staopen openhartig Ik vind het lekker om mezelf te slopen Genieten is mijn graadmeter

Deltion College sociaal jaarverslag 2015

staopen

openhartig “Ik vind het lekker om mezelf te slopen”

O

“Genieten is mijn graadmeter”

M

“K noop me daar maar in vast en zie maar dat je de klep dicht krijgt”

H

“Je kunt niet continu gelukkig zijn, het gaat op en neer”

D

“Ik was een marionet”

G

“Ik houd van net even anders”

L

“Dan is het mooi geweest en sterf ik onder die prachtige beukenboom”

S

Colofon Het sociaal jaarverslag 2015 is een uitgave van het Deltion College, Human Resource Development.

Concept en coördinatie Caroline Klootwijk Redactie en teksten Caroline Klootwijk Eindredactie Lydia Lijkendijk Fotografie Jeroen Keep Vormgeving VORMSHOP Drukwerk Zalsman B.V. Papiersoort Cocoon 100% gerecycled

Vragen, opmerkingen of tips? Mail ze naar [email protected]

Ontwikkeling, passie en geluk Het gaat goed met onze school. Het aantal studenten groeit en daarmee groeit ook het aantal medewerkers licht. Uit de besprekingen van het medewerker­s­ tevreden­heidsonderzoek (MTO) in de teams blijkt dat men - naast de wensen voor verbetering van een aantal zaken - trots is op collega’s, het team en de samenwerking. Ook de vele ontwikkelmogelijk­heden worden geroemd. Teams gingen aan de slag met teamontwikkeling. Een aantal koos voor deelname aan het landelijk initiatief ‘leerKRACHT’. Andere teams kozen voor de ‘professionaliserings­versneller Weet Denk Doe’, een ontwikkelroute voor het mbo, waaraan Deltion meewerkte. Ook de ontwikkelweg van de teamontwikkelingsfasen M1 naar M4 wordt door een aantal teams benut. Zoals veel wegen naar Rome leiden, zo past ook de ene ontwikkelweg beter bij een team dan de andere. Ook zijn er veel individuele leerroutes. Circa 85 collega’s nemen deel aan het ontwikkeltraject ‘leraar naar senior leraar’. De cijfers over 2015 stemmen niet in alle gevallen tot tevredenheid. Met name niet als het gaat om het toegenomen ziekteverzuim. Naast veel nietbeïnvloedbare oorzaken van verzuim is er sprake van een toename van beïnvloedbaar verzuim. De ervaren werkdruk is een van de veroorzakers daarvan. Uit analyses blijkt dat hier geen eenduidige oplossing voor is. Het gaat om maatwerk, om het creëren van een goed evenwicht in draaglast en draagkracht. In dit sociaal jaarverslag vind je naast de cijfers over 2015 ook persoonlijke verhalen van collega’s. Zeven collega’s openen de deuren van hun passie en vertellen ons wat dit voor hen betekent. Alleen al van het lezen word je blij. Ik wens je veel leesplezier! Henk Achtereekte Directeur HRD

openregisters

“Ik vind het lekker om mezelf te slopen”

Otto Kleingeld Leraar Geschiedenis bij team Onderwijsassistent

“Daar sta je dan, in je fietskoerierspak, voor de deur van de operatiekamer”

openregisters Otto Kleingeld (32), leraar Geschiedenis bij het team Onderwijsassistent, opent tweemaal per week zijn dag als fietskoerier bij Cycloon. “De sollicitatie ging er stevig aan toe. Ik werd getest om te kijken of ik wel geschikt was. De eerste dag moest ik achter iemand aan fietsen om de route te leren kennen en de tweede dag moest ik laten zien dat ik alles had onthouden en ook nog redelijk op tempo en tijd kon fietsen. Een harde intake! Tijdens mijn studententijd ben ik begonnen bij Cycloon Post- en Fietskoeriers en ik vind het nog altijd leuk om te doen; ik werk er twee ochtenden per week. Het is een uitlaatklep. Ik ben sportief aangelegd en vind veel sporten leuk, maar wielrennen is altijd mijn grote liefde geweest. En met het fiets­koerieren valt het nuttige met het aangename samen.”

Lachend vervolgt Otto: “Het is betaald sporten. Geen zwaarbetaalde baan, maar een mooie manier om mezelf uit te putten, mezelf tot het uiterste te drijven. Snelheid vind ik echt iets leuks. Ik vind het lekker om mezelf te slopen om daarna weer fris en fruitig tegen de wereld aan te kijken. Meestal rijd ik een vaste route, waarbij ik voor zakelijke klanten de postbussen leeg en de post voor negen uur bij hen aflever. Maar de klant mag ook kwartierritjes aanvragen. Dat is echt bizar. Toen Zwolle nog twee ziekenhuizen had, racete ik regelmatig tussen de twee locaties heen en weer. Ik belde aan bij de operatiekamer, waar mij een bak instrumentarium in de handen werd geduwd. Die moest vervolgens binnen een kwartier bij de Wezenlanden zijn, omdat daar iemand onder nar­ cose lag te wachten. Dan trek je alle registers open en sta je binnen een kwartier, in je fietskoerierspak, op de intensive care. Dat is wel even wat anders dan een brief bezorgen.

Ook heb ik wel eens een ton met een nier erin naar een laboratorium moeten brengen. Heel wonderlijk werk! Hard onderuit Er gebeurt elke dag wel iets wat het werk grappig of spannend maakt. De hoeveelheid bijna-aanrij­dingen is niet op een hand te tellen. Meestal loopt het goed af. Een keer ben ik zo hard onderuitgegaan dat ik mijn pink brak. Een schoffelaar van de ROVA heeft me in zijn busje naar het ziekenhuis gebracht. Ik was toen ook planner, dus tijdens mijn behandeling bleef ik andere koeriers telefonisch aansturen en ritaanvragen afhandelen. Het is dynamisch werk. We hebben veel lol en dat maakt het leuk. Zolang ik het fietsen kan combineren met mijn werk bij Deltion, blijf ik het doen. Maar het koerieren delft het onderspit zodra Deltion meer van mij vraagt. Als ik een fulltimebaan krijg, dan is het fietsen bij Cycloon klaar.”

O

openboek

“Genieten is mijn graadmeter”

Marjan Kroder Lerares bij team Verzorgende

M

“ Er zijn zoveel bijzondere mensen bij Deltion”

openboek Binnen Deltion lopen veel mensen rond met een bijzondere passie. Marjan Kroder (42), lerares bij het team Verzorgende, tekent een aantal van deze verhalen op. Voor de zomer verschijnt haar boek. “Ik heb veel behoefte aan uitdaging. Ik vind mijn werk ontzettend leuk, maar wil niet alleen maar lesboer zijn. Toen ik een vast contract bij Deltion kreeg, dacht ik: ben ik daar nu blij mee? Natuurlijk is het financieel handig, want ik moet mijn huis betalen, brood op de plank hebben en mijn gezin van kleding voorzien. Maar eerlijk gezegd interes­ seert geld me helemaal niets. Wat ik vooral wil, is genieten. Uitdaging Momenteel werk ik aan een geweldige uitdaging: ik schrijf een boek. Een boek over passie! Over hoe leuk je werk is. Ik ben niet de enige bij Deltion die

het werk zo leuk vindt, er lopen meer mensen rond met een bijzonder verhaal. Die mensen interview ik. Samen vormen die interviews een boek, dat we als cadeau aanbieden aan alle collega’s van Deltion. Ter inspiratie! Dat is het belangrijkste doel van mijn boek: mensen inspireren en ideeën aandragen. We mogen veel meer de verbinding met elkaar aangaan. Voor het interviewen en schrijven volg ik een training. Daarnaast word ik ondersteund door een supportgroep, die bestaat uit een fotograaf, een jurist, vormgevers en een redacteur. Het is heerlijk om te doen. Wel vermoeiend, maar heel erg leuk. Ik krijg zoveel energie van al die mooie verhalen. Wat zijn er toch bijzondere mensen bij Deltion. Genieten is mijn graadmeter, de rode draad in mijn leven. Bij alles wat ik doe, check ik dat. Geniet ik er wel van? Natuurlijk loopt niet altijd alles lekker, dat hoort erbij. Het gaat erom dat ik blij word van wat ik doe. Ook op een flutdag check ik bewust wat er wél leuk was die dag. Heel belangrijk, want je leeft maar een keer.”

opendeuren

“Knoop me daar maar in vast en zie maar dat je de klep dicht krijgt”

Hans Boertje Leraar Installatie Hardware bij het ICT-Lyceum

H

opendeuren Hans Boertje (54), leraar Installatie Hardware bij het ICTLyceum, is van de grote auto’s. En dan voornamelijk van de Volvo’s. De Volvo 240, om precies te zijn. Hij opent de deuren van zijn garage. En van zijn hart.

“IK HEB EMOTIES BIJ EEN 240. ZEG HET MAAR, WAAROM?”

“Mijn schuur is tien bij achttien. Wat er allemaal in staat? Een Golfje 3 uit 1997, dat is de auto waarmee ik dagelijks rijd én de nieuwste auto die ik heb. Daarnaast hebben we een camper uit 1986 en een flink aantal Volvo’s, waaronder een Amazon uit 1967, een 164 uit 1973, een 245 uit 1980 en twee 240-automaten. Zelfs mijn partner Margreet gaat erin mee. Als de Golf het begeeft, komt er als dagelijkse auto een Volvo 245. Dan rijden we allebei in stijl. Ik ben helemaal lyrisch over de Volvo 240. Dat is echt mijn auto, daar ben ik veel mee bezig. Ik koop er elke keer wel wat bij: andere bekleding, een ander dashboard. En ik zet er extra meters in. Vroeger kocht ik er vaak een sloper bij, eenzelfde auto die ik uit elkaar trok voor de onderdelen. De techniek vind ik leuk. Ik reed altijd in van die weggooiauto’s. Als er een stuk was en ik kon ‘m niet maken, ging-ie weg. Ik heb nog nooit een nieuwe auto gekocht en ik zal er ook nooit een kopen. Sommige nieuwe auto’s zijn best heel mooi, zoals de nieuwe Audi. Maar voor de rest vind ik alle nieuwe auto’s hetzelfde, er zit geen onderscheid in. Oude auto’s zien er veel mooier uit en ik vind ze fijner rijden. Met name auto’s uit de jaren ’70, en dan vooral Amerikanen, vind ik het mooist. Vierkante lompheid De broer van mijn vader reed altijd in grote Amerikanen rond. Dat vond ik als jongetje van acht jaar zo ontzettend interessant. Die immens grote schuiten, die enorme hoerensloepen, die machtige V8-en, die vond ik gaaf. Als ik wist dat mijn oom eraan kwam, liep ik hem alvast tegemoet want dan mocht ik een stukje in die grote Amerikaan meerijden. Daar is mijn liefde voor deze auto’s begonnen. De Volvo is wat minder groot, maar veel sierlijker in al zijn vierkante lompheid. Ik kan niet goed omschrijven wat ik er zo mooi aan vind. Het is een band.” En terwijl hij een traan uit zijn oog wegveegt vervolgt Hans: “Dit heb ik snel hoor, als ik met emotie ergens over praat. Ja, ik heb echt emoties bij een Volvo 240. Zeg het maar, waarom? Het is echt heel apart. Mocht ik zelf voortijdig het loodje leggen, dan mag Margreet me in mijn Volvo 245 naar mijn laatste rustplaats bren­ gen. Knoop me daar maar in vast en zie maar dat je de klep dicht krijgt. En dan wil ik het liefst ook nog drie ‘gewone’ 240’s klaar hebben staan, als volgauto’s voor mijn drie kinderen.” Lachend voegt Hans toe: “Dat is meer een smoes om zoveel auto’s te kopen en me er nu mee bezig te houden. Ik was nog niet van plan om te gaan, maar als ik ga, dan wel in stijl.”

openstellen

“Je kunt niet continu gelukkig zijn, het gaat op en neer”

Ditta Schreuder Lerares Nederlands bij team Kinderopvang

D

“ Ik vind het uitdagend om mijn cliënten weer in hun eigen kracht te laten geloven”

openstellen Naast haar werk als lerares Nederlands bij het team Kinder­ opvang heeft Ditta Schreuder (57) een eigen praktijk voor psycho­ synthesetherapie.

Je kunt het vergelijken met een bal die je onder water probeert te houden. Dat kost kracht. Als je dan even niet oplet of moe bent, plopt de bal ineens en met meer kracht omhoog. Het gaat om het leren kennen van je onderbewuste en het accepteren ervan. Ik begeleid mijn cliënten in het zien wie ze zijn en het láten zien wie ze zijn.

“Met dat woord ben ik niet zo blij, omdat het vaak vraagtekens oproept. Jammer, want psychosynthese is een mooie vorm van therapie. Psychosynthese vertrekt net als de psychoanalyse vanuit de vragen en problemen van mensen, maar richt zich daarnaast vooral op de mogelijkheden van mensen om hun eigen leven vorm te geven. Het gaat heel erg om jezelf leren kennen. Niet alleen door te praten, maar ook door bijvoorbeeld te tekenen, dromen of mediteren. Cliënten blijven vaak ‘in hun hoofd zitten’, terwijl ze ook een lichaam en gevoelens hebben. Ik probeer die verschillende delen te verbinden. Er zit veel in je onderbewuste, waarmee je geen contact hebt of waaraan je niet herinnerd wilt worden. Dat kost zo veel energie!

“Vaak nodigen crises je weer uit tot nieuwe dingen”

Verbinding Ik krijg energie van mijn werk als therapeut. Ook leer ik er zelf van. Het werken met studenten bij Deltion vind ik ook erg leuk. Soms moeilijk, maar leuk. De contacten met hen blijven vaak wat algemeen, een enkele uitzondering daargelaten. Met mijn cliënten ga ik veel dieper. Ik houd van rust en stilte en dat vind ik in mijn praktijk. Maar ik houd ook erg van het levendige van de school en het gedoe in de klassen.

Ik vind het uitdagend om de mens achter de depressiviteit te ontdekken en mijn cliënten weer in hun eigen kracht te laten geloven. Mooi is ook de acceptatie die ontstaat door de therapie. Zoals bij iemand die lang worstelt en uiteindelijk ontdekt dat er eigenlijk niet zo veel verandert, maar dat het draait om acceptatie. Dat is een mooi proces om mee te maken. We willen allemaal naar het geluk toe en daar blijven. Maar je kunt niet continu gelukkig zijn, het gaat op en neer. Dat hoort bij het leven. Vaak nodigen crises je weer uit tot nieuwe dingen.

De opleiding tot psychosynthesetherapeut heeft me enorm geholpen om te groeien in mijn werk als leraar. Ik hoop dat psychosynthese meer bekend raakt en dat mensen bereid zijn die weg te gaan. Deltion biedt mindfulness aan voor collega’s. Er zijn duidelijke raakvlakken tussen psychosynthese en mindfulness. Ik zou het zo leuk vinden als we dat ook met studenten kunnen doen! Ik ben er echt van overtuigd dat het heel goed werkt. Het zou fantastisch zijn als leraren én studenten hun kwetsbaarheid meer durven laten zien, zich meer voor elkaar openstellen. Dan pas ontstaat er echt verbinding.”

eyeopener

“Ik was een marionet”

Gary Boyce Leraar Engels bij team Internationale Handel en Commercie

G

eyeopener Nam Myoho Renge Kyo. Deze boeddhistische wijsheid is het levensmotto van Gary Boyce (51), leraar Engels bij het team Inter­ nationale Handel en Commercie. Een eyeopener over de essentie van het leven. “Nam Myoho Renge Kyo betekent ‘je leven toewijden aan de mystieke wet van oorzaak en gevolg’, oftewel je leven in het ritme van het universum brengen. Ik zie mijn leven als een ontdekkingsreis”, zegt Gary. Hij werd geboren in Engeland en groeide op in Canada, alleen met zijn moeder. Daar ontdekte hij zijn liefde en talent voor zingen en muziek. Hij ontwikkelde zich in veel verschillende muziekstijlen, van barok tot klassiek en van avant-garde tot en met negrospirituals, jazz en blues. Gary maakte carrière en zong in verschillende operahuizen in Europa. Terug in Nederland studeerde hij af aan de Academie voor Oude Muziek in Amsterdam. Ook schitterde Gary in veel televisieproducties en werkte hij samen met artiesten als Mathilde Santing, Ramses Shaffy, Paul Anka en Barry Manilow. Na verloop van tijd werd het aantal opdrachten minder. Gary: “Steeds vaker bepaalden mensen om mij heen mijn leven, ik was een marionet. Mijn vertrouwen in de mens beschadigde daardoor ernstig en ik viel in een heel diep gat. Ik moest leren mijn eigen pad te gaan en te kiezen voor mezelf. Wat was ik naïef! Ik pro­ beerde uit alle macht te voorkomen dat mensen mij in hokjes stopten en een stempel op mij drukten.

Door het boeddhisme leerde ik het langzaam om te draaien, een ware eyeopener. Ik was zélf degene die de touwtjes in handen had. Ik werd mij bewust van mijn eigen rol en leerde te leven van dag tot dag.” Ontdekken De grootste uitdaging voor Gary was de ontdekking van zijn seksuele geaardheid. “Ik moest mezelf accepteren als leider van mijn leven. Ik leerde de gevolgen dragen, niet alleen de negatieve, maar ook de positieve: ik wilde genieten van de mooie dingen in het leven. Het was immers míjn leven! Maar hoe moest ik het spel spelen? Ik probeerde van alles om geen homo te zijn, maar ik wist heel goed wat ik wel en niet aantrekkelijk vond. Ik was zestien toen ik uit de kast kwam en ik vond het heel moeilijk. Nu zie ik in mijn klassen jonge mensen die hetzelfde meemaken. Als ik iets voor hen kan betekenen, ben ik er voor ze en vertel ik erover. I’m not here to wave a banner, maar ik ben altijd eerlijk tegen mijn studenten. Ik leef al eenentwintig jaar samen met Richard. We wonen in een kleine boerderij in Friesland, waar ik zangles geef en vroeger paarden trainde. Ik heb geleerd dat iedereen waarde heeft, ook ik. Iedereen heeft iets te melden, te bieden en te geven. Maar zijn wij geduldig genoeg om naar elkaar te luisteren? Ik blijf altijd leren en ontdekken. Ik hoop nog wat rustiger te worden in mijn geest en mijn soul. De wereld wens ik harmonie toe en bewust­ zijn over alles wat we doen. Hoe behandelen we de aarde, hoe behandelen we elkaar? Ik probeer mijn leven in die context te plaatsen.”

“IEDEREEN HEEFT IETS TE MELDEN, TE BIEDEN EN TE GEVEN”

openen

“Ik houd van net even anders”

Laura Sangers Junior Adviseur Deltion Academie

L

opengaan Blije gezichten als de taartdoos opengaat. Laura Sangers (28), junior adviseur bij de Deltion Academie, bakt taarten voor elke gelegenheid. Er is altijd wel iets te vieren! “Mijn eerste taart bakte ik voor mijn schoonzusje. Zij haalde haar diploma voor lerares kickboksen en dat was voor mij een mooie gelegenheid om een passende taart te maken. Zo ontdekte ik steeds meer gelegenheden om een zelfgemaakte taart weg te geven. Via via kreeg ik op een gegeven moment mijn eerste echte opdracht. Men wist mij steeds vaker te vinden. In het begin kostte het me moeite geld voor de taarten te vragen. Kon ik dat zomaar doen? Waren mijn taarten mooi genoeg? Moest ik niet eerst een bakkersopleiding volgen? Door de groei­ ende vraag liet ik me inschrijven bij de Kamer van Koophandel en maakte ik mijn website: De Soete Taart was geboren. Waarom Soet? Omdat ik zoete taarten maak van marsepein of fondant en een zoete vulling. En ik houd van net even anders. Soet met een S dus. Reuze neptaart Nu vinden mensen mij via Facebook en Google. Ik blijf dat heel bijzonder vinden. Een heel bijzondere opdracht kreeg ik van de dames van VORMSHOP, een reclame­bureau in Zwolle. Zij vroegen mij een grote dummytaart te maken voor de catalogus van Odeon, ter gelegenheid van het 175-jarig bestaan. Een neptaart voor op de foto, maar ik vond het zó gaaf dat ze mij, gewoon via Google, hadden gevonden! Voor mij is het goed om naast mijn werk bij Deltion met mijn handen bezig te zijn. Dat brengt balans. En mensen worden er altijd blij van. Die gezichten als de taart­ doos opengaat! Mijn creatieve geest komt los tijdens momenten van rust; als ik thuis wat lanterfanter of onder de douche sta. Het stroomt minder als ik te druk ben. Ik moet mezelf tijd geven om ideeën op te doen. Creatief uit het raam staren helpt daarbij echt!”

Zoek jij een taart voor een speciale gelegenheid? Neem eens een kijkje op facebook.com/desoetetaart.

“MENSEN WORDEN ER ALTIJD BLIJ VAN”

openkaart

“Dan is het mooi geweest en sterf ik onder die prachtige beukenboom”

Sjoukje de Haan Accountmanager

S

openwereld Sjoukje de Haan (56), accountmanager, ziet het al helemaal voor zich: na haar pensioen in een pipowagen de wereld rond. “Het kan ook een camper worden, maar het liefst neem ik een pipowagen mét paard. Dat lijkt me helemaal tof. Ik verkoop mijn hele boeltje en trek om te beginnen naar Santiago de Compostella. Deze pelgrimage staat hoog op mijn lijstje. Daarna trek ik de andere kant op, richting het noorden, naar de bossen. Ik houd niet van warm weer, meer van een beetje winter en sneeuw. Als bos­ wachtersdochter groeide ik samen met mijn oudere zussen op in de bossen bij Beetsterzwaag. Mijn vader was een echte Batavier en leerde ons te leven van de vruchten des velds. De stilte van het bos, daar geniet ik van. Je hoort niets, er is niemand. Soms komt er wat wild voorbij. Voor mij ultiem genot. Je hebt mensen die zeggen dat alle bomen hetzelfde zijn. Dat geldt voor mij beslist niet!

“LEVEN MET DE DIEREN EN DE NATUUR, MEER HEB IK NIET NODIG”

Kwikjes en strikjes Het is vooral de vrijheid die lonkt. Me niet bekommeren om bezit en vaste lasten. Daarnaast staat duurzaamheid bij mij hoog in het vaandel en dit is een mooie manier om aan het einde van mijn leven afscheid te nemen van mijn bezittingen. Terwijl ik een groot verzamelaar ben. Ik heb een huis vol kwikjes en strikjes, veel serviesgoed en oudroze glaswerk. Maar daar neem ik makkelijk afscheid van. Ik wil genieten van wat er onderweg op mijn pad komt. Dat kan een plek zijn waar ik een poosje blijf. Of het kunnen mensen zijn die je tegenkomt. Het leuke daarvan is dat je tot heel andere gesprekken komt dan wanneer je samen met iemand reist. Dat vind ik heel interessant. Ik laat het komen zoals het komt. Zelfs tot het einde aan toe! Ik zoek dan, net als een dier dat zijn naderende einde aanvoelt, mijn eigen plek om te sterven. Dan is het mooi geweest en blaas ik mijn laatste adem uit onder een prachtige beukenboom. Voor eenzaamheid ben ik niet bang. Ik voel me niet zo gauw eenzaam. Je kunt eenzamer zijn met mensen samen, dan wanneer je alleen bent. Bij mij thuis hangt een heel oud schilderij. Daarop staat een bospad en aan het einde van dat bospad staat een piepklein vrouwtje, in het midden van het schilderij. Dat beeld spreekt mij zo aan! Leven met de dieren en de natuur, meer heb ik niet nodig. Zoals dichter J.C. Bloem het zo mooi verwoordde: Ik heb van ’t leven vrijwel niets verwacht, ’t geluk is nu eenmaal niet te achterhalen. Wat geeft het? In de koude voorjaarsnacht zingen de onsterfelijke nachtegalen. Mijn eerstvolgende auto wordt een Caddy, waarin ik kan overnachten. Dan begin ik alvast met het maken van tripjes door Europa, als voorsortering op de realisatie van mijn droom. Iets om naar uit te kijken.”

opendata

Feiten en cijfers

opendata

Aanvraag activiteiten Deltion Academie

Leeftijdsopbouw personeelsbestand per 31-12-2015

Totaal aangevraagde activiteiten

Totaal aantal medewerkers: 1248

85 65

71

68

62 49 31

45

58 43

42

adviesgesprek al dan niet met doorverwijzing

35

teamtraject maatwerk individueel traject/ coaching 2013

2012

2014

2015

Herkomst aanvraag activiteiten Deltion Academie

Mannen

40 / 20-30 jaar 79 / 30-40 jaar 155 / 40-50 jaar

207 / 50-60 jaar 139 / 60-99 jaar

Totaal aangevraagde activiteiten

28

35

48

53 38

50

47

40

41

45

49

31

42

32

39

37

2015 2014 2013 2012

GW&S

Diensten

E&D

T&V

78 / 20-30 jaar 125 / 30-40 jaar

Aanbod activiteiten verdeeld over sectoren en diensten Deltion Academie

178 / 40-50 jaar

166 / 50-60 jaar

Totaal aangevraagde activiteiten

228

81 / 60-99 jaar

184

173

103 17

7

Diensten

Vrouwen

112

103 35

44

45

39

127

modules

83 45

44

leergangen OLS/PDB/PDG workshops en kenniscafés

GW&S

E&D

T&V

Na afsluiting van een boekjaar vindt aan het begin van het nieuwe jaar vaak nog een optimalisatie van de cijfers plaats wegens nagekomen mutaties. Daardoor ontstaan kleine verschillen tussen de cijfers in het sociaal jaarverslag van 2014 en 2015.

opendata

Verhouding parttime en fulltime 2014-2015 Totaal 2014: 1180

Totaal 2015: 1248

Nieuw in dienst getreden medewerkers in 2015

Peildatum: 31 december

Vrouw

Man

Totaal

600 550

152

Aantal medewerkers

500 450

433

428

400 350 300 250

221

209

200 150 50 0

14

19

6

2014

7

2015

20

43

14

2014

0.00 - 0,25 fte

41

2015

0.25 - 0,50 fte

40

131

111

99

100

219

185

140

48

2014

2015

21 40 47 44 Diensten

2014

0.50 - 0,75 fte

2015

2014

0.75 - 1,00 fte

E&D

1,00 fte

Uit dienst getreden medewerkers in 2015

Peildatum: 31 december

Totaal

2015

98

OT

996 Type contract

1045

27 13 28 30

BT

184 203

0

200

Diensten

400

600

800

T&V

2015

Verhouding contracten voor bepaalde en onbepaalde tijd 2014

GW&S

1000

E&D

GW&S

T&V

1200

Aantal medewerkers Na afsluiting van een boekjaar vindt aan het begin van het nieuwe jaar vaak nog een optimalisatie van de cijfers plaats wegens nagekomen mutaties. Daardoor ontstaan kleine verschillen tussen de cijfers in het sociaal jaarverslag van 2014 en 2015.

opendata

Verdeling aantal instructeurs en leraren Diensten

Totaal 2015: 836

166

200

Sector GW&S

leraar +

2014

2015

24 51 31 2

2015

24 49 31 1

leraar

2014

9 3 7

instructeur

2015

10 3 7

2014

19 3 15

21 2 16 1

2015

8

2014

6

20 31 9

0

24 27 8 1

50

2014

2015

senior instructeur

senior leraar

Verdeling OP - OBP 2013

Totaal 2015 ziek

6 4 2 0

2014

t/m 1 jaar ziek

8

150 100

> 1 jaar ziek

Per verzuimklasse

Sector T&V

205 213 186

189 215

250

Sector E&D

% Ziekteverzuim totale personeel

Totaal 2014: 801

Ziekteverzuimpercentages in 2015

jan

feb

mrt

apr

mei

jun

jul

aug

sep

okt

nov

dec

2015

364

Ziekteverzuimpercentages 2015 per leeftijdscategorie

760

369

809

401

15-24 jaar

846

10,00%

25-34 jaar OBP

OP

35-44 jaar

7,50%

45-54 jaar

Verdeling OP - OBP uitzendkrachten

55-64 jaar 5,00%

2,50% 11

46 17

25

OBP

0,00

52

61

jan

feb

mrt

apr

mei

jun

jul

aug

sep

okt

nov

dec

OP Na afsluiting van een boekjaar vindt aan het begin van het nieuwe jaar vaak nog een optimalisatie van de cijfers plaats wegens nagekomen mutaties. Daardoor ontstaan kleine verschillen tussen de cijfers in het sociaal jaarverslag van 2014 en 2015.

opendata

openheid

Totale ziekteverzuimpercentages 2013 - 2015

Jubilea

Ondernemingsraad

In 2015 waren dertig medewerkers 25 jaar in dienst bij Deltion en haar

De Ondernemingsraad (OR) besprak aanvragen en notities van het College

rechtsvoorgangers en 39 medewerkers waren 12½ jaar in dienst. Eén mede­

van Bestuur (CvB) over onder meer het examenreglement en het handboek

werker was maar liefst veertig jaar in dienst. Ook vierden 13 medewerkers

examinering, de jaarplanning, de strategische doelstellingen 2020, het traject

hun 40-jarig en 16 medewerkers hun 25-jarig ambtsjubileum.

‘instructeur naar senior instructeur’ en de uitkomsten van het vitaliteits­

Totaal 2013 ziek

Totaal 2014 ziek

onderzoek. De OR hecht grote waarde aan een goed contact met de achter­

Totaal 2015 ziek

% Ziekteverzuim totale personeel

8 6 4

ban. Door het systeem van kiesgroepen zitten in de OR vertegenwoordigers

Martha Kats: “In 2015 ontving ik 36 aanmeldingen, precies evenveel

uit alle sectoren en diensten, waardoor de OR gemakkelijk bereikbaar is.

als in 2014. De bedrijfsarts verwees 14 medewerkers door, tien kwamen

In maart organiseerde de OR een achterbanraadpleging over de jaarplanning

op eigen initiatief en tien medewerkers werden door de leidinggevende

van de studentenvakanties. In december werd de OR door het CvB en de

doorverwezen. Twee medewerkers werden door de HR-adviseur of de

directie geïnformeerd over de voorgenomen organisatie­wijziging. De OR

vertrouwenspersoon doorverwezen. Ook dit jaar is de ervaren werkdruk de

richt zijn belangstelling daarbij op de organisatie van de zeggenschap na

grootste aanleiding tot de hulpvraag. Wat daarnaast opvalt is dat het aantal

deze wijziging. Voor de nabije toekomst speelt de 1000-urennorm een grote

gesprekken met leidinggevenden is gegroeid.

rol, waarbij de door de teams ervaren werkdruk een continu aandachtspunt

Door het begeleidingstraject van het bedrijfsmaatschappelijk werk voelen

is van de OR. Het volledige jaarverslag van de OR vind je op de Portal.

de meeste mensen zich gesteund en uitgedaagd om de regie weer in eigen

2 0

Bedrijfsmaatschappelijk werker

jan

feb

mrt

apr

mei

jun

jul

aug

sep

okt

nov

dec

handen te nemen. Mensen zien weer perspectief en vinden oplossingen.

Jouw Uitwisseling

Soms is de oplossing een heel nieuwe manier van dingen aanpakken,

In juni vond Jouw Uitwisseling plaats - voorheen de Week van de

soms gaat het om het aanboren van bestaande maar vergeten kwaliteiten.

Uitwisseling. Veel collega’s maakten gebruik van de mogelijkheid om

Het ontwikkelen van overspanningsklachten komt veel voor. Vaak ervaren

tijdens deze week, of op een ander geschikt moment, een kijkje te nemen

mensen dit als een soort falen en lopen ze lang met hun klachten door.

in de keuken van een andere organisatie of kennis te maken met een andere

Mensen worden doorgaans niet alleen ziek door heel hard te werken,

functie. Ook liepen veel belangstellenden een dagje mee met een collega

maar door een combinatie van factoren: een hoge werkdruk, frustraties

van Deltion. Enkele reacties:

en persoonlijke zaken. Daardoor raken zij uit evenwicht. Het bedrijfs­

% Gemiddeld ziekteverzuim

Gemiddeld ziekteverzuim 2013 - 2015

maatschappelijk werk is met name gespecialiseerd in het vinden van een

“Ik kreeg een goed beeld van hoe er wordt gewerkt. De leuke afsluiting

goed en gezond evenwicht in draaglast en draagkracht.”

in de vorm van een rondleiding en een lunch in een van de restaurants gaf wel een heel letterlijk kijkje in de keuken.”

Vertrouwenspersoon

Medewerker Accare op uitwisseling bij het secretariaat T&V

Tineke Binnema: “In 2015 hebben zeven medewerkers een beroep op mij gedaan. Dat zijn er vijf meer dan in 2014 en drie meer dan in 2013.

“Ik vond het erg prettig. Het zette mij aan het denken of ik mijn

Dit jaar werden de meesten doorverwezen door de bedrijfsarts of de

lesbevoegdheid wil gaan halen.”

bedrijfs­maatschappelijk werker, een enkeling kwam op eigen initiatief.

Medewerker Frion op uitwisseling bij leraar Verpleegkunde, sector GW&S

6

Eén melding had betrekking op seksuele intimidatie. De overige meldingen

5

betroffen klachten over de stijl van communicatie van of bejegening door

“In een paar uur is mij in jip-en-janneketaal een heel duidelijk beeld

de leidinggevende.”

gegeven van de afdeling.”

4

Medewerker Rabobank IJsseldelta op uitwisseling bij de dienst CAR

3

Interne Bezwarenadviescommissie

2 1 0

De Interne Bezwarenadviescommissie, sectie Personeel, registreerde in

Wil jij ook kennis halen en brengen, ideeën opdoen of je horizon verbreden?

2015 zeven bezwaren van medewerkers. Drie bezwaren hadden betrekking

Jouw Uitwisseling is bedoeld voor iedereen die werkzaam is bij de deel­

op de beoordeling, twee bezwaren op de functiewaardering en een

nemende organisaties. Heb je interesse? Vanaf eind april 2016 kun je je

bezwaar betrof de sociale veiligheid. Ook werd er een bezwaar ontvangen

weer inschrijven via www.jouwuitwisseling.nl. Hier vind je alle informatie

tegen een schriftelijk besluit c.q. het feitelijk handelen van of namens de

over de deelnemende organisaties.

werkgever, waardoor de medewerker rechtstreeks in zijn belang werd

2013

2014

2015

Ziekteverzuim

getroffen. Drie bezwaren kwamen uit de sector Techniek en Vormgeving,

Winnaars Deltion Uitklinker

twee uit de sector Gezondheidszorg, Welzijn en Sport en twee bezwaren

Adele Spikker en Marinka Schotman zijn de winnaars van de Deltion

kwamen voort uit de Diensten. Van de zeven bezwaren werden twee

Uitklinker 2015. Met hun ‘Doelab’ stimuleren zij het projectonderwijs

bezwaren alsnog ingetrokken/informeel afgehandeld, een bezwaar werd

tussen verschillende opleidingen. Hierdoor zijn studenten en leraren beter

gegrond verklaard, drie bezwaren werden ongegrond verklaard en een

voorbereid op nieuwe taken en vaardigheden in de snel veranderende

bezwaar is nog in behandeling.

samenleving. De Runner Up is gewonnen door Jeroen Schuurman.

Bedrijfsarts Aldo Sangster: “Het ziekteverzuim is in 2015 licht geste­

hoge werkdruk. Het grootste deel van de klachten is van psychische

gen ten opzichte van dat in 2014. Dit is een landelijke trend. Door

aard en is deels werkgebonden. Meestal gaat het om een disbalans in

de opschuivende AOW-leeftijd werken ouderen langer door en deze

werk- en privéomstandigheden. Medewerkers zien de overbelasting

In memoriam

Jeroen een nieuwe lesgeeflocatie voor interne en externe gebruikers.

categorie vertoont dan ook het hoogste verzuim. De Servicedesk HRD

vaak laat of te laat aankomen en ook ervaren zij de werkdruk nog altijd

Op 8 april 2015 is Jannie Bouwmeester-Wieteler overleden. Zij was

Tijdens de Deltion Dag op 7 april 2015 werd Edwin de Weerd bekroond

roept de meeste medewerkers automatisch op zodra ze drie weken ziek

als hoog en weinig beïnvloedbaar. Daarnaast zijn er relatief veel ern­

instructeur bij het team Apothekersassistent. Jannie werd 62 jaar.

met de Publieksprijs voor zijn idee ‘Summerbreak’. In de zomervakantie

zijn. Ongeveer 5% maakt zelf een afspraak. Men heeft veel vragen over

stige ziektebeelden. Dit heeft deels met de leeftijdsopbouw te maken;

de eigen gezondheid en het werk, de arbeidsomstandigheden, klachten

een op de drie Nederlanders wordt geconfronteerd met een vorm van

Marten Vogd, leraar bij het team Horeca Vakopleidingen en Facilitair

studenten op een korte vakantie. Een enorm succes! Een verslag hiervan

over het klimaat, problemen met de stijl van leidinggeven en de

kanker en ook de hart- en vaatziekten nemen nog steeds toe.”

Leidinggevende, overleed op 2 augustus 2015. Marten is 57 jaar

vind je op de Portal en inmiddels zijn de voorbereidingen voor de volgende

geworden.

Summerbreak in volle gang.

Na afsluiting van een boekjaar vindt aan het begin van het nieuwe jaar vaak nog een optimalisatie van de cijfers plaats wegens nagekomen mutaties. Daardoor ontstaan kleine verschillen tussen de cijfers in het sociaal jaarverslag van 2014 en 2015.

Met zijn idee voor een ‘Beweegplein’ boven op de parkeergarage creëert

ging Edwin samen met een aantal collega’s op vrijwillige basis met enkele

Na afsluiting van een boekjaar vindt aan het begin van het nieuwe jaar vaak nog een optimalisatie van de cijfers plaats wegens nagekomen mutaties. Daardoor ontstaan kleine verschillen tussen de cijfers in het sociaal jaarverslag van 2014 en 2015.

openeinde

Deltion College sociaal jaarverslag 2015