Verslag van de lezing “Het Fluisterkind” door Janita Venema. voor St In-zicht op 18 november 2009 Web: www.in-zicht.nl E-mail:
[email protected]
Jenny heet ons allen van harte welkom. Jan begint de avond met het uitspreken van een gedicht van Hans Stolp uit de bundel “Kijken met de Ogen van Hart”
LEVENSWEG Vele wegen kent het leven, maar van al die wegen is er één die jij te gaan hebt. Die éne is voor jou. Die ene slechts. En of je wilt of niet, die weg heb jij te gaan. De keuze is dus niet de weg, want die koos jou. De keuze is de wijze hoe die weg te gaan. Met onwil om de kuilen en de stenen, met verzet omdat de zon een weg die door ravijnen gaat, haast niet bereiken kan. Of met de wil om aan het einde van die weg milder te zijn, en wijzer, dan aan het begin. De weg koos jou. Ben jij bereid te gaan? Naar Dag Hammarskjöld Janita Venema: Methode “Het Fluisterkind”. Leren luisteren naar wat je kind je over jouw leven te vertellen heeft. Het Programma. • wat is de methode “het fluisterkind”? • de achtergrond en werking uitgelegd a.d.h.v. heel veel voorbeelden, mijn verhaal en oude meesters Ik heb een praktijk als klassiek homeopaat en ben daarbij kindertolk geworden. In de homeopathie neemt het zelfgenezende vermogen het na de behandeling op den duur weer over. Ik zag dat veel kinderen goed op een middel reageerden en dan toch na verloop van tijd weer terug kwamen. Hun zelfgenezend vermogen nam het dus niet over. Ik kon pas een oplossing bedenken toen ik zelf moeder werd en het niet goed met mijn zoon ging. In het proces wat volgde ben ik deze methode op het spoor gekomen. Heb ik deze methode bedacht met het boek als resultaat. Naar je zelf kijken en veranderen om je kind beter te maken. Ook wel kindertolk genoemd.
1
Wat is: “Het Fluisterkind”? Het is een methode om geluk en gezondheid binnen gezinnen te bevorderen, door naar binnen te kijken en daar veranderingen aan te brengen. Het is GEEN mediamiek gebeuren Het is GEEN opvoedmethode Het is GEEN methode om kinderen rustig te krijgen Het is een methode die aan te leren is. Dat wat er met je kind gebeurd heeft alles te maken met wat er binnen in jou gebeurt. Hoe werkt het concreet met deze methode “Het Fluisterkind” Ø afspraak Ø vertellen, vrijuit over je kind vertellen en alles zeggen wat je daarin raakt Ø schrijven Ø vertalen, dat wat het kind laat zien toepassen op de ouder, overal waar je kind staat ik zeggen. Veel zaken zijn weggestopt door ouders toen ze zelf nog kind waren. Toen was het zinnig, nu niet meer. Dit zijn onze blinde vlekken geworden. De vertaalslag is van letterlijk naar figuurlijk. Ø teruggeven Ø de perfecte toespraak, Het kind heeft de perfecte toespraak geschreven voor zichzelf en de ouder. Ik schrijf het verhaal helemaal op om het zwart op wit te hebben. Woordelijk. Dan kan er niets meer aan veranderd worden. Niets meer bijgesteld. Geen uitvluchten. Als de vertaalslag is gemaakt dan is het zo en niet anders. De vertaalslag is: dat wat het kind laat zien toepasbaar maken op het leven van de ouder. Ik zet het verhaal van hert kind voor de ouder in de ik vorm en geef het dan terug aan de ouder. Deze herkent dit voor zichzelf. Dit verhaal raakt. Het kind wat mee is voor de afspraak herkend het ook heel vaak. Het kind in de ouder wil gekend worden. Zeven vragen. 1. • • • • • • • •
Wat willen ouders voor hun kinderen? geluk onbezorgdheid zelfvertrouwen vrijheid vertrouwen veiligheid liefde wijsheid
2. Merk je het als ouder dat het – op dat vlak – niet goed gaat met je kind? • Ja. Dit wordt moeilijker als kinderen ouder worden. Mag ook, dan hebben ze ook meer eigen verantwoordelijkheid. Soms weten ze het goed te verbergen. 3. Hoe merk je dit dan? • ze worden ziek
2
• • • •
het gedrag verandert, emotioneler je hoort het aan hun stem je voelt het je ziet het
4. Hoe voelt het voor jou als het niet goed gaat met je kind op die belangrijke gebieden? • Incompleet • Niet goed • falen • machteloos • pijn • ongelukkig 5. Wat heb je er voor over om de situatie te veranderen? • ALLES 6. Kan je kind overzien wat er nodig of goed is om weer in het juiste spoor te komen? • ja en nee. Soms wil je het als ouder oplossen en dan stagneert het misschien. Soms moet je meer vertrouwen hebben in het kind en kan het kind zelf een heel goede oplossing bedenken. Soms moet je helpen om de keuzemogelijkheden op een rijtje te zetten. 7. Moet je soms ingrijpen? Maatregelen treffen? • JA. Soms moet je luisteren, sturen en begeleiden. Nu komt de grote omkering. Je sprak hiervoor over je kind(eren), maar zij spreken ook de hele tijd tot ons. Al de 7 vragen kunnen onze kinderen ook beantwoorden voor ons. We gaan kijken wat ze tegen ons zeggen. 1. Wat willen de kinderen voor ons? • alle onderwerpen zijn hetzelfde als wat wij voor onze kinderen willen. Echtheid. 2. Merkt je kind het als het met jou niet goed gaat? • Ja, maar we weten het soms goed te camoufleren. 3. Hoe merkt het kind dit? • Ja. 4. Hoe voelt het voor jouw kind als het met jou niet goed gaat? • Ze voelen zich incompleet, wij zijn wel hun voorbeeld. 5. Waartoe is je kind bereidt om de situatie te veranderen? • Tot alles, met zijn hele ziel en zaligheid. 6. Kunnen wij als ouders overzien wat goed of nodig is om weer op het juiste spoor te komen? • Niet altijd. We kunnen het niet altijd overzien door onze blinde vlekken.
3
7. Moet je kind soms ingrijpen? • Ja, want je moet luisteren. Naar hem en naar jezelf. Waarmee een kind ons bijstuurt. Onze aandacht pakt. Wat een kind heeft om in de strijd te gooien. Gedrag Lichaamstaal ( schuchter, afwerend) Spel (altijd hetzelfde) Ontwikkel- of leerproblemen (te snel, te langzaam of “niet goed”) Slecht slapen, dromen Lichaamsfunctie: eten, plassen, poepen ( hebben we als ouder niets over te zeggen) v Lichamelijke klachten (buikpijn, hoofdpijn, koorts) v v v v v v
Met zijn hele ziel en zaligheid, met zijn hele wezen, dat is de taal waarin een kind zich uitdrukt. Carl Gustav Jung zegt: “Kinderen drukken vooral uit wie hun ouders zijn”. Voor het overgrote deel lijken we op elkaar. Je kijkt naar je kind en je ziet jezelf. Een deel van de methode zal ik nu uitleggen aan de hand van mijn verhaal. Mijn zoon van 4 jaar was continu verkouden, halfjes, een hoofd vol snot. Hij was een oud mannetje in plaats van een kind. Hij kon en wilde niet spelen. Hij claimde mij de hele dag Ik dacht dat hij ongelukkig was. Of misschien is hij wel zo. Ik wist niet wat ik met hem aan moest. Hij was mijn eerste kind, wist ik veel. Inyat Khan , soefi meester, zegt: “Het hart van een kind is als een fotografische plaat, klaar om te weerspiegelen, waaraan het blootgesteld wordt”. Aan wie werd mijn zoon blootgesteld? Aan zijn moeder. Mijn zoon was chronisch verkouden – Ik was niet chronisch verkouden, maar had wel een langdurige kou in mij Hij was altijd halfjes - Ik leefde maar een half leven Hij had een hoofd vol snot – Ik had een hoofd vol oude zooi, waar nodig een bezem door heen moest Hij was een oud mannetje – Ik was ouwelijk, geen ruimte voor het kind in mij Hij had denkrimpels – Ik was een wandelend hoofd Hij was niet speels – Ik kon niet spelen, was veel te serieus Hij was ongelukkig en ik ook. Wat goed dat hij mij geclaimd had, wat goed dat hij niet gestopt was. Toen ik met mijn verhaal naar een hulpverlener wilde stappen zag ik ineens dat het over mijzelf ging.
4
Mahatma Gandhi zegt: “Wees de verandering die je wilt zien in de wereld”. Of…. in je kind. Ik heb toen een besluit genomen. Ik heb het besluit genomen om warmer, speelser en aandachtiger te zijn. Als je alleen maar een hoofd bent is het niet eenvoudig om dit te veranderen, maar het is gelukt. Toen ik het besluit had genomen was het resultaat bij mijn zoon dat hij blijer, gelukkiger en speelser werd. Hij was meer kind en hij stopte met mij te claimen. Ook was de verkoudheid zomaar over. Toen kwam de schuldvraag. Als je kind ergens last van heeft en het verdwijnt als ik verander, dan was ik de stoorzender. Toch?? Maar je kunt niet schuldig zijn als je het niet wist. Dit het beste wat me kon overkomen. Ik was blijer, gelukkiger en speelser. Het kind in mij kwam tot leven. De kou verdween. Mijn hoofd raakte opgeruimd. Ik bleek heel gevoelig te zijn. Het voelde als een wedergeboorte. Ik moest alleen blinde vlekken duidelijk laten worden. Alles verliep in fasen. Mijn zoon gaf steeds de nieuwe fase aan.
Toeval??? Mijn zoon wil nu graag spelen. Hij vraagt er zelf om. Als ik met de nieuwe dingen aan de gang ging, dan bleef hij de hele dag weg. Maar zodra ik weer met oude dingen bezig ga komt mijn zoon direct naar huis. Nee, het is geen toeval. Blijkbaar wil mijn zoon een vinger aan de pols houden, zodat ik niet terug kan vallen in mijn oude gedrag. Albert Einstein zegt: “De illusie dat we van elkaar gescheiden zijn is een optische misvatting van ons bewustzijn”. We zijn dus met onzichtbare lijntjes nauw aan elkaar verbonden. Is het belangrijk om te weten wat de oorzaak van je probleem is? Je kunt blind vertrouwen op de signalen van je kind. De vragen over het hoe en wat komen later wel, of niet. Het fluisterkind is Het opvoedplan Dat kinderen voor ouders hebben Durf je over te geven aan Het opvoedplan Van je kind voor jou.
PAUZE
5
Voorbeelden. I. Als cliënt heb ik een kind van 1 jaar. Het kind heeft koortspieken. Slaapt slecht en heeft angsten over heksen en spoken. De moeder is koortsachtig met ontwikkeling bezig. Om het kind te helpen heeft de moeder rigoureus in haar agenda geschrapt. Als je het in jezelf oplost heeft dit een domino effect. II. Een baby komt bij mij. Het kind is al een half jaar aan het spugen. Als het spuugt dan verstopt het zich achter het knuffelkonijn. De moeder wil ook wel nee zeggen, maar kan het niet. Zij is zat van deze situatie. Zij vraagt wat het dan is met het konijn. Ik vraag haar waar een konijn voor haar voor staat. Zij verstopt zich altijd achter aaibaar, zacht en lief. De vader meldt dat toen de moeder het inzicht kreeg, het kind niet meer gespuugd had. Dus, inzicht is genoeg. III. Een jongetje, 3 jaar, is heel heftig, boos, oorpijn en nare dromen. De moeder wil niets vertellen over haar boosheid enz. Ze wil alleen maar naar huis. Thuis op de bank, komt het kind bij haar zitten en vindt moeder lief. Moeder vertelt later dat zij eigenlijk nog heel boos is op haar alcoholische vader (kind in jezelf). IV. Nog een voorbeeld van een proces. De zoon kan zich niet ontlasten, heeft passieve darmen, een groeistop en heimwee. De moeder kan zich niet ontlasten van haar verleden, ze was er passief door geraakt, ze was niets waard, er zat geen groei in haar leven en ze had het verlangen om thuis te komen bij zichzelf. Ze moest zich ontlasten van het idee dat ze niets waard was en dat haar zoon het beter moest hebben. Kinderen zetten zich net zo intens en actief in voor ons levensgeluk als wij voor hun levensgeluk. Dit gebeurd uit liefde en uit eigenbelang. Het is nodig dat we onze blinde vlekken ontdekken en ons potentieel hervinden. Wij fungeren als een voorbeeld voor onze kinderen. Daarmee verandert het leven voor hen. Blinde vlekken zijn zaken die je had of was maar afgeleerd of niet ontwikkeld hebt. Het kind reageert op alles wat jij bent, reageert op jou hele zijn. De eerste stap voor ouders is om iets te doen met je blinde vlekken. Je moet leren zien dat je ook dat bent. Buddha zegt: “Waak over je gedachten, straks worden ze je woorden. Waak over je woorden, straks worden ze je daden. Waak over je daden, straks worden ze je gewoonten. Waak over je gewoonten, straks worden ze je karakter. Waak over je karakter, straks wordt het je bestemming”. Je kind weet wie jij bent, Daar waar jij niet kunt kijken. Het kind zegt: “Kijk, dit ben JIJ” . Nauwkeurig, liefdevol en eenvoudig Op maat geschreven Het raakt een snaar Motiveert je van binnen uit De liefde voor je kind houdt je gaande. Dat is de methode Het Fluisterkind.
6
Toekomstbeeld. Als we dit collectief doen, wat gebeurt er dan met de kinderen en met ons?
---- Gelegenheid tot het stellen van vragen ---Tot welke leeftijd werkt deze methode? Tot je oud bent, zolang je nog een kind hebt. Er is een verschil. Kleine kinderen hoef je het niet uit te leggen. Hoe jonger het kind is hoe dichter het bij je staat. Als kinderen ouder worden, hebben ze ook hun eigen verantwoordelijkheid. Wat betekent het als een kind geen groente en vlees wil eten. Alleen maar vla. Vla is zuigelingenvoedsel. Heeft waarschijnlijk nog iets met babydingen. Heb je ervaring met kinderen die selectief mutisme hebben (= angststoornis waarbij het kind thuis wel praat maar buitenshuis niet) Het kan zijn dat een deel van de ouder geen gesprek meer is aangegaan met zichzelf. Kun je zelf nagaan. Kijken waar dit gebleven is. Wat is de oorzaak als je kind chronisch ziek is van haar 14 tot haar 38e? Het kan zijn dat op dezelfde leeftijd er iets met jou gebeurt is. Je moet naar het thema kijken en naar de leeftijden. Ook, waar ben je ziek van? Op enig moment is er een kink in de kabel gekomen. Dit kun je uitzoeken. Ik heb een dochter van 3. Zij moet gevaccineerd worden voor de mex. Griep. Doen of niet? Je moet je afvragen of je bang bent voor ziektes. De vraag ligt eigenlijk buiten het onderwerp van deze avond. Laat je goed voorlichten. De verantwoordelijkheid ligt in dezen altijd bij de ouders. Waar is de vader in dit hele verhaal? De moeder komt vaker zaken tegen, omdat zij meestal degene is die het meeste bij de kinderen is. Ook de vader loopt tegen zaken op van zijn kinderen en kan dan op dezelfde manier te werk gaan. Kijkend naar zichzelf de zaken oplossen. Is er een toename van kinderen met problemen? Ik denk dat de etiketten die gegeven worden een teken is van deze tijd. Alle kinderen zijn gevoelig, maar laten dit op verschillende manieren zien. Ze laten aan ons zien wat er mankeert aan ons of wat er met ons gebeurt, Ouders hebben vaak een tekort aan aandacht voor wat zij hier te doen hebben. Dit is ook een tijdsbeeld. Kinderen laten op hun manier zien waar wij mee bezig zijn. Als mensen zijn we wel klaar met het materiële stuk en wij zijn nu meer bezig met onze persoonlijke ontwikkeling. Hier reageren kinderen op. Wat kun je doen als je als volwassen kind nog steeds op je moeder reageert met lichamelijke klachten? In eerste instantie moet je een besluit nemen. Dat kun je nu doen. Vanaf dan stap voor stap kijken, hoe scherm ik mij af. Je moet het uitproberen. Je kunt je als kind ook
7
losmaken van je ouder. Het kan ook nog zijn dat als jij nu verandert je moeder mee verandert. Hoe zit het met opa’s en oma’s? Zij resoneren ook mee in het hele levenssysteem. Bepaalde thema’s zitten in de familie. Met de methode “Het fluisterkind” willen wij het spanningsveld en de blokkades weg werken. Hoe zit het met kinderen die stotteren? Niet goed uit je woorden kunnen komen. Iets wil vertelt worden, maar het blijft haperen. Ergens is er een drempel die je over moet. Eigenlijk is het oneerbiedig om zo over problemen te praten. Ik zou met meer respect naar het verhaal willen en moeten luisteren. Is nu even niet anders. De problemen kunnen toch ook alleen aan het kind liggen? Hoe is het kind eraan gekomen? Je kunt alles vertalen. Uiteindelijk zijn het allemaal levensthema’s. Ze zijn ingesleten in een familie. Iets ernstigs hoeft geen ernstige boodschap in te houden. Verslag: Geeske van der Kooy
8