Werk aan de winkel. De toekomst van de afstudeerder. Afscheid campusdecaan. Rockband Dehaze. Het koren. Niet langer Stapel op de HAN

magazine voor studenten en medewerkers van de han

Werk aan de winkel De toekomst van de afstudeerder jrg 18 #15 9 april 2014

Niet langer Stapel op de HAN

Afscheid campusdecaan Het koren van de HAN

Rockband Dehaze

op snsr.nl... Gelderse voetbalclubs debatteren op de HAN

Game of Thrones houdt studenten bij de les

Op 15 april vormt de HAN het decor voor een debat over de toekomst van de Gelderse voetbalclubs Vitesse, De Graafschap, N.E.C. en Achilles ‘29. Het profvoetbal is namelijk meer in beweging dan ooit. Grote clubs worden groter en kleine clubs worden kleiner. Daarnaast wordt het gat tussen de grotere en kleinere competities steeds groter. Welke zaken zijn hier bepalend in en hoe ziet de Gelderse profclub er in 2020 uit? De Graafschap, N.E.C., Vitesse en Achilles ‘29 sturen op 15 april hun leidinggevenden naar de HAN om hierover te debatteren. Debat Ondernemen of Overleven, 15 april, 16.30 uur, auditorium Laan van Scheut 10, Nijmegen, opgeven via [email protected]

Een magistrale actie van een Franse wiskundedocent. Zijn studenten konden hun klep maar niet houden en daarom besloot hij er maar een ‘spoiler alert’ in de strijd te gooien. ‘Wie van jullie kijkt er naar Game of Thrones?’, vroeg de docent aan zijn studenten in een volgepakt auditorium. Uiteraard stak bijna iedereen zijn hand op, want wie kijkt er tegenwoordig niet naar de populaire HBO-serie? ‘Weet dat ik alle boeken gelezen heb en dat als er vanaf nu te veel lawaai is, ik de naam van de volgende dode op het bord schrijf. Ik heb genoeg informatie om het hele jaar vol te houden en ik kan zelfs elk sterfgeval beschrijven!’ Na enkele protesten voerde de docent zijn dreigement uit en schreef de eerste ‘dode’ op het bord. Uiteraard verliep de les daarna in alle rust. Meesterlijke zet!

SGM start topsportklas De HAN-opleiding Sport, Gezondheid & Management start volgend studiejaar met een Topsportklas. Die zal zich vestigen in het Sport- en Onderwijsgebouw op Papendal en is bedoeld voor topsporters die moeite hebben om hun studie en sport te combineren. Op de HAN bestaat al wel enkele jaren een topsportregeling, waarbij sportende studenten zoveel mogelijk worden tegemoet gekomen door flexibel lessen in te mogen halen en tentamens op andere data te mogen maken, maar in de praktijk blijkt dit vaak moeizaam te verlopen. Met de Topsportklas ligt de nadruk meer op de sport.

Het percentage bezoekers op snsr.nl dat faliekant tegen een blokkade van smartphones op de HAN is, zo blijkt uit een poll. In Zuid-Korea worden op universiteiten namelijk de telefoons van studenten geblokkeerd om ze bij de les te houden. Hier wordt dat duidelijk niet gepikt.

65%

Het citaat ‘Kan ik hier een gratis tatoeage laten zetten?’ Een student kwam af op de oproep in Sensor #14. Daarin stond een studente die het logo van Sensor op haar arm had laten tatoeëren. Onder het artikel stond een oproep; de eerste drie studenten die zich op de redactie van Sensor zouden melden, zouden een gratis tattoo krijgen. Uiteraard was dit een 1 aprilgrap!

Volg Sensor op www.snsr.nl, Twitter (@snsr) of facebook.nl/snsr.han 2

B

Sensor is het redactioneel onafhankelijk magazine van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Het magazine is gratis voor studenten en medewerkers. Het volgende nummer verschijnt op 23 april 2014. REDACTIE-ADRES Nijmegen, Kapittelweg 33, Kamer A3.11 (024) 353 03 90 Arnhem, Ruitenberglaan 29, Kamer 3.19 (026) 369 12 40 www.snsr.nl, [email protected] POSTADRES Postbus 6960, 6503 GL Nijmegen REDACTIE Han Geurts, hoofdredacteur, (024) 353 03 88 Herman van Deutekom, plv. hoofdredacteur (026) 369 12 40 Renée Jenniskens, (024) 353 03 92 Olga Helmigh, (026) 369 12 16 Sander Arink (024) 353 03 89 Raïssa Soeter (024) 353 03 91 Els Sanders, redactie-assistente (024) 353 03 90 MEDEWERKERS Laurence de la Porte Marieke van der Horst, stagiaire Ruud Kroes Claudia Fitsch Mart Geurts Chantal Bolleman, stagiaire Gino Luurssen Judith Mellendijk REDACTIERAAD B. Looten (voorzitter), W. Sips, P. Freriks, E. Cuppen, M. van Koolwijk, M. Witjes FOTOGRAFIE Ralph Schmitz, Coos Dam William Moore, Maaike van Helmond Rob Gieling, Cover: Ralph Schmitz VORMGEVING EN PRODUCTIE Laura Foppen Ben Schot, Graphic Design bno ADVERTENTIES Bureau Nassau BV Achterom 100 C 1621 KW Hoorn [email protected], tel. 020-6230905 KOPIJ Kopij en reacties moeten voorzien zijn van naam en telefoonnummer. De redactie houdt zich het recht voor ingezonden stukken te weigeren of in te korten.

26 28 32

Afscheid campusdecaan

Stapel op de HAN Rockband Dehaze

Het koren van de HAN Filmfestival Go Short

Kort maar krachtig

Rubrieken Olga Oordeelt

29

Uitgehoord

38

Opgetekend

40

Werk aan de winkel pagina 17

Verder in dit nummer Gastvrouw of telefoniste? 14 Wearables 25 Sierra Leone 35

Ontwikkeld de foto De medewerker en Wie: Reinder Pieters (nog net 54) Functie: hoofddocent Inkoop & Logistiek, promovendus, onderzoeker Wat: buitenzwembad Winschoten Wanneer: rond 1961

Hunebedden en nooit uit eten ‘Hoewel alleen mijn moeder en ik te zien zijn op deze foto, was mijn broer ook aanwezig bij dit uitje naar het zwembad. Mijn vader staat op geen enkele foto, maar ik vermoed dat hij er ook was. Camera’s leende je in die tijd niet uit, en ik kan me niet voorstellen dat we zo’n uitstapje zonder hem maakten. Niet dat ons gezin conservatief was, integendeel. Voor die tijd waren we behoorlijk vooruitstrevend. Mijn vader werkte in de melkfabriek en mijn moeder zorgde voor het huishouden en voor ons. Toch was mijn vader niet te beroerd om te helpen. Zware klussen als ramen lappen, maar ook luiers verschonen vond hij geen enkel punt. Mijn moeder liet zich de kaas niet van het brood eten. Ze zat bij de vrouwenbond en zette zich in voor allerlei moderne initiatieven. Zo besloten mijn ouders om ons, te midden van dialect en boerenleven, in de basis op te voeden in Algemeen Beschaafd Nederlands. Zodoende werden onze carrièremogelijkheden breder en onze wereldbelevenis groter. We waren een modaal PvdA-gezin, met veel stimulatie om te ontwikkelen. Uitjes waren niet vanzelfsprekend, en als we iets wilden, moesten we hard maken waarom en waarvoor. Werd het ‘nee’, dan accepteerde je dat. Uit eten deden we nooit. Mijn vader zei altijd: ‘Mam is de beste kok ter wereld, dus waarom zouden we naar een restaurant gaan?’ ‘In de jaren tachtig vertrok ik naar Groningen om te studeren. Ik deed drie studies, waarvan ik er twee afmaakte: Economie en Sociaaleconomische Geschiedenis. Filosofie heb ik nooit afgerond. Mijn moeder kwam geregeld langs toen ik op kamers woonde. ‘Ik heb je moeder op de bus gezet’, belde mijn vader dan en ik haalde haar op. Op zo’n dag gingen we samen winkelen, ergens een hapje eten en kletsen. Ik heb haar als eerste verteld dat ik homoseksueel ben. Ze was niet verbaasd. Mijn vader reageerde eveneens relaxed. Eigenlijk werd er verder niet over gerept. Het was gewoon zo.’ ‘Mijn vader is in 2005 overleden, en mijn moeder in 2011. Hun as hebben mijn broer en ik vermengd en uitgestrooid bij het hunebed waar ze elkaar voor het eerst gekust hebben. Ze zijn 59 jaar bij elkaar geweest. Ik ben blij en dankbaar voor de opvoeding die ze me gegeven hebben. Het heeft me zeker gevormd tot wie ik nu ben.’ OH

4

Kotsen

Bijna klaar Ik herinner me nog mijn eigen afstuderen. Alle tentamens binnen en dan nog die laatste klus. De berg aan het eind van de studie. Jaarlijks zitten duizenden studenten aan de voet van diezelfde berg; afstuderen. Met een beetje geluk en inzet aan het eind van hun vierde jaar. En met dezelfde hoeveelheid geluk en inzet ronden ze straks hun opleiding af en zijn ze bachelor in hun studierichting. Is het zwaar, dat afstuderen? Hikt men er tegen aan? En wat gebeurt er na het slagen? Ligt die droombaan te wachten? Of de WW? Sensor zocht het uit met cijfers en percentages, en met interviews met een aantal afstudeerders.

Ik heb op deze plek wel eens gefulmineerd tegen het salaris van ons (voormalig?) college van bestuur. Hoe ze door de slimme aftrek van autokosten, credit card, dure diners en forfaitaire voorzieningen toch maar mooi veertien cent onder de Balkenende norm bleven. En dus de vermoorde onschuld speelden. Klein bier, eigenlijk. De echte jongens doen dat beter. Crisis, broekriem aan, banken redden, overheidssteun, allemaal inleveren? Me hoela. De loonkloof tussen top en werknemers lag voor de crisis nog onder factor veertig (al schandalig genoeg) maar is tijdens (dankzij?) de crisis opgelopen tot boven de vijftig procent. De topbestuurder ontvangt nu (let wel: gemiddeld) 3,7 miljoen per jaar. De heer Nooteboom van dat uitzendbureau kreeg afgelopen jaar ruim tien miljoen. Ook in de boekenbranche gaat het slecht: mevrouw McKinstry van Wolters Kluwer kreeg slechts een opslag van 36 procent naar bijna acht miljoen. Bij Heineken werd gehercalibreerd ( ja, dat woord kunnen jullie gerust gebruiken bij Wordfeud); de eisen voor de prestatiebonus van de bazen werden niet gehaald, dus werden de eisen aangepast en de bonus toch uitgedeeld. Konden die zielenpieten daarboven er iets aan doen dat het crisis is? Gerrit Zalm (kent u hem nog?) kreeg voor dertien vergaderingen meer dan zijn eerdere ministersalaris. Bij Imtech werd de directeur ontslagen wegens fraude, bleef toch aan en werd gewoon doorbetaald als adviseur. Aantal adviezen: nul. Hoeven we trouwens niet zo ver voor te gaan. Hetzelfde trucje haalden de buren van UMC Radboud uit na het opstappen van hun interim Emile Lohman; ruim zes ton voor nul adviezen. Houdt het dan nooit op? In Engeland blijken vijf mensen meer te bezitten dan ruim twaalf miljoen anderen. Hoogste tijd om hem maar weer eens van stal te halen: ‘So viel kan man gar nicht essen wie man kotsen möchte.’

-x- HannaH

Han Geurts

sensor 15, jaargang 18 5

nieuws

Arval Inspire II mag de openbare weg op De Arval Inspire II, de extreem zuinige stadsauto van het studententeam HAN Hydromotive, heeft de felbegeerde en strenge keuring van de Rijksdienst voor Wegverkeer (RDW) doorstaan. Vanaf begin april mag de auto officieel de weg op als elektrisch voertuig met een beperkte maximum snelheid van 45 kilometer per uur. Het halen van de RDW-keuring is een belangrijke mijlpaal voor het HAN Hydromotive team. Het is hét bewijs dat hyperzuinig rijden, met toepassing van huidige technologieën, haalbaar is. Om dit te vieren zal het team met de Arval Inspire II, voorafgaand aan de Europese Shell Ecomarathon in de Rotterdamse Ahoy (van 15 tot 18 mei), tussen Arnhem en Rotterdam diverse basis- en middelbare scholen bezoeken. HvD

Debat over veranderende verzorgingsstaat Stel, je studeert Culturele en Maatschappelijke Vorming (CMV) of iets anders op het gebied van sociaal werk of gezondheidszorg. Dan snap je maar al te goed wat student CMV Coco Wisse bedoelt met: ‘Eenmaal afgestudeerd kom je in een heel andere setting terecht dan je verwachtte toen je aan de opleiding begon‘. Onze samenleving verandert razendsnel van verzorgingsstaat naar participatiemaatschappij. Veel sociale voorzieningen worden overgeheveld naar de gemeentes én er wordt op bezuinigd. Professionals zullen vaak geen loopbaan in loondienst krijgen, maar ondernemer worden. Samen met medestudent Mila Hendrikx organiseerde Coco daarom een debat op World Social Day over de toekomst van het sociaal werk. Aan de hand van stellingen als: ‘Sociaal werkers moeten worden betaald per resultaat’ discussieerden 180 studenten in kleine groepjes

6

en later met een panel met deskundige ouderejaars en beleidsmakers. Natuurlijk kwam er niet één visie uit het debat.‘Maar het heeft ons wel aan het denken gezet’, zegt Mila. RJ

Primark Nijmegen opent zonder kleerscheuren Op de laatste dag van maart heeft Primark haar deuren op Plein ’44 in Nijmegen geopend. Daardoor hoeven HAN-studenten geen uur meer te reizen naar de kledingwinkel. En goed nieuws voor alle studenten in Arnhem: daar opent deze Ierse budgetkledingketen later dit jaar zijn deuren in het pand van de oude Bijenkorf. Hoe zo’n opening verloopt? Met dranghekken, vol hectiek en kans op blauwe plekken. De echte fanatiekelingen staan er al om 9 uur. Een grote groep beveiligers zorgt ervoor dat alles zonder

kleerscheuren verloopt. Ter vermaak is er een DJ aanwezig en lopen personeelsleden in ‘onesies’ rond om de wachtenden te voorzien van winkelmandjes. Om kwart over elf zien we de eerste gevulde papieren tassen al. Student Verpleegkunde Jannik loopt toevallig voorbij en zegt: ‘Wat een ramp, wat doen mensen zichzelf aan?’ Conclusie: de kleding is bij Primark niet duur, maar de opening kan je wel je leven kosten. MvdH

Energie uit geconcentreerd zonlicht Aan de parkzijde van de faculteit Techniek in Arnhem verrijst een grote, glazen kas, genaamd SolarDemoLab. Die wordt gebruikt voor onderzoek naar energie uit geconcentreerd zonlicht. In dit lab worden vlakke kunststoflenzen gebruikt die kunnen meebewegen met de zon. Hoog rendement zonnecellen kunnen tot veertig procent van het geconcentreerde licht omzetten in elektrische energie. Daarnaast komen warm water (de zonnecellen worden gekoeld) en licht voor het gebouw beschikbaar. Het project wordt uitgevoerd door het Lectoraat Duurzame Energie. Dit lectoraat wil met een aantal partners het energieverbruik in de gebouwde omgeving en van kassen flink terugbrengen. De Rijksdienst voor Ondernemend Nederland steunt het project en stelde onlangs 500.000 euro subsidie beschikbaar. De kas is halverwege april gereed voor onderzoeksdoeleinden. De glazen constructie is klaar, maar er moet nog een verwarming- en energieopslagsysteem worden aangelegd. De lenzen voor de solarconcentratie worden naar verwachting rond de zomervakantie geplaatst, waarna het SolarDemoLab volledig operationeel wordt. In de toekomst worden in het SolarDemoLab ook andere vormen van zonne-energiesystemen getest. HvD

7

nieuws Trolleykoffers testen Studenten van de opleiding Industrieel Product Ontwerpen (IPO) hebben voor het consumentenprogramma KASSA! een duurzaamheidstest met trolleykoffers uitgevoerd. Ze testten de kwaliteit van de koffers die als handbagage mee het vliegtuig in mogen. Ze deden onder meer een drempeltest, een druktest (80 kg.), een valproef en testten de ritssluitingen en handgrepen. Een filmploeg van KASSA! maakte eind maart opnames van de experimenten die werden uitgevoerd in het gebouw van Engineering in Arnhem Het programma dat vorige week werd uitgezonden, is terug te zien op Uitzending Gemist. HG

medewerker schrijft boek over ziekteproces Buigen voor mezelf is een zeer persoonlijk boek geworden, geschreven door Gerrie van den Hoef. Zij is procescoördinator van Creatieve Therapie Opleidingen en werd gediagnosticeerd met darmkanker. Tijdens alle behandelingen en de processen die ze daarbij onderging, ontstond het idee om een boek te schrijven. Gerrie heeft er voor gekozen om het boek niet in dagboekvorm te schrijven, niet te concreet, maar er juist een abstract verhaal van te maken. Het boek is samengesteld uit thematische items. Het begint met algemene informatie en een link naar haar persoonlijke ervaring. Aan elk hoofdstuk is poëzie verbonden en er staan kunstzinnige foto’s bij. Ze hoopt met haar boek mensen herkenbaarheid en inspiratie mee te geven. ‘Het verhaal is ook bedoeld voor mensen die om andere redenen in een proces komen dat van grote invloed is op hun leven,’ aldus Gerrie. Het boek is te koop bij Studystore op de Kapittelweg in Nijmegen. CB

FEM-studenten vallen in de prijzen Maksym Bilostechnyy, student International Business and Management Studies, ontving de Afstudeerprijs 2012-2013 van de Faculteit Economie & Management, met zijn scriptie over NXP semiconducters. Hij ontving als prijs een cheque van tweeduizend euro. De eerste prijs voor de beste afstudeeropdracht van International Business & Communications ging naar de Russische student Kaoutar Loukile. Ze ontving een bedrag van € 1.250,- voor haar afstudeeropdracht over preventie van financiële criminaliteit. De prijs voor de beste afstudeeropdracht van Logistiek & Economie viel Esther Jacobs ten deel. De titel van haar afstudeeropdracht was Betere beheersing en controle van indirecte inkoopprocessen. Ook zij ontving een cheque van €1.250,-.

8

De prijzen worden jaarlijks uitgereikt aan studenten die zich hebben onderscheiden doordat zij een afstudeeropdracht van hoge kwaliteit hebben geschreven of hun studie hebben aangewend voor een maatschappelijk doel. HG

De winnaars, met vlnr. Kaoutar, Maksym en Esther. Fotografie: Alain Baars

Kinderen in de Tweede Wereldoorlog Met een lezing van oorlogsveteraan en oudverzetsstrijder Adriaan de Winter is vorige week de expositie Kinderen in de Tweede Wereldoorlog officieel geopend op Pabo Groenewoud. Een collegezaal vol studenten luisterde aandachtig naar het verhaal van deze bijzondere man over ‘zijn oorlog’. Met opmerkingen als ‘probeer maar eens op een houten vloer te slapen’ en ‘in het kamp leefden wij op twee sneetjes brood per dag’ wist Adriaan de Winter echt tot de aanwezigen door te dringen. ‘Het is belangrijk dat zij het verhaal over de oorlog later weer overdragen op hun leerlingen, zodat ook zij kunnen leren van de geschiedenis’, aldus de verzetsstrijder. ‘Nu ben ik zeker benieuwd naar de expositie en wat ik daarvan allemaal nog meer kan leren’, meent een van de aanwezige studenten. Reden genoeg dus om eens een kijkje te gaan nemen bij de expositie in het studiecentrum van Pabo Groenewoud Nijmegen. MvH

Topopleiding Constructief Ontwerpen De HAN start in september 2014 met het Honoursprogramma Constructief Ontwerpen, mede opgezet door de Betonvereniging en stichting Bouwen met Staal. Andere hogescholen, zoals Hogeschool van Amsterdam en AVANS, zijn ‘aangeschakeld’, zodat deze, als alles succesvol verloopt, in volgende jaren het initiatief kunnen verbreden. Van deelnemende bedrijven aan het programma wordt verwacht dat ze de honoursstudenten begeleiden bij hun minorproject. Daarnaast leveren de bedrijven de afstudeeropdracht en de begeleiding hiervan. Potentiële studenten moeten solliciteren voor het honoursprogramma; de selectie vindt plaats in overleg met het bedrijfsleven. De toelatingseisen moeten nog definitief worden vastgesteld. HG

9

nieuws

Meer kamers in Arnhem Er komen maar liefst 293 studentenwoningen bij in Arnhem, op een steenworp afstand van de HAN-campus. De Stichting Studentenhuisvesting Nijmegen (SSHN) heeft namelijk besloten tot aankoop van het voormalige kantoor van Rijkswaterstaat aan het Gildemeestersplein 1. De huidige eigenaar moet nog wat zaken regelen, zoals de asbestsanering, waarna in 2015 wordt overgegaan tot de verbouwing. Voor studenten onder 23 jaar komen 146 zelfstandige eenheden beschikbaar. Voor Internationale Short Stay studenten die bij de HAN studeren, zijn er 147 onzelfstandige eenheden. Veel huidige studenten missen de boot: de SSHN denkt dat de eerste studenten pas in 2016 hun intrek kunnen nemen in het gebouw. LP

Vierde ster voor Built Environment

Het instituut Built Environment ontvangt dit najaar de vierde ster Duurzaam Hoger Onderwijs (DHO). Daarmee worden Bouwkunde en Civiele Techniek, de eerste opleidingen met vier DHO-sterren in de Benelux. De eerste twee sterren verkreeg het instituut in 2010. Twee jaar later volgde de derde ster. Afstudeerders bij Built Environment ontvangen nu naast hun diploma een certificaat waarmee zij kunnen aantonen dat duurzame ontwikkeling in de opleiding is geïntegreerd. HG

FabLab met 3d-printer in Mediamarkt Sinds begin april staan medewerkers van de FabLab, de experimenteerfaciliteit van de faculteit Techniek wekelijks in de 3D Printshop van de Arnhemse MediaMarkt op het Velperplein. Daar geven ze zes weken lang elke week een workshop 3D printen. Aanleiding voor deze samenwerking is een pop-up store die afgelopen zomer tijdens de Arnhemse Modebiënnale te

10

bezoeken was. Deze tijdelijke winkel werd toen ook door het FabLab beheerd. Bezoekers konden geprinte ontwerpen bekijken en ook zelf aan de slag. De MediaMarkt heeft de popup store vorig jaar gesponsord en wilde de samenwerking graag voortzetten. FabLab ook, onder meer vanuit het oogpunt van samenwerking tussen onderwijs en bedrijfsleven en tussen techniek en commercie. HvD

Juridisch Dictee met Inez Weski

Voorlezen is heerlijk Eerstejaars Basma Lamjaata heeft met het voorlezen van een deel uit ‘De Scheepsjongens van Bontekoe’ de jaarlijkse voorleeswedstrijd op Pabo Groenewoud gewonnen. De Jury , bestaande uit kinderboekschrijfsters Mirjam Oldenhave en Bea Bisseling en de winnaar van 2012 Jasper Thunnissen, prees haar heldere inleiding en natuurlijke stijl. Op 23 april neemt Basma het op tegen andere pabostudenten uit Gelderland tijdens de provinciale voorleeswedstrijd, om uit te maken wie er doorgaat naar de landelijke finale in Utrecht op 20 mei. HG

Zo’n 120 studenten en docenten van de bacheloropleiding HBORechten namen eind maart deel aan de vierde editie van het HAN Juridisch Dictee. Bekend strafrechtadvocaat Inez Weski las met verve het dictee voor, getiteld ‘Doe mee, doe vooral mee’, dat is geschreven door staatsrechtdocent Gerard van Keeken. Vanwege de galm spreekt Weski zo rustig mogelijk vanaf de predikstoel in de Stevenskerk. ‘Was het toch te snel?’, vraagt ze na gesputter van studenten. ‘Dan doe ik het deze keer iets langzamer, maar de volgende keer vallen er mensen af’, knipoogt ze. Nóg langzamer moet het daarna van de driftig schrijvende deelnemers. ‘Echt nog te snel? Stap dan maar over op een medische studie!’, lacht Weski: ‘Ja, de dictator komt in je boven, zo drie meter boven de grond.’ De moeilijke woorden vliegen de deelnemers om de oren; vooral ‘primus inter pares’, ‘journaille’ en ‘criticasters’ blijken lastig. Uiteindelijk wint bij de studenten Karlijn Hulshof met twaalf fouten. Als beloning krijgt ze een vulpen van Randstad en €250,- van Phijffer Advocaten. In de categorie ‘professionals’ zegeviert Rogier van Dam met slechts zeven fouten. Hij krijgt dezelfde vulpen als Karlijn en €25,- van de Study Store. Verschil moet er zijn. LP

Inez Weski: ‘Nog langzamer?’

11

Fab apps

To have

Handige, leuke, flauwe en geniale applicaties die je volgens app-expert Raïssa op je smartphone móet zetten:

Droomboek

Perez Hilton Official Basic

Je plicht verzuimd door het Droomboek ter gelegenheid van de troonswisseling niet op te halen? Foei. Gelukkig kun je de app nog downloaden. In Droomboek (gratis) lees je dromen over Nederland, ter inspiratie voor de Koning. Swipe door diverse categorieën als ‘recycling’, ‘kinderen’ ‘elke dag’ en ‘geluk’.

Celebrity-land kan er niet omheen: de beruchte blogger ‘Perez Hilton’ (echte naam: Mario Lavandeira). Perezhilton.com trekt zo’n 690.000 bezoekers per dag (niet 4,5 miljoen zoals hij wil doen geloven) en is ook wel ‘Hollywoods most hated website’. In deze gratis app onder andere ‘Perez TV’ en ‘Hottest Posts’ vol dirt, sleaze en gossip. Oordeel zelf.

Voor oranje-liefhebbers

Roddel en achterklap

Koningsdag

Pathé App

Voor vorst en volk

Filmaanbod in je broekzak

Wil je de koning voor het eerst in actie zien tijdens Koningsdag 2014? Met deze officiële app voor de viering in Hendrik Ido Ambacht op 26 april, check je het programma, de foto’s en het laatste nieuws.

Eind maart lanceerde Pathé deze volledig vernieuwde app waarmee je een overzichtelijke filmagenda kunt inzien (met filminformatie, trailers e.d.), en direct kaartjes kunt kopen via onder meer iDeal. Die zoete romcom, hysterische thriller of geniale blockbuster is slechts een swipe away.

Heb je een leuke tip voor in de appgids? 12

Stuur dan een mailtje naar [email protected]

Cabarettalent René van Meurs

Niet te stuiten Ooit student Facilitair Management, inmiddels niet weg te slaan van de stand-up comedy bühne. René van Meurs (28) won de jury- en publieksprijs van Cameretten 2012, schrijft onder meer voor tv-programma ‘Dit was het nieuws’ en is lid van het toonaangevende comedy collectief Comedytrain. ‘Ik wilde het zó graag dat ik soms zelfs geld bijlegde om op te mogen treden.’ Tekst: Raïssa Soeter | Foto: Tristan Kwant

‘Na het VWO besloot ik de hbo-opleiding Facilitair Management te volgen op de Haagse Hogeschool. Ik koos niet voor een universitaire opleiding zodat ik tijd overhield voor andere dingen als reizen en muziek maken. Hoewel ik die tijd al snel invulde met het op alfabet zetten van dvd’s in een videotheek. Tot ik in mijn derde jaar zonder enige ervaring meedeed aan het Griffioen Cabaret Festival. De aanzet daarvan kwam eigenlijk door mijn voetbalvrienden. In de kleedkamer had ik namelijk geregeld praatjes. Zo vertelde ik eens dat ik als ANWB-lid geen recht had op service in mijn woonplaats, omdat ik daar niet voor betaalde. Toen ik autopech kreeg, heb ik mijn auto over de dorpsgrens geduwd. Vonden mijn teamgenoten een geniaal verhaal, waardoor ik het steeds opnieuw moest vertellen. Praktisch gezien stond ik gewoon op te treden in de kleedkamer. En ik had er lol in om het verhaal steeds verder aan te dikken.’ Ongebreideld enthousiasme ‘Op het cabaretfestival kreeg ik 280 van de 300 stemmen, dus dacht ik; dit kan ik wel! Ik zei tegen mijn ouders dat ik stopte met mijn opleiding, dat ik nu cabaretier was. Leuk, zeiden mijn ouders, maar dan betaal je wel drie jaar collegegeld aan ons terug. Ja, dat werd ‘m niet. Mijn motivatie en cijfers denderden naar beneden, maar ik heb het wel afgemaakt. Ondertussen trad ik overal op voor een appel en een ei. Met name voor studentenverenigingen. Soms moest ik er zelfs geld bijleggen,

maar ik wilde het zó graag. Ik belde gewoon op: ‘Hallo, ik ben René en ik ben grappig. Jullie kennen me niet, maar ik ben het echt.’ Grote eer ‘De dag nadat ik afstudeerde, deed ik auditie bij Comedytrain en werd ik zowaar aangenomen. Een grote eer, want iedereen die ik heel goed vond, speelde daar. En ja, inmiddels zit mijn carrière in een sneltrein. Zo tour ik momenteel door Nederland met mijn debuutprogramma ‘Voor de storm’. Van een kwartier grapjes vertellen in onze eigen comedyclub Toomler naar dik anderhalf uur spelen in het theater. Wat er niet veranderd is? Ik speel nog steeds het liefst voor studentenpubliek. En al mijn dvd’s staan nog steeds op alfabet.’

tickets WiNNEN? De voorstelling ‘Voor de storm’ van René van Meurs garandeert een goed verhaal, scherpe observaties en een ongeëvenaarde hoeveelheid grappen. Kaarten winnen? Blader door naar pagina 37. 

sensor 15, jaargang 18 13

Van receptioniste naar gastvrouw óf medewerker callcenter

‘Je wordt gewoon een product’ Na de zomer gaat de HAN naar één centraal telefoonnummer. Je krijgt dan geen receptioniste van een bepaald gebouw aan de lijn, maar een callcenter. Het klinkt logisch, en het lijkt efficiënt en professioneel. Maar vindt iedereen dat? Renée Jenniskens

Tot een jaar geleden hadden de receptionistes in de gebouwen van de HAN nog grofweg drie taken: ontvangst, telefonie en facilitaire zaken. In 2013 was de eerste organisatieverandering een feit: toen kwamen er twee ServiceDesks, die onder meer de facilitaire reserveringen ging afhandelen. Nu wordt wat overgebleven is ook weer gesplitst, in een telefonisten- en een gastvrouwfunctie. Gastvrouwen Die gastvrouwen verschijnen op alle vestigingen. Hoofd Bureau Services en Middelen Bert Horsting schetst hoe die hun werk gaan doen: ‘Ze staan aan een open desk, waar ze makkelijk vandaan kunnen. Ze werken proactief. Als iemand vraagt waar de lift is, dan lopen ze even mee. Als iemand zich meldt die een afspraak heeft, dan wijst de receptioniste een zitje aan en geeft een kopje koffie. Ik vind echt dat het beter wordt. Ze kunnen zich veel meer op hun ontvangstfunctie richten, ook omdat ze niet steeds de telefoon aan moeten nemen. Daarvoor komt er in Arnhem één telefooncentrale, waar op termijn alle inkomende telefoontjes heengaan. De receptionistes maken deel uit van het Service Bedrijf, waar de meeste ondersteuning van de HAN is ondergebracht. Bert Horsting motiveert deze move als volgt: ‘Plat gezegd: er moet meer geld naar het onderwijs. Maar bezuiniging is in eerste instantie niet de insteek. Hospitality wel, dat is een van de zeven speerpunten van het Service Bedrijf. En we willen professionalisering en bereikbaarheid. ‘ Momentje nog Op een van de voorlichtingsbijeenkomsten vertelt een callcenter medewerker van het ROC Nijmegen enthousiast over haar acht jaar ervaring. Ze werkt met een kennisbank. ‘Inhoudelijk is het interessanter, maar ik mis het contact met de studenten’, zegt ze. Ook vertelt ze dat na een bezuinigingsronde de wachttijden aan de

14

telefoon gemiddeld een half uur bedragen. Hoofd Bert Horsting zegt daar later over: ‘Dat is voor ons onacceptabel.’ Werkgroepen met zes of zeven receptionistes en locatiebeheerders denken mee over zaken als bedrijfskleding, taakinvulling en inrichting. Bert Horsting gaat er vanuit dat alle receptionistes nu voldoende zijn geïnformeerd. ‘Ze staan nu voor de keuze: gastvrouw of medewerker callcenter. Sommigen hebben hun voorkeur al gegeven, anderen kunnen niet kiezen. Uit hun reacties hebben we ook een leerpunt gehaald: ze zouden de mogelijkheid moeten krijgen om te switchen als het niet bevalt.’ Als de keuzes duidelijk zijn, dan krijgen de mensen een cursus vooraf en een training on the job. Bij de gastvrouwen wordt dat uitgevoerd door Receptel, een bedrijf dat ook bij de voorlichtingsbijeenkomsten is geweest. Onrust De MR en de Deelraad van het Service Bedrijf bogen zich ook over het onderwerp. ‘Deze shuffle is een onderdeel van het hele ontwikkelingsplan van het Service Bedrijf’, zegt Hanneke de Natris, die lid is van beiden. ‘Op zich lijkt de stap logisch, maar er is wel onrust. We hebben in de Deelraad kritische vragen gesteld. Op ons aandringen heeft de directeur van het Service Bedrijf toegezegd de mogelijkheid te bekijken of de functies van telefoniste en gastvrouw gecombineerd zouden kunnen worden. ‘ Onrust lijkt een understatement: de eerste de beste geraadpleegde receptioniste is ziedend. Tussen het aannemen van telefoontjes en het beantwoorden van vele vragen van bezoekers vertelt ze: ‘Het speelt al drie jaar en toch hebben we maar weinig informatie. Er wordt met je gesold. Wij zijn een product geworden. Wij moesten in kaart brengen wat onze werkzaamheden zijn, met de bijbehorende tijd. Dat kan toch niet? Het werk is steeds anders, alles gaat hier door elkaar.’ Het Service Bedrijf heeft het onderwijs als klant. Die

moet er ook voor betalen. ‘De klant is niets gevraagd’, zegt een andere receptioniste. ‘Terwijl de klanttevredenheid over ons altijd heel hoog is geweest, tot aan de invoering van de Servicedesk. Daarna is het minder geworden, maar daar mogen wij niets negatiefs over zeggen.‘ Gebakken lucht De functie van gastvrouw noemt iemand ‘Gebakken lucht van Receptel. Wat heeft dat met ons werk te maken? Dat lijkt me prima voor een crematorium, maar toch niet voor hier? In sommige gebouwen komen op piekmomenten honderden mensen tegelijk naar binnen. ‘ Een receptioniste die een paar jaar geleden zelf voor een callcenter werkte zegt: ‘Veertig uur per week, gek werd je. Terwijl wij de

telefoontjes hier prima kunnen beantwoorden, ook al is de HAN zo groot geworden. En waarom alleen een callcenter in Arnhem? Hoe denk je dat het voor iemand, die ver weg woont, is om ’s avonds naar Arnhem te reizen? Een eigen systeem voor Nijmegen en Arnhem zou veel beter zijn. De directeur van het Service Bedrijf heeft dat ook opgemerkt, heb ik gehoord. ‘ Een receptioniste noemt het opmerkelijk dat maar 4 van de 23 receptionistes in de werkgroep telefonie zitten. ‘Anderen zijn bang dat ze daar zullen blijven hangen’. Zelf weet ze wel wat ze wil: ‘Deze werkplek en dit werk. We zijn al zo flexibel, alleen qua werktijden al. Onze functie is al genoeg uitgehold met de komst van de Servicedesk. Wij deden eerst werk dat nu door uitzendkrachten bij de Servicedesk gedaan wordt. ’

sensor 15, jaargang 18 15

Haal je master in Nijmegen en maak werk van je studie.

k n om masaar de op 5terdag juni

Kennis waar je wat mee kunt Studeer je hbo Rechten, heb je een gemiddeld eindcijfer van 7 of hoger en wil je je kansen op de arbeidsmarkt vergroten met een meestertitel? Aan de Radboud Universiteit Nijmegen kun je via een speciale studieroute de master Nederlands recht behalen. Met dit diploma kun je ook kiezen voor een togaberoep als advocaat of rechter. Zo maak je werk van je studie. www.ru.nl/rechtennahbo

Word kandidaat

voor de medezeggenschapsverkiezingen voor medewerkers. Meld je aan tussen 3 en 22 april, de verkiezingen vinden plaats in mei. Voor alle details; zie pagina 36

16

De toekomst van de afstudeerder

Werk aan de winkel Slaap je als afgestudeerd HBO’er straks in een doos onder de brug? Of zijn je toekomstperspectieven juist rooskleurig? Vier bijna afgestudeerden over hun naschoolse verwachtingen én de keiharde cijfers.

17

De arbeidsmarkt, veelbelovend? Cijfers, cijfers, cijfers… Je hoeft tegenwoordig maar de krant open te slaan of je wordt om de oren geslagen met beangstigeande berichten: de werkloosheid stijgt en zelfs jongeren die hoogopgeleid zijn, komen niet meer aan een baan, zeker niet op hun eigen niveau. Maar hoe zit het echt? Sensor neemt de HBO-monitor ter hand en zoekt het uit.

18

De werkloosheid onder afgestudeerde hbo’ers is gestegen van 6,0% in 2011 naar 7,9% in 2012. Je papiertje van het hoger onderwijs werpt wel zijn vruchten af ten opzichte van lageropgeleiden: onder voltijdstudenten blijft de werkloosheid met 9,0% minder dan voor gediplomeerde mbo’ers (10,6%). Maar helemaal slim is het om deeltijd te studeren: afgestudeerden van deeltijdopleidingen hebben een relatief lage werkloosheid van 4,5%.

De studenten die wel aan een baan komen, vinden die ook vrij snel: van de voltijd afgestudeerden met werk heeft 84% de eerste baan binnen drie maanden gevonden. Bovendien heeft de helft van die werkenden grote kans die baan te behouden: 52% van alle werkenden heeft anderhalf jaar na afstuderen een vaste aanstelling. De aansluiting tussen opleiding en werk blijft relatief goed, meldt de monitor. Acht op de tien voltijd afgestudeerden met werk vindt een baan binnen eigen vakgebied. Ook werkt meer dan driekwart op minimaal hbo-niveau.

De HAN doet het goed in vergelijking met andere hogescholen. De werkloosheid onder afgestudeerden is 6%, dat is 2% onder het gemiddelde van 8%. De Hogeschool van Amsterdam heeft bijvoorbeeld een werkloosheid van 9%, en de Hogeschool der Kunsten in Den Haag zit met 23% aan de discutabele ‘top’.

8.8% werkloos Wat actuelere cijfers komen van het CBS. Afgelopen februari nam het aantal uitkeringen alleen toe onder 45-plussers, en dan zijn met name de 55-plussers het haasje. Onder jongeren nam het aantal lopende WW-uitkeringen juist af: de daling was het grootst bij de groep onder de 25 jaar. De werkloosheid in Nederland is niet mis: 8,8 procent van de beroepsbevolking zit zonder baan. De werkloze beroepsbevolking bestaat uit mensen van 15 tot 64 jaar die helemaal niet werken, of minder dan twaalf uur per week werken en actief op zoek zijn.

Vooral de sectoren vervoer/opslag en zorg/welzijn hebben het zwaar, maar wie weet komt dat bij de laatste doordat cultuur ook onder de noemer gezondheidszorg en welzijn wordt meegerekend. Gelderland doet het ten opzichte van andere provincies niet heel goed: de werkloosheid is hoger dan in bijvoorbeeld Groningen, Limburg of Noord-Holland. Ook interessant om te zien: de werkloosheid onder mannen ligt gemiddeld hoger dan bij vrouwen (251.000 tegenover 208.700).

Per sector In tegenstelling tot wat het CBS berekende, meldt de HBOmonitor dat de laagste werkloosheid zichtbaar is onder afgestudeerden van de sector gezondheidszorg. Maar hier wordt cultuur apart meegenomen: afgestudeerden uit de sectoren kunst, economisch en agrarisch hebben ook volgens de monitor te maken met de hoogste werkloosheid. De werkloosheid in de sectoren sociaal agogisch en technisch is in vergelijking met 2011 het sterkst gestegen. Voor de technische sector komt dat na twee achtereenvolgende jaren met een dalende werkloosheid. Toch blijkt: de dalende baanzekerheid voor voltijd afgestudeerden is in alle sectoren zichtbaar, zelfs in de gezondheidszorg.

Wat ga je verdienen? Het gemiddeld maandloon van de startende hbo’ers is volgens de monitor zo goed als hetzelfde gebleven, met een bijzonder kleine daling van -1%. Het hoogste bruto uurloon is voor afgestudeerden van opleidingen in de gezondheidszorg (€15,10). Door het relatief hoge aantal arbeidsuren komt het bruto maandloon van technici het hoogste uit (€2.382). Ter vergelijking: in de kunstsector is dat maandloon €1.418. Het gemiddelde uurloon van alle HBO’ers is €14,50, maar heb je deeltijd gestudeerd dan ligt dat bedrag aanzienlijk hoger met: €19,10 per uur.

HBO-monitor Onderzocht zijn de hbo-afgestudeerden van het studiejaar 2010-2012. Eind 2012, ongeveer anderhalf jaar na afstuderen, hebben bijna 20.000 afgestudeerden de enquête van de HBOMonitor ingevuld. De HBO-Monitor is een jaarlijks onderzoek dat wordt uitgevoerd door het Researchcentrum voor Onderwijs en Arbeidsmarkt (ROA) van de Maastricht University. Meer informatie op: www.roa.nl/SIS/hbomonitor.htm

Salesman in hart en nieren Toine Schepers (24) Small Business en Retail Management (SBRM) Afstudeerscriptie: studentenhuisvesting in Nijmegen

Toine is zo’n ambitieuze student die eigenlijk al jaren met één been in de praktijk staat. Zorgen over zijn kansen op de arbeidsmarkt? Nihil. De SBRM-student heeft net zijn plan van aanpak met akkoord retour gekregen. Een pak van zijn hart: ‘Ik vind afstuderen loodzwaar. Docent A zegt dat het top is, docent B zegt dat het anders moet, en als student dien je je daartussen te manoeuvreren.’ Daar komt bij dat Toine zijn scriptie – een sales marketing plan voor een vastgoedbedrijf daadwerkelijk door hem uitgevoerd dient te worden. ‘Hierdoor zit er meer druk op, maar werkt het ook stimulerend.’ Familiebedrijf Toine werkt al twee jaar voor Nebuvast B.V., een vastgoedontwikkeling- en beleggingsmaatschappij waar zijn vader eigenaar van is. ‘In dit familiebedrijf is studentenhuisvesting een nieuw terrein. Ik verdiep me in de expansiemogelijkheden, en zet een sales/marketing plan op, omdat ik zie dat hier veel kansen liggen.’ Toine lacht als wordt bevestigd dat verkopen hem in het bloed lijkt te zitten. ‘Op mijn zestiende begon ik als autoverkoper, maar ik bloeide pas echt op tijdens een stage bij Hendriks Makelaardij Nijmegen. Ik kick er op om met klanten een volledig traject (bestaande bouw of nieuwbouw) te leiden, om zo een passende woning in het segment van anderhalf tot vier ton te verkopen. Het tot in perfectie organiseren van een verkoop, vooral in de huizenmarkt, zorgt ervoor dat klanten vrienden voor het leven worden. Een vertrouwen-/gunfactor is hiervoor van groot belang.’ Eigen bedrijf Met al twee aangeboden banen hoeft Toine zich geen zorgen te maken over het leven na zijn studie. Het is al lang en breed duidelijk. ‘Ik ga niet doorstuderen, ben niet zo’n school- en boekenman. In het veld kom ik beter tot mijn recht. Bovendien geloof ik dat je uiteindelijk echt verder komt met werkervaring, die ik bewust heb opgedaan tijdens mijn opleiding. Hoogstwaarschijnlijk blijf ik betrokken bij Nebuvast. Als ik de kans krijg, in combinatie met een eigen bedrijf. Maar eerst wil ik een paar maanden reizen om mijn hoofd te legen, klaar voor een frisse start.’

20

‘Ik ben geen schoolman. In het veld kom ik beter tot mijn recht’

‘ik schat mijn kansen goed in’

‘Bedrijven hebben social media EXPERTS nodig’ Kirsten Koster (23) Communicatie Afstudeerscriptie: online communicatie Blogtoday.nl

Kirsten brengt de laatste maanden van haar schoolcarrière door bij Blogtoday.nl. Zorgen over een job in de toekomst zijn er wel, maar ze schat haar kansen redelijk goed in. Kirsten doet haar afstudeeronderzoek bij Blogtoday.nl, onderdeel van Sanoma. Ze doet onderzoek naar het succes van een online influencer, iemand die invloedrijk is op een eigen internetplatform. Blogtoday.nl was haar eerste afstudeerstagekeuze en sleepte hem dan uiteindelijk ook binnen. ‘In principe wilde het team geen afstudeerder aannemen, maar omdat ik een eigen blog heb en hierdoor goed online georiënteerd ben, kreeg ik de stage.’ Online influencers Druk met afstuderen is ze zeker, maar het is goed te doen. ‘Het afstuderen verloopt tot nu toe vlekkeloos. Ik heb net mijn tussenmoment gehad en ben bezig met het afronden van mijn plan van aanpak.’ Hierop volgt het onderzoek. Aan de hand van desk research, online enquêtes en diepte-interviews probeert Kirsten in kaart te brengen wat de graad van succes is van online influencers voor adverteerders in online campagnes. ‘Ik weet niet in hoeverre ik het doel van het onderzoek naar buiten mag brengen, maar dit zijn de grote lijnen.’ Arbeidsmarkt Afgestudeerd, en wat dan? Dat is de vraag die ze aan zichzelf stelde. ‘Ik wil graag doorstude ren in de online communicatie, maar omdat ik al mbo en hbo heb gedaan, krijg ik geen studiefinanciering meer, dus doorstuderen is duur.’ Kirsten studeert deze zomer af. Ze wil meteen gaan solliciteren en het liefst daarna gaan werken. Ondanks de krapte op de arbeidsmarkt is Kirsten niet zo bang dat ze geen baan vindt. ‘Met mijn specialisatie in online communicatie schat ik mijn kansen wel

redelijk goed in. Veel bedrijven hebben namelijk social media nodig. Het enige waar ik tegenaan loop is dat ik geen een á twee jaar werkervaring heb. Toch zijn er genoeg kansen, je moet gewoon slim netwerken en je talent tonen’, aldus de studente. Het liefst wil ze een baan waar ze fotografie en online communicatie kan combineren.

Netwerken is key Remco Baron (22) Leraar Lichamelijk Opvoeding (ALO) Afstudeerscriptie: zelfregulatie in het voortgezet onderwijs

Een afgeronde studie aan het CIOS zorgde ervoor dat Remco in het tweede jaar van de ALO kon instromen. Hij had maar een doel: bewegingsdocent in het speciaal onderwijs worden. Volgens de student is zijn afstudeerstage de ideale startpositie om te solliciteren binnen dit onderwijs. Zijn stage bij het Briant College sluit helemaal aan bij wat hij later wil gaan doen, namelijk lesgeven in het bijzonder onderwijs. Tijdens zijn afstudeerstage onderzoekt hij hoe bewegingsdocenten zelfregulatie van leerlingen kunnen verhogen in een les. Zelfregulatie houdt in dat iemand in staat is om zelfstandig, doelbewust en efficiënt te leren door gebruik te maken van verschillende vaardigheden. ‘Ik doe het onderzoek samen met nog een student. Wij hebben een vragenlijst rondgestuurd en aan de hand daarvan data verzameld.’ Opstart De opstart van het afstudeeronderzoek liep niet helemaal vlekkeloos. Dit had vooral te maken met de theoretische kant van het afstuderen. Remco verwachtte al dat hij daar moeite mee zou krijgen. ‘Ik ben zelf een praktisch type, de praktijk vind ik leuk en makkelijk en dat is ook waar ik me fijn bij voel. Toch vind ik afstuderen over het algemeen leerzaam en druk.’ Toekomst Eind juni komt al in zicht, de plannen voor de toekomst zijn nog niet concreet, maar het liefst wil hij meteen aan het werk. De banen op de arbeidsmarkt liggen niet voor het oprapen, toch denkt de student wel dat, als je iets wilt, je daar uiteindelijk ook terecht komt. ‘Ik zie mijn toekomst op de arbeidsmarkt als iets waar ik heel veel energie in moet stoppen, waarin ik heel veel moet gaan netwerken. Het is lastig, maar niet onhaalbaar.’ Als tweede mogelijkheid zou hij met zijn CIOS-diploma ook aan de slag kunnen als sociaal bewegingsagoog. Zorgen over de toekomst zijn enigszins aanwezig. ‘Ik vraag me wel af of het überhaupt lukt om met mijn opleiding een baan te vinden. Vanuit mijn afstudeerlichting studeren er dit jaar veel af en daarnaast heb je nog de stroom van vorig jaar, van wie de meesten nog geen baan hebben.’

22

‘lukt het om met mijn opleiding een baan te vinden?’

Het nieuwe leren

‘Als leraar ben je nooit uitgeleerd’

Jessica de Wit (23) PABO Afstudeeronderzoek: iPads op de middelbare school

Jessica zit middenin haar afstudeerperiode. Ze doet onderzoek naar iPads op haar stageschool en wil later voor de klas. ‘Ik hoop dat ik op 20 juni te horen krijg dat ik het heb gehaald; dat denk ik wel.’ Voor iemand die aan de Pabo studeert, loopt ze een bijzondere stage: ‘Op het Elzendaal College in Gennep, een middelbare school. Tijdens mijn minor heb ik me op het vmbo gespecialiseerd, en dat is me zo goed bevallen dat ik daarin wil afstuderen.’ IPADS ‘Mijn stageonderzoek gaat over iPads in de klas, lekker actueel. Ik ben data aan het verzamelen, ik neem interviews af en bekijk lessen van collega’s die de iPad gebruiken. De beginfase waarin sommige leraren dachten: wat is dit?, is voorbij, maar ze zijn wel nog zoekende naar hoe ze de iPad het beste kunnen inzetten. De ene leraar gebruikt hem al vijftig minuten per les, de andere doet alleen op het einde een educatief spelletje. Voorlopig is het vooral een hulpmiddel, met de boeken er nog naast, maar over een tijdje verdwijnen die waarschijnlijk. Met een iPad met internet weet je meer dan als leraar alleen. Bovendien krijg je bij apps als Nearpod of Socrative de resultaten van leerlingen meteen binnen, zodat je daarop kunt anticiperen en helpt waar leerlingen vastlopen, erg handig.’ PENSIOEN Bang voor de toekomst is Jessica niet: ‘Over een paar jaar schijnen veel ouderen met pensioen te gaan, maar nu is het nog moeilijk om een baan te vinden. In vacatures vragen ze om jaren ervaring. Die heb je niet als net afgestudeerde.’ BAND ‘Het liefst zou ik werken en daarnaast studeren. Als leraar ben je sowieso nooit uitgeleerd. De leerlingen die ik nu heb, zijn rond de dertien jaar, maar ook de bovenbouw van de basisschool is superleuk. Voordeel is dat je de groep elke dag ziet. De band die je met ze opbouwt, is bijzonder. Ze vertellen dat ze gisteren hebben gevoetbald of je vraagt naar de vader die in het ziekenhuis ligt. Als ik terugkijk op mijn eigen schooltijd, herinner ik me mijn leraren wel: je geeft de kinderen iets mee.’

23

Oplaadjurk succesvol tijdens South By South West festival

Met de stroom mee De Wereld Draait Door, Discovery Channel, South By South West, een stoet aan regionale en landelijke dagbladen en (inter)nationale tijdschriften: de Wearable Solar-jurk van Arnhems kledingontwerpster Pauline van Dongen is hot. This dress is going places. Herman van Deutekom

Een stroom aan interviews heeft Pauline van Dongen al gehad sinds zij in Arnhem terug is. Terug uit Austin, Texas. Terug van een succesvolle deelname aan South By South West (SXSW), het populaire muziekfestival dat inmiddels is uitgegroeid tot the place to be op het gebied van interactieve media. Van Dongen drong door tot de finale van de Wearable Tech Award, waar ze uiteindelijk in de top-3 belandde. Met meer dan vijfhonderd deelnemers een ongelooflijke prestatie. Hoe is dit allemaal begonnen? In nummer 1 van dit schooljaar, halverwege augustus, maakte Sensor melding van een opmerkelijke combi: kleding en technologie. Christiaan Holland, projectleider bij de HAN en betrokken bij Gelderland Valoriseert (een platform voor innovatie), is de instigator: als fervent festivalbezoeker ergerde hij zich aan het feit dat hij uren in de rij moest staan om zijn smartphone op te laden. Dat moet anders kunnen, dacht hij en stelde een team van studenten van Artez en de HAN samen om een oplossing te bedenken. Dat werd: kleding die energie opwekt. Denk aan zonnecellen die verwerkt worden in jassen, jurken, broeken. Studenten van Industrieel Product Ontwerpen hielpen Van Dongen mee met het ontwikkelen en integreren van zonnecellen in kleding. Sindsdien reist de ontwerpster van hot naar her om haar jurk en jas te tonen. De kledingsstukken zijn nog prototypes. De zonnecellen zijn bijvoorbeeld nog niet wasbaar. Van Dongen is daarom op zoek naar partners die met haar de techniek van het integreren van zonnecellen in kleding verder wil ontwikkelen. Haar doel is om de cellen te integreren in de vezel van stoffen. Het is volgens haar slechts een kwestie van tijd voordat iedereen kleding of accessoires bij zich heeft waarmee smartphones en andere gadgets kunnen worden opgeladen. www.paulinevandongen.nl

24

Oplaadrugzak Pauline van Dongen is niet de enige die zonnecellen in gebruiksmiddelen toepast: studenten van Sport Gezondheid & Management die samen student company Our Sun vormen, hebben de Student Solar Bag ontworpen, een rugzak waar een flexibele zonnecel op zit. Ook die zorgt ervoor dat je je smartphone kunt opladen. En ook dit product blijft niet onopgemerkt: Our Sun heeft Nederland begin april vertegenwoordigd tijdens de International Trade Fair in Israël. Tijdens het ter perse gaan van dit nummer was nog niet bekend of de HAN-studenten ook daar succesvol zijn geweest.

sensor 15, jaargang 18 25

Afscheid Nijmeegs campusdecaan

NIET LANGER STAPEL OP DE HAN ‘Je kunt altijd bij hem binnenlopen. Hij is concreet, betrokken en toegankelijk.’ Een korte samenvatting van wat we te horen krijgen als we studenten en personeel vragen om studentendecaan Jan Stapel te typeren. Per 1 april nam hij afscheid. Sensor blikt terug op zijn tijd bij de HAN en ontdekt meer kanten van Jan. Tekst: Ruud Kroes / Foto: Ralph Schmitz

Hoe kijk je terug op je tijd bij de HAN? ‘Ik kijk met een heel goed gevoel terug op mijn werk bij de HAN. Er is veel collegialiteit, ik ben erg te spreken over de ondersteunende diensten. En ik heb veel plezier beleefd aan het contact met studenten en docenten.’ En het management? ‘Ik vind dat managers vooral goed moeten luisteren naar het personeel. Er is veel expertise en daar moet je gebruik van maken. Gun mensen hun professionele ruimte. Ik vond dat voormalige CvB-voorzitters Marcel Wintels en Ron Bormans zich vooral gedroegen als Bokito’s op een apenrots. Dan heb ik veel meer vertrouwen in een Kees Boele die in zijn eerste mail meldde dat hij de eerste maanden vooral ging luisteren en durfde aan te geven dat hij het spannend vond. Laat managers vooral menselijk zijn.’ Het is wellicht het lot van een broer van een bekende Nederlander dat je wordt vergeleken met je broer, in jouw geval acteur Huub Stapel. Vind je het vervelend als mensen ernaar vragen? ‘Nee, niet echt, het zou vervelender zijn als ik Holleeder zou heten. In interviews met Huub komt vaak een sterk rechtvaardigheidsgevoel naar voren. Heb jij dat ook? Ja, ik denk dat we dat van onze ouders hebben meegekregen. Ik kom uit een groot gezin met vier broers en een zus. Mijn ouders maakten geen onderscheid tussen mensen en waren niet gevoelig voor status en geld.’ Hoe zie je dat rechtvaardigheidsgevoel terug in je werk? ‘We verhuisden met Verpleegkunde en andere opleidingen naar de Kapittelweg. We kwamen terecht in een grootschalige,

26

bureaucratische en hiërarchische organisatie met een nieuw onderwijssysteem waar ik het niet mee eens was. In het begin was het een chaos. Er was niks geregeld, de conciërges hadden beperkte bevoegdheden en de roostering was slecht georganiseerd. Er stonden bijvoorbeeld meerdere docenten met klassen bij hetzelfde lokaal. Er waren collega’s die met de tranen in de ogen stonden. Ik heb toen een brief naar Marcel Wintels, toenmalig voorzitter van het College van Bestuur, gestuurd. Via Sensor heeft hij daarop gereageerd. Ik kan me nog herinneren dat hij veel van mijn kritiek ontkende maar gelukkig is er daarna veel veranderd.’ Je maakt van dichtbij mee waar studenten mee worstelen. Wat moet meer aandacht krijgen? ‘Ik kwam steeds vaker gevallen tegen waarbij ik dacht dat het probleem zo opgelost was als iemand even naast de student was gaan zitten en hem geholpen had. Door de toename van regelgeving en bureaucratisering gaan docenten zich verschuilen achter procedures en regelgeving. Dan wordt er bijvoorbeeld tegen een student gezegd: ‘In de Onderwijs Examen Regeling kun je lezen wat je rechten zijn.’ Formeel is het correct maar willen we zo met onze studenten omgaan? Ook studieloopbaanbegeleiding behoeft aandacht. Een beginnende docent wordt vaak meteen slb’er met nauwelijks scholing. Dat vind ik verbijsterend. Je zou je toch moeten afvragen aan welke eisen iemand minimaal zou moeten voldoen, wil hij een geschikte slb’er zijn. Het is meer dan wachten tot een student met klachten komt. Studenten geven aan dat zij behoefte hebben aan aandacht, aan echt contact. Zij willen gezien worden als individu. Aan de andere kant snap ik het probleem van de managers wel. Zij moeten zorgen dat al die takenplaatjes kloppen…’

Jan Stapel: ‘Een biografie schrijven, dat lijkt me wel wat.’

Waar ben je trots op? Vooral op het feit dat ik echt iets heb kunnen betekenen voor studenten met problemen én tot de laatste dag met plezier heb gewerkt. En ook op het boek Sociologie van de gezondheidszorg en verpleegkunde dat ik samen met Rob Keukens in 1983 geschreven heb. Dat boek wordt nog steeds gebruikt bij verpleegkundeopleidingen. En wat ga je straks doen? Ik ga niet met een camper maanden door Europa rijden. Daar ben ik te veel een huismus voor. Misschien ga ik de familiestamboom uitzoeken of een biografie van iemand schrijven. Ja, dat lijkt me wel wat…

Het is zeker geen grap. Per 1 april is Jan Stapel met pensioen. Hij was de laatste jaren werkzaam als een van de twee Nijmeegse campusdecanen. In 1978 begon hij als docent en werkte tevens als studieadviseur bij de HBO-V, de huidige opleiding Verpleegkunde. In 2001 werd hij benoemd tot studentendecaan bij GGM. Later werd zijn functie verbreed tot campusdecaan. In de wandelgangen geroemd om zijn warme maar ook kritische houding. Hij zal ongetwijfeld gemist worden.

‘Een beginnend docent wordt vaak meteen slb’er met nauwelijks scholing. Dat vind ik verbijsterend.’

sensor 15, jaargang 18 27

Dehaze is het

Foto: Bram Linderman

Voorrondes muziekwedstrijd Cultuur op de Campus

v.l.n.r. Koen Maassen (drums), Bram van Kuipers (zang), Alexander Berndsen (gitaar), Stijn Linderman (basgitaar)

koren van de HAN De bandleden van Dehaze staan in de finale van studentenbandwedstrijd Kaf en Koren en zijn bezig met het opnemen van een mini-album. De vier vrienden Koen, Stijn, Alexander en Bram timmeren hard aan de weg. Chantal Bolleman Dehaze heeft een relatief lange voorgeschiedenis: Koen, HANstudent, en Stijn, studerend in Delft, leerden elkaar kennen dankzij hun oude gitaar- en drumleraren en samen startten ze uiteindelijk Dehaze op. Na een zoektocht kwamen uiteindelijk Bram, net afgestudeerd, en Alexander, ook HAN-student, daar nog bij. Bandnaam De bandleden brachten een ode aan de oude gitaarleraar van Stijn, genaamd Piet de Haas. Ze hebben de band naar hem vernoemd. ‘Maar je moet het wel uitspreken als Dieheez, zegt Koen. ‘De Haas klinkt niet zo leuk in het Nederlands, dus spreek je het uit op zijn Engels.’ Meer bekendheid Afgelopen week moesten de vier in Nijmegen optreden tijdens de voorrondes van Kaf en Koren, een muziekwedstrijd voor studentenbands, georganiseerd door Cultuur op de Campus, de culturele organisatie van de Radboud Universiteit Nijmegen. Dehaze doet hieraan mee om meer bekendheid te krijgen en

28

mensen te vermaken met hun eigen geschreven muziek. ‘Wij spelen voornamelijk rock tot hardrock, maar het gaat toch wel iets meer naar de hardrock. Omdat wij allemaal een andere stijl leuk vinden, proberen we dit samen te brengen en zo onze eigen stijl te ontwikkelen.’ Koen verklaart dat ze niet alleen aan Kaf en Koren meedoen maar ook aan andere bandwedstrijden. Ze hoeven niet per se te winnen. Ervaring opdoen vinden ze belangrijker. Nuchter Een echte droom voor ogen hebben de bandleden niet. Ze zijn, zoals ze zelf zeggen, nogal nuchter. ‘We gaan gewoon door met nummers schrijven en daarnaast blijven we optreden. We zien wel waar het schip strandt.’ Toch hebben de vrienden wel wat toekomstplannen. Ze hopen dat hun mini-album in de zomervakantie af is en dat ze over een paar jaar een cd kunnen uitbrengen. www.facebook.com/dehazeband De finale van Kaf en Koren is op 12 juni in Doornroosje

O

lga

ordeelt Sensor-redacteur Olga Helmigh zet het mes erin maar nu even niet

Een baby muziek televisie boek eten app

In de vorige Olga Oordeelt liet ik jullie achter met een wel heel soap operiaanse cliffhanger: mijn vliezen braken. Jullie zagen natuurlijk voor je hoe ik achter de computer zat te typen, héél toevallig aan jullie gericht en dat toen nét het moment aanbrak waar ik negen maanden naartoe heb geleefd. Yeah right. Natuurlijk braken mijn vliezen toen niet. Zoals iedereen die al een keer eerder heeft gebaard me op het hart drukte: ‘het loopt nooit zoals je denkt’. Dat klopt. Je hebt geen idee wat er gaat gebeuren, behalve dat het kind gaat komen, want iedereen verzekerde mij ook met een bemoedigende knipoog: “Er is er nog nooit eentje blijven zitten.” Joh. Maar HOE ze eruit komen, daar kun en wil je je geen voorstelling van maken. Omdat een bevalling, zo weet ik nu, heel intiem en privé is, ga ik die ervaring hier niet vertellen (ik hoor sommigen opgelucht ademhalen). Wat ik er over kwijt wil is dit: veel ging zoals het ‘moest’, een paar dingen liepen anders, maar inderdaad: ze is niet blijven zitten. En het was het waard. Zei je daar ‘ze’, Olga?! Ja! Een meisje genaamd Mirre. Het mooiste en knapste kindje op de hele wereld, althans, dat is de bescheiden mening van Patrick

(mijn man) en mijzelf. Ik ben veranderd in een door liefde bevangen weekdier: ooit vond ik mensen die alleen maar over hun kind konden praten ongelooflijk vervelend en nu ben ik er zelf eentje. En ik geef er geen ene reet om wat anderen daarvan vinden. Lang leve het oerinstinct en alles wat erbij komt kijken (nou ja, behalve de hormonale kraamtranen, een wrak van een lijf en de slapeloze nachten, maar goed, dat “hoort er ook bij”, zeggen ze). Met je partner ga je een achtbaan in van emoties, ‘taakverdelingen’, om de vijf minuten boven het bedje hangen en nachtelijke discussies over of gele poep nou normaal is of niet (de pot Franse mosterd is nooit meer hetzelfde). Maar je bent vooral in de ban. Van de kleine teentjes, de mooie oogjes, de lieve bolle wangen, de geluidjes en de wetenschap dat dit het resultaat is van een samensmelting tussen jou en je geliefde (je mag best een teiltje pakken, hoor, at this point) en dat alles vanaf nu anders is. Ik ben gelukkig. Mirre, ik ga er álles aan doen om jou dat ook te maken.

sensor 15, jaargang 18 29

Studiekeuzecheck voor aanstaande studenten

Door de houthakker

het bos weer zien

Vóór 1 mei aanstaande moeten aankomende studenten al weten welke opleiding ze in augustus willen doen. Minder bedenktijd dus voor de grote groep twijfelaars. Hoe speelt de HAN hier op in? Renée Jenniskens Aanmelden voor een nieuwe studie in het hoger onderwijs moet voortaan vóór 1 mei. Daar is zelfs een wet voor aangenomen. Goede informatie en matching, dat is het idee erachter. Die informatie kunnen de mbo-, havo- en vwo-leerlingen al vinden op www.han.nl. Bij Studie en Cijfers vind je informatie van elke opleiding over bijvoorbeeld studentenaantallen, contacturen, tevredenheid en studierendement. Meld je jezelf aan voor een opleiding, dan krijg je op de HAN de mogelijkheid of je een studiekeuzecheck wilt doen. De bedoeling van deze keuzecheck is dat aankomende studenten zich eerder en goed oriënteren op hun studie. Is april al voorbij, dan wordt die test verplicht. In de praktijk kiest nu de helft van de studenten voor een check. De check is trouwens op de meeste hogescholen ook al vóór 1 mei verplicht. In totaal verwacht de HAN dit jaar zes- tot achtduizend studiekeuzechecks. Studiesuccesfactoren Hoe ziet die check er in de praktijk uit? Afgelopen jaar is een projectgroep, met onder andere aansluitmanager Steef Woldinga en communicatiespecialist Thamar Elissen, begonnen met het in kaart brengen van specifieke studiesuccesfactoren van elke opleiding. Dat is de basis van elke studiekeuzecheck. Studenten die zich aanmelden (wat nog geen inschrijven betekent, trouwens), komen in een digitale omgeving waarin ze basisvragen moeten beantwoorden en waarin ze een test krijgen op het gebied van capaciteiten en persoonlijkheid, ingezoomd op het toekomstige beroep. Na deze digitale test volgt bij de helft van de opleidingen een gesprek.

30

Dat kan in een groep gebeuren, maar ook individueel. Dat gesprek vindt plaats met een studieloopbaanbegeleider. Sommige opleidingen zetten daar ook studenten bij in. De aankomende student bepaalt Uit die test komt een studiekeuzeadvies voort, specifiek op de gekozen opleiding. Feitelijk zijn er drie antwoorden, negatief, positief en nadere actie. Een negatief advies wil niet zeggen dat een student niet toegelaten wordt. Het is niet de HAN die bepaalt of iemand geschikt is, maar de aankomende student zelf. Er worden geen alternatieven aangedragen, maar de student kan nog wel twee keer een nieuwe studiekeuzecheck doen voor een andere opleiding. Geen schone lei De nieuwe keuzeprocedure heeft volgens Thamar Elissen een belangrijk positief effect: ‘Je krijgt studenten die al feeling hebben met de HAN voordat ze hier rondlopen. Het is een vliegende start.’ De check wordt bewaard en is een eerste uitgangspunt voor de studieloopbaanbegeleiding. Is het niet een beetje vreemd dat studenten al met hun motivatie en achtergrond op de HAN bekend zijn? Steef Woldinga vindt van niet: ‘Elke student brengt een profiel mee, een achtergrond en labels. Je kunt niet met een schone lei beginnen. Starten op nul is verleden tijd.’

Loting of selectie Niet alle opleidingen en alle studenten doen mee aan deze check. Voor deeltijders en aankomende studenten die een toelatingsonderzoek doen, is de procedure anders. En een aantal opleidingen op het gebied van gezondheidszorg kent een (bindende) decentrale selectie; daarvan is de aanmeldingstermijn zelfs al voorbij. Er zijn ook nog opleidingen die een loting (Toegepaste Psychologie) of een selectie (Creatieve Therapie Opleidingen) hebben. Dit staat allemaal op de HAN-site vermeld. Ook huidige studenten die erover denken om over te stappen op een andere studie, krijgen te maken met deze regeling. Speciaal voor hen heeft de HAN het Studiewisselpunt in het leven geroepen.

problemen. Je kunt jezelf bijvoorbeeld alleen maar met een DigiD aanmelden. Veel aankomende studenten blijken niet op de hoogte te zijn van de procedure en internationale studenten doen er niet aan mee. Neemt niet weg dat het een regeling is waar bijna niemand tegen is. ‘De voorlichting is belangrijk. De strategie is: zo snel mogelijk persoonlijk contact’, zegt Thamar. Dat het effect sorteert, bewijzen de open dagen, aldus Steef: ‘In november was het zó druk op de open dag, dat de file tot aan Elst stond. Het veroorzaakt ook een grotere interesse in meeloopdagen en proefstuderen.’ www.HAN.nl/studiekeuzecheck

Strategie Zijn er alleen maar blije geluiden over de regeling? Niet helemaal. Voor de opleidingen is het een hele klus om het allemaal voor elkaar te krijgen. Studentenvakbonden voorzien

sensor 15, jaargang 18 31

Vrijwilligers maken Nijmeegs filmfestival Go Short mogelijk

Kort maar

krachtig Maar liefst 165 vrijwilligers zijn nodig om het Go Short – International Short Film Festival Nijmegen in goede banen te leiden. Coördinatoren Ruben de Groot (25) en Martijn Snelders (25) houden het overzicht over deze enthousiastelingen. Ruben doet dat als stage, want hij is -‘al heel lang tweedejaars’- student Cultureel Maatschappelijke Vorming bij de HAN. Tekst; Laurence de la Porte / Foto’s: Ralph Schmitz

Op de vrijwilligersbijeenkomst donderdagavond is niet iedereen aanwezig, maar dan hadden ze waarschijnlijk ook nooit in het GroenLinks-gebouw aan de Ziekerstraat gepast. Directeur Kirsten Ruber houdt een kort welkomstwoord, want dat doen ze graag bij Go Short, grapt ze: het kort houden. ‘Wat jullie allemaal voor elkaar krijgen is fantastisch, we kunnen het niet zonder jullie’, en ook Martijn en Ruben beamen dat. De meer dan 150 vrijwilligers bestieren van alles: van catering tot public relations, van de carservice voor speciale gasten tot het verkopen van kaartjes. Onder hen zijn studenten van de HAN en de Radboud Universiteit, maar ook niet-studenten dragen een steentje bij. Vanavond krijgen ze allemaal uitleg over hun takenpakket. Voor de flexwerkers die Ruben onder zijn hoede heeft, betekent hun functie vooral ‘beschikbaar zijn’. Zij zijn de studenten die elk moment inspringen, mocht er iemand anders uitvallen. Na afloop haalt Ruben wat drinken voor zijn medewerkers én vertellen hij en Martijn wat nou het voordeel is van hier werken zonder ervoor betaald te krijgen. Go Statistics Zo mag je naar alle korte films ‘en krijg je ons er gratis bij’, weet Ruben. Maar vooral belangrijk, denkt Martijn, zijn de contacten die je hier opdoet. ‘Je krijgt een kijkje in hoe een grote organisatie werkt en je leert veel mensen kennen.’ De club is aan het eind van het festival vaak bevriend en een deel komt het jaar erop weer de handen uit de mouwen steken. Van de huidige samenstelling werkte een derde al eens eerder voor Go Short. Het tweetal heeft de vrijwilligersstatistieken dit jaar eens onder de loep genomen. Een derde van de vrijwilligers woont buiten Nijmegen. Normaal gesproken mag je pas op je achttiende aan de slag, maar er is dit jaar één uitzondering gemaakt voor iemand van zeventien, dat is de jongste. De oudste heeft 66 jaar op de teller.

32

34 procent van de Go Short’ers bestaat uit mannen, tegenover zesenzestig procent vrouwen, ‘Dus ja, dat is mooi’, grijnst Ruben. Go Shortie Mocht je als drukke HAN’er geen tijd hebben om te helpen, dan kun je ook gewoon een filmpje pakken. Verschillende soorten passeren de revue, onder meer in de thema’s Film & Food en Belgian Shorts. De Schotse regisseur Paul Wright wordt dit jaar in het zonnetje gezet als ‘filmmaker in focus’. Hij zal zijn eigen korte films presenteren, in combinatie met klassieke en meer recente korte films die hem hebben geïnspireerd. Ben je armlastig dan is dat ook geen probleem, vertellen de heren: ‘Er zijn crisisfilmblokken over de economische recessie voor mensen die zelf in de crisis zitten. Daar geldt het principe pay what you want.’ Inhoudelijk gezien is het programma eveneens interessant voor

studenten, denkt Martijn. ‘Makers van korte films zijn vaak zelf jong, omdat ze vanwege geldgebrek niet altijd met een lange film kunnen beginnen. Hun onderwerpen sluiten aan bij de belevingswereld van een jeugdig publiek. Ze maken bijvoorbeeld iets semiautobiografisch, zoals een coming of age-verhaal.’ Go bier Tijdgebrek kan in ieder geval geen excuus zijn om niet te gaan: de films duren maximaal veertig minuten. Zelf zitten Ruben en Martijn tijdens het festival voornamelijk in het vrijwilligershonk, waar fris, koffie en thee (vóór je dienst) en bier (ná je dienst) te krijgen zijn. Iedereen mag langskomen als er iets niet lekker loopt of als ze vragen hebben, maar vooral, hopen ze, als de vrijwilligers simpelweg willen melden dat het goed gaat. ‘Ja, dat hebben we hen op het hart gedrukt. Kom ook langs om te vertellen hoe leuk het is!’

Go info

De Go Short-programmering staat op vier verschillende locaties in Nijmegen: LUX, Paviljoen, De Bibliotheek en Merleyn. Je bezoekt geen losse films, maar samengestelde filmblokken. Een blok bevat meerdere korte films in verschillende genres. Documentaires, animatiefilms, fictie- en kunstfilms, in de meeste blokken kun je van alles wat aantreffen. Prijzen variëren van €9,00 tot €6,50 (voor studenten), maar er zijn ook (duurdere) dagpassen. Meer op http://2014.goshort.nl/

sensor 15, jaargang 18 33

Twirlen is géén Wasda? Dwarrelen? Niet alleen de fotograaf heeft nog nooit van ‘twirlen’ gehoord. Tweedejaars Fysiotherapie Melissa van Oijen (22) heeft het al ontelbare keren moeten uitleggen. ‘Twirlen is een combinatie van dans, ritmische gymnastiek en majorettetechnieken. Veel mensen verwarren het met majorette, maar het is veel complexer,’ aldus de Nederlands kampioene. Tekst: Raïssa Soeter / Foto: Ralph Schmitz Op haar vijfde had Melissa voor het eerst een baton in haar handen. Voor de leken: een baton is het stokje waar het allemaal mee gebeurt. Door wekelijks te trainen schopte ze het tot het Twirl EK en sinds 2006 zelfs tot het WK. ‘Terwijl iedereen in ons dorp stopte met majorette en twirlen, bleven mijn zusje en ik stug doortrainen. Om te kunnen groeien hebben we samen met onze trainster de majorettevereniging omgezet in een twirlvereniging. Waar het vroeger gewoon een leuk tijdverdrijf was, is het nu echt mijn passie en uitlaatklep. Twirlen vergt volle concentratie: er is geen ruimte voor andere gedachtes als je hier mee bezig bent.’ Competitiesport De Fysiotherapiestudente legt uit dat er diverse categorieën en niveaus zijn. ‘Ten eerste zijn er vijf leeftijdscategorieën. Er zijn wedstrijden waarin je optreedt met één, twee of drie batons. Je danst alleen, samen of in een groep. En dan is er nog de categorie ‘freestyle’, waarin je zelf muziek en bewegingen mag kiezen. In alle andere gevallen wordt dit voor je bepaald.’ Zelf valt Melissa in de categorie ‘adult’, doet ze aan 1 en 3 baton, en duo freestyle met haar zusje. ‘Ik doe zeven keer per jaar mee aan regionale wedstrijden, één keer per jaar aan het Nederlands Kampioenschap, één keer in de twee jaar aan het Wereldkampioenschap,’ waarop ze bescheiden toevoegt: ‘Ik ben al zes jaar op rij Nederlands Kampioen ‘3 baton’.’ Jongleren Naast lenigheid is een goed concentratievermogen een van de belangrijkste eigenschappen om te kunnen twirlen. ‘Hoewel het geregeld gebeurt, is het de bedoeling dat je tijdens het dansen majorettetechnieken laat zien, zonder de baton te laten vallen. Tijdens een optreden – dat gemiddeld 2 tot 5 minuten duurt - moet je passen onthouden, uitvoeren, en bijvoorbeeld jongleren. Of de stok over je armen, nek en schouders laten rollen – er zijn tal van trucs. Persoonlijk ben ik beter in batontechnieken dan dans. Trucs heel snel en dichtbij uitvoeren, vind ik het leukst.’ Ziekenhuis Helemaal ongevaarlijk is de showsport - oorspronkelijk ontstaan uit een vechtsport - niet. ‘Nee, ik heb vaak genoeg in het ziekenhuis gelegen. Tijdens een selectiewedstrijd voor het WK heb ik

34

een baton zo hard tegen mijn pols aangeslagen, dat deze bijna gebroken was. Eigenlijk is het vooral gevaarlijk voor je polsen, handen en vingers – die van mij staan inmiddels niet meer recht. En je loopt wel eens een bloedneus op als je een stok in je gezicht krijgt. Ik heb geluk dat mijn trainster tevens huisarts is.’ WK 2015 In Nederland zijn er in totaal zo’n honderdvijftig meiden en twee jongens die aan twirlen doen. Nederland is zesde van de wereld. Japan staat al jaren op één, en de VS op twee. ‘In Japan hebben ze er aparte scholen voor. Die meiden zijn zo snel met trucs, zonder de batons te laten vallen – echt een prestatie. Ze moeten verplicht meedoen aan een aparte categorie omdat ze zo goed zijn.’ Zelf traint Melissa momenteel ook voor de ‘2015 Baton Twirling World Cup’ in Canada: ‘Ik geef nog één keer alles wat ik in huis heb, alles wat ik geleerd heb door de jaren heen. En daarna stop ik, dan is het wel zat geweest. Ik zit nu in de oudste leeftijdscategorie, en ben er zo’n 1500 tot 2000 euro per jaar aan kwijt (zaalhuur, pakjes, schoenen, batons, wedstrijden en contributie Nederlandse Twirl Sport Bond). Bovendien ga ik na mijn studie werken, en heb ik minder tijd. Maar het zal absoluut wennen zijn, het was al die jaren een groot onderdeel van mijn leven. Waarschijnlijk blijf ik wel naar wedstrijden kijken en mijn hulp aanbieden binnen de NTSB. Wie weet straks als afgestudeerd fysiotherapeut.’

majorette

PASSIE

‘Terwijl iedereen in ons dorp stopte met twirlen, bleven mijn zusje en ik stug doortrainen.’

sensor 15, jaargang 18 35

Mededelingen

Op zoek naar de agenda? kijk op www.snsr.nl In de rubriek Mededelingen is plaats

MR

voor aankondigingen die interessant

Medezeggenschapsverkiezingen

zijn voor medewerkers en/of studenten.

Stel jij je als medewerker kandidaat voor de medezeggenschapsverkiezingen? De verkiezingen voor medezeggenschap (medewerkers) 2014 vinden plaats in mei. Alle medewerkers krijgen van 3 tot en met 21 april de gelegenheid zich als kandidaat aan te melden voor de medezeggenschapsraad, de deelraad Service Bedrijf, de faculteitsraden of de instituutsraad HAN Masterprogramma’s. Via je e-mail ontvang je een directe link waarmee je jezelf kunt aanmelden. Ben jij tenminste een jaar werkzaam bij de HAN, betrokken bij het hoger onderwijsbeleid en de HAN-doelstellingen, bereid je mening te delen met collega’s, studenten en bestuur en ben je vanaf september 2014 (in principe) twee jaar beschikbaar voor een aantal uur per week? Dan ontvangen we graag je aanmelding op uiterlijk maandag 21 april (2e paasdag). Voor je aanmelding moet je ook 5 handtekeningen van collega’s verzamelen. Surf naar de verkiezingspagina op www. han.nl/insite/mr onder actueel, e-mail de medezeggenschapsraad: secretariaat.mr@han. nl of spreek een raadslid aan.

De redactie kan inzendingen weigeren of inkorten. Nummer 16 van jaargang 18 verschijnt op 23 april; de deadline van dit nummer is 14 april. Informatie voor de agenda of de mededelingen kan naar de redactie van Sensor, liefst per e-mail naar [email protected].

CvB Berichten Benoeming studentlid Commissie Profileringsfonds HAN De heer R. (Roel) Remy is benoemd tot studentlid van de Commissie Profileringsfonds HAN. De benoeming is op 18 maart 2014 ingegaan en geldt voor een periode van 2 jaar.  

Meldpunt Integriteitscode voor HANmedewerkers De heer drs. H.P. (Henri) van Boxtel, directeur Service Unit Human Resources, is door het CvB aangewezen voor het meldpunt Integriteitcode voor medewerkers.   NSE 2014 Het College van Bestuur wil alle studenten die de NSE 2014 hebben ingevuld hartelijk danken en kijkt uit naar de resultaten van de NSE 2014. De HAN had een zeer hoge opkomst van 45,7%, net niet de allerhoogste van alle hogescholen.

woensdag 9 apr il 2014

9.00 - 15.30 uur Kapittelwe g 33 Nijmegen

Verken je toekomst! Loopbaandag ISS

CMV | CTO | MW D PEDAGOGIEK | S PH | TP

HA N

Info en aanmelden: www .han.nl/loopbaandagiss

Leven gaat voor. De Nierstichting zet alles op alles om ervoor te zorgen dat nierpatiënten zoals Willem in leven blijven en ook écht kunnen blijven leven. Want dialyseren is geen leven, maar overleven. We doen dan ook alles wat in ons vermogen ligt om het leven van nierpatiënten te verbeteren. Leven gaat voor, in alles wat we doen. nierstichting.nl

36

Algemeen Werkzaamheden treintraject Nijmegen – Den Bosch Ter verbetering van de bereikbaarheid in de regio per openbaar vervoer wordt er een nieuw station gebouwd op de lijn NijmegenDen Bosch; station Nijmegen Goffert. De werkzaamheden hiervoor zijn al gestart en in december 2014 is het station klaar voor gebruik. In Wijchen komt er een extra keerspoor met perron zodat er vanaf december 2014 tussen Nijmegen en Wijchen meer treinen kunnen rijden. De werkzaamheden in Wijchen zijn eind maart gestart. Door deze werkzaamheden rijden er in een aantal periodes geen of beperkt treinen. In het weekend van 10 en 11 mei 2014 (week 19) rijden er geen treinen tussen Nijmegen en Den Bosch en vanaf maandag 28 juli t/m dinsdag 5 augustus (week 31/32) is er geen treinverkeer

mogelijk tussen Nijmegen en Oss. Tussen Oss en Den Bosch rijden wel treinen. Reizigers kunnen gebruik maken van vervangend busvervoer. Meer informatie www.prorail.nl

Studentenhuis van het Jaar-verkiezing Elk jaar zoekt Studenten.net het ultieme studentenhuis. Woon jij op kamers? Deel je een huis, gang of verdieping met minimaal twee huisgenoten? Voldoet het huis aan één van de volgende kenmerken: gezellig, stapels afwas, een klein fortuin aan statiegeld in de gang of een kolonie fruitvliegjes in de prullenbak? En wil je wel eens iets winnen? Schrijf je huis dan in voor de Studentenhuis van het Jaar-verkiezing. Naast eeuwige roem en de titel ‘Studentenhuis van het Jaar 2014’ maak je kans op prijzen voor het hele huis, waaronder een inboedel t.w.v. € 2.500 (wat denk je van een koelkast, wasmachine en televisie)! Inschrijven kan tot

17 april via www.studentenhuisvanhetjaar.nl. Vragen? Mail naar [email protected].

Big Band HAN zoekt versterking voor haar kopersecties! Ben jij trompettist of trombonist? Meld je dan aan. Repeteren doen we elke zaterdagmorgen van 10u45-12u45 in het muzieklokaal van de PABO in Arnhem. Voor meer informatie: www.bigbandhan.nl of www. facebook.com/bigbandhan

‘Voor de storm’, gegarandeerd een goed verhaal!

Nico Alsemgeest Photography

Het verhaal: Wat zou dat toch lekker zijn, even helemaal niets. Geen geschreeuw, geen meningen, niet hoeven duwen of trekken. Eerst rustig nadenken, dan praten. Op normaal volume, over zaken die er toe doen. Voetbal, boodschappen doen, Isaac Newton, je afkomst en de invloed hiervan op allerlei, televisiekijken en Nederland bijvoorbeeld. Brandhaarden te over in de wereld, maar als je de krant niet openslaat en het journaal weg zapt, valt het allemaal reuze mee. Wat fijn dat wij, als beschaafde mensen onder elkaar, vanavond lekker warm binnen zitten. Voor de storm losbarst.

WIN tickets voor rené meurs

Sensor mag 2 x 2 kaarten weggeven voor de cabaretvoorstelling ‘Voor de storm’ van René van Meurs op vrijdag 25 april in het Posttheater in Arnhem. Kans maken? Mail je naam en telefoonnummer, met in het kort waarom jij wel een verzetje kunt gebruiken naar [email protected]. Winnaars krijgen te zijner tijd bericht.

sensor 15, jaargang 18 37

Uitgehoord

Schijnbaar oppervlakkige vragen en veelzeggende antwoorden

38

Voor de rest van dit schooljaar maakt Paige Roggenbuck ons deelgenoot van haar belevenissen in Nederland en daarbuiten. Ze studeert vormgeving en fotografie bij de Mankato State University in Minnesota. Via een uitwisselingsprogramma werkt ze tot juni bij Buro 302, een organisatie binnen de faculteit Techniek.

Looking for Obama My favorite kind of travel is when you have absolutely no plans whatsoever. You get on a train and go. Two friends of mine, Elle and Kaylee, went with me on the trip to ‘Den Haag’, the political capital of Holland. We had heard from multiple people that it was worth the trip, but once we heard that President Obama was coming, we were sold. As soon as we arrived, all we could see were signs to advertise the Nuclear Conference, which Obama and apparently lots of other important people were attending. The entire city was being patrolled with armored trucks, steel gates and barricades, and five times the amount of police probably needed. We all wanted to see where the Nuclear Conference was being held, or in other words, where Obama would be since it was such a big deal of him coming. Because of his arrival, Amsterdam airport was shut down for three days prior. Flights were cancelled. So because it was a big deal in The Netherlands, we wanted to see all the commotion ourselves.

seemed too well dressed to be homeless, yet seemed off carrying too many plastic bags. We ended up being right. Seven police men began surrounding him yelling at him in Dutch with something to do with his paperwork. The police were going through his bags and the man just sat there disoriented, possibly on drugs, not responding. Eventually, they took him away in handcuffs. I assumed he made a scene on the train, and was kicked off. Overall, the day trip was a bit intimidating and frankly scary, but we enjoyed ourselves there! 

We boarded a tram and conveniently forgot to pay for a ticket and got a ride for free! The Conference area was blocked off for miles. There was a giant fence surrounding the entire area with surveillance cameras and police patrolling. The city of Den Haag is giant. It was impossible to explore the entire thing. We ended up seeing the outside of the Nuclear Conference/ Congress, the Peace Palace, the city tower, and the ‘centrum’.  After leaving The Hague, the trip continued to be confusing. During a layover stop in Utrecht, we were sitting by a man, who

sensor 15, jaargang 18 39

8

2

Opgetekend 2

Studenten en medewerkers tonen hun tatoeage(s) en vertellen het verhaal achter hun lichaamsversiering.

Sjardo Janssen (24)

Eerstejaars Communication & Multimedia Design

‘Mijn naam, Sjardo, komt amper voor in Nederland, laat staan wereldwijd. Tenminste, een Google search levert weinig op. Zo heb ik met gemak de domeinnaam sjardo.com kunnen claimen, hoefde ik nooit [email protected] te worden en ontmoet ik nergens naamgenoten. Mijn moeder had vroeger op de basisschool een klasgenootje dat Sjardo heette. Ze vond de naam bijzonder, dus heeft ‘m altijd onthouden. Toen ik werd geboren, was er geen twijfel over mogelijk hoe ik zou heten. Jaren later, toen mijn ouders al gescheiden waren, had mijn moeder een verrassing voor me. Ik logeerde bij mijn vader en werd gebeld. Ze zou langskomen. Ik vond het vreemd, want dat deed ze normaal niet als ik bij mijn pa was. De deurbel ging en daar stond ze, samen met een voor mij onbekende man. ‘Hoi, ik ben Sjardo’, zei ik, en schudde zijn hand. ‘Dat weet ik’, antwoordde hij. ‘Ik heet óók Sjardo, aangenaam.’ Bleek dat hij de oude klasgenoot van mijn moeder was. Ze had hem opgespoord. Hij woont in Amerika, maar reist geregeld terug naar Nederland voor zaken. Het was bijzonder om oog in oog te staan met een naamgenoot, want dat gebeurt me nooit. Voor hem was het natuurlijk ook speciaal, wetende dat zijn naam inspireerde tot een vernoeming.’

‘Gezien de uniekheid van mijn naam, vond ik het cool om die te laten vereeuwigen.’

‘De beslissing om mijn eigen naam op mijn arm te tatoeëren, kwam indirect ook door mijn moeder. Zij liet een klavertje vier zetten. Ik, toen zeventien jaar, ging mee. Ik vond het razend interessant, waardoor mijn moeder kort daarna vroeg of ik er eentje wilde zetten op haar kosten. Een cadeautje. Gezien de uniekheid van mijn naam, vond ik het cool om die te laten vereeuwigen. Een tijd lang heb ik geoefend met het lettertype en de vorm, tot ik uitkwam op het vloeiende schrift. Het is mijn eigen handschrift, dat wilde ik ook per se. Ik volg een creatieve opleiding en ambieer een creatieve carrière, dus wilde ik niet kiezen uit een standaard boek. Inmiddels wil ik veel meer tattoos, liefst een hele sleeve. Zwart-wit of in één kleur, geen bont gedoe. En dan een mengeling van dingen als een Japanse lotusbloem, en bijvoorbeeld Super Mario. Een collage van alles wat me boeit en inspireert. Dat lijkt me wel wat.’ OH

8