vgknieuws Nr. 5 oktober 2007

vGKNieuws

Nr. 5 – oktober 2007

Afgedaan Met enige regelmaat zijn in vanouds gereformeerde kringen geluiden te vernemen dat kerkleden moeite hebben met de voorlezing van de Tien Geboden in de zondagse eredienst. Ook Psalm 119, een lofzang op de wet van God, schijnt bij sommigen weinig populair te zijn. De achtergrond van deze aversie laat zich raden: de wet hoort bij de tijd van het Oude Testament, waarin men meende God te kunnen dienen door een nauwgezet nakomen van de verplichtingen van de wet. Maar wie zijn leven aan Jezus heeft gegeven, leeft van genade en heeft geen wet meer nodig. Zo ongeveer luidt dan de redenering. Men zou zeggen: Kan het Bijbelser? Jawel, dat kan. Wat zich in dit soort visies vooral wreekt, is de gedachte dat het Oude Testament heeft afgedaan. Die opvatting heeft oude papieren in de christelijke kerk. De door de vroegchristelijke kerk als ketter veroordeelde Marcion verkondigde omstreeks het jaar 140, dat de God van het Oude Testament niet de Vader van Jezus Christus was. De eerste was een wrekende, genadeloze god, de tweede een liefdevolle Vader. Het zijn dit soort gedachten die tot op vandaag doorwerken in de wijze waarop sommigen aankijken tegen de eenheid van Oud en Nieuw Testament en ook in hun visie op de wet van God. Zij negeren dat het Jezus zelf was, die zich voortdurend beriep op de Schriften van het Oude Testament en die het volledig in ere hield. Zij vergeten ook dat Jezus niet kwam om de wet af te schaffen, maar om die te ‘vervullen’ en dat is iets wezenlijk anders. Ze realiseren zich ook niet dat de wet voor de joden in oudtestamentische tijden dezelfde kleur en betekenis had als het evangelie voor christenen vandaag. Gods wet was de boodschap van bevrijding uit het slavenhuis van zonde en verderf, Egypte. En zij riep op tot een leven in liefde en dankbaarheid voor het aangezicht van God. Het is de God van het Oude Testament die voortdurend zijn volk waarschuwt tegen offers om de offers, tegen wetticisme dus, en die benadrukt dat zijn wet in hun hart moet zijn geschreven. Natuurlijk, het dienen van God krijgt in het Nieuwe Testament in Jezus Christus een enorme verdieping en verbreding. Maar het is wel dezelfde God als die van het Oude Testament. En het getuigenis over zijn omgang met mensen uit die tijd is een gids vol troost bij het leven vanuit de bevrijding in de weerbarstige werkelijkheid van elke dag. Want wie Jezus Christus navolgt, leeft niet op een geestelijk eiland, vervreemd van de boze werkelijkheid, maar dient hem juist in die werkelijkheid. De wet van zijn Vader is daarbij geen hard juk, maar de aansporing om God en de naaste in liefde en dankbaarheid te dienen. Met de berijming van Psalm 119 van Psalmen voor nu: ,,Bij u heb ik iets moois gehoord, nu houd ik uw gebod.’’ En: ,,Het leven is een feest, dat ik met uw geboden vier/zo houd ik uw geboden hoog: ik houd ze met plezier.’’ 1

Uit het Nederlands Dagblad, 16 december 2006.

Zingen. Is het leven van een christen een feest? Moet een christen altijd blij zijn? Je zou denk ik uren hierover kunnen praten en misschien wel een jaar lang zondags over kunnen preken. De Bijbel getuigt van moeite in het christelijk leven. Ja, zelfs dat het de ongelovige voor de wind gaat en het de gelovig juist tegenzit. Leest u de geschiedenis van Job maar na. En ook de Prediker zegt in hoofdstuk 7 vers 15: “Allerlei heb ik gezien in mijn ijdele dagen: er is een rechtvaardige, die ondanks zijn gerechtigheid te gronde gaat en er is een goddeloze, die ondanks zijn boosheid een lang leven heeft.”. Toch klinkt ook heel vaak in de Bijbel blijdschap en vreugde door. En Paulus schrijft zelfs ‘verblijdt u in den Here te allen tijde’ (Fil. 4 vers 4). We mogen, nee moeten zelfs, ondanks alle zorgen en pijn, maar juist ook in blijdschap, opzien naar de Here Jezus. In Hem heeft God laten zien dat hoe erg het in ons leven kan zijn, het altijd nog erger kan als we door het geloof zien wat Jezus heeft doorstaan. Hoe diep een dal ook kan zijn en hoe groot de zorgen ook zijn, God is er. Hij heeft de redding al bewerkstelligd in het offer van Jezus. Dat is onze ‘enige troost in leven en in sterven’. En een prachtig middel om daarvan te getuigen, in welke stemming je ook bent, is zingen. Zingen ter ere van God. Zingen als getuigenis naar mensen om je heen. Zingen om te leren. Zingen als gebed. Zingen als troost. Uit ervaring weet ik dat juist in verdriet de woorden van een lied je troost kunnen geven. En er zijn liederen voor alle ‘gelegenheden’. Kijk ook maar naar de Psalmen. Psalmen voor een tijd van vreugde en voor een tijd van verdriet. Maar ook in blijheid en als het hartstikke goed gaat, is het ook heerlijk om te zingen. Dat deed het volk Israël ook. In Ezra 3 vers 10 en 11 staat: “Toen nu de bouwlieden het fundament van de tempel des HEREN legden, stelden zij de priesters op, gekleed in ambtsgewaad, met trompetten, en de Levieten, de zonen van Asaf, met cimbalen, om de HERE te loven naar de aanwijzing van David, de koning van Israël. Zij zongen beurtzangen van lof en prijs aan de HERE: want Hij is goed, want zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid over Israël. En al het volk juichte met groot gejuich en loofde de HERE, omdat het fundament van het huis des HEREN gelegd was.” Het volk jubelde nadat de tempelbouw was begonnen en men bracht de Here dank met lofzangen. In hun blijheid gingen ze zingen, ter ere van de Here. Zo bindt zingen ook samen. Vandaar dat we dat ook zo graag in onze diensten zingen. En dat is in onze kerken ook wel zichtbaar; een paar voorbeelden. In Noordwolde worden geregeld zangdiensten georganiseerd door eigen gemeenteleden. En af en toe zijn hoor ik de voorganger zeggen dat hij/zij een paar extra liederen in de liturgie heeft opgenomen omdat ‘ze in Noordwolde zo graag zingen’. In Frieschepalen timmert de gospelgroep Seven aan de weg. En in Boornbergum leven de praisediensten enorm (zoals ook valt te lezen in het verslag van de ambtsdragersconferentie verderop) en doen velen mee aan het zangproject ‘Get Connected’ ( www.getconnected.nl ); deze naam zegt het ook al: zingen bindt samen. De liederen en het zingen hebben mede ook daarom een belangrijke plaats in de eredienst. En de Here vraagt het immers ook van ons, om Hem lof toe te zingen. Zo mag het leven van een christen inderdaad een feest zijn en blijven. Wij weten ons gered door het offer van Jezus en mogen daarvan zingen. Wij kunnen onze moeiten dragen door de kracht van Zijn Heilige Geest en wij zingen daarvan. We willen hiervan getuigen en ook dat

2

kan via de prachtige liederen die wij tegenwoordig tot onze beschikking hebben. Wat heerlijk dat we kunnen zingen en dat we dat ook elke zondag juist met elkaar mogen doen. In navolging van het hierboven geschrevene vindt u in dit vGKNieuws enkele bijdragen over zingen en over liederen. Eerst volgt echter het verslag van de geslaagde ambtsdragersconferentie van afgelopen juni. Als je gaat graven blijkt er soms een heel bijzondere geschiedenis achter een lied te zitten, zo blijkt uit de geschiedenis van een lied dat op de conferentie is gezongen en dat u na het verslag kunt lezen. In een bijdrage met een knipoog wordt het verschil (of misschien eigenlijk wel de overeenkomst) tussen een opwekkingslied en een gezang uitgelegd. Uit de selectie van de kerkbladen blijkt dat er veel verschillende activiteiten in de kerken bezig zijn, maar ook juist hoe dezelfde onderwerpen in de kerken leven. Daarbij krijgt u een kijkje hoe het zingen in een dienst op zondag op St. Maarten gaat. Ook een mooi verhaal over heel simpel getuigen van je christen zijn passeert de revue. Zoals inmiddels gebruikelijk is, is ook het kort verslag van de laatste synodevergadering opgenomen en eindigt dit vGKNieuws met het nieuwsbericht van de vGKN over de prekendatabase die op de website is gestart. Deze inleiding besluit ik met de meditatie van Ds. Maliepaard het kerkblad van Garderen van september 2007, wat heel mooi aansluit bij het thema zingen. Vooral de zin ‘Als het hart door de Geest voor Gods woord opengaat, kan de mond niet achterblijven’ raakte mij. Zo is het! B. Postma Scriba vGKN.

Meditatie “Het woord van Christus wone rijkelijk in u, zodat gij in alle wijsheid elkander leert en terechtwijst en met Psalmen, lofzangen en geestelijke liederen zingende, Gode dank brengt in uw harten.” Kol. 3:16 ELKANDER De apostel Paulus brengt ons door deze tekst in de onderlinge samenkomsten van de toen nog jonge gemeente te Kolosse. Het Woord van Christus staat daar in het middelpunt: Het evangelie van Jezus Christus en dien gekruisigd. (voor die uitdrukking zie 1 Kor 2:2.) Door Hem verzoend, in Hem besneden met de christelijke besnijdenis. Met Hem opgestaan tot een nieuw leven. Geen welgeziene gast die van harte welkom is bij het komen maar ook bij het gaan. Nee, het Woord van de Heer is hoofdbewoner in de gemeente. Elk gemeentelid wordt onder het beslag gebracht van dat woord gebracht. Het Woord van Christus wone rijkelijk in u. Daardoor is er groei in geloof, groei in kennis en liefde. Zodat broeders en zusters elkander in die wijsheid de rechte weg kunnen wijzen. Het woordje elkander speelde in Kolosse een belangrijke rol. In die gemeente mocht er wederkerigheid zijn. Geen passiviteit, maar wederzijdse betrokkenheid op Christus, op zijn Woord en op elkaar. In onze gemeente, met name in de eredienst, lijkt er vaak een eenrichtingsverkeer te zijn. De dominee spreekt en de gemeente luistert. Maar schijn bedriegt. Want luisteren is net zo goed een activiteit waarbij de wederkerigheid: samen betrokken zijn op dat Woord, tot uiting komt.

3

En wat dacht u van het samen zingen en samen bidden? Want de apostel ziet voor de gemeente nog méér perspectief. Juist voortkomend uit die houding van wederzijdse betrokkenheid op het Woord van Christus. Als het hart door de Geest voor Gods woord opengaat, kan de mond niet achterblijven. Ook die gaat open!!! In wijsheid om, op elkander betrokken, te spreken in Psalmen, lofzangen en geestelijke liederen. Hoe dat dan praktisch in zijn werk gaat? De apostel wijst ons op de belangrijke betekenis van het lied in de eredienst. Waar broeders en zusters elkander willen leren daar is met name zang een geweldig middel. Samen een lied zingen van lofprijzing, van verootmoediging, van genade en geloof. Is dat niet geweldig geloofsopbouwend. De eerste gemeente deed aan gemeenteopbouw, waarbij naast Woord, gebed, gemeenschap ook zang van wezenlijke betekenis was. Zou het ons dan ook wat te zeggen hebben?

Verslag van de ambtsdragersconferentie van de vGKN, gehouden op zaterdag 16 juni 2007 te Boornbergum. Thema: Bijzondere diensten Opening Ds K.J.Bijleveld opent de dag met een woord van welkom. Na het zingen van Psalm 95:1 en 3 leest hij Numeri 10:1-10. Het trompetgeschal was letterlijk richtinggevend voor het volk Israël. Er waren twee zilveren trompetten gemaakt voor gebruik in de strijd en godsdienstige bijeenkomsten. Ieder signaal had een eigen betekenis, en de priesters moesten deze trompetten blazen: niet de legerleiding, maar God Zelf voert het bevel over het volk. Ook in bijzondere diensten komt de gemeente samen op initiatief van de HERE God. De ambtsdragers zijn geroepen de gemeente in Zijn Naam samen te roepen. De samenkomsten van de gemeente zijn belangrijk om samen de goede strijd te strijden, op gezag van de Here. Ds. Bijleveld verwijst hierbij naar Hebreeën waarin ons wordt gemaand de onderlinge samenkomsten niet te mijden! Samenkomen als gemeente is geen hobbyisme, maar heilige plicht. Omdat de HERE God roept is kwaliteit belangrijk voor de eredienst. Al onze diensten verwijzen naar Jezus Christus. Inleiding Na het zingen uit Psalm 81 en gebed krijgt Ds J.Maliepaard het woord voor zijn inleiding. De titel van deze inleiding is “met twee woorden spreken” (zie de bijlage). Hij heeft voor alle kerken een Power Point Presentatie hierbij beschikbaar. In bijzondere diensten worden vaak ‘leuke dingen’ gedaan. Het gevaar van eigenwillige godsdienst dreigt. Het gaat niet om wat wij leuk vinden; de Here bepaalt de inhoud. Hij is de Heilige én de Nabije. Jezus Christus en die gekruisigd moet ook in bijzondere diensten centraal staan want Hij is de hoofdbewoner van de eredienst. Omdat Hij verwijst naar de God van Israël mogen ook de Psalmen niet ontbreken. Ds Maliepaard heeft een analyse-schema gemaakt om te onderzoeken hoe een (dienst van een) bepaalde gemeente is. Aan de hand van dit schema kan ontdekt worden, aan welke punten gewerkt moet worden. Het is belangrijk te erkennen dat de oude mens nog steeds opspeelt en dat een gemeente niet ideaal kán zijn. Eerlijkheid en echtheid, ook als gemeente, is nodig. Het is verkeerd wanneer een gemeente tijdens een bijzondere dienst een heel ander beeld van zichzelf geeft dan in reguliere diensten. Omwille van de tijd breekt Ds Maliepaard zijn lezing voor het einde af. Het vervolg zal later aan de orde komen of

4

anderszins aan de kerken worden doorgegeven. Psalm 146:1,2 en 3 worden gezongen op de melodie uit de Johannes de Heer-bundel. vGKNoordwijk Na de koffiepauze, waarin geanimeerd wordt gesproken over allerhande onderwerpen, volgt de presentatie van de vGKNoordwijk over de Institueringsdienst van een kerk. Br Houwaart vertelt over de voorperiode van deze dienst en spreekt de gevleugelde woorden: ‘geen instituering zonder strijd!’. Er waren allerlei praktische problemen: geen gebouw, geen orgel, geen collecte zakken –die werden na ingenieus advies zelf gefabriceerd- enzovoorts. Br Bakker nam de knielbank uit Garderen mee voor de bevestiging van de ambtsdragers. Ds Bijleveld leidde de dienst, waarbij veel belangstellenden aanwezig waren. Bij deze presentatie wordt ELB 413 gezongen. Br Postma vraagt of er gemeenteleden meewerkten aan deze bijzondere dienst. Er was een dwarsfluitiste die samen met de organist de dienst opluisterde. vGKBoornbergum-Kortehemmen Hierna is de beurt aan Br Y.Boersma van de vGKBoornbergum-Kortehemmen om te vertellen over de daar gehouden Praisediensten. Er is een commissie bijzondere diensten ingesteld door en onder verantwoordelijkheid van de kerkenraad. Deze coördineert, begeleidt, regelt een datum en stuurt aan. Uitgangspunt is, dat álle diensten erediensten zijn. Het doel van een Praisedienst is God te aanbidden, loven, prijzen, eren en dienen. Er is ruimte voor gemeenteleden om hun gaven te gebruiken. Gastvrijheid, een sfeervolle kerkzaal, goede muziek, gebed, verootmoediging, verkondiging, eventueel een getuigenis en iets te drinken na afloop zijn vaste ingrediënten. Er is een eigen Praisegroep met een vaste kern. Per dienst/project kunnen gemeenteleden instappen; er zijn ongeveer vier repetities per dienst. Als Praiselied wordt ELB 245 gezongen. Br Houwaart vraagt of er mensen komen die anders niet komen. Er wordt geen extra reclame gemaakt; wel worden er soms mensen van buiten de gemeente ‘meegenomen’. Ds Bijleveld merkt op dat God geprezen wordt door de mensen die Hem liefhebben; dit is dus iets voor binnen de gemeente; het is geen evangelisatiedienst. Er is afgesproken dat er meer Psalmen en gezangen en Nederlandstalige liederen dan voorheen zullen worden gezongen. Alle delen van de eredienst zijn in deze diensten te vinden, zij het soms in een andere vorm. Eventueel zou er ruimte gegeven kunnen worden voor een spontaan getuigenis, maar dat is nu niet het geval. vGKNoordwolde Br B.Postma en Zr S. Bouïus van de vGKNoordwolde vertellen over de zangdiensten die daar eens per twee maanden worden gehouden. Deze diensten bevorderen het onderlinge contact, omdat per keer een groep gemeenteleden deze dienst, waaraan geen voorganger meewerkt, voorbereidt. Op de avond van Eerste Pinksterdag organiseerde de kindernevendienst een zangdienst met als thema “Op wie lijk jij?” Uit Galaten 5:22 waren de vruchten van de Geest ‘liefde, vriendelijkheid en zachtmoedigheid’ gekozen. Het doel is: “Ik wil meer en meer gaan lijken op Jezus”. Dat lied wordt dan ook als afsluiting van de presentatie gezongen. Br Postma vertelt dat een dergelijke zangdienst één keer onvoorbereid werd gehouden; men kon toen liederen opgeven alsook een schriftgedeelte. Die keer had een predikant de leiding; hij hield naar aanleiding van dit alles een overdenking. Dit ging goed- ongeorganiseerd hoeft niet altijd chaos te worden; maar gewoonlijk wordt alles goed voorbereid. Aangezien Br Postma toch aan het woord is, neemt hij de gelegenheid te baat om te memoreren dat de vGKN dit jaar wel een grote claim op het gezin Bijleveld hebben gelegd: de voorjaarsvergadering van de synode was op de verjaardag van Zr Bijleveld, en deze ambtsdragersconferentie is op de dag na de verjaardag van Ds Bijleveld. Daarom ontvangt

5

deze laatste een boekenbon en een boeket bloemen voor zijn vrouw, met een hartelijke gelukwens en applaus van de aanwezigen. Br J.Rienstra van Boornbergum vraagt een zegen voor de maaltijd. Tijdens de middagpauze is er gelegenheid voor onderlinge ontmoeting en mag de boekentafel van Br Bron zich verheugen in grote belangstelling. vGKDrachtster Compagnie Ds M.J.M.Sytsma-van Oeveren gaat voor in dankgebed na de maaltijd; hierna wordt Gez.303:1,2,5 gezongen. Dan is het woord aan Br O.Oevering, die namens de vGKDrachtster Compagnie vertelt over een dienst in het teken van een christelijke organisatie, in dit geval Operatie Mobilisatie. Er was een presentatie over bevestiging ambtsdragers/predikant aangekondigd, maar dit is kerkordelijk geen bijzondere dienst. Zoals alle kerken ontvangt ook de kerk van Drachtster Compagnie veel steunaanvragen met aanbod van gastsprekers. Wanneer een dergelijke organisatie de toets van de Bijbelse principes kan doorstaan, kan er een afspraak worden gemaakt voor medewerking aan één van deze maandelijkse bijzondere diensten. Het is nodig om zaken goed schriftelijk vast te leggen, bij voorbeeld wat er van de gastspreker wordt verwacht: alleen informatie, of het leiden van de hele dienst. Een beamercompilatie van de betreffende dienst sluit de presentatie af. Gezang 330 wordt gezongen. Hierna wordt gevraagd, of het klopt dat ook de oudste basisschoolkinderen naar de nevendienst gingen. Dat was het geval; zij kregen daar informatie op hun eigen niveau. De heer den Ouden van OM sprak zo dat zij het ook hadden kunnen volgen, maar dat is tevoren moeilijk in te schatten. vGKFrieschepalen-Siegerswoude Voor de vGKFrieschepalen-Siegerswoude presenteren de broeders F.Elsinga en W.Kooi hun visiestuk over diensten voor jeugd en randkerkelijken (zie bijlage). Sinds twee jaar is er een jeugdkerk in Frieschepalen, die volledig door jongeren wordt georganiseerd. Deze vervangt de gewone kerkdiensten niet. Omdat het moeilijk was om de jeugd in de kerk te krijgen is in kaart gebracht in welke wereld de jeugd opgroeit, en wat men zich moet voorstellen bij een randkerkelijke. Vanuit dit profiel kwamen enkele kenmerken naar voren, die werden toegepast op de vormgeving van de middagdienst. Vast staat dat de voorganger de belijdenis moet onderschrijven; ook is de wezenlijke structuur van de middagdienst niet veranderd. De jeugd moet niet (alleen) naar een ‘speciale’ dienst komen, maar leren ‘gewoon’ naar de kerk te gaan. Omdat kinderen en jeugd helaas nauwelijks meer leren (hoe) een relatie met de Here te hebben, is dit een speerpunt: terug naar de Basis van de heilsgeschiedenis! De inhoud moet staan, want jeugd wil niet alléén beleving. Voorgangers moeten de vertaalslag naar de jeugd en randkerkelijken maken. Via de website wordt de informatie over de diensten doorgegeven. Het doel is: een open Bijbel en een volle kerk. Omwille van de tijd wordt het aangegeven lied niet gezongen. De andere kerken zullen de aanwijzigen voor de orde van de middagdienst per mail ontvangen. vGKGarderen Namens de vGKGarderen voert Br E.van de Beek het woord over de viering van het Heilig Avondmaal. Wie terug wil naar de basis komt uit bij Woord en Sacrament. Bij de viering van het Heilig Avondmaal gaat het om voorbereiding, viering, nabetrachting, tucht, beleving en toekomst. De voorbereiding bestaat uit de voorbereidingsdienst/preek op de zondag voorafgaande aan de viering van het Heilig Avondmaal en een blaadje met voor iedere dag van de voorbereidingsweek een tekst, een korte overdenking en een kerngedachte. Dit is ook op de site van de kerk te vinden. Er wordt al enige tijd nagedacht over een formulier met meer diepgang dan het formulier dat de laatste jaren gebruikt wordt. De belijdende leden die niet onder tucht staan en de gasten die aan deze zelfde voorwaarden voldoen worden genodigd om

6

aan tafel het Heilig Avondmaal te vieren. Op de Avondmaalstafel liggen kleedjes uit de zustergemeente te Mohr; de collecte is altijd voor de Oost Europa Commissie. Het is een ingetogen en waardige viering, ook wat de kleding van de ambtsdragers betreft. De kinderen van de nevendienst komen terug vóór de laatste tafel, om die (passief) mee te maken. De nabetrachting wordt gehouden in de avonddienst. Er is bedekte tucht; enkele leden worden gemaand dat zij bij een niet-gewijzigde levenswandel niet moeten aangaan. Ook is er op de kerkenraad Censura Morum. Veel leden zijn overgekomen uit andere, behoudende, kerken. Het gevolg is dat er tijdens de Avondmaalsdiensten minder kerkgangers zijn omdat men zich ‘niet waardig’ acht. De kerkzaal wordt opnieuw vorm gegeven. Het is de bedoeling de Avondmaalstafel uit te breiden, zodat ieder aan tafel kan gaan. Nu worden de eerste twee banken van de kerkzaal bij iedere tafel gebruikt. De gemeente moet het Heilig Avondmal blijven vieren overeenkomstig de bedoeling van Jezus Christus, totdat Hij terugkomt. ELB 289:2 en 3 wordt gezongen. Hierna wordt nader uitgelegd, wat met ‘gepaste kleding’ wordt bedoeld: vakantiegangers gaan soms schaars gekleed, de ambtsdragers moeten hiertoe geen aanleiding geven. Een stukje over dit besluit in het kerkblad heeft al zichtbare gevolgen binnen de gemeente. In prediking en pastoraat wordt geprobeerd mensen te overtuigen dat de nodiging van de Here ook voor hen is. vGKHarkema Als laatste krijgt Br J.Mulder van de vGKHarkema het woord over laagdrempelige diensten. Er zijn veel raakvlakken met de situatie in Frieschepalen-Siegerswoude. Een ‘promotiegroep’ van zes leden is ontstaan vanuit het idee van enkele mensen, dat het saai zou zijn in de kerk. Zes à zeven keer per jaar is er een promotiedienst. Voor het krijgen van een volle kerk is een actueel onderwerp nodig; er werd breed reclame gemaakt. Tot iemand vroeg: “wat is belangrijker: een volle kerk of dat het éne verdwaalde schaap terug komt bij God?” Sindsdien worden er geen grote advertenties meer geplaatst, alleen een bekendmaking in de plaatselijke bladen. Er zijn allerlei thema’s aan de orde geweest, waarbij de meer inhoudelijke (Vader, Zoon en Heilige Geest) helaas minder aanspraken. Bij een dienst waarin christen-sporters spraken waren de Harkemase Boys uitgenodigd; zeven van hen waren aanwezig. Met creativiteit wordt het onderwerp geïllustreerd. Voor de dienst krijgt iedereen een hand en na afloop worden koffie, thee en frisdrank aangeboden. Omdat het programma flink is uitgelopen, wordt het aangekondigde lied (nog) niet gezongen. Ook is er geen tijd meer voor een uitgebreid vervolg van de inleiding van Ds Maliepaard. Hij zal via de mail enkele dingen doorgeven aan de kerken, verder staat in zijn hand-out de hoofdlijn van zijn verhaal. Evaluerend merkt Ds Maliepaard op (n.a.v. Noordwijk) dat instituering altijd gepaard gaat met strijd, maar het vervolg ook. Zó gaat de HERE Zijn weg met ons. N.a.v. Boornbergum-Kortehemmen: organiseren is prachtig, maar vergeet de plaats van het gebed niet. De HERE moet het immers doen. Als er net zoveel gebeden als georganiseerd wordt, is het in balans; spreek met twee woorden. Kennisoverdracht (n.a.v. Noordwolde) is inderdaad heel belangrijk, want er is een groot gebrek aan kennis. De wijze van ‘vraag en antwoord’ blijkt nog altijd een goede manier om zaken uit te leggen. Ziehier de actualiteit van de Catechismus. De tekst op de wand boven de kansel in Boelenslaan (Drachtster Compagnie) is wezenlijk: Het woord van Christus wone rijkelijk in u. Er moet evenwicht zijn in een dienst tussen Woord, gebed en getuigenis. Vaak is er sprake van onevenwichtige nadruk op één van deze elementen. Wat is het goed om te horen dat God mensen raakt. Het is goed dat er in Frieschepalen-Siegerswoude radicaal wordt gekozen. Valkuil is het communiceren op het niveau van de jongeren en daar blijven steken. De Here Jezus daalde af naar ons niveau en nam ons mee naar hoger plan. Opnieuw is het: spreken met twee woorden; pas op voor teveel aanpassing. Inderdaad luistert de gemeenschap met God en

7

elkaar nauw (n.a.v. Garderen). Het is nodig om te luisteren naar de persoon met wie je in gesprek bent; op de Veluwe liggen andere accenten dan in het Noorden. Opvallend is, dat in Harkema juist de onderwerpen over het hart van het Evangelie niet zo goed ‘liepen’, terwijl mensen juist daar moeten uitkomen. Wat betekent dit voor de kerk? Na deze evaluatie gaat Ds Maliepaard voor in dankgebed. De dagvoorzitter, Ds Bijleveld, dankt Ds Maliepaard voor zijn bijdrage aan de conferentie. Br B.Postma spreekt een woord van dank aan allen die deze dag meewerkten, met name Br Bakker die veel achter de schermen deed en muzikaal begeleidde, Ds Maliepaard, Ds Bijleveld, Br Bron (boekentafel) en de kerk van Boornbergum-Kortehemmen voor de verzorging van de inwendige mens. De door Br Bakker vervaardigde mappen mogen door de aanwezigen worden meegenomen en bewaard. Het is de bedoeling dat iedere kerk een exemplaar in het archief bewaart. Volgend jaar kunnen deze mappen aangevuld worden en ook de stukken van de vorige twee ambtsdragersconferenties kunnen erin worden bewaard. Het logo, een foto van een gedeelte van de basiliek van Trier, zal ook de volgende jaren worden gebruikt. Deze ambtsdragersconferentie was gewijd aan bijzondere diensten. Als verrassing vertelt Br Postma over nóg een bijzondere dienst: Zendtijd voor Kerken biedt aan dat de vGKN op 19 oktober 2008 een radiodienst mogen verzorgen. Deze zal D.V. worden opgenomen in de kerk van Boornbergum met Ds Bijleveld als voorganger. Deze mededeling wordt met applaus begroet. Na het zingen van ELB 203 ‘Genade zo oneindig groot’, het lied dat door de kerk van Harkema was opgegeven, wenst Ds Bijleveld een ieder wel thuis en sluit de conferentie.

In het voorgaande hebt u kunnen lezen dat aan het slot van de ambtsdragersconferentie het lied “Genade, zo oneindig groot” is gezongen. Een prachtig lied met de volgende tekst:

Opwekking 428 / Evangelische Liedbundel 203: ‘Genade, zo oneindig groot’ Genade, zo oneindig groot. Dat ik, die 't niet verdien het leven vond, want ik was dood en blind, maar nu kan 'k zien. Genade die mij heeft geleerd te vrezen voor het kwaad. Maar ook - als ik mij tot Hem keer dat God mij nooit verlaat. Want Jezus droeg mijn zondelast en tranen aan het kruis. Hij houdt mij door genade vast en brengt mij veilig thuis. Als ik daar in zijn heerlijkheid mag stralen als de zon, dan prijs ik Hem in eeuwigheid dat ik genade vond.

) )2x

8

Nu werd in de voorbereiding van de ambtsdragersconferentie in één van de e-mails die wij als organisatie ontvingen over dit lied toegevoegd: “gespeeld op de melodie van Waarheen, waarvoor van Mieke Telkamp”. Oftewel het volgende lied:

‘Waarheen, waarvoor’ Waarheen leidt de weg die wij moeten gaan Waarvoor zijn wij op aard' Wie weet wat er is achter ster en maan Hoe lang duurt nog de nacht Waar ligt het land waar we mogen zijn En wat is de taak die ons wacht Waar is de geest die met ons leeft Die ons vrede geeft Waar staat de poort die ons binnenlaat En die ons ook beschermt Hoeveel offers werden er gebracht Toch blijft nog de nacht Waar dan is het licht op ons duistere pad De hand die ons geleidt En hoe lang, ja, hoe lang, nog duurt de tijd Dat wij zijn bevrijd Waarheen leidt de weg die wij moeten gaan Waarvoor zijn wij op aard' Wie weet wat er is achter ster en maan Hoe lang duurt nog de nacht Maar het zou toch niet goed zijn als dit het lied was waar wij als christenen aan denken als wij uit volle borst zingen: “Genade, zo oneindig groot”?! Het èchte, originele lied gaat dieper; zeker als je de achtergrond beseft; daarom een korte geschiedenisles in dit vGKNieuws. Want als er één lied is waar historie achter zit, dan is het wel dit prachtige gezang. Het originele lied waaruit “Genade, zo oneindig groot” vertaald is, is ‘Amazin(g) Grace!’ en luidt als volgt:

"Amazing Grace!" Amazing grace, how sweet the sound That sav’d a wretch like me! I once was lost, but now am found, Was blind, but now I see. ’T was grace that taught my heart to fear, And grace my fears reliev’d; How precious did that grace appear, The hour I first believ’d!

9

Thro’ many dangers, toils and snares, I have already come; ’Tis grace hath bro’t me safe thus far, And grace will lead me home. The Lord has promis’d good to me, His word my hope secures; He will my shield and portion be, As long as life endures. Yes, when this flesh and heart shall fail, And mortal life shall cease; I shall possess, within the veil, A life of joy and peace. The earth shall soon dissolve like snow, The sun forbear to shine; But God, who call’d me here below, Will be forever mine. De schrijver Prachtig oud Engels. En dat klopt ook want het lied stamt uit 1772 en is geschreven door de Engelsman John Newton. Nadat hij tot geloof in de Here Jezus was gekomen, schreef John Newton het lied in het dorpje Kineton in Warwickshire in Engeland. Het lied is gebaseerd op Newton’s overdenkingen op het Oude Testament, toen hij een preek daarover aan het voorbereiden was. Daarbij putte hij uit ervaringen die hij meedroeg van zijn tijd op het slavenschip ‘The Greyhound’ in 1748. Op dit slavenschip zag de verschrikkingen van de slavernij, hoewel hij pas later in zijn leven afstand hiervan nam en tegenstander van de slavernij werd. In het jaar dat Newton stierf, in 1807, zou de slavenhandel vanuit Afrika worden verboden. Aan het einde van zijn leven werd hem eens gevraagd hoe het met hem ging en hij antwoordde: “Ik kan niets onthouden, maar twee dingen kan ik nooit vergeten: ik ben een groot zondaar en Jezus Christus is de grote Zaligmaker”. Op zijn graf staat vermeld: ‘Eens een ongelovige en vrijbuiter in dienst van een slavenhandelaar in Afrika’ ‘Hij werd door de rijke genade van onze Here en Zaligmaker Jezus Christus gered, vernieuwd en verzoend en geroepen om hetzelfde Evangelie te verkondigen, waaraan hij zo lang had geprobeerd afbreuk te doen’. Tekst Vanwege de tekst – die eigenlijk de kern van het geloof, de goddelijke genade, aangeeft – is het lied heel erg populair geworden bij christenen. De tekst is gebaseerd op 1 Kronieken 17 vers 16 en 17, waar Koning David verwonderd is over het feit dat God hem en zijn huis uitverkoren heeft: 16 Toen kwam de koning David in, en bleef voor het aangezicht des HEEREN, en hij zeide: Wie ben ik, HEERE God, en wat is mijn huis, dat Gij mij tot hiertoe gebracht hebt? 17 En dit is klein in Uw ogen geweest, o God! daarom hebt Gij van het huis Uws knechts tot van verre heen gesproken, en Gij hebt mij naar menselijke wijze voorzien met deze verhoging, o HEERE God!

10

Maar zoals vermeld ligt de oorsprong verder terug. Op 21 maart 1748 was John Newton op een slavenschip toen hij in een heftige storm uitriep: “The Lord have mercy on Us!” (De Heere zij ons genadig!). Op die dag gingen zijn ogen open voor de genade van God. Uit zijn geschriften blijkt dat die dag voor hem een dag van bekering is geweest en elk jaar gedacht hij die dag. Op 21 maart 1796 schreef hij in zijn dagboek “O, it was mercy indeed, that saved a wretch like me!” (O, het was voorzeker genade, die mij, ellendeling, gered heeft!). Uit zijn stukken blijkt dat hij het lied wilde gebruiken in zijn preek voor Nieuwjaarsdag 1773 met als thema: “Faiths review and expectation”(Terugblik en verwachting op het geloof). De preek bestond uit drie punten 1) terugkijken, 2) om je heen kijken, 3) vooruit kijken. 1) Terugkijken. God zegt tegen David in 1 Kron. 17 vers 7: “Ik heb u van de schaapskooi genomen, van achter de schapen, opdat gij een voorganger over Mijn volk Israël zoudt zijn” David verwondert zich er over dat hij van een lage positie door God tot Koning is gebracht. Die verwondering grijpt John Newton ook aan; dat zie je als je terugkijkt op je leven of een afgelopen periode en dan (pas) ziet wat God gedaan heeft. 2) Om je heen kijken. God houdt David in 1 Kron. 17 vers 8 voor: En Ik ben met u geweest overal, waar gij heengegaan zijt, en Ik heb al uw vijanden uitgeroeid van voor uw aangezicht…” David beseft dat het God is die hem hiertoe heeft gebracht. Newton ziet dat ook in zijn eigen leven; het is door Gods genade dat hij leeft, dat hij is geworden wat en wie hij is en waar hij is uitgekomen. 3) Vooruit kijken. God doet in 1 Kron. 17 vers 10-12 een belofte aan David: En van die dagen af, dat Ik geboden heb richters te wezen over Mijn volk Israël; en heb al uw vijanden vernederd; ook heb Ik u te kennen gegeven, dat u de HEERE een huis bouwen zal. En het zal geschieden, als uw dagen zullen vervuld zijn, dat gij heengaat tot uw vaderen, zo zal Ik uw zaad na u doen opstaan, hetwelk uit uw zonen zijn zal, en Ik zal zijn koninkrijk bevestigen. Die zal Mij een huis bouwen, en Ik zal zijn stoel bevestigen tot in der eeuwigheid. Samen met David kan Newton verheugd en verwonderd zijn over de goedheid van God aan zijn dienstknecht en Newton schrijft dan ook: “De Heer heeft mij goeds beloofd, Zijn Woord verzekert mij van de hoop. Zolang als ik leef zal Hij mijn schild zijn. God die zelf mij riep, zal voor altijd de mijne zijn” Melodie De allereerste keer dat het lied verscheen was in de bundel ‘Olney Hyms’ dat Newton samen met William Cowper in 1779 uitgaf. De melodie van het lied was geen compositie van Newton. Het lied werd in het begin op verschillende wijzen gezongen en gespeeld en gaandeweg is men het lied gaan zingen in de bekende melodie zoals we het nu kennen. Deze melodie is een variant op het thema ‘New Britain’ zoals beschreven door William Walker in zijn bundel Southern Harmony uit 1835. Van oorsprong is deze melodie Schots of Iers en is met name geschikt voor een doedelzak en dat is in het verleden dan ook vaak gebeurd. Bij sommige mensen is het lied juist alleen maar bekend als ‘het lied voor of van de doedelzak’. Cherokee Indianen Het lied was ook gewild in de Amerikaanse Burgeroorlog. Toen de Cherokee indianen gedwongen werden zich te verplaatsen naar een reservaat stierven velen onderweg en was er niet de tijd om een volledige Cherokee begrafenis uit te voeren. In plaats daarvan werd geregeld ‘Amazing Grace’ gezongen. Sindsdien is ‘Amazing Grace’ wel eens gekenschetst als het volkslied van de Cherokee-indianen. Vandaar ook dat vele van geboorte IndiaansAmerikaanse bekende artiesten het lied inmiddels hebben gezongen en opgenomen. De Cherokees hadden logischerwijs het lied ook in hun eigen taal en dat is als volgt:

11

u ne la nv i u we tsit i ga go yv he i hna quo tso sv wi yu lo se i ga gu yv ho nv a se no i u ne tse i i yu no du le nv ta li ne dv tsi lu tsi li u dv ne u ne tsv e lo ni gv ni li squa di ga lu tsv he i yu ni ga di da ye di go i a ni e lo hi gv u na da nv ti a ne hv do da ya nv hi li tsa sv hna quo ni go hi lv do hi wa ne he sdi Extra couplet In het bekende boek ‘De negerhut van Oom Tom’ wordt het lied ook vermeld en voegt de schrijfster een extra vers toe, dat in het Engels als volgt luidt: When we’ve been there ten thousand years, Bright shining as the sun, We've no less days to sing God’s praise Than when we’ve first begun. Dit ‘toegevoegde’ vers is waarschijnlijk van de hand van John P. Rees die leefde van 18281900. Omdat dit vers in de 20ste eeuw geregeld werd toegevoegd bij het lied is het tegenwoordig standaard opgenomen. In de Nederlandse vertaling is dat in het laatste couplet ook te zien. Zo ziet u maar weer wat er achter een lied schuil kan gaan; dat besef je niet als je het lied zondags (of op een andere dag) zingt. Maar als u dit lied voortaan zingt, denk dan niet meer aan Mieke Telkamp, maar aan John Newton. Bronvermelding: - ‘Bekende liederen en hun verhaal’ door Drs. H. van ’t Veld - "Song en Service Book for Ship and Field" van de US Army and Navy uit 1942 - www.wikipedia.org - www.johnnewton.org - http://lcweb2.loc.gov/diglib/ihas/html/grace/grace-home.html Deze laatste site is voor de liefhebber (van geschiedenis) zeer de moeite waard. Het betreft een site van de bibliotheek van het Amerikaanse Congres met scans en foto’s van de allereerste exemplaren van het lied en andere historische stukken. B. Postma

12

Scriba vGKN

In onze kerken weten de meeste mensen wel of men een opwekkingslied aan het zingen is of een gezang; beide komen in onze diensten wel aan bod. Maar wat als je dat niet weet! Wat als je nooit een opwekkingslied zingt? Of als je alleen maar opwekkingsliederen gewend bent te zingen en nog nooit een gezang hebt gezongen?................

Opwekkingsliederen of Gezangen Deel 1 Een oude boer ging in het weekend naar de grote stad en bezocht daar een kerkdienst. Toen hij thuis kwam vroeg zijn vrouw hoe het was geweest. Ja", zei de boer, "goed. Eén ding deden ze wel anders, ze zongen opwekkingsliederen in plaats van gezangen.” "Opwekkingsliederen?" zei z'n vrouw. "Wat zijn dat?" "O, ze zijn wel mooi. Het zijn een soort gezangen, maar dan anders", zei de boer. "Wat is er anders aan?" vroeg zijn vrouw. De boer zei: "Nou kijk, als ik tegen jou zou zeggen: 'Martha, de koeien staan in het maïs', dan zou het een gezang zijn. Maar als ik tegen jou zou zeggen: 'Martha, Martha, Martha, o Martha, De koeien, de grote koeien, de bruine koeien, de zwarte koeien, de zwart-witte koeien, alle koeien staan in het maïs, staan in het maïs, staan in het maïs, het maïs, maïs, maïs', en als ik dan de hele zaak een paar keer herhaal, dan heb je een opwekkingslied." Deel 2 Een jongeman die pas christen was geworden, ging meestal naar de plaatselijke evangeliegemeente. Op een zondag kwam hij een keer in een kleine dorpskerk. Toen hij thuis kwam vroeg zijn vrouw hoe het was geweest. "Ja", zei de jongeman, "goed. Eén ding deden ze wel anders, ze zongen gezangen in plaats van opwekkingsliederen.’ "Gezangen?" zei z'n vrouw. "Wat zijn dat?" "O, ze zijn wel mooi. Het zijn een soort opwekkingsliederen, maar dan anders", zei de jongeman. "Wat is er anders aan?" vroeg zijn vrouw. De jongeman zei: "Nou kijk, als ik tegen jou zou zeggen: 'Martha, de koeien staan in het maïs', dan zou het een opwekkingslied zijn. Maar als ik tegen jou zou zeggen: 1 Martha, dierb're Martha, hoor mijn geroep. Neig uw oor tot de woorden van mijn mond. Wend uw gehele wonderbare oor tot de zuivere, heerlijke waarheid terstond. 2

Deze mijne koeien hebben met weerspannig behagen hun ketenen afgeschud, versmaad door hun warme stal. En gedreven door duistere machten die hen schragen zich tot het maïs begeven - o lot, bitterder dan gal!

13

3

Want wie doorgrondt de weg der dieren? Bij hen is begrip noch verstand. Zij koesteren zich in Gods zon of regen in het zoete, bekoorlijke maïs op het land.

4

Hef daarom uw hoofd op, want die dag zal genaken dat alle schepselen leven in vrede en pais; dan zal geen dier meer mijn ziel smart'lijk raken en zie ik geen smaad’lijke koeien in het mais.

En als ik dan alleen het eerste, derde en vierde zou doen, met een soort toonverhoging voor het laatste vers, dan heb je dus een gezang."

Uit de kerkbladen…………….. Wat gebeurt er in de vGKN-kerken zoal, naast de ‘normale’ zaken, wat doen ze in de gemeente, waar houden ze zich mee bezig en wat leeft er in de diverse plaatselijke gemeenten? Nou, dat is heel wat en de kerkbladen doorlezende gebeurt er heel veel. Veel verschillende, maar ook juist gelijksoortige activiteiten. Een selectie voor het vGKNieuws maken was dan ook best lastig dit keer, want niet àlles kan in het vGKNieuws geplaatst worden. Toch uiteraard ook in dit nummer een greep uit de kerkbladen van de kerken uit het afgelopen halfjaar.

BOORNBERGUM-KORTEHEMMEN Zoals in veel kerkelijke gemeenten – ook van de vGKN – is ook in Boornbergum de Alpha Cursus gehouden. Vaak hoor je tijdens zo’n cursus wat er gaande is, maar in ‘’t Tsjerkenijs’ keek een Alpha cursist terug op de cursus en gaf aan welk effect de cursus heeft gehad. Alphacursus Na jarenlang vooruitschuiven is het er dan toch van gekomen. Ik heb de Alpha Cursus in Boornbergum gevolgd samen met mijn man. Al jaren hoorden we alleen maar positieve berichten over de Alpha cursus. Berichten en mensen die ons lieten zien dat ze daadwerkelijk veranderd waren. Veranderingen van mensen die je niet begreep. We stuitten dan altijd op vragen als: ‘Is het mogelijk dat dit allemaal door een dergelijke cursus van 10 lessen kan ontstaan?’ ‘En wat zou het voor nut hebben om daar elke avond te eten?’. Een andere vraag die mij steeds bezig hield was ‘of ik ook zou veranderen na deze cursus’. Wat als er nu niets met mij zou gebeuren, was ik dan minder dan de rest? We bleven nieuwsgierig. Nieuwsgierig naar wat er daar toch allemaal gebeurde. We wilden ons geloof versterken en waren nu klaar voor deze stap. De eerste avond moesten we even wennen aan elkaar. Maar door elke avond gezamenlijk te eten leer je elkaar op een ontspannen manier kennen. Ook al ben je zo verschillend van elkaar jong, oud, gelovig of niet gelovig, het is elke keer gezellig. Ook het weekend draagt hier zijn steentje aan bij waarin we praten over de Heilige Geest. De inleidingen die na het eten gegeven worden zijn niet moeilijk en heel duidelijk. Ze worden met tal van voorbeelden uitgelegd en soms ook uitgebeeld. Wat mij tijdens een aantal inleidingen opviel, was dat het stil werd, muisstil. Zo

14

aandachtig was iedereen naar deze persoon aan het luisteren. Je kon duidelijk merken dat de leiding niet alleen was, maar geholpen werd door de Heilige Geest. Zo vol overgave werd het verteld. Na de inleidingen wordt er in kleine groepjes nog even over het onderwerp nagepraat. Dit is waar ik persoonlijk wel tegenop keek. Bang dat ik niet zo stevig in mijn geloof stond als anderen. Bang om eerlijk over mijn gevoel en gedachten te praten. Dat zal een stukje schaamte zijn geweest. Na het volgen van de Alpha Cursus kunnen we zeggen dat we anderen, die de cursus ook hebben gevolgd, nu volledig begrijpen. Het is moeilijk om te oordelen als je de cursus zelf niet hebt gedaan. Om mijn vraag die ik in het begin heb gesteld te beantwoorden: ‘Natuurlijk ben je niet minder als jij die grote verandering niet ervaart’. Maar ik ben er wel van overtuigd dat de AlphaCursus bij iedereen wat losmaakt, dat iedereen een stukje verrijking van zijn geloof ervaart. De één zal dit wat meer en op een andere manier ervaren dan de ander. Nu de cursus is afgelopen kan ik oprecht zeggen dat ik de Alpha mis. Nog nooit heb ik de catechisatie of gespreksgroepen na afsluiting van het seizoen gemist, maar van de Alphacursus kon ik geen genoeg krijgen. Ons geloof is na deze cursus gegroeid. We staan sterker in ons geloof en willen er meer van horen en lezen. De bijbel werd altijd maar uit gewoonte gelezen maar niet bewust en niet begrijpend. Dat geldt ook voor mijn bidden. Na de Alphacursus ben ik anders gaan bidden. Heel eenvoudig door gewoon het Nederlands te vervangen door het Fries. Dat maakte mijn gebed veel persoonlijker. Vele dingen vallen nu op hun plaats en door 10 weken zo met je geloof bezig te zijn, leer je ook de kracht van de Heilige Geest kennen. Om nu over het geloof te praten na deze cursus is veel gemakkelijker geworden. Ik dacht altijd maar dat ik ontzettend veel van de bijbel moest weten om zo heel gelovig genoemd te worden en dat je dan ook pas mee kunt praten. Ik ben er dankzij deze cursus achter dat het hier helemaal niet om gaat. Als je de Heilige Geest maar in je hart draagt dan kun je altijd wel over je geloof praten. Ook al is je kennis niet gelijk aan die van anderen. Dat is helemaal niet belangrijk! Nu je God van zo dichtbij hebt leren kennen, ben je nieuwsgierig naar alles en komt die kennis wel. Een Alfacursist

NOORDWOLDE In Noordwolde is men dit jaar voor het eerst gestart met GemeenteGroeiGroepen. Aan het bijna einde van het seizoen werd daarop teruggekeken door een van de groepsleiders in het kerkblad ‘De Trefbode’. Nieuws over de gemeentegroeigroepen. De tweede bijeenkomst in mei werd het thema “zorg dat iedereen het weet” besproken. Evangeliseren is soms best heel lastig. Wat zijn de juiste woorden en wat is het juiste moment. Wanneer gaan we te lang door en worden we opdringerig. Zodat het toch nog een negatieve lading krijgt. Eigenlijk is het antwoord heel simpel. Wanneer we vertrouwen op God en het in zijn hand leggen komen de juiste woorden op het juiste moment en in de juiste hoeveelheid. Het antwoord is simpel. In de praktijk soms lastig. Vertrouwen op God. We willen het zo graag zelf doen en durven het soms maar moeilijk los te laten.

15

Hoe gaan we om met telleurstellingen. Wat als onze blijde boodschap niet aankomt, omdat de ander de deur niet open wil/kan zetten. In Lucas 9 vers 1-5 staat dat we het stof van onze voeten moeten afschudden en verder moeten gaan. We moeten ons niet opdringen, maar wel blijven bidden. In het gebed zit heel veel kracht. Daar moeten we in blijven volharden. Evangeliseren hoeft niet altijd met woorden. Soms zijn daden een betere manier van evangeliseren. De woorden die de heer Pasterkamp zondag 27 mei sprak, gaven dit ook aan. Kunnen de mensen in Noordwolde aan ons zien dat we christenen zijn? Zijn wij vrolijke, hulpvaardige, warme en behulpzame mensen? De laatste week van mei hebben we het thema “mee lijden” besproken. De gelijkenis van de barmhartige Samaritaan uit Lucas 10 was de bijbehorende bijbeltekst. Hulp/medelijden komt soms uit een hoek waar je het niet verwacht. Zo was het ook in deze gelijkenis. Het slachtoffer kreeg hulp van de Samaritaan. Niet van degene die hij had verwacht. Hij verwachte de hulp van de priester en de Leviet. Maar die hielpen hem niet. God lief hebben boven alles en je naasten als jezelf. Het grootste gebod van onze Vader. Wanneer er hulp nodig is moeten we dat geven. Ook aan mensen waar je eigenlijk liever met een boogje omheen gaat. Dat is wat Jezus ons uit deze les wil leren. We kunnen niet het leed van de hele wereld op onze nek nemen, maar het leed, de nood die op ons pad komt moeten we verzachten en proberen op te lossen. Voor wie ben(t) jij/U de barhartige Samaritaan. Te hulp schieten zonder verwachtingen. Zonder er iets voor terug te willen. Vertrouwend op God. De dinsdagavond groep moet het al een tijdje zonder mevrouw van Walsum doen. We missen haar erg. Haar wijze levenslessen missen we erg. Ook de woensdagavond groep is al een aantal keer niet compleet geweest. Mevrouw Stolk is op vakantie in Zuid Afrika. De donderdagmorgengroep zal na de zomerstop in De Kwekerije bij elkaar gaan komen. Wie weet maakt dit de weg vrij voor de bewoners van De Kwekerije om ook aan de gesprekken deel te nemen. De groeigroepen komen in juni nog bij elkaar. Voor de zomerstop is er een gezellige avond gepland voor alle groeigroepen samen om elkaar te ontmoeten en bij te praten. Hoe gaat het nu in de verschillende groeigroepen. Wat gaat goed en waar is nog extra aandacht voor nodig. Meer nieuws is er niet te melden vanuit de groepen. We gaan er enthousiast mee door! Irma Schelhaas. HARKEMA Ook in Harkema zijn er Groeigroepen en ook daarop werd teruggekeken in “De Wegwijzer” van juni. Dik-makers Er zijn mensen die zeer druk zijn met het uiterlijk van ons lichaam, dik, te dun, hier en daar een afwijking (volgens zichzelf). Lijnen, er alles voor over hebben om het anders te krijgen, naar de sportschool of andere vormen van trainen.

16

Nu hebben we binnen onze kerk ook mensen die afgelopen seizoen druk bezig zijn geweest met trainen, maar dan van de Geest. Ook zij willen trainen om het anders te krijgen, maar dan aan de binnenzijde van het lichaam, de Geest gericht op God te krijgen en onder alle omstandigheden dit ook te houden, altijd maar weer in voor- en tegenspoed. Er waren drie groeigroepen, die actief, twee- of driewekelijks bij elkaar kwamen om het geloof samen te beleven, te bespreken en gevoelens te uiten. Onderstaand een opsomming van reacties van mensen die hierbij aanwezig waren en daarvan een beschrijving geven over hoe zij dit ervaren hebben: Vertrouwen, wederzijds respect en liefde voor elkaar, door gesprekken over Gods Woord. Uitleg van de bijbelgeschiedenis waar soms (vooraf) anders over gedacht werd. Het was een prachtig seizoen en je voelde een onderlinge band die er behoort te zijn dat wij als groep kinderen zijn van èèn Vader, verbonden door de ‘liefde’. Het thema van deze studie: “Het lijden en sterven van Jezus” was zeer boeiend. Deze groep kan verdriet en vreugde met elkaar delen. Meningsverschillen en andere gedachten zetten geen kwaad bloed, men waardeert elkaar zoals men in is in eigen standpunten en meningen. Totale ervaring, mooie hechte band opgebouwd met de gemeenteleden zoals dat van tevoren niet aanwezig was. De laatste avond mocht èèn van de groepen nog een mooi kaartje ontvangen (van iemand binnen de groep) welke je altijd bij je kunt dragen. “Het Pocketkruisje”. Dit is een kaartje die je in je broekzak kunt doen zodat je altijd het kruisje kunt voelen. Deze ligt nl. op het kaartje. Hierdoor wordt je altijd herinnerd aan wat Jezus voor ons en jou heeft gedaan. Indien een ieder gezond mag blijven, hopen we volgend jaar ook weer verder te gaan met de groeigroepen. We zouden het fijn vinden als dit uigebreid mag worden zodat er meerdere gemeenteleden dit gevoel van saamhorigheid en liefde mogen ervaren. Via deze weg wensen we ieder een goede zomertijd toe. De Groeigroepen

FRIESCHEPALEN-SIEGERSWOUDE Een gemeentelid uit Frieschepalen vertoeft een tijd op Sint Maarten. Het thuisfront wordt via de website op de hoogte gehouden en haar ervaringen worden ook in het kerkblad ‘Van Hier en Daar’ geplaatst. In dit gedeelte vertelt ze over de kerkgang op zondag. Berichtje uit Sint Maarten Het bevalt heel goed hier op de Nederlandse Antillen. Het is bijna elke dag mooi weer, maar we hebben ook al een aantal dikke plensbuien gehad! Dus die komen hier ook wel voor. De stage bij het accountantskantoor bevalt heel goed, ik leer er ontzettend veel. Buiten werktijd doen we heel veel leuke dingen. Komend weekend, 23 maart, gaan we met z'n tienen een cruise maken naar twee eilanden hier in de buurt, dus daar heb ik heel veel zin in. Het leven is hier zo anders dan in Nederland, iedereen leeft veel meer met elkaar. We staan bijna dagelijks in de file, want er zijn veel te veel auto's op het eiland. Maar het is wel leuk om te zien dat iedereen elkaar voor laat gaan in het verkeer.

17

Afgelopen zondag ben ik met een huisgenoot naar de Evangelische kerk geweest. Dit was een hele ervaring! We waren met z'n tweeën de enige nieuwe gasten in de kerk en toen moesten we gaan staan en begon iedereen voor ons te applaudisseren. De eerste drie kwartier hebben we gezongen, het waren voornamelijk praiseliederen. Er was geen orgel in de kerk, maar vijf zonen van de dominee spelen in het bandje. Daarna was er een welkomstgroet, iedereen geeft elkaar dan ook een hand om elkaar een goede zondag te wensen. Toen begon de dominee met de preek. De preek was in het engels, maar ze spreken hier engels met een dialect dus het was wel lastig om te volgen. Heb de hoofdlijnen van de preek wel meegekregen, maar niet alles. Het is al zo bijzonder dat ze aan de andere kant van de wereld in dezelfde God geloven. Het geloof leeft hier ook veel meer, er staan heel veel kerken hier op het eiland. En er rijden ook speciale kerkbusjes om mensen naar de kerk te brengen. Er staat dan met grote letters 'Church bus' op en 'in God we trust'. Aan het einde van de kerkdienst hebben we nog een kalender en een boekje gekregen. Er kwamen ook veel mensen naar ons toe om een hand te geven of een kort gesprekje te voeren. We zijn van harte welkom om nog een keer te komen, dus dat zullen we zeker doen. Mijn website is: www.hiekeopsintmaarten.waarbenjij.nu Vriendelijke groeten Hieke Wagenaar

DRACHTSTER-COMPAGNIE U leest allerlei nieuws over, van en uit de kerken, maar we moeten uiteraard daarmee getuigen naar de wereld toe. Klinkt in alles wat we doen de liefde van Jezus en kunnen mensen dat zien? En dat kan soms heel dichtbij zijn, zoals blijkt uit een bijzondere ontmoeting van een broeder uit de gemeente van Drachtster-Compagnie. Van deze ervaring maakte hij de gemeente deelgenoot via ‘De Kandelaar’. HET HEMELSE DOEL, DE EEUWIGE HEERLIJKHEID…!!! In het zoeken naar een stukje om te schrijven in de KANDELAAR probeer ik steeds iets te vinden wat ons ook allemaal aanspreekt. Het hoeft niet mooi geschreven te zijn maar wel zo dat je er iets mee kunt. En daarbij bid ik stilletjes tot God dat Hij me daarbij wil helpen en het me wil laten zien! De ene keer duurt het lang, een andere keer duurt het heel lang en soms is het er snel. Zo ben ik er dan ook nu de hele week mee bezig geweest. Heb ik gezocht, gelezen, nagedacht. Ook heb ik iets gelezen maar wist ik niet of ik daarmee iets wou doen en zocht dus verder. Ik dacht, misschien voor een andere keer. Maar op de een of andere manier worden de stukjes die ik schrijf of in ieder geval doorgeef (ik neem ook wel eens iets ergens uit over hoor!) steeds bevestigd door Boven! Ik heb bv. iets ingeleverd en even later lees ik daarover iets in de krant of preekt een dominee bij ons daarover. Dan denk ik, hoe is dit toch mogelijk, het is dus goed! Dat geeft me een dankbaar gevoel en zo weet ik, er is Iemand die me helpt, die met me bezig is. Zo ook nu! Vanmorgen zaten we buiten koffie te drinken toen er een oudere man aankwam. Hij bleek 84 jaar oud. Eerst dacht ik nog, wat moet die hier, we kenden hem niet. Hij wou ergens heen en vroeg de weg, waarop we hem vertelden hoe hij rijden moest. Hij was een dagje weg. En in een opwelling vroeg ik hem of hij ook zin had in een kop koffie. En dat had hij wel. We gaven hem een hand en hij nam plaats en zo ontstond een gesprek. Eerst over koetjes en kalfjes, over de wereld, hoe die tegenwoordig in elkaar steekt, over mensen die soms zo tegenvallen maar soms ook meevallen. Over de tijd die zo snel gaat en dat hijzelf nog aan het werk was bij de boer en met paarden werkte. En zo kwamen we op z’n leeftijd – 84 jaar. Je zag het er niet aan af. “Maar,( zo zei hij) m’n hoofd werkt wel tien jaar vooruit, maar m’n lichaam wil niet meer mee. Vroeger sprong ik nog een meter hoog

18

maar nu niet meer over een luciferhoutje. Maar verder gaat het nog wel. Maar wat me zo’n verdriet doet is m’n vrouw! We zijn 64 jaar getrouwd, maar zij zit nu in een verzorgingshuis. Iedere dag ga ik 1 of 2 keer naar haar toe. Ze is zwaar dement, en als ik haar dan zo zie zitten dan doet me dat zo’n pijn. In al die 64 jaar heb ik nog nooit een lelijk woord van haar gehad. Ik heb een heel erg lieve vrouw”. Dan slikken we even en zeg ik dat ik dan niet helemaal op z’n vrouw lijk. Zelf kan ik nog wel eens fel uit de hoek komen maar je moet dan ook weer kunnen zeggen dat het je spijt. “En, (gaat het dan verder) het leven heeft nu geen doel meer. Nu we oud geworden zijn en m’n vrouw in het verzorgingshuis zit, je van alles al hebt meegemaakt, geen verlangens meer hebt en geen uitdaging meer ziet, ja dan lijkt het leven zo doelloos geworden”. En hiermee kom ik dan weer precies uit op het stukje dat ik heb gelezen in een blad. Zo vertelde ik het hem ook. Ik zei tegen hem dat hij nu precies verwoordde het stukje dat ik gelezen had. Het ging over onze levensreis en dat daar zoveel gebeurtenissen in plaats vinden. Dingen die we verwachten, waarop we ons verheugen, en waar we naar streven. Het afsluiten van school, het diploma, de bruiloft, het eerste kind, de nieuwe woning, opa en oma worden, de pensionering – en tenslotte worden we ons er van bewust, dat er niets meer is, dat de moeite van het wachten waard is. En daar aangekomen, vroeg ik hem, heel voorzichtig, of hij ook gelovig was. Hij keek ons aan en glimlachte.”Ik zit nog in de grondverf ”, zei hij. We vroegen hem wat hij daarmee bedoelde. “Nou, zei hij, ik kan nog alle kanten op. We gingen daar wat verder op in, en kwamen erachter dat hij gelukkig wel christelijk was opgevoed en een christelijke school had doorlopen. Maar dat hij tegenwoordig zo ging twijfelen. De mensen worden zo hard, iedereen kijkt zo zuur, er is niemand die je ooit nog eens een deuntje fluitend voorbij fietst, (of het moet Poelman zijn, maar die kent hij niet) mensen hebben geen aandacht meer voor elkaar. Maar toch, zei ik, wanneer we in God geloven moet ons Hoogste Doel nog gaan komen. Wanneer we oud geworden zijn, wat op zich al een zegen is, en wanneer dit ook nog in redelijke gezondheid is, wat hebben we dan een tijd om ons te verdiepen in die heerlijke toekomst die voor Gods kinderen open ligt. En na nog een tijdje met hem daarover door gesproken te hebben, werden z’n ogen vochtig en je kon zien dat het iets met hem deed. Dat het hem goed deed! Hij zei dat hij het fijn vond, de hand die we hem gaven, het kopje koffie en het gesprek. Het zijn zulke kleine dingen die je doet, maar ze kunnen zulk een grote impact op het leven van iemand hebben,die dat op dat moment net nodig heeft. Wat een rijke zegen dat de Heer zulke mensen op je levenspad zet om daar iets voor te kunnen betekenen. En zo ging hij weg, een warm gevoel ook bij ons achter latende. We bidden dat de Heer hem en z’n vrouw en familie nabij wil zijn. Zo zouden we nog eens door kunnen lezen, 2 Petr.3:13 / Tit.2:13 / Fil. 3:14. Hartelijke groeten en voor sommigen onder ons alvast een fijne vakantie toegewenst! A de Hoek.

-

GARDEREN De vGKN voelen zich diep verbonden met Israël en ook in Garderen blijkt dat elke maand weer uit het kerkblad waar de rubriek ‘Israël en Kerk’ een vaste plaats heeft. Hieronder leest u daarvan een bijdrage uit het ‘Gemeentenieuws’ waarin ook Ds. Maliepaard een meditatie schreef met uitleg over de betekenis van Israël en de Gemeente van Christus.

Israël en Kerk Het stuk land de GAZAstrook is vrijgegeven en de veiligheid is ermee gediend?

19

Vernietiging van het heilige land, machteloosheid alom, toen lofprijzingen, God werd aangeroepen, gevast, gebeden en geloofd en zich vastgeklemd aan Zijn getuigenis en gehoopt op een wonder. En nu? Gaza, de uitvalsbasis van nog meer terreur, zorgt ook over de nieuwe haven, wat zal die er binnen laden? Vandaag Gaza, morgen Jeruzalem en dan heel Israël. Geweld en niets ontziende haat werkt!! De nieuwsmuskieten smullen ervan, wat een spektakel, zij merken niet de vermoeidheid en de wanhoop van een deel van het Joodse volk. Velen zeggen, dat houdt daar nooit op. Maar wat zei Jesaja (45:11) “vertrouwt Mij mijn zonen en het werk van Mijn handen toe”. En de verzen daarvoor: “Vraagt Mij naar de toekomstige dingen!” en daarvoor: “Zo zegt de Heilige Israëls en zijn Formeerder”. Is dat het niet wat God van ons vraagt: Zijn Kinderen aan Hem overlaten en Hem het vertrouwen gunnen, De Schepper van Israël, zonder wie wij nu niet eens over Gaza en Israël zouden spreken. Wij passen onze theologie niet aan de omstandigheden aan, wij gaan niet doen alsof het zichtbare maatgevend is en wij geven de profetische woorden niet prijs aan de waan van de dag. Wij richten onze blik op de Wachter van Israël, die sluimert noch slaapt en we weten zeker dat Hij voor Zijn kinderen weet te zorgen. Zoals enkele voorbeelden: Een moeder van drie jonge kinderen hangt in de achtertuin haar was op, de telefoon gaat, zij gaat naar binnen en wordt niet getroffen door een inslag van raketvuur in haar tuin. Zo worden er dagelijks joden gespaard, die er net even niet zijn of worden weggeroepen, terwijl de vijand toeslaat. Ondanks alle ellende, merk je dat God dingen hanteert en ten goede keert. Nog nooit hebben wij in de laatste jaren Israël zo zien getuigen en bidden en lofprijzen als in deze dagen. Het is alsof de Heer door de bitterheid heen zich een volk formeert, dat tot zijn dienst bereid is. Gelovige Orthodoxe Joden, jongeren voorop, zien wij met waardigheid en met toewijding aan Gods woord hun strijd strijden. Wij zien mensen de soldaten zegenen en toezingen. Wij zien foto’s van biddende mensen op de voorpagina van onze kranten. Denk eens aan het boek Richteren, waar telkens weer staat: “Toen riepen de Israëlieten tot de Heer” En dan is het te hopen, dat dit roepen uitmondt in één groot gebed om een Koning! Toekomst? Het lijkt erop, dat er ook andere christenen zijn die wakker worden en de tijden herkennen en zich in gebed scharen achter de linies van Israël. Wie oh wie in onze gemeente Garderen herkent dit en doet mee met gebed, voor Jeruzalem, voor de Joden, voor Israël en om bekering van de vijand, uit Liefde voor onze Heere Jezus Christus? Op u allen rust Zijn SHALOM, goede zomermaand gewenst.

Geënt (n.a.v. Romeinen 11 vers 17-24) Er zijn vandaag de dag heel wat Israël visies in omloop. De één beweert dat wij in plaats van Israël gekomen zijn, een ander wil ons laten geloven, dat er een aards en een hemels Israël is. Dat straks op de nieuwe aarde het volk Israël wonen zal, bekeerd en al; maar dat wij, gelovigen uit de volkeren in de hemel met Christus zullen heersen. Weer een ander beweert, dat Israël door de grote verdrukking heen moet en dan tot geloof zal komen. Maar dat wij voor die verdrukking worden opgenomen. Wat moet je nu eigenlijk geloven?

20

De apostel Paulus vertelt ons wat we in ieder geval mogen geloven aangaande Israël ( om al die andere visies met het oog hierop te bekijken.) 1. Dat God Israël niet heeft verstoten. Velen denken dat toen Israël Zijn Messias verwierp dat de HERE definitief Israël verworpen heeft. Geenszins zegt de apostel. Kijk maar naar mij. Ik ben een Israëliet. Het levende bewijs, dat God zijn volk niet verstoten heeft. In de tijd van Elia was bijna het hele volk afgevallen van de HERE. Zij vereerden de Baal. Maar God heeft ook toen 7000 man bewaard bij het ware geloof. Zij hebben hun knieën niet voor Baal gebogen. Zo heeft de HERE ook bij de kruisiging van Jezus binnen het volk Israël een gelovige kern doen overblijven. Dat is Gods genade. Hij houdt Zijn volk in stand. Door het verkoren deel. (Rom.11:1-10) 2. Dat God doorgaat met Israël in dat verkoren deel. De HERE gaat gewoon door met Israël in dat verkoren deel. Israël bestaat dus uit 2 delen. Een verkoren en een verhard deel. Dat verharde deel ziet niet dat Jezus de Messias is: hun Messias. Maar het verkoren deel wel. Die 120 mensen op wie de Geest viel waren Joden. Maar ook die 3000 die op de Pinksterdag tot geloof kwamen en later zelfs 5000.

Verharde deel Verkoren deel

3. Dat Israël de edele olijfboom is en de volkeren (heidenen) de wilde olijfboom. Paulus gebruikt een mooi beeld om ons duidelijk te maken, dat God doorgaat met Israël. En dat wij erbij gekomen zijn. (Zie ook Ef. 3:6) a. Er zijn twee olijfbomen. Een is de edele olijfboom, de ander de wilde olijfboom. Nu heeft de HERE enkele takken van die edele olijfboom weggebroken. Dat zijn de Joden die niet in Jezus geloven. (het verharde deel) Maar de boom met de wortels etc en de levende takken staat er nog. De wortel is Abraham, Isaak en Jakob, de stam is Israël, de levende takken zijn de gelovige Joden. b. De HERE heeft nu ook takjes van de wilde olijfboom gebruikt. Hij snijdt zo’n takje af van die wilde olijfboom, snoeit het terug tot drie oogjes, om het daarna te enten op de edele olijfboom. Dat is nu met ons gelovigen uit de heidenen gebeurd. Wij zijn door Gods genade geënt op die edele olijfboom(
Israël) Met Ps. 87 zingen we: als in Israël ingelijfd en doen de naam van Sions kind’ ren dragen. c. Dat kleine takje (u en ik) is geënt op die ene grote tak: Jezus Christus. En deelt in alle sappen van die edele olijfboom.

21

enten Weggebroken takken Edele olijfboom Israël

Wilde olijfboom Heidenen

4. Dat wij samen met Israël tot de gemeente behoren. Vandaar dat de commissie Israël en de gemeente Israël voorop zet. Het is de gemeente in Israël en Israël in de gemeente. 5. Dat we niet hoogmoedig moeten zijn, maar vrezen. Wie ontdekt van Gods genade en verkiezende liefde in Jezus de Messias, die zal zich niet beroemen tegen de andere takken, ook al zijn ze weggebroken. Maar zal eerder in ootmoed bidden: O Here houd mij vast, laat Uw liefde stromen. Voor Israël en voor mij. Houdt hen en brengt hen en mij bij dat ware geloof in de Here Jezus Christus. U bent ook mijn Heer Laten we daarom bidden voor de vrede van Jeruzalem.

NOORDWIJK Ook in Noordwijk denkt men over de verbondheid met Israël na. Br. Everaars schreef in de vGKNieuwsbrief van september een bijdrage over waarom Israël nu zo belangrijk voor ons is en over de betekenis van de feesten van het Joodse volk. Goed om te weten! Zicht op Zion Tegenwoordig is er een enorm gebrek aan bijbelkennis en inzicht in geestelijke zaken. In het verleden heb ik mij meermalen verdiept in Israël, geschiedenis en actualiteit. Ik zou u graag de komende maanden deelgenoot willen maken van een aantal zaken rondom Israël, van interessante artikelen en zelfs van mijn vroegere catechesatie-materiaal!

22

U kunt hierover met mij altijd van gedachten wisselen. Mijn emailadres= [email protected] Waarom Israël ? De Bijbel is ons richtsnoer. Wanneer we elk zelfstandig naamwoord in de Bijbel zouden tellen, dan ontdekken we dat na de woorden 'HEERE' en 'God', het woord 'Israël', het meest in de Bijbel voorkomende woord is. Wanneer een woord zó prominent in de Bijbel aanwezig is - het komt ruim 2500 maal voor dan moet dat toch wel een aanwijzing geven van het belang van deze term. Hoewel de naam Israël ook de nieuwe naam van de aartsvader Jacob is, wordt de term in de overgrote meerderheid van de gevallen gebruikt voor het fysieke volk en land. Moeten Christenen Israël altijd blijven steunen ? Christenen moeten te allen tijde het volk Israël steunen, omdat het Gods oogappel is en omdat Israël eeuwenlang in met name het ‘christelijk’ Europa vervolgd is, met de holocaust als dieptepunt, zodat elke Christen zal meehelpen de Joden een veilige staat in het aloude land Israël te garanderen. Maar steun voor het volk Israël betekent niet dat Christenen alle besluiten en handelingen van de staat Israël moeten goedkeuren, integendeel. De feesten van Israël: PAASFEEST Pesach of Pascha, feest van de ongezuurde broden Israël viert dan het begin van de gersteoogst Israël gedenkt dan de uittocht uit Egypte: het begin van het volksbestaan en de taak van Israël Wijze van vieren: paasmaal met lam, ongezuurde broden en bittere kruiden WEKENFEEST Pinksteren, 50 dagen later, feest van de eerstelingen Israël viert dan het eind van de tarweoogst Israël gedenkt dan de wetgeving op Sinaï: Gods verbond met Israël Wijze van vieren: aanbieding van de eerstelingen van de oogst Aan het begin van de herst: NIEUWJAARSDAG Israël gedenkt Gods koningschap Wijze van vieren blazen op de ramshoorn GROTE VERZOENDAG Israël gedenkt de verzoening van de zonden Wijze van vieren: offer van verzoening; belijdenis van zonden LOOFHUTTENFEEST Feest van de inzameling Israël viert het eind van de wijnoogst Israël gedenkt de tocht door de woestijn: Gods bescherming van Israël Wijze van vieren: optocht met palmtakken en twijgen; wonen in de loofhut. H. Everaars, vz.

KORT VERSLAG VAN DE SYNODE VAN GEREFORMEER-DE KERKEN IN NEDERLAND,

DE

VOORTGEZETTE

bijeen te Frieschepalen op zaterdag 14 april 2007 Br.D.Hoekstra heropende namens de kerk van Frieschepalen-Siegerswoude de vergadering. Omdat de praeses van de synode, Ds K.J.Bijleveld, ’s morgens verhinderd was werd besloten dat Ds Douma-van der Molen van Frieschepalen-Siegerswoude dat deel van de vergadering

23

zou leiden. Br Hoekstra las 1 Kor. 12:1-18. Na een gebed om de leiding van de Heilige Geest werd ELB 218 gezongen. Er was sprake van een wettige vertegenwoordiging. Ds M.J.M.Sytsma-van Oeveren van Drachtster Compagnie ondertekende het formulier voor verbintenis van een predikant aan het kerkverband. De kerken noemden onderwerpen voor dank en voorbede, die in het slotgebed werden gememoreerd. Er bleek veel reden voor dankbaarheid te zijn, onder andere in verband met het jeugdwerk en de komst van twee nieuwe predikanten en een nieuwe kerk. In diverse kerken, maar helaas niet in alle, waren de ambtsdragervacatures snel vervuld. In meerdere kerken is sprake van groei, al groeien de financiën niet overal even snel mee. Het Jaarboekje 2007 is verschenen en voor 1,50 euro te verkrijgen bij de actuarius. Het eerste exemplaar werd op zondag 14 januari 2007 overhandigd aan de op die dag bevestigde predikant van Drachtster Compagnie. De kerk van Harkema vroeg om grotere financiële transparantie. De kerk van FrieschepalenSiegerswoude stelde voor gezamenlijk groepsgesprekken rondom rouwverwerking te organiseren. De kerken gaan zich hierover beraden. De quaestor, Br G.H.Bakker, lichtte het financiële verslag toe en sprak over de maatregelen die waren genomen in verband met financiële transparantie; de financiële mensen van de verschillende kerken zullen structureel overleg hebben. Het saldo 2007 zal door het quotum stijgen; dit bedrag zal worden gebruikt voor onderling dienstbetoon. Voor aanvragen bij dit fonds werd een adviescommissie ingesteld, bestaande uit de voorzitters van de diverse Commissies van Beheer. Het is in 2008 niet meer vanzelfsprekend dat giften aan kerken aftrekbaar zijn voor de belastingen; hiervoor zal actie worden ondernomen. De criteria voor de zendings- en diaconale doelen werden geformuleerd en door de financiële mensen geaccepteerd. De vGKHarkema is ver gevorderd met een kerktelefoonsysteem dat landelijk aangeboden kan worden; binnenkort worden de kerken hierover geïnformeerd. Het moderamen zal een huishoudelijk reglement voor het moderamen opstellen. Ook zal er een dergelijk reglement voor Commissies van Beheer worden opgesteld. Het quotum werd voor meerdere jaren vastgesteld 10 euro per ziel per jaar; het doel kan per jaar worden aangepast. Er komt een notitie over de positie van kosters. Er zijn wijzigingen in de predikantstractementen geweest, onder andere door de invoering van de Zorgverzekering. Het uitgangspunt is: wie het Evangelie verkondigt moet van het Evangelie léven en niet honger lijden. Regelingen moeten in goed overleg worden afgesproken; alle partijen, ook de predikanten, moeten het beleid dragen. Er werd geconcludeerd dat veel werk in uitvoering is. De boeken van het kerkverband werden gecontroleerd. Alles werd in goede orde is bevonden; met dank werd aan de quaestor décharge verleend over het gevoerde financiële beleid. De vGKN gaven hun Acta 2004-2006 uit in een klein boekwerkje, vervaardigd op eigen pers. Deze Acta zijn voor 5 euro te verkrijgen bij de actuarius. Br B.Postma verzorgde een nieuw nummer van vGKNieuws, dat ook digitaal verkrijgbaar is. Br F.A.J.Douma te Frieschepalen, de webmaster van de vGKN, hield een presentatie over de site, www.vgkn.nl. Gemiddeld bezoeken per maand ongeveer 500 mensen deze site, de gemiddelde bezoektijd is twee minuten. Meer dan 20 sites verwijzen rechtstreeks naar www.vgkn.nl. Enkele nieuwe mogelijkheden werden aan de kerken meegegeven voor bezinning. De scriba bedankte Br Douma voor het vele werk dat hij voor de kerken verricht. De kerkvisitatoren rapporteerden over hun werkzaamheden. De Commissie ‘samenwonen enzovoorts’ liet weten in de komende periode een boekje te zullen maken over de Bijbelse bedoeling m.b.t. huwelijk en ongehuwd samenwonen dat ook

24

bestemd is voor de jongeren in de kerken. De kerken besloten dat zij dit boekje zo spoedig mogelijk willen ontvangen, zodat het tijdens de komende synodezitting kan worden besproken voor een definitief besluit over dit rapport. De diaconale en zendingscommissie had voorstellen en criteria geformuleerd. Op basis van de reacties uit de diverse plaatselijke commissies zal hierover worden besloten. Daarna kunnen een collecterooster en folders m.b.t. de gekozen doelen worden gemaakt. Er werd gesproken over een zendingsquotum. Het moderamen zal een voorstel formuleren. Hierna verlieten de gasten de vergaderzaal, en vergaderde de synode in comité. Tijdens de comité-vergadering werd onder andere gesproken over de verlenging van het preekconsent van Br G.J.Heinen te Rouveen. De deputaten konden niet met een advies komen. De kerken besloten dat Br Heinen schriftelijk wordt uitgenodigd voor een gesprek met de deputaten; aan de hand van dit gesprek behandelt de synode in oktober dit onderwerp. Tot dat moment wordt het aflopen van het preekconsent van Br Heinen opgeschort. De kerken verleenden preekconsent aan Br E.Oosterhof te Wilhelminaoord. Br Oosterhof zal zich tijdens de volgende synodezitting presenteren. De synode ging akkoord met de voorstellen van de commissie Kerkorde betreffende H.3 en 4 van de conceptkerkorde en de erbij behorende Uitvoeringsbepalingen. Tijdens de volgende synodezitting zullen de kerken zich uitspreken over de vraag met welke kerken van gereformeerd belijden geloofsgemeenschap bestaat. Ook wordt dan een voorstel gedaan voor toelating van gasten tot het vieren van het Heilig Avondmaal en de mogelijkheid tot het vieren van het Heilig Avondmaal bij gemeenteleden thuis. De kerken zullen aangeven welke liederenbundels zij geschikt achten voor gebruik in de eredienst, evenals hun reacties op Hoofdstuk 6 en de voorstellen die de commissie deed. De commissie hoopt in het voorjaar van 2008 een compleet bijgewerkte concept-kerkorde aan de kerken aan te bieden, zodat deze in het najaar van 2008 kan worden vastgesteld. Ds Bijleveld vertelde over een gesprek met de deputaten Eenheid van de Gereformeerde belijders van de Christelijke Gereformeerde Kerken. Dit gesprek ging in eerste instantie over ‘aanhaken’ van de vGKN bij de CGK in verband met Zendtijd voor Kerken. Theologische studenten uit de vGKN bleken hartelijk welkom te zijn op de Theologische Universiteit te Apeldoorn; in een voorkomend geval is er overleg mogelijk over de vormgeving van die opleiding zodat deze student predikant binnen de vGKN kan worden. De scriba vertelde over het warme welkom dat hij en de actuarius ervoeren bij Zendtijd voor Kerken. ZvK wil via radio, televisie en internet het Woord van God verkondigen. Het is uniek in de wereld dat er een dergelijke publieke omroep is. Wanneer er binnenkort een kerkdienst uitvalt, is er mogelijk ruimte voor een dienst vanuit de vGKN. De praeses en Br van de Beek bezochten de vergaderingen van het COGG. Er zijn goede contacten. Op D.V. 19 april 2007 zal de jaarlijkse conferentie zijn te Putten. Op D.V.16 juni 2007 wordt de landelijke ambtsdragersconferentie gehouden te Boornbergum. Het thema is: bijzondere diensten. Na de opening en een inleiding door Ds J.Maliepaard zullen alle kerken een presentatie houden over een bepaald type bijzondere dienst. Ook zal er weer veel worden gezongen. Deze dag is ook voor niet-ambtsdragers de moeite waard. De volgende synodezitting werd vastgesteld op D.V. 13-10-07, om 10.30 uur, te Boelenslaan. De praeses dankte allen voor hun aanwezigheid en de koster voor zijn goede zorgen. Na het zingen van Gezang 312 ging Ds Bijleveld voor in dankgebed.

25

Nieuwsberichten vGKN april 2007 – oktober 2007 Naast het plaatsen van de verslagen van de synode van Frieschepalen en de ambtsdragersconferentie te Boornbergum, waren er weinig nieuwsberichten de afgelopen periode. Wat wel nieuw is, zij het in een opstartfase, is een prekendatabase op de website. De webmaster schrijft daarover o.a. het volgende: Preken “30 juli 2007 Er is een begin gemaakt met een prekendatabase. Bij wijze van experiment kunnen diensten beluisterd worden die gehouden zijn in de vGKN. Voorgangers zijn de aangesloten predikanten. Dit is een opstartfase. Het kan enige tijd duren voor er meerdere diensten beschikbaar zijn.” De preken kunt u vinden via de website www.vgkn.nl en dan onder het kopje Diversen. Inmiddels staat er al een aantal preken op die u kunt beluisteren en ook downloaden. Ook voor het andere nieuws en diensten in onze kerken, kunt u terecht op de website.

26