Číslo 11/XIII
listopad 2006
Proti dobrovolnému daru
Na cestě Domů Ve druhé polovinì øíjna se objevil na plátnech kin v sousedním Polsku další film o papeži Janu Pavlovi II. tentokrát pod názvem „Karol, papež, který zùstal èlovìkem“. Pøedchozí dva filmy nesly název „Jan Pavel II.“ a „Karol, èlovìk, který se stal papežem.“ Vidìl jsem všechny tøi, ale poslední mì zaujal nejvíce. Je tam jedna zajímavá scéna: Pøi jedné z návštìv nemocnice se papež setkává s lékaøkou dìtského oddìlení. Promluví spolu, ale je vidìt, že lékaøka, by dává jemnì najevo, že papež na ni udìlal veliký dojem, nejeví o køesanské hodnoty mimoøádný zájem. Bùh bude chtít, že se potkají spolu znovu a tam dochází k rozhovoru. Z úst lékaøky plynou dotazy zejména z oblasti sexuální, nebezpeèí šíøení AIDS a postoj církve takový, jaký je, - èili pro mnoho lidí nepochopitelný. Papež vysvìtluje, zdá se, že lékaøka jakoby z povzdálí tu a tam by i zaèínala chápat, ale vždycky se to zvrtne na starou notu: Proè je církev vùèi lidem taková, tvrdá, nechápající,...nebo dokonce nelidská? V této chvíli se papež usmìje a øíká: „Julie, od vás jako od lékaøky se žádá stanovit pøesnou diagnózu a pøesnou terapii a neptáte se, jestli s tím pacient souhlasí, nebo jestli se mu to líbí,- tohle je vaše profese. Já zase jako biskup a Petrùv nástupce musím hlásat a stát za tím, co uèil Pán a co ustanovil jako normu. A musím za tím stát tím spíše, protože Bùh zná èlovìka, jeho možnosti, Bùh se nemýlí...!“ Moc hezká scéna, kterou bychom si mìli èasto pøipomínat.
Stáli jsme opìt po roce tak nìjak více u hrobù našich zesnulých, vzpomínali, modlili se a nejeden z nás taky slyšel tøeba o získávání odpustkù pro duše zemøelých. A opìt padá kosa na kámen: jaképak odpustky...? A v pamìti se vybaví vzpomínka na velmi sugestivnì natoèené filmy o Janu Husovi, o odpustcích, které prý církev prodávala a podobné nesmysly. Odpustky nejsou odpuštìním høíchù, ale trestù, které po odpuštìných høíších zùstaly jako dluh – asi jako po øezné ránì zùstává i po jejím zhojení jizva. A církev mocí klíèù Petrových – èili svazování a rozvazování, mùže na základì dobrých skutkù, které byly vykonány z lásky k Bohu a èlovìku øíci – a Pán zahladí to, co ještì zbývá jako dluh. V dobách, kdy se budovaly chrámy, církevní školy, nemocnice a jiné záležitosti, mohl nìkdo, dneska bychom øekli – sponzorovat toto dílo. Vìnoval tedy i hodnì penìz na toto dílo. Proè je vìnovat? Co mu mohla církev za to dát? Jistì je nevìnoval ze zištných dùvodù, ale z lásky k Bohu a z lásky k dílu, které pro dobro èlovìka vzniká. Kdyby si ty peníze nechal, mohl si za nì užít, nìco koupit, mít se dobøe. Tak se jich vzdal. Tehdy církev mohla øíci: Tak a Pán pro tuto tvoji lásku a štìdrost k Božímu dílu zahladí tvoje tresty. To pøece není prodávání odpustkù!!! Musíme rozlišovat mezi historickými fakty a fantazií scénáristù a režisérù, nejednou silnì podbarvenu ateizmem. „Julie, vy jako lékaøka musíte stanovit správnou diagnózu a
stanovit správnou terapii, já jako biskup a Petrùv nástupce musím pøedkládat zase celou pravdu, by se to tøeba nìkomu nelíbí...! Víra totiž není to, co se nám líbí èi nelíbí, ale víra je reakcí na to, co je, co má své jasné vlastnosti a to je Bùh, kterého nemùžeme pøetváøet k obrazu svému. Vícekrát jsem již upozoròoval na tìžko pochopitelné tøídìní: tenhle teolog, èi knìz je konzervativní, tam ten je zase liberální, tam ten je zase ještì nìjaký jiný. Já ale neslyšel, že by byla konzervativní èi liberální matematika, fyzika, chemie... Ty jsou buï pravdivì studovány a pøedkládány, nebo pak nejsou, ale k nièemu taky nevedou. Ta zmínka o odpustcích byla jen jako dokreslení toho, jak èlovìk na jedné stranì mluví, že touží po pravdì, ale doopravdy touží jen po tom, aby za každé situace nìjak proplul. Jenomže v životì lze umìt proplouvat, ale to ještì neznamená, že musím bezpeènì doplout. Prožili jsme farní rekolekce, které se konají vždycky v období „Dušièek“ a téma si ještì jistì pamatujeme. Byla to slova Kristova Petrovi – Zajeï na hlubinu... Prohloubení víry nespoèívá v tom, že se zase nìèemu pasivnì nauèím, ale že v tom, co mocí Ducha Svatého Církev hlásá nacházím vzácnou pøíležitost více Boha poznat, více se k nìmu pøiblížit, abych Jej mohl lépe následovat až do dne, kdy budu Jím povolán Domù. Církev není módní salon, jehož nabídka se musí øídit poptávkou. P. František
2
Odwiedziny siedziby Ojca Biskupa w Ostrawie „Toho, koho dobøe neznám, toho nemohu mít doopravdy rád. Jestliže chci Krista milovat, musím ho poznávat. Apoštolové naslouchali Ježíšovu uèitelskému slovu, ale také vnímali jeho pøítomnost a jeho osobnost. Ale, kdyby se nenechali oslovit – „Pojï za mnou!“, tak by z nich apoštolové nebyli. Kdyby nebyli s Ním, tak by Ho nepoznali do té míry, že byli ochotni za nìho prolít svou krev. Je tøeba stále více poznávat Krista, Jeho nauku a Jeho pøíklad.“ Mons. František Václav Lobkowicz, O. Praem., biskup ostravsko-opavský
Dnia 30. maja 1996 roku by³a na mocy bulli papieskiej Ad Christifidelium spirituali Jana Paw³a II ustanowiona nowa diecezja ostrawsko – opawska. Pierwszym biskupem zosta³ mianowany Mons. Fr a n t i š e k Vá c l a v L o b ko w i c z . Uroczysta inauguracja odby³a siê w katedrze „Božského Spasitele“ w Ostrawie dnia 31 sierpnia 1996 roku. W tym roku diecezja ostrawsko-opawska obchodzi³a uroczyœcie swój pierwszy Jubileusz – 10 lat istnienia. W przeci¹gu ca³ego roku 2006 odbywa³y siê z tej racji ró¿ne akcje: pielgrzymki, spotkania, wystawy, uroczyste Msze œw. itp. W niektórych z nich brali udzia³ tak¿e nasi parafianie. ¯eby chocia¿ w zarysach zaznajomiæ siê z ogromem pracy biskupstwa oraz poznaæ jeho siedzibê, wyjecha³a 9 paŸdziernika grupa naszych parafian do Ostrawy. By³ to piêkny dzieñ. Nie tylko pe³en s³oñca, ale tak¿e spotkañ mi³ych ludzi oraz g³êbokich duchowych wra¿eñ. Ju¿ samo przywitanie naszej grupy w kaplicy biskupiej generalnym wikariuszem ostrawsko-opawskiej diecezji Mons. Mgr. Marcelem Tesarèíkem - jego s³owa i wspólna modlitwa wywar³y na nas g³êbokie wra¿enie. PóŸniej sekretarka biskupa p. Martina Matìjová niezmordowanie prowadzi³a nas po wszystkich piêtrach i poszczególnych oddzia³ach przybli¿aj¹c nam strukturê pracy. Warto, by wiêksza liczba naszych parafian mog³a poszerzyæ swoje wiadomoœci na temat pracy biskupstwa. Dlatego przynajmniej skrót informacji, które przekaza³a nam p. Martina Matìjová: „Biskupský úøad je svrchovaný církevní úøad, jehož hlavním poslaním je šíøení víry v Boha a køesanských životních hodnot. Náplní práce biskupství je každodenní starost o chod a rozvoj církevního života – vedení farností, pøíprava a podpora knìží pøi výkonu služby, správa a obnova církevního majetku potøebného k vlastní èinnosti, podpora pastorace a èinnosti: mládeže, rodiny, sociální problematiky aj. Diecéze je správní obvod v právní pùsobnosti biskupa. Biskupství – kurie – je úøad, který uskuteèòuje poslání biskupa. Pøedsta-
veným diecéze – biskupství je diecézní biskup, který je jmenován Svatým Otcem. Biskup øídí prostøednictvím diecézní kurie celou diecézi, pøedevším ve vedení pastoraèní èinnosti, ve výkonu správy diecéze a ve výkonu moci soudní. Biskup je v dané diecézi nejvyšší církevní autoritou a podléhá pouze papeži. Ostravsko-opavská diecéze se rozkládá na území o rozloze 6273 km2, na kterých žije 1 311 880 obyvatel, z toho je asi 422 000 katolikù. Naše diecéze má 11 dìkanátù a 275 farností. Farnost v Tøinci je souèástí dìkanátu Frýdeckého, který má 19 farnosti. Dìkanem je Mons. P.
foto Pavel Zuchnický
Mgr. Rudolf Sikora. V diecézi biskup ustanovuje generálního vikáøe, knìze, který pomáhá biskupovi v øízení celé diecéze. Biskup mùže také ustanovit biskupské vikáøe, kteøí pomáhají biskupovi v urèité oblasti života diecéze – pastoraèní èinnosti, péèi o duchovní povolání, péèi o charitu apod. Na biskupství je ustanoven kancléø, který vyhotovuje, odesílá a archivuje listiny kurie. Náplní úøadu je také správa školství v diecézi. Hlavním úkolem je zøizování církevních škol, jejich správa, legislativní, formální a provozní zajištìní. Na biskupství pracují ètyøi oddìlení. Prvním z nich je stavební oddìlení. V ostravsko–opavské diecézi se nachází 565 kostelù a
kaplí, 246 farních budov. Øada církevních objektù je ve velmi špatném technickém stavu. Další jsou majetková správa, právní oddìlení a ekonomické oddìlení. Na biskupství jsou také zøízená ètyøi centra. Centrum pro rodinu a sociální péèi – napomáhá k prohloubení a upevnìní manželských a rodinných vztahù a tím i k morální a duchovní obnovì naší spoleènosti. Centrum pro mládež – v diecézi je zøízeno støedisko mládeže ve Staré Vsi nad Ondøejnicí. Centrum také samostatnì organizuje øadu akcí. Centrum pro katechezi – výbìr, vzdìlávání a formování katechetù. Pøipravují semináøe, pomùcky apod. Centrum pro školství – které se zajímá o všechny církevní školy v celé diecézi.“ Byliœmy ba rdzo wdziêczni p. Martinì Matìjové za tak obszerne przedstawienie pracy biskupstwa. Niespodziank¹ dla naszych parafian by³o spotkanie z Ks. Mgr. Adamem Ruckim, który jest mianowany biskupskim wikariuszem odpowiedzialnym za duchowe powo³ania. Po bardzo serdecznym powitaniu ods³u¿y³ dla nas mszê œw. w Kaplicy Biskupiej. W kazaniu g³ównym tematem by³a mi³oœæ Boga do ludzi: „Bùh miluje nás takové jací jsme. Ne proto, že jsme dobøí nebo špatní, ale že On je dobrý a my jsme Jeho dìti. A to je naše štìstí. On nás miluje a vždycky bude milovat, v každé situaci. On je jiný než lidé. Oni milují, když jsme hodní, když jsme nedobøí, tak nás nenávidí. Bùh jinak. Nech se milovat Bohem! Slyš jak Bùh tì miluje. Když ty budeš milován, mùžeš se zmìnit. Kdo uvìøí v lásku, nechá se milovat Bohem. Bùh rozpaluje lidské srdce, a když On dává do srdce svojí lásku, tak potom èlovìk nemá sílu ani høešit. Øíká se: Na rozpálený kotel mouchy nesedají, jen na ten studený. Boží láska pùsobí, že èlovìk odmítá høích. To co mu bylo kdysi milé, teï už to nechce. To je ten zázrak køesanství. A kdo to nepochopí, zùstává pøi starém. Musíme nejprve pøijmout tu sílu lásky a potom teprve Bùh mìní lidské srdce. To se dìje také pøi mši svaté. My odevzdáváme svoje høíchy a dostáváme Boží svatost. … Když se usmìjeme na nìkoho, tak otevíráme svá srdce. Ten úsmìv tak
3
málo stojí a my tak ním šetøíme. A on ohromnì obohacuje. To je jako bys otevøel do široka bránu – pojï do hodovní sínì, pojï k nám. ..“ g³êboko prze¿ywaliœmy s³owa skierowane do nas w czasie Mszy œw.. Trudno by³o nam rozstaæ siê z Ksiêdzem Adamem, poniewa¿ ka¿dy przypomina³ sobie ten okres czasu, w którym on s³u¿y³ w parafii trzynieckiej. Jeszcze spacer do katedry „Božského Spasitele“ w Ostrawie, który tak¿e obchodzi³ Jubileusz 10-lecia powy¿szenia z koœcio³a parafialnego na koœció³ biskupa i zyskanie tytu³u „katedry”. To w³aœnie tu s¹ uroczyœcie obchodzone wszystkie diecezjalne uroczystoœci w³¹cznie z udzielaniem œwiêceñ diakoñskich oraz kap³añskich. Krótka prywatna modlitwa i przejœcie do koœcio³a œwiêtego Wac³awa, gdzie pani Eliška Franková zapozna³a nas z histori¹ tego najstarszego koœcio³a w Ostrawie: „Když se zaèala stavìt osada, tak také se zaèal stavìt kostel. Dost nezvykle na tu dobu bylo to, že v tom 13. století se stavìlo kostelíèky døevìné a ten už byl z kamene. První písemná zmínka, že presbytáø stojí, je z roku 1297. Také jmenovací listina prvního faráøe. Proè název Sv. Václav? V tehdejší dobì byl sv. Václav velmi vážen a ctìn v celé Evropì. Pùvodní fresky jsou z roku 1555. V roce 1838 byl zrušen høbitov, který byl tady 550 let. Pohøbívalo se tehdy nejen kolem kostela, ale i uvnitø pod celým kostelem. Do roku 1927 to byl hlavní kostel. Potom pro farnost Moravská Ostrava byla postavena dnešní katedrála a tenhle kostel pøešel do správy øádu redemptoristù až do roku 1950. Ponìvadž kostel upadal, zaèalo se s velkými opravami. Dnes slouží také i civilním úèelùm. Jsou zde organizovány rùzné koncerty, divadelní pøedstavení apod..“ Oczywiœcie, to tylko fragmenty tego wszystkiego, coœmy s³yszeli i widzieli. Jesteœmy pe³ni podziwu dla Ojca Biskupa, który otrzyma³ bardzo zaszczytne, ale trudne zadanie wprowadziæ w ¿ycie now¹ diecezjê, wyszukaæ w³aœciwych wspó³pracowników. Kto interesuje siê informacjami dotyc z ¹ c y m i d i e c e z j i o s t r a w s ko opawskiej, ten dowiaduje siê o odnowieniu wielu koœcio³ów, wiêkszej liczbie kap³anów, o pracy Charity diecezjalnej, o budowie Hospicjum, ró¿nych akcjach dla s e n i o r ó w, m ³ o d z i e ¿ y, k s i ê ¿ y, ministrantów, o za³o¿eniu Telewizji „Noe” i jej ambitnym programie.
W miesiêczniku diecezjalnym OKNO jest sta³a rubryka „Diáø Biskupa Františka Václava Lobkowicze“, z którego dowiadujemy siê o programie i czêstych wyjazdach Ojca Biskupa. Tak¿e w naszej parafii trzynieckiej mieliœmy ten zaszczyt kilkakrotnie goœciæ zacnego biskupa.
Dziêkujemy Panu Bogu za ten wielki dar. W naszej codziennej modlitwie nie zapomnijmy prosiæ Pana Boga o b³ogos³awieñstwo i zes³anie potrzebnych darów Ducha Œwiêtego dla biskupa oraz wszystkich ksiê¿y i pracowników Kurii Biskupiej w Ostrawie. Irena Szymonikowa
Editoriál Nedávno jsme se mohli doslechnout ve sdìlovacích prostøedcích, že ministerstvo financí provedlo provìrku na ministerstvech jak se tam hospodaøí se státními penìzi. Mimo jiné bylo zjištìno, že se doslova promrhá statisíce za telefonní hovory, za pøenosy datových souborù, obrovské èástky za luxusní alkohol, kvìtinovou výzdobu apod. Tehdy jsme otevøel Písmo, 1. Samuelovu knihu, 8. kapitolu a zaèetl se: Izrael, vyvolený boží lid zatoužil po tom, aby i on mìl svého pozemského krále stejnì, jako všechny okolní národy. Cítil se být bez krále ménìcenný, nestaèilo mu, že Hospodin vedl svùj lid prostøednictvím starozákonních soudcù, ale chtìl více: „Dosaï nyní nad námi krále, aby nás soudil, jako je tomu u všech národù. (…)” A Samuel odpovìdìl všechna Hospodinova slova tìm, kteøí od nìho žádali krále: „Toto je právo krále, který nad vámi bude kralovat: Vezme vám syny a zaøadí je ke svému vozatajstvu a jezdectvu, aby bìhali pøed jeho vozem. Ustanoví si velitele nad tisíci a nad sty a další, aby pro nìho obstarávali orbu a sklizeò, a další, aby pro nìho obstarávali váleènou výzbroj a výstroj jeho vozù. Také dcery vám vezme za mastièkáøky, kuchaøky a pekaøky. Vezme vám nejlepší pole, vinice a olivové háje a dá je svým služebníkùm. Z vašich výmlatù a vinic bude vybírat desátky a bude je dávat svým dvoøanùm a služebníkùm. Vezme vám otroky a otrokynì a nejlepší jinochy a osly, aby pro nìho pracovali. Bude vybírat desátky z vašich stád, a stanete se jeho otroky.” Podobnost èistì náhodná? Nikoli. Desátky = danì? Daò z pøíjmu, daò z pøidané hodnoty, daò spotøební, daò z nemovitostí, z pøevodu nemovitostí a darovací,… Jistì, i dnes každý
fungující stát potøebuje fungující úøady a úøedníky, neobejde se bez fungující vlády, soudù, ústavních orgánù a k jejich údržbì potøebuje nemalé finanèní prostøedky. Avšak do tìchto všech orgánù jsou dosazování lidé, lidé, kteøí dostanou urèitou moc, a moc, jak víme, korumpuje. Vždy se staèí podívat na další kapitoly Samuelových a Královských knih a doèteme se, jak dopadl král Saul i David a další králové severního království. A pak mùžeme srovnávat s dneškem a uvìdomit si, že i naši ministøi už dávno zapomnìli, proè byli zvolení. Totiž, aby sloužili lidu. Vždy slovo ministr má svùj základ v latinském „minister”, což znamená – pomocník, pomahaè, sluha, služebník. A premiér = pøedseda vlády? Pùvod tohoto slova mùžeme naopak najít i v angliètinì – „prime minister” = první ministr, tj. služebník služebníkù, skoro, jako bychom zde slyšeli jeden z papežových titulù – služebních služebníkù (Božích). Skoro….. Moc, touha po moci – stará jak lidstvo samo. Už první èlovìk zatoužil být jako Bùh… V knize Kazatel se mùžeme doèíst: „Co se dálo, bude se dít zase, a co se dìlalo, bude se znovu dìlat; pod sluncem není nic nového (…) i to bylo v dávných dobách, které byly pøed námi.” Kaz 1,9-10 Jenže mùžeme zde postøehnout urèité rozdíly. Jaké? Tøeba když se znovu podíváme na starozákonního krále Davida, který poté, co zneužil svoji moc, dokázal dát se na cestu pokání, dokázal pøiznat svoji vinu. Doèkáme se toho i v dnešních èasech??? Øíká se, že lidé mají takovou vládu jakou si zaslouží. Pøemýšlejme o tom! Stanis³aw Janczyk
4
Słów kilka o misjach, Radiu Maryja i ... Podobnie jak w latach poprzednich skorzystaliœmy z obecnoœci O. Czes³awa w naszej parafii i poprosiliœmy go o wypowiedŸ na aktualne i interesuj¹ce naszych czytelników, wed³ug jego mniemania, tematy. O. Czes³aw zgodzi³ siê i podzieli³ siê z nami swoimi refleksjami i spostrze¿eniami.
Ubieg³y rok w moim duszpasterstwie Pragnê w tej chwili przekazaæ kilka moich myœli, przemyœleñ z ubieg³ego roku. Tak jak wiele lat dot¹d, równie¿ ten rok, który mija, rok od poprzednich rekolekcji do obecnych w Trzyñcu, by³ dla mnie równie¿ czasem ogromnej i wytê¿onej pracy, czasem wielu rekolekcji, wielu misji prowadzonych w wielu œrodowiskach mojej ojczyzny. PóŸna jesieñ w roku ubieg³ym, to tak¿e by³ czas nawiedzenia obrazu Matki Bo¿ej Czêstochowskiej na terenie diecezji lubelskiej, gdzie zakon, do którego nale¿ê, g³osi³ bardzo wiele misji przygotowuj¹cych do nawiedzenia obrazu Matki Bo¿ej, a potem prowadzi³ sam¹ tê uroczystoœæ w poszczególnych parafiach. Trwa ona dok³adnie dobê, a misje przygotowuj¹ce do nawiedzenia trwaj¹ zwykle równy tydzieñ. Tegoroczny okres Wielkiego Postu by³ ca³y wype³niony rekolekcjami, wiosn¹ przebiega³y piêkne misje na terenie diecezji lubelskiej. W okresie wakacji, na pocz¹tku lipca, to by³o spotkanie dla m³odzie¿y, rekolekcje dla m³odzie¿y zamkniête, potem równie¿ udzia³ w wielkim spotkaniu m³odzie¿y, które ma miejsce w Lublinie na obrze¿ach miasta przy jednym z naszych domów zakonnych, gdzie gromadzi siê kilkaset – siedemset, osiemset, nawet czasem po tysi¹c m³odzie¿y. S¹ to dni formacji trwaj¹ce okr¹g³y tydzieñ. M³odzi przebywaj¹ pod namiotami w zorganizowanym polu namiotowym, jest zorganizowane zaplecze. Spotkania z wyk³adami prowadz¹ ludzie znani w Polsce, znane nazwiska. Co roku w tym spotkaniu bierze udzia³ i ca³y jeden dzieñ poœwiêca tej m³odzie¿y Ks. Józef ¯yciñski, arcybiskup z Lublina, znany w Polsce i w œwiecie filozof i intelektualista. Po wakacjach, we wrzeœniu, prowadzi³em rekolekcje w dwóch du¿ych parafiach w Grudzi¹dzu. Rekolekcje te mia³y przygotowaæ te parafie do odpustu Narodzenia Matki Bo¿ej, który jest uroczystoœci¹ dla ca³ego miasta, dla wszystkich parafii w tym mieœcie. PóŸniej odby³o siê nasze spotkanie, szkolenie misjonarzy, w którym biorê co roku udzia³. Takie szkolenia mieliœmy dwa. Te szkolenia tworzy³y oprócz naszych kap³añskich rekolekcji równie¿ dwudniowe wyk³ady. Jesieni¹ jeden cykl wyk³adów odby³ siê w Warszawie, na drugi cykl konferencji misjonarze i inni kap³ani byli zaproszeni do Zakopanego. Tam, w naszym domu zakonnym, w centrum Zakopanego, odby³o siê bardzo u¿yteczne spotkanie, bardzo praktyczne, prowadzone przez bardzo dobrych specjalistów w dziedzinie teologii moralnej. No i teraz – nasze rekolekcje w Trzyñcu.
Sytuacja w Koœciele W roku ubieg³ym, w grudniu, spotka³em ksiêdza proboszcza jednej z miejskich parafii na po³udniu Polski. Jest to parafia robotnicza, na jej terenie znajduje siê równie¿ kopalnia wêgla.
Wielu parafian to pracownicy tej kopalni. Ksi¹dz ten jest w tej parafii ju¿ wiele lat, wybudowa³ w niej koœció³ od podstaw. I powiedzia³ mi tak: “Kiedy patrzê na moj¹ wielotysiêczn¹ parafiê, to z pewnoœci¹ mogê powiedzieæ, ¿e ci, którzy s¹ praktykuj¹cymi, w tych latach staj¹ siê coraz bardziej gorliwsi, coraz to bardziej zaanga¿owani w ¿ycie duchowe, w modlitwê, rodzinne ¿ycie, w ¿ycie wspólnoty parafialnej, podejmuj¹ coraz to wiêksz¹ odpowiedzialnoœæ. Jednoczeœnie jest grupa obojêtnych, która nie zmienia siê, oni te¿ trwaj¹ przy swoim, stoj¹ z dala od Chrystusowego Koœcio³a. Gdy chodzi o iloœæ osób stale praktykuj¹cych w parafii, ona siê tylko nieco zwiêkszy³a, nie zmniejszy³a, ale nieco zwiêkszy³a liczebnie i to jest nadzieja i radoœæ. Najwiêksz¹ radoœci¹ jest jednak to, ¿e praktykuj¹cy rzeczywiœcie staj¹ siê gorliwszymi, bardziej odpowiedzialnymi za Koœció³, bardziej w sprawy Koœcio³a zaanga¿owanymi.” Jest to sytuacja podobna do tej jaka jest w Trzyñcu. Wiele osób stale praktykuj¹cych to - myœlê - osoby wielce gorliwe, zaanga¿owane, rozmodlone, zatroskane o rodziny, o los m³odych. Czêsto s¹ zranione g³upstwami, które robi¹ m³odzi, wstydz¹ siê tych g³upstw, podejmuj¹ pokutê, podejmuj¹ ¿arliw¹ modlitwê o przemianê serc. I za to tak wiele osób szczerze z serca podziwiam.
Radio Maryja, Telewizja TRWAM Aktualnym problemem w Polsce, jak ja to widzê, problemem, z którym spotyka siê tak¿e wielu katolików tutaj w Republice Czeskiej w rejonie pogranicza, problemem wielce dyskutowanym jest problem Radia Maryja. Dlaczego tak ostre ataki na O. Rydzyka, na samo Radio Maryja? OdpowiedŸ na to pytanie wydaje siê - znajduje siê w odpowiedzi na pytania: „A kto atakuje Koœció³? Kto atakuje O. Tadeusza Rydzyka? Kto atakuje Radio Maryja, telewizjê TRWAM?” Atakuj¹, generalnie rzecz bior¹c, œrodowiska laickie, liberalne, postkomunistyczne, liberalni laiccy
dziennikarze, którzy czêsto krytykowali tak¿e osobê Ojca Œwiêtego i jego nauczanie. Atakuje Radio Maryja oraz telewizjê TRWAM œrodowisko laickich intelektualistów. Padaj¹ najrozmaitsze oskar¿enia pod adresem O. Tadeusza Rydzyka, pos¹dzenia, czêsto jest tak¿e znies³awiony. Dlaczego tak siê dzieje? Otó¿ dlatego, ¿e kilka milionów ludzi w Polsce – codziennie oko³o piêæ do szeœæ milionów – s³ucha Radia Maryja. Setki tysiêcy ludzi ogl¹daj¹ regularnie telewizjê TRWAM. S¹ to media, które docieraj¹ do wielu osób, zw³aszcza do osób starszych, chorych i cierpi¹cych i im s³u¿¹, kszta³tuj¹ ich sumienia, kszta³tuj¹ postawy. Kiedy trwa³ tak zwany konflikt miêdzy Episkopatem Polski a Radiem Maryja, zreszt¹ wywo³any i spowodowany przez laickie media, przez dziennikarzy nag³aœniany i wyolbrzymiany, powtarzam „tak zwany konflikt”, i kiedy na pocz¹tku maja zebra³a siê Konferencja Episkopatu Polski by dyskutowaæ o Radiu Maryja, to wtedy przez dwie doby œrodowiska laickie s¹dzi³y, ¿e O. Tadeusz Rydzyk, twórca Radia Maryja, twórca wielkiej szko³y mediów w Toruniu, uczelni, gdzie studiuj¹ ludzie m³odzi i zdolni, maj¹cej ju¿ dzisiaj wiele wydzia³ów, potê¿nej uczelni na skalê europejsk¹, ¿e tego¿ O. Rydzyka Episkopat Polski potêpi, na³o¿y jakieœ kary czy za¿¹da od ojców redemptorystów likwidacji tego radia, zamkniêcia telewizji. Wokó³ rozg³oœni w Toruniu, pokazywano to ca³ymi godzinami w telewizji TRWAM, zgromadzi³y siê wozy telewizyjne ró¿nych wrogich Koœcio³owi i chrzeœcijañstwu w Polsce stacji telewizyjnych, laickich, przede wszystkim prywatnych. Czekali na wypowiedŸ Episkopatu, zw³aszcza ksiêdza prymasa. Doczekali siê, bo 3-go maja, w uroczystoœæ Matki Bo¿ej Królowej Polski na Jasnej Górze, w obecnoœci ogromnej rzeszy pielgrzymów, w imieniu Episkopatu Polski ksi¹dz prymas publicznie podziêkowa³ O. Tadeuszowi Rydzykowi za jego wielkie dzie³o ewangelizacji, katechizacji w Polsce, za dobro, które to radio i ta telewizja czyni. I by³ to moment, w którym wszystkie œrodowiska laickie zamilk³y. W Toruniu sprzed siedziby Radia Maryja znik³y telewizyjne wozy, zamilkli dziennikarze, usta³y z³oœliwe komentarze, czasem pe³ne jadu i nienawiœci pod adresem Radia Maryja. Dziœ ono nadal owocnie funkcjonuje. Oczywiœcie utworzono komisjê Episkopatu, specjaln¹ radê programow¹. A jakie by³y zarzuty kierowane przez ksiê¿y biskupów i ksiêdza prymasa pod adresem tego¿ radia? Zarzuty te by³y wydaje siê s³uszne, ja osobiœcie je popieram. Mianowicie w tym radiu i w telewizji wystêpowali katolicy, ludzie tylko jednej opcji politycznej, nie by³o dyskusji w tym wymiarze pluralistycznym, wielow¹tkowym, ukazuj¹cym ró¿ne aspekty ¿ycia spo³ecznego, gospodarczego, polityczne-
5 go. By³ w³aœciwie tylko jeden kierunek œciœle katolicki. I od tego Episkopat Polski chcia³ siê odci¹æ, bo tak¿e w mediach katolickich musi byæ pewien pluralizm, gdy chodzi oczywiœcie o sprawy spo³eczne, gospodarcze, polityczne. Wielow¹tkowoœæ, pokazywanie ró¿nych aspektów, ró¿nych dzia³añ, ró¿nych rozwi¹zañ, a zatem dyskusja i mo¿liwoœæ dyskusji wszystkich ewentualnie opcji politycznych, poniewa¿ to medium – radio i telewizja – dociera do milionów ludzi. To by³y zastrze¿enia ksiêdza prymasa i Episkopatu Polski i tak trzeba, myœlê, to rozumieæ.
Zagro¿enia ¿ycia duchowego Co dzieje siê w Polsce, gdy chodzi o sprawy duchowe i o sprawy religijne? Wydaje siê, ¿e tak jak wszêdzie w Europie daje znaæ o sobie pewien proces laicyzacji spo³eczeñstwa, dalej pewien proces materializmu praktycznego, który przesi¹ka myœlenie i postawy tak¿e katolików. Wyrazem tego materializmu jest nadmierna troska o to tylko, co jest materialnym, gonitwa za pieni¹dzem. Istniej¹ równie¿ zagro¿enia, które p³yn¹ z masmediów. Tak jak w ka¿dym spo³eczeñstwie – ogromna iloœæ seriali, zw³aszcza w telewizjach prywatnych. Seriale te pokazuj¹ ¿ycie ³atwe i g³adkie, ¿ycie bez zasad, gdzie wszystko jest mo¿liwym i dopuszczalnym. I ten obraz przenika i niszczy œwiadomoœæ ludzi m³odych i ludzi w wieku dojrza³ym. S¹dz¹ bezkrytycznie, ¿e takim jest ¿ycie, ¿e takim powinno byæ ¿ycie. Jest to w sensie ogólnym pewne zagro¿enie dla naszych postaw moralnych, naszych wyborów ¿yciowych, duchowych, niektórzy ulegaj¹ temu w³aœnie zagro¿eniu. Œwiadectwem tego jest choæby postawa, tak jak i u was w Republice Czeskiej, postawa wielu ludzi m³odych, którzy myœl¹, ¿e wszystko mi wolno, wszystko mogê robiæ, na wszystko mogê siê godziæ. Coraz to powszechniejszym zjawiskiem, które wystêpuje wœród m³odzie¿y polskiej, jest mieszkanie m³odych razem, s³ynne ma³¿eñstwa na próbê, s³ynna mi³oœæ na próbê i tak dalej. S¹dz¹, ¿e takie jest ¿ycie, taka jest wspó³czesnoœæ. A nieszczêœcie polega na tym, ¿e starsze pokolenie na to przyzwala, milcz¹co przynajmniej. I to niszczy z pewnoœci¹ sumienia i postawy bardzo wielu m³odych ludzi. Taka postawa i dzia³ania s¹ Ÿród³em nieudanych potem ma³¿eñstw, rozbicia rodziny, przyzwolenia zatem na z³o. Dalszym z realnych zagro¿eñ, które daje znaæ o sobie nie tylko w œwiecie liberalnej Europy, ale tak¿e w œrodowiskach tradycyjnie katolickich jest to, ¿e religia, katecheza posz³a do szkó³. Coraz to wiêcej ludzi œwieckich po skoñczonych studiach na katolickich uczelniach trudni siê nauczaniem katechezy i religii. I wydaje siê, ¿e to jest b³¹d. Po pierwsze – nie maj¹ m³odzi kontaktu z Koœcio³em, nie maj¹ kontaktu z kap³anem. Coraz czêœciej bêdzie siê zdarzaæ taki wypadek, ¿e osoby, które ukoñczy³y teologiê, maj¹ przygotowanie do prowadzenia katechezy w sensie skoñczonych studiów, jednak nie bêd¹ osobami praktykuj¹cymi, ich uczniowie nie zobacz¹ ich na mszy
œwiêtej, modl¹cych siê, myœl¹cych rzeczywiœcie po chrzeœcijañsku. Genera³ zakonu do którego nale¿ê, profesor uniwersytetu w Lizbonie, prawnik, intelektualista, poliglota, bêd¹c w Polsce przekonywa³ nas, by robiæ wszystko i przekonywaæ wszystkich, ¿eby katecheza i religia odbywa³a siê w salach przy koœciele tak, jak jest w Portugalii. Oprócz szko³y te same grupy spotykaj¹ siê przy koœciele, bo – jak powiada – Portugalczycy ju¿ dawno po wojnie zrozumieli, ¿e je¿eli bêdzie katecheza tylko i wy³¹cznie w szkole, to pokolenie takie w przysz³oœci odejdzie od Koœcio³a, bo nie ma kontaktu z parafi¹, nie ma kontaktu z sakramentami, nie ma kontaktu ze msz¹ œwiêt¹. Skoñcz¹ katechezê, ale bêd¹ poza Koœcio³em, nie bêd¹ stale praktykuj¹cymi. To jest realne zagro¿enie. O tych sprawach wœród kap³anów w Polsce dyskutujemy, dyskutujemy o tych sprawach w czasie spotkañ z ksiê¿mi biskupami. Taka jest wspólna troska Koœcio³a w Polsce. Mówi siê równie¿, to tylko gwoli pewnej refleksji, o lustracji Koœcio³a w Polsce. Czêsto s³yszy siê wypowiedzi znanego kap³ana, duszpasterza Ormian, ksiêdza Isakowicza Zalewskiego. Historycy badaj¹ akta, które pozosta³y po komunistach, olbrzymie zasoby akt. Odkrywaj¹ czasem wypadki, ¿e ten czy ów z kap³anów, najczêœciej przymuszony, rzadki wypadek, ¿e z w³asnej woli, by³ agentem. To s¹ trudne i bolesne wypadki dla wszystkich chrzeœcijan, dla ca³ego Koœcio³a. Mo¿na ludzi zrozumieæ, trzeba przebaczyæ, niemniej jednak s¹ to wypadki bolesne. I pewno tych wypadków ujawnionych bêdzie nieco wiêcej, oby ich by³o co najmniej. Generalnie wszyscy historycy, znawcy tych komunistycznych akt, œwieccy ludzie potwierdzaj¹, ¿e Koœció³ z tego czasu opresji komunistycznej wyszed³ obronn¹ rêk¹. Ogromna wiêkszoœæ kap³anów to prawdziwi bohaterowie, nigdy nie poddali siê naciskom, nigdy nie kolaborowali, czynili to tylko nieliczni, najczêœciej przymuszeni b¹dŸ wci¹gniêci podstêpem do takiej pracy. By³y wypadki, jednak rzadkie, by czyni³ to kap³an z w³asnej woli. I w tym wymiarze, myœlê, Koœció³ ca³y, diecezje, zakony musz¹ siê oczyœciæ. Je¿eli ktoœ z tych, który wspó³pracowa³, wyrz¹dzi³ krzywdy, a s¹ one udokumentowane, to zgodnie z zasad¹ i¿ trzeba krzywdê wynagradzaæ, musi to uczyniæ prywatnie czy publicznie, je¿eli ta krzywda znana jest szerszemu ogó³owi osób. Myœlê, ¿e Koœció³ wyjdzie z tego obronn¹ rêk¹. Z³o musi byæ napiêtnowane, nie mo¿na jednak niszczyæ ludzi. Je¿eli mówimy o mi³osierdziu, to ono tyczy wszystkich, ka¿dego cz³owieka, który chce siê nawróciæ i chce zmieniæ swoje ¿ycie, który chce wejœæ na drogê dobra, tym bardziej, je¿eli przeprasza i prosi o przebaczenie osoby pokrzywdzone. To s¹ moje osobiste refleksje, które przekazujê, ¿eby pos³u¿y³y dobru innych. Oby tak siê sta³o! Dziêkujê serdecznie. O. Czes³aw Bloch
Ekonomické okénko Dnes bych se chtìl zmínit od dvou velkých dùležitých opravách. Ta první je viditelná už letmým pohledem na farní budovu, totiž výmìna starých oken za nová plastová. Výmìna byla zahájena 2.10.2006. Jedná se o krásnì bílá plastová okna z 5-ti komorového profilu DECEUNINCK se skly U=1,0. Pùvodní tvar oken zùstal zachován a tím i starodávný ráz celé farní budovy. Výmìnu provedla firma APS, s.r.o. Nìkomu se mùže zdát, že práce trvají dlouho, ale výmìna oken v tomto rozsahu není jednoduchá záležitost demontáž a následná montáž, pøesnost, rovnost a kolmost všech uhlù, omítnutí vnitøního ostìní do rovných špalet, navíc u fary jsou klenby, na nichž si museli zedníci nechat opravdu záležet. Klady nových oken jistì provìøí èas, ale už teï je jisté, že se zlepšily tepelnìizolaèní i zvukovìizolaèní vlastnosti, a také údržba oken bude mnohem snadnìjší a jednodušší. Druhá neménì dùležitá oprava je našemu zraku tak trochu skrytá. Jedná se totiž o opravu elektroinstalace chrámových zvonù. Bez zvonù by se žádná køesanská svatynì nemìla obejít, a proto i v tøineckém kostele je potøeba èas od èasu provést revizi zvonù a jejich údržbu. Koncem øíjna zabudoval pan Bronislav Strokosz a spol. novou elektroinstalaci zvonù, nový rozvadìè ve vìži a rovnìž nové osvìtlení ve vìži. Pán Bùh zapla! Ing. Marian Kozok
6
KVIZ 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20.
Všemi zázraky, které Ježíš uèinil, nìkomu nebo nìèemu prospìl kromì jednoho. Který to byl? (Mat 21,19) Jaký konec potkal Mojžíšova mìdìného hada? (2 Král 18,4) Co znamená slovo „Effata“ a kdy je Ježíš vyslovil? (Mar 7,32-35) Ve kterém mìstì našel Pavel oltáø zasvìcený „neznámému bohu“? (Sk 17,22.23) Proè Davidovi nebylo dovoleno, aby vybudoval chrám? (1 Par 28,3) Jak se Pavel dostal ze støeženého Damašku, kde mu ukládali o život? (Sk 9,25) Který Izraelský kmen osvobozen od vojenské služby? (4 Moj 1,45-53) Který nepøítel bude poražen jako poslední? (1 Kor 15,25.54-57) Jak se projevila první egyptská rána? (2 Moj 7,20) Který král nechal popravit Jakuba, bratra Janova? (Sk 12,1-2) Jaká znamení si dal Gedeón, aby mìl jistotu, že je povolán k osvobození Izraele? (Soud 6,36-40) Co kromì polnic a beraních rohù mìli pøi sobì Izraelci, když obcházeli Jericho? (Joz 6,7) Uèinil prorok Izajáš nìjaký zázrak? (2 Král 20,7) Co Bùh pøirovnává k ohni a kladivu, které rozráží skálu? (Jer 23,29) Který muž strávil první tøetinu svého života uèením, druhou ve službì a tøetí na cestách? Jaký návrh uèinil Petr pøi Ježíšovì promìnìní na hoøe? (Mar 9,5) Jaké bylo první Šalamounovo soudní rozhodnutí, když se stal králem? (1 Král 3,16-28) Kdo byl Sancherib? (2 Král 18,13) Byl Achab králem severního Izraelského, nebo jižního Judského království? (1 Král 16,29) Které ženy jsou uvedeny na èestném seznamu „velikánù víry“ v epištole Židùm? (Žid 11,11.31)
HUMOR Pan faráø se ptá pøi náboženství Pepíèka: „Modlíte se pøed jídlem?” Pepíèek: „No, jen když máme jíst houby, co nasbíral táta.“
* * *
Na konci mše øíká knìz vìøícím: „Pøíští nedìli budu kázat o lži. Proto bych chtìl, abyste si všichni pøeèetli sedmnáctou kapitolu Marka.“ O týden pozdìji se pøed kázáním ptá z kazatelny, kdo všechno èetl sedmnáctou kapitolu. Zvednou se ruce všech pøítomných. Knìz se usmìje a povídá: „Marek má jen šestnáct kapitol. Takže teï zaènu kázat o høíchu lži.“
* * * Turista jede vzadu v taxíku a chce se zeptat taxikáøe na nìjaké tipy, kam ve mìstì zajít. Nakloní se a poklepe øidièe na rameno. Ten hrozivì vykøikne, strhne volant, odrazí se od autobusu na chodník a zastaví tìsnì pøed obrovskou prosklenou výlohou. Hodnì vystrašený turista se zaène okamžitì omlouvat: „Pardon, pardon, netušil jsem, že jedno malé poklepání vás mùže takhle vydìsit...“ Taxikáø se na nìj otoèí a zaøve: - „NIKDY, už nikdy mi to nedìlejte !!!“ Pak se rozdýchá a povídá: „Není to úplnì vaše vina. Víte, jsem dnes první den v nové práci a pøed tím jsem léta jezdil s pohøebákem.“
Hledáš svou tváø??? Naše osamìlé “Spolèo” hledá nové spoleèníky. Každý kdo má v sobotu èas a chce se podìlit o své zážitky, víru, nebo chce jen rozjímat s námi o Bohu mùže pøijít. Hledáme mladé lidi (i náctileté). Urèitì budeš mít v sobotu trochu èasu! Najdeš nás v salce na faøe po veèerní mši svaté. A na co se mùžeš tìšit? Tøeba na modlitbu, na rùzné prohlubování víry
a nebo na nìjaký malý nebo velký pokec. Tak neváhej a pøijï se podívat o co všechno pøicházíš, protože my na Tebe budeme èekat s otevøenou náruèí a s úsmìvem na tváøi! Tìšíme se na Tebe a doufáme, že se právì Ty odhodláš pøijít a ukážeš nám jak velkou lásku k Bohu skrýváš. Klára Janczyková
Ministrantský víkend Rozhodla jsem se, že pojedu na tuto akci. Chtìla jsem poznat své vrstevníky = ministranty, kteøí jsou odjinud. Strávili jsme spolu skoro tøi dny. V pátek odpoledne jsme se sešli na Orlím hnízdì v Pstruži. Nejdøív jsme se zabydleli a pak jsme hráli nìjaké hry. Po veèeøi pøišla na øadu biblická postava a také hra na seznamování, abychom se lépe poznali. Pak už jsme se jen šli pomodlit a spát. V sobotu jsme šli na výlet a tam jsme se nìkdy zastavili a pøeèetli 10 egyptských ran. Pøi každé z nich jsme si zahráli nìjakou hru. Bylo to skvìlé, užili jsme si to. Odpoledne kluci hráli fotbal a nechali nás, pìt holek, se nudit. Ale ne, navzájem jsme si udìlaly nìjaké soutìže. Moc se nám to líbilo. K veèeru byla mše svatá. Ta byla úžasná! Tolik ministrantù spoleènì u oltáøe nebylo snad ani v kostele . Veèer jsme mìli veèerní akci s maskou. A pak už zase spát.. Byla škoda, že nám už zbývala jen polovina nedìle. Docela jsem se skamarádila, protože jsem tam poznala skvìlé lidièky! V nedìli jsme se museli sbalit, pouklízet, a potom jsme mìli mši svatou. Po mši svaté byl obìd a pak už jsme se museli rozlouèit. Pro mì to byl skvìle strávený víkend. Užila jsem si to a moc bych si pøála, aby bylo víc takových akcí. A hlavnì, aby se do toho zapojilo víc mladých lidí, protože èlovìk by si mìl užít každou šastnou chvilku, kterou si pro nìj pøipravil Bùh! Klára Janczyk
7
Wyjazd do kościoła Matki Bożej Frydeckiej w Jaworzynce - Trzycatku w Polsce Nasza wspólnota Sympatyków Radio Maryja od d³u¿szego czasu nawi¹zuje kontakty z wspólnot¹ dla seniorów „La vie Montante” z Frydku-Mistku, któr¹ prowadzi pani Bc. Marie Tvrdá. W ubieg³ym roku goœciliœmy wspólnotê wraz z dziekanem Mons. Mgr. Josefem Maòákem u nas w Trzyñcu. W tym roku odwiedziliœmy wspólnotê we Frydku-Mistku. We wtorek 17 paŸdziernika zorganizowaliœmy wspólny wyjazd do Jaworzynki w Polsce, by zwiedziæ koœció³ pod wezwaniem Matki Bo¿ej Frydeckiej w Trzycatku. £aski otrzymywane za przyczyn¹ Matki Bo¿ej we Frydku od pocz¹tku XVIII. wieku spowodowa³y rozszerzenie Jej kultu pocz¹tkowo na Morawy, potem na Œl¹sk Cieszyñski. Kopiê cudownej figury frydeckiej z szarego piaskowca posiada³y prawie wszystkie koœcio³y Ksiêstwa Cieszyñskiego. Jej kult propagowali jezuici przybyli w 1670 roku do Cieszyna. Szczególnie zas³u¿y³ siê o. Leopold Tempes, zwany misjonarzem Beskidu Œl¹skiego. Uzyskawszy zgodê Komory Cieszyñskiej, ustawi³ krzy¿e na szlakach p¹tniczych z Cieszyna i z Istebnej do Frydku. Kult Matki Bo¿ej Frydeckiej po pierwszej wojnie œwiatowej stopniowo zanika³. W pe³ni natomiast przetrwa³ w Trzycatku, przysió³ku wsi Jaworzynka, le¿¹cym tu¿ przy granicy z Czechami. Z przekazów ustnych wiadomo, ¿e drewniana figura Matki Bo¿ej Frydeckiej znajdowa³a siê od pierwszej æwierci XIX. wieku w murowanej kaplicy, stoj¹cej na wzniesieniu nad Trzyca tkiem. Rosn¹ca liczba wiernych przyœpieszy³a decyzjê wybudowania nowego koœcio³a. W 1994 roku stanê³a murowana œwi¹tynia, konsekrowana w roku 1999. Jej g³ówny o³tarz zdobi czczona figura. Nowo powsta³a parafia jest jedyn¹ w Polsce, która otrzyma³a wezwanie Matki Bo¿ej Frydeckiej. Wierni czcz¹ swoj¹ Pani¹ jako Orêdowniczkê i Opiekunkê. Wiadomoœci o szczegó³ach historii Matki Bo¿ej Frydeckiej w Trzycatku zbiera proboszcz parafii ks. Borys Kroczek. W godzinach dopo³udniowych pe³ny autobus pielgrzymów z Trzyñca i FrydkuMistku przekracza³ granicê pañstwow¹ w Bukowcu - Jasnowicach. Stamt¹d ju¿ bardzo blisko do Jaworzynki - Trzycatku. Pogoda w ten dzieñ dopisa³a. Mogliœmy podziwiaæ nasze Beskidy i Hrczawê oraz wierzcho³ki gór i przepiêkne doliny po polskiej i s³owackiej stronie. Pani organistka Beata Kupczak wraz z panem koœcielnym serdecznie przywitali nas przed wejœciem do koœcio³a. Najwiêksze nasze zdziwienie, kiedy
poznaliœmy w osobie franciszkanina, który mia³ zast¹piæ proboszcza parafii ks. Borysa Kroczka, znanego nam ojca Syracha z klasztoru franciszkanów z Jab³onkowa, który w tym czasie jest na placówce w Polsce. Dla niego te¿ mi³a niespodzianka, gdy zobaczy³ znajome twarze. Msza Œwiêta zosta³a odprawiona w intencji 10-lecia diecezji ostrawsko-opawskiej oraz proœby o b³ogos³awieñstwo Bo¿e dla wspólnoty La via Montante z Frydku i wspólnoty Sympatyków Radio Maryja z Trzyñca. G³ównym tematem kazania o. Syracha by³y intencje: „Pamiêtam jedno takie wydarzenie. My jako nowicjusze przychodziliœmy na Mszê Œwiêt¹ wczeœnie rano o godzinie 6-tej do koœcio³a razem z naszym Magistrem. By³o wtedy bardzo zimno, wietrznie, ciemno. Nic przyjemnego. Ka¿dego dnia przychodzi³a 10-letnia dziewczynka. Po paru dniach nasz Magister nie wytrzyma³ i zapyta³ siê, czy nie boi siê ciemnoœci. Na to ona odpowiedzia³a: Tutaj na rynku jest koœció³ parafialny, koœció³ klasztorny oraz prezydium. A w tym ratuszu rz¹dzili ludzie, którzy nigdy nie chodzili do koœcio³a. Ja sobie postanowi³am, ¿e bêdê codziennie wstawaæ wczeœnie rano, by przy Mszy Œwiêtej ofiarowaæ Komuniê Œwiêt¹ za ka¿dego z nich. A ¿e ich by³o dwunastu, bêdê przychodzi³a przez okres dwunastu dni. Nasz Magister nas zwo³a³ i powiedzia³: No widzicie, co to znaczy, jak ktoœ ma intencjê, to mo¿e wczeœnie rano wstaæ, nie boi siê ciemnoœci, zimna i zawieruchy. Od dziœ ka¿de rano bêdziecie mówiæ, za kogo ofiarujecie Komuniê Œwiêt¹. Tak jest i dzisiaj. Je¿eli cz³owiek ma jak¹œ intencjê, to on
wtedy wk³ada wiêcej gorliwoœci i mi³oœci w jej wype³nianie. Jak wzbudzasz sw¹ intencjê, to Pan Bóg ma na co spuszczaæ swoje ³aski. Bo o swoich intencjach i potrzebach trzeba Panu Bogu mówiæ i Jemu je polecaæ.” Po Mszy Œw. pani Niewiadomska mieszkanka Jaworzynki opowiedzia³a nam ca³¹ historiê figurki Matki Bo¿ej Frydeckiej, oraz wszystkie legendy zwi¹zane z Jej kultem. PóŸniej poprowadzi³a nas na tzw. Trójstyk - miejsce, w którym stykaj¹ siê trzy granice pañstwowe - Polski, Czech i S³owacji. Pod lasem zauwa¿amy dwa kamienne obeliski, trzeci widzimy niedaleko. W powrotnej drodze zatrzymujemy siê w Bukowcu. Tam w domu PZKO mamy przygotowany posi³ek przez miejscowe panie - p. Bieleszow¹ i p. Æmielow¹ i ich pomocnika Romka Bielesza. Za ich wielk¹ ofiarnoœæ wielkie Pan Bóg zap³aæ. Potem pomodliliœmy siê Koronkê do Mi³osierdzia Bo¿ego w miejscowym koœciele pw. Wniebowziêcia Panny Maryi. Pani koœcielna - p. Zogatowa opowiedzia³a nam o powstaniu i historii koœcio³a. Jeszcze przed odjazdem odwiedziliœmy pani¹ Ruck¹ matkê ks. Adama Ruckiego. Pomodliliœmy siê w domowej kaplicy, gdzie bardzo czêsto odbywaj¹ siê ró¿ne rekolekcje, spotkania i nocne czuwania. Nasze wspólnoty jeszcze bardziej siê zapr zyjaŸni³y. Miejscem nastêpnego wspólnego spotkania bêd¹ okolice FrydkuMistku. Irena Szymonikowa
8
Nedìlní a sváteèní liturgie v listopadu 31. nedìle v mezidobí (5.11.) 1. ètení: Dt 6,2-6; 2. ètení: Žid 7,23-28; Evangelium: Mk 12,28b-34 Žalm: odp. Miluji tì, Hospodine, má sílo! ref. Mi³ujê Ciebie, Panie, mocy moja. 32. nedìle v mezidobí (12.11.) 1. ètení: 1. Král 17,10-16; 2. ètení: Žid 9,24-28; Evangelium: Mk 12,38-44 Žalm: odp. Duše má, chval Hospodina. ref. Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcê swego. 33. nedìle v mezidobí (19.11.) 1. ètení: Dan 12,1-3; 2. ètení: Žid 10,1114.18; Evangelium: Mk 13,24-32 Žalm: odp. Ochraò mì, Bože, nebo se k tobì utíkám. ref. Strze¿ mnie, o Bo¿e, Tobie zaufa³em. Slavnost Ježíše Krista Krále (26.11.) 1. ètení: Dan 7,13-14; 2. ètení: Zj 1,5-8; Evangelium: Jan 18,33b-37 Žalm: odp. Hospodin kraluje, odìl se velebností. ref. Pan Bóg króluje, pe³en majestatu. 1. nedìle adventní (3.12.) 1. ètení: Jer 33,14-16; 2. ètení: 1 Sol 3,124,2; Evangelium: Lk 21,25-28,34-36 Žalm: odp. K tobì pozvedám svou duši, Hospodine. ref. Do Ciebie, Panie, wznoszê moj¹ duszê.
Poøad bohoslužeb v listopadu 1. Nedìle 5.11.2006 – 31. nedìle v mezidobí; 6.30 a 10.00 polsky, 7.50 a 17.00 èesky. 2. Ètvrtek 9.11.2006 – svátek Posvìcení lateránské baziliky. 3. Nedìle 12.1.2006 – 32. nedìle v mezidobí; 6.30 a 10.00 èesky, 7.50 a 17.00 polsky. 4. Nedìle 19.11.2006 – 33. nedìle v mezidobí; 6.30 a 10.00 polsky, 7.50 a 17.00 èesky. 5. Nedìle 26.11.2006 – Slavnost Ježíše Krista Krále; 6.30 a 10.00 èesky, 7.50 a 17.00 polsky. 6. Ètvrtek 30.11.2006 – svátek sv. Ondøeje, apoštola. 7. Pátek 1.12.2006 – první pátek v mìsíci. 8. Nedìle 3.12.2006 – 1. nedìle adventní; 6.30 a 10.00 polsky, 7.50 a 17.00 èesky. 9. V dobì adventní jsou každé pondìlí (17.00), støedu (6.35) a sobotu (6.35) slouženy rorátní mše svaté. 10. Každou nedìli pùl hodiny pøed veèerní mší svatou je adorace Nejsvìtìjší Svátosti Oltáøní a svátostné požehnání. Poslední nedìle v mìsíci – Mariánské veèeøadlo. 11. V prùbìhu týdne mše svaté zaèínají v 6.35 a 17.00 hodin. V pondìlí, støedu, pátek - ranní èesky, veèerní polsky. V úterý,
Program spotkañ pi¹tek 3.11.2006, godz. 17:00 Spotkanie z Madzi¹ Buczek a o godz. 18:00 msza œw. w intencji dzieci z PKRDz w koœciele parafialnym w Jab³onkowie. wtorek 14.11. 2006 – Odwiedziny ks. Piotra Raka w Slatinach u Bílovce. Wyjazd o godz. 9:30 od piekarni GVUZD. Zaliczka na autobus 200 Kè. sobota 25.11.2006, godz. 14:30 – Spotkanie Sympatyków Radia Maryja w salce parafialnej. poniedzia³ek 27.11.2006, godz. 15:00 – Spotkanie z Pismem Œwiêtym i Katechizmem w salce parafialnej.
Pøíští èíslo MOSTu vyjde 3. prosince 2006. Pøíspìvky mùžete zasílat do 22.11.2006.
most
Ka¿dy pi¹tek spotkanie dzieci i rodziców w kaplicy na Osówkach – modlitwa ró¿añcowa. Serdecznie zapraszamy wszystkich parafian.
ètvrtek, sobotu - ranní polsky, veèerní èesky. 12. Každý ètvrtek od 16.00 a první pátek po ranní mši svaté je výstav Nejsvìtìjší Svátosti Oltáøní. 13. Každý pátek po ranní i veèerní mši svaté je výstav Nejsvìtìjší Svátosti Oltáøní s modlitbo u Ko r unky k Božímu Milosrdenství. První pátek v mìsíci - litanie a zasvìcení Božskému Srdci Ježíšovu. Každý poslední pátek v mìsíci v prùbìhu celého školního roku se modlíme za dìti, mládež, žáky, studenty, katechety, uèitele a vychovatele pøi veèerní adoraci Nejsvìtìjší Svátosti Oltáøní od 16.00 hodin. 14. Mše svatá v Domovì dùchodcù na Sosnì je každý pátek v 15.30. Pùl hodiny pøed zaèátkem mše sva té je možno pøistoupit ke svátosti smíøení. Mše svatá v Nemocnici Sosna je sloužena každou sobotu v 15.30. Pøede mší sv. pøíležitost ke svátosti smíøení. Redakce neruèí za jazykový sled jednotlivých mší sv. Sledujte vývìsku v kostele!
Úmysly apoštolátu modlitby – listopad 2006 Denní modlitba Apoštolátu Nebeský Otèe, kladu pøed tebe celý dnešní den. Pøináším ti v nìm své modlitby, práce, radosti i utrpení ve spojení s Ježíšem Kristem, který ve mši svaté neustále zpøítomòuje obì sebe samého za záchranu svìta. Duch Svatý, který jej vedl, kéž je i mým prùvodcem a vyzbrojí mì silou pro svìdectví o tvé lásce. To vše pøináším jako svou nepatrnou obì spolu s Pannou Marií, Matkou našeho Pána a Matkou Církve, zvláštì na úmysly, které nám pøedkládá Svatý otec a naši biskupové pro tento mìsíc: 1. Úmysl všeobecný: Aby všude na svìtì skonèily všechny formy terorismu. 2. Úmysl misijní: Aby se úsilím vìøících protrhly staré i nové øetìzy bránící vývoji afrického svìtadílu. 3. Úmysl národní: Aby nevyléèitelnì nemocní a umírající opouštìli tento svìt obklopeni láskyplnou péèí a pozorností svých nejbližších.
