VLAAMSE ACTIEVE SENIOREN VZW. NIEUWE EN SOCIALE MEDIA zie pag Driemaandelijks tijdschrift 46ste jaargang nr. 31 juli - aug - sept 2013

Vl@s

België-Belgique P.B. P.P. 8/3181 Afgiftekantoor Gent X Erkenningsnummer: P508862

Met de steun van de Vlaamse Gemeenschap

VLAAMSE ACTIEVE SENIOREN

Driemaandelijks tijdschrift | 46ste jaargang | nr. 31

Verantwoordelijke uitgever: Roger Deridder, Lange Winkelhaakstraat 38, 2060 Antwerpen.

VZW

juli - aug - sept 2013

NIEUWE EN SOCIALE MEDIA

zie pag. 4-5

Vl@s

REDACTIONEEL/COLOFON/INHOUD

Een onmogelijke gebeurtenis Een onmogelijke gebeurtenis. En toch gebeurde ze op de Groeningekouter. Aan het eind van de dertiende eeuw stagneerde de middeleeuwse economie. Recessietijd, nieuwe belastingen en bodemloze putten. Philippe Le Bel negeerde de onvrede van het gewone volk. De confrontatie bleef niet uit. In Kortrijk, op 11 juli 1302, toonde het volk zijn razernij over onrecht. 2013. Zeven eeuwen later klinkt nog altijd de roep om ons lot in eigen handen te nemen. De vraag naar autonomie is legitiem, de eis voor zelfbeschikking democratisch. We zullen pas een toekomst hebben als rechtvaardigheid de norm wordt. We zullen pas een toekomst hebben wanneer wij zelf bepalen hoe we zorgen voor een warme samenleving, voor creatieve jobs, voor werk voor

iedereen, voor degelijke huisvesting, en hoe we dat zullen financieren. We zullen pas een toekomst hebben wanneer de pensioenen voor iedereen toereikend zijn om van een langer, ook een beter leven te maken. Een toekomst zonder wachtlijsten, een toekomst met grote solidaire zorg voor maatschappelijk zwakken, kinderen en senioren. Een toekomst in een gezond en groen Vlaanderen, waar een innovatieve bedrijfswereld zich in inpast. Het lijkt vandaag onmogelijk, maar 11 juli 1302 leert ons dat het onmogelijke gebeurde. Toen met veel wapengekletter, vandaag op een beschaafdere, democratische wijze, maar toch niet zonder verbetenheid en met fierheid over onze Vlaamse, ZuidNederlandse identiteit. n

Op weg naar 2020 De Vlaamse actieve senioren vzw werkt mee aan de conferentie ‘Toekomstverkenningen Richard Celis’, die op zaterdag 12 oktober eerstkomend georganiseerd wordt. De conferentie heeft als onderwerp Op weg naar 2020. Welk sociaal beleid voor en door Vlaanderen? Vlaanderen staat voor een groot aantal uitdagingen: culturele identiteit verzekeren in een omgeving die steeds sterker internationaliseert; in goede samenwerking met Nederland de globaliserende wereld tegemoet te treden; politieke autonomie met een almaar dwingender Europese sturing laten sporen; onze levensstandaard in een onzekere wereldeconomie bewaren: sociale samenhang met toenemende diversiteit en individualisering verzoeken. De ‘toekomstverkenningen’ zijn een vijfjarenproject dat de toekomst voor Vlaanderen en zijn samenleving verkent in een publiek debat op academisch niveau. De openingsconferentie werd medio mei 2012 gehouden. Op 12 oktober 2013 volgt de tweede conferentie. Volgende jaren ligt de focus op economie, tewerkstelling, sociale zorg, migratie, milieu en mobiliteit. Het initiatief kreeg de naam mee van erenotaris Richard Celis, uit waardering voor zijn levenslang engagement om de Vlaamse emancipatie vanuit variërende platformen te actualiseren. n Zaterdag 12 oktober 2013, vanaf 13.30 uur in Aula Rector Dhanis, UA, Kleine Kauwenberg 14, Antwerpen. Inschrijven voor 25 september: [email protected]

3

COLOFON

Vl@s Driemaandelijks ledenblad van de Vlaamse actieve senioren vzw www.vlaamseactievesenioren.be Algemeen secretariaat Lange Winkelhaakstraat 38 2060 Antwerpen Tel. 03-233 50 72 e-post: [email protected] rekeningnummer BE94 4099 5130 5114 De redactie contacteren: redactiesecretariaat Tel. 03-233 50 72 [email protected] Roger Deridder, algemeen voorzitter, verantwoordelijke uitgever Danny Simons, coordinator e-post: [email protected] Tamara Reyniers, administratief verantwoordelijke e-post: [email protected] Educatieve medewerkers Ingrid Scherrens Hogestraat 36, 8840 Staden Tel. 0486-24 49 29 Katrijn De Coninck en Danaë Verstraeten Lange Winkelhaakstraat 38 2060 Antwerpen Tel. 03-233 50 72 e-post: [email protected] e-post: [email protected] Hoofdredacteur: Johan Velghe Redactieraad: Etienne Keymolen, Hugo Rau, Tamara Reyniers, Ingrid Scherrens, Johan Velghe Werkten mee aan dit nummer: Katrien Seynaeve, Freddy Louwagie, Raf Vantoest, Dina Sonck, Rita Roels Coverfoto’s: Tamara Reyniers Opmaak, druk en afwerking: Offsetdrukkerij De Sonville, Lovendegem Verzending: All Mail Services, Evergem

VL@S INHOUD Een onmogelijke gebeurtenis Nieuwe en sociale media Onze algemeen voorzitter Een boeiend verhaal Vl@s-lid in de kijker Provincie West-Vlaanderen Provincie Antwerpen Provincie Oost-Vlaanderen Vlaams-Brabant/Limburg Dichter Jan Vanhaelen Jaarthema: de tijd van je leven Een hachelijk avontuur In memoriam Wedstrijdvraag Ratten en aardappelschillen Familiedag Bokrijk

3 4-5 6-7 8-9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21-22

4

Vl@s

NIEUWE EN SOCIALE MEDIA

De wereld opent zich, of een ongezonde verslaving? De bovenstaande vraag stelde Vic Van Calster van de ICT-werkgroep van de Vlaame actieve senioren tijdens de in het Antwerpse Digipolis georganiseerde studiedag. Dat tablets, smartphones, apps, facebook...een wereld openen voor wie levenslang ‘communicatieve ontdekkingsreiziger’ wil zijn, werd er bevestigd. Of twitteren, uren turen naar de voorbijglijdende facebookberichten, of te pas en vooral veel te onpas al je zieleroerselen ‘on line’ zetten, verslavend is, moet iedereen voor zichzelf uitmaken. Buiten kijf staat dat de studiedag een vlot overzicht bood op alles wat communiceren vandaag snel en doelgericht maakt. Het is niet zo dat het ontbreken van de zo snel evoluerende computertoepassingen in jouw leven een regelrechte handicap betekent, maar handig is het beslist wel. Het hele scala van wat er op de markt is aan iPads, Ipods, tablets, apps... passeerde tijdens de studiedag de revue. Te onthouden valt dat je altijd van de eigen behoeften dient te vertrekken om een keuze te maken. Meer nog, omdat sommige zaken nogal eens prijzig durven te zijn, is het meer dan aangewezen veel informatie op te vragen en in meerdere verkooppunten te gaan rondneuzen vooraleer tot aankoop over te gaan. Om de bomen in het bos te kunnen zien is het goed om weten dat alle benamingen die aanvangen met een i van het merk Apple zijn. Apple is

Inleider Vic Van Calster van de ICT-werkgroep van Vl@s.

een gesloten systeem, veel zaken werken er niet op (niet-compatible), maar het systeem is minder vatbaar voor virussen. De iPod, van Apple dus, telt zo’n 160 gigabytes en is goed om er voor een paar weken muziek op te zetten. De iPod is de bekendste MP3-speler die naar een kleine computer evolueert. De iPod-touch herbergt jouw muziek, films, surfen op internet en mails. Je kan er enkel niet mee sms’en of telefoneren. Dat doe je dan weer met een iPhone - dat is een smartphone - waarmee je al het vorige kunt, samen met telefoneren. Dé gekende Blackberry is zo’n smartphone, en is dus niet zomaar een simpele gsm. Op zo’n smartphone zet je zelf programma’s op. Dat zijn de apps (application, of toepassingen). Wellicht heb je geen zin om alle 760.000 bestaande apps via jouw ‘touchscreen’ of aanraakschermpje, aan te tikken? Een smartphone is een beetje een computer, en een computer heeft een besturingssysteem, zoals bijvoorbeeld Windows. Nokia werkt met Windows. Apple met een eigen systeem: IOS. Samsung

heeft z’n Android van Google. Ter verduidelijking: IOS en Android spreken niet dezelfde taal. Zo’n smartphone heeft een klein schermpje. Niet altijd handig. Zo is er een tussenoplossing tussen het computerscherm en het kleine smartphoneschermpje gekomen: de iPad, of de tablet. Hiermee kan je internetten, mailen, foto’s nemen, kranten lezen, apps toevoegen... Met een tablet ga je het internet op via WiFi, het draadloze internet bij je thuis of in een Wifi-omgeving. Allernieuwst is de kleine iPad, qua formaat tussen smartphone en tablet. Handig om in een dameshandtas op te bergen. Nadeel is dan weer dat zo’n kleine iPad een geringe tijdautonomie heeft, met andere woorden een geringere batterij. WiFi kan ook via het gsm-netwerk bereikt worden. Voor duurdere toestellen ook via een simkaart. Een aangepast abonnement is vereist en dat betekent betalen per verbruik. Opgelet in het buitenland, want de roamingkosten kunnen aardig oplopen. Het voordeel van een tablet ten opzichte van bijvoorbeeld een laptop is dat uw opgeslagen gegevens gekoppeld zijn aan uw ‘account’. Ook al wordt bij wijze van spreken uw tablet door een bus overreden, toch zijn uw gegevens niet verloren gegaan. Ze zijn via uw account weer bereikbaar. Via een app kan uw tablet bij diefstal opgespoord en/of geblokkeerd worden, zo er al geen boodschap wordt meegegeven voor de snoodaard die uw toestel ontvreemdde.

Op reis

Je bent een boekenwurm en vakantietijd is dan ook zeulen met

NIEUWE EN SOCIALE MEDIA boeken in de bagage. De tablet ontlast je hiervan. Je downloadt uw favoriete boeken, uiteraard tegen een vergoeding, op je tablet. Minder bagage en je dient zelfs geen bierviltje bij de hand te hebben om tussen de pagina’s te leggen tijdens de pauze aan de strandbar. Met een DVD-speler aangesloten op jouw televisie kijken we naar films. Een Blu-raydisc geeft een kwalitatiever beeld én geluid. Op een Blu-rayspeler kunnen DVD’s gespeeld worden. Andersom gaat niet. Playstation (Sony) biedt spelletjes, net als X-box van Microsoft. Wii (Nintendo) zorgt voor interactief spelen tussen speler en scherm, of voor een groepsspel bowling, tennis, lopen... Je kunt het zo gek maken als je maar wilt want Wii kan bijvoorbeeld aan een balancebord gekoppeld worden om te steppen. De PSP (PlayStation Portable) is de mobiel variante. Nog even meegeven dat Nintendo zich niet alleen tot de jongste snaken richt, maar ook voor senioren spelletjes puzzelen, braintraining... in petto heeft. Via een dropbox (bijvoorbeeld voor adressenlijsten) doe je aan ‘cloud computing’, via jouw account voeg je je bij een groep. De QR-code (Quick response code), je ziet ze meer en meer of mededelingsborden, affiches... verschijnen, toont zich in een vierkantig patroon met allerlei streepjes gelijkend aan een haakwerkpatroon. Die QR-code is een barcode die je met de camera van je tablet inscant om zo naar een website te gaan die meer informatie biedt over het product of over het aangekondigd evenement. Iedereen, individueel, of een vereniging, kan zijn QR-code aanmaken. Heel veel Apps zijn gratis te downloaden. Andere dienen via de kredietkaart betaald te worden of kunnen via in de supermarkten aan te kopen iTunes-kaartjes bekomen worden.

Zit je al op Facebook?

‘Sociale media’. Het begrip zegt het zelf: je kunt er heel veel mensen mee bereiken. Je bepaalt overigens zelf wie wel en wie niet. Facebook draait rond het uitbouwen van je eigen vriendennetwerk. ‘Vriend’ heeft op Facebook wel een enigszins andere betekenis dan in het echte leven. ‘Vriend’ is wie je toelaat jouw berichten (foto’s, tekstjes, filmpjes en links naar websites) te volgen. Je wordt pas’vriend’ als je dat bevestigt. Twitter dient een heel ander doel dan Facebook. Tweets zijn berichtjes van maximaal 140 karakters. Twitter kent geen ‘vrienden’, wel ‘volgers’. Twitter is eenzijdiger, ietsje formeler. Op Facebook maak je vrienden en in twee klikjes kan je ook ‘ontvrienden’. Delen op Facebook laat toe dat je iets van een vriend overneemt en het ook onder je eigen naam brengt. Reageren op een bericht kan vlotjes. Ben je het met iets eens dan klik je ‘Vind ik leuk’ aan. Chatten tussen twee personen kan evenzeer. Taggen is nog een ander begrip: op een foto een naamlabel kleven en doorgaan naar de pagina van die persoon. Als jijzelf getagd bent, komt het op uw pagina en al uw vrienden zien die. Je kunt namen

Vl@s

5

van personen invoeren en hun vragen vriend te worden. Berichten kunnen ook gesorteerd worden op de mate van belangrijkheid of in chronologische volgorde. Facebook kun je afschermen door aan te geven dat enkel je vrienden je berichten mogen lezen, maar hoe dan ook is Facebook informeler dan Twitter. Facebook is (vooralsnog) kosteloos. Eerst dien je je aan te melden, een account aanmaken. Je kan tijdelijk inactief zijn, zo ook ermee stoppen. Op Facebook moet je jouw eigen naam gebruiken Hashtag, het hekje, is een twitterbegrip. Twitteren gaat zeer snel. De toegang is eenvoudig via de website www.twitter.com. Je klikt aan wie je volgen wilt, of wie je wilt ‘ontvolgen’. Heb je van dit alles nog niet genoeg, dan vind je wellicht je gading bij YouTube (filmpjes, muziek, instructies om bijvoorbeeld je das te knopen, een tentje recht te zetten...). Of bij Netlog, Instagram (bewerken van foto’s, tekstballonnetjes toevoegen, sepiawaas aanbrengen...), Flickr (via Yahoo) om foto’s in ‘the cloud’ te zetten, Google plus, Yammer (sociaal netwerk binnen een bedrijf).... zijn nog zoveel andere sociale media. n (ek)

Zo’n negentig Vlaamse actieve senioren woonden in Digipolis de informatiedag bij. Op de foto: het werken met tablets. (foto’s Freddy Louwagie)

6

Vl@s

WIE ZIJN WE?

Continuïteit, overleg en verzoenen Roger Deridder werd begin maart jongstleden voor een mandaatperiode van vier jaar verkozen tot algemeen voorzitter van de Vlaamse actieve senioren (Vl@s). In de rubriek ‘Wie zijn we?’ stelden we in eerdere edities van uw ledenblad reeds de raad van bestuur van de vzw voor, evenals de werking van het dagelijks bestuur als van het algemeen secretariaat. Hoogtijd om het knooppunt van dit alles, in casu de algemeen voorzitter, nader te leren kennen. Voor de lezer van het Vl@stijdschrift is de naam Roger Deridder niet onbekend. Hij is verantwoordelijk uitgever van het trimestrieel nationaal ledenblad en hij neemt bovendien normaliter deze pagina in om een Redactioneel te schrijven. Voor één keer breken we met deze geplogenheid om u Roger Deridder voor te stellen. Medio mei jongstleden had ik een gezellige babbel met de leden van het dagelijks bestuur ten huize van, jawel, de voorzitter die er aan houdt, samen met zijn ruggensteun en toeverlaat, echtgenote Greta Luysterborg, eenmaal per jaar

de collega’s van het dagelijks bestuur op een etentje (van eigen kookkunstmakelij, gevarieerd, lekker en veel te veel...) uit te nodigen. Teambuilding, heet zoiets vandaag. Roger Deridder (°1939) uit Deurne werd met een goede zeventig procent van de door de leden van de algemene vergadering uitgebrachte stemmen verkozen tot algemeen voorzitter. Geen stalinistische score van 99 procent. Hij was, spijts alle oproepen - ieder lid kon en mocht zich kandidaat stellen - de enige kandidaat... om zichzelf op te volgen. Bijna twee jaar eerder depanneerde hij de vereniging toen de vorige algemeen voorzitter, Roger Van Ranst, ontslag nam. Na de verkiezing in maart jl. ving hij zijn eerste volledig voorzittersmandaat aan, na het behalen van een fraai en vooral democratisch verkiezingsresultaat.

Gezond gek

Het echtpaar Greta Luysterborg en Roger Deridder

Mijn openingsvraag klonk nogal cru: ,,Moet je niet een beetje gek zijn om voorzitter te willen zijn?’’ Zijn vrouw Greta knikt instemmend, maar in haar ogen en in haar stem zie en hoor ik de warmte waarmee zij haar man, onze voorzitter, steunt. Ik voeg er aan toe: ,,Zijn wij niet allemaal, ieder lid, een beetje gek om het sociale leven,

om vergaderingen en activiteiten te prefereren boven onze luie zetel en een zoveelste herhaaluitzending op televisie?’’ Gezond gek, dus. Ondervoorzitter Raf Vantoest grapt dat ‘voorzitter’ een afgeleide is van de middeleeuwse geplogenheid om voorverwarmers en voorproevers in te zetten om het de koning comfortabel te maken bij toiletbezoek en bij het nuttigen van zijn maaltijden. De ‘voor’-zitter als dienaar. Deze voorzet ontlokt onze algemeen voorzitter een persoonlijke kijk op de invulling van zijn taak:,, Met het ouder worden het dreigend affirmeren van het eigen grote gelijk terugdringen voor het samenspel in dagelijks bestuur, raad van bestuur en algemene vergadering. Nooit natrappen. Dezelfde communicatiegolflengte zoeken. Mijn rol is - zonodig - beslist deze van verzoener. Zorgen dat Vl@s zich niet vast rijdt in discussies. Continuïteit in de werking komt de vereniging zeker ten goede.’’ Raf Vantoest vult aan: ,,Roger is er de man niet naar om tegen blinde muren op te beuken’’, terwijl Werner Vanhoutte aangeeft dat de algemeen voorzitter het belang van de vereniging prioritair stelt, er de man niet naar is om op een schavotje te gaan zitten, noch de persoonlijke toer opgaat’’. Eer en glorie valt er met hard verenigingswerk niet te halen. Rijk word je er beslist niet van, want alles gebeurt op vrijwillige en onbezoldigde basis. ,,Een echte rebel ben ik nooit geweest. Toen ik kennis maakte met Greta zaten mijn ouders er bij’’, lacht Roger.

ALGEMEEN VOORZITTER ROGER DERIDDER

Smeerolie

Wie is de man die de Vlaamsgezinde seniorenvereniging Vl@s leidt? Er is het voorteken dat hij en Greta huwden op een elfde julidag. Maar dat is té anekdotisch om het daarbij te houden. Goed vijftien jaar geleden vernamen Roger en Greta, via een standje op een activiteitenmarkt, van het bestaan van Vl@s, toen nog VVVG. Zij schreven zich in als lid bij de afdeling Deurne. Wie zich inzet, wordt opgemerkt. Dat leidde tot het voorzitterschap van de Deurnse afdeling. Daar was werk aan de winkel en dat werd dan weer opgemerkt door leden van het provinciaal Antwerps bestuur. Roger werd er provinciaal voorzitter a.i. De toenmalige algemeen voorzitter Walter Opgenhaffen drong er op aan om deel uit te maken van het dagelijks bestuur. Roger werd algemeen secretaris. Toen hij onverwacht een nog lopend voorzittersmandaat verder invulde, maakte hij werk om van het dagelijks bestuur dé stabiel draaiende motor van de vereniging te maken. In zijn geheel eigen stijl, met grote openheid en inspraak, laat hij de beleidssorganen van de vereniging met enig tempo knopen doorhakken en de continuïteit verzekeren. Vriendelijkheid en luisterbereidheid zijn de smeerolie.

Ondertussen is hij ook al vele jaren actief in de Vlaamse Volksbeweging, ondermeer als voorzitter van VVB Groot-Antwerpen. Roger Deridder is een volbloed Deurnenaar. Zijn overgrootmoeder verzorgde de linnenwas voor de kasteelheer. Deurne was toen nog een groene gemeente, met boerderijen en kastelen, gelegen buiten Antwerpen. Overgrootmoeder wist van aanpakken en startte een wasserijbedrijfje op. Met de verdiende centen werd een van de eerste stenen huizen aan de Herentalsebaan gebouwd. Een stenen huis mét bijhorende bleek. Omdat ze Nederlands praatten behoorden ze niet tot de beau monde, ook al werd een wasserij een florissant bedrijf met stoommachine en zeventig werknemers. De kinderen werden, naar de gewoonte van de tijd, naar het Franstalig onderwijs gestuurd. ,,Tot mijn moeder en vader hebben nog in ‘t Frans gestudeerd. Vader maakte carrière in het toenmalige koloniaal Congo. Negen jaar lang heeft mijn moeder op hem gewacht. Ik bezit nog dozen vol met hun liefdesbrieven... in ‘t Frans. We zaten thuis met negen kinderen aan tafel. Er werd over politiek gepraat. Als kind zag ik in de repressietijd hoe in de straat de confituurpotten door de ramen gegooid werden. Ik ben van een

Vl@s

7

Roger Deridder, zoals we hem als algemeen voorzitter kennen (foto Freddy Louwagie)

generatie die de Marsen op Brussel en Leuven Vlaams beleefden. En het trof me toen ik, na mijn studies als scheikundige op de allereerste dag van mijn allereerste werkplaats in Oelegem in het Frans aangesproken werd. De vernederlandsing van het bedrijfsleven was nog niet ingevoerd.’’ Onze algemeen voorzitter woont in een fraaie woning, met art décogevel, aan de Boekenberglei. Het interieur is classisistisch. De woning werd in de jaren twintig door een industrieel opgericht. Het echtpaar Deridder kocht de woning in de jaren zestig aan en respecteert sindsdien de eigenheid van architectuur en inrichting. De herinnering aan zijn vaders verblijf in Congo is zichtbaar aanwezig in een fraaie collectie. De hele, ruime woning straalt niet alleen een sfeer van continuïteit uit, maar van verfijnde geborgenheid en ‘rustige vastheid’. n Johan Velghe

8

Vl@s

VL@SLID MET BOEIEND VERHAAL

Over gezond verstand, twee handen om te werken én over hartzeer De Limburgers, Oost-Vlamingen en de Brabanders (inclusief de Antwerpenaren) onder jullie doe ik onrecht aan bij de boude bewering dat je alleen al aan bovenstaande titel genoeg hebt om aan te voelen dat het om een West-Vlaams verhaal gaat. Wat Daniël Bruynooghe mij vertelt is, jawel, door en door West-Vlaams. Wanneer voorzitter van de Torhoutse Vl@safdeling, Raf Vantoest, me aan Daniël voorstelt wordt meteen gepreciseerd dat hij een graag geziene medereiziger is van de afdelingsreizen. Daniël beaamt het prompt: ,,Een goede prijs-kwaliteit verhouding. ‘k Kijk al uit naar de volgende reis’’. Waaruit ik meteen afleid met een man met zin voor commercie te maken te hebben. ‘n Echte West-Vlaming dus. Hooglede is nu niet meteen een gemeente die je dagelijks aandoet als je er niet per se moet zijn. Zeker niet de wijk Sint-Jozef, beter gekend als De Geite. Bij het binnenrijden van Hooglede werd ik meteen naar mijn schooljeugd teruggeprojecteerd, toen we in de lessen Nederlands geconfronteerd

Daniël Bruynooghe en Raf Vantoest

werden met dichter Omer Karel Delaey (1876-1909) die er aan de huidige Amersveldestraat 51 woonde. Pal aan de woning van Daniël Bruynooghe vangt een wandelpad aan en op het infobord lees ik een leuk gedichtje van Delaey. Ik wil het u niet onthouden: ‘s Nuchtens, kommen ol de koeien

thoipe, rond de waterpit, waarin dat de zunne, lik’n bolle vier, te blekken zit. Mooi hé, en het compenseert het ambetantig gevoel dat me bekruipt wanneer de een na de andere zware tractor voorbij dendert. De Geite situeert zich in het mekka van onze geïndustrialiseerde agrarische sector, waar Daniël Bruynooghe voor een sterk toegevoegde waarde zorgde.

 ,,In het mekka van onze geïndustrialiseerde agrarische sector’’



,,De trouwdag van mijn ouders of mijn geboorte kwam te laat of te vroeg’’, klinkt het gevat en veelbetekenend antwoord op de vraag naar zijn geboortedatum. Overigens die situeert zich even na de bevrijding, in november 1944. ,,Mijn ouders waren bescheiden mensen. Veel werken en weinig geld, dat is wat ik over hen kan vertellen. Ik was de enige van heel de wijk die naar de rijkstechnische school in Roeselare trok. Het onderwijs was er namelijk gratis. Ik behaalde een A3-diploma. Even speelde ik met de gedachte verder een A2 te volgen, maar ze hadden me thuis nodig. Als zestienjarige kwam ik in een aannemersbedrijf terecht. ‘k Wist niet eens wat een cardan aanspannen was. ‘k Leerde er wel m’n plan te trekken en stal kennis en vaardigheden

Vl@s

VL@SLID MET BOEIEND VERHAAL met m’n ogen, net zoals toen ik later als onderhoudsmechanicien in een garage ging werken, waar een voormalig winnaar van GentWevelgem, Albert Depretere, mijn chef was. Hij gaf me kansen en bracht met ‘het gevoel voor metaal’ bij. Ik leerde mijn toekomstige vrouw, Annie Hoste, kennen, ging avondcursussen B2 (twee jaar) en B1 (drie jaar) volgen. Werken, les volgen, trouwen... het was allemaal een beetje van het goede teveel en ik werd ziek.’’

Wortelen snijden

,,Als bijverdienste sneed mijn moeder in het seizoen als thuiswerk, samen met andere vrouwen, handmatig wortelen voor de conservenindustrie. Eén frank voor een kilo voorgesneden wortelen. De maximale productie bedroeg 300 kg per dag. M’n vader en ik ontwierpen, we hebben het over begin jaren zeventig, een wortelsnijmachine waarmee 900 kg per dag kon versneden worden. Het werd een passie van mijn vader om dergelijke machines te produceren. De afnemer van de versneden wortelen wilde dat mijn vader voor hem machines zou maken. Vader vroeg een vergoeding. Toen die uitbleef dreigde er zelfs even een proces wegens concurrentiebeding. Finaal zette mijn vader zijn eigen constructiebedrijf op en verfijnde hij zijn uitvinding tot een machine die aarde en stenen afscheidde, de wortelen waste en ze op maat verwerkte voor de conservenblikken en -bokalen. Met die wortelsnijder werd hij winnaar van een Nederlandse wedstrijd. De publicatie hierover in een vakblad was een ware referentie.’’ Vandaag is deze machine geperfectioneerd (zand verwijderen, wassen, snijden, kalibreren op dikte, recuperatie voor macedoine) tot een toestel dat autonoom per uur 12.000 kilogram wortelen verwerkt.

9

Toen de diepvriesgroentenindustrie zich in de regio ontplooide kwam daar nog het koken en het koelen bij. Tot op de dag van vandaag is de geperfectioneerde wortelsnijder nog altijd de spil van Bruynooghe Constructie nv, een bedrijf dat 48 werknemers telt en zich in Staden situeert.

Tol betaald

Vijfentwintig jaar, van 1973 tot 1998, tomeloze inzet voor zijn bedrijf, waarbij ook het samen met zijn broer leiden van een transportbandenbedrijf, eiste een hoge tol. Daniël Bruynooghe onderging meerdere hartoperaties. Het bloeiende constructiebedrijf, dat ondertussen ook al machines voor de verwerking van andere groenten produceerde, werd verkocht aan een industriële groep. Een ceo en tal van studies ten spijt, boerde het bedrijf achteruit - de ziel was er uit - tot het weer te koop gezet werd.



,,Als bijverdienste sneed mijn moeder in het seizoen als thuiswerk, samen met andere vrouwen, handmatig wortelen voor de conservenindustrie’’



,,In juli 2009, ik was toen 66 jaar, heb ik samen met een vriend uit de bedrijfswereld, mijn voormalig bedrijf weer gekocht. We zijn beiden 50 % vennoot en leiden het samen. Ik volg meer de hele technische evolutie van de voornoemde machines, maar ook van deze voor de verwerking van spinazie, erwten, boontjes... én de herstellingen. Ik geef het toe, ik had hartzeer, deze keer figuurlijk, toen ik zag en vernam hoe mijn vroeger bedrijf achteruit boerde. Niet mijn leeftijd baarde me zorgen toen ik het weer

Daniël Bruynooghe vertelt honderduit over zijn gevoel voor metaal

overnam, wel dat de crisis toesloeg en dat de concurrentie ondertussen ook niet stilgezeten had. Vandaag leveren we over zowat heel de wereld, tot in Zuid-Afrika, Australië en Rusland toe. We leveren aan grote agrarische groepen, zonder seriewerk. Ons handelsmark is dat we faire partners zijn en problemen oplossen als die zich aandienen. Dat is een duidelijke troef, want een complete groentenverwerkende lijn kost snel 1 miljoen euro.’’

Tweede leven

Het kan niet ontkend worden dat Daniël Bruynooghe een harde werker is, meer nog een man met hoog technisch inzicht en zeer zeker een gedreven zakenman. ,,Ik blijf werken, maar gelukkig zijn we nu met z’n tweeën om het bedrijf te leiden, waar zowaar een van de moeilijkste opdrachten het vinden van gekwalificeerd personeel is. Ik besef ten volle dat ik bij de genezing van mijn hartkwalen een tweede leven gekregen heb. Daar spring ik zorgzaam mee om. Ik laat op tijd de zunne schijnen.’’ n Johan Velghe

10

Vl@s

VL@S-LID IN DE KIJKER

Wie regelmatig vergaderingen van geschiedkundigen, stamboomonderzoekers en beoefenaars van de heemkunde bezoekt, stelt vast dat een behoorlijk aantal gepensioneerden heel wat tijd besteden aan opzoekingen over hun verleden, hun voorouders of de plaatselijke geschiedenis. Eén van hen is Raymond Correns, Vl@s-lid uit Wijnegem.

Een gepassioneerd heemkundige Raymond Correns (°1922, Wilrijk) vestigde zich in 1960 in Wijnegem waar zijn echtgenote Jeanne een drukke textielzaal bezat. Tot zijn pensionering was hij leraar Nederlands en Nederlandse literatuur o.a. en tevens klastitularis in het hoger middelbaar aan het Sint-Henricuscollege in Antwerpen. In 1964 werd door het Davidsfonds een succesvolle tentoonstelling georganiseerd die de basis vormde van een jaarlijkse traditie: ,,Wijnegem vroeger en nu’’. Uit dit initiatief ontstond al dagelijk de Heemkundige Kring JanVleminck. Raymond ontpopte zich tot dé historicus van Wijnegem die zijn gading vond in archieven en bibliotheken, rondleidingen verzorgde tijdens de Open Monumentendagen en vooral bekendheid kreeg als biograaf van de 16e eeuwse Heer van Wijnegem Jan Vleminck (1527-1568), koopman, Latijns dichter en mecenas. Een lange reeks geschiedkundige artikels en boeken werden door Raymond - of onder zijn impuls - gepubliceerd. Een van de bestuursleden van de Heemkundige Kring zei over het eigen tijdschrift in ‘Herinneringen aan Wijnegem’ (2000): ,,Wij mogen fiert zijn dat we iemand in onze rangen hebben die dat op zich heeft willen nemen. Want Raymond Correns heeft heel die tijd redactiesecretaris gespeeld, enorm veel artikels geschreven, er altijd voor gezorgd dat alles op tijd klaar kwam.’’ Nu dichtbij de 50e jaargang, vertelde Raymond mij terloops dat hij opnieuw

drie artikels in petto heeft. Zijn werkkracht lijkt wel onuitputtelijk. De heemkunde is geen zuivere liefhebberij meer. Het werd zijn passie.

Creativiteit

Wat zijn omgeving vooral weet te waarderen is de minzaamheid van Raymond. Zijn grote belangstelling voor het wel en wee van de mensen is oprecht. Dat komt niet enkel tot uiting in de Heemkring, maar ook in zijn andere activiteiten: als lid van het zangkoor Fidelitas en een kerkkoor in Schilde, in het Wijnegems Toneelgezelschap, waar hij gedurende een jaar voorzitter en acteur was, de Groep Vertumnus (met belangstelling voor de restauratie van oude gebouwen), maar ook in de Aquarelclub van Mortsel, met zelfs een uitgebreide tentoonstelling in Amsterdam, of het bestuur van het Wijnegems Cultureel Centrum, enz. Overal is zijn rustige aandacht waarneembaar en blijft een overvloed aan inspirerende creativiteit aanwezig, vooral bij de deelnemers aan de Nacht van de Geschiedenis.

Breugel

In het fraaie boek ‘Wijnegem Kanaalgemeente’ dat Raymond in 1989 samenstelde voor de Heemkundige Kring heeft hij een hoogst merkwaardige gravure opgenomen, een, van de oudste zichten van Wijnegem. Het betreft een afbeelding van een hoeve of herberg uit de 16de eeuw waarvan twee exemplaren bestaan: een in het Louvremuseum in Parijs en een

in het Amsterdamse Prentenkabinet, vervaardigd door Hendrik Hondius. In het onderschrift van deze illustratie vraagt Raymond zich af of deze afbeelding met de tekst ‘te Wijnegeem’ geen verband zou hebben met de nog bestaande herberg De Zwaan vooraan in het huidige park. Verder onderzoek bracht aan het licht dat Breughel in zijn beroemde ‘Volkstelling te Bethlehem’ een gelijkaardige drankgelegenheid heeft afgebeeld met als uithangbord De Swaen. Bovendien bestaat er een andere Breugheltekening met een kasteel en een kerk, die wonderwel lijkt op het stadje Limburg aan de Vesder (in de huidige provincie Luik) waar Jan Vleminck werd geboren... De argumentatie van Raymond bij zijn beschrijving is zo sterk dat men geneigd is hem gelijk te geven. Zijn opvattingen verdienen m.i. zeer ernstig te worden genomen, vooral omdat ze het resultaat zijn van zorgvuldig en veelvuldig vergelijkend onderzoek. Raymond Correns heb ik gedurende vele jaren leren waarderen als een hartelijke vriend, die er wonderwel in slaagt zich verdienstelijk te maken voor het verenigingsleven. Wie beroep doet op zijn raad, zijn ervaring en zijn eruditie zal hij graag helpen. Steeds weet hij zijn tijd als heemkundige nuttig te gebruiken. Ook de liefdevolle zorg die hij besteedt aan zijn lieve echtgenote Jeanne, vooral sedert het zware ongeval dat zij heeft moeten doorstaan, is bewonderenswaardig en verdient alle respect. n Hugo Rau

Vl@s

WEST-VLAANDEREN

11

West-Vlaanderen meer dan 4000 leden! We gaan vooruit! We zullen doorgaan!

Bestuursleden van West-Vlaamse afdelingen in congres

Wij willen onze vereniging aan zoveel mogelijk Vlaamse vrienden bekend maken! Onze troeven zijn onze onafhankelijkheid van alle zuilen, vakbonden en ziekenfondsen! Maar nog veel belangrijker troeven zijn: ons enthousiasme, onze vrijheid, onze vriendelijkheid en gezelligheid! Iedereen is welkom bij ons, iedereen mag tevens lid zijn bij andere verenigingen. Voor ons is het heel belangrijk dat we een ‘thuis’ kunnen aanbieden in een gezellige omgeving, waar we ‘oude’ vrienden terug vinden uit onze jeugdjaren en nieuwe vrienden maken. Een mooie activiteit beleven, prettig bijleren, samen genieten van een goed glaasje en een wafel of pannenkoek in gezelschap kunnen opeten! Daar over gaat het allemaal! Onze 30 afdelingen in West-Vlaanderen staan klaar met een dynamische ploeg vol gedreven bestuursleden, die niets liever doen dat het allerbeste voor onze leden organiseren! Dat is hun dada en daar zijn ze ook dag en nacht mee bezig! Vandaar: we gaan vooruit. Vandaar: we zullen doorgaan! Breng uw vrienden en vriendinnen, familie en kennissen mee naar de activiteiten in uw afdeling! Vertel hen over ons! (alleen het goede ). n

Meer dan gewone activiteiten! AFDELING BLANKENBERGE staat op een beurs! Zondag 1 september Uitkerke kermis! AFDELING KNOKKE-HEIST staat op een beurs! Zondag 8 september 2013: vrije tijdsmarkt vanaf 9 u Alfred Verweepelein. AFDELING NIEUWPOORT nodigt iedereen uit op woensdag 30 oktober 2013 om 15 uur in de K.R.Berquin (boven)zaal van de Stadshalle, (Sint Sebastiaanstraat) te Nieuwpoort naar het wondermooie verhaal van ‘BEATRIJS’ Woord: Tine Ruysschaert. Zang : Els Wollaert en Annelies Coene. Kaarten: niet-leden € 10,00; leden € 8,00 bij Paul Bourgois, R. Woutersweg 4 te 8620 Nieuwpoort 058/23 37 72 e-post [email protected]

AFDELING KORTRIJK bestaat 40 jaar! Ick Jeune My! Iedereen Welkom! Feest op zondag 20 oktober 15:00 uur OC De Wervel, Processiestraat 6, 8510 Bellegem. Vrolijke Zang- en Muzieknamiddag voor jong en oud. Muzikale leiding Bart Feys en optreden van gastvedette Carine Viaene Samen zingen met 5 koren, o.a. jeugdkoren en seniorenkoren. Deelnameprijs € 15,00. Kaarten en meer inlichtingen bij: Dagobert Duprez Bellegemsestraat 25 8510 Bellegem Tel: 056-203 226 GSM: 0472-226 510

12

Vl@s

ANTWERPEN

Vl@s zingt: dinsdag 2 juli 2013 Zoals ieder jaar is er ook dit jaar weer een editie van Vl@s zingt in het kader van “Vlaanderen Feest”! Dit jaar is het thema “Ons Vlaanderenland”. Federatie Antwerpen-Zuid neemt dit jaar de organisatie op zich. De hele namiddag zal begeleid worden door ’t En zal uit (Lier). Wij hopen van harte dat u en uw afdeling in grote getallen aanwezig zullen zijn. Wanneer: Waar: Uur: Inkom:

Dinsdag 2 juli 2013 Magdalenazaal, Magdalenastraat 21 te Kontich Deuren open om 14u, start om 14u30 € 5,00

Voor meer informatie: [email protected] n

Cultuurmarkt voor Vlaanderen te Antwerpen zondag 25/08/2013

De laatste zondag van augustus kunnen cultuurliefhebbers proeven van gratis optredens en voorstellingen in zowat alle cultuurdisciplines. De ruime culturele infomarkt laat bezoekers

voorproeven van een seizoen vol kunst- en cultuurplezier. 200 culturele instellingen en verenigingen vanuit heel Vlaanderen presenteren er het cultuuraanbod voor het volgende seizoen. De Cultuurmarkt heeft tot doel een zo groot en divers mogelijk publiek te stimuleren om (meer) aan cultuur te participeren. De editie 2012 bracht 150.000 bezoekers tot in Antwerpen. Cultuurmarkt van Vlaanderen 2013 op zondag 25 augustus van 11.00 tot 18.00 uur in het centrum van Antwerpen. Ook dit jaar zullen de Vlaamse actieve senioren niet ontbreken op het Steenplein: ‘Vlaamse actieve senioren treden naar buiten en hebben talent’! Voor de kleinkinderen voorzien we iets extra. We nemen deel aan het ‘Vliegparcours’ waarbij het kleine

volk opdrachten moet uitvoeren. In ruil ontvangen ze een stempel en zodra de stempelkaart vol is, krijgen ze van de organisatoren een verrassing. Maar ook aan de stand van de Vlaamse actieve senioren zal het reuzeleuk (en lekker) zijn. Zoals elk jaar doen we beroep op vrijwilligers die, samen met de medewerkers, de vereniging naar het grote publiek kenbaar maken en geïnteresseerden te woord te staan wanneer zij meer informatie vragen over onze werking. Wie heeft er die dag een uurtje (of meer) vrij om mee in de infostand van de Vlaamse actieve senioren te helpen en onze vereniging meer bekend te maken? Laat het ons vlug weten: tel. 03-233 50 72 of info@ vlaamseactievesenioren.be n

Vl@s

OOST-VLAANDEREN

13

Provinciale wandeldag Oost-Vlaanderen Op dinsdag 24 september 2013 trekken de Oost-Vlaamse Vlassers hun wandelschoenen aan. Wij gaan de bossen van Stekene (De Stropers) en het waterwinningsgebied verkennen. Organisatie: Afdeling Sint-Niklaas en Stekene Start- en aankomstplaats: “De Wal” De Stropersstraat 91 in 9190 Stekene Wandelafstanden: kiezen tussen 3km – 5 km – 8 km of een combinatie Startuur: van 10 tot 13u30 Aankomst: U wordt ten laatste terug verwacht om 17 uur Deelnemingsprijs: +/- € 3,00 (enkel leden) Meer inlichtingen vanaf 1 juni op de webstek /www.vlaamseactievesenioren.be (dan naar afdeling Sint-Niklaas) of telefonisch (John 03 777 09 08). Inschrijven voor 10 september bij Denise 03 775 33 00 [email protected] secretariaat Sint-Niklaas (liefst aantallen per afdeling bezorgen) n

Wandelen in het Aalsters Osbroek

De eerste wandeling van dit jaar ging door in het ‘Osbroek’, natuurgebied in Aalst Ondanks het koude weer, waren er 27 wandelaars aan de start. Met de bedoeling van een gevarieerd landschap te krijgen door extensieve jaarrondbegrazing, lopen in het gebied een aantal grote grazers, paarden en ossen, gans het jaar door. Het gaat hier over ‘Konikspaarden’ en ‘Gallowayossen’ Konikspaarden zijn nauw verwant aan de Tarpan, het uitgestorven WestEuropese wilde paard. Dat waren

oorspronkelijk vooral steppedieren. Later zijn ze, mee door de toenemende cultuurdruk, min of meer teruggedrongen tot bosrijke delen waardoor zich geleidelijk een ‘bostarpan’ heeft gevormd. De dieren hadden een voorkeur voor open grazige plekken in bossen. Het belangrijkste kenmerk van deze paarden is echter niet hun uiterlijk, maar zit in hun aard. Als halfwilde paarden zijn ze bijzonder zelfredzaam. Zo leven er in Polen en Nederland al verschillende decennia volledig zelfstandige kuddes in de vrije natuur. Door de grote variatie in het terrein (graslanden, bosjes, vochtige ruigtes...) komen de Konikspaarden in het Osbroek ruimschoots aan hun trekken en vinden ze voldoende beschutting om zich zo nodig tegen allerlei extreme klimaatsomstandigheden te kunnen beschermen. Een goed jaar na hun komst

kregen de Koniks gezelschap van Gallowayossen. De Galloway wordt ook beschreven als een zeer oud en oorspronkelijk ras. Het zou afstammen van vee dat sinds de Keltische tijd in Schotland leefde. . Het graasgedrag van Galloways is zeer verscheiden. Ze eten zowel (grove) grassen als bramen, takken, twijgen... Ze eten vaak wat door andere kuddes (bijvoorbeeld de Koniks) vermeden wordt. Bijvoederen is niet nodig. Hun gedwee karakter wordt als zeer waardevol ervaren. Ze zijn vriendelijk en rustig. Ook hun zelfredzaamheid en acclimatisatievermogen worden erg op prijs gesteld. Het Osbroek was het eerste natuurgebied in Oost-Vlaanderen waar Koniks een thuis vonden. Dit unieke natuurontwikkelingterrein kan je gerust zelf gaan bekijken. Het is steeds toegankelijk voor het publiek. n

14

Vl@s

VLAAMS-BRABANT EN LIMBURG

Brabant

Provinciale infodag Voor onze jaarlijkse infodag waren we te gast bij de afdeling Asse op vrijdag 29 maart. De bijeenkomst ging door in de gemeentelijke zaal Het Kloosterhof, in de landelijke deelgemeente Mollem. Er waren een zestigtal aanwezigen. We werden er bijzonder hartelijk ontvangen. In de voormiddag konden we wandelen, 4 of 2 km naar keuze. Voor de niet-wandellustigen was er rustige muziek.

Toen rond het middaguur de moedige stappers terugkwamen was er soep. Die smaakte, vooral omdat het nogal koud was buiten, het had ’s nachts gesneeuwd. Er waren ook lekkere broodjes met koffie. Daarna begon de zangstonde: leuke liedjes en enkele Vlaamse toppers. De zangstonde werd besloten met het lied van Hertog Jan en het Brabantlied. En het edele Brabant werd luidkeels bezongen. De provinciale voorzitter heette de aanwezigen welkom en sprak lovende woorden over Asse, de jongste en nu al, de op een na, grootste afdeling van Vlaams-Brabant. De genodigden uit Opwijk roerden zich en beloofden zich niet te laten kennen en spoedig een eigen afdeling op te richten. Katrijn, onze nu vast aangestelde educatieve (spontaan applaus voor Katrijn) legde de aanwezigen uit

hoe de verzekering in elkaar zit. Zij beantwoordde menige vraag. En dan kwam Lou, met zijn gebruikelijk enthousiasme, de provinciale reis naar de omgeving van Parijs voorstellen. Gevolg: een rush naar Katrijn om in te schrijven. Een leuk idee was een soort test over dialectwoorden uit Asse. Ik ben nochtans geboren in Aalst, vlakbij Asse, maar zelfs ik had maar 14 van de 26 woorden juist. Speciaal volkje daar in Asse. En dan kwam de snijdersbank, een oud gebruik waarbij lied en beeld vermengd worden. Al bij al was het een “gezelleg fieëst”, zoals het in de snijdersbank klonk. Bedankt mensen van Asse, jullie hebben ons een prettige namiddag bezorgd. n Hilde Tas, provinciaal voorzitter

Limburg Uilenspiegelavond VL@S LIMBURG zet een mooie traditie verder en organiseert opnieuw de Uilenspiegelavond. Deze Limburgse hoogdag gaat door op zaterdag 12 oktober 2013 om 17 uur in zaal De Drieschaar, Schuttenbergstraat 2 in 3665 As. Gezellig tafelen gekruid met een vleugje politiek, een schepje humor en gezellige samenzang. Hoogtepunt wordt de uitreiking van het Uilenspiegeleremerk dat zal toegekend worden aan een verdienstelijke Vlaming. Iedereen is welkom. Inschrijven voor 1 oktober 2013 bij het provinciaal bestuur. n

Nieuwe provinciale voorzitter in Limburg Mathie Libens heeft de fakkel doorgegeven aan André Vanhaeren uit Genk. Mathie wordt bedankt voor haar jarenlange inzet voor VL@S Limburg. Het nieuwe bestuur: Voorzitter: André Vanhaeren, [email protected], 089-65 83 62 Secretaris: Theo Stelten, [email protected], 011-54 49 58 Penningmeester: Luc Wagemans, [email protected], 089-24 93 10 n

Vl@s

JAN VANHAELEN VIJFTIG JAAR DICHTER

15

,,Voor alle mensen waar ik echt van hou’’ hij in contact met de Chinese Lulu Wang, die na een turbulente jeugd als 25-jarige in Maastricht belandde. ,,Via Facebook ontdekte ik haar literair werk. Het was Zeedijk sterker dan330 mezelf, de oud-leraar in mij, wees haar op enkele aan te 8400 Oostende Twee avonden lang werd naar brengen correcties in haar overigens waaronder Rosalie Niemand aanleiding van zijn vijftigjarig in een voortreffelijk Nederlands (1993) en Moeders Meisje, een dichterschap zijn In woning geschreven werk. Uiteindelijk ging incestverhaal moeder-dochter toen vakantiecentrum De Kinkhoorn kun je terecht op één van de 82 comfortabele Windekind druk bezocht voor een ik op haar aanbod in om dat onderwerp nog helemaal in de appartementen. De maaltijden worden aan tafel bediend in het restaurant op hetal haar poëzieprogramma, muziek en en zang ondermeer het via apps taboesfeer met stak.zeezicht Zijn grootmoeder gelijkvloers in de wintertuin kun je terecht werk, voor een hapje voor en een door respectievelijk zijn dochter op tablet brengen, te redigeren. Dat Joanna Turcksin overleed elf jaar drankje. Het animatieteam biedt een uitgebreide waaier van ontspanning aan. Anneleen en zoonAndere Jeroen faciliteiten en als is ondertussen een heel avontuur geleden op de respectabele leeftijd zijn het zwembad met sauna en de fitnesszaal. kers op de taart een bijzonder pittig geworden’’, stelt Jan Vanhaelen. Lulu van 112,5 jaar. Zij is daarmee nu Groepsmaaltijden zonder logement zijn ook mogelijk! gesprek tussen Vlaming Jan en de Wang is een succesauteur. Per boek nog altijd recordhoudster in eigen Chinese Lulu Wang. gaan er gemiddeld zo’n vijftigduizend land. Een boek over het rijkgevulde Jan Vanhaelen is een man die niet exemplaren de deur uit. leven van zijn grootmoeder bleef Verdere info bij: De Kinkhoorn, Zeedijk 330 8400 Oostende Het eindvers van voornoemd stilgezeten heeft. Daar getuigen de niet uit. Tel . 059/70 16 97 - Fax 059/80 90 88 gedicht Voor alle mensen waar muren in zijn werkkamer van. Hij Meer nog, Jan Vanhaelen en zijn [email protected] ik echt van hou willen wij u niet organiseerde in de loop der jaren vrouw zijn verstrengeld met het www.dekinkhoorn.be onthouden: Eén ding weet ik zeker: zovele kunstexpo’s, boekenbeurzen, verenigingsleven in Dilbeek, zo ook mijn leven gaat voorbij en ook mijn tentoonstellingen, poëziefeesten... met de Vlaame actieve senioren. Goed anderhalf jaar geleden kwam dromen. Maar niet jij. n (jv) Schreef dichtbundels en romans,

Bovenstaande titel kan misschien wat melig klinken, maar niet als je het hele gedicht van Jan Vanhaelen (67) leest. Gestimuleerd door een leerkracht schreef de in Machelen geboren Dilbekenaar al poëzie als zestienjarige snaak. Het heeft hem niet meer losgelaten, ook niet toen hij zelf leraar Nederlands werd aan het college in Halle. Ook vandaag niet wanneer hij de teksten van de boeken van Lulu Wang redigeert.

De Kinkhoorn

Uilenspiegel eetcafe

Je kan bij ons terecht voor een kleine snack, maar ook voor een uitgebreid etentje. Onze kok zorgt wekelijks voor verrassende suggesties. Onze crypte vormt het ideale kader voor allerlei activiteiten. Informeer vrijblijvend. Maandag: 11u30 tot 18u00 Dinsdag: gesloten Woensdag en donderdag: 11u30 tot 19u00 Vrijdag, zaterdag en zondag: 11u30 tot 21u30 Lokaal van het IJzerbedevaartcomité, het verbond VOS en de seniorenacademie van de Vlaams actieve senioren. Eetcafé Uilenspiegel Korte Kruisstraat 3 - 9000 Gent Tel. 09-233 89 09 - Fax 09-233 69 91 [email protected] www.eetcafe-uilenspiegel.be

Eetcafé: (o.) Café waar ook maaltijden worden geserveerd. (uit Van Dale)

Eetcafé: (o.) Café waar ook maaltijden worden geserveerd. Uilenspiegel: Is een nar en een potsenmaker, (uit Van Dale) die niets of niemand vreest en iedereen al lachend Uilenspiegel: een nar en een potsenmaker, die niets of niemand een spiegel Isvoorhoudt. vreest en iedereen al lachend eenuw spiegel voorhoudt. Uilenspiegel betekent: 'ik ben spiegel'. Uilenspiegel betekent: ‘ik ben uw spiegel’. (uit 'Tijl Uilenspiegel' Henri Van Daele) (uit ‘Tijl Uilenspiegel’ Henri Van Daele)

16

Vl@s

JAARTHEMA 2013-14: DE TIJD VAN JE LEVEN

Toen vliegen nog een luxe was In het Jaar onzes Heren 1960 studeerde ik af bij de Dames van Maria in Aalst: einddiploma hulpboekhoudster/secretaresse, A6/A2. Ik wou hogere studies doen maar in de kleine Oost-Vlaamse gemeente waar ik woonde was een universitair een achtste wereldwonder - een mannelijke’’ wel te verstaan. Dat een meisje voor zo’n opleiding in aanmerking kwam, was gewoon ondenkbaar. In juni kreeg ik mijn diploma en op 13 juli van datzelfde jaar, tekende ik mijn eerste werkcontract bij de Société Générale de Belgique, in de hoofdzetel in Brussel. Ik werd in dat fransdolle bastion aangenomen als employée qualifiée aan een bruto maandwedde van zegge en schrijve 4.645 frank. Vakantie zat er dus niet in, maar toen was dat heel gewoon, er diende gewerkt te worden. Ik was ambitieus en wou hogerop. Naast mijn diploma steno-dactylo Nederlands-Frans, studeerde ik Engelse stenografie uit een handboek. Met die bijkomende vaardigheid stapte ik over naar verscheidene Britse firma’s. Dat gebeurde altijd zonder kleerscheuren, want indertijd kon een jonge drietalige vrouw zowat overal terecht. Met mijn eerste verdiende centen kocht ik geen hippe kleren, maar boekte een cruise naar Noorwegen, want reizen, dat was voor mij het nec plus ultra. Toen ik in de krant een jobaanbieding zag bij BOAC, British Overseas Airways Corporation, was ik er al de kippen bij en ging in 1965 aan de slag als Junior Reservations Clerc/ Teleprinter Operator, een hele mondvol... Mijn werk bestond in het opnemen van telefonische reservaties, die allemaal netjes op fiches noteren en dan voor iedere reservering een telex sturen naar het hoofdkantoor in Londen. Soms zat ik urenlang aan de telexmachine om al die berichtjes in code door te sturen. Om de uurregelingen van de vliegtuigen op te zoeken beschikten we over dikke boeken, die regelmatig aangepast werden. Een wereldreis boeken, met

vluchten en hotelreserveringen nam soms een paar weken in beslag. Als er een bevestiging kwam, ook per telex, werd dat op de fiche genoteerd, de klant of reisagent werd telefonisch verwittigd.

Propellers

De firma zorgde ook voor opleiding van haar personeel en zo werd ik na een paar jaar naar Londen gestuurd om een cursus te volgen. Stel je voor: ik had nog nooit een luchthaven van ver of dichtbij gezien, laat staan dat ik ooit een voet in een vliegtuig had gezet. Ik moest me dus helemaal alleen zien te redden. In die tijd werd er nog met propellers gevlogen en zo’n vlucht naar Londen duurde toen 90 minuten. Propellers vlogen relatief laag zodat het toestel in verscheidene luchtzakken terechtkwam. Ik stond doodsangsten uit en klemde mijn handen vast aan de leuning van de stoel tot mijn vingers spierwit waren. Ik was vrijwel de enige vrouw aan boord, want in die tijd was vliegen nog hoofdzakelijk een mannenzaak. Een medepassagier had in de gaten dat ik daar in hoge nood zat en toonde veel medeleven. Zijn geruststellende commentaar gaf me een beetje moed, vooral toen hij tijdens de landing mijn hand vasthield was ik hem heel dankbaar. De cursus liep van ochtend tot avond: lessen in een vreemde taal, met medeleerlingen die van over de hele wereld naar Londen waren gekomen. Ik maakte kennis met inwoners uit zwart Afrika, het Midden-Oosten, India en andere Europese landen.

Een hele wereld ging voor mij open. Na afloop slaagde ik met glans in het examen. Zo kreeg ik promotie en mocht voortaan ook klanten ontvangen en reizen samenstellen. Toen was een vliegtuigreis een luxeproduct, alleen weggelegd voor zakenlieden en rijkelui. De klanten die over de vloer kwamen, waren echter niet zo dik gezaaid, want de meesten boekten hun reis via een reisagent. Sommigen van hen lieten een onvergetelijke indruk op me na. Op zekere dag kregen we bezoek van een wat oudere dame, heel sjofel gekleed, met afgetrapte schoenen. Ze vroeg documentatie over Australië en was vooral geïnteresseerd in het Great Barrier Reef, waar ze naartoe wou gaan met haar geadopteerde zoon. Toen kostte een reis naar Sydney om en rond de 50.000 frank, als ik vermenigvuldigde met twee, zou ze dus 100.000 frank moeten ophoesten. In vergelijking met mijn netto maandloon van plus minus 4.000 frank, zou die reis voor twee personen haar twintig maandlonen kosten. Tegenwoordig bedraagt het gemiddeld netto maandloon zo’n 1.200 euro, een reis naar Sydney kost 1.642 euro, wat nog geen twee netto maandlonen vertegenwoordigt. Ik zag haar dus niet in staat zo’n enorme som neer te tellen, maar gaf haar toch het gevraagde. Zowat een jaar later kwam ze met hetzelfde verzoek. Haar bezoeken strekten zich uit over minstens vier jaar. Ik kwam tot de conclusie dat ze iemand moest zijn die reisde in haar dromen. Ik kreeg echt medelijden met haar. Intussen verhuisden we naar een andere locatie en zat ik niet meer permanent aan de verkoopbalie. Tot mijn grote verwondering vertelde een van onze collega’s mij dat een erg armoedige vrouw samen met een jongeman van ongeveer 16 twee tickets gekocht had om naar Australië te reizen. Mijn mond viel open van verbazing. n Dina Sonck

Vl@s

VREEMD MAAR WAAR GEBEURD VERHAAL

17

Naar Zweden zonder geld en papieren Af en toe ga ik met de bus naar Stockholm. Mijn zoon Koenraad woont namelijk in Zweden, met zijn vrouw en zijn twee dochtertjes. De bus rijdt via Duitsland, steekt in de buurt van Hamburg de Fehmer Bucht over per schip en gaat dan verder door Denemarken. In Helsingor (je weet wel van Hamlet) nog eens een boot op om de Sont over te steken. Dat duurt een kwartiertje. Dan komt de bus aan in het Zweedse Helsingborg en rijdt naar Stockholm. Alles bij mekaar 24 uur. Even voorstellen. Mijn naam is Hilde Tas. Ik ben voorzitter van Vlaamse actieve senioren van Vlaams-Brabant en bestuurslid van de afdeling Tienen. Onze afdeling is klein maar fijn. Bijna alle leden doen mee aan elke activiteit. Wij hebben geen eigen lokaal, dus gaan we vooral op uitstap. Culturele, maar ook gezellige uitstapjes. Als de mannen thuis blijven, zijn we net een club giechelende bakvisjes. Alhoewel ons oudste lid al 83 jaar is. Op naar Zweden. Ik zou om kwart over twaalf vertrekken. Ik zit buiten op een bankje te wachten. Ineens zie ik dat mijn handtas verdwenen is. Daarmee ook mijn portefeuille, mijn geld, mijn telefoon, mijn bril en wat nog zo meer in een handtas zit. Mijn ticket steekt gelukkig in mijn handbagage. Samen met broodjes, een watertje en 16 Zweedse kronen, omgerekend zo’n 1,50 euro. Zonder maar een seconde te aarzelen stap ik toch op de bus.

Politie

Net over de Duitse grens komt het eerste obstakel: politie. De bus komt van Amsterdam, er zitten soms illegalen op en druggebruikers en dus wordt er elke keer gecontroleerd. Zonder identiteitskaart heb ik een probleem. Maar - ik heb nog nooit zo vlot Duits gepraat - ik kom er in.

Onderweg is er veel file. Als we in Hamburg aankomen hebben we ongeveer vier uur vertraging. Goed zo, denk ik. Want ook hier is er controle door de politie en ook de bagage wordt er duchtig nagekeken. En nu we zo laat zijn is de politie verdwenen. Dat is maar uitstel, want op de autoweg worden we tegengehouden en moeten we de politie volgen naar een verlaten loods. Ik bereid mijn praatje al voor, maar de vriendelijke agent doet teken dat het in orde is. Bij de douane staan we in de rij om onze koffers te openen. Ook hier doet mijn engelbewaarder zijn werk: een agent tikt op mijn schouder en zegt dat ik naar de bus kan. De laatste controle wacht bij het verlaten van de ferry, bij de aankomst in Zweden. Ik geef mijn uitleg en ik zie aan het gezicht van de agent dat hij denkt: ,,Ze is nu al zo ver, ik zal ze maar doorlaten’’, dat of ,,Ze ziet er zo betrouwbaar uit’’. Dan de douane. Ik kan mijn koffer niet op de tafel tillen. De douaneman vraagt wat ik bij me heb. Presenter för mina barnbarn, cadeautjes voor mijn kleinkinderen, en ‘t is in orde. Oef, ik ben er geraakt.

Ongerust

De afspraak met mijn zoon is dat ik op ongeveer een uur voor Stockholm even bel. Maar dat kan

ik nu niet. Ik ben er gerust in, in de aankomsthal in Stockholm is er een stand van de busmaatschappij. Daar zal hij wel horen dat er zoveel vertraging is. Maar daar willen ze blijkbaar niet toegeven wat er aan de hand is en zeggen ze dat de bus net binnengelopen is. Nu wordt Koenraad ongerust, te meer daar hij mij gebeld heeft en er iemand opnam die Spaans sprak en vertelde dat hij de telefoon gevonden heeft in het station van Stockholm. Ten einde stapt hij naar de politie en vertelt er de hele geschiedenis. Die nemen het serieus en verspreiden meteen een opsporingsbevel. Rond halfnegen kom ik in Stockholm aan. Geen Koenraad, de stand van de busmaatschappij is verlaten. Dan maar naar de politie. Ik heb geluk, buiten het station staat een politiebusje. Ze zijn vriendelijk en nemen me mee naar het politiekantoor. Ineens, ‘t is net een sprookje, hoor ik: Hilde? Het halve kantoor komt kijken naar het oude(r) vrouwtje dat vermist was. Ik word vertroeteld met koffie, koekjes, water... De politievrouw belt Koenraad thuis. Die vertrekt onmiddellijk en na een uurtje is hij er en kunnen we naar huis. Eind goed, al goed. Ik moet zeggen dat ik, tot mijn verbazing, geen seconde ongerust ben geweest in de goede afloop. Maar het muisje kreeg toch nog een staartje toen ik mijn factuur van Mobistar aankreeg: 956,25 euro te betalen. De dief had er de hele tijd mee naar het buitenland gebeld. Ik protesteerde bij Mobistar, maar betalen moet ik. n Hilde Tas

18

Vl@s

IN MEMORIAM

Afscheid van prominente Vl@s-leden Sinds de publicatie van vorig nummer van dit ledenblad werd de Vl@s-gemeenschap geconfronteerd met het verlies van drie leden die een uitgesproken spoor trokken in onze vereniging: Roger Humbeeck, Marie-José Cools-Kockx en Eddy Huysseune. Aan de familieleden betuigt de redactie haar medeleven namens de werkgroepen en de beleidsorganen van de Vlaamse actieve senioren. Kort na het middaguur van 25 maart jongstleden kwamen Roger Humbeeck en zijn vrouw Janie Tanghe om bij een aanrijding in de deelgemeente Bikschote van Langemark-Poelkapelle. Roger, geboren in Assent op 24 november 1929 was ere-directeur bij de Regie voor Maritiem Transport. Hij was een gepassioneerd heemkundige. Zijn vrouw Janie werd geboren in Zuidschote op 14 april 1939. Op paasmaandag werden ze ten grave gedragen in de parochiekerk van Hooglede. Roger Humbeeck was jarenlang lid van de redactieraad. Zijn jongste bijdrage verscheen in het vorig nummer onder de titel ‘Wat eten wij vandaag?’. Hij was actief in de Roeselaarse Vl@safdeling en bevestigde even voor zijn schielijk overlijden dat hij bereid was te helpen bij het opstarten van de nieuwe afdeling in Hooglede. Nog een maand te gaan en Marie-José Cools-Kockx, weduwe van Harry Cools, moeder van Lieve Cools, zou 98

geworden zijn. Zij overleed op 23 april jl. Geboren en getogen Antwerpse liep ze school bij de zusters aan de ‘rue de l’Empereur, Anvers’. Alles wat er maar een Vlaams tintje had was uit den boze en goed voor bestraffing. Onder invloed van nonkel pastoor werd ze flamingant. Ze stond als regentes Germaanse talen twee jaar voor de klas, tot ze huwde en de laan uitgestuurd werd. Daarop belandde ze in het bankwezen. Een ontmoeting met Marcel Goossens, stichter van het VVVG (Vlaamse Vereniging voor Gepensioneerden, vandaag Vl@s) leidde ertoe dat ze in 1970 lid werd. Haar slogan was: ,,Als je op pensioen gaat, begin dan iets waar je oud mee kan worden’’. In 1972 werd ze secretaris van VVVG Groot-Antwerpen. Toen in 1976 het nationaal secretariaat geopend werd aan het Kipdorp in Antwerpen, werd zij voltijds, onbezoldigd, nationaal secretaris. Dankzij haar werd op 3 april 1981 de vereniging erkend, bij ministerieel besluit, als nationale organisatie voor sociaal-cultureel vormingswerk voor volwassenen in

Roger Humbeeck en Janie Tanghe

Marie-José Cools-Kockx

Erkenning

verenigingsverband. De allereerste educatieve personeelsleden werden door haar aangeworven en samen met de toenmalige algemene voorzitters Nand Quintens en Firmin Debussere bouwde zij de vereniging professioneel uit. Jarenlang stelde zij het ledenblad samen. Naar aanleiding van haar ontslag als algemeen secretaris publiceerde zij het boek ‘Herinneringen’ over het ontstaan en de evolutie van ‘haar’ VVVG. Vl@s heeft met het overlijden van MarieJosé Cools-Kockx een van zijn sterke pioniers verloren.

Een krak

Op 3 mei jl.overleed Eddy Huysseune, echtgenoot van Marleen Sys. Geboren in Oostende op 4 juli 1951 is hij aldaar overleden nadat hij plots ernstig ziek werd. Hij heeft zich jarenlang ingezet voor onze vereniging, zowel op provinciaal als op nationaal vlak. Hij was een krak inzake ICT en een heel goede provinciaal-penningmeester. Velen genoten een MiRa-opleiding door Eddy gegeven. Voor het algemeen secretariaat werkte hij een systeem uit om de gepresteerde werkuren te berekenen. Recentelijk nog nam hij de taak van penningmeester op zich van de Vl@s-federatie Oostende-VeurneDiksmuide. Eddy Huysseune werd in Oostende ten grave gedragen op vrijdag 10 mei. n

Eddy Huysseune

Vl@s

WEDSTRIJD

Nieuwe wedstrijdvraag nr. 30 Wedstrijdvraag 29 in het nummer van april-mei-juni jl. luidde: zoek de tien verschillen in het met twee foto’s gebrachte interieurfragment van het algemeen Vl@s-secretariaat. Winnaar van een midweek in een vakantiehuis in de Ardennen is: Karel Eyer van de afdeling Kontich. De onschuldige hand van Katrijn De Coninck graaide in het pak van vijftig correcte antwoorden. De tien verschillen waren: het groot pak op de zwarte open kast; de sneeuwman in de zwarte open kast; bovenste schab van de zwarte open kast, tweede boek van rechts is omgedraaid; fles Spa-rood (tweede plank in zwarte open kast) is gewijzigd in een fles Spa-blauw; in derde schab van zwarte open kast is één doos verwijderd; lagere kast, witte thermos is veranderd in zwarte thermos; lagere kast: links van de thermossen staan minder kopjes; klok op microgolfoven is weg; lichtje van

provincies, educatie, senioren, animatie, actief, eenzaamheid, turnen, armoede, kalligrafie, dansen, wandelen, zingen, fietsen, lezen, breien, vlaams, yoga, werking, leuk, samen Hoeveel ongebruikte letters blijven er over? Wat valt er te winnen? Andermaal een midweek in een Ardens vakantiehuis. Antwoorden voor 15 augustus 2013 richten aan: Vl@s-wedstrijd, Lange Winkelhaakstraat 38, 2060 Antwerpen, of een e-berichtje naar: redactie@ vlaamseactievesenioren.be n

microgolfoven brandt; lagere kast is open. Nieuwe wedstrijdvraag Zoek de volgende woorden: vlaanderen, voordrachten, afdelingen, reizen, federaties, programma, 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14

A A O Z P Y J T Z I N G E N T

B C N E R O I N E S T E I F U

C T E O O G S E S D N Q X G R

D I Z E V A E T A E E E E N N

E E I E I Q I H M D R O O I E

F F E N N F T C M U E S M K N

19

G E R Z C S A A A C D M N R H

H I L A I S R R R A N A E E A

I T E A E A E D G T A A L W N

J A U M S M D R O I A L E L E

K M K H R E E O R E L V D A Z

L I R E Q N F O P B V L N U E

M N E I E R B V N E S N A D L

N A F D E L I N G E N Z W K F

Zoek  de  volgende  woorden: vlaanderen voordrachten afdelingen reizen federaties programma provincies educatieFamilie Reiner & Ellen Lenz Weingut-Pension-Brunnenhof: senioren animatie Brunnenstrasse 32 D-56814 Bruttig-Fankel/Mosel actief eenzaamheid Tel: 0049-2671 7713 - Fax: 0049-2671 5445 (vanuit België) turnen armoede www.brunnenhof-bruttig-fankel.de kalligrafie dansen [email protected] wandelen zingen fietsen lezen Men spreekt er Nederlands. Gezellig pension voor jong en oud, NIEUW: breien vlaams rustig gelegen aan de wijngaarden. Prachtig yoga werking nieuw appartement voor 2 personen - het hele jaar door. Ontbijtzaal, zonneterras en ruime parking. Wijnen uit eigen kelders. Slaapkamer met tweepersoonsbed; een moderne open keuken, leuk samen Overnachting + ontbijt vanaf 27€ en woonkamer. Badkamer met bad, douche en toilet; berging met half pension + 15€ vriezer. In de keuken: vaatwasser, kookvuur, oven, grote koelkast, Hoeveel  ongebruikte  letters  blijven  er  over? Deze prijzen zijn geldig vanaf 4 overnachtingen. magnetron, koffiezetapparaat, broodrooster; aanpalend een terras. Woonkamer met slaapbank voor 2 personen mogelijk, een flat NIEUW: Elke gast ontvangt een gratis ticket voor het openbaar screen-tv en een muziekinstallatie. Kinderbed en hoge stoel tot vervoer in de VRM-Cochem. 3 jaar, gratis.

Vakantie aan de Moezel

GEZINSAANBIEDING: Vanaf 7 overnachtingen, in de periode van juli tot eind oktober: kinderen tot 12 jaar gratis verblijf, inclusief ontbijt, indien ondergebracht in de tweepersoonskamer van de ouders of grootouders. Half pension: 10€ per dag per kind SPECIALE KORTING: In de maanden, mei, juni en oktober vanaf 5 overnachtingen een korting van 10% op de prijs: overnachting met ontbijt.

Prijs voor 2 personen: Aankomst op maandag of vrijdag. Midweek (van maandag tot vrijdag): 220€ Week (van maandag tot maandag of van vrijdag tot vrijdag): 380€ Weekend (van vrijdag tot maandag): 180€ Elke extra persoon per dag: 20€ Eenmalige kamerservice: 25€

20

Vl@s

FAMILIEDAG IN BOKRIJK

,,Ze aten ratten en aardappelschillen’’ We twijfelen er niet aan dat u, samen met familieleden, vrienden en kleinkinderen present bent op de Vl@s-familiedag in Bokrijk op donderdag 27 augustus eerstkomend. In Bokrijk valt veel te beleven. Dat leest u op de volgende pagina’s. Babbelwater Eddy Houdevelt uit Melsele zorgt er voor een extraatje. Hij geeft er tekst en uitleg over een dijkhuisje dat eerder aan de familie Lichtert huisvesting bood aan de Konijnenpijp 8 in Kallo. Na de onteigening voor de uitbreiding van de Antwerpse haven werd het in Bokrijk heropgebouwd. De overgrootouders van Eddy Houdevelt woonden in het dijkhuisje. Zijn grootmoeder werd er geboren. Eddy Houdevelt kijkt uit naar de Vl@s-familiedag in Bokrijk. Vooreerst is hij een actief Vl@slid van de afdeling Zwijndrecht, waarvan zijn echtgenote Chris Herstraets bestuurslid is. Bovendien heeft hij een hechte band met de erfgoedbehoeders van Bokrijk. Meer nog, hij praat graag honderduit over zijn familie aan moederszijde die het dijkhuisje bewoonde. Reden te over om uit te kijken en te luisteren naar het verhaal van deze gelegenheidsgids én ervaringsdeskundige. Aan de voet van de Scheldedijk in Kallo werden honderd en meer jaren geleden op cijnsgronden zeer eenvoudige huisjes opgetrokken. Ludovicus Lichtert en Maria Louisa De Vos, de overgrootouders van

Eddy Houdevelt met kleindochter Merel voor het gereconstrueerde dijkhuis in Bokrijk.

ons Vl@s-lid, leidden er een ‘Arm Vlaanderen’-bestaan. Ludovicus pachtte een lap grond en hielp bij de boeren. Alle geld was welkom en vooral noodzakelijk. Zo schoor Ludovicus als bijverdienste de boeren de baard. ,,De Lichterts zijn afkomstig van Gooik in het Pajottenland. Ludovicus kwam als soldaat terecht in de vestingen rond Antwerpen en in het fort van Kallo. Zo leerde hij zijn vrouw kennen’’, houdt Eddy Houdevelt voor. Ze kregen dertien kinderen. Justina, de oudste dochter, ging ‘dienen’ in Antwerpen om het gezin te helpen overleven. Toen het jongste kind nog een baby was overleed Maria Louisa aan de Spaanse griep. Gerarda, de tweede oudste dochter en tevens de grootmoeder van Eddy Houdevelt, bracht de hele kinderentroep groot. ,,’t Was een kwaaie, ze zwaaide nogal vlug met haar hand’’, vertelt Eddy, waarbij we in zijn stem veel begrip horen voor zo’n jong meisje dat van de ene dag op de andere een ‘menage’ draaiende diende te houden. Overigens waren de meisjes Lichtert erg geëmancipeerd. De jongens hadden er schrik van. Toen tijdens de eerste wereldoorlog de dijk brak rees het Scheldewater

tot aan de dakgoot. Het gezin leefde toen op zolder. ,,Om te overleven aten we ratten en aardappelschillen’’, vertelde Gerarda haar kleinkinderen. Weinigen van de broers en zussen konden lezen of schrijven. Isidoor, een zoon van Ludovicus, woonde zijn leven lang aan de Konijnenweg 8. In de volksmond ‘den ouden dijk’. De grootoom van Eddy Houdevelt werkte bij een bouwhandelaar in Zwijndrecht en verdiende een centje bij als konijnenkweker. Een andere oom smokkelde koeien tijdens ‘40-’45. Alles om te overleven. Een paar jaar na zijn overlijden, zijn vrouw Elza woonde er nog, werd in 1969 het hele gebied onteigend voor de uitbreiding van de haven.

Ziel

,,Mijn moeder Lucienne Present, dochter van Gerarda Lichtert, had er weet van dat het huisje naar Bokrijk overgebracht werd. Tijdens een familieuitstap in 1986 naar Bokrijk herkende zij het dijkhuisje meteen bij het rondtoeren met de huifkar. Zij merkte zelfs meteen fouten in de reconstructie op, zoals de plaats van de trap. Toen mijn moeder overleed trof ik heel wat familiedocumenten aan, zo ook een familiekroniek over 350 jaar familie Lichtert. Dat alles werd aan het archief in Bokrijk overgemaakt. Dat archief help ik actueel te houden. Het huisje dat in Bokrijk staat is bijna een luxe versie van het origineel. Comfort kende het huisje niet, geen stromend water, enkel putwater. Maar hoe dan ook, met enkele originele meubels, zoals de proviandkast en de Leuvense stoof, heeft het huis in Bokrijk wel de ziel van de familie Lichtert behouden.’’ n  (jv)

Vl@s

FAMILIEDAG IN BOKRIJK

21

2de familiedag op domein Bokrijk op dinsdag 27 augustus 2013 Op dinsdag 27 augustus 2013 organiseert onze vereniging voor de 2de maal een familiedag. Dit jaar hebben we gekozen voor het domein van Bokrijk. Deze familiedag kadert in het teken van ons jaarthema “De tijd van je leven” en sluit ook aan bij onze intergenerationele werking. Dus we verwachten op die dag grootouders, kinderen en kleinkinderen. Iedere deelnemer betaald de inkomprijs van het Openluchtmuseum en kan daarnaast nog een (vrijblijvende) keuze maken uit verschillende andere activiteiten (zie verder). Zorg er mee voor dat Bokrijk voor 1 dag het “Domein van de Vlaamse actieve senioren wordt”. Dit kan o.a. door fluohesjes aan te trekken. Hieronder vind je een overzicht van het aanbod: a) Basistoegang Openluchtmuseum (open van 10u tot 18u) • Het openluchtmuseum tovert je terug naar het platteland van Vlaanderen anno 1913 en vroeger. Met meer dan honderd authentieke huizen, inboedels, historisch groen en oude dierenrassen. Acteurs en ambachtslieden vertellen hun verhaal. • Haspengouw: acteurs In Haspengouw stap je een dorp binnen waar de tijd heeft stilgestaan. Mijnheer pastoor houdt zijn donderpreek. De meester of juffrouw geeft les. Wij zijn hier even echte inwoners. En zo spreken de bewoners ons ook aan! • Oost- en West-Vlaanderen: ambachtslieden Ontdek op sfeervolle locaties de kunst van ambachten en technieken. Bekijk hoe de schaapherder zijn kudde bij elkaar houdt. Hoe de mensen vroeger hoeden maakten. • Kempen: dagelijks leven Wij ontdekken hoe de mensen van vroeger leefden en werkten. Hoe deden de vrouwen de was? Wat voor lekkers toverde de bakker uit zijn oven? Hoe gingen onze voorouders

om met de natuur en met hun dieren? b) Combiticket toegang Openluchtmuseum + tentoonstelling ‘De Sixties’ Elke bezoeker krijgt een paspoort van iemand uit ‘de sixties’ (een kind, jongere of volwassene). Je bezoekt het kapsalon, bekijkt kledij in de vitrines, ontdekt de elektrozaak en het bankkantoor, de krantenkiosk en het woonhuis … en je krijgt stilaan zicht op de persoon achter de naam. Kan jullie groep het verhaal achter de identiteiten achterhalen en reconstrueren? Maak je op voor een boeiende ontdekkingstocht in een tijdperk dat zich kenmerkt door een opeenstapeling van snelle ontwikkelingen op technologisch, maatschappelijk en cultureel vlak. c) Bijkomend aanbod • Comfortroute (duur 2 uur, voor iedereen) De Bokrijkshuttle (treintje) brengt je langs de mooiste plekjes van het domein. De gids geeft vanuit de shuttle deskundige uitleg bij de historische huizen, het natuurgebied en het Arboretum. We houden halt bij de polderschuur uit Oorderen en bezoeken de modiste of weefster. Bokrijk-acteurs dompelen je onder in scènes uit het dagelijkse leven anno 1913. Dit programma is uitermate geschikt voor minder mobiele mensen. Maximum 5 rolstoelen kunnen in de shuttle (vooraf te melden). • Workshop: potten draaien (duur 1 uur, vanaf 8 jaar) Werken met klei op een draaitafel: het is één van de oudste technieken ter wereld. Maak je deze techniek eigen en tover je eigen aardewerkje uit een klomp klei. Reserveer alvast een plaatsje bij je thuis voor deze creatie. Let op! Aangepast schoeisel is vereist: de draaischijf bedienen is onmogelijk met sandalen of op hoge hakken! • Een dag uit het leven van …. (duur 2 uur, voor iedereen) Hoe verliep een gewone dag in een Kempens dorp honderd jaar geleden? Welke taken hadden de kinderen en de

volwassenen? Was er tijd voor spel? Wat kwam er op tafel? Waar gingen ze naar het toilet? Sliepen ze onder de dons of op een kafzak? Iedereen neemt beurtelings even deel aan het dagelijks leven. Je helpt de boerin bij de handwas, je luidt de klok, jullie spelen een volksspel, …. Voor meer informatie kan je steeds terecht op het algemeen secretariaat 03-233 50 72 of 0486-96 99 95 (gsm Tamara) of info@ vlaamseactievesenioren.be. UITERSTE INSCHRIJVINGSDATUM: 10 augustus 2013. BELANGRIJK: vergeet niet je abonnementen voor Bokrijk of de Zoo van Antwerpen op zak te steken! Er is controle aan de ingang. Praktische informatie: • De inkomkaarten worden NIET opgestuurd, maar worden afgehaald op de dag zelf, aan de infostand van Vl@s. Enkel vooraf betaalde tickets zullen klaarliggen. • Elke rondleiding of activiteit wordt begeleid door een gids (behalve tentoonstelling ‘De Sixties’). • De rondleidingen/activiteiten gaan door wanneer er min. 15 deelnemers zijn (max. van 25 deelnemers). • Workshop ‘potten draaien’ kan enkel met 20 deelnemers. • Vanaf het infocentrum (stand Vl@s) is het 30 min wandelen tot aan tentoonstelling ‘De Sixties’ (men wacht je op aan de ingang). • Alle andere activiteiten starten aan de infostand. • Adres Bokrijk: Bokrijklaan 1, 3600 Genk volg parking Kasteel, P1 (ook voor de bussen) • Inschrijven gebeurt enkel via het inschrijvingsformulier op de volgende pagina of via onze webstek www. vlaamseactievesenioren.be. n

22

Vl@s

FAMILIEDAG IN BOKRIJK

INSCHRIJVINGSFORMULIER FAMILIEDAG BOKRIJK OP DINSDAG 27 AUGUSTUS 2013 Uiterlijk inschrijvingsdatum 10 augustus 2013 Afdeling:

Meld hier de codes van eventuele abonnementen Bokrijk of de Zoo.

Naam deelnemer 1: Naam deelnemer 2: Naam deelnemer 3: Naam deelnemer 4:

Indien je voor meer deelnemers wenst in te schrijven, gebruik een volgend inschrijvingsformulier.

A. Basistoegang Openluchtmuseum (open van 10u tot 18u) ✓ Kinderen tot 3 jaar ✓ Bokrijk Abonnement ✓ Van 3 jaar tot 26 jaar ✓ KMDA (Abo Zoo, Planckendael) vanaf 27 jaar ✓ 60+, andersvalide, volwassenen

x gratis x gratis x € 1,00 x € 5,00 x € 8,50

= = = = =

gratis gratis € € €

TOTAALBEDRAG A = €

B. Combiticket Openluchtmuseum met tentoonstelling ‘De Sixties’ van 14u30 tot 16u ✓ Kinderen tot 3 jaar ✓ Bokrijk Abonnement ✓ Van 3 jaar tot 26 jaar ✓ KMDA (Abo Zoo, Planckendael) vanaf 27 jaar ✓ 60+, andersvalide, volwassenen

gratis gratis € € €

TOTAALBEDRAG B = €

C. Bijkomend aanbod Extra activiteiten

x gratis = x gratis = x € 2,00 = x € 10,00 = x € 13,00 =

Let goed op de uren en de mogelijke combinaties van activiteiten!

Comfortroute (shuttle en gids) (duur 2u) € 7,00 per persoon Vertrek 13u

Vertrek 15u30

Workshop potten draaien (duur 1u) € 6,50 per persoon Start 14u30

Start 15u30

Een dag uit het leven van … (duur 2u) € 5,00 per persoon Start 13u00

TOTAAL BEDRAG

deelnemer 1

Keuze A

deelnemer 2

Keuze B

deelnemer 3

Keuze C

deelnemer 4 TOTAAL

Parkingticket € 1,50 per stuk

Totaal

Dit formulier correct ingevuld terug sturen naar het algemeen secretariaat en het totaal bedrag te storten op het rekeningnummer BE94 4099 5130 5114 met vermelding van je naam en afdeling.

Vl@s

23

45 jaar Jacky Lafon Jubileumshow: Mijn publiek is uniek! Beste Vrienden, Dit jaar sta ik 45 jaar op de planken en dat wil ik heel graag vieren samen met mijn publiek dat ik heel dankbaar ben ook en een warm hart toedraag. Daarom wil ik graag iedereen uitnodigen op onze gezellige variétéshow “Mijn publiek is uniek” deze zomer (juli - augustus) in Blankenberge. Ook een paar lieve collega’s van “Familie” Hilde Van Wesepoel (Linda), Guillaume Devos (Pierrot) en Erik Goris (Rob) zullen te bewonderen zijn in de show alsook een swingend showballet, Jumelle. Een show met toffe liedjes, dans, maar vooral veel humor! De shows gaan door elke vrijdag, zaterdag en zondagnamiddag in het Kusttheater ‘t Colisée telkens om 15 u. Kom dus genieten van een gezellig dagje aan zee! Voor groepen is er de mogelijkheid om vooraf te reserveren in een restaurant of pizzeria op de zeedijk, aan zeer democratische prijzen. Gelieve dit te vermelden bij reservatie. Reserveren kan op 0477 63 59 06 of 050/70 81 98 of via mail [email protected] Wanneer: Aanvang: Waar: Inkom:

elke vrijdag, zaterdag en zondagnamiddag in juli en augustus. 15 uur Kusttheater ‘t Colisée Kerkstraat 27 Blankenberge tel 050 70 81 98 25 euro

Alvast mijn beste dank en hopelijk tot dan!

Veel liefs Jacky Lafon (Rita uit de VTM soap Familie)

De Kinkhoorn Zeedijk 330 8400 Oostende

In vakantiecentrum De Kinkhoorn kun je terecht op één van de 82 comfortabele appartementen. De maaltijden worden aan tafel bediend in het restaurant op het gelijkvloers en in de wintertuin met zeezicht kun je terecht voor een hapje en een drankje. Het animatieteam biedt een uitgebreide waaier van ontspanning aan. Andere faciliteiten zijn het zwembad met sauna en de fitnesszaal. Groepsmaaltijden zonder logement zijn ook mogelijk! Verdere info bij: De Kinkhoorn, Zeedijk 330 8400 Oostende Tel . 059/70 16 97 - Fax 059/80 90 88 [email protected] www.dekinkhoorn.be

Neutraal Ziekenfonds Vlaanderen

Het Neutraal Ziekenfonds Vlaanderen staat garant voor tussenkomsten tandzorgen, optiek, lidgeld sportclub en jeugdbewegingen, dieetadvies, vaccinaties, schoolreizen, speelpleinwerking, kampen, orthodontie, logopedie, … Kersverse ouders kunnen ook nog rekenen op tal van geboortevoordelen (geboortepremie, terugbetaling luiers, kraamhulp, thuisoppas zieke kinderen, …).

Admin. zetel: Statieplein 12 - 9300 Aalst - www.nzvl.be - [email protected]