Van Huis Uit STICHTING
Z O R G C O M B I N AT I E
Ju li 2014
Zomer 2014
SZMK | Juli 2014
Waar moet dat heen? De zorg is de laatste maanden prominent in het nieuws. Berichten over ouderen die gedwongen het verzorgingshuis moeten verlaten, ouderen die geen of minder hulp krijgen of verzorgingshuizen die sluiten, ze zijn allemaal in de afgelopen maanden langs gekomen. Misschien dat u zich afvraagt of u ook zo iets boven het hoofd hangt.
ontving. In een thuiszorgindicatie zit bijvoorbeeld geen maaltijd, geen schoonmaak, geen wasverzorging, geen ontspanning en ga zo maar door. Wanneer de nieuwe bewoner deze diensten toch wil ontvangen dan zal deze er zelf voor moeten betalen.
Feit is dat er veel gaat veranderen in de komende jaren. Vooral in wat we nu de verzorgingshuizen en vroeger de bejaardenhuizen noemden. Voor de huidige bewoners van die huizen, verandert er gelukkig niets. Als u in het bezit bent van een indicatie welke is afgegeven voor 1 januari 2014 dan heeft en houdt u in de toekomst recht op zorg zoals u dat nu gewend bent.
Een andere vraag is, of de medewerkers aan wie u gewend bent bij u kunnen blijven werken. Vooral voor de verzorgingshuizen is deze vraag actueel. Wij zullen ons best doen om op dit gebied zo min mogelijk te veranderen, maar wanneer er minder werk beschikbaar is, zullen wij genoodzaakt zijn medewerkers elders, waar mogelijk meer werk beschikbaar is, al dan niet tijdelijk over te plaatsen.
Moet u dan verhuizen? Zoals de zaak er nu uitziet is het antwoord ook weer nee. U kunt gewoon in het verzorgingshuis waar u nu bent blijven wonen. De Stichting Zorgcombinatie Marga Klompé is niet voornemens om verzorgingshuizen te sluiten. Toch gaat er wel wat veranderen, maar niet met u. U zult merken dat wanneer er appartementen leeg komen de nieuwe bewoners andere zorg krijgen. Dat komt door de zogenaamde scheiding van wonen en zorg. Bij scheiden van wonen en zorg huurt de bewoner het appartement. Wanneer er zorg nodig is moet er een indicatie aangevraagd worden. Dit is een thuiszorgindicatie. Thuiszorgindicaties zijn smaller dan de indicatie die u ooit
Op dit moment zijn wij druk bezig met de uitvoering van deze grote veranderingen. Het moeilijke is dat daarbij komt dat ook nog niet alles helemaal duidelijk is. Maar ja, dat hoort bij grote veranderingen. Het is in feite verbouwen terwijl de winkel normaal open blijft. Wij houden u op de hoogte. D. Plessius
Van de redactie Voor u ligt een mooi (al zeggen we het zelf) zomernummer van Van Huis Uit. In deze editie o.a. een stuk over de veranderde opzet van activiteiten, een verhaal over de eerste huismeester van Pronsweide en de reden van een feestje in Meddo. En verder nieuwtjes, achtergrondinformatie en diverse verhaaltjes. Als u het blad leest, zitten we midden in de vakantieperiode, hopelijk een periode van stabiel zomerweer met dragelijke temperaturen. Nu onlangs de hoofdingang van Pronsweide vanaf de Morgenzonweg geheel is vernieuwd, is daarmee het einde van een lange periode van bouw/ verbouw achter de rug. Nu zijn de buren aan de beurt. Het voormalig voetbalterrein van WVC gaat op de schop en er zullen woningen verrijzen. We nemen daarmee afscheid van tradities (avondvierdaagse, paasvoetbal, vuurwerkshow en natuurlijk al die voetbalwedstrijden) en zullen straks nieuwe buren mogen verwelkomen, waarmee Pronsweide straks nog meer midden in de samenleving komt te staan, iets wat we alleen maar kunnen toejuichen. Hopelijk juicht u de komst van het nieuwe Van Huis Uit nummer toe en beleeft u veel leesplezier hieraan! Colofon: De redactie van “Van Huis Uit”wordt gevormd door: Mevrouw E. Bosvelt De heer J. Nekkers De heer W. Ruessink Druk: Drukkerij Maarse BV Foto’s Auteurs artikelen e.a. Redactieadres:
[email protected] Klachtencommissie SZMK p.a. Meester Meinenweg 28 7101 AN WINTERSWIJK
De redactie
SZMK | juli 2014
Kerkdiensten Pronsweide onverminderd druk bezocht Waar de reguliere kerken vandaag de dag met een terugloop in bezoekers te kampen hebben is dit bij de kerkdiensten in Pronsweide geenszins het geval. De kerkdiensten – met voorgangers uit diverse kerkgenootschappen – die gehouden worden in De Schoppe, worden druk bezocht. Ds. Hanny Wassink van Pronsweide: ‘Het lijkt zelfs drukker te zijn dan een paar jaar geleden. Zo werd de paasdienst ook weer zeer goed bezocht: zeker zo’n 65 personen. Dan is De Schoppe ook wel vol.’
Op Goede Vrijdag was er in plaats van een gewone kerkdienst ’s morgens een zangdienst o.l.v. drs. Jan van Ballegooijen. Bewoners konden luisteren naar prachtige zang van Ben Stevens en Elly van Ballegooijen die begeleid werden door Peter Westera op piano. Daarnaast werd er samen gezongen en werden gedichten gelezen. De bezoekers van de kerkdiensten komen van alle afdelingen van Pronsweide en van de woningen. Vele vrijwilligers staan iedere zondag weer klaar om mensen naar de kerkdienst te brengen. De kerkdiensten worden o.a. vermeld op de weekprogramma`s.
Willy Bouwhuis na 34 jaar Pronsweide in de VUT Eind 1979 solliciteerde Willy Bouwhuis naar een baan in het nieuwe verpleeghuis Pronsweide dat in januari 1980 haar deuren opende. Willy werd aangenomen en was één van de eerste medewerkers van het verpleeghuis. Willy werd medewerker algemene dienst en in latere jaren afdelingsassistent. Willy mag best een trendzetter genoemd worden, want een man die ramen zo goed kon lappen, gordijnen zo strak op kon hangen; dat zag je nog niet veel begin jaren 80. Willy heeft 34 jaar lang vol overgave, enthousiast en altijd goed gemutst zijn werk gedaan. Ook al had hij vrij, je deed nooit een tevergeefs beroep op hem, als er een
collega ziek was geworden of een gang was ondergelopen. Willy had niet alleen oog voor zijn werk, maar zeker ook voor de bewoners; altijd in voor een grapje, aai over de bol of bemoedigende woorden in moeilijke tijden. Willy zal zeker niet achter de geraniums verdwijnen. De jeugdafdeling van de plaatselijke voetbalclub FC Trias zal nog meer kunnen profiteren van de bevlogen inzet van Willy, die enkele jaren geleden voor zijn inzet bij de voetbalclub een Koninklijke onderscheiding mocht ontvangen. We wensen Willy en zijn gezin nog vele gezonde jaren toe.
Schaersvoorde en Rotary actief bij verpleeghuis Pronsweide
NL Doet 2014 wederom een geslaagd succes! Voor het vijfde jaar op rij heeft verpleeghuis Pronsweide deelgenomen aan NL Doet. Dit evenement wordt jaarlijks georganiseerd door het Oranjefonds. Het Oranjefonds steunt sociale initiatieven, waarbij de betrokkenheid in de samenleving wordt bevorderd. Op landelijk niveau zijn 310.000 vrijwilligers actief werkzaam geweest en werden 8.686 klussen afgerond. Op vrijdag 21 maart hebben leerlingen van Schaersvoorde en leden van Rotary Winterswijk vrijwilligerswerk bij verpleeghuis Pronsweide verricht. Rotary is trouwens een club met leden, die medemensen op verschillende wijze steunen. Op de somatische afdelingen zijn diverse muren van een frisse tint verf voorzien en in de belevingstuin zijn allerlei tuin gerelateerde werkzaamheden verricht. Ook bij groepswoning 29 - 8 was volop reuring waarneembaar. Naast gezelschapspelen, nagels lakken en wandelen met bewoners, was persoonlijke aandacht een belangrijk element. Bewoners, cliënten en bezoekers genoten enorm van het enthousiasme, waarmee alle vrijwilligers de werkzaam-
heden uitvoerden. Gezamenlijk begonnen alle vrijwilligers om 09.00 uur bij verpleeghuis Pronsweide. Onder het genot van een kop koffie met cake is na een korte introductie daadwerkelijk begonnen met de geplande klussen. Intern waren veel werkzaamheden voorbereid, zodat vrijwilligers gelijk zichtbaar rendement konden behalen. Alle geplande klussen zijn naar volle tevredenheid uitgevoerd en afgerond. Als lunch zijn broodjes frikadel en overige belegde broodjes geserveerd. Uit de gehouden evaluatiegesprekken is gebleken dat alle vrijwilligers enorm hebben genoten en dat het een voldaan gevoel teweeg heeft gebracht. Als blijk van waardering zijn oorkondes uitgedeeld en kregen alle vrijwilligers een SZMK - pen aangeboden. NL Doet blijkt opnieuw een goed initiatief te zijn om mensen tot elkaar te brengen en we zullen NL Doet 2015 dan ook zeker aanwenden om het leefklimaat van bewoners en cliënten te veraangenamen. Robert Eekelder
SZMK | juli 2014
Benno Arink
huismeester Pronsweide Sinds begin van dit jaar heeft Pronsweide een heuse huismeester in de persoon van Benno Arink. Onze woonzorgcentra hebben al langer een huismeester in dienst en nu hebben Pronsweide en de groepswoningen in Meddo ook de beschikking over een huismeester. Huismeester Benno is gelijk al één van de meest aangesproken mensen in Pronsweide en hoewel alles op aanvraag via de afdelingen gaat, kan hij soms gelijk al met een kleine moeite handelend optreden door bijvoorbeeld een deur van de klem te doen. Wat doet een huismeester zoal vragen we aan Benno. “Een lekkende kraan repareren, een klemmende deur weer goed laten functioneren, een band plakken van een algemene rolstoel, een tl-buis verwisselen, eigenlijk van alles“, aldus Benno die in eerste instantie zelf gaat kijken en proberen om een klus op te lossen. Anders wordt er door hem van buitenaf hulp ingeschakeld. Ook is Benno de persoon die de brand-
meldcentrale checkt en brandmelders uitzet bij o.a. kookactiviteiten. Ook bij een storing van de telefoonmeldcentrale of een probleem met de lift is Benno de persoon die er in eerste instantie naar kijkt. Maar het is niet alleen techniek waar de huismeester zich mee bezighoudt. Ook als een vlag in stok moet of op oudejaarsavond siervuurwerk bij het restaurant ontstoken gaat worden, Benno meldt zich. Maar de huismeester heeft zeker ook een signalerende functie: “een losliggende mat in de gang, een omgevallen prullenbak op het terrein, rolstoelen die een nooduitgang blokkeren, het zijn zo maar wat voorbeelden van dingen waar ik oog voor heb”, aldus de huismeester die zich al helemaal als een vis in het water voelt in zijn nieuwe functie. “Voorheen was ik één van de medewerkers van de technische dienst, nu huismeester, al zijn het vaak dezelfde werkzaamheden, het voelt toch anders en je hebt toch meer contact met de bewoners”, aldus de eerste huismeester in de geschiedenis van Pronsweide.
Welzijn in Pronsweide van en voor iedereen Na een half jaar zijn de contouren van de nieuwe opzet van activiteiten al goed zichtbaar. De activiteiten in Pronsweide worden sinds begin dit jaar aangestuurd vanuit het team dagcentrum. Na de verhuizing vanuit de Leliehoek naar Pronsweide bleek al gauw dat het dagcentrum voor de nodige reuring in huis zorgde. Steeds vaker schoven bewoners aan bij activiteiten voor bezoekers van het dagcentrum. De organisatie bleef dit niet onopgemerkt en vandaar uit kwam medio 2013 dan ook het verzoek of en wat het dagcentrum kan betekenen voor het welzijnsgebeuren in ons huis en de woningen op het terrein. Na een aanloopperiode die vooral bestond uit informatie verzamelen, inventariseren, overleggen en het maken van draaiboeken ging men in januari van start. Alle medewerkers van het dagcentrum dragen (naast hun groepswerk) hun steentje bij aan de activiteiten, waarbij Corine Blaauwehand en Anouschka Stortelers de voortrekkers zijn. Corine “het was een hele klus om alles in kaart te krijgen rondom de activiteiten in ons huis, wat ging goed, wat kon nog beter of anders en wat ontbrak er nog aan door bijvoorbeeld veranderde wensen van bewoners”. “ Er zijn medewerkers die al jaren met veel enthousiasme kwalitatief goede activiteiten draaien, met deze mensen en de teamtaakhouders van elke afdeling/woning zijn we om tafel gaan zitten en zijn er plannen gesmeed en gerealiseerd ”aldus Anouschka. Zij verduidelijkt dat het team dagcentrum de draaiboeken maakt, zodat de teamtaakhouders een activiteit kunnen uitvoeren.
“Teamtaakhouders moeten een zekere affiniteit met de activiteiten hebben, het als een uitdaging zien en er een goed gevoel bij hebben; zij zorgen voor de slagroom op de taart” aldus Anouschka die de rol van teamtaakhouder toelicht. “Het eerste half jaar zijn veel activiteiten uitgevoerd door de medewerkers van het dagcentrum om zodoende sturing te geven, maar ook omdat teamtaakhouders roostertechnisch niet altijd meteen konden worden ingezet. Vanuit het dagcentrum zullen m.n. die activiteiten waar ook veel dagcentrumbezoekers aan mee doen uitgevoerd worden”, aldus Corine. “We zijn met zijn allen al een goed eind op weg, maar het gaat niet vanzelf, het welzijngebeuren zal een volwaardige plek moeten krijgen binnen Pronsweide. Het is immers een volwaardig en uitermate belangrijk gebeuren voor de bewoners”, aldus de twee enthousiaste dagcentrummedewerksters, die samen met de andere betrokkenen nog veel plannen hebben en die nog regelmatig moeten anticiperen op de vele veranderingen die gaande zijn. ”Wensen? Jazeker, op korte termijn een goede, duidelijke manier van informatievoorziening over al onze activiteiten, en niet onbelangrijk, meer vrijwilligers ter ondersteuning van het welzijnsgebeuren. Als we wat verder in de toekomst kijken zou het prachtig zijn als ook wijkbewoners meer en vaker de weg naar ons huis zouden weten te vinden”, aldus de twee. Voor vragen en opmerkingen zijn wij telefonisch bereikbaar van maandag t/m vrijdag van 8.30 - 16.30 uur op telefoonnummer 0543 - 546611.
SZMK | juli 2014
Stichting Vrienden van Pronsweide De zorg voor en het welzijn van de ouderen in onze samenleving staat voordurend in de belangstelling. Niet alle zaken welke het leefklimaat rondom de oudere verbeteren of in stand houden worden vanuit overheidsgelden vergoed. De stichting heeft het doel deze instandhouding of verbetering met de door haar ontvangen gelden voor de bewoners van de locatie Pronsweide financieel te ondersteunen. Regelmatig wordt geïnventariseerd welke ideeën en mogelijkheden er zijn. U kunt daarbij denken aan het organiseren van aanvullende activiteiten, het aankopen van gewenste attributen voor bewoners, een specifieke aanschaf van een duofiets of het verfraaien van de belevingsgerichte tuin. De stichting tracht haar doel te verwezenlijken door het inzamelen en beheren van gelden. De middelen worden onder meer verkregen door in de loop van het jaar activiteiten te organiseren en door giften. Kort verslag van de werkzaamheden die door het bestuur van de stichting in 2013 zijn georganiseerd. Allereerst is aan het personeel op Valentijnsdag snoepgoed uitgedeeld. Wij hebben vernomen dat iedereen hiervan lekker heeft gesmuld. Op 11 mei 2013 is de jaarlijkse bloemenmarkt georganiseerd. De markt duurde van 10.00 uur tot 16.00 uur. Aan het weer kon het niet liggen; de zon scheen volop, maar de opbrengst viel dit jaar
tegen ten opzichte van voorgaande jaren. Daarna is in december de kerstmarkt gehouden. Tijdens deze markt zijn diverse activiteiten te beleven, zoals de lotenboom, de verkoop van (kerst)kaarten, kerstversieringen, diverse artikelen gemaakt door de bewoners, glaswerk, mooie kerstbloemstukken en kransen, kaarsen en sieraden. Bovendien worden zelfgemaakte honing en niet te vergeten heerlijke oliebollen verkocht. Als laatste activiteit van het jaar worden "knieperkes "gebakken en verkocht. De opbrengsten van bovenstaande activiteiten onder aftrek van kosten, met de ontvangen giften en de fooienpot, bedragen € 4.721,13. Waarbij extra vermeld dient te worden dat de fooienpot in De Brink, € 337,60 heeft opgebracht. Hiervoor onze dank. Verder heeft het bestuur besloten om een tweede duofiets beschikbaar te stellen ten bedrage van € 6.550,27 voor de locatie groepswoningen in Meddo. Door de inzet van vrijwilligers en mantelzorgers kunnen zij met de bewoners door het prachtige Meddo fietsen. Wij wensen jullie veel fietsplezier en hopelijk heel mooi fietsweer. Wie onze stichting financieel wil ondersteunen, kan dit doen door een bedrag te storten bij de ING-bank, onder nummer NL85INGB0689460619 t.n.v. "Stichting Vrienden van Pronsweide". Mede namens de bewoners van Pronsweide hartelijk dank voor uw bijdrage!
Schilderijen Sandra Verhoeven op revalidatieafdeling Sandra Verhoeven uit Lichtenvoorde stelt zo’n 15 schilderijen tentoon op de revalidatieafdeling van Pronsweide. Hoewel de schilderijen pas sinds kort op de revalidatieafdeling zijn te zien kan men nu al uitgaan van een positief initiatief van deze expositie (die voorlopig blijft en waarbij de schilderijen gaandeweg zullen
worden vervangen door ander werk van Sandra) “Revalidanten ervaren de schilderijen als vrolijk, kleurrijk en positief” is een gehoorde opmerking. Mocht u informatie willen of interesse hebben in een schilderij van Sandra, kunt u contact opnemen met 06-54790891.
Annabel, de Pronsweidekoe die al enige maanden in de belevingsgerichte tuin graast, heeft een jong kalfje gekregen, genaamd Fleur. De komst van Fleur is mogelijk gemaakt door diverse giften. De initiatiefneemster is mevrouw Vos, voorzitter van de cliëntenraad Pronsweide. De komst van Fleur is ingegeven door de vele positieve reacties die er waren na de komst van de zwartbonte Annabel.
Pronsweidekoe krijgt kalfje! Bezoekers druppelen binnen bij regenachtige voorjaarsmarkt Pronsweide Het regende zaterdag 10 mei de gehele dag tijdens de voorjaarsmarkt bij Pronsweide, georganiseerd door de Stichting Vrienden van Pronsweide. De groep vrijwilligers die de markt organiseerde kon dankbaar gebruik maken van de nieuwe overkapping bij de hoofdingang en zodoende de koopwaar droog aan de man ( …dag voor Moederdag gingen de planten grif van de hand) brengen. Binnen kon men boeken en langspeelplaten kopen. Ondanks het slechte weer kon men weer een mooi bedrag toevoegen aan het potje waaruit de Stichting Vrienden van aan diverse bewonerswensen gehoor kan geven.
SZMK | juli 2014
Vrijwilligersavond in Pronsweide Op een zeer goed bezochte vrijwilligersavond op 22 mei werden diverse vrijwilligers gehuldigd die al 12½ of 25 jaar vrijwilligerswerk doen in Pronsweide. De aanwezige jubilarissen werden toegesproken door de heer Plessius, voorzitter van de Raad van Bestuur van SZMK. De heer Plessius had voor iedere jubilaris een persoonlijk woord en een toepasselijk beeldje en een mooie bos bloemen.
Tijdens de avond werd ook uitleg geven over de nieuwe opzet van de activiteiten in Pronsweide, waarbij het team Welzijn die sturing geeft aan het gehele welzijnsgebeuren, werd voorgesteld. Het personeel van De Brink had voor een mooi en lekker buffet gezorgd dat geheel in Bourgondische stijl werd gepresenteerd. Rond 22.00 uur werd de gezellige avond afgesloten.
Mensen Dit is een verhaal over 4 mensen genaamd: Allemaal, Iemand, Iedereen en Niemand. Er moesten belangrijke zaken verricht worden en Allemaal was er zeker van dat Iemand het wel zou doen. Iedereen had het kunnen doen, maar Niemand deed het!
Groepswoningen Meddo viert eerste lustrum Half maart was het al weer vijif jaar geleden dat SZMK twee groepswoningen in Meddo in gebruik nam. De woningen (in elk wonen zes mensen met dementie) in de kern van de buurtschap Meddo grenzen aan twee woningen van Stichting De Lichtenvoorde waarmee een nauwe samenwerking is. In de afgelopen vijf jaar zijn de groepswoningen volledig geïntegreerd in de hechte Meddose samenleving. Boodschappen doen bij de buurtsuper, kerkbezoek, kijkje nemen bij de voetbalclub of genieten van de Meddose kermis, het zijn zo maar een paar activiteiten die deel uitmaken van dagelijkse activiteiten buitenshuis. En die maar aangeven hoe groot de betrokkenheid bij het kerkdorp is. Bij de viering van het eerste lustrum werden bezoekers en personeel verrast met een heerlijke taart en een bos bloemen.
Daarover werd Iemand heel kwaad, want het was toch de taak van Allemaal. Allemaal dacht dat Iedereen het wel zou Doen, maar Niemand had gedacht dat Allemaal het zou doen. Het einde van het liedje was dat Iedereen Iemand de schuld gaf, omdat Niemand deed wat Iedereen had kunnen doen.
SZMK | juli 2014
Vakantie, wat is dat? Jao zeg dat wal, wat is vakantie? Veur den één is dat hele dagen an ut strand liggen, veur den ander is dat hele dagen van ut ene naor ut andere museum lopen. Dan zegt ze wal ens wat doo i’j met vakantie en dan hebt sommige leu meteen kommentaar op den ander want den lik ut niks um dat te doon wat den ander döt. Wi’j zagen in unze vakantie leu dee veur ’t eerste in ne vleegtuug zaten, dee leu waarn eerste echt bange, maor der was der neet ene wel der wat van zea. At ze half weg bunt waogt ze endelukke op te staon. At ze veur dreekwart op weg bunt sjowt ze ovveral hen en dan is ut al weer veurbi’j. Wi’j hebt ok wer dee hollanders e’zeene dee zo gloepens slecht ovverkomt, dee zich neet weet te gedreagen in ut boetenland. Jao dan mo’j ow wal wat schamen umme te zeggen da’j ne hollander bunt. Waorumme doot zukke leu dat noo? Ut mooiste was ut ne keere ton der weer wat leu, olden en jongen zich neet good gedreagen en wi’j der juust ankwammen en alleene maor zei’jen: “Och dee leu komt vast oet ut westen, dee bunt nog nooit van hoes e’west!” “O zijn jullie Groningers?” was ut eerste wat ze teggen uns zei’jen en a’j dan zegt da’j hollander bunt, bunt ze zo stille. Maor sommige Prusen könt der ok wat van, dee hebt altied te völle zoeperi’je, en dan geet ut der an, is neet aardug veur andere leu. Wi’j hebt ok e’zeene hoo’j ow gedragen mot in ut verkeer, noo daor könt wi’j hollanders ok wal wat van leern. A’j dan zeet dat der zes ri’jen auto’s naost mekare riedt en dat de leu daor mekare röstug laot inschoeven at der ene van richting wil veranderen, dat der gin ene naor zien kop wis at der ene te late markt datte van de autobane af most, nea dat zag i’j neet, hard jagen was der ok neet bi’j. Wi’j zagen ok ne bordjen staon da’j zon doezend gulden en meer hadden te betaaln a’j wat oet den auto gooien en a’j rotzooi langes de weg maken.
Nea in zonne vakantie kö’j heel wat leern en heel wat zeen. En alles wa’j heurt en wa’j zeet dat kump ow later pas weer in de gedachten. In de riege staon is neet leuk, maor a’j dan zeet hoo leu röstug ne uur in de riege staot en dat der gin ene neult en dat bi’j 34 graden in de schaduw, dan bunt de leu toch verdreagzamer. Wa’j lachen könt a’j ne Pruse teggen komt en den pröt gin waord Engels en i’j praot dan den man in ziene spraoke an, ut is net of de zönne deurkump. Hee wol wal hen eaten maor wist neet hoo dat te doone en neet watte most betaaln, dan is dat aardug a’j zonnen man könt helpen. Wi’j zagen leu dee met kleine kindere de bargen in trokken, de rugzak op de rugge, en op de rugzak hef den man zien jongste zönne van één joar in ’n zitje en mooder hef ne rugzak en ne slaopzak op de rugge. At wi’j vraogt waor at ze hengaot dan zegt ze dat ze nog hoger de bargen in wilt en ’s naggens onder de blote hemel slaopt, muggen bunt daor neet en ut enigste wat ’s naggens kan komm’n bunt eekhoorntjes en van dee marmotjes. I’j zollen zeggen waor hei’j lol in en ut is nog zwaor ok, want wi’j waarn ton al op zonnen tweedoezend meater hoogte en dan mosten dee nog hoger want dan komt ze op ne plateau dat op dreedoezend meater hoge ligt. Ze bunt neet de enigsten, der gaot der völle naor bovven, zee ut is maor waor a’j zin in hebt met de vakantie. De één zeukt dit de ander dat, maor de leu mosten wal ens meer veur mekare ovver hebben en neet an zich alleene denken. Neet ’s naggens liggen te kabaaln en dan den andern dag der oetzeen as ne verzoppen katte. Ut enigste waor in dizzen walt tekort an is, dat is verdraagzaamheid en dat veural in den zommer. En dan was ut hier neet ens warm met dee veertiene en zövventiene graden. Maor ut kump misschien wal dat wi’j hopt binnenkort ne verhaal te doon van ne lange reize naor ne wiet land waor ut wal wat warmer was met de vakantie.
Uitstapje naar 'de Sfeer van Weleer' ’Daar komt een mooie grote auto aan’’, roept een bewoner. Onze taxi voor het uitstapje naar Rekken is gearriveerd. Na een half uurtje rijden via Meddo zijn we aangekomen bij ‘de Sfeer van Weleer’. De bewoners reageren gelijk op de spullen van vroeger die buiten staan. Na even rondkijken buiten mochten we naar de deel komen. Eenmaal plaatsgenomen liet de gastvrouw kledingstukken zien. Ze begon met een onderbroek zonder kruis. Hier werd om gelachen en kwamen leuke reacties op. Ook liet ze oude borduurwerkjes, huwelijkslinnen en oude kledij zien. Daarna gingen we naar het kleine museum op de plas en liet de gastvrouw allerlei spullen zien die vroeger in de keuken te vinden waren. Zoals
een karnton, het vleesmolentje en een heel mooi versierd wafelijzer. Veel mensen herkenden deze spullen. Toen mochten ze overal gaan kijken en zagen ze een oude kinderkamer. Een paar bewoners vonden dit geweldig, maar ook de kleding door de jaren heen vonden ze fantastisch. Zo ook het bureau met een oude telefoon en een grote pot inkt met een kroontjespen. Na twee uurtjes bij ‘de Sfeer van Weleer’ zijn we met de bewoners gaan lunchen. Ze waren rond een uur of drie weer terug in de woning. De mensen vonden dit heel leuk. De volgende dag werd er nog over gepraat in de woning. Bewoners en team woning 10
SZMK | juli 2014
Zomer Als ik ’s morgens de gordijnen open en ik zie dat het buiten donker is en het regent dan heb ik eerlijk gezegd niet zo veel zin om op te staan. Dan blijf ik liever nog even liggen. Hoe anders voelt dat op dagen waarop de zon schijnt want dan lijkt het opstaan vanzelf te gaan. Daarom ben ik ook heel blij dat het weer zomer is en we hopelijk dit jaar volop kunnen genieten van de zon. De zon doet iets met ons. We worden er blij van want alles ziet er in het zonlicht toch net even anders en mooier uit. Maar niet alle dagen zien we de zon en zo is het ook in ons leven. Zon en regen horen bij het leven zoals warmte en kou, vreugde en verdriet. Het liefst zouden we altijd in de zon willen zitten. Maar heel gemakkelijk vergeten we dan dat we ook regen nodig hebben om te groeien. Denk maar aan de planten en de gewassen op het land. Die groeien ook niet alleen van de zon maar hebben ook regen nodig. De regen kan dus ook positieve kanten hebben. Er zijn mensen die zeggen dat je van moeilijke dingen in je leven kunt groeien. Nu vind ik dat altijd een lastige stelling. Want aan de ene kant ervaar ik soms inderdaad dat hobbels in het leven je sterker kunnen maken. Vaak zie je dat pas achteraf als de storm weer voorbij is. Maar aan de andere kant schuurt die uitspraak. Want waarom moeten we op die pijnlijke manier leren?
Bovendien is er ook lijden waarin we- ook achteraf- geen enkele zin kunnen ontdekken en daar doet die stelling geen recht aan. Zon en regen, voor- en tegenspoed, ze zijn een gegeven in het leven. Als geestelijk verzorger probeer ik met mensen te zoeken naar wat hun kracht geeft in hun leven met al zijn facetten. Hoe kun je volop genieten van de mooie zonnige momenten maar ook hoe houd je het vol in moeilijker tijden? In gesprekken met mensen merk ik dat andere mensen daar een belangrijke rol in spelen. Want wat kan het een mens goed doen als iemand vreugde en verdriet met je deelt. Hoe waardevol is het als mensen je onder alle omstandigheden trouw zijn, want maakt moeilijke tijden net even minder zwaar. En voor mensen die in God geloven is het vaak een grote steun om te weten dat Hij in bergen en in dalen nabij is. Hij helpt en blijft bij ons wat er ook gebeurt. Het bijzondere is dat je juist vaak in tijden van tegenspoed ervaart wat die a(A)nder voor jou betekent. Dan besef je des te meer de waarde van familie en vrienden die je steunen, van een God die bij je is. Zo vergaat het mij tenminste wel.
Ninarun rondje Pronsweide Wat kan het je goed doen als je weet dat er Iemand is die jou ziet zitten. Dat er iets waardevols in jou steekt, voelt goed.
Door de gure wind zaten er dan wel weinig bewoners buiten op zondagmiddag 13 april, toch kregen de jeugdige lopers van de Ninarun volop op aandacht en aanmoedigen van Pronsweide bewoners. Er werd volop gezwaaid en op de ramen geklopt om de atleten aan te moedigen. Daar de deelnemers aan de loop vlak langs de woningen en afdelingen liepen zaten de bewoners eerste rang. De lopertjes moesten twee rondjes Pronsweide doen voor ze terugkeerden naar de start/finish plaats aan de Pronsweg.
Dan lijkt de zon net iets warmer en de regen deert je minder. Dan let je niet zo op die tien dingen die minder goed gaan, maar zie je dat ene dat wel gelukt is. Wat kan het je goed doen als je ervaart dat je leven ondanks alles zin heeft. Wat kan het je goed doen als er mensen zijn die naar je omzien en lief en leed met je delen. Wat kan het je goeddoen als je in God en mensen kunt geloven zoals zij in jou. (naar een gedicht van Greet Brokerhof-van der Waa) Ik wens u een mooie zomer toe! ds. Hanny Wassink-Pluimers Geestelijk verzorger verpleeghuis Pronsweide en woonzorgcentrum De Pelkwijk
PRIKBORDJES ALZHEIMERCAFE LICHTENVOORDE Iedere vierde woensdag van de maand 19.30 – 21.30 uur Antoniushove Lichtenvoorde Hou de plaatselijke kranten in de gaten voor info programma Informatie www.alzheimercafe-nederland.nl ZOMERTIP RESTAURANT DE BRINK Coupe De Brink IJs/slagroom/saus/vruchten. Of het kleine broertje Coupe Pronsweide. VOLKSFEEST - BLOEMENCORSO WINTERSWIJK Vrijdag 29 en zaterdag 30 augustus. HERINNERINGSKOFFER EN VITRINE Komende maanden is het thema School. DUOFIETS Elke vrijdagmiddag onder begeleding er op uit. Informeer bij de receptie naar de mogelijkheden.
SZMK | juli 2014
Medewerker van het kwartaal In het eerste kwartaal van 2014 heeft de sector opnieuw een medewerker van het kwartaal genomineerd. De keuze in deze keer gevallen op:
Robert Eekelder Robert Eekelder werkt al vele jaren in Pronsweide. Hij is een hovenier met heel veel passie voor zijn vak. Hij werkt vol overgave en is zeer betrokken bij alles. Van Robert kun je zeggen dat hij innovatief, informatief en ook standvastig is. Bij zijn werkzaamheden betrekt hij, waar het kan, zoveel mogelijk de bewoners. Ook heeft hij laten zien dat hij goed kan samenwerken met vrijwilligers en stagiaires. Op de jaarlijkse “NL doet dag” laat hij zich van zijn beste kant zien en presenteert hij zichzelf zodat iedereen weet wat er moet gebeuren die dag en wordt er veel werk verzet. De jury is van mening dat hij op een zelfstandige wijze goede initiatieven neemt en daarmee een voorbeeld is voor zijn collega’s. Maandag 19 mei 2014 heb ik Robert gefeliciteerd en hem een blijk van waardering in de vorm van bloemen en een geschenkbon overhandigd. Ad Smeets sectorhoofd sector zorg Winterswijk
Pannenkoekenfestijn in De Brink valt in de smaak! Natuurlijk staan er wel eens vaker pannenkoeken op het menu, maar een echt pannenkoekenfestijn zoals op vrijdag 29 maart jl. gehouden werd, hadden we nog niet eerder gehad in Pronsweide. Vanaf 16.00 uur was het gelijk al een gezellig samenzijn in De Brink mede ook door de muzikale klanken van een plaatselijk orkestje onder leiding van de heer Westera. De aanwezigen lieten zich de pannenkoeken (vers gebakken door de koks van Pronsweide) goed smaken waarbij ook de (sterke?) verhalen van vroeger over de tafel vlogen: “ik kon er wel zes op, ik deed er altijd drie gebakken eieren op”, waren enkele gehoorde opmerkingen. Leerlingen van Schaersvoorde verzorgden als volleerde obers voor een prettige bedoeling.
SZMK | Juli 2014
Woonzorgcentrum opgenomen in ‘kloppend hart’ van het dorp
De Hassinkhof onderdeel van Kulturhus Beltrum In en rond woonzorgcentrum De Hassinkhof zijn er allerlei ontwikkelingen gaande. Samen met de kerk, de basisschool en het verbouwde wit-gele kruisgebouw vormt De Hassinkhof het Kulturhus van Beltrum. Sandra Veerbeek – afdelingshoofd van De Hassinkhof – vertelt hoe mensen in Beltrum samen de schouders eronder zetten om de leefbaarheid en de samenhang van het dorp te vergroten. Toen dorpshuis ‘De Wanne’ in Beltrum aan vernieuwing toe was, gingen meerdere partijen om tafel zitten. Hoe moest het verder met het dorpshuis? Moest er wellicht een andere locatie gezocht worden voor de instellingen op het gebied van zorg, welzijn, cultuur en jeugd? Een belangrijke vraag voor de leefbaarheid van het dorp. Sandra Veerbeek: ‘De eerste gesprekken waren in 2008. Na intensief overleg werd ervoor gekozen om de gebouwen in het hart van Beltrum tot één Kulturhus om te vormen. Het Kulturhus bestaat dus niet uit één gebouw, maar uit meerdere. Maar meer nog is het Kulturhus een samenwerking tussen mensen die een gemeenschap willen vormen.’
De zelf opgezette bibliotheekvoorziening van Beltrum – Dorpsböke – zal hier onderdak vinden. Maar bijvoorbeeld ook jonge ondernemers krijgen er een plek. De ingebruikname van het geheel herziene gebouw staat in september van dit jaar gepland.
Wie doen er mee? ‘Op dit moment is de verbouwing van het wit-gele kruisgebouw nog gaande. Dit wordt de hoofdlocatie. Er is voor een aantal uren per week een beheerder in dienst. Dit gebouw gaat de functie van het oude dorpshuis overnemen. Sandra Veerbeek is lid van de Programmaraad van het Kulturhus.
Ook basisschool De Sterrenboog doet mee met het Kulturhus. De school is een fusie van twee scholen en in de toekomst zal het leerlingenaantal verder dalen. Een leeg lokaal zal dan bijvoorbeeld gebruikt worden voor EHBO-cursussen. De kerk vormt ook een belangrijk onderdeel van het Kulturhus. Hier is een vaste groep mensen actief, die vaak ook vrijwilliger is bij bijvoorbeeld de Zonnebloem of in De Hassinkhof. Tot slot is De Hassinkhof de vierde partij binnen het Kulturhus. De vier gebouwen vormen straks één geheel. Ook buiten zal dat zichtbaar zijn. Met één plein en aanplant van struiken en bomen.’ Toekomst De Hassinkhof De inwoners van Beltrum hebben zich sterk gemaakt voor het behoud van De Hassinkhof. Want, net als in alle woonzorgcentra in het land, vindt hier het scheiden van wonen en zorg plaats. Dat betekent dat mensen niet snel meer een indicatie voor een woonzorgcentrum krijgen en dat wonen en zorg niet meer automatisch bij elkaar horen. Sandra: ‘Er is een plan gemaakt om De Hassinkhof te behouden én toekomstbestendig te maken. Appartementen die leeg komen te staan, kunnen straks gehuurd worden door senioren uit Beltrum of omgeving. Mochten deze mensen
zorg nodig hebben, dan kunnen zij thuiszorg krijgen. De huidige bewoners van De Hassinkhof kunnen allemaal blijven; een aantal zal wel intern moeten verhuizen. Op de eerste verdieping komt namelijk een groepswoning voor zes bewoners met dementie. Twee appartementen worden verbouwd tot één huiskamer. De bewoners kunnen gebruik maken van de huiskamer en hebben daarnaast een eigen appartement. Op deze manier is er straks ook verpleeghuiszorg in Beltrum. Verder worden er vier appartementen opgeknapt welke gebruikt kunnen worden voor verschillende soorten zorg zoals bijvoorbeeld tijdelijke of intensieve zorg. De kapel wordt verbouwd tot multifunctionele ruimte. Daar komen activiteiten vanuit De Hassinkhof, maar ook van mensen uit de wijk. Het restaurant wordt nog meer een plek van ontmoeting. Senioren uit Beltrum kunnen er een warme maaltijd nuttigen of een kopje koffie drinken. De Hassinkhof wordt op deze wijze veel meer een onderdeel van het dorp. De Katholieke Bond voor Ouderen (KBO) organiseert bijvoorbeeld al gezellige middagen met spelletjes binnen de muren van De Hassinkhof.’
Deze vier gebouwen vormen samen het Kulturhus. Middels een plein en beplanting wordt het één geheel.
SZMK | Juli 2014
Een enthousiaste vrijwilligerster uit De Hassinkhof, Ria Rosing, heeft in een gedicht verwoord hoe ze tegen de samenwerking tussen jong en oud in De Hassinkhof aankijkt. Een gedeelte van het gedicht:
‘Méér samen… samen méér’ Wij, as verzorgingshoes goat met de jeugdgroep in zèè want òlderen, as dè de kind`ren zeet dan is efkes weg hun stille verdreet. Er kump dan `n glimlach op hun gezicht de older’n gelukkig maken, is toch onze plicht. Jeugdhuske kump no in onze Hassinkhof dè verbinding op zich, is al tof. Samen eieren varven, lèazen en zo vulle kuj met mekare doan contacten tussen jong en old, is èèn geweldige droom.
Jeugdhuske Daarmee is nog niet alles gezegd over De Hassinkhof. Ook de kinderen en jongeren van Beltrum krijgen er namelijk onderdak. Hadden zij voorheen een eigen ruimte in De Wanne, nu komt er een ‘Jeugdhuske’ in De Hassinkhof. Er moet nog verbouwd worden, maar de tekeningen voor een eigen plek voor de jeugd zijn al klaar. De jongeren zijn ondertussen al in contact gekomen met de ouderen van De Hassinkhof door het organiseren van verschillende activiteiten zoals: paaseieren schilderen, een sorbetmiddag en een bingo. Sandra Veerbeek: ‘Ik zie een grote bereidwilligheid van de inwoners van Beltrum om het dorp leefbaar te houden en om het meer glans te geven. Bijzonder is dat daarbinnen ook oog is voor kwetsbare mensen. Het ontstaan van het Kulturhus is een lang proces. Tegelijk is er al veel in gang gezet. Het zijn allemaal puzzelstukjes die straks één grote puzzel vormen.’ Jeanet Aartsen
SUDOKU Een sudoku is een puzzel van negen bij negen vakjes met een klein aantal reeds ingevulde enkelvoudige cijfers. De kunst is de overige vakjes ook in te vullen op zo’n manier dat in elke horizontale lijn en in elke verticale kolom de cijfers 1 tot en met 9 één keer voorkomen. Bovendien is de puzzel onderverdeeld in negen blokjes van drie bij drie, die elk ook weer eenmaal de cijfers 1 tot en met 9 moeten bevatten.
LABYRINT
Begin bij de pijl
3 6 7 1 5 7 4 9 8 5 4 3 1 2 7 8 9 6 5 4 5 8 9 3 1 9 3 6 4
Oud & nieuw
Waar kijken we eigenlijk naar? Het is een scene uit het verhaal van Judith. Judith was weduwe en woonde in een Joodse stad die belegerd werd door de Assyriërs. De Assyrische legeraanvoerder Holofernes werd ingepalmd door Judith en toen hij sliep hakte zij met zijn eigen zwaard zijn hoofd eraf. Het Assyrische leger werd daarop door de bewoners van de stad verjaagd. Een vrouw had een hele stad uit een benarde positie gered. Het thema is in de loop van de geschiedenis door een groot aantal kunstenaars uitgebeeld. Links ziet u de afbeelding die gemaakt is door Peter Paul Rubens in 1616. Het schilderij is te zien in Duitsland. Rechts ziet u de afbeelding die gemaakt is door Kehinda Wiley in 2012. Het schilderij is te zien in de Verenigde Staten. Op vier jaar na zit er 400 jaar tussen beide schilderijen. Over smaak valt niet te twisten. Het linker schilderij is natuurlijk klassieker dan het rechter. Alleen de kleding al. Links de kledingstijl uit de
Gouden Eeuw, rechts de modernere stijl. Kenners herkennen misschien wel dat de hoofdpersoon een Givenchy jurk draagt. Links is de voorstelling wat explicieter, wat gruwelijker misschien ook wel. Dat is op zich opvallend omdat we vaak het idee hebben dat tegenwoordig “alles ook maar wordt getoond”. Het bijzondere is dat in het rechter schilderij er extra dimensies in het verhaal worden gebracht. Gaat het links nog om een zo getrouw mogelijk voorstelling van het gebeurde, rechts zitten er meerdere elementen in: het zegt iets over rassen, over ongelijkheid en een strijd tussen de verschillende sexen. Het is opvallend dat kunstenaars waar vele eeuwen tussen zitten hetzelfde thema kiezen en dan toch zo verschillend uitkomen. In feite is het eindproduct een afspiegeling van de tijd waarin beide leefden. Ze keken naar hetzelfde, maar zagen ieder wat anders. Misschien is dat wel het mooie van kunst. D. Plessius
SZMK | juli 2014
