16 september Parkdienst 30 september Startviering

De Rots Parochieblad St. Petrusparochie Krommenie / Assendelft-Noord

16 september Parkdienst 30 september Startviering

38e jaargang, nummer 7

september/oktober 2012

Pastor M. Bruijns, Snuiverstraat 2, 1561 HD Krommenie, 075 – 628 1208 Spreekuur parochiesecretariaat: Donderdag van 09:00 tot 10:00 uur of op afspraak. Woensdag niet bereikbaar.

Parochiële Charitas Krommenie (PCI) Voorzitter: vacant Secretaris: J.C.G. Vrouwe, Kroeskarper 1, 1562 KD Krommenie, 075 – 621 5583 Bankrekeningnummer 1249.52.453 t.n.v. PCI St. Petrusparochie Krommenie

Parochievergadering met als dagelijks bestuur Parochiebestuur: Vice- voorzitter: L.J.C. Vet, Snuiverstraat 10, 1561 HD Krommenie, 075 – 621 7134 Secretaris: J.J.H. Seitner, Venusstraat 38, 1562 ZB Krommenie, 075 – 628 2732 Penningmeester: C.A.J. Ruwiel, Madeliefstraat 20, 1562 RW Krommenie, 075 – 628 6402

Uitvaartvereniging Geloof , Hoop en Liefde Kantoor en ledenadministratie: Beukestraat 34, 1561 KJ Krommenie, 075 – 640 9101 Voor uitvaart bellen: 0800 - 0375 o.v.v. lidmaatschap GHL

KERKBALANS ING bank 197.5736 t.n.v. Petrus Parochie Krommenie Rekeningnummer voor alle andere zaken: ING bank 290073 t.n.v. Petrus Parochie Krommenie E-mail: Website:

[email protected] www.st-petrusparochie.nl

Redactieadres De Rots Snuiverstraat 2, 1561 HD Krommenie E-mail: [email protected] De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden artikelen te bewerken en/of in te korten. Pastores van de regio Pastor F. Bunschoten, Assendelft, 075 – 687 4385 Pastor R. Casalod-Brakenhoff, Wormer en Wormerveer, 075 – 628 6783 Pastor A. Goedhart, Zaandam-Centrum Bonifatiusparochie, 075 – 616 4807 Pastor L. Peetam, Maria Magdalena Zaandam-’t Kalf, 075 – 616 4855 Voor vervoer naar de kerk kunt u contact opnemen met: K. van Diepen, 075 – 687 1928

Katholieke Bond voor Ouderen (KBO) Secretaris: Mevr. H. Brinker, Grote Beer 3, 1562 VJ Krommenie, 075 – 628 0887 E-mail: [email protected] Vijf minuten na aanvang van de viering worden de hoofdingangen van de kerk afgesloten om insluiping tegen te gaan. Laatkomers kunnen gebruik maken van de zijingang, te bereiken voorlangs de pastorie. Ook gebruikers van rolstoelen en rollators kunnen eenvoudig via deze ingang de kerk binnen. Uw fiets kunt u stallen in de fietsenstalling die tijdens de viering eveneens is afgesloten. Ontmoetingspastoraat Als parochiegemeenschap leven we graag met u mee in lief en leed. Laat ons weten als u onverhoopt in het ziekenhuis of verpleeghuis moet worden opgenomen. Ook als u wat langer ziek bent thuis, kan het heel gezellig zijn als een medeparochiaan bij u op bezoek komt. Bij vreugdevolle momenten willen wij die met u meevieren. Gaat u trouwen, is er een baby geboren of heeft u een huwelijksjubileum? Wij besteden daar graag aandacht aan, stuur ons een kaartje! (Snuiverstraat 2, 1561 HD Krommenie) Als u behoefte heeft aan een bezoek neem dan contact op met: Mevr. L. Cool-Meulemans, 075 – 622 6621 of parochiesecretariaat.

Het treinkaartje van de Vader In het boek ‘De Schuilplaats’ beschrijft de Haarlemse verzetsstrijdster Corrie ten Boom hoe zij als kind geconfronteerd werd met de dood: de ouders van Corrie waren één en al goedheid, uithangborden van God. Hoewel moeder Ten Boom zelf zwak van gezondheid was en vaak het bed moest houden, gebruikte ze haar goede dagen om achter het fornuis te staan en zo arme, eenzame mannen met een pan voedzame soep te verblijden en ook breide en haakte zij kinderkleding voor arme gezinnen. vooruit gekeken, met een duidelijk doel geleefd, maar ook terugkijken gebeurt niet

Toen moeder op een dag samen met Corrie een gezin bezocht, was daar zojuist een baby gestorven. Het lag in een klein, wit kistje dat in de kamer stond. Na een hevige innerlijke tweestrijd raakte de 10 jaar oude Corrie het ijskoude, blauwe handje aan en was daarna meerdere dagen van de kaart. De dood was heel dichtbij en ze barstte in tranen uit toen ze eraan dacht dat haar ouders misschien wel eens konden doodgaan. Vader Ten Boom nam haar op schoot en vroeg haar: “Corrie, m’n schat, vertel eens: als wij samen met de trein naar Amsterdam gaan, wanneer geef ik je dan het treinkaartje?” Ze dacht na: “Vlak voordat we instappen, pap.” “Precies”, antwoordde vader, “op het moment dat je het nodig hebt. En zo doet ook de hemelse Vader: Hij is zo goed voor ons, Hij zal je de kracht geven precies op het moment dat je het nodig hebt.” Die waarheid kalmeerde haar verontruste hart toen maar ook later toen ze het echt nodig had: tijdens haar eenzame verblijf in de gevangenis van Scheveningen waar haar vader stierf, in kamp Vught, in het vrouwenconcentratiekamp Ravensbrück waar haar zus Betsie stierf en tijdens de moeilijke tocht naar huis na haar vrijlating begin 1945. Telkens weer dacht ze aan het ‘treinkaartje van de Vader.’ Er zijn misschien heel wat momenten in ons leven waarin we zo’n treinkaartje nodig hebben gehad. Daar mag je best eens voor gaan zitten en ze tevoorschijn halen, in andere woorden ‘tel je zegeningen!’ Wat doe je met de treinkaartjes die je al gehad hebt? Gooi je ze achteloos weg of leg je er een plakboek voor aan, om er ook later nog van te kunnen genieten en dankbaar te zijn. Mensen leven bij de dag: er wordt niet alleen weinig

veel. We moeten immers vooruit, zijn zo in beweging en worden ook in beweging gehouden door allerlei informatiestromen, dat er geen tijd is om stil te staan, laat staan om treinkaartjes in te plakken. Dit geldt natuurlijk ook voor gelovige mensen: wie laat zich niet eens opjagen? En we noemen elkaar immers ook tochtgenoten! Ook wij zijn op weg, in beweging, willen vooruit. Maar dit jaar wel met een extra aanwijzing in de ondertitel: tochtgenoten met liefde als leidraad. Als we die vastpakken en vasthouden, zijn we met elkaar verbonden, is het gemakkelijker de ander niet uit het oog te verliezen en het tempo waar nodig te vertragen, te willen wachten op elkaar. En die draad is wat ons samen-kerk maakt: de liefde van de Vader die vanuit het verleden wordt aangereikt, is doorgegeven en die ons leidt naar de toekomst. Met die liefde als leidraad, met zo’n permanent geldig treinkaartje van de Vader, wordt het zeker een mooi, nieuw seizoen: van harte toegewenst! Lars Peetam, pastor

1

Kerktijden 23e zondag door het jaar

vrijdag

7 september

15:30 u. 17:00 u.

Eucharistieviering in Rosariumhorst Eucharistieviering in Durghorst Voorganger: Pater G. Noom, sma zaterdag 8 september 19:00 u. Eucharistieviering m.m.v. Rotsvast Voorganger: Pastor J. Jonker zondag 9 september 10:00 u. Eucharistieviering m.m.v. St. Caecilia Voorganger: Pater G. Noom, sma ____________________________________________________________________________________ 24e zondag door het jaar vrijdag 14 september 15:30 u. Woord-en Communieviering in Rosariumhorst 17:00 u. Woord-en Communieviering in Durghorst zaterdag 15 september GEEN VIERING zondag 16 september 10:00 u. Oecumenische Viering – Agathepark Voor de kinderen is er Kinderwoorddienst Voorgangers: Raad van Kerken ____________________________________________________________________________________ 25e zondag door het jaar vrijdag 21 september 15:30 u. Oecumenische Viering in Rosariumhorst 17:00 u. Oecumenische Viering in Durghorst door Oud Katholieke Kerk zaterdag 22 september 19:00 u. Woord-en Communieviering met samenzang Voorganger: Pastor M. Bruijns zondag 23 september 10:00 u. Woord-en Communieviering m.m.v. Rotsvast Voorganger: Pastor M. Bruijns ____________________________________________________________________________________ 26e zondag door het jaar vrijdag 28 september 15:30 u. Woord-en Communieviering in Rosariumhorst 17:00 u. Woord-en Communieviering in Durghorst zaterdag 29 september 19:00 u. GEEN VIERING zondag 30 september 10:00 u. Startviering m.m.v. alle koren Voorganger: Pastor M. Bruijns Voor de kinderen is er kinderwoorddienst maandag 1 oktober 19:00 u. Taizéviering RK. Krommenie ____________________________________________________________________________________ 27e zondag door het jaar vrijdag 5 oktober 15:30 u. Eucharistieviering in Rosariumhorst 17:00 u. Eucharistieviering in Durghorst Voorganger: Pater G. Noom, sma 2

zaterdag

6 oktober

19:00 u.

Eucharistieviering met samenzang Voorganger: Pastor J. Jonker zondag 7 oktober 10:00 u. Eucharistieviering m.m.v. St. Caecilia Voorganger: Pater G. Noom, sma ____________________________________________________________________________________ 28e zondag door het jaar vrijdag 12 oktober 15:30 u. Woord-en Communieviering in Rosariumhorst 17:00 u. Woord-en Communieviering in Durghorst zaterdag 13 oktober 19:00 u. Woord-en Communieviering m.m.v. Rotsvast Voorganger: Pastor M. Bruijns zondag 14 oktober 10:00 u. Woord-en Communieviering m.m.v. St. Caecilia Voorganger: Pastor K. Schuurmans ____________________________________________________________________________________ 29e zondag door het jaar vrijdag 19 oktober 15:30 u. Oecumenische Viering in Rosariumhorst 17:00 u. Oecumenische Viering in Durghorst o.l.v. Baptistengemeente zaterdag 20 oktober 19:00 u. Woord-en Communieviering met samenzang Voorganger: Pastor R. Casalod zondag 21 oktober 10:00 u. Woord-en Communieviering m.m.v. St. Caecilia Voorganger: de heer J. Kramer ___________________________________________________________________________________ Het leven

Gebedsintenties

Het leven is een kans, profiteer ervan Het leven is mooi, bewonder het Het leven is een zegen, beproef het Het leven is een droom, verwezenlijk het Het leven is een uitdaging, neem die aan Het leven is een plicht, vervul die Het leven is een spel, speel het Het leven is duur, verzorg het Het leven is rijkdom, bewaar die Het leven is liefde, geniet ervan Het leven is een belofte, kom die na Het leven is droefheid, overwin die Het leven is een lied, zing het Het leven is een strijd, aanvaard die Het leven is een tragedie, zie die onder ogen Het leven is geluk, maak het Het leven is te kostbaar, verwoest het niet Het leven is leven, vecht ervoor!

Vrijdag 7 september Rosariumhorst Nicolaas Boon en zoon Gert-Jan, Guurtje Hoogeboom – Mettes Zaterdag 8 september Maria Vermeulen – de Koning en Jacobus Vermeulen, Jannie Koning – Molenkamp, Corrie Gras – Pieters, Tiny van Werkhoven – Naegelmaeker, Els Kleinbekman Jaap Rijkhoff, Piet Alofs, Jacques Knol Zondag 9 september Johan Friedrichs, Jaap Brakenhoff, Elisabeth Brakenhoff – Rijkhoff, Tiny Jak – Brakenhoff, Jan Breeuwer en overleden ouders en familie Breeuwer – Butter, To van de Berg – Mirck en dochter Ankie, Jan en Peter Boon, Jan van Buuren, Adrianus Leering en Guurtje Leering – Petra

Moeder Teresa

3

Wit – Limmen, Cornelis de Wit, Jansje Piet – Heine en Jo Piet, overleden familie de Koning, Koos Boon

Vrijdag 14 september Rosariumhorst Overleden familie de Wever – Sneek, Jaap Kraakman Durghorst Jan Karstens en zijn zoon Adri, Nieck Oud

Vrijdag 5 oktober Rosariumhorst Guurtje Hoogeboom - Mettes

Zaterdag 15 en zondag 16 september Intenties opgegeven voor dit weekend worden i.v.m. de oecumenische viering verplaatst naar volgend weekend.

Zaterdag 6 oktober Anna van Gerven – Betjes en Jacobus van Gerven, Cornelia Tjipjes – Schut en Martinus Tjipjes, Olga Room – Mantjes, Ton NooyDivera Maria Vredenburg – Pronk en Wim Vredeburg

Zaterdag 22 september Alida Anthonia Noom – Rozemeijer, overleden familie Hogenstijn, uit dankbaarheid b.g.v. een verjaardag, Marijke Hijne – Broers, Wil Strengman, Cornelis Neeft en Corrie Neeft– Beentjes, Toos Beentjes – Heijne, Martha Nugter–v.d. Lee, Gre Bouwhuis–Brandenburg, Rob Way

Zondag 7 oktober Alie Neeft, overleden familie de Beer, ouders Schouten – Boon, Truus Brussel – v.’t Ent, Gré Apeldoorn – Kramer en zoontje Gert, overleden familie Apeldoorn – Kramer, Theodorus Jak, Cornelia Jak – van Steen, Tiny Jak – Brakenhoff, Jan en Peter Boon, Piet en Kees Vrouwe

Zondag 23 september Truus Brussel – v.’t Ent, Atie Rijkhoff – Nielen, Cornelis Kramer en Antonia Kramer – van Kleef , Nico van Toor, Ria en Dick Abbink – Glorie, Theodorus Jak, Cornelia Jak – van Steen,Tiny Jak – Brakenhoff, Henk en Nellie Kornet – van Dijck, Agatha Maria Hille-Kramer, Jacobus Johannes Hille en hun dochter Tineke Piet Alofs, Jacques Knol

Vrijdag 12 oktober Rosariumhorst overleden familie de Wever – Sneek Durghorst Jan Karstens en zijn zoon Adri, Nieck Oud Zaterdag 13 oktober Jacques Knol, Tiny van Werkhoven – Naegelmaeker, Els Kleinbekman, Piet Alofs, Jan van Buuren

Vrijdag 28 september Rosariumhorst Koos Boon

Zondag 14 oktober Johan Friedrichs, Jan Breeuwer en overleden ouders en familie Breeuwer – Butter, Johanna de Wit – Limmen, Cornelis de Wit, Henk en Nellie Kornet – van Dijck, Wim en Dien van Ingen, Martha Nugter – v.d. Lee, Gré Bouwhuis – Brandenburg, Corrie Gras – Pieters,

Zaterdag 29 september Intenties opgegeven voor deze zaterdag zijn verschoven naar zondag 30 september Zondag 30 september STARTVIERING Overleden familie Cornelisse, Jacob Cornelis Room, Roy Elings en Jansje Roet - de Graaf, Marjon Diemeer – de Graaf, ouders de Graaf – Terra, ouders Nielen – Heijnen, overleden familie de Beer, familie Seitner – Eickhof, Johanna de

4

thuiszorg en bij woninginrichting De Ster. Haar werken heeft ze altijd met veel plezier gedaan, het gaf haar voldoening en ze bouwde er vele contacten mee op. Ze ging als hobby schilderen, deed aan yoga en was actief in vrijwilligerswerk. Ze werd oma en reisde vaak naar haar dochters en kleinkinderen die beiden in Spanje wonen. Ook samen met haar zus trok ze veel op en bezocht ze trouw haar hoogbejaarde moeder. In het ziekenhuis heeft zij de ziekenzegen ontvangen en na de uitvaartdienst in onze kerk is haar lichaam gecremeerd.

Zaterdag 20 oktober Alida Anthonia Noom – Rozemeijer, overleden familie Hogenstijn, Wil Strengman, Cornelis Neeft en Corrie Neeft – Beentjes, Jannie Koning – Molenkamp, Jaap Rijkhoff Zondag 21 oktober Ria en Dick Abbink – Glorie, Truus Brussel – v.’t Ent, Theodorus Jak, Cornelia Jak – van Steen, Jaap Brakenhoff, Elisabeth Brakenhoff – Rijkhoff, Tiny Jak – Brakenhoff, Jan Molenaar, Kees Waij, Nico van Toor, Rob Way

To Beentjes – Heijne (1925 – 2012) Zaterdagavond 7 juli is To Beentjes – Heijne overleden op 86 jarige leeftijd. Zij werd geboren in Krommenie en woonde in haar jeugd op vele plaatsen in ons dorp. Met zeven kinderen groeide zij op. Na een jaar huishoudschool ging ze aan het werk. Ze kreeg verkering met Jaap Beentjes en na zijn terugkeer uit Nederlands Indië trouwden zij elkaar in 1950. Vele jaren woonden ze aan de Populierenlaan. Twee dochters en twee zoons werden er geboren. To heeft een actief leven gehad, naast de zorgen voor haar gezin, was ze actief met naaien en handwerken. Vele jaren deed ze Welfarewerk voor het Rode Kruis. En toen de kinderen ouder werden werkte ze als in de zins- en bejaardenzorg. Er kwamen kleinkinderen en achterkleinkinderen. To was de spil van de familie. Ze hielden samen van wandelen, fietsen, er op uitgaan en hebben veel gereisd. Ze keek terug op een goed leven, blij met de familie. Maar ook moest ze ervaren dat een schoonzoon en aangetrouwde kleinzoon overleed. Feesten werden er gevierd. Ze ervaarde dat haar levenskaars opraakte en thuis in haar woning in Over de Helft in de Zamenhofstraat heeft ze de ziekenzegen ontvangen en heel bewust afscheid genomen van haar gezin en familie. Het was op en het was goed zo. Na de avondwake en uitvaartdienst is haar lichaam gecremeerd. Matthé Bruijns, pastor

In Memoriam Els Kleinbekman (1942 – 2012 ) Vrijdagmiddag 29 juni is Els Kleinbekman overleden op de leeftijd van 69 jaar. Sinds een jaar had zij leukemie. Regelmatig kreeg zij nieuw bloed waardoor zij weer energie kreeg. In juni hoorde zij dat men weinig meer voor haar kon doen. Els werd geboren in Zuid-Scharwoude als oudste kind in een gezin van 7 kinderen. Haar vader was koster in de kerk van Langedijk en dat betekende dat ze van jongs af aan vertrouwd was met het kerkelijk leven. Na haar school werd ze zelfs assistent huishoudster in de pastorie van haar parochie. Zij trouwde in 1962 met Ernst Weeland en woonde een aantal jaren in Ierland. Er volgde een scheiding en in de 70er jaren kwam ze met haar beide dochters terug naar Krommenie. Op diverse plaatsen woonde zij, de langste periode in de flat aan de van Allenstraat. Els werkte als Alphahulp in de 5

volgde de HBS en daarna de Handelsschool waarna zij op kantoor bij grote firma’s heeft gewerkt. Later werd zij verliefd op Jacob Wijnschenk, een knappe joodse man. In 1941 trouwden Miep en Jacob en samen kregen zij 2 dochters Sylvia en Joke. Het noodlot sloeg toe: Jacob, haar grote liefde en vader van haar kindertjes, werd verraden en weggevoerd naar Westerbork. Niet wetende dat zijn vrouw toen juist 2 maanden in verwachting was, van een zoontje. Helaas heeft hij zelf zijn zoon Charles nooit gezien. Jacob werd met onbekende bestemming afgevoerd en is op 3 februari 1945 omgebracht in Weimar – met hem bijna de hele familie Wijnschenk en, wat later bleek, nog 6 miljoen Joodse mensen. In die moeilijke naoorlogse periode van wederopbouw, moest zij als weduwe zorgen voor brood op de plank. Haar drie kinderen zijn veel uitbesteed geweest en gelukkig kon zij rekenen op de steun van de rk-kerk in Amsterdam, waar zij altijd heel dankbaar voor was. Nadat haar kinderen hun eigen weg hadden gevonden, zocht ook Miep haar eigen weg. Via vele verhuizingen van Friesland terug naar Amsterdam, volgde zij haar dochter Sylvia naar Krommenie. Aan de Lisdoddelaan woonde zij vele jaren. Jarenlang heeft Miep vrijwilligerswerk gedaan, o.a. bij de ouderenzorg op de Padlaan en in diverse besturen. In haar eigen autootje tufte zij stad en land af en haar sterke -en soms wat eigenwijzekarakter bracht haar overal. Zij was zeer hulpvaardig, intelligent, creatief, gastvrij en een ware keukenprinses. Haar drie kinderen zorgden voor kleinkinderen en achterkleinkinderen tot het 5de geslacht! Zij was een geliefde oma en omi. Toen de jaren gingen tellen en haar gezondheid kwetsbaar werd, kon zij overleven dankzij de niet aflatende zorg van dochter Sylvia en Karel en de kleinkinderen. Haar laatste jaren verbleef zij in Rosariumpark. Op 15 juli brak zij een heup en korte tijd later hebben haar dierbaren afscheid van moeder en oma-omi moeten nemen. De Eeuwige moge Miep Yvon nu in liefde koesteren en behoeden - Sjalom, wees thuis in Gods Vrede. Ria Casalod, pastor

Pieter Herman Koning (1933 – 2012) Op donderdag 26 juli waren wij met zeer velen in onze kerk bijeen om te waken rondom Pieter Herman Koning, die op zaterdag 21 juli is overleden. Aan zijn heengaan zijn moeilijke maanden voorafgegaan. In korte tijd moest hij twee operaties ondergaan, een derde zou eventueel nog volgen. De kanker eiste zijn tol. Piet moest ervaren dat hij afhankelijk werd, zijn leefruimte werd kleiner en beperkt. In de laatste twee maanden heeft zijn vrouw Truus zijn verzorging op zich genomen. Samen met haar wilde hij zijn. En tot het laatst toe is het zo gebleven ook in het Kennemer Gasthuis in Haarlem, waar hij is overleden. Piet is de dagen daarna thuis geweest, in zijn woning in Beverwijk, te midden van zijn gezin. Van geboorte was hij Krommenieër, op 14 december 1933, zag hij hier het levenslicht. Zijn jeugd heeft hij in Krommenie doorgebracht. Hier leerde hij ook Truus van Steen kennen. Met haar trouwde hij nu bijna vierenvijftig jaar geleden in de nieuwe St. Petruskerk. Hun kinderen René, Ilse en Peter zijn hier geboren en opgegroeid. Op hun beurt maakten zij Piet en Truus tot opa en oma. Piet Koning was een actieve man. In zijn arbeidzame leven was hij internationaal vrachtwagenchauffeur. Hij had zijn hobby’s en op allerlei gebied een veelzijdige belangstelling. Maar het meest was hij de liefhebbende echtgenoot van zijn Truus, een goede en zorgzame vader voor zijn kinderen, de apetrotse opa van zijn kleinkinderen. Verdriet is er om zijn afscheid, maar ook een bevrijd gevoel dat zijn lijden nu voorbij is. Op vrijdag 27 juli hebben wij vanuit onze parochie de uitvaartdienst voor hem gehouden, waarna zijn lichaam is gecremeerd. M. Dunselman – van den Broek Miep Yvon (1916 – 2012) Op 24 juli 2012 kwam een einde aan het lange en bewogen leven van mevrouw Miep Yvon. Als 96-jarige bereikte zij de leeftijd van de zeer sterken. Zij werd geboren in Amsterdam, als enig kind uit het huwelijk van een Russische vader en een joods Nederlandse moeder. Ze 6

moeilijker, uiteindelijk was het nog maar fluisteren. Vele jaren achtereen was Ton bij vieringen achter de speeltafel van het orgel of piano te vinden voor de muzikale begeleiding van de koren en dat niet alleen in onze parochie ook de omliggende kerken hebben van zijn vakmanschap mogen genieten. We zijn hem daarvoor veel dank verschuldigd. Op een gelovige wijze en onder de klanken van het orgel hebben wij hem uitgeleide gedaan en begraven aan de Eikelaan. Dat Ton nu geborgen mag zijn in de vrede bij God. J. Kramer

Ton Joosen (1937 – 2012) Op zondag 29 juli is Ton Joosen op 74-jarige leeftijd overleden. Hij werd geboren aan de Provincialeweg. Na zijn lagere schooltijd ging hij naar de ambachtsschool om het vak van metaalbewerker te leren. Na het behalen van zijn diploma koos hij voor een baan bij een orgelbouwerbedrijf in Alkmaar. Zijn moeder, die een beklemmende invloed op hem had, was het met deze keuze niet eens en deed er alles aan om hem van gedachten te veranderen. Een baan in de administratieve sector zou meer bij hem passen. Zo kwam het dat Ton onder dwang ging werken bij Koning en Boecke in Zaandijk. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. De orgels en piano’s bleven zijn belangstelling houden. In 1972 ging hij op zichzelf wonen aan de Heiligeweg. In de loop der jaren bleek zijn huiskamer meer op een muziekschool dan een gezellig onderkomen, vier orgels stonden er maar liefst, veel muziekboeken en niet te vergeten een enorme verzameling cd’s. Naast zijn werk was Ton bekend geraakt met alle type orgels in de Zaanse kerken. Wanneer de nood aan de man was kon je altijd een beroep op hem doen en het noodzakelijke onderhoud was bij hem ook in goede handen. Bij een van de jaarlijkse kerkenpad-uitstapjes werd hij op het moment van vertrek gemist. Zijn telefoon werd niet opgenomen, een van de deelnemers vond hem uiteindelijk onderkoeld in zijn tuin liggen. Na onderzoek bleek dat hij getroffen was door een hersenbloeding en zijn lichaam grote schade was toegebracht. Een zware tijd brak aan met veel therapie en ook van veel inleveren want veel dingen gingen niet meer. Na geruime tijd verpleegd te zijn geweest in de Noordse Balk heeft hij nog een korte tijd geprobeerd om weer zelfstandig te wonen aan de Badhuislaan. Daarna werd hij opgenomen in Festina Lente. Gekluisterd te zijn aan een rolstoel viel hem zwaar hij kon het niet verwerken noch aanvaarden. De laatste jaren ging zijn gezondheid steeds verder achteruit vooral toen bleek dat bij hem een agressieve vorm van prostaatkanker was geconstateerd. Je zag hem vermageren en ook het spreken werd steeds

Bij de vieringen Het is weer september. Je merkt het aan het korten van de dagen, de kleur van het zonlicht dat verandert, de spinnen die deze weken groeien van de vliegjes en met hun webben, ramen, deuren en stegen dichtplakken, de scholen die weer beginnen, de verenigingen die weer van start gaan. In ons gezin duurt het altijd weken om alle nieuwe roosters en schema’s in te passen. En een hele groep parochianen die nog of weer op vakantie gaan, mijdend het hoogseizoen. Tijd ook waarin het kerkelijk leven weer gaat beginnen: repetities, vergaderingen en werkgroepen, een nieuw programma met cursussen, de vredesweek en de startviering. Op zondag 16 september houden we weer een parkdienst, tenminste als het weer het toelaat. Een viering die door zijn bijzondere plaats altijd uitnodigt om het anders dan anders in te vullen. Nieuwsgierig ? Van harte welkom.

7

Om de kosten te drukken van de huur stoelen (die bij regen net zoals vorige jaren dan ongebruikt bleven) de vraag om zo mogelijk een eigen stoel mee te nemen. Maar we nemen ook onze eigen klapstoelen mee, dus als u geen stoel kunt meenemen, dan heeft u ook een zitplaats.

door wetenschappelijk medewerkers van de Theologische Faculteit van Utrecht en gepresenteerd aan de besturen en pastoraatsgroepen van de regio. We hopen hieruit (on)mogelijkheden en kansen te ontdekken voor verder gaande samenwerking.

Op zondag 30 september houden we onze starviering, wel wat later, maar dan hebben de koren alle gelegenheid om te repeteren en volgen parkdienst en startviering elkaar niet direct achtereen op. Elders vindt u een aantal artikelen die daar verder over informeren.

Eerste Communie en Vormsel Dit jaar zal er weer een voorbereiding zijn op Eerste Communie en Vormsel. Matthé Bruijns

Dank je wel…… Wij willen iedereen bedanken waardoor ons 50 jarig huwelijksfeest onvergetelijk is geworden. De vele gelukwensen in de vorm van kaarten, bloemen, vele andere attenties en persoonlijke gelukwensen waren overweldigend. Wij zien mede daardoor met grote dankbaarheid op deze dag terug. Corry en Jan Kramer

Uit de regio Ko Schuurmans is op de één na laatste dag van augustus 65 jaar geworden. Hoewel hij al lang geleden met een vervroegd pensioenregeling kon gaan heeft hij (uit solidariteit met de jongeren? Bij gebrek aan andere bezigheden?) tot aan de laatste dag gewerkt. Veel enthousiaste vrijwilligers in onze kerk zeggen wel eens: ‘ik heb het nu zo druk, ik snap niet dat ik vroeger nog tijd had om te werken’. Ik zou zeggen: ‘Ko, kom eens langs, voordat je in dat zwarte gat valt’. Jubileum Kerkgebouw ‘t Kalf De parochie van de Maria Magdalena in het Kalf viert in september het 125 jarig jubileum van het kerkgebouw. De parochie is natuurlijk veel ouder.

Grote schoonmaak vanaf 11 september Een jaar met allerlei activiteiten in en om onze St. Petruskerk staat voor de deur. De grote schoonmaak gaat hieraan vooraf in de week van 11 september t/m 14 september. Maandag 11 september is zoals altijd de 'raagdag', waarbij extra hulp nodig is! Daarna komen de sopdoeken eraan te pas. Hierbij kunnen we zeker extra handen gebruiken. Wie heeft er een paar uurtjes tijd over en geniet met ons ook van de overheerlijke KOFFIE met TAART? Iedereen is welkom, er is genoeg te doen en het is ook nog gezellig!! Tot ziens bij de grote schoonmaak en wellicht ook daarna. Corrie Klarenbeek

Samenwerking Jozef en Martelaren De parochies van Martelaren en Jozef gaan een weg van intensievere samenwerking de besturen vergaderen gezamenlijk. Parochiemonitor De parochies van de regio Zaanstreek hebben in het afgelopen jaar een onderzoek ingevuld met de naam Parochiemonitor. Hierin worden gegevens ingevuld over aantallen parochianen, opleiding , leefverbanden, stedelijk – platteland, samenwerkingsverbanden, activiteiten vanuit de kerk, maar ook visies op gemeenschap en geloven. De gegevens worden geanalyseerd

8

Inloopochtend

Gewelventocht Haarlemse St. Bavo kathedraal

Men hoort vaak mensen zeggen, wat is het toch jammer dat de kerken overdag altijd dicht zijn, je kunt nooit meer zomaar even naar binnen gaan om even de stilte op te zoeken. Als men in het buitenland op vakantie gaat, is die mogelijkheid er vaak wel. Gelukkig zijn er steeds meer Zaanse kerken waar men in de gelegenheid is om een kaarsje op te steken. Ook onze Petruskerk gaat zich daar bij aansluiten. Vanaf woensdag 19 september van 10:00 tot 11:00 uur willen we gaan starten met een inloopochtend in de Ontmoetingsruimte. Iedereen is welkom om een kopje koffie te drinken, een praatje te maken, om een kaarsje op te steken of om even in stilte te bidden in onze Mariakapel. Elke 3e woensdag van de maand is de kerk open van 10:00 tot 11:00 uur en de koffie staat klaar! Corrie Klarenbeek en Truus Kruyver

Op zondag 9 september zijn de gewelven en de torens van de St. Bavo kathedraal in Haarlem voor publiek geopend. De gewelventocht is een spannende tocht door de kerk, over krakende plankieren, door donkere spelonken en langs vochtige wenteltrappen en brengt de bezoeker op verborgen plekken in deze prachtige kathedraal. De overgangen van kleine gangen naar verbluffende uitzichten zijn spectaculair. Een gids vergezelt bezoekers op een ontdekkingsreis langs ruim 110 jaar Haarlemse historie, kerkelijke bouwkunst en christelijke symboliek. Eerste/laatste beklimming: 13:30/15:00 uur Locatie: Leidsevaart 146 in Haarlem, ingang Bottemanneplein Entree: € 5 p.p. (min. lengte 150 cm, va.12 jaar) Meer informatie: www.rkbavo.nl

Afscheid Hans Bego als PCI-bestuurder In de vergadering van 25 juni heeft de PCI afscheid genomen van Hans Bego. Ruim veertien jaar heeft Hans deel uitgemaakt van het bestuur waarvan het grootste gedeelte als voorzitter. Hij heeft in deze hoedanigheid een stimulerende rol gespeeld in onze diaconale activiteiten. Hij zag het belang van oecumenische samenwerking en was een pleitbezorger voor het Interkerkelijk Diaconaal Beraad. Het leiden van de vergaderingen, het uitzetten van de lijnen alsmede zijn coördinerende taak, we zullen het missen. Niet alleen in deze punten maar ook zijn kijk op de ontwikkelingen in onze directe omgeving van de Petrus Parochie. Hans bedankt! PCI - St. Petrus Parochie: Corrie Klarenbeek,

Inloophuis: Lobeliusstraat 71, Zaandam  bent u in de buurt?  boodschappen gedaan?  behoefte aan een praatje?  trek in een kopje koffie of thee?  zoekt u goede raad?  behoefte aan een luisterend oor?  of.....zomaar even iets anders? Wij zijn er voor u op: zondag van 15:00 tot 17:00 uur dinsdag en donderdag van 10:00 tot 12:00 uur Wij ontmoeten u graag!!!

Truus Kruyver, Joop Seitner en Hans Vrouwe.

9

Dus het is ook handig om een pen bij u te hebben. Tevens zijn er stands van de Wereldwinkel, Amnesty en andere organisaties. We begroeten u graag in het Agathapark. In geval van slecht weer wijken we uit naar de St. Petruskerk aan de Snuiverstraat, dit wordt aangegeven door het luiden van de klokken. Maar we gaan er van uit dat het dit jaar een werkelijke Parkdienst kan worden. De laatste actuele informatie vindt u op www.overdeheg.come2me.nl Wees welkom namens alle aangesloten kerken!

Parkdienst op zondag 16 september 2012 Ook dit jaar bieden de aangesloten kerken van de Raad van Kerken van Krommenie de Parkdienst aan. Deze kerkdienst vindt plaats op zondag 16 september in het Agathapark, bij de muziektent aldaar en is toegankelijk voor iedereen. De dienst begint om 10 uur. Het thema is “Gaat de vrede uw verstand te boven?” Met deze prikkelende titel wordt u uitgedaagd na te denken over vragen van gevoel en verstand, van vrede en onvrede. Tijdens de dienst kunt u kennismaken met een geheel eigen versie van Het Familiediner, u ongetwijfeld bekend van de serie televisieprogramma’s met dezelfde naam. De onvrede wordt in dit Familiediner tentoongesteld, maar of zij tot vrede komt is niet zeker. Dat valt te bezien en is zeker spannend! We nodigen u van harte uit om dit moment in het Agathapark mee te beleven! We zijn blij met de muzikale inbreng van het Groot Oecumenisch Koor. Ook zien we uit naar de bijdrage van het combo die de zang muzikaal zal begeleiden. De liederen in deze dienst kunnen door iedereen meegezongen worden. Voor de kinderen is er een eigen speciaal programma in het park. Bent u goed ter been, neem dan van thuis een klapstoel mee. Voor ouderen staan 100 stoelen klaar. Tijdens de viering kunt u een groetenkaart ondertekenen voor de vreemdelingen op de bajesboten.

Lezing over de Zijderoute De zijderoute heeft eeuwenlang een magische, maar ook een mysterieuze klank opgeroepen. Of dit nu gekomen is door Marco Polo of niet, iedereen wil daar toch wel het fijne van weten. De zijderoute liep over land van de Levant naar de keizerstad Xian in China. Dodo Becking en Anton Bussemaker hebben dezelfde route (van Istanboel naar Peking) in 9 weken per trein en bus over land afgelegd. Zij komen hier over vertellen in de Vermaning. Hun lezing geeft een beschrijving van deze reis verluchtigd met vele beelden. Daarbij worden buiten Turkije en China ook Iran, Turkmenistan, Oezbekistan, Kazachstan en Kirgizistan aangedaan. Verder wordt aandacht besteed aan minder bekende fenomenen zoals het zoroastrisme, het verschil tussen sjiieten, soennieten en soefi's (derwisj). Dinsdagavond 11 september om 20:00 uur in de Vermaning te Krommenie

De Rots verschijnt in de week van 15 oktober. U kunt uw bijdragen aanleveren tot 1 oktober. e-mail: [email protected]

10

Parochies gingen samenwerken in steeds wisselende verbanden, geen 5 jaar was hetzelfde. De secularisatie zet zich door: kerkelijke betrokkenheid wordt voor steeds minder mensen iets dat bij hun dagelijkse leven behoort. Dat zien we terug in jeugd- en jongerenkoren, misdienaars en jongerengroepen die op veel plaatsen verdwenen zijn. Trouwen in de kerk, je kind laten dopen en je kerkelijk laten uitvaren zijn geen vanzelfsprekendheden meer. Het aantal mensen dat ingeschreven staat daalt, de wijze waarop de kerk in de media ter sprake komt en de wijze waarop zij het woord neemt is veelal niet bepaald wervend. We zien het terug in onze nieuwbouwwijken Willis en Saendelft: veel mensen die van buiten de parochie komen wensen geen binding meer. Het kerkbezoek is ook zo’n graadmeter. Twintig jaar geleden lag het bezoek van zaterdag en zondag ongeveer op gelijk niveau van beiden 200 personen. Er zijn mensen die vroeger heel regelmatig kwamen en zo maar verdwenen. In veel Zaanse parochies is de zaterdagavondviering opgeheven. En er zijn in die jaren ook 650 mensen overleden. Is het nu allemaal alleen maar verlies en krimp, treurnis en recessie? Gelukkig niet. Bijna alle Zaanse parochies hebben bij hun kerkgebouwen iets van een ontmoetingsruimte gecreëerd. We hebben daardoor ook andersoortige gemeenschappen gekregen. Koffie drinken doe je op zondagmorgen niet meer bij familie of kennissen, maar in de kerk. Mensen die elkaar anders alleen maar toeknikten, spreken nu met elkaar en kennen elkanders verhalen. Dat is een ongelooflijk belangrijke ontwikkeling geweest. Gelukkig hebben we naast de ontmoetingsruimte ook ons kerkgebouw kunnen aanpassen aan de kleinere groep kerkgangers. We kennen nog steeds een enorme groep van vrijwilligers. Voor het eerst deze eeuw is weer een totaaloverzicht gemaakt met maar liefst 265 mensen die op een of andere wijze iets doen in de parochie en velen hebben meerdere taken achter hun naam staan. Koren verdwenen maar ook nieuwe ontstonden: Rotsvast en het rouwkoor.

Twintig jaar in de Zaan In mijn West-Friese tijd belde vicarisgeneraal Geukers nog wel eens op: ‘Hoe gaat het ermee? Hoe lang blijf je nog? Niet te lang blijven zitten! Verandering is goed voor je.’ Later in mijn Zaanse tijd stelde hij die vraag opnieuw en als ik dan antwoordde ‘goed’, dan zei hij:’ prima, blijf maar waar je zit’. Tijden kunnen blijkbaar veranderen en die zijn ook in de katholieke kerk anders geworden. Zelfs al zou ik willen veranderen van werkplek: vacatures voor pastoraal werk(st)ers worden niet meer gecreëerd. Zo lost dit ‘probleem’ zich blijkbaar vanzelf op. Zo ben ik dan deze septembermaand 20 jaar werkzaam in de Zaanstreek. Onze kinderen zijn allemaal Zaankanters, en de jongste spreekt het zelfs ook een beetje. En zoals altijd wanneer je terugblikt dan zijn de jaren snel voorbij gegaan. 1992: een parochie die een diepe crisis doormaakte, maar ook vol levend geloof en daadwerkelijke inzet. In de Zaanstreek: negen parochies, negen pastores, negen besturen, negen culturen waarvan men zei dat we allemaal heel verschillend waren en dat er nog heel wat water door de Zaan zou moeten stromen. We spraken over kanselruil: één maal per jaar zouden we rouleren. Er waren parochies die dat te ver vonden gaan: ‘zo raken we onze eigen identiteit kwijt’. Nu maken we een rooster met 5 parochies samen. Ik weet nog hoe het was in mijn Beverwijkse parochie waar we van 4 pastores naar 1 gingen en die week in week uit in dezelfde kerk voor moest gaan. U zou het met mij geen 20 jaar uitgehouden hebben. Er kwamen samenwerkingsprojecten op gebied van catechese voor doop, communie, vormsel, huwelijk, jaarthema’s, parochiebladen, geloofsbezinning. Collega’s kwamen, gingen en bleven: Broersen, Goedhart, Jonker, Rutte, Bus, Zutt, Room, Klever, Van Zaalen, Van Steen, Heitink, Schuurmans, Alofs, Bakker, Cassee, Casalod, Bunschoten, Peetam. 11

St. Petrus uit logeren…

Nieuwe invulling van de Vastenaktie, kinderleerhuis, kerkenpad. De tijd van iedere parochie een eigen fulltime voorganger is voorbij. Het voordeel is dat parochiegrenzen daarmee diffuser zijn geworden. Nadeel is dat overleg, organisatie en coördinatie een steeds grotere rol krijgen in mijn agenda en dat persoonlijk pastoraat steeds moeilijker wordt. Het zij zo, soms voel ik mij als die Chinese bordjes-op-stokjes draaier die alle alles maar in beweging moet zien te houden met steeds meer stokjes, dat lukt op een gegeven ogenblik niet meer. Met schade heb ik ook geleerd dat dit dan ook maar zo is. Met veel plezier kijk ik nog steeds terug op de geweldige wijze waarop aan het 25 jarig jubileum van mijn pastor zijn invulling is gegeven. Ten diepste blijf ik het vreemd vinden dat juist de betaalde krachten een feest krijgen aangeboden in plaats van al die onbezoldigd parochianen, maar dat gaan we binnenkort aandacht aan geven.

De Tamils in Nederland vieren jaarlijks in de Christoforuskerk in Schagen een speciale dienst in Tamil zoals zij dat in Sri Lanka ook doen. Daarvoor vroegen zij aan ons bestuur per e-mail of zij van onze parochie een Petrusbeeld konden krijgen, lenen of kopen. Natuurlijk wil je die mensen graag helpen, want wij hebben in onze kerk een beeld van St. Petrus; pal bij de achteringang van onze kerk. Ik had het lichtbruine, houten beeld met ‘Petrus en Paulus’ nog op het altaar zien staan dus ik wist wel dat het in mijn auto zou passen. We hebben de auto aan de zijkant bij de pastorie neergezet, dan konden we het beeld gemakkelijk inladen en veilig in een deken wikkelen.

Boven de deur van de pastorie zit een houtsnede van een schip, een zeilschip, de golven gaan hoog. Ik vind een zeilschip nog altijd een mooi beeld voor de kerk. De richting waarin we koersen is de afgelopen eeuw nogal eens stevig veranderd, dat heeft te maken met de wind, het getij, de tijd waarin we leven. De kerkleiding kan nota’s schrijven, koersen uitzetten, schippers aanstellen, maar de opvarenden bepalen waarheen we echt gaan. (en in het ergste geval stranden we, altijd nog beter dan op de klippen lopen).Op een zeilschip zijn er vele handen nodig. De schipper kan het roer wel willen omgooien, maar de roerganger moet het uiteindelijk doen. Er moet ook nog overstag worden gegaan, alle zeilen, alle touwen, alle katrollen, alle handen moeten daarin meegaan. Het gaat er om wie er aan de touwen trekt. Graag monster ik nog een tijdje aan op dit schip en hoop dat u ook binnenboord blijft. Dank u wel voor al het vertrouwen, alle geduld, al wat we samen hebben gedeeld en gevierd. Matthé Bruijns

De pastoor stond al vóór de afgesproken tijd bij een open deur van de kerk te wachten en ook de heer Dihal Anthiresu van de Tamilgroep. Het beeld heel voorzichtig uitgeladen en de pastoor en de heer Dihal Anthiresu droegen het naar het altaar en zetten het keurig op een mooie plaats………. Maar toen: Ik zei ‘dit is Petrus niet, de pastoor keek mij aan en zei ‘Ik heb Petrus nog nooit met een kind op zijn arm gezien’ en op dat moment zag ik een kap aan de kleding van ‘Petrus’ die meer bij Franciscus of Antonius past. De heer Dihal Anthiresu stelde nog voor om aan zijn gemeenschap toch maar te zeggen dat dit ‘Petrus’ was, maar hun tien geboden zijn dezelfde als die wij hebben geleerd en dan mag je niet liegen. Dat was de pastoor helemaal eens en het beeld is daarop weer ingeladen en samen hebben we ‘Petrus’ weer op zijn voetstuk gezet. We schrijven hier vaak over de dingen die goed gaan, maar soms zit in iets dat verkeerd gaat ook wel een verhaal. Joop Seitner

12

De voorstelling ‘Op het leven!’ wordt mede mogelijk gemaakt door het fonds Kerk en Wereld. Voor vragen kunt u contact opnemen met Bert Valk, wnd. secretaris, tel. 075 617 8135, email: [email protected].

Werkgroep Jodendom Christendom Islam Jaarlijks organiseert de werkgroep een activiteit in de vredesweek. Dat is tevens de start van het seizoen. De laatste jaren was dit een kerken en moskeeëntocht, dit jaar wordt het een heel andere activiteit.

Vredesweek 2012: 15 – 23 september

We hebben gekozen voor de voorstelling ‘Op het Leven!’, in de Sultan Ahmet Moskee in Zaandam, met Kees Posthumus en Juul Beerda. Joodse, Christelijke en Islamitische verhalen broederlijk bijeen in een muzikale voorstelling.

In de derde week van september organiseert IKV Pax Christi jaarlijks de Vredesweek. Tijdens de week wordt stilgestaan bij het thema vrede. Vaste onderdelen van de Vredesweek zijn de Vredeszondag, (viering in kerken op de eerste (of tweede) zondag van de Vredesweek) en de Nacht van de Vrede op 21 september, tevens Internationale Dag van de Vrede. De Vredesweek wordt sinds 1967 jaarlijks georganiseerd.

Wanneer: dinsdagavond 18 september 2012, aanvang 20:00 u. zaal open 19:30 u. Waar: Sultan Ahmet Moskee. Poelenburg 156 1504 NH Zaandam. Toegangsprijs: Tijdens de bijeenkomst wordt een collecte gehouden (richtbedrag € 5,-- p.p.).

Sinds 2011 heeft Nederland tijdens de Vredesweek een Minister en staatssecretaris van Vrede. Ministerie van Vrede. Vorig jaar viel deze eer Jan Terlouw en Petra Stienen ten deel. Het tweetal trok door het land om diverse Vredesweekactiviteiten bij te wonen, georganiseerd door lokale ‘Ambassades van Vrede’. De Minister van Vrede is dit jaar: Jürgen Raymann.

Achtergrond voorstelling: Alle godsdiensten zoeken naar antwoorden op de grote vragen van het leven. Waar komen wij vandaan? Waar gaan wij naartoe? Wat is de zin van ons leven? Rondom deze vragen cirkelen in elke traditie tal van verhalen. Deze verhalen zijn nu voor het eerst bijeengebracht in één theatervoorstelling. De voorstelling ‘Op het leven’ volgt in verhalen, liedjes en muziek de loop van het leven. Het begint bij de geboorte, in dit geval van Mozes, Jezus en Mohammed. Daarna volgen verhalen en liedjes over kinderen, vader en moeders, spelen en school, verliefdheid, trouwen, armoede en rijkdom, ouder worden en sterven. De teksten zijn of geheel nieuw, of bewerkte versies van bestaande verhalen uit de drie tradities. Joodse, christelijke en islamitische verhalen wisselen elkaar af. Verschillen komen voor het voetlicht en blijven staan. Gelijkenissen ontstaan in hoofd en hart van de hoorders. Verhalen verbinden, waar dogma’s verdelen.

De Vredesweek 2012 heeft als thema ‘Powered by Peace’ en vraagt aandacht voor geweld en onrecht rond het delven van grondstoffen. Olie, steenkool, goud en andere grondstoffen zijn vaak de oorzaak van conflict in plaats van een bron van welvaart en vrede. Meer informatie: www.ministerievanvrede.nl

13

voor de parochiegemeenschappen, kunnen we dus over een maand of twaalf gemakkelijk zien, wanneer de tijd om te oogsten is gekomen. Mede namens de werkgroep Jaarthema wens ik ieder een vruchtbaar nieuw seizoen toe en een inspirerende start! Pastor Lars Peetam

Jaarthema 2012-2013: Tochtgenoten met liefde als leidraad. Een nieuw seizoen met een splinternieuw jaarthema! Zo was het altijd. Dit jaar doorbreken we die traditie en niet zonder reden: de werkgroep, samengesteld vanuit alle Zaanse parochies, kwam al spoedig tot de overtuiging dat het jaarthema ‘Tochtgenoten’ nog niet over de datum was: een thema met zoveel invalshoeken die nog te weinig uit de verf waren gekomen, maar ook het gezamenlijk op weg gaan en de wederzijdse deelname aan thema-activiteiten kon volgens velen nog beter. Kortom: we willen nóg een jaar verder als tochtgenoten, dit rijke thema verder uitdiepen en wel met een heel bepaalde invalshoek. Dat wordt duidelijk in de ondertitel: ‘met liefde als leidraad’. Dit is ook dynamisch uitgedrukt in het aangepaste logo, dat u komend jaar op allerlei plaatsen zult zien terugkomen. Het mag de liefde zijn die ons in beweging zet en gaande houdt en ons meer doet beseffen wat het betekenen kan met elkaar op tocht, op weg te zijn. Een tekst die bijzonder bij dit thema past en die ons het komende jaar wil uitdagen, werd al gauw gevonden en gedeeld: Jezus spreekt deze woorden uit aan het Laatste Avondmaal, wanneer Hij voor het laatst met zijn vrienden bijeen is, een deel van zijn testament, zijn wilsbeschikking: “Dit is mijn gebod, dat gij elkaar liefhebt zoals Ik u heb liefgehad. Niet gij hebt Mij uitgekozen, maar Ik u. En Ik heb u de taak gegeven op tocht te gaan en vruchten voort te brengen die blijvend mogen zijn.’(Joh. 15, 12.16) Hier ziet u thema en ondertitel bij elkaar komen. Een jaar om op weg te gaan met Jezus’ liefde als leidraad. Dat je moet liefhebben, is gauw gezegd. Maar het liefhebben waartoe wij worden opgeroepen, is niet iets gemakkelijks en ook niet iets romantisch. Het is ‘liefhebben zoals Hij ons heeft liefgehad’. Een jaar dus ook om te ontdekken HOE Hij ons dan wel liefheeft om daarna precies die liefde aan elkaar te bewijzen. Dat schijnt onze taak te zijn, die pas dan geslaagd is als we er de blijvende vruchten van merken. In hoeverre dit jaarthema vruchtbaar is geweest voor jezelf en

In het kader van het nieuwe jaarthema, zullen we ook dit werkjaar 2012-2013 mee kunnen lezen met tochtgenoten in onze Zaanse parochies. Het spits wordt afgebeten door de Petrusparochie in Krommenie.

Met liefde als leidraad Wie verre reizen maakt kan veel verhalen. Daarom enige impressies van een vakantiekerkbezoek. Bovendien kan ik dan de reiskosten declareren bij het parochiebestuur. Hoe maak je liefde zichtbaar, laat je zien dat je voor elkaar van betekenis bent, laat je horen dat je gekend wordt ? In de Alpenlanden is men dol op klokluiden. Onze eerste ervaring daarmee was dat op zaterdagavond van half zeven tot zeven uur. Vijf zware klokken sonoor galmden door het dal, maar geen kerkganger die zich op straat bewoog. Navraag leerde dat de klokken vertelden dat er de volgende dag een mis zou zijn. Of de mensen dat zelf niet weten, we waren toch in het land van de Zwitserse horloges. De volgende ochtend vroeg kwamen de klokken weer in actie, maar erg veel kerkgangers kwamen er daardoor niet op de been. In een ander dorp, waar we op de camping stonden, waren een protestantse en een katholieke kerk. Die konden fijn tegen elkaar op luiden. De uurwerken liepen niet helemaal gelijk. Maar dat is ook zo in de praktijk, de ene geloofsgemeenschap loopt toch wat voor op de andere. Om half elf zou er 's morgens een kerkdienst zijn in de protestantse kerk. Zoals u weet waren er in de 16e eeuw verschillende reformatoren die hun eigen type kerk hebben nagelaten. In Duitsland en Scandinavië vinden we voornamelijk kerken 14

Wat valt op in zo'n dienst. Zoals bij de reformatie gewoon is nam de samenzang een belangrijke plaats in en dan wordt er voor roomse begrippen door iedereen meegezongen. Er waren twee schriftlezingen. Maar opmerkelijk was dat de preek niet ging over de gelezen schriftteksten maar over de preektekst. Psalm 50 vers 15. 'Roep mij dan, in het uur van uw nood en Ik red u: dan zult gij Mij eren.' Lees dan deze psalm in de liturgie denk ik dan. Omdat er geen tafeldienst was nam de preek een flink deel van de dienst in. Ruim een half uur een boeiend verhaal. Er was echt werk en studie aan besteed. Maar ik had de indruk dat er vele uitweidingen waren met veel omhaal van woorden om maar aan het half uur te komen. Mijn adagium is altijd kort maar krachtig, dan blijft er meer hangen. Opmerkelijk en teleurstellend vond ik het dat dominee het nodig vond om de verschillen tussen de reformatie en de roomse kerk te benadrukken. Met name de heiligen en Maria moesten het ontgelden, omdat er in de bijbel staat dat je God moet aanroepen en niet de hele santenkraam. Verder werden er dingen gezegd waarvan ik dacht die kan ik nog wel eens gebruiken, dus ik zal mijn kruid hier nog niet verschieten. Er was een gastkoor aanwezig en die brachten twee 'luister' liederen ten gehore. En wat zongen ze: het Sanctus en nog een katholiek lied. Daar werd dominee niet vrolijker van en ik ook niet, want je verwacht toch iets anders, meer kerk-eigen. De collecte was tenslotte voor een 'protestantenhuis'. Een kerkelijk centrum waar allerlei activiteiten worden georganiseerd. En het werd bijzonder aanbevolen omdat het in een streek lag waar veel katholieken woonden. Dan doen we het in de Zaanstreek met een inloophuis in Poelenbrug toch heel liefdevoller. Dus ik heb niet zo ruimhartig gegeven, dat spreekt.

geënt op Luther. In Nederland zijn de meeste protestantse gemeenten gestoeld op de reformatie van Calvijn en in Zwitserland vinden we de invloed van Zwingli. Of een parochie in Nederland protestant werd hing voornamelijk af wat de pastoor deed. In Zwitserland heeft men daar heel democratisch over gestemd. Wat de meerderheid wilde geschiedde: ik dus naar de protestantse kerk, aanvang half elf. De kerk was op een flinke heuvel gelegen zo'n 20 meter hoog met een steil pad gemaakt van grote ronde keien. Het lijkt erop dat men in het buitenland er alles aandoet om oudere mensen het kerkgaan onmogelijk te maken. Wat ik in eigen land verfoei doe ik wel in den vreemde, dan kan je alles goed overzien, dus achter in de kerk aangeschoven. De kerk was zichtbaar als roomse kerk gebouwd. De preekstoel en de doopvont stonden nu midden in de kerk. Een gedeelte van de banken stond op het voormalige priesterkoor en in het schip. De kerkgangers keken elkaar dus aan, je had met elkaar te maken, vormde één gemeente.

De dominee, een vijftiger, keek niet erg vrolijk. Over zijn donkere pak had hij een cape van glanzende stof. Nadat de klok half elf had geslagen begonnen de klokken te luiden, de dominee keek nog bedroefder de kerkgangers aan. En dat beieren duurde tot 12 minuten over half elf. Ik vroeg aan de mevrouw die naast mij zat waarom er niet begonnen werd. Nee de klokken moesten eerst geluid worden en dat kan pas na half elf vanwege het automatische luidwerk. 'Alte tradition' zo verklaarde ze glimlachend. Geen mens kwam tijdens het gelui de kerk meer binnen. Ik denk dat in onze parochie in zo'n geval de meesten gewoon een kwartier later zouden komen.

De volgende zondag luidde de klok op tijd bij de rooms-katholieke kerk en begon men ook op tijd. Een klein kerkje 30 jaar oud. Twee oude pastores, zeventigers, komen naar voren. De één vervult de rol van misdienaar, voorzanger, en koster. De ander blijkt achteraf een kapucijner pater te zijn die te gast is op de pastorie. De preek gaat over de heilige 15

Antonius, want deze mag volgens hem wel eens wat meer in de aandacht worden gesteld en de schriftlezingen komen niet meer ter sprake. En waar dominee zich vorige week aan ergerde wordt hier bevestigd. Antonius komt in de plaats van Jezus. Ook het Antoniusbrood komt ter sprake, en dat wij mensen ook brood moeten geven aan elkaar, dat lijkt mij helemaal wat Jezus ons ook liefdevol aanbeveelt om in zijn spoor te gaan. Bij het communiceren blijven velen, met name mannen, zitten. De collecte had totaal geen aankondiging plotseling gingen er schalen rond. Er is geen orgelbegeleiding, onder de communie start de pastoor een bandje.

Concert door Night Grooves Project Op zondagmiddag 16 september geeft Serge Makarchev met zijn Night Grooves Project een zinderend concert. In dit trio brengt Makarchev op saxofoon samen met de internationaal bekende pianovirtuoos John Reyna (Jan Reinen) en aankomend talent op de contrabas Boris Oostendorp het jazzrepertoire op originele wijze tot leven. Bekende stukken zoals ‘There will never be another you’ krijgen een eigen touch mee. Het ene nummer wordt ingekleurd met een funky swing, het andere met een relaxed ‘laid back’ sfeer of juist een groovy, jazzy interpretatie . Of je nu een jazzliefhebber bent of niet, deze drie topmuzikanten spelen met zoveel enthousiasme dat zelfs de meest nuchtere Noord-Hollander gaat mee vibreren. Bandleider Serge Makarchev, bij ons bekend als de muzikale virtuoos op de vleugel en begeleider van onze kerkkoren, tovert nu op de tenorsaxofoon de meest geraffineerde solo’s tevoorschijn en weet het publiek als geen ander te bespelen. Pianist John Reyna is al net zo aan hem gewaagd. Hij wervelt over de toetsen en weeft schijnbaar moeiteloos de meest fantastische riffs en melodieën aaneen. Bassist Boris Oostendorp ten slotte staat zijn mannetje op de contrabas. Hij legt een lekker strak, groovy, ritmisch fundament onder de muziek. Kortom, door de bevlogenheid van deze jazzmeesters en de mix aan stijlen is een optreden van Night Grooves Project een geweldige happening voor jong en oud . Zondagmiddag 16 september om 14:30 uur zaal open 14:00 uur locatie: Maria Magdalenakerk, Wormer Toegangsprijs in voorverkoop bij Combi Foto Loek Weenink € 8.00 Aan de zaal € 10.00 Reserveren op 075 642 3388 – 642 1282 of email [email protected] zie ook onze website www.concertenwormer.nl

De gemeenschap is in beide vieringen vrij passief aanwezig is. Behalve de zang en collecte is er een eenrichtingverkeer van 1 voorganger. Andere rollen van lector, voorzanger, acoliet in de liturgie worden verder niet ingevuld. Op de schriftlezingen wordt verder niet op ingegaan. U begrijpt dat ik wat dat betreft weer blij ben om thuis te zijn in de Zaanstreek waar ik mag meewerken in gemeenschap waar we samen met ons hart en onze handen ons kerk zijn dragen, zodat we geïnspireerd door liefde dat gestalte kunnen geven. En nu maar hopen dat ze de reiskostendeclaratie niet vergeten. Matthé Bruijns, pastor

16

Pergolesi componeerde dit stuk in 1736; het moest het Stabat Mater van Alessandro Scarlatti vervangen dat al jaren in Napels werd uitgevoerd. Enkele dagen na het voltooien van zijn bekendste werk zou de componist op 26jarige leeftijd aan tuberculose sterven. Het spreekt vanzelf dat er van dit prachtige en zeer geliefde werk heel wat mooie opnamen bestaan. Maar er is zoals zo vaak ook veel kaf onder het koren. Het is de kunst dit muziekstuk niet al te sentimenteel uit te voeren. Sommige operasterren hebben die neiging. Je kunt beter kiezen voor een opname door specialisten in dit genre: de muziek tussen barok en klassiek. De versie van sopraan en mannenalt voldoet het mooist in de uitvoering van Emma Kirkby en James Bowman met The Academy of Anciet Music o.l.v. Christopher Hogwood. Wie de voorkeur geeft aan de versie voor twee sopranen kiest het best voor de uitvoering door Anna Netrebko en Marianna Pizzolato met het orkest van de Academia Santa Caecilia Rome o.l.v. Antonio Pappano. Beluister op You Tube eens de uitvoering van Kirky en Bowman en daarnaast die van Barbara Bonney en Andreas Scholl om de sfeer te proeven. Puur genieten! Leo van Herk

Religieuze muziek In deze rubriek bespreekt Leo van Herk elke maand een muziekstuk met een religieuze achtergrond. Deze keer het Stabat Mater van Giovanni Battista Pergolesi.

“Stabat mater dolorosa” is het begin van een gedicht op de Moeder Gods in haar smart om de gekruisigde Christus. Het lijden van de maagd Maria aan de voet van het kruis. De auteur van de tekst was waarschijnlijk een Franciscaner monnik, wellicht Johannes Fidenza of Jacopone da Todi. Dit gedicht behoort sinds 1727 tot de katholieke misgezangen behorend bij het feest van Onze-Lieve-Vrouw-van-Smarten op 15 september. Tal van componisten hebben dit Stabat Mater op muziek gezet. Onder hen grote meesters als Da Palestrina, Scarlatti, Vivaldi, Haydn, Rossini, Dvořák, Verdi, Szymanowski en Poulenc. Het meest bekende Stabat Mater is echter dat van de hand van Pergolesi (1710 – 1736). Naast componist was deze Pergolesi ook bekend als violist en organist. Hij werkte vooral aan het hof van Napels. Hij was een van de vroegste componisten van een nieuw genre, de ‘opera buffa’ ofwel de komische opera. Bekend werd “La serva padrone” uit 1733, een stuk dat vooren tegenstanders van het genre jarenlang verdeeld hield. Verder componeerde hij vooral kerkmuziek, waaronder een Mis, Salve Regina, Magnificat en motetten. Maar zijn meesterwerk is dus zoals gezegd het geliefde Stabat Mater.

17

Er is over deze reis een informatieavond op dinsdag 2 oktober om 20.00 uur Maria Magdalenakerk, Dorpsstraat 351 in Wormer. Iedereen die goed ter been is, is welkom als deelnemer. Aanmelden kan van 2 oktober tot 15 december. email: [email protected]

Stuurgroep Vorming en Toerusting Zaanstreek

Geloven Nu

Voor uitgebreide informatie en het totale aanbod verwijzen wij u graag naar ons programmaboekje. Een opmerking: Meldt u vooraf aan!

Een keer in de maand komen we samen om met elkaar te praten, over wat geloven voor ons betekent en wat het in ons leven doet. Het is zeker geen Bijbelcursus, maar wel een plezierige manier om te kijken naar Bijbelverhalen en naar ons leven van alle dag. Dit doen we in een ontspannen sfeer. Serieus, maar gelukkig met voldoende ruimte om te lachen. Iedereen die geïnteresseerd is in de Bijbel is van harte welkom. We komen samen op dinsdagavonden in de Ontmoetingsruimte van de HH Mart. van Gorcum in Koog aan de Zaan.

Meditatief schilderen Wat is meditatief schilderen? Bij meditatief schilderen wordt er meestal vanuit een gedicht of een verhaal uit een boek gewerkt. Hieruit kun je vaak veel leren over jezelf en je eigen spiritualiteit. Daarbij is het belangrijk het denken los te laten en je handen te laten leiden. Voor de materiaalkosten betaalt u per keer € 2,50. U bent van harte uitgenodigd op iedere eerste vrijdagmiddag van de maand, van 13:30 tot 16:00 uur in het Achterschip van de Maria Magdalenakerk in Wormer. Eerstvolgende data: 7 september en 5 oktober. Aanmelden bij Liesbeth Patist, 075 - 642 1111

Eerstvolgende datum: 2 oktober, van 20.00 tot 22.00 uur. Aanmelden bij Marjo Stronks 075 615 6857. Tochtgenoten – Titus Brandsma De in Friesland geboren Titus Brandsma was hoogleraar aan de Nijmeegse universiteit. Hij probeerde in zijn colleges het dagelijkse leven met het goddelijke te verbinden. Pastor Joop Stam zal deze avond het leven van Titus laten zien aan de hand van teksten die van Titus bewaard zijn gebleven. Zijn levensweg zal ook verbeeld worden door een korte film. Op dinsdag 16 oktober om 20.00 uur. In de Ontmoetingsruimte van de Sint Petruskerk in Krommenie.

Op reis, Mozes achterna... In het voorjaar van 2013 gebruikt Jos van Steen het Oude Testament als reisgids en kunt u mee op reis in het voetspoor van Mozes. We volgen zijn levensreis, zoals die beschreven is in het boek Exodus. Ons startpunt is Caïro. We reizen Mozes en het Joodse volk achterna van de Rode Zee, door de Sinaï naar de berg Horeb, waar zij Gods handvest ontvingen: de 10 woorden op twee stenen tafelen. We overnachten net als het Joodse volk een keer in een Bedoeïenenkamp en maken een rit door de woestijn op kamelen. Uiteindelijk reizen we door naar het huidige Jordanië, naar de berg Nebo, waar Mozes is gestorven. Wij trekken dan de Jordaan over en komen ten slotte bij de Dode Zee. Het wordt een 11-daagse reis. De reis van Egypte naar Jordanië is van 3 t/m 13 april 2013 en kost ongeveer € 1750 p.p. (all-in bij 25-30 deelnemers).

De St.Petrusparochie gaat op Twitter. Volg ons op @PetrusKrommenie voor de laatste nieuwtjes en bijzondere vieringen.

18

besloten voor een jaar weder 48 gulden bij te dragen voor de Vereniging ten behoeve der kinderen van H. Jak De secretaris zou den Heer van Waanen hiermede in kennis stellen. Hier zij vermeld dat spoedig een schrijven is in gekomen waarin dank gebracht wordt voor ons besluit en zij zouden zich verder bij de regering vervoegen voor meer steun. Niets meer te behandelen werd deze vergadering gesloten. E. Neeft, Presedent G. Mooy, Secr J. de Koning

Het Armbestuur van onze parochie in de 20e eeuw (35) Vergadering van het R.C. armbestuur op 13 Mei 1918 ten huize van G. Mooy. Aanwezig de Zeer Eerw. pastoor . L. Dolle, E. Neeft Pres., J. Sely, penningmeester, Joh. Kramer, 2e secretaris. De vergadering werd geopend en de notulen gelezen en zonder op of aanmerking goed gekeurd. Hierna rekening en verantwoording der penningmeester van inkomsten en uitgaven van 20 jan. tot en met 21 april; bij inkomsten zijn vermeld de Fundatie van pastoor Baesjes en de rente van de Fundatie van den heer P.J. van Gelderen. Van de ‘Baesjes’ uit Westerblokker ontvingen we f 134,- in plaats van, als naar gewoonte van jaren te voren, f 141,- De secretaris had hierover de penningmeester van her R.C. armbestuur te Westerblokker geschreven, maar tot die datum was geen antwoord ontvangen, of deze vermindering van de post ‘de Baesjes’ willekeur was of hiervoor enige grond aanwezig is. Blijft door niet op een beleefd schrijven te antwoorden. Voor ons een raadsel maar hiermee is deze zaak niet in orde. Van de post ‘Van Gelderen’ was in plaats van 12 gulden 26 gulden ontvangen als een gevolg van beschikking van den erflater. Onder de uitgaven kwam voor een post van 48 gulden aan de Vereniging Kinderbescherming te Beverwijk; het vorige jaar door deze vereniging nagelaten te innen. Van deze vereniging was een schrijven in gekomen dat later in de vergadering werd behandeld. Na opmaking van de kas betreffende inkomsten en uitgaven bleek aanwezig te zijn op 21 april de somma f 320,92. Hierna werd het schrijven uit Beverwijk behandeld. De Zeer Eerw. Heer pastoor stelde zich hier van op de hoogte en deelde zijn inzicht in deze mede en sprak als zijn mening uit dat regeringskinderen, onder gebracht daar waar de regering als zulken zenden, op minder kosten uit komen. Maar het armbestuur, gedreven door het belang der katholieke opvoeding, dient de ontbrekende kosten enigszins aan te vullen. Dit hield ook het schrijven uit Beverwijk in. Werd

19

Een steengoed gesprek In de rubriek ‘Een steengoed gesprek’ gaat de redactie van De Rots op zoek naar wat onze parochianen beweegt. Een gesprek over geloof en hoe je dat kunt uitdragen. Daartoe stellen we iedere keer dezelfde zes vragen. Deze keer aan Lia de Wildt. Zij was zo’n 28 jaar redactielid van De Rots, maar is daar deze zomer mee gestopt. Bent u met kerk / geloof grootgebracht? “Ja, ik ben geboren in een katholiek gezin in Haarlem, als oudste van zes kinderen. Mijn ouders waren streng gelovige mensen, maar verder niet actief in de kerk. Ook de school waar ik naar toe ging was een katholieke school: een meisjesschool, bij de nonnen. Iedere morgen voor schooltijd gingen we naar de kerk en op zondag gingen we naar ‘t Lof.”

“Wel hadden we via de kerk onze sociale contacten. In de buurt waar we woonden, waren niet veel gezinnen katholiek. Wij gingen om met de paar, die net als wij, ook Rooms waren.” Waarom bent u actief in de parochie? “Tja, hoe gaat dat, je wordt ergens voor gevraagd en dan rol je er in. Ik ben nu voor mijn wijk de wijkcontactpersoon en ik bezorg De Rots. Ik heb het wijkcontact toentertijd ook opgezet, samen met pastoor Henk Vermunt. En verder heb ik 8 jaar in de parochievergadering gezeten, in de Raad van Organisatie & Communicatie. Zo ben ik ook in de redactie van De Rots terecht gekomen.”

“Op mijn veertiende ging ik werken bij een gezin in Haarlem, dat een kruidenierszaak had. Ook deze mensen waren zeer katholiek. Ik heb van die mevrouw nog een schitterend oud Mariabeeld geërfd. Dat heeft nu een ereplaatsje in mijn huiskamer.” Heeft de kerk u in de weg gestaan? “Nee, niet dat ik me kan herinneren. Er zijn natuurlijk veel dingen veranderd in de kerk, maar ik heb de R.K. kerk altijd beschouwd als de beste plek voor mij. Ook toen mijn vader overleed, ik was toen pas 18 jaar, ben ik niet ‘afgehaakt. En later hebben we in onze familie een periode van veel verlies en verdriet gekend, maar toen ook niet. Ik heb juist altijd veel steun gehad aan de kerk op die momenten.”

Wat moet volgens u hoog op ieders agenda? “Dat mensen proberen om zichzelf te blijven en niet met anderen meelopen. Ik probeer zelf altijd het goede of positieve van mensen te zien. Ook bij kwaadsprekerij neem ik het voor de ander op.” Welk beeld van God is u dierbaar? “Ik zie God graag als Vader waar je al vragen bij kwijt kunt. Maar als ik eerlijk ben, kom ik eigenlijk eerder bij Maria. Ik heb altijd veel vertrouwen gehad in de Moeder van God. Vandaar dat Zij ook zo’n mooi plaatsje in mijn kamer heeft.”

Wat heeft u geloofsopvatting beïnvloed? “Dat vind ik een moeilijke vraag. Het geloof kreeg ik vanuit huis mee en daar was je dan volgzaam in. Er was gewoon geen discussie over, zo ging dat in die tijd.”

De volgende editie van De Rots verschijnt in de week van 15 oktober. U kunt uw bijdragen aanleveren tot 1 oktober. e-mail: [email protected] volgende editie van 20