Zorg in beweging. Ons kind in een meeleefgezin. Sterk Netwerk. Middelpunt: Stroomdal Schoonebeek. Promens Care en Novo kleuren Cosis verder in

SPIEGEL

uitgave van Promens Care

•

februari 2016

•

jaargang 3, nummer 1

Sterk Netwerk

Ons kind in een meeleefgezin Promens Care en Novo kleuren Cosis verder in

Middelpunt: Stroomdal Schoonebeek Een jaar Inspraakhuis

Zorg in beweging

De Verdieping: Sociale technologie

Samen in Cosis

2

Beste lezer, De zorg staat niet stil

Allerlei ontwikkelingen bij Promens Care; daarover kunt u lezen in dit nummer van Spiegel. NOVO en Promens Care werken intensiever samen sinds januari 2016. Het artikel op pagina 12 geeft u daar informatie over. Ook de technische ontwikkelingen in de zorg worden op de voet gevolgd en geïniteerd. We wijden daar ons hoofdartikel de Verdieping aan. De respons op de rubriek Selfies liep helaas terug. De redactie besloot daarom die pagina een andere invulling te geven en ziet uw reacties op deze nieuwe rubrieken met belangstelling tegemoet. We wensen u veel leesplezier in deze Spiegel. /promenscare, Via onze facebookpagina @promenscare of via mail naar [email protected] zien we uw reacties graag tegemoet. De redactie

Dit is een uitgave van Promens Care T 088 839 3000 [email protected] www.promens-care.nl Spiegel verschijnt driemaal per jaar. Naast deze Spiegel kunt u meer lezen op /promenscare en

@promenscare

Aan deze uitgave werkten mee Redactie Afdeling Communicatie Promens Care Fotografie Marcel J. de Jong en anderen Ontwerp AlbertsKleve BNO Druk Drukkerij Van Gorcum Oplage 5000 stuks Input voor de redactie? Mail naar [email protected] of stuur een brief: Promens Care, redactie Spiegel, Postbus 214, 9400 AE Assen. Het volgende nummer verschijnt eind juni 2016. Adreswijzigingen of opzeggingen voor het magazine Spiegel kunnen gedaan worden op www.promens-care.nl/brochures/magazine-Spiegel

In het verleden hadden we vooral zorglocaties. Het was relatief makkelijk om in zo’n locatie via een cliëntenraad de medezeggenschap vorm te geven. Dat is tegenwoordig veel complexer. Mensen die thuis wonen hebben niet alleen te maken met Promens Care maar bijvoorbeeld ook met een sociaal wijkteam, een welzijnsorganisatie en een woningbouwcorporatie. Bovendien is er vanuit de overheid meer aandacht voor onze cliënten die onderdeel uitmaken van de maatschappij. De verandering in weten regelgeving in de zorg door taken naar de gemeenten over te hevelen, zijn immers ook bedoeld om de cliënt in zijn kracht te zetten. We moeten dus allemaal op zoek naar optimale medezeggenschap. De cliënt verdient dit, hoe gehandicapt hij of zij ook is. Participatie begint wat mij betreft bij de cliënt, zijn naasten en de kring eromheen. Persoonlijk begeleiders hebben zo een belangrijke rol bij die zeggenschap op individueel niveau. Zij ondersteunen de cliënt en vervullen hierbij een coachende rol. Samen stellen ze het zorgplan op en hebben hierover contact met ouders/verwanten. Bij medezeggenschap is het uitgangspunt dat de cliënt zelf (meer) invloed heeft en dat hij hierbij, indien nodig, ondersteund wordt. Coaches kunnen deze ondersteuning bieden, waarbij de cliënten in een medezeggenschapsraad bepalen welke ondersteuning ze nodig hebben. Ook het locatiehoofd vervult een belangrijke rol bij zeggenschap op individueel niveau en medezeggenschap op locatieniveau. Het individuele niveau en het locatieniveau zijn de niveaus waarmee cliënten en ouders/ verwanten zich het meest verwant voelen. Kunnen zeggen, luisteren en gehoord worden op deze niveaus is van belang voor het dagelijkse leven van alle betrokkenen. Uiteraard gaat zeggenschap over zeggen en luisteren, de interactie tussen mensen. Promens Care vindt het belangrijk dat cliënten en ouders/ verwanten meedenken en meepraten over de zorg en ondersteuning via bijvoorbeeld het Inspraakhuis. Ook Stek en de methode van de driehoekskunde dragen bij aan zeggenschap. Ik kijk met vertrouwen naar deze programma’s en hoop dat u net zo enthousiast raakt over de manier waarop we samen, dus met cliënten, ouders en verwanten zeggenschap en medezeggenschap kunnen en willen vormgeven en uitoefenen.

Ria Stegehuis, Voorzitter Raad van Bestuur Cosis NOVO en Promens Care zijn onderdeel van Cosis

3

INHOUD

Pagina 5

Blog Iris Weerkamp Tweets

Pagina 6

De Etalage Pagina 8, 9 en 10

Ons kind in een meeleefgezin Pagina 13

Pilot met TSN Thuiszorg

Pagina 12

Promens Care en NOVO kleuren Cosis verder in Pagina 14, 15, 16 en 17

De Verdieping Pagina 18

Nieuwe rubriek: Even pauze

Sociale technologie

Pagina 20 en 21

Middelpunt Pagina 22, 23 en 24

Stroomdal Schoonebeek

Een jaar Inspraakhuis Pagina 26

Uitwisseling ambulante teams Borger Stadskanaal En verder... Van de redactie, Colofon 2 11 Vrijwilliger centraal Voorwoord Raad van Bestuur 2 19 Centrale Cliëntenraad Inhoud 3 25 In de regio In ‘t kort 4 27 Netwerk centraal In de regio 7 28 In Beeld

Opening Gymnasiumstraat 18 november is de woonlocatie Gymnasiumstraat in Assen officieel geopend door wethouder Harmke Vlieg, gemeente Assen en bewoner Johan. In de toespraken kwam duidelijk naar voren dat dit een prima woonlocatie is voor mensen met een psychische beperking. De bewoners gunnen een dergelijke woonlocatie ook van harte aan andere mensen die niet zelfstandig kunnen wonen.

Cliëntenraad Komeet op cursus De cliëntenraad van de Komeet in Klazienaveen is zeer fanatiek. Ze willen graag zo goed mogelijk opkomen voor de belangen van alle bewoners. De leden hadden geconcludeerd dat het soms moeilijk was om precies onder woorden te brengen wat je mening is en waarom je dat vindt. Daarom hebben ze een cursus Communicatie gedaan met Bert Middelbos. Dat was leuk, maar ook wel lastig. Na elke vraag die werd gesteld aan de cliëntenraadsleden moesten ze vertellen waarom ze iets wel of niet leuk vinden. Na twee uur oefenen vond iedereen wel dat het zeer nuttig is geweest.

in ‘t KORT

4

Spiegel 2016-1 • promens care

Vrijwilligers wagen een gokje Elke jaar nodigt Promens Care haar vrijwilligers uit voor een gezellige bijeenkomst. Graag zetten wij de vrijwilligers in het zonnetje vanwege het belangrijke werk dat ze voor onze cliënten doen. De laatste keer was restaurant en zalencentrum Meursinge in Westerbork als locatie gekozen. Deze was voor de gelegenheid omgetoverd tot casino. De nieuwe vrijwilligerscoördinator, Tanja Zwiers, en de nieuwe voorzitter van de Raad van Bestuur, Ria Stegehuis, verwelkomden de aanwezigen. Daarna kregen de vrijwilligers een aantal fiches om aan de roulettetafel of aan de black jack tafel te verdubbelen of misschien te verspelen. Tussen het verwoede gokken door was er gelukkig nog tijd genoeg voor een praatje en een drankje.

ATC doet mee aan de Carbagerun Zes bewoners en twee begeleiders van het Appartementen Trainings Centrum in Emmen doen deze zomer mee aan de Carbagerun. Dit is een avonturentocht met oude auto’s door Europa. Garagehouder Emile Bakker uit Nieuw-Weerdinge sponsort de groep met twee auto’s en de deelnemers zijn zelf nog bezig om de extra benodigde € 5000 bij elkaar te krijgen. De goodwill van de omgeving is groot en het vertrouwen dat het bedrag wordt gehaald ook. Tussen 4 en 8 juli moeten de auto’s naar Kroatië worden gereden. De groep is blij dat ze na al die jaren ingeloot zijn om mee te doen.

Cosis Expertisecentrum

GGZ Volleybal toernooi

Bij Promens Care bestond de afdeling Advies & Ondersteuning met daarin de specialistische vakgroepen zoals fysiotherapie en gedragswetenschappers, maar o.a. ook alle medewerkers kwaliteitsbeleid. Bij het samengaan in Cosis is de vergelijkbare afdeling van NOVO gefuseerd met A&O. De nieuwe naam van de gezamenlijke afdeling is Cosis Expertisecentrum. In oktober waren alle bijna 150 medewerkers van het Cosis Expertisecentrum bijeen in Eelderwolde voor een inspirerende dag met sprekers, workshops en vooral veel nieuwe collega’s leren kennen.

6 november vond het jaarlijkse GGZ volleybaltoernooi van Promens Care plaats. Dit jaar georganiseerd door BW Fidens in Meppel. Acht teams deden mee: BW Assen Centrum, BW Stadhouderslaan Assen, BW Eelde, Inloop Hoogeveen, Inloop Emmen, BW Vries en nieuwkomer ATC Meppel. ATC Meppel heeft gewonnen.

5


Blog

Tweets

Iris Weerkamp werkt sinds 1 november 2015 niet meer bij Promens Care. Haar contract bij het Centrum voor Educatie en als gedragswetenschapper liep af. Ze gunt zich rust en tijd om met andere zaken bezig te zijn. Meer tijd voor haar hobby schrijven, reizen en rust zoeken om te bepalen welke kant ze op wil gaan. Iris heeft voor Spiegel nog twee blogs geschreven die de redactie in het februarien juninummer 2016 mag plaatsen. We zijn Iris dankbaar voor haar bijdragen in ons magazine. We hopen dat u het met plezier heeft gelezen en ze u af en toe ook een spiegel heeft voorgehouden. De redactie beraadt zich nog op een invulling van deze halve pagina na juni. Heeft u suggesties, dan horen we dat graag via [email protected].

Zo doe je dat Pff, in het kader van ‘sociaal wenselijk’ gedrag heb ik nog heel wat recht te zetten. Al een poosje neem ik me voor eerlijk en oprecht te zijn. Ik wil graag geven vanuit mijn hart, zijn wie ik ben. Na flink wat ‘please- jaartjes’ achter de rug te hebben, is dat lang zo makkelijk nog niet. Net ruzie gemaakt met mijn beste vriendinnetje. Waar ik eerder de confrontatie uit de weg ging, moet het er nu toch af en toe maar van komen. Uiteraard vind ik ruzie nog steeds niet leuk. Uren heb ik nagedacht over hoe ik het beste dingen kan zeggen en over hoe we dit nou het beste kunnen gaan oplossen. Ik moet toegeven, dat er bij het goed maken zo af en toe ook een stukje trots in de weg zit. Wanneer ik koffie drink met Ilse, merk ik dat zij een stuk beter is in het oplossen van ruzies. Karin is verdrietig.

Ilse legt een hand op haar been. Ze snapt wel dat Karin verdrietig is, omdat het de sterfdag van haar moeder is. Trots vertelt Ilse dat ze haar vriendin Greetje laatst ook getroost heeft. “Daar had je toch ruzie mee?” vraagt Karin. “Ja, dat had ik ook,” zegt Ilse, “maar we hebben het goed gemaakt. Ik zei: jij doet dat niet meer, ik doe dit niet meer, klaar.” Tevreden wrijft Ilse de handen tegen elkaar. “Opgelost,” zegt ze. Vol bewondering kijk ik Ilse aan en bedenk dat het inderdaad niet zo moeilijk hoeft te zijn. ’s Middags fiets ik dan ook naar mijn vriendin en neem een voorbeeld aan Ilse.

Promens Care heeft geretweet Patrick Sturing@patrick_sturing – 5 jan. 2016

Tot nu toe 11 extra pasanten in de opvang vanwege extreme weer. #winterregeling #Drenthe #Emmen Hoe is het in Assen @promenscare Succes daar

Promens Care@promenscare – 3 dec.2015 Clienten Coevorden mooie avond met dank aan @TheaterHofpoort en @CoevordenRotary promenscare.nl/nieuws/bericht….

Promens Care heeft geretweet Wendy_ambulant@philadelphiaNL en @promenscare

over het onderzoek bij vg client #Bartiméus #slechtziend

Inge Super@ingesuper – 15 dec. 2015 Morgen laatste werkdag voor @promenscare Met ontzettend veel plezier acht jaar voor deze top werkgever mogen werken #bedankt

Inspecteur Simon@InspecteurSimon – 5 jan. 2016

Top, in ‘warme’ huizen van @promenscare en @LegerdesHeilsN is het altijd goed vertoeven. #winterregeling

Heidi Wiechers@WiechersHeidi – 11 jan. 2016 @promenscare hieperdepiep hoera vandaag is onze oudste bewoonster 96! geworden #SmetanalaanVG

… de winter door. Nog even en dan is het weer voorjaar. Tot die tijd lusten de vogels in uw tuin deze vogeltaartjes nog wel. Een kleine is te koop voor € 4,50 en de grotere voor € 6,50. Mee-werkers van woon-werkboerderij Peest maken ze graag voor u. Hoofdweg 23 in Peest, T 088 878 9389.

Nog lezen

DE ETALAGE

Help de vogels…

Populair Tekstborden; ze zijn heel populair en in allerlei soorten en maten te koop. Bij de Sponk schildert een mee-werker heel zorgvuldig de teksten op de borden. Voor € 5,00 per stuk zijn ze te koop bij de Sponk, Dr. Picardtlaan 19 in Coevorden, T 088 878 9420.

U kent dat wel, u krijgt post en tijdschriften en denkt “dat moet ik nog gaan lezen”. Alles belandt vervolgens op een stapel maar met deze mooie lectuurbakken van de Huneborg kunt u het overzichtelijk bewaren. Te koop voor € 4,50 bij de Huneborg, Buinerstraat 12 in Borger, T 088 878 9618. Onze cliënten werken met liefde aan de

Promens Care Kadoshop Nog een keer onder uw aandacht: de producten van Promens Care worden op locaties verkocht maar veel producten vinden ook via de Promens Care Kadoshop in Assen hun weg naar de klanten. Sinds maart 2014 is deze shop gevestigd in Warenhuis Vanderveen, begane grond, ingang Marktstraat. Bent u aan het winkelen in Assen, loopt u dan gerust eens binnen om het aanbod te zien.

meest creatieve producten. Ruim 1600 cliënten werken regelmatig in onze werk-, dagbestedingen leerlocaties door heel Drenthe.

Winters! Bij de Deel in Assen maken ze gezellige sneeuwpopjes van pompons. Dat geeft zo aan het einde van de winterperiode nog een winters tafereel. De kleine met de rode puntmuts kost € 3,50 en de grote met blauwe sjaal € 4,50. Te koop bij de Deel, Gooiland 7 in Assen, T 088 878 9602.


De Wendakker schildert voor het KNGF: opbrengst naar hulphonden Sinds september hielden deelnemers van de Wendakker in Hoogeveen een schilderijenexpositie in hun werken dagbestedingsgebouw. De expositie stond in het teken van ‘De Wendakker schildert voor het KNGF. Mengen, in een wereld als een schilderij’. Veel BN’ers Aan de expositie werkten veel BN’ers mee. Zo deed Elly Zuiderveld de presentatie bij de opening op 24 september. Jason Staal en Jan-Simon Minkema stonden garant voor het themalied Een wereld als een schilderij waarvan Café Noir uit Zwolle een videoclip maakte. Op de expositie hingen ook werken van amateur schilderscollectief Swinging Brushes. Ook veel minder bekende Nederlanders hebben zich belangeloos en met veel creativiteit ingezet voor de expositie en de actie.

Veiling voor KNGF Het lied Een wereld als een schilderij heeft de afgelopen maanden de expositie en de actie voor KNGF (Koninklijk Nederlands Geleidehond Fonds) omlijst. Op 27 januari jl. is de expositie geveild. De veiling heeft het mooie bedrag van € 934,75 opgebracht voor de KNGF. De KNGF leisdt puppy’s op tot autismegeleide hond, assistentiehond en buddyhond voor mensen met een posttraumatische stress stoornis (PTSS). Maggie MacNeal presenteerde de veiling en wethouder Eric Giethoorn van de gemeente Hoogeveen zag toe op de veilingregels. Veel ouders, verwanten en andere belangstellenden zorgden voor het mooie eindresultaat. Ga naar YouTube - Jason Staal Een wereld als een schilderij om het lied ook eens te beluisteren.

Horen en weten waarvoor je schildert Tijdens de expositieperiode kregen de cliënten van de Wendakker een demonstratie van hulphonden. Zo kregen ze een goed idee van het werk van het KNGF. Gijs en Lammert kwamen namens KNGF vertellen wat er allemaal komt kijken bij het opvoeden van een puppy in een puppypleeggezin. En Lammert vertelde welke obstakels je als visueel beperkte verkeersdeelnemer onderweg tegen kunt komen. Hij weet zelf met hulp van zijn hond die obstakels gelukkig vaak net op tijd te ontwijken. De deelnemers van de Wendakker luisterden heel geïnteresseerd naar de verhalen van Gijs en Lammert en stelden goede vragen. Dat de honden voor de gebruikers veel meer zijn dan twee lieve ogen op vier poten werd goed duidelijk.

in de Regio

7

Minibieb in Roden In januari is in Roden een 'minibieb' geopend in het Trefpunt Scheepstra aan de Schoolstraat 1.

Onder toezicht van de cliënten en medewerkers van het Trefpunt werd de minibieb geopend door ervarings werker Lotte Wijnroks. Bij het Trefpunt is de minibieb een boekenkast met veel boeken in verschillende genres. Boekenliefhebbers kunnen er boeken ophalen of inbrengen. Een minibieb is vaak een klein kastje in een woonwijk. Rolf Broer, locatiehoofd Trefpunt Scheepstra: “Bij het Trefpunt kun je lekker binnen met een kop koffie een boek uitzoeken. Je kunt rustig lezen of het je echt bevalt en er, als je wilt, met anderen over praten. We hopen mensen te stimuleren om meer te gaan lezen en mensen met een kleine beurs te helpen om te kunnen blijven lezen.” Minibieb werkt vanuit het idee dat je de samenleving met elkaar leuker kunt maken. De minibieb in Trefpunt Scheepstra is open van maandag tot en met donderdag van 09.00 tot 16.00 uur, op vrijdag van 09.00 tot 13.00 uur en op zondag van 13.30 tot 16.00 uur. Meer informatie kun je vinden op www.minibieb.nl

8


“...Het is geen zwaktebod dat je kind even niet thuis kan wonen. En door de begeleiding er omheen heb je de rust dat je er niet alleen voor staat.”

9


Ons kind woont in een meeleefgezin Nadat Philip Heuveling van Beek in juni 2015 het artikel in de Spiegel over een Meeleefgezin had gelezen had hij zin om zijn kant van het verhaal te vertellen. Zijn dochter woont in een Meeleefgezin en de tevredenheid daarover is groot. Het relaas bleek een prachtige aanvulling op het artikel te zijn. Vandaar dat we het verhaal van de ouders van Tamara met plezier weergeven.

Philip en Trijnie zijn de ouders van Tamara (7 jaar). Toen Tamara naar de peuterspeelzaal ging werd meer en meer duidelijk dat haar ontwikkeling ging verschillen van andere kinderen. Er leek een achterstand te zijn en met enige regelmaat kreeg ze driftbuien. Het werd steeds moeilijker om Tamara te bereiken in de communicatie, dus vroegen Philip en Trijnie hulp aan een kinderarts. Philip: “Na een lange periode van allerlei onderzoeken werd geconstateerd dat Tamara een achterstand had, niet meer en niet minder. En daar konden we het mee doen. Er bleef een gevoel achter van ‘je red je maar’. Toen ze op de leeftijd kwam dat ze naar de basisschool zou moeten hebben we met de school gesproken, maar eigenlijk konden zij geen antwoord geven op de specifieke bijzonderheden van Tamara. We hebben toen uiteindelijk gekozen voor een plek voor Tamara op kinderdagcentrum de Dolfijn

van NOVO in Stadskanaal.” Trijnie: “We waren blij met een plek op de Dolfijn, maar thuis ging het moeizamer. De begeleiding op het KDC (kinderdagcentrum) zag dat ook en stelde voor om vanuit NOVO een gezinsbegeleider te laten komen. Ik vond het eerst wel moeilijk om iemand erbij te hebben in het gezin, maar het vertrouwen groeide snel en er was ook een hele lichte verbetering te zien.”

Kennismaking Toch kostte de situatie in het gezin veel energie van zowel Tamara als van Trijnie en Philip. Philip was door zijn werk als touringcarchauffeur veel van huis en de rek bij Trijnie werd minder. De spreekwoordelijke druppel van de emmer kwam toen bij Tamara een boze bui escaleerde en moeder daarvan het mikpunt was. De gezinsbegeleider van NOVO kwam met het voorstel om te gaan kijken of een

“... Je hebt dan toch het gevoel dat je faalt en moet toegeven dat je niet in staat bent het probleem zelf op te lossen. En we hadden het idee dat je dan een stuk van jezelf zou weggeven...”

Meeleefgezin – zoals Promens Care die kent – een voorlopige oplossing van de ontstane situatie zou kunnen zijn. Philip: “Daar wilden we eerst niks van weten. Je hebt dan toch het gevoel dat je faalt en moet toegeven dat je niet in staat bent het probleem zelf op te lossen. En we hadden het idee dat je dan een stuk van jezelf zou weggeven. Je verliest als het ware de controle over de situatie en dat gaf op voorhand een gevoel van onmacht. Maar aan de andere kant groeiden ook de twijfels over de thuissituatie. Het gevaar bestond dat we er op die manier alle drie aan onderdoor zouden gaan. We hebben er toch maar aan toegegeven en hebben ingestemd met een kennismaking met twee meeleefgezinnen.” Trijnie: “Je gaat er toch met een vooroordeel en negatief gevoel naar toe, maar toen we binnenkwamen bij het tweede gezin voelde dat vanaf het allereerste moment vertrouwd aan. De mensen hadden meteen >

10


“Wij zijn zeer enthousiast over het bestaan van Meeleefgezinnen...”

foto: Philip en Trijnie, ouders van Tamara aandacht voor Tamara en we hebben zo een paar uur zitten praten op een gelijkwaardige manier. Toen konden we met een iets geruster hart kiezen voor dat gezin als tweede thuis voor Tamara.”

Tijdelijke plek Het gezin waar Trijnie het over heeft is het gezin van Joke en Nol. Buiten Tamara wonen er nog drie andere pleegkinderen. Tamara woont er inmiddels een jaar en ze gaat eens per twee weken een weekend naar Philip en Trijnie. Philip: “We zien het zo dat we samen met Joke en Nol met z’n vieren zorgen voor Tamara. We zien het als een aansluiting op ons eigen gezin. Het fantastische is dat we altijd bij het Meeleefgezin terecht kunnen. We bellen en we mailen als we dat willen. We zien tot ons geluk dat Tamara opbloeit. Ze vermaakt zich uitstekend en dat doet ons goed. We zien ook dat ze veel leert bij Nol en Joke. Omdat het gezin iets groter is leert ze bijvoorbeeld dat de wereld niet alleen om haar draait. Ze leert delen met andere kinderen en ze leert meer geduld te hebben. Het blijft een meisje met temperament, maar de driftbuien komen nog maar amper voor. Ze begint nu veiligheid en harmonie te ervaren en dat moeten we nog maar een tijdje

vasthouden.” Trijnie: “Het doel is wel om Tamara weer terug te laten keren naar ons gezin. We zien het Meeleefgezin als een tijdelijke plek. Een periode waarin Tamara en het gezin even lucht en energie kunnen krijgen om de draad weer op te pakken. Ik voel heel duidelijk dat ons gezin incompleet is. Maar, hoe moeilijk ik het soms ook vind, het geluk van mijn dochter staat voorop. Ik probeer ook veel te leren van het Meeleefgezin van Tamara, want ik wil in de toekomst ook met haar omgaan zoals Nol en Joke dat doen.”

Op adem komen Philip: “Wij zijn zeer enthousiast over het bestaan van Meeleefgezinnen. In het begin hadden we moeite met het verhuizen van Tamara, maar we hebben ervaren dat ze niet uit ons leven verdwijnt. Ook had ik wel last van de reacties uit de buurt. De mensen hebben al gauw een oordeel dat je niet voor je kind kan zorgen en dat ze daarom bij je weg wordt gehaald. Ik zie het Meeleefgezin als een verlengde van je eigen gezin. Een veilige plek waarbij iedereen even op adem kan komen en de ruimte krijgt om de zaken op een rijtje te zetten. Al snel konden we onze bedenkingen opzij zetten want het

belangrijkste is toch dat je je kind een betere toekomst wilt geven. Dan is het onbelangrijk wat een ander er van vindt. Bij een plaatsing in een Meeleefgezin houd je een hoge mate van regie en het contact is intensief genoeg om de vorderingen te volgen. Ik denk zelfs dat, als ik om me heen kijk, een Meeleefgezin een betere oplossing zou zijn dan veel uithuisplaatsingen. Het is geen zwaktebod dat je kind even niet thuis kan wonen. En door de begeleiding er omheen heb je de rust dat je er niet alleen voor staat.”

•

Meeleefgezinnen Soms is het wegens omstandigheden (tijdelijk) niet mogelijk om een kind op te voeden binnen het eigen gezin. Een Meeleefgezin kan dan uitkomst bieden. Bij Promens Care zijn een aantal Meeleefgezinnen betrokken die aan het kind een goede alternatieve gezinssituatie bieden. Het Meeleefgezin neemt het kind op in de gezinssituatie en het daarbij behorende netwerk. Een Meeleefgezin biedt volledige, tijdelijke, of deeltijdopvang. Van groot belang bij de inrichting van het wonen in het Meeleefgezin is de betrokkenheid van de ouders. Vanuit Promens Care is een gezinsbegeleider werkzaam die de processen tussen kind, ouders en meeleefgezin coördineert. Door een groeiende vraag naar (tijdelijke) opvang in meeleef- of logeergezinnen is Promens Care op zoek naar potentiële opvanggezinnen. Onze cliëntenconsulenten verstrekken graag meer informatie over deze vorm van opvang en de eisen die daaraan gesteld worden. U kunt hen bereiken via 088 839 3298.

11


“Het geeft mij veel voldoening als ik een glimlach op de gezichten van de cliënten kan krijgen.” Henny Seldenrijk woont in Borger en gaat twee à drie ochtenden per week naar de Huneborg. De Huneborg is een locatie van Promens Care met een kringloopwinkel, een houtbewerkingsafdeling, een kwekerij en een bos- en tuinploeg. Henny sorteert, samen met een aantal deelnemers, de ingekomen artikelen zoals kleding, apparaten en boeken. Deze worden goed bekeken en klaargemaakt om te verkopen in de kringloopwinkel. Henny raakte een paar jaar geleden werkloos, maar was niet van plan om daarna niets meer te gaan doen. Ze werd geïnspireerd door een aantal vrijwilligers die zich met de zorg voor haar ouders in het westen van het land bezighouden. Regelmatig naar de randstad rijden zou te veel tijd vergen, maar in Borger was ook genoeg te doen. Ze ging aan het werk bij de kledingruil voor

de minder draagkrachtige inwoners van het dorp. Maar toen deze ophield te bestaan verhuisde ze mee met de ingekomen spullen naar de Huneborg. Henny: “Ik kende de doelgroep mensen met een verstandelijke beperking amper, maar ik vind het heerlijk om met de cliënten samen te werken. Samen zijn we aan het werk om de materialen te sorteren en te prijzen. De sfeer die we daarbij creëren is belangrijk. We werken serieus, maar een dolletje op zijn tijd moet zeer zeker kunnen. Het geeft mij veel voldoening als ik een glimlach op de gezichten van de cliënten kan krijgen. Ik zie om me heen dat de begeleiders hun handen vol hebben. Dan is mijn werk met een of meerdere deelnemers een dankbare toegevoegde waarde.”

VRIJWILLIGER CENTRAAL Vrijwilligers van harte welkom! Er zijn altijd cliënten die u kunt helpen of met wie u samen actief kunt zijn.

Wilt u weten wat u kunt doen voor iemand met een beperking? Belt u dan met de coördinator vrijwilligerswerk van Promens Care; 088 839 3000.

Meer informatie kunt u vinden op: www.promens-care.nl/vrijwilligerswerk. Namens onze cliënten alvast hartelijk bedankt!

12


Promens Care en NOVO kleuren Cosis verder in

Kracht van Samen! Met deze slogan onderstreepten we in 2013 de samenwerking tussen Promens Care en NOVO in de holding Cosis. Op veel fronten werken we eraan om deze samenwerking vorm en inhoud te geven. We geven samen betekenis aan de zorg voor onze cliënten, trekken samen op in de wereld van het gemeentelijk domein en bedenken samen nieuwe ideeën. In 2016 kleuren we onze samenwerking verder in. Eén van de stappen hierin is de integratie van de ondersteunende diensten van Promens Care en NOVO in Cosis. Zij werken nu gezamenlijk vanuit het Cosis Servicebureau in Assen (voormalig Promens Care Servicebureau) en het Cosis Expertisecentrum in Groningen (voormalig NOVO Centraal Bureau). Het kantoor aan de Lauwers in Assen is hiervoor verbouwd en er heeft een grote verhuizing plaatsgevonden van medewerkers die van standplaats wijzigden. Ook is er extra kantoorruimte bijgekomen aan de Lauwers 10 in Assen. Vanuit beide plaatsen gaan we de gezamenlijke dienstverlening verder uitbouwen en verbreden, met als speerpunt kwaliteit.

•

foto: Yvette schildert de kleuren van Cosis verder in

Vanaf 1 januari 2016 geldt de volgende situatie: Cosis Servicebureau Assen Lauwers 17 Postbus 214 9400 AE Assen Telefoon 088 839 3000

Cosis Expertisecentrum Groningen Eenrumermaar 1 Postbus 9473 9703 LR Groningen Telefoon 088 839 3000

Afdelingen Raad van Bestuur Bestuursondersteuning Communicatie Concern Control Medezeggenschap Strategische Bedrijfsvoering met daar onder: Advies, Bemiddeling en Contractering, Automatisering, Business & informatiebeleid en Control (BIC), P&O Beleid en Advies, Facilitair Service Centrum, Administraties

Afdelingen Vakgroepen

Lauwers 10 P&O Beleid en Advies Wlz Midden

088 839 3000

Kantoor Wlz Noord Kind, Jeugd & Gezin Gemeentelijk Domein

De hoofdtelefoonnummers van Promens Care worden nog enkele maanden beantwoord, maar verdwijnen vervolgens. Het enige nummer dat u vanaf 1 januari hoeft te onthouden is

Mobiele nummers wijzigen niet.

Samen met

13


“De vooruitgang wordt bevorderd door de goede samenwerking” Samen met TSN

Zelfvertrouwen door positieve stimulans Promens Care en TSN Thuiszorg doen een pilot in Drenthe om gezinnen op een nieuwe manier te ondersteunen. De thuishulp van TSN is gekoppeld aan de gezinsbehandelaar van Promens Care. Simone is thuishulp bij TSN en komt bij gezinnen die ook door Promens Care worden ondersteund. In één van deze gezinnen werkt gezinsbehandelaar Roelien. Bij dit gezin staat het functioneren van de ouders onder druk. “Vanuit TSN heb ik een opleiding tot ‘Praktisch Begeleider’ gevolgd”, vertelt Simone. “Ik neem nu een stukje ondersteuning van Roelien over, waardoor zij zich meer op andere doelen richt.”

Structuur Zowel de ouders als de twee kinderen in het gezin hebben een beperking. De vader werkt buitenshuis dus de ondersteuning richt zich veelal op de moeder. “Het gezin heeft baat bij een strakke dagstructuur en een rustige omgeving”, legt Roelien uit. “Nadat het gezin was verhuisd heerste er chaos in huis. Gelukkig kwam TSN toen in beeld. Eén van de doelen waar we samen met de moeder aan werken is het

op orde houden van de leefruimte. Het is daarbij belangrijk dat de moeder het gevoel heeft dat zíj de regie houdt over het huishouden en haar moederschap. Soms is ze daar angstig over. Over en weer kunnen we dit respectvol benoemen en de moeder ziet het belang in van onze taak daarin.”

We hebben altijd aandacht voor wat goed gaat en wat beter kan. En dat is nodig, want in dit gezin blijft altijd professionele hulp nodig. Door de zwaardere begeleiding van Promens Care te combineren met praktische begeleiding van TSN snijdt het mes aan twee kanten.”

Vooruitgang

Promens Care voert samen met TSN deze pilot uit. Hierbij houden beide organisaties rekening met de veranderingen in de zorg en de gevolgen die dit voor de uitvoering kan hebben in de verschillende gemeentes waar beide organisaties betrokken zijn. Ten tijde van het schrijven van dit artikel is het voortbestaan van TSN onzeker. Het inhoudelijk gedachtegoed om op deze manier met TSN of andere zorgaanbieders samen te werken staat echter niet ter discussie.‘’

“Langzaam krijgt de moeder meer zelfvertrouwen en ruimte, die ze kan besteden aan aandacht voor de kinderen en ik heb steeds meer tijd om te werken aan mijn doelen tussen haar en de kinderen”, licht Roelien toe. “In een stabiele fase heeft het gezin vier dagen ondersteuning. In zo’n periode onderhouden we de geleerde dingen. Bij een terugval of nieuw leerdoel kunnen we tijdelijk opschalen. Het is mooi om vooruitgang te zien in een gezin dat eerder door slechte ervaringen de zorg meed.”

Elkaar kunnen vinden “De vooruitgang wordt bevorderd door de goede samenwerking”, vertelt Simone. “We vinden elkaar moeiteloos, kennen elkaars expertise en kunnen van elkaar leren.

•

14

Digitale zorg Digitalisering neemt een gigantische vlucht in de samenleving. Wat betekent dit voor de begeleiding en zorg van Promens Care? Welke rol neemt de organisatie daarin en wat kunnen we daarmee bereiken? In deze Verdieping duiken we in de wereld van de digitale begeleiding en zorg. Ria Schuurman is manager van Cosis Expertisecentrum en stimuleert en motiveert de organisatie in de digitalisering van de dienstverlening. “Vanuit het managementteam vervul ik deze rol rond dit thema. Het ligt me nauw aan het hart, want met de innovatie in de

“Een situatie die bijvoorbeeld ontstaat door de inzet van digitale middelen is dat een begeleider in de thuisondersteuning bijvoorbeeld de ene week langskomt en de andere week digitaal contact met zijn of haar cliënt heeft.”

De Verdieping

15

“Met één druk op de knop heb je bij wijze van spreken contact met je begeleider. Daarmee bied je de gelegenheid aan cliënten om onder eigen regie een bepaald doel na te streven.” Doelmatiger rapporteren

sociale technologie kunnen we een kwaliteitsslag maken. Met name in het stimuleren van eigen regie van cliënten.”

“Bij het Klantportaal (zie kader pagina 17) kan de cliënt meelezen en reageren. Dan schrijf je als begeleider net iets anders. Dat vinden sommige begeleiders nog wel lastig. Maar de rapportage wordt een stuk feitelijker en objectiever. Bij beeldbellen drink je niet samen een bakje koffie. Dus ga je als begeleider vooraf nadrukkelijker nadenken wat je gaat bespreken. Je ziet dus meer doelmatigheid in de begeleidingsgesprekken. Je gaat strakker op de doelen inzetten dus je inzet wordt effectiever. Daarnaast versterkt het de relatie tussen begeleider en cliënt. Je werkt veel nadrukkelijker mét elkaar aan doelen.”

Meer eigen regie “Met digitale middelen begeleid je op een andere manier dan face-toface”, vertelt Ria. “Met één druk op de knop heb je bij wijze van spreken contact met je begeleider. Daarmee bied je de gelegenheid aan cliënten om onder eigen regie een bepaald doel na te streven.”

Speerpunten Ria is erg enthousiast over de mogelijkheden. “De inzet van digitale middelen past helemaal bij onze speerpunten. Digitale zorg versterkt de eigen regie. Het is per definitie maatwerk, het kan het netwerk groter maken doordat cliënten met digitale middelen sneller contact leggen met mensen uit hun omgeving. En het versterkt de sociale en maatschappelijke rollen.”

Aanvulling op reguliere begeleiding “Wat ik belangrijk vind”, licht ze toe, “is dat digitale zorg altijd aanvullend is op het face-to-face contact. Het is een andere manier om de relatie te onderhouden. Het is niet onze insteek om het live contact compleet te vervangen. Een situatie die bijvoorbeeld ontstaat door de inzet van digitale middelen is dat een begeleider in de thuisondersteuning bijvoorbeeld de ene week langskomt en de andere week digitaal contact met zijn of haar cliënt heeft.”

Transformatie in communicatie en zorg

“...digitale zorg is altijd aanvullend op het face-toface contact. Het is een andere manier om de relatie te onderhouden. Het is niet onze insteek om het live contact compleet te vervangen.”

Digitalisering is een transformatie in communicatie. Dezelfde transformatie is ook in de zorg zichtbaar. Ze vertelt geïnspireerd te zijn door Michael Milo van E-hulp, een organisatie die technologische zorgen welzijnsconcepten ontwikkelt en implementeert. Milo beschrijft deze transformatie in drie stappen: zorg 1.0, 2.0 en 3.0. De zorg 1.0 is de traditionele zorg waarin de begeleider specialist is die de cliënt (of patiënt) vertelt wat er met hem aan de hand is en wat de specialist gaat doen om hem te helpen. Dat is wat grotendeels achter ons ligt. Van daaruit zijn we naar zorg 2.0 gegaan. Dat is nog steeds aanbodgericht, maar wel meer in dialoog met de cliënt. Dat leent zich goed voor een combinatie tussen >

16


Begeleider

Begeleider Cliënt

Cliënt

Cliënt

Zorg 1.0

Zorg 2.0

face-to-face contact en digitale zorg. In de begeleiding van de toekomst (zorg 3.0) bepaalt de cliënt, niet de zorgaanbieder. De cliënt (en/ of zijn omgeving) heeft zicht op de mogelijkheden, creëert een netwerk om zich heen om te krijgen wat hij nodig heeft. Dat vraagt iets totaal anders van de organisatie. “Daar zijn we nog niet, maar we zetten al wel een stap in die richting”, aldus Ria. “Het klantportaal bijvoorbeeld is 2.0. door de dialoog met de klant. Tegelijk merk ik de roep van de zorg 3.0 in vragen als ‘kan het netwerk er ook toegang toe krijgen? En hoe moet dat dan? Kan dat technisch allemaal wel? Het is een hele interessante en leuke, maar ook uitdagende beweging.” Is de beweging van 1.0 naar 3.0 alleen zichtbaar in de begeleiding die we in het gemeentelijk domein bieden? Ria denkt van niet. “Die beweging zit ook in de langdurige, 24-uurs zorg. Maar hoe zwaarder de beperking, hoe lastiger het is om je als een spin in het web te bewegen. En hoe meer afhankelijkheid van de begeleider. Maar misschien is er wel een ouder die zich op die manier beweegt. Ik ben geen trendwatcher, dus de toekomst zal het ons leren.”

Begeleider

Zorg 3.0

Volgende stap Op de vraag wat de volgende stap in de ontwikkeling is, antwoordt Ria: “Dan denk ik aan serious gaming. De Wii is daar een voorbeeld van, het is een programma dat je stimuleert om te bewegen in een virtuele omgeving. Virtual reality gaat nog een stapje verder; dan draag je een grote bril waarmee je ín de virtuele wereld stapt. Dat klinkt misschien nog ver weg, maar ik heb er prachtige voorbeelden van gezien. Je ziet het nu veel in de ouderenzorg en bij bijvoorbeeld fysiotherapie, om beweging te stimuleren. Een voorbeeld dat goed aansluit bij onze dienstverlening is het nabootsen van een drukke straat. Iemand met een angststoornis stapt in de virtuele wereld van de Herestraat in Groningen bij topdrukte. Ze gaat eerst op een rustig bankje zitten en gaat stapje voor stapje de drukte tegemoet. Het is eigenlijk een soort therapie.”

•

17


Beeldschermzorg

Klantportaal

Bij Thuisondersteuning in de gemeenten Noordenveld, Ambulant Team Jeugd Noord en in de Meeleefgezinnen hebben cliënten en begeleiders het afgelopen half jaar Beeldschermzorg uitgeprobeerd. In dit experiment onderzoeken deelnemers of ze beeldbellen kunnen gebruiken in de begeleiding thuis. Toen ze met beeldbellen begonnen vonden veel deelnemers het onwennig om achter een scherm te zitten. Een enkeling vindt het nog steeds raar om zichzelf in beeld te zien tijdens de beeldschermbegeleiding. Na de eerste onwennige gesprekken zijn de meesten nu gewend aan beeldbellen met de begeleider. De ervaring leert dat de gesprekken via beeldbellen doelgerichter zijn: je komt sneller tot de kern. Sommige cliënten beeldbellen naar aanleiding van het experiment nu ook met familie en vrienden.

Een cliënt die zelf kan rapporteren en meelezen in het eigen dossier. Zelf regie hebben. Dat is waarom Promens Care het afgelopen jaar een pilot heeft gedaan met het Klantportaal. Dat is een digitaal portaal voor cliënten en/of ouders van kinderen die naar een expertisecentrum gaan. Via het Klantportaal kunnen zij bij het eigen dossier, met daarin de doelen waaraan wordt gewerkt en de bijbehorende rapportages van cliënt en begeleiders. Daarnaast staat er informatie over activiteiten, nieuws en diensten van Promens Care zoals de begeleiding van een ervaringsdeskundige of nieuws van de cliëntenraad. De cliënten en ouders die samen met begeleiders het Klantportaal hebben uitgeprobeerd zijn erg enthousiast. Ze geven aan dat het fijn is om zelf de doelen en afspraken in te zien. Hierdoor is het makkelijker om in gesprek te gaan met de begeleiders. Daarnaast is het ontzettend transparant. Cliënten vertalen dat naar het gevoel van ‘ik doe mee’. Zowel cliënten als begeleiders ervaren meer betrokkenheid en vinden het prettig dat het contact breder is dan alleen het face-to-face contact tijdens de werktijd van de begeleiding. Het Klantportaal biedt een mooie kans om mee te doen.

Meer informatie: Ria Noord via [email protected] of 06 51 93 24 27.

Meer informatie: Mareke Miedema via [email protected] of 06 46 66 44 55.

Zelfzorg

Voorbeelden zelfzorg programma’s

In het project zelfzorg wil Promens Care diensten ontwikkelen waarmee cliënten met apps en online programma’s kunnen worden ondersteund. Vorig jaar hebben begeleiders van een aantal woon- en werklocaties aangegeven of ze hiermee willen werken. Begeleiders zijn enthousiast en nieuwsgierig naar zelfzorg. Met name medewerkers van de Beschermd Wonen jeugd locaties en de Thuisondersteuning zien kansen voor hun cliënten om te werken met apps en online programma’s. Volgens begeleiders kunnen niet alle cliënten gebruik maken van zelfzorg. Het gebruik is afhankelijk van interesse, IQ en leeftijd. Een groot voordeel van zelfzorg is meer eigen regie voor de cliënt! Momenteel worden cliënten in de gelegenheid gesteld om hun wensen en behoeften aan zelfzorg aan te geven.

Ben je nieuwsgierig geworden naar voorbeelden van zelfzorg programma’s? Hier vind je drie leuke voorbeelden van zelfzorg programma’s. • Stappenplannen en Agenda: www.mijneigenplan.nl • Bijhouden emoties en doelen: www.daybook.nl • Hulp bij sociale activiteiten: www.sociaalopstap.nl Meer informatie: Lenneke Docter via [email protected] of 06 52 63 17 96.

Klantportaal: Zowel cliënten als begeleiders ervaren meer betrokkenheid en vinden het prettig dat het contact breder is dan alleen het face-to-face contact tijdens de werktijd van de begeleiding.

even pauze


Woordzoeker

Stuur uw oplossing naar [email protected]. Onder de goede inzenders verloten we een product uit de Etalage van pagina 6.

AGENDA BEGELEIDER DISCUSSIE GEDULD GEEL HUIS INSPRAAKHUIS MEEDENKEN NOTULEN NOTULIST ONDERWERPEN ORGANISATIE OVERLEG PAUZE PLANNEN PRATEN SAMEN SCHRIJVEN THEE VAKANTIE VERGADEREN VERSLAG VOORZITTER VRIJETIJD

19


Frieda: “De CCR komt als een spreekbuis op voor de belangen van de cliënt. In het overleg met de Raad van Bestuur (RvB) staan we voor de belangen van de cliënten.”

Centrale Cliëntenraad De Centrale Cliëntenraad (CCR) wil zichtbaar zijn. Zij wil door heldere communicatie de medezeggenschap versterken. Leo van der Heiden, Hennie Grobbe en Frieda Reiche vertellen hoe de CCR dat doet.

CCR-leden De CCR wordt gevormd door vijf GGZ-cliënten en vijf verwanten van VG-cliënten, aangevuld met een onafhankelijk voorzitter. Janny Veenema ondersteunt de CCR als coach. Hennie: “Ik sta in de CCR voor cliëntbelangen. Ik zet mij in voor anderen die het niet kunnen. Toen ik bij de CCR begon was ik onzeker, en soms vind ik het nog moeilijk, maar ik heb in de CCR veel geleerd.” De zittingstermijn in de CCR is drie jaar met een verlenging.

Diverse onderwerpen De CCR heeft best wat bereikt. Zoals bij het verstrekkingenbeleid. GGZcliënten moesten daardoor meer zelf gaan betalen. Leo: “De CCR heeft bedongen dat de cliënten er financieel zo min mogelijk van zouden

Frieda: “De RvB neemt de CCR serieus. En ik ben tevreden als ik merk dat cliënten tevreden zijn. Ik ben door het werk voor de CCR zelfverzekerder geworden.”

merken. ” Hennie: “De CCR-leden horen vanuit de lokale cliëntenraden zaken die beter kunnen, deze worden dan in het overleg met de Raad van Bestuur besproken. Een voorbeeld is de klachten die cliënten hebben over de gezamenlijke telefoon- en internetaanbieder.”

Lokale raden Frieda: “De lokale raden doen op locatieniveau wat de CCR centraal doet. Namelijk opkomen voor de belangen van de cliënten. Signalen kunnen via de CCR op tafel komen bij de Raad van Bestuur. Ieder CCRlid is contactpersoon voor een sector binnen Promens Care en woont vergaderingen van de sectormanager met de lokale raden bij. Twee keer per jaar brengt de CCR een werkbezoek aan locaties.”

Communicatie met de achterban Iedere maand brengt de CCR een nieuwsbrief uit die zowel in tekst als in een pictoversie naar de lokale raden gaat. Het is belangrijk dat informatie voor iedereen toegankelijk is. De notulen van CCR vergaderingen zijn via de mailbox beschikbaar.

V.l.n.r.: Frieda Reiche Leo van der Heiden Hennie Grobbe

Hennie: “Vaak zijn de beleidsdocumenten te moeilijk. Voor het onderwerp STEK is daarom een leesbare samenvatting geschreven. De CCR wil goed zichtbaar zijn en vooral insteken op heldere begrijpelijke communicatie met de cliënten. De CCR vindt dat de medewerkers helder en begrijpelijk moeten communiceren. Zij moeten zich de communicatie met de cliënten eigen maken.” “De begripsniveaus verschillen erg in deze grote organisatie.” aldus Leo, “Op onze nieuwsbrieven krijgen we positieve reacties en we horen dat de lokale raden er iets mee kunnen.”

•

Vragen en/of opmerkingen over dit artikel naar [email protected].

20

“... ik denk dat het belangrijkste van Stroomdal de openheid, de gezelligheid en de warme sfeer is. ... ”

STROOMDAL In een nieuwbouwwijk, aan de rand van het zuidoost Drentse Schoonebeek staat woonvoorziening Stroomdal. De bewoners, kinderen, tieners en jongeren, kijken uit over de weiden richting Duitsland. Het gesprek voor dit artikel vindt plaats vlak na het jaarlijkse kerstdiner op de voorziening voor alle personeel en bewoners. De sfeer is uitstekend en later in het gesprek zal blijken dat dát juist Stroomdal typeert. Jarno, Johannes en Anke Aangeschoven zijn Jarno, Johannes en Anke om hun verhaal over Stroomdal te doen. Jarno is 18 jaar. Hij woont vanaf het begin in 2008 in Stroomdal. Johannes woont er nog maar een paar weken en Anke is bij Stroomdal werkzaam als bege-

leidster. Jarno heeft Stroomdal zien ontwikkelen tot wat het nu is: “In het begin was alles kaal en moest alles nog gezellig gemaakt worden. Tegenwoordig is er veel meer te doen in en om het huis. De sfeer is meestal wel goed.” Ook Johannes vindt het gezellig in Stroomdal. Hij komt uit een pleeggezin en moest wel even wennen aan een huis waarin veel meer mensen zich bewegen. Maar hij heeft het wel naar zijn zin. Anke typeert de sfeer in Stroomdal met de uitspraak dat je aan de buitenkant een groot en zakelijk gebouw ziet, maar zodra je binnenkomt voelt dat absoluut niet zo. “Iedereen is trots op de huiselijkheid en de warmte van Stroomdal. Dat komt naar mijn idee omdat het hele team dat belangrijk vindt. Bewoners willen, nee sterker nog, hebben recht op een plek waar ze zich thuis voelen.”

Werkmap Anke: “Waar Stroomdal bijzonder in is, is de manier waarop samen met cliënten de zorg in praktijk wordt gebracht. Alle bewoners hebben een

“... Bewoners hebben recht op een plek waar ze zich thuis voelen.”

Middelpunt

21 werkmap waarin leerdoelen en afspraken staan. Een soort persoonlijk document waarin de bewoner heel praktisch en overzichtelijk met zijn of haar toekomst bezig is. Bewoner en persoonlijk begeleider praten samen met de werkmap tussen hen in en houden zo heel overzichtelijk de voortgang bij.” Jarno: “In mijn werkmap staan allemaal doelen die te maken hebben met werken naar zelfstandigheid. Ik ga volgend jaar verhuizen en daarom zijn we de afgelopen jaren veel bezig geweest met huishoudelijke taken, omgaan met geld en zo. Ik geef aan wat ik wil leren en mijn begeleider helpt me daarbij.”

Goede communicatie Johannes heeft de map meegenomen om te laten zien. In de korte tijd dat hij in Stroomdal woont is de werkmap al behoorlijk bijgewerkt. Anke: “Door deze manier van werken staan we veel dichter bij de bewoners. De kinderen en jongeren werken vanuit hun eigen ideeën. Onze rol is meer veranderd in die van coach in plaats van dat we de cliënten aan de hand nemen. Ook naar ouders toe is er veel meer openheid. We hebben bijvoorbeeld een aparte Facebook pagina waarop we de laatste nieuwtjes zetten. Ouders kunnen daar met een inlogcode op kijken. Ook gebruiken we Klasbord. Dat is een soort website waar foto’s op komen te staan. Iedere betrokkene, cliënt, verwant of begeleider kan daar foto’s op zetten. Je merkt dat dit aanslaat en dat het de betrokkenheid met de voorziening vergroot. Maar nogmaals, ik denk het belangrijkste van Stroomdal de openheid, de gezelligheid en de warme sfeer is. Als je dat voor elkaar krijgt is dat de beste basis voor prettig met elkaar samenleven.”

•

22


Het grote succes van het

Inspraakhuis

23


V.l.n.r.: De Deel in Assen, De Steege in Coevorden, Tellinghof in Odoorn

Twee jaar geleden is bij Promens Care het Inspraakhuis gelanceerd. Het Inspraakhuis is een dynamische en visuele vorm van medezeggenschap waarbij alle betrokkenen op een aantrekkelijke manier bezig zijn met samen nadenken over het wel en wee van de voorziening. Nu nagenoeg alle voorzieningen werken met het Inspraakhuis is het tijd voor een rondje praktijkervaringen. In het kort even de werking van het Inspraakhuis uitgelegd. Op de voorziening staat een groot kartonnen huis met 16 ramen. Achter elk raam kan een onderwerp geplakt worden. Dit zijn allemaal onderwerpen die te maken hebben met het leven in en om de voorziening. Voorbeelden zijn sfeer, eten en drinken, inventaris, begeleiding en informatie. De cliëntenraad, de eigenaar van het Inspraakhuis, stelt over een onderwerp vragen aan de rest van de cliënten. Na het bespreken van het onderwerp wordt bepaald of er een groen, rood of oranje kozijn om het onderwerp gehangen moet worden. Groen staat voor tevreden,

rood staat voor ontevreden en oranje staat voor ‘kan beter’. Als een onderwerp een rode of oranje rand krijgt dan is het aan de cliëntenraad om te inventariseren wat er niet goed is en daar oplossingen voor te bedenken. Na een periode wordt gekeken of de oplossingen hebben gewerkt en of de rode rand ingewisseld kan worden voor een groene. Het Inspraakhuis hangt op een, voor iedereen, zichtbare plek in het gebouw zodat bewoners dagelijks geconfronteerd worden met hun aandeel in de lokale medezeggenschap. Een kleine vijftig, veelal voorzieningen voor mensen met een verstandelijke beperking, zijn aan het werk met het Inspraakhuis en op verreweg de meeste plaatsen kan worden geconcludeerd dat de komst van het Inspraakhuis de medezeggenschap weer leuk heeft gemaakt.

Waarom was de introductie van een dergelijk instrument nodig? Uit een tevredenheidsmeting onder cliënten was gebleken dat er op de locaties weinig betrokkenheid bestond met de lokale cliëntenraden. De raden waren weinig zichtbaar voor hun achterban waardoor deze zich niet altijd vertegenwoordigd voelde. Medezeggenschap was iets voor een klein lokaal clubje dat wel trouw vergaderde, maar de betrokkenheid van de rest van de voorziening liet te wensen over. Ook het formele karakter van de cliëntenpar-

“Iedereen is weer lekker fanatiek en creatief met medezeggenschap bezig. En de resultaten zijn concreter en bevredigender dan ooit!” De Deel

ticipatie was vaak een belemmering voor de continuïteit. Mensen waren best bereid om op te komen voor de belangen van cliënten, maar al die bureaucratie daaromheen werkte niet motiverend. Er moet aan bepaalde kaders van een formele wet op de medezeggenschap voldaan worden, maar in plaats van daar bescherming en kracht uit te putten schrikten de bijbehorende regels vaak af. Een andere bedreiging voor de continuïteit van de cliëntenraden was de wisseling van locatiehoofden. Als een locatiehoofd regelmatig afwezig was als gesprekspartner bij de raadsvergadering werkte dat demotiverend voor een raad en haar leden. Er was behoefte aan een manier waarop medezeggenschap weer fris, leuk en voor iedereen toegankelijk kon zijn. En de (tijdelijke) afwezigheid van het locatiehoofd zou voor de medezeggenschap niet vertragend moeten werken. Het Inspraakhuis bleek een oplossing te zijn voor alle benoemde dilemma’s.

En? Hoe gaat het tot dusver? Twee jaar geleden is het Inspraakhuis geïntroduceerd op een workshop- en ontmoetingsdag voor alle cliëntenraden. Alle aanwezigen reageerden enthousiast. De kartonfabriek Smurfit Kappa in Hoogeveen maakte gratis(!) 80 huizen en gedurende een heel jaar zijn de Inspraakhuizen bij de cliëntenraden geïnstalleerd. >

24


V.l.n.r.: Het Bastion in Coevorden, De Witte Valken in Beilen

De eerste voorziening die met het Inspraakhuis aan het werk ging was de Tellinghof in Odoorn. De lokale raad aldaar bestaat uit Patrick, Danny en Greet. In de raadsvergadering kiezen ze een geschikt onderwerp uit. Daarna nodigen ze alle bewoners uit om in een bijeenkomst over dat onderwerp te praten. De raad leidt de vergadering en peilt hoe het zit met de tevredenheid. Een van de eerste onderwerpen was Sfeer. Patrick: “Als voorzitter van de raad vraag ik of men wel of niet tevreden is over de sfeer in de Tellinghof. Als iedereen zijn mening heeft gegeven, neem ik de bewoners even apart die niet tevreden zijn. Ik schrijf dan op wat er volgens hen aan mankeert. Daarna gaan we in de cliëntenraad een plan maken hoe we de eventuele problemen op kunnen lossen. Bij het bespreken van Sfeer was aangegeven dat een paar bewoners in de gezamenlijke ruimtes chagrijnig zijn en zo de goede sfeer beïnvloeden. Daarom kreeg Sfeer een oranje rand. We hebben aan de begeleiding gevraagd of ze met deze personen in gesprek wilden gaan om te kijken of er iets veranderd kon worden. Dat heeft geholpen en zo konden we de oranje rand vervangen door een groene. We hebben buiten de standaard onderwerpen ook eigen onderwerpen bedacht om te bespreken. De bar en de kas zijn daar voorbeelden van. Het Inspraakhuis is voor ons een

geweldige manier gebleken om alle onderwerpen te behandelen die met medezeggenschap te maken hebben. We zijn er blij mee en we zijn er trots op dat we op deze manier al veel zaken hebben kunnen verbeteren in de Tellinghof.”

Wie nog meer? In de cliëntenraad van het Bastion in Coevorden zitten Arend, Algré, Harry en Hermien. Voorzitter Arend: “We bepalen in de raad een onderwerp voor het steunpuntoverleg in het Bastion. Dat is de plek waar zo ongeveer de helft van de bewoners naar toe komt voor een gezamenlijke vergadering. De begeleiding van het Bastion helpt ons met het bespreken van het onderwerp in de grote groep. Per vraag wordt gevraagd om te reageren met een kleur. We kijken dan na afloop wat er nog moet gebeuren met het onderwerp. Waar we blij mee zijn is dat de resultaten uit het Inspraakhuis ook op de agenda staan van het teamoverleg. Dat betekent dat het personeel onze mening zeer serieus neemt.” Een andere woonvoorziening in Coevorden is de Steege. Matthias, Cezar, Dennis en Arjan zijn blij met de komst van het huis. Dennis: “Bij ons is het onderwerp Sfeer oranje. Het probleem is wat ergernissen over gedrag van medebewoners. Het is lastig om dat te verbeteren, maar we zijn erg blij met het Inspraakhuis.

“... Het Inspraakhuis is voor ons een geweldige manier gebleken om alle onderwerpen te behandelen die met medezeggenschap te maken hebben. We zijn er blij mee...” Tellinghof

Op die manier krijgen bewoners veel meer de ruimte om hun mening te geven.”

Doel ruim gehaald Bij woonvoorziening de Witte Valken in Beilen is het Inspraakhuis nog niet verder gekomen dan in een hoekje op het kantoor. In de vergadering hebben ze bepaald dat het Inspraakhuis voor iedereen goed zichtbaar moet zijn, dus hij wordt nu opgehangen in de centrale hal. Om te oefenen met het Inspraakhuis heeft de cliëntenraad waar Willem, Henk en Margreet in zitten eerst de onderwerpen kerst en Sinterklaas geprobeerd. Nu het huis voor iedereen weer goed zichtbaar is kan er weer een frisse herstart gemaakt worden. Mark, Frans, Arjan, Cheyenne en Chris zitten in de deelnemersraad van dagcentrum de Deel in Assen. De onderwerpen voor het Inspraakhuis worden besproken in de vijf groepen die werkoverleg hebben. Daar wordt de kleur bepaald. De raad van de Deel is fanatiek, want ze hebben bijna alles al besproken. Er zijn ook veel dingen verbeterd door het Inspraakhuis. Dozen worden beter opgeruimd zodat je minder gevaar loopt te struikelen. En de schoonmaakproducten worden beter opgeruimd. De raad van de Deel vindt het belangrijk dat het Inspraakhuis ook op de agenda van het team staat. Zo werken deelnemers en personeel samen aan het verbeteren van alles wat te maken heeft met werken op de Deel. Het oorspronkelijke doel van de invoering van het Inspraakhuis is dus ruim gehaald. Iedereen is weer lekker fanatiek en creatief met medezeggenschap bezig. En de resultaten zijn concreter en bevredigender dan ooit!

•

Ontmoetingstuin in Roden Dankzij een genereuze bijdrage van het Oranje Fonds van € 25.000 gaan Promens Care en Welzijn in Noordenveld een ontmoetingstuin realiseren in Roden! Treftuin

De ontmoetingstuin heet Treftuin Roden en komt achter de Scheepstraschool aan de Schoolstraat in Roden. De tuin wordt een ontmoetingsplek waar bewoners uit de buurt, het dorp en de cliënten van Promens Care elkaar kunnen treffen en samen verantwoordelijkheid dragen voor het beheer van de tuin.

Zelf vormgeven Gerie Kleine is buurtwerker bij de welzijnsorganisatie en projectleider voor de Treftuin. Gerie: “Een plaats van ontmoeting waar iedereen welkom is en zich thuis kan voelen. Best een hele eer dat wij dit samen met de buurt, het dorp en de mensen van Promens Care mogen vormgeven. Daar mogen we trots op zijn.”

Rolf Broer en Elise Sanders zijn locatiehoofden van Promens Care bij Trefpunt Scheepstra respectievelijk de Theeschenkerij/ Kinderboerderij en betrokken bij de planontwikkeling. Hoe de Treftuin Roden er precies uit gaat zien, is nu nog niet te zeggen. “We gaan de ideeën en behoeften daarover eerst bekijken en gaan samenwerken met diverse organisaties en instellingen. Ook omwonenden worden zo snel mogelijk bij de plannen betrokken, want het moet een breed gedragen Treftuin worden. Door de netwerken van WiN en Promens Care in de Treftuin samen te brengen mikken we op een groeizame integratie tussen onze cliënten en andere dorpsbewoners.”

Oranje Fonds Het Oranje Fonds steunt jaarlijks ruim 7500 sociale initiatieven. Het afgelopen jaar stak het fonds 27,4 miljoen euro in initiatieven die ervoor zorgen dat mensen elkaar ontmoeten, minder eenzaam zijn, begrip krijgen voor elkaar en zich inzetten voor een ander.

in de Regio


25

ATC plus AJC wordt ABC Het is officieel! Op 2 maart gaan het ATC in Meppel en de Aletta Jacobs in Hoogeveen, verhuizen naar het oude ABC gebouw in Meppel. Kleuren kiezen De verhuizing stond eerst gepland voor december, maar door onvoorziene omstandigheden werd de datum elke keer vooruit geschoven. Wij kregen de kans om in november een kleur uit te zoeken voor gordijnen, een accentmuur en werd ons de keuze gegeven om een vloer uit te kiezen. Midden januari kregen we uitgelegd hoe het gebouw er uit gaat zien. We zagen een plattegrond en foto’s waarop we konden zien hoe ons huisje eruit ziet en waar die zou komen. Begeleiding, bewoners en familie kwamen 2 februari bij elkaar om te praten over de verhuizing en konden ook onze nieuwe huisjes bekijken.

Foto: Rebecca Uccheddu

Samen wonen met hulp van STEK Nu heb ik het bijna alleen over het ATC gehad. Maar straks worden we samengevoegd met de jongeren van de Aletta Jacobshof Hoogeveen. Dit zal een grote verandering zijn voor iedereen. We krijgen één locatiehoofd, de begeleiding van beide locaties zal meer contact met elkaar hebben en de bewoners zullen elkaar vaker tegenkomen. Via het STEK project dat we samen hebben gevolgd hebben we elkaar al wat leren kennen en hebben we samengewerkt aan onderwerpen die ons allebei aangaan. Ik ga er dan ook vanuit dat we met elkaar een geweldig nieuwe periode aangaan. Laura van Dijk, bewoonster ATC Meppel

26


Gedetacheerd om kennis te maken met collega’s en cliënten met psychische beperkingen

‘De dynamiek is geweldig’ Ruim twee jaar geleden werd Jeannet Westers vanuit NOVO in Stadskanaal gedetacheerd bij Promens Care in Nieuw-Buinen. Om kennis te maken met collega’s en cliënten met psychische aandoeningen. De opgedane kennis draagt Jeannet over op haar NOVO-collega’s in Stadskanaal. “Met de transitie naar de Wmo zijn we in een stroomversnelling gekomen. Wat we nodig hebben is snel schakelen, met kennis van de ggz problematiek.” Zo vat Jeannet haar ervaring samen die ze de laatste twee jaar heeft opgedaan. “Ik werk al jaren bij NOVO, die tot nu toe voornamelijk ondersteuning biedt aan mensen met een verstandelijke beperking. Toch heeft psychiatrie altijd al mijn interesse gehad. Wat ik boeiend vind is om cliënten te begeleiden die een verstandelijke beperking en een psychische beperking hebben.” In Nieuw-Buinen kreeg Jeannet te maken met hele andere cliënten dan ze gewend was. “Mijn leidinggevende vroeg op een zeker moment of ik gedetacheerd wilde worden. Dat vond ik spannend en onzeker. In het team Borger-Odoorn kreeg ik te maken met zorgmijders. Dat vond ik ingewikkeld. Mensen doen niet open, komen afspraken niet na. Hoe hou je dan toch het lijntje? Dat is voor mij de uitdaging.”

“... Het is hard nodig om kennis op te doen en over te dragen, maar ik doe het vooral omdat het mij veel energie geeft”

Een ander verschil dat Jeannet merkt is het werktempo. “Bij mensen met een psychische aandoening moet je sneller schakelen dan bij mensen met een verstandelijke beperking. Je moet doelgericht werken, en dat zet je in een bepaald tempo. Dat vond ik prettig, maar ik moest er wel aan wennen. En ik kreeg meer vrijheid en verantwoordelijkheid, die eerder bij mijn leidinggevende lag. Denk bijvoorbeeld aan de maatschappelijke verklaring voor het aanvragen van beschermingsbewind. Ik heb nu veel directer contact met andere instanties. Gelukkig mag ik fouten maken, daar leer je van.” Niet alleen in de ambulante teams merken begeleiders de stroomversnelling. “Vorige week sprak ik met een collega van dagbesteding NOVO. Ze vertelde dat zij nu steeds meer cliënten krijgt met bijvoorbeeld

schizofrenie, die eerder nooit op een dagverblijf kwamen. Deze collega’s missen kennis, ze weten niet hoe ze moeten omgaan met bijvoorbeeld agressie als gevolg van ‘onbegrijpelijk’ gedrag. Er komt veel aan op de juiste bejegening en levenservaring in de GGZ.” Jeannet is blij dat veel ambulante teams bij NOVO en Promens Care daar de afgelopen jaren al op hebben ingezet. “Als team hebben we de IRB training gedaan (Individuele Rehabilitatie Benadering, red.)” vertelt Jeannet. “En we zijn zowel bij NOVO als bij Promens Care bezig met intervisie. Verder heeft een aantal collega’s een opleiding toegepaste psychologie gedaan. Het is hard nodig om kennis op te doen en over te dragen, maar ik doe het vooral omdat het mij veel energie geeft”, besluit Jeannet.

•

27


Albert Bruinewoud zit in de lokale cliëntenraad van de Komeet in Klazienaveen en in de Centrale Cliëntenraad van Promens Care. Hij heeft een part time baan en hij zit als vrijwilliger in nog twee besturen. Een drukbezette man maar dat merk je niet als hij op rustige toon met je in gesprek is. Albert en zijn twee zussen hebben altijd met hun ouders mee gezorgd voor Erik, het nakomertje in het gezin Bruinewoud. Erik heeft het syndroom van Down en woont al 15 jaar bij de Komeet. Samen met Trijnie Spijkerman, voorzitter lokale cliëntenraad de Komeet, streven ze een huiselijke

situatie na bij de Komeet. Albert: “Als de bewoners terugkomen van hun dagopvang dan is het belangrijk dat de koffie klaar staat en dat de sfeer is zoals in een groot huisgezin.” Albert en Trijnie organiseren met de lokale cliëntenraad activiteiten en uitstapjes en betrekken de bewoners daar zoveel mogelijk bij. “Deze zomer maakten we een uitstapje naar het Veenpark”, vertelt Albert, “dat was een hele mooie dag voor de bewoners.” Ook als Albert onderhoud pleegt in de tuin helpen de bewoners mee met snoeien, containers vullen enzovoorts. Albert: “Ik vind het belangrijk dat bewo-

ners en verwanten bij elkaar betrokken zijn. We steken er daarom veel energie in om de verwanten te informeren over zaken die bij de Komeet spelen. We willen dat er rekening wordt gehouden met iedereen en dat we met respect met elkaar omgaan. We stimuleren bijvoorbeeld een bewoner die in de scootmobiel boodschappen doet voor de locatie. En als we als raad een ansichtkaart willen versturen vragen we een bewoonster een mooie kaart te maken. Zij kan dat goed en op die manier kunnen we bewoners betrekken en stimuleren om deel te nemen aan het maatschappelijk leven.”

NETWERK CENTRAAL

Top!

Wendy maakt allerlei soorten prachtige ansichtkaarten met prenten, printjes en papier uit de goedkopere winkels. Ze verkoopt de kaarten voor 50 cent aan iedereen die maar binnenkomt in de Steege. De winst van 10 cent per kaart gebruikt Wendy voor iets extra’s zoals bijvoorbeeld een stempelkussen. Je kunt Wendy’s kaarten bestellen via de Steege, T 088 878 9457.

Deze rubriek geeft een podium aan cliënten om met trots een zelfgemaakt product te tonen. Suggesties mailen naar [email protected]

in Beeld

Zorg in beweging. Ons kind in een meeleefgezin. Sterk Netwerk. Middelpunt: Stroomdal Schoonebeek. Promens Care en Novo kleuren Cosis verder in

Recommend Documents