René de Swart: dikke mik 95 jaar vooruitgang Directie: ‘Vakmanschap en kwaliteit als belangrijkste bestaansredenen’ Nieuwbouw hoofdkantoor De Nijs ‘Een aannemer die zijn eigen huis bouwt, heeft voortdurend andere prioriteiten’ Depot Amsterdam ‘Ontworpen op een visie: optimale opslag van cultureel erfgoed tegen minimale kosten’ Garantiewerk en onderhoud bij De Nijs Castricum ‘Iedereen voert zelf in het systeem in wat hij heeft gedaan’ De Makroon ‘In één keer door van de eerste paal tot de laatste steen’ Kengetallen

24 Elseviergebouw, Amsterdam West ‘Toen wij de overdracht tekenden, stonden 140 studenten klaar om in te huizen’ 26 Theater De Kampanje, Den Helder ‘Katalysator voor de herontwikkeling van de stad’ 28 Ondernemingsraad ‘Zuinig zijn op jezelf en op elkaar’ 30 Revitalisatie Rabopanden Hertog Aalbrechtweg ‘Zelfgebakken appeltaart bij de bouwvergadering’ 33 Vooruitgang door professionalisering ‘Onze specifieke kennis ontzorgt de directie’ ‘Ik ben er niet om geschillen te beslechten, maar om ze te voorkomen’ 36 Jubilarissen in 2015 ‘Moderne communicatie maakt alles sneller en gemakkelijker’ 39 Colofon


39

Bouwbedrijf M.J. de Nijs en Zonen BV Oudewal 21, 1749 CA Warmenhuizen Postbus 1, 1749 ZG Warmenhuizen Telefoon 0226 - 39 70 00 [email protected] www.denijs.nl

BOUWBEDRIJF M.J. DE NIJS EN ZONEN BV SOCIAAL JAARVERSLAG jaar vooruitgang

Recommend Documents