Jaargang 52- nummer 3
Tijdschrift voor en door coassistenten
Doe het zelf!
Waar vind ik alle artsenvacatures, Wil jij werken, ervaren nieuws en lerenen in carrièretips? verschillende specialismen? www.vacaturesvoorartsen.nl Volg dan het Traineeship!
Neem contact op: +31 888 - 22 55 88 of
[email protected] www.vacaturesvoorartsen.nl
De Status Co is op zoek naar nieuw schrijftalent! Ben jij creatief, vindingrijk en heb je altijd al een steentje bij willen dragen aan het uitbrengen van je eigen tijdschrift? Dan zoeken wij jou! Als je vragen hebt of als je een keer een vergadering bij wilt wonen, schroom dan niet om contact met ons op te nemen via het volgende adres:
[email protected]. Hopelijk zien we je snel op een van onze volgende vergaderingen!
Colofon Status Co Periodiek voor coassistenten Jaargang 32, nummer 3, september 2015
Status Co is een periodiek tijdschrift voor en door de coassistent van de Radboud Universiteit Nijmegen, en verschijnt vier keer per jaar. Status Co wordt verzonden naar alle coassistenten en geaffilieerde ziekenhuizen waar Nijmeegse coassistenten stage lopen. Redactieadres Stichting Status Co Nijmegen Universitair Medisch Centrum St Radboud, Geert Grooteplein-Noord 15, kamer 3.06. 6525 EZ Nijmegen telefoon: 024-3616901 e-mail:
[email protected] website: www.Ko-raad.nl > Status Co Voorzitter Elise Schulte Secretaris Tina Natroshvili Penningmeester Bart Aalders PR-redactielid Marieke van Stippent Eindredactie en lay-out Sammy Olijslagers, Lonneke Elders, Leanne Fleuren Algemeen redactieleden Tessa van Kolfschooten, Caroline Hildering, Anneke Jonkman, Drou Westland Co-auteurs Ivo Verhagen Drukwerk Drukkerij Verloop www.verloop.nl (oplage: 1100) De redactie bedankt iedereen die heeft meegewerkt aan deze Status Co. De volgende Status Co verschijnt in december 2015 de deadline voor deze editie is op 10 november 2015. Het aanleveren van kopij wordt zeer op prijs gesteld. De redactie van Status Co is onafhankelijk; plaatsing van artikelen, mededelingen of brieven houdt niet noodzakelijkerwijs in dat de redactie de boodschap, doelstellingen of meningen van de instelling of persoon in kwestie onderschrijft. De eindredactie houdt zich het recht voor artikelen, brieven of mededelingen te wijzigen, in te korten of niet te plaatsen. Het is niet toegestaan om, zonder voorafgaande toestemming van de redactie, gepubliceerde artikelen of gedeelten daarvan over te nemen, te (doen) publiceren of anderszins openbaar te maken of te verveelvoudigen. © 2015, Stichting Status Co Nijmegen
Woord van de voorzitter Voor deze editie hebben we een bestaand blad (Arts en Auto red.) in een nieuw jasje gegoten. Ervan uitgaande dat de kans groter is dat onze lezers meer vertrouwd zijn met een wellicht rammelende tweewieler dan een solide wagen. Niemand is immers meer vertrouwd met de fiets dan de (geneeskunde) student. Bovendien is de fiets nu eenmaal ook een stukje cultuur van Nederland. Nergens ter wereld – tenminste niet in een zo Westers ontwikkeld land – wordt de tweewieler zo veelvuldig gebruikt. In totaal leggen we met z’n allen 200 miljard kilometers af per jaar. Dit komt neer op gemiddeld 300 fietsritten per jaar per persoon van zo’n 878 kilometer. Niet te vergeten dat de fiets snel is binnen de stad, makkelijk, zonder vertragingen waardoor je theoretisch altijd op tijd zou kunnen komen voor college...en goedkoop! Oftewel, wat wil je als student nog meer?! Deze ode aan de fiets doen we onder andere met een overzicht van feitjes over de fiets en tips over hoe je het saaie grijze vervoersmiddel om kan toveren in een hippe, kleurige en herkenbare versie. Ook speciaal voor de wegpiraten onder ons hebben we een aantal fietsletsels op een rijtje gezet. Daarnaast kan je eindelijk leren om je eigen band te plakken, en mocht dit nu niet lukken, hierbij ook adressen van gevestigde fietsenmakers in heel Nijmegen. Daarnaast in Vox Medici een exclusief interview met een dokter die in Afrika werkzaam is geweest, een fotografisch geheugen heeft voor namen en meerdere malen op rij - samen met zijn collega dokter van Hasselt - de prijs voor het beste CKOvoorblok heeft gewonnen, namelijk dokter van Linge. Speciaal voor ons vertelt hij over zijn huidige carrière maar blikt hij ook terug op zijn studententijd, zijn werk in Lesotho en het onderwijs wat hij jarenlang heeft verzorgd. Veel lees- (en fiets)plezier! Elise Schulte, voorzitter
Status Co | 3
25 10 20
18
16
Inhoud
3 Woord vd voorzitter
15 Ko-raad
5 Uit! Agenda / Column
16 De fiets
6 Blunders
17 Abstract
7 So you think you can fiets?
18 Groeten uit
8 Gezien
20 Vox Medici: interview Dr. van Linge
10 Een fietsongeluk zit in een klein hoekje
22 Recensie
14 Fotopagina
24 Bandenplakken
Quadricepsscheur
Roemenië
Jimmy Nelson
12 Diagnostiek van alle- 23 Column: Mijn fiets en ik daagse dingen 4 | Status Co
26 Pimp je fiets! 27 Rebus! 28 Geslaagden
Uit! Agenda 13 oktober 2015 Workshop solliciteren voor coassistenten Hulp nodig bij het bemachtigen van die felbegeerde opleidingsplaats? In deze workshop wordt onder andere aandacht besteed aan het presenteren van jezelf, het sollicitatiegesprek en het cv. Met als doel je kansen te vergroten op een opleidingsplaats. Tijdstip en locatie: 19.00-22.00 uur, locatie volgt. Kosten: € 50,- (KNMG studentleden), € 75,(niet-leden). Inschrijven mogelijk via de site van het KNMG. .
vrijdag 30 okt t/m zondag 1 nov Nijmeegse Oktoberfeesten 2015 Pak je lederhosen maar alvast uit de kast want de jaarlijkse Oktoberfeesten vinden weer plaats in Nijmegen! Locatie: Grote Markt. Programma volgt te zijner tijd.
2 december Speeddate met de kliniek
Na het succes van afgelopen jaar, organiseert de Ko-Raad nogmaals ‘Speeddate met de Kliniek’ in combinatie met een sollicitatieworkshop van BKV. Heb je altijd al willen weten hoe het leven van een chirurg er uit ziet of hoe je nu het meest kans maakt om in opleiding te komen voor kindergeneeskunde? Dan is dit je kans om al je vragen aan een specialist van jouw keuze te stellen! Tijdens deze avond heb je 5 dates met verschillende artsen en een sollicitatieworkshopj. Kortom een avond waar je bij moet zijn!
15 & 16 november 2015 Zevenheuvelenloop Voor de sportievelingen onder ons is er wederom de jaarlijkse hardloopwedstrijd over 15 kilometer die dit jaar voor de 32e keer georganiseerd wordt. Sinds 2013 is er echter ook een Zevenheuvelennacht, een kortere loop van 7 km die plaatsvindt op de avond voorafgaand aan de Zevenheuvelenloop. Data: zondag 15 november (start 13.00 uur), Zevenheuvelennacht: zaterdag 14 november (start 19.00 uur). Inschrijven via de website www. zevenheuvelenloop.nl. Veel succes gewenst aan alle deelnemers!
4 t/m 8 november 2015 Dutch International Film Festival De Radboud Universiteit/Radboudumc en LUX organiseren InScience, een jaarlijks terugkerend meerdaags internationaal festival voor de wetenschapsfilm. Vier dagen lang staan de beste nationale en internationale wetenschapsfilms en -documentaires op het programma. Naast filmvertoningen zijn er lezingen, filmbeschouwingen, debatten en ontmoetingen op het snijvlak van wetenschap en kunst. Locatie: Lux Nijmegen.
Datum: woensdag 2 december (dag van VT), Hou het prikbord en de Ko-raad nieuwsbrief in de gaten voor meer informatie over aanmelding.
Status Co | 5
Het is wit, het fietst en het blundert Door Elise Schulte
De fiets is hét ideale vervoermiddel voor de student. Deze tweewieler maakt je in staat om snel, goedkoop en misschien buiten de gebaande paden om, op de plaats van bestemming te komen. Helaas gaat er weleens wat mis voor, gedurende of na een fietstochtje. Hierbij een nieuwe versie van de rubriek blunders, ditmaal geheel in het teken van het thema van deze editie. Veel lees-/ fietsplezier! 1. Vastgeketend Bij het vergrendelen van je eigen fiets moet je niet uit enthousiasme de fiets ernaast ook aan de ketting leggen. Wellicht stelt je buurman/ buurvrouw deze extra beveiliging niet erg op prijs... 2. Tandem Gezellig samen een fietstochtje maken is misschien moeilijker dan je denkt. Niet alleen op- en afstappen vergt een bepaalde (duo)lenigheid, maar ook afspraken maken over richting en snelheid kunnen de rit wat soepeler laten verlopen. 3. Fiets ehh.. Wandelvierdaagse Vraag me niet hoe ik het elk jaar weer voor elkaar krijg, maar op de een of andere manier raak ik altijd verstrikt in een stoet wandelaars tot grote wanhoop van alle verkeersleiders die eromheen springen. Gelukkig kunnen de meeste wandelaars er nog om lachen met de opmerking of ik ook mee wil doen. 4. Avondje doping Niet voor niks dat verkeersdeelname wordt afgeraden met een slok alcohol achter de kiezen. Na een avondje stappen schuurde ik per ongeluk tegen een paaltje waarop ik probeerde uit te wijken. Dat lukte, maar ik had niet de coördinatie om het stuur nog recht te houden waarop ik linea recta de bosjes invloog. Gelukkig was een voorbijganger, die zijn hond aan het uitlaten was, niet te beroerd om mij overeind te takelen... 5. Hans en grietje Een studentenfiets hoeft niet luxe te zijn, sterker nog dat is helemaal niet praktisch en voorkomt dat ’ie gejat wordt. Wanneer je echter tijdens een ritje op de Oranjesingel meerdere onderdelen verliest, is het misschien wel tijd om aan een upgrade te denken. 6. Eigen dief Nadat mijn fiets voor de derde keer binnen korte tijd was gejat en ik inmiddels weer een andere had moeten aanschaffen, kwam ik op het station toch echt een fiets tegen die me wel erg bekend voorkwam! Na wat proberen met verschillende sleutels aan mijn sleutelbos was er een sleutel...jawel...die paste op mijn oude fiets. 7. Opvouwkunst Omdat het reizen naar een coschap nu eenmaal soms wat tijd met zich meebrengt en omdat ik zat was van alle overstaptijden, besloot ik een keer om mijn opvouwfiets mee te nemen in de trein. Het ding in elkaar krijgen lukte nog wel. Echter, toen ik op een overvol perron het weer in elkaar wilde zetten, bleek dit een stuk lastiger... Blijkbaar bleef mijn onhandigheid niet onopgemerkt want ik kreeg verbaasde opmerkingen van medestudenten met de vraag of ik deze fiets elke dag meenam... 8. Race tegen de klok Hoewel je de technologie de schuld kan geven en niet je eigen conditie, is het toch je eer te na om al fietsend - hijgend en bezweet – te worden ingehaald door een 80-jarige met een E-bike. 9. Zwaargewicht Een compliment is het niet als je door de bagagedrager van iemand anders zijn fiets heenzakt... 10. Hamsteren Na zware inkopen gedaan te hebben bij de plaatselijke Appie is het moeilijk om het evenwicht al fietsend goed te bewaren. Totdat de boodschappentassen in het voorwiel komen waardoor je op straat terecht komt ten midden van gescheurde tassen met losse boodschappen en een pak toiletpapier. 11. Voorrang nemen Na een lange dag in het ziekenhuis, verzonken in gedachten op de fiets stappen. Helaas hierbij een professor uit het Radboud geen voorrang verlenen en bijna van de weg af rijden...(vooruit ik geef het toe, dit is autobiografisch..dus als u dit leest: nog mijn excuses!). 12. Solliciteren voor een bolletjestrui Tijdens een fietsexcursie in Zuid-Limburg eerder achteruit gaan dan vooruit...blijven oefenen! 13. Creatief fietsen Langs een bol schuren op de parkeerplaats, fietsen op of tegen de stoep, fietsen over de AUTO-weg...er zijn immers meerdere wegen die leiden naar Rome... Iedereen bedankt voor de leuke, inspiratievolle verhalen! Voor de volgende editie ben ik op zoek naar blunders omtrent de feestdagen. Dus heb jij nog leuke winterse anekdotes? Mail dan naar
[email protected] en maak het volgende deel mogelijk! Niet gevreesd, de verhalen worden volledig geanonimiseerd.
6 | Status Co
So You think you can fiets?
Feit en fiets
Door Drou Westland Na al die kilometers in weer en wind, blunders, valpartijen en lekke banden, dacht je natuurlijk dat je alle ins en outs wist over je favoriete voertuig. Vul je praktische vaardigheden aan met onderstaande theorie en je kunt jezelf écht een ervaren fietser noemen. En anders kun je deze weetjes altijd nog gebruiken om het gesprek met die onaardige jongen uit je cogroep gaande te houden als jullie na de dienst toevallig dezelfde route fietsen naar huis! •
Land met de grootste fietsdichtheid: Nederland (hoe kan het ook anders?), met 19 miljoen fietsen.
•
Wereldwijd zijn er meer dan een miljard fietsen, twee keer zoveel als het aantal auto’s.
•
Eerste fiets werd gemaakt in Schotland in 1839.
•
Nederlanders fietsen gemiddeld 1000 kilometer per jaar. Voor jongvolwassenen is dit ongeveer het dubbele.
• Leuk feestje gehad? Voor fietsers (met een borrel op) gelden dezelfde normen als een automobilist. Het alcoholgehalte in je adem mag niet hoger zijn dan 220 µg/l. Gelukkig wordt hier nauwelijks op getest... • gejat.
Is je fiets onlangs gestolen? Dan ben je niet de enige. In 2014 alleen al werden er in Nederland 600.000 fietsen
• Met een zucht sluit je Buienradar af. Je bent al bijna te laat en er is ook nog eens een flinke regenbui op komst. “Fietsen, of toch de bus pakken?”. Uit onderzoek is gebleken dat het voor afstanden tot 7.5 km sneller is om de fiets te pakken. Bij langere afstanden kun je beter het openbaar vervoer nemen. • In Nederland is ruim de helft van de ziekenhuisopnamen voor een verkeersongeval fietser. Tevens vormen fietsers een kwart van de dodelijke verkeersslachtoffers. • Het record voor de langste afstand afgelegd per fiets in een jaar staat op naam van de Britse Thomas Edward Godwin (UK). In 1939 fietste hij 120.805 km. Dit komt neer op zo’n 330 km per dag (ja, echt!). • Voor degenen die hun achterkleinkinderen nog mee willen maken: 30 kilometer fietsen per week halveert je risico op hart- en vaatziekten. •
Per 100.000 Nederlanders zijn er 16 fietswinkels (zie pagina 25 voor de fietswinkels bij jou in de buurt).
Status Co | 7
Gezien: Quadriceps scheur Door Lonneke Elders Sporten is gezond. Je krijgt er energie van, je wordt er sterker van, het is goed voor je humeur en sommige mensen worden er razend fanatiek van. Zo ook de volgende patiënt. Doorzetten is een goede eigenschap, maar soms is het “Ho” van je lichaam toch echt een teken om te stoppen... Sinds kort ben ik begonnen aan Bootcamp. Echt een sport waar je moe en tevreden van thuiskomt. Tot de volgende dag: Zo stijf als een plank word je wakker met pijn in spieren waarvan je nooit hebt geweten dat je ze hebt. Terwijl ik hijgend en met een hoofd als een boei voor de vierde keer het klimrek op klim, zie ik voor mij Baas-boven-Baas. Je hebt van die instructeurs die gewoon alles kunnen... Ook al is zijn leeftijd zeker boven de veertig, als een aapje klimt hij de touwen in om zich daarna met een sierlijke koprol over de rand te laten zakken, terwijl ik ruim een minuut loop te stuntelen om over mijn zwaartepunt te komen. Sommige mensen lijken gewoon superkrachten te hebben... Toch zit het ook de grootste sporters niet altijd mee. Alsof de hindernisbaan nog niet genoeg was gingen we met ons ‘maatje’ (een ronde balk van een meter lang) over onze schouder conditietraining doen. Waar de koning van de hindernisbaan normaal altijd voorop liep, liep hij opeens hinkend met een stijf linkerbeen achteraan. Vreemd. Zoals een geneeskundestudent betaamt steekt onmiddellijk het klinisch redeneren op. Heeft hij zichzelf een zweepslag gerend? Toch even gaan kijken.
over pijn bij zware belasting of plotselinge piekbelasting van de spier. In rust kan de patiënt een wat zeurende pijn aangeven en kan kramp ontstaan. Er is geen hematoom of krachtsverlies. In de volksmond heet dit ook wel een verrekking. Bij een graad 2 spierscheur is meer dan 5% van de spiervezels gescheurd, maar bestaat er geen totale ruptuur. De patiënt heeft hevige pijn bij lichte belasting. Daarnaast is de spierkracht verminderd. Hierbij speelt zowel antalgische beperking als het verlies van spiervezels een rol. Bij lichamelijk onderzoek is er een delle te voelen ter hoogte van de spierscheur met zwelling en hematoomvorming. Reflexen van de betreffende spier kunnen verminderd zijn, afhankelijk van de grootte van het defect. Een graad 3 spierscheur is een complete ruptuur van de spierbuik. Patiënten voelen meestal een pijnlijke knap gevolgd door onmiddellijke spierzwakte. Hierna trekt de pijn relatief snel weer weg. Bij lichamelijk onderzoek wordt een delle en groot hematoom gezien. Verder is de reflex van de desbetreffende spier afwezig. Bij aanspanning tegen weerstand bolt de spier op, het zogenaamde Popeye-fenomeen.
Uiteindelijk bleek niet de hindernisbaan, maar de fiets de boosdoener te zijn. Tijdens het mountainbiken in het weekend was hij met het voorwiel in een kuil terecht gekomen. Als laatste redmiddel had hij geprobeerd met alle kracht op zijn linkerbeen de fiets over het randje te trekken, met als resultaat een ‘knap’ boven zijn linkerknie waarna hij alsnog op de grond tuimelde. Sindsdien had hij er last van. Doorzetter als hij was ging hij toch door met sporten, maar deze training had hem de das om gedaan. De reeds gehavende spier kon de kracht van een landing na een sprong van een muurtje niet meer aan.
Mechanisme
Ik vroeg of ik misschien even mocht kijken. Wat het meest opviel was een delle ter hoogte van de vastus lateralis van de quadriceps met daar omheen een beginnende zwelling. Een geïmproviseerde kniepeesreflex was gelukkig positief. Een partiële quadriceps scheur. Zelfs de meest fanatieke sporters kunnen geveld worden door een val van de fiets. De
theorie
achter
een
quadricepsscheur
Voor we specifiek ingaan op de quadriceps is het belangrijk om meer te weten te komen over spierscheuren in het algemeen. Een spierscheur ofwel zweepslag heeft verschillende gradaties. Bij een graad 1 spierscheur is minder dan 5% van de spiervezels beschadigd. Een patiënt klaagt hierbij vooral
8 | Status Co
en
risicofactoren
Een ruptuur van de quadriceps ontstaat meestal door de plotselinge sterke contractie van de spier bij een gebogen knie. In ons geval was dit het schrap zetten van de gebogen knie op de trapper bij een vastzittend voorwiel. Door deze piekspanning kunnen twee dingen gebeuren afhankelijk van welk weefsel het sterkste is: Een avulsie- of dwarse fractuur van de patella of een ruptuur van spieren dan wel pezen. Risicofactoren voor een spier- of peesscheur zijn leeftijd, prednisolongebruik en chronische aandoeningen als reumato-
ïde artritis, nierfalen en diabetes mellitus. Daarnaast zorgt repetitieve piekbelasting van de spier voor een overbelasting die uiteindelijk tot een scheur kan leiden, vooral bij aanwezigheid van enkele risicofactoren. Naast een verhoogd risico op ruptuur verlagen deze risicofactoren ook nog eens de snelheid van genezing.
In het geval van onze instructeur voldeed een conservatieve behandeling. Uiteindelijk stond hij na drie weken weer op de hindernisbaan. De training kon hij niet langer missen. Om privacy redenen zijn enkele gegevens uit bovenstaande casus gefingeerd.
B e h a n d e l i n g Iedere quadriceps scheur is gebaat bij onmiddelijk koelen. Massage van de gescheurde spier is een absolute contra-indicatie tijdens de eerste 48 uur. In de acute fase wordt het defect hierdoor uitsluitend vergroot. Bij een graad twee ruptuur is immobilisatie door middel van een drukverband en vermijding van belasting gedurende de eerste 48, maar liefst 72 uur van groot belang. In de meeste gevallen kan volstaan worden met een conservatieve behandeling bestaande uit één week minimale belasting, gevolgd door drie weken langzaam opbouwen van belasting onder begeleiding van een fysiotherapeut. Pas na vier weken kan de sport voorzichtig hervat worden. Een ernstige graad twee, of totale ruptuur kan behandeld worden met zes weken gips-immobilisatie gevolgd door fysiotherapie. Is de patellapees geruptureerd of de patella gebroken, dan is operatieve correctie geïndiceerd, gevolgd door gips.
Online patiëntreviews: het perspectief van de coassistent Door Drou Westland Voor mijn promotieonderzoek bij Plastische Chirurgie doe ik onderzoek naar de tevredenheid van plastisch chirurgische patiënten. Voor het onderstaande onderzoek kan ik jouw unieke visie goed gebruiken. Het invullen van de vragenlijst duurt twee tot vijf minuten. Websites waarop patiënten reviews over hun behandeling en behandelaar plaatsen worden bij patiënten steeds populairder. Deze sites bevatten volgens sommigen veel nuttige feedback van patiënten aan het behandelteam. Dit kan de patiënttevredenheid en de kwaliteit van zorg mogelijk ten goede komen. Er is nog niets bekend over hoe geneeskundestudenten tegenover deze nieuwe trend staan, terwijl zij als artsen van de toekomst middenin de digitalisatie van de zorg staan. Het geven en ontvangen van feedback aan medestudenten en artsen vormt een belangrijke hoeksteen van de opleiding en de latere beroepsuitoefening. Om deze redenen is het van groot belang om erachter te komen of coassistenten deze sites bezoeken, welk nut patiëntreviews in hun ogen hebben en wat er volgens hen in de praktijk met deze reviews gedaan moet worden. Om naar de vragenlijst te gaan kun je klikken op onderstaande link, of de QR-code scannen met je mobiel. Groeten en alvast bedankt, Drou Westland
[email protected] LINK : http://goo.gl/gBRfbt
Status Co | 9
Een fietsongeluk zit in een klein hoekje Door Tessa van Kolfschooten Fietsers vormen een aanzienlijk deel van de verkeerslachtoffers in Nederland. Jaarlijks worden ruim 180.000 personen medisch behandeld aan de gevolgen van een fietsongeval. Het hoeft maar net dat stukje stoeprand te zijn of een auto die plots oversteekt: een fietsongeluk zit in een klein hoekje… Feiten en cijfers Naar schatting vinden jaarlijks 70.000 – 75.000 behandelingen op de Spoedeisende Hulp en 10.000 ziekenhuisopnamen plaats bij slachtoffers van een fietsongeval. Per jaar overlijden er zelfs 200 personen aan de gevolgen van een fietsongeval. Middelbare scholieren en ouderen zijn het vaakst slachtoffer. Bij tweederde van de gevallen is er sprake van een eenzijdig ongeval, zoals een val van de fiets. Letsels aan de schouder, arm of hand komen het vaakst voor bij slachtoffers op de SEH. Slachtoffers die zijn opgenomen in het ziekenhuis hebben vooral letsels aan het hoofd of fracturen van de onderste extremiteiten. Enkele typische letsels door fietsongevallen worden hieronder besproken. Fracturen van de pols Mechanisme: Val op de pols met de hand in dorsale flexie (Colles) of volaire flexie (Smith). Letsel: Bij de Collesfractuur is er sprake van een distale radiusfractuur met angulatie naar dorsaal van het distale fragment. Bij de Smithfractuur staat het distale fragment naar volair geanguleerd. Diagnose: Klinisch op basis van een drukpijnlijke pols, functio laesa en zichtbare dislocatie. Aanvullend wordt vaak een röntgenfoto of eventueel een CT-scan gemaakt van de pols. Behandeling: In het algemeen conservatief met gipsimmobilisatie na repositie van de fractuurdelen (Colles). De Smithfractuur, een intra-articulair verlopende fractuur of een fractuur met veel comminutie wordt meestal chirurgisch behandeld. Claviculafractuur Mechanisme: Direct trauma van de schouder of een val op de uitgestrekte hand. Letsel: Het mediale deel, het tussenliggende deel, of het laterale deel van de clavicula kan gebroken zijn (resp. type 1, 2 en 3 volgens de Robinson classificatie). Dit kan vervolgens worden ingedeeld in niet-gedisloceerd of gedisloceerd en extra- of intra-articulair. Diagnose: Klinisch op basis van een afwijkende stand van de clavicula, drukpijn over het AC-gewricht en/of abnormale beweeglijkheid van de twee botstukken ten opzichte van elkaar, eventueel gepaard gaande met crepitaties. Soms wordt aanvullend een röntgenfoto gemaakt. Behandeling: Doorgaans conservatief bestaande uit het dragen van een mitella tot gemiddeld drie weken na het ongeval. Operatieve behandeling met plaat en schroeven vindt onder andere plaats bij gedisloceerde midschachtfracturen en gedisloceerde laterale fracturen, of als er sprake is van een bedreigde huid door het uitstekende botfragment. Traumatisch hersenletsel Mechanisme: Klap of val op het hoofd. Letsel: Een hersenschudding (commotio cerebri) is een lichte vorm van hersenletsel, waarbij eventuele bewusteloosheid nooit langer duurt dan vijftien minuten. Bij een hersenkneuzing (contusio cerebri) is het bewustzijnsverlies van langere duur en dieper. Tevens kunnen neurologische stoornissen, zoals verlammingen, optreden. Diagnose: De ernst van het traumatisch hersenletsel wordt bepaald met de Glasgow Coma Scale, een MRI-scan en/of een CT-scan. Behandeling: Bij een lichte hersenschudding wordt geadviseerd om (kort) rust te houden, pijnstilling te nemen en een wekadvies op te volgen (het slachtoffer moet de eerste dag en nacht om de één à twee uur door iemand gewekt worden). In ernstigere gevallen vindt IC-opname plaats voor monitoring van de vitale functies. Preventie: Een gecertificeerde fietshelm kan de impact van hoofd-/hersenletsel aanzienlijk reduceren.
10 | Status Co
Stomp buiktrauma Mechanisme: Stuur in de buik. Letsel: Meest frequent beschadigde organen zijn milt (40 – 50%), lever (35 – 50%), darm (12%), maag en duodenum (6%) en pancreas (6%). Diagnose: In eerste instantie wordt het slachtoffer opgevangen via de ATLS methode, waarbij tijdens de ‘C’ gezocht wordt naar buikletsels die met bloedingen gepaard gaan. Vervolgens wordt een echo gemaakt om vrij vocht in de buikholte of solide orgaanletsel te detecteren. Bij stabiele of tijdelijk gestabiliseerde patiënten kan nader onderzoek worden verricht door middel van een CT-scan. Behandeling: Indien het letsel beperkt lijkt qua omvang en de patiënt hemodynamisch stabiel is, vindt conservatieve behandeling plaats. Vaak stopt de bloeding vanzelf. Indien er toch veel bloedverlies is, vindt er angiografie met embolisatie plaats alvorens of tijdens ‘damage control surgery’. Deze strategie is gericht op het acuut stelpen van bloedingen (onder andere met behulp van gazen) en het verminderen van lekkage uit organen (bijvoorbeeld van darminhoud door middel van ‘stapler’-technieken). In een later stadium, wanneer de vitale functies hersteld zijn, kunnen één of meer geplande re-operaties worden uitgevoerd. Spaakbeknelling Mechanisme: Beknelling van de voet tussen het frame van de fiets en de spaken van doorgaans het achterwiel. Kinderen tussen de drie tot vijf jaar vormen de grootste risicogroep. Letsel: Schaafwonden en contusies, maar ook diepere wekedelenbeschadigingen en fracturen kunnen optreden. Een veel voorkomend letsel is de toddler’s fracture (ook wel spiraalfractuur) van het distale tweederde deel van de tibia. Diagnose: Vraag onder andere naar het ongevalsmechanisme, pijn en weigering tot lopen. Kijk het kind helemaal na en let bij vermoeden van een breuk op warmte, zwelling en pijn bij dorsaalflexie. De eerste röntgenfoto kan een onopvallende vage schuine lijn laten zien of kan zelfs normaal lijken. Echter kan na één tot twee weken callusvorming zichtbaar zijn, wat de diagnose van een fractuur zeker maakt. Houd ook altijd rekening met de mogelijkheid van kindermishandeling. Behandeling: Bij bijna alle spiraalfracturen bij kinderen wordt een gipsspalk aangebracht. In een klein deel van de gevallen vindt operatieve repositie plaats. Preventie: Spaakafscherming en een veilig kinderzitje zijn belangrijk om spaakbeknelling te voorkomen. Preventie smartphonegebruik op de fiets Bij ruim drie tot vier procent van de fietsongelukken met letsel gaat telefoongebruik vooraf aan het incident. Daarom is recent de app ‘Fietsmodus’ geïntroduceerd. Deze app zet de smartphone tijdens het fietsen in een soort vliegtuigstand. Hierdoor worden inkomende berichten genegeerd. Tijdens het fietsen en het ondertussen niet gebruiken van de smartphone zijn er punten te verdienen en kunnen er prijzen worden gewonnen. Mogelijk zou deze ‘beloning’ het gedrag van fietsers positief kunnen beïnvloeden.
Literatuur 1. www.veiligheid.nl 2. www.surgeryassistant.nl 3. L.M. Sturms, et al. Spaakverwondingen bij kinderen: toedracht en gevolgen. Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde. 2002; 146 (36): 1691-1696. Overige bronnen zijn op te vragen bij de auteur
Status Co | 11
Diagnostiek van alledaagse dingen: Cafe de Fiets Door Marieke van Stippent Loop je in de richting van de Waalkade, neem dan eens een tussenstop bij Café de Fiets. Behalve de mooie locatie kun je hier ook genieten van het leuke fietsersverkeerslicht (waarvan mij eigenlijk onduidelijk is hoe de eigenaar van het café hiervan in bezit is gekomen…). Recentelijk is hier een nieuw en uitgebreid aanbod van shotjes gekomen die je kunt proberen. Dit leek ons de uitgelezen kans om ons testpanel in te zetten voor een systematische review van deze kleine alcoholische kunstwerkjes. De lijst die volgt is een kleine greep uit de mogelijkheden, maar wij vonden het wel welletjes. Godfather Met één van deze aan je zijde bij je coschap komt alles goed. Een smaak van bitterkoekjes, maar dan zeer alcoholisch. Eigenlijk is dit shotje veel te lief om de naam Godfather te dragen. Cijfer: 7.
minder om. Cijfer: 8.
Peach Blush MIERZOETE chemische perziksmaak. Gelukkig een ultrazoet perziksnoepje ter neutralisatie, anders was het glazuur van onze tanden gesprongen. Met veel fantasie iets van perziksmaak in te herkennen. B52 Was dat nu het route nummer van de Cijfer: 4. polikliniek Neurologie in het CWZ? Eens kijken of wij het hier mee eens zijn. Een snel en vurig drankje (ver- Marshmallow gelijkbaar met de A-vezeltype ze- Zoet maar spectaculair. De barman nuw), met de vertrouwde smaak van zette ons in vuur en vlam. En ook de koffie (pas op voor cafeïne-geïndu- bar, waardoor we onze marshmalceerde hoofdpijn). Of je dit nou zou lows konden laten smelten en dippen moeten pakken bij je ochtendlijke ri- in het zoete shotje. Echt een aanrader om met je vrienden uit te proberen! tueel betwijfelen wij. Cijfer: 8, oud en vertrouwd doet toch Cijfer: 9. goed. Embryo De siroop geeft een extra luguber tintje, maar wel een lekkere smaak. De embryo classificeerden wij als dysmorf, maar het smaakt er niet
12 | Status Co
nerend om te zien, met een finish van kers. Cijfer: 8. Embryo De siroop geeft een extra luguber tintje, maar wel een lekkere smaak. De embryo classificeerden wij als dysmorf, maar het smaakt er niet minder om. Cijfer: 8.
Chemistry Ruikt als de sauna 2.0. Eerst wordt je chemisch-gekleurde drankje in de brand gestoken, dit drink je op. In de tussentijd heeft de barman de gasvormige partikels van het drankje opgevangen, die je vervolgens met een rietje moet inademen. Dit ervaarden wij als inhalatie-Listerine. Contra-indicatie: astma. Alien Brain Cijfer: 7 voor de smaak, 10 voor de Zoals het shotje eruitziet, is tevens show. onze visualisatie van hoe alienhersenen eruit zouden moeten zien. Zelfs de structuur van het drankje klopt, als je te lang wacht met drinken. Fasci-
Flaming Asshole Lubricant en handschoen niet nodig. Eerst gehoorde opmerking was: “Ik voel mijn longen”, wat beter is dan het voelen van je prostaat, lijkt mij. Brandt lang na. Wellicht een alternatief voor Ventolin? Cijfer: 6,5. Blue Lagoon De drinkbare versie van de blauwe handalcohol. Het ruikt inderdaad alsof je er veel bacteriën mee zult doden. Smaakt naar kauwgomballen. Simpel, zoet shotje. Cijfer: 7,5
Appeltaartje Een oude bekende, maar dan spectaculair. Wederom vervoert de barman ons met zijn vlammende attributen. Hij tikt lekker aan. Een echt Oud Hollandsch alcoholisch gebakje. Cijfer: 7,5: de slagroom blijft achter…
Orgasme Wekte al veel hilarische uitspraken op vóór het nuttigen. “Wij willen een orgasme” was de makkelijkste, natuurlijk. Gemaakt van onder andere Sambuca en Baileys. De beste uitspraak achteraf: “Het is zo goed dat Lonneke’s Special ik er bijna van ga huilen”. We zullen (staat niet op de kaart, maar is wel geen namen noemen. verkrijgbaar onder de naam Kruid- Cijfer: 11. enveeg): Een variant op een kruidenbitter. Een apart en lekker drankje. Helemaal Lonnekes ding. Black Russian Cijfer: 10. Eerst proef je een laagje wodka (hoe kan het ook anders). Brandt lekker na. Ook dit drankje is perfect voor koffieverslaafden, maar ook voor Zure Mat mensen die het altijd koud hebben. Verkrijgbaar in de kleuren groen, Anders dan anders. oranje en rood, waarvan de groene Cijfer: 8,5. versie het zuurst is. Zoetzuur drankje, als je van Haribo houdt een lekker shotje. Het toegevoegde zure matje is een pluspunt. Cijfer: 7.
Kikkertje Alleen al van het kikkertje in het groene beetje vloeistof werden we blij. Cijfer: 6 voor de smaak, 9 voor het kikkertje. Redenen om vanavond al naar Café de Fiets te gaan: ze hebben er een leuke barman, zelfs een spiegel en laders voor de meeste smartphones! Daarnaast kun je een shotjes-strippenkaart aanvragen, waarmee je – als je alle 45 shotjes hebt gehad – een heel bijzonder shotje krijgt… (je hoeft niet op één avond alles naar binnen te werken). Waar wacht je nog op?
Status Co | 13
Hier ook een foto van jouw co-groep? Stuur deze naar:
[email protected] 14 | Status Co
Artsen en Grenzen Europa was de afgelopen zomer een hot item, met de dreigende Grexit en aanhoudende vluchtelingenstromen uit Syrie en Noord-Afrika. Mede hierdoor zijn veel Nederlanders pessimistischer geworden over Europa. Een verenigd Europa biedt echter ook kansen, niet in de laatste plaats voor toekomstige artsen. Waar er in Nederland een artsenoverschot is, blijkt in veel andere Europese landen het tegenovergestelde het geval. Zie jij het niet zitten om hier in Nederland twintig keer te moeten solliciteren, voordat je eindelijk die baan te pakken hebt? Dan is solliciteren in Duitsland, België of een ander Europees land wellicht een serieuze optie. De Leidse start-up mmedical, met vier aankomend artsen aan het roer, ziet het in ieder geval helemaal zitten. Zij bemiddelen gratis bij buitenlandse vacatures voor zowel basisartsen als jonge specialisten. Bij het overwegen van een dergelijke internationale uitdaging ligt het voor de hand om ook na te denken over de eventuele taalbarrière. Als er bij het Duitse woord Durchfall geen lampje gaat branden, is het misschien een goed idee om vacatures te gaan zoeken in een Engelstalig land. Zelf sta ik voor het begin van een andere uitdaging, namelijk het voorzitterschap van de Ko-Raad; hier zal ik me met grenzeloos enthousiasme op storten.
Bauke Haisma Voorzitter Ko-Raad Nijmegen
Agenda 23 september voortganstoets 28 september Koraad ALV 26 oktober Koraad ALV 23 november Koraad ALV 9 december Voortgangstoets+ speeddate met de kliniek
Graag verwelkomen wij 2 nieuwe bestuursleden! Bauke Haisma (links) is de nieuwe voorzitter van het bestuur, Sabine van Oort (rechts) is het nieuwe bestuurslid PR & Sponsoring
KORTE INVENTARISATIE ALLE GENEESKUNDE STUDENTEN / AFGESTUDEERDEN Slechts 5 a 10 min Er is de afgelopen tijd een discussie gaande over de positie van geneeskundestudenten in het nieuwe leenstelsel. Om deze discussie te kunnen baseren op feiten hebben we een enquête gemaakt. Hoe meer data hoe beter de validiteit van de gegevens. Je mag de enquête maximaal 1x invullen per persoon. Graag verspreiden onder je mede geneeskundestudenten! Vanaf 1 september 2015 is het nieuwe leenstelsel ingegaan, hierbij is de prestatiebeurs komen te vervallen. Het LOCA en LMSO willen graag daarom de financiële positie van alle geneeskundestudenten inventariseren. Zowel voor de invoer van het leenstelsel, als na de invoer van het leenstelsel. De inventarisatie is bedoeld voor alle studenten geneeskunde (bachelor, wachttijd en master) en pas afgestudeerden. De enquête is voor zowel studenten in de oude regeling studiefinanciering als voor studenten in het nieuwe leenstelsel. Invullen kan via de QR code rechts Hartelijk bedankt! Namens, LMSO: Landelijke Medisch Studenten Overleg LOCA: Landelijk Overleg Coassistenten
Status Co | 15
De fiets
Door Kathrin Windamhut Ik werd door een van de redactieleden gevraagd: “Hey Kathrin, kun jij niet een artikel over de fiets schrijven?” Jazeker wilde ik dat! Voor mij als ‘import’-studente is het een eer om over de Nederlandse fiets te schrijven! Hoe belangrijk de fiets hier in Nederland is, wordt al duidelijk door zijn benaming. In Duitsland, waar ik vandaan kom, wordt de fiets ‘das Fahrrad’ genoemd. Zou je ‘das Fahrrad’ letterlijk vertalen, dan zou het ‘het fiets’ zijn. Hiermee wordt aangegeven hoeveel waarde de Duitsers aan hun fiets hechten: ‘het’ is een object. Voor de Nederlander is het daarentegen ‘de fiets’. De fiets lijkt meer op een persoon of levend wezen, dan simpelweg een object. Je kunt er een band mee hebben en avonturen mee beleven. Toen ik ingeloot werd in Nijmegen dacht ik dat ik al veel avonturen op de fiets beleefd had en een ervarene fietser was. Met mijn ouders heb ik in het verleden op vakantie in Hellevoetsluis en op Texel gefietst. Zelfs toen ik in Keulen woonde, was de fiets mijn trouwe begeleider. Maar op de dag dat ik in Nijmegen ging wonen, begreep ik meteen dat mijn ‘fiets-ervaring’ een grote illusie was. Al tijdens de intro leerde ik dat het in Nederland niet illegaal is om met z’n tweeën op één fiets te fietsen. En zo nam ik voor het eerst in mijn leven iemand op de stang tussen zadel en stuur mee. Ook de nachtelijke terugkomst van de feestjes met veel vrolijke Hertogen was een Nederlandse gewoonte en door de brede fietspaden gelukkig snel te leren. In mijn eerste winter in Nijmegen ontdekte ik iets dat mij van tevoren nagenoeg onmogelijk had geleken: fietsen over sneeuw! Met mijn buurmeisjes fietste ik driekwartier door een wit bepoederd Nijmegen naar de Hatertse Vennen om aldaar gearriveerd een rondje op het ijs te schaatsen (ook zo’n Nederlands ding... misschien komt daar ook ooit nog een artikel over ;P). Langzamerhand begreep ik wat de fiets voor een Nederlander betekent: vrijheid, onafhankelijkheid en ook een groot stuk gezelligheid! Ik besloot om een omafiets te kopen! Het werd een roze Gazelle. Misschien heb je hem weleens zien staan op de campus. Er blijkt nog maar één zusje van te bestaan op de medische faculteit (bij deze: de groetjes!). Samen met een Duitse vriendin, Jasmin, besloten wij vanaf nu onze meivakanties en breekweken op de fiets door te brengen en ons in het Nederlandse fiets-gevoel te verdiepen. Onze eerste tocht deden we in de ‘Heimische Landen’ van Keulen naar Frankfurt langs de Rhein. Het was schitterend en avontuurlijk! We wilden daar meer van voelen! De volgende tocht ging vanuit Nijmegen via Groningen en Schiermonnikoog naar Leeuwarden. Steeds met ons tentje achterop. We sliepen op een boerderij tussen de schapen en kippen. Ook sliepen we weleens in de duinen. Toen dachten we dat we ervaren genoeg waren om een grotere reis te gaan maken. De derde tocht werd een gigantisch avontuur! Vanuit Nijmegen fietsten wij via Venlo, Maastricht, Bruxelles, Bergen, Chauny en Chantilly naar Paris. Het was
16 | Status Co
ongelooflijk! Met pure spierkracht, wil en een omafiets kun je door drie landen gaan! Onderweg hadden we wel enige struggle in Chauny, toen de camping, alle hostels en hotels, de kerk en het station gesloten bleken. Uiteindelijk hebben we zo de famille Zeroual leren kennen die ons eten en onderdak gaf. Adventure! Om een beetje af te koelen deden we de volgende fietstocht van Dortmund via Münster, Osnabrück en Bremen naar Hamburg. Ontspannen, mooi, maar deze keer zonder tent in een B&B en hostels. In Münster (dé Duitse fietsstad!) doopte een oude Nederlandse bekende van mij, onze fietsen om in de namen ‘Pink Panther’ en ‘Yellow Submarine’. De allerlaatste tocht leidde ons van Nijmegen naar London! In de Franse plaats Duinkerken ontmoetten wij weer een aardige familie, de familie Ottevanger, en mochten wij van hun onderdak gebruikmaken. Daarna maakten onze fietsen een grote veertocht mee. Aan de overkant moesten wij voor het eerst in ons leven aan de linkerkant fietsen. De fietspaden waren voor Engeland onverwachts goed en het weer was als verwacht slecht. Maar de binnenkomst in London ‘alongside the Thames’ en op de Towerbridge was het allemaal waard! Onze terugtochten hebben we overigens altijd met de trein gedaan. Zoveel spierkracht voor één week hadden we dan toch niet. Ik hoop dat ‘Pink Panther’ en ‘Yellow Submarine’ nog velen jaren meegaan/-fietsen en ik met mijn verhaal jullie zin in fietsen gestimuleerd heb!
Abstract Voor deze editie hebben wij Alissa Aarntzen geïnterviewd, een zesdejaars geneeskundestudente uit cogroep 165. Haar artikel naar aanleiding van haar onderzoeksstage is vorig jaar gepubliceerd in het International Journal of Cardiology, een vooraanstaand blad op het gebied van cardiovasculaire ziekten. Daar mag je als coassistent wel trots op zijn! We stelden haar enkele vragen over deze publicatie en haar weg ernaartoe. Door Marieke van Stippent Hoe/wanneer ben je op het specialisme cardiologie gekomen? Het blok Circulatie 2 vond ik erg interessant. Het keuzeblok ‘Hart in nood bij klein en groot’ sloot daar goed op aan. De combinatie van interne geneeskunde op de poli en spoed op de eerste harthulp vind ik erg leuk. Ook volg je de patiënt voor langere tijd. De cardioloog doet zelf alle diagnostiek, behandelingen en controles. Hoe ben je bij dit onderzoek terecht gekomen? Toen bleek dat ik wachttijd had voor de coschappen, wilde ik die tijd nuttig invullen. Een van de arts-assistenten cardiologie van Isala Zwolle had toen net een berichtje gepost op ons Studenten Prikbord. Ze zochten daar een student om mee te helpen met onderzoek. Daar heb ik op gereageerd en vervolgens heb ik daar mijn onderzoeksstage gedaan.
aan vasthouden, het bleek voor mij meer de klinische kant van de cardiologie te ervaren. een richtlijn. Wat vind je ervan dat het nu gepubliceerd is? Is het al je harde werk waard geweest? Jazeker. Mijn tijd in Zwolle heb ik als zeer prettig ervaren. Er hangt een goede sfeer, er wordt veel aan onderzoek gedaan en daarbij word je goed begeleid als coassistent. Na de publicatie heb ik veel positieve reacties gekregen. Bij de Isala wetenschapsavond heb ik het artikel als poster mogen presenteren. Daarnaast heb ik op het Najaarscongres van de Vereniging Voor Cardiologie (NVVC) een presentatie mogen geven voor cardiologen.
Als je mocht kiezen, zou je dit onderzoek opnieuw doen, of zou je liever voor een ander onderwerp of specialisme gaan? Ik zou het opnieuw doen. Cardiologie heeft diverse interessante richtingen zoals de ritmestoornissen en daarbinnen valt veel te onderzoeken.
Heb je nog tips voor anderen met betrekking tot onderzoek opstarten of doen? Als je wilt beginnen met onderzoek, moet je eerst artsen laten weten dat je graag onderzoek wilt doen. Kijk dus op En nu? Betekent deze publicatie het het Studenten Prikbord, mail of spreek einde van je tijd in Zwolle, of hebben artsen aan. Ze vinden het altijd erg leuk als je zelf initiatief toont. Dat geldt ook ze nog niet alles van Alissa gezien? Nee, nog niet. Ik ga voor mijn keuzeco- voor tijdens het onderzoek. schap opnieuw naar Zwolle. Om nu ook
Wil je meer met onderzoek gaan doen? Is het je goed bevallen? Ja, het is me erg goed bevallen. Na mijn onderzoeksstage ben ik betrokken gebleven bij het onderzoek. Momenteel ben ik bezig om data te verzamelen van patiënten met atriumfibrilleren die behandeld zijn met een cryoballon. In plaats van radiofrequente energie (zoals onderzocht in onderstaand artikel) wordt er dan gebruik gemaakt van bevriezing bij de ablatie. Wat waren de knelpunten bij je onderzoek? Vanuit de universiteit wordt wel onderwijs gegeven, maar om bijvoorbeeld zelf met SPSS te werken is iets heel anders dan de theorie. Gelukkig zit er een goede helpfunctie bij het programma en kreeg ik hulp van de onderzoekers. Een ander punt was planning. Het hebben van een planning is erg fijn, maar je moet er niet
Status Co | 17
Conventional radiofrequency catheter ablation compared to multi-electrode ablation for atrial fibrillation.
Gal P, Aarntzen AE, Smit JJ, Adiyaman A, Misier AR, Delnoy PP, Elvan A
BACKGROUND: Limited data is available on long-term atrial fibrillation (AF) free survival after multi-electrode catheter pulmonary vein isolation (PVI). The aim of this study was to compare point-by-point PVI to multi-electrode PVI in terms of procedural characteristics and long-term AF free survival. METHODS AND RESULTS: 460 consecutive patients were randomly allocated: 230 patients underwent conventional, point-by-point ablation with a radiofrequency ablation catheter (cPVI group) and 230 patients underwent multi-electrode, phased radiofrequency ablation (MER group). Median follow-up was 43 months. Mean age was 56 years, 82% of patients had paroxysmal AF. Baseline characteristics did not differ among catheter groups. Acu te electrical PVI was achieved in 99.7% of pulmonary veins, with no differences among catheter groups. Procedure time and ablation time were significantly shorter in the MER group. There were significantly less complications in the MER group (4.8% vs. 1.3%, P=0.025). After a mean of 1.5 procedures, AF free survival without the use of antiarrhythmic drugs was 74% at 1 year and 46% at 5 years follow-up and did not differ among catheter groups (cPVI group 45%, MER group 48%, P=0.777). In multivariate analysis, BMI, AF duration and CHADSVASc score were predictors of AF free survival. CONCLUSION: Multi-electrode ablation was superior in procedure duration and ablation time, with less complications. However, both conventional point-by-point PVI and multi-electrode PVI achieved a high acute PVI success rate and showed a comparable long-term AF free survival.
Groeten uit: Roemenië De meeste mensen kennen Transsylvanië van Bram Stoker’s Dracula. Mijn plan om naar een chirurgie summerschool in dit gebied te gaan werd dan ook door veel vrienden met een lach ontvangen. Gelukkig bestonden onze instrumenten niet uitsluitend uit houten spiesen zoals onze Transsylvanische vriend Vlad Tepes. Door: Lonneke Elders Zittend in het vliegtuig naar Cluj-Napoca ben ik er nog niet helemaal gerust op. De meeste Nederlandse nieuwsberichten zijn niet zo lovend over de betrouwbaarheid van Roemenen. Het feit dat deze cursus verbonden leek te zijn aan een bestaande universiteit had mij ervan overtuigd te gaan. Toch knaagde er nog iets. Je weet maar nooit... Aangekomen op het vliegveld was alles over. Daar stonden twee studenten ons op te wachten om naar onze “Dorms” op de campus te gaan. De moed zat er weer in. De cursus Na een dagje de stad te hebben bezichtigd met mijn Nederlandse kamergenote, begon de cursus. De eerste dag bestond uit een opfrissing van het knopen en hechten. Daarnaast leerden we de namen van alle instrumenten in het Engels. Hoewel de cursus “advanced surgical techniques” heette, begonnen we bij het
begin op een knopen bordje en varkenspoot. De lessen van Van Hasselt en Van Linge all over again, alleen ditmaal met een aanzienlijk bottere herbruikbare naald. Dag twee bestond uit een college plastische chirurgie met een introductie in lappen. Gewapend met een stift en scalpel leerden we verschillende technieken om grotere defecten met minimale tractie te sluiten. Langzamerhand werden de technieken moeilijker. Zo leerden we van een AIOS vasculaire chirurgie om vasculaire patches en anastomoses te maken. In teams van twee en onder begeleiding van een student-trainer gingen we vervolgens aan de slag. Hetzelfde gold voor de intestinale anastomose. Na een ochtend zwoegen op inverterende hechtingen had iedereen een end-to-end anastomose en purse-string afsluiting gemaakt. Bij het aansluiten van de varkensdarm hielden we onze adem in. Lekt hij? Trots zagen we dat al het water binnenboord bleef. Missie geslaagd. Een internationaal gezelschap
18 | Status Co
Alhoewel de grootste groep Nederlands - dan wel Vlaamstalig was, bleef de cursus groep een bont gezelschap. Van Maleisië tot Egypte en van Palestina tot aan Letland, allerlei culturen waren vertegenwoordigd. De meeste studenten kwamen uit het vierde jaar, maar toch verschilden de curricula aanzienlijk. Waar de Belgen theoretisch het meest onderlegd waren, hadden de Nederlanders een duidelijke praktische voorsprong. Daarnaast was het leuk om meer te weten te komen over andere culturen. Zowel mijn Roemeens als Egyptisch ging met sprongen vooruit. De grootste conclusie was dat zelfs de meest laat komende Nederlander meer punctueel is dan de gemiddelde Arabier of Roemeen. Yallah! Leek nog niet al te goed door te dringen.
Cultuurverschillen Naast het nodige handwerk bestond de summercourse ook uit een meer theoretisch deel over wondbeleid etc. Dat hier verschillen van mening over bestaan was meteen duidelijk. Zelfs voor een clean cut wordt in Roemenië antibiotica voorgeschreven. Daarnaast werd na werkelijk iedere tekenbeet (!) een profylactische doxycyclinekuur voorgeschreven. Waar zou al die resistentie toch vandaan komen? Nog iets aparts: In Roemenië worden heupprotheses niet door de verzekering vergoed. Ben je bejaard en breek je een heup, dan slijt je je laatste dagen liggend in bed. Ook andere operaties zoals laparoscopische ingrepen worden lang niet altijd vergoed. Op een dergelijk moment ben ik toch echt blij dat wij in een rijk Westers land als Nederland wonen. Het sociaal programma Naast practica is het tijd voor ontspanning. Snel douchen, een uiltje knappen en dan met de groep richting het oude centrum. Het sociale programma bestond meestal uit een wandeling door verschillende gedeelten van de stad gevolgd door avondeten in een restaurant rond ongeveer half tien ’s avonds. Cluj Napoca is een oude middeleeuwse universiteitsstad met veel oude gebouwen. Vanwege de communistische overheersing bestaat een groot deel van de buitenwijken uit communistische (lees: grijs betonnen eenheidsworst) flats. Het centrum zelf is grotendeels gerestaureerd met veel barokke gebouwen die zeer Weens aandoen. Cluj ofwel Klauzenburg was dan ook vroeger deel van het Hapsburgse rijk. Daarnaast vind je op vrijwel iedere straathoek een kerk. De meeste Roemeense geneeskund estudenten klagen dat de mensen liever hun geld in een kerk steken dan in hun gezondheidszorg of educatie. Vlak naast de campus zit de grootste uitgaansstraat van Cluj. Lekker handig voor de meeste studenten. Uitgaan tot de vroege uurtjes zat er voor ons echter niet in. Om acht uur ’s ochtends werd je toch echt verwacht in de snijzaal voor een practicum op weer een nieuw varkensorgaan. Met een kater van hier tot ginder boven een varkensdarm hangen is niet aan te raden.
nen hun eigen zorgvoorziening. Waar het gebouw aftands was en gevangenen met zijn tweeën in een minuscule ziekencel opgesloten zaten (1,5m2 loopruimte maximaal), hadden de operatiekamers de beste apparatuur. In tegenstelling tot een burger krijgt een gevangenen wel zijn lap-chol vergoed ! Wat echter nog indrukwekkender was, waren de verhalen van de arts die ons rondleidde. Een relatief groot aandeel van de gevangenen doet aan automutilatie, soms tot aan zeer extreme vormen. De manier waarop deze arts hiermee omging was zeer respectwaardig. Het zet je aan het denken. Zou ik het aankunnen om een patiënt telkens weer op te lappen, waarna hij zichzelf weer compleet openlegt? Een positiever hoogtepunt was het laparoscopisch verwijderen van een galblaas van een varken. Compleet gefrustreerd begon ik de dag met het verplaatsen van ringetjes van een touwtje naar het ander. Wat is dat moeilijk om alleen instrumenten en een camera te gebruiken. Vervolgens gingen we naar een dummy van een buik met daarin een echte varkenslever. Ik besloot te beginnen als cameravrouw. Dat lukt tenminste. De eerste lever werd zwaar mishandeld door de coagulatiehaak en tot overmaat van ramp perforeerden we de galblaas op driekwart van de procedure. Blij dat dit geen levend individu was. Bij de tweede poging in een andere teamopstelling ging alles perfect. Dissectie van driehoek van Calot, het clippen van de a. cystica en ductus cysticus en het verwijderen van de galblaas zonder gal-lekkage of lever laceratie! Trots kijk je naar het resultaat. Ook al is het slechts een model, je krijgt een echte kick als het is gelukt! Na tien dagen ging ik moe, maar tevreden terug naar Eindhoven airport. Al denk ik niet dat ik chirurg zou willen worden, deze summerschool had ik niet willen missen. Daarom voor iedereen die nog niet weet wat hij met zijn vrije zomerweken moet: Deze summerschool is een hele leuke manier om tijdens je vakantie toch nog op een leuke manier iets bij te leren.
De hoogtepunten Ga je naar een summerschool in het buitenland, dan hoop je iets te beleven dat je in Nederland nooit meer zult zien. Voor ons was dit een gevangenisziekenhuis. In tegenstelling tot Nederland hebben Roemeense gevange-
Status Co | 19
Vox Medici
Na zeven jaar episodecoördinator te zijn geweest van CKO3 Heelkunde, slaat hij een nieuwe weg in als coach voor studenten in het nieuwe bachelorcurriculum. Velen van jullie zullen hem ook nog kennen van de verscheidene anatomiesessies in de bachelorblokken en de Elective Course Anatomy. Maar wist je ook dat hij in Indonesië is geboren, als tropenarts heeft gewerkt in Kenia en in eerste instantie werd aangenomen op de afdeling gynaecologie? In deze editie een exclusief interview over zijn levensloop van student tot arts, de hiërarchie bij chirurgie in Duitsland, zijn rol binnen het onderwijs en zijn belangrijke tip voor alle coassistenten. Van her naar der In de plaats Surabaya in Indonesië ben ik geboren. Mijn vader heeft daar gewerkt tot ik vier jaar oud was. Daarna zijn we verhuisd naar Nederland. In Nederland zijn we vervolgens ook nog ontzettend vaak verhuisd, waardoor ik uiteindelijk op drie verschillende middelbare scholen heb gezeten. De school waar ik uiteindelijk mijn laatste twee jaar heb gestudeerd, was het Christelijk Gymnasium Utrecht. Hier heb ik in de vijfde klas een relatie gekregen met mijn echtgenote. Omdat ik inmiddels al zo vaak verhuisd was, besloot ik in Utrecht te blijven studeren. Dat jaar was het eerste jaar dat er geloot moest worden, waarbij ik ingeloot werd voor de studie geneeskunde in Utrecht.
Dokter Albert Van Linge
Door Caroline Hildering en Tessa van Kolfschooten
Tijdens mijn studie geneeskunde wist ik dat ik tropenarts wilde worden. In Utrecht was er op dat moment niet de mogelijkheid om binnen de studie naar de tropen te gaan, dus dit heb ik niet kunnen doen. De opleiding tot tropenarts volgde ik in Apeldoorn. Destijds was dit geen erkend specialisme en betrof het met name chirurgie en gynaecologie. Voordat ik hieraan kon beginnen, heb ik een half jaar wachttijd gehad. In dat half jaar ben ik als een soort arts-assistent vrijwilligerswerk gaan doen in Lesotho, een onafhankelijke staat omsloten door Zuid-Afrika. Hier was een Nederlander die mij op sleeptouw nam. Als net afgestudeerde maakte de gezondheidszorg daar enorme indruk op me. Ik heb vooral veel werkzaamheden op de polikliniek gedaan, waar met name veel kinderziekten en geslachtsziekten voorbij komen. Veel mannen daar zijn namelijk mijnwerkers die veruit het grootste gedeelte van het jaar in de mijnen zijn. Na dit half jaar heb ik tweeënhalf jaar in Apeldoorn de opleiding tot tropenarts gevolgd en een tropencursus aan het Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT) gedaan, waarna ik vier jaar heb gewerkt in
“Net als nu was het toen al moeilijk om in de opleiding tot chirurg te komen: veel gedram, gezeur en 100.000 sollicitatiebrieven”
Passie voor geneeskunde Al redelijk lang wist ik dat ik geneeskunde wilde studeren. Mijn grootvader was tandarts, maar verder waren er in mijn familie geen medici. Hier zal het dus niet aan gelegen hebben. Voor mijn kinderen is dit wel anders, mijn echtgenote is internist-infectioloog en mijn oudste dochter studeert nu ook geneeskunde. Degene die voor mij een rol heeft gespeeld in mijn keuze voor geneeskunde, was mijn huisarts die bij ons om de hoek woonde. De mensen daar vond ik erg aardig en ik beschouwde hem dan ook als mijn role model. Naar de tropen
20 | Status Co
Kenia. Ik zat daar in een relatief rijk gebied in West Kenia aan de grens met Uganda. Naast veel kinderziekten, heel veel malaria en acute chirurgie heb ik daar ook veel gynaecologie en verloskunde gedaan. Op een gemiddelde dag waren er zo’n zeven bevallingen. Mijn echtgenote had in de tussentijd in Nederland de opleiding tot internist afgerond, zij kwam mij later in Afrika vergezellen. Terug in Nederland Teruggekomen in Nederland twijfelde ik tussen chirurgie en gynaecologie. Al vrij snel was ik in Tilburg aangenomen op de
afdeling gynaecologie. Twee weken voordat ik zou beginnen, kreeg ik een rondleiding op de afdeling. Op dat moment werd het me eigenlijk pas duidelijk: dit is niet wat ik wilde. Net als nu was het toen al moeilijk om in de opleiding tot chirurg te komen. Veel gedram, gezeur en 100.000 sollicitatiebrieven later ben ik de opleiding in Kleve in Duitsland gaan doen. Steenkolenduits Een opvallend verschil tussen de Nederlandse en Duitse cultuur, is dat er in Duitsland veel meer sprake is van een hiërarchie. De baas heeft altijd gelijk, er is geen ruimte voor discussie. Hoewel ik dit na mijn opleiding wel beu was, zie ik ook zeker wel voordelen van een dergelijke structuur voor beginnende aio’s. Vooral als het gaat om een vak als chirurgie. Het is namelijk prettig om één manier, één stramien, aangeleerd te krijgen. Veel verschillende manieren kunnen in het begin verwarrend zijn. Daarnaast heb ik mijn Duitse collega’s altijd erg collegiaal gevonden, nooit was er gezeur over bijvoorbeeld diensten. Voor wat betreft mijn Duits; vooral in het begin vond ik het erg prettig dat een secretaresse mijn brieven geschreven in steenkolenduits verbeterde. Weer terug in Nederland De Vereniging voor Heelkunde in Nederland (NVvH) keurde de opleiding in Duitsland eigenlijk af, maar er waren verschillende chirurgen die hier anders over dachten. Ondanks het gentlemen’s agreement (dat was het agreement van de leden van de NVvH dat ze de in Duitsland opgeleide chirurgen in Nederland niet zouden aannemen), heb ik vervolgens in het UMC Groningen een baan gekregen. Omdat mijn echtgenote toen al in Nijmegen werkte en we in de Ooijpolder woonden, besloot ik een baan dichterbij huis te zoeken. Uiteindelijk kwam ik hierdoor terecht in een maatschap van vier chirurgen in Veghel.
Omslagpunt Iedereen maakt in zijn leven iets vreselijks mee. Voor mij was dat moment gekomen in 1999, nadat ik drie jaar in Veghel had gewerkt. Het bleek toen namelijk dat ik, zonder er ook maar iets van gemerkt te hebben, geïnfecteerd was met het hepatitis B virus. Dit zal ik hoogstwaarschijnlijk in Lesotho opgelopen hebben, waar hepatitis B een endemische ziekte is. Hier kwamen prikaccidenten nogal eens voor en waren er bij spoedbevallingen niet altijd handschoenen voorhanden. Voor mij
ingerold, waarbij ik naast bedrijfsarts ook anatomie ben gaan lesgeven. Aanvankelijk ben ik begonnen met anatomie lesgeven voor de bachelorblokken Hoofdlijnen Functionele Morfologie en Beweging en Sturing. In 2007 kwam er een nieuwe structuur voor de masterfase, waarbij prof. dr. van Goor mij benaderde of ik ook coassistenten les wilde gaan geven voor CKO3. Op dat punt lag de ramp van 1999 zover achter me dat ik dit aankon. Samen met dr. van Hasselt en aanvankelijk ook dr. John Bos (gepensioneerd chirurg uit Deventer) heb ik dit tot voor kort met veel
“Jullie kletsen niet alleen over docenten, maar docenten kletsen ook over jullie!” betekende dit een keerpunt in mijn leven. Ik mocht mijn vak niet meer uitoefenen, had opeens een chronische ziekte, inkomsten die op het spel stonden, landelijk kwam ik volop in het nieuws… Het heeft even geduurd voordat ik er weer bovenop gekrabbeld ben, voordat ik me realiseerde dat opereren niet het enige was dat ik kon. Gelukkig is het me zeker gelukt. Een nieuw pad Op een gegeven moment kwam ik een vacature tegen voor de AMD hier in Nijmegen. Hier kon ik direct op gesprek komen met de directeur. Dat was zo’n vriendelijke man, dat ik uiteindelijk de vierjarige opleiding tot bedrijfsarts heb gedaan. Verbonden aan het Radboudumc ben ik met veel plezier bedrijfsarts geweest, maar uiteindelijk miste ik het vak chirurgie toch erg. Hierdoor ben ik het onderwijsleven
Kenya 2007
plezier gedaan en het leven als bedrijfsarts achter me gelaten. Juist het feit dat wij geen patiëntenzorg leverden, maakte dat we alle tijd hadden voor het lesgeven. Daarnaast hadden dr. van Hasselt en ik het samen ook erg leuk. Jullie kletsen niet alleen over docenten, maar docenten kletsen ook over jullie! We hebben hilarische momenten meegemaakt, vooral ook tijdens het poliklinisch spreekuur. Op het moment dat studenten zowel iets moeten doen als moeten praten met een patiënt, worden er vaak stomme dingen gezegd. Ik kijk er nu met weemoed op terug, maar na ruim zeven jaar is het denk ik wel goed dat iemand anders het overneemt die weer dichter bij het vak staat.
zijn. Het idee hierbij is dat er per groepje van acht studenten een coach is, die ervoor zorgt dat de nieuwe geneeskundestudenten niet verdwalen. Naar mijn idee zijn de studenten van nu niet anders dan de studenten van vroeger. Het is niet de student die verandert, maar de studie. Of dit invloed zal hebben op de studenten en de manier waarop we ze moeten opvoeden, zullen we zien. Tevens geef ik dit jaar weer de Elective Course Anatomy; de tweewekelijkse cursus in de zomerperiode, waarbij studenten leren prepareren en hun anatomische competenties worden verrijkt. Een aap kan het leren De belangrijkste tip die ik heb voor alle coassistenten: zoek goed wat bij je past. Wat mijn opleider vroeger altijd zei was “een aap kan het leren”. Je kunt alles worden wat je worden wilt, daar ligt het niet aan. Je karakter is de beperkende factor. Als bedrijfsarts heb ik veel burn-outs langs zien komen en naar mijn idee komt dit vaak doordat diegene iets heeft gekozen dat niet bij hem of haar past. Dat je graag iets wilt worden, wilt nog niet direct zeggen dat het bij je past. Daarom is het zo belangrijk om dit te zoeken. Vox Medici
Komend jaar Vanaf komend jaar zal ik voor het nieuwe bachelorcurriculum één van de coaches
Militaire dienst (met sigaret in neus)
Lesotho, 1983
Wist je dat... ... dokter van Linge en van Hasselt op één jaar na elk jaar met CKO3 de 1e prijs voor beste CKO blok hebben gewonnen? ... de enige reden dat ze één jaar niet wonnen, was omdat er toen niet naar de cijfers van de enquêtes is gekeken? ... dokter van Linge in militaire dienst moest, omdat hij vanwege puberaal gedrag in de vierde klas is blijven zitten? ... dokter van Linge een roze hoesje voor zijn telefoon heeft waar ‘LINGE’ op staat met rode bloemetjes (van Sinterklaas gekregen)? ... dokter van Linge zichzelf (en collegae) een beetje narcistisch vindt? ... dokter van Linge soms vergeet zijn haar te kammen? ... dokter van Linge graag in de tuin werkt als een soort meditatie? ... dokter van Linge een hechte band met subsahara Afrika heeft? ... dokter van Linge graag de strip Fokke & Sukke leest en elke coassistent aanraadt The House of God van Samuel Shem te lezen?
Status Co | 21
Recensie:
Foto-expositie van Jimmy Nelson
Van de Chukchi in ijzig Siberië, de Kazakhs uit Mongolië, de Ladakhi uit India en de Mursi in de Hoorn van Afrika tot de Dani in Papua. Laat je verrassen door de bijzondere foto’s van deze inheemse stammen! Door: Elise Schulte Deze expositie is te zien in het Afrika Museum t/m 27 september. Adres: Postweg 6, 6571 CS Berg en Dal|telefoonnummer: 088 0042 800 www.afrikamuseum.nl|Prijs (studenten): €6,Openingstijden museum: ma t/m vrij: 10.00-17.00 uur, za/zo/feestdagen 11.00-17.00 uur, 1 november t/m 31 maart: op maandagen gesloten (m.u.v. schoolvakanties). Geboren in Engeland maar zijn jeugd doorbracht in Afrika, Azië en Zuid-Amerika vanwege het werk van zijn ouders. Al vroeg kwam de interesse in het reizen en het fotograferen bij de fotograaf en journalist Jimmy Nelson. Al op zijn 19de trok hij te voet door Tibet. Daar fotografeerde hij veel dingen die hij tegenkwam op zijn bijna één jaar durende reis met een kleine, ouderwetse camera. Na zijn terugkeer begon Nelson te werken als een professionele fotojournalist en kreeg hij al snel veel internationale opdrachten aangeboden, variërend van de Russische betrokkenheid bij Afghanistan tot de strijd tussen India en Pakistan aan het begin van de oorlog in voormalig Joegoslavië. Zijn volgende grote opdracht was van Shell in 1992 waarvoor hij drie jaar door China reisde om portretten vast te leggen. Het boek ‘Literaire portretten van China’ en een wereldwijde tour volgde. Daarnaast was hij werkzaam voor de commerciële reclame. Echter, het reizen en fotograferen bleef hem trekken. In 2009 begon hij aan zijn tot nu toe grootste project: ‘Before they pass away’. In drie jaar tijd fotografeerde hij meer dan 35 inheemse stammen over de hele wereld in Europa, Azië, Afrika, Zuid-Amerika en de Stille Zuidzee met slechts een 50-jarige 4x5in camera. Hierbij liet hij zich niet tegenhouden door onmenselijke temperaturen (tot wel -40 graden Celsius!), het gebrek aan vervoermiddelen en de zoektocht naar vertalers voor moeilijke dialecten. Met als eindresultaat portretten van onder andere de Karo in Ethiopië, de Maori in Nieuw-Zeeland, de Chukchi in Siberië, de Gauchos in Argentinië en last but not least de eilandbewoners van Terschelling in Nederland. Deze expositie is inmiddels een groot succes, niet alleen in de musea in Nederland maar ook in steden als Londen, New York en Berlijn. Er was echter ook veel controverse rondom zijn fotografie. Stephen Corry, directeur van Survival International, de wereldwijde beweging voor de rechten van de inheemse volksstammen, nam hem onder vuur voor de presentatie van een onjuist en schadelijk beeld van de betreffende volksstammen. Nelson verdedigde zijn werk door te zeggen dat elk beeld een ‘subjectief, creatief document van de fotograaf’ is. Ook gaf hij toe dat hij de individuen heeft geregisseerd maar dat hij dit had gedaan met hun medewerking en toestemming. Inmiddels is Nelson weer op pad, ditmaal met de CNN om nieuwe volkeren te bezoeken maar ook om terug te keren naar de stammen die hij al fotografeerde om het eindresultaat te laten zien. Oftewel, deze expositie is voor iedereen die een kijkje wil nemen binnen een bijzondere wereld van inheemse stammen en verre streken die niet vaak worden vastgelegd. Ook voor wie niet genoeg kan krijgen van de foto’s van Jimmy Nelson of de expositie niet kan bezoeken, deze portretten zijn ook gebundeld in het gelijknamige XL-boek (‘Before they pass away’, onder andere te koop bij bol.com).
22 | Status Co
Column: Mijn fiets en ik Door Marieke van Stippent Vrienden, kennissen en omwonenden van mij is dit niet onbekend: ik heb een haat-liefderelatie met mijn fiets. Als student en coassistent kun je niet om die tweewielige, onbetrouwbare roestbak heen. Of, zoals een vroeger fietsmaatje wel eens liefkozend tegen zijn fiets zei; zijn ijzeren ros. Wat in mijn ogen wel wat overschattend was. Of misschien had hij het wel helemaal niet over zijn fiets. De reden dat ik regelmatig in tweestrijd ben om de band(en) tussen mij en mijn fiets, is meerledig. Er komt altijd een dag dat je over een glasscherf, stoeprand of een (echt waar) tien centimeter lange spijker rijdt, waardoor je een lekke band krijgt. Dan heb je twee opties: of je belt in wilde paniek naar je vader/broer/vriend/(fietsenmaker is te duur) die dit vanmiddag moet komen repareren, omdat je band al een week lek is, maar je morgen toch echt op tijd moet zijn bij de voortgangstoets, of je probeert het zelf. De enige keer dat ik zelf getracht heb mijn band te plakken was geen succes. Het minuscule gaatje - Reden van Komst – werd vergezeld door twee enorme japen, veroorzaakt door de twee hefboompjes die ik gebruikte om de band van de velg af te wippen. Eens, doch nooit weer. Echter, ik kan niet zonder mijn fijne fiets, omdat ik anders in de breedte zou uitdijen. Een week zonder fiets en ik pas opeens al mijn te groot gekochte broeken, loop hijgend trappen op en voel mijn arteriën scleroseren. Ik leerde pas echt hoeveel ik eigenlijk van mijn fiets houd, toen hij gestolen was. Het geeft je zo’n door-de-grondzak-gevoel wanneer je om twaalf uur ‘s nachts na je avonddienst het ziekenhuis uitstapt en je moedeloos vijf keer de fietsenstalling door bent gelopen. Vervolgens krijg je herhaaldelijk bevestigd wat je eigenlijk al wist; je twaalf-in-eendozijnfiets, maar wel jóúw fiets, is weg! Het heeft mij meerdere praktische zaken geleerd: - Maak je fiets altijd met een extra slot aan een rek/stang/paal vast. - Mijn fiets was gewild. - Ik was nogal naïef dat anderen géén haat-liefderelatie met mijn fiets zouden hebben. - Nu moest ik helemaal opnieuw een band opbouwen met een volgende fiets. - Ik heb niet geleerd banden te plakken. Dat kan ik nog steeds niet. Mochten deze gevoelens of ervaringen overeenkomen met wat jij je fiets wel eens verwenst, sta er dan even bij stil: behandel je fiets met respect. Drink je volgende biertje ter ere van je (gestolen) fiets. Ik weet dat ik dat in ieder geval ga doen.
Status Co | 23
Bandenplakken; do’s en don’ts Het is de nachtmerrie van elke student: wakker worden en erachter komen dat je band lek is. Als dit je overkomt kan je twee dingen doen. De fietsenmaker een deel van je stufi/DUO-schuld laten aftroggelen, of het heft in eigen handen nemen. Als je altijd het eerste deed, neem je na het lezen van dit artikel je verantwoordelijkheid en plak je die band voortaan zelf. In dit stuk laten we namelijk zien hoe je in slechts drie stappen een fietsband kunt plakken. Oké, we doen niet te streng. Mocht je te lui blijven, dan geven we ook nog een overzicht van enkele strategisch gelegen fietsenmakers in Nijmegen. Door Bart Aalders
Stap 1: band eraf en binnenband eruit
Als je erachter komt dat er geen lucht meer in je band zit, moet je aan de slag. Verzamel eerst een fietspomp, bandenplaksetje en schaar. Zet je fiets op z’n kop, draai het ventiel los en laat de band helemaal goed leeglopen als er nog lucht in zat. Bewaar alles wat je losdraait en eraf haalt goed, je hebt het straks weer nodig. Vervolgens moet de band aan een kant van de velg terecht komen. Hiervoor zitten er in het plaksetje drie bandenlichters waarmee je de buitenband over de velgrand kunt tillen. Gebruik één van de lichters als hefboom en scharnier een stukje band over de rand van de velg. Als dit gelukt is, zet je deze vast in een spaak. Naast de eerste steek je nu een tweede lichter tussen band en velg. Schuif de tweede parallel aan de velg zo ver mogelijk van je af. Dit kan enige kracht kosten. Als je merkt dat de lichter niet verder kan, zet je deze ook vast. Nu pak je de derde en herhaal je de eerdere stappen. Verwijder eventueel de eerste lichter als je snel vastloopt. Je zult merken dat het steeds lichter wordt om de buitenband aan de andere kant van de velg te krijgen. Op een gegeven moment is de weerstand gebroken, omdat een steeds groter deel van de band al aan de andere kant is. Zoek nu het ventiel op en draai het kleine ringetje dat het ventiel tegen de velg houdt eraf. Druk nu het ventiel door de opening in de velg en trek de hele buitenband naar buiten. Monteer nu het ventiel weer. De band moet namelijk opgepompt worden om het lek te vinden. Luister eerst of je ergens lucht hoort ontsnappen. Voelen met je lippen werkt goed als je wel gesis hoort, maar niet precies de locatie kunt bepalen. Als je niets hoort, dan zul je met de bekende band-in-emmer-methode aan de slag moeten. De luchtbelletjes verraden het gat. Onthoud waar het gat zit en ga door met stap 2.
Stap 2: plakken
Als je weet waar je zijn moet, schuur je dat deel van de band goed op met het schuurpapiertje uit het plaksetje. Dit is belangrijk omdat zo de solutie (lijm) beter zal hechten. Na het schuren knip je de plakker op maat. Knip bij een klein gaatje een rond stuk van 1,5-2 cm en trek het papiertje/stukje folie eraf. Verspreid nu de solutie op en rondom het gaatje. Doe het niet te dik erop, maar zorg er wel voor dat je de lijm op een groter oppervlak smeert dan de oppervlakte van de plakker. Plak de plakker en druk deze gedurende enkele tientallen seconden stevig aan. Laat de lijm enkele minuten drogen. In de tussentijd is er tijd om de buitenband te controleren op scherpe dingen zoals stukjes glas. Met een stuk vochtig keukenrol kun je de buitenband goed van binnen schoonmaken. Als de band droog is, kun je hem even oppompen om te kijken of je goed geplakt hebt. Bij genoeg vertrouwen in je plakkunsten kun je deze stap overslaan en verder gaan met stap 3.
Stap 3: band erop
Stop het ventiel terug en verdeel de binnenband gelijkmatig (pomp de band een klein beetje op, dan gaat dit makkelijker). Breng nu de buitenband terug binnen de velgrand door de omgekeerde beweging te maken met de bandenlichters. Als alles weer op z’n plek zit – vergeet het sluitringetje van het ventiel niet – pomp dan de band half op. Druk vervolgens over de hele lengte van de buitenband op de band totdat je de velg raakt. Zo ‘verdeel’ je de binnenband goed en zorg je ervoor dat deze nergens klem komt te zitten. Pomp als laatste de band helemaal op. Als je alles goed hebt gedaan, kun je weer zorgeloos fietsen.
24 | Status Co
De fietsenmakers
Onderweg naar het coschap – Rijwielshop Station Nijmegen
Onder de voorzijde van het station zit een fietsenmaker. Hier kun je tijdens openingstijden van de bijbehorende stalling je fiets ter reparatie aanbieden. Ze streven ernaar je fiets dezelfde dag te repareren. Als je ‘s ochtends op weg naar het station lek rijdt, is je fiets dus bij terugkomst klaar. URL: http://www.rijwielshopnijmegen.nl/
Tijdens voor- of nablok – Bike Totaal Jos van Hees
Bij de personeelsfietsenstalling onder ons ziekenhuis zit een fietsenmaker. Hier kun je tijdens het voor- of nablok van acht uur ‘s ochtends tot zes uur ‘s avonds je fiets laten maken. Meestal kun je ook hier weer dezelfde dag je fiets ophalen voor vele nieuwe kilometers. URL: http://www.josvanhees.nl/
Als je in het centrum lek rijd – Cosma Tweewielers
Zijn jij en je date net op weg naar dat leuke restaurant, krijg je een lekke band. Met Cosma Tweeliers aan de Van der Brugghenstraat kun je gewoon doorgaan. Zij komen je fiets ophalen op locatie, zodat jij door kunt gaan waarmee je bezig was. Uiteraard kost dit een paar euro meer dan wanneer je het rijwiel zelf wegbrengt. URL: www.cosmatweewielers.nl
Extra korting aan de St. Anna –Wheels Tweewielers
Aan de St. Anna zit fietsenmaker Wheels (vanaf centrum rechter weghelft) en bij deze zaak krijg je 15% korting op je reparatie als je een Knaek-kortingspas hebt. Hoewel niet iedereen deze pas heeft, is het voor de houders wel interessant hun defecte tweewieler hierheen te brengen. Een straat verder – de Van Trierstraat – zit overigens ook nog een concurrent, namelijk Rijwielhandel De concurrent. Jammer dat ze geen website hebben. URL: www.wheelstweewielers.nl
Keuze in Oost – Sloos Tweewielers & Rijwielhandel Bruinewoud
Aan de Daalseweg vind je Sloos Tweewielers en als je iets doorfietst aan de Tooropstraat Rijwielhandel Bruinewoud. Bij beide kan je banden laten plakken. Je mag zelf even op en neer fietsen om te kijken waar je het goedkoopst weer onderweg bent. URL: http://www.sloostweewielers.nl/ URL: http://www.bruinewoudtweewielers.nl/
Recept: Waterfiets Door Bart Aalders
De obligate euroknallers, het broodje of dürüm döner kebab, of de eveneens altijd lekkere kapsalon behoren al tot je standaard overlevingspakket bij hongerklop tijdens een avondje stappen. Doe de volgende keer eens Nijmeegs en neem een waterfiets! De waterfiets is de Nijmeegse variant van de ‘friet super’ (‘supertje’) en wordt geserveerd met niet één, maar twee frikandellen. Hieronder lees je wat je nodig hebt en hoe je zelf een waterfiets maakt. Ingrediënten en benodigdheden - Halve liter pils (gekoeld, blik) - Frituurpan met nieuw frituurvet/olie - Bord, liefst diep en met opstaande randen - Bestek - Zak friet - Doos frikandellen - Mayonaise - Curry - Een ui Bereiding Zet de frituurpan aan op 180 graden Celsius en laat deze warm worden. Open ondertussen het biertje en leg een flinke portie friet en twee frikandellen klaar. Als de frituurpan op temperatuur is, gooi je de portie friet en de twee frikandellen in de pan. De baktijd is 4-5 minuten, beoordeel op het oog of de friet en frikandellen goed zijn. Snij tijdens het frituren een uitje in zo klein mogelijke snippers. Neem nu het bord en leg de frikandellen tegen de wanden van het bord. Schep een deel van de friet tussen de frikandellen. Verdeel vervolgens gelijkmatig een ruime hoeveelheid curry en mayonaise over de friet. Strooi nu de ui over de saus zodat deze eraan blijft plakken. Schep het laatste deel van de friet op het gerecht om het af te maken.
Eet smakelijk!
Status Co | 25
Pimp je fiets! Stel: je bent (net als ik) al-tijd je fiets kwijt in de zee van de stiekem enorme hoeveelheid donkerblauwe en zwarte fietsen die op het station en/of bij de uni staan. Je wilt je fiets daarom een hippe print geven, maar je vindt dat dat gedoe met spuitbussen het er ook niet echt mooier op maakt. Herken je jezelf hierin? Dan volgt hier een stappenplan om je fiets te pimpen! Door Natascha Liebregts
Wat heb je nodig (naast de obvious dingen als een fiets en een idee welke print je op je fiets wilt hebben):
- Schuurpapier - Klein blikje verf in de kleuren die je nodig hebt (ik gebruikte hoogglanslak, te koop bij doe-het-zelfwinkels) - Penselen - Doek om onder je fiets te leggen zodat de vloer niet dezelfde kleur krijgt als je fiets - Oude kleding (vanwege bovenstaande reden) - Eventueel schilderstape om delen af te plakken die je niet geschilderd wilt hebben
Stappenplan:
1. Poets je fiets ( ja echt. Anders valt de verf er samen met aangekoekt zand en andere rommel weer vanaf). 2. Schuur je fiets zodat de verf goed hecht. 3. Plak eventueel delen af die je niet meegeschilderd wilt hebben. 4. Leg een doek onder je fiets zodat je de grond niet meekleurt. 5. Trek oude kleding aan zodat je je goede kleding niet meeschildert. Als de lak eenmaal in je kleding zit gaat deze er niet meer uit! 6. Begin met een laag van je basiskleur. Probeer dit niet te dik te doen. Netjes schilderen is een optie, maar de verf komt toch wel waar je hem niet wilt (zoals op de spaken als je de kettingkast netjes probeert te beschilderen). 7. Laat deze laag goed drogen. 8. Breng eventueel nog een laag van de basiskleur aan als de eerste laag niet goed genoeg dekt. 9. Breng details aan met een andere kleur en eventueel een smallere penseel. 10. Goed laten drogen! Afhankelijk van de verf duurt het ongeveer 24-48 uur tot de verf helemaal uitgehard is.
26 | Status Co
Status Co | 27
Geslaagden, van harte gefeliciteerd! Juni 2015 Dhr. R.H.G. Draak Dhr. S.V. Duijf Dhr. G.J.F. Kemps Mevr. F.C.M. Bouwman Mevr. J.W.C. Büttner Mevr. J.L.J.E. Drijkoningen Mevr. T.J.R.C. Eijkemans Mevr. G.R. van de Glind Mevr. F.S. Hakvoort Mevr. S.J. Jonker Mevr. L. Knaapen Mevr. L. van Kolfschooten Mevr. J. Lut Mevr. M.H.A. van der Pluijm Mevr. B.D.C. Pouwels Mevr. L.M. Schepers Mevr. M.P. Steenbeek Mevr. S.K. Stienstra Mevr. E. Tromp Mevr. L.K. Vertommen Mevr. J.A.N. Wigman Mevr. S.M.H. Zweijpfenning
28 | Status Co
Augustus 2015 Mevr. E. van Barneveld Mevr. A. de Boer Mevr. C.D.J.M. Borm Mevr. A.J.A.A. van Breda Mevr. E.C. Brok Dhr. B. Brongers Mevr. M.J.M. Cox Mevr. I.J. Diets Mevr. W.F.B. van der Does Mevr. S.A.M. Frèrejean Mevr. C.H.S. van Griensven Mevr. M.H.L. Houterman Dhr. Y.Y. Hussin Dhr. M.A. IJsseldijk Mevr. C.C.R. Klaarwater Dhr. S. van der Knokke Mevr. A. Kruiswijk Mevr. A. van Litsenburg Mevr. D.E. Marsman Dhr. E.P.C. Matthée Mevr. A.Y.M. Slot Dhr. N. Snellen Dhr. H. Thiemann Mevr. C. Timmer Mevr. I.A.L. Titulaer Mevr. A. Velthuis Mevr. A.M.H. Voorhout Mevr. N.E.M. van de Voort Dhr. D.S. Withaar Mevr. I.M.J.M. van Zwietering
