werkgroep ‘72 PROJECT MAGAZINE
Maak een verschil in Jakarta SCHOLARSHIPS
Kinderen krijgen de kans een vak te leren
LENTARI ANAK PELANGI
Nieuw project in HIV Aids begeleiding
RAWINALA
Ondersteuning van tehuis voor meervoudig blinde kinderen
werkgroep ‘72
Maak een verschil in Jakarta Werkgroep ‘72 is een organisatie die kleinschalige hulp verleent in Jakarta. De Werkgroep werkt op non-profit basis en wordt sinds de oprichting gerund door vrijwilligers. Dit zijn meestal Nederlanders die in Jakarta wonen of Indonesiërs die Nederlands spreken. De kleinschalige hulp die wordt geboden richt zich vooral op arme mensen in en rond Jakarta. Het gaat meestal om projecten op het gebied van onderwijs, medische zaken, opvang van straat- en weeskinderen en ouderen. Ook geven we regelmatig geld voor renovatie -en soms ook nieuwbouw- van scholen, klinieken en opvanghuizen. Werkgroep ‘72 is ontstaan in 1972 door een aantal actieve vrouwen.
In de tijd dat ze in Jakarta woonden, startten ze diverse hulpverleningsprojecten op in de stad Jakarta en de directe omgeving. Om te zorgen dat de projecten bij hun vertrek voortgezet konden worden, richtten ze de Werkgroep op. Sinds die tijd zijn er continue enthousiaste vrijwilligers die zich aansluiten bij de Werkgroep. Een aantal van de projecten uit de begintijd wordt nog altijd ondersteund door ons. In dit magazine geven we een overzicht van de projecten die we momenteel ondersteunen en welke hulp we daarbij bieden. Laat het een inspiratie zijn voor iedereen die zelf ook een verschil in Jakarta wil maken. Bestuur Werkgroep ‘72 September 2013
Project Magazine Werkgroep ‘72
Lentera Anak Pelangi Sinds
2011
Doelgroep
Kinderen met HIV Aids of geinfecteerde familieleden
Hulp
Bekostiging van halfjaarlijkse medische testen
Locatie
Verspreid over heel Jakarta
Gezondheid maakt een verschil Lentera Anak Pelangi (LAP) is een organisatie die zich richt op kinderen in Jakarta die hiv geïnfecteerd zijn of kinderen die in een gezin wonen waarvan de ouders hiv positief zijn of overleden zijn vanwege aids. Vaak is een van de ouders drugsverslaafd. Deze kinderen leven in moeilijke omstandigheden. De kinderen die hiv positief zijn geboren hebben speciale medische zorg en goede voeding nodig. Maar vaak kunnen hun ouders of verzorgers zich die extra zorg niet veroorloven. Kinderen hebben het ook mentaal vaak moeilijk, bijvoorbeeld doordat hun ouders zijn overleden of omdat ze niet worden geaccepteerd door de gemeenschap vanwege het stigma en discriminatie dat nog sterk heerst in Indonesië rondom hiv en aids en de discriminatie die dat tot gevolg heeft.
Tegelijk worden er dan ook extra voedingsmiddelen verstrekt, zoals melk. Daarnaast is er psycho-sociale hulp voor verzorgers en kinderen. Voor de kinderen worden verschillende leuke activiteiten georganiseerd waardoor hun eigenwaarde wordt versterkt en ze leren omgaan met onderwerpen als stigma en discriminatie. Voor de verzorgers organiseert LAP thematische bijeenkomsten waarbij kennis over hiv en aids wordt overgedragen. Deze samenkomsten bieden de verzorgers ook steun en onderlinge verbondenheid.
LAP probeert de levenskwaliteit van deze kinderen te verbeteren via o.a. medische zorg en goede voeding. Medische kosten en medicijne worden vergoed. LAP medewerkers gaan op huisbezoek en geven advies aan ouders of verzorgers hoe ze het beste hun hiv positieve kinderen kunnen verzorgen.
Sinds augustus 2011 ondersteunt Werkgroep ‘72 LAP. Elk half jaar worden de hiv positieve kinderen getest om te kijken hoe sterk hun afweersysteem is. Dit is belangrijk in verband met eventuele benodigde medicatie en behandeling. Werkgroep ’72 vergoedt de kosten van deze halfjaarlijkse testen.
Momenteel bereikt LAP 36 hiv positieve kinderen en 114 kinderen uit gezinnen met hiv positieve en drugsverslaafde ouders. De kinderen zijn tussen de 0 en 12 jaar.
Project Magazine Werkgroep ‘72
Kampus Diaconia Modern Sinds
Halverwege de jaren ‘80
Doelgroep Straatkinderen Hulp
Bekostiging van bouwprojecten, onderwijsmateriaal en individuele vakgerichte cursussen. Vrijwilligers begeleiden het managementteam en bieden technische ondersteuning bij bouwprojecten
Locatie
Pondok Gede
Opvang maakt een verschil Kampus Diakonia Modern (KDM) is een opvanghuis voor straatkinderen, waarbij de leeftijd variëert van 5 tot 20 jaar. De kinderen hebben rondgezworven op stations of andere plekken in de stad, waar ze door KDM zijn opgevangen. Sommigen zijn weeskinderen, anderen komen uit probleemgezinnen en worden het huis uitgezet of lopen weg. De kinderen wonen op het terrein van KDM, gaan daar naar school en worden uiteindelijk begeleid naar zelfstandig wonen en de arbeidsmarkt. De missie van KDM is dan ook: `KDM is an Indonesian social organisation (yayasan) that provides an innovative and caring environment for the street children of Indonesia, enabling them to become skilled, confident and selfsupporting young adults.` KDM heeft vijf verschillende units om dit te bereiken. Rescue en Adaptation om de kinderen te rekruteren en de praktische beginwaarden bij te brengen. Daarna komen ze onder de Parenting Unit waar de kinderen in verschillende
woonvertrekken onder begeleiding wonen. De kinderen worden gecoacht door begeleiders die ze normen, waarden en sociale vaardigheden bijbrengen. Gelijktijdig vallen ze onder Basic Education Unit. De kinderen hebben een uiteenlopend kennisniveau, sommigen zijn niet of zeer laag opgeleid, anderen hebben al een bepaalde basis en kunnen bijvoorbeeld al lezen en schrijven. De Basic Education bestaat uit drie klaslokalen waarin op verschillende, aangepaste niveaus wordt les gegeven. Daarna is er een speciale afdeling (Entrepreneurship) die de oudere kinderen vanaf ongeveer 16 jaar naar de arbeidsmarkt begeleidt. Voor deze begeleiding en ontwikkeling van skills en talent is een Workshop gebouwd. Werkgroep `72 biedt financiele hulp bij bouwprojecten, de aanschaf van onderwijskundig materiaal en evt. externe vakgerichte opleidingen voor de oudere kinderen. Vrijwilligers zijn momenteel betrokken bij de ondersteuning van het manegement team en het begeleiden van bouwprojecten zoals de bouw van de nieuwe Workshop ruimte. Project Magazine Werkgroep ‘72
RAWINALA Sinds
2013
Doelgroep
Kinderen die blind zijn en tenminste 1 andere handicap hebben
Hulp
Ondersteuning met HR advies
Locatie
Kramat Jati, Oost Jakarta
Kennis maakt een verschil Rawinala is een stichting die zich inzet voor ‘Mutli Disabled and Visually Impaired’ (MDVI) kinderen. Dus kinderen die blind zijn en minstens nog 1 andere handicap hebben zoals doof of geestelijk gehandicapt. In heel Indonesie zijn maar 5 huizen voor dit type kinderen en zij bevinden zich alle 5 op Java. Van deze vijf is Rawinala door de regering uitgeroepen tot het huis met de beste organisatie. In Rawinala worden deze kinderen opgevangen. Dit gebeurd enerzijds door scholing aan te bieden, en anderzijds door kinderen letterlijk op te vangen in een soort kostschool systeem. Deze kinderen wonen echt op de campus en worden in alles begeleid. Het school programma is voor kinderen van 1-20 jaar, daarna gaan ze terug naar hun ouders. De scholing die ze krijgen is specifiek gericht op hun handicap. Ze leren vooral life-skills zodat ze zichzelf kunnen redden en niet in alles afhankelijk zijn van anderen.
Daarnaast speelt muziek een belangrijke rol, want dat is een taal die ze allemaal wel spreken. Er is veel aandacht voor instrumenten en de meeste kinderen spelen meer dan 1 instrument. Er is een band waarbij kinderen afwisselend verschillende taken op zich nemen zoals drums, zang of keyboard. Werkgroep ‘72 is dit jaar begonnen met het ondersteunen van dit prachtige opvanghuis. In eerste instantie bieden we ondersteuning door te adviseren op HR gebied. Maar er zijn nog veel meer mogelijkheden in de toekomst zoals het bieden van technische ondersteuning bij het bouwen van een trainingscentrum en het adviseren rondom de aanleg van een ‘senses-garden’. Daarnaast zal financiele steun geboden worden waar nodig.
Project Magazine Werkgroep ‘72
SCHOLarships Sinds
Eind jaren ‘70
Doelgroep
Kinderen die de verplichte lagere school hebben afgerond en vanwege de kosten niet verder kunnen leren
Hulp Bekostiging en monitoring van indivi duele vakopleidingen Locatie
De scholen en kampungs zijn verspreid door heel Jakarta
Onderwijs maakt een verschil Al vrij vroeg in haar bestaan richtte Werkgroep ’72 haar aandacht op de educatie van kansarme kinderen. Het begon met overwegend lagere school (SD) kinderen, maar de invulling van dit programma werd door de jaren heen, naar gelang de behoefte, bijgesteld. Zo werd later de kinderen ook nog de mogelijkheid geboden om onderbouw middelbare school (SMP) te volgen. Nog weer later werd aan een aantal kinderen uit ons programma de kans geboden een middelbare beroepsopleiding (SMK) te volgen. Sinds een aantal jaren heeft de Indonesische overheid aanzienlijk meer geld beschikbaar gesteld voor het lager onderwijs en de onderbouw van het middelbare onderwijs, waardoor sponsering van deze categorie leerlingen minder relevant is geworden. Sinds die tijd richt de Werkgroep zich, voor wat betreft de scholarships, vrijwel uitsluitend op het steunen van kinderen op SMK niveau, aangezien de ervaring heeft geleerd dat deze opleiding de beste kans op een baan biedt.
De projecthouders van Werkgroep ’72 selecteren de kinderen doormiddel van een survey, waarbij eerdere schoolresultaten, de motivatie en de thuissituatie zorgvuldig bekeken worden. Daarna wordt een selectie gemaakt en worden er duidelijke afspraken met zowel de kinderen als de ouders en de scholen gemaakt. Daarna volgt, om een optimale implementatie van het programma te kunnen garanderen, een intensieve monitoring. Betalingen worden rechtstreeks aan de scholen gedaan en de vorderingen van onze leerlingen worden regelmatig bekeken. Regelmatig zijn er ontmoetingen met de leerlingen en tenminste twee keer per jaar worden alle ouders bezocht. Het is belangrijk dat onze leerlingen zogoed mogelijk presteren, zij hebben namelijk geen van allen een ‘kruiwagen’ en zullen er op hun persoonlijke meritis moeten komen. Elk jaar leveren we zo weer een groepje nieuwe vakmensen af die klaar zijn om de arbeidsmarkt te betreden! Veelal vinden ze vrij snel werk.
Project Magazine Werkgroep ‘72
NOODHULP Doelgroep
Arme indonesiers die getroffen zijn door een ramp
Hulp
Materiele hulp
Locatie
Overal in Indonesie, waar nodig
Noodhulp maakt een verschil Helaas wordt Indonesie regelmatig geteisterd door rampen. Werkgroep ‘72 probeert waar nodig noodhulp te verlenen. Bij de uitbarsting van de Merapi bijvoorbeeld, in 2010, en de tsunami bij Mentawai. Regelmatig gebeuren er kleinere rampen die het nieuws niet halen, maar wel rampzalig zijn voor de betrokkenen. Recent heeft Werkgroep ‘72 bijvoorbeeld noodhulp kunnen bieden aan inwoners van een kampung in Cilandak. Deze kampung was overstroomd en de bewoners stonden tot aan hun middel in het water. Nadat het water na twee dagen was weggezakt waren de bewoners alles wat ze bezaten kwijt. Matrassen, kleding, meubels, alles kunnen ze weggooien, want het water stijgt doorgaans zo snel dat inboedel niet in veiligheid te brengen is. Het water, vermengd met straatvuil en vol ongedierte, is zo smerig dat er ziektes kunnen ontstaan.
Noodhulp wordt meestal geboden door getroffenen te voorzien van goederen die zij op dat moment het hardste nodig hebben. Omdat Werkgroep ‘72 een groot netwerk heeft in Indonesie is het dikwijls mogelijk rechtstreeks goederen aan de getroffenen te leveren. Bij de vulkaanuitbarsting betrof dit onder meer het uitdelen van eten, stofmaskers, dekens en medicijnen, bij een overstroming zoals die in Cilandak worden bijvoorbeeld emmertjes met schoonmaakspullen en hygieneproducten geleverd. Noodhulp grijpt direct in in de leefomstandigheden van de slachtoffers van een ramp.
Project Magazine Werkgroep ‘72
TBC projecten Sinds
Jaren ‘70
Doelgroep
Mensen met TBC
Hulp
Financiele ondersteuning bestaande projecten
Locatie
Verspreid over heel Indonesie
Medische zorg maakt een verschil Tuberculose is nog steeds een groot probleem in Indonesie. Vandaar dat de werkgroep al sinds jaar en dag TB-projecten steunt. Veel van deze projecten lopen via de Indonesische Long Stichting, de PPTI. Zo heeft er in het kader van ons 30-jarig bestaan in 2002 een grote fundraising plaatsgevonden ten behoeve van de bouw van een TB kliniek in een arme wijk in Noord-Jakarta. In deze kliniek wordt gewerkt volgens de DOT’s methode. Hierbij wordt zeer nauwkeurig een administratie per patient bijgehouden om te zien of de medicatie goed ingenomen wordt en wat de resultaten zijn. Dit om te voorkomen dat men voortijdig stopt met de medicatie wat resistentie in de hand werkt. Vóór 2008 was TB medicatie niet gratis verkrijgbaar. Werkgroep ’72 sponsorde toen deze medicatie. Gelukkig wordt sinds 2008 deze medicatie wel gratis verstrekt door de regering. Patienten kunnen hiervoor terecht bij een kliniek of puskesmas.
De werkgroep richt zich ook op heel arme gebieden ver buiten Jakarta, zoals Papua, Nias en Citayam. In deze gebieden is heel weinig kennis over TB en de DOT methode. Dit resulteert in onvolledige behandeling, waardoor patienten resistent worden. Op dit gebied is nog heel veel te doen in Indonesie. Daarnaast sponsoren we de opleiding van een aantal radiologen die werkzaam zijn in een TB kliniek. Op dit moment wordt er ook een groot project in Jakarta gesponsord, waarbij bewoners met een centrale rol in de wijk niet alleen worden getraind om TB te detecteren, maar ook om kennis te verkrijgen hoe je kunt voorkomen dat je TB krijgt, bv door goed te ventileren. De patienten die opgespoord worden krijgen een volledige behandeling van 6 maanden, ze worden goed gemonitord om ervoor te zorgen dat ze de behandeling op juiste wijze afmaken en ze krijgen ook extra voeding, wat belangrijk is voor een voorspoedig herstel. Project Magazine Werkgroep ‘72
Mitra netra Sinds
Begin jaren ‘90
Doelgroep
Blinde jong volwassenen
Hulp
Financiele ondersteuning
Locatie
Zuid Jakarta
Goed materiaal maakt een verschil Mitra Netra is een blindeninstituut, opgericht in 1991, dat zich richt op het verbeteren van de maatschappelijke positie (op gebied van onderwijs, arbeid, etc.) en kwaliteit van leven van blinde mensen in en om Jakarta. Ze bieden verschillende diensten aan voor mensen met een visuele handicap. Zo is er onder andere een uitgebreide bibliotheek waar zowel brailleboeken als gesproken boeken te leen zijn. Daarnaast is er een internet informatiecentrum waar blinde mensen gratis gebruiken van kunnen maken. Op het instituut worden ook regelmatig computercursussen gegeven om het gebruik te stimuleren. Bovendien wordt er eenmaal per week kookles gegeven aan vrouwen die blind zijn of blind dreigen te worden en is er de gelegenheid om muziek te (leren) spelen. Ook begeleidt Mitra Netra blinde studenten die naar school gaan en bezoekt het instituut scholen om deze te ondersteunen in de speciale begeleiding van blinde of slechtziende kinderen.
Werkgroep ‘72 doneert geld voor de aanschaf van goederen,. Dit gebeurt meestal één of twee jaarlijks al naar gelang de behoefte. Het gaat dan om de aanschaf van braillepapier of special, zeer duur, papier om (studie)boeken voor de jongeren te drukken, speciale gebruiksvriendelijke CD spelers voor luister- en studieboeken. Maar bijvoorbeeld ook faciliteiten in het gebouw zelf, zoals bijvoorbeeld onderhoud van specifieke apparaten. Dergelijke materialen zijn in een land als Indonesie te duur voor de locale bevolking, waardoor het op een centrale locatie als bij Mitra Netra goed op zijn plek is. Hier komen blinden vanuit de hele stad Jakarta naar toe om van de faciliteiten gebruik te maken.
Project Magazine Werkgroep ‘72
kampung kids Sinds
2010
Doelgroep
Arme gezinnen uit de wijk Pejaten
Hulp
Wekelijks maaltijden aan ouderen verstrekken, gecombineerd met een ouderengym. Wekelijkse computer lessen voor kinderen.
Locatie
Pejaten
Gezonde voeding maakt een verschil Yayasan Kampung Kids is een liefdadigheidsinstelling opgericht in 1999 om sommigen van de armste kinderen in Zuid-Jakarta ‘te voeden en op te voeden’. Nu is er een actief programma voor de meest behoeftige mensen in de gemeenschap, waarbij er speciale aandacht is voor kinderen en ouderen. Haar missie is arme gezinnen een echte kans te geven om een betere toekomst te creëren. Waarbij het uiteindelijke doel is om de programma’s door de mensen zelf voor hun eigen gemeenschap te laten draaien, waardoor ze zichzelf helpen. De programma’s zijn gericht op onderwijs en gezondheid en worden gehouden in diverse buurthuizen. Hiermee worden 1.048 behoeftige kinderen bereikt. Zo worden er allerlei lessen aangeboden in bijvoorbeeld Engels, naaien, ambachten micro krediet en er is ook een peuterspeelzaal. Op het gebied van gezondheid zijn er klinieken waar mensen terecht kunnen voor medische zorg en is er voorlichting over bijvoorbeeld ondervoede kinderen.
Verder is er in april 2010 een voedingsprogramma voor ouderen gestart. Ongeveer 69 ouderen krijgen elke dinsdag en donderdag een gevarieerde, gezonde maaltijd. Tegelijkertijd is het een sociale aangelegenheid waarbij de ouderen elkaar ontmoeten. Daarbij is er één keer per maand een dokter aanwezig om hun gezondheid te controleren. Werkgroep ‘72 ondersteunt dit programma sinds november 2010 door het doneren van geld voor de maaltijden, en door fysiek aanwezig te zijn en te helpen uitdelen. Sinds december 2011 is een aanvulling op dit programma: Ouderengym. Om de week is er nu een instructeur aanwezig om te sporten en fitnessen met de ouderen. Het is een daverend succes, de ouderen genieten echt, er wordt veel gelachen en geplaagd. Eind 2011 heeft de werkgroep drie computers gedoneerd. Nu kunnen kinderen uit de wijk buiten schooltijd computer alfabetiseringslessen volgen. Project Magazine Werkgroep ‘72
Sayap ibu Sinds
2011
Doelgroep
Weeskinderen, veelal met handicap
Hulp
Wekelijks knuffelen en incidentele financiele ondersteuning
Locatie
Kebayoran Baru
Aandacht maakt een verschil In het opvanghuis Sayap Ibu wonen kinderen die om verschillende redenen niet door hun ouders kunnen worden grootgebracht. Het doel van dit tehuis is dat de kinderen uiteindelijk een thuis vinden bij adoptie-ouders. Bij sommigen gebeurt dat na een jaar; anderen blijven langer of zelfs semipermanent in het opvanghuis. Bij Sayap Ibu krijgen de kinderen de basiszorg die zij nodig hebben zoals; eten, drinken, schone kleren, medicijnen, etc. Soms blijft het daarbij, omdat de verzorgsters hun handen vol hebben aan het verstrekken van deze basisbehoeften en en omdat zij niet allen geleerd hebben dat aandacht ook een basis behoefte is.
Bij de baby’s in Sayap Ibu komt het vaak voor dat ze niet buiten de kamer komen waar ze slapen, eten en op het speelkleed liggen. Hun dagen gaan voorbij zonder prikkels en zonder stimulans. Terwijl ze dat juist heel hard nodig hebben. Velen van hen hebben namelijk een ontwikkelingsachterstand omdat zij prematuur zijn geboren of omdat zij de eerste maanden van hun leven verwaarloosd zijn geweest. Werkgroep ‘72 draagt in Sayap Ibu bij door middel van meer kwalitatieve interactie met de kinderen. Concreet houdt dat in: wekelijks spelen met de baby’s en peuters, voorlezen, wandelen, zingen en hen op allerlei manieren uitdagen zodat ze zich verder ontwikkelen. Kortom, we proberen de kinderen de broodnodige extra aandacht te geven en ze het gevoel te geven dat ze de moeite meer dan waard zijn. Juist ook als ze er niet om vragen.
Project Magazine Werkgroep ‘72
Sinar Pelangi Sinds
Jaren ‘90
Doelgroep
Mensen die medische hulp nodig hebben
Hulp
Financiele ondersteuning en advies
Locatie
Bekasi
Zorg maakt een verschil Sinar pelangi is een opvanghuis, werkplaats en polikliniek. Het geheel is opgericht en wordt geleid door de Nederlandse Zuster André. Patienten komen vanuit heel indonesie naar Sinar Pelangi voor hulp. Bij Sinar Pelangi wordt gekeken hoe deze mensen het beste geholpen kunnen worden. Patienten worden hierbij ook doorverwezen naar andere ziekenhuizen. Het gaat vaak om gecompliceerde behandelingen die veel tijd voor genezing en revalidatie vergen. In de tussentijd blijven deze patienten op Sinar Pelangi. Voor kinderen wordt bekeken hoe ze tussen de behandelingen door passende scholing kunnen krijgen. Daarnaast heeft Sinar Pelangi drie werkplaatsen: een kaarsenmakerij, houtbewerking en een naaiatelier. Hier worden mensen opgeleid zodat ze met hun handicap om leren gaan en een vak leren.
Vanuit Sinar Pelangi vertrekt er één of twee keer per jaar een medisch team naar gebieden waar zeer weinig medische voorzieningen zijn (bijvoorbeeld Sulawesi of Sumba) om patienten met een hazenlip en of een open gehemelte te helpen. Werkgroep ’72 draagt financieel bij aan de behandelingen van patienten en financiert scholing voor kinderen. Verder draagt de werkgroep jaarlijks bij aan de medische reizen. Daarnaast stimuleert de werkgroep het werk in de werkplaatsen door bijvoorbeeld te adviseren over producten.
Project Magazine Werkgroep ‘72
Mary’s cancer kiddies Sinds
2006
Doelgroep
Kinderen met kanker
Hulp
Financiele ondersteuning in zorg en materiaal
Locatie
Ziekenhuis Dharmais in Slipi
Medische hulp maakt een verschil In Indonesië zijn mensen vaak heel bang voor medische kosten omdat veel mensen niet, of maar tot een bepaald bedrag, verzekerd zijn. Hierdoor zoeken zij vaak te laat medische hulp, waardoor je veel patiënten ziet die al een ver gevorderde vorm van (in dit geval) kanker hebben, en dat terwijl veel vormen van kanker, ook bij kinderen, tegenwoordig goed te behandelen zijn. Ook in Indonesië is op dit gebied steeds meer mogelijk.
Mary’s Cancer Kiddies geeft financiële ondersteuning aan kinderen met kanker waarvan de ouders de medische behandeling niet zelf kunnen betalen. MCK is actief in twee ziekenhuizen, Rumah Sakit Dr. Cipto Mangunkusumo en Rumah Sakit Dharmais. Ziekenhuis Dharmais is het nationale centrum voor kanker, hier is een speciale kinderafdeling onder leiding van dokter Edi. Op deze afdeling financiert werkgroep ’72 elke maand de behandeling van patientjes. Naast patiënt gebonden hulp wordt er ook incidenteel apparatuur gesponsord.
Project Magazine Werkgroep ‘72
bantar gebang Sinds
Eind jaren ‘90
Doelgroep
De kinderen van de vuilnisrapers
Hulp Wekelijkse knutsel- en Engelse lessen, eindejaars feest en kleinschalige medische hulp Locatie
Bekasi
Onderwijs maakt een verschil Bantar gebang, de grootste vuilnisbelt van Indonesië, ligt in Bekasi. De duizenden mensen die hier leven proberen rond te komen van een inkomen dat ze vergaren met het sorteren en verkopen van vuilnis. Het spreekt vanzelf dat dit geen vetpot is. Veel kinderen worden daarom ook bij het arbeidsproces ingeschakeld. Yayasan Dinamika is de school op de vuilnisbelt. Zij probeert te stimuleren dat zoveel mogelijk kinderen van de vuilrapers in ieder geval een basisopleiding hebben. Het is een school met zeer weinig middelen. Werkgroep ‘72 heeft een nauw contact met de school en biedt verschillende vormen van ondersteuning. Er is een groep vrijwilligers die de school wekelijks bezoekt. Deze groep biedt roulerend knutsellessen aan alle klassen en geeft de kinderen zo de kans om af en toe wat kleurigs te maken van materiaal dat normaliter niet voor handen is.
Daarnaast verleent de werkgroep ook kleinschalige medische hulp. Dit gebeurt in de vorm van het regelmatig verstrekken van een ontwormingsmiddel (Combantrin) aan alle 330 leerlingen van de school. Het middel wordt ter plekke door alle leerlingen ingenomen. Tachtig procent van alle Indonesiers heeft last van wormen, en op de vuilnisbelt zal de statistiek niet beter zijn. Wormen veroorzaken diarree en dus een zwakkere lichamelijke constitutie. Dit heeft directe gevolgen voor het schoolverzuim en de focus op leren van de kinderen. Ook is er een “tandenpoetsproject” op deze school gestart. Een van onze leden is tandarts en zij begeleidt dit project. De gebitten van de kinderen zijn door de slechte leefomstandigheden en matige hygienische kennis van de ouders vaak in een zeer slechte staat. De Werkgroep verstrekt tandenborstels en -pasta, geeft voorlichting én biedt de kinderen die het aandurven een bezoek aan de tandarts voor een behandeling.
Project Magazine Werkgroep ‘72
PUSPITA Sinds
2011
Doelgroep
Kansarme weeskinderen
Hulp
Financiele ondersteuning bouw nieuwe locatie
Locatie
Bogor
Onderwijs maakt een verschil Werkgroep ‘72 is eind 2011 gestart met de ondersteuning van een nieuw project, Yayasan Puspita. Deze organisatie vangt al 12 jaar kinderen uit achterstandsgezinnen na schooltijd op, en begeleidt ze met hun huiswerk. In die periode zijn zo’n 200 leerlingen naar het einde van hun studie begeleid. Momenteel hebben ze 3 huizen in Jakarta. In deze huizen wonen leerlingen uit de buurt die SMP en SMK volgen. Deze leerlingen wonen intern omdat ervaring heeft uitgewezen dat de leerprestaties vele malen beter zijn als de kinderen in een educatieve omgeving wonen, waar ondersteuning is bij het huiswerk.
Werkgroep ’72 ondersteunt Puspita financieel bij het opzetten van een nieuwe locatie in Bogor. Doelgroep zijn kansarme weeskinderen en daarnaast kinderen uit die buurt die huiswerkbegeleiding nodig hebben. Het doel is om hier ook een eigen school te realiseren, maar dat is nog toekomst muziek. Om ook zelf inkomsten te genereren op deze locatie is er op het complex ook een engels centrum gebouwd. Hier kunnen engelse lessen gevolgd worden, inclusief de mogelijkheid om dit voor een periode intern te doen. Het woonhuis van de kinderen kende nog minimale faciliteiten. Door een vloer en twee badkamers te financieren is het nu klaar voor de opvang van 12 kinderen.
Project Magazine Werkgroep ‘72
Maak een verschil in Jakarta WERKGROEP ‘72
www.werkgroep72.org
[email protected]
MAANDELIJKSE ONTMOETING (met uitzondering van schoolvakanties)
Iedere eerste maandag van de maand ledenvergadering op de Netherlands International School, JL. Nis 1 Kenanga Terusan, Cilandak Timor, Jakarta
