TNT Post port betaald nummer 5. MC Leeuwarden. Inhoud o.a.: British Super Biles Salzgrotte Clubweekend 2013 Tjoening Alpentoer Wist u dat

Clubblad

MC Leeuwarden

2013 nummer 5

TNT Post

port betaald

Inhoud o.a.: British Super Biles Salzgrotte Clubweekend 2013 Tjoening Alpentoer Wist u dat...

clubblad MotorClub Leeuwarden

Nummer 5 - oktober 2013

2929800 t.n.v. Penningmeester M.C. Leeuwarden

Dit clubblad is een 2-maandelijkse uitgave voor leden en donateurs van MC Leeuwarden. Kopij is te allen tijde welkorn en kan worden verzonden naar: [email protected] , [email protected] Of andere redactieleden.

vacature

Redactie sluitingsdatum: 10 dec. 2013 en 10 febr. 2014

Secretariaat

Buorren 2, 9044 MG Beetgum

Gironummer Voorzitter

Secretaris

Sita Santhuizen - 058-2531570 [email protected]

Penningmeester Hans Friemann

Commissaris

Hielke Wiersma - 058-2519202

Bestuurslid

Benny Jongbloed Sieb Amoraal

Opmaak clubblad George de Wit [email protected]

Inhoud: 3 5 7 10 15 21 27

-

9 14 20 26 29

infopagina British Super Bikes - Assen Salzgrotte clubweekend 2013 tjoening Alpentoer wist u dat...

De redactievergaderingen vinden plaats volgens een strak schema. Ze zijn alle op dinsdag, dit is dan ook de sluitingsdatum voor de kopij. Verschijningsdatum is 14 dagen na de vergadering, afhankelijk van de drukker. In principe staan deze data vast, er kan alleen om dringende redenen van worden afgeweken. Wanneer de kopij niet voor de genoemde data binnen is, kan deze niet meer in het te verschijnen clubblad worden opgenomen. Verschijning is dan 2 maanden later.

Redactieleden: Hans Lukkes Gerard Schade Ide Huitema Sita Santhuizen Joop Dijkstra George de Wit 3


British Super Bikes

De Toercommissie is elke winter weer aan het “stinnen” wat er voor het komende seizoen op het programma moet staan. Zo willen we per seizoen toch graag een zevental evenementen bedenken waaronder leuke ritten of evenementen. En uiteraard zien we dan het liefst een grote opkomst zodat we om leuk te kunnen rijden in meerdere groepjes van plm. 5 man moeten opsplitsen. Meestal zijn we dik tevreden over de ruime deelname, maar een enkele keer is de groep wat kleiner t.g.v. slecht weer of een niet erg aansprekend evenement. Dit jaar stond voor 5 oktober een dagje BSB Assen op de agenda. Helaas sprak dit blijkbaar wat minder mensen aan, want we zijn slechts met 6 man naar Assen geweest, teweten Alex, Klaas,Niek, Sieb, Hans en Roland (Hanszn). Na een vlotte rit, kaartje kopen en een eindje wandelen vinden we een mooie plek op de TT-world tribune waar we mooi zicht hebben op Haarbocht t/m de Strubben. In de loop van de ochtend breekt zelfs het zonnetje door. Wij hebben genoten van de felle strijd die de Britten ons voorschotelden en ook de klassen voor het Nederlands kampioenschap waren het aanzien waard. Heerlijk zo’n dagje rondhangen op de tribune zonder andere verplichtingen, hoewel ik vermoed dat een paar man met hun ultramoderne telefoons toch wat opdrachten voor de komende week hebben ontvangen. Na een terugrit onder het motto van wel een beetje opschieten zijn we weer mooi op tijd thuis voor de catering. Jongens, bedankt. Hans Lukkes

5


Salzgrotte Winterberg, een hartig uitje.

Tijdens het Hemelvaartweekend wat folders verzameld van leuke dingen die er gedaan kunnen worden tijdens het Clubweekend. De folder van de Salzgrotte Winterberg met mooie warme plaatjes springt er uit en het lijkt alsof je zo tussen de zoutpilaren door kunt wandelen. Het is zeer heilzaam volgens de folder en goed voor tal van kleine menselijke ongemakken. Het klimaat in de grot heeft een zeer positieve uitwerking bij o.a. migraine, hart en vaten, luchtwegen, immuunsysteem, allergieën, zenuwaandoeningen, reumatische kwalen, schildklier en het ons allemaal bekende stress. Helemaal ingepakt door de folder spreken Sita en Janke af: “als we met het Clubweekend in Ohlenbach zijn gaan wij naar de Salzgrotte”. Sita was helemaal op de hoogte van de ligging, was er al vaker langsgetoerd. Een paar extra warme sokken worden ingepakt omdat dat in de folder wordt aanbevolen. (schoenen moeten uit) De vrijdag van het Clubweekend als Hans en Klaas een route gaan narijden vertrekken wij tegen half een richting Winterberg. De “zittingen” (let op) beginnen op het volle uur. Tegen enen parkeren we onze motoren en wandelen een 100 mtr naar de “grot”. Het is heerlijk warm weer en al snel de jassen uit. Bij binnenkomst, een gewoon woonhuis met voorportaal, een bankje om je schoenen onder te zetten en kapstok voor je jas. Wij worden gemaand snel onze motorkleding uit te pellen, dan kunnen we nog met de 1 uur sessie mee. Snel betalen we 8,50 per persoon (ja ja) en door de deur de grot in. Voor we het weten liggen we op een ligstoel en wipt die mevrouw onze benen omhoog en daar lig je dan. Het is stil om ons heen en de andere 5 bezoekers ontwaren we om ons heen als we gewend zijn aan het schaarse licht. Ons gehijg van het geheister om snel uit de motorkleren te komen is in deze stilte nogal storend, we durven elkaar niet aan te kijken, zouden het uitgeproest hebben. De ruimte is ongeveer zo groot als een royale slaapkamer met inloopkast. De wanden van de nis (inloopkast) met 2 grote zoutpegels lijken wel van purschuim, langs de wand mineralen, maar we twijfelen aan de echtheid. Dat was de eerste verrassing. Er klinkt aangename ontspanningsmuziek en er gaan verschillende kleuren lampjes aan, zeer ontspannend. 7


Een apparaatje blaast wat geurtjes door de lucht en er drupt een kraan met een lekkend leertje. We verbergen onze verbazing over zoveel NEP en moeten ook weer ons best doen om niet weg te dommelen, met het gevaar dan vreemde geluiden te gaan maken. Dames snurken niet, maar toch. We kijken elkaar niet aan, dan zouden we gaan gillen. Er klinkt een zeer bekend geluid door de muziek, motoren die langsrijden, tja. Na 3 kwartier gaat het heldere licht aan, onze voeteneinden worden bruusk in de opstaan-stand gezet en snel moeten we de purkamer verlaten. In het voorportaal, wat een soort koepel is van betonijzer omvlochten met kippengaas en gevuld met purschuim, doen we rustig aan om ons weer om te kleden. Een echtpaar vraagt naar onze ervaring, hoe lang de route is en of de rondleiding ook in het Nederlands is. Sita zegt dat daar geen sprake van is, door de deur, liggen en stil zijn. De eigenaresse verstaat Nederlands en loodst deze nieuwe klanten snel naar binnen. Ze wil ons zo snel mogelijk kwijt want buiten staan nog 6 mensen te wachten op deze hartelijke verrassing. Een wesp zorgt nog voor enige paniek want deze zou wel erg veel schade in de grot kunnen veroorzaken. De eigenaresse slaat zo heftig op het raam dat ze de achter haar staande Janke ook de nodige klappen verkoopt. Totale paniek, wespen en Hollanders, of nog erger Friezen

Een geweldige folder Een zeer zoute nasmaak Euro 8,50 pp voor 3 /4 uur rusten Maar wat een verhaal, daar hebben we heel erg van genoten. Sita en Janke

9


Sauerlandweekend met Mc. Leeuwarden dd. 06-09-2013 t/m 09-09-2013 Waren we verleden jaar nog met bijna dezelfde groep in de Harz, dit jaar viel de keuze op het Sauerland. Uiteraard bij velen bekend om de mooie omgeving, de mooie stuurweggetjes en het après-motorrijden. De voorbereidingen waren getroffen, de afspraak met mijn slaapmaatje Sieb stond al enige maanden vast, dus toen de wekker ging om 05.00 uur was het weekend gestart, we hadden afgesproken om naar het startpunt in Coevorden te rijden en omdat de Garmin aangaf dat ik vanaf Avenhorn 2 uur nodig zou hebben om daar te komen start ik de motor om 7.30 uur. Ik neem afscheid van Corina zwaai nog even, toeter nog wat en draai de bocht om richting de afsluitdijk, via Sneek en Heerenveen kom ik ruim op tijd op de plaats van bestemming. Ik verheug mij op mijn weerzien met Sieb en Bennie, die beiden op een andere motor deze toer gaan rijden. Aangekomen rijd ik de daar aanwezige benzinepomp voorbij en stop na 100 meter op een parkeerplaats, waarvan ik dacht; dit is de start, en wacht op de dingen die komen gaan. Na 20 minuten wachten komen Sieb en Bennie op de plaats waar ik stond te wachten. Deze mannen waren ook mooi vroeg en hebben staan wachten bij de benzine pomp en gelijk getankt en koffie gedronken. We begroeten elkaar en ik moet toegeven, dat de benzinepomp strategischer was dan mijn parkeerplekje. Ik bewonder de beide motoren (een BMW GS van Sieb en een Ducati Monster van Bennie ). Op dat moment komt een grote groep clubleden langs, die wij uiteraard vriendelijk groeten. Het zonnetje schijnt en de motoren worden gestart. Deze dag rijd Sieb voorop en wij volgen Sieb en de paarse lijn op de Garmin, die, als het goed is, bij ons alle drie het zelfde is. We zijn een uurtje aan het rijden als we stoppen voor de eerste koffiestop dit weekend en er zullen nog velen volgen. We hebben de groep weer ingehaald en als wij weer weg willen rijden stopt Sjoerd de Vries bij ons. We begroeten elkaar en nemen gelijk weer afscheid en zullen Sjoerd pas weer zien in Gasthof BRAUN in Ohlenbach, waar we nat van het zweten om 16.30 uur aankomen. Sieb die als eerste de vlag van Mc Leeuwarden en de vlag met de pompeblêdden ziet, schiet de inrit van het hotel in en gelijk worden we verwelkomd door Hans en Klaas, de regelaars van dit weekend. 10


Na de nodige plichtplegingen worden zelfs nog de tassen meegenomen naar de ingang van het hotel. Daar krijgen we de sleutel van de kamer en een bierviltje met naam en uitleg van Sita en Janke over het afrekenen van het après-motorrijden. Bennie bestelt gelijk drie grote bieren, die in een straf tempo naar binnen gaan. Waren we toen maar naar boven gelopen, maar zoals vaker blijven we net even te lang zitten en staan de volgende bieren al weer klaar. Ook komen de andere clubleden gestaag binnen, de een van links de ander van rechts en dat heeft misschien weer te maken met de politieke kleur of voorkeur van de betreffende persoon. Deze dag heeft Johan Oelen zijn motor in het bos willen parkeren maar zoals iedereen weet inclusief Johan; in het bos staan bomen en die geven niet mee. Kleppendeksel er af, motor kapot en hand bezeerd. Johan krijgt een leenauto om weer thuis te komen en de motor wordt thuis gebracht. Mijn T-shirt begint al aardig op te drogen als we vlak voor het eten ons nog snel moeten omkleden. We gaan barbecueën, maar vissen bijna nog achter het net als we de kamer niet meer uit kunnen. We zijn buiten gesloten, omdat we de sleutel van de kamer aan de buitenzijde van de deur laten zitten. Op het moment, dat Sieb met een been over de vensterbank naar buiten wil klimmen, worden we uit onze benarde positie bevrijd. Nu moeten we opschieten en haast maken om bij de barbecue te komen, want er zit nog een andere groep vakantiegangers, die de lekkere hapjes al op hebben. Als ik vraag waar zijn de hamburgers zijn, wordt er geantwoord’; moet je maar op tijd komen, dus dan maar aan de braadworsten en de koteletten, wat saus erop, wat stokbrood erbij en klaar is iedereen. Die avond zitten we nog tot laat buiten, de tempratuur blijft lang aangenaam en de tafelgenoten nog aangenamer. Toch komt ook voor mij weer de man met de hamer en probeer ik stilletjes mijn slaapplek te vinden, ik heb de volle breedte van de trap nodig om boven te komen. 11


Sieb zie ik pas de volgende morgen weer als we gewekt worden door de kerkklok, die gelukkig pas om 8.00 uur van zich laat horen. Het regent en niet zo”n beetje ook. Eerst lekker douchen en ontbijten, daarna zien we wel weer. Jacob zal vandaag met ons mee rijden. Deze man rijdt op een heuse MV Agusta. Als we die maar bij kunnen houden. Als we klaar zijn om te vertrekken klaart het weer zelfs iets op, zodat de regenpakken in de koffer blijven, Bennie rijdt vandaag op kop en die staat echt niet stil. Zo’n Ducatie rijdt nog aardig door, maar maakt nog veel meer herrie dan de andere drie motoren bij elkaar, af en toe lijkt het jacht seizoen geopend. Ik rijd achter Bennie en denk; goed dat er oordoppen zijn. We komen door de nodige plaatsjes zoals Altastenberg, Siedlinghausen waar we tanken, Elpe, Ramsbeck en als we in Meschede voor een stoplicht staan en Bennie vraagt; zullen we onder die luifel de regenpakken aantrekken, doen we het niet, maar 1 km. verder stoppen we alsnog. Het ziet grijs van het water. Ook is het alweer tijd voor een koffiestop en kunnen in de plaats Rohr onder een parasol genieten van een goede bak koffie met apfelstrudel, vanille ijs en slagroom, (en nog weten we niet waar we van aankomen). Als de koffie op is worden de regenpakken weer aangetrokken en komen Klaas en Sita met een ploegje bij het restaurant met het zelfde idee als wij; koffie, met beteuterde gezichten en toch wel wat doorweekt (de regenkleding ligt in het hotel ) besluiten zij om binnen koffie te drinken. We zwaaien en vervolgen onze weg. Als na 20 km. Bennie stopt en zegt dat de regenkleding uit kan kijk ik naar de lucht en vraag; weet je het zeker, maar de natuurmens Bennie heeft gelijk. De lucht klaart op en het zonnetje komt er bij. We hebben daarna een schitterende toer gereden, mooie bochten met veelal goed asfalt en een prachtige omgeving, omleidingen rijden we vaak door, in de weekenden wordt er toch niet gewerkt. Eenmaal een tunnel die dicht was maar verder geen enkel probleem. Aan de Biggesee eten we een broodje. We zitten lekker in het zonnetje. Verder komen we nog door plaatsen als Rohrbach, Schmallenberg, Dodenau en Winterberg. Terug bij het hotel zijn er toch wat mensen niet gaan rijden en staat een van de Laverda’s van Gerard en Catrien nog op de oplegger en komt er ook niet af. Klaas en Sita zijn na de koffie teruggekeerd en hebben deze dag niet meer gereden. Behalve een kleine schuiver met een Harley Davidson is er die dag niets gebeurd gelukkig. Vanavond moeten we aan de schnitzel maar krijgen eerst soep, daarna salade buffet en dan schnitzel met patat-een beter vakantiegevoel en motorweekend kan je niet hebben- dan nog een toetje en doorspoelen met een schuimpie. 12


Deze avond zitten we toch weer Oud op Nieuw, het lijkt net of de nachten korter worden. Als we ons bed opzoeken en ook hebben gevonden kletsen Sieb en ik nog wat na en kunnen terug kijken op een mooie dag. Het begint routine te worden, wakker worden, even lekker douchen, ontbijten, koppie thee, de nodige pillen, weer naar de kamer, omkleden, Garmin op de motor, route laden en starten. Deze dag rijden Klaas, Sita en ook Jacob met ons mee of eigenlijk rijden we met Klaas en Sita mee, Klaas gaat voorop, de regenpakken aan, nog wat goed bedoelde opmerkingen zoals SPOELSE en de tocht kan beginnen. We hebben lichte regen maar de lucht is in onze richting al wat lichter, de wegen uiteraard kletsnat dus iets voorzichtiger dan normaal, Sita rijd twee, ik rijd derde, Sieb weer achter mij, Jacob vijfde en Bennie sluit knallend de rij.

Jammer van de regen, het eerste stuk is mooi bochtig en strak asfalt maar voorzichtigheid is geboden. We komen door het mooie plaatsje Schmallenberg met zijn vakwerkhuizen en witgeschilderde muren; dit geeft een fris en schoon geheel. Dan krijgen we Saalhausen, Birkelbach, Richstein en Elsoff waar we om 11.45 uur aan de koffie gaan. Daar kunnen de regenpakken uit en het zonnetje komt erbij en pikt pittig in mijn rug. Lekker buiten zitten en het is zo aangenaam dat de koffiepot op tafel komt en we zomaar 1 uur blijven zitten. We vervolgen onze weg en vinden een mooie eetgelegenheid in Burgwald waar iedereen braadworst bestelt, de een met brood, de ander met patat, de een met currie, de ander met mosterd; het is een bont geheel en als we weer verder willen slaat het nootlot toe. De Garmin van Klaas geeft de geest. We blijven rustig onder deze enorme spanning en de onzekerheid neemt bijna de overhand. Dan vraagt Klaas of Sieb voor wil gaan rijden. Sieb, niet de beroerdste, stemt hier mee in en gelijk schuif ik ook twee plaatsen op. We vervolgen onze weg, komen langs een uitgestrekt stuwmeer van de Edersee, waarvan het water zo stil ligt dat je de overgang van water en land bijna niet kan zien.

13


De weerspiegeling is geweldig om te zien. De weg om het meer is een lange snelheidbeperking van 30 en 50 km. Sieb kan zich maar slecht inhouden. Mooi asfalt, mooie bochten maar ja, het is ook nog weekend en dan weet je ook dat de politie met een lasergun achter elke boom of na iedere bocht kan staan te loeren. Gelukkig hebben we de hermandad niet gezien, de Garmin van Klaas zoekt volgens mij nog steeds naar satellieten, hopelijk heeft hij ze gevonden. Als we in Winterberg aankomen zoeken we naar de rodelbaan waar we een gemeenschappelijke activiteit zouden houden door te rodelen maar treffen niemand op de plaats van bestemming. Ook vinden we het nogal fris, zodat we snel ons hotel gaan opzoeken. Deze dag zijn er diverse activiteiten geweest van wandelen tot uitslapen en extra rusten tot een mooi toertje. Achteraf is het een mooie dag geweest en als we in het hotel aankomen, zitten de anderen voor de openhaard lekker te broeien onder het genot van een lekker drankje. Het avondeten bestaat uit een soepje, een paar stukjes kip met groenten en aardappel-gratiën, en een toetje. Ook was er de mogelijkheid om nog een stuk schnitzel van de vorige dag te eten. Dit had iets beter gekund deze avond. We maken het niet te laat omdat de volgende morgen de bagage weer op de motor moet en we de terugreis fris en helder willen maken. Maandagochtend is het toch wel wat stilletjes bij het ontbijt. Iedereen is geestelijk al met de terugreis bezig. Jacob rijdt met de andere reisgenoten terug, dus rijden we weer met ons drieën. De regenkleding is aan en de terugreis kan beginnen. Ik rijd voorop en Sieb en Bennie volgen. Na een uurtje gaat de regen kleding in de tas, drinken we koffie, eten een broodje, trekken toch nog een keer de regenkleding aan en niet veel later weer uit en komen in de middag de grens over in Coevorden. Het rondje is weer compleet. Ik rijd mee tot Heerenveen, stoppen nog even op een parkeerplaats om afscheid te nemen en dan zit het weekend er echt op. Ik draai de A 7 op en toeter nog eenmaal, toch krijg ik op het eind van de Afsluitdijk nog wat regen en kom om 17.00 uur aan in Avenhorn. Het zit er weer op en kan terugkijken op een mooi weekend met Mc Leeuwarden, een goede kamergenoot en een prettig reisgezelschap. Vanaf deze plaats iedereen bedankt voor de gezelligheid. George, Johanna, Auke, Elly, Joop, Tine, Sjouke, Ditta, Leendert, Jan B, Niek, Yvonne, Nanning, Jolies, Gerard, Catrien, Johan O., Arend, Johan S., Hans, Jacob, Sjoerd, Nonny en als laatste degene die dit weekend georganiseerd hebben, Janke , Hans , Sita en Klaas het was weer dik voor elkaar.

Een reisverslag van Sieb Amoraal, Bennie Jongbloed en Jan Daas. 14

Tjoening.


Al drie haar rijd ik naar tevredenheid rond op mijn Guzzi V11. De Guzzi heeft, zoals een karaktervolle Italiaan betaamt, wel wat kleine nukken maar die worden over het algemeen met de mantel der liefde bedekt. Één van die nukken had vanaf het begin te maken met de befaamde “milieudip” waar veel motoren in meer of mindere mate mee hebben te maken. Het komt er op neer dat regelgeving heeft bepaald dat juist in een veel gebruikt toerengebied de uitstoot moet worden geminimaliseerd. In het geval van mijn Guzzi is dat het gebied zo tussen 2000 en 3500 t.p.m. De injectie wordt geregeld door een computer en een in de uitlaat gemonteerde lambda sonde en voldoen aan regelgeving resulteert in een nukkig rijdende Guzzi in juist dat toerengebied. De mate van nukkigheid wordt dan ook nog eens beïnvloed door de temperatuur, afregeling van de balans van de gaskleppen, natte/droge weersomstandigheden, etc. Kortom, variabele nukken! Nu heeft Motorado een Guzzikenner in het personeelsbestand, die bij de eerste beschrijving van het probleem al een antwoord had. ”Ik ken het probleem, maar kan daar helaas maar weinig aan doen, je moet een keer naar Sleen”, aldus Jan. Een kleine drie jaar heb ik met de nukken van de guz geleefd en min of meer een beetje om de problemen heen gereden door bijvoorbeeld iets later te schakelen en hoger in de toeren te rijden. Kortgeleden heb ik uiteindelijk toch besloten om Jan’s advies op te volgen en een afspraak te maken in Sleen. Sleen is een dorpje in Drenthe niet ver van Emmen. In Sleen zit H de B engineering, het bedrijf van Henk de Boer. Er is een website met een telefoonnummer, een beschrijving van wat ze doen en er worden voorbeelden gegeven van eerder uitgevoerde tuningen. Het maken van de afspraak was simpel genoeg: bellen, datum prikken, type motor incl. bouwjaar opgeven en we zien elkaar dan. Die datum was 16 Augustus, de laatste vrijdag van mijn vakantie. In de vroege ochtend zal ik op weg naar Sleen en ik heb Sjors gevraagd mee te gaan voor morele ondersteuning. Alsof het een hond is die door heeft dat ie naar de dierendokter gaat, weigert de Guzzi te starten. Hij heeft alle andere vakantiedagen in een snikhete garage stil moeten staan,

15


is nooit uitgelaten en vertikt het nu te starten.Typisch Italiaans karakter. Één duwtje van Sjors en de motor slaat gelukkig aan. Nu de N31 aftuffen en de Garmin vind het bedrijfje op weer zo’n minimaal bedrijventerreintje, dat elk dorp schijnt te moeten hebben. Na binnenkomst vinden we eigenaar Henk aan een koffiebarretje en worden wij eerst getrakteerd op een dubbele dosis automatenkoffie. Henk moppert over een flinke rugpijn en vervolgens over hoe de elektronische injectie op veel motoren is geregeld. Het bedrijf zelf is niet groot.

Een echt werkplaatsbedrijf met veel “blotevrouwenkalenders” (wel volgens de laatste arbo normen: er is geen tepel te zien) en her en der liggen motoronderelen of complete motorblokken. Na 10 minuten komt het beveiligingssyteem binnenwandelen in de vorm van een enthousiaste zwarte herder, type allemansvriendje, die bijzonder veel interesse heeft in de laarzen van Sjors. Sjors heeft katten thuis en moet zich toch eens afvragen wat die katten met zijn motorlaarzen doen als ie even niet kijkt. Het bedrijf komt niet als een gelikt en super professioneel engineeringsbedrijf over, maar juist wat rommelig en hobby-achtig. Dan komt de vraag: wil je de mapping in het motormanagement zelf aanpassen of wil je een powercommander? De vraag over de powercommander had ik ook al eens bij Jan neergelegd en die gaf (eigenlijk terecht) aan dat hij niet enthousiast was over de powercommanderoplossing. 16


Het toevoegen van extra elektronica is altijd een mogelijke extra storingsbron. Henk heeft duidelijk een andere mening. “Met een powercommander is het veel makkelijker ‘m goed te krijgen, ik zou dat willen adviseren en qua kosten maakt het niet zoveel uit.” Leuk, tegengestelde adviezen en overgeleverd aan een voor mij compleet onbekend expert. In mijn hoofd doe ik een iene-miene-mutte en kies voor de mening van de op dat moment dichtstbijzijnde expert. Stap 1. De motor wordt naar binnen geschoven en op de “Tovami” vermogensbank geduwd. Het is een redelijk krappe bedoeling daarbinnen met een laptopje hier en daar. De standaard oplossing van de balancering van de gasklephuizen van de Guzzi wordt direct afgekeurd door Henk. Er zitten kunststof onderdelen op en dat geeft op termijn speling. Er wordt een uurtje gezaagd, getapt en vervolgens wordt met vloeistofkolommen opnieuw de balans van de gaskleppen gesteld. “In principe hoeft dat nu nooit meer” wordt beweerd. Ik heb mij ooit vergist door te denken dat ik met dat witte draaidingetje het stationair toerental kon aanpassen en prompt daarmee de balans ontregeld. Op de plaats van dat witte draaidingetje zit bij de meeste Kawa’s wel de verstelling van stationaire toerental. Dat witte draaidingetje is nu verleden tijd. Stap 2. De gasklepsensor (potentiometer) wordt gecontroleerd. Hiervoor wordt een hele oude Toshiba Satelite met Windows 98 uit het schap gehaald om aan de standaard computer te hangen. “Daarmee kan ik ‘m ’t makkelijkst uitlezen”, aldus Henk. Maar de missie faalt, want de bejaarde laptop krijgt geen contact met het motormanagement. Nou ja, “dan maar een andere laptop, daarmee kan het ook”, om vervolgens een iets minder stokoude laptop uit de kast te halen. De positie van de gasklep en dat wat de potmeter aangeeft (volgens het motormanagement althans) moet tussen bepaalde grenzen vallen en ook dit wordt gecontroleerd en vervolgens iets bijgesteld. Ja de basis moet eerst goed.

17


Stap 3. Er worden wat ventilatoren gestart en zo op het oog wordt m’n motor aan de kunstmatige beademing gelegd. Één buis wordt rechtstreeks naar de oliekoeler geleid (het blijft een luchtgekoeld geheel) en achter de uitlaten komen afzuigingen voor de verbrande gassen. Henk rijkt ons oordoppen aan en begint de eerste meting om te zien hoe de Guzzi er voorstaat. M’n motor staat op de pijnbank en wordt in de vijfde versnelling effe helemaal tot de begrenzer doorgesleurd. Klinkt toch wel heerlijk zo’n dikke twin! Het resultaat verbaast mij enigszins: er wordt een uiterst keurige waarde van 90,4 PK aan het achterwiel aangegeven. Voor een motor met een fabrieksopgave van 90 PK voorwaar niet slecht om mee te beginnen. Stap 4. Nu wordt de Powercommander (vanaf nu kortweg PC) geplaatst. Uit het schap wordt een versie voor de Ducati 750/900 SS 1999 getrokken onder het motto: Joh, maakt niks uit, het doet allemaal hetzelfde. De 15M motormanagement is een veelgebruikt stuk elektronica dat al vele jaren succesvol op vele typen Italiaanse motoren wordt toegepast. Nu komt Laptop nummer 3 uit het kastje, ook een ouwetje. Het is een crime om goed werkende software geïnstalleerd te krijgen op een volgende generatie laptops, dus aan software-upgrades doet Henk liever niet. Als het werkt niet meer aan prutsen, met als resultaat een fraaie collectie gedateerde “single purpose” laptops. De PC past op de standaard stekker van het motormanagement en zit tussen het motormanagement en de elektronica van de ontsteking/injectie in. Vervolgens hangt de PC via een standaard USB stekkertje aan de laptop. Na wat gegoochel met nog weer een andere laptop krijgt Henk contact met de PC en kan het feest beginnen. Op voorhand wordt de Lambda l osgekoppeld en terloops worden ook nog twee rubberen inlaatbuisjes van de inlaat gesloopt. “Onzindingen”, volgens Henk. 18


Stap 5. De twee moertjes worden uit de uitlaatbochten gehaald en er worden buisjes op geplaatst. Op één van de buisjes wordt een slang aangesloten met een sensor die vervolgens uitlaatgassen meet en bepaalt of de verbranding arm, rijk of correct is. Dit is te zien op laptop nummer zoveel die bij de vermogensbank hoort. De waarden van de verbranding vliegen alle kanten uit, met als conclusie dat de V11 niet zonder lambdawaarden kan functioneren. Er komt een kleine module tussen de lambdasonde en de ECU; weer een kostenpostje erbij. De patiënt hangt nu aan de beademing en hersenmonitoring tegelijk: het zijn allemaal draadjes, slangen en buizen. Stap 5 is een lange maar essentiële stap. Onder verschillende belasting en bij verschillende toerentallen en daarmee verschillende gasstanden wordt bepaald of het mengsel juist is. Eerst voor de linker cilinder, dan voor de rechter en dan andermaal voor de linker omdat de cilinders elkaar ook nog weer beïnvloeden. Met de laptop aangesloten op de powercommander kan in een matrix per toerental en gasstand een getal worden ingevoerd dat aangeeft of er meer of minder peut per cilinder moet worden ingespoten, omdat de verbranding armer of rijker moet. Als je het proces ziet is het best te snappen wat er gebeurt. Je moet alleen wel even een vermogensbank hebben met variabele belasting en een hoop ervaring zoals Henk. Het is steeds afwisselend wat getallen aanpassen, belastingknop verdraaien, motor laten werken, kijken of het mengsel klopt en weer verder. Er zit een dubbele deur op de kleine geluiddichte ruimte om de buurt niet al te veel te laten meegenieten van het geluid van de motoren. Gedurende dit proces laat het luchtgekoelde blok van de Guz de temperatuur in het hokje aardig oplopen, uiteindelijk naar een graad of 30. Ondanks alle ventilatie wordt het er lekker tropisch. 19


Tussen de diverse stappen in en halverwege stap 5 wordt een peuken/koffiepauze ingelast. Het is na drieën voordat er een tweede echte vermogensrun wordt uitgevoerd. Het verschil op de curves van voor en na is in het onderste toerengebied duidelijk te zien. Bovenin is de winst minimaal met iets meer dan een PKtje winst. De financiële schade is aanzienlijk: een Powercommander, een dagje vermogensbank, een Lamdafopkastje, wat klein materiaal en gewerkte uren. Het tikt aan, maar ik kan er gelukkig pinnen. Het is mooi weer en samen met Sjors ga ik op de terugweg eerst maar eens tanken. De tank was bij aankomst bijna vol, maar bij pakweg 120 kilometer op de vermogensbank zijn er wel wat liters doorgegaan. Welja, kan er ook nog wel bij. Op de terugweg komt echter een openbaring. Nog nooit heeft de Guzzi zo mooi gereden. Geen gehik meer bij gasneutraal rijden; bij geen enkel toerental eigenlijk. Gasreactie bij terugschakelen is veel feller en het toerental tussen de 2500 en 3500 is ineens prima bruikbaar. Ook geen geplof meer bij gas los. Kortom, tegen de tijd dat we Deinum binnenrijden heb ik een hele brede grijns op m’n bakkus. Het was een enerverende en leerzame dag. Wat in Sleen wordt toegepast is het mappen voor iedere cilinder apart, gericht op een optimale verbranding en niet op een minimale uitstoot. Het resultaat is een motor die erg netjes gehoorzaamd, alsof ie naar een puppycursus is geweest en heeft afgeleerd aan de riem te blijven rukken. Nog een opmerkelijk iets: de bekende olielekkage van de krukkaskering die zich tijdens de laatste circuitdag had verergerd, heb ik niet meer gezien. Op één of andere miraculeuze wijze was er tijdens de martelgang op de testbank geen enkele druppel olielekkage, terwijl het geheel toch behoorlijk op z’n sodemieter heeft gehad. Het blijft even afwachten hoe zich dit ontwikkeld. Het blijft wel een italiaan hè. Sjouke P.S. Sjors, nog bedankt voor de support.

20


Alpentoer

Oostenrijk - Italië - Frankrijk Routes des Grandes Alpes (George de Wit, Dennis de Wit, Johan Staalstra, Siep Rozema)

Zaterdag 29 juni Om half tien vertrekken we vanaf de Esso pomp bij Goutum. Johanna en de buurman (Johan Oelen) zwaaien ons uit. Gelukkig is het droog maar bewolkt en veel wind, eerst maar snelweg tot Roermond, bij de grensovergang een bakje kibbeling en wat drinken. Dan nog een stuk autobaan en vervolgens binnendoor langs de Rijn naar Rüdesheim naar een jeugdherberg tussen de druiven boven deze plaats. Lekker douchen en dan lopen naar de stad, wat drinken en eten en nog een afzakkertje in een pub en om half twaalf weer terug. Zondag 30 juni Goed 9 uur op de motor, mooi weer en eerst maar weer een stukautobahn tot Baden Baden en dan de Schwarzwaldhochstrasse. Mooie route en veel mooie bochten, ook veel motoren. We overnachten weer in een Jugendherberge, nu aan de Titisee, er is geen mens te bekennen, dus maar omgekleed en alles daar laten staan en vast even naar het dorp. Weer terug blijkt dat we een andere Jugendherberge moeten hebben in Neustad, 10 km verder en ook van dezelfde organisatie. Dus alles maar weer op de motor, gelukkig nog geen drank gehad. Maandag 1 juli Warm weer langs de Bodensee, tot Lindau een mooie route, maar in Oostenrijk erg druk en een kleine 70 km alleen maar bebouwing en stoplichten. Dan door Liechtenstein weer een prachtroute naar Davos, de Fluëlapas 2386 m over, lag nog veel sneeuw, naar hotel Edelweiss in Nauders. Gauw douchen en een lekker koud biertje, en nog één, enz. Heerlijk gegeten en nog een koud biertje en een nogal prijzig lokaal drankje. 21


Dinsdag 2 juli Eerst een half uurtje zwemmen en om 9 uur op weg. Na een aanlooproute met mooie bochten om er vast in te komen, op naar de Stelviopas 2785 m met 48 haarspelden. Eerst wel even weer wennen, we gaan de goede, moeilijke, kant naar boven, de afdaling is veel langer met minder bochten/haarspelden.

Er zijn veel motoren onderweg en ook nog veel campers. We gaan diverse passen over van 2200 tot 2600 meter, langs St. Moritz , dan zijn we weer in Zwitserland en dan weer in Italië met af en toe bemande grensposten. George en Dennis hebben de route gemaakt en alles geregeld, dik in orde en alle lof. Na al die passen en bochten langs het Comomeer naar Mandello del Lario, na wat zoeken naar de hoog gelegen B en B. Een goed adres, een paar biertjes en we krijgen de auto van de eigenaar mee om naar het dorp te gaan eten, want zij zelf zijn op dinsdag dicht Woensdag 3 juli Bewolkt. We zijn 2 nachten in de B en B, vandaag rijden we wat in de omgeving, met een pont het meer over, mooie omgeving, en om 3 uur naar het Moto Guzzi museum, open van 15 tot 16 uur (gratis !!!). Een pracht verzameling van bijna alle Guzzi modellen, de moeite waard. ’s Avonds goed gegeten in de B en B.

22


Donderdag 4 juli Om 10 uur vertrokken, 30 graden. Bij Milaan erg druk, grote file en erg warm. We besluiten om niet meer binnendoor te gaan maar de autostrada (tol) te nemen, dat schiet lekker op. Voor de tunnel op de Tente pas weer een lange file omdat de tunnel éénrichtingsverkeer is. Lang leve de motor, we staan zo vooraan. Nu wordt het weer mooi rijden, veel bloeiende brem. Om zes uur in Menton aan de Middellandse Zee, een drukke plaats maar erg gezellig.

Vrijdag 5 juli 35 graden. We zijn 2 nachten in Menton, vandaag gaan we naar Monaco. Het is warm en erg druk en vinden met veel moeite parkeerplaats voor de motoren. Casino en “bootjes”bekeken”, wat een weelde aan boten en auto’s. Een stuk van de route van de Grand Prix gelopen en ook de finish bekeken. Dennis weet de hele route en kent alle bochten. Weer terug naar Menton en even lekker in zee zwemmen. Net als gisteren in de stad eten en natuurlijk wat drinken. Zaterdag 6 juli 35 graden. Vandaag beginnen we aan de Routes des Grandes Alpes, plm. 650 km en 17 cols, de hoogste 2820 m en de rest rond de 2000 m. Op de hoogste cols nog volop sneeuw en weer veel bochten, maar gemakkelijker dan de Stelvio. Om half zes in Briançon, de op 2-na-hoogst gelegen stad van Europa- op 1330 m hoogte. 23


Zondag 7 juli Om zes uur (ja vakantie) ontbijten en om 6.45 uur op weg want er zijn fietstochten en zouden de Galibier en andere cols afgesloten worden. Om 8 uur op de top van de Col du Galibier 2642 m hoog, een smalle weg met diepe afgrond (geen hek er langs) en scherpe bochten, dat zal je op de fiets moeten doen. Verder via de Telegraph, maar bij de Col de l’Iseran van 2770 m was de zaak afgesloten en pas om 13.30 uur weer open. Een stukje terugrijden, wat gegeten en maar weer eens kijken. Er staan veel auto’s en motoren te wachten. De weg gaat om half twee al weer open, alles gaat rustig naar boven. We volgen de Routes des Grandes Alpes naar Le Grand Bornand, waar we 2 overnachtingen hebben op de camping in een stacaravan. We drinken wat en eten ’s avonds in een restaurantje bij de camping. Maandag 8 juli Half bewolkt en 25 graden. In het dorp bij de bakker gegeten en dan weer op de motor door de bergen naar het meer van Annecy. Johan zal koken vanavond, bij de supermarkt inkopen gedaan, bier en wijn. Heerlijk gegeten, gebakken aardappels, sla en vlees, ’s avonds een beetje kaarten en gezellig kletsen.

24


Dinsdag 9 juli 30 tot 35 graden. Weer eten in het dorp vij de boulangerie en om 9 uur op weg, direkt al de Col de la Colombière 1650 m., op-éénna- laatste col van de route die van Menton tot Thonon les Bain loopt. We gaan o.a. via de boulevard vlot door Genève en rijden nu de Jura in, weer heerlijk motorrijden. We overnachten in de B en B van Carolyn en John Callante in Sens sur Seille, een Engels echtpaar. Na een paar keer bellen en veel zoeken om half acht binnen, ze staan ons al op te wachten met koud bier en een kleine wijnproeverij. Prima gegeten. 4-gangen-diner, een goed adres. Woensdag 20 juli 30 tot 35 graden. Om 10 uur weer op weg door de Jura en de hoge Vogezen via een prachtige route met van alles wat. Col dÁlsace 1200 m, bossen, bouwland en bochten, uit de kunst. Om 16.00 uur in Gerardmer in het hotel. Een paar biertjes en weer gezellig gegeten en nog nazitten bij het meer. Donderdag 11 juli 25 graden. Eerst nog een paar colletjes van ca. 1000 m. en dan door Elzas-Lotharingen, eerst veel wijnbouw, later bouwland en veel bos. Om half vier in Saarburg, het gebruikelijke douchen en de biertjes en in het centrum gegeten. Een leuk plaatsje. Bij het hotel nog een wijntje.

25


Vrijdag 12 juli 25 graden. Om 9 uur langs de Saar en de Moezel en dan verder via binnenweggetjes, er wordt flink doorgereden, veel sturen en het zweet op de rug. Langs de Moezel braadworst en patat gegeten en dan naar hotel Sonnenblick in Lütz. George, Dennis en Johan zijn hier vaker geweest. Bernd und Sylwia staan al me een koud biertje te wachten. Even zwemmen, prima gegeten, het was er druk.

Zaterdag 13 juli 25 graden. Om 9 uur op weg, eerst binnendoor maar door veel wegomleggingen waren de beide Garmins totaal van slag en besluiten we om de A61 te rijden richting thuis. Koffie en een broodje bij Apeldoorn, Dennis gaat naar Twente en wij verder naar huis. Een TOP vakantie, mooie routes, geen ongelukken of pech, totaal 4500 km. Siep Rozema

26

Wist u dat…


…. Ide zijn ST nog een kleine ingreep nodig had …. Hij een kale motor bij Henk inleverde …. Hij na enige weken weer een aangeklede mee wilde nemen …. Dit toch echt een familielid was van zijn eigen …. Jan vd W. wel heel dapper hielp met opladen …. Hij daarna als eerste wakker werd …. Ide ander werk zoekt …. Hij het motorrijden aan het verleren is …. Wij het ergste vrezen voor de opwarmer begin volgend seizoen …. Gerard S. dapper aan het oefenen is om een motor bij te houden …. Hij geregeld records breekt …. Hij het aan durft om aan een B.. te sleutelen …. Wij denken dat hij zich beter bij het Italiaanse spul kan houden …. Wij de oude reclame bij ons 2e clubhuis wel eens vervangen willen zien …. Dat dit al een jaar geleden zou gebeuren …. Dit waarschijnlijk een vraag voor de kerstkwis gaat worden .... het clubweekend begin september er één was van extremen .... op de aankomstdag de temperatuur 32 graden was .... maandags op de terugreisochtend het 8 graden was in het Sauerland .... het matige weer eigenlijk de enige spelbreker was .... de organisatie wederom een fantastische lokatie had gevonden .... er jammer genoeg bijna elke dag wel een ongemakje was .... Johan Oelen op de aankomstdag nog de meeste schade reed .... hij ongeveer 20 kilometer voor de eindbestemming z'n BMW liet glijden .... het jammer was dat er bomen in de berm ter plekke stonden .... hij zelf gelukkig de boom net miste .... een pijnlijke hand even voor onderzoek naar 't ziekenhuis ging .... er over hulpdiensten en hun service weer veel te klagen viel .... het weer heel duidelijk werd dat een goede verzekering belangrijk is .... er op zaterdag op een natte weg ook een Harley ging glijden .... Nanning daarvan natuurlijk baalde als een stekker .... hij er zelf zonder kleerscheuren vanaf kwam .... Hans F. dat weekend ook nog zijn Kawasaki liet vallen .... we dit jaar dus een hoog aantal schadegevallen hadden .... de nachtverlichting volgens onze installateur Leendert niet in orde was .... hij om de weg te vinden naar het huisje, terug moest voor een zaklamp .... wij ook vermoeden dat de drank wel een kleine rol speelde

27


.... de schitterende route's van dit weekend zeker de moeite waard waren .... menigeen van plan is om ze nog een keer met beter weer te rijden .... er ook een groepje reed die volgens zeggen alleen maar mooi weer had .... Gerard een reserve motor mee had .... Catrien uiteindelijk toch bij Auke achterop zat .... het zitcomfort van zijn nieuwe ST1300 toch beter was als de Laverda .... Arend te zien geweest is op Discovery channel .... dit was tijdens een proefvaart van een nieuw plezierjacht uit een hoge prijsklasse .... de eerste klaverjas/clubavond begin oktober goed bezocht werd .... er een uiterst charmante vervangster van Wietske was .... Sita weer n's na jaren een echte bardienst draaide .... dit kwam door een personeelsfeest van de WBW-ers .... het door hun bezochte oktober-bierfeest met name door Hielke goed geproefd is .... hij later die avond terug kwam als een echte imitatie Duitser met nep-lederhosen .... het afscheidsritje dit jaar het eerste weekend van november is .... dit komt door ons jubileumfeest voorafgaande aan de laatste zondag van oktober .... het in ons bestaan volgens ons pas de 2e keer is dat het Appelgebakscharitje verschoven is .... dit het eerst weer was.

Appelgebakscharitje zondag 3 november a.s start: 13.00 uur Avondsterweg 8A 29

TNT Post port betaald nummer 5. MC Leeuwarden. Inhoud o.a.: British Super Biles Salzgrotte Clubweekend 2013 Tjoening Alpentoer Wist u dat

Recommend Documents