‘t Hofje STICHTING
Z O R G C O M B I N AT I E
Ju n i 2013
Zomer 2013
SZMK | Juni 2013
Van de bestuurder Het is gebruikelijk dat u hier een tekst van de heer Plessius aantreft. Zoals u wellicht weet is de heer Plessius de afgelopen periode wegens ziekte afwezig geweest. Gelukkig is hij inmiddels weer hersteld en pakt hij langzaam weer een aantal werkzaamheden op. Als zijn waarnemer wil ik uiteraard een bijdrage leveren aan het zomernummer. Ik hoor u denken zomer, hoezo zomer? Dat kan wegens het aanhoudende koude lenteweer alsook de onzekerheid over de ouderenzorg in de komende jaren. In beide opzichten lijkt het wel herfst of winter. Politiek gezien is het nog onrustig in de (ouderen)zorg. Er wordt veel discussie gevoerd op zowel landelijk als gemeentelijk niveau. Er vinden alweer bijstellingen plaats ten opzichte van de situatie van enkele maanden geleden. De duidelijkheid zal pas in september komen. Vanuit Stichting Zorgcombinatie Marga Klompé zijn wij intensief bezig om te onderzoeken wat te doen in de komende
periode. Na de zomer verwachten wij dat in beeld te hebben zodra er ook meer zekerheid is over de uitvoering van de AWBZ en WMO. Wij realiseren ons dat deze onzekerheid met name voor u als cliënten of belangenbehartigers een belastende situatie met zich meebrengt. Dat een grens is bereikt aan de totale kosten van de zorg in Nederland is voor velen wel duidelijk. De keuzes welke daarvoor gemaakt moeten worden zullen niet door ons worden bepaald maar zal zijn politieke proces doorlopen. Vanuit Stichting Zorgcombinatie Marga Klompé zullen wij ons inzetten om daar waar mogelijk zekerheid te bieden en die zorg en dienstverlening te bieden binnen de kaders die wij daarvoor opgelegd krijgen. M. Duvigneau
Voorpret K(r)oningsdag in De Hassinkhof De Hassinkhof was in de week voor Koninginnedag al goed in de oranjestemming! Bewoners mochten allemaal als de koningin op de foto. Met een mooie grote hoed op en allerlei oranje versiersels hebben we met z’n allen heel veel plezier gehad! Zie hieronder het resultaat!
SZMK | Juni 2013
Het Hassinkhof-interview met:
Jan Elshof Naam: Jan Elshof Leeftijd: 84 jaar Getrouwd: Kinderen: Bijnaam: ‘Ome Jan’
Hoe lang woon of werk je al in De Hassinkhof? Ongeveer 6 jaar woon ik in De Hassinkhof.
Kunt u wat vertellen over uw leven tot nu toe?
Ik ben geboren in Losser, bij Glanerbrug, Enschede. Geboren in een gezin met 13 kinderen. Waarvan ik de 10e in de rij was. Ik heb een goede jeugd gehad. Op jonge leeftijd ben ik verhuisd naar Lintvelde. Ik heb op verschillende plekken gewerkt. Twee jaar in Zwolle (bij Grolle), 12 jaar bij Nijenhuis en later bij Wiggemans in Winterswijk, onder andere als vrachtwagenchauffeur. In 1959 ben ik naar Duitsland vertrokken en heb ik daar ook nog 10 jaar gewerkt. Dat was een mooie tijd in mijn leven. Ik ben een keer schutterskoning geweest in Duitsland, dan mocht je zelf een koningin uitzoeken, en een parade afnemen, fijne tijden waren dat! Voetbal is altijd een hobby geweest! Zelf ben ik begonnen met voetbal toen ik 16 jaar was. In 1972 heb ik het damesvoetbal in Beltrum opgericht. 40 Jaar ben ik trouw mee geweest naar alle wedstrijden. Hier heb ik veel plezier aan beleefd!
Heeft u hobby’s?
Het damesvoetbal was een grote hobby! Zingen deed en doe ik nog steeds graag, en ik hou van puzzelen. Ook leg ik graag nog een kaartje. En de vrouwleu voor de gek houden, dat mag ik ook graag doen.
Korte reactie op…..
Mooiste dag uit uw leven: Het 40 jarig jubileum dat ik had bij het damesvoetbal Vios. Beltrum: Fijn plaatsje! De Hassinkhof: Goed, prima!
Beste tv programma:
Sport, E-team, motorracen.
Beste boek: -
Mooiste muziek:
muziek van vroeger, Heintje.
Wat had u altijd nog willen doen, maar bent u (nog) niet aan toegekomen?
Ik had graag willen trouwen, maar hier ben ik niet aan toegekomen. Te druk….. maar hier heb ik geen spijt van.
Vrijwilliger Het kost niet zoveel, iemand een glimlach te schenken, of je hand op te steken voor een vriendelijke groet. Zoiets kan opeens de zon laten schijnen in het hart van de mens, die je zomaar ontmoet. Het kost niet zoveel, een hand uit te steken om een ander een beetje behulpzaam te zijn. Een dankbare blik is vaak de beloning, al was de moeite voor u maar slechts klein. Het kost niet zoveel, om je hart te openen voor de mens om je heen in z’n vreugd en verdriet. Wees blij dat je zo wat kunt doen voor de ander! Of is die ander je naaste soms niet? Het kost maar weinig, je arm om een schouder, of alleen maar een zachte druk van een hand. ’t Is vaak voor de ander, of hij even in een klein stukje paradijs is beland. Het kost toch zo weinig, om een ander te geven Iets wat je zelf toch zo heel graag ontvangt. Liefde! Alleen maar door dat weg te schenken krijg je terug, meer dan je verlangt. Oh die vriendelijke glimlach, dat eventjes groeten, die arm om de schouder, de hulp die je bood. Het kost allemaal bij elkaar toch zo weinig, maar in wezen is het ontzaglijk groot.
SZMK | Juni 2013
Cliëntenraad wzc De Hassinkhof
Jaarverslag 2012 Leden van de cliëntenraad Hassinkhof: Dhr. J. Elshof Bewoner wzc Mevr. A.H.A. Kooyers Bewoner wzc Dhr. F. Zieverink Bewoner wzc (t/m juni) Mevr. A. Remmelink Bewoner wzc (febr. t/m juli) Mevr. J. Doornink Bewoner wzc (vanaf sept.) Mevr. I. te Vogt Contactpersoon Mevr. L. Reuvekamp Familie bewoner Dhr. W. Bennink Familie bewoner De cliëntenraad wordt ondersteund door ondersteuner mevr. T. Storteboom en secretaresse mevr. I. Oonk van het Bureau Ondersteuning Cliëntenraden (B.O.C.). Wat doet de cliëntenraad? Zij behartigt de gemeenschappelijke belangen van mensen die op de zorg van de Hassinkhof zijn aangewezen. De raad overlegt daarover met de directie en denkt mee over onderwerpen die voor u van belang zijn. Zij heeft daartoe een aantal bevoegdheden: adviesrecht, verzwaard adviesrecht, recht op informatie en recht van voordracht van een bestuurslid. Hoe ziet een vergadering er uit? Eerst is er een overlegvergadering met de leden en de medewerkers Bureau Ondersteuning Cliëntenraad. Dit duurt ongeveer een uur. Aansluitend is er een overlegvergadering met mevr. M.M.J. Bovens, sectorhoofd WzA/B. Verder zijn er locatiebezoeken van dhr. Plessius (voorzitter Raad van Bestuur) en inspectiebezoeken van de intern inspecteur ouderenzorg, dhr. Osinga. Deze bezoeken vinden twee maal per jaar plaats.
Januari 2012 Per januari is mevr. M. Bovens het nieuwe sectorhoofd geworden voor Beltrum. Zij heeft deze functie overgenomen van mevr. J. Schenk, die haar werkzaamheden gaat afbouwen. De receptiebel werkt nog steeds niet. Bezoekers blijven in de hal zoeken naar personeel. Tijdens het middageten vertonen een aantal bewoners storend gedrag, meer toezicht is wenselijk of zelfs noodzakelijk. De koffie moet door bezoekers betaald worden, dit moet duidelijker aangegeven worden en door vrijwilligsters en personeel bekend worden gemaakt. Het mee eten door familie met Kerst is wel een mogelijkheid, maar moet beter kenbaar gemaakt worden. Februari 2012 Mevr. A. Remmelink heeft zich als toehoorder aangemeld in de cliëntenraad als bewoner van de Hassinkhof. Er is gekeken naar de hoge voedingskosten en zijn tot de conclusie gekomen dat 1 soort soep en bouillon voldoende is i.p.v. 2 soorten soep. De waskosten zijn in het gehele land aan de orde. Voorstel hier in de Hassinkhof, om de bovenkleding in het huis te laten doen, dus laten zoals het was. Onkosten hiervoor zijn € 37,50 per de maand. Het platgoed wordt door de stichting verzorgd.
Maart 2012 Mevr. Veerbeek, hoofd zorg van de Hassinkhof, is weinig aanwezig in de Hassinkhof, volgens de cliënten. Er wordt gekeken naar een oplossing, zodat bewoners kunnen zien wanneer zij aanwezig is. Nieuwbouw op een andere locatie vergt veel tijd van haar. Communicatie omtrent overplaatsing naar verpleeghuis laat te wensen over.
September 2012 Mevr. J. Doornink, bewoonster van de Hassinkhof, is vandaag voor het eerst als toehoorder aanwezig. Er zijn problemen met de lift, doet het wel weer, maar geeft erg schokkende stops. Oorzaak veroudering? Voor de regiotaxi is het adres niet duidelijk zichtbaar, nummer aan de weg aan het lage muurtje vraagt om verandering.
April 2012 Er is een besluitenlijst gekomen omtrent het mee eten van de vrijwillig(st)ers en personeel. Dit kan tegen betaling. Als huisarts ingeschakeld wordt, blijkt deze niet te overleggen met de zorg en eerste contactpersoon. Dit wordt behandeld.
Oktober 2012 De themamiddag, was een groot succes. We hadden Kaasboerderij Weenink uitgenodigd en zij lieten een dia zien: “Van melk tot kaas” en er was een quiz waarbij allerlei soorten kaas moesten worden geproefd en geraden. Over het Kulturhus voor Beltrum uitleg gehad, omtrent samenwerking met jongerenwerk S.J.B., door Sander Esselink en Sandra Veerbeek, hoe hier in de toekomst een samenwerking tot stand kan komen. Dit door verbouwing in de Hassinkhof.
Mei 2012 Voor de receptiebel wordt een offerte aangevraagd. Er is nieuwe vloerbedekking gekomen in de gangen en het trappenhuis. De cliëntenraad had medezeggenschap in de kleur, dit is oranje geworden, passend bij het bestaande. Wij hebben wel vraagtekens over de manier van het leggen van de vloerbedekking, met name de vele dwarsnaden. Dhr. Zieverink geeft aan te willen stoppen in de cliëntenraad dit i.v.m. zijn gezondheid. Augustus 2012 Mevr. Remmelink is overleden. De vloerbedekking, waar naden problemen gaven, is volgens mevr. Bovens opgelost, maar wij zien wel terdege de nadelen van zoveel naden over het geheel. De budgetrapportage geeft over het eerste kwartaal een goed resultaat.
November 2012 Er zijn klachten over de verwarming, het wordt niet warm genoeg. Er zijn bij enkele bewoners bijverwarmingen geplaatst. Groot onderhoud zal na de winter plaatsvinden. De lift werkt nog steeds niet naar behoren, bewoners geven aan bang te zijn in de lift. December 2012 Dhr. Bennink gaat de cliëntenraad verlaten. Het mee eten voor familie tijdens de Kerst wordt opnieuw onder de aandacht gebracht. Cliëntenraad Hassinkhof April 2013
Raadsel 1.
Wat betekent het volgende gezegde: ”Een zwaluw maakt de lente niet”? A. Eén meevaller wil nog niet zeggen dat alles goed afloopt. B. Je moet minstens met twee zijn om te kunnen samenwerken. C. Zowel planten als dieren kondigen de lente aan.
2.
Wat is de juiste benaming voor het meiklokje? A. Krokus B. Lelietje van dalen C. Narcis
3.
Op 21 maart …? A. is het de kortste nacht. B. is het de langste nacht. C. zijn de dag en de nacht even lang.
4.
Welke maand wordt ook wel bloeimaand genoemd? A. maart B. april C. mei
5.
Welke maand wordt ook wel de grasmaand genoemd?
6.
Waar komt de naam voor de maand maart vandaan?
A. maart B. april C. mei
A. van de Romeinse god Mars B. van de Germaanse naam Martinus C. wordt genoemd naar de planeet Mars 7.
Hoe worden de knoppen van de wilg genoemd? A. knotjes B. knapjes C. katjes 1a/2b/3c/4c/5b/6a/7c
De juiste antwoorden
SZMK | Juni 2013
Een gesprek met Wouter Ribbers, voorzitter van de Raad van Toezicht
‘Ik wil maatschappelijk een steentje bijdragen’ Stichting Zorgcombinatie Marga Klompé heeft een Raad van Toezicht. Een raad die toezicht houdt op het reilen en zeilen van de stichting. Prachtig, maar wat doet zo’n raad precies? En waarom neem je zitting in zo’n raad? Voorzitter Wouter Ribbers wil daar wel over vertellen. Het is moeilijk om een gaatje te vinden in zijn overvolle agenda, maar het lukt. Óp naar zijn advocatenkantoor in Doetinchem. We praten over zijn eigen achtergrond, drijfveren en natuurlijk over de functie van de raad. Een open gesprek met een man die de vragen weloverwogen beantwoordt.
Wouter Ribbers (55) woont in het werkgebied van Stichting Zorgcombinatie Marga Klompé, namelijk in Lichtenvoorde. Hij is ook in de Achterhoek geboren en getogen. Ribbers: “Ik kom uit Beltrum. Mijn ouders hadden daar een kruidenierswinkel. Ik was een nakomertje, mijn twee broers zijn meer dan tien jaar ouder. Toen ik vijf jaar was overleed mijn vader. Mijn moeder en twee broers zetten de zaak voort. Toen ik ouder werd, werkte ik mee. Dat was vanzelfsprekend. Later ook gewoon nodig om een bijdrage te leveren aan mijn studiekosten.”
Welke rol heb je?
Als katholieke jongen ging hij naar kostschool. Vanaf zijn twaalfde jaar in Azelo (Twente), later in Nijmegen. Wat dat voor hem heeft betekend? “Het was zondermeer vormend. Je leert er discipline. En je krijgt veel zicht op groepsprocessen. Je leeft constant in een groep en wordt ook als zodanig aangesproken. Dan krijg je al snel oog voor de rol die iemand in de groep heeft. Wie is bijvoorbeeld de leider, wie zijn meelopers? Ook je eigen rol is van belang. Het is bij mij een soort tweede natuur geworden om daarop te letten. Dat is heel nuttig. Tegelijk was kostschool ook zwaar. Je moet je maar zien te handhaven.”
Snel handelen
Na kostschool ging Wouter Ribbers rechten studeren. “Dat leek mij een brede en leuke studie. Wat mij trok was het bedrijfsleven, iets in het management. Maar toen ik begin jaren tachtig klaar was, was daar helemaal geen werk. Ook toen was het crisis. Ik belandde in de advocatuur, op een kantoor dat met name juridisch advies geeft aan ondernemers. Dat beviel goed en daar werk ik nog.’” Na diverse fusies is het een groot kantoor, met vestigingen in Doetinchem, Deventer en Enschede. Wouter Ribbers is er medebestuurder. Zelf is hij gespecialiseerd in arbeidsrecht. Dat gaat om zaken als reorganisaties en individuele ontslagen. Ribbers:”Het is een gebied waar je snel moet handelen. Er is doorgaans weinig ‘weeg-tijd’. Ik kan meestal niet tegen een klant zeggen: ‘“Ik bel u over een paar dagen wel terug. Ik denk er nog even over.” Dan moet er allang iets beslist zijn. Het is een zakelijke markt, maar zeker niet emotieloos. Het gaat om werk, bestaanszekerheid. Dat raakt mensen.”
Pluis en niet-pluis
Nu naar de Raad van Toezicht. Waar houdt deze raad precies toezicht op? Ribbers: “Op de Raad van Bestuur. Voorzitter Dick Plessius en vicevoorzitter Marcel Duvigneau hebben daar zitting in. De Raad van Toezicht bestuurt dus niet zelf. Dat is nog wel een kunst, want voor je het weet zit je op de stoel van de bestuurder. Het vraagt betrokkenheid én afstand. Onze raad bestaat uit zeven mensen. We hebben verschillende achtergronden: bestuurlijk, politiek, financieel, juridisch en medisch. Als raad moet je goed geïnformeerd zijn over de belangrijkste zaken die spelen. Het gaat uiteraard om hoofdlijnen. Wij blijven op de hoogte door jaarcijfers en nieuwsbrieven, maar ook door gesprekken met de bedrijfsarts, ondernemingsraad, cliëntenraad, het managementteam en de intern inspecteur. Verder zetten we als raadsleden ook onze voelhorens uit in onze omgeving. Dat kan nieuws uit de krant zijn maar ook via een verjaardagsvisite. Je vangt signalen op over de stichting en denkt steeds: is dit pluis of niet-pluis? Een voorbeeld waar we over meedenken. De nieuwbouw op de locaties is duurzame bouw. Dat betekent dat de appartementen in de toekomst ook voor andere bestemmingen geschikt zijn. Dat heeft extra geld gekost. Op dat moment geef je het geld niet uit aan bijvoorbeeld extra handen aan het bed. Dat is een afweging. De kwaliteit van de zorg bleek goed genoeg. Dan kan het. En voor de lange termijn is het, financieel gezien, beter.”
SZMK | Juni 2013
Leuk om te doen
Wouter Ribbers werkt graag voor de stichting: “Het is een prettige organisatie, financieel solide en vernieuwend. Ik zie een hoge mate van professio naliteit. De verhouding met de Raad van Bestuur is goed, we worden goed geïnformeerd. We spiegelen elkaar ook. Binnen onze eigen Raad van Toezicht is het trouwens evenmin oude-jongens-krentenbrood. Ik vind het ook leuk om iets binnen de ouderenzorg te doen. Het is een sociale instelling, echt anders dan de zakelijke wereld waarin ik werk. Hoeveel tijd het vraagt? (denkt even na). Ik schat zo’n 200-300 uur per jaar. Nee, we krijgen geen honorering, alleen een onkostenvergoeding. En één keer per twee jaar een korte stedentrip. Het is mijn bijdrage aan de maatschappij. Iemand anders loopt met een collectebus, ik doe dit. Het verbreedt mijn blik en verrijkt mij. Dat geldt ook voor andere nevenfuncties die ik heb. Ik zit bijvoorbeeld in het bestuur van Stichting Lindenarboretum (een bomenpark) en ben juridisch adviseur van een volleybalvereniging. Dat zijn weer heel andere werelden.”
Tot slot vraag ik Ribbers naar zijn gedrevenheid. Hij houdt toch aardig wat ballen in de lucht. “Met mijn nevenfuncties draag ik bij aan de samenleving. Noem het loyaliteit. Ik streef geen heel hoge doelen na. Het gaat mij om een soort innerlijke tevredenheid.” Deze tevredenheid illustreert Ribbers zelf als hij vertelt over zijn passie voor dressuur. “Twee keer per week rijd ik paard. Bij dressuur is het de kunst dat je paard – in ontspannen toestand – doet wat jij aangeeft. Kijk, een paard is natuurlijk sterker. Je moet het dus voor elkaar zien te krijgen dat het paard voor jou wil werken. Dat is een uitdaging en daarin raak ik nooit uitgeleerd. En als ik dan een stapje verder kom, ja, dat is een kick.” J. Aartsen (freelance journalist)
SZMK | Juni 2013
