De Molenaar STICHTING
Z O R G C O M B I N AT I E
Apri l 2014
Voorjaar 2014
SZMK | April 2014
De houdbaarheid van de zorg Nederland verandert en daarmee verandert ook de zorg. De bevolking van ons land wordt ouder en het aantal chronisch zieken neemt toe. Er wordt ook steeds meer mogelijk en de opvattingen over ziekte en gezondheid veranderen. Wanneer wij naar de miljoenennota 2014 kijken dan verwacht de overheid dat er dit jaar 249 miljard euro binnen zal komen. De twee grootste inkomensbronnen op dat punt zijn de belastingen en de volks- en werknemersverzekeringen. De opbrengsten van het aardgas bedragen zo’n 12 miljard. Nederland zal dit jaar 267 miljard uitgeven. De grootste uitgaven post is de sociale zekerheid en de arbeidsmarkt. De kosten bedragen hiervoor 78,6 miljard. Op de tweede plaats volgt de zorg met 77,8 miljard. Op de derde plaats volgt onderwijs met 32,1 miljard. Daarmee wordt meer uitgegeven dan er binnenkomt en dat is dan ook meteen het grote probleem waarvoor de overheid zich gesteld ziet. Doordat er schulden zijn moet er rente worden betaald, in het totaal 8,9 miljard. Een bedrag dat hoger ligt als alle uitgaven voor defensie bij elkaar (7,6 miljard). Uit het overzicht blijkt dat de zorg een grootverbruiker van overheidsgeld is. Mooi kan dat worden geïllustreerd aan de hand van de volgende voorbeelden. Stel dat wij in Nederland al het basisonderwijs af zouden schaffen. Dan is van dat bedrag slechts twee maanden zorg te betalen. Of stel dat we zouden besluiten de 37 JSF’s niet aan te schaffen, dan zouden we van die besparing 19 dagen zorg kunnen betalen. Een gemiddeld gezin is nu 23,5% van het bruto inkomen kwijt aan zorg. Als de zorguitgaven net zo veel blijven stijgen als de afgelopen 10 jaar dan betaalt het doorsnee gezin in 2040 bijna de helft van het bruto inkomen aan de zorg. Een belangrijk effect daarbij is dat er
minder jongeren en meer ouderen komen. Hierdoor zullen minder werkende mensen de zorg moeten gaan betalen voor steeds meer ouderen. Er lijkt derhalve niet veel anders op te zitten dan de kosten van de zorg terug te dringen. De hoofdlijnen van de overheidsmaatregelen zijn vastgelegd in een aantal akkoorden die de afgelopen tijd zijn afgesloten. Voor een deel zijn het groeibeperkingen, voor een deel zijn het bezuinigingen. In de AWBZ, de bron waaruit ook de ouderenzorg wordt betaald, wordt ingezet op een bezuiniging. De 27 miljard welke in 2012 werd uitgegeven moet in 2018 terug gebracht zijn naar 11 miljard. De bezuiniging zal niet alleen de ouderenzorg treffen maar o.a. ook de gehandicaptenzorg en de jeugdzorg. Het gevolg zal zijn dat meer mensen langer thuis zullen moeten blijven wonen met zorg in en door de eigen omgeving. In de ouderenzorg zullen de woonzorgcentra zoals wij die nu kennen gaan verdwijnen. De bewoners die er nu wonen zullen daar overigens geen last van krijgen. Daarnaast gaan ingaande 2015, maar waarschijnlijker lijkt het in 2016 veel taken naar de gemeenten. De gemeenten krijgen voor die taken minder geld en dat betekent dat er minder hulp beschikbaar zal zijn. Het lijkt erop dat er daardoor meer eigen risico zal gelden of eigen bijdragen zullen worden geheven. Dit alles gaat natuurlijk ook niet voorbij aan de Stichting Zorgcombinatie Marga Klompé. Het landelijk beleid zal ook voor ons gevolgen hebben. Het afgelopen jaar hebben wij ons al wat kunnen voorbereiden. Probleem is echter steeds dat de echte concrete maatregelen vaak pas kort van de voren worden aangekondigd. Het is daarom dat wij u in de volgende uitgaven van dit blad verder zullen informeren. D. Plessius
Niks veranderlijker dan…. De winter in Nederland heeft zich dit jaar van zijn zachte kant laten zien. Soms spraken we meer over een herfst of voorjaar dan winter. U kent het gezegde “niks is veranderlijker dan het weer”.
Colofon De redactie van De Molenaar houdt zich het recht voor om een artikel niet te plaatsen als het artikel kwetsend voor anderen is, onwaarheden bevat of discriminerend is. De redactie meldt dit aan de schrijver van het gewraakte stuk.
Redactie Peter Hulshof coördinator vrijwilligers Ria Ars secretaresse sector zorg/wonen-zorg Groenlo Lida Wissink afdelingshoofd Bernadette Tilley verzorgende
Of dit ook klopt durf ik niet met zekerheid te zeggen. Kijkende naar de Olympische winterspelen viel mij namelijk één fragment in het bijzonder op. Bij het dames langlaufen eindigde de Noorse Marit Bjorgen als eerste. 23 minuten later eindigde de Australische Ainee Watson als laatste. Beide dames waren zichtbaar uitgeput. Ze hadden hun laatste krachten verspeeld. Vol lof en glorie werd de Noorse langlaufster onthaald door coach en verzorgers. Het publiek was uitzinnig van vreugde. Hoe anders was dit bij de Australische. Alleen kwam ze over de finish. Nauwelijks publiek -die was al op weg naar huis- geen coach, verzorgende of wat dan ook. Ze pakte haar ski’s in de hand en met gebogen hoofd vond ze haar weg naar de kleedruimte. Toch hebben beide langlaufsters buitengewoon hun best gedaan, ze hebben tot het uiterste gepresteerd. De één krijgt alle lof en 23 minuten later krijgt de ander nog geen schouderklopje. Hoe kan het publiek zo veranderlijk zijn? Ook in onze maatschappij zie je steeds meer dat alleen de beste telt. Hoe pijnlijk ondervinden dat op dit moment de ouderen en gehandicapten die zorg nodig hebben en die onzeker zijn over hun thuishulp, of mensen die hun werk verloren hebben en een onzekere toekomst tegemoet gaan. Bijna al deze mensen doen vreselijk hun best om hun leven op een goede manier inhoud te geven. Maar juist in deze tijd waar de politiek onze maatschappij omturnt van een verzorgingsstaat naar een participatiemaatschappij, zie je dat er niets veranderlijker is dan de mens waarbij je steeds vaker het idee krijgt dat alleen de “beste telt” en niet de prestatie die iemand levert.
SZMK | April 2014
Folkloristische dansgroep “Wi’j eren ‘t Olde” verzorgde een grandioze show in restaurant ‘De Moriaan’ Deze happening vond plaats op 20 november van het vorige jaar. Deze groep had de intentie het ‘Olde in ere te willen bewaren’. Deze avond werd geopend door Jocelyn, medewerkster van het restaurant. Zij fungeerde eveneens als huisfotografe. Maar voordat de avond begon, had zij eerst enkele huishoudelijke mededelingen, maar bovenal wenste zij ons allen een hele fijne avond.
waarbij de koeien twee keer per dag gemolken moesten worden. En over dat melken hadden zij een gedicht gemaakt. Aansluitend hierop volgde de Spaanse wals, gevolgd door een zeer bekende dans uit de oude doos. We hebben het hier over ‘de Valeta’. Een mooiere dans bestaat er niet. Koorleden van het Molenbergkoor kennen dit lied als geen ander. En na deze dansen volgde er een kledingshow en zoals zij reeds hadden aangekondigd, gepresenteerd door Gerrie.
Nadat de groep een accordeonmedley had gespeeld, werd ook u door hen welkom geheten en werden wij op de hoogte gebracht over het verdere verloop van de avond. De kledingshow werd gepresenteerd door Gerrie en zo komen wi’j de aovend deur’ Mansleu en Vrouwleu. En nou hebb’n wi’j genog e’proat. Ie kant zee vast nog wal van vrogger. In een aantal liederen van vrogger zit vast vast wal een herkenning in. ‘En als u ze kent, zing dan gerust mee’, aldus de opperstalmeester van vanavond. ‘Schön ist die Jugend’ en ‘Twee reebruine ogen’ waren dan ook de eerste liederen waarmee de avond begon. ‘Vrogger’, aldus de opperstalmeester, ‘had een boer 8 melkkoeien en de meid was tevens knecht in ‘t darp,
Zij begon met de vraag of u het allen een beetje gezellig vond. En dat vond u zo te horen. Vandaag waren eerst de mansleu an de beurte. Jan droeg daagse werkkleding bestaande uit zwarte, eigen gebreide sokken, klompen van peppelhout en een manchesteren boxe. Verder droeg hij een tabaksdoosje en een piepe in ziene täske, een rooie zakdoek om het zweet mee af te vegen, een blauwe kiel met knöpen op de scholder en een okselstuk om ruimte te creëren. Na deze spectaculaire creatie volgde de ‘Rozenmars’. Ook aan onze eigen streektaal was gedacht. U kent toch allen de uitdrukking: ‘A-j plat könt praoten, mo-j ‘t um ons neet laoten’.
De volgende liederen werden dan ook gezongen in het dialect. Het waren ‘Doar an de bekke’ en ‘Mien Oldershoes’. Zelfs werd de parel van ons land bezongen in ‘Mien Achterhook’. Het is een lied dat de ‘Grolsche Hofzangers’ ook in hun repertoire hebben. En zo werd langzamerhand de pauze ingeluid, waarin u onder het genot van een drankje nog eens rustig met uw buurman of buurvrouw kon nagenieten van wat u zojuist had gehoord. Tevens werd er van de gelegenheid gebruik gemaakt loten te verkopen, waarmee weer prachtige prijzen waren te winnen. Ook voor een hapje en een drankje werd gezorgd. Ditmaal kon men genieten van balkenbrij en bloedworst. Deze avond stond toch immers in het teken van een echten ‘Achterhooksen Aovend’. Ondertussen vertelde Gerrie dat er één muzikant, Henk zo noemde zij hem, al 56 jaar lid is en dat hij al de gezegende leeftijd van 84 jaar had bereikt. Zijn vrouw mochten wij ook niet vergeten. Zij heeft reeds twee nieuwe heupen en ook is zij weer op de dansvloer te vinden. Na de pauze konden we weer genieten van het tweede gedeelte van de modeshow. Joke had feest. Zij droeg onder haar hoed met versierselen een knipmutse. Verder droeg zij een schootjak met om haar hals bloedkra-
len met een slotje. Aan haar arm droeg zij een tasje met een zilveren beugel waarin zich een kanten zakdoekje, een brillendoosje en een knippe met daarin een ½ c. , 2 ½ c. en 10 c. uit 1942 bevonden. Met een polka werd de avond afgesloten. “Wij hebben vanavond laten zien hoe het er vroeger aan toe ging. Bedankt voor dit gezellige avondje” aldus Gerrie in haar slotwoord. Op haar beurt bedankte Jocelyne de groep. “Het was helemaal geweldig, bedankt allemaal. Maar voordat u allen naar huis gaat, wilt u natuurlijk wel weten of u in de prijzen bent gevallen. En waar u zeker ook niet aan voorbij moet lopen is de stand van de vrijwilligers van de handwerkclub achter in de zaal. Neem gerust even de tijd om er uw voordeel mee te doen”. Er rest mij nu nog u te vertellen wie de gelukkigen van vanavond zijn geworden: Het zijn de heer Wensink en de dames Elferink, Te Kaat en hoe kan het ook anders Leida, vrijwilligster bij de handwerkclub.
SZMK | April 2014
Kerstconcert Molenbergkoor De decembermaand staat in het teken van sfeer en gezelligheid. Hebben we het ene feest nog niet achter de rug, dan dient het volgende festijn zich al waar aan. Vooral de kerstdagen zijn voor velen hét moment om samen te komen. Dit jaar kent de decembermaand vele zondagen. De feestdagen vallen midden in de week. Eerste en tweede kerstdag vierden we op woensdag en donderdag, terwijl nieuwjaarsdag eveneens op een woensdag viel. Kerstmis is de benaming die vooral de katholieken aan het feest geven. Protestanten praten liever over ‘kerst’. We vieren deze dagen de geboorte van Jezus Christus in Bethlehem. Om die reden vindt er bijvoorbeeld op kerstavond in veel kerken, een speciale nachtdienst plaats. Op dinsdag 17 december werd ook aan dit gebeuren de nodige aandacht besteed. Het moest de sfeer zoals het vroeger bij u thuis was, uitstralen, met als hoogtepunt de kerstboom en een mooi versierde tafel. Eerst werd er gezamenlijk koffie gedronken, daarna volgde een aperitiefje met aansluitend het kerstdiner, wat goed in de smaak viel. En dit was nog niet alles. Want ‘s middags kon u genieten van een concert gebracht door ons eigen ‘Molenbergkoor’, onder leiding van Bas Hoefman met aan de vleugel Joop Abbink. Zet het beste wat er in De Molenberg op muzikaal gebied voor handen is bij elkaar en zie daar: een muzikaal voorgerecht voor het kerstfeest. Het geheel werd aaneen gepraat door, hoe kan het ook anders, onze ladyspeaker Jolanda. Het behoeft geen twijfel; wat hier gebracht werd, was in één woord geweldig te noemen. En zoals u ongetwijfeld zult weten, heeft elk koor wel zijn of haar openingstune. Ook zij hadden een tune. “Waar de woensdagmorgen is vol gezelligheid waar het koor uit volle borst zingt uit vroeger tijd waar naar mooi pianospel luistert heel het huis daar is de Molenbergkoor daar voel ik mij thuis”. Ook aan een gastoptreden was gedacht. Het waren drie dames en zij gingen met hun debuut door het leven als ‘déjà vu’.
Déjà vu bestond uit de dames Patricia ter Bogt, Karen Florijn en Mirjam van Aken. Zij namen ons mee terug naar de roerige jaren vijftig van de vorige eeuw en lieten ons de vrolijke klanken van o.a. ‘Th Andrews Sisters herbeleven. Door Jolanda werd u allen van harte welkom geheten, wat ook tot uitdrukking kwam in ons eerste lied: ‘U zijt wellekome’, gevolgd door ‘Hoe leidt dit kindeke’. Bijzonder was het lied: ‘Een kindje is geboren’ door soliste mevrouw Koster. Onze vaste soliste moest het helaas laten afweten. Maar ook alle eer aan mevrouw Koster. Zij moest onverwachts invallen. Het refrein werd uiteraard gezongen door het koor. Enkel andere liederen waren: ‘Midden in de Winternacht’ en The little drummer boy. In de pauze werd u een drankje aangeboden en kon u nog eens rustig napraten over hetgeen u zojuist had gehoord. En dan is het zo langzamerhand tijd voor een optreden van ons gastkoor. Sommige liederen zullen herkenbaar zijn, anderen juist niet. We gingen even terug naar de vorige eeuw. Het eerste lied wat ze voor ons zongen was een ‘Sentimental Journey’, gevolgd door ‘By mir bist du schön’. Naast Nederlands en Duitstalige songs konden we genieten van Engelstalige liederen waaronder ‘When I was a little girl’. Maar uiteindelijk waren we zo mooi begonnen met een kerstconcert van eigen bodem; laten we daar ook mee eindigen. Het laatste blok was dan ook in kerstsfeer gehuld, met onder andere Stille nacht, heilige nacht, ‘Er is een kindeke geboren’ en ‘Leise riesselt der Schnee’. En hiermede waren we alweer aan het einde gekomen van deze grandioze dag, welke ‘s morgens al begon met het kerstdiner. Jolanda bedankte iedereen voor de komst naar hier. Wel thuis en tot ziens.
Carbidschieten dé happening van het jaar! Naast het gewone vuurwerk kan carbidschieten genoemd worden als spektakel waar de Achterhoek zich voor opmaakt. Al decennialang is carbidschieten in het zuiden, oosten en noorden van Nederland een geliefde traditie om het oude jaar uit te knallen. Ook in de Aaltense buurtschap De Haart is het een jaarlijks terugkerend spektakel. U zult zich kunnen afvragen ‘Hoe gaat dit dan in z’n werk?’ Welnu... De brokken carbid worden iets nat gemaakt met water of speeksel en in een oude melkbus gedaan. Daarna wordt het deksel of een bal in de opening gedrukt. Het carbid gaat ‘gassen’ en vormt het goedje ethyleen dat wordt ontstoken. Er volgt een enorm dreunende knal en de bal of deksel vliegt tientallen meters de lucht in. Zodra oudejaarsdag nadert, borrelt er een gezonde spanning op.
SZMK | April 2014
Zanger Henk ten Pas zingt de sterren van de hemel met liedjes van Freddy Quinn Op woensdag 8 januari vond er een optreden plaats van zanger Henk ten Pas in restaurant ‘De Moriaan’. Medewerkster Jocelyne heette iedereen van harte welkom op deze avond. Henk ten Pas, al 20 jaar grote fan van Freddy Quinn, verwelkomde u eveneens. Hij zou proberen, zo zei hij in z’n welkomstwoord, de liederen zo goed mogelijk na te zingen. Tevens sprak hij de hoop uit met u een fijne avond te zullen hebben. “En kent u de liederen, zing dan rustig mee. Dat verhoogt alleen maar de sfeer”. Het eerste lied was onmiddellijk al een meezinger. ‘Jungen komm bald wieder’ gevolgd door ‘Heimatslos’. Ook filmfragmenten kwamen op ons pad, zoals ‘Unter fremden Sternen’. Met het lied ‘Heimweh dort die Blumen blühen’ waren we gekomen aan de pauze, waarin u onder het genot van een drankje kon napraten over hetgeen u zojuist had gehoord of u kon andere nieuwtjes uitwisselen.
Na de pauze konden we luisteren naar een lied van Heino genaamd ‘La Montenara’ gevolgd door Karamba, Karamba en ‘So ein Tag, so wunderschön wie heute’. Met het lied ‘Rosamunde’ was er ook aan deze avond weer een einde gekomen. Henk ten Pas sloot deze avond af met de woorden: “Ik hoop dat u een fijne avond heeft gehad en dat ik nog eens terug mag komen’. Hierna volgde er nog een toegift. Het was hetzelfde lied als waar de avond ook mee was afgesloten. Jocelyne sloot de avond af met de woorden: “Dames en Heren, ik hoop dat u genoten hebt, wel thuis en tot ziens.
Harmonicagroep Corle gaf naar aanleiding van hun jubileum een concert in ‘t Kormelink Het is inmiddels al weer 21 januari. Harmonicagroep Corle verzorgde vanmiddag een jubileumconcert. Jolanda, onze ladyspeaker, opende deze middag. Behalve dat zij het fijn vond, dat u allen in zo’n groten getale naar hier bent gekomen, wenste zij ons ook veel luisterplezier. Het is wel leuk om te weten, dat zij afgelopen jaar september 20 jaar bestonden en wat ook een vermelding waard is en dat mag zeker genoemd worden dat er zich onder de muzikanten vier leden bevinden die ook al 20 jaar lid zijn. Overigens het koor bestaat uit 17 leden. Overal komen de leden vandaan: Neede, Bredevoort, Vragender, Aalten. Dus niet alleen uit buurtschap Corle. En wat het fijne aan dit concert nu is, is wel dat zij helemaal gratis voor ons optraden. Naast Nederlandstalige muziek kon men ook getuige zijn van Duitstalige songs zoals
‘Schön ist die Liebe im Hafen’. Opmerkelijk was dat er regelmatig van taalgebruik werd afgewisseld. Enkele van hun liederen die zij ten gehore brachten voor de pauze waren ‘Aan het Noordzeestrand’; ‘het Slavenkoor’ uit Nabucco, ‘Spiel noch einmal mit mir’ en vele vele anderen. Als laatste lied voor de pauze, waarin u kon genieten van uw drankje, konden we luisteren naar een song van Ben Kramer, getiteld ‘De Clown’ of wat u misschien beter in de oren klinkt ‘Ik was maar een clown’. Na de pauze konden we getuige zijn van een ‘Tango’ – Rote Rosen, rote Lippen –. Maar ook Paul de Leeuw, bij iedereen wel bekend, kwam voorbij, met een lied dat iedereen wel kende ‘Droomland’. Om eventjes een zijsprong te maken. Het Molenbergkoor heeft dit lied ook sinds kort in het repertoire staan. Nu weer teug naar vanavond. Het volgende lied is ook een heel bekende ‘het Kuffsteinlied’. De avond werd afgesloten met ‘De Stilte’ oftewel Il Silensio.
SZMK | April 2014
Samen de handen ineen voor een beweegtuin bij De Schoppe De opening van het hernieuwde wijkcentrum was ook voor de wijkvereniging het moment om een nieuwe start te maken. Het doel van de vereniging is het leveren van een positieve bijdrage aan de leefbaarheid van de wijk ’t Hooiland. Voor het bereiken van dit doel krijgt ze steun van Jong in Oost Gelre. Deze club, die in 2012 in ’t leven is geroepen, heeft een grote bijdrage geleverd aan het opwaarderen van het wijkcentrum. Haar bijdrage past goed binnen de doelstelling die zij nastreeft. Zij investeert namelijk in het stimuleren van ontmoetingen, activiteiten en contacten tussen jongeren uit de buurt en volwassenen uit hun directe omgeving. Wethouder Wentink hierover: “Gezamenlijk willen deze partijen nu een bredere invulling geven aan het gebruik van het gebouw. De wijkvereniging wil naast het aanbieden van de bestaande activiteiten ook volop ruimte bieden voor nieuwe ideeën. Hierbij is het ‘samen ontmoeten’ een belangrijk punt. Dit zijn initiatieven die ik graag ondersteun.” Beweegtuin Om haar doelstellingen verder invulling te geven is in 2013 een start gemaakt met een nieuw project: het aanleggen van een beweegtuin bij het wijkcentrum. Bij het realiseren van dit project is nu ook de Stichting Marga Klompé, die aan de Lievelderweg Mariënhof exploiteert, aangeschoven. In dit gebouw biedt de stichting ‘belevingsgerichte’ zorg aan dementerende ouderen in een huiselijke sfeer. De stichting sluit zoveel mogelijk aan bij de wensen en de beleving van de bewoners. Medewerkers, vrijwilligers en mantelzorgers zorgen er samen voor dat de bewoners zo gewoon mogelijk kunnen blijven wonen.
Zo wordt er onder meer zelf gezorgd voor het eten, maar is er ook een ontmoetingsruimte voor thuiswonende ouderen uit Lichtenvoorde. Van actie naar interactie De beweegtuin moet er toe leiden dat er contacten worden gelegd tussen diverse partijen, dat er nog meer interactie komt tussen de mensen. Zo wordt er ook al gedacht aan het aanleggen van een moestuin. Hierbij kunnen jongeren worden betrokken en met de oogst kan een maaltijd worden gekookt voor ouderen of kan deze ten goede komen aan de minderbedeelden. Kortom, er zijn genoeg ideeën en het bruist van de energie! De gemeente Oost Gelre ondersteunt het initiatief van harte, benadrukt wethouder Wentink: “Het past prima in de lijn van de veranderende rol van de gemeente. Kwam eerst de gemeente met een idee waarbij de burger mocht meedenken en later ook meedoen, nu komt de burger met ideeën en schuift de gemeente aan. Ook bij dit project is dit dus het geval. Het is een mooi project en een goed initiatief, gericht op het vergroten van de vitaliteit van de mens. Een initiatief van inwoners die daarmee een belangrijke bijdrage leveren aan de leefbaarheid van de wijk ‘t Hooiland.”
Brasserie De Heerlyckheid In brasserie De Heerlyckheid kunnen bewoners, bezoekers en vrijwilligers van de groepswoningen terecht, maar ook de senioren (55+) uit Lichtenvoorde en omstreken zijn van harte welkom! Meerdere dagen per week is brasserie De Heerlyckheid geopend. Bij speciale gelegenheden, zoals bijvoorbeeld het vieren van uw verjaardag, kunt u in brasserie De Heerlyckheid ook uw familie of andere gasten ontvangen. De brasserie is iedere woensdag tot en met vrijdag geopend van 11:00 uur tot 17:00 uur. In de even weken zijn wij ook in het weekend geopend van 11:00 uur tot 17:00 uur. In de brasserie kunt u gebruik maken van de kleine kaart. Onze gastvrouw bespreekt graag samen met u de mogelijkheden uit ons assortiment. Op woensdag en vrijdag serveren wij in brasserie De Heerlyckheid vanaf 12:00 uur een heerlijk twee gangendiner voor slechts € 8,50. Een mooie gelegenheid om in contact te komen met andere senioren uit uw omgeving! Reserveren Als u ‘s middags in onze brasserie van een warme maaltijd wilt genieten verzoeken wij u hiervoor te reserveren. Dit kan tot 17.00 uur de dag ervoor, telefonisch via nummer 0544-394028 of via de mail
[email protected]. Voor grote groepen is het wenselijk uw reservering wat langer van tevoren aan ons door te geven. Reserveringen voor groepen van meer dan 10 personen zijn in overleg ook buiten de gebruikelijke openingstijden mogelijk.
SZMK | April 2014
Een stier bezoekt De Heerlyckheid Op donderdagmiddag 6 februari jongstleden werd Mariënhof verrast door een bezoek van een losgebroken stier. Deze stier was ontsnapt bij het even verder op gelegen slachthuis. Als geluk bij een ongeluk was De Heerlyckheid op dat moment gesloten en deden zich geen persoonlijke ongelukken voor. Van de eigenaar van de stier kregen de bewoners en woonbegeleiders van Mariënhof een mooie bos bloemen met daaraan een kaartje ‘als dank voor de goede zorgen van stier Dikkie’.
Valentijnsdag Op 14 februari vieren wij Valentijnsdag. Dit vieren wij al ruim 1.500 jaar; de dag van de Heilige Valentijn. De oorsprong van Valentijnsdag als ‘de dag van de liefde’ zal echter altijd een mysterie blijven. Volgens sommige legenden kwam Valentijnsdag in de plaats van een Romeins vruchtbaarheidsfeest. Volgens anderen trouwde bisschop Valentijn verboden liefdes met elkaar. Wat wel zeker is, is een vermelding van Valentijnsdag uit 1382 door Geoffrey Chaucer. Sindsdien staat 14 februari bekend als de dag van de liefde. En één ding staat vast: met speciale cadeautjes en lekkers genieten we nog elk jaar van Valentijnsdag.
Vieringen in de Grolse Vincentiuskapel Dag
Voorganger
Dienst
Pastor F. Trieschnigg Diaken R. Wolthers Pastor S. Nagelmaeker
Woord en Communie Woord en Communie Woord en Communie
06 april
Pastor T. Escher
13 april 20 april 27 april
Ds. H. Knol Pastor S. Nagelmaeker
H. Eucharistie; algemene ziekenzalving H. Avondmaal Woord en Communie Woord en Communie
04 mei 11 mei 18 mei 25 mei
Pastor F. Trieschnigg Ds. H. Knol Pastor J. Aagten Pastor S. Nagelmaeker
Woord en Communie H. Avondmaal Woord en Communie Woord en Communie
01 juni 08 juni 15 juni 22 juni 29 juni
Pastor T. Escher Ds. H. Knol Pastor T. Engelen ? Pastor S. Nagelmaeker
H. Eucharistie H. Avondmaal Woord en Communie Woord en Communie Woord en Communie
16 maart 23 maart 30 maart
SZMK | April 2014
Accordeonduo Sonderen te gast in restaurant De Moriaan Het is dinsdag 11 februari klokslag half drie en dus tijd om bij een heerlijk kopje koffie of thee te gaan genieten van de muzikale klanken van het accordeonduo Sonderen uit Lichtenvoorde. Van de uitdrukking ‘Kun je zingen, zing dan mee’ werd goed gebruik gemaakt en je kon dan ook goed horen dat de stemming er al vrij snel inzat. Uiteraard waren het natuurlijk niet allemaal liederen, die goed in ons gehoor lagen. Als openingslied konden we genieten van ‘Aan de grens’ gevolgd door ‘Aan het strand stil en verlaten’ en ‘De klok van Arnemuiden’. Als ‘meezingers’ kwamen als beste uit de bus: ‘Mijn wiegje was een stijfsel kissie’; ‘O heide roosje’; ‘Twee reebruine ogen’ en 'Daar aan de water-
kant’. Het slotlied voor de pauze was ‘Het dorpsfeest’. Na de pauze, waarin u nog ‘ns gezellig kon napraten onder het genot van een drankje, werd de middag voortgezet met ‘De Zuiderzee Ballade’; ‘De Sneeuwwalzer’ en ‘Daar bij die Molen’. Voor het volgende lied gingen we even naar Tirol, met het ‘Kuffsteinlied’. En dan terug naar ons eigen land met het lied: ‘Loeënde klokken’. En zo waren we alweer gekomen aan het laatste lied van deze gezellige middag. Maar daarvoor moesten we wel even onze wandelschoenen aantrekken met het lied ‘Faria, Faria’.
Arbeiderszangvereniging “De Vrije Stem” en “de Knollentrekkers” Op vrijdagavond 21 februari gaven zangvereniging ‘de Vrije Stem’ en ‘de Knollentrekkers’ uit Borculo een geweldig concert. Afwisselend brachten zij bekende en minder bekende liederen ten gehore. Het eerste optreden werd verzorgd door ‘de Vrije Stem’. Nadat zij u welkom hadden geheten en zij u hadden meegedeeld dat zij dit jaar hun 60-jarig bestaan vieren, begonnen zij hun optreden met een tweetal ochtendliederen en wel ‘Die Sonne erwacht in den Bergen’ en een Italiaans ‘Vrijheidslied’. Naast Nederlandstalige liederen, kon men ook genieten van Duitstalige klanken, zoals u reeds kon horen in het eerste lied. Met het oog op Goede Vrijdag kon men luisteren naar Avé Vérum Corpus. En na dit prachtige lied ‘Glocken der Heimat lauten der Sonntag ein’. Hiermede werd het eerste blok van ‘de Vrije stem’ afgesloten.
Aansluitend aan dit prachtige optreden werd er plaatsgemaakt voor ‘de Knollentrekkers’. Garcon en Petra zorgden voor de zang en dat deden ze, zo te horen, voortreffelijk, Samen zongen ze ‘Der Schneewalzer’ en ‘Räuschende Birken’. Ook van de liederen ‘Wir Musikanten’ en Im Sonnigen Süden’ kon men volop genieten. Hun deel aan deze avond werd afgesloten met ‘Bis bald auf wiederseh’n’. Tenslotte sloot ook ‘de Vrije Stem’ de avond af met non-stop Nederlandstalige liederen. Te beginnen met ‘Een karretje dat op de zandweg reed’; ‘Hoe zachtjes glijdt ons bootje’; ‘Daar was laatst een meisje loos’ en vele, vele andere. Aan het einde van dit spectaculaire optreden bedankte Jolanda iedereen voor de komst, terwijl zij het niet kon nalaten de opmerking naar de leden van ‘het Molenbergkoor’ te maken, dat dit dezelfde liederen waren die ook zij de afgelopen week of de week daarvoor hadden gezongen. Ook dank aan de vrijwilligers, die weer bereid waren hun avond aan u, de bewoner, te besteden. Dank daarvoor allemaal!
SZMK | April 2014
Een dagje uit naar de ”Twentse Welle” Dinsdag 25 februari 2014 zijn we met de bewoners van De Molenberg een dagje uit geweest. Kwart voor tien kwam een grote bus voorrijden waar we met 32 personen in konden plaats nemen. Het fijne van deze bus is dat de rolstoelen met gemak via een lift in de bus geplaatst kunnen worden. Dus de mensen die gebonden zijn aan de rolstoel kunnen ook gewoon mee. De bus ging richting Enschede en terwijl de buschauffeur ons allemaal dingen vertelde over de vuurwerkramp van Enschede in het jaar 2000, waren we voor dat we het wisten al in Enschede. We reden de wijk Roombeek in en aan het eind van deze wijk staat een oud fabriekspand. Vroeger was dit een textielhal van de familie van Heek. Vroeger stond deze familie bekend als rijke textielbaron. Dit pand is bij de vuurwerkramp, 13 mei 2000, zo goed als overeind blijven staan, omdat tijdens de knal de deuren open hebben gestaan. Zo kon de druk welke ontstond na die enorme knal weg uit het pand. Een groot geluk voor de gemeente want zij besloten om het voorste gedeelte te verbouwen tot een museum. En zo ontstond de Twentse Welle. “Twente” verwijst natuurlijk naar de streek en “Welle” staat voor de bron. Bij aankomst kregen we een heerlijke kop koffie en hierna werd de groep in tweeën gesplitst. De ene groep kreeg een rondleiding door het gedeelte waar alles werd verteld over de textielhandel. De andere groep ging rond naar een gedeelte waar veel prehistorische dieren te zien waren. Ook zagen
we nog veel oudheden , de knipmutsen , het houten handgereedschap, landbouwwerktuigen en er was een originele boerderij weer opgebouwd. Zo konden we goed zien hoe de mensen vroeger werkelijk leefden. Tussen de twee rondleidingen kregen we een lunch voorgeschoteld. Na een heerlijke soep met wat broodjes konden we er weer tegenaan en zo gingen we voor de tweede rondleiding. Tegen drie uur waren de rondleidingen afgelopen en bij buitenkomst stond de bus weer klaar. Nadat iedereen z’n plaats had ingenomen ging het weer richting Groenlo. Bij thuiskomst hebben we z’n allen als afsluiting een heerlijk patatje gegeten met een snack. Wanneer ik terugkijk op deze dag, ben ik dankbaar dat ik als dochter mee mocht. Ik geniet zelf van het samen weggaan, maar zie ook dat mijn hulp enigszins hard nodig is. Ik realiseer mij dat wanneer de vrijwilligers en de familieleden niet erbij zijn op zo’n dag , de bewoners niet zo’n mooie dag kunnen meemaken. Dus wil ik eindigen met het geven van een dikke pluim naar het personeel van De Molenberg maar ook zeker naar al die vrijwilligers die hiervoor weer klaar staan. Ook de hulp van alle familieleden geeft een warm gebaar. Voor de toekomst wanneer er weer zulke dagen worden georganiseerd dan zou het natuurlijk weer geweldig zijn dat er weer een grote opkomst is van familieleden en vrijwilligers. Wat zouden we nu zijn zonder hen? Vrijwilligers, Bedankt voor jullie inzet!
Bingo Op donderdagavond 25 februari was er in restaurant ‘De Moriaan’ weer een gezellige bingo-avond georganiseerd. Op een groot scherm was duidelijk te zien welke hokjes men dicht mocht doen. Hiervoor was de hulp ingeroepen van vrijwilliger Bas Hoefman. Ook nu waren er weer mooie prijzen te winnen, waaronder een waardebon, die natuurlijk alleen te besteden was in het restaurant. De te winnen prijzen waren divers. Er waren deze avond drie speelrondes. “Het is bijna half acht en dus wil ik beginnen met de bingo”, aldus Bas Hoefman. Soms was het muisstil. De concentratie en de spanning waren dan ook vrij groot. En zo duurde het maar even of mevrouw Wientjes riep zo hard ze kon ‘Bingo!’ Als tweede in de eerste ronde konden we noteren de heer Rondeel. De prijsuitreiking was deze avond in handen van Jocelyn, medewerkster van het restaurant. Deze eerste ronde werd afgesloten met het spelen voor de volle kaart. De voor deze ronde beschikbaar gestelde prijs ging naar de heer Franzen. Proficiat! Er volgde nu een pauze, waarin u onder het genot van een drankje nog even rustig kon napraten. Het gesprek om een nieuwe strategie te bepalen was echter uitgesloten, daar de computer in deze besliste. Na de pauze begonnen we met een nieuwe ronde met daaraan gekoppeld nieuwe kansen. De prijs welke aan deze ronde verbonden was, was een pakje servetten. Misschien komt dit later in combinatie met een andere prijs nog wel van pas. Ook nu duurde het niet al te lang of we hoorden opnieuw ‘Bingo’ roepen. Het was mevrouw Vrieze, terwijl we mevrouw Ponds als tweede mochten noteren deze
ronde. Voor deze ronde hadden we echter ook een drietal prijzen. Wie als eerste een volle kaart had, ontving een schaal met bonbons. En ja hoor. Het was de heer Goossens van afdeling Koerboom die een goede bingo had. Opnieuw werd er een korte pauze ingelast, waarin met hapjes werd rondgegaan. In de laatste ronde ging als eerste de heer Dibbits met een zak paaseitjes aan de haal. Wat ook opmerkelijk was deze avond, was wel, dat mevrouw Gerrie te Velthuis er niet in slaagde ook maar één prijs in ontvangst te mogen nemen, terwijl wanneer op de afdeling ‘Bingo’ wordt gespeeld, zij soms meerdere prijzen weet te behalen. Maar blijf komen Gerrie; het lukt je vast nog wel een keer. De tweede, die in deze ronde een prijs kreeg, was de heer Tolkamp. Ook hij was degene, die voor de volle kaart ging. En dat lukte hem. Maar er was nog een winnaar. Ondanks het gemopper van de heer Vrieze dat zijn plankje niet de juiste getallen bevatte, lukte het hem alsnog om de gewonnen waardebon te besteden in het restaurant, Beide heren proficiat! En zoals we reeds vermeldden in de tweede ronde, konden de servetten van mevrouw Vrieze nog wel eens dienst doen. Iedereen bedankt voor deze mooie avond.
SZMK | April 2014
In `t zonnetje Roos Geurink
Het was voor ons een eer Roos te mogen verrassen met een surpriseparty als afsluiting van haar laatste late dienst op afdeling Slatman. Niets vermoedend tijdens haar werk werd ze overvallen door haar collega’s om mee te gaan naar de sfeervolle ingerichte hal alwaar haar een verrassing stond te wachten. Een grote opkomst van collega’s, oud collega’s, haar man en kinderen ontvingen haar voor een welverdiend afscheid. Roos jij krijgt van ons een dikke duim om jou te bedanken voor de tijd die wij met jou hebben mogen samenwerken. We zullen jouw persoonlijkheid gaan missen, de gezelligheid, een praatje, een luisterend oor. Je was zorgzaam en liefdevol naar de cliënten. Je was een collega met enige bescheidenheid, maar die daar waar nodig adequaat handelde. Roos een groot talent, dit tekent haar creatieve kwaliteiten.
Nu in haar vrije tijd blijft ze zich als vrijwilligster inzetten door haar wandelactiviteit met de cliënten voort te zetten. Roos is kortom een zeer waardevolle, attente collega, die het waard is om in ‘t zonnetje gezet te worden. Roos wij willen jou bedanken voor de samenwerking, het vertrouwen en collegialiteit en wensen jou samen met je gezin alle goeds toe en ga genieten van jullie welverdiende vrije tijd! Een warme groet, Team afdeling Slatman
Max de knuffelhond op afdeling Ravelijn Elke woensdagmiddag komt er speciaal bezoek op afdeling Ravelijn. Aan het begin van de middag halen wij hond Max op om de gehele middag op bezoek op onze afdeling te zijn. Afhankelijk van het weer doen we dat lopend met een cliënt en bij slecht weer nemen we gewoon de auto, ook altijd met een cliënt. Max springt zo in de kattebak van de auto, dat is hem zo geleerd door zijn baasje. Op de afdeling kan Max zonder riem rondlopen. Max gaat op bezoek naar elke huiskamer om daar een tijdje te verblijven. En ook nog naar een aantal cliënten die op hun eigen kamer verblijven. Max is een rustige, zwarte labrador die wij mogen lenen van een vrijwilliger. Max luistert buitengewoon goed naar ons allemaal. Huisdieren hebben een enorme positieve invloed op ons dagelijks leven. Een hond die kwispelend op je af komt, een kat die spinnend tegen je been komt staan of de zachte vacht van een konijn dat op je schoot zit. Huisdieren brengen ons aan het lachen, geven ons een speciaal gevoel en laten ons geliefd voelen. Voor veel ouderen is het hebben van een huisdier echter niet zo vanzelfsprekend. Fysieke en/of mentale beperkingen zorgen ervoor dat het hebben van een huisdier niet verantwoord meer is. Woonbeperkingen laten het niet toe of de zorglast is te groot. Dit kan een enorm gemis zijn. Nooit meer een dier kunnen aaien, nooit meer de warmte van het dier voelen, nooit meer even ongestoord genieten.
Om tegemoet te komen hieraan hebben wij Max één middag in de week bij ons. Wij zijn hiertoe gekomen door eerdere ervaringen met huisdieren en ouderen en de effecten hiervan op cliënten. Daarom hebben wij tijdens de vrijwilligersavond alle vrijwilligers gepolst over mogelijke huisdieren en de mogelijkheden hiertoe. Een huisdier moet wel geschikt zijn voor onze cliënten. Een wilde jonge hond is minder geschikt dan een rustige wat oudere hond. De reacties op Max zijn verschillend per cliënt. Maar bijna alle cliënten hebben warme gevoelens voor Max. Enkelen gedragen zich meteen als ‘baas’ en geven Max opdrachten als: “Aan de voet”, anderen willen graag met Max rondlopen. Er zijn ook cliënten, die meer voor de zachte aanpak gaan en Max knuffelen en aaien. Max heeft een bijzondere invloed op sommige cliënten. Ze worden er erg rustig en ontspannen van. Het is erg mooi om te zien dat een hond zo’n enorme invloed kan hebben op cliënten. Bijna alle cliënten kennen Max bij naam. Ook dat is bijzonder om mee te maken, Max is een ‘onderdeel’ van hun leven hier op Ravelijn geworden. En in zo een korte tijd heeft Max met zijn eigen charme heel wat harten veroverd. Wij zijn als afdeling erg blij dat wij Max mogen lenen om dit mogelijk te maken voor onze cliënten. Namens alle medewerkers van afdeling Ravelijn, Anne-Marie Westera
SZMK | April 2014
Woonzorgcentrum De Molenberg Jaarverslag Cliëntenraad 2013 Inleiding De cliëntenraad van het woonzorgcentrum, onderdeel van de Stichting Marga Klompé, heeft zich in 2013 ingezet voor de gemeenschappelijke belangen van de bewoners. Leden van de raad in 2013 Mw. C. van Boven-Meijer Cliënt wzc De Molenberg (t/m juni) Mw. J.B. Bouwmeester-Nahuis Cliënt wzc De Molenberg Mw. L. Sprenkeler Familie Cliënt wzc De Molenberg Mw. M. Pasman Familie Cliënt wzc De Molenberg Op 17 juni hebben we met een bloemetje afscheid moeten nemen van mw. C. van Boven-Meijer om gezondheidsredenen. Wij bedanken haar nogmaals voor haar inzet binnen de cliëntenraad de afgelopen jaren. De CR wordt ondersteund door het BOC (Bureau Ondersteuning Cliëntenraden) Hiervoor zijn werkzaam: mevr. T. Storteboom en mevr. I. Oonk Overleg Tijdens cliëntenraadsvergaderingen vond er overleg plaats met dhr. A. Sletering, sectorhoofd van De Molenberg. Er vond twee maal overleg plaats met dhr. Plessius, voorzitter Raad van Bestuur van de SZMK. De CR werd twee maal uitgenodigd door dhr. Osinga, intern inspecteur ouderenzorg van de SZMK. Nadien ontving de raad de rapportage en het verbeterplan.
Gevraagde adviezen aan de Cliëntenraad: 1. Begroting 2013 2. Op deze aanvragen is positief gereageerd door de CR. Ongevraagde adviezen van de Cliëntenraad: 1. Sectorjaarplan 2013 2. Doorlopend verbeterplan 3. Budgetrapportages 4. Inspectierapport 2013 Tevens werden we voorzien van tijdschrift Zorg en Zeggenschap, De Molenaar en de Magazine. Vergaderdata 2013 18 januari - inspectiebezoek dhr. Osinga 28 februari - cliëntenraadsvergadering, geen overlegvergadering 4 april - cliëntenraadsvergadering met overleg dhr. Sletering 23 mei - cliëntenraadsvergadering met overleg dhr. Sletering 13 juni - cliëntenraadsvergadering met overleg dhr. Sletering 18 juli - locatiebezoek dhr. Plessius 5 september - cliëntenraadsvergadering met overleg dhr. Sletering 11 september - Inspectiebezoek van dhr. Osinga 17 oktober - cliëntenraadsvergadering met overleg dhr. Sletering 5 december - cliëntenraadsvergadering met overleg dhr. Sletering 18 december - locatiebezoek dhr. Plessius
Verslag 2013: •
Begin van het jaar heeft de cliëntenraad kennis gemaakt met het nieuwe hoofd zorg, mevrouw Truus Casteel. De cliëntenraad hoopt op een prettige samenwerking.
•
Op 27 februari vond er een cliëntenberaad plaats. De opzet van een cliëntenberaad is om het contact tussen bewoner/familie en verzorging te versterken. Besloten wordt om drie contactochtenden te organiseren op de afdelingen, om zo te weten te komen wat er leeft onder de bewoners. Het wordt zeer op prijs gesteld.
•
Dit jaar zijn er brievenbussen met nieuwe naamborjes bij de voordeuren van de bewoners geplaatst. De gangen en muren hebben een metamorfose ondergaan. Het ziet er super uit.
•
Begin dit jaar worden er kluisjes op kamers geplaatst. Uit onderzoek is gebleken dat 85% van de bewoners zich veilig voelt.
•
Er komt een condoleancehoekje, waar mensen afscheid kunnen nemen van medebewoners die zijn overleden.
•
De cr had graag gezien dat er een winkeltje zou komen, helaas heeft dit geen doorgang gekregen. Heel jammer.
•
Zaterdag 25 mei was er de officiële opening van de beweegtuin. Het werd een gezellige middag.
•
In september wordt het zorgoproepsysteem in het wzc vernieuwd. Het is nu een spreekluisterverbinding. Bewoners krijgen zo sneller contact met de verzorging als ze bellen. Het is een goede investering.
•
Helaas werkt de kerkradio nu niet meer. Via de Calixtus is het mogelijk een kerkradio aan te schaffen. Pastoor Nagelmaeker zal informeren of de Molenberg Kapel ook via de Calixtus is te beluisteren. De kosten van deze kerkradio via de Calixtus bedragen eenmalig € 150,00 en daarnaast hebt u een abonnement nodig van € 25,00 per jaar. Verder hebt u alleen een stopcontact nodig. Voor meer informatie of aanvragen van de kerkradio kunt u contact opnemen met het secretariaat van de Calixtus, tel. 461335. Contactpersoon is Willy Balk, tel. 465123.
•
Dinsdag 22 oktober heeft de cliëntenraad een gezellige middag georganiseerd voor haar achterban (bewoners wzc). De middag werd verzorgd door “De Juf, de Bakker en de Dominee” met liederen van toen. Het werd een super gezellige middag voor de bewoners.
•
Door het hele jaar heen zijn er diverse activiteiten in het wzc georganiseerd, die allemaal goed verlopen zijn. Ook de feestdagen in december zijn goed verlopen.
Cliëntenraad wzc De Molenberg Groenlo
SZMK | April 2014
Lezers pakken de pen! In deze aflevering kunt u opnieuw genieten van een artikel uit de verzameling ‘proza en poëzie’ van mevrouw Vrieze van afdeling ‘Oosteresch’.
Het Achterhookse boertjen Ne boer dèn was in vroggere dagen neet zo biester volle in tel. Ze konden um neet zo best verdragen. Dat wèt toch iederene nog wel? Ne boer dèn had jo geen manieren. Was onbeschoft, zo row en plat. Neen, dèn boer dee konden ze neet pruumen. Dee nette mensen uut de stad met klodders an de boksepiepen. Dee stonken naor ut bemeste land met ne broengebrande nekke en deepe voren in de hand. Hee sprak maor zelden met twee woorden. En hee at ok neet met vorke en mes. Ze zagen um op straote kuieren. Slungelug met de hande in de tes ging de burger vaak naor de komedie, naor de bioscoop of een deftig bal. Het achterhookse boertjes dèn vond i’j bi’j ziene beeste in de stal. Het was kinkel, kaffer, kever, mestworm en wat neet al meer. Doch het boertjen leet ze rostig schelden. Ook al deed het scheiden um vake zeer.
Meestal had e een schot vol blagen trouw in natuur en an de wet van God. En ok daorummen wier dat kleine boertjen heel vaak uut e-lachen en bespot. Doch too bunt er e kommen andre dagen. De moffen de veelen in ons land um mvolle te plunderen en te roven. En stokken vaak de boel in brand. De honger, dee begon too te knagen. Ok aan menige voorname maag. En toon mochten ze warempel allemoale inens dat Achterhookse boertjen graag. Ze kwamen toen van heinde en verre. Met wapens, fietsen doch ok te voet. Vaak heel verkleumd en uut-e-hongerd, met in de schoone een pläsken blood. Zo klopten ze an aan alle deuren, dee arme stumperds uut de stad. En vonden bi’j dee boerenkinkels een erg warm kloppend Hollands hart. Rogge, melk, èèrpele, weite en haver, eiere, spek en nog heel volle meer. Het achterhookse boertjen was noo koning. Ze neumden um verduld mijnheer. En in die olderwetse boerenkeukene zaten toon de zwervers uit de stad. En ze kregen allemoale eur posjen. De ene dit en de andere dat.
In Groenlo is Pasen een feest van tradities Palmpasen en eieren zoeken kent iedereen. Bij het paasfeest horen over de hele wereld allerlei tradities en gebruiken. Groenlo vormt daarop geen uitzondering. De tijd van het jaar geeft al een goede verklaring voor het ontstaan van veel gewoonten. Zo vormt Pasen een echt lentefeest. Het begin van iets nieuws. De voorjaarsschoonmaak is daar slechts een klein onderdeel van. Het verhaal ging zelfs dat degene, die met Pasen niet iets nieuws droeg, het hele jaar ongelukkig zou zijn. Groenlo vormde als katholiek bolwerk een broedplaats van veel van die gebruiken. En zo begint Pasen eigenlijk al een week eerder met de palmpasenoptocht. Broekenmannetjes hijsen zich voor de eerste keer in de bokse en gaan de straat op met een versierde stok. Daarop het broodhaantje, symbool van de vruchtbaarheid en eitjes en groen. Groen staat voor de palmbladeren, waarmee gelovigen Jezus toewuifden bij de intocht in Jeruzalem. Sommige katholieken ontleenden aan de op Palmzondag gewijde takjes zelfs kracht. Het bewaren van deze ‘heiligdommen’ op verschillende plaatsen in huis was een waarborg voor rijkdom en geluk. Het lied dat op die dag in Groenlo nog steeds klinkt ging eeuwen geleden gepaard met het omhoog werpen van eieren. Het ei, het symbool voor vruchtbaarheid en een nieuw begin.
Pasen Toen ik naar de lag’re school ging En de pofbroek hoogtij vierde En de vroomheid welig tierde Vormde Pasen een bevrijding. Vóór Pasen moest de schoonmaak klaar Van woning, stal en wagenschuur. Men werkte zich het apezuur. Het moést gebeuren, ieder jaar. Voor Pasen moest je biechten gaan Om daarna te communiceren. Ook kreeg je nieuwe kleren aan, Daar kon je lange tijd op ‘teren’. De mensheid viert Verrijzenis, Het licht verdrijft de duisternis En ‘t leven overwint de dood. Dáárom is de blijdschap groot. Het paasfeest vormt een nieuw begin. Ook nu nog als de natuur gaat leven En ons weer veel moois zal geven Heeft het paasfeest nog zijn zin.
SZMK | April 2014
Wintergedicht
De laatste klokkenslag Bijna is het jaar ten einde, weldra komt de laatste dag, met zijn allerlaatste uurtje en zijn laatste klokkenslag. Wanneer dan die laatste klanken zachtjes in het niet vergaan, zal een ieder op zijn wijze weer de drempel overgaan. Ongetwijfeld wordt door velen dan ook even nagedacht, wat het jaar dat is verstreken alzo met zich heeft gebracht... Menig hart zal zuchten slaken door het schrijnend leed dat knaagt, wanneer elke klokkentoren straks het oude jaar verjaagt. Vreugde is zo vaak kortstondig, langer drukt het leed ons neer; En zo wachten voor ons allen twee en vijftig weken weer. ‘t Nieuwe jaar ligt nu weer voor ons als een dichtgeslagen boek; elke dag een bladzijde verder, maar...waar zijn we naar op zoek? Moge er geluk en voorspoed staan te wachten aan de poort, als de stem van bronzen klokken door het nacht’lijk duister boort.
Het ontstaan van het carnaval Van oudsher was het carnaval een eetfestijn , omdat het de laatse mogelijkheid was zich te buiten te gaan voor de 40 dagen vasten, waarin men zich beperkte tot het minimaal noodzakelijke. Op vette dinsdag (voor de vasten) werd al het vet dat in huis was, opgemaakt omdat het anders zou bederven. Iedereen die katholiek is, is bekend met de vasten, dit is ter herdenking aan de 40 dagen die Jezus volgens het Nieuwe Testament in de woestijn vastte en tevens ook ter bezinning op de christelijke kernwaarden. Het feest bestaat al langer dan de christelijke traditie en de kerk heeft het gemakkelijker gevonden het heidense carnaval in een katholieke traditie om te zetten dan het uit te bannen. Dit was overigens ook met andere voorchristelijke feesten gebeurd, zoals Kerstmis dat oorspronkelijk een ‘heidens’ midwinterfeest was. Carnaval komt van het latijnse woord carne vale wat ‘vaarwel aan het vlees’ betekent. Een andere mogelijke verklaring is het eveneens latijnse carrus navalis: scheepswagen, hetgeen zou verwijzen naar rondtrekkende groepen in een als schip ogende wagen of kar, het zogenaamde narrenschip, maar het kan ook slaan op het schip waarmee de god van de zee der Kelten/Germanen uit het noorden kwam om deel te nemen aan de winterfeesten.
Het heidense carnaval wordt in heel Europa gevierd. Antropologisch gezien is het carnaval een omkeringsritueel, waarin maatschappelijke rollen worden omgedraaid en normen over gewenst gedrag worden opgeschort. Vastenavond is de dinsdag tijdens het carnavalsfeest. De allerlaatste minuutjes van het feest. Om klokslag 0.00 uur is het carnaval afgelopen waar in iedere stad of dorp het carnaval op eigen wijze wordt afgerond. Officieel duurt het carnaval van zondag tot en met dinsdag. Tegenwoordig lijkt het dat carnaval soms eerder begint, zelfs al op donderdag. Soms lijkt Aswoensdag nog een carnavalsdag te zijn. Ook al wordt de vastenperiode lang niet meer zo streng gevierd als vroeger, het carnavalsfeest blijft het feest waarbij mensen zich vermommen door vreemde kledij aan te trekken en zo onherkenbaar een alibi hebben om zich in allerlei vormen te buiten te gaan. In de Middeleeuwen vielen daarbij nogal eens doden en gewonden, maar tegenwoordig is het masker bedoeld om iemand anders een spiegel voor te houden dan wel (met verdraaide stem) iemand stevig en ongezouten de waarheid te zeggen.
SZMK | April 2014
Herdenkingsbijeenkomst
Binnenkort is er weer een herdenkingsbijeenkomst in De Molenberg. Deze is op donderdag 24 april in de kapel om 19.00 uur. Tijdens deze plechtigheid noemen we de namen van de bewoners die in de afgelopen periode zijn overleden. Hun familieleden nodigen we uit nog één keer de gang naar De Molenberg te maken. Samen met familie, bewoners en personeel herdenken we de mensen die niet meer onder ons zijn. Er is muziek, gedichten, bloemen en lichtjes. Weet u allen van harte welkom!
Tot slot nog een gedicht van Martinus Nijhoff: De Wolken Ik droeg nog kleine kleeren, en ik lag lang-uit met moeder in de warme hei, de wolken schoven boven ons voorbij en moeder vroeg wat ‘k in de wolken zag. En ik riep: Scandinavië, en: eenden, daar gaat een dame, schapen met een herderDe wond’ren werden woord en dreven verder, maar ‘k zag dat moeder met een glimlach weende. Toen kwam de tijd dat ‘k niet naar boven keek, ofschoon de hemel vol van wolken hing, ik greep niet naar de vlucht van ‘t vreemde ding dat met zijn schaduw langs mijn leven streek. -Nu ligt mijn jongen naast mij in de heide en wijst me wat hij in de wolken ziet, nu schrei ik zelf, en zie in het verschiet de verre wolken waarom moeder schreideNamens de voorbereidingsgroep, met vriendelijke groet, Henri Knol en Simon Nagelmaeker, geestelijk verzorgers De Molenberg
Een gedicht om even bij stil te staan
Collega’s,
Je ziet ze bijna elke Dag. De één wekt Irritatie op, de ander een lach. De één is je maatje, de ander jaagt je op de kast. Maar één ding is zeker: je zit aan elkaar vast ! Je moet er elke dag iets van maken. Dat kan door BEGRIP en GOEDE afspraken. Praat met elkaar, wens elkaar goedemorgen. Dat kan al voor verbetering zorgen. Zo krijgt iedereen meer Plezier in zijn werk. En je zult merken: SAMEN STA JE STERK!
Spreekuur linnenkamer De Molenberg Om verloren en niet gemerkte kleding weer terug te kunnen vinden, zal de linnenkamer van De Molenberg een spreekuur houden voor cliënten of familie van cliënten. Het spreekuur is elke 1e dinsdag van de maand van 15.00 - 16.00 uur in de linnenkamer. De eerstvolgende datum is: 1 april De linnenkamer bevindt zich in de kelder van De Molenberg. Medewerkers linnenkamer
SZMK | April 2014
Parkinsonmiddag in De Molenberg. Een vervolg?
Op dinsdag 24 september 2013 is er een informatiemiddag gehouden voor mensen met Parkinson(isme) en hun mantelzorgers en belangstellenden. Op deze middag, georganiseerd door een stagiaire fysiotherapie en de Parkinsonvereniging is er veel informatie gegeven door de behandelaars van De Molenberg. Het Thema was: Multidisciplinaire samenwerking rondom parkinson(isme). Parkinson is een ziekte waarbij een tekort ontstaat van een bepaald stofje, dopamine genaamd, in de hersenen. Hierdoor wordt de aansturing van de bewegingen niet meer goed gedaan en gaan de armen en benen beven. Ook worden de spieren stijf waardoor bewegingen moeilijker op gang komen. Mensen met Parkinson(isme) hebben vaak een netwerk van mensen om zich heen die zich met een bepaald deel van de ziekte bezighouden. Binnen De Molenberg hebben wij een diëtist, ergotherapeut, fysiotherapeut
en een logopedist die aangesloten zijn bij het landelijke netwerk ParkinsonNet. In dit netwerk zitten behandelaars die speciaal geschoold worden met betrekking tot Parkinson(isme). Daarnaast werken zij samen met de Parkinsonverpleegkundige, Anouk Forkink, van het Streekziekenhuis Koningin Beatrix (SKB). Zij kan de coördinator zijn rondom de zorg voor mensen met Parkinson. Zij heeft de contacten met de neurologen en geriaters van het SKB en de therapeuten zowel binnen als buiten het SKB. Voor vragen kunt u bij een van ons terecht. Binnen De Molenberg kan de ergotherapeut Sylke Kreeftenberg helpen bij problemen in het dagelijks handelen zoals afrekenen in een winkel, een handtekening zetten of veilig naar het toilet gaan. Zij denkt in mogelijkheden en kan oplossingen aandragen. Zij helpt ook bij problemen die de mantelzorger ervaart in het begeleiden of verzorgen van de persoon met Parkinson. De fysiotherapeut Henja van Dinter stelt een oefentherapie op, waarbij gericht wordt geoefend op kracht, conditie, houding, mobiliteit en balans. Hierbij wordt geoefend op het opstaan uit een stoel, omdraaien in bed, maar natuurlijk ook op veilig lopen. Hiervoor is zij ook een speciale oefengroep gestart voor mensen met Parkinson(isme). Een probleem in het dagelijks handelen, kan ook zijn dat iemand niet meer zonder knoeien zijn eten kan eten. Het kan zijn dat er een probleem is met het naar de mond brengen van eten, maar ook dat mensen niet meer goed kunnen slikken. Voor het slikken, verstaanbaar spreken en speekselbeheersing (kwijlen) kan de logopedist Annelies Snels u
Kerkradio
helpen. Als u problemen heeft met het eten kan het ook nodig zijn om met een diëtist te spreken, dit is Maaike Oudega. Zij helpt met het samenstellen van een dieet opdat de opname van de medicatie op een goed wijze kan geschieden. De Parkinsonmedicatie moet een half uur voor het eten of een uur na het eten ingenomen worden. De maaltijd kan eiwitten bevatten die de werking van de medicatie teniet doen en dit kan niet de bedoeling zijn. Ook in het voorkomen van tekorten of ongewenst gewichtsverlies kan de diëtist u helpen. Zoals u leest kan er veel binnen De Molenberg gedaan worden en is er veel te vertellen. Hiervoor willen wij nog een middag organiseren maar daar zouden wij graag wat ideeën voor willen hebben. Graag horen wij van u! Een idee kunt u met ons bespreken, maar u mag het ons ook toesturen. Met vriendelijke groet, Parkinsonbehandelaars van De Molenberg, Sylke, Maaike, Henja en Annelies
De kerkradio in De Molenberg functioneert al een tijdje niet meer en zal ook niet meer in deze vorm in gebruik worden genomen. Dit gezien de hoge kosten die het weer in de lucht brengen van deze kerkradio met zich mee zou brengen. Dit wil echter niet zeggen dat bewoners van De Molenberg van zowel het verzorgingshuis als het verpleeghuis in de toekomst geen kerkdiensten meer kunnen volgen. Moderne technieken zorgen ervoor dat bewoners zelfs diensten uit hun eigen parochiekerk kunnen ontvangen en op die mannier bent u als bewoner van De Molenberg zelfs nog min of meer betrokken bij uw eigen geloofsgemeenschap. U kunt allerlei vieringen blijven volgen maar ook luisteren naar kerkuitzendingen van andere omliggende geloofgemeenschappen (parochies). Dit gaat zonder moeite en veel luisteraars zullen dit geweldig vinden. Medewerkers van de RK geloofgemeenschap H. Calixtus, dat onderdeel is van de Sint Paulusparochie, kunnen u helpen bij de aanvraag en het installeren van de kerkradio via de ether. De Sint Paulusparochie maakt al vanaf 1 januari 2007 op deze manier gebruik van de mogelijkheid om de de kerkdiensten te kunnen volgen via de kerkradio. Het enige wat u daarvoor nodig heeft is een ontvanger. De zender wordt door de parochie verzorgd. De ontvangers zijn er in meerdere modellen en kosten gemiddeld € 150,-. Het jaarlijkse abonnementsgeld bedraagt € 25,-. Indien u interesse heeft, kunt u zich wenden tot het secretariaat van de H. Calixtus geloofsgemeenschap tel. 0544-461335 of per e-mail:
[email protected] Mocht u nog vragen hebben dan kunt u altijd iemand van de cliëntenraad aanspreken. Wij horen als cliëntenraad van het verzorginghuis en het verpleeghuis van De Molenberg graag wat uw ervaringen zijn met de kerkradio via de ether. Als cliëntenraden zullen we familieleden tijdens cliëntenberaden en familieavonden op de hoogte stellen van deze toch wel unieke vorm van het blijven volgen het plaatselijke gebeuren.
SZMK | April 2014
Het kwaliteitsbeleid van Marga Klompé Zoals u wellicht weet werkt SZMK continu aan de kwaliteit van wonen, welzijn en zorg. Misschien heeft u zich wel eens afgevraagd hoe dat precies in zijn werk gaat. Nou, die vraag is niet zo eenvoudig te beantwoorden. Op heel veel manieren wordt namelijk dagelijks gewerkt aan het continu verbeteren van de kwaliteit. We zullen u hieronder in een notendop proberen uit te leggen hoe dat in zijn werk gaat. Laten we eerst eens beginnen bij het begrip kwaliteit. Wat is nu eigenlijk kwaliteit? Ook die vraag is niet eenvoudig te beantwoorden. Kwaliteit wordt namelijk door iedereen anders beleefd. Om toch vanuit een kader te kunnen werken en de kwaliteit te kunnen verbeteren, zijn door de overheid en door SZMK systemen bedacht. SZMK heeft als doel gesteld dat klanten tevreden zijn. Daar draait het eigenlijk om. Regelmatig vinden daarom gesprekken plaats met klanten en mantelzorgers om in beeld te brengen wat zij belangrijk vinden. Ook de rol van de cliëntenraad is hierin cruciaal. Wij proberen ons beleid zoveel mogelijk af te stemmen op uw wensen en behoeften. Daarnaast vindt SZMK het van groot belang dat het wonen, welzijn en de zorg voldoen aan alle kwaliteitseisen die zijn gesteld in de weten regelgeving, maar ook in de zogenaamde veldnormen. U kunt hierbij denken aan thema’s op het gebied van arbo en veiligheid, eisen aan deskundigheid van medewerkers, maar ook medicatieveiligheid en veiligheid van wonen en hygiëne. Er zijn veel afspraken waar wij ons aan moeten houden. Daarnaast zijn er de zogenaamde veldnormen. Een van de belangrijkste kaders die door SZMK gehanteerd wordt is het document Goede Zorg. Hierin staan normen over verantwoorde zorg en de kwaliteit van leven van klanten. U kunt hierbij denken aan hoe wij als organisatie omgaan met preventie en zorg, maar bijvoorbeeld ook op het gebied van dagbesteding en
maaltijden. Het kader is heel breed. Om te kunnen bepalen of wij voldoen aan alle normen en eisen voert SZMK jaarlijks diverse metingen uit. Zo wordt jaarlijks gemeten in hoeverre de kwaliteit van zorg voldoet aan alle standaarden, heeft SZMK een interne inspecteur in dienst en vinden allerlei inhoudelijke toetsen plaats (de zogenaamde audits), bijvoorbeeld op het gebied van hygiëne, veiligheid en zorg. Eén keer per twee jaar vindt ook een grootschalig onderzoek plaats om de tevredenheid van klanten breed in beeld te brengen. Deze meting wordt door een onafhankelijk bureau uitgevoerd. Alle gegevens die beschikbaar komen (en dat is véél meer dan hierboven genoemd is), wordt geanalyseerd. Zonodig worden direct verbeteracties uitgevoerd. Uiteindelijk wordt ook een oordeel gegeven over het functioneren van het hele kwaliteitsmanagementsysteem van SZMK. SZMK heeft ervoor gekozen om dit te laten toetsen door een onafhankelijk meetbureau. Als blijkt dat het systeem goed functioneert, wordt hiervoor een certificaat afgegeven. SZMK beschikt al jaren over een geldig certificaat (het zogenaamde HKZ-certificaat), waarmee zij aan kan tonen dat de kwaliteit goed op orde is. Wilt u meer lezen over het kwaliteitsbeleid van SZMK? Dan verwijzen wij u graag naar onze website. Hier kunt u ons jaardocument inzien. Hierin staat uitgebreid beschreven welke doelstellingen wij gerealiseerd hebben en hoe wij continu werken aan het verbeteren van de kwaliteit. Het meest actuele jaardocument (over het jaar 2013) wordt begin mei a.s. op de website van SZMK (www.szmk.nl) gepubliceerd. W. Eijkelkamp
Waarom bewegen voor ouderen zo belangrijk is Je ziet het regelmatig op tv, in de krant, in folders: bewegende ouderen. Lachend op een hometrainer of zelfs nog een marathon rennend. De onderliggende boodschap is dat bewegen voor ouderen goed en leuk is. Waarom eigenlijk? Je kunt je dagen als senior toch ook prima doorbrengen in de luie stoel met een kopje koffie? Op zoek naar een antwoord kom je al snel uit bij de fysiotherapie. Daar weten ze (vrijwel) alles van bewegen. Fysiotherapeut Marijke Huisman van De Molenberg in Groenlo vertelt. Je zou kunnen zeggen dat bewegen van levensbelang is’, aldus Marijke. ‘Als je niet meer beweegt, is de kans groot dat je niet meer leeft. Mensen bewegen, vanaf het moment in de buik van hun moeder tot op hoge leeftijd. Jonge kinderen doen haast niet anders dan bewegen. Na het 20ste levensjaar begint echter de afbraak al! Kom je op hoge leeftijd dan neemt de spierkracht af, worden je gewrichten minder soepel en je botten brozer. Ook de coördinatie en het uithoudingsvermogen nemen af. Het gevolg: oudere mensen bewegen minder en soberder.’ Rust roest ‘Geef je je daar helemaal aan over en ga je zo min mogelijk van je stoel af, dan wordt het bewegen steeds moeilijker of zelfs pijnlijk. Zeker als je een chronische aandoening of handicap hebt, kom je snel in een neerwaartse spiraal. Er bestaat een kans dat mensen zich
terugtrekken, ook uit het sociale leven. Het spreekwoord zegt: “Rust roest”, en dat klopt ook. Als je nog maar weinig beweegt, gaat je spierkracht en conditie achteruit. Daar komt bij dat op hogere leeftijd ook je herstelvermogen afneemt. Nu is daar zeker wat aan te doen, want je kunt je lichaam wel tot op hoge leeftijd trainen. Ook als je mankementen hebt. “Bewegen” is dus het motto. En vooral kijken wat wél lukt en dat blijven oefenen. Dat geeft stevigheid, zelfvertrouwen en daardoor weer minder kans op bijvoorbeeld vallen.’
SZMK | April 2014
Fysiotherapeute Marijke Huisman laat zien hoe je je armen en schouders kunt trainen.
Zelfstandigheid
Uit onderzoek blijkt dat bewegen niet alleen goed is voor het lijf, maar ook voor de geest. Een dagelijks loopprogramma voor ouderen die weinig bewegen geeft een positief effect op het geestelijk functioneren. Hoe dat werkt? Als je beweegt, wordt met name de voorzijde van je hersenen geactiveerd. Daar zit ook het vermogen van een mens om te plannen, initiatief te nemen en flexibel te zijn. En juist deze vaardigheden zijn weer belangrijk om zelfstandig te kunnen functioneren. Bewegen is dus van belang voor je onafhankelijkheid en zelfstandigheid. Marijke Huisman merkt dat mensen het beste gemotiveerd zijn, als ze zelf het voordeel zien van hun inspanningen: ‘Als mensen bijvoorbeeld door te oefenen nog zelf naar het toilet kunnen of mee kunnen doen met de jeu de boulesclub, is dat veel waard. Met een duidelijk doel voor ogen zijn mensen ook bereid om te oefenen.’
Fitness en buiten zijn
De fysiotherapie in Groenlo is er voor bewoners in het verpleeghuis en het woonzorgcentrum én voor mensen die thuis wonen. Marijke: ‘We bieden ook seniorenfitness aan. Er zijn nu drie fitnessgroepen. Daar komen mensen in de leeftijd van 65 tot 91 jaar. Bij inschrijving hebben we een individueel gesprek. Dan gaan we na wat iemand
wil gaan doen, waar hij of zij behoefte aan heeft. Iedereen heeft zo een eigen kaart met persoonlijke oefeningen en doelen. De mensen komen één keer per week een uurtje fitnessen. De fitnessgroep heeft dan de oefenzaal voor zich alleen en na de gedane arbeid is er de gelegenheid om samen iets te drinken en bij te praten. Seniorenfitness sluit aan op de nieuwe generatie ouderen. Zij hebben vaak meer gesport, zijn mondiger en willen eigen keuzes maken. We maken als fysiotherapeuten ook gebruik van de beweeg- en beleeftuin bij De Molenberg. Want naast bewegen is buiten zijn ook goed voor een mens. Die tuin is onlangs heel erg opgeknapt! Als het weer het toelaat gaan we daar met een cliënt naar toe en maken gebruik van de beweegtoestellen die daar staan. Ook mensen van buiten De Molenberg zijn welkom in de tuin. Na het bewegen kunnen ze een kopje koffie drinken in het restaurant. Daar liggen ook “beweegkaarten” waar oefeningen op staan die je met behulp van de toestellen kunt doen.’
Bewegingsverhaal
Marijke is enthousiast over het werken met ouderen: ‘Ouderen hebben al een heel leven achter zich. Iedereen heeft zijn of haar eigen geschiedenis. In dat levensverhaal zit ook een bewegingsverhaal. Hoe hebben mensen bewogen in hun werk, in het huishouden? Hebben ze wellicht gesport? Daar zoeken wij aansluiting bij. Een collega werkte eens samen met een cliënt die een CVA (beroerte) had gehad.
Die cliënt was tuinman geweest. Zij gingen samen als het ware zaaien, erwten leggen (oefening op de knieën) en achter een grasmaaier (rollator) lopen. Dat werkte prima. Zo sluit je aan op de beleving.’ Marijke Huisman werkt niet in haar eentje in Groenlo. Ze heeft zes collega’s die ieder een eigen specialisatie hebben binnen de fysiotherapie, zoals: geriatrie, dementie en neurologie. Mensen buiten De Molenberg kunnen ook bij de fysiotherapie terecht. En de therapeuten komen zo nodig op huisbezoek. In De Molenberg wordt er gewerkt in een mooi aangeklede fysiotherapieruimte. Als je binnenkomt vallen de grote foto’s van vuurtoren en luchtballon direct op. Ook hangen er een aantal fleurige schilderijen. Marijke: ‘We hebben het vorig jaar helemaal opgeknapt en zijn heel tevreden over het resultaat. Ja, ik denk dat we daar wel goed in zijn. In het scheppen van een prettige en gelijk ook veilige sfeer. We hechten daarnaast belang aan het sociale aspect van bewegen. Want samen bewegen is makkelijker en gezelliger dan alleen.’ Jeanet Aartsen
Seniorenfitness Binnen de Stichting Zorgcombinatie Marga Klompé wordt in de volgende locaties fysiotherapie aangeboden: • De Molenberg in Groenlo • De Hoge Weide in Lochem • Pronsweide in Winterswijk Op al deze plaatsen is er ook seniorenfitness (‘Work Oud’). Voor meer informatie: zie www.szmk.nl (onder diensten)
Gebruik keycord Heel veel bewoners maken gebruik van een keycord, waaraan ze de sleutel en het draadloos alarm hangen. Erg handig want ze hebben dan altijd alles bij de hand. Toch kan er een risico aan zitten. Recent is een bewoonster gevallen en met het keycord achter de rollator blijven hangen. Gelukkig was er op tijd hulp aanwezig, maar het had ook anders kunnen aflopen.
Wees dus voorzichtig met het gebruik van een keycord. Vindt u het toch handig om de sleutel en alarm bij de hand te houden, dan zijn er andere opties. U kunt een z.g. safety-keycord aanschaffen of een dun koordje gebruiken, wat breekt als u valt. Een safety-keycord heeft een veiligheidsclip, dat losgaat als de keycord ergens achter blijft hangen. Dan loopt u beduidend minder risico. L. Molenbroek
SZMK | April 2014
Informele zorg en formele zorg verbinden Project ‘informele zorg en formele zorg verbinden
In juni 2013 is gestart met het project ‘informele zorg en formele zorg verbinden’, waarin SZMK en VIT-hulp bij mantelzorg samen werken aan verbetering van de samenwerking tussen formele en informele zorgers. Op basis van informatiebijeenkomsten met alle betrokkenen worden op beide pilotlocaties een aantal nieuwe activiteiten ontplooid. In deze nieuwsbrief leest u waar we nu mee bezig zijn.
Pilot De Pelkwijk
Extra aandacht voor rol mantelzorg bij nieuwe bewoners
In de thuissituatie hebben mantelzorgers een belangrijke rol in de zorg. Ze hebben zich zorgen gemaakt, hulp geboden, zorg gecoördineerd, etc. Vaak jarenlang hebben zij zo goed mogelijk gezorgd voor hun naaste. Mantelzorgers zijn dan ook niet alleen partner, kind, familie of vriend, maar zijn ook degenen die heel veel weten over de wensen en behoeften van de zorgvrager. In De Pelkwijk wordt er bij opname van nieuwe bewoners extra aandacht gegeven aan mantelzorgers en wordt met hen gesproken over de situatie thuis, over de wensen en behoeften van de toekomstige bewoner en over de manier waarop zij betrokken willen zijn bij de zorg nu hun naaste is opgenomen in De Pelkwijk.
Kunnen mantelzorgers bepaalde activiteiten niet zelf verrichten, maar is dit wel belangrijk voor de nieuwe bewoner, dan kan een vrijwilliger ingezet worden.
Individuele vrijwilligers in De Pelkwijk
Steeds vaker hebben bewoners van De Pelkwijk behoefte aan een vrijwillig ‘maatje’. Iemand om mee te wandelen, samen een spelletje te doen, te fietsen of gewoon een praatje maken. In De Pelkwijk is er een groep vrijwilligers die hier graag voor ingezet wil worden. Als er een vraag is van een bewoner, dan wordt dit besproken met de EVV. Samen met de vrijwilligerscoordinator wordt er dan een vrijwilliger gezocht, die dit graag wil doen. Als het klikt tussen bewoner en vrijwilliger worden er afspraken gemaakt over de activiteiten die bewoner en vrijwilliger samen gaan ondernemen. Natuurlijk worden de familie en de EVV hierbij nauw betrokken.
Pilot Mariënhof
er directe afstemming over de wederzijdse verwachtingen. Mochten deze te ver uit elkaar liggen, dan kan een vrijwilliger gericht worden doorverwezen naar een andere woning binnen Mariënhof of naar een andere locatie van SZMK.
Training voor medewerkers Mariënhof Werving en selectie vrijwilligers door woonbegeleiders Mariënhof
De vrijwilligers in Mariënhof verrichten hun werkzaamheden in de woning. Er zijn geen vaste activiteiten zoals in een traditioneel verpleeghuis, maar er wordt aangesloten bij de dagelijkse activiteiten in de woning en bij de mogelijkheden van de bewoners. Dit maakt het extra belangrijk dat de verwachtingen van de bewoners en medewerkers van de woning en de verwachting van de vrijwilliger goed op elkaar afgestemd worden. Daarom is besloten dat van elke woning één van de woonbegeleiders gedurende de pilot de werving en selectie van vrijwilligers op zich gaat nemen. Hierdoor is
Bij een nauwe samenwerking tussen mantelzorgers, vrijwilligers en beroepskrachten is het belangrijk dat je elkaar kunt aanspreken op zaken die voor verbetering vatbaar zijn, maar ook dat je de goede dingen met elkaar deelt. De medewerkers van Mariënhof hebben hierin een belangrijke rol. In de training ‘feedback geven’ krijgen medewerkers tips en handvatten om dit op een goede manier te kunnen doen. Meer informatie? Wilt u meer weten over het project, neem dan contact op met Wencke Eijkelkamp (SZMK) T. 0544 - 47 41 00 of Anita Delsing (VIT-hulp bij mantelzorg) T. 0544 - 82 00 00.
SZMK | April 2014
Waar of niet waar 1. De dodo is al sinds 400 à 500 jaar uitgestorven. 2. In Nederland wonen ongeveer een half miljoen wilde eenden. 3. IJsvogels lusten alleen ijs. 4. De mus legt ongeveer 4 tot 6 eieren per keer. 5. Er zijn meer vrouwtjes- dan mannetjeseenden in Nederland. 6. Er bestaan 84 soorten ijsvogels? 7. De boomvalk vliegt op zijn allerhardst 140 km per uur. 8. Ongeveer 25% van alle eendenhuwelijken houdt langer dan een jaar stand, de andere gaan eerder uit elkaar. 9. De ekster is een zangvogel. 10. Huismussen leven in heel Europa behalve in België. 11. Een mus is ongeveer 5 cm groot. 12. Een uil kan in het donker goed zien. 13. Het fazantenmannetje heeft een kleuriger verendek dan het fazantenvrouwtje. 14. Alle papagaaien kunnen praten. 15. De meeste vogels hebben een kliertje in hun huid, waaruit ze vet halen. Dit smeren ze met hun snavel op hun veren en zo blijft hun verenpak waterdicht.
Welk dier ziet u?
Welke twee dieren ziet u?
1 waar, 2 waar, 3 niet waar, 4 waar, 5 niet waar, 6 waar, 7 waar, 8 waar, 9 waar, 10 niet waar, 11niet waar (15cm), 12 waar, 13 waar, 14 niet waar, 15 waar
Voeg klinkers toe
het is een puppy die u aankijkt!
Kl _ pr _ _ s M _ rgr _ _ t R s Sn _ _ _ wkl _ kj _ M _ d _ l _ _ fj K _ m _ ll _ T _ lp
u kunt een eekhoorn en een zwaan herkennen!
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
1 klaproos, 2 margriet, 3 roos, 4 sneeuwklokje, 5 madeliefje, 6 kamille, 7 tulp
Pasen 2014
In januari 2014 was ik de gehele maand weg uit winter-kwakkelend Nederland. Op ‘werk’vakantie naar de Filippijnen. Al enkele jaren steunen RK parochies projecten in de Filippijnse regio’s die vaak door zware stormen worden getroffen. Ik bezocht het armste bisdom van de Filippijnen. Dat is de praelatuur Infanta. Ook was het de bedoeling om pastor Dave Capucao te bezoeken. Dave is zo’n vijf jaar pastor in Meddo geweest.
Het werd een prachtige reis, vol afwisseling. Ik was vooral benieuwd naar de arme Filippino’s. Wat zijn dat voor mensen? Hoe overleven ze al die rampen? Het zijn vooral natuurrampen, zoals aardbevingen, tsunami’s, zware typhonen, vulkaanuitbarstingen en aardverschuivingen. Maar ook de gigantische corruptie en politiek wanbeleid vormen een ware plaag voor deze mensen. Hoe verdragen ze dat? Hoe houden ze dat uit? Voor veel Filippino’s is het christengeloof een grote bron van troost en bemoediging. Ze identificeren zich bijvoorbeeld sterk met de lijdende Christus. Dat werd mij vooral duidelijk tijdens de jaarlijkse processie van ‘The black Nazarene’. Dat gebeuren speelt zich af in de hoofdstad Manilla. Het door een brand zwartgeblakerde beeld van Jezus die zijn loodzware kruis draagt, wordt begin februari door de straten van Manilla gedragen. Dat was dit jaar extra emotioneel door de recente zware ramp die vele slachtoffers eiste. We kennen de beelden van tv en kranten. Gelukkig voor mij was dat niet in het bisdom Infanta waar ik te gast was. Maar bijna tien jaar geleden was daar wel zo’n ramp. De Filippijnen lijken er een abonnement op te hebben. In zowat elke RK kerk zie je een kopie van ‘The black Nazarene’. Op de foto staat dat beeld in een kerk waar Dave Capucao pastor is geweest. Je kunt wel zien dat de kerk in een tropisch land staat. Er zitten geen ramen in die kerk, enkel getraliede kozijnen. Het is een geluk bij alle ongeluk dat men daar geen kou lijdt.
De kerk is net als bij ons verdeeld in parochies. Maar in het bisdom Infanta tellen alle gemeenschappen hooguit 150 gezinnen. Men noemt dat ‘Small Christian Communities’. Ze delen lief en leed met elkaar en lezen samen uit de H. Schrift. Deze communities zijn selfsupporting. Ze organiseren alles zelf. Dat gebeurt op heel democratische wijze. De priester trekt rond langs de vele kerken en kapellen om de H. Mis te doen. De rest wordt door de vele vrijwilligers gedaan. Het is een nieuwe wijze van kerk-zijn die me trekt en inspireert. Het is bijna Pasen. Al weer een goede maand ben ik terug ‘op ‘t nös’. Alle werkzaamheden zijn weer opgepakt. Schijnbaar is er niets veranderd... maar binnen in mij is een nieuw vuur gaan branden. De manier waarop men daar het geloof belijdt heeft me aangesproken. Men is vrolijk, leeft eenvoudig, is gastvrij en vol levenslust. Men heeft heel veel aandacht voor elkaar. Dat laatste staat voorop in hun cultuur. Men is trots op die cultuur, op de overweldigende natuur, de stranden enz. Het was fijn om daar te verblijven. Straks, na de vastentijd, zal het lijken alsof Pasen en Pinksteren op één dag vallen dit jaar. Dat wens ik ook u toe. Dat u uw lijden en dagelijkse zorgen bij de lijdende Christus kunt neerleggen en met hem kunt opstaan. Dan beleeft u de ware paasvreugde. Alvast een gelukkig, een zalig, een gezegend Pasen gewenst! Simon Nagelmaeker Geestelijk verzorger SZMK
SZMK | April 2014
