Wilgenhoek Mijn herinneringen aan de Wilgenhoek gaan ver terug. Mijn moeder, broer en ik hadden zomers altijd een abonnement op het zwembad. Als het dan even mooi weer was waren we daar te vinden. Niet alleen wij trouwens, alle kinderen uit de buurt waren ’s zomers daar. Ook kan in me de zwemvierdaagsen goed voor de geest halen. Weer of geen weer je deed mee! Later als tiener kwam ik daar ook. Er was een heel grote zonneweide dus dat was altijd dollen. In het binnenbad heb ik mijn zwemlessen gehad, maar de leuke dingen gebeurde vooral buiten. Het is zeer jammer dat zo’n grote gemeente als Purmerend geen buitenbad heeft, als je het over woongenot hebt vind ik dat echt een gemis. Tekening Maarten Oortwijn
Je gaat toch niet als het bloedheet is in een binnenbad vertoeven! Zomers ben ik nu op het Hemmeland in Monnickendam te vinden maar in dat zandfestijn heb ik niet altijd zin. Als er een buitenbad was geweest waren daar vast ook veel schoolkinderen uit Purmerend en dat is weer leuk voor het sociale gevoel. Dus Wilgenhoek jammer dat je er niet meer bent. Ingrid Luton ( 40 jaar) NHD, 2010
Zwembad De Wilgenhoek Zwembad ‘de Wilgenhoek’. Daar heb ik goede herinneringen aan. In de jaren ’70 zwommen wij elke week in onze vrije tijd met een groep jongeren, het was volgens mij de maandagavond. Vaste tijd, vaste prik. Kon je een keer niet, dan was het weer een week verder voordat je met die groep lol kon maken. Dit hebben wij lange tijd volgehouden. Met mooi weer de ideale plek voor jongelui. Minder goede herinnering is het schoolzwemmen op de basisschool. Via
de
Catharinaschool,
meisjesschool, moesten wij daar zwemmen in de meest koude en barre weersomstandigheden.
De
school
werd geleid door nonnen en ik zie Zuster D. nog warm en dik aangekleed langs de kant staan. Wij enkel
in
onze
zwem-
kleding.
Tekening Maarten Oortwijn
Handdoeken mocht je niet meenemen en minutenlang stond je langs de kant te kijken naar anderen. Had je het koud of moest je naar het toilet, dan werd daar geen aandacht aan besteedt of kreeg je een niet vriendelijk antwoord. Een enkel had mazzel en mocht dan wel gaan. Heb ook nooit mijn zwemdiploma gehaald….. De sfeer bij schoolzwemmen is gelukkig nu anders. Enny Smit-de Wolf NHD, 2010
Herinneringen aan Zwembad De Wilgenhoek
Als ik nu langs het zwembad fiets dan komen de herinneringen vanzelf weer naar boven. Als ik terug denk zijn de zomers altijd warm en lang geweest. In de zomervakantie kregen wij dan een knipkaart voor het zwembad. Op vakantie gaan zat er voor ons toen niet in en was dit o.a. waar wij onze tijd mee vulden. Zwemles kregen we toen pas vanaf de vierde klas, dus moesten wij het zelf maar leren. Buurman Mul ging wel eens met ons mee naar het zwembad. En hij heeft mij de beginselen van het zwemmen bij gebracht. Nou was ik niet zo’n vlotte leerling, dus op een goede dag tilde hij mij voor de touwen, waar het ondiep was en ik mij veilig voelde, op en gooide me over de touwen en nu zwemmen riep hij! En ja dat deed ik. In die tijd had ik nog geen fiets dus moesten we lopend van de Gedempte Singel naar het zwembad toe. Nu een stukje van niets, maar toen met wat kortere beentjes, een heel eind. Op de terug weg gingen we dan wel onderlangs over het gras. Waar soms ook nog dieren graasden. Op warme top dagen stond je heel lang in de rij om binnen te komen. Als je een knipkaart had ging dat sneller. Omkleden in de hokjes bij binnenkomst links voor de meisjes en rechts voor de jongens!Aan grote haken je kleren ophangen. Ook was er iets verderop een grote ruimte waar je je kon omkleden.
Dan door een bad, waar het water altijd koud was, naar de ligweide. Een plekje uitzoeken handdoek neerleggen en zwemmen maar.
Er was altijd toezicht van de badmeester en daar had je respect voor! Als je geluk had en je had wat geld mee gekregen, mocht je wat gaan kopen bij het winkeltje van Mantel. Niet zo’n vriendelijke man maar hij had wel heerlijk snoep en drinken en daar ging je voor. Het pierebadje op het andere veld was voor de kleine kinderen. Maar omdat het water daar warmer was, liep je daar ook wel eens doorheen. En nu in het Zwembadlaantje, zoals wij het Noorderpad noemden, ligt alles er zeer troosteloos bij. Maar herinneringen zitten in je hoofd en die blijven! Wies Ronda-Rossenaar NHD, 2010
De Wilgenhoek De bewoners van Purmerend waren opgelucht en blij, toen er eindelijk een zwembad kwam. In eerste instantie
was
het
een
buitenbad in de Beemster in het eerste laantje. Mijn moeder, die een trouwe bezoekster was, zwom al in 1955 met een gezellige damesgroep in het buitenbad. Natuurlijk was het voor iedereen een groot feest toen later het overdekte zwembad ‘de Wilgenhoek’ in gebruik kon worden genomen. Maar vóór dit zwembad was er al voor de oorlog een zwembad op de Kanaaldijk, tegenover het laatste huisje waar de familie Konijn woonde. Het was een groot houten gebouw aan het Noord-Hollandskanaal. Wij zwommen dus in het kanaalwater. Het bad was verdeeld in drie delen: ondiep voor ongeoefenden, middenbad voor zwemmers en het diepe bad met zelfs een springplank en een duikplank. Ik kan je verzekeren, dat we daar veel kou hebben geleden. Water van 16–18 graden! En wat te denken van de kleedhokjes. Ook was er een verblijf voor de badmeester en personeel. Bovendien stond daar een soort bok, waar je op leerde droogzwemmen. Ik heb er prima zwemles gehad van badmeester Moerbeek en zijn assistente Alie Schreuder. In de oorlog is het zwembad gesloopt – al het hout werd gebruikt om de kachels te stoken. Dus einde zwembad. Inmiddels is er na ‘de Wilgenhoek’ alweer een supermodern zwembad gebouwd , het Leeghwaterbad’ en kou lijden is er daar zeker niet meer bij. Truus Kuiper Kroon 2010
