Wat ligt het kasteel van Domburg er op maandagmorgen 29 september 2014 prachtig bij! Het is een feest om hier te mogen logeren. Als je de ophaalbrug over bent, waan je je in de middeleeuwen. Rondom de enorme boom op het pleintje voor onze logeerplek eten we de meegebrachte lunchpakketten op. Vervolgens vertrekken we snel naar het strand. We gaan zandkastelen bouwen! De mooiste walvissen, haaien, zeemeerminnen en reuzenschildpadden verrijzen binnen een uur. Hè? Ze hebben toch mooi weer voorspeld? Jammer dat het ineens begint te regen. Met pijn in het hart nemen we afscheid van de creaties. “Waarom mogen we niet gewoon doorwerken?,” roepen sommige leerlingen, “We zijn toch al nat!” Altijd even leuk het inchecken. Ooit een groep jongens zien stoeien met een kussensloop en een dekbedovertrek? “Hoe krijg je die nou over een dekbed?!?” Mevrouw Vonk offert zich op en is zo lief om het een keer voor te doen. Het resultaat mag er wezen. Zelden zulke gladgestreken bedden gezien! Dus ouders: vanaf nu kunnen jullie met een gerust hart het bedden opmaken aan de kids overlaten. Ze rekenen er al een beetje op! Ons regenprogramma: Mondriaantjes schilderen. Alle leerlingen krijgen een linnen doek en uitleg over Piet Mondriaan, die ooit zelf in de buurt heeft rondgehangen en mooie werken heeft geschilderd. En inderdaad: tegen de tijd dat het is gestopt met regenen is het kasteel meer waard! Overal staan en hangen Mondriaantjes. En dan kunnen we weer naar buiten, want de regen is gestopt. Joepie! Meneer Koppert heeft ondertussen op het grasveld een vierkamp uitgezet. Ooit geprobeerd om met een dienblad vol glazen een veldje over te steken? Geen probleem, toch? Het wordt alleen een stuk moeilijker als leden van het andere team met zachte ballen op je mogen gooien. Zie dan maar eens zo veel mogelijk plastic bekers vól water naar de overkant te brengen! Ook een mooie ervaring: geblinddoekt onder aanvoering van je teamgenoten naar spullen die in het gras liggen zoeken! Voor je het weet heb je een kikker beet. We gaan zo op in het aanmoedigen dat we bijna vergeten dat om zes uur een driegangendiner klaarstaat. Het biologische tintje komt van de tomatensoep met extra. “Wat zijn dit voor een brokjes?”, vraagt een leerling. “Dat zijn croutons”. “Kru wat?” “Croutons voor in de soep: kleine stukjes geroosterd brood”, roept onze culinaire expert Koen die de tomatensoep vol overgave voor de hongerigen in kleine kommetjes kiept. En dan is er ook nog kipfilet en rösti. “Hè, bah, dat ziet er vies uit”. “Nee, hoor, gewoon aardappel. Lekker hoor!”, vertellen de andere leerlingmentoren bij de rösti. “En schep ook nog wat broccoli op je bord of sla, voor de vitamientjes!”
Na het avondeten toveren we de eetzaal om tot een bingotent, want de Grote Bingo begint. Mevrouw Rutten en mevrouw Vonk mogen zich helemaal uitleven achter de bingomolen: de een draait, de ander roept de getallen. Waar hebben ze dat geleerd? Zelden een groep zó aandachtig zien luisteren. Iedereen zit over een bingovel gebogen, hopend op de Grote Prijs: een KinderSurprise Ei. Veel gekker moet het niet worden?!? Ondertussen duiken meneer Koppert en de hulpmentoren het donkere bos in: de GPS- en spooktochten moeten uitgezet worden. Voor mevrouw Bekkers hebben ze ook iets leuks bedacht. Die mag een paar uur in een skelettenpak in het bos gaan liggen. Met als gezelschap leerlingmentor Ichelle als gorilla (wat een bofkont: dat pak is lekker warm). Leerlingmentor Ilse krijgt de rol van insluipster met plantenspuit en leerlingmentor Koen duikt tussen de varens met een toeter. Het is de bedoeling dat leerlingen langs een touw door het bos gaan en ‘de verrassingen’ tegen het lijf lopen. Ter verhoging van de feestvreugde heeft meneer Koppert een op afstand bedienbare zaklamp in elkaar geknutseld. Ze schrikken zich te pletter als die ineens aangaat en er een levensgrote Gorilla op ze afkomt. Tegen de tijd dat ze bij het skelet belanden zijn ze zó gewend aan alle ‘gevaren’ dat ze lachend roepen: High Five skelet? Maar ja: wie is nou het skelet? Ze roepen wat onzindingen en lopen weer verder langs het touw. Tja, dan is het wel even schrikken als je na afloopt ontdekt dat mevrouw Bekkers voor skelet heeft gespeeld… Te begrijpen: wat er wordt uitgekraamd kan niet altijd door de beugel. Maar ja, het is donker en door dat stomme Screammasker kan mevrouw Bekkers niet goed zien wie er nou precies langs struint. Mazzelaars! Als we rond half elf weer het kasteel inlopen, gaan we richting de kamers. Lekker naar bed en slapen! Of iets wat daarvoor moet doorgaan. En voor je het weet is het dinsdag. Leerlingen wekken is altijd het leukste van kamp. ’s Avonds een vent, ’s ochtends een vent. Dus hopla, met de toeter langs de kamers. Onze leerlingmentoren verheugen zich er op! Daarna een gekookt eitje voor het ontbijt en naar het museum naast de jeugdherberg. Dit kamp lijkt wel een grote verkleedpartij: Meneer Koppert is soldaat, mevrouw Bekkers kasteelvrouwe, mevrouw Rutten de grote viltster en mevrouw Vonk zorgt voor mosterd. Het thema: de Middeleeuwen. Leerlingen volgen allemaal workshops in de tuin van Terra Maris. Leuk: we leren dat het ‘windrecht’ niet het recht is om een flinke wind te laten, maar om een molen te laten bouwen. Je weet wel: zo’n ding met wieken waar wind voor nodig is.
We boffen: het zonnetje schijnt en iedereen verheugt zich op de middag. Lekker op het strand schelpen en andere aangespoelde wezens zoeken onder leiding van een strandjutter. En daarna begint het Grote Genieten: wie wil kan de zee in of gaat voetballen, medeleerlingen ingraven, zonnebaden of vliegeren. Nooit geweten dat je écht sterk moet zijn om zó’n grote vlieger vast te houden. Voor je het weet hang je zelf als meeuw in de lucht.
Tegen zessen moeten we écht in de jeugdherberg terug zijn. Onze hamburger met patat wacht. Vreemd dat de schaal met salade onaangeroerd blijft. En de kok van de jeugdherberg heeft er nog zó zijn best op gedaan! Voor een feestavond heb je natuurlijk tijd nodig. Dus de dames en heren verdwijnen naar de slaapkamers om mooie jurken uit de koffers te pakken en het haar vol gel te smeren. We hebben uit Ypenburg heuse discolampen én een discoinstallatie meegezeuld. En cocktails gemaakt! Een avond op een kasteel moet ten slotte in stijl beginnen. De oude muren van het kasteel schudden door het muzikale geweld en alle dansers die
helemaal gek worden als we de limbo doen. Met de verjaardagsslinger van Mack ( dertien geworden) dansen we met zijn allen een paar keer heen en weer onder een steeds lager wordende ‘lat’. Daarna geldt: wie naar bed wil, mag al gaan liggen. Na twee van die vermoeiende dagen zijn sommige bruggers er aan toe. Echt waar!
Maar de meeste jongelui zijn niet kapot te krijgen en vinden het reuze jammer als het feest uiteindelijk toch een keer afgelopen is. Daarna is het verbazingwekkend snel rustig. Gelukkig maar, want de leiding kan de nachtrust goed gebruiken. Alleen jammer dat ze vergeten zijn te vragen of de leerlingen hun ingeleverde mobiel uit kunnen zetten. Veel te vroeg worden ze getrakteerd op een vrolijk deuntje dat het begin van weer een dag aankondigt. Alle leerlingen nog in diepe, diepe slaap en de drie dames ( mevrouw Vonk, Rutten en Bekkers) op kamer 12 klaarwakker. Is dat even pech! Na weer een kasteelontbijtje houden we een veiling. De leerlingen hebben hun kamers opgeruimd en de koffers beneden op het plein gezet. Bij het nalopen van de kamers vinden we sokken, schoenen en een paar vergeten mobieltjes. Als een echte veilingmeester roept meneer Koppert om wat er te veilen valt. We beginnen met een Samsung Galaxy. Oh, dat is bijzonder jammer. De rechtmatige eigenaar is er als de kippen bij. Weer een item minder te veilen! Woensdagmorgen 1 oktober begint zonovergoten. We wandelen rustig door de duinen naar badplaats Domburg . Daar mogen we ‘even los’. Vooral de plaatselijke ijscoman is reuze blij met ons bezoek. Voor toekomstige Domburggangers hier de tip: het pistache-ijs kunnen we van harte
aanbevelen. Het smurfenijs minder, zo stelt leerlingmentor Ichelle proefondervindelijk vast. Mevrouw Bekkers koopt nog snel een leuk vest, wat weer niet wordt opgemerkt door meneer Koppert, Koen en alle andere heren van het gezelschap ( hebben die mannen bitterballen in hun ogen?). Ichelle en Ilse en de jongedames uit 1A1 en 1AH1 zien zoiets meteen! Mevrouw Vonk shopt een hippe sweater voor haar zoontje en mevrouw Rutten - die nota bene jarig is- kan de verleiding weerstaan: ze koopt die leuke jurk toch maar niet. Erg veel tijd in Domburg hebben we niet, want we gaan zwemmen! De laatste uurtjes van deze gezellige drie dagen brengen 1A1 en 1AH1 door in de glijbanen van zwembad de Parel. Zelden een stel zó blijmoedig van een glijbaan af zien gaan!
Met dank aan onze leerlingmentoren: Ichelle, Koen en Ilse. Jullie zijn kanjers!
