WVK-nieuws 1 25e jaargang februari 2012
Aan bier geen gebrek
In dit nummer: 2 4 6 8
Directeur blikt terug én vooruit 10 Drie jubilarissen 12 In ’t kort Groepsdetachering 14 Personeel NTS CombiMetaal Theo en Jeroen van Avezaath, 15 Geslaagden WVK-Facilitair 16 Door de scan: vader en zoon Bieropdracht Verpakkingsafdeling Tonny van der Vleuten
beleid Bedrijfsresultaat bevredigend
WVK haalt bezuinigingsdoelen 2011 WVK-groep maakt moeilijke tijden door. Ten opzichte van het jaar 2010 moet het bedrijf begin 2015 drie miljoen euro bezuinigd hebben. In deze enorme operatie is vorig jaar de eerste stap gezet. De zogenaamde overrealisatie – het aantal arbeidsplaatsen dat WVK-groep uit eigen zak betaalt – is teruggebracht van (gemiddeld) twintig naar tien. De bezuiniging die hiermee gerealiseerd werd én het feit dat de productiviteit aardig op peil bleef, maken dat directeur Lambert van Erp uiteindelijk tevreden terugkijkt op 2011. Maar van al te veel optimisme kan geen sprake zijn, zegt hij. Daarvoor zijn er te veel onzekerheden.
Vorig jaar heeft WVK-groep een eerste stap gezet in een gigantische bezuinigingsoperatie. Die is volgens directeur Lambert van Erp naar tevredenheid verlopen. Maar er is nog een lange weg te gaan.
was het doel het overtal terug te brengen van twintig naar tien. Lambert: “Via natuurlijk verloop hebben we die vermindering exact weten te halen. Een mooie prestatie.” Ook tevreden is de WVK-directeur over het feit dat het bedrijf er, ondanks de verminderde personeelsinzet, in is geslaagd het bedrijfsresultaat op een acceptabel niveau te houden. “We zijn met de nodige zorg aan 2011 begonnen. Er lagen weinig opdrachten. Maar geleidelijk aan is de orderportefeuille voor de meeste activiteiten beter gevuld geraakt, waardoor het ons gelukt is op een plus uit te komen van bijna negen ton.” Overigens zal deze plus de komende jaren volgens hem snel wegsmelten, want de rijkssubsidie gaat nog met enkele miljoenen omlaag.
Lambert van Erp
Van meet af aan was voor directie en bestuur duidelijk waar de door het rijk opgelegde bezuinigingen in de eerste plaats gevonden moesten worden: in de twintig arbeidsplaatsen die WVKgroep in stand houdt, terwijl het bedrijf daarvoor geen subsidie van het rijk ontvangt. Deze dure overrealisatie is niet langer te handhaven, hoe sneu dat ook is voor de Kempische mensen die op deze manier een betaalde baan hadden gevonden. Voor 2011
2
Mensontwikkelbedrijf Er zijn meer punten die maken dat 2011 zo beroerd nog niet was. Die hebben ermee te maken dat WVK-groep steeds beter uit de verf komt als mensontwikkelbedrijf, al gaat het vaak met kleine stapjes. Volgens Lambert van Erp concentreert deze ontwikkeling zich rond twee items: de scholing van medewerkers en de uitplaatsingen. Over het eerste onderwerp zegt hij: “Op de meest uiteenlopende gebieden hebben tientallen medewerkers het afgelopen jaar cursussen gevolgd. Dat heeft hen waardevolle diploma’s en certificaten opgeleverd, bijvoorbeeld rond
taalontwikkeling, catering en schoonmaak. Maar veel meer nog heeft hen dat een gevoel van eigenwaarde opgeleverd – de zekerheid dat ze van betekenis zijn voor onze arbeidsmarkt. Dat zijn essenti-
realisatie wordt teruggebracht van tien naar nul), ook rond de uitplaatsingen ligt er een gigantische opdracht: in de nieuwe Wet werken naar vermogen (Wwnv), die begin 2013 van kracht wordt, zal uiteindelijk nog slechts goed dertig procent van de WVK-medewerkers zijn werkplek vinden binnen de vier muren van het bedrijf en moet de rest op de loonlijst komen van bedrijven en instellingen in de regio. Lambert: “Inderdaad een stevige opgave, maar als we ons even concentreren op de mensen die op de WVK-loonlijst blijven, dan moet een percentage van zestig procent volgens mij haalbaar zijn. Overigens ligt hier voor de gemeenten nog een interessante uitdaging. Zij kunnen Meer WVK-medewerkers zullen een werkplek krijgen bij bedrijven in de regio eraan meehelpen dat de doelstellingen van de nieuwe wet gehaald worden door detacheringsplekële zaken voor mensen die op deze markt een zwakke positie innemen.” ken te creëren. Datzelfde geldt volgens hem voor het integreren Ook wat de uitplaatsingen aangaat, is het van bijstandsgerechtigden. beeld bemoedigend. Het totale aantal externe plaatsingen (inclusief WerkPortaal) Op weg naar nieuwe organisatie groeide weliswaar nauwelijks (van 225 In bestuurlijk opzicht wordt 2012 het jaar waarin WVK-groep naar 228), maar het aandeel detacherinzijn vizier moet gaan richten op verdere samenwerking met gen daarin laat toch een interessante toeISD de Kempen. Lambert: “De colleges van B en W van de vijf name zien, van 165 naar 177. Lambert: Kempengemeenten zijn op dit moment druk doende om uit te “Economisch zijn de tijden somber en zoeken onder welk type organisatie de nieuwe Wet werken naar regelmatig keren gedetacheerden weer vermogen het beste kan worden uitgevoerd. Ongetwijfeld komt terug op het nest, maar niettemin lukt daarbij een nauwere samenwerking tussen WVK-groep en ISD de het toch om steeds meer nieuwe detaKempen aan de orde, want de uitvoeringstaken die in deze wet cheringsplekken te vinden. Dat geeft aan genoemd worden, liggen op dit moment bij beide instellingen.” dat ondernemers in de Kempen met ons In dit licht vindt hij het bemoedigend om te zien dat de eerste in zee willen gaan, maar ook dat steeds aanzetten tot dergelijke samenwerking al van de grond zijn gemeer van onze mensen de flexibiliteit komen. In het gemeentehuis van Bladel, op de plek waar nu nog hebben verworven om aan zo’n detacheUWV Werkplein is ondergebracht, willen WVK en ISD een nieuwe ring te beginnen. Dat stemt me optimissamenwerking aangaan nu het UWV zich binnenkort terugtrekt tisch.” om zijn dienstverlening nagenoeg volledig digitaal te gaan organiseren. Onder de naam Werkplein de Kempen willen WVK en ISD Nieuwe wet één vast aanspreekpunt creëren voor werkgevers in de Kempen, Dat optimisme zal de WVK-directeur de een plek waar vanuit een en dezelfde visie acties worden onkomende tijd ongetwijfeld hard nodig dernomen om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een hebben, want er is nog een lange weg te passende werkplek te bezorgen. Lambert van Erp: “Een aanpak gaan. Niet alleen zal in 2012 het persowaar de Kempische arbeidsmarkt in de toekomst ongetwijfeld de neelsbestand verder krimpen (de overvruchten van zal plukken.”
3
groepsdetachering “Mensen met de juiste instelling, dan slaagt zo’n project.”
WVK actief bij NTS CombiMetaal. NTS CombiMetaal in Bergeijk, dochter van de NTS-Group, legt zich toe op het bewerken, construeren en zo nodig lakken van stalen plaatwerk. Het metaalbedrijf fungeert als toeleverancier voor onder meer de medische en de grafische sector. Toen een van de klanten – handelsonderneming Vogel’s – de wens op tafel legde om een bestaande opdracht te verbreden met ook assemblage, ging NTS CombiMetaal voor dit onderdeel op zoek naar een geschikte partner. Mede op aanraden van een collega-metaalbedrijf werd dat WVK-groep. Dat is een gouden greep geweest, zegt manager Toon van Leeuwen een jaar later. En hij niet alleen: ook de vier vrouwelijke WVK’ers die bij NTS CombiMetaal een werkplek kregen, zijn vol lof over hun detachering. De aanleiding was concreet. Al geruime tijd construeerde NTS CombiMetaal plaatwerk voor Vogel’s. Het betrof met name halffabricaten als basis voor Vogel’s DVD-dock, een hulpmiddel om beeldschermpjes in auto’s te bevestigen. Vorig jaar liet Vogel’s weten dat de opdracht voortaan breder aangepakt moest worden: ook het monteren van de andere (plastic) onderdelen en het inpakken en verzenden moesten voortaan door NTS CombiMetaal gebeuren. Volgens manager Toon van Leeuwen en werkleider Sebastiaan van Daal haalde het weinig uit om daarvoor eigen mensen in te zetten. “Dan kwamen de tarieven veel te hoog te liggen.” Dus moest gezocht worden naar een andere NTS-manager Toon van Leeuwen oplossing. Die kwam in beeld toen Toon van Leeuwen bij toeval een gesprek had met de directie van collega-metaalbedrijf Van den Elsen. Daar had men goeie ervaringen met WVK-detacheringen. Dat was één. Een tweede duwtje was van meer persoonlijke aard, maar daarmee niet minder belangrijk: omdat zijn dochter Dianne bij WVK-groep werkt, had Toon van Leeuwen een paar keer een open dag bezocht. Daar had hij de overtuiging aan overgehouden dat ‘ze daar veel meer in hun mars hebben dan je in eerste instantie vaak denkt’.
4
De instap lag bij de aantrekkelijke tarieven. Maar al gauw ontdekte NTS CombiMetaal dat het detacheren van WVK-medewerkers ook om andere redenen zn voordelen heeft: het vergroot de flexibiliteit in de personeelsinzet én het onderstreept je maatschappelijke betrokkenheid.
Snel eens Eén en één is twee. Een opdrachtgever die voor minimale tarieven extra werk verlangt en een Kempisch sw-bedrijf dat wellicht in staat is tegen die tarieven voldoende kwaliteit te leveren. Op z’n minst de moeite van het onderzoeken waard. En zo kon het gebeuren dat in een mum van tijd WVK-werkleider Riny Busio bij NTS CombiMetaal op de stoep stond. En dat kort daarop - want de partijen waren het snel eens geworden - elke dag een ‘legertje’ WVK-medewerkers naar Bergeijk trok om de aanvullende klus in de Vogels-opdracht te komen uitvoeren. Dat ging, zeker in het begin, niet altijd van een leien dakje. Sebastiaan van Daal die vanuit NTS CombiMetaal belast was met de dagelijkse begeleiding van de gedetacheerden, had eerder nog nooit met sw-medewerkers te maken gehad. Dat was even wennen. Sebastiaan: “In het begin heb ik misschien wat te veel druk op de ketel gezet. Maar al gauw leer je ieders kwaliteiten kennen en dan weet je wat je kunt verwachten. Nu loopt alles gesmeerd. Heel af en toe moet ik bijspringen bij het stickeren van de orders of om de productievolgorde uit te zetten, maar de rest in een piece of cake.” Uiteindelijk draait het daarbij maar om één ding, zegt
hij. “Vertrouwen schenken.” Ook voor WVKwerkleider Riny Busio vereiste de beginsituatie het nodige strategisch inzicht: welke medewerkers kunnen dit werk fysiek aan en hebben het in zich om als één team samen te werken? De zoektocht naar de ideale groep ging met wat vallen en opstaan, maar na enige tijd kwam er een viertal medewerkers ‘uit Werkleider Sebastiaan van Daal te midden de bus’ die het privan de vier WVK-gedetacheerden (v.l.n.r.) Gosia van Limpt, Marijke Mellenberg, Priscilla ma met elkaar kunvan Antwerpen en Anja van Loon. nen vinden en die het assemblagewerk volledig in de vingers hebben: Priscilla van Antwerpen, Anja van Loon, Marijke Mellenberg en Gosia van Limpt. Riny Busio: “Met deze groep, die overigens in de drukke Sinterklaastijd een poosje aangevuld geweest is met nog vier andere medewerkers, was er al gauw een klik met de rest van het bedrijf.” En dat is volgens Riny van groot belang. “Want als je beschikt over mensen met de juiste instelling, kan zo’n project eigenlijk niet mislukken.”
Gosia met dozen van Vogel’s
Priscilla van Antwerpen
Blij met de stap die gezet is Dat is dan ook absoluut niet gebeurd, vinden de vier dames in grote eensgezindheid. Alle vier zijn ze blij dat ze de detacheringsstap gezet hebben, al gold ook voor hen dat de ‘arbeidsvreugde’ niet zomaar is komen aanwaaien. Priscilla: “Ik ben een echt buitenmens, heb jarenlang bij WVK in het groen gewerkt. Het zal je dan niet verbazen dat ik er moeite mee had om hier binnen aan de slag te gaan. Maar nu bevalt het prima. Ik kan van werk wisselen als de montage te zwaar wordt vanwege mijn tennisarm. En ook kan ik steeds bij Sebastiaan aankloppen als ik vragen heb.”
Anja: “Ik heb sowieso moeite met veranderingen, dus die overstap naar Bergeijk hoefde voor mij niet zo nodig. Maar doordat we er als groep naartoe gingen, werd het voor mij makkelijker. En nu ben ik er heel tevreden mee. Fijne mensen om mee samen te werken en bovendien is het hier veel rustiger. Ik houd niet van een schreeuwerige werkomgeving.” Gosia: “Je moet hier best stevig doorwerken, maar dat vind ik fijner dan stilzitten. De mensen van NTS zijn heel aardig en daardoor voel ik me meer NTS-medewerker dan WVK-medewerker. Om een of andere reden vind ik dat toch prettiger. En wat voor mij als alleenstaande moeder ook zo fijn is: ik kan hier flexibel met mijn werktijden omspringen. Tussendoor een keertje met de kinderen naar de tandarts is geen probleem.” Marijke: “Mij bevalt het werk hier goed. In de eerste plaats omdat ik montage leuker vind dan poetswerk, maar ook omdat ze bij NTS rekening houden met je persoonlijke omstandigheden. Ik heb dat gemerkt toen in december mijn man overleed.” Wederzijds De tevredenheid is wederzijds. Ook Toon van Leeuwen (manager operations) en Sebastiaan van Daal (meewerkend voorman) van NTS CombiMetaal zijn blij dat het lijntje met WVK-groep gelegd is. Daardoor konden ze een opdracht in huis houden die anders wellicht was komen te vervallen. Sebastiaan: “En dat maakt het de moeite waard. Je moet er in het begin wat extra tijd in investeren, maar uiteindelijk is het lonend.” En wat Toon van Leeuwen betreft is er nog meer aan de hand dan alleen dit bedrijfseconomische aspect. In de eerste plaats is dat de flexibiliteit in de personeelsinzet. “Het gemak waarmee WVK mensen kan inzetten, maakt het voor ons mogelijk om snel te schakelen.” En dan is er nog het sociale aspect. Toon: “Natuurlijk is de basis bedrijfseconomisch, je wilt een goed resultaat halen. Maar als je tegelijkertijd maatschappelijk iets kunt betekenen voor mensen met een beperking, mag je zo’n kans niet laten lopen.” Wat de NTS-manager betreft is de conclusie dan ook helder: “Zolang Vogel’s dit assemblagewerk bij ons neerlegt, blijft onze detacheringsrelatie met WVK overeind.”
5
familieverband “WVK heeft ons veel goeds gebracht.”
Zo vader, zo zoon: Theo en Jeroen van Avezaath Achteraf is Theo van Avezaath blij dat hij WVK-groep al zo goed kende. Al meer dan twintig jaar had hij zich voor het bedrijf ingezet - als medewerker bouwbedrijf, als gedetacheerde bij diverse Kempische bedrijven en als lid van de ondernemingsraad. Dankzij de contacten die hij hieraan overhield werd hij er tijdig op gewezen dat ook zijn zoon Jeroen een baan zou moeten kunnen krijgen bij WVK-groep. Vanwege zijn verstandelijke beperking hoorde die immers tot de doelgroep. Zo kon het gebeuren dat nu zowel vader als zoon bij WVK op de loonlijst staat. Vooral voor Theo, die dit jaar zijn zilveren jubileum viert, is dat een prettig idee. “Als je de zorg hebt over een kind met beperkingen, ben je graag op korte afstand.”
Zoon Jeroen en vader Theo
Theo van Avezaath (53) is een Wsw’er van ‘de oude stempel’. Toen hij zijn baan als huisschilder in het vrije bedrijf als gevolg van een nekhernia niet langer kon uitvoeren, kreeg hij vrijwel meteen een gesubsidieerde baan in de sw. Dat ging toen nog zo. Theo kwam als schilder te werken in de WVK-bouwploeg onder leiding van Henk Peeters. Na zeven jaar werd hij gedetacheerd als onderhoudsschilder bij recreatieparken in de Kempen, eerst vijf jaar bij de Kempervennen in Westerhoven, daarna zeven jaar bij het Vennenbos in Hapert. Vooral op deze laatste plek had Theo het erg naar zijn zin, maar een reorganisatie dwong hem naar iets anders uit te zien. Dat werd een baan als schilder van decoratiepanelen bij Oogenlust in Veldhoven, waar hij twee jaar bleef. Vervolgens maakte Theo de overstap naar het Eerselse groenteam, een plek van waaruit hij enkele kortlopende deeltijd-
6
detacheringen vervulde, als conciërge en als sporthalbeheerder. Afgelopen december was er voor Theo weer een volledige detachering beschikbaar. Hij werd ondergebracht bij de gemeente Eersel waar hij dagelijks toezichthouder werd voor het ‘grijs en groen’ van het kerkdorp Duizel: hier en daar wat keien leggen, een boom snoeien of een putdeksel verleggen. Theo: “Dat bevalt me prima en welk werk ik moet doen, maakt me niet zo veel uit. Ze kunnen me overal voor inschakelen. Laatst werd ik gevraagd om op vrijdagmiddag de sporthal te komen poetsen. Daar draai ik mijn hand niet voor om.” Wel vond hij het bijzonder prettig dat hij bij WVK steeds detacheringsfuncties kreeg, aldus Theo van Avezaath. “Dat biedt je veel meer mogelijkheden om je vleugels uit te slaan en om zelfstandig te werken. Je kunt zelf bekijken hoe je je werk aanpakt en daardoor raak je er meer bij betrokken.” Ondernemingsraad Ook op een andere manier raakte Theo nauw betrokken bij zijn werk voor WVKgroep. Gedurende zestien jaar maakte hij deel uit van de ondernemingsraad - tot er drie jaar geleden een andere OR-wind ging waaien. Theo: “Van dat lidmaatschap van de OR heb ik veel geleerd. Je krijgt oog voor de dingen die in dit bedrijf van belang zijn. Ik sluit niet uit dat mijn opstelling soms wat soft is geweest, maar door onze goede verstandhouding met de directie hebben we voor de medewerkers heel wat weten te bereiken. Ik betwijfel of je dat ook voor elkaar krijgt met een OR die kiest voor de ramkoers.” Ook voor zijn gezin (echtgenote Hennie, zoon Jeroen, dochter Linda) heeft Theo altijd een vergelijkbare zorg en betrokkenheid aan de dag gelegd. Vooral voor zoon Jeroen, die vanwege zijn verstandelijke
Theo
Jeroen
Leeftijd Woonplaats Bij WVK sinds Afdeling Werkleiding Hobby’s
53 Steensel 1987 Detacheringen (groenwerker bij gemeente Eersel) Sjaak van Aken kweek van kanarievogels
24 Bladel 2009 Test en Training
beperking in een kwetsbare positie verkeert, wilde Theo een beschermde omgeving creëren. Jeroen (24) had op de Prins Willem Alexanderschool in Veldhoven speciaal onderwijs gevolgd, en was daarna via stages bij Er-
Tiny Meulenbroeks schilderen, tv-kijken
de meest voorkomende werkzaamheden. De laatste tijd is hij vaak bezig met het plakken van stickers op enorme drieliterflessen bier van Corsendonk. Fijne afdeling Jeroen: “Ik voel me hier goed thuis. Er is een goeie sfeer op de afdeling, waar regelmatig grappen worden gemaakt. En Tiny is een fijne werkleider. Als er op het werk dingen veranderen, bereidt hij me daar op voor. Dat is heel belangrijk, want als ik niet genoeg structuur heb, kan ik het allemaal niet meer overzien en word ik onzeker.” Al met al is hij erg blij dat ‘ze’ deze baan voor hem geregeld hebben, zegt Jeroen. Ook vindt hij het fijn dat hij sinds kort zelfstandig woont. In april 2011 kreeg hij woonruimte in het woonbegeleidingscentrum aan de Doollandweg in Bladel, waar nog een twintigtal anderen met een beperking wonen. Theo: “Dat gaat goed. Jeroen heeft nu een doel in zijn leven gekregen. Hij stapt ’s morgens op de fiets en weet z’n dag nuttig te vullen.”
Theo in het groen
gon Eindhoven en WVK-groep in Bladel ‘al snuffelend’ op zoek gegaan naar mogelijkheden om straks aan werk te komen. Jeroen: “Toen al had ik ontdekt dat ik liever bij WVK dan bij Ergon wilde werken. Hier is het allemaal wat gemoedelijker.” Toch kon Jeroen niet rechtstreeks doorstromen van het speciaal onderwijs naar WVK-groep. Eerst kreeg hij nog gedurende twee jaar een leerwerktraject aangeboden bij BV Kempenplus. Maar dankzij inspanningen van zijn vader en van WVK-directeur Lambert van Erp lukte het nog net op tijd op Jeroen geïndiceerd te krijgen voor een sw-baan. En zo vond Theo’s zoon een werkplek op de afdeling Test en Training bij Tiny Meulenbroeks; eerst voor vijf dagen per week, maar toen dat te zwaar bleek te zijn voor vier dagen per week. Het stickeren van sigarendoosjes, het nieten van doosjes en het controleren van stickers van Ergonomique zijn voor Jeroen
Jeroen bezig met het stickeren van bierflessen van Corsendonck
Jeroen: “Maar ik moest in het begin wel even wennen. De regels waren net wat anders dan ik thuis gewend was. Maar nu gaat het goed. Het liefste zit ik alleen op mijn kamer, dan word ik niet afgeleid en kan ik naar mijn eigen tv-programma kijken.” Verder gaar Jeroen om de twee weken een avond naar de Donksbergen in Duizel waar hij een cursus tekenen en schilderen volgt.
7
industrieel Omzetverhoging dankzij vouwapparaat
Afdeling Verpakkingen druk doende met rosébier Een opdracht van brouwerijconcern InBev maakt dat zo’n 25 medewerkers van de afdeling Verpakkingen al wekenlang flink te werken hebben. Dagelijks zijn ze druk in de weer met flesjes rosébier van Hoegaerden. Die moeten uit kratten worden gehaald en met behulp van een draagkarton worden geclusterd tot een zogenaamd sixpack. Alles wijst erop dat de opdracht een langlopend karakter krijgt. Een verheugende ontwikkeling in economisch moeilijke tijden.
Productielijn voor het clusteren van bierflesjes
De wat oudere WVK-medewerkers weten het zich ongetwijfeld nog te herinneren: haast dagelijks arriveerden vrachtwagens van de Dommelsch Brouwerij bij de vestiging Raambrug om er duizenden en duizenden flesjes bier af te leveren. Door medewerkers van de afdeling Verpakkingen werden die van een actieverpakking voorzien. Tot in de jaren negentig bleef de zakelijke relatie tussen Dommelsch en (preferred supplier!) WVK-groep bestaan. Daarna kwam er een eind aan: WVK kon niet langer concurreren met verpakkingsbedrijfjes die goedkope Oost-Europese werknemers inzetten. Maar tijden veranderen. Het faillissement van een verpakkingsbedrijf in Dongen
8
had voor InBev (het concern waar de Dommelsch Brouwerij in is ondergebracht) tot gevolg dat snel een vervanger moest worden gevonden. Zo kon het gebeuren dat WVK-groep vlak voor Kerst gevraagd werd InBev uit de nood te helpen door een paar vrachtwagens ‘weg te werken’. Dat hield in dat van elk krat met 24 flesjes Hoegaerden rosébier vier (in karton gevatte) sixpacks moesten worden gemaakt, bestemd voor de Nederlandse supermarkten. Relatie bestendigen WVK-Verpakkingen slaagde met glans voor het proefproject en dat maakte de weg vrij om te bezien of de hernieuwde relatie bestendigd kon worden. InBev bood WVK-groep de mogelijkheden mee te dingen in een drietal offertetrajecten. Die zijn voor WVK-groep overigens niet allemaal even interessant omdat het soms (nagenoeg) uitsluitend sjouwwerk betreft en dat is te belastend voor onze mensen. Maar met de huidige opdracht wil WVKVerpakkingen graag doorgaan, omdat maar liefst 25 medewerkers er op dit mo-
Het vouwen van de kartonnetjes met een speciaal apparaatje
ment passend werk in gevonden hebben. Bovendien is de afdeling er intussen in geslaagd een efficiënte productielijn op te zetten. Voor een belangrijk deel is dat te danken aan Arjan Vermeulen van de Technische Dienst. Hij ontwierp een aantal roestvrijstalen apparaatjes waarmee een van de meest tijdrovende werkzaamheden – het vouwen van platte kartonnetjes tot een houdertje om de flesjes in te zetten – zeker vier keer zo snel verloopt. De besprekingen die op dit moment lopen bij InBev wijzen er volgens Nico Engwerda (productieleider industrie) en Otto Schalken (coördinator bedrijfsbureau) op dat de verpakkingsopdracht zal worden gecontinueerd. Beiden zijn daar blij mee, want ook in tijden dat meer medewerkers moeten uitstromen, kan het industriële werk voor de ‘thuisblijvers’ niet veronachtzaamd worden. Bijeenbrengen van gevouwen kartonnetjes
Volop drukte aan de productielijn
9
jubilarissen Jaantje Corstiaans, Jan Totté en Frans Vosters
Drie jubilarissen met 40-jarig dienstverband De eerste weken van 2012 hadden voor drie WVK-medewerkers een bijzondere gebeurtenis in petto: een feestelijke bijeenkomst waarin hun 40-jarig dienstverband werd gevierd. Voor Jaantje Corstiaans was dat op 17 januari, voor Jan Totté op 6 februari en voor Frans Vosters op 3 januari. Een terugblik op de loopbaan van het drietal. Jaantje Corstiaans “Ik geniet nog elke dag van jouw aanwezigheid.” En: “Ik durf te stellen dat je een van de trouwste medewerkers van WVK-groep bent.” Zomaar twee zinnetjes uit de toespraak van Tiny Meulenbroeks in de kantine van de Raambrug, waar op 17 januari het 40-jarig dienstverband van Jaantje Corstiaans (61) werd gevierd. De zinnen illustreren hoe de medewerkster van de Begeleidingsafdeling door collega’s breed gewaardeerd wordt: ze toont niet alleen veel inzet, bovenal is ze iemand met een opgeruimd gemoed die bijdraagt aan een prettige sfeer op de afdeling. Jaantje kwam op 13 november 1950 ter wereld in een boerengezin in Casteren. Na de kleuterschool bezocht ze tot haar twintigste dagelijks met de bus de Michaelschool in Tilburg, een school voor speciaal onderwijs. Na een proefperiode van ruim een maand kreeg ze op 17 januari 1972 een aanstelling bij WVK-groep. Ze zou er steeds in de ‘binnendienst’ blijven werken, eerst in de Hallenstraat en later op de Raambrug. Piet Fiers, Fons Daniëls en (vanaf 2004) Tiny Meulenbroeks waren haar werkleiders. Onder hun leiding verrichte Jaantje de meest uiteenlopende werkzaamheden, zoals het poetsen en verpakken van spiegels, het monteren van contactdozen, het verpakken van speelgoed, het stickeren van producten en de montage van tv-standaards. Tegenwoordig is Jaantje vaak in de weer met mosterdpotjes, die ze van een juten sierkapje voorziet. Ze heeft het bij WVK-groep altijd erg naar haar zin gehad, zegt ze. “Er zijn wel dingen die ik minder graag doe, zoals plakwerk, maar toch ging ik in nooit met tegenzin naar het werk. Wel is het fijn dat ik nog maar drie dagen per week werk. Vijf dagen zou echt te zwaar zijn. Nu al val ik soms zomaar in slaap.” Zoals het nu gaat is het volgens Jaantje geen probleem om het nog vier jaar vol te houden. “En dan ga ik lekker met pensioen.” Ook privé doet ze het wat rustiger aan. Tot enkele jaren geleden was al haar vrije tijd gevuld met activiteiten als ontmoetingsavonden (in De Hoeksteen), cursussen (Nederlands en Dop je eigen boontjes) en sport (zwemmen). Haar vader bracht haar overal naartoe. Na diens overlijden is dit allemaal wat minder geworden en blijft Jaantje het liefste in haar huisje in Hapert. Daar woont ze, onder begeleiding, sinds het overlijden van haar moeder vijftien jaar geleden. Cees Teunissen en Hans Geboers zijn er haar huisgenoten. Jaantje: “Meestal kijk ik ‘s avonds tv. Programma’s als Lingo, Man bijt hond en That’s the question vind ik
10
Drie collega’s vierden onlangs hun 40-jarig dienstverband: Jaantje Corstiaans, Jan Totté en Frans Vosters. WVK-groep is van veel betekenis geweest, zeggen ze. Dat kan ook nauwelijks anders na zoveel jaren. leuk.” Wel gaat ze nog steeds elke week in Eersel zwemmen, al 41 jaar. Jaantje: “Toch is het werk altijd belangrijker geweest, vooral door de steun die ik steeds kreeg
Jaantje Corstiaans
van de werkleiders. Ook Tiny staat altijd voor me klaar. Hij heeft meteen in de gaten wanneer ik me verdrietig voel en helpt me dan om weer goeie zin te krijgen.” Jan Totté Jan Totté uit Eersel werkt op de afdeling Montage bij werkleider Rob Brants. Hij vierde op 6 februari zijn 40-jarig dienstverband samen met familie, vrienden en
collega’s. Jan werd 61 jaar geleden geboren aan de Kerkstraat in Eersel waar hij deel uitmaakte van een gezin van elf kinderen. Als kind woonde hij eerst in het plaatselijke St. Jozefklooster en op 14-jarige leeftijd verhuisde hij naar Huize Assisië in Udenhout. Van daaruit kreeg hij een werkplek op de sociale werkplaats in Boxtel, waar hij tot 15 oktober 1975 bleef. Op die datum werd Jan overgeplaatst naar het sw-bedrijf in Waalwijk waar hij op de afdeling Ledermontage kwam te werken. Toen er na een paar jaar een plaats vrijkwam in het woonbegeleidingscentrum in Bergeijk, koos Jan ervoor dichter bij zijn familie te gaan wonen, met als gevolg dat hij bij WVK-groep in dienst kwam. Hier kreeg hij Piet Fiers en later Fons Daniëls als werkleider. Jan werd ingezet voor zowat alle werkzaamheden van de MontageJan Totté afdeling, zoals het vergaren van stalen en het vervaardigen van kartonnen mallen. De laatste tijd is hij vooral actief met het inpakken van tv-standaards voor handelsonderneming Vogels’. In al deze jaren is Jan zo’n beetje op dezelfde plek blijven zitten. Eén keer werd hem gevraagd om in het groen te komen werken, maar toen Jan hoorde dat je dan in de winter ‘verrekte erremoei’ lijdt, zag hij daar toch maar van af. Jan reist elke dag met het busje op en neer tussen Eersel, waar hij in een woonbegeleidingscentrum woont, en Bladel. Hij hoopt daar nog vier jaar mee door te kunnen gaan, want hij wil graag tot zijn 65ste blijven werken. “Ik heb het hier goed naar mijn zin, dus waarom zou ik eerder stoppen?’ Frans Vosters Op 3 januari 1972 kwam Frans Vosters bij WVK-groep in dienst. Hij was toen pas zestien jaar oud, maar zou negen dagen later zeventien worden. In die tijd was er nog geen Kempische groenvoorziening, alleen in Bergeijk werden gemeentelijk Wswplantsoenarbeiders ingezet. Daar kwam Frans dan ook terecht, want voor de plaatsingscommissie stond van meet af vast dat deze jongeman niet in de werkplaats maar op de buitenobjecten thuishoorde. Dat hoeft niet te verbazen: al van jongs af had Frans thuis meegeholpen op de boerderij van zijn vader in Reusel. In Bladel bezocht hij (tot 1971) de Petrusschool. Nadat ook de andere Kempengemeenten een eigen Groenvoorziening hadden gekregen, maakte Frans in 1974 de overstap naar het groenteam van Bladel, en een jaar of zes daarna naar dat van Reusel. Daar kreeg hij (naast zijn werk in het plantsoen) de functie van
Frans Vosters tussen zijn hobbyrunderen (archiefopname van twaalf jaar geleden)
tractorchauffeur en werd hij verantwoordelijk voor het transport van materialen voor de groenploeg en van snoei- en groenafval voor de vuilstort. Ook het spuiten met de quad en het maaien van gazons hoort tot het takenpakket van Frans Vosters. Tijdens beoordelingsgesprekken bleek telkens weer dat Frans zijn werk uitstekend uitvoert, ondanks het feit dat zijn gezondheid hem af en toe in de steek laat. Daardoor liet ook het jubileumfeest even op zich wachten. In zijn vrije tijd is Frans nog sterk verbonden met het boerenleven. Bij zijn woonhuis aan de Turnhoutseweg heeft hij ruim twee hectare grond waar hij samen met zijn vrouw Marianne de zorg heeft over een complete hobbyboerderij met schapen, geiten, honden, konijnen, varkens en een tiental vleesrunderen. Vooral deze laatste dieren (in hoofdzaak van het Limousineras) zijn zijn grote trots.
11
in ’t kort Mooie opbrengst Vol trots trok Ben Hendrikx, medewerker van de afdeling Montage, op zaterdag 24 december naar Leiden. Bij het Glazen Huis in deze stad overhandigde hij het fikse geldbedrag van f 1.445,30 dat hij in de dagen daarvoor bijeen had weten te brengen voor de actie Serious Request. Ben had dat voor elkaar gekregen door bij WVK-groep peperkoeken te verkopen en door in Reusel-De Mierden een huis-aan-huiscollecte te houden. Het geld, dat bestemd is voor moeders in oorlogssituaties, werd door Ben in de vorm van een cheque overhandigd aan de drie dj’s van Radio 3FM die de actie Serious Request dit keer coördineerden: Timur Perlin, Gerard Ekdom en Coen Swijnenberg.
Eindejaarspuzzel Een makkie. Een ander oordeel over de eindejaarspuzzel in het decembernummer 2011 van WVKNieuws lijkt welhaast niet mogelijk. De opdracht om aan de hand van foto’s van ANWB-richtingaanwijzers te bepalen in welk Kempisch kerkdorp zich deze informatiepalen zich bevonden, leverde voor de inzenders nauwelijks problemen op. Van de vijftien inzendingen waren er twaalf foutloos. Vanwege deze uitslag besloot de jury de oorspronkelijke regel ‘onder de goede inzendingen worden drie cadeaubonnen van 50 euro verloot’ aan te passen en alle juiste inzendingen te belonen met een cadeaubon van
12,50 euro. De prijzen gingen naar Jan van Roij, Riek van den Boomen, Huub Knapen, Elle van Beers, Suzanne van Limpt, Harrie Swaanen, Jan van Riet, Trudie Lepelaars, Fred van de Huygevoort, Gitta Hoogeveen, Walter van Grotel en Dirk Verberne. Dit was de juiste uitslag: 1. Reusel, 2. Steensel, 3. Duizel, 4. Netersel, 5. Bergeijk ’t Loo, 6. Knegsel, 7. Luijksgestel, 8. Lage Mierde, 9. Eersel, 10. Casteren, 11. Hoogeloon, 12. Bergeijk ’t Hof, 13. Hulsel, 14. Wintelre, 15. Hapert, 16. Westerhoven, 17. Bladel, 18. Weebosch, 19. Vessem, 20. Riethoven, 21. Hooge Mierde.
Cursus Nederlands Door de economische crisis is het voor mensen aan de onderkant van de arbeidsmarkt vandaag de dag niet eenvoudig een baan te vinden. Wanneer werkzoekenden daarnaast ook nog te maken hebben met een taalprobleem worden hun kansen alleen maar kleiner. Om deze achterstand zo veel mogelijk te voorkomen biedt ISD de Kempen aan allochtonen in de regio een cursus Nederlands aan. Een vijftiental mensen uit onder meer Iran, Somalië en Mongolië heeft deze cursus de voorbije maanden gevolgd in de WVK-vestiging Raambrug.
Schade werf Bergeijk Nog maar net had de werf van het groenteam Bergeijk een nieuw onderkomen gekregen op bedrijventerrein De Waterlaat, of het pand werd getroffen door een vervelend accident. Een auto met aanhanger die geladen was met kozijnen boorde zich op zondag
12
8 januari in de voordeur en –gevel van de werf. De chauffeur had de macht over het stuur verloren. Schade aan het pand: ruim tienduizend euro. Doordat de chauffeur het incident netjes meldde, kon het herstel kort nadien ter hand worden genomen.
Themadag / Opening pand Hallenstraat Voor het eerst werd in november 2010 door WVKgroep een speciale themadag gehouden voor de gemeentebesturen van de vier Kempengemeenten. Bij die gelegenheid werd ook het Bronzen Venster uitgereikt, een tweejaarlijkse stimuleringsprijs voor een Kempische ondernemer die zich op bijzondere wijze inzet voor de positie van werknemers met een beperking. Die prijs ging in 2010 naar directeur Cor van de Ven van Vencomatic. Ook dit jaar wordt de prijs uitgereikt. Dat gebeurt op de themadag die gehouden wordt op woensdag 7 november. Deze dag zal niet alleen toegankelijk zijn voor vertegenwoordigers van de gemeenten, maar ook voor Kempische ondernemers waar WVK-groep contacten mee onderhoudt.
Start Foundation WVK-groep onderzoekt de mogelijkheid om in de nabije toekomst nauwer samen te werken met Start Foundation. Dit vanuit de verwachting dat zo’n samenwerking voor beide organisaties voordelen oplevert: eigen doelstellingen richting bedrijfsleven zullen makkelijker gerealiseerd kunnen worden. Start Foundation is een sociale investeerder die bedrijven een aantrekkelijke financiering biedt als deze bij hun personeelsinzet gebruikmaken van mensen met een beperking. Start Foundation verstrekt kredieten aan bedrijven met het doel arbeidsplaatsen voor mensen met een afstand tot de arbeids-
Blindengeleidehond vertelt Wie (bijna) blind is loopt dagelijks tegen heel wat praktische problemen aan. Snel even een brief posten of een boodschap doen, zit er niet in. Nicolle van Laarhoven – van de Velde uit Tilburg weet dat uit eigen ervaring. Gelukkig heeft ze een trouwe hulp: Ygor, haar blindengeleidehond. Nu heeft Nicolle een boekje uitgebracht met komische korte verhalen over Ygor. En het mooie daarbij is dat ze daarbij Ygor aan het woord laat. Hij is de ik-figuur die alle avonturen Cursus flora en fauna In het instructielokaal van het WVK-pand Hallenstraat 10 is onlangs de cursus Flora en fauna afgesloten. Een dertigtal groenmedewerkers werd ‘bijgespijkerd’ over de inhoud van de Flora- en Faunawet die in 2010 van kracht is geworden, en over de betekenis van deze wet voor het dagelijks werk in het groen. De wet verplicht groenwerkers om met een vaste gedragscode te werken. Alleen wie over deze gedragscode beschikt, mag (zonder ontheffing) bepaalde werkzaamheden uitvoeren. Voorschriften kunnen bijvoorbeeld betrekking hebben op de vraag hoe te handelen als in een heg een vogel broedt.
Hij wordt gehouden in de nieuwe vestiging van WVKgroep aan de Hallenstraat 10. Tijdens deze dag zal ook de officiële handeling plaatsvinden waarmee het pand Hallenstraat 10 geopend wordt.
markt te behouden of te creëren. In de praktijk kan dat betekenen dat een ondernemer dankzij de financiering van Start Foundation een productielijn kan opzetten die anders niet mogelijk was geweest, bijvoorbeeld als gevolg van een terughoudende opstelling van de reguliere banken. Voorwaarde is dan wel dat zo’n productielijn door (ook) duurzaam bemand wordt door medewerkers met een beperking. In zo’n constructie snijdt het mes aan twee kanten: uitbreidingsmogelijkheden voor de ondernemer en werkgelegenheid voor de sociale werkvoorziening.
beleeft en daar grappig over vertelt. Zo krijgt de lezer op een heel originele manier een beeld van wat het betekent visueel gehandicapt te zijn. Bijvoorbeeld wanneer Ygor een konijntje ziet en dan even vergeet dat hij blindengeleidehond is … ‘Ik, Ygor de blindengeleidehond’ kost f 9,95 en is te verkrijgen via www.ik-Yogor.nl
Vorst De vorstperiode in de eerste weken van februari betekende voor heel wat groenwerkers dat het werk stil kwam te liggen. Ook bleek dat zo’n vorstperiode uitermate geschikt is voor het opnemen door medewerkers van hun flexdagen, vrije dagen die op aangeven van de manager (Mourits Bartholomeus) worden vastgesteld. Van die mogelijkheid werd dan ook ruimschoots gebruikgemaakt.
13
personeel Nieuwe collega’s Piet Daemen Roy Groenen Paula van Hooff Peter Keijerts Angelina Rombautsvan Oorschot Hilleke van Uijtregt Wouter Blom Mike Bal Hans Dijs Chaimae Douimi Brechje Kox Bart Mentink Joey van Tilburg Hubért van de Westerlo
1 januari 2012 1 januari 2012 1 januari 2012 1 januari 2012
Groenvoorziening Groenvoorziening Detacheringen Las-/metaalafdeling
1 januari 2012 1 januari 2012 4 januari 2012 31 januari 2012 31 januari 2012 31 januari 2012 31 januari 2012 31 januari 2012 31 januari 2012 31 januari 2012
WerkPortaal WerkPortaal WerkPortaal Detacheringen WerkPortaal WerkPortaal Kantine Raambrug Detacheringen Groenvoorziening Groenvoorziening
Zilveren jubilaris Tonnie de Kort, plantsoenmedewerker in het Groenteam Bladel, was op 1 januari j.l. 25 jaar in dienst van de sociale werkvoorziening, eerst bij Diamant-groep in Tilburg en vanaf september 2003 bij WVK-groep. Tonnie werd 47 jaar geleden geboren in Tilburg. Daar kreeg hij op 1 januari 1987 een baan als medewerker van Diamant-groep. Hij werkte er op verschillende afdelingen, zat ook nog een poosje op de dierenambulance, maar kwam uiteindelijk in de groenvoorzie-
Medewerkers uit dienst Met ingang van 1 mei 2012 verlaat Hans Franken WVK-groep. Hans werkte al verscheidene jaren op het bedrijfsbureau waar hij zich toelegde op de werkvoorbereiding van de afdeling Grafische Afwerking. Jeanne van der Velden, al vele jaren werkzaam in de kantine van de vestiging Raambrug, gaat WVK-groep op 29 maart 2012 verlaten.
Theo van den Oetelaar overleden Samen met naaste familieleden en vrienden hebben collega’s van WVK-groep op vrijdag 20 januari in crematorium Rijtackers in Eindhoven afscheid genomen van Theo van den Oetelaar. Theo overleed op 15 januari na een kortstondige ziekte in zijn woonplaats Knegsel. Hij was pas zestig jaar oud. Theo was ruim Theo van den Oetelaar 24 jaar bij WVK-groep in dienst. Hij was een poosje chauffeur, maar werkte vooral – via een detachering – als conciërge op een aantal basisscholen in de regio. Als laatste was hij, vanaf maart 2010, verbonden aan de St. Jacobusschool in Eersel. Theo oogstte als conciërge veel waardering voor de nauwgezette en betrokken manier waarop hij zijn werk uitvoerde. Steeds stond hij voor iedereen klaar. Zijn overlijden is een oprecht gemis voor zijn naaste collega’s, maar vooral voor zijn vrouw Corry, zijn kinderen Werner en Renske en zijn kleinkinderen Tijs en Bregje is het verdriet groot. Wij wensen hen veel kracht om dit verlies te kunnen dragen.
14
Tonnie de Kort ontvangt felicitaties van manager Mourits Bartholomeus
ning terecht. Hij woonde in die tijd in een woongroep onder begeleiding van Amarant. Later kon hij zelfstandig gaan wonen en kreeg hij een huisje in Bladel toegewezen. Dat was voor Tonnie reden om ook met zijn werk te switchen: hij ruilde Diamant-groep in voor WVK-groep. Hier maakt hij al bijna tien jaar deel uit van het groenteam Bladel. Het 25-jarig dienstverband van Tonnie was de eerste jubileumviering die plaatsvond in de nieuwe WVK-vestiging aan de Hallenstraat.
facilitair Tien gediplomeerden voor schoonmaak en catering
WVK-Facilitair versterkt met vakmensen Het gaat goed met WVK-Facilitair. Steeds meer bedrijven en instellingen weten de nieuwe WVK-dienst te vinden en brengen er hun schoonmaakwerk of kantinebeheer onder. Coördinator René Kersten is dan ook voortdurend op zoek naar WVK-collega’s die voor WVK-Facilitair willen komen werken. Dat lukt uitstekend. Voor de tweede keer sloot een groep medewerkers een schoonmaak- of cateringcursus af. Ze staan klaar om hun facilitaire vakmanschap aan te bieden. Een derde cursus is gepland.
De tien geslaagden geflankeerd door Mark Verstegen en Fred Visschers
Het verhaal is al vaak verteld: WVK-medewerkers hebben in de toekomst hun werkplek steeds vaker buiten het WVK-gebouw. Volgens de nieuwe Wet werken naar vermogen (Wwnv) die volgend jaar van kracht wordt, moeten mensen met een beperking zo veel mogelijk worden ondergebracht bij bedrijven in de regio, dat is beter is voor hun maatschappelijke integratie. Daarom is WVK-groep voortdurend op zoek naar mogelijkheden om meer medewerkers onder te brengen in een detachering. Aan werkgevers blijft het bedrijf dan ook aanhoudend de boodschap verkondigen dat voor tal van werkzaamheden WVK-medewerkers uitermate geschikt zijn. Dit gebeurt onder meer door een advertentiecampagne in De Kempenaer en door gerichte bedrijfsbezoeken vanuit het WVK DetaTeam. Diensten op locatie Maar ook op een andere manier heeft WVK-groep de van-binnennaar-buitendoelstelling vorm gegeven, namelijk door de oprichting van WVK-Facilitair. Deze nieuwe bedrijfspoot biedt diensten aan die door bedrijven en instellingen kunnen worden ingehuurd en die op locatie kunnen worden uitgevoerd, zoals schoonmaakwerk en catering/kantinebeheer. Omdat het werkzaamheden betreft die eerder niet door WVK-groep werden uitgevoerd, was het nodig voor de nieuwe diensten adequate opleidingen in huis te halen; opleidingen waarmee je vakbekwame mensen ‘in de markt’ kunt zetten. Inmiddels is gebleken dat deze formule uitstekend werkt. Kem-
pische gemeenten en bedrijven wisten WVK-Facilitair al gauw te vinden voor het poetsen van de (kantoor)ruimtes, het rondbrengen van de koffie of het serveren van de maaltijden. En het mooie is: samen met de toegenomen belangstelling van de kant van de opdrachtgevers, groeit ook bij WVK-medewerkers het enthousiasme. Steeds meer collega’s zien dat ‘de stap naar buiten’ via WVK-Facilitair aantrekkelijke kanten heeft: een afwisselender werkomgeving met doorgaans meer mogelijkheden om zelf het werk te organiseren. En zo meldden gaandeweg steeds meer WVK-medewerkers zich aan voor de cursussen Schoonmaak en Catering die gegeven worden door het bureau PTC (Polstra Trainingen en Coaching) samen met onderwijspartner Helicon. Het zijn cursussen waar in 24 dagdelen twaalf thema’s aan de orde komen. Deels hebben die betrekking op algemene werknemersvaardigheden, deels op vakonderwerpen zoals het schoonhouden van sanitair. De cursussen leiden op tot een officieel AKA-diploma (arbeidsmarktgekwalificeerd assistent) op mbo-niveau 1. Eerder al behaalden ongeveer twintig WVK-medewerkers zo’n AKA-diploma. Op vrijdag 3 februari was het de beurt aan de tweede lichting. In de bestuurskamer van WVK-Raambrug mochten tien medewerkers hun diploma (en een bos bloemen) in ontvangst nemen. Voor elk van hen had coördinator René Kersten een persoonlijk woordje. Bij de diploma-uitreiking waren ook Mark Verstegen (PTC) en Fred Visschers (Helicon) aanwezig, die de cursus verzorgden. De diploma’s gingen naar: Wendy van Gestel, Wilma van de Ven, Chantal Bullens, Frances Verbaandert-van Hoof, Dianne van Leeuwen, Kim van der Kammen, Linda Rossiau, Susan Oppers-van Maasakkers, Marieke Tielemans en Loes van de Puttevan der Zanden.
15
door de scan Tonny van der Vleuten Waar ben je opgegroeid? Ik ben geboren in Hapert. Samen met mijn moeder van 75 jaar woon ik nog steeds in ons ouderlijk huis. Drie jaar geleden is mijn vader overleden. Ik heb geen broers en zussen. Van wie heb je het meeste geleerd? Vooral mijn vader is belangrijk voor mij geweest. Hij was rustig en gaf me vertrouwen in de toekomst. Wat had je vroeger willen worden? Mijn opa had een timmerfabriek in Veldhoven waar ik graag kwam. Dus ik wilde timmerman worden. Toch bleek de LTS een verkeerde keuze: ik was niet handig en had niks met technische vakken. Dus naar de Mavo, maar dat was ook niet de leukste tijd. En in mijn werk ging het in het begin evenmin voor de wind. Via de Stichting Werkgelegenheid ben ik uiteindelijk geplaatst bij een gemeente in de functie van archiefmedewerker, waar ik een speciale opleiding voor heb gevolgd. Acht jaar heb ik als archiefmedewerker bij die gemeente gewerkt, maar door een reorganisatie kwam toen mijn functie te vervallen. Waar ik hard voor had gewerkt en trots op was, viel in duigen. Wat doe je in je vrije tijd? De lokale politiek heeft mijn interesse en ik ben raadscommissielid van Groen Links geweest. Tevens werk ik als vrijwilliger voor Staatsbosbeheer, ik inventariseer slangen op de Cartierheide. Ik heb de geschiedenis van de Cartierheide bestudeerd door allerlei archieven te raadplegen, zoals van het natuurhistorisch museum van Amsterdam, het provinciaal historisch centrum Den Bosch en de familie De Cartier. Een stagiaire heeft mijn informatie overgenomen om een beheerskaart te kunnen maken van de Cartierheide.
met plezier omdat de dingen die ik doe mijn interesse hebben. Wat wist je eerder van WVK-groep? Ik had het idee dat ze alleen simpel werk deden.
Aan de hand van vragen wordt een WVK-collega ‘door de scan’ gehaald. Dit keer Tonny van der Vleuten. Hij is als archiefmedewerker gedetacheerd bij de gemeente HeezeLeende.
COLOFON
WVK-Nieuws is het personeelsblad van WVK-groep.
Wat is je favoriete vakantiebestemming? Vroeger gingen wij elk jaar naar Frankrijk. Nu ga ik meer steden bezoeken zoals Brussel, Antwerpen en Luik.
Het gaat naar alle ruim 800 medewerkers van WVK-groep en wordt daarnaast ook verspreid onder detacheringsadressen en gemeentelijke contacten. Het blad verschijnt zes keer per jaar.
Welk tv-programma kijk je graag? Tussen Kunst en Kitsch, Antiques Roadshow en documentaires. Hoe is het voor jou om bij WVK-groep te werken? Werk is belangrijk voor mij. Ik ben blij dat de gemeente HeezeLeende mij de kans bood om weer in mijn vakgebied aan de slag te gaan. Mijn taak is het voorbereiden van bouwdossiers voor digitalisering. WVK-groep biedt kansen aan mensen die steun nodig hebben. Vroeger, toen het niet goed met mij ging, beschouwde ik werken als noodzakelijk kwaad, maar nu werk ik
16
Redactie:
Lambert van Erp (algemeen),
Gerard van Beek (vestiging Raam-
brug)
Flip Grave (vestiging Hallenstraat)
Erian Blom (Detacheringen)
Redactieadres: Raambrug 8, 5531 AG Bladel Tekst:
Tekstadviezen en Publiciteit
Wim Lavrijsen,
Foto’s:
Jean Pierre Reijnen, Eindhoven.
Vormgeving:
Virtu, Westerhoven.
Drukwerk:
Drukkerij Vaes, Overpelt (B)
