Straatpastoraat. Jaarverslag Protestantse Diaconie Amsterdam

Straatpastoraat Jaarverslag 2012

Protestantse Diaconie Amsterdam

Jaarverslag Straatpastoraat 2012

Straatpastoraat In Nederland zijn veel dak- en thuislozen. Mensen die op straat leven, ergens een hutje hebben gebouwd, gebruik maken van de opvang of een tijdelijk bed vinden bij vrienden of familie. Het Straatpastoraat van de Protestantse Diaconie Amsterdam is er voor hen. Het Straatpastoraat is een plek waar mensen die bekend zijn met het leven op straat hun verhaal delen. Het Straatpastoraat doet dit door het organiseren van groepsactiviteiten, persoonlijke pastorale contacten en door op te komen voor de belangen van mensen op straat. Dit verslag streeft niet naar volledigheid. De aard van het werk verzet zich ook daartegen. In dit verslag geef ik eerst een korte typering van 2012. Daarna volgt een beeldverslag; een foto van de activiteiten met daarbij een korte uitleg waarom dat beeld typerend is voor het Straatpastoraat in 2012. De foto’s worden afgewisseld met teksten die geschreven zijn door internationale theologiestudenten van het Bridging Gaps programma van de Vrije Universiteit. Naast het verdiepen van hun studie theologie, leren deze studenten ook over theologie en kerk in de Nederlandse context. In dat kader brachten zij een bezoek aan het Straatpastoraat. De studenten gingen een middag in tweetallen op stap, samen met een deelnemer van het Straatpastoraat. De middag werd afgesloten met een maaltijd op de Corvershof. In enkele zinnen geven de studenten hun indrukken weer van dit bezoek aan het Straatpastoraat. Het is een boeiend inkijkje geworden hoe mensen van buiten, vanuit een andere cultuur, aankijken tegen het Straatpastoraat.

Het jaar 2012 Dit was het eerste volle jaar dat ik (Luc Tanja) als straatpastor werkzaam was. In vergelijking met 2011 was dit jaar daardoor veel meer één van stabiliteit en continuïteit. De groepsactiviteiten gingen verder, het opzoeken van mensen bleef doorgaan, nieuwe projecten bleken te passen in de bestaande patronen. Aan het einde van het jaar was er wel één grote verandering. De vaste basis van het Straatpastoraat verhuisde van het Krekelhuis, midden in de tuin, naar de kelder van de Corvershof. Een verhuizing met voor- en nadelen. De nieuwe ruimte is groter, heeft een betere akoestiek en af te sluiten opbergruimte, maar het is aan de rand van de tuin, met minder daglicht. Ik vind de voordelen opwegen tegen de nadelen, maar daar is niet iedereen het mee eens. Ook voor straatjurist Caroline de Groot was dit het eerste complete jaar. Het Juridisch Steunpunt heeft daarmee nu de verkennende eerste fase afgerond. In dit tweede jaar ligt de focus veel meer op het vinden van meer structurele oplossingen om de rechtspositie van dak- en thuislozen te waarborgen. Naast al de groepsactiviteiten en spreekuren blijft het nodig om erop uit te trekken. De wereld op straat verschuift constant. Om dat bij te houden is veldwerk nodig. Daarom is mijn aanwezigheid op straat en in de inloophuizen van Regenboog en Streetcornerwork van belang. Zo ben ik te vinden en ontmoet ik nieuwe mensen. Gelukkig hebben ook in 2012 stagiaires het Straatpastoraat weten te vinden. Er waren regelmatig middelbare school scholieren te gast in het kader van hun maatschappelijke stage. Die contacten komen tot stand via de Protestantse Kerk Amsterdam. Zowel voor als na de zomervakantie waren er vrijwilligers die via het Mission House een jaar in Amsterdam werken. Ook waren er stagiaires van Hogeschool InHolland, de Universiteit Utrecht en de PthU. Ik ben blij met de diversiteit aan stagiaires. Dat sluit goed aan bij de deelnemers aan de activiteiten en ik leer er zelf veel van. Dit is niet meer dan een opsomming van een paar zaken die in vogelvlucht opvallen.


1


Than Sang Awi (Myanmar) I am thankful for having such kinds of experience and reflection through visiting the Street Pastor and street people around in Amsterdam. Firstly, I can say that the government of Netherlands is doing a great job which some other countries cannot afford to the street people. We were told that the street people are getting Euro 800 per month for one person and the government also arrange for their stay and sleep in different places. They are getting enough money for their survival and getting a place to sleep. In Myanmar, the government officers are getting three hundreds thousands Kyats per month which is equivalent to Euro 300. The salary of homeless people in Netherlands is much sufficient than the salary of the official government in Myanmar leaving a side other ordinary people of Myanmar. I really appreciate the government for rendering her love and care for the homeless people in Netherlands. When I consider the street people in Myanmar, I cannot recognize the street people or homeless people in Netherlands as street people or homeless people. In Myanmar, the street people never get a help from government and they are really homeless people and street people since they live and sleep in the street. The advantage for them is the weather is hot and they don't feel the coldness. Some die for hunger and thirst. Secondly, I also want to appreciate the Pastor who renders his services for the Lord by taking care of the street people and homeless people in Netherlands. To be candid, it is not an easy job which can be done by only few people who have a patient heart and longsuffering since they are different people with different behaviors and colors from varied contexts. I really admire the pastor who can see Jesus in the faces of the street people and serve them with a compassionate heart. This is my humble prayer that long live street pastor. You really did a great job for them and God! I hope that One day, Our God will say to you that ''My son, Well done.'' God bless you richly!


2


Persoonlijke contacten

Bijna een idyllisch plaatje. Een tent in de sneeuw. Je ziet het niet zo goed, maar er kringelt wat rook uit de top van de tent zo door de koude lucht, beschenen door de laagstaande zon. Dit is misschien wat veel mensen zich voorstellen bij Straatpastoraat: mensen opzoeken die in tentjes of op een andere manier slordig wonen. Die voorstelling klopt. We doen nog veel meer, maar persoonlijk contact zeker ook. Rob zoek ik heel regelmatig op. Ik neem post voor hem mee, berichten van zijn advocaat, vertel hem wat straatjurist Caroline de Groot voor hem heeft geregeld, maar ik kom ook vooral om een praatje te maken. Ik toon belangstelling voor hoe het met hem gaat en wat hij meemaakt. Als het goed met Rob gaat krijg ik ook belangstelling terug en informatie over hoe het met anderen op straat gaat. Het afgelopen jaar ging het lang niet goed met Rob. Hij verbleef midden in de stad en had een vrijwel constant slaaptekort. Nu is de situatie van Rob sterk verbeterd, hij heeft een mooie plek, hij heeft rust gevonden. Bij Rob op bezoek gaan is nooit saai, ik ga graag bij hem langs. Persoonlijk contact vormt de kern van het Straatpastoraat.


3


Daniel Jara Jhayya (Ecuador) My experience with this person of Straatpastoraat was an unforgettable experience. From the beginning, this person was very open to show us the city and what was important to him, we could met the little place where he lives, there was an exposition of his work in certain place of the city, so we visited it and we talk a little bit about it. He was also our guide during a visit by boat toward Amsterdam. It was really beautiful to share with someone who shared his personal life and in another moment of his life he considered himself "successful". We talked about our views of life and the wonderful of forgiveness for ourselves. To be together for one night and to eat from the same table was special in the sense that many cultures for a moment and shared their needs, joys and hopes.

Adianes Ponce Villalonga (Cuba) I remembered that the day that we visited Street Pastor was a very cold day; it was already the onset of winter; that it contrasted with the warm love that we receive from the community and his pastor! A nice place that was small compared with the service they provide to so many people! A place of open doors for others, a few people ready to serve and share! Nowadays, there are real signs of the Kingdom of God!


4


Kantlijn

De foto is van een van de optredens van Kantlijn; onze schrijfclub van dak- en thuislozen. Wat mij betreft laat de foto zien wat ik als ideaal zie voor Kantlijn. Het beeld is simpel: Esz draagt voor en een bezoeker aan deze poëziemiddag in Purmerend luistert intensief. Een andere schrijver van Kantlijn, Frans Heuvelmans, wacht zijn beurt af. De omgeving is tekenend. Hier wordt voorgelezen op een begraafplaats. Op een bepaalde manier klopt dat. Dit zijn niet zo maar teksten die door zo maar wat mensen worden geschreven. Dit zijn teksten van mensen met ervaring op straat. Deze taal spant erom. Wat hier bij Kantlijn gebeurt flirt met het leven. Schrijven is voor deze schrijvers van levensbelang. Ze overleven door wat ze schrijven, door wat ze op papier te zetten. En voor wie zich er door laat grijpen, levert dat ook wat op. Taal waarvoor je op het puntje van je stoel gaat zitten. Woorden die je strak aankijken, omdat ze vertellen van leven. Kantlijn komt wekelijks bijeen. Rond de twintig schrijvers nemen deel aan de club die door Christine Otten en Ellen Kok wordt begeleid.


5


Dawid Mouton (Zuid Afrika) During the visit I was amazed at the positive attitude of those who participated in the program for the afternoon. Although they are not denying the hardships of living on the streets, they all seemed to find something to smile about. Our visit to one of the shelters filled me with deep empathy and at the same time with so much gratitude for what I am blessed with. Having worked with homeless people for three years, I know that often people end up on the streets for reasons out of their control. I was especially touched by the respect and dignity with which those giving care are treating the people, and was just reminded again that love is not about talk only, but about giving something of yourself to the other. I hope that the street pastorate will continue to do its work, at that it will be blessed greatly by God.


6


De Vrouwengroep

Een vreemde foto is dit van de vrouwengroep. Het is namelijk niet genomen op één van de avonden die we samen met Drugspastoraat en Leger des Heils organiseren. Die samenwerking maakt de vrouwengroep ook tot iets bijzonders. De organiserende partijen doen er niet al te moeilijk over. We doen het gewoon samen, met het absolute minimum aan afspraken. Zo loopt het goed. Er komen veel vrouwen naar de avonden. Het is een plaats voor iedereen, een moment om onder elkaar te zijn. Mijn contact met de vrouwengroep is, uiteraard ik ben een man, wat op afstand. Ik ben niet bij de bijeenkomsten van de vrouwengroep. Ik ondersteun op afstand en ook via de vrijwilligers van het Straatpastoraat die meedoen. Daarnaast ontmoet ik op allerlei plekken de deelnemers aan de vrouwengroep. Hier bijvoorbeeld op de foto, bij de nieuwjaarslunch die we organiseerden. Ook zijn er regelmatig persoonlijke contacten of spreek ik vrouwen in de rand van andere activiteiten. Kenmerkend voor de vrouwengroep vind ik de vanzelfsprekende verbondenheid. Ze horen bij elkaar en iedereen is welkom; zelfs het hondje. Natuurlijk zijn de dames niet allemaal vrienden van elkaar en uiteraard is er ook wel eens mot. Dat is niet wat de boventoon voert en doordat ik nu wat langer rondloop laten de dames mij daar meer en meer in delen. De vrouwengroep komt om de week bijeen. Ruim dertig, vaak kwetsbare, vrouwen treffen elkaar dan voor een maaltijd en ontmoeting.


7


Felicia Ramaribana (Botswana) It was a warm Wednesday afternoon when I and Adianes being led by Alfredo took off to the Vondel Park. There we met people who are said to be ‘staying in the street’, ranging from middle age to elderly and were of both sex. However, the most part of the groupings consisted of males. These people seems to have created a safe space for themselves where they cry on each other’s shoulders, meet to chat and share jokes. They felt so at easy around each other. It was interesting to see how closely knitted these people were, you will hear crack of laughter among them and once you approach them as a stranger, they receive you with mixed feeling, feelings of suspicion and yet with warm hearts and open arms. I was intrigued and impressed by the reception we received from them. The people we met were so friendly and interactive, more than the people we meet in town and in our everyday dealings. They have nothing and yet they have so much love to offer. They have no shelter over their heads but they have big hearts. They made me feel more at home than ever before. Among them was a guitarist who played me a song with all his heart and mighty. I take the memories of this people with me home. It is a gift I shall always treasure. It was also motivating and humbling to learn how the Minister (Street Pastor) ministers to these people. I applaud him for the selfless and diligent service he is rendering.


8


De Straatklinkers

De foto is genomen tijdens ons optreden bij de Nacht van de Theologie in de Hermitage. Op de voorgrond met de microfoon zit Peter, de solist van het lied dat we op dat moment ten gehore brengen. Hij zingt met volle concentratie. Naast hem op zijn karretje Andy die met overgave meezingt. Nogal kleurrijk ook. Arend Driessen tenslotte bespeelt geconcentreerd de accordeon. Een optreden van de Straatklinkers is altijd kleurrijk en er wordt met overgave en veel lol gezongen. Het is ook hard werken, voor de begeleiders en voor de zangers. Op de achtergrond staan enkele leden van het Vocaal Theologen Ensemble. Bij dit optreden hebben we samen met dit koor gezongen. En daarom vind ik dit beeld kenmerkend voor wat we met de Straatklinkers willen bereiken. Met de optredens zijn we er steeds op uit een brug te slaan tussen daklozen en dakhebbenden. Repeteren en optreden samen met een ander koor leiden tot ontmoeting en begrip. Ook tot inzicht, want er is ook wel degelijk afstand tussen deze heel verschillende mensen. Zoals een van de theologen zei: “Het is makkelijker om voor de daklozen te collecteren, dan om met ze te zingen.” Juist daarom is het goed dat de Straatklinkers er zijn: om tenminste voor een keer de gelegenheid te bieden samen te zingen. De Straatklinkers is ons koor van dak- en thuislozen. We oefenen wekelijks op vrijdag en treden regelmatig op.


9


Iuliia Gnativ (Oekraïne) Thank you for the opportunity to visit you during our staying in Netherlands. The Street Pastorat – that was something really new in between whole church visits that we had. Homeless, poor, unlucky or just other people made me think about mine position in the life. Where am I? And what does it mean to be poor? Think that the most important is not to be poor by spirit and faith. These people, whom we have met, seemed like they have lack of something. And they do. But the lack is very material for them and this can be solved. The most important that lot of them have the most valuable with themselves – they found themselves. And this makes me thinking how important is not to lost to most valuable when you have already a lot. And what is valuable in deed: material or spiritual. I found the work you are doing very inspirational, while you are giving not only the help for the people, but also the hope. They feel that they are not alone with their problems. And that is the way for you to find the Christ in their faces and for them also in your openness. Let God be generous you and give you passion in this very difficult, but also very noble work in His glory!


10


De Straatvogels

Nieuw in 2012 is het project Straatvogels. De twitterende daklozen gingen van start met de Daklozendag, op 6 juni 2012. Het project heeft veel aandacht gekregen. Via de nieuwe sociale media, maar ook in de oudere media: op radio, tv en in diverse kranten. Straatvogels is een netwerkproject. Het Straatpastoraat heeft het initiatief genomen, maar doet dit bepaald niet alleen. KPN sponsort het beltegoed en allerlei andere bedrijven en personen werken mee. Dat is ook één van de sterke punten van Straatvogels; het is een mogelijkheid voor het Straatpastoraat om samen te werken met allerlei partners die anders vaak buiten beeld blijven. Kern van Straatvogels is dat het bestaande verhoudingen omkeert. Heel direct communiceren mensen bekend met het leven op straat over hun ervaringen en inzichten. Zij zijn de deskundigen. Sociale media maakt het mogelijk dat de Straatvogels zonder enige tussenkomst van wie dan ook communiceren. Dat levert verrassende contacten op. De foto laat nog een andere omkering zien. Peter die dakloos is, legt aan een dakhebbende uit hoe twitter op een smartphone werkt. De merkwaardig vertrouwde volgorde – wij helpen daklozen – wordt hier omgedraaid, deskundigheid loopt de andere kant op. Dat maakt een veel evenwichtiger en dus menselijker contact mogelijk. Straatvogels is een project van twitterende daklozen. Doel is het leven van mensen die bekend zijn met het leven op straat zichtbaar te maken.


11


Teku Kebede (Ethiopia) The visiting of Protestantse Diaconie Amsterdam street pastorate was very impressive for me. People who are victims of refuge are really might be in deep grief or disappointment. They are in a last hopeless stage; are people who missed the direction of life. To approach and counsel such kinds of people and show them the direction or being a bridge for them is not an easy task. For example, on the day we were there, just after dinner, I had met Ethiopian-Eritrean husband and wife who came with their five children on was born while they were on travel. While the woman show me and hear the Amharic language, she cried. It shows her disappointing condition. However, I have seen the Street pastorate... welcomed them, fed and sent them to... It is great. This ministry is Scriptural. Jesus Christ wants the poor and the weak to be hospitalized. Yosuf who guide me and Aoi, taught us very good things. We have visited the place where the addicted people be counseled and treated. Those people when the government gives them 800 euro and place where to live for a limited times. It is amazing how they waste the money they were given for a month. And Yosuf told us that the addicted people would have enjoyed for one day and suffer for the next 29 days. He told us that they are spending the 800 euro with one day. It is amazing to be tolerant such kinds of people for a long time. The Street Pastorate also provides philosophical and theological education per week for those disappointed people; not only that there is a time for them that enable them to relax, too. I appreciate the pastor who welcomed us at the gate for the first time. However, I have a question and suggestion. Does this person who had a similar title of the Biblical name 'pastor' lead those people to the right way of reconciliation with the True God, as the missional church does? I encourage them to continue with this kind of blissful ministry which is the will of God.


12


Het Juridisch Steunpunt voor Dak- en Thuislozen

Na een eerste jaar heeft straatjurist Caroline de Groot een goed beeld gekregen van de specifieke juridische problemen van dak- en thuislozen. Er komen heel veel mensen op het spreekuur en er valt dan ook veel te melden: over regelingen die bedoeld zijn voor mensen op straat, maar juist niet aansluiten bij hun leefwereld, over het kastje en de muur, over situaties waarbij iedereen verdwaald raakt in de bureaucratie. Er is een specifiek punt dat opvalt: de bejegening van dak- en thuislozen bij diverse instanties. Nu kan ik me natuurlijk heel goed voorstellen hoe moeilijk het is om bepaalde mensen steeds vriendelijk en rustig te woord te staan, hoe ingewikkeld het is om steeds te blijven zoeken naar creatieve oplossingen die passen en daarbij ook nog eens iedereen gelijk te behandelen. Toch is het mogelijk. Het is namelijk niet nodig dat mensen zich beledigd voelen, argwanend worden, niet weten waar ze nu eigenlijk aan toe zijn. Te vaak komen we bij het Juridisch Steunpunt mensen tegen die klagen over hoe ze te woord worden gestaan. Bejegening kan iets ongrijpbaars lijken, maar het is ook gewoon te leren. Soms is het een eenvoudige kwestie en is meer tijd nemen voor een gesprek de oplossing. Vaak is inleving in de situatie van een dakloze de weg naar betere bejegening. De foto toont Caroline de Groot in gesprek tijdens de Daklozendag. Ze neemt de tijd om met mensen te praten en met hen op zoek te gaan naar oplossingen. Tijd hebben voor mensen zou geen luxe moeten zijn. Het Juridisch Steunpunt voor Dak- en Thuislozen helpt mensen verder die elders niet terecht kunnen. Spreekuur is er elke woensdagmiddag.


13


Kristy Claassen (Zuid-Afrika) On 25 October we visited a streetpastorate and spent some time with people who are familiar with life on the street. During my visit I spent time with Jean-Francois Moulay who introduced us to various aspects of life on the street. Jean-Francois is a very passionate individual who expressed on numerous occasions his sense of being called to a life on the street in order to minister. It was not exactly sure what the circumstances of how he ended up on the street were, but it was clear that he has a great understanding of the needs and hopes of the homeless in Amsterdam. We firstly visited a shelter for homeless people where we had the opportunity to engage with a couple of different people and it became apparent that there is a large network of people who engage in work for homeless persons. We also visited the Salvation Army project to drink coffee with a minister and other homeless persons. Jean-Francois then showed us some of his favourite places in the city such as the Public Library near Central Station. The first impression I has during this visit was the realization that poverty is a worldwide phenomenon and the problem occurs in various degrees in all cities. It was helpful for me to see different ways in which the church attempts to reach out to and help persons who are homeless. Furthermore, the basic need for the homeless to be heard became clear from the many discussions around the dinner table. I was struck by the patience and kindness of the pastor who worked in the streetpastorate, despite the many difficulties that they face. The excursion to the streetpastorate was valuable as it allowed me to reconsider the way in which the poor are seen and treated in my own context.


14


DaklozenDag

Er gebeurt zo veel op een DaklozenDag; heel veel ontmoetingen, de lancering van de Straatvogels, dat het toch weer precies op het juiste moment prachtig weer werd, het lekkere eten en de overvloed daarvan, de goede gesprekken, de muziek van Space Lightning en van de Straatklinkers, de actie voor behoud van inloophuis de Kloof, de tuttelhoek, de Klaagmuur bij de rijdende kerk en ik vergeet nog vast het een en ander. Er waren (ex)daklozen, hulpverleners, mensen uit de buurt die elkaar konden ontmoeten, nu eens niet naar aanleiding van een probleem, maar op een feest, een mooi festival in de zon. Wat daaruit nemen als kenmerkend beeld? Een overzicht van het terrein met de vele mensen en activiteiten? Dat had heel goed gekund, maar ik kies er hier voor om één activiteit eruit te lichten. Dit is een beeld van ‘de kijkdozen’. Bezoekers van de DaklozenDag konden een wijnkistje vullen met hun verhaal. Tekenen, schilderen, stofjes en poppetjes, plakken; allerlei materiaal en technieken waren voor handen. Er zijn zo’n 25 dozen gevuld met verhalen, dromen of gewoon met wat mooi is. Het is een bonte verzameling geworden. Het beeld vind ik kenmerkend omdat dit een voorbeeld is van een activiteit die we in de voorbereiding verzinnen, maar waarvan we eigenlijk tot op het laatste moment geen goed beeld hebben hoe het nu precies gaat lopen. Op de dag zelf komen zaken bij elkaar en blijkt het goed te zijn en mensen een gelegenheid te geven zich te uiten. Om nog een andere reden is dit een kenmerkend beeld. De kistjes zijn later nog tentoongesteld. Ze hebben gehangen in het stadhuis, in de ‘blauwe gang’ van de Stopera. Wat we op de DaklozenDag doen is leuk en gezellig – dat is op zich al genoeg – maar het heeft ook een verdere uitstraling. De dakloze kunst is tentoongesteld en mensen hebben gezien wat er op straat leeft.


15


Verslag in cijfers en feiten Vaste activiteiten Kantlijn, schrijfclub van dak- en thuislozen op de maandagmiddag Vrouwengroep, voor kwetsbare vrouwen, om de week op dinsdagavond De Filosofiegroep komt wekelijks bijeen op de dinsdagochtend voor meditatie en gesprek. Juridisch spreekuur elke woensdagmiddag Straatklinkers, oefent wekelijks op vrijdag en treedt regelmatig op Wat er onder andere nog meer gebeurde Er waren een presentaties over de Straatvogels op symposia van de VNG en reed business/ Tweetkliniek. De buren van het Timonhuis kwamen een keer ’s avonds eten met deelnemers aan het Straatpastoraat. Jongerengroepen uit Heinkenszand en Voorthuizen kwamen langs. Op de Dag van de Dialoog (1 november) troffen daklozen en dakhebbenden elkaar voor een gesprek over “crisis?” De schrijvers van Kantlijn zijn elke keer te vinden op de achterpagina van de Z! krant. Kantlijnschrijvers waren ook te horen, bijvoorbeeld op het VPRO boekenfestival. Samenwerking De vrouwengroep is een samenwerking van Drugspastoraat, Leger des Heils, Straatpastoraat. Het Juridisch Steunpunt is een samenwerking van JES, HVO-Querido, De Regenboog Groep en BADT en de Protestantse Diaconie Amsterdam. De Daklozendag organiseren we samen met BADT, MDHG, en de Daklozenvakbond. De Straatpastor was te vinden in inloophuizen van de Regenboog en Streetcornerwork. Aantallen Bij het Juridisch steunpunt meldden zich 189 mensen, 82 dossiers werden afgesloten. De Daklozendag op 6 juni 2012 trok ongeveer 350-400 bezoekers. Straatklinkers repeteerde 46 maal en trad 15 maal op. Ongeveer 30 mensen zijn lid van het koor de Straatklinkers. Straatvogels had aan het einde van het jaar 1250 volgers. Filosofiegroep kwam 42 maal bij elkaar, met gemiddeld rond de 10 deelnemers. Vrouwengroep kwam 25 maal bij elkaar, voor een avond met rond de 35 vrouwen. Kantlijn organiseerde 48 schrijfmiddagen, met meestal tien tot vijftien deelnemers. Persoonlijke contacten waren er met ongeveer 60 personen.


16


Voor wie meer wil weten over het straatpastoraat De notitie ‘De gemeenschap als brug en broedplaats; Straatpastoraat 2011 – 2014’ is verkrijgbaar op het diaconaal bureau. Dat geldt ook voor het rapport “juridische hulp voor dak- en thuislozen, een noodzaak?” over de juridische problematiek van dak- en thuislozen en het specifieke jaarverslag van het Juridisch Steunpunt. Zie voor foto’s en filmpjes over het Straatpastoraat: http://www.facebook.com/straatpastoraat Daar is ook terug te vinden een filmpje van de tentoonstelling van de kijkdozen gemaakt op de DaklozenDag in het stadhuis: http://www.youtube.com/watch?v=JKVKijMg2ig Op twitter volg de Straatvogels op @Straatvogels en de straatpastor op @LucTanja Voor de Straatvogels zie ook: http://www.straatvogels.nl en http://www.facebook.com/straatvogels Straatpastoraat Amsterdam Nieuwe Herengracht 18 1018 DP Amsterdam Contactpersoon: Luc Tanja T: 06 208 793 42 E: [email protected] Het Straatpastoraat is mede mogelijk gemaakt dankzij bijdragen van het RCOAK, stichting het RC Maagdenhuis, Kerk in Actie, Diaconie Evangelisch-Lutherse Gemeente Amsterdam en giften van wijkdiaconieën en individuele donateurs.


17

Straatpastoraat. Jaarverslag Protestantse Diaconie Amsterdam

Recommend Documents