magazine voor studenten en medewerkers van de han
keuzegids
Niet de beste, niet de slechtste
Het Herstelhotel
jrg 18 #5 30 oktober 2013
Iedereen wordt er beter van
Ik werk op de HAN
maar ik ben er niet van
op snsr.nl... Campus geteisterd door wasmachinepoeper
Belgische studenten massaal gestalkt
Sommige mensen hebben schijt aan alles. Letterlijk. Een viezerik teistert al enige tijd studenten aan de universiteit van Yale: zodra mensen hun was in het washok van de kelder (op de campus) achterlaten, draait hij of zij een dikke drol ín de wasmachines of droogtrommels. Gevolg? Was die wordt ‘gewassen’ of ‘gedroogd’ in poep. Yuk. De Yale Daily News schrijft dat minimaal vier mensen slachtoffer zijn geweest van de washokpoeper. Eén van de slachtoffers kon het wc-papier met resten poep zo tussen haar was vandaan vissen. De geur is schijnbaar niet meer uit de kleding te krijgen, dus het wasgoed kan worden weggegooid. Om te voorkomen dat de poepterreur de overhand krijgt, hebben studenten een nachtwacht in het leven geroepen.
Overweeg jij om een tijdje in het buitenland te gaan studeren, dan zou ik België maar vermijden. Daar worden studenten namelijk massaal gestalkt! Een kwart van de studenten aan de Thomas More Hogeschool geeft aan dat men ooit al eens is gestalkt. Wanneer de vraag ietwat voorzichtiger geformuleerd wordt, loopt dat aantal op tot bijna de helft. Dat onderzocht dagblad De Morgen. Zo’n beetje de helft van de studenten antwoordde positief op de vraag of ze al eens herhaaldelijk zijn lastiggevallen door dezelfde persoon. En dit leverde dan ook ergernis, bezorgdheid of angst op.
Studenten bewegen minder dan bejaarden Bejaarden bewegen meer dan de gemiddelde student, zo blijkt uit onderzoek van VSM, de grootste producent van natuurlijke geneesmiddelen. Studenten bewegen gemiddeld 61 minuten per dag, bejaarden zo’n 80 minuten. En dat terwijl 37 procent van de studenten denkt meer te sporten dan de rest van Nederland. Hoewel studenten maar weinig beweging krijgen, zijn ze wel de meest sociale sporters. Bijna de helft van de studenten neemt vrienden of studiegenoten mee om even flink te bewegen.
Het percentage bezoekers op snsr.nl dat aangeeft wel eens gestalkt te worden via social media. Dit naar aanleiding van de berichtgeving over Belgische studenten die massaal gestalkt worden.
25%
Het citaat ‘Hier krijgen zelfs studenten, die nog bij hun ouders wonen, studiefinanciering. Daar snap ik niks van!’ De Poolse HAN-studente Marta uit in het katern over internationale studenten (Sensor #4) haar verbazing over het Nederlandse onderwijssysteem.
Volg Sensor op www.snsr.nl of op Twitter (@snsr) 2
B
Sensor is het redactioneel onafhankelijk magazine van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Het magazine is gratis voor studenten en medewerkers. Het volgende nummer verschijnt op 13 november 2013. REDACTIE-ADRES Nijmegen, Kapittelweg 33, Kamer A3.11 (024) 353 03 90 Arnhem, Ruitenberglaan 29, Kamer 3.19 (026) 369 12 40 www.snsr.nl,
[email protected] POSTADRES Postbus 6960, 6503 GL Nijmegen REDACTIE Han Geurts, hoofdredacteur, (024) 353 03 88 Herman van Deutekom, plv. hoofdredacteur (026) 369 12 40 Renée Jenniskens, (024) 353 03 92 Olga Helmigh, (026) 369 12 16 Sander Arink (024) 353 03 89 Raïssa Soeter (024) 353 03 91 Els Sanders, redactie-assistente (024) 353 03 90 MEDEWERKERS Ruud Kroes Claudia Fitsch Mart Geurts Vince Hopkins Lotte Doomernik REDACTIERAAD B. Looten (voorzitter), W. Sips, P. Freriks, M. Nederhoed, E. Cuppen, M. van Koolwijk, M. Witjes
14 26 28
Dag van de Duurzaamheid
Herbebossing spaart energie
Keuzegids
Niet de beste, niet de slechtste Het Herstelhotel
Iedereen wordt er beter van
Rubrieken Olga Oordeelt
13
Uitgehoord
38
Opgetekend
40
pagina 16-23
FOTOGRAFIE Ralph Schmitz Cover: Coos Dam
Verder in dit nummer
VORMGEVING EN PRODUCTIE Laura Foppen Ben Schot, Graphic Design bno
Esther Vergeer
8
Duurzaamheid
14
Verhalen uit Vilnius
39
ADVERTENTIES Bureau Nassau BV Achterom 100 C 1621 KW Hoorn
[email protected], tel. 020-6230905 KOPIJ Kopij en reacties moeten voorzien zijn van naam en telefoonnummer. De redactie houdt zich het recht voor ingezonden stukken te weigeren of in te korten.
Ik werk op de HAN, maar ben er niet van
Ontwikkeld de foto De medewerker en Wie: Myrthe Bouwkamp (42) Functie: MCV, evenementenspecialist
‘V
Wat: ouderlijk huis, Ooijse Bandijk Wanneer: 1974
oor het maken van de foto ben ik voor het eerst in jaren teruggegaan naar mijn ouderlijk huis. Al die tijd heb ik die plek gemeden. Niet omdat ik er slechte herinneringen aan had, maar juist hele goede. Dat mijn vader het verkocht in 2005 vond ik verschrikkelijk, ik was echt verknocht aan dat huis. Voor mij de perfecte plek om op te groeien en te wonen: aan de dijk en de polder in de Ooij, ter hoogte van de Bisonbaai. De ‘stadstuin’ van Nijmegen. Het was een echt jaren 30 dijkhuis met een kelder boven de grond, omgeven door meertjes. We hadden een tuin van 2000m2 met een grote vijver, een tuinhuis, bloementuin, speelveld, kippenhok en fruitboomgaard met een immens grote walnotenboom. Mijn zusje en ik waren altijd buiten. In de zomer konden we vissen en zwemmen in de Uiterwaarden, in de winter konden we er schaatsen. We speelden ook op ingemetselde bunkers en kanonnen, restanten van de IJssellinie. Eind jaren ’70 woonden we naast een wooncommune. Mensen liepen er naakt door de tuin, hadden uitgesproken meningen over politieke partijen en emancipatie, en waren heel kunstzinnig. Dat maakte indruk op me, ik was toen 9. Voorheen zat in dat pand een buurtwinkeltje, een Spar. Als je er iets kocht moest het eerst afgestoft worden, weet ik nog. Eigenlijk weet ik alles nog; van waar tunneltjes uitkomen tot de namen van de paarden van de boeren. Mijn ouders waren altijd bezig met het huis en de tuin. Mijn vader was een harde werker, installateur van beroep. Hij laste bijvoorbeeld zelf onze speeltoestellen in elkaar. Mijn moeder was IVN gids; ze gaf rondleidingen in de Groesbeekse bossen, op de Duivelsberg en in de Millingerwaard. Met tegenzin ging ik mee, terwijl ik nu denk: dat was goud waard. Ze nam ons mee om bosbessen te plukken en kastanjes te zoeken en wist alles over de natuur, met name over bloemen. Mijn ‘bloemennaam’ heb ik aan haar te danken. Op mijn zestiende zijn mijn ouders gescheiden, voor mij kwam dat compleet onverwacht. Ik had er nooit over nagedacht dat dit zomaar kon gebeuren en was er heel boos over. Ook had ik nooit gedacht dat mijn vader jaren later het huis zou verkopen, dat vond ik onbegrijpelijk. Na het maken van de foto hebben de nieuwe eigenaren me gevraagd binnen te komen. Hun dochtertje liet me trots haar kamer zien; mijn oude kamer. Heel bijzonder hoe ze alles mooi intact hebben gelaten en hebben opgeknapt. Het deed me goed dat zij er net zo veel om geven als wij toen. Ik heb appels en walnoten uit de tuin meegekregen, en mag in het voorjaar kikkerdril ophalen voor in de vijver van mijn eigen bloementuin. Nee, ik zal er nu niet meer met een brok in mijn keel langsrijden.’ RS
4
orgasme
Het ontwikkelplan van het Service Bedrijf is verschenen. U zult er waarschijnlijk niet wakker van liggen, maar er ligt een doorwrocht en degelijk werkstuk met een stevig onderbouwd plan voor de komende jaren. Goed werk, mannen. Ik val niet onder die club en dat is maar goed ook. Het plan is namelijk niet te lezen. Althans, ik kan het niet. Ik heb een ingebouwd non-read-filter als het gaat om managementtaal, open deuren en goeroe-geneuzel. Maar daar heb ik intussen een oplossing voor gevonden. Ik lees dit soort beleidsplannen dan ook niet meer op inhoud. Er staat toch nooit iets in. Nee, ik lees ze als pure erotiek. Als gewaardeerd substituut van goede seks. Taal als vibrator. Vijftig tinten is er niks bij. Langzaam raak ik opgewonden en het moet al raar lopen als ik voor bladzijde 40 al niet aan mijn gerief kom. Sluit nu uw ogen en zwelg met me mee. Geef u over aan de hartstocht die taal kan opwekken. ‘In de locale setting zal het SB de vorming van professional communities ondersteunen.’ OK! ‘Vanuit de going concern gedachte de ondersteunende werkprocessen doorontwikkelen.’ Yes… ‘Goede performance heeft geleid tot demarcatie van overhead’ Ga door…
Divers
Een drietal grotere onderwerpen hebben we aangesneden in dit nummer. De dag van de duurzaamheid, met weerman Reinier van den Berg, per slot van rekening een speerpunt van de HAN (niet die weerman, natuurlijk). Verder het Herstelhotel, een van de leerwerkplaatsen die de hogeschool rijk is, en waarin studenten van de zorgopleidingen multidisciplinair samenwerken. En als hoofdthema de HAN’ers die niet van de hogeschool zijn. Ze werken hier wel maar worden ingehuurd, komen via uitzendbureaus of werken voor een bedrijf dat binnen de HAN actief is. De schoonmaker, de surveillant, de externe deskundige, de barman, de toezichthouder. ‘Ik werk voor de HAN, maar ik ben er niet van.’ Han Geurts
‘Professionalisering van het relatiemanagement ondersteund door een ICT-oplossing.’ Hmmmm… ‘Gezien de strakke juridische kaders en restrictieve uitleg dienen de onderwijsontwikkelingen voortdurend in wisselwerking met de regelgeving te worden bezien.’ Niet stoppen… ‘De medewerker is pro-actief vanuit een integrale servicegedachte.’ Lekker… ‘Het HRiS en Gemal systeem van Raet Online wordt in de basis geïmplementeerd’. Jaaahhh… ‘Door medewerkers te scholen op het niveau van de orange/ green belt is het SB beter in staat proactief te verbeteren.’ De climax, nu! ‘Bovendien dreigt het risico van verkokering. Deze verkokering kan leiden tot verkokerde adviezen waardoor de mate van verkokering nog zou kunnen toenemen.’
A a a aa a aa a a hhhhhh -x- HannaH
hh
sensor 5, jaargang 18 5
nieuws
17 studenten
met 34 diploma’s Op de laatste dag vóór de herfstvakantie studeerden de eerste zeventien studenten af van de ALPO. Dit is de Academische Lerarenopleiding Primair Onderwijs, een opleiding waarmee studenten met een vwo-achtergrond tegelijkertijd Pabo op de HAN studeren én Pedagogiek op de Radboud Universiteit. Tijd om te oogsten, meldt het bord vóór in de collegezaal. En die oogst is vruchtrijk met zeventien keer twee bachelor-diploma’s. Elke student heeft nu een Bachelor of Education en een Bachelor of Science. Eén cum-laude op de uni, een aantal met genoegen op de Pabo. De studenten werden stuk voor stuk geroemd om hun interessante afstudeeronderzoeken. Zoals
naar de sociale status in de klas en de invloed daarvan op rekenprestaties. Of de relatie van ouderbetrokkenheid en schoolprestaties (hoe meer ouderbetrokkenheid, hoe slechter de prestaties, was de verrassende uitkomst). Studenten gaan masters doen als orthopedagogiek of onderwijskunde. Twee studenten waren betrokken bij het opzetten van de tweetalige (Nederlands en Engels) unit op basisschool de Lantaerne. Zij deden daar ook onderzoek. En werden nog voor ze hun diploma hadden, op dezelfde school aangenomen. Misschien wel als teacher. RJ
Samenwerking
bij autotechniek Dit keer geen racespelletjes of andere games die studenten naar de bedrijvendag van Autotechniek moeten lokken. Wel gebeurt er iets anders: naast de jaarlijks terugkerende markt van meer dan veertig bedrijven in de automotive sector of daaraan verwant, wordt er een lintje doorgeknipt. Deze feestelijke gebeurtenis, compleet met taart en heel veel ballonnen, vindt plaats bij de overlegruimtes in de gang tussen receptie en parkeerplaats, waar onder meer Automotive Works is gevestigd. Bedrijven en particulieren kunnen bij dit studentenbedrijf terecht om hun opdrachten op hbo-niveau tegen gunstige tarieven te laten uitvoeren. Sinds het lintje is doorgeknipt heeft Automotive Works de handen ineengeslagen met TT Engineering, een ingenieursbureau dat kennisen capaciteitsvraagstukken oplost voor gerenommeerde klanten op het gebied van aerospace, automotive, machinebouw en scheepsbouw. Volgens TT Engineering is de locatie, ín het gebouw van Automotive, een perfecte plek om in contact te komen met opdrachtgevers en young professionals waarvoor het bedrijf ontwikkeling mogelijk kan maken. Tijdens de bedrijvendag is de kantoorruimte gevuld met ballonnen. Wie raadt hoeveel er in de kantoorruimte zijn gestopt, maakt kans op een ballonvaart voor twee. De winnaar wordt op 1 november bekend gemaakt op www.tt-engineering.nl. HvD
6
Topzorg met honoursstudenten Honoursstudenten van de opleidingen Ergotherapie, Fysiotherapie, Logopedie en Voeding en Diëtetiek hebben begin oktober een symposium verzorgd op het instituut Paramedische Studies. De presentaties van de topstudenten liepen uiteen van zelfmanagement en patiënten met diabetes of het CREST syndroom, tot het gebruik van kennisclips en de toepassing van een klikprothese bij het Radboud Amputatie Team. HG
RALLYMANIACS.NL
Rallye OiLibya blijkt lastige proef voor ‘de HAN’ Na jaren van bouwen, veranderen en verbeteren, lijkt het er nu echt van te komen: een rallywagen van de HAN gaat volgend jaar meedoen aan de moeder aller rallywedstrijden: Le Dakar. Het bijzondere aan dit voertuig is dat het is ontwikkeld en gebouwd door studenten van Automotive. Ook is het de eerste keer dat een auto van een hogeschool meedoet aan Le Dakar. En nóg een primeur: tijdens de wedstrijd wordt de auto ook onderhouden door studenten van de HAN. Inmiddels heeft de wagen enkele zware testcases achter de rug. Na een succesvolle proef in de Silk Way Rally (van Moskou naar Astrakhan) in juli, hebben bestuurder Peter Merceij van Kamera-Express (hoofdsponsor) en navigator Gerard List van waddenrally.nl vorige week meegedaan aan de Rallye OiLibya du Maroc. Motorisch was ‘de HAN’, zoals de auto steevast in de wedstrijdverslagen wordt genoemd, in orde. Helaas speelde de software de heren parten. Het probleem kon niet tijdig worden opgelost, waarna het team de strijd moest opgeven. Binnenkort komt ‘de HAN’ terug naar Nederland, om eind november op de boot te gaan voor de grote overtocht naar Zuid-Amerika voor Le Dakar (5 tot 18 januari 2014). Er wordt gereden door de landen Argentinië, Bolivia en Chili. Sensor houdt je op de hoogte. HvD www.facebook.com/HanGO4 www.dakar.com
Eerste Nederlandse WikiHouse
Tijdens de Dag van de Duurzaamheid is op de campus van de HAN het eerste Nederlandse WikiHouse in elkaar gezet. Een WikiHouse is een bouwwerk waarvan de bouwtekening via open source voor iedereen beschikbaar is. Het bestaat uit duurzame materialen en kan in zeer korte tijd worden geproduceerd en gemonteerd. Het WikiHouse Arnhem, het eerste project van het (nieuwe) Innovatielab Bouw, is op deze dag geopend door de Gelderse gedeputeerde mevrouw Traag. In dit innovatielab werkt de HAN samen met Gelderland Valoriseert!, het FabLab en nog enkele regionale bedrijven. De bedoeling is om met deze partners te werken aan vernieuwende projecten in de bouw via principes van open innovatie en onderlinge samenwerking en kennisdeling. Het WikiHouse is in één dag gemonteerd door een groep Bouwkundestudenten. In de volgende fase worden ook studenten Elektrotechniek ingeschakeld. Samen moeten ze ervoor zorgen dat het WikiHouse een energieneutrale studentenwoning wordt. Het bouwpakket is daarmee tegelijkertijd praktijkopdracht, experimenteeromgeving en proefopstelling. Door de knowhow en de tools vrij aan te bieden, wordt het relatief goedkoop en eenvoudig om waar ook ter wereld huizen in elkaar te zetten zijn. De WikiHouse knowhow is vrij beschikbaar via een internationale database waar diverse typen van het WikiHouse concept (gratis) downloadbaar zijn. HvD
7
nieuws Tienduizend mobiele apparaten tegelijk De HAN-bewoner is digitaal zwaar bewapend. Het merendeel heeft meer dan één apparaat bij zich (gemiddeld 1,4) en die bewapening resulteerde begin deze maand in een record van tienduizend apparaten gelijktijdig op het draadloze netwerk. In 2002 startte de HAN met dat draadloos netwerk en momenteel zoeken alle apparaten contact met de access points overal in de gebouwen. Liesbeth Hoogkamp, projectleider bij ICT, geeft aan dat steeds meer en zwaardere accesspoints aangelegd worden. ‘Een wifinetwerk is heel anders dan een bekabeld, omdat het veel meer afhangt van het aantal mensen dat op enig moment gebruik maakt van de voorziening.’ Ook wordt de kwaliteit beïnvloed door hoe
groepen studenten zich verplaatsen door de gebouwen. In de pauzes bijvoorbeeld, verloopt de concentratie van de leslokalen naar de kantines. Hoogkamp: ‘Zo was er plotseling grote verbazing toen monitoring een enorme keldering van het aantal apparaten weergaf in Nijmegen. Het bleek om een ontruimingsoefening te gaan waarbij alle gebruikers plots naar buiten liepen.’ Het record heeft trouwens niet lang stand gehouden. Een week later lag de piek al op elfduizend. En die groei zet stevig door, aldus Hoogkamp. ‘We hebben geen idee waar dit eindigt. Iedere lichting heeft weer nieuwe apparaten.’ HG
WilWegDag De hal op de Kapittelweg stond weer vol stands voor de jaarlijkse WilWegDag. Welke mogelijkheden heb je als student om een deel van je studie in het buitenland te volgen. Alle faculteiten waren vertegenwoordigd, evenals Engelstalige minoren, stagereizen naar allerlei oorden, het Colegio Mondial Nicaragua en natuurlijk het Theewaterskloof project. Belangstellenden konden verder kiezen uit een vijftiental voorlichtingsrondes en er waren drie workshops van het HAN Talencentrum, waaronder eentje over het Papiaments. Belangstelling was er genoeg en zoals Mariëlle, tweedejaars Creatieve Therapie verwoordde: ‘Ik weet nog niet wat ik kies, maar ik wil in elk geval naar het buitenland. Keuze genoeg.’Merkwaardig is dat de dag alleen in Nijmegen werd gehouden. Zijn Arnhemse studenten te honkvast? HG
8
Herstelplan leraar Nederlands goedgekeurd Het herstelplan van de masteropleiding Leraar Nederlands is door de Nederlands-Vlaamse Accreditatieorganisatie (NVAO) positief beoordeeld. Afgelopen voorjaar oordeelde een panel van deskundigen dat de kwaliteit van de master ver onder de maat was en de Hogeschool overwoog om de stekker uit de opleiding te trekken. De opleiding heeft toen een grondig herstelplan geschreven waarin meer aandacht is voor taalkunde en praktijkonderzoek. De master heeft nu tot mei 2015 om aan de kwaliteitseisen te voldoen. HG
College van tennistopper Esther Vergeer ‘Het gaat er niet om de beste te zijn. Het gaat om iedere dag beter worden.’ Deze uitspraak van professioneel rolstoeltennisser Esther Vergeer staat nu vereeuwigd op een muur in het Onderwijsgebouw van de HAN en het ROC Rijn IJssel op sportterrein Papendal. ‘Een ontzettende eer’, aldus de zevenvoudig Paralympisch kampioen die een trits prijzen heeft gewonnen en vijfmaal werd verkozen tot gehandicapte sporter van het jaar (ze heeft als kind een gedeeltelijke dwarslaesie opgelopen na een hersenbloedingred.). Voorafgaand gaf ze een uur lang ‘college’ aan een groep sportstudenten van ALO, SBE, SGM en CIOS. ‘Ja, het vergt veel tijd en ijzeren discipline om op topsportniveau te komen. Het is een combinatie van aanleg voor de sport, en keihard trainen.’ Er is ook een keerzijde, vertelt ze: ‘Hooggespannen verwachtingen EVENTUEEL STOCK waarmaken bij jezelf is één ding, die van je omgeving vervullen is VERPLEEGKUNDE een tweede. Soms is het eenzaam, want niet iedereen begrijpt je obsessie.’ Nu ze is gestopt met professioneel tennis, stort ze zich op haar Foundation, waarbij ze als doel heeft kinderen met een lichamelijke beperking te stimuleren op sportgebied. ‘Het bevordert eigenwaarde, vergroot onafhankelijkheid en focust zich op wat wél binnen hun bereik ligt.’ OH Check www.estherfoundation.nl
Loting Verpleegkunde terecht De HAN heeft terecht besloten vanaf dit jaar een loting in te stellen voor de studie Verpleegkunde. Dat heeft minister Schippers geantwoord op vragen van Tweede Kamerlid Michiel van Veen (VVD). De hogeschool was genoodzaakt deze maatregel te nemen door een dreigend tekort aan stageplaatsen. ‘Als er in een regio een tekort aan stageplekken dreigt, is het de taak van de hogeschool en de zorginstellingen om hierop in te spelen’, aldus de minister. Het tekort aan stageplaatsen is op dit moment vooral een regionaal probleem. Landelijk gezien steeg het aantal plekken in de afgelopen drie jaar juist met 9 procent. HG
9
nieuws
borstkanker is geen feest
Borstkanker krijgen en tegelijkertijd moeder zijn van drie jonge kinderen. Het overkwam Grietje Marten en zij vertelt erover tijdens een presentatie op de Borstkankerdag, een bij de HAN jaarlijks terugkerend fenomeen met presentaties en workshops. ‘De onbevangenheid van het leven is voorgoed voorbij’, vertelt ze. Studenten kunnen kwaliteitspunten krijgen voor het bijwonen van deze jaarlijkse dag voor iedereen die met borstkanker te maken heeft en het zijn dan ook vooral studenten die horen hoe die ‘tropenjaren’ het beste te overleven zijn.
Onderwijsminnend D66 koekeloert bij Autotechniek Het zong plots rond op de HAN: ‘Alexander Pechtold van D66 komt langs bij Autotechniek!’. Het bleek anders te zijn: een kleine (iets minder bekende…) D66-delegatie kwam kijken hoe het eraan toe gaat op de succesvolle HAN-opleiding, in het kader van het belang van onderwijs en de fel gekante mening van D66 dat hierop níet bespaard mag worden. Pechtold zou alleen aanwezig zijn bij het politiek debat in Arnhems nieuwe trots: het multifunctionele Rozetgebouw. Later bleek ook dát anders te lopen, want Pechtold werd weggeroepen voor een spoeddebat in het immer roerige Den Haag. Hoe dan ook, Automotive instituutdirecteur Marc de Leeuw, lector Voertuigmechatronica Bram Veenhuizen en docent Koen Lau verwelkomden uiteindelijk Tweede Kamerleden Paul van Meenen en Kees Verhoeven en een paar lokale D66’ers om hen een kijkje in de keuken te geven. Studenten mochten hun werk laten zien aan de D66-prominenten, die onder de indruk leken van het gepresenteerde werk. ‘We zien hoe hogeschoolstudenten een auto bouwen’, jubelde Kees Verhoeven op Twitter, die als een kind zo blij plaatsnam in één van de bolides. OH
10
In een ander zaaltje is een workshop over voeding en kanker. Sommige patiënten vallen erg af tijdens een behandeling. Daar kun je als diëtist wel het een en ander aan doen. Het is gelukkig niet alleen kommer en kwel en er hoeft zelfs niet alleen geluisterd te worden. In de pauze gaan studenten van Voeding en Diëtetiek rond met hapjes. Rosbief en zongedroogde tomaatjes. Voeg daarbij de onderhoudende muziek van de Rolero’s en het krijgt nog iets van een feestje. RJ
HAN groeit naar record Met een groei van vijf procent ten opzichte van vorig jaar telt onze hogeschool momenteel 31.284 bachelorstudenten, waarmee we de grens van dertigduizend ruim gepasseerd zijn. Bij de nieuwe aanmeldingen bedroeg de groei zelfs ruim tien procent: meer dan tienduizend eerstejaars meldden zich aan. De dreigende invoering van het leenstelsel zou hier wel eens debet aan kunnen zijn. Vooral bij Techniek is de groei spectaculair: ruim 27 procent. HG
Poëzie voor iedereen bij Onbederf’lijk Vers Afgelopen maand konden we voor de elfde maal genieten van Onbederf’lijk Vers. Het Nijmeegse poëziefestival, tevens het grootste, gratis poëziefestival van Nederland, deed dit jaar met vierentwintig dichters acht locaties aan. Daaronder stadsbrouwerij De Hemel en café De Opera, maar ook VillaLUX en Boekhandel Roelants. In rondes van drie kwartier traden per locatie drie dichters op. Dit gaf de bezoeker de mogelijkheid om van locatie te wisselen en een eigen programma samen te stellen van negen dichters naar keuze. Zin in de serieuze gedichten van voormalig stadsdichter Dennis Gaens en dichter des vaderlands Anne Vegter? Of toch liever humoristische gedichten van Frank van Pamelen en Maarten Beemster? Geen probleem. Onbederf’lijk Vers biedt poëzie voor iedereen. Op centraal gelegen, laagdrempelige en sfeervolle locaties. Om half elf sloot Lucky Fonz III in café Trianon het festival af. Een geslaagde ontdekkingstocht door de wereld van de poëzie en een prima besteding van een herfstachtige woensdagavond. MvK
D begegnet NL, NL ontmoet D Naast de Nederlandstalige Logopedie-opleiding bestaat er sinds 2013 een Euregionale variant, gericht op de Duitse én de Nederlandse markt. Nederlandstalige en Duitstalige studenten worden zo breder opgeleid met de mogelijkheid later in twee landen aan de slag te kunnen. Met het oog op internationalisering en integratie hebben Nederlandse en Duitse Logopediestudenten op 21 oktober zusammen een themadag georganiseerd. Door middel van een welkomstlied, digitale quiz, spelletjes, een Duitse koffietafel en een Hollandse borrel bespraken de studenten vooroordelen en gewoontes van het andere land. Geselligkeit! RS
11
Fab apps
To have
Handige, leuke, flauwe en geniale applicaties die je volgens app-expert Raïssa op je smartphone móet zetten:
Fotobewerker door Aviary Picture perfect
Filtertje hier, extra belichting daar, randje wegsnijden, tanden bleken, rode ogen verwijderen en onzuiverheden wegpoetsen. Retoucheren is allang niet meer alleen weggelegd voor vormgevers van modebladen; met deze gratis app van Aviary wordt fotobewerking ook voor jou een piece of cake.
Walking Dead, the game Kill and attack
Wie een beetje into de populaire tv-serie Walking Dead is, heeft al wel eens gedroomd over een aanvallende zombieplaag (aka bijters) of het zoeken naar voer en munitie. Met deze gratis app kun je daar nog even op voortborduren door in de huid van hoofdpersonage Rick te kruipen. Gevaarlijk verslavend.
App iconen Skins, frames en versieringen
Je beginscherm zal nooit meer hetzelfde zijn. De standaard app symbooltjes pas je namelijk in één klik en een scheet aan. Zelf, of met dank aan de kant-en-klare sjablonen. Met bijvoorbeeld de mogelijkheid om je foto’s er in toe te passen of kleur, lettertypes en groottes te veranderen. Geoptimaliseerd voor iOS 7.
Heb je een leuke tip voor in de appgids? 12
Stuur dan een mailtje naar
[email protected]
22tracks
Plaatjes draaien Met dank aan te gekke DJ’s uit Amsterdam, Brussel, Londen en Parijs biedt deze app voor €1,79 een mooie jukebox met 22 afspeellijsten van verschillende genres. Ontdek de nieuwste platen, artiesten en genres. En geen gedoe, want registreren is niet nodig.
O
lga
ordeelt Sensor-redacteur Olga Helmigh zet het mes erin
Miley Cyrus - Bangerz muziek televisie boek eten
Voormalig Disneysterretje Miley Cyrus behoeft geen introductie meer: de afgelopen weken is de hamerlikkende, naakt op een sloopkogel schommelende ‘twerker’ veelvuldig in de spotlight verschenen vanwege haar shockerende gedrag. Voor de onwetenden: twerken is een dansmove waarbij je voorover buigt en je billen epileptisch schudt. Ooit was Miley schattig lachend verkleed als popster Hannah Montana. Een commercieel uitgebuite Disneyserie waar kinderen zó dol op raakten dat ze er alles van wilden hebben: de pruik, de jurk, de drinkbeker. De zingende actrice werd al vlug overbekend en miljonair. Nu wil ze dat imago wanhopig van zich afschudden. Haar lange haar werd gekortwiekt en platinablond geverfd, haar welgevormde lijf door pilates gereduceerd tot een pezige plank en plotsklaps kan haar tong onmogelijk binnenboord blijven. Overal steekt ze ‘m gekscherend (lees: irritant) uit en moet er getwerkt worden, met het MTV Awards-optreden als dieptepunt. Schurend tegen Robin Thicke’s scrotum, masturbeerde ze met een schuimrubberen vinger, gehuld in een vleeskleurige bikini. Chic.
Nu is daar Bangerz, het album waarmee ze duidelijk wil maken lekker ‘fucked up crazy, y’all’ te zijn. Toegegeven: Miley kan écht zingen. Helaas valt dat vaak weg in een zee van hysterisch overgeproduceerde beats. Het album opent met Adore You. ‘I just started living’ verklaart Miley dramatisch. Het nummer is bijzonder rustig, en laat haar zangkwaliteiten zowaar in tact. De aanstekelijke, maar clichématige hitsingle We Can’t Stop sluit er prima op aan. SMS (BANGERZ) is een samenwerking met Britney Spears en is, ondanks de belachelijke teksten en het hyperactieve gedreun, beklijvend. Wrecking Ball is, hoe onorgineel ook, oprecht en mooi gezongen. #GETITRIGHT is eveneens een funky nummer. Het is uiteraard allemaal verre van briljante singersongwriterij, maar daar is het ’t genre ook niet voor. Ben ik dan zowaar lovend over Bangerz? Ho, ho, niet zo snel. Het probleem schuilt, zoals wel vaker bij dit soort imagogeile popprinsessen, in het feit dat de sound wérkelijke creativiteit en artistiek talent mist. De boel is onsamenhangend en klinkt geforceerd ‘tof’. Er is geen concept, geen geniaal talent: het is gewoon een reeks aanstekelijke, commercieel interessante popliedjes die soepel het gewillige oor in glijden. Op zich prima, maar alle hysterische ophef over hoe je een nieuwe ‘beweging’ op gang brengt is dus onnodig, Miley. Je plaveit geen nieuwe muzikale of artistieke wegen. Je bent met je shockerende gedoe eerder op weg naar het gesticht of de rehab, zoals vele verknipte kindsterren je voorgingen. Sneu.
13
Dag van de duurzaamheid 2013 bij Techniek
Elk jaar iets duurzamer Het is een drukte van belang in het Techniek-gebouw aan de Arnhemse campus van de HAN. Het is dan ook 10 oktober, de inmiddels jaarlijks terugkerende Dag van de Duurzaamheid, waarop meerdere evenementen plaatsvinden in het kader van het HAN speerpunt Duurzame Energie. Ook dit keer wordt er gekeken naar oplossingen, alternatieve bronnen, energietransities, noem maar op. Sensor kijkt duurzaam mee. Tekst: Herman van Deutekom / Fotografie: coos dam
De centrale hal van de faculteit Techniek staat vol met kraampjes van bedrijven. Het is namelijk Bedrijvendag voor Engineering. Studenten kijken rond of ze wellicht hun toekomstige werkgever tussen de vele stands ontdekken. Maar daar komen wij niet voor. Wij lopen door naar de vleugel van Engineering waar vandaag een vol programma wacht op veel geïnteresseerde studenten en medewerkers. Op de begane grond staat de koffie klaar en worden de vele gasten verzocht om snel een keuze te maken uit twee van de vijftien workshops die deze ochtend in twee rondes worden aangeboden. Wind De workshoponderwerpen lopen uiteen van ‘Smart Grids: wat merkt de gebruiker daarvan?’ tot ‘De Groene Baan: energieneutraal passagiersvervoer uit de Achterhoek’. Eerstgenoemde workshop wordt gegeven door de gloednieuwe lector Meet- en Regeltechniek en Smart Grids, Aart-Jan de Graaf, die later deze dag wordt geïnstalleerd. Een stukje uitleg over de Smart Grids? In het Energieakkoord voor duurzame groei van 6 september 2013 zijn verregaande afspraken gemaakt om grootschalig energie op te wekken met wind. In 2020 wil men een totaal geïnstalleerd vermogen, van 10 Gigawatt bereiken. Dit zal leiden tot veel grotere variaties in het aanbod van elektriciteit. De vraag naar elektriciteit moet zich daarop aanpassen. Het elektriciteitsnetwerk wordt een Smart Grid waarin ook de gebruikers zullen meedoen om de balans te handhaven. De Graaf heeft vast een interessant betoog, maar helaas, wij gaan niet naar deze workshop. We zijn bijna bij het doel van onze duurzame reis: de Dag van de Duurzaamheid wordt namelijk geopend door niemand minder dan tv-weerman Reinier van den Berg van Meteo Consult.
14
Oplossing Na een lekker korte speech van Herman Jansen, de instituutsdirecteur van Engineering, neemt Reinier de microfoon over. Hij voelt zich als een vis in het bekende water, begint te praten en houdt eigenlijk niet meer op. Bijvoorbeeld over de onlosmakelijke verbinding van het weer met energie: ‘Er zit ontzettend veel energie in bliksem, maar die is helaas niet bruikbaar, omdat je van tevoren nooit weet waar de bliksem inslaat.’ Ook stipt hij even zijn favoriete rol van tornadojager aan: ‘Bij een grote hurricane komt meer energie vrij dan het complete energieverbruik op aarde.’ Van den Berg spreekt natuurlijk zijn zorgen uit over de groei van de bevolking op aarde en het veranderende klimaat en hoe we kunnen voorkomen dat we onze planeet naar de verdoemenis helpen. Naast de ingezette trends voor wat betreft energieverbruik en energieopwekking draagt hij als oplossing voor het al jaren bestaande broeikasgasprobleem onder meer herbebossing aan. ‘Het bespaart energie, én het bespaart geld. Vooral dat laatste is een belangrijke reden om de bevolking mee te krijgen.’ Het is duidelijk dat Reinier van den Berg weet waar hij het over heeft. Tijdens zijn workshop ‘De rol van het weer in de energietransitie’, aansluitend op zijn openingsbetoog, neemt hij bewust een stap terug en geeft hij de studenten, medewerkers en genodigden de kans om hun zegje te doen. Dat levert interessante, bijna gepassioneerde discussies op. Zo lang er mensen zijn die originele, creatieve ideeën hebben, komt de kans op een oplossing voor energievraagstukken enerzijds en het behoud van de aarde anderzijds ieder jaar een stapje dichterbij.
‘Herbebossing bespaart energie én geld.’
sensor 5, jaargang 18 15
IK WERK OP DE HAN
Druk is het, op de HAN. Met zijn vijfendertigduizenden zijn we, een kleine tweeëndertigduizend studenten en zo’n drieduizend medewerkers. Toch lopen er in totaal nog meer werknemers rond. Hoe dat kan? Een klein percentage werkt hier wel, maar staat niet bij de HAN op de loonlijst. Ze zijn gedetacheerd, via een uitzendbureau binnengekomen, of ze werken voor bedrijven die binnen de HAN gevestigd zijn. Horen ze wél bij de HAN, of toch niet? Redactie / Foto’s: Coos Dam, Ralph Schmitz
16
MAAR IK BEN ER NIET VAN
sensor 5, jaargang 18 17
‘Ik ben HAN’ Gastdocenten, adviseurs, op de HAN lopen diverse mensen rond die van het ene klusje naar het andere gaan en de hogeschool dus goed kennen. Zo iemand is Marco Derksen. Voor colleges of advies over online communicatie en social media zoals Twitter en Facebook, moet je bij hem zijn, dat heeft de HAN goed begrepen. Marco is oprichter en eigenaar van het online platform Marketingfacts en is strategisch adviseur. Hij heeft allerlei bedrijven als klant; sinds 2007 ook de HAN. Hij werkt hier gemiddeld een halve dag per week. Vaak gaat het om kleine opdrachten voor opleidingen of voor zelfstandige projecten. Sinds eind 2012 denkt Marco met de afdeling MCV mee over de social media strategie van de HAN. ‘Een voorbeeld daarin is de webcare. Bij KLM werken zestig mensen fulltime om te kijken wat mensen online over KLM uiten. Wij zijn nu bijvoorbeeld aan het kijken wat realistisch is voor de HAN. Waar leg je welke verantwoordelijkheid? Welke uitingen moeten aandacht krijgen?
‘De HAN is mijn leukste opdrachtgever.’ Je moet het als een kans zien. Je kunt zien wat er leeft.’ Zo zijn er meer onderwerpen die in het plan aan de orde komen: ‘Via social media kun je opleidingen onder de aandacht brengen, alumni binden, of duidelijk maken wat lectoraten doen.’ Hoe kijkt hij tegen de HAN aan? ‘Ik werk ook voor andere organisaties, daar leer ik van en dat neem ik mee. Daarbij zit ik ook bovenop de huidige ontwikkelingen. Het is heel leuk om hier rond te lopen, Arnhem is mijn stad en ik heb vroeger zelf op de HAN gezeten. De HAN is mijn leukste opdrachtgever: Ik voel me er thuis en hoor er bij. Ik ben HAN. En ook al krijg ik geen kerstpakket, ben ik niet verzekerd, de voordelen zijn groot. Ik heb vrijheid, ik hoef niet zo nodig in vaste dienst.‘ RJ
18
Remsporen en boterhamzakjes Elke dag een fris toilet, geen dwarrelende stofwolken door de gang, aangeveegde lokalen en een schone tafel om aan te werken: het verschijnt niet *poef* vanzelf, en kabouters bestaan helaas niet. Een team van schoonmakers zorgt er dag in, dag uit voor dat de HAN opgeruimd en schoon blijft. ‘Het is leuk werk, maar het is jammer dat studenten en medewerkers er soms laks mee omspringen’, aldus Masja Hirschfeld, werkzaam op de Faculteit Techniek in Arnhem. ‘Sinds een half jaar werk ik bij schoonmaakbedrijf Aalbers, en het bevalt prima’, aldus Masja, die net klaar is met haar ochtenddienst, die van zes uur tot acht uur duurt. ‘Hiervoor had ik een administratieve baan, maar ik snakte naar fysiek werk: lekker bezig zijn en aan het eind van de dienst voldaan naar huis.’ Werk heeft ze zeker te doen, want er is altijd wat te poetsen of schrobben. ‘We beginnen met de toiletten, want daarbij doe je dingen die moeten drogen, zoals een gedweilde vloer. Daarna ga je via de gangen naar de klaslokalen en kantoren. Ik heb een vast aantal voor mijn rekening, en werk iedere doordeweekse ochtend.’ GROTE BOODSCHAP Masja komt van alles tegen bij het schoonmaken. ‘Lege pizzadozen, boterhamzakjes, flesjes, kruimels, gemorste sauzen, koffievlekken, remsporen op het toilet, kauwgom dat onder de tafels is geplakt, ga zo maar door. Veel mensen denken, onbewust, dat schoonmakers het wel allemaal voor ze opknappen, maar eigenlijk is dat officieel niet onze taak. Je
‘Ik ken de gangen nu natuurlijk op mijn duimpje.’ mag toch verwachten dat mensen zelf hun afval in de prullenbak deponeren, een wc-borstel door de pot halen na een grote boodschap en rommel niet laten slingeren. Natuurlijk hoeven studenten en medewerkers niet een poetsdoek ter hand te nemen, of een stofzuiger, maar het zou schelen als mensen wat bewuster worden. Dat wij meteen aan de slag kunnen met het grondige schoonmaakwerk, en niet eerst alles aan kant moeten helpen.’ Hoewel Masja voor Aalbers werkt, voelt ze zich wél verbonden met de HAN. ‘Het is leuk om af en toe een praatje te maken met HAN’ers, en ik ken de gangen nu natuurlijk op mijn duimpje. Als iemand vraagt waar ik werk, zeg ik ‘Bij Aalbers, op de HAN.’ OH
sensor 5, jaargang 18 19
variatie is verrijkend Angélique Cloosterman is ervaren en veelzijdig: directeurbestuurder, manager, adviseur, begeleider van organisatieontwikkeling. Ze werkt momenteel op diverse plekken in Nederland als interimmer en als coach. Op de HAN vervangt ze twee dagen per week Ineke Stijnen, hoofd van de opleiding Ergotherapie, die met zwangerschapsverlof is. ‘Met deze hogeschool voel ik me echt verbonden. Dat stimuleert wel om een soort HAN-gevoel te krijgen’, zegt ze lachend.
haar aan. Naast leiding geven doet ze veel uiteenlopende dingen, waaronder leertrajecten ontwerpen, trainen en coaching. ‘Die variatie van domeinen en soorten werk vind ik prettig, verrijkend. Ik
Het klikt tussen de HAN en Angélique Cloosterman. ‘Ik heb al eerder bij Instituut Paramedische Studies gewerkt, we delen dezelfde ambities.’ Enthousiast vertelt ze over de richting die de HAN is ingeslagen. ‘De administratieve zaken zijn geregeld, het huis is op orde. Nu kunnen we ons concentreren op zaken waar het werkelijk om gaat, zoals onderwijs, studenten en het werken in Professionele Leergemeenschappen.’
blijf me steeds ontwikkelen en die afwisseling houdt je fris.’ Een buitenstaander met een open, nieuwsgierige blik, die zich vragend opstelt, ziet en benadert zaken soms anders. ‘Een mogelijk effect daarvan is dat een externe een opening vindt om noodzakelijke veranderingen op gang te brengen.’
Afwisseling Angélique bekleedde twintig jaar verschillende leidinggevende functies in het onderwijs, tot CEO (chief executive officer) toe. Ruim elf jaar is ze nu zelfstandige. Ze heeft veel ‘klussen’ binnen het onderwijs, maar ook bibliotheken kloppen bij
20
‘Een buitenstaander met een open, nieuwsgierige blik benadert zaken soms anders.’
Energie Ergotherapie werkt aan een professionele cultuur met resultaatverantwoordelijke teams. Cloosterman ondersteunt dat met veel inzet en plezier. ‘Ik krijg energie als ik zie dat er geleerd wordt in de organisatie. Dergelijke processen op de werkvloer ondersteunen, motiveert mij, daar zit mijn kracht. Bovendien zie je vrij snel wat interventies opleveren. Prachtig!’ CF
Het gezicht van de HANgar Dit interview komt nog net op tijd, want bij het uitkomen van deze Sensor is Dave Dellemann, na dik vier jaar, vertrokken naar hotel Van der Valk in Duiven. ‘Ik kom daar in het managementteam Horeca terecht. Dat is eigenlijk de functie die ik voor ogen had toen ik de middelbare hotelschool in Wageningen ging doen.’ Dave was net klaar met zijn opleiding toen hij, na de zomervakantie, in september 2009 als uitbater van het inpandige café van de faculteit Economie op de Arnhemse campus aan het werk ging. Hij werd die eerste dag meteen voor de leeuwen gegooid: ‘Ik zag dat er vrachtwagens op het plein af en aan reden en vroeg wat er ging gebeuren. ‘Introductieweek. Er komen 1500 studenten hier op het plein’, werd me verteld. Toen heb ik meteen extra personeel en drank geregeld. Vier jaar later heeft Dave het gevoel dat hij het café zich eigen heeft gemaakt. ‘Ik stond hier in het begin in mijn eentje, nu werken we met vier mensen. De klandizie is groter geworden, de kaart uitgebreid. Ik denk dat ik eruit heb gehaald wat erin zat.’
‘In vier jaar tijd bouw je een aardige groep aan vaste klanten op.’ Dave heeft van begin af aan het gevoel gehad dat hij een van de medewerkers van de HAN is. Het hoofdkantoor van Cormet, zijn werkgever, staat in Noord-Holland.’ Ik spreek de rayonmanager wekelijks, maar verder heb ik alleen met studenten en medewerkers van de HAN te maken.’ Tijdens het interview, in het café, nemen enkele studenten en medewerkers afscheid van Dave. Een ferme handdruk, een omhelzing, drie zoenen. ‘Ja, in vier jaar tijd bouw je een aardige groep aan vaste klanten op, zowel nationale als internationale studenten. En ook medewerkers inderdaad.’ Over het naderende afscheid zegt Dave: ‘Ik was bang dat ik er moeite mee zou krijgen om dit alles hier los te laten. Sinds ik de keuze heb gemaakt, begin ik aan het idee te wennen, ook al heb ik hier een superleuke tijd gehad.’ HvD
sensor 5, jaargang 18 21
alles onder controle
Emine Baser is toezichthoudster en dienstverlener op de HAN. Ze houdt het reilen en zeilen in en rondom de gebouwen op de Nijmeegse campus in de gaten. ‘Ik zorg dat auto’s goed geparkeerd en fietsen goed gestald worden, dat niemand de boel vervuilt of rookt op een plek waar dat niet mag, maar ik wijs ook gerust even de weg.’
De toezichthoudster van Turkse origine bedacht zich voordat ze begon wel even: ik werk alleen, en moet het overzicht behouden op een van de grootste hogescholen in Nederland. Hoe ga ik dit doen? Emine: ‘Maar ik besloot dat ik het kon, en ging het gewoon doen. Ik ben niet bang of verlegen aangelegd. Ik heb in mijn privéleven veel meegemaakt, wat me sterk heeft gemaakt. En ik wilde dit echt heel graag.’ Emine heeft door omstandigheden lang moeten wachten voordat ze de kans kreeg te studeren. ‘Ik ben altijd een huisvrouw geweest, maar ik moest en zou leren. Stiekem droomde ik ervan om een pak te moeten dragen tijdens werk. Daarmee reageren mensen anders op je en nemen ze je serieuzer. Ik heb er voor moeten knokken, maar het is me gelukt. Nadat ik mijn diploma Beveiliging niveau 2 (ROC) haalde, werkte ik een tijdje op die school. En sinds twee maanden werk ik hier.’
22
‘Het valt me op dat hier nauwelijks ruzie wordt gemaakt, maar dat studenten wel veel rommel laten liggen. Studenten zijn soms arrogant of brutaal door bijvoorbeeld te zeggen: ‘Waarom zou ik naar jou luisteren?!’. Vooral koppige rokers kunnen lastig zijn, maar ik deins er niet voor terug ze te blijven corrigeren, als dat moet. Ik behandel iedereen gelijk en met hetzelfde respect, en verwacht dat
‘Het valt me op dat hier nauwelijks ruzie wordt gemaakt.’ ook terug. Als iemand het echt bont maakt - wat gelukkig nog niet voorgevallen is- dan haal ik er iemand bij of geef ik het door aan een leidinggevende. Maar over all maak ik vooral veel leuke praatjes met studenten. Dat is ook mijn streven, want ik wil niet dat studenten voor me weglopen. Goed contact met iedereen vind ik belangrijk. Zo praat ik ook met alle schoonmakers en lunch ik met de conciërges.’ RS
Nog steeds deelnemen aan de samenleving Voormalig politieagent Jan Eijkemans is hoofdsurveillant en geeft leiding aan zo’n 70 andere surveillanten. Keurig verzorgd en rustig pratend met een donkere stem straalt hij gezag uit. Iemand die je je huissleutels toevertrouwt. ‘Het is mijn taak om te zorgen dat de regels gehandhaafd worden en dat er rust heerst in het lokaal.’ De strakke planning en organisatie die er nu is, was er niet altijd. ‘De eerste keer dat ik surveilleerde was bij de Duitstalige opleiding van SPH. Het lokaal was niet ingericht, er kwamen veel meer studenten opdagen dan verwacht. Ik wilde dat ze hun tentamen een voor een inleverden maar dat deden ze niet. Ze gingen voor mij en mijn collega staan zodat we geen zicht hadden op de studenten die nog aan het werk waren.’ Hij ziet een groot verschil tussen groepen studenten. ‘Bij Duitse studenten verwacht je discipline maar er zijn meer spiekpogingen en ze proberen van regels af te wijken. Het valt hem ook op dat studenten van MWD tijdens een tentamen vaak naar het toilet moeten. ‘Bij Verpleegkunde gebeurt dat bijna niet.’ Jans verklaring is helder en simpel. ‘Als verpleegkundige moet je met protocollen werken en gedisciplineerd zijn. Als er 50 millimeter in de injectienaald moet zitten, mag het geen 60 zijn.’
Als oud-agent is Eijkemans gewend om goed te observeren en preventief te werken. ‘Ik zie dingen die jij niet ziet. Een jongen rommelt wat met kleine papiertjes maar kan er ook een in zijn mouw hebben zitten. Dan ga ik er meteen op af en waarschuw hem van tevoren. Dat voorkomt een hoop ellende.’ Een enkele keer wordt er toch iemand op spieken betrapt. ‘Dan maken we
‘Het gros van de studenten is echt gemotiveerd.’ een soort proces-verbaal op en dat gaat naar de examencommissie die de uiteindelijke straf bepaalt.’ Jan heeft het gevoel dat hij bij de HAN werkt en op die manier nog deelneemt aan de samenleving. ‘Ik werk hier weliswaar acht weken per jaar, maar het zijn vaak fulltime dagen.’ Als gepensioneerde agent vindt hij het leuk om jonge mensen om zich heen te hebben. ‘’Het gros is echt gemotiveerd.’ Ook de tentameninhoud heeft zijn interesse. ‘Als ik de tentamens doorlees vind ik de stof van hoog niveau. Ik leer er zelf ook van.’ RK
sensor 5, jaargang 18 23
D N U O R A G N I K C A BACKP
D L R O W TCHAHNGEED MY LIFE – CARLIJN
S T E K C I T WERELD ENTEN D U T S R O VO F A N A V L A , 5 39 . 1 €
Oktoberfest
bij Verpleegkunde
Wat kun je beter doen met overgebleven budget dan een mooi feestje geven? Zo dacht de introcommissie van Verpleegkunde er ook over. Donderdag 10 oktober was het daarom tijd voor het HBO-V intro-afterfeest in de Sjors & Sjimmie. Laatstejaars Nathalie Raeijmaekers: ‘Onze opleiding staat niet echt bekend om de spectaculaire feesten, maar vanavond bewijzen we weer eens dat ook wij zeker een goed feestje kunnen bouwen!’ Hoewel het thema van de avond Oktoberfest was, was hier, afgezien van de kleding van een enkeling van de organisatie, verder geen aandacht aan besteed. Maar dat mocht de pret zeker niet drukken. ‘Jammer dat er niet meer mensen verkleed zijn gekomen, maar ach, consumptiebonnen genoeg en daar gaat het uiteindelijk om...’ MvH
Meer foto’s?
www.snsr.nl
25
Elke maandag, dinsdag en woensdag
Welkom!
Ga met je studentenkaart
Dagelijks geopend van 17.00 tot 22.00 uur
en ID naar een van de vestigingen. Schrijf je
in vóór 1 november en
ontvang
50% korting
1e Walstraat 18 Nijmegen (024) 360 11 81
op je abonnement.
Daalseweg 19 Nijmegen 024-3230257
GRATIS
zaalverhuur voor borrels, feesten en vergaderingen
Leven gaat voor. De Nierstichting zet alles op alles om ervoor te zorgen dat nierpatiënten zoals Willem in leven blijven en ook écht kunnen blijven leven. Want dialyseren is geen leven, maar overleven. We doen dan ook alles wat in ons vermogen ligt om het leven van nierpatiënten te verbeteren. Leven gaat voor, in alles wat we doen. nierstichting.nl
Deel ‘m op muziekherinnering.nl
Een concert van Charly Luske bij jou thuis? Jij kunt het winnen! Deel jouw meest onvergetelijke herinnering op muziekherinnering.nl. Doe het vandaag nog, en steun de strijd tegen alzheimer.
Win een thuisconcert van Charly Luske!
een 3-gangen pizza/pasta menu voor
11,95 Voor het
lekkerste brood ga je naar...
Bakker Arend Lange Hezelstraat 31 • Nijmegen • T 024 322 06 52
Keuzegids met wisselend resultaat
niet de beste, niet de slechtste De zesjescultuur heeft ook de HAN in haar ban. In de zojuist verschenen Keuzegids HBO Voltijd scoort de hogeschool zeer gemiddeld. Van de zeventien grotere hogescholen staat de HAN op de achtste plek. Hogeschool Zeeland komt als beste uit de bus, terwijl INHolland – zoals steeds de afgelopen jaren – hekkensluiter is. Han Geurts
Binnen de HAN vallen er eigenlijk geen echte diepe onvoldoendes, al vormt de Nijmeegse tak van International Business and Languages met 4.8 een negatieve uitschieter. Zesjes alom met een gemiddelde zes bij de faculteiten Educatie en Gezondheid, Gedrag en Maatschappij (GGM). De faculteit Economie en Management scoort iets boven het gemiddelde maar de echte positieve uitschieter is te vinden in de technische hoek (de Informatica en Communicatie Academie en de faculteit Techniek). De Keuzegids heeft daar het maximale aantal sterren voor over.
De Keuzegids besteedt tenslotte ook aandacht aan toelating en selectie, studeren met een handicap, doorstuderen, en zoomt in op kamernood en kamerprijzen in de diverse steden. www.keuzegids.nl
Top Ondanks de zesjescultuur scoort de HAN weer een aantal eerste plaatsen: Logopedie deelt die plaats met Windesheim en Utrecht, Fysiotherapie en Voeding en Diëtetiek zijn eveneens de beste van Nederland. Dat geldt ook voor Informatica (gedeeld eerste met Avans) en Autotechniek (gedeeld met Fontys). De laatste winnaar valt ook bij de faculteit Techniek: Bouwkunde en Civiele Techniek staan bovenaan de ranglijst. Opvallend is tenslotte dat bij de studies die de HAN in beide steden verzorgt, de Arnhemse tak het bijna altijd beter doet dan de collega’s in Nijmegen. Salaris Zijn er grote verschillen in kwaliteit; die zijn er ook in beloning. De keuzegids verzamelde de beginsalarissen en verdeelde de afgestudeerden in groot- en kleinverdieners. Het best af zijn de verloskundigen met ruim € 3600,- bruto per maand. Ook in Techniek en Mondhygiëne valt nog goed te verdienen, ze zitten boven de € 2500,- per maand. Onder de kleinverdieners vallen Sociaal Pedagogische Hulpverlening (€ 1638.-) en zo’n beetje alles wat met kunst te maken heeft. De kunstenaar zit sowieso een beetje in de verdomhoek want het is ook de categorie met de hoogste werkloosheid (12%). Het laagste percentage ligt hier in de gezondheidszorg (4,5%), bij techniek en in het onderwijs.
sensor 5, jaargang 18 27
Het Herstelhotel ligt midden in de bossen. Dat nodigt uit om te gaan bewegen!
28
ZZG Herstelhotel als Leerwerkplaats van de HAN
Iedereen
wordt er beter van Overal zie je ze ontstaan: de leerwerkplaatsen van de HAN. In de praktijk werken aan onderwijs én aan de praktijk, zo is het idee. Het ZZG Herstelhotel is een schoolvoorbeeld. Studenten van zorgopleidingen werken er multidisciplinair samen, krijgen én verzorgen lessen en doen ook nog onderzoek vanuit lectoraten. Vanzelfsprekend worden de patiënten er beter van, maar ook de studenten, het onderwijs en het werkveld. Sensor leerde een dagje mee. tekst: Renée Jenniskens / foto’s: ralph schmitz, ROB GIELING
We zitten bij een multidisciplinair overleg van het Herstelhotel. Aan een grote vergadertafel zitten zestien studenten en twee professionals. Procesondersteuner Marianne zit de bijeenkomst voor. Ze wijst op diëtiste Marelle, die hier vandaag is voor de diëtetische ondersteuning van het team. Het zorgplan van een van de patiënten wordt besproken. Terwijl de studenten cake eten - twee van hen zijn jarig - vertellen ze om beurten iets over de patiënt. Herstel Medische termen vliegen over de tafel. De vrouw is halfzijdig verlamd en zit in een rolstoel. Ook heeft ze nogal last van obstipatie. ‘Heeft iemand een idee waarom?’ vraagt Marianne. Een Verpleegkundestudent denkt dat het komt omdat ze niet erg mobiel is. Coördinator Marianne vraagt zich af of de sondevoeding ook invloed zou kunnen hebben. De studenten Voeding en Diëtetiek denken hardop na. ‘Misschien zit er te weinig vocht in, of misschien ligt het wel aan de vezels. En terwijl de studenten hun stukken cake versieren met M&M’s en slagroom merkt diëtiste Marelle op: ‘Er zijn twee soorten vezels. De een zorgt voor de smeuïgheid, de ander voor de peristaltiek.’ Zo gaat het door. Er wordt gesproken over op welk niveau van het dagelijks leven deze patiënt functioneert. Eigenlijk kan ze zelf al best veel. De studenten twijfelen tussen niveau twee en drie.
‘Twee en een half, dan maar’, peinst een van hen. Er volgt gelach, maar meteen wordt het weer serieus als de logopedisten vertellen over de sliktraining van de patiënt, blijkbaar met als doel om de sondevoeding af te bouwen. Change Agents Het ZZG Herstelhotel is een in het voorjaar gestarte voorziening met 180 bedden, in de bossen tussen Groesbeek en Nijmegen. Patiënten die bijvoorbeeld een operatie of een herseninfarct hebben doorgemaakt, kunnen hier revalideren. In alle opzichten is het een revalidatiecentrum, maar het fonkelnieuwe gebouw heeft ook wel echt iets van een hotel, met een restaurant en een riant terras. En dan die omgeving! Uitgestrekte heuvels met bossen tot ver in Duitsland. In het Zorghotel werken 150 mensen. De dertig HAN-studenten werken vanuit een eigen ruimte met in het midden een grote vergadertafel en daar omheen werktafels met computers en laptops. Ivo Hendriks, projectmanager van Sneller Herstel, het centre of expertise waaronder de leerwerkplaats valt, is trots op de plek: ‘De praktijk zegt: Studenten zijn het vliegwiel van de organisatie. Ze stellen kritische vragen. Dat doet iets met de professionaliteit daar. Change agents, noemen we dat.’ Dat komt ook omdat ze met een grote groep werken. ‘Per opleiding hebben we minstens twee studenten. Samen ben je minder kwetsbaar en een buddy is ook een sparring partner.’
sensor 5, jaargang 18 29
Jaap Brunnekreef
Ivo Hendriks
‘S tudenten zijn het vliegwiel van de organisatie’ Multi In de leerwerkplaats is het ondertussen pauze. Terwijl de twee ergotherapeuten alvast rolstoelen klaarzetten voor hun klinische les straks, praat Sensor met een aantal studenten. Ze roemen vooral het multidisciplinaire samenwerken. De Verpleegkundestudent geeft een voorbeeld: ‘Je bent met zijn allen met een patiënt bezig. De ergotherapeuten leren de patiënten hoe ze zich moeten aankleden. Wij kunnen dat weer toepassen bij de verpleging. Zeker in een revalidatiesetting is dat beter. De drempels zijn laag. We geven elkaar ook klinische lessen. Wij gaan er ons kwaliteitszorgproject presenteren. Dat zal gaan over katheterisatie of over contactisolatie: hoe ga je om met iemand met een ernstige bacterie.’ Een van de studenten Voeding en Diëtetiek is vierdejaars. Zij zou hier ook haar afstudeeronderzoek kunnen doen. ‘Ik weet eigenlijk niet of ik dat onderzoek hier wel leuk genoeg vindt’, zegt ze eerlijk. ‘Gekeken wordt naar de invloed van met eiwit verrijkt brood op het herstel. Ik zou ook wel eens met een andere doelgroep willen werken.’ Teamreflectie Inge en Marianne zijn procescoördinator vanuit het Herstelhotel, HAN-docenten Yvonne van de Wiel en Hans Joosten vanuit de HAN. Samen met de studenten zijn ze na de pauze bij elkaar voor de teamreflectie. Yvonne zit voor: ‘Vanochtend zijn jullie gestart met het formuleren van jullie doelen. Laten we het daar eens over hebben.‘ Ze gaan het rijtje af. Iemand vertelt over de drie avonddiensten die ze achter elkaar heeft. ‘Eén patiënt krijgt terminale zorg. Ik heb nog nooit het overlijden van een patiënt meegemaakt. Ik heb me gisteren nog verdiept in alles wat er bij komt kijken.’ Het blijkt niet vaak voor te komen dat er hier patiënten overlijden, ondanks een gemiddelde leeftijd van tachtig jaar. Zo vertellen alle studenten wat ze meemaken en wat hun doelen zijn. Totdat een student zegt: ‘Eigenlijk verwacht ik van teamreflectie vooral dat we praten over hoe we samenwerken.’ Er wordt gepraat over de vorm van de teamreflectie, over de samenwerking en over de onderlinge communicatie. Zo wordt er dus niet alleen multidisciplinair samengewerkt, maar ook uitgebreid nagedacht hoe je dat samen vorm moet geven.
30
Onderzoek In het Herstelhotel wordt ook onderzoek gedaan. Dertien studenten zijn hier voor een half jaar bezig met onderzoek. Postdoctoraal onderzoeker Jaap Brunnekreef is vanuit het Instituut voor Paramedische studies (IPS) de coördinator van de onderzoeken. ‘Voor de HAN is het Herstelhotel de grootste aanbieder van onderzoekstages in de regio. Het is een interessante partner in een heel goede omgeving. Dit alles met het idee: de praktijk naar school.’ Alle studenten van het IPS doen een onderzoeksstage. ‘Ze kunnen niet zelf met een onderzoeksvoorstel komen. Dat heeft te maken met de praktijk, die anders gek zou worden van de onderzoeksvragen, maar ook met kwaliteit. Uit de accreditatie van Fysiotherapie bleek dat praktijkonderzoek wel aandacht behoefde, iets wat HAN-breed speelt. Daarom is nu gekozen voor doorlopende onderzoekslijnen. Het ene project bouwt voort op het volgende‘, vertelt Jaap. Op dit moment zijn er vier onderzoeksgroepen. Dat de patiënten van het Herstelhotel veelal een ‘zware’ groep vormen, moet je volgens projectmanager Ivo Hendriks als uitdaging zien. ‘Juist in deze tijd, waarin er niet veel financiële middelen zijn, is er behoefte aan onderzoek hoe je dat geld zo goed mogelijk inzet. Moet je wel één op één oefenen bij Fysiotherapie? Kan dat niet in een groepje? Hoe kunnen we mensen stimuleren om zelf te gaan oefenen? Dat zijn de vragen die we willen stellen.’ Bewegen Zo doet een groepje van drie studenten onderzoek naar het bewegen van patiënten binnen en buiten de therapie. De studenten zijn benieuwd of de omgeving van het Herstelhotel (‘een helende omgeving’, roept de website van het Herstelhotel) voldoende uitnodigt tot bewegen. Hun onderzoeksvraag luidt: welke activiteiten voeren patiënten uit naast de ingeplande therapieën en hoeveel tijd besteden ze daaraan? ‘Enerzijds ligt het dan wel midden in de bossen, aan de andere kant is het ook wel heuvelachtig’, zegt Aniek, een van de drie onderzoekende studenten. ‘Het is de bedoeling dat de patiënten zelfstandig, met een groepje of met het bezoek gaan wandelen. De visie is dat de omgeving van het Herstelhotel uitnodigt om te gaan bewegen. We zoeken uit of daar in de therapie op gewezen wordt.’ De studenten voeren in het onderzoek inter-
views uit en laten cliënten een activiteitendagboek bijhouden. Ze willen ook bij de fysiotherapie gaan kijken om, met een stopwatch in de hand, te kijken hoeveel de patiënt daadwerkelijk beweegt. In september zijn de studenten begonnen met het maken van een plan van aanpak. ‘We zitten nog te wachten op een tool uit Australië. Daar is een scoringslijst ontwikkeld in een groot soortgelijk onderzoek.’ Ook is het groepje op zoek naar normliteratuur over hoeveel een patiënt zou moeten bewegen. Als ze klaar zijn met hun onderzoek, zal een volgende groep een nieuwe onderzoeksvraag formuleren. Bijvoorbeeld: hoe kunnen we patiënten meer uitlokken tot bewegen?
Op rolletjes Terug naar het multi-disciplinaire team. Sommige van de studenten gaan straks, na het onderwijsprogramma, nog werken op hun afdeling, maar voor het zover is, is er nog een klinische les over rolstoelen. Kim en Sanne, studenten Ergotherapie, zijn vandaag aan de beurt. De twee delen eerst evaluatieformulieren uit. Tijdens de les moeten studenten aangeven op welk niveau ze vinden dat de twee bijvoorbeeld de competentie voorlichting geven beheersen. Het blijkt dat bij de rolstoelen werkelijk over elk onderdeeltje is nagedacht, je kunt ze helemaal op maat voor de patiënt samenstellen. ‘We hebben hier een aantal meest gebruikte rolstoelen’, vertellen ze. ‘Deze is semiactief, daarin kun je wel hoepelen en trippelen.‘ Kim vraagt de aanwezigen naar hun ervaringen. Als vanzelf komt de patiënt van vanochtend weer ter sprake. Sanne vertelt hoe haar rolstoel helemaal op haar halfzijdige verlamming is aangepast. Dan is het eindelijk tijd om zelf eens met die stoelen rond te rijden. Even niet meer praten, maar lachen, duwen en trekken.
Studenten en procescoördinatoren van het Herstelhotel en de HAN werken multidisciplinair samen.
sensor 5, jaargang 18 31
Verhalend beeld Aan de muur van haar woonkamer hangt een schilderij. Denk je. Het blijkt een foto van stalen balken met daarboven de blauwe lucht. Docente Françoise Lucas maakt abstract, sfeervol en krachtig werk. Enkele van haar foto’s zijn deze maand te zien in de bibliotheek aan de Mariënburg in Nijmegen. Claudia Fitsch Een avond foto’s kijken met Françoise Lucas is een paar uur dwalen door abstracte landschappen, verhalen zien in een detail van een trap of een schip en luisteren naar filosofische bespiegelingen die zij koppelt aan haar beelden. Hoewel ze nog niet lang fotografeert, heeft ze al een flinke stapel boeken met eigen werk en prijken haar camerabeelden onder meer in het Spaanstalige tijdschrift Y Sin Embargo, een HAN-brochure, een Griekse lesmethode Frans en in fotoboeken van andere kunstenaars (onder wie Brancolina). Ze exposeerde op de HAN, bij de Sint Maartenskliniek en in het Franse plaatsje Plobannalec. Nu ‘hangt ze’ in de bibliotheek in het Nijmeegse centrum en medio 2014 is haar werk te zien in Parijs. Vierkant Lucas is docente cultuur, literatuur en vakdidactiek aan de lerarenopleiding Frans. Daarnaast is ze coördinator van de deeltijdopleiding Frans. Ze leerde zichzelf fotograferen. ‘Met zo’n klein compact toestel. Mijn broer vroeg waarom ik geen goede camera zou kopen.’ Dus ging ze aan de slag met een ‘spiegelreflex’: ze verkende de mogelijkheden, keek op fotosite Flickr bij andere fotografen en specialiseerde zich in vierkante, krachtige, abstracte composities. ‘Vanaf 2009 ben ik, naast mijn baan, alleen maar bezig geweest met fotografie. Tot ik er het afgelopen jaar minder tijd voor kreeg vanwege drukte op het werk.’ Verteltheorie Foto’s gebruikt ze om zich uit te drukken, een verhaal te vertellen. Françoise Lucas is gepromoveerd in de litteratuurwetenschap en heeft daarvoor veel gelezen over cultuurtheorie en –analyse en over filosofie. ‘Narratologie, verteltheorie, heb ik gebruikt om foto’s te leren maken. Voor een verhaal heb je een aantal basiselementen nodig: een plaats van handeling, personages, gebeurtenissen. Ook beeld vraagt om basiselementen, zoals een achtergrond, een onderwerp, kleuren… Daarbij richt ik mijn blik vaak op een detail: op structuur en textuur, op de reflectie van licht op een voorwerp of in de natuur, op geometrie.’ Meestal ontstaat zo een heel nieuw beeld, met bijbehorende associaties. Daarmee gaat Lucas verder. Ze bedenkt een ‘verhaal’ bij de foto dat terugkomt in de titel, vaak met een filosofische achtergrond. Vissersplaatsje We bladeren door haar boeken, die ze zelf samenstelt en laat afdrukken via Blurb.com. Ze dwaalde door haar woonplaats Nijmegen en sleepte haar camera mee naar Lesconil, het Bretonse
32
vissersplaatsje waar ze opgroeide. Details van schepen. De zee. Athene, Parijs, Praag en Rome legde ze vast, op haar manier. Ook Marrakech bleef niet gespaard; daarvan heeft ze nu drie boeken. ‘Ik ben een Pietje precies, ik zou sommige foto’s nu heel anders maken. Ook in het maken van boeken word ik langzamerhand beter, dat moest ik uitvinden’, lacht ze. Narratief Haar boek ‘Rencontres à Marrakech’ is een voorbeeld van een narratief boek. ‘Ik wil hierin een verhaal vertellen over kijken.’ Ze verbeeldt onder meer gastvrijheid (hospitalité), observatie (observation), laat zien hoe je altijd ergens thuiskomt (rentrer). Bij rentrer zien we, vaag, de gang van een hotel. Een tijdelijk thuis. Ook geeft ze weer hoe je, als westerling, door een soort scherm naar een stad als Marrakech kijkt (écran). Voorin dit boek staan verwijzingen naar filosofisch werk van Kaja Silverman (The threshold of the visible world): ‘Alone our look can only make a difference within the ethical domain of intersubjective relations.’ Als ik later op internet nogmaals het werk van Françoise Lucas opzoek, bekijk ik het met andere ogen. Ik zie nu verhalen. www.rancoiselucas.blogspot.nl
PASSIE
‘Ik zou sommige foto’s nu heel anders maken.’
FOTO: Wilma Eras. Deze fotograaf exposeert deze maand november samen met Françoise Lucas in de Nijmeegse Bibliotheek aan de Mariënburg.
sensor 5, jaargang 18 33
meer nieuws, achtergronden, foto’s, films
www.sensor.nl
Mededelingen Op zoek naar de agenda? kijk op www.snsr.nl
In de rubriek Mededelingen is plaats voor aankondigingen die interessant zijn voor medewerkers en/of studenten. De redactie kan inzendingen weigeren of inkorten. Nummer 6 van jaargang 18 verschijnt op 13 november; de deadline van dit nummer is 4 november. Informatie voor de agenda of de mededelingen kan naar de redactie van Sensor, liefst per e-mail naar
[email protected].
CvB berichten Benoemingen door het CvB Directeur Instituut International Business & Communication Drs. R. (Rogier) Vispoel is benoemd tot directeur van het Instituut International Business & Communication (IB&C), onderdeel van de Faculteit Economie en Management. De benoeming gaat op 1 december 2013 in.
Directeur Instituut Applied Sciences Met ingang van 15 augustus 2013 is Prof. dr. P.H.H. (Pedro) Hermkens benoemd tot directeur van het Instituut Applied Sciences, onderdeel van de Faculteit Techniek. Associate lector binnen Lectoraat MZD Dr. M. (Miranda) Laurant is benoemd tot associate lector Taakherschikking in de Gezondheidszorg, binnen het Lectoraat Management van Zorg en Dienstverlening (MZD). De benoeming is ingegaan op 1 augustus 2013. Vertrouwenspersonen Faculteit Techniek Mevrouw M.A.H. (Marianne) de Bruijn en mevrouw P. (Pia) in ’t Veld zijn benoemd tot vertrouwenspersonen voor de Faculteit Techniek, locatie Nijmegen.
algemeen For the glory of your faculty! Doe mee aan de HAN interfaculty games Studenten van drie internationale studentenverenigingen van Arnhem Business School organiseren ook dit jaar weer de Interfaculty Games. In de maanden november, december en januari worden diverse sporttoernooien gehouden. Die zijn toegankelijk voor alle studenten en alumni van de HAN. Doel is om sportief bezig te zijn en andere studenten te ontmoeten, zowel nationaal als internationaal. Studenten en alumni kunnen zich inschrijven voor de volgende sporten: voetbal, basketbal, volleybal, paintball, pool, bowling, tafeltennis en poker. Aanmelden kan via
[email protected] of www.facebook.com/HANIFGArnhem.
Sensor magazine zoekt stagiair Social Media! Ben jij op zoek naar een stageplaats op het gebied van Social Media? Dan ben je bij Sensor aan het juiste adres! Sensor is het magazine voor studenten en medewerkers van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Voor de Sensor redactie in Nijmegen zoeken we een stagiair die: # veel affiniteit heeft met Social Media # op de hoogte is van recente ontwikkelingen # inzichtelijk kan maken hoe Sensor zich via Social Media het best kan profileren # dit praktisch kan uitvoeren # de Nederlandse taal schriftelijk en mondeling goed beheerst # proactief is # goed in teamverband kan werken Herken jij jezelf hierin? Aarzel dan niet! Stuur je motivatie en CV naar
[email protected]. Voor meer informatie kun je contact opnemen met Han Geurts, hoofdredacteur (024-3530388) of Els Sanders, redactieassistent (024-3530390).
sensor 5, jaargang 18 35
College van Beroep Het College van Beroep voor de Examens behandelt beroepschriften gericht tegen besluiten die het onderwijs betreffen. Tegen uitspraken van het College van Beroep voor de Examens kan door de betrokkene hoger beroep worden ingesteld bij het College van Beroep Hoger Onderwijs te Den Haag. Hieronder enkele afgehandelde beroepen van de afgelopen maanden. Bindend negatief studieadvies (BNSA) Een student van de FEM stelt dat het BNSA ten onrechte aan hem is verstrekt omdat er onvoldoende rekening is gehouden met zijn persoonlijke omstandigheden. Het College van Beroep verklaart het beroep ongegrond. De door verzoeker in zijn beroepschrift aangedragen omstandigheden, te weten het moeite hebben met zijn studieplanning en het overlijden van zijn huisdier, kunnen naar het oordeel van het College van Beroep niet aangemerkt worden als persoonlijke omstandigheden zoals bedoeld in artikel 5.6 van de OER.
Een andere student van de FEM stelt dat ook hij ten onrechte een BNSA heeft ontvangen omdat er geen rekening is gehouden met zijn persoonlijke omstandigheden. In dit geval stelt het College van Beroep vast dat er geen direct verband tussen de persoonlijke omstandigheid en de studievoortgang is gebleken en verklaart het beroep ongegrond. Fraude Een student van GGM heeft een beroepschrift ingediend tegen de aan hem opgelegde maatregelen wegens fraude. Deze maatregelen bestaan eruit om voor een bepaalde OWE het cijfer 0 te registreren onder vermelding van ‘fraude’ en de student tot 1 september 2014 uit te sluiten van deelname aan toetsing. Het College van Beroep oordeelt dat zoals blijkt uit de overgelegde stukken, het door de student ingeleverde rapport en een uitdraai van het programma Ephorus een overeenkomst bestaat van 32 %; dat er weliswaar overeenkomsten in de tekst zijn die toegeschreven kunnen worden aan formats of standaarden, echter dat er ook
opvallende stukken ‘vrije’ tekst zijn die letterlijk overeenkomen. Dit kan naar het oordeel van het College van Beroep niet enkel op toeval berusten en verklaart het beroep ongegrond. Procedure afstudeeropdracht Een student heeft beroep ingesteld tegen de beoordeling van zijn afstudeeropdracht. De beoordelingsprocedure is niet conform de afstudeerhandleiding verlopen. Het College van Beroep stelt de student in het gelijk en draagt de Examencommissie op de beoordeling van de afstudeeropdracht alsnog volgens de afstudeerhandleiding uit te voeren. Voor meer informatie over het College van Beroep voor de Examens of de Geschillenadviescommissie kun je een e-mail sturen aan
[email protected] of bellen naar 026 3691415.
HAN-medewerkers opgelet! Subsidie bij aanschaf Zonnepanelen Duurzame energie is één van de speerpunten van de HAN. Het expertisecentrum duurzame energie SEECE maakt sinds dit jaar structureel werk van het thema duurzame energie in onderwijs en onderzoek, waarbij studenten actief worden betrokken. Dit onderzoeksproject wordt uitgevoerd door het SEECE om het financiële rendement van zonnepanelen in de praktijk vast te stellen. In samenwerking met Bezonnen Energie (www.bezonnen.com) worden tien in Nijmegen wonende HANmedewerkers gezocht die via Bezonnen Energie tegen gereduceerd tarief en met subsidie (maximaal € 750, - afhankelijk van aanschafwaarde) van de gemeente Nijmegen zonnepanelen willen aanschaffen. Bij dit meetproject dat uitgevoerd wordt door studenten van de Faculteit Techniek worden de praktijkgegevens verzameld over de opbrengst van de zonnepanelen. Daarnaast bekijken de studenten de installatie een paar keer om het functioneren te beoordelen. Zo krijg je zelf ook een goed inzicht in de werkelijke prestatie en terugverdientijd van je investering! Interesse of vragen? Meld je dan bij
[email protected]. Voor informatie over SEECE of voor contact www.han.nl/seece
36
ALGEMEEN De Kindertelefoon zoekt vrijwilligers! Ben jij een goede luisteraar, en zou jij je sociale betrokkenheid in willen zetten om kinderen te helpen? Ben je 18 jaar of ouder en wil je naast je studie of werk graag wat extra praktijkervaring opdoen? Vind je het leuk om je gespreksvaardigheden te trainen en je sociale netwerk uit te breiden? Dan is werken bij De Kindertelefoon iets voor jou! Om je goed klaar te stomen voor het werk, krijg je een basistraining van 10 wekelijkse bijeenkomsten. Behalve bellen en chatten met kinderen en jongeren kun je ook je talenten laten zien op het gebied van Public Relations, Registrering & Sociale Kaart en Werving & Selectie. Daarnaast is er genoeg aandacht voor teambuilding en gezelligheid, tijdens feestjes en borrels. Heb je interesse? Kijk dan voor meer informatie op www.wordvrijwilligerbijdekindertelefoon.nl.
audities
audities : 30 okt. - 02 nov.
nederlands
tourdata : 29 jan. - 26 feb.
studenten
meedoen? www.nso.nl
programma:
Kadar-opdrachtcompositie Elgar-sea pictures Sjostakovitsj-symfonie nr.1 0
meer info: Maarten Bolten
[email protected] 06 43754275
orkest dirigent: Jurjen Hempel solist: Barbara Kozelj
ontwerp: www.iriscuppen.nl
Pathé Rembrandt Arnhem presenteert
‘The Best of Keane’ live vanuit Berlijn Woensdag 6 november is het concert dat popgroep Keane in Goya, Berlijn geeft,live te zien op het witte doek in Pathé Rembrandt Arnhem. Speciaal voor Sensor stelt Pathé Arnhem maar liefst 5 maal 2 kaarten beschikbaar. Iets voor de echte fans! Keane is uitgegroeid tot een van de succesvolste en populairste bands ter wereld. De Britten verkochten ruim elf miljoen albums, hebben veel hits op hun naam staan, gaven al zevenhonderd concerten in meer dan veertig landen. Daarnaast is de band altijd in voor de laatste technieken. Zij brachten als eerste band een
single uit op een USB-stick en streamde als eerste een concert live in 3D. Maar Keane staat vooral bekend als een universele band die live alles geeft. In het concert The Best of Keane – Live from Berlin komen al deze aspecten samen. En jij kunt het gaan beleven! Wil jij daar als HAN-student bij zijn? Stuur dan voor 4 november een e-mail naar
[email protected] en geef in één woord aan wat Keane is voor jou!
sensor 5, jaargang 18 37
Uitgehoord
Schijnbaar oppervlakkige vragen en veelzeggende antwoorden
38
Verhalen uit vilnius Koen Stokkel (22) en Nik van Eck (21), beiden derdejaars International Business and Languages, brengen een half jaar van hun studie door op de universiteit van Vilnius. De komende maanden laten Koen en Nik ons weten wat ze zoal in de hoofdstad van Litouwen meemaken.
Koen Nik
Verjaardag in Vilnius Afgelopen week was er een speciaal moment voor mij (Nik): het was mijn verjaardag. De nacht voordat ik jarig was, had ik van Koen al cadeaus gekregen waaronder meer dan tien verschillende soorten energy drink voor mijn collectie. Omdat ik niet bij mijn familie kon zijn en omdat mijn familie niet bij mij kon zijn had ik afgesproken om met ze te skypen zodat ik toch een beetje bij ze kon zijn. Ik had in de avond afgesproken om te eten voor de camera en mijn broertje en vriendin waren dan ook aan het eten voor de camera in Arnhem.
Nadat we nog een tijd hadden gefeest en gedronken in onze kamer gingen we met een aantal mensen de stad in, waar we tot een uurtje of zeven ’s ochtends zijn gebleven. Prima tijd om een lekker hapje bij de McDonald’s te eten. Ik had er niet veel van verwacht maar uiteindelijk was mijn verjaardag helemaal geslaagd, dankzij Koen!
Ons ‘skype diner’ was heel gezellig maar na een tijdje vond ik het ook wel tijd om weer op te hangen. Mijn broertje en Ayla hadden andere plannen: ze wilden per se blijven skypen. Dit vond ik een beetje raar maar oké. En toen, na een meer dan een uur op skype te hebben gezeten, kwamen opeens alle studenten van de gang waar we wonen onze kamer op met een taart met vuurwerk, hoedjes op en van die toeters die uitrollen als je erop blaast. Ik was helemaal verrast want dit had ik niet verwacht. Mijn broertje en Ayla bleken hier al van te weten en het was hun taak om mij aan de computer gekluisterd te houden zodat iedereen de nodige voorbereidingen kon treffen. Koen was uiteraard het meesterbrein achter deze surpriseparty en ik vind het echt heel erg tof dat hij de moeite heeft genomen om dit alles te organiseren. De taart met vuurwerk was Koens werk, dat kon ik meteen zien. Het gebak zat vol met alles wat zoet is en zag er fantastisch uit.
39
8
2
Opgetekend 2 Studenten en medewerkers tonen hun tatoeage(s) en vertellen het verhaal achter hun lichaamsversiering.
astrid severijnen (20)
Derdejaars Sociaal Pedagogische Hulpverlening
8
‘Ik heb er inmiddels vier, en ben er nog lang niet klaar mee. Wel zorg ik vanwege mijn opleiding en toekomstige werk dat er niets te zien is op mijn armen en zo. Mijn eerste tatoeage heb ik laten zetten toen ik achttien was: ‘freedom’ op mijn linkervoet. Misschien cliché, maar het is het belangrijkste wat een mens kan hebben. Ik ben er dankbaar voor dat mijn ouders me heel vrij opgevoed hebben, zo van ‘ontdek de wereld maar’. Eigenlijk hebben ze me alleen wat betreft piercings en tattoos beperkt, die mocht ik niet zolang ik onder hun dak woonde. Voor mij was het geen kwestie óf ik er een zou laten zetten, maar wanneer. Ik zie het echt als een kunstvorm waarmee je jezelf herinnert aan iets wat je van binnen voelt of voelde. Iets wat écht belangrijk voor je ‘Van buiten was. Je verleden maakt je tot de persoon die je bent, dus ik denk laten zien niet dat ik daar spijt van krijg. wat je van Na ‘freedom’ en een Franse lelie binnen voelt’ (veelvoorkomend op wapenschilden) in mijn nek volgde het vrouwenlogo boven mijn rechterhiel. Deze laatste hebben mijn toenmalige vriendin en ik allebei laten zetten. We hadden drie jaar een relatie en ik dacht dat we altijd samen zouden blijven. Het ging mis omdat we echt elkaars tegenpolen zijn. Ik maakte het uit, niet met mijn hart maar met mijn verstand. Een verdrietige periode. Door de pijn van de breuk heb ik ‘Forever is not enough’ op mijn linkerzij laten zetten. De betekenis is dubbel: aan de ene kant voelt het soms alsof 24 uur in een dag niet genoeg is, en dat ik altijd meer wil. Dat er altijd een verlangen is naar iets dat eigenlijk niet bestaat. Maar het betekent voor mij ook dat je genoegen moet nemen met wat je hebt. Ik ben er heel blij mee.’ RS