Personeelsblad van Meijer Plaatbewerking & MSE-Forks | #3 | dec. 2009 | jaargang 1
INHOUD STRÉKYS: COLUMN ALBERT & HENDRIK MEIJER / DO THE POP / MAINTEC / DELL HET PERSONEELSREISJE / MIEDEMA WINSUM / PERSONALIA / WIST U DAT? / PRIJSVRAAG / WAT DOEST? / ZEEVISSEN / HOEST MET / DE HOBBY VAN...
Recht hebben op privileges? Uit Wikipedia: Een privilege is een recht dat aan een persoon, een groep personen of een organisatie wordt toegekend om deze meer of andere rechten te geven dan waarop men normaal aanspraak maakt. Men verkrijgt een voorrecht. De afgelopen tijd valt mij steeds vaker op dat mensen privileges als een vanzelfsprekend recht beschouwen. De vraag rijst dan ook hoe dat kan. Denken we in de huidige individualistische maatschappij gewoon alleen maar steeds beter om ons zelf en worden we daarom brutaler? Of zit er toch meer achter? Zijn we bijvoorbeeld bang dat ons tekort gedaan wordt? Een aantal voorbeelden: • In sommige kroegen is het mogelijke je drankjes op rekening te zetten. Wanneer de barman echter vraagt of er betaald kan worden of aangeeft dat het op rekening zetten in de toekomst niet meer kan, zie je vaak gebeuren dat er boos en/of teleurgesteld gereageerd wordt. • Zo ken ik ook een jongen die vroeger, toen hij 18 was, de auto van zijn moeder af en toe meekreeg naar school, iets waar hij aanvankelijk zeer dankbaar voor was. Dit sloeg al snel om naar ondankbaarheid en boosheid voor de keren dat hij hem niet meekreeg…… • De afgelopen jaren is er met enige regelmaat gevraagd om een voorschot op de winstuitkering, terwijl er op dat moment nog niets bekend was over het al dan niet uitkeren en de hoogte van de winstuitkering. • Het naleven van de huisregels over het mee naar huis nemen van bepaalde spullen, heeft bij een aantal tot grote verontwaardiging geleid want er moest soms wel TWEE dagen gewacht worden voordat ze een akkoord hadden om iets, vaak kosteloos, mee naar huis te nemen. Ook is er een aantal mensen dat gevraagd heeft hoe zij het nu moesten regelen, want de huisregels gelden toch niet voor hun? De meeste mensen gaan op een bepaald moment kijken naar wat ze zelf doen en waarom ze bepaalde dingen doen, je weet dan bijvoorbeeld ook privileges beter op waarde in te (blijven) schatten. Bij een aantal personen laat dit bepaalde moment , laat ik zeggen, lang op zich wachten Alles in ogenschouw nemend lijkt het erop dat we zouden moeten concluderen dat geen enkele relatie uiteindelijk beter wordt van privileges. De ontvanger ontwikkelt een verwachtingspatroon dat niet langer realistisch is en de verlener van het privilege krijgt er vaak onvrede of soms erger voor terug. Toch is dit niet de kant die we met z’n allen op moeten gaan. Er zullen altijd situaties blijven waarin het maken van een uitzondering, en dus het verlenen van een privilege, vanuit sociaal oogpunt onontkoombaar is. Laten we er dus met elkaar voor zorgen dat het geven en krijgen van privileges in uitzonderlijke gevallen tot de mogelijkheden blijft behoren. Als we nou eens iets dankbaarder zijn voor wat we hebben en onze privileges beter op waarde weten te schatten, dan zijn we al een heel eind op weg. In deze tijd van het jaar moeten we de kerstgedachte hoog houden... Het is economisch gezien een historisch jaar geweest, maar dit jaar zal uiteindelijk als zeer leerzaam en nuttig kunnen worden beschouwd, we hebben dan ook alle vertrouwen en veel zin in de toekomst. Iedereen heeft het recht op een mooie kerst en een fijne jaarwisseling. Wij willen jullie bedanken voor jullie inzet en bij deze, alvast de beste wensen voor het nieuwe jaar.
COLUMN
Albert en Hendrik Meijer
COLOFON 1e Jaargang, nummer 3, December 2009 UITGAVE. STRÉKYS is het personeelsblad van en voor alle personeelsleden van Meijer Plaatbewerking & MSE-forks. HOOFDREDACTIE. Hendrik en Albert Meijer REDACTIE. Sonja Harkema, Nico van der Werf, Ronnie Wouters, Germ Ferwerda [fotografie], Gina Botma REDACTIEADRES. Breedstraat 51, 8911 GH Leeuwarden REALISATIE. Vorm2 Reclamemakers, Leeuwarden | www.vorm2.nl
DO THE
POP! We zitten middenin de opleidingen. Dit moet op korte termijn gerealiseerd worden wat een uitdagende klus is; Lean, taakverbreding/werkplekleren, Safan, ABB lasrobot, EVC, lasopleidingen, IWT, auditvaardigheden, preventie, accountview. Een hele organisatie zoals je je kunt voorstellen. We hebben zelf de nodige kennis in huis en daar waar het nodig is huren we experts in of gaat men extern naar cursus. We hebben zoveel mogelijk getracht om de wensen vanuit de POPs mee te nemen. Dit is in de meeste gevallen geslaagd, daar waar een wens is blijven liggen en een andere invulling is gemaakt wordt in een later stadium besproken. Om niet te veel tijd te verliezen is een start gemaakt. Vrijdag 13 november heeft Albert het startsein gegeven voor de lasopleidingen. Deze opleidingen worden afgesloten met een officieel NIL examen. Ons eigen collega Rosemon Theodore verzorgd deze opleiding. Hij wordt ondersteund door Anton Woelk van DKD Lasopleidingen. Albert: “Het is niet vrijblijvend vanuit de deeltijd WW bekeken. Het is een investering in jezelf en vanuit Meijer in tijd en geld”. Daarnaast geeft Albert aan er trots op te zijn een eigen leermeester in huis te hebben in de persoon van Rosemon, ontwikkelen loont. Voor hem is dit ook een leerproces om naast collega, ook instructeur te zijn in het geven van kritiek en aanwijzingen. Albert wenst iedereen veel succes bij deze cursus. Eerste groep voor Aluminium III bestaande uit: Dennis Riemersma (mist op de foto), Anne Johan Veendorp, Erwin Reins, Harry Kasse, Joeke-Bauke Triemstra, André Jelsma en Tig III bestaande uit: Jan Pietersma, Mees van de Graaf en Siep van der Meij.
MAINTEC LAST!
DELL EN ROLLERFORKS Onlangs heeft Schenker Logistics South Africa de opdracht gekregen om de Dell computers af te handelen. De lading arriveerde op slip sheets en Schenker had extra personeel ingehuurd om de containers manueel te lossen. Het geschatte volume is ongeveer 300 x 12 meter containers per jaar. Het duurde ongeveer 4 tot 5 uur om een container te lossen met een team van 4 extra parttime werknemers. Indrin Moodley (Operations Manager for Logistics Division) ging op zoek naar een betere oplossing en nam contact op met Micron Engineering om een Push Pull systeem te leveren.
Op vrijdag 13 november was het zover, Lex Ensing & Dominique Halders, intercedenten van Maintec, wilden aan den lijve ondervinden hoe het was om zelf eens een keer te Lassen. Zo kregen ze een overall en laskap + handschoenen, de veiligheidsschoenen hadden ze zelf meegenomen, Na de nodige uitleg, over het hoe en wat van het lasproces, gingen ze aan de slag. Dat het in eerste instantie niet meeviel waren ze hun van bewust, maar na een paar werkstukjes ging het al een stuk beter.Door een keer mee te draaien op de werkvloer hebben ze wel een betere kijk op de praktijk gekregen, en dat dit niet zomaar gaat.
LEENDERT
Na het ontvangen van de aanvraag ging Stan Contat, MD van Micron, bij Schenker kijken om te zien wat de beste oplossing zou zijn. Uiteindelijk stelde Stan een Rollerforks trial voor. Micron’s after sales manager, Martin De Jager, leverde een paar RollerForks bij Schenker, en zowel hij als Stan lieten de chauffeur, Solly, de technieken van het RollerForks systeem zien. Na een les van 2 minuten loste Solly de rest van de container met de RollerForks. Zowel Indrin als Solly waren zeer onder de indruk van de effectiviteit van de RollerForks. Een container kon gelost worden in 20 tot 45 minuten, zonder extra werknemers in te hoeven huren. Ze konden met de heftruck met de RollerForks ook standaard pallets en slipsheets oppakken zonder de RollerForks te hoeven vervangen. De voordelen die Schenker volgens Moodley heeft genoten zijn behoorlijk van invloed, het heeft het proces aanzienlijk versneld!
18 december ik het al weer 2 jaar geleden dat ik ben geopereerd aan een darm ziekte. Zoals velen van jullie weten is bij mij de dikke darm en de endeldarm verwijderd. Nu moet ik verder door het leven met een stoma. Dit is natuurlijk niet een van de leukste dingen voor een jongen van 31 jaar. Maar voor mij is dit een uitkomst. Na mijn eerste operatie zijn er nog al wat tegenslagen geweest waardoor niet alles lekker verliep zodat er een tweede operatie aan te pas moest komen. Nu kan ik eindelijk eens zeggen dat ik nergens meer last van heb en alles weer wat op de rit heb. Ik ben niet een jongen die stil een hoekje gaat zitten en er niet over wil praten. Het is zo hoe het is en je moet er mee leren leven wat wel even wat tijd heeft gekost. Hierbij wil ik toch iedereen bedanken voor hun medeleven en begrip hier over. Over aandacht hier bij meijer ben ik nooit wat tekort gekomen soms wel eens teveel zelf. Maar beter zo dan andersom zal ik maar zeggen.
Verder wens ik iedereen een gelukkig maar vooral gezond 2010 Leendert Looijenga
HET PERSONEELSREISJE Op 25 september 2009 was het zover. Personeelsreisje twee dagen naar Oberhausen. Verdeeld over twee bussen gingen we op weg. Onderweg op een parkeerplaats kregen we broodjes en drinken. Het zonnetje scheen toen we aankwamen bij hotel Residenz Oberhausen.
Het duurde even voordat iedereen de sleutel van zijn of haar kamer had, maar daarna was er tijd om de stad te verkennen. Een straat verderop bleek er voor iedereen vertier te zijn. Een lange winkelstraat, gezellige kroegjes met terras op straat. We hoefden gelukkig niet ver te lopen om een hele gezellige middag te hebben. Rond kwart over zes was iedereen weer present bij de bus. Er kwamen ook nog een paar collega’s met eigen vervoer aan. Allemaal compleet, volgens de buschauffeurs, gingen we op weg naar het skioord in Bottrop. Het was de bedoeling dat we in het skioord zouden gaan eten, maar het bleek dat ze niet op onze Meijer-ploeg hadden gerekend. Niks geen eten, alleen maar lege bakken. Balen dus, want we hadden best trek. Later is er voor ons nog eten geregeld. Daarna kon je skiën of rodelen. Het skiën ging prima. De ene skiede eleganter dan de andere, ieder op zijn of haar eigen niveau. Het rodelen was in het begin een spannende onderneming. Rustig aan naar beneden, zeiden ze. Maar na twee keer toch met volle snelheid het rodelpad afleggen, de adrenaline spatte er van af. In Oberhausen zijn er toch ook leuke gelegenheden? Gaan we daar ook op pad! Het bleek dat de taxi chauffeurs snelle auto’s hebben. Van 30 km. bordjes hebben ze geen “schnitzel” van gegeten. Een collega vertelde dat hij een kruis had geslagen toen hij onderweg was. We hebben die nacht lekker geslapen en de volgende dag bereikte ons een minder leuk bericht. Voor Arnold Jellesma zijn partner was het slecht afgelopen die avond. Ze was tijdens het skiën op haar pols gevallen en moest die nacht nog worden geopereerd. Haar man was al op weg naar Oberhausen om haar te steunen en weer naar huis te brengen. Na het ontbijt met thee en koffie, lekkere broodjes en van alles en nog wat, gingen we op weg naar Movie Park. Het was een prachtige zonnige dag. Nadat de kaartjes waren verdeeld ging iedereen het park binnen. Er waren leuke en spannende attracties. Een ervan was een hoge toren met rondom een rij stoeltjes. Goed vastgezet ging je in een draaiende beweging naar boven, rustig van het uitzicht genietend. Eenmaal omhoog viel je plotseling een heel eind naar beneden en stopte twee meter boven de grond. Bleke gezichten bij het uitstappen en een vaak gehoorde kreet was:’ik dacht dat ik dood ging, ik kon geen adem meer halen”. Lange rijen voor deze attractie. Verder waren er verschillende winkels met allerlei movie-spulletjes te koop. Tussen de middag kon je met je kaart wat te eten halen. Daar kwam je weer wat collega’s tegen. Rond vier uur verzamelden we ons bij de bussen. Veel souvenirs waren er voor het thuisfront gekocht. Iedereen had een leuke middag gehad in het Movie-park. Op de terugweg gingen we nog eten in “De keet van Heerde”. Een prima, gezellig aangeklede grote zaal, waar de Meijer-ploeg heeft genoten van een gezonde maaltijd. Voor een paar mensen was het de zoveelste schnitzel dit weekend. Het personeel zwaaide ons uit en we gingen op weg naar St. Jacobiparochie. Daar eenmaal aangekomen vond iedereen dat we twee prachtige dagen hadden gehad. Mooi zonnig weer, goed hotel, gezellig gehad, leuke activiteiten gedaan etc. Hier kunnen we weer lang op teren in deze moeilijke crisistijd. Wat ons betreft voor herhaling vatbaar!!!
Innovatie. Daar draait het om bij Miedema. En bij Meijer. Misschien is het daarom dat het zo goed klikt tussen beide bedrijven. Lorrayne Portier, tactisch inkoper bij Miedema, bevestigt dat, “maar in de eerste plaats omdat Meijer Lean-toeleverancier is”, vult ze aan, “en dat past bij ons beleid.”
In gesprek met Miedema
MIEDEMA LANDBOUWWERKTUIGENFABRIEK + MEIJER = LEAN, LEADING EN INNOVATIE
De toeleveringen van Meijer Plaatbewerking worden voor Miedema Landbouwwerktuigenfabriek BV verwerkt. De groene bakken waarin de materialen worden aangeleverd zijn emballage van Miedema BV. Een kleine oplage daarvan staat bij Meijer om aan te leveren bij Miedema BV.
De ‘supermarkt’ waarin de bins liggen ten behoeve van de productielijn.
Miedema in Winsum is al meer dan zestig jaar speler en specialist als het gaat om poottechniek en inschuurtechniek met als specialisme aardappelen. In de fabriek in Winsum worden alle machines hiertoe gebouwd en worden via een netwerk aan geselecteerde dealers aan akkerbouwers en aardappelverwerkende bedrijven wereldwijd geleverd. Volgens Lorrayne Portier, tactisch inkoper, onderscheidt het bedrijf zich door continue productinnovatie, intensieve samenwerking met de eindgebruiker en marktgerichte productie. Die samenwerking heeft Miedema onder andere gevonden bij Meijer. “Meijer was al langer onze toeleverancier”, legt Portier uit, “en die samenwerking verliep al goed. Tegenwoordig is dat nog beter, omdat zij – net als wij – werken volgens het LEAN-principe. Vandaar dat Meijer voor ons een goede toeleverancier is. Meijer levert onder andere het plaatwerk voor onze poot- en inschuurmachines. Met andere woorden: ze maken het grote pakket; kokers op maat gemaakt, bewerkt op fikslengte en verstek gezaagd.” Volgens Portier is het voordeel dat Meijer in kleine aantallen levert. “Daar zijn ze sterk in en dat past bovendien perfect in onze nieuwe manier van produceren. De productie in ons bedrijf is nog niet te vergelijken met de ‘automotive’, waar meermaals per dag op gezette tijden wordt aangeleverd. Echter streven we er wel naar om leveranciers van verschillende productgroepen eenmaal per week aan te laten leveren. We zijn bezig dat nog op poten te zetten en voeren gesprekken met elkaar. Overigens niet alleen om te praten over het logistieke proces. We zitten regelmatig met Meijer om tafel om te kijken wat we waar en hoe kunnen verbeteren. Dat proberen we een keer per kwartaal te doen.”
Actief meedenken Tot op heden is Portier te spreken over de samenwerking met Meijer en ze is positief over de toekomst. “Als het aan ons ligt, zetten wij deze goede samenwerking voort. Je kunt wel zeggen dat we elkaar gevonden hebben: wij staan voorop in onze branche en willen dat zo houden. We zijn daarom continu bezig met vernieuwing en dat geldt ook voor Meijer. Dat is prettig, want als bedrijven kun je van elkaar leren. Wij hebben Meijer bijvoorbeeld bij onze ontwikkelfase betrokken om actief mee te denken. Dat kunnen ze en dat is precies wat je in theorie nodig hebt als het gaat om een strategisch toeleverancier. Fijn om te merken dat het in de praktijk ook zo werkt. In die zin zou onze slogan ook prima voor Meijer kunnen gelden: Leading Innovation!”
PERSONALIA Jubilarissen 01-jan 04-jan
WIST U DAT:
Ruurd Tadema 30 jaar indienst Nico vd Werf 12½ jaar indienst
Geboorten - 01-oktober geboren Janna Elin, dochter en zusje van Harry & Elizabeth Kasse, Julian en Marijn - Jouke en Esther vd Meer zijn op 03-november de trotse ouders geworden van zoon Harm Jan. - Joris van de Wal heeft een zoon gekregen. Zijn naam is Olaf.
Verjaardagen januari 03 – Ouwe Postuma 09 – Henk Bloemendal 15 – Goffe Jensma 19 – Douwe Stroosma 23 – Freddie Smidt 23 - Gerda Magré 23 – Sys Dijkstra 24 – Dirk Sinnema 25 – Jaap Schiphof 27 – Frans Kaper 28 – Rosemon Theodore 30 – Peter Tijsma
februari 05 – Jippe Smidt 13 – Piet Grijpma 15 – Jan Pietersma 20 – Klaas B. de Jong 24 – Alex Schilstra 25 – Kees Brok 26 – Willem Aartsma 27 – Husein Ljuca 28 – Jurjen Dijkstra
• De vorige prijsvraag is gewonnen door... • met het PV-uitje er iemand met een noodgang van de piste vloog, zij vervolgens niet meer wist hoe ze moest remmen, van schrik haar stokken liet vallen en in volle vaart de boarding invloog • er met ditzelfde uitje ook mensen zijn die waar voor hun geld willen hebben, dus tot de laatste minuut blijven skiën ook al zijn ze helemaal alleen over en de rest allang gezellig in de après-ski zit • Siegrid en Linda die nacht in het hotel ongewenst bezoek kregen; iemand bleek voor de verkeerde deur te staan ……………. • een vogel de maaltijd bezorgd tijdens de lasopleidingen: Het eten wordt om 17.30 uur bezorgd. NB:graag de deur openzetten, zodat de postduif weet waar ze moet zijn. • er collega’s zijn die in slaap dreigen te vallen tijdens de Lean cursus: what a waste! • de dames van Meijer weer gezellig uit eten zijn geweest en geen tijd hebben gehad om ook maar één man te bespreken. Het ging over hele andere mannenzaken! • kaatsteam Meijer ook in 2010 weer door Meijer gesponsord wordt • de bouwvak in 2010 week 30+31+32 (=26-juli t/m 13-augustus) is • de kerstborrel dit jaar op donderdag 17-december is • Er met de poolmiddag iemand moest pinnen, hij aan iemand op de Nieuwestad vroeg waar hij dit kon doen en er werd gezegd dat dat bij V&D wel kon. Daar eenmaal aangekomen vroeg hij waar hij precies moest zijn, maar de mevrouw in de winkel zei dat dat bij hun helemaal niet kon en waar hij dat verhaal vandaan haalde. Er was hem toch echt verteld dat hij bij V&D kon pinnen!! Toen zei de mevrouw dat hij niet bij V&D was, maar bij Douglas!!!! • De medewerker die in december gaat trouwen, inmiddels op 11 december is getrouwd en wij haar van harte willen feliciteren.
PRIJSVRAAG
maart 05 – Anne Johan Veendorp 05 – Jurjen Westra 08 – Dirk Draaisma 09 – Mees vd Graaf 12 – Albert Norder 13 – Pieter Wiersma 18 – Goffe Keizer 25 – Emile vd Laan 25 – Ronnie Wouters 26 – Klaas de Groot
Allen van harte gefeliciteerd!
Elk kwartaal maak je bij Strékys kans op een leuke prijs! Deze keer valt er een VVV-bon te winnen, de vraag luidt als volgt :
Wie is dit? Weet jij het antwoord , mail deze dan samen met je adresgegevens naar:
[email protected] Succes!
WAT DOEST? ‘Het voelt goed om hier te werken’
Foto: Germ Ferwerda
Kostenbesparing, procesoptimalisatie, valuestreammapping en Lean manufacturing. Abstracte begrippen waarbij je niet zo snel denkt aan een persoon. Toch heeft Meijer ook een dergelijk brein. Eentje die zich bezig houdt met kostprijs, doorlooptijd en voorraad besparen (minimaliseren). Een tipje van de sluier: hij is proces engineer bij MSE Forks.
TSJA... SOMS ZEGT 1 FOTO MEER DAN 1000 WOORDEN In de Meijer voetbalpool was het weer een duidelijke zaak!
Johan Brunia! Wanneer? Donderdag 3 december 2009, 12.31 uur Wat? Op dit moment zijn we bezig het productieproces te optimaliseren met betrekking tot de buitenvork. Voorheen werd deze door een toeleverancier geproduceerd (gelast), maar nu gaan we deze zelf produceren, bij Plaat. We zijn bezig het hele proces in te richten: naar wie gaat welke informatie, welke materialen en productieprocessen zijn nodig. We hebben al tekeningen gemaakt, testen gedaan en robotmodellen gemaakt. Met andere woorden: het voorbereidende werk om de buitenvorken in eigen productie te nemen. Waar? Meijer Plaatbewerking en MSE Forks Waarom? Om doorlooptijd, geld en voorraad te besparen. We hebben de technische mogelijkheden en de kennis in huis, dus het is niet meer dan logisch om deze stap te zetten. Je bespaart hierdoor op de kosten, voorraad en doorlooptijd. Hoe? Door het proces zo flexibel mogelijk in te richten, je hebt te maken met verschillende typen buitenvorken. Met behulp van valuestreammapping worden alle stroomlijnen in kaart gebracht en verwerkt in een schema. Hierin maak je inzichtelijk wat je wanneer nodig hebt en hoe lang het duurt om het te maken. Hierdoor is Plaat in staat binnen zeven dagen buitenvorken te leveren. De ontwikkeling van nieuwe producten gaat door en we blijven uitbreiden. Daarnaast voelt het goed om hier te werken. Dus zoals ik er nu voor sta, zit ik hier op mijn plek, maar je weet niet hoe het loopt. Zeg nooit nooit.
ZEEVISSEN Zaterdag 24 oktober was het dan zover zeevissen op het wad. We moesten ons ‘s morgens om half 9 verzamelen op de boot de regina andrea te Harlingen. Een hele mooie vissersboot met een mooie bar die menig mens ook wist te vinden. We vertrokken met 61 personen, een gedeelte van meijer en koopmansmeel fabriek en wat mensen uit Tzummarum. Het weer was gunstig al waren de voorspellingen niet zo we hebben geen regen gehad en de wind was ook rustig dus geen mensen met zeeziekte wat voor de sfeer misschien wel jammer was. Het vissen was niet zo’n succes; er is geen vis gevangen alleen wat krabben. Dat was ook al een beetje bekend dat er op het wad nog weinig te vissen valt. Dat was jammer voor de fanatieke visser die de hele dag op dek omspaande. Gelukkig was het onder in het schip een gezellige dag onder het genot van een drankje en een hapje.
HEST WAT, STUUR WAT!
Strékys kan altijd hulp gebruiken wat betreft leuke nieuwtjes en foto’s. Aarzel dus ook niet als je eens wat leuks te melden hebt. Kortom HEST WAT, STUUR WAT! Stuur je leuke dingen naar:
[email protected] of vertel het iemand van de redactie.
HOEST MET?
OUD WERKNEMER JAN BROUWER: ‘De baas z’n hobby was ons probleem’
Hij was ooit de zesde werknemer van Meijer. Tegenwoordig telt het bedrijf meer dan 150 werknemers en kan men niet meer zonder machines. Hij heeft Meijer zien groeien. Een bedrijf waar hij 38,5 jaar met veel plezier heeft gewerkt. Een bedrijf dat hij mee heeft opgebouwd. Oudwerknemer Jan Brouwer blikt terug. Hij deed de landbouwschool met als doel in de landbouw te gaan, bij het bedrijf van zijn vader. Dat liep echter anders dan gepland en zijn vader zag ervan af. Jan Brouwer, oud-werknemer van Meijer, moest daardoor op zoek naar ander werk. Er was in die tijd aanbod in de metaalsector, dus schoolde hij zich om door diverse (las)cursussen te volgen en zodoende kon hij bij Meijer aan het werk. Dat was op 11 december 1967. Hij herinnert het zich nog als de dag van gisteren. “Het was Meijer zonder machines”, begint hij zijn verhaal. “Samen met Douwe Bosgra begon ik met plaatwerk voor onze grootste opdrachtgever, Faber Haarden in Leeuwarden. Ik heb er denk ik wel 100.000 gemaakt”, concludeert Jan terugrekenend, “we maakten meer dan 10.000 per jaar. Dus reken maar uit!”
Krijtje Hij zat dus in de kachels en hij deed het werk zonder machines. “Dus ook de voorbewerking”, vult hij aan. “We moesten de kachels met de bolkophamer kloppen, er een rand aan welsen (rollen, red.), zoals dat heet. En we moesten het zó tikken, dat je geen materiaal overhield.” Jan werkte op deze manier zo’n drie jaar totdat de eerste machine het werk overnam. Het was er één die uiteraard in eigen huis door Jan en zijn collega’s onder leiding van Sjoerd Meijer ontworpen werd. “Tekeningen hadden we toen nog niet”, vertelt Jan, “dus dat ging met een krijtje op de grond. Sjoerd tekende wat hij bedoelde en wij wisten ons hiermee te redden.” Dat functioneerde altijd prima, maar leverde op de werkvloer soms de nodige hilariteit op. Zo was de slogan van Meijer in advertenties: ‘Uw probleem is onze hobby’. Jan: “Wij maakten daarvan: ‘De baas z’n hobby is ons probleem’.”
Nauwkeurig Meijer vond voor elk metaalprobleem dus een oplossing. Misschien kwam het daardoor dat het bedrijf in de jaren daarna alleen maar verder groeide. Na Jan kwamen er namelijk alleen maar jongens bij en Jan bracht ze de nodige kennis en kunde bij. Ook daar kijkt hij met een goed gevoel op terug, maar het mooiste in al die jaren was voor
hem een oude trouwauto uit Leeuwarden. “Het tandwiel was helemaal versleten en dat moest ik oplassen. Een secuur werkje, maar dat was op mijn lijf geschreven. Ik heb namelijk altijd geprobeerd op de tweetiende millimeter nauwkeurig te werken. Want hoe preciezer je werkt, hoe sneller het uiteindelijk gaat. Dat deed ik dus ook bij de auto en het werkte. Hij liep weer als een trein!
Afkicken Na 38,5 jaar ging hij met de VUT op 17 juni 2005. Toch kon hij nog niet helemaal afscheid nemen en werkte hij tot januari 2008 tweeëneenhalve dag per week. “Om af te kicken”, zoals hij het dat zelf noemt. “Ik moest wennen aan het idee dat ik eruit was. Ten eerste omdat het bedrijf een stukje van mezelf was, ik heb het bedrijf groot zien worden. Daarnaast miste ik mijn collega’s, die ik dagelijks zag. Ik ging dus regelmatig nog even langs en soms hielp ik mee. Die tweeëneenhalve dag hebben me geholpen te wennen aan het niet meer hoeven werken. Tegenwoordig geniet ik van mij ‘vrije’ bestaan, samen met mijn vrouw, drie kinderen en vijf kleinkinderen.”
‘Binnen nu en drie jaar schaats ik bij de eerste divisie’ Hij omschrijft zichzelf als een gedreven persoon die alles uit zichzelf wil halen om het maximale te bereiken. Dat doet hij in zijn werk bij Meijer. Dat doet hij ook in zijn hobby’s. Voorheen was dat voetbal, tegenwoordig traint hij voor schaatsmarathons.
eren en krachttraining. In de winter, dus na september, traint hij voornamelijk op schaatstechniek gemiddeld drie, vier keer per week. “Want je moet niet alleen fit zijn, je moet de westrijdcriteria ook goed neerleggen”, vult hij aan.
Rein Schiphof is 30 jaar, woont in Sint-Annaparochie samen met zijn vriendin en hij werkt bij Meijer als inkoper. Zijn hobby? Voetballen. Helaas moest hij deze hobby vanwege blessures opgeven en moest op zoek naar een andere hobby. “Ik wilde wel blijven trainen en sporten en kwam zodoende bij schaatsen terecht, een prestatiesport, omdat je constant dezelfde beweging maakt.” Marathonschaatsen werd het dus en Rein richtte samen met drie andere jongens de schaatsclub 4perform op (zie ook www.4perform.nl). Zijn doel? Elke dag beter worden. “Je begint namelijk vanuit het niets met schaatsen en het is een bijzonder technische sport. Elke verbetering is welkom.” Zijn ‘echte’ doel? Rein: “Binnen drie jaar landelijk, bij de eerste divisie, te schaatsen. Met andere woorden: honderd rondes van veertig meter. Veertig kilometer dus.”
Trainen betekent overigens niet alleen veel en goed bewegen, het betekent ook rekening houden met voeding. “Drinken doe ik praktisch niet en van mijn oud-voetbaltrainers krijg ik hulp bij de juiste balans in voeding.” Met andere woorden: conditie-, kracht- en techniektraining gecombineerd met de juiste voeding. Dat is nodig om je klaar te stomen voor een schaatsmarathon. “Met de juiste instelling natuurlijk”, vult Rein aan. “Je moet er wel voor gaan, anders wordt het niets. Of anders gezegd: waar een wil is, is een weg. Dat is met alles zo en geldt voor mij helemaal. Met voetbal bijvoorbeeld, bereikte ik van de vierde de eerste klasse en ik hoop dat ‘t met schaatsen ook zo gaat. Het is maar net wat je zelf wilt: wat wil je ervoor laten en wat heb je ervoor over.” Voor Rein betekent dat zo nu en dan een borrel laten staan, maar dat ziet hij niet als een probleem. Belangrijk is wel dat de andere helft erachter staat. “Mijn vriendin doet dat. Zij studeert nog en sport zelf ook en ze steunt mij volledig.” Of hij nog tijd heeft voor andere hobby’s? “Mijn vriendin is mijn andere hobby”, zegt hij resoluut. “En mijn werk natuurlijk. Ook dat moet je als hobby bekijken, je moet er plezier aan beleven, anders komt het niet goed. Ik heb dat gelukkig bij Meijer.”
Trainen Om dat te bereiken, traint hij in de zomermaanden, van april tot en met september, bijna elke dag. Dat varieert van fietsen, skeel-
DE HOBBY VAN... REIN SCHIPHOF