NOC Nieuwsbrief 9
Nieuwsbrief 9 augustus 2011
Vooraf Activiteitenoverzicht najaar 2011 Interview met Luuk van Rijn Verslag cursus fotoboeken maken Verslag petanque toernooi Verslag jaarlijkse excursie
Vooraf Nieuwsbrief NOC: Vooraf Het Netwerk Oud-Collega’s bestaat nu vijf jaar. Al is er niet echt sprake van een lustrumviering, het is toch wel aanleiding om hier even stil bij te staan. Het werd al regelmatig door ex-collega’s als een gemis ervaren: de mogelijkheid van informeel contact met mensen die je voorheen dagelijks sprak. Je kunt elkaar na je pensionering natuurlijk bellen, mailen of thuis opzoeken, maar – enkele uitzonderingen daargelaten – zó waren de contacten ook weer niet. Het zou gemakkelijker zijn die contacten te onderhouden door samen iets te ondernemen en daarvoor moest natuurlijk een soort kader bestaan. Door het toenmalige College van Bestuur, vooral door Bernard Fransen, is deze suggestie opgepakt en werd een werkgroep gevormd om dit verder vorm te geven en zo ontstond begin 2006 het NOC, het Netwerk Oud-Collega’s. Inmiddels telt het netwerk ruim 200 leden en het blijkt dus echt in een behoefte te voorzien, hoewel we niet aan de indruk ontkomen dat nog lang niet alle recent uitgetreden medewerkers van het ROC op de hoogte zijn van het bestaan en de mogelijkheden van het netwerk. Dankzij de ondersteuning vanuit het ROC kan men nog steeds kosteloos en geheel vrijblijvend lid worden, en deelnemen aan de diverse door de werkgroep georganiseerde activiteiten. Er is in de loop van de jaren een soort basisprogramma ontstaan waardoor gemiddeld eens per maand vanaf september tot mei een NOC- activiteit plaatsvindt: herfstwandeling, begeleid museumbezoek, diner, lezingen, pétanque (ofwel jeu de boules), Nieuwjaarsborrel, uitstapje, fotografiecursus, etc. Er is daarnaast voldoende ruimte om in te gaan op suggesties van leden. Een groepje geïnteresseerde pensionado’s is via de moderne media al snel bijeen te brengen.
Wat betreft de belangstelling voor de diverse activiteiten heeft de werkgroep allerminst reden tot klagen. Er blijven echter voor de komende periode ook nog wel enige wensen liggen. Zo worden bijvoorbeeld de mogelijkheden om ex-medewerkers te vragen om hun ervaring en know how waar mogelijk in te zetten voor diverse projecten binnen het ROC nog onvoldoende benut. In elk geval reden genoeg om als werkgroep nog niet zelfgenoegzaam achterover te leunen. Op dus naar het tweede lustrum. Werkgroep NOC
Mail reacties en/of vragen naar
[email protected] of neem contact op met één van onderstaande werkgroepleden : Peter Migchielsen, email
[email protected] , tel. 06-10296931 Wim Bredewold, email
[email protected] , tel. 06-53170973 Mail ook als u de nieuwsbrief niet meer wenst te ontvangen. Nieuws, foto’s, archief e.d zijn te vinden op www.rocmn.nl/noc
Activiteitenoverzicht najaar 2011 vrijdagmorgen 23 september lezing over Lodewijk Napoleon door Hans van Eeden met de titel : “Koning tussen twee vuren “ Plaats : Amerikalaan 109 3526 VD Utrecht Aanvang : 10.00 uur Einde : ca 12.15 uur
woensdag 26 oktober herfstwandeling in het Leersummerveld
Activiteiten (voorlopig) Diner Museumbezoek Nieuwjaarsreceptie
november (datum wordt vastgesteld in september) waarschijnlijk donderdag 15 december dinsdag 10 januari bij het Sport College
Interview met Luuk van Rijn Luuk van Rijn, 63 jaar, getrouwd (Joke), 2 dochters, 1 kleinkind, directielid Versfelt MTS tot ROC Midden Nederland, 2010 met FPU
Een levend(ig)e hobby. Binnen het NOC zijn veel leden, die over een bijzondere hobby beschikken. In het verleden werd deze beoefend naast het werk, maar nu men ge(pre)pensioneerd is kan men meer tijd aan de betreffende hobby besteden. Dit is ook het geval met Luuk van Rijn. Al op zeer jonge leeftijd is hij besmet met het paardenvirus. Als kind groeide hij op met de paarden op de boerderij van zijn oom. Met deze paarden werd nog gewerkt en ze maakten een enorme indruk op hem. Zo vaak als mogelijk was, klom hij van kinds af aan op een paard. Pas op volwassen leeftijd is hij les gaan nemen op een manege, waarbij zijn voorkeur uitging naar springen en buitenrijden. In 1984 heeft Luuk met zijn familie de boerderij “Waardhoeve” betrokken, en heeft daarna heel veel tijd geïnvesteerd in het verbouwen en renoveren ervan. In die tijd werd ook de eerste pony voor de kinderen gekocht, een Welsh-A “SUMRIN TSARINA”. Beide dochters hebben op haar leren paardrijden en er zijn een paar veulens bij haar gefokt.
Mede hierdoor is Luuk in de Welsh-fokkerij verzeild geraakt en in 1986 kocht hij zijn eerste KWPN-paard (veulen). KWPN staat voor Koninklijk Warmbloed Paard Nederland, en dat is het grootste en beste stamboom van de wereld. Luuk is nu één van de circa 25000 hobbyfokkers in Nederland. Bij zo’n hobby komt heel wat kijken. Op vakantie gaan is er voor Luuk en zijn vrouw niet meer bij, hetgeen ze overigens niet betreuren. Met hun hobby en en in hun landelijke woonomgeving missen ze dat geen moment.
Momenteel heeft Luuk twee elitemerries (dressuur) waar hij één of twee veulens per jaar bij fokt. Hij maakt zijn eigen fokproducten zadelmak en brengt ze uit in de dressuursport. Het uitgangspunt bij het fokken is kwaliteitsverbetering dwz een beter sportpaard fokken. In Nederland (en dat is uniek in de wereld) is om dat te bereiken tien jaar geleden de specialisatie ingevoerd waarbij specifiek gefokt wordt in de richting van “dressuur” of “springen”. Om een beeld van de hobby te krijgen hieronder enige dingen die over tafel zijn gegaan. Allereerst heb je voor de fokkerij uiteraard liefde voor paarden nodig. Zonder dat, en een partner die een zo tijdrovende hobby aan huis moet zien zitten, is het onmogelijk enig succes te hebben. Daarnaast is een gedegen kennis van de genetica bij paarden onontbeerlijk. Het uitzoeken welke hengst bij jouw merrie waarschijnlijk de beste kwaliteitsverbetering zal laten zien is een omvangrijk en secuur werk.
Dat hij een succesvolle fokker is blijkt uit het feit dat hij de laatste drie jaar elk jaar een ZuidHollandse veulenkampioen heeft voorgeleid. De laatste is Gregwaard in 2011 (zie foto).: En dan te bedenken dat van alle gefokte paarden er per jaar na een tijdrovende procedure maar ca 10 hengsten goedgekeurd worden en van de merries ca 20 voor het elitemerriestamboek.
En dan zijn er nog de wedstrijden waar Luuk als ruiter aan meedoet (ca 40 per jaar). Sinds zijn 20E heeft hij al paardrijles. Aanvankelijk als springruiter, maar na een motorongeluk in 1990 is Luuk de dressuurkant opgegaan. Luuk fokt ca 2 veulens per jaar. Momenteel heeft Luuk 10 paarden : 2 fokmerries, 2 veulens, 4 opfokpaarden en nog 2 sportpaarden. Iedereen die Luuk kent zal het ook niet verbazen dat hij bestuurlijk een rol speelt in de paardenfokkerij , zowel als in de paardensport. Hij is voorzitter van de regio Zuid-Holland van de KPWN en tevens voorzitter van de Kring Merwede van de KHNS.
: Dat betekent dus een kostbare aangelegenheid waardoor het eigendom van een paard vaak met partners wordt gedeeld. Om een idee van de kosten te krijgen : Een geslaagde bevruchting kost op het niveau waarop Luuk zijn hobby bedrijft tussen de € 2000 en € 3000. Tel daarbij op de veeartskosten, het beslaan (1x per 8 weken) , het voer en stalstrooisel, het onderhoud van de stallen en weiden en de trainings- en wedstrijdkosten. Nee, een koopje kun je het niet noemen.
Na zijn (pre)pensionering is hij uiteraard veel intensiever met zijn hobby bezig, en is hij ook een stuk minder afwezig, zodat Joke het ook een stuk rustiger heeft. Zij kan nu meer aandacht aan haar eigen hobby besteden, namelijk het fokken van schapen. Voor degenen die meer over Luuk en zijn hobby willen lezen verwijzen we naar zijn site : www.waardhoeve.nl We danken Luuk en Joke voor de allerhartelijkste ontvangst en wensen hun veel succes met hun beider hobby.
Vlak voor het voltooien van deze nieuwbrief heeft Luuk nog een succes behaald; zie onderstaand bericht.
Equimax Veulenbokaal: Gregwaard kampioen dressuurveulens 12-08-2011
De Equimax Veulenbokaal is vanmiddag uitgereikt aan Luuk van Rijn uit Nieuwland. Het hengstveulen Gregwaard (Florencio uit Wintana Waard elite van Jazz) van deze fokker was heer en meester bij de dressuurveulens. De juryvoorzitter Petro Trommelen lichtte toe: ‘Gregwaard is een heel goed ontwikkeld veulen, dat correct beweegt met een goede bovenlijn. Hij valt op door zijn lichtvoetigheid en zijn opwaarts en ruim gesprongen galop.
Kampioen Gregwaard en zijn fokker Luuk van Rijn.
OPROEP Regelmatig proberen we een interressante hobby van één van onze leden te belichten. Ongetwijfeld zijn er veel ex-collega’s met vermeldenswaardige hobby’s. We worden daar graag van op de hoogte gebracht via de mail, zodat we daar in volgende nieuwsbrieven melding van kunnen maken.
Van Foto’s tot Boek Onder de bezielende leiding van Otto van Willigenburg vond op 24 maart op de locatie Noordweg in Zeist een korte cursus plaats om van vakantiefoto’s een boek te maken. Een tiental NOC-ers had zich ingeschreven voor deze cursus. Otto had vooraf overleg gehad met de IT afdeling om een lokaal te reserveren en te zorgen, dat iedereen over een IP nummer kon beschikken. Maar helaas verliep het nakomen van afspraken nogal stroef. Dit had helaas invloed op de praktische mogelijkheden tijdens de cursus. Ondanks deze problemen gingen de cursisten aan het werk en kon menigeen na afloop thuis verder met de opgedane kennis. De collega’s die helemaal niet op de hoogte waren met de digitale verwerking van de foto’s hadden eigenlijk te weinig tijd om tot een bevredigende afsluiting te komen. Zij hebben met Otto persoonlijk afspraken gemaakt om toch in staat te zijn een fotoboek samen te stellen.
Afsluitend kan men stellen, dat de collega’s zeer enthousiast waren, maar dat de omstandigheden een optimaal resultaat in de weg stonden. Otto werd bedankt voor zijn inzet met een flesje wijn, waarnaar iedereen vertrok met een geplastificeerd overzicht van de voornaamste functietoetsen. We hopen, dat deze cursus leidt tot het ontstaan van mooie fotoboeken in de toekomst.
Op het “scherpst” van de snede. De wedstrijd om de NOC jeux de boules bokaal stond op 3 maart in het middelpunt van de belangstelling. Helaas waren er slechts 14 deelnemers(sters), maar dit had geen invloed op de inzet van iedereen om de diverse bokalen te veroveren. Na een kopje koffie en een slagroomsoes kon de strijd beginnen. Onder de deskundige leiding van Jaap (medewerker van het petanquecentrum) werden vier doublettes en twee triplettes samengesteld. Hij zorgde door middel van loting voor een objectieve verdeling van de deelnemers. De NOC-ers, die al vaker aan dit evenement meegedaan hadden, schatten met een schuin oog de sterkte van hun tegenstanders in. Je zag ze denken:” Moet het cochonnetje dichtbij of veraf gelegd worden om te zorgen, dat de bal moeilijk weg geketst kan worden. Welke tactiek moeten we volgen.” Hieruit blijkt een bezieling en een gezonde wedstrijdijver. Alles ging wel gepaard met een gulle lach en aanmoedigingen en/of aanwijzingen aan medespelers of tegenstanders. De eerste ronde werd op hoog niveau gespeeld en de krachtsverhoudingen tussen de groepen was klein. De meeste eindstanden bevonden zich tussen de 13 en 10 punten. Uiteraard zaten er ook juweeltjes van worpen tussen. Antoon Oostveen ketste met een bal niet 1 bal weg maar twee, terwijl zijn eigen bal op de plek bleef waar de andere twee gelegen hadden. Voorwaar een unicum.
Piet den Braber, een nieuweling, gooide met een strakke zuivere worp met veel lengte erin. Hij zal in de zomer moeten leren om zijn krachten te doceren en de boules met een aaiend effect naar het cochonnetje te gooien. Voor het volgend jaar een man om in de gaten te houden. Johan de Bont heeft boule gevoel, hetgeen logisch is gezien zijn achtergrond als sportleraar. Hij zal een geziene partner worden volgend jaar.
Bij Hans Gaakeer kon je zijn hockey verleden goed terugzien in de manier van werpen. Subtiel met een draaiend effect naar binnen legde hij de ballen dicht bij het cochonnetje. Een talent met potentie. Bij een stand van 12-12 moesten de triplettes een einde maken aan de tweede ronde. Helaas werd de bal van Betty le Comte, die heel dicht bij het cochonnetje lag, weggeketst en zag zij daardoor een potentiële kans op de wisselbeker verloren gaan. Terwijl de spelers geanimeerd over de wedstrijden napraatten, rekende Jaap op de computer uit wie gewonnen had. Bij de dames was Joyce den Braber de winnares en bij de heren was good old Thieu Stienen de winnaar. Zij kregen de beker en de wisselbeker en uiteraard een bloemetje.
Winnaars:
Onder het genot van een drankje werd de eerste ronde geëvalueerd. Iedereen was redelijk tevreden en kon terugzien op een goed resultaat met uitzicht op de eindoverwinning. De tweede ronde stond bol van de spanning.
2008 Sitty van den Pijpenkamp, Antoon Oostveen 2009 Hetty Stienen , Teus van den Pijpenkamp 2010 Betty le Comte, Willem Meester 2011 Joyce den Braber, Thieu Stienen
Excursie 2de Maasvlakte en Brielle. 19 april was een prachtige zonnige dag, een dag om een excursie te maken. 44 collega`s begaven zich die dag richting Europoort/Maasvlakte. We gingen die dag een bezoek brengen aan de 2de Maasvlakte in wording en naar het stadje Brielle om De Grote of Sint-Catharijnekerk te bezoeken. Wat opviel was dat de meeste collega`s het gebied voorbij Rotterdam niet kenden; de grote raffinaderijen en alle industrie in de Europoort. Men was bij aankomst bij het gebouw Futureland zeer onder de indruk van al die fabrieken, havens, overslagbedrijven etc. De ontvangst was met koffie en gebak en men had alle tijd om voor de werkelijke excursie het gebouw te bezoeken; het is het informatiecentrum over de Maasvlakte 2.
Iedereen was zeer onder de indruk van dit grote karwei. In de wagons kregen we uitleg van de werkzaamheden door een gids. Na terugkomst stond de lunch klaar in het informatiecentrum . Omdat het zo mooi weer was konden we buiten zitten met uitzicht over de Maasvlakte in wording. Na de lunch op weg naar Brielle, ongeveer 10 minuten rijden met de auto. De Sint-Catharijnekerk ziet men al boven het stadje uitsteken, met zijn 57 meter hoge toren.
Jan Moret heette namens het bestuur van het NOC iedereen van harte welkom. In zijn verhaal refereerde hij aan zijn eigen jeugd. Hij had als kind het vogeleiland De Beer bezocht, waar toen de Atlanticwal nog stond. Later werden daar de havens van Europoort gegraven (de naam De Beer komt alleen nog terug in het hotel met die naam in de Europoort). De volgende fase was de uitbreiding in zee: de Maasvlakte, een geliefde plek om zomers naar het strand te gaan en dan nu de volgende uitbreiding in zee Maasvlakte 2. Om twaalf uur was het zo ver. De tractor met twee wagons reed voor en we vetrokken naar het nieuwe land van de Maasvlakte:een immense vlakte zand . Het zand was daar gekomen vanuit zandzuigers, die het zand uit de vaargeul zuigen en dan op de plek van de Maasvlakte het uitspuiten, net zo lang tot het zand boven het water uit komt.
De twee gidsen van de plaatselijke VVV stonden ons voor de kerk op te wachten. Na een welkomstwoord en wat algemene informatie over de kerk, kregen we in twee groepen een gedegen rondleiding. De afsluiting van deze leerzame dag vond plaats op een terras op de Markt. Lekker in de zon met een drankje napraten over de dag. De file op de terugweg namen we op de koop toe.
