Studieverslag Uitwisseling
Naam: Uitwisselingsuniversiteit: Periode van uitwisseling:
Babette van Spronsen Gadjah Mada Universiteit Yogyakarta september 2014 – januari 2015
Verbetering competenties dankzij uitwisseling Welke academische competenties heb jij dankzij jouw uitwisseling verbeterd? 1. Het analyseren en interpreteren van uitspraken. 2. Ik heb veel essays moeten schrijven terwijl ik geen leerboeken had en er geen colleges over het desbetreffende onderwerp waren gegeven. Door deze leermethode heb ik absoluut het zoeken van relevante bronnen verbeterd en het schrijven van gestroomlijnde en korte & bondige essays (in het engels). 3. Naast essays moest ik ook veel presenteren, soms voorbereid en soms onverwacht. De drempel tot presenteren is voor mij enorm verminderd, zeker meegenomen dat ik (natuurlijk) in het engels moest presenteren. Welke persoonlijke competenties heb jij dankzij jouw uitwisseling verbeterd? 1. Ik vind het nu veel makkelijker om de dingen te laten gebeuren, op sommige dingen heb je geen invloed en ben je afhankelijk van anderen. In het begin kon ik me non-stop druk maken over dit soort dingen terwijl ik later niet laks werd, maar wist wanneer het ‘zin’ had om weer actie te ondernemen en wanneer het geen effect zou hebben. 2. Ik ben opener geworden. De ‘international community’ is niet groot. De mensen die je ontmoet zouden in Rotterdam wellicht niet snel mijn vrienden zijn geworden maar omdat de groep niet groot is ga je toch met elkaar om en blijken sommige vooroordelen totaal niet te kloppen. Hierdoor zal ik nu minder snel op het eerste ogenblik oordelen. 3. Waar mijn Engels al oké was door een Engelstalige master in Nederland is de drempel om in sociale omgevingen Engels te spreken veel kleiner geworden. Ik kom niet uit een Engelstalig land waardoor je denkt dat het soms vreemd is als je niet op bepaalde woorden kan komen maar dat geldt voor iedereen met een niet Engelse moedertaal en door gewoon te praten kan je je altijd duidelijk maken en wordt je Engels alleen maar beter. 1. Uitwisselingsuniversiteit De Gadjah Mada Universiteit is een van de grootste universiteiten van Indonesië. Met meer dan 15 faculteiten is de campus een groot gebied met wegen, wijken en allerlei voorzieningen. De universiteit is centraal gelegen, het ligt binnen de ringweg en is vanuit de woonwijken waar de meeste studenten wonen dan ook binnen 15 minuten (per scooter) te bereiken. Er is qua contacten en mogelijkheden wel een duidelijke scheiding tussen de faculteiten. De meeste internationals studeren aan de economische faculteit, hier is de studie echt ingericht op de internationals maar op de rechtenfaculteit zijn uitwisselingsstudenten nog heel speciaal. De sfeer op mijn faculteit was dan ook heel ‘Indonesisch’. De docenten en professoren genieten heel veel aanzicht, ook wanneer zij afspraken niet nakomen. De studenten zijn daarnaast heel ijverig. Voor mij was het soms wat ongemakkelijk maar over het algemeen heel leuk dat ze altijd hun best doen om jou het naar je zin te maken. Omdat de studenten redelijk ingetogen zijn ging ik buiten mijn colleges niet heel veel met hen om maar op de universiteit was het altijd gezellig. Wat betreft het inschrijfproces heb ik niet de standaard procedure gevolgd. In principe is het zo dat UGM na acceptatie van je nominatie als uitwisselingsstudent de aanvraag van je VISA kitas in gang zet. Daarna moet je je CV en cijferlijst opsturen tezamen met officiele documenten zoals je paspoort, pasfoto’s en een brief vanuit de EUR. Helaas was mijn formulier ‘kwijt’ geraakt. Daardoor moest ik mij als een reguliere student aanmelden wat betekende dat ik naast bovenstaande gegevens ook een financieel statement en een gezondheidsverklaring moest inleveren. Nadat alles is ontvangen en verwerkt door UGM krijg je een letter of acceptance. Hiermee ben je officieel aangenomen aan de universiteit. Hierna begint het proces met de mogelijke vakken die je kan volgen. Op de UGM lopen heel veel internationale studenten rond. Voor de economische bachelor waren er 90 internationale studenten, voor de economische master waren dit er 30. Op de rechtenfaculteit was dit
Studieverslag Uitwisseling
echter niet het geval. Voor de master was ik de enige internationale student. Bij de rechtenbachelor waren er 6 internationale studenten. Naast deze faculteiten waren er op andere faculteiten vaak ook internationale studenten maar dit waren er over het algemeen ook niet meer dan 10 per faculteit. De grote groep internationals bestond voornamelijk uit Europese studenten. Ik had het meest contact met Duitse, Franse en Scandinavische studenten. Daarnaast zijn er ook Aziatische uitwisselingsstudenten aan de economische faculteit, omdat zij echter niet in het zelfde sociale kringetje zaten en op een andere faculteit studeerden heb ik echter nooit contact met hen gehad. Voor de internationals werd er in het eerste weekend een openingsetentje georganiseerd door de economische faculteit maar hier konden anderen ook aansluiten. De andere activiteiten werden ook door de FEB georganiseerd maar waren steeds open voor studenten van andere faculteiten. Na 3 of 4 weken was er een culturele dag waarbij batik werd geschilderd, we de rijstvelden betraden en een traditionele dans werd opgevoerd. In november was er een weekendje weg naar een plek in het oosten van Java. Vanuit de rechtenfaculteit was er na 3 a 4 weken een ontbijt waar we een introductie kregen. 2. Vakken Vooraf is mij het voorlopige rooster opgestuurd. Er was echter nog geen vakomschrijving voorhanden. Ik heb dus op ‘naam’ gekozen. Gelukkig is dit voor aankomende studenten anders, tijdens mijn verblijf is een informatieboekje aangemaakt voor de Engelstalige LLM programma’s, deze omschrijvingen zullen dus snel beschikbaar zijn en ik neem aan op internet te vinden. Alle vakken voor de twee engelstalige masters: business law en international law zijn voor uitwisselingsstudenten te volgen. Er zijn circa 10 vakken waar je uit kan kiezen. Alle vakken voor deze master zijn dan ook Engelstalig. Ik heb me aangemeld door op mijn eerste dag direct naar het international office te gaan, daar vul je op een formulier in welke vakken je wil volgen. Ik heb de eerste week nog wat meer vakken gevolgd en daarna mijn keuze gemaakt, de overige vakken heb ik, na mijn definitieve keuze, weer van het formulier laten verwijderen. Ik heb drie vakken gevolgd, de officiele vakomschrijving heb ik echter niet omdat deze nog in de maak zijn. Twee van mijn vakken waren een onderdeel van de Business Law master terwijl ik 1 vak heb gevolgd van de master International law. Ik heb corporate law gevolgd, dit vak ging in het eerste deel in op de algemene beginselen van ondernemingsrecht, de belangrijkste rechtspersonen in Indonesië en een paar specifieke onderwerpen waar we dieper op ingingen. Ik neem echter aan dat deze onderwerpen per jaar iets zullen verschillen. Na de mid-term kreeg ik een andere docent, met hem hebben we meer vergelijkende onderzoekjes gedaan. Het Duitse en Indonesische ondernemingsrecht stonden hierbij centraal en daarnaast hebben we een paar colleges gewijd aan corporate governance. Het tweede vak wat ik heb gevolgd is comparative contract law. Bij dit vak kregen we per week een bepaald beginsel wat een belangrijke rol speelt binnen het verbintenissenrecht waarbij de focus lag op het ondernemingsrechtelijke aspect hiervan. Over elk beginsel schreven we een essay en gaven we een presentatie. Naast een algemeen deel moesten we een vergelijking maken tussen twee staten, bij voorkeur een land met een civil law system en een land met een common law system. Hierdoor doken we eerst zelf het vak in voordat we er later (samenvattend) over werden onderwezen. Het laatste vak wat ik heb gevolgd is law of treaties. Dit vak is onderdeel van de international law master. De eerste weken gingen over de basis van verdragenrecht en de belangrijkste verdragen gericht op verdragenrecht. Vervolgens hebben we per week een verschillend onderdeel van het verdragenrecht besproken waarbij we cases moesten analyseren om zo het relevante leerstuk wat betreft het verdragenrecht te kunnen uitleggen. De laatste weken moesten we eigen zaken uitzoeken en dan stapsgewijs de belangrijke factoren voor het verdragenrecht bespreken en de zaken zelf interpreteren. Het allergrootste verschil was de grootte van de klassen. Mijn klas varieerde van 4 tot 9 personen, even niet opletten of niet voorbereiden was er dus niet bij. Daarnaast was er veel meer interactie en moesten we veel
Studieverslag Uitwisseling
werk voorbereiden en inleveren. Het was dus intensiever maar op een leuke manier, de meeste vakken zijn niet heel moeilijk waardoor je er altijd wel uitkomt als je er maar tijd in stopt. Overeenkomsten zou ik niet zo snel kunnen opnoemen. De inhoud van de vakken was in de eerste introducerende weken vaak wel gelijk aan wat ik in Nederland al eens behandeld had. 3. Praktische zaken Voor huisvesting zijn er in Yogyakarta tal van mogelijkheden. Het is goed mogelijk om goedkoop in een kos te wonen, in de meeste van deze huizen woonden voornamelijk Indonesische studenten maar in enkele gebouwen waren er best wat internationals te vinden. Het allergrootste merendeel van de internationale studenten huurde echter een ruimer huis met meer ‘westerse voorzieningen’. Dit kon je of vooraf proberen te ondernemen maar een groot deel is ook begonnen vanuit een hostel/hotel en heeft zo binnen mum van tijd een huis gevonden. Ik had zelf de tip gekregen om vooraf al een mooi plekje in een huis te bemachtigen. Via de facebook: semester abroad in yogyakarta kwam ik op een advertentie te recht. Ik heb gereageerd op deze post van een andere internationale student en zo hebben we vooraf een groep van 12 gevormd. Hij had het huis waarin ik later zou gaan wonen als tip gekregen van een vriend die eerder in Yogyakarta had gestudeerd. Mijn tip voor andere studenten is dan ook: ga er voor vertrek al achteraan en je kan voor een schappelijke prijs een huis vinden waar je alleen maar van kan dromen. Wij zelf zaten in, wat later bleek, een van de duurste huizen maar ons huis was dan ook van alle gemakken voorzien. Voor 260 tot 300 euro per kamer sliepen we in een gigantische villa, met een zwembad in de tuin, meerdere gemeenschappelijke ruimtes en beveiliging, een huis dat ik iedereen zou aanraden. In Indonesië schijnt de zon het merendeel van de tijd, zonnebrand is echter niet makkelijker voorhanden en aftersun heb ik op Java niet kunnen vinden, deze zou ik dus zeker meenemen. Verder zijn alle toiletartikelen goed voor handen pas alleen op dat in het merendeel whitening zit dus lees de etiketten goed voordat je niet bruiner maar witter terug komt na een half jaar zon. Verder is het voor vrouwelijke studenten goed te weten dat er geen tampons worden verkocht en als je ze in toeristische gebieden wel eens vindt betaal je de absolute hoofdprijs. Ook zijn er veel muggen, in Yogyakarta zijn er geen muggen die ziektes met zich meedragen maar veel andere gebieden zijn aangewezen als malariagebieden, zorg ervoor dat je je malariapillen in Nederland koopt want die zijn hier niet te koop. Ook voor de normale muggen is deet lekker, Nederlandse deet werkt een stuk beter dan de producten die ik in de Indonesische supermarkten heb gekocht en het is niet iets om op te bezuinigen, ik zou deze producten dus ook voor het gemak al uit Nederland meenemen. Do’s - zorg ervoor dat je alles omtrent je visum vooraf goed uitzoekt. Ik heb gelukkig zelf geen problemen gehad maar veel internationals hebben boetes etc. gekregen omdat de papieren niet op orde waren. Je kunt of een kitas krijgen, let op dat deze in principe single entry is, wanneer je het land in en uit wil moet je deze bij het immigratiekantoor laten omzetten naar een multiple entry. Daarnaast mag je aan het einde het land niet uit als je geen geldige exit permit heb, ook dit is misgegaan dus let daar op. Ik had zelf een social-cultural visa, deze verloopt na 60 dagen en kan je daarna telkens met 30 dagen verlengen. Dat verlengen duurt ook wel even dus doe dit op tijd. - ga in een huis wonen met andere internationale studenten, naar Europese maatstaven krijg je gigantisch veel waar voor je geld. Naar Indonesische maatstaven is het misschien een smak geld maar wanneer ga je nog zo riant leven met een zwembad voor de deur? Daarnaast brengt het veel gezelligheid en leer je hierdoor nog veel meer andere internationale studenten kennen. - zorg ervoor dat je zo snel mogelijk een scooter hebt, dit is de enige manier om mobiel te zijn in Yogyakarta. Ga vooraf langs bij de ANWB om een internationaal rijbewijs aan te vragen.
Studieverslag Uitwisseling
Dont’s - ga niet alleen maar westers eten, ontdek de Indonesische keuken en probeer nieuwe tentjes, er zijn zo gigantisch veel lekkere restaurantjes dat je ze no way allemaal in een half jaar kunt zien, maar wissel het lekker af. - Naar de universiteit in te korte / te blote outfits. Ze zeggen er niet altijd wat van maar gewaardeerd wordt het absoluut niet. Er is op de rechtenfaculteit geen hele strenge dresscode maar korte broeken en korte rokjes zijn niet geaccepteerd, net als slippers. 4. Interessante activiteiten/uitstapjes Indonesië is het 4e land van de wereld, er is ongelooflijk veel moois te zien Mijn belangrijkste tip, ga niet voor heel zuidoost Azië maar geniet vooral van Indonesië zelf. Ik vond de jungle in Sumatra waanzinnig indrukwekkend, de trek was een flinke sportieve uitdaging maar het was heel gaaf om wilde Orang-Oetans te zien. Dit kun je combineren met een olifantenreservaat wat wel al in de lonely planet staat maar nog niet te toeristisch is geworden. Zelf vond ik Sulawesi ook heel mooi, ik ben naar het noorden geweest waar ik het nationale park en een vulkaan heb bezocht. Na een dagje in het (katholieke!) Medan ben ik met de boot naar het Bunakengebied gegaan boven Sulawesi waar je waanzinnig mooi kan duiken en snorkelen. Karimunjawa zijn de eilanden boven Java, slechts 5 van de 27 eilandjes zijn bewoond en hier vind je de meest idyllische stranden van Indonesië. Het is een tripje wat je goedkoop kan maken en het is nog niet ingericht op toerisme. Dit zal binnen een paar jaar veranderd zijn dus geniet nu nog van de redelijk onbewerkte plekjes voor een weekend met niks dan mooie stranden en de helderste wateren. Verder zal elke student ook nog een tripje naar Bali willen maken, vooral doen! Ik zou alleen maximaal 1 dagje naar Kuta gaan, de toeristentrekpleister en daarna de écht mooie plekjes gaan opzoeken. Ook vanuit Yogyakarta zelf hebben we veel dagtripjes ondernomen. Voor de durfals is het mogelijk om de merapi vulkaan te beklimmen om de zonsopgang vanaf boven de wolken te bewonderen, dit is echter wel een pittige onderneming. Ik vond zelf het ‘tuben’ in de rivieren en een grot tegenvallen aangezien er niet echt stroming was. Ook ben ik gaan abseilen een grot in, dit is ietsje duurder maar iets wat je zeker moet doen. 5. Budget Mijn visum heb ik aangevraagd in Nederland voor ca. €50. Na 60 dagen moest ik deze verlengen. Dit heb ik twee keer gedaan en kostte omgerekend ca. €25 per keer. In December ben ik naar het buitenland geweest waarna ik op een toeristenvisum ben teruggekomen wat mij omgerekend ca. €30 heeft gekost. In totaal heeft mijn visum me dus ongeveer €130 gekost. Mijn kamer kostte €300 per maand. Ik heb 4 volle maanden gehuurd en dit nog met twee weken kunnen verlengen. In totaal heb ik dus €1350 aan mijn huisvesting uitgegeven. Ik had niet voor al mijn vakken boeken maar boeken kopen is in Indonesië uberhaupt geen gewoonte. Ook voor huisgenoten met boeken voor elk vak gold: boeken worden gekopieerd. Je kunt ze niet van echt onderscheiden en kosten zo’n €10 per stuk. Ik heb denk ik in totaal zo’n €40 aan boeken uitgegeven. Het leven in Indonesië is goedkoop zolang je niet al te veel westerse producten koopt. Naast mijn huur waren mijn scooter en mijn sportschoolabbonement mijn enige vaste kosten. Voor de scooter betaal je gemiddeld €40 per maand. Mijn sportschool kostte ca. €14 per maand. Verder ontbeet ik altijd thuis maar mijn lunch en avondeten deed ik eigenlijk altijd buiten de deur. Aan boodschappen gaf ik denk ik zo’n 10€ per week uit. Het lunchen/avondeten was in principe heel goedkoop. Dit varieerde van €0,80 tot €2,00 voor Indonesische tentjes. Aan het einde gingen we echter vaker uit eten in het toeristische gebied en bij westerse restaurants, dit was vaak iets duurder maar ook daar eet je voor
Studieverslag Uitwisseling
minder dan 5 tot 10 euro als je echt uitpakt. De alcohol was het enige wat relatief duur was, de prijzen liggen vaak net iets hoger dan in Nederland maar omdat het leven zo goedkoop is lijkt het in je hoofd een grotere uitgave. Al met al heb ik niet meer uitgegeven dan ik in Nederland doe terwijl ik waanzinnig veel leuke tripjes heb gemaakt, iets om absoluut niet op te bezuinigen. Aan het reizen heb ik dan ook mijn meeste geld uitgegeven. De vluchten waren duurder dan ik had gehoopt en varieerden van €60 voor een goedkoop retourtje Bali tot €170 voor een retourtje Sumatra. In Nederland bedragen die je niet snel uitgeeft voor het transport voor een tripje van 5 a 6 dagen maar als je dan toch in Indonesië bent kun je het er maar beter van nemen. In sommige gebieden is er openbaar vervoer of kun je met shuttle bussen, zeker die tweede zijn absoluut geen straf en een ontzettend goedkope manier om je te vervoeren. Op de meeste eilanden geldt alleen vaak dat privé vervoer de enige mogelijkheid is, wanneer je hier gebruik van (moet) maken ben je meer geld kwijt. Wat betreft hostels/hotelletjes zijn de prijzen een stuk lager dan in Nederland. Voor hostels waarbij ik vaak nog een privékamer had voor twee personen betaal je tussen de 5 en 15 euro in totaal per nacht, per persoon dus goed te doen, zeker als je bedenkt dat het ontbijt in 9 van de 10 gevallen tevens inbegrepen was. Het leven zelf in andere gebieden van Indonesië is op Bali na(hier is het iets duurder) net zo goedkoop als in Yogyakarta. De kosten die ik tijdens mijn tripjes maakte zaten hem vooral in activiteiten waarbij gidsen mee op pad gingen. Omdat deze trips vaak wel heel leuk zijn om een stuk natuur te zien, of dit nou een vulkaan, een grot, of de onderwaterwereld is, zijn deze kosten het meer dan waard. Ben alleen geen dief van je eigen portemonnee, het is in Indonesië normaal om over de prijs te onderhandelen, er kan vaak nog flink wat vanaf en dit geldt eigenlijk overal behalve in supermarkten en chique winkels. Maar zelfs in ‘normale’ winkels met prijskaartjes kan je vaak nog de onderhandeling aangaan. Al met al heb ik omme nabij quitte gespeeld terwijl ik alles heb gedaan wat ik wilde, nooit echt extreem op mijn geld hoefde te letten en de tijd van mijn leven heb gehad, de financiën zouden dus geen redenen moeten zijn om deze kans te laten schieten.