Eén van mijn cursisten, Nathalie, werd benaderd voor deelname aan een onderzoek over natuurlijk bevallen. Ze heeft het formulier drie keer ingevuld, over elke bevalling die ze heeft gedaan. En ze is zo goed geweest om mij een kopie te sturen:
*Geboorte van mijn eerste kindje, Lisa-Lauryn, ik was 19 jaar. * *1) Hoe heb jij je voorbereid op de bevalling? (heb je juist wel of niet veel nagedacht over het bevallen zelf? Alles van te voren tot in de puntjes geregeld of niet? Nagedacht over pijnbestrijding? Een cursus gevolgd? Naar ervaringen van anderen gevraagd? Veel gelezen op het internet/boeken? Goede of minder goede gesprekken met verloskundige(n)? Met je partner besproken?, etc.) *Ik heb mijn eerste bevalling (spijtig genoeg) niet voorbereid. Ik was juist 19 jaar geworden, en vond dat op dat ogenblik niet nodig, waarschijnlijk omdat ik niet matuur genoeg was. Dit heeft me dus niet geholpen om er zo onwetend aan te beginnen, integendeel... Wel had ik met mijn moeder gesproken over eventueel thuis te bevallen, maar zij zag dat niet zitten in ons appartement waar we toen woonden (ik woonde nog thuis) en stelde me voor om poliklinisch te bevallen, wat ik dan ook gedaan heb. Ik ben naar een info-avond van het ziekenhuis geweest, daar kregen we uitleg over hoe ons voeden, borstvoeding en wanneer je naar het ziekenhuis moest komen (bv water gebroken, weeën,etc...) *2) Wist je van te voren wat er allemaal mogelijk is aan pijnbestrijding? (noem eens op wat je er nog van weet; natuurlijk of niet-natuurlijk maakt niet uit), hoe kwam je aan deze informatie? * Ik wist dat het mogenlijk was een "epidurale" te vragen in het ziekenhuis, van horen zeggen. *3) Waarvoor heb jij uiteindelijk gekozen en waarom? (thuisbevalling, ziekenhuisbevalling, pijnbestrijding, baarkruk, etc) * Ik heb gekozen om in het ziekenhuis te bevallen mét uiteindelijk een epidurale verdoving.
*4) Kon dit op het moment van bevallen ook allemaal? *Ik heb, na 12 uur zonder verdoving, mijn spuit gekregen. Toen had ik nog 5 uur te gaan. *5) Hoe heb je dit ervaren? *Ik had geen gevoel meer van mijn middel tot mijn voeten, volledig verlamd. Een half uurtje voordat ik moest persen, was de tube die aan de spuit verbonden zat leeg, en kreeg ik stilletjes terug gevoel in mijn benen. Ik heb dus wel een druk gevoeld bij de uitdrijving, maar geen pijn. *6) Je bevalling bestaat (grofweg) uit drie perioden:* *~ de ontsluiting (voorweeën, openen baarmoedermond, toename ontsluiting en weeën)* *~ de uitdrijving (10 cm ontsluiting, persweeën)* *~ periode na geboorte (placenta, hechten)
Dit is een hele grove omschrijving natuurlijk die bij iedereen totaal anders verloopt. Wil je eens nadenken over hoe de ervaring van de pijn voor je was tijdens deze perioden? Kun je per periode een cijfer geven aan je pijnervaring? Zo niet, kun je uitleggen waarom je dit lastig vindt om te beschrijven? Dus:* *~ de ontsluiting cijfer:* 10 * ~ de uitdrijving cijfer:* 3 *~ periode na geboorte cijfer:* 2 * (1= bijzondere ervaring, zelfs een fijn gevoel, 2= totaal geen pijn en prettige ervaring, 3= bijna geen pijnervaring, 4= lichte pijn maar heel goed te doen, 5= pijnlijk maar veel minder dan verwacht, 6= pijnlijk maar het ging vanzelf, 7= veel pijn, maar goed op te vangen, 8= zeer veel pijn tot te veel pijn, 9= te veel pijn, gevoel het niet aan te kunnen, 10= veel te veel pijn, dit doe ik indien mogelijk nooit meer op deze manier, traumatisch) Toelichting bij je antwoorden op deze vraag:
* Ik heb eerst uren géén pijnstillende middelen gekregen, omdat de "epidurale" pas gestoken kan worden bij 4cm ontsluiting, en uren lang had ik maar een centimetertje. Er werd wél een infuus gestoken. Dit was volgens de 'zieknhuisregels' en dus verplicht. In deze infuus werden medicatie toegevoegd, zonder toestemming en zonder overleg. Ik wilde die infuus niet, maar het MOEST dus. Tijdens de weeen werd me als snel duidelijk dat er een middel in het infuus zat om de weeën op te wekken, of sneller te doen komen. Mijn vliezen waren thuis gebroken, en ik moest volgens de info-avond van het ziekenhuis onmiddellijk naar het ziekenhuis gaan als de vliezen waren gebroken, zodus was ik gegaan. Doordat ik die weeênversnellende medicatie kreeg, kreeg ik de ene wee na de andere met nauwelijks nog tijd om op adem te komen, met maar héél weinig resultaat... Eens dat mijn epidurale werd gestoken, had ik geen pijn meer, ook geen gevoel meer, ik kon niet meer lopen. Dit gevoel kwam terug even voordat ik naar de bevallingskamer werd gereden. Toen voelde ik een druk, maar geen pijn. Ik was niet gescheurd of geknipt. Na de bevalling moest ik nog één keertje drukken voor de placenta, maar dit ging allemaal pijnloos. *7) Was de pijnervaring tijdens je bevalling vergelijkbaar met andere soorten pijn tijdens je leven? Dan bedoel ik niet de intensiteit van de pijn, maar de soort pijn. * De pijn die ik voelde tijdens de weeën was afschuwelijk, alsof er honderd messen langs alle kanten van mijn lichaam werden gestoken. Ik weende en had bang, ik heb op een bepaald ogenblik gezegd tegen mijn moeder: "zorg goed voor mijn kindje", omdat ik er van overtuigd was dat ik dood ging... *8) Zijn er dingen die je zeker anders had willen doen of bij een volgende bevalling? * Ik had alles anders willen doen, maar spijtig genoeg kwam ik daar te laat achter. Ik had zo'n slechte ervaring dat ik jaren een hevige schrik had zwanger te worden, ik wilde dit nooit meer meemaken. Nadat ik het trauma had verwerkt en ik terug de zin kreeg nog kindjes te krijgen, was er dus voor mij geen twijfel, ik wilde het de volgende keer op MIJN manier doen, en niet op de manier van een of ander ziekenhuisregelement.
*9) Waar heb je echt het meeste aan gehad tijdens je bevalling? * Omdat de geforceerde weeën zoveel pijn deden, was uiteindelijk de epidurale injectie mijn grootste steun.
*Geboorte van mijn tweede kindje, Julian, ik was 26 jaar*. *1) Hoe heb jij je voorbereid op de bevalling? (heb je juist wel of niet veel nagedacht over het bevallen zelf? Alles van te voren tot in de puntjes geregeld of niet? Nagedacht over pijnbestrijding? Een cursus gevolgd? Naar ervaringen van anderen gevraagd? Veel gelezen op het internet/boeken? Goede of minder goede gesprekken met verloskundige(n)? Met je partner besproken?, etc.) *Na mijn eerste slechte ervaring te bevallen in het ziekenhuis, was voor mij de keuze al gemaakt voor ik zwanger werd: ik ging thuis bevallen. Ik heb gebeld naar een speciale infolijn (Belgie) en dit besproken. De mevrouw aan de lijn heeft me een lijst met vroedvrouwen gegeven die thuisbevallingen doen (in Belgie is dit niet de regel thuis te bevallen, maar een uitzondering). Ik heb dit niet besproken met mijn partner, maar gemeld aan mijn partner, daar ik moest bevallen zag ik dat niet als zijn keuze. Mijn parter (een rasechte Italiaan) zag dat helemaal niet zitten, maar wist beter, als ik iets wil dan doe ik dat gewoon ;) Ik heb dan de lijst met namen en nummers bekeken en daaruit had ik 'Jessica' opgebeld. Het leek me de jongste van de lijst, en ik vond het wel prettig te weten dat ik met iemand van mijn leeftijd zou bevallen. Waarschijnlijk omdat ik een vroedvrouw thuis heb gehad om mijn kleintje te verzorgen na mijn poliklinische bevalling en ik die vroedvrouw maar niks vond. Ik belde haar dus op en ze vertelde me dat ze eigenlijk voor een geboortehuis werkt en op dat ogenblik zelf in bevallingsverlof was, dus heb ik het geboortehuis gebeld en een afspraak gemaakt. De vroedvrouw in questie van dat geboortehuis bleek een ervaren, lieve moeder van 10 (!) te zijn, die me onmiddellijk op mijn gemak stelde en het hart van mijn man kon
veroveren... *2) Wist je van te voren wat er allemaal mogelijk is aan pijnbestrijding? (noem eens op wat je er nog van weet; natuurlijk of niet-natuurlijk maakt niet uit), hoe kwam je aan deze informatie? *Ik wist dat thuisbevallen zonder pijnbestrijding was, en dus had ik besloten in bad te bevallen. *3) Waarvoor heb jij uiteindelijk gekozen en waarom? (thuisbevalling, ziekenhuisbevalling, pijnbestrijding, baarkruk, etc) * Ik heb gekozen om thuis in het water te bevallen omdat ik absoluut tegen ziekenhuizen ben, en nu wist wat me te wachten stond. Ik had besloten om de pijn dragelijker te maken in het water te bevallen. *4) Kon dit op het moment van bevallen ook allemaal? * Ja, dat kon. *5) Hoe heb je dit ervaren? * Ik vond het een goede ervaring, ik had wel pijn, maar voelde me goed in mijn eigen omgeving. De vroedvrouwen hebben me in het bad geholpen en daar na enige tijd zoeken heb ik mijn gemak gevonden. Het was een vlotte bevalling van amper 5 uur. *Als je mijn bevallingsverhaal wilt lezen dat ik had geschreven voor de website van de vroedvrouw: * Het geboorteverhaal van Julian "Zaterdag 8 maart 2008,in de voormiddag werden we verwacht in het geboortehuis om opnieuw aan de monitor te gaan,want ik was toen al de 8ste dag overtijd.Nog eens goed een inwendig onderzoek gedaan,want nu mocht hij echt wel komen... Op weg naar huis tegen de middag voelde ik me raar,had wat rugpijn,maar dacht dat het voor de zoveelste keer vals alarm ging zijn. Aangekomen thuis,wou ik een beetje gaan rusten toen de pijn erger werd,dan ben ik even in bad gaan liggen om te onspannen,maar de pijn ging niet weg.Rond een uur of 3 was het voor mij 'redelijk' duidelijk,het was begonnen.Ik heb toen Adelheid gebeld,die onmiddellijk kwam kijken,maar die twijfelde nog.Ze moest nog een visite doen,dan zou ze terugkomen.Een uurtje
later belde ik haar terug,nu was het héél duidelijk,dit waren weeën! Mijn man en mijn moeder waren nog boodschappen doen (ah ja,'t was zaterdag) dus moesten zij ook terugkomen. Vanaf een uur of 5 waren de weeën heel pijnlijk,maar met voldoende tijd ertussen om op adem te komen.Ik heb gedraaid op de zetel en op de grond,met dan de hand van mijn man,dan die van mijn moeder om in te knijpen,terwijl Lisa-Lauryn,mijn dochter van 6 me knuffelde.Om 8 uur hebben Adelheid en Nathalie(de stagair)het bevallingsbad laten vollopen.Even later,met nog maar een paar centimeter water erin,ben ik erin gesukkeld,ondersteund door twee sterke vrouwen... Ik kan zeggen,ik heb het bad ten volle benut,van links naar rechts,in het rond,op elke plaats het ik wel gezeten,maar kon niet echt mijn gemak vinden.Maar met de moed die me werd ingesproken door iedereen rondom het bad,ging de tijd zo snel voorbij.Een half uurtje later is Annemie aangekomen: Wat was ik blij !!! Toen kon het niet lang meer duren..."Annemie,red mij !" heb ik geroepen,en nadat ze me kordaat maar ohzo ervaren snel uitlegde hoe ik me moest houden,wist ik na een paar keer duwen waar het woord 'VERLOSkundige'vandaan kwam. Om kwart vóór tien,na amper 5 uur,werd een flinke zoon van 4,480 kg geboren,in het water,bij mij thuis,met iedereen die ik liefheb om me heen,gesteund door 3 lieve vroedvrouwen.Kan,ondanks de pijn,een bevalling mooier zijn? Na de geboorte heb ik me een douche genomen,lekker opgefrist,en dan beneden lekker gaan eten.Chinees,want in het heetst van de strijd was de rest eten aan't bestellen...het leven gaat door hé,ook bij een bevalling! Nadat iedereen een beetje was bekomen van de hele gebeurtenis,heeft Annemie me samen met mijn kindje en de rest van mijn gezinnetje in bed gelegd,en is toen stilletjes vertrokken. Deze bevalling was zoveel mooier dan de eerste.Bevallen in je eigen omgeving,op een natuurlijke manier,is zoveel intenser dan in een ziekenhuis.Met de steun van ervaren vroedvrouwen om je heen,ik kan het me niet beter wensen. Mijn zoon is zo een rustig manneke,tevreden.Ontspannen ter wereld gekomen.Niets of niemand heeft hem geforceerd,en dat zie je aan zijn tevreden glimlach. Die nacht,heb ik nog even met mijn moeder nagepraat (mijn man was in een diepe slaap in bed met zijn kersverse zoon...),toen ze vroeg of ik opnieuw thuis zou bevallen.Zonder twijfel,amper 5 uur na de geboorte,zei ik
volmondig 'Ja'.Dat zegt toch genoeg,niet?" *6) Je bevalling bestaat (grofweg) uit drie perioden:* *~ de ontsluiting (voorweeën, openen baarmoedermond, toename ontsluiting en weeën)* *~ de uitdrijving (10 cm ontsluiting, persweeën)* *~ periode na geboorte (placenta, hechten)
Dit is een hele grove omschrijving natuurlijk die bij iedereen totaal anders verloopt. Wil je eens nadenken over hoe de ervaring van de pijn voor je was tijdens deze perioden? Kun je per periode een cijfer geven aan je pijnervaring? Zo niet, kun je uitleggen waarom je dit lastig vindt om te beschrijven? Dus:* *~ de ontsluiting
cijfer:* 8
*~ de uitdrijving cijfer:* 5 * ~ periode na geboorte cijfer:* 2 * (1= bijzondere ervaring, zelfs een fijn gevoel, 2= totaal geen pijn en prettige ervaring, 3= bijna geen pijnervaring, 4= lichte pijn maar heel goed te doen, 5= pijnlijk maar veel minder dan verwacht, 6= pijnlijk maar het ging vanzelf, 7= veel pijn, maar goed op te vangen, 8= zeer veel pijn tot te veel pijn, 9= te veel pijn, gevoel het niet aan te kunnen, 10= veel te veel pijn, dit doe ik indien mogelijk nooit meer op deze manier, traumatisch) Toelichting bij je antwoorden op deze vraag: *De weeën zelf waren pijnlijk, de uitdrijving viel goed mee, en aangezien ik weer niet gescheurd of geknipt was, deed de naverzorging dus ook geen pijn. *7) Was de pijnervaring tijdens je bevalling vergelijkbaar met andere soorten pijn tijdens je leven? Dan bedoel ik niet de intensiteit van de pijn, maar de soort pijn. *De pijn die ik voelde was hevige menstruatiepijn, maar héél pijnlijk.
Toch, doordat alles natuurlijk verliep had ik telkens voldoende tijd om tussen de weeën op adem te komen en te ontspannen. Dat had ik bij de vorige bevalling niet, en die pijn was dus ook veel ondragelijker, niet te vergelijken. *8) Zijn er dingen die je zeker anders had willen doen of bij een volgende bevalling? * Ik heb, nadat ik van ons derde kindje onder zelfhypnose ben bevallen, spijt dat ik het niet bij deze bevalling al gedaan heb.... Ook was er teveel lawaai en hinder van de mensen rondom mij, zo is mijn broer en schoonzus zelfs even langsgekomen tijdens mijn bevalling, om eten te brengen voor mijn man en mama. Dat vond ik erg storend.
*9) Waar heb je echt het meeste aan gehad tijdens je bevalling? * Ik heb het meeste steun gehad van de vroedvrouwen. Zij hebben me met hun wijsheid en ervaring doorheen de bevalling geleid, met liefde en geduld, me kalme woorden toegesproken en me liefdevol vastgehouden.
*Geboorte van mijn derde kindje, Oliver, ik was 28 jaar. **1) Hoe heb jij je voorbereid op de bevalling? (heb je juist wel of niet veel nagedacht over het bevallen zelf? Alles van te voren tot in de puntjes geregeld of niet? Nagedacht over pijnbestrijding? Een cursus gevolgd? Naar ervaringen van anderen gevraagd? Veel gelezen op het internet/boeken? Goede of minder goede gesprekken met verloskundige(n)? Met je partner besproken?, etc.) * Ik heb op internet gezocht naar natuurlijke manieren om aangenaam thuis te bevallen en zo ben ik terecht gekomen bij 'HypnoBirthing'. Ik heb een cursus gevolgd, de boek gelezen, de oefeningen gedaan en alles tot in de puntjes besproken met mijn man en me ook echt mentaal erop voorbereid. Ik was deze keer écht klaar om te bevallen. *2) Wist je van te voren wat er allemaal mogelijk is aan pijnbestrijding?
(noem eens op wat je er nog van weet; natuurlijk of niet-natuurlijk maakt niet uit), hoe kwam je aan deze informatie? * Voor mij zijn er eigenlijk maar 2 manieren om de pijn te bestrijden, 1= epiduraal verdoofd worden, 2= zelfhypnose (ontspanning). *3) Waarvoor heb jij uiteindelijk gekozen en waarom? (thuisbevalling, ziekenhuisbevalling, pijnbestrijding, baarkruk, etc) *Ik heb dus voor een thuisbevalling en zelfhypnose gekozen, onder water. *4) Kon dit op het moment van bevallen ook allemaal? * Dat lukte prima. *5) Hoe heb je dit ervaren? * Dit was een geweldige ervaring. Ik ben zoals gepland thuis bevallen, in het water, zonder pijn. Ik heb een onaangenaam gevoel ervaren, maar dit kan niet als pijn beschreven worden. Ik ben thuis in bad gaan liggen, nadat mijn vliezen waren gebroken, en heb daar de eerste weeën opgevangen. Ondertussen werd het bevallingsbad gevuld. Mijn kinderen waren beneden met mijn moeder, mijn man en vroedvrouw waren bij me in de buurt, maar niet vlak langs me. Ze hadden begrepen dat ik eigenlijk alleen wilde zijn. De golven van het water door het wiegen van mijn heupen deden me volledig onstspannen. Mijn vroedvrouw had de ontsluiting gechecked bij aankomst (6cm) en de hartslag van de baby een keertje gehoord waarna ze me dus heeft laten doen. Toen het bad gevuld was is ze me komen halen en me in het bevallingsbad geholpen. Vanaf toen ben ik met mijn hoofd lichtjes onder water gaan liggen en heb ik telkens er een wee was mijn lichaam gewiegd totdat de wee voorbij was. Mijn man en de vroedvrouw hebben alles vanop een afstandje bekeken. Toen ik na enige tijd persweeën voelde komen heb ik naar beneden geademd, NIET geperst. Ik voelde mijn kindje langzaam naar buiten komen. Toen op een bepaald ogenblik mijn kindje met zijn hoofdje in mijn bekken zat en mijn wee verdween heb ik even gedacht, 'oei...zijn hoofdje zit daar nu klem, ik wil
niet dat hij een punthoofdje krijgt' ;) en heb ik besloten om toch een keertje te duwen. De vroedvrouw heeft me op geen enkel ogenblik moeten helpen, ze zag dat het goed was, dat ik heel goed wist wat ik deed. Ze heeft enkel de navelstreng rond zijn hoofdje gehaald, dat heb ik niet eens gemerkt. Nadat ik één keertje geduwd had, zwom mijn kleine kereltje in het water... Ik heb hem op me genomen en voelde me extatisch. Ik had zojuist een kindje gekregen op de manier dat ik had gepland, niets geforceerd, zonder pijn. Mijn opzet was geslaagd. Van het breken van mijn vliezen tot de uitdrijving duurde deze bevalling 3 uur. *6) Je bevalling bestaat (grofweg) uit drie perioden:* *~ de ontsluiting (voorweeën, openen baarmoedermond, toename ontsluiting en weeën)* *~ de uitdrijving (10 cm ontsluiting, persweeën)* *~ periode na geboorte (placenta, hechten)
Dit is een hele grove omschrijving natuurlijk die bij iedereen totaal anders verloopt. Wil je eens nadenken over hoe de ervaring van de pijn voor je was tijdens deze perioden? Kun je per periode een cijfer geven aan je pijnervaring? Zo niet, kun je uitleggen waarom je dit lastig vindt om te beschrijven? Dus:* *~ de ontsluiting cijfer:* 3 * ~ de uitdrijving cijfer:* 2 * ~ periode na geboorte cijfer:* 1 * (1= bijzondere ervaring, zelfs een fijn gevoel, 2= totaal geen pijn en prettige ervaring, 3= bijna geen pijnervaring, 4= lichte pijn maar heel goed te doen, 5= pijnlijk maar veel minder dan verwacht, 6= pijnlijk maar het ging vanzelf, 7= veel pijn, maar goed op te vangen, 8= zeer veel pijn tot te veel pijn, 9= te veel pijn, gevoel het niet aan te kunnen, 10= veel te veel pijn, dit doe ik indien mogelijk nooit meer op deze manier, traumatisch)
7) Was de pijnervaring tijdens je bevalling vergelijkbaar met andere soorten pijn tijdens je leven? Dan bedoel ik niet de intensiteit van de pijn, maar de soort pijn. * Ik heb geen pijn ervaren. Ik had een onaangenaam gevoel, maar kan dit geen pijn noemen. *8) Zijn er dingen die je zeker anders had willen doen of bij een volgende bevalling? * Alles is verlopen zoals ik me had voorgesteld. Ik had gevraagd geen foto's te maken van mij tijdens de bevalling, omdat ik bang had uit mijn relaxatie te geraken. Dit mag van mij wél als er ooit nog een kindje komt. Ik heb wel alles gefilmd, dus het is geen catastrofe... ;) *9) Waar heb je echt het meeste aan gehad tijdens je bevalling? * Bij deze bevalling heb ik het meeste gehad aan het feit dat ik me volledig had voorbereid, en ik me goed onder zelfhypnose kon houden.
