Van het bestuur Van de voorzitter Als bestuur zijn we zeer verblijd u te kunnen melden dat we weer op volle sterkte zijn met nu in totaal zeven leden. Afgelopen winter zijn drie nieuwe bestuursleden bereid gevonden deel te nemen in het afdelingsbestuur van NPV Apeldoorn. Dat is dus inclusief mijzelf als voorzitter, verderop in deze uitgave kunt meer over ons lezen. Op 4 april jl. zijn we tijdens de jaarvergadering aan de aanwezige leden voorgesteld en daarmee officieel bij het bestuur gevoegd. Tijdens deze jaarvergadering, die overigens door een mooi aantal van 50 leden werd bezocht, heeft dhr. Visser gesproken over het thema “Ons leven vogelvrij”. Een schriftelijke weergave van deze lezing kunt u vinden in deze NPVaria, zodat u het alsnog kunt (na)lezen. Het afgelopen jaar is voor het bestuur vooral een jaar van ‘overleven’ geweest. We hopen dit jaar en zeker volgend jaar wat meer zaken vorm te kunnen geven dan de afgelopen tijd het geval is geweest. Om hierbij een leidraad te hebben, leek het ons als bestuur goed om ons te richten op een bepaald thema. Tijdens de lezing van dhr. Visser kwam de opmerking langs dat jongeren en ouderen een andere verhouding tot elkaar hebben dan NPVaria
vroeger. Vroeger werden ouderen vrijwel altijd zeer geacht en gewaardeerd om hun ervaring. Tegenwoordig lijkt het soms wel andersom te zijn. Dat brengt ons bij de vragen: Op welke wijze verhouden jongeren en ouderen zich in deze tijd? Hebben ze tijd voor elkaar, kunnen ze van elkaar leren? Daarom hebben we voor het komende jaar gekozen voor het thema “Jong en Oud”. We hopen dit thema ook in de lezingen die op de planning staan terug te laten komen. Als bestuur staan we tot uw beschikking als het gaat om vragen over uw zorgsituatie en met betrekking tot allerhande zorgzaken die aan verandering onderhevig zijn. Schroomt u niet om ons te bereiken, via e-mail of telefoon. Verder wil ik u vanaf deze plaats veel leesplezier toewensen. Matthijs van Leeuwen (voorzittter)
-juni 2012 -
Jong en oud… Pagina 3
Ons leven vogelvrij!? Door dhr. W. Visser Lezing door meneer W. Visser “Ons leven vogelvrij!?” Op 4 april jl. was onze jaarlijkse ledenvergadering in Apeldoorn. Hier een samenvatting van deze lezing. Wat is “Uit vrije wil”? Op 9 februari 2010 startte een groep mensen het burgerinitiatief ‘Uit vrije wil’ omdat ze vindt dat er recht op hulp bij levensbeëindiging moet komen voor mensen die hun leven als ‘voltooid’ zien en vervolgens ‘waardig’ willen sterven. Hun uitgangspunt hierbij is het kernbegrip zelfbeschikking. Ik doe wat ik wil, ik heb de regie in handen en een zelfgewenst levenseinde hoort daarbij. Het initiatief wil de wetten in Nederland verruimen, zodat dergelijke stervenshulp niet langer strafbaar is. Wees alert op wat dit Burgerinitiatief doet en laat jezelf horen! Bijvoorbeeld op www.mijnlevenmaakikzelfnietuit.nl waar de NPV een tegengeluid mobiliseert. Wie zit achter “Uit vrije wil”? Volgens de spreker is dit ten diepste een list van satan, terwijl de Heere het levensbegin en levenseinde bepaalt. De initiatiefgroep wil wèl een goede ethische stervenshulp, dus geen zelfmoord, maar kiest voor een globale uitwerking om te voorkomen dat ze worden bevraagd op details bij de uitvoering. De NPVaria
leeftijdsgrens is voorlopig 70 jaar; vooralsnog! Volgens dit burgerinitiatief is er geen plicht tot leven. Het zijn vooral intellectuelen die zeggen ‘Ik maak zelf wel uit wat kwaad en wat waardevol of waardeloos is’. Mensen met zekere maatschappelijke status die ze graag hoog willen houden. Aftakelen en afhankelijk zijn willen ze niet. Binnen de huidige euthanasiewet kan actieve stervenshulp, zoals ze dit noemen, al worden gegeven bij ondragelijk en uitzichtloos lijden. Bij dementie en vegeteren is door minister Els Borst geopperd dat ze zich kan voorstellen levensbeëindiging te willen toestaan. Van haar kwam ook het initiatief de ‘pil van Drion’ toe te staan aan mensen die ten einde raad zijn en niet meer willen leven. Hoe wil men de ’stervenshulp’ vormgeven? Mensen kunnen inderdaad lijden aan het leven, zodanig dat ze liever sterven en hun leven laten beëindigen. De mensen die dergelijke levensmoede ouderen willen ‘helpen’, hoeven volgens het burgerinitiatief geen artsen te zijn. Andere deskundigen worden genoemd, zoals psychologen, filosofen of speciaal opgeleide vrijwilligers en zelfs ambtsdragers of geestelijk verzorgers. Vooral de keuze mogelijkheid dat, wanneer de eigen arts niet bereid is tot
-juni 2012 -
Pagina 4
stervenshulp, mag worden uitgeweken naar dergelijke andere deskundigen maakt het in een concreet geval moeilijk te toetsen wat de ‘diagnose’ voltooid leven inhoudt. Er is namelijk veel existentieel lijden en smart. Wie bepaalt de waarde van het leven? Volgens christenen heeft elk leven zin. Ook meervoudig gehandicapten zijn voor God waardevol. Denk aan Psalm 139 hoe de Heere de mens weeft in de moederschoot. Salomo zei: “Hij heeft ieder mens schoon gemaakt op zijn tijd”. Er wordt in de Psalmberijming gezongen: ‘O God, wil mij bewaren bij het klimmen van mijn jaren’. Ouderdom betekent in de Bijbel voltooiing van het leven. In de Statenvertaling staat in Hebreeën 11 “Oud en der dagen zat” maar letterlijk wordt bedoeld ‘gerijpt’. De heer Visser stelt “Ik zou een wrede zoon zijn als ik tegen mijn oude moeder zou zeggen: ‘Ma, uw leven is voltooid, maak ’t maar af’. “ Wat stelt de Bijbel tegenover het zelfgekozen einde? De andere kant van dit verhaal is dat het alles aangrijpen om het leven te rekken, niet nodig en goed is. Sinds de zondeval is er geen eeuwig leven meer en verouderen we. Onze levensduur kan kort of lang zijn, maar ons leven is een gestage dood. (Doopsformulier). In de huidige tijd NPVaria
krijgt de jeugd meer achting dan de ouderdom. Het zou goed zijn juist gebruik te maken van de wijsheid van ouderen, zoals in sommige andere landen. Ouderen moeten zich niet tot een last gaan voelen, maar juist worden gewaardeerd en actief worden betrokken in het maatschappelijk en gemeentelijk leven. Als je een zelfgewenst levenseinde afwijst, moet je er een zinvol leven tegenover stellen. Sterven als doorgang naar Leven De heer Visser noemt tenslotte het boek van de bekende Hoornbeeck: ‘Eutha-nasia’ waarin het goede, het wel-sterven wordt besproken. Dat gaat over de dood als doorgang naar het Nieuwe Leven. Nadenken over ons levenseinde en het wel-sterven is nodig. In deze Stille Week voor Pasen herdenken we dat sterven ons leidt over de dood heen. “Hoe dichter ik nader, bij ’t huis van mijn Vader, hoe meer dat ik neig, naar het eind van de krijg, naar de eeuwige woning van mijn Koning”. Ouder worden betekent te zijner tijd een lijdensweg en sterfbed. Liefdevolle verzorging in die fase helpt. Mw. J.I. Huizing-Hekert
-juni 2012 -
Pagina 5
Levenswensverklaring De tweede spreekster is mevrouw van de Glint van het landelijk bureau. Zij heeft e.e.a. toegelicht rondom de “levenswensverklaring”. Hieronder vindt u een korte weergave. De NPV-Levenswensverklaring is een uiterste wilsbeschikking met betrekking tot medische en verpleegkundige zorg voor situaties waarin u uw wil niet meer zelf kunt vormen en uiten. Voordat een arts een behandeling kan starten, moet eerst om uw toestemming worden gevraagd. Maar zo´n toestemming kunt u alleen geven als u in staat bent om uw eigen wil te vormen en te uiten.
te maken hebben met het levenseinde. Voor uw arts is het zinvol wanneer hij duidelijkheid heeft over uw standpunten en wensen, zodat hij daar ook naar kan handelen. Zo kunt u uw positie als patiënt op verantwoorde wijze inhoud geven vanuit uw christelijke levensovertuiging. Mocht u deze brochure willen bestellen, neem dan contact op met de receptie van het landelijk bureau (0318) 54 78 88 of door een mail te sturen naar levenswensverklaring @npvzorg.nl.
Door ziekte of een ongeval (denk bijvoorbeeld aan een vergaand stadium van dementie of een coma) kunt u wilsonbekwaam raken, zodat het vormen en uiten van uw wil niet meer mogelijk is. Toch moeten er dan soms beslissingen worden genomen over een eventuele medische behandeling. Dan is het een goede zaak als u van tevoren uw wil kenbaar hebt gemaakt door middel van een Levenswensverklaring. De NPV-Levenswensverklaring is bovendien een goede kapstok voor een gesprek met uw huisarts of behandelaar over onderwerpen die NPVaria
-juni 2012 -
Pagina 6
Statutenwijziging Voorstel statutenwijziging NPV Afdeling Apeldoorn In 2007 zijn de statuten van de landelijke NPV geactualiseerd. Het bleek noodzakelijk om aansluitend ook de afdelingsstatuten te actualiseren. Daarvoor zijn onder meer de volgende redenen: de aangescherpte doelstelling rond de zorg voor het leven de gewenste flexibiliteit voor het vaststellen van het werkgebied van de afdeling de recente eisen van fondsenwerving en de belastingdienst het versterken van het ‘familiegevoel’ en de onderlinge binding tussen afdelingen, kringen en het landelijk bureau door te werken met gezamenlijke speerpunten de gewenste duidelijkheid over ‘hoe te handelen wanneer het aantal bestuursleden tot beneden een bepaald minimum is gedaald'. Vanwege het voorgaande is het afdelingsbestuur Apeldoorn van mening dat het zeer noodzakelijk is de huidige, verouderde afdelingsstatuten te vernieuwen.
NPVaria
Hierover willen wij in de volgende bijeenkomst graag met u van gedachten wisselen om zo tot het besluit te komen van statutenwijziging. De datum van deze bijeenkomst wordt u zo spoedig mogelijk bekendgemaakt middels een brief. Een en ander zal als volgt in zijn werk gaan. Voor een besluit tot statutenwijziging is een ledenvergadering nodig waar tenminste twee derde van de leden aanwezig of vertegenwoordigd is. Gezien de gebruikelijke opkomst bij onze vergaderingen ligt het niet in de lijn der verwachtingen dat het noodzakelijke aantal van tweederde van de leden gehaald zal worden (voor Apeldoorn gaat het dan om bijna 700 leden). Daarom zal dit in een volgende vergadering opnieuw worden behandeld, zeer waarschijnlijk de volgende jaarvergadering (voorjaar 2013). In deze volgende vergadering kan over het voorstel tot statutenwijziging, zoals dat in de vorige Algemene vergadering aan de orde is geweest, ongeacht het aantal aanwezige of vertegenwoordigde leden, een besluit worden genomen.
-juni 2012 -
Pagina 7
Een besluit tot statutenwijziging is goedgekeurd bij een meerderheid van tenminste tweederde van de uitgebrachte stemmen. Een statutenwijziging treedt in werking nadat door het bestuur van de NPV-afdeling hiervan een notariële actie is opgemaakt. Een kopie van de oude afdelingsstatuten, een model van de nieuwe afdelingsstatuten en een leeswijzer om deze goed te kunnen beoordelen, zijn in te zien en/of (digitaal) op te vragen bij de secretaris, waar u ook terecht kunt met vragen. Het bestuur
NPVaria
-juni 2012 -
Pagina 8
Sociaal jaarverslag In 2011 is het ledenbestand licht gedaald tot 982. Deze daling is door verhuizing, sterfte en ook vermoedelijk vanuit financiële motieven. Op onze ledenvergadering van 27 april 2011 in de Rehobothschool te Uddel sprak mevrouw Alie Hoek-van Kooten over de impact van psychiatrische ziekten. Mw. Hoek is bekend als schrijfster en columnist en werkzaam als arts bij Eleos. Op 22 november 2011 gaf mevrouw Jenneke Haase een interactieve presentatie over coping stijlen aan de vrijwilligers van Diaconia in het Hoornbeeck College. Verder stonden we traditioneel met een stand op de Dag van de Ouderen 1 oktober in het Sprengeloo. Het bestuur heeft te kampen gehad met een aantal vacatures, waaronder die van voorzitter. Verder werd duidelijk dat het verzelfstandigen van de vrijwillige hulpdienst Diaconia geen draagvlak had bij de daaraan deelnemende kerken. Vanwege onvoldoende aanvragen van vrijwillige terminale thuishulp(VTTH) werd dit team opgeheven. Het totaal aantal zorgvragen bij Thuishulp Diaconia was 77, hoofdzakelijk vanuit de kerken zelf. Er werd 661 uren zorg geboden door 69 vrijwilligers, welke via de coördinatoren in de deelnemende kerken werden NPVaria
geworven. Inhoudelijk bestond het vrijwilligerswerk voor 39% uit licht verzorgende taken; 26% ondersteuning huishouding; 17% vervoer; 15% recreatie/ontspanning/ overig. Het aantal actieve vrijwilligers was 10 mannen en 59 vrouwen. Onze doelen voor 2012 zijn: Inwerken van het nieuwe bestuur. De naamsbekendheid van de NPV vergroten. Actieve ledenwerving, onder andere bij onze natuurlijke achterban in de kerken en specifiek gericht op jongeren. Meer projectmatig werken. Verder is bezinning nodig op de veranderde positie van Diaconia en wat dat betekent voor de werkwijze. Ook onderzoeken we welke inbreng wij als collectieve belangenbehartiger voor christelijke patiënten in Apeldoorn en omgeving kunnen hebben bij de terugtrekkende rol van de overheid. Jeannet Huizing-Hekert
-juni 2012 -
Pagina 9
Financieel jaarverslag Het verenigingsjaar sluit af met een beperkt tekort van ! 698,-. De reserves zijn gelukkig groot genoeg om dit tekort te dragen. Daarnaast wordt er nog ! 7.500 beheerd voor
Diaconia, waarmee het totaal vermogen eindigt met ongeveer ! 18.000,-. De kascontrole over het jaar 2011 heeft plaatsgevonden door de heren Smienk en Schouten. Hans Balkenende
NPVaria
-juni 2012 -
Pagina 10
Kleurplaat
NPVaria
-juni 2012 -
Pagina 11
Nieuwe bestuursleden stellen zich voor Even voorstellen: Matthijs v. Leeuwen
Begin dit jaar werd ik gevraagd om voorzitter te worden van de plaatselijke NPV. En eerlijk gezegd, die vraag overviel me best wel. In mijn dagelijks leven heb ik vrijwel niet te maken met de zorg of NPV, ik was zelfs niet eens lid. Het feit dat het bestuur al een vrij lange tijd op zoek was naar invulling van deze vacature heeft me echter overtuigd. De NPV ken ik vooral van mijn moeder die daar erg actief in was. In mijn jeugd heb ik ook lezingen van de NPV bijgewoond. Graag wil ik me dan ook inzetten voor de doelstellingen van de NPV, het uitdragen van de Bijbelse visie op het zorgen voor elkaar. Uiteraard ben ik ook meteen lid geworden. Sinds 2007 woon ik in Apeldoorn en werk in Arnhem bij Teijin Aramid, een bedrijf dat de supersterke kunstvezel Twaron maakt. Samen met mijn vrouw Hanneke heb ik twee kinderen, een meisje van 3 jaar en een jongen van 10 maanden. Mijn vrouw heeft tot juni 2012 gewerkt als beleidsmedewerker bij het Leger des Heils Gelderland in Ugchelen. Zij heeft als zodanig de inhoudelijke kennis van “zorgland” die ik tekortkom. Met de rest van het bestuur hoop ik voor NPV Apeldoorn een nuttige bijdrage te kunnen leveren zodat we samen zorg voor leven kunnen geven!
Even voorstellen: Mariska Koppejan
Ik zal me even voorstellen. Ik ben Mariska Koppejan-Wilbrink. En ik ben woonachtig in Apeldoorn, hier ben ik geboren en getogen. Ik ben inmiddels 29 jaar en getrouwd. Ons gezin bestaat uit drie kinderen. Een jongen van 6, een meisje van 5 en een mannetje van bijna 2 jaar! Op dit moment ben ik voornamelijk thuis aan het moederen. In het verleden heb ik een studie SPH (Sociaal Pedagogische Hulpverlening) gevolgd. Deze opleiding is sterk aan de zorg gerelateerd. Te denken valt aan
NPVaria
-juni 2012 -
Pagina 12
de gehandicaptenzorg, psychiatrie en vaak de zwakkeren in de samenleving die een steuntje in de rug kunnen gebruiken. Zelf verwacht ik dat binnen de NPV er veel oog is voor de zwakkeren in de samenleving en dit is onder andere wat mij in de NPV aantrekt. De NPV heeft voor mij meerwaarde, omdat zij de Bijbel als Gods Woord leidend laten zijn in de huidige samenleving. Verder vind ik het positief dat de NPV een brede doelgroep op het oog heeft! De leeftijd speelt geen rol en iedereen kan er terecht. Ik hoop mij samen met de andere bestuursleden in te zetten voor de NPV, voor een nog breder draagvlak. En ik hoop hierbij op een goede en gezegende tijd!
Even voorstellen: Leonie van Dongen
Begin dit jaar zag ik een dringende oproep voor een bestuurslid bij de NPV. Ik nam me voor om eens te informeren wat dit ‘bestuurslid zijn’ inhield. Nu heb ik de eer me aan u voor te stellen. Mijn naam is Leonie van Dongen. In 1982 geboren te Nunspeet en sinds februari 2011 woonachtig in Apeldoorn. Als Sociaal Pedagogisch medewerker opgeleid. Nu sinds 3,5 jaar met veel plezier werkzaam als grafisch vormgever op de advertentie-afdeling van de Erdee Media Groep. Waarom ik graag bestuurslid van de NPV wil zijn? Ik hou van mensen. Mensen zijn uniek, door God geschapen naar Zijn Beeld. Het leven van die mens is van waarde. Daarom wil ik me graag inzetten als bestuurslid van de NPV om vanuit christelijk perspectief de zorg voor het leven uit te dragen. Daarnaast hou ik ook van organiseren. Meewerken aan het slagen van een lezing voor de NPV-leden bijvoorbeeld. Deze veelzijdigheid rondom de zorg voor de ander vind ik terug in de NPV. Binnen de NPV heb ik de taak gekregen om me bezig te houden met voorlichting en PR. Ik hoop u graag te ontmoeten op een lezing of bij de stand!
NPVaria
-juni 2012 -
Pagina 13
Column: Menselijke waardigheid Als je nadenkt over termen als onmenselijk en menswaardig dan blijkt al heel gauw dat lang niet iedereen hier hetzelfde over denkt. Wat voor de ene persoon als zeer menswaardig wordt gezien, blijkt voor een ander onmenselijk te zijn. Het blijkt een vrij ingewikkeld filosofisch probleem te zijn. Geloof in God of goden of de mens zelf centraal of zelfs meer algemeen : het geloof in natuur of materialisme kunnen bepalend zijn wat door die betreffende persoon als menselijk waardig wordt beschouwd. Dit komt altijd weer naar voren als ik met mensen praat over wat ze van mij verwachten in een laatste fase van hun leven, zou er sprake zijn van lijden. Palliatieve zorg Ik probeer dan onze mogelijkheden van palliatieve zorg uit te leggen, met de beperkingen ervan. Ook geef ik als hulpverlener aan dat het naar mijn mening dan niet is geoorloofd in de plaats van God te gaan staan en het leven actief te bekorten middels euthanasie. Aan de andere kant ook niet in de plaats van God te willen staan om het leven kunstmatig te verlengen door zinloos medisch handelen. Ook dit medisch zinloos handelen is een filosofisch begrip waar ook niet iedereen hetzelfde over denkt. Dit soort gesprekken zijn wel verhelderend om aan te geven NPVaria
waar een ieder staat en of dit in een lijn met elkaar ligt. Het is zowel voor arts als patiënt prettiger om in een vroege fase tot de conclusie te komen dat de koersen totaal uit elkaar lopen en dat het wijzer is de nodige consequenties hieraan te verbinden, dan hier pas in de laatste fase van het leven achter te moeten komen. Dan is vaak veranderen van arts heel moeilijk en is er vaak ook geen tijd meer om de vertrouwensband die er moet zijn tussen arts en patiënt nog op te bouwen. Zinloos behandelen? Recent las ik in de krant dat een groot deel van de artsen van mening is dat patiënten of hun families te lang wil doorgaan met behandelen, terwijl er in de ogen van de artsen dan al sprake is van zinloos medisch handelen. Het lijkt me dat wanneer er in een vroeg stadium van ernstige ziekte al tussen arts en patiënt over menswaardigheid in de laatste levensfase wordt gesproken, zoals die door een ieder persoonlijk wordt gezien vanuit zijn achtergrond, er veel minder verkeerd verwachtingspatroon aan het einde van het leven bestaat bij de patiënt. Het is beter om bijtijds van elkaars mening op de hoogte te zijn dan te laat, helderheid voorkomt latere problemen. Ik waardeer ook altijd dit soort gesprekken, wanneer mensen
-juni 2012 -
Pagina 14
zich nog gezond voelen. Zelfs dan is een plaatsbepaling al goed. Ik wil dan ook graag een ieder oproepen om zijn visie over menswaardigheid nu al met de artsen te bespreken om in een latere fase, waarbij er minder tijd is, geen verschil van mening te ervaren met alle verdere verstoring van goede zorg van dien. Dr. J.P. Peters, huisarts
NPVaria
-juni 2012 -
Pagina 15
Van een jongere: Menswaardig bestaan?! Menswaardig bestaan?! Even voorstellen: ik ben Marije van As, 20 jaar en kom uit Apeldoorn. Momenteel ben ik eerstejaars student verpleegkunde op de Christelijke Hogeschool in Ede. Een opleiding waarbij ik me helemaal op mijn plek voel. Ik vind het mooi om voor mensen te zorgen als ze het zelf niet meer kunnen. Om mensen bij te staan en te laten weten dat je ze van harte wilt steunen. Daarbij is het medische aspect ook interessant. Ons lichaam is wonderlijk gemaakt. Naarmate ik er dieper kennis van neem, ben ik des te meer verbaasd hoe wonderlijk mooi we zijn geschapen. Sinds ruim een jaar heb ik een bijbaantje in een verpleeghuis. Mijn taak daar is het zorgen voor het eten en drinken van de bewoners. Een leuke job! Ik geniet van het contact met de mensen. Dat is een van de boeiende aspecten aan de zorg. Wat een diversiteit aan mensen krijg je aan je zorgen toevertrouwd! Als verpleegkundige is het een uitdaging om op de juiste manier met iedereen om te gaan. Maar er is ook een andere kant. Steeds meer raak ik me er van bewust hoeveel leed er allemaal in de wereld is gekomen sinds NPVaria
we uit het paradijs zijn verdreven. Dat is confronterend. Het werken in de zorg maakt je bewust dat het niet zo vanzelfsprekend is dat het goed met je mag gaan. We leven in 2012. Er zijn al talloos veel ontdekkingen geweest die de medische wereld en gezondheidszorg vooruit hebben geholpen. Door voortschrijdende inzichten en technieken kunnen we steeds meer. De gezondheidszorg profiteert hiervan, maar het heeft wel twee kanten. Waar vroeger onvermijdelijk de dood op bepaalde ziektes volgde, kunnen nu tal van behandelingen worden aangeboden. Er wordt zo veel mogelijk gedaan om de mens in leven te houden, maar waar ligt nu de grens? Wanneer kan en mag er gestopt worden met de behandelingsmogelijkheden?
-juni 2012 -
Pagina 16
Een vraag die naar boven komt is: welke waarde hechten wij aan een leven? In het verpleeghuis hoor ik nog wel eens de opmerking vanuit het verplegend personeel, dat sommige bewoners maar het beste een einde aan hun leven kunnen laten maken. Zij vinden het onmenselijk om met zoveel lijden te leven, dat verdienen de mensen volgens hen niet. Ongeacht de vele behandelingsmogelijkheden, blijft het leven een strijd. Als je mij, voordat ik echt met de zorg in aanraking kwam, vroeg hoe ik over vrijwillige levensbeëindiging dacht, zou ik vrij resoluut hebben gezegd dat ik dat absoluut niet vond kunnen. Ik zou hebben gezegd dat ik het ook niet zou begrijpen als mensen daarvoor kozen. Nu zou ik dat niet meer zo ongenuanceerd kunnen zeggen. Nog steeds ben ik er van overtuigd dat het niet tegenover God verantwoord is als je zelf het moment wilt bepalen van het einde van je leven. Maar toch begrijp ik soms de beweegredenen wel. Als je mensen ernstig ziek ziet liggen en hoort wat ze allemaal mee gemaakt hebben, dan zie je de geweldige strijd die ze doormaken. Als je weet dat de ogenblikken die ze nog zullen leven, momenten zullen zijn vol pijn.
NPVaria
Als je je realiseert dat sommige van deze mensen totaal geen geloof hebben in een leven na dit leven. Dan begrijp ik dat mensen overwegen om zelf hun leven te beëindigen. Levenseinde: een onderwerp waar je in de zorg veel mee in aanraking komt. Mensen die graag nog verder willen leven, moeten eenmaal sterven. Maar andersom ook. Mensen voor wie menselijkerwijs gesproken nog een aantal jaar in het verschiet ligt, willen niet meer leven. Het blijft een moeilijk en gevoelig onderwerp in de zorg. Ook voor mensen die het leven ondraaglijk vinden en het levenseinde in eigen hand willen nemen. Voor hen is het goed om medisch te blijven onderzoeken welke mogelijkheden tot palliatieve zorg nog verder benut kunnen worden. Marije v. As
-juni 2012 -
Pagina 17
Waar staat de NPV voor? De NPV biedt vanuit christelijk perspectief houvast en uitzicht in de zorg voor het leven, vooral voor degenen die daarbij ondersteuning nodig hebben.In de missie van de NPV worden drie kernwaarden genoemd die samen de zorg voor het leven vertegenwoordigen. Beschermwaardigheid In onze maatschappij bepaalt niet langer het geschapen zijn naar Gods beeld de waarde van de mens. Nu is het de waarde die ik er zelf aan toeken, die bepaalt of mijn leven vanwaarde is. De NPV stelt echter dat er nooit sprake kán zijn van een onomkeerbaar verlies van menselijke waardigheid, omdat de waarde of waardigheid van de mens, zit in het geschapen zijn naar Gods beeld. Een verstandelijke handicap, een hersenbloeding, een beenamputatie of een psychose kunnen diepe voren trekken in ons bestaan, maar onze menselijke waardigheid wordt er nooit door aangetast.
geeft ons in de gelijkenis van de Barmhartige Samaritaan een goed voorbeeld van wat met solidariteit wordt bedoeld. De mens in nood doet een appèl op wie er mee geconfronteerd wordt en dwingt hem tot een keuze. We kunnen kiezen om onze eigen weg voort te zetten, zoals de Leviet en de priester deden. Maar de Bijbel roept ons op om in de ander onze naaste te zien en met ontferming bewogen iets aan zijn nood te doen. Zorgzaamheid Als solidariteit en beschermwaardigheid wegvallen, is het logisch dat de zorgzaamheid onder druk staat. In een maatschappij waar alleen ruimte is voor wat sterk, gezond en zelfredzaam is, zal er geen of weinig zorgzaamheid zijn voor wat kwetsbaar en zwak is. En waar onderlinge samenhang ontbreekt, doordat iedereen zich alleen nog met zijn eigen leven bemoeit, ontbreekt de zorg voor wie zich zelf niet kan redden. Hierin ligt een uitdaging voor de NPV!
Solidariteit Hier gaat het om een besef van het bij elkaar horen en er voor elkaar willen zijn. Solidariteit vormt het cement van de samenleving en daar waar de solidariteit wegvalt, wordt het leven opgedeeld in stukjes die geen samenhang hebben. De Bijbel NPVaria
- juni 2012 -
Pagina 18
NPVaria
- juni 2012 -
Pagina 19
NPVaria
- juni 2012 -
Pagina 20
NPVaria
- juni 2012 -
Pagina 21
Ledeninformatie Voorzitter Matthijs v.Leeuwen Tel. 055 - 301 4622
[email protected]
Verenigingszaken & communicatie Petra v. As/ Leonie v. Dongen/ Heleen Droppert Voorlichting & PR / Jongerenwerk Leonie v. Dongen/ Heleen Droppert
Secretaresse Jeannet Huizing Arnhemseweg 50 7331 BL Apeldoorn 055 – 522 1234
[email protected] Collectieve Belangenbehartiging Mariska Koppejan/ Hans Balkenende
Penningmeester Hans Balkenende
Individuele belangengehartiging Jeannet Huizing
NPV Landelijk Bureau: Postbus 178, 3900 AD Veenendaal Tel. 0318-547888
[email protected] www.npvzorg.nl
Verhuizing? Graag ontvangen wij een adreswijziging. U kunt deze per post of e-mail verzenden naar onze secretaresse, of rechtstreeks naar het Landelijk Bureau. Vrijwillige thuishulp nodig? Bel de coördinator van DIACONIA, Willy Lambers tel. 06 - 14 617 727. Bij geen gehoor, kunt altijd een bericht achterlaten op de voicemail. U wordt dan zo snel mogelijk teruggebeld.
NPVaria
- juni 2012 -
Pagina 22
