Tweemaandelijkse uitgave. Revue bimestrielle. Nr. 5 september - oktober Nr. 5 septembre octobre 2004 I.M.S.O. MELSBROEK. WWW. IMSO

Tweemaandelijkse uitgave Nr. 5 september - oktober 2004

Revue bimestrielle Nr. 5 septembre – octobre 2004

I.M.S.O. MELSBROEK WWW. IMSO.be

UIT EN THUIS AMICALEMENT VOTRE

Verantwoordelijke uitgever : Editeur Responsable : IMSO-team Vanheylenstraat 16 1820 Melsbroek

Uitgiftekantoor : Bureau de distribution : 1820 Steenokkerzeel

INHOUDSTAFEL / SOMMAIR Mededelingen.............................................................................................2 Overleden ...................................................................................................3 In memoriam Monique Ceuleneer (Frank de Boodt) ................................4 Interview met Dr. Ilsbroukx.......................................................................6 Mijn verhaal (Suzy Rispens) ......................................................................8 Baarlo (Hilde van Vaerenbergh, André Werelds) .......................................11 Het Cara (Karolien) .....................................................................................15 Eerste indrukken van de MS-kliniek (Ewa en Piotrek).............................18 IMSO-Melsbroek Feestkalender 2004 ......................................................19 GRIP vzw (Petra Bober)..............................................................................20 Puzzel (Nederlands)....................................................................................24 Help, mijn hond is gestoken door een wesp (Petra Bober) ....................26 Verslag werkgroep dialoog.......................................................................27 HYTRIN (Christel Kempeneers, Dr. P. Ketelaer).........................................29 Met IMSO op Safari (Dedoluc) ...................................................................30 Fiscus viseert MS - patiënte (Petra Bober)...............................................31 Reizen is altijd een beetje avontuurlijk... (Victor) ....................................32 Anniversaires - Verjaardagen...................................................................33 Communications........................................................................................36 Iinterview du Dr. Stephan ILSBROUKX ...................................................37 IMSO-Melsbroek Calendrier des Fêtes 2004 ...........................................38 Première impression de la clinique SEP (Ewa et Piotrek) ......................39 HYTRIN (Christel Kempeneers, Dr. P. Ketelaer).........................................41 En safari avec IMSO (Dedoluc)..................................................................41 Les douceurs de chez nous (André Werelds) ..........................................43 Quelques blagues (Colette) .......................................................................46 M. Dubois a 100 ans... (Catht Ghislain) .....................................................47 Puzzel..........................................................................................................48 Opération Chococlef .................................................................................51 MP3 SUR HDD (Frans De Kuyssche) .........................................................52 Voyages accessibles à tous (Victor) ........................................................54 Fonds de Recherche Charcot...................................................................56

IMSO 2004/5

1

MEDEDELINGEN AANDACHT Indien uw adresgegevens zoals vermeld op de label van uw boekje niet meer 1. Geheugensteuntje juistLIDGELD zijn of u2004 bentnog verhuisd: niet betaald?? HET ONS WETEN!! Dan is het nu tijd om over LAAT te gaan tot actie. Vermeld Dank Uduidelijk: Naam, straat, huisnummer, bus, postcode en plaats. Als u liever prettig nieuws leest dan jobstijdingen, dan ligt hier uw kans. Als u voortaan nog nieuwe kleinkinderen (erbij) krijgt, laat het ons dan weten, met vermelding van uw eigen naam en die van de nieuwe aanwinst, zijn (haar) geslacht (want ‘what’s in a name?’) en geboortedatum. Als u zelf trouwt of één van uw kinderen of kleinkinderen, volg dan dezelfde procedure, et naamvermelding van gelukzak of slachtoffer. Bezorg alles aan Ewa en Piotrek (Cybercafé) en alles komt goed. Ook maken we van de gelegenheid gebruik om het gemakkelijkheidsprincipe te ontraden. Tenslotte kan elke oliebol in zijn uppie wel het internet een site ontfutselen . Of het dan de moeite is en je je mondhoeken naar boven krijgt, is nog maar de vraag .Per nummer wordt maximaal één pagina geaccepteerd . Kom uit jezelf en vertel iets dat je beleefd hebt of iets waar je vreselijk het land aan hebt en waarom. Vertel desnoods hoe jij met je ziekte in het reine bent gekomen of juist waarom niet. Vergeet niet dat onvergankelijke roem je deel is. Vanzelfsprekend is haast elke tekst welkom, ook van familieleden, vrienden, artsen of peuten . Cybercafé terug geopend Vanaf 17 augustus kon de cybercafé opnieuw van start gaan dankzij de terugkeer van Zilvinas die zijn verblijf te Melsbroek nog met 2 maanden kon verlengen. Op vrijdag 27 augustus kwamen de nieuwe vrijwilligers (Ewa en Piotrek) toe die voor de periode 2004-2005 de begeleiding van het Cybercafé zullen overnemen. IMSO 2004/5

2

Overleden

Nous ont quittés:

Mw. Lieve VERSEES Geboren te Mechelen, op 11 november 1961 Overleden te Leuven op 22 juli 2004

Mr. Bernard DESMEDT Né à Uccle, le 27 février 1958 Décédé à Vilvoorde le 23 juillet 2004 Mr. Lucien MERTZ Néà Sélange, le 20 juillet 1934 Décédé à Saint Médard le 24 juillet 2004

IMSO 2004/5

3

In memoriam Monique Ceuleneer, een duikerbegeleidster die omkwam door een duikongeval tijdens een duik met MS-patiënten Zwemmen is voor sommige aktieve MS-patiënten die zo sportief mogelijk willen blijven, een gedroomde sport. Het revalidatiecentrum biedt al een tiental jaar in haar programma een nog meer uitdagende sport als het diepzeeduiken aan. Een doorgedreven training om de diverse technieken onder de knie te krijgen zoals een apnoe, het ledigen van een volgelopen duikbril, het vertrouwd omgaan met snorkel, luchtfles, ontspanner, jacket en dergelijke, leiden tot een begeleid duiken in open water. Mindervalide duikers kunnen met twee gebreveteerde duiker-begeleiders op zoek naar baars, snoek, karper en ander moois in de put van Ekeren of de Nekker bij Mechelen. In september hebben patiënten dan de mogelijkheid om in het mekka van de duiksport te Hurghada in Egypte weg te dromen tussen de koralen en tropische vissen zoals de murene, koraalduivel, anemoon- en butterfly-visjes, papegaai- en Napoleonvissen. Voor zo’n duikreis naar Egypte hopen de patiënten op voldoende enthousiaste begeleiders voor de kandidaat-duikers en zwemmers. Snorkelen is voor hen die niet kunnen diepzeeduiken, ook een wonderlijke belevenis. Monique Ceuleneer, toen een sportieve dame van 66, Monique tijdens de duikreis naar Egypte in 2001 was één van die enthousiaste begeleiders tijdens de duikreis in 2001. Omdat ze zich van nature uit steeds inzet om mensen te helpen, was ze op de vraag ingegaan om mee te gaan. Ze bekommerde zich om de veiligheid van degenen die wilden snorkelen in de omgeving van de duikboot, terwijl duikploegen hun duik op een diepte

IMSO 2004/5

4

van zo’n 15 meter deden. Ze heeft toen gezien dat het een wonderlijke wereld onder water is en gevoeld dat het binnen haar mogelijkheden zou liggen om duiker-begeleider te worden. Na de duikreis van Egypte 2001 nam Monique deel aan de zwembadtrainingen in Vilvoorde en Evere om de vereiste duiktechnieken aan te leren. Ze legde met vrucht theoretische en praktische duikproeven af, haalde in 2003 haar éénster duikbrevet en was in 2004 in opleiding om haar tweester duikbrevet en brevet begeleider-duiker van mindervaliden te halen. Omdat watersport een passie voor haar is was Monique iedere maandag aanwezig op de openwaterduiken in de Nekker om als begeleider te helpen met de mindervaliden. Op de fatale maandag van 30 augustus was ze er ook. Ondanks de snelle tussenkomst van de twee mededuikers en het opgeroepen medische urgentieteam, heeft Monique het leven gelaten na een duikongeval. MS-duikers en hun begeleiders waren een bewonderenswaardige begeleidster ontvallen. We zullen haar missen. Enkele dagen voor dit duikongeval wilde Monique een gift doen voor IMSO. Iedereen die hun medeleven met de familie van Monique wilde uitdrukken, kon dit het best doen met een gift aan IMSO. De collega-duikers van Monique zijn daar ten volle op ingegaan. De begrafenis, waarop vele duiker-begeleiders en mindervalide-duikers aanwezig waren werd opgeluisterd door een MS-duiker met wie Monique enkele malen als begeleider heeft gedoken. Monique, we danken je om je inzet opdat we ons geliefde sport zouden kunnen beoefenen. Ga nooit weg zonder te groeten Ga nooit heen zonder een zoen Als je het noodlot zult ontmoeten Kun je het nooit meer doen Toon Hermans (tekst van het begrafeniskaartje van Monique) Frank De Boodt

IMSO 2004/5

5

Interview met Dr. Ilsbroukx     Dr. Stefan Ilsbroukx werd onlags benoemd tot geneesheer  directeur van he Revalidatiecentrum te Melsbroek.   Het redactiecomité dacht dat het ter dezer gelegenheid nuttig was  om Dr.Ilsbroukx beter te leren kennen. Hij was zo vriendelijk om  op de volgende vragen te antwoorden.      Vragen :          Wat heeft U aangezet om te Melsbroek, als dokter‐ diensthoofd van het revalidatiecentrum te komen werken ?    Natuurlijk uit interesse, en om mijn revalidatie kennis te kunnen  aanwenden. Een verandering van werkomgeving vraagt extra  aandacht, inzet en toewijding            Wat doet u het liefst tijdens uw vrije tijd ?    Ik probeer zoveel mogelijk “vrije” tijd voor mijn gezin te houden.  Als het enigszins kan doe ik graag sport, voornamelijk  orientatielopen en parapente            Bent U een muziekliefhebber ?  Naar welke muziek gaat  uw voorkeur ?  Welke componisten en/of uitvoerders kunnen u  het meest bekoren ?      Het muziek van de jaren ’70 en ’80. Favorieten zijn Queen en U2.                  Wat is uw lievelingsgerecht ?     IMSO 2004/5

6

Ik hou van gevarieerd eten, gaande van bami (noedelgerecht) tot  biefstuk met frieten. Bij het reizen zal ik trachten zoveel mogelijk  lokale gerechten uit te proberen.            Buiten de krant en de vakliteratuur leest u nog wel andere  dingen waarschijnlijk.  Wat zoal en waarom ?    Als liefhebber van fictie en science fictie lees ik een vrij breed  gamma van boeken. Momenteel ben ik The Lord of The Rings aan  het lezen.             Als u iemand uit de hele geschiedenis zou kunnen  ontmoeten tijdens een etentje en die kwam dan ook.  Wie zou u  dan willen spreken en waarom ?    Che Guevara – “Lang leve de revolutie”            Welke is de mooiste stad die u ooit bezocht hebt ?   Waarom ?    Venetië – het is een smeltkroes van historiek, romantiek en  architectuur.            Wat is uw geliefkoosd plekje natuur ?    Bos en bergen spreken mij heel sterk aan.              In welk tijdperk en waar had u liefst willen leven ?  Waarom?    De huidige tijdsperiode lijkt mij goed, maar men moet wel leren  uit het verleden.    

IMSO 2004/5

7

Mijn verhaal In 1963 stierf mijn moeder aan complicaties van MS. Ze was pas 62 jaar, verlamd vanaf haar middel, had ernstige doorligwonden en leed aan een zware infectie van haar nieren en blaas. Jarenlang bezocht ze allerlei “dokters”, of liever gezegd kwakzalvers. Niemand van hen gaf haar een diagnose. Door zelf te lezen en toevallige verhalen onder ogen te krijgen, besefte ze wat ze eigenlijk had. Heel veel geld en reizen naar allerlei vreemde bestemmingen, idiote behandelingen overtuigden me dat als ooit mij zoiets zou overkomen, ik het zeker niet zou zoeken bij die alternatieve, ongeloofwaardige behandelingen. Ik zou me daartoe niet laten overtuigen en zou bij de reguliere geneeskunde mijn heil zoeken. Ontzet overkwam mij op 38 jarige leeftijd hetzelfde. Ik bezocht een neuroloog die me naar huis stuurde met de woorden “ontsteking centraal zenuwstelsel”, neem maar vitamine B. Zelf wist ik best wat ik had, ik kende het immers, had het van nabij meegemaakt, maar een diagnose kreeg ook ik niet. Tot ik bij mijn huidige neuroloog belandde die mij eerlijk en onomstoten de waarheid vertelde. Eigenlijk was het een opluchting te horen wat ik had en een bevestiging van wat ik voelde. Ik bleef bij mijn zelfde neuroloog en nu zoveel jaren later (diagnose in 1984) na ladingen cortisones verwerkt te hebben, kwam ik via een vriendin toevallig in contact met iets voor mij, en ik denk voor iedereen in deze contreien totaal nieuws, een totaal nieuwe benadering. Mijn vriendin leerde ik kennen via internet en via chat. Ik ontmoette haar ook in het écht, een nieuwe vriendschap was geboren. Heel veel vertelden we elkaar over de fijne dingen, de nare kortom over alles wat we meemaakten in ons dagelijks leven. Ze vertelde me dat ze een oom had in Boyne Island (Australië) die werkte met een hele nieuwe methode. Hijzelf was gepensioneerd, leed in ernstige mate aan artritis. MAAR door toepassing van de methode waar hij écht in geloofde dat die zou werken, paste hij die toe op zichzelf en nu is hij volkomen pijnvrij. Een wonderlijk verhaal, zult u wel denken, beste lezer, wat er ook van waar was of niet, ik ging verder op zoek en kreeg een link doorgestuurd waar alles over deze methode uitgelegd staat. De link is: http://www.realisatietrainingen.nl/pb/eft.html Voor allen die op PC op internet komen, ga er eens kijken en lees eens wat er verteld wordt. Ik vertel u verder mijn eigen verhaal hierover. Zoals

IMSO 2004/5

8

iedereen wel zal weten, bestaat de mens uit lichaam en geest, ik denk dat iedereen het daar wel mee eens is. Lichaam en geest, samen vormen ze de mens. Het ene kan niet zonder het andere (mens sane in corpore sano). Het ene heeft in sterke mate invloed op het andere. Ik kwam in contact met de oom van mijn vriendin, alles via PC, we maakten kennis met elkaar en hij vroeg me waar ik problemen mee had in verband met mijn gezondheid. Ik vertelde hem dat ik MS had en wat mij het meeste hinderde. Hij beloofde me 4 CD’s op te sturen met uitleg over EFT. Wat is EFT en waarvoor staan die letters? Wel E = Emotional, F = Freedom en T = Technique Iedereen kent of heeft wel eens gehoord of kennisgemaakt met Acupunctuur. EFT is niet meer of minder dan Acupunctuur, maar zonder de naaldjes die daarbij gebruikt worden. Iedere mens heeft energiebanen in zijn lichaam, hoewel sommigen dat ontkennen omdat je ze niet kunt zichtbaar maken op radiografie. Door te tappen (licht kloppen) op het einde van die energiebanen en met het hardop uitspreken van woorden waarbij je jezelf volledig aanvaardt, kan je op die manier blokkades opheffen die er zijn ontstaan in eerdere jaren, dagen, omstandigheden en dergelijke en opgeslagen zijn in je onderbewustzijn. Ik vertelde Ben (zo zal ik hem verder noemen, zo heet hij trouwens ook) dat ik heel veel last had van vermoeidheid. Ben stuurde mij een oefening op die ik dagelijks uitvoerde en nog steeds blijf doen. Ben vroeg me mijn vermoeidheid een cijfer te geven tussen 1 en 10. Omdat ik al moe was ’s morgens bij het ontwaken, gaf ik het een 10. Na de oefening gaf ik het opnieuw een cijfer en ik gaf het een 6. Dag na dag deed ik mijn oefening en telkens voelde ik me minder vermoeid. Zou het dan écht toch wel werken? In de vakantie had ik een uitstap naar Bokrijk waar ik mijn vrienden en vriendinnen ontmoette. ‘s Morgens vertrokken we om 8u30, en na de hele dag in Bokrijk fijn gewandeld en genoten te hebben van alles, bracht mijn vriendin me naar huis. Om 23u30 kwam ik pas thuis, nu wel wat moe, maar zeker niet zoals vroeger. Dit had ik nog niet eerder meegemaakt. Maar mijn verhaal gaat nog veel verder. Ik werd ziek, kreeg koorts, had een verstopte neus en begon te hoesten. Mijn ademhaling piepte en zonder stethoscoop was die te horen. Het was weekend en mijn dokter was niet bereikbaar, wel een dokter van wacht. Ik dacht als ik nu een dokter laat komen zit ik weer aan de antibiotica en dat wil ik niet. Waarom zou ik mijn oefening tegen vermoeidheid niet proberen voor mijn astmatische bronchitis. Ik mocht die oefening gebruiken voor andere ongemakken of ziektes zo had Ben me verzekerd.

IMSO 2004/5

9

Na twee dagen was mijn verkoudheid (astmatische bronchitis) over en ook hoorde ik mijn ademhaling niet zo luid meer in mijn oren. Maar ook hier stopt mijn verhaal nog niet. Ik voelde me beter en was klaar voor mijn volgende opname om mijn baxter cortisones te krijgen. Wat er toen gebeurde…… Opeens moest ik dringend naar het toilet en helaas ik was te laat. Alles was nat, kletsnat, ondanks de medicatie die ik nam. Geen nood dat kan iedereen wel eens overkomen dacht ik nog. Ik kleedde me uit, waste me en trok droge, schone kleren aan. Een halfuur later overkwam me hetzelfde. Wat nu ?? Toen dacht ik, is het nu nog niet genoeg geweest, maar ook ik kan er iets aan doen. Ik paste dezelfde oefening toe van EFT maar verving “mijn vermoeidheid” door “mijn incontinentie”. Geloof het of geloof het niet, maar het was over. De volgende dagen was ik niet meer te laat op het toilet en bleef ik droog. De woensdag daarop had ik afspraak met mijn ORL-arts voor controle die ik om de twee maanden moest laten uitvoeren. Ik dacht dat zij het wel zou zien of ik nog een infectie had of niet. Ik kwam bij mijn dokter op controle en zij verzekerde mij dat het er in lange tijd niet zo goed uitgezien had als nu. Ze maakte een toon-audiogram en ook mijn gehoor was goed zelfs iets beter. Al deze dingen die me overkwamen, besprak ik met mijn “EFT advisor”, met Ben. Hij vond wat me overkomen was helemaal niet vreemd. Volgens hem waren andere zwakke punten in mijn lichaam nu verstoord en door EFT toe te passen daarop ook weer verbeterd. Door trauma’s uit mijn jeugd of uit vorige jaren weg te werken met EFT waarbij je jezelf onvoorwaardelijk en volkomen aanvaardt, los je ook daarmee lichamelijke problemen voor een groot deel op. Rest mij nu iedereen die het voor mij mogelijk maakte om deze ervaringen mee te maken, heel erg te bedanken. Dank aan mijn vriendin die me in contact bracht met Ben, heel veel dank aan Ben en dank aan al degenen die deze therapie in het daglicht brengen, ook dank aan IMSO waardoor ik leerde werken op computer. Zonder dat was dit nooit mogelijk geweest. Suzy Rispens P.S. Wie hierover meer uitleg wil, vraagt het maar gewoon aan mij, ik zal steeds antwoorden naar beste kunnen.

IMSO 2004/5

10

BAARLO 10 juli 2004 . Opstapplaats: Boom. Bestemming: Baarlo. Vakantiegangers: m.s.- kring “De Hoorn” . Naar goede gewoonte hadden Rik en Ida, Vaine en Godelieve het voortouw genomen om ons van zorgen om wagen en bagage te bevrijden . De bus van van Gorp stond al klaar om ons zo vlug mogelijk naar het Nederlands-Limburgse Baarlo te brengen . Ravitaillering onderweg bleek niet nodig . Via Antwerpen over Eindhoven en Venlo ging het naar het kastelendorp. Tenslotte moet het niet altijd Verweggistan zijn. Ons kasteel heette “De Berckt” en bleek het eigendom van de mij onbekende Paters van het Allerheiligste Sacrament. Het moet vroeger een klooster zijn geweest, maar het bestond nu uit een aantal appartementen voor vakantiegangers . De oude bestemming was bewaard gebleven. Zo hadden wij een badkamer met bubbelbad , een ingebouwde keuken met elektrisch fornuis,koffiezet,koelkast, magnetron en…. mogelijkheid tot kaarsenmaken. In onze kamer bevonden zich één heuse droogmolen voor kaarsen, één mengvat voor de was (geen vaatwas natuurlijk ) en één minikeldertje voor opslag van het eindproduct . Er stond nog een wieg, maar Hilde keek eerder sceptisch . ’s Avonds werd de onmiddellijke omgeving verkend. De vrijwilligers waren er weer allemaal .Voorop en achteraan liepen de klaarovertjes mét hesje, spiegelei en fluitje . Eerst Vaine en Rik, daarna maakte Serge zijn debuut . De streek zelf was levende reclame voor zichzelf , want overal kassen en velden vol komkommers, aardbeien, asperges, boerenkool, krieken, paprika’s en nog een heleboel andere dingen. De Maas stroomt af en toe wel eens over,maar mét de lasten heb je natuurlijk ook de ….vruchtbare baten. En de voortuintjes waren prima verzorgd .Allemaal miniVersailletjes. Om 20.00 uur was er een muzikaal optreden voorzien, maar we voelden ons buitenspel gezet door de muzikanten die drie uur te laat aan de aftrap verschenen . We trokken dan maar een rode kaart en gingen onder zeil. De volgende dag waren we een beetje beschaamd, want de band bleek integraal uit vrijwilligers-vakantiegangers te bestaan die dezelfde avond een spokentocht in de kelders hadden meegemaakt . Wat dat betekende, zouden we later te weten komen. Intussen hadden we het eten leren kennen. Ontbijt: lekker, maar sober .Middagmaal: idem dito, maar met een warm voorafje,’broodje krekèt’ bijvoorbeeld. Avondmaal: heerlijke soep en een lekker dessert .Tussenin: Nederland op zijn best: vlees voor iedereen, zelfs voor de bijvragers, aardappels in alle gedaanten, rijst en vooral tien soorten verse groente met allerlei sauzen. Het is makkelijker voor mij om op te sommen wat er NIET stond dan omgekeerd . De reden hiervoor is duidelijk : Nederlanders IMSO 2004/5

11

kunnen niet combineren, ze hebben er begot geen benul van wat bij wat past. Ze kiezen dus maar voor het ei van Columbus en laten de eter zelf kiezen. Dat heeft het enorme voordeel dat iedereen een heerlijke maaltijd kan samenstellen ,maar het even grote nadeel dat de keuken zich uit de naad moet werken,maar dat is hún probleem natuurlijk. De eerste dag wandelden we langs de Maas met aan de overkant het dorpje Steyl, bekend o.w.v. de missionarissen van Steyl, een vooruitgeschoven post van het katholicisme in de loopgravenoorlog tegen de Duitse protestanten . ’s Namiddags trokken we naar het nabijgelegen sluizencomplex. Vóór we het wisten, werden we overvallen door een ouderwetse plensbui . De Peel on a rainy day. Hier werd dus vroeger turf gestoken door de ‘Peelwerkers’ van Anton Coolen in een ‘Dorp aan de rivier’. 24 uur later werden we door twee man door Baarlo gegidst. Ze hadden het over de kerk, de kastelen en de aldaar wonende ,internationaal bekende Japanse ‘knopenkunstenaar ‘. ’s Avonds naar de bar, opengehouden door Vaine én baarmoeder Georgette.Met engelengeduld schonken ze de hele avond …..‘Duvel’. Dinsdag werd een memorabele dag. Die begon onschuldig ,maar we zouden nog een rare pijp roken. Met het veer ging het naar het Land van Overmaze. Naar het kruidentuintje van broeder Jochen, nou ja….. tuintje ….. wat heet? Eerst was het een rotstuin met bij de ingang een mooie Japanse ginkgo . Die sierboom vormt de perfecte overgang tussen naald- en loofbomen . Zijn blad bestaat uit aaneengegroeide naalden .Verderop ligt een enorme kas met geurige bloemen en vooral veel vetplanten, van agave tot barbarijse vijg. Via het park met zeldzame bomen bereikten we de geurige kruidentuin . De gids toonde ons de drie soorten: 1. de lelijkheid camouflerende: b.v. de Oost-Indische kers 2. keukenkruiden: b.v. thijm, munt, citroenmelisse 3. geneeskruiden: b.v. de rode zonnehoed (of echinaforce), een panacee voor alle mogelijke kwalen. Een soort aspirine dus. Dan weer de Maas over en in een bocht van de rivier zagen we het schip voorbijvaren waarmee de zelfhulpgroep het jaar tevoren een cruise over de Nederlandse plassen had gemaakt. Wie het wil organiseren, kan het niet De dag eerder echter was er een stelletje snotapen bij ons gearriveerd en wij werden voor de maaltijden verbannen naar de kantine . Wij hadden het alleenrecht op de ridderzaal, maar ja de baas wilde uit hun aanwezigheid nog een slaatje slaan. En wij waren de pineut .Het zou hem echter nog zuur opbreken . Na een nieuwe gezellige avond kletsen, zochten we onze legerstee op. We lagen nog maar pas in de armen van Morpheus of er brak een hels kabaal los. Tien minuten heeft de sirene geloeid tot iemand de juiste code IMSO 2004/5

12

kon intikken om ze te stoppen. Intussen waren de rolstoelgebruikers die op de eerste verdieping sliepen natuurlijk in paniek. Ze dachten al dat alles in de hens stond natuurlijk. Toen werd iedereen gekalmeerd, maar Rik kookte van woede .Voor hem was dit het duidelijkste bewijs dat gehandicapten en lagereschoolkinderen niet samengaan . Want wat was er gebeurd? De kinderen hadden een spokentocht gemaakt en één oelewapper had een rookbom gegooid .Het vervelende hierbij is dat rookmelders hun werk doen. En dus….Enkele minuten schrik en de volgende dag werd de luidruchtige bende verbannen naar een andere vleugel en konden wij weer in de ridderzaal onze maaltijden verorberen . De volgende dag startte klassiek met een voormiddagwandeling .Na het middageten trokken we naar de Maas. Het miezerde een beetje .Onze boot lag klaar. De tocht ging van Baarlo naar Roermond en we constateerden zelf dat de Roer uitmondt in de Maas. Intussen hadden we een lekker stuk Limburgse vlaai met koffie (of thee) gekregen .Op het randje van de zacht glooiende weides en de rivier balanceerden de dorstige koeien die er net niet inflikkerden. Bij het versassen vertelde de schipper ons dat je om naar België (Ternaaien) te varen ,je 46 meter bergop moest .We steken dus met kop en schouders boven de Nederlanders uit. Bij het terugkeren hadden we dus bergaf en waren we vlugger thuis. Donderdag was er een barbecue beloofd Wisten wij toen veel dat we eigenlijk zelf voor ons eten moesten zorgen. Het werd een pittig eindje lopen naar de dichtstbijgelegen forellenvijvers .We werden in twee groepen gesplitst .Wij gooiden onze lijnen uit en we vreesden al te moeten wachten tot met Sint Juttemis tot de eerste juichkreten weerklonken en kort na elkaar zes kanjers van een halve meter (of toch bijna ) werden bovengehaald .De tweede groep zou het wel beter doen. Achteraf bleek dat ze welgeteld één exemplaar hadden kunnen verschalken . ’s Avonds waren de worst ,het spek, de spieringcoteletten en de biefstukken gewoon subliem .De man bij de barbecue had duidelijk méér met dat bijltje gehakt. Vaine? Rik? Of beiden? Maar er kwam nog een dessert . Elk een flinke moot regenboogforel. Volgens sommigen smaakte hij naar de grond. Waarschijnlijk de gedachte dat hij niet uit stromend water kwam. Als visliefhebber kon ik althans tevreden zijn. Onze laatste namiddag trokken we met Isidoor van van Gorp naar het museum van de Peel in Arcen. Alles wat er aan plant en dier op de Peel te vinden was, werd visueel en/of interactief voorgesteld . Eerst kwamen de natuurgetrouw voorgestelde paddestoelen .Daarna troffen we alle zoogdieren aan. Zelfs een vossenhol was onder het glas onder onze voeten uitgebeeld . Een eenvoudige druk op de knop volstond om te tonen hoe de blinde vleermuis haar prooi vangt.

IMSO 2004/5

13

Ook de vogels waren er allemaal: van de scholekster tot de roerdomp en van de torenvalk tot de buizerd .Van elke vogel kon je zijn typische roep horen. Insecten als vlinders en bijen, je vond ze. Zelfs de reptielen . In hetzelfde gebouw vond je ook het klokkenmuseum. Mét een klokkengieterij, een verzameling klokken van over de hele wereld én twee klokkenspelen die op het uur een hele stoet uitbraakten van allerlei houten figuurtjes die blij waren dat ze de beentjes eens konden strekken Buiten regende het intussen geen pijpenstelen meer, maar oudewijven. ’s Avonds afscheidsgeklets mét dankredes. De volgende dag naar de thuisbasis, naar Boom, met een stukje Nederlands Limburg in ons hart. Hilde van Vaerenbergh André Werelds PUB DRUKKERIJ

IMSO 2004/5

14

HET CARA ( = Centrum voor Aanpassing aan het Rijden van gehandicapte Automobilisten). De taak van het CARA is het bepalen van de rijgeschiktheid van de kandidaat met verminderde functionele vaardigheden, die een invloed hebben op het veilig besturen van een motorvoertuig. Deze verminderde functionele vaardigheid kunnen het gevolg zijn van een andere aandoening, waardoor een beperking ontstaat van de motorische controle, de waarnemingen, het gedrag en het beoordelingsvermogen, een vermindering van het gezichtsveld, enz… De aanpassingsdeskundigen van het CARA adviseren over de technische aanpassingen in motorvoertuigen en beoordelen de rijgeschiktheid in de praktijk. De artsen van het CARA beoordelen de medische rijgeschiktheid en leveren het rijgeschiktheidsattest, zo vereist met de nodige aanpassingen, voorwaarden en beperkingen, af. Ter verduidelijking; Het CARA levert geen rijbewijzen af, wel rijgeschiktheidsattesten. Dit rijgeschiktheidsattest wordt afgeleverd als men medisch en praktisch gezien veilig de weg op kan. Om medische reden kan het zijn dat men zijn rijbewijs moet inleveren. Dan heb je een rijgeschiktheidsattest nodig om je rijbewijs terug te bekomen. Indien je nog geen rijbewijs hebt en je hebt bv. medische problemen, dan dien je eerst over een rijgeschiktheidsattest te beschikken eer je je rijbewijs krijgt. De voorwaarden en beperkingen worden bepaald op basis van lichamelijke en geestelijke toestand van de kandidaat, rekening houdend met de risico’s omstandigheden en gevaren, eigen aan het besturen van een bepaald motorvoertuig. Respecteer je deze voorwaarden of beperkingen niet, dan rij je zonder een geldig rijbewijs en zonder dekking van uw verzekeringsmaatschappij, zelfs al is uw verzekeringsbewijs nog geldig. Wat moet je nu doen als je al in het bezit bent van een rijbewijs, maar je algemene lichamelijke en geestelijke toestand voldoet niet meer aan de voorwaarden? De wet zegt dat een persoon binnen de vier dagen, na de dag dat hij ervan in kennis gesteld is, dat hij onderhevig is aan één van de lichamelijke gebreken of IMSO 2004/5

15

kwalen, zijn rijbewijs aan de bevoegde overheid, die het hem heeft afgeleverd, dient voor te leggen voor intrekking of kanttekening. Dus de personen die niet meer aan de gestelde voorwaarden beantwoorden, dienen hun rijbewijs ter bewaring in te leveren bij de bevoegde overheid, de gemeente. Het rijbewijs kan terug bekomen worden bij voorlegging van een rijgeschiktheidsattest afgeleverd door een arts, of in geval van functionele beperkingen; het CARA. Dus de kandidaat of de houder van een rijbewijs, die meent dat hij niet voldoet aan de medische voorwaarden, moet zich wenden tot een arts van zijn keuze, die een rijgeschiktheidsattest opstelt. In de meeste gevallen is het de huisarts die optreedt als concluderende arts. Het kan nodig zijn dat de patiënt moet doorverwezen worden naar een arts specialist bv. in geval van functiestoornissen ten gevolge van MS. Het CARA is aangeduid als het centrum om de rijgeschiktheid te beoordelen van personen met een fysieke of mentale functiestoornis. Eénmaal een rijgeschiktheidsattest bekomen, ga je hiermee, vergezeld van nog andere documtenten zoals bv; een pasfoto, naar het gemeentebestuur om je aangepaste rijbewijs te halen. De vereiste aanpassingen, voorwaarden en beperkingen worden dan, in code, op je rijbewijs genoteerd. Specifiek voor MS- patiënten Het is de neuroloog die doorverwijst naar het CARA. Bij diagnosestelling dient de neuroloog steeds door te verwijzen naar het CARA, indien de persoon nog met de wagen rijdt. MS is een neurologische aandoening met functiebeperking, dus er dient STEEDS langs het CARA te gaan voor een rijgeschiktheidsattest. Ook bij wijziging van de toestand dient de neuroloog de patiënt steeds door te verwijzen naar het CARA. Het CARA heeft er nog eens uitdrukkelijk op gewezen van bij elke wijziging inzake mobiliteit, de mensen naar hen door te sturen. Indien er bij MS- patiënten ook oogproblemen worden vastgesteld, dient men ze ook naar een oftalmoloog door te verwijzen.

IMSO 2004/5

16

Het is belangrijk dat de copies van de neurologische verslagen worden doorgestuurd naar het CARA. Er dienen ook documenten van het CARA zelf ingevuld te worden door de patiënt en de neuroloog i.v.m. medische gegevens en rijgeschiktheid.. Het CARA behandelt dan verder de vraag en gaat de voorwaarden van de rijgeschiktheid bepalen. Het kan dus zijn dat je je wagen dient aan te passen ( bv. met gas en remmen aan het stuur) en je kan bijkomstig hier rijlessen voor moeten volgen… De meeste MS- patiënten krijgen een rijbewijs met beperkte geldigheidsduur. Verandert hun toestand gedurende die beperkte geldigheidsduur, dienen zij toch terug langs het CARA te gaan… Met de vernieuwing van een rijbewijs kan enkele tijd gemoeid zijn, onder meer wegens nader medisch of technisch onderzoek dat in bepaalde gevallen noodzakelijk is om uw rijgeschiktheid te beoordelen. Het CARA raadt dan ook aan om ongeveer drie maand voor de uiterlijke geldigheidsdatum van je rijbewijs contact op te nemen met hen of de behandelende arts. LET OP! Het advies van het CARA is bindend, dus je dient het op te volgen om te kunnen voldoen aan de wettelijke voorwaarden om in orde te zijn met de verzekering. Indien U nog vragen heeft of nog meer informatie wenst, kan U steeds een afspraak maken met uw sociaal assistent(e). – Karolien VanlangendonckSociale dienst. Karolien

PUB ORTOPEDIE

IMSO 2004/5

17

Eerste indrukken van de MS-kliniek Een jaar werken binnen het “European Volenteer Service” (Europese vrijwilligers dienst, later ook afgekort als EVS) is voor elke jongere een hele uitdaging. In het begin waren we heel blij toen Dr. Ketelaer ons uitkoos om aan zijn projekt mee te werken. Daarna kwamen de twijfels: zouden we het ‘klaarspelen’ om in een vreemd land, waar ze 2 talen spreken, waar we niemand kennen, ver van onze familie en vrienden te overleven? Zouden de mensen in de MS-kliniek ons aanvaarden? Nieuwe vrijwilligers in het cybercafé... Hallo We zouden graag iets over onszelf schrijven om ons voor te stellen. Sommigen zullen ons misschien al kennen. Wij zijn nieuwe vrijwilligers uit Polen en werken in het cybercafé in de MS-kliniek. Mijn naam is Ewa, 24 jaar. Ewa is een populaire naam en niet alleen in Polen maar tevens in andere landen. Ik denk dat het gemakkelijk zal zijn om hem te onthouden. Mijn naam is Piotr maar in mijn land noemt iedereen mij Piotrek. Ik weet dat die naam voor Belgische mensen moeilijk kan zijn maar je kan me gerust Pierre noemen. Ik ben 24. Het is de eerste keer dat ik in het buitenland verblijf. Volgend jaar, in januari, vier ik voor de eerste keer mijn verjaardag in België. Het zal een nieuwe ervaring voor me zijn. In Polen waren we de afgelopen twee maanden werkloos. De reden daarvoor is dat we, na onze studies sociologie, het beter vonden naar België te gaan dan in Polen te werken. Het is voor ons een echt plezier hier te verblijven en de mensen te kunnen helpen. Voor ons is dat heel belangrijk. We houden van dieren, vooral van honden. We hebben er zelf twee. We missen ze enorm en we zouden ze graag hier bij ons hebben. We zijn geïnteresseerd in boeken, muziek, computerprogramma’s en spelletjes. We houden ook van film’s, foto’s maken en... van HONDEN. Dus daarover kan je met ons altijd praten. We hopen iedereen te ontmoeten in het cybercafé. Tot dan ! IMSO 2004/5

18

Waarom besloten we deel te nemen aan EVS ? Toen we in een krant lazen over EVS waren we net bezig met ons eindwerk. We dachten na over wat we wilden doen na onze studies. We wilden altijd al andere mensen helpen. Het is voor ons een buitenkans om eerst ervaring op te doen op het ‘werkveld’. We zouden niet enkel mensen willen helpen en ondersteunen maar ook vreugde en geluk brengen. Onze droom is een getuigschrift te halen in hondentherapie en dan een centrum hiervoor te kunnen openen waar we ook psychologische begeleiding kunnen geven. Daarnaast geeft de MS-kliniek ons de mogelijkheid om interessante mensen te leren kennen en iets meer over de ‘Vlaamse Kultuur’ Eerste indrukken We zijn blij verrast, want alles is hier beter dan we hadden verwacht. Deze plaats is heel anders dan het stadje waar wij wonen. Melsbroek is een vredig klein dorpje en bevalt ons erg. Mensen zijn goed en vriendelijk voor ons en we voelen ons hier thuis. Dat is voor ons heel belangrijk want we missen onze familie, vrienden en natuurlijk onze honden. Gelukkig is Zilvinas hier om ons te helpen en ons wegwijs te maken. Hij is een goede ‘vriend’ geworden! Ons enige probleem is de taal maar we proberen zo snel mogelijk Nederlands te leren. We starten met onze cursus op 20 september 2004. We hopen de taal snel onder de knie te hebben. Ewa en Piotrek

IMSO-MELSBROEK FEESTKALENDER 2004 Donderdag 11 november ........Pannenkoekenbak Zaterdag 04 december ...........Sinterklaasfeest (personeel) Zaterdag 11 december ...........Kerstfeest Rotary Zaterdag 18 december ...........Bedeling Kerstmis

DEZE KALENDER KAN GEWIJZIGD WORDEN. IMSO 2004/5

19

GRIP vzw GRIP (Gelijke Rechten voor Iedere Persoon met een Handicap) is een burgerrechtenorganisatie die bestaat sinds december 2000. Ze zijn ook een gebruikersorganisatie… dat betekent dat alle bestuurders en effectieve leden van de vereniging mensen met een handicap of hun ouders, broers of zussen zijn. Ze zijn gevestigd in het Gelijke Kansenhuis van de Vlaamse Gemeenschap en worden gesubsidieerd door de cel Gelijke Kansen in Vlaanderen. Op 15 mei ll. Zorgde de vzw GRIP voor een politiek manifest. Er waren drie delen, nl.: één rond ZORG met Geert Bougeois (N-VA), Ann De Martelaer (Groen!), Patricia Ceysens (VLD) en Annelies Storms (Spirit). Het tweede ging over INCLUSIE met Greet van Gool (SP.A), Joke Schauvliege (CD&V en Ann De Martelaer (Groen!). Wie geïnteresseerd is in hun debat kan het lezen op de website van GRIP, nl. www.gripvzw.be Het derde deel stond voor PARTICIPATIE. Vzw GRIP wil de samenleving en het beleid beïnvloeden om zo zelfbeschikking, de evenwaardige behandelingen en de participatie van anders-validen aan een inclusieve samenleving te realiseren. Logisch dus dat zij ook aan anders-validen vroegen om ook te participeren. Samen met Ivo Konings (sp.a), Eddy Herrebout (CD&V) en Helga Stevens (N-VA)., wilde ik (Spirit) graag participeren aan dit debat.Ik stel gewoon even de anders-validen voor:

1) Ivo Konings liet zich vanaf het begin kennen als een zeer strijdbare politicus. De voorbehouden parkeerplaatsen waren vaak ingenomen door foutparkeerders. Uit protest parkeerde hij zijn auto gewoon pal naast die van hen. Dat leverde hem een rechtszaak op maar opnieuw zag hij de kans schoon om zijn punt te maken. De rechtszaal was ontoegankelijk. Hij eiste dat de rechter en de procureur naar buiten kwamen om recht te spreken en dat gebeurde ook. Met zijn stunt haalde hij veel pers en zo sensibiliseert hij een hoop mensen. 2) Eddy Herrebout is een wel erg bezige bij. Hij is niet enkel in de politiek actief maar ook in verenigingen voor gehandicapten. Hij werkt mee met GRIP, stichtte de korf Handicap & Samenleving binnen de CD&V, maar is ook voorzitter van de stedelijke adviesraad in Gent en zetelt binnenkort in het ROG (regionaal overleg). (Ook Ivo Konings vindt de adviesraden belangrijk. Hij zorgde ervoor dat er in bijna elke stad van Limburg een adviesraad voor personen met een handicap werd opgericht. ) IMSO 2004/5

20

3) Helga Stevens (vandaag verkozen voor het Vlaams Parlement) waarschuwt dat we toch ook niet het werk van politici of de administratie moeten doen in onze vrije tijd. Het zou een goede zaak zijn als meer mensen met een handicap professioneel met het beleid en de uitvoering mogen bezig zijn. 4) Petra Bober. Minder aktief in de politiek of in het verenigingsleven. Dat gaat niet door o.a. de aanslepende vermoeidheid en concentratieproblemen. Ik kan projekten verwezenlijken maar niet onder tijdsdruk. Als ‘ervaringsdeskundige’ sein ik ideeën door aan mensen die wel verkozen zijn ! Even nog in het kort over het regeerakkoord, met betrekking tot de andersvaliden, van de huidige Vlaamse regering: o We waarborgen de gelijke kansen van personen met een handicap. o We komen de aangegane engagementen na en realiseren de voorziene uitbreiding aan investeringsinspanningen en ondersteuningsmiddelen voor personen met een handicap. Op die manier zijn tegen het einde van de legislatuur de noden effectief beantwoord, en dit zowel via de instellingen als via het PAB. We onderzoeken de doelmatigheid van het PGB. o We vereenvoudigen en rationaliseren de aanvraag– en toewijzingsprocedure inzake dienstverlening en individuele materiële hulp. o We putten de mogelijkheden van recuperatie bij ongevallenverzekeraars via de uitoefening van het subrogatierecht uit. o Nieuwe overheidsgebouwen moeten steeds toegankelijk zijn voor personen met een handicap. (Met “we” verstaan we dus de huidige regering, nl. CD&V/N-VA, SP.ASPIRIT en VLD/VIVANT) Rest ons alleen nog om toe te zien hoe ze het ervan gaan ‘bakken’... Bronnen:

www.gripvzw.be Petra Bober

IMSO 2004/5

21

Voor al uw problemen, vragen of bemerkingen, slechts één adres:

Werkgroep Dialoog

Bij de leden :

Albert Baele Charles Blockeel Patrick De Meyer Mau Van den Eede André Werelds

of via de bus van IMSO bij de ingang van de cafetaria.

IMSO 2004/5

22

PUB HENDRIKS

IMSO 2004/5

23

PUZZEL NR° 3 (nederlands)

IMSO 2004/5

24

PUB ORTEC

IMSO 2004/5

25

HELP, MIJN HOND IS GESTOKEN DOOR EEN WESP !

steek gif in. Dit kan leiden tot een reactie bij de hond of andere. Afhankelijk van de hoeveelheid gif en de (allergische) reactie van het dier (idem bij de mens) zal de zwelling erger of minder erg zijn. Veel is ook afhankelijk van de plaats waar het beestje zijn venijn spuit. Hoe dichter bij de kop, hoe gevaarlijker. Als de wesp in de keel steekt (bij het inslikken) kan de hond daardoor stikken. Is de steek in de poot of op het lijf moet je zorgen dat je angel uit de wonde haalt en hou de poot dan onder koud water, of leg er ijs op. Is de zwelling toch te sterk kunt u best naar de dierenarts. Voorkomen is beter dan genezen dus hou uw hond dus beter weg van de wespen ! Als je vragen hebt over de verzorging van dieren kun je die stellen bij [email protected]

Ik was de streekkrant “Brussel deze week” aan het doornemen. Ik las een artikel, geschreven door Johan Vranken, dierenarts van Veeweyde, waarvan ik dacht dat het de lezers van ‘Uit en Thuis’ wel zou kunnen intesseren. Vooral als je thuis een huisdier hebt. Deze zomer werden we aangevallen door veel meer wespen dan andere jaren. Vermoedelijk, volgens de arts, is dat te wijten aan een te warme winter en een warme en vochtige zomer. Ik hoorde op het weerbericht dat het kwam door de veel te warme zomer van 2003. Hierbij komt nog dat de wespen veel agressiever zijn dan anders. Zo hoor je nu ook veel meer dat er dieren gestoken worden door wespen. Een wesp spuit bij de

Petra Bober Bron: Brussel Deze Week 26 augustus ‘04

IMSO 2004/5

26

Verslag werkgroep dialoog Verslag werkgroep in de periode 07-08-09/2004 Aanwezig Dhr. Albert Baele, Dhr. Patrick De Meyer, Dhr. Mau Van Den Eede, Dr. Charlier, Dr.Ilsbroukx, Mevr. Ingrid Spetebroot, Mevr.Rina Verdoodt. Besproken punten: 1. Onafgewerkte punten van vorig werkjaar: • qua praktische punten is alleen de vraag rond eventuele plaatsing van een drinkwaterfonteintje niet duidelijk afgewerkt. De vergadering meent dat hier rond reeds volgende consensus bereikt werd: omwille van diverse problemen (o.a. toezicht, eventuele slikproblemen, hygiëne,…) is het niet aangewezen om op verspreide plaatsen in het ziekenhuis en het revalidatiecentrum drinkwaterfonteintjes te plaatsen. Er zal aan de directie worden voorgesteld om op 1 centraal punt in de cafetaria een distributiepunt voor gratis drinkwater te plaatsen. • Nieuwe start van dialooggroepen Eventueel een nieuwe oproep richten aan kandidaat-deelnemers? Gehospitaliseerde patiënten en in het bijzonder de groep buiten conventie worden nauwelijks gehoord in de dialoog-groep. Er wordt bekeken hoe dit kan opgelost worden en er wordt (een) kandida(a)t(en) gezocht. • Onze inbreng ter verdediging van de belangen van MS patiënten en motorisch gehandicapten bij het Koning Boudewijn Fonds. 2. Dienstencheques In “uit en thuis” is hierover al een artikeltje verschenen en er hangen affiches in het revalidatiecentrum. Kan eventueel via de praatgroepen het principe nog eens worden uitgelegd? Informatie aan een zo groot mogelijke groep patiënten en familie is belangrijk. IMSO 2004/5

27

3. Het infoblad over de dialooggroep is beschikbaar in 2 talen en zal vanaf nu door de sociale dienst aan de nieuw opgenomen patiënten gegeven worden. 4. IMSO blijkt onvoldoende bekend bij de groep van nieuwe patiënten. Hoe ver staat het met de informatiebrochure? 5. Het ziekenhuis is sinds kort aangesloten op het computernetwerk van de Katholieke Universiteit Leuven (KUL). Een nieuwe manier van patiëntenregistratie en van programmaplanning is hiervan een gevolg. De invoering gebeurt geleidelijk en zal vanaf Nieuwjaar compleet zijn. Externe patiënten zullen in dit systeem elke therapiedag moeten geregistreerd worden via hun SIS-kaart. Waarschijnlijk zal dit zowel van patiënten als therapeuten in een eerste fase een grote aanpassing vragen. Er wordt alleszins vooraf een brief gestuurd naar elke externe patiënt, met duidelijke informatie. Een aanpassingsperiode wordt voorzien, maar er kan vanaf nu al duidelijk worden gesteld dat elke externe patiënt best de SIS-kaart meebrengt.

PUB DRUKKERIJ

IMSO 2004/5

28

HYTRIN en het gebruik van generische geneesmiddelen.     

Op  aanvraag  van  verschillende  partijen  o.a.  van  de  patiënten  wordt  er  geleidelijk  aan  meer  gebruik  gemaakt  van  generische  geneesmiddelen.  Dit  is  ook  het  geval  in  het  Nationaal  MS  Centrum.  Voornamelijk  voor  dure,  niet  terugbetaalde,  medicatie  is  dit  op  de  eerste  plaats  noodzakelijk.     In  samenspraak  met  Prof.  De  Ridder,  Uroloog,  laat  Mw.  Simonne  DE  WAELE,  apotheker  van  ons  ziekenhuis,  weten  dat  voortaan  voor  HYTRIN,  voor  een  urologische  indicatie,  de  generische  vorm  zal  voorgeschreven  worden  bij  patiënten  die  niet  genieten  van  volledige  terugbetaling door hun Ziekenkas.    HYTRIN zal voorgeschreven worden o.v.v. :    Merck‐terazocine 1 mg 0,24 per tablet (verpakking van 28) aan de prijs van 12,10 €  Merck‐terazocine 1 mg 0,40 per tablet (verpakking van 50) aan de prijs van 19,79 €  Merck‐terazocine 1 mg 0,65 per tablet (verpakking van 50) aan de prijs van 32,40 €  Merck‐terazocine 1 mg 0,88 per tablet (verpakking van 50) aan de prijs van 44,17 €     

IMSO zal dan ook vanaf 1 januari 2005 enkel blijven tussenkomen op  basis  van  de  terugbetaling  van  het  generisch  middel  voor  de  geneesmiddelen  waarvan  er  reeds  een  generische  vorm  bestaat,  nl.  CIPRAMIL,  DITROPAN,  FLUOXETINE,  HYTRIN,  LIORESAL,  PROSAC, TRAZOLAN en XANAX.      Gelieve hiervan nota te nemen.      Christel Kempeneers            Dr.P. Ketelaer  Voorzitter              Ondervoorzitter 

IMSO 2004/5

29

Met I.M.S.O. op Safari

Naar de Beekse Bergen Nederland 11/09/2004 ***

Safari Beekse Bergen is het grootste dierenpark van Nederland. Het kenmerkt zich door de ruime opzet en de natuurlijke omgeving waarin dieren leven. In een gebied van ruim 110 hectare leven meer dan 1000 dieren van ruim honderd verschillende soorten. In Safari Beekse Bergen maakt U een reis langs de verschillende werelddelen en hun diersoorten. U reist door Afrika waar u leeuwen, zebra’s, olifanten en neushoorns ontmoet. In het Europese bos ziet u wisenten, edelherten en moeflons. In het Aziatische bamboebos leven o.a. Maleise beren, rode panda’s en gibbons. In Zuid-America ontdekt u kleurijke ara’s en speelse doodshoofdapen. In Australië maakt u kennis met verschillende soorten kangoeroes en emoes. Zeer geslaagde uitstap, de weergoden waren ons goed gezind. Dankzij de ervaren chauffeurs van de firma Hendriks en de bereidwillige vrijwilligers liep alles gedurende de reis en het verblijf in de Beekse Bergen zeer vlot. Bij aankomst kon iedereen in het Kadepaviljoen een heerlijke tas koffie met streeklekkernij nuttigen. Nadien met de bus, voor een bezoek aan het safaripark. Een begeleidende geluidsmontage gaf voldoende uitleg over het bezoek aan het Safaripark met al zijn diersoorten. Na de middag was iedereen vrij om op eigen kracht samen met de talrijke vrijwilligers een bezoek te brengen aan het wandelpark of een tocht te maken met de Safariboot. Rond 16.30 uur werd verzameld aan de bus om ons terug te begeven naar het Kadepaviljoen voor het gebruik van een heerlijk diner. Enkelen gewaagden zich om deze tocht te voet af te leggen. Met een goed gevulde maag werd terug naar huis gereden, doch bij het naderen van ons België kregen wij een toemaatje ( flinke regenbui ) Een zeer geslaagde uitstap met tevreden deelnemers. Dedoluc. IMSO 2004/5

30

FISCUS VISEERT MS-PATIËNTE Dit is de titel van een artikel uit de Gazet Van Antwerpen dat in onze cafetaria hangt. Ik ga er een heel korte versie van maken zodat we een beeld krijgen over wat het gaat: “Havenarbeider (Fonny) moet €1.763,88 achterstallige verkeersbelasting betalen voor zijn auto. De echtgenote (Nicole) is al 15 jaar MS-patiënte en is door haar zware handicap vrijgesteld van verkeersbelasting. Fonny werd op heterdaad betrapt zijn auto ZONDER Nicole te willen gebruiken. Nicole was ziek en de man wou een kleine boodschap voor haar doen. Opeens stond er een belastingscontroleur in de garage en hij zei: “U doet boodschappen met uw auto zonder uw vrouw. Dan moet u vanaf nu verkeersbelastingen betalen.” Concludeerde de controleur. Nicole kan niet meer stappen, zelfstandig eten, enz... en dus werd heel hun huis aangepast, wat toch duur is. Zo’n vrijstelling van verkeersbelasting is een klein fiscaal voordeel dat mindervaliden in België genieten, maar alle beetjes helpen in zo’n situatie.

Volgens het Ministerie van Financiën geldt de regel “Wet is Wet”. De gehandicapte moet steeds persoonlijk aanwezig zijn in de auto, anders moet het gezin verkeersbelastingen betalen zoals elke andere burger.”

Ik zou elke anders-validen aanraden goed te rade te gaan bij een sociaal assistent(e) ! Petra Bober Bron: Gazet van Antwerpen Vrijdag 4 juni ‘04

IMSO 2004/5

31

Reizen is altijd een beetje avontuurlijk... Reizen is altijd een beetje avontuurlijk, zeker als je een handicap of beperking hebt. Wil je met vakantie en ben je op zoek naar betrouwbare informatie over de toegankelijkheid van de verblijfsaccommodatie op je vakantiebestemming, het vervoer, de attracties en musea, hulpverlening, enz…? Het Infopunt Toegankelijk Reizen helpt je graag bij die zoektocht, wat ook de aard is van je handicap of beperking. We beschikken over actueel en betrouwbaar materiaal: zorgvuldig geselecteerde boeken, brochures, reisverslagen, websites en databanken. Is de informatie die je zoekt niet voorhanden in onze documentatie? Dan winnen we ter plaatse informatie in bij gespecialiseerde organisaties of bij de toeristische aanbieders zelf. Website: www.toegankelijkreizen.be P.S. Het Infopunt Toegankelijk Reizen is geen reisbureau: ze bezorgen de nodige informatie (via de website of op 070/23.30.50), maar laten de organisatie en alle nodige praktische afspraken aan de gebruiker zelf over. Victor

PUB ORTOPEDIE

IMSO 2004/5

32

Anniversaires - Verjaardagen Hartelijke Gelukwensen !!! Chaleureuses Félicitations !!! November VANDER VORST Dhr. Jan SEGERS - DE BOEL BAL Hendrik DEBAY Mevr. Ernestine VAN LAERE Yvan NAPOLI Ruggero BAUWENS Marc CEUPPENS Mevr.Maria A. G PALME Alice (Buisset J-J) DESCHRYVER Louis (Wwe Nelissen) MERCI Mr. Albert SURLA Mira WILS François GARDENER Sarah HILLEWAERT Mevr. Lieve DOBBELAERE Mevr. Paula DE BROECK Jan GHYSEBRECHTS Cecile DE BRUYNE Katleen ROOSEN Alfons KIPIRTOGLOU Magdalini SUWIER Christiane MERCKX Jaak MOEREMANS Louisa

IMSO 2004/5

- NEDEROKKERZEEL - ASSE - BOOM - SIRAULT - KEERBERGEN - LODELINSART - LEUVEN - HOFSTADE/ZEMST - BRUSSEL - VILVOORDE - WILSELE - WOLUWE St.PIERRE - RUMST - LOMMEL - MALDEGEM - SCHOTEN - ELEWIJT - ZWIJNDRECHT - VOORDE - LUMMEN - EVERE - MECHELEN - GRIMBERGEN - WILLEBROEK

33

Anniversaires - Verjaardagen Hartelijke Gelukwensen !!! Chaleureuses Félicitations !!! December VANDENBERGEN Julien VAN LAERE Sonja VERHOEVEN Patricia AZ ST. MAARTEN PLUMAT Pierre DEBEFVE Nicole PAITRE Lucette DE GRAEF Stefanie HOEGAERTS Stanislas BETS L. VANDERMEEREN H. VERHAEGEN P. MACORS Mireille VAN DEN EYNDE Tonny VANDEN EEDE Mau VAN DEN BERGH Maria VAN HOECK H. VAN DEN BEMPT M. DE MEESTER Dhr. Bruno MARIEN Simonne KENNIS Jean-Marie ADAM Mme Marie Reine WESTER Jean-Jacques BRESSELEERS Maria

IMSO 2004/5

- LINKEBEEK - NIEL - MECHELEN - MECHELEN - GILLY - ERPE-MERE - LESSINES - VILVOORDE - B0UWEL - HEVER - WATERMAEL-BOITSFORT - BOOISCHOT - ERQUELINNES - BOUWEL (Grobbendonck) - MEISE - TIELT - AARTSELAAR - SCHILDE - HOBOKEN (Antwerpen) - GRIMBERGEN - BERCHEM - WOLUWE - STEINSEL (Lux.) - ANTWERPEN

34

Anniversaires - Verjaardagen Hartelijke Gelukwensen !!! Chaleureuses Félicitations !!! December

- GROOT BIJGAARDEN - DIES T - BEERZEL - MOERZEKE - WAUIHIEZ-BRAINE - NETHEN - LINTER - MECHELEN - UKKEL - MELIN - BRUXELLES - BIERBEEK - DIEST - WEZEMAAL - WOLUWE ST. LAMBERT - WOMMELGEM - NEDEROKKERZEEL - WESPELAAR - GRIMBERGEN - KAGGEVINNE

DE KINDER Marie-Louise PEETERS Georges VAN VLASSELAER Pol VERHELST Mevr. Paula COIZY Annie DECOCK Jacq. VAN AERSCHOT Frans SCHREY Josiane LAMBERT Mevr. Simone HENNEBEL Colette DE BUYST Marcelle CASSEAU Rudiger BROOS Francine VAN DE STAEY François DELCON Theophile VAN DEN EYNDEN Lucy KEMPENEERS Christel DE ROOVER Marie-Jeanne GOYVAERTS Irma GEERAERTS Rosa

IMSO 2004/5

35

COMMUNICATIONS ATTENTION ! Si vous avez changé d’adresse ou si l’adresse indiquée sur l’étiquette ne correspond plus à votre adresse, Faites-le nous savoir et mentionnez clairement : nom, rue, numéro, boîte, code postal et lieu. Rubrique optimiste Si vous aimez lire des nouvelles réjouissantes, nous vous vous offrons ici cette chance. Si vous avez le bonheur d’être grand-père ou grand-mère ou si vous avez toute autre nouvelle réjouissante, faites le nous savoir avec la mention de votre nom ainsi que celui du nouveau-né. Nous nous ferons la joie de l’annoncer dans notre revue. Si vous vous mariez ou un de vos enfants ou petits enfants, suivez alors la même procédure. Dorénavant on vous demande d’adresser toutes vos nouvelles à Ewa et Piotr (Cybercafé)… et de préférance sur une discette. Une page sera désormais réservée à ce type d’information. Si vous avez d’autres expériences personnelles à nous communiquer, cela rendra notre revue plus attractive et personnelle. Racontez-nous comment vous avez su intégrer votre maladie et retrouver une certaine sérénité. En principe chaque texte sera le bienvenu, qu’il vienne des membres de votre famille, d’amis, des médecins ou de thérapeutes. La rédaction Le Cybercafé a réouvert ses portes Depuis le 17 août le cybercafé a repris ses activités grâce à la présence prolongée de Zilvinas qui a pu prolonger son séjour à Melsbroek de 2 mois. A partir du 27 août deux nouveaux bénévoles, Ewa et Piotr sont venus reprendre le flambeau pour la période 2004-2005. IMSO 2004/5

36

INTERVIEW du Dr. Stephan ILSBROUKX Le Dr. Stephan Ilsbroukx a été nommé médecin directeur du Centre de Réadaptation à Melsbroek. A cette occasion le Conseil de Rédaction a voulu le faire connaître auprès des membres de l’IMSO. Nous lui avons posés une série de questions : • Qu’est ce qui vous a motivé à venir travailler comme médecin directeur au Centre de Réadaptation à Melsbroek ? Naturellement le job est intéressant, et j’aime pouvoir appliquer mes connaissances dans le domaine de la réadaptation. Un changement de lieu de travail demande une attention, une motivation, et un engagement particuliers. • Que faites-vous de préférence pendant votre temps libre ? J’essaye de consacrer le temps libre pour ma famille. A l’occasion, je pratique volontiers du sport, le parapente et la marche. • Aimez-vous la musique ? Quelle musique préférez-vous ? Quels compositeurs ou artistes vous touchent particulièrement ? La musique des années 1970 et 80. Mes groupes favorits sont Queens et U2. • Quel est votre plat préféré ? J’aime la variété, allant de bami (noedles) jusqu’au beafsteak frites. Lors de mes voyages à l’étranger il m’intéresse particulièrement de manger les plats locaux. • En dehors du journal et des publications scientifiques vous lisez probablement d’autres choses ? Quoi par exemple et pourquoi ? En tant qu’ amateur de la littérature de fiction ou de science fiction je lis tout un éventail de livres. Actuellement je lis “The Lord of the Rings”. • Si vous pouviez rencontrer, lors d’un repas, un personnage historique, qui choisiriez-vous ? Et pourquoi? IMSO 2004/5

37

Che Guevara . “ Longue vie à la révolution” • Quelle est la plus belle ville que vous avez visité ? Pourquoi ? Venise. Une mélange d’histoire, de romantique et d’architecture. • En ce qui concerne la nature, quel milieu naturel a votre préférence ? La forêt et la montagne me tiennent fort à coeur. •

Dans quelle époque et en quel endroit auriez-vous aimé vivre ? La période actuelle me convient mais on doit bien apprendre les leçons du passé. ________________________________________________

IMSO-MELSBROEK

Calendrier des Fêtes 2004

Jeudi 11 novembre ................ Journée des Crêpes Samedi 04 décembre ............ Fête de St. Nicolas (pers.) Samedi 11 décembre ............ Fête de Noël Rotary Samedi 18 décembre ............ Distribution de fruits

LE CALENDRIER PEUT ETRE MODIFIE.

IMSO 2004/5

38

Première impression de la clinique SEP C’est un défit pour chaque jeune de travailler durant un an au service européen de bénévoles. (“European Volenteer Service” ou EVS) Au départ, nous étions très contents d’avoir été contactés par le Dr. Ketelaer. Après venaient les hésitations : pourrions nous, dans un pays étranger, où on parle 2 langues, réussir ? Là, où nous ne connaissons personnes, loin de notre famille, amis et chiens…, pourrions nous survivre ? Est-ce que les personnes de la clinique nous accepteraient ? Nouveau bénévoles au cybercafé... Salut Nous voulons écrire qui nous sommes, de façons à nous présenter. Certains d’entre vous nous ont déjà aperçu dans le cybercafé. Nous sommes les nouveaux bénévoles Polonais. Mon nom est Ewa, j’ai 24 ans. Ewa est un nom populaire, pas seulement en Pologne mais aussi dans d’autres pays Européens. Je pense donc qu’il ne sera pas trop difficile

Mon nom est Piotr. En Pologne on m’appelle Piotrek. Mais vous pouvez aussi m’appeler moi Pierre. J’ai 24 ans et c’est la première fois que je me retrouve dans un pays étranger. En janvier je fêterais mon anniversaire pour la première fois en Belgique, sans ma famille et amis. Ça me fera une nouvelle expérience.

IMSO 2004/5

39

En Pologne, après nos études de sociologie, nous étions sans travail. Nous pensions qu’aller en Belgique, s’ouvrir à d’autres aventures, acquérir un peu d’expérience, nous serait bénéfiques. Pour nous c’est un vrai plaisir d’être ici parmis les gens, de leurs être utile et de les aider, ce qui est très important à nos yeux. Nous aimons les animaux, spécialement les chiens. Nous en avons deux. Ils nous manquent énormement ! Dommage qu’ils ne soient pas ici. Nous nous intéressons aux livres, à la musique, aux programmes d’ordinateur et aux jeux. Nous aimons aussi des films, la photo et bien sûr… les CHIENS. Nous espérons vous rencontrer au cybercafé et vous connaissez maintenant quelques sujets dont on pourra toujours parler. A bientôt ! La raison pour laquelle nous voulions participer au projet de EVS ? Nous nous occupions de notre travail de fin d’année quand notre attention est attirée par un article dans le journal à propos du « service européen de bénévoles » (EVS). Nous réfléchissions à l’avenir. Qu’est-ce que nous voulions faire après nos études ? Nous voulons aider les personnes et leur apporter du ‘bonheur’ et de la ‘joie’. Ce sera pour nous aussi une façon d’acquiers de l’expérience sur le terrain. Notre rêve est d’obtenir notre certificat en psychologie de chiens de compagnie, puis d’ouvrir notre propre centre où nous pourrions élever les chiens. Ensuite la clinique nous permettra de rencontrer des gens intéressant et nous voulons aussi connaître un peu mieux la culture flamande. Premières impressions Nous sommes très heureux. Melsbroek est un petit village, bien plus petit que là où nous vivions. Les habitants sont chaleureux et gentils et nous nous sentons comme chez nous. C’est chouette car nos familles, amis et chiens (évidemment) nous manquent très fort. Zilvinas est toujours là pour nous aider et nous guider dans ce labyrinthe. Il est devenus un bon ami. Notre seul problème est la langue... Ewa et Piotrek

IMSO 2004/5

40

La prescription de HYTRIN et l’usage des médicaments génériques.    

A  la  demande  de  plusieurs  partenaires  et  notamment  des  patients  les  médicaments  sont  progressivement  de  plus  en  plus  préscrits  sous  leur  forme  générique.  Ceci  est  également  d’application  au  Centre  National.   Le  remplacement  par  des  médicaments  génériques  trouve  particulièrement  son  indication  pour  les  médicaments  non  remboursés  par la Mutuelle.       En  accord  avec  le  Prof.  De  Ridder,  Urologue,  Mme.  Simonne  DE  WAELE, Pharmacienne de notre hôpital nous a informé que dorénavant,  et pour une indication urologique où le médicament n’est pas remboursé  par  la  Mutuelle,  le  médicament  HYTRIN  sera  prescrit  sous  la  forme  générique.      HYTRIN sera prescrit sous la forme suivante :  Merck‐terazocine 1 mg 0,24 par comprimé (conditionnement de 50) au prix de 12,10 €  Merck‐terazocine 1 mg 0,40 par comprimé (conditionnement de 50) au prix de 19,79 €  Merck‐terazocine 1 mg 0,65 par comprimé (conditionnement de 50) au prix de 32,40 €  Merck‐terazocine 1 mg 0,88 par comprimé (conditionnement de 50) au prix de 44,17 €   

A  partir  1  janvier  2005  l’IMSO  adaptera  son  remboursement  aux  patients sur base du prix de la forme générique pour les médicaments  dont  une  version  générique  existe,  notamment  pour  le  CIPRAMIL,  DITROPAN,  FLUOXETINE,  HYTRIN,  LIORESAL,  PROZAC,  TRAZOLAN et XANAX.    Les membres de l’IMSO sont priés d’en prendre bonne note.      Christel Kempeneers            Dr.P. Ketelaer  Voorzitter              Ondervoorzitter

IMSO 2004/5

41

En safari avec I.M.S.O. Beekse Bergen Pays - Bas 11/09/2004 *** Le safari Beekse Bergen est le plus grand parc zoologique des Pays–Bas. Il se caractérise par l’organisation et l’entourage naturel dans lequel vivent les animaux. Dans un territoire de 110 hectares vivent plus de 1000 animaux dont 100 différentes espèces. Au safari Beekse Bergen vous faites un voyage le long des différents continents. Vous parcourez l’Afrique pour rencontrer les lions, les zèbres, les éléphants et les rhinocéros. Dans la fôret européenne vous voyez les antiloppe et les moeflons. Dans la fôret de bambou asiatique, vivent les ours Malais, des pandas rouges et des gibons. En Amérique du Sud on a les aras colorés et les singes. En Australie, vous faites connaissance avec différentes sortes de kangourous et les émeus. Excursion très réussie, les dieux ont été bien disposés. Grâce aux chauffeurs de la firme Hendriks et aux volontaires, le voyage et le séjour dans le Beekse Bergen se sont très bien passés. Lors de l’arrivée, tout le monde a pu consommer le café avec une gourmandise de la région, dans le « Kadepaviljoen ». Plus tard, nous avons repris le bus pour une visite au parc safari. Un montage magnétique accompagnant a donné l’explication suffisante au sujet de la visite au parc safari. L’après-midi, tout le monde a été libre pour rendre visite au parc de prommenade ou faire une randonnée avec le bateau. Vers 16.30 heures, rassemblement à l’autobus pour nous rendre au pavillon du quai, (Kadepaviljoen) où nous consommons un dîner délicieux. Quelques-uns ont risqué la randonnée à pied. Avec un estomac bien plein, on est reparti vers la maison, mais en approchant la frontière belge, nous avons essuyé une solide averse. Une journée très réussie avec des participants très satisfaits. Dedoluc IMSO 2004/5

42

LES DOUCEURS DE CHEZ NOUS Si vous deviez poser la question aujourd’hui, à l’étranger, de savoir quelles sont les spécialités de la Belgique, il y a gros à parier qu’on vous répondrait : « Ses fraudeurs, ses pédophiles et ses tueurs en série ». En insistant un peu, on ajouterait : « Ses chocolats, ses frites et sa bière ». Ce sont toutefois nos pralines qui emportent la palme. En Belgique, les tentations les plus agréables ont nom Leonidas, Godiva, Boulanger, Côted’Or, Neuhaus, Guylian ou Daskalides. Il y en a tout un éventail : des blanches, des brunes, des noires, à la liqueur, aux cerises, à la menthe, au massepain ou aux grains de café, aux noisettes ou à la crème. Il y a encore les fruits de mer et les pralines glacées. Vous les découvrez aux étalages, disposées en pyramide et conservées à basse température. Normal qu’un Belge ne peut y résister. Mieux : s’il envisage un petit cadeau, il ne réfléchira pas plus avant et se rendra dans l’une des confiseries susnommées. Et commandera, selon le degré d’affection qu’il entretient avec le destinataire 250 g, 500 g ou même un kilo. Les Belges ont ainsi perdu tout sens de créativité lorsqu’il s’agit de faire un cadeau. « Nous n’avions que peu de temps, il n’y avait rien de mieux, nous avons donc choisi des pralines ». Le ballotin est immédiatement sacrifié et passe de main en main. L’achat était donc teinté d’une petite touche égoïste... Arrive la deuxième phase, la délectation. Qui doit s’apprendre. Je suis d’ailleurs peiné de voir tant de barbares qui se contentent d’écraser la praline entre les dents, d’en pousser les morceaux de l’autre côté de la bouche et d’avaler prestement. Quel crime de lèse-praline! Christine et moi, gourmets s’il en est, ne pouvons nous y faire. Nous nous posons d’ailleurs la question de savoir comment nous avons fait IMSO 2004/5

43

pour acquérir maison et voiture, puisque nos partenaires respectifs n’en sont pas. Lorsque ma femme achète 100 g de bonbons, j’en reçois un. Un quart d’heure plus tard, j’en ai toujours un peu en bouche. Cinq minutes plus tard, j’en demande encore un. Le silence m’annonce que ma demande ne sera pas agréée. Décontenancée, elle regarde le sachet froissé qui gît sur la table. C’est qu’elle a descendu 100 g de bonbons dans le temps où je m’en délectais d’un seul. Malheur à elles lorsque ma femme met la main sur un sachet de souris. Il faut se lever tôt pour encore apercevoir la queue de la première noire. Une seconde plus tard, sa guillotine sépare la queue du corps et brise la colonne vertébrale de la pauvre bête. Tom a goinfré Jerry. The rest is silence. J’imagine sérieusement d’éditer un manuel de « Dégustation de Friandises ». Ma cassette vidéo: « Friandises en Belgique : tourmente ou jouissance ? » est déjà disponible dans le commerce (peut aussi être commandée à la rédaction). Pas mal de gens ne savent visiblement pas comment aborder une praline. Nous sommes prêt à révéler ici quelqu’uns de nos tuyaux, mais pas plus. C’est d’ailleurs la pratique qui forme l’expérience. Si votre bouche est suffisamment ample, placez une praline délicatement entre vos dents. Votre langue la cale ensuite contre le palais. La panse molle fond au bout d’un moment tandis que le chocolat devenu liquide s’écoule comme de l’or du palais dans l’oesophage. Vous laissez le processus se poursuivre jusqu’à ce qu’il ne subsiste plus que la croûte. Ce stade représente le début de la fin. La croûte de la praline fond lentement. La jouissance dure encore quelque peu. Mais la fête est ensuite irrémédiablement terminée. Dire que, dans le même temps, d’autres ont déjà accumulé plusieurs pralines au fond de leur estomac. Voici maintenant un petit concours pour vous situer sur l’échelle des vrais dégustateurs :

IMSO 2004/5

44

- Une grosse praline blanche de Leonidas (testée par Ward) 8' (min) ou plus : 40 points 5' (min) ou plus : 30 points 1' (min) ou plus : 10 points - Une figure en réglisse (testée par moi-même) 23' ou plus : 40 points 17' ou plus 30 points 10' ou plus 20 points 2' ou plus 10 points - Une souris noire (dégustée par Suzy) 30' ou plus 40 points 20' ou plus 30 points 10' ou plus 20 points 2' ou plus 10 points Score obtenu : - plus de 90 points :

vous êtes un gros menteur ou triporteur (à la belge)

- 90 points :

vous êtes un vrai dégustateur admis à la confrérie des chevaliers de la maison en pain d'épices.

- de 60 à 80 points :

avec un cours de perfectionnement vous arriverez (songe au livre + video)

Traduction: FDK

IMSO 2004/5

André Werelds

45

Quelques blagues Remy demande à son papy de lui acheter un tambour. - Non, tu fais déjà assez de bruit sans cet instrument pendant la journée. - Oh papy, je te promets de ne m’en savoir que lorsque tu dormiras !

- Charlie, pense-tu me réciter les tables de multiplication ? - La, la, la …la ! La, la, la …la ! - Je t’ai demandé les tables de multiplication ! - Euh… c’est que je me souviens de l’air, mais pas des paroles !

Le petit Fred, an beau milieu du diner, regarde un des invités et lui dit : - Monsieur Roger, tu es coiffeur, n’est – ce pas ? - Pas du tout, mon petit ami ! - Oh si ! Puisque maman a dit que tu frisais la cinquantaine, et papa a dit que tu allais encore nous raser !

Lucie attend son premier bébé. - Chéri, dit elle à son mari, j’ai l’intention de chanter et de jouer beaucoup de piano, pour que le petit devienne un bon musicien.

-

Tout à fait d’accord, répond le mari. Mais, tu ne pourrais pas faire aussi un peu de football ?

Colette IMSO 2004/5

46

Cathy Ghislain M. Dubois a 100 ans... M. Dubois fête ses 100 ans. pour l'occasion, une grande fête a été organisée au village et un journaliste de la radio locale a été envoyé pour l'interviewer. Le journaliste se rend donc auprès de M.Dubois : - Bonjour M. Dubois! 100ans, le bel âge! Il s'en est passé des choses dans ce siècle: les guerres et toutes les avancées technologiques... ça laisse des souvenirs tout ça! Dites-moi, quel est votre meilleur souvenir ? M. Dubois réfléchit un moment, puis : - Ah oui! C'était en 1914 ! - Que s'est-il passé en 1914 ? - Eh bien la plus jolie fille du village s'était perdue dans la forêt. Alors, avec les gars du village, on avait organisé une grande battue... -Que s'est-il passé ensuite ? - Et bien on l'a retrouvée tout en haut, mais alors tout en haut de la colline. On l'a tous niquée et on l'a ramenée ! - Mais M. Dubois!!! On ne peut pas raconter ça à la radio, voyons ! Que vont penser nos auditeurs? Bon! Vous avez bien un autre bon souvenir ? - Ah oui! C'était en 1917 ! - Que s'et-il passé en 1917 ? - Une des chèvres d'un des troupeaux du village s'était perdue dans la forêt. Alors, avec les gars du village, on avait organisé une battue... - Que s'est-il passé ensuite ? - On l'a retrouvée tout au fonds, mais alors tout au fonds du ravin... Alors, on l'a tous niquée et on l'a ramenée ! - M. Dubois, voyons! Il y a des gens qui on l'esprit sensible et qui vont écouter mon émission à la radio ! Je ne peux quand même pas leur faire entendre ça!!! Bon! il faut peut-être parler d'autre chose: vous avez sans doute bien un mauvais souvenir... racontez-le nous ! M. Dubois réfléchis pendant un moment, puis : - Ah oui! C'était en 1919... - Que s'est-il passé en 1919 ? - Je me suis perdu dans la forêt...

IMSO 2004/5

47

PUZZEL fr N°3

IMSO 2004/5

48

Pour tous vos problèmes, vos questions ou remarques, une seule adresse :

Groupe de travail Dialogue

Chez les membres :

Albert Baele Charles Blockeel Patrick De Meyer Mau Van den Eede André Werelds

ou Via la boîte aux lettres IMSO à l'entrée de la cafétéria IMSO 2004/5

49

PUB ORTEC

IMSO 2004/5

50

Opération Chococlef En Belgique, la sclérose en plaques touche plus de 10.000 personnes. Due à un dysfonctionnement du système immunitaire, elle est l'affection neurologique la plus fréquente chez les jeunes adultes. Cette maladie évolutive n'est à ce jour pas encore guérissable. A la veille du lancement de la 19e édition de l'opération Chococlef (*), la Ligue Belge de la Sclérose en Plaques - Communauté Française A.S.B.L. vous convie à une conférence de presse le jeudi 2 septembre 2004 à 11 heures, en son Centre de Rencontre (N° 64 Parc industriel Sud, rue des Linottes 6 à 5100 Naninne). Au cours de cette rencontre, nous vous présenterons l'opération Chococlef et les activités proposées par la Ligue dans les prochains mois. Des chercheurs belges vous feront part de leurs travaux dans le domaine de la sclérose en plaques. Un lunch léger suivra la rencontre. Le même jour, entre 10 et 12 heures, les affiliés de la Ligue sont invités à une séance de démonstration et d'essai des ateliers créatifs (terre, expression verbale, montage floral, aquarelle, peinture à l'huile, peinture sur soie). Bien entendu, vous aurez l'occasion de rencontrer les participants atteints de sclérose en plaques et les animateurs bénévoles pour des interviews et des prises de vues. Nous serions très heureux de vous rencontrer à cette occasion et vous remercions de nous communiquer votre réponse. Dans cette attente, nous vous prions de recevoir, cher(ère) journaliste, l'expression de nos sentiments les meilleurs. Ligue Belge de la Sclérose en Plaques Communauté Française A.S.B.L. http://www.ms-sep.be/ Tél. : 081 / 40 15 55, Fax : 081 / 40 06 02 Courriel : [email protected]

_________________________________ (*) L'opération Chococlef consiste en la vente par des bénévoles de bâtons de chocolat, du 9 au 12 et du 16 au 19 septembre 2004, en Wallonie et à Bruxelles. Elle couvre la moitié des dépenses de la Ligue. Objectif 2004 : 1.200.000 bâtons ! IMSO 2004/5

51

Musique en ligne

MP3 SUR HDD On sait que l’écoute de musique se fait de moins en moins par la voie du CD. L’internet a pris le relais. Notamment grâce au système de compression MP3. L’univers des lecteurs MP3 est réparti en trois catégories : à mémoire interne, à disque dur et à carte flash interchangeable. Le présent comparatif concerne la deuxième famille. Des appareils costauds, mais de prix du même acabit. *** Nous avons eu l’occasion de pouvoir comparer trois appareils de ce type. Comparaison n’est toutefois pas raison. Les concepts divergent trop. Les spécifications techniques aussi. C’est ainsi que seul l’iPod d’Apple peut décoder le format AAC, supérieur au MP3. Survolons cependant ce monde de la musique sur disque dur. Très accompli L’iPod mis à notre disposition avait une capacité de 40 Go. Il traduit l’expérience d’Apple en la matière. La couleur blanc écru, les coins arrondis, le beau design invitent à prendre et à utiliser l’appareil. L’interface utilisateur est particulièrement conviviale avec la couronne électrostatique et les quatre touches sensibles. Les premières versions comportaient encore une couronne à mouvement mécanique. La nouvelle technologie est nettement plus précise. Vous connectez l’iPod à l’ordinateur au moyen d’une station d’accueil, sur le port USB 2.0 ou le firewire. Ce branchement assure aussi l’alimentation électrique de l’appareil. La station d’accueil réserve encore une surprise agréable : la sortie ligne. Grâce à un convertisseur N/A incorporé, il vous est ainsi loisible de raccorder votre iPod à une chaîne HiFi. Le son est de qualité, à condition d’utiliser des fichiers MP3 corrects ou des fichiers non comprimés. L’écran ne surprend pas par ses dimensions, mais bien par son contraste. Il est donc très lisible et son angle de vision important. Comme à l’accoutumée chez Apple, le logiciel de pilotage est conçu intelligemment. Le menu principal est personnalisable. Des listes de centaines de plages sont ainsi aisément accessibles. La qualité sonore impressionne. Les écouteurs au neodymium produisent un volume remarquable, sans déformation. Enregistreur Le HDD100 de Philips se présente sous une livrée noire, une face avant légèrement arrondie et des arêtes métalliques. Il est plus large que l’iPod, mais moins épais. Les touches sont réparties à l’avant et sur les faces latérales. Elles IMSO 2004/5

52

sont positionnées de façon logique. La navigation dans les menus à l’avant, le volume sur le côté ainsi que les touches de raccourcis. Leur manque de fermeté laisserait toutefois supposer une fiabilité relative. Le HDD10 est équipé d’une prise USB et d’une alimentation électrique séparée. Ses qualités les plus remarquables sont sans conteste la possibilité d’enregistrer ainsi que la fidélité sonore. Cette dernière dépendant évidemment de l’étoffe des fichiers MP3. Nous déplorons toutefois la capacité maximale de 15 Go du disque. D’autant que l’entrée ligne invite à enregistrer des fichiers non compressés, prenant donc beaucoup de place. La sonorité est ample, dans toutes les gammes de fréquence. Philips devrait cependant prendre quelques leçons de conception d’interface chez Apple. Le logiciel est particulièrement énervant et peu convivial. Il faut plonger trop souvent dans le mode d’emploi pour s’y retrouver. Ce qui n’encourage pas la découverte des possibilités de l’appareil. Le fonctionnement avec l’ordinateur est par contre plus aisé. La copie de fichiers MP3 et l’agencement des listes d’écoute sont simples. 60 Go Le troisième exemplaire de la catégorie des lecteurs MP3 sur disque dur qu’il nous ait donné de tester est le Nomad Zen Xtra de Creative. C’est aussi le plus musclé : 60 Go et des fonctions à la pelle. Un logiciel pour Mac est même annoncé. Le Nomad est donc le moins compact et le plus lourd des trois. L’habillage d’aluminium mat ne devrait pas résister indéfiniment aux griffes et aux bosses. Creative a eu la bonne idée de permettre l’accès à la batterie aux ions de lithium. Celle-ci accepte de nombreuses recharges, mais n’est pas éternelle. Les commandes ont été réparties sur les faces latérales du boîtier. Les gauchers éprouveront des difficultés à les utiliser. L’interface utilisateur est concrétisée par un joystick, qui nous est apparu assez fragile. Il est peu précis et vous perdez de ce fait du temps et votre patience. Il donne accès à un logiciel inutilement complexe. C’est ainsi qu’il y a lieu d’abord de sélectionner une plage dans la liste d’écoute, puis d’appeler un sousmenu pour y choisir l’option « Lire ». Il faut cependant reconnaître que ce logiciel offre le plus grand nombre d’options des trois. Le Nomad ne brille pas par sa qualité sonore. En y branchant les écouteurs des deux autres lecteurs, on ne parvient pas à obtenir autre chose qu’un son plat et sourd. La situation ne s’améliore pas en branchant le Nomad sur un amplificateur. Le décodeur n’est visiblement pas à la hauteur. On ne peut que le déplorer pour un lecteur MP3... *** IMSO 2004/5

53

Ce test comparatif a révélé qu’il est très difficile de comparer des appareils, apparemment semblables, mais toutefois distincts par leurs spécifications. Le fossé entre les spécifications sur le papier et l’expérience personnelle est aussi à prendre en compte. Avant de dépenser quelque 450 euros pour ce type d’appareil, il est donc indispensable d’en écouter quelques-uns et de se faire sa religion . Frans De Kuyssche Légende L’iPod traduit l’expérience d’Apple en matière de musique compressée.

Voyages accessibles à tous Tout le monde respire à se déconnecter de son environnement quotidien et à connaître d’autres cultures : les vacances sont là pour cela !

Seulement voilà, pour les personnes à mobilité réduites ou les personnes présentant d’autres handicaps, il est souvent fort malaisé de pouvoir des sites de villégiatures offrant des infrastructures et du personnel qualifié. Heureusement à l’initiative du ministère flamand de l’Emplois et du Tourisme ainsi que de l’Office du tourisme de Flandre (Toerisme Vlaanderen), le site www.toegankelijkheidsreizen.be («vacances accessibles ») est là pour guider les amateurs dans leurs recherches. Bénéficiant d’une excellente version française, il propose un remarquable choix d’adresses de vacances dans une quinzaine de pays (Canada, Egypte, Italie, Portugal, France, etc.), ainsi qu’une série de liens fort utiles. Un vrais must !!! Victor » du 20.03.2004 IMSO 2004/5

54

PUB HENDRIKS

IMSO 2004/5

55

IMSO 2004/5

56

REDACTIERAAD/COMITE DE REDACTION : P. BOBER, F. DE KUYSSCHE, L. DE VOGELAERE, DR. P. KETELAER A. WERELDS, L. WEYGAERTS REDACTIEADRES/ADRESSE DU BUREAU DE REDACTION : I.M.S.O. v.z.w. VANHEYLENSTRAAT 16 1820 MELSBROEK TEL. : 02/752.96.00 PATIENTEN/PATIENTS : FAMILIE EN SYMPATHISANTEN : FAMILLES ET AMIS STEUNENDE LEDEN/MEMBRES DE SOUTIEN :

€5 € 7,5 € 12,5

DOOR STORTING OF OVERSCHRIJVING OP VOLGEND REKENINGNUMMER/A VERSER OU VIRER AU COMPTE : 310-0452575-59 OP NAAM VAN IMSO/AU NOM D'IMSO GRAAG VERMELDEN : RIJKSREGISTERNUMMER BTW - NUMMER OF GEBOORTEDATUM VEUILLEZ MENTIONNER VOTRE NUMERO DE REGISTRE NATIONAL, NUMERO TVA OU DATE DE NAISSANCE OPMERKING: GIFTEN VAN € 30 OF MEER GEVEN RECHT OP FISCAAL ATTEST. LIDMAATSCHAPSGELD DIENT EXTRA BETAALD TE WORDEN EN GEEFT RECHT OP HET TIJDSCHRIFT. (vb.€ 30 = gift + € 5 lidmaatschap) (voor nietpatiënten € 30 + € 7,5= € 37,5) ATTENTION : UNE ATTESTATION FISCALE SERA DELIVREE POUR LES DONS DE € 30 OU PLUS . (p.e. € 30 don+ € 5 = € 35 pour les patients/ € 30 don+ € 7,5 = € 37,5 pour les autres) LA COTISATION A VERSER EN SUPPLEMENT DONNE DROIT A L'ABONNEMENT DE LA REVUE. TARIEF RECLAME / TARIF PUBLICITAIRE : 1/2 BLZ./PAGE : € 62,5 PER NUMMER/PAR NUMERO OF € 375 PER JAAR/PAR AN 1/1 BLZ./PAGE : € 125 PER NUMMER/PAR NUMERO OF/OU € 750 EURO PER JAAR/PAR AN VOOR ALLERLEI INLICHTINGEN IN VERBAND MET LIDMAATSCHAPSGELDEN, AANKONDIGINGEN, RECLAME : NEEM CONTACT OP MET ONZE REDACTIE. POUR TOUS RENSEIGNEMENTS A PROPOS DES COTISATIONS, ANNONCES OU PUBLICITES, VEUILLEZ VOUS ADRESSER A NOTRE SECRETARIAT.

IMSO 2004/5

57