Sportvisserij Limburg. Jaarverslag 2010

Sportvisserij Limburg Jaarverslag 2010

Jaarverslag 2010 Sportvisserij Limburg

Inhoudsopgave Voorwoord 1.

De federatie

Bestuurszaken Decoratiebeleid Federatieve Speld van Verdienste Jubilea Opening nieuwe visvijver Algemene Ledenvergadering Arbitragecommissie Opgeheven hengelsportverenigingen Aantallen leden en Maasplassenvergunning

2.

Federatieve projecten

Aalscholverproject Limburg Bereikbaarheid en Toegankelijkheid Stekkenkaart Maas Trailerhellingen Midden-Limburg Op eigen initiatief visoevers toegankelijk houden Afdwingen visgeleiding voor bestaande en nieuwe waterkrachtcentrales

3.

Wedstrijden

Informatief jaarverslag Projectgroep Wedstrijden

4.

Diversen

Adviezen en begeleiding

5.

Personalia, werkgroepen en projectgroepen

1


2


Voorwoord Het samenstellen van een jaarverslag vormt voor de schrijvers meestal het achterom kijken naar zaken die in het verslagjaar zijn opgepakt en de ene keer succesvol en de andere keer minder succesvol zijn afgerond. Daarnaast werd geprobeerd de administratieve zaken tot een minimum te beperken, maar de aandacht zoveel mogelijk te richtten op die zaken waar de sportvisser aan de waterkant, dan wel het verenigingsbestuur haar voordeel mee kon doen. Maar dat lukt niet altijd. Soms is het noodzakelijk dat het administratieve gedeelte de boventoon moet voeren en dat was in 2010 nogal eens het geval. Het besluit om voor de toekomst de nieuwe naam Sportvisserij Limburg te gaan hanteren bracht met zich mee, dat er een nieuw Statuut en een nieuw Huishoudelijk Reglement aan de Algemene Ledenvergadering voorgelegd diende te worden om het geheel te formaliseren. En wat dacht U van alle contracten en overeenkomsten die aangepast dienden te worden, alsmede het informeren van alle instanties waar de federatie zaken mee doet. Kortom een berg administratie waar vooral de bureaumedewerkers hun handen vol aan hadden. En dan is het knap dat naast die berg administratieve werkzaamheden de ondersteuning aan de verenigingen niet of nauwelijks in gevaar is gekomen. Ook de afgesproken en ingezette projecten vonden allemaal doorgang, alhoewel een enkel project door personeelsgebrek niet veel vooruitgang boekte. De animo van verenigingsbestuurders of leden van verenigingen om een bijdrage te leveren aan een op te starten project is vaak minimaal en dat is jammer. Het belemmert de organisatie in haar doen en denken en zorgt er voor dat beoogde doelen niet tijdig kunnen worden gehaald. We zullen het toch samen moeten doen.

en toegankelijkheid van onze viswateren te garanderen. Zaken, die ook de komende jaren hoog op de agenda zullen prijken en die ook in het nieuwe beleidsplan 2011-2015 zeker een plaatsje zullen krijgen. Er is nog heel veel werk aan de winkel. Zoals gezegd kijken we in dit jaarverslag even achterom. Maar niet voor lang, want op de Algemene Ledenvergadering van 2011 zullen we met elkaar besluiten moeten nemen om de hengelsport voor al ons aangesloten leden weer voor jaren veilig te stellen. Tot slot van dit korte voorwoord mag ik eenieder bedanken, die op welke wijze en waar ook in de organisatie zijn/haar bijdrage heeft geleverd om de aangesloten verenigingen te ondersteunen. Thijs Killaars (secretaris)

Maar er zijn ook heel wat zaken met succes afgerond. In dit jaarverslag besteden we aandacht aan de diverse projectgroepen, de ondersteuning die aan de verenigingsbesturen werd verleend, maar ook de inspanningen die de federatie zich heeft getroost om visrechten aan te kopen en vooral de bereikbaarheid 3


4


1. De federatie Bestuurszaken Het bestuur bleef in 2010 op zoek naar versterking van de bestuurskracht. Echter ondanks diverse publicaties werd geen kandidaat voor een bestuursfunctie gevonden. Daarnaast kampte de penningmeester Piet Hanssen een groot gedeelte van het jaar met ziekte, hetgeen een extra druk legde op de overige bestuursleden. Het bestuur vergaderde minimaal eenmaal per maand om de lopende zaken te bespreken. Daarnaast werden diverse themabijeenkomsten gehouden om de wat meer ingewikkelde zaken uit te diepen. In het verslagjaar werd veel energie gestoken in het verbeteren van de toegankelijkheid van de Limburgse wateren voor de sportvisser, de communicatie middels de website, publicaties in Hét Visblad, alsmede de aankoop van visrechten. De opstart van een Limburgs Nieuwsblad schoot er door drukke werkzaamheden bij in. Het bestuur zal zich nog meer moeten richten op de verdere uitbreiding van contacten met instanties en organisaties, waar de hengelsport raakvlakken mee heeft. Alleen dan kan worden gegarandeerd dat de Limburgse wateren “open” en bevisbaar blijven voor de aangesloten leden. De personele bezetting van het kantoor bleef gelijk aan 2009 namelijk 2.2 fte. De medewerkers hebben een belangrijke rol gespeeld in de totale opzet van de projectorganisatie. Bij elk opgestart project verzorgde een personeelslid de totale administratie rondom het project, hetgeen naar volle tevredenheid werd uitgevoerd. De kantoormedewerkers hebben hun draai in de projectorganisatie gevonden. Jammer is, dat kandidaten voor participatie in een projectgroep slechts mondjesmaat konden worden geworven. Wellicht dat er nog wat drempelvrees bestaat om zich aan te melden voor een project. Aan het bestuur de taak om die drempelvrees weg te nemen en enthousiasme te kweken bij de leden.

De jaarlijkse regiobijeenkomsten op een 3-tal plaatsen in de provincie werden benut om de leden bij te praten over diverse actuele zaken binnen de sportvisserij en/om de situatie op hengelsportgebied binnen de eigen regio te bespreken. Daarnaast werd een toelichting gegeven op het in 2011 vast te stellen nieuwe beleidsplan, waarmee elke vereniging eventuele wensen op diverse beleidsterreinen kon ventileren. De verenigingen maakten hier goed gebruik van. Een redelijk opkomstpercentage met inhoudelijk goede discussies sterkten het gevoel bij het bestuur maar ook de verenigingen om op de ingeslagen weg voort te gaan.

Decoratiebeleid In de Algemene Ledenvergadering van 2010 werd door het federatiebestuur aan de verenigingen een voorstel tot het hanteren van een nieuw decoratiebeleid voorgelegd, hetgeen door de vergadering werd aangenomen. Aanleiding daartoe vormde het feit, dat nogal wat verenigingen geen eigen decoratiebeleid kennen en hiermee toch in de gelegenheid worden gesteld een verenigingslid te honoreren voor zijn/haar verdiensten op hengelsportgebied. In principe dient het decoratiebeleid van Sportvisserij Limburg (deels) aanvullend beleid te zijn op het door de verenigingen gevoerde beleid inzake waarderingen. Verenigingen kunnen bij hun aanvraag een keuze maken tussen het toekennen van een bronzen, zilveren of gouden federatiespeld. Indien een gouden federatiespeld wordt toegekend, vindt de uitreiking plaats door een lid van het federatiebestuur. Om de schriftelijke aanvragen voor een onderscheiding te beoordelen is een decoratiecollege ingesteld, dat de aanvraag voorziet van advies en voor besluitvorming voorlegt aan het bestuur van Sportvisserij Limburg. Dit decoratiecollege is bewust samengesteld uit 2 leden afkomstig uit de organisatie van Sportvisserij Limburg en 3 bestuursleden van een bij Sportvisserij Limburg aangesloten vereniging, die de functie van voorzitter uitoefenen. 5


Het kantoor verzorgt de registratie van voordrachten en toekenningen, waarbij de secretariaatsmedewerkster de verslaglegging van de bijeenkomsten van het decoratiecollege verzorgt.

Het decoratiecollege wordt thans gevormd door: • Dhr. Killaars, voorzitter (secretaris Sportvisserij Limburg) • Dhr. Smeets (lid arbitragecommissie Sportvisserij Limburg) • Dhr. Lemmens (HSV De Geulforel, Valkenburg aan de Geul) • Dhr. Martens (HSV De Vriendenkring, Velden) • Vacature

Jubilea

Federatieve Speld van Verdienste

De heer W. Jacobs. De heer Jacobs heeft 10 jaar de functie van penningmeester vervuld. Vervolgens is hij van 2004 tot 2010 voorzitter van de vereniging geweest.

Op 9 oktober 2010 vierde HSV De Zonnebaars Meers het 75-jarig bestaan van de vereniging.

Opening nieuwe visvijver Op zaterdag 5 juni vond de opening van visvijver 4 van het vijvercomplex “Het Wanssums Ven” van HSV Het Alvertje Oostrum plaats.

Algemene Ledenvergadering Sportvisserij Limburg heeft op vrijdag 4 juni een Algemene Ledenvergadering gehouden in Congrescentrum Het Forum in Roermond. Tijdens de vergadering werd onder andere ingegaan op financiële zaken van de federatie en verder werd een presentatie gehouden inzake de toegankelijkheidsproblematiek. De vergadering werd door vertegenwoordigers van 29 verenigingen bezocht.

Arbitragecommissie Het bestuur van Sportvisserij Limburg mocht in 2010 een Speld van Verdienste verlenen aan: • De heer H. Lommen van HSV De Vriendenkring Velden op 22 februari. De heer Lommen is 50 jaar lid van de vereniging. Van 1969 tot 1974 en van 1984 tot 1997 is de heer Lommen voorzitter van de HSV De Vriendenkring geweest. • Drie leden van HSV Brunssum op 9 april: - De heer Th. Kampstra. De heer Kampstra is ruim 65 jaar lid van HSV Brunssum en in die tijd heeft hij gedurende een twaalftal jaren diverse bestuursfuncties binnen de vereniging vervuld. - De heer M. Tuender. De heer Tuender is reeds 50 jaar lid van de vereniging. Gedurende een behoorlijk aantal jaren heeft de heer Tuender de functie van penningmeester binnen het bestuur van HSV Brunssum bekleed. 6

De jaarlijkse bijeenkomst van de Arbitragecommissie vond plaats op dinsdag 9 november. De heren Cox, Haas, Jörissen en Smeets, alsmede het bestuur van de federatie brachten in de middaguren een bezoek aan de Hompesche Molen in Stevensweert. Tijdens een aansluitend diner in de brasserie aldaar werd teruggeblikt op het voorbije jaar en werd alvast vooruitgekeken naar hetgeen het jaar 2011 op visgebied zal kunnen brengen. De heren Hanssen, Killaars, Breuer en Lammers konden er op deze dag helaas niet bij zijn.

Opgeheven hengelsportverenigingen HSV De Snoekbaars Beegden HSV Harja Venlo


 

Aantallen leden en Maasplassenvergunning     

Senioren:

                   

     

   

Jeugd:

                               

                                                

                                 

               

       

        

 

             



77 

7


2. Federatieve projecten Aalscholverproject Limburg

In het jaarverslag 2009 bent u geïnformeerd over de maatregelen en proeven om de predatie van aalscholvers op afgesloten visvijvers te reduceren. Daarbij is aangegeven dat verschillende oplossingen in de praktijk zouden worden uitgetest. Drie methoden om de aalscholverpredatie te verminderen werden getest: de Cormoshop, het plaatsen van onderwaterkooien die extra dekking geven en de uitzet van minder predatiegevoelige kruiskarpers. Daarnaast is bekeken of de inzet van alarmpistolen mogelijk is om aalscholvers te weren. De Cormoshop, een apparaat dat met een onderwaterluidsprekersysteem het geluid van een orka simuleert, is in de winterperiode 2009-2010 in de praktijk uitgetest. Om de werking van het apparaat goed te kunnen testen zijn negen testvisvijvers geselecteerd verspreid over de gehele provincie Limburg. Bij een van de testvijvers is het apparaat gedurende de gehele testperiode in bedrijf gebleven om te bekijken hoe de reacties van de aalscholvers bij een langere periode zijn. Bij de overige acht testvijvers is de Cormoshop gedurende enkele weken in bedrijf geweest. De achtergrondgedachte van het verplaatsen van de Cormoshop is dat de aalscholver door de korte periode waarschijnlijk niet kan gewennen aan het orkageluid. De werking 8

van het apparaat is geobserveerd door vrijwilligers van de betreffende vereniging, waarbij iedere dag iemand van de vereniging voor zonsopkomst aanwezig was. Niet alleen is de reactie van de aalscholver geobserveerd, tevens is getracht in kaart te brengen of het verschillende soorten aalscholvers betrof. Vanwege de strenge ijsperiode hebben ook de geselecteerde viswateren dichtgelegen met ijs, waardoor de geplande test 6 weken is doorgeschoven. Op 17 juni 2010 heeft een informatiebijeenkomst in Het Forum te Roermond plaatsgevonden waar een toelichting is gegeven op de proeven welke hebben plaatsgevonden ter beperking van het probleem inzake de aalscholveroverlast. De hiervoor beschreven proeven met de zogenaamde Cormoshop kooiconstructies en kruiskarpers zijn destijds toegelicht. In Limburg wordt op vier locaties getest of het creëren van meer schuilmogelijkheden voor vis, middels het plaatsen van kooien, een effectieve methode is om vis bescherming te bieden tegen een aalscholverpredatie. Bij deze methode wordt in het water, in een bepaalde verhouding tot de oppervlakte en inhoud van het water, een bepaald volume aan kooien van schapengaas onder water geplaatst. De effecten van het plaatsen van de extra schuilmogelijkheden zijn in de praktijk gemonitord middels visserijkundige onderzoeken aangevuld met hengelvangstresultaten. De op deze wijze verkregen resultaten zijn in aanbevelingen voor vergelijkbare visvijvers verwerkt.


De proef met de kruiskarper loopt op dit moment op diverse plaatsen. In Limburg is deze gekweekte vis uitgezet in Posterholt, Schinnen, Swolgen, Helden en Oostrum. De verenigingen die meewerken aan deze proef hebben een door Sportvisserij Nederland verstrekte subsidie ontvangen om deze vissoort uit te zetten. Als tegenprestatie moesten de meewerkende verenigingen minimaal van 3 wedstrijden en van een aantal individuele hengelaars de hengelvangstregistratiegegevens aanleveren. Ook deze gegevens zijn verwerkt in aanbevelingen voor vergelijkbare visvijvers. De inzet van alarmpistolen om aalscholvers te weren is eveneens bij de bevoegde instanties nagetrokken. Op navraag bij de politie bleek dat de organisatie rondom het bewaren en het verstrekken van alarmpistolen vergaande wettelijke regels kent. Bij de inzet van dit onder de wapenwet vallend wapen zou niet gebruik gemaakt kunnen worden van collectieve verloven maar zou voor iedere gebruiker een apart verlof noodzakelijk zijn. Aangezien de inzet van alarmpistolen in de praktijk tot teveel administratieve rompslomp zou leiden, is besloten geen verdere energie te stoppen in het doorontwikkelen van deze methode om aalscholvers te weren.

Jeugd In 2009 heeft Sportvisserij Limburg in samenwerking met Sportvisserij Nederland een start gemaakt om het aantal jeugdactiviteiten binnen de hengelsportverenigingen weer te verhogen. Door vissende kinderen goed te begeleiden, neemt een hengelsportvereniging haar maatschappelijke verantwoordelijkheid en de zorg voor de vis, het water en de natuur serieus. Dat kan al heel eenvoudig wanneer bijvoorbeeld in de maanden mei en juni op een vaste tijd en op een vaste plek aan het water iemand van de vereniging, een zogenaamde Viscoach aanwezig is om beginnende sportvissers te helpen. In 2010 is bij een kleine tiental hengelsportverenigingen geassisteerd of materiaal aangeleverd om voor de beginnende jeugd activiteiten te organiseren. Zo zijn

bijvoorbeeld in de zomermaanden met veel animo bij zes verenigingen jeugdcursussen, workshops en wedstrijden georganiseerd. Daarnaast hebben twee hengelsportverenigingen een Vissenschoolproject opgestart. Daarbij wordt op basisscholen in de directe omgeving van een hengelsportvereniging een visbiologieles en een visexcursie naar het verenigingswater georganiseerd. Tevens krijgen de leerlingen de mogelijkheid om bij afvissingen te kijken, zodat zij een indruk krijgen van wat er in een vijver zit. Vaak worden er grote vissen gevangen. Dit vinden kinderen meestal indrukwekkend, omdat ze dit niet eerder hebben gezien. Op deze wijze maken de kinderen van de hoogste groep van een basisschool kennis met de sportvisserij als hobby en de hengelsportvereniging als leuke club om lid van te zijn. Bij 8 scholen zijn vislessen gegeven door medewerkers van de Projectgroep Jeugd van Sportvisserij Limburg in samenwerking met medewerkers van Sportvisserij Nederland. In maart 2010 is in samenwerking met Sportvisserij Nederland een cursus jeugdbegeleiding georganiseerd in Roermond waaraan 21 personen hebben deelgenomen. Deze nieuw opgeleide jeugdbegeleiders hebben vervolgens binnen hun hengelsportvereniging veelal zelfstandig jeugdactiviteiten georganiseerd. Op dinsdag 7 december heeft Sportvisserij Limburg een bijeenkomst georganiseerd waarbij alle vismeesters, jeugdbegeleiders en alle betrokkenen binnen de portefeuille jeugd van geheel Limburg werden uitgenodigd. Tijdens deze avond zijn de ontwikkelingen en de geplande activiteiten binnen het jeugdwerk zowel op landelijk als regionaal niveau toegelicht. Tevens werd aangegeven welke ondersteuning aan verenigingen kan worden gegeven op het gebied van het geven van vislessen bij het eigen viswater, waarbij de verenigingen worden voorzien van vismateriaal. Tevens is tijdens deze avond toegelicht waartoe de cursussen jeugdbegeleider en vismeester opleiden en er werd een oproep gedaan om deze cursussen te volgen. 9


10


Tijdens de in 2009 gehouden regiobijeenkomsten is veel tijd besteed om vrijwilligers van hengelsportverenigingen in Limburg warm te krijgen om aan het zogenaamde vismeesterproject invulling te geven. Dit project houdt in dat aspirant vismeesters door het volgen van de cursus Vismeester zelfstandig een visles op een basisschool kunnen geven. Inmiddels zijn in 2010 zes vrijwilligers opgeleid en gecertificeerd tot Vismeester. Ook is tijdens de recente regioavonden een oproep gedaan om verenigingen te interesseren voor het zogenaamde “viscoachschap” waarbij op een vast tijdstip iemand van de hengelsportvereniging bij het verenigingswater aanwezig is om de beginnende jeugdige sportvisser te ondersteunen. Deze viscoaches worden voor deze activiteit voorzien van een foedraal met zeven hengeltjes en een koffertje met dobbertjes, lijntjes lood en haakjes. In 2010 zijn drie viscoaches met deze uitrusting voorzien.

Controle en handhaving visserijwet De Provincie heeft vanwege het ontbreken van adequate handhavingsinfrastuctuur in het buitengebied in 2006 zelf de Groene Brigade ingesteld, bestaande uit een groep van zes buitengewone opsporingsambtenaren (BOA’s). De brigade ziet vooral toe op de kwaliteit en leefbaarheid in het buitengebied. De aandachtspunten van de Groene Brigade richten zich onder andere op: afvaldumping, illegale verbouwingen, stroperij en recreatiedruk. De groene brigadiers hebben zich toegelegd op kennis van de Flora & Faunawet, de Boswet en de Visserijwet. De pakkans in het buitengebied bij overtredingen is groter omdat de Groene Brigade dag en nacht actief is en de beschikking heeft over meerdere boten. Sportvisserij Limburg sluit sinds 2007 jaarlijks een contract af waarbij 400 uur extra visserijwet handhaving wordt geleverd door de Groene Brigade. De Groene Brigade heeft zich de afgelopen jaren toegelegd op de visserijwet handhaving op de Maas, de kanalen en de Maasplassen. Nu de overlast aan fuiken- en nettenstroperij en de foutieve manier van vissen met de hengel door met name vissers uit het voormalige Oostblok enigszins onder controle lijkt, zal de aandacht van de grotere wateren naar de kleinere afgesloten wateren worden verplaatst. In de regio Venlo-Venray-Afferden is reeds meerdere jaren in het zomerseizoen een door de politie Horst

gecoördineerde groep handhavers actief. Op initiatief van de politie werd gedurende het visseizoen met name in het weekend zowel in de ochtend- als in de avonduren middels vooraf bepaalde strategie in een deel van de genoemde regio gehandhaafd. Hierbij werd zowel vanaf de oever als vanaf het water gesurveilleerd. De samenstelling van de groepen handhavers bestond veelal uit een politieagent of een groene brigadier aangevuld met verenigingscontroleurs die veel veldkennis hebben. Ook in 2010 zullen de beschreven controle- en handhavingsprojecten worden voortgezet.

Bereikbaarheid en Toegankelijkheid Niet alleen door het vrijhouden van de oever kan een vereniging of sportvisser een aandeel leveren aan de bereikbaarheid van het viswater. Ook met het in overleg met de beheerder eigenhandig realiseren van hekoverstappen kan een bijdrage worden geleverd aan de bereikbaarheid en toegankelijkheid van het viswater. Terreinbeheerders hebben vaak geen extra budgetten gereserveerd om de toegankelijkheid van hun terreinen te vergroten en zijn verheugd dat de sportvisserij voorstellen doet om een betere toegankelijkheid te realiseren. Zo heeft hengelsportvereniging Het Loze Vissertje uit Wessem in samenspraak met Natuurmonumenten in eigen beheer zeer professionele hekoverstappen aangelegd, die de Maas ter hoogte van Wessem weer beter toegankelijk maken. Met de nodige inspanning en de goede contacten die de hengelsportvereniging heeft met de beheerder van de jachthaven zijn gegalvaniseerde hekoverstappen gerealiseerd waar alle vispashouders van kunnen profiteren. Wellicht dat collega verenigingsbesturen door dit succesverhaal worden geïnspireerd en ook initiatieven zullen ontplooien om dergelijke voorzieningen te realiseren. Graag wil Sportvisserij Limburg deze verenigingen oproepen om dit bij de federatie te melden, om vervolgens in overleg met de natuurbeheerder de hekoverstappen te verwezenlijken.

11


Stekkenkaart Maas De bereikbaarheid en toegankelijkheid van de Maas vormt een regelmatig terugkerend onderwerp in sportvisserijgeledingen. De ene sportvisser is nog altijd van mening dat je met de auto tot aan de Maas moet kunnen rijden, terwijl de andere sportvisser tevreden is met een klaphek en een looppad van soms enkele honderden meters over de begrazingsstrook naar de Maas. Om een beter inzicht te krijgen in de visstekken aan de Maas en de mate van geschiktheid van deze stekken is de gehele Zandmaas en Grensmaas hierop geïnventariseerd. Niet alleen is bekeken waar de visplekken exact liggen, ook is onderzocht of deze visstekken bereikbaarheidsen toegankelijkheidsknelpunten hebben. In de zomermaanden zijn op deze wijze 167 visstekken langs de Maas in beeld gebracht.

Deze veldinventarisatie wordt voor het einde van het jaar verwerkt in een stekkenkaart Maas. Daarbij worden per visplek de exacte locaties door middel van coördinaten en een korte topografische omschrijving aangegeven. Tegelijkertijd worden daarnaast de knelpunten van de visplekken beschreven en oplossingen voor deze knelpunten voorgesteld, die met de terreinbeheerders zullen worden besproken. 12

In deze studie worden ook de knelpunten en mogelijke bedreigingen voor de toegankelijkheid van de bestaande wedstrijdoevers beschreven. Tevens worden enkele nieuwe wedstrijdoevers voorgesteld ter compensatie van wedstrijdlocaties die de laatste jaren zijn weggevallen. Ook zullen locaties worden gezocht, waar mogelijk trailerhellingen kunnen worden gesitueerd om visboten te water te kunnen worden gelaten.

Trailerhellingen Midden-Limburg Sportvisserij Limburg heeft naar aanleiding van een petitie, die door een groep bootvissers werd aangeboden, getracht trailerhellingen in MiddenLimburg ook voor sportvissers toegankelijk te krijgen. Om minder afhankelijk te zijn van dure en beperkt geopende particuliere hellingen werd gedacht aan het ontwikkelen van een speciale trailerpas, die het tegen een extra vergoeding mogelijk zou moeten maken om gebruik te maken van een dergelijke voorziening. In de regio Midden-Limburg zijn met vier eigenaren van trailerhellingen, zonder succes, gesprekken gevoerd om met de genoemde trailerpas de hellingen te mogen gebruiken. De meest gehoorde argumenten waren dat sportvissers de rust verstoren bij de andere gasten die in de boten of op de camping overnachten, aangezien sportvissers over het algemeen vrij vroeg traileren. Daarnaast was bij een eigenaar medegebruik uitgesloten, omdat hij vergaande plannen heeft om een vakantieresort op te bouwen met als argumentatie dat reeds gemaakte afspraken over het medegebruik van de trailerhelling de ontwikkeling van het resort zouden kunnen vertragen. In 2010 is de realisatie van een specifieke trailerhelling voor de sportvisserij niet gelukt, hetgeen voor de federatie een zeer teleurstellend resultaat is. Dit weerhoudt de federatie er niet van om toch te blijven werken aan de realisatie van trailerhellingen, die voldoen aan de wensen van de sportvisser.


Op eigen initiatief visoevers toegankelijk houden

Voor veel sportvissers is het vaak al een hele toer om met visspullen vanaf de parkeerplek naar een visplek aan de Maas te komen. De laatste jaren zijn immers veel oeverstroken aan de Maas naar natuurgebieden omgevormd. In deze terreinen zijn vaak alleen maar natuurlijke paden die zijn ontstaan en gevormd door paarden en runderen die voor de begrazing worden ingezet. Met een lage begrazingseenheid wordt bevorderd, dat de natuur zich in deze oeverstroken vrij kan ontwikkelen. Zo ontstaan over het algemeen vrij ruig begroeide uiterwaarden, waarbij de begroeiing tot manshoog kan doorgroeien. Hetzelfde geldt voor de toegankelijkheid van de Maasoever zelf, die deze ontwikkeling ook doormaakt. De sportvisser treft daardoor een met verruigde vegetatie begroeide oever aan die het vissen bemoeilijkt. Niet alleen de sportvisser heeft overlast van deze verruigde oevers, de waterbeheerder ondervindt zelf soms overlast, omdat de afvoer van de Maas door deze vegetatie wordt bemoeilijkt. Waar vegetatie de afvoer van het water vertraagd, heeft Rijkswaterstaat op een aantal plekken langs de Maas deze begroeiing geruimd. Niet alleen langs

de Maas is deze vegetatie geruimd, ook langs het Julianakanaal zijn op diverse plekken bramen en andere oeverplanten teruggezet. De stelregel “Snoei geeft groei” is vooral op oevervegetatie van toepassing aangezien de oevers vaak voedselrijk zijn en het oppervlakkig grondwater zeer ondiep zit. De winst voor de sportvisser dat de oever op plaatsen is gesnoeid, wordt teniet gedaan doordat de oevervegetatie extra sterk zal gaan groeien. De vrijgemaakte oevers kunnen alleen maar winst blijven opleveren als de sportvissers gedurende het groeiseizoen de vegetatie zelf bijhouden, door van tijd tot tijd met een snoeischaar hun visplek vrij te houden. Zowel Rijkswaterstaat zelf als de natuurbeheerders hebben aangegeven dat het vrijhouden (mits dat niet al te rigoureus gebeurt) van een visplek te vergelijken is met de begrazing door grote grazers. Deze grote grazers maken in het terrein ook open plekken waar ze liggen te herkauwen of waar ze overnachten. De open plekken die sportvissers creëren door op hun visplekken de vegetatie in de oever weg te halen zijn identiek aan de plekken die door de grote grazers worden gecreëerd. Door deze open plekken ontstaat meer variatie in de terreinen en dragen deze dus bij aan de verhoging van de natuurwaarde van de terreinen.

Afdwingen visgeleiding voor bestaande en nieuwe waterkrachtcentrales Ruim twintig jaar wordt in Limburg al overleg gevoerd rondom waterkracht en visgeleiding. Bij de bouw van de waterkrachtcentrale in Linne is in 1989 al de verplichting opgelegd een effectief visgeleidingssysteem aan te leggen. Bij de voorbereidingen voor een mogelijke bouw van een waterkrachtcentrale in de stuw te Borgharen zijn de argumenten van de visstandbeheerder tegen de realisatie van een nieuwe waterkrachtcentrale zonder visgeleiding opnieuw naar voren gebracht. Waterkracht zonder een effectief visgeleidingssysteem is geen schone en duurzame manier van elektriciteitsopwekking. De hengelsport staat in deze geheel alleen ten opzichte van de initiatiefnemer voor de bouw van de waterkrachtcentrale en de overheden die de noodzakelijk vergunningen verstrekken. De 13


visrechthebbenden zullen dus de overheden moeten overtuigen en moeten procederen om hun gelijk te krijgen. In een waterkrachtcentrale wordt elektriciteit opgewekt gebruikmakend van een turbine die is voorzien van schoepen. Deze turbines vormen een zeer groot probleem voor alle (migrerende) vissoorten. Zowel voor salmoniden en aal als voor de standvissoorten aangezien veel vis, met name vis boven de 25 cm, beschadigd of gedood wordt door de schoepen van de turbine. Het sterftepercentage van de directe sterfte ligt op circa 20% en de uitgestelde sterfte ligt op 15% op het totaal van de vissen die een waterkrachtcentrale passeert. De vernietiging van vispopulaties vindt onder de waterspiegel plaats en is daardoor een niet ‘in het oog springend’ probleem, dat blijkbaar daardoor niet bij het algemene publiek doordringt. De oplossing is een effectief visgeleidingssysteem, die de vis om de waterkrachtcentrale heen geleid via een bypass. De vis gaat dan niet meer door de turbine en het probleem is daarmee opgelost. De ontwikkeling van een visgeleidingssysteem is zeer complex, aangezien sinds 1989 aan een oplossing voor dit probleem wordt gewerkt. In 1989 is de waterkrachtcentrale in de stuw Linne in gebruik genomen, waarbij door Rijkswaterstaat is aangegeven dat zodra een effectief visgeleidingssysteem voor handen is, dit ook in Linne dient te worden toegepast. Rijkswaterstaat en initiatiefnemers zijn twee jaar geleden gestart met het in praktijk testen van diverse visgeleidingssystemen. De eerste uitkomsten van de testen zijn niet hoopgevend, geen van de tot nu toe geteste systemen geeft voldoende geleiding. Door het uitblijven van een effectief visgeleidingssysteem draait de waterkrachtcentrale in Linne al ruim 20 jaar zonder visgeleiding en er worden tijdens bedrijfsuren honderden vissen gedood en verwond. Een nieuwe waterkrachtcentrale in de stuw Borgharen, die mogelijkerwijs zonder een effectief visgeleidingssysteem zal worden gerealiseerd, zal dan ook catastrofaal zijn voor de visstand in de Maas. De sportvisserij zal zich dan ook moeten blijven verzetten tegen de realisatie van een waterkrachtcentrale zonder visgeleidingssysteem. De overheden zijn echter tot nu nog niet overtuigd van 14

het feit dat waterkracht niet die duurzame vorm is van groene energieopwekking die het lijkt. Naast visstandbeheerargumenten tegen waterkracht zonder effectief visgeleidingssysteem zijn veel tegenargumenten aangedragen. Echter deze argumenten hebben er niet toe geleid dat de bestuurlijke, politieke en maatschappelijke partijen overtuigd zijn geraakt van de zeer negatieve effecten van waterkracht op de visstand. Ondanks de vele inspanningen die vanuit de sportvisserij zijn gepleegd om de initiatiefnemer en de gemeentelijke-, provinciale- en rijksoverheid te overtuigen van de schadelijke effecten voor de visstand, neigt de besluitvorming voor de mogelijke bouw van een waterkrachtcentrale in de stuw te Borgharen positief uit te pakken. Visstandverbetering Maas, Sportvisserij Limburg en Sportvisserij Nederland zijn dan ook diverse gerechtelijke procedures gestart om de voorlopig verleende vergunningen juridisch aan te vechten.


3. Wedstrijden Informatief jaarverslag Projectgroep Wedstrijden De samenstelling van de Projectgroep wedstrijden wijzigde in die zin, dat Coen Franssen om privéredenen zijn lidmaatschap beëindigde en Albert Reuvers als nieuw lid kon worden verwelkomd. Het stoppen van Coen Franssen betekende een fikse aderlating voor de Projectgroep. Tenslotte maakte Coen al jaren deel uit van de projectgroep. Hij was vertrouwd met alle onderdelen van de diverse selectiewedstrijden en beheerste het automatische programma voor het vervaardigen van de totaaluitslagen tot in de puntjes, waarmee hij eigenlijk een onmisbare schakel was in het geheel. In de decembervergadering van de projectgroep werd afscheid van Coen genomen, waarbij hij hartelijk werd bedankt voor zijn jarenlange inzet. De leden van de projectgroep werden van nieuwe kleding voorzien om de herkenbaarheid aan het wedstrijdwater te vergroten. In een oogopslag wordt voor de deelnemers aan de wedstrijden hiermee duidelijk dat betrokkene tot de wedstrijdleiding van de federatie behoort en als zodanig ook beslissingen kan nemen en aanspreekbaar is voor wedstrijdzaken. Alle in het verslagjaar georganiseerde wedstrijden werden tot volle tevredenheid van de projectgroepleden maar ook van de deelnemers afgewerkt. Een strakke planning, een goede sturing op de wedstrijddag en de medewerking van een aantal vrijwilligers zorgde ervoor dat alles volgens schema verliep. Nu nog wat meer deelnemers aan de waterkant waarmee de concurrentie wordt vergroot, en we kunnen weer spreken van hoogstaande selectiewedstrijden.

In de categorie A namen 20 jeugdigen deel en in de categorie B zochten 10 jeugdigen een plaatsje aan de waterkant. Uitslag Junioren categorie A 1. Lars Hunnekens HSV de Ruisvoorn, Helden 2. Daan Beeren HSV het Bliekske, Horst 3. Bart Slabbers HSV St. Petrus, Linne Uitslag Junioren categorie B 1. Tom van Lier HSV de Noordervaart, Meijel 2. Patrick Gommans HSV Willem Barendsz, Lottum 3. Jordi Bouten HSV de Ruisvoorn, Helden De selectiewedstrijd Vrije Hengel vond plaats op zaterdag 3 juli 2010 aan de Maas te Maasbracht. In totaal namen 76 hengelaars deel aan de wedstrijd.

De selectiewedstrijd Jeugd categorie A en B werd gehouden op zaterdag 5 juni 2010 aan visvijver De Donk te Meijel. Oorspronkelijk lag het in de bedoeling om beide jeugdcategorieën op verschillende wateren en verschillende data te laten vissen, echter de deelname was van dien aard dat de visvijver in Meijel het totaal aan deelnemers kon herbergen. Zodoende werd gekozen om beide wedstrijden op dezelfde dag en dezelfde locatie te organiseren. 15


Uitslag Vrije Hengel 1. Jo Franssen HSV de Brasem, Venlo 2. John Geraedts HSV de Ruisvoorn, Kessel 3. Louis Timmermans HSV de Ruisvoorn, Kessel De selectiewedstrijd senioren en korpsen vond plaats op zaterdag, 10 juli 2010 aan het Julianakanaal (Roosteren-Illikhoven). 80 deelnemers hadden zich opgegeven voor de individuele wedstrijd, waaronder 11 korpsen (55 deelnemers) die ook voor het korpskampioenschap actief waren.

Op zondag, 22 augustus 2010 organiseerde de federatie in samenwerking met HSV de Stuwkanters te Belfeld de Limburgcup 2010 aan visvijver Meerlingbroick. De Limburgcup is jaren geleden in het leven geroepen om vooral jeugd te stimuleren in wedstrijdverband de hengelsport te beoefenen. De laatste jaren begint deze wedstrijd wat meer te leven onder de jeugd. In ieder geval nemen steeds meer verenigingen deel en dat is alleen maar toe te juichen. Alles is mogelijk, de hengelsportvereniging uit Geulle vervoerde haar deelnemers en supporters voor deze wedstrijd zelfs met een touringcar. Een bedankje aan de organiserende vereniging HSV de Stuwkanters Belfeld is hier zeer zeker op zijn plaats voor de perfecte organisatie van deze wedstrijd. De jeugd werd verdeeld in 3 klassen. In totaal kende deze Limburgcup 24 deelnemers. Uitslag Limburgcup Remco Boonen klasse A HSV de Stuwkanters, Belfeld Dirk Joosten klasse B HSV de Stuwkanters, Belfeld Steff Ummels klasse C HSV Geulle, Geulle

Uitslag Individuele wedstrijd 1. Johan van Heugten HSV St. Jan, Echt 2. Huub Kurvers HSV De Vrolijke Hengelaars, Berg aan de Maas 3. Jozef van Lieshout HSV de Noordervaart, Meijel Uitslag Korpswedstrijd 1. HSV de Karper, Voerendaal 2. HSV St. Petrus, Weert 3. HSV de Noordervaart, Meijel

16

Limburg kent vele topwedstrijdvissers. Dat is al jaren zo en dat komt ook tot uitdrukking in de bezetting van de nationale teams die Sportvisserij Nederland samenstelt. Jo Adriolo uit Heerlen is zo’n wedstrijdvisser die bijna niet weg te denken is uit een Nederlands team en tot de absolute wedstrijdtop behoort. Zo won Adriolo in 2010 met overmacht de Nationale Topcompetitie Sportvissen.


Maar ook de jeugdige Sjors Milder uit Brunssum wist in 2010 hoge ogen te gooien. Hij won eveneens de Nationale Topcompetitie Sportvissen in de categorie Junioren onder 22 jaar ook wel Beloften genoemd. Maar het was niet zijn enige titel. Sjors Milder wist namelijk in Italië het wereldkampioenschap Beloften op zijn naam te schrijven. Een geweldig succes, waarvoor hij vele huldigingen onderging en in bijzijn van de federatie op 23 september 2010 door de Gemeente Brunssum werd gehuldigd.

17


4. Diversen Adviezen en begeleiding Enthousiasme bij gehandicapten over de visvijver “De Breeërpeel” te Helden HSV De Ruisvoorn Helden heeft jarenlang veel energie en tijd gestopt om hun visvijver om te bouwen naar een prachtige functionele accommodatie. Bij de vernieuwing in 2006 van de huisvesting en de oever zijn deze ook direct geschikt gemaakt voor sportvissers met een handicap. De aangebrachte verbeteringen aan de huisvesting en de visvijver beginnen hun vruchten af te werpen. Niet alleen leden maken veelvuldig gebruik van de accommodatie, ook dagjesmensen en organisaties die activiteiten voor gehandicapten organiseren, vinden de weg naar de visvijver “De Breeërpeel”.

Door het bestuur en leden is jarenlang gewerkt aan het verder uitbouwen van de visvijver. Niet alleen kreeg de nieuwe huisvesting voor gehandicapten een vlak toegangspad zonder drempels en een aangepast toilet. Ook in de oeverlijn werden voorzieningen getroffen die het rolstoelrijders makkelijker maken om aan de oever te komen en veilig en redelijk zelfstandig te kunnen vissen. Daarnaast heeft de vereniging veel tijd besteed aan het optimaliseren van de visstand aan de hand van adviezen gebaseerd op visserijkundige onderzoeken, waardoor zich een 18

uitstekend vangbare visstand heeft ontwikkeld. De visvijver heeft behalve op sportvissers ook een grote aantrekkingskracht op dagrecreanten, want fietsers kunnen bij slecht weer even schuilen voor een overtrekkende regenbui. Met enige regelmaat worden ook lezingen gegeven voor bedrijven en verenigingen die geïnteresseerd zijn in het vissen zelf, de zoetwatervis en het visstandbeheer. Omdat de accommodatie voor gehandicapten geschikt is gemaakt, kunnen ook vissers in een rolstoel in de Breeërpeel vissen. Afhankelijk van de aard van de fysieke beperking kan zelfstandig of onder begeleiding gevist worden. In de loop van 2009 is door Stichting Gehandicapten Limburg (SGL) contact gelegd met de vereniging om met groepen gehandicapten te komen vissen. Naast de professionele begeleiding door SGL zijn ook vrijwilligers van de vereniging nodig om het vissen mogelijk te maken. Door het inspirerende enthousiasme van de gehandicapte vissers was het tot nu toe nog makkelijk om vanuit de vereniging vrijwilligers te werven om de groep te begeleiden. Dit heeft het verenigingsbestuur doen besluiten om voor 2010 twintig visdagen voor gehandicapten in te plannen. Een van de regelmatige deelnemers gaf daarop aan dat hij zeer gelukkig werd van het idee dat er nu maar een week tussen de vissessies zit en hij niet meer zolang hoefde te wachten op de visdag. Ondanks het feit dat de extra activiteiten een hoge claim legt op de bereidwilligheid van de leden om mee te werken, ondervindt het bestuur veel enthousiasme bij de leden op vragen om ondersteuning. Wat ook opvalt is dat veel jeugdleden bereid zijn om de handen uit de mouwen te steken. Al met al heeft de vernieuwing van de accommodatie en de samenwerking met het SGL er toe geleid dat een levendig verenigingsleven binnen HSV De Ruisvoorn Helden is ontstaan waarop nog jarenlang geteerd kan worden.


De Europese meerval Voor de Europese meerval geldt dat deze vissoort de laatste jaren zeer sterk is toegenomen en al jaren geen zeldzaamheid meer is. In de grote rivieren komt de Europese Meerval inmiddels zo talrijk voor dat sportvissers steeds vaker deze vis vangen. Het is echter nog steeds verboden gericht te vissen op de Europese Meerval, omdat deze vissoort is opgenomen in de Flora- en Faunawet. Het bijzondere is dat net over de grens in België en in Duitsland de meerval een algemeen voorkomende vissoort is, zonder extra wettelijke bescherming. Sportvisserij Nederland heeft, vanwege het talrijk voorkomen en de onbeschermde status bij de buurlanden, bij de voormalige minister van LNV bepleit de Europese Meerval uit de Flora- en Faunawet te halen. Tot dat moment is het echter verboden de meerval te vangen of in bezit te hebben.

Visstandbeheercommissies De rijksoverheid heeft de huurders van de visrechten van de rijkswateren met een algemene maatregel van bestuur verplicht om gezamenlijk met de andere huurders van de visrechten een Visplan op te stellen. Voor de Grensmaas, Zandmaas en de Midden-Limburgse kanalen rond Weert zijn door de visrechthebbenden Visstandbeheercommissies ingesteld die beleidsmatig verantwoordelijk zijn voor het beheer van de visstand in de Zandmaas, Grensmaas, het Lateraalkanaal, het Julianakanaal, het kanaal Wessem-Nederweert, de Zuid-Willemsvaart ter hoogte van Weert, de Noordervaart en het Voedingskanaal. In veel beleidsstukken en plannen op het gebied van het waterbeheer, de Europese Kaderrichtlijn Water en het natuurbeheer, onder andere Natura 2000, staan meestal ook doelen en maatregelen die voor een goede visstand belangrijk zijn. Voorbeelden hiervan zijn de aanleg van vistrappen, het maken van hoogwater- en nevengeulen, het verbreden en verdiepen van de vaargeulen en de aanleg van natuurvriendelijke oevers. Om de visserijbelangen onderling en met de taken van wateren natuurbeheer

af te stemmen, wordt al meerdere jaren gezamenlijk met de beroepsvisserij gewerkt aan het opstellen van een Visplan. In 2010 is binnen de VBC’s veel tijd besteed aan het opstellen van visplannen van de hiervoor genoemde Rijkswateren. Behalve bij de Grensmaas heeft iedere VBC te maken met de beroepsvisserij waarmee een Visplan voor het betreffende water opgesteld moet worden. Dit overleg loopt op zijn zachts gezegd stroef, de beroepsvisserij kiest vanwege de beperkingen op de aalvisserij voor een andere insteek ten aanzien van beheermaatregelen dan de sportvisserij. De sportvisserij blijft het standpunt hanteren dat het verlies aan bevissingsmogelijkheden op aal niet afgewenteld kan worden op de schubvisserij. De sportvisserij zal ook gezien de huidige achteruitgang aan biomassa witvis niet akkoord gaan met extra bevissingsmogelijkheden op schubvis, daar waar de sportvisserij de huurder is van het schubvisrecht. Eind 2010 is voor de genoemde wateren de eerste generatie Visplannen op de door de minister voorgeschreven termijn als “groeidocument” aangeleverd. Deze groeidocumenten zullen in 2012 moeten leiden tot een definitief Visplan, waarin de gezamenlijke bevindingen over te voeren visstandbeheer zijn vastgelegd.

19


Drie regiobijeenkomsten in het najaar 2010 In 2010 zijn in het najaar wederom een drietal regiobijeenkomsten georganiseerd. Het doel van deze regiobijeenkomsten is om een aantal federatieve zaken aan de orde te stellen, maar zeker ook regionale zaken te bespreken en zodoende met de besturen van de aangesloten verenigingen in dialoog te raken. De regiobijeenkomsten zijn op een drietal locaties georganiseerd en wel op vrijdag 29 oktober in het Congrescentrum Het Forum te Roermond, op vrijdag 12 november in café-zaal “Back in Time” te Oostrum en vrijdag 19 november in zaal “ ’t Trefcentrum” te Stein. De navolgende onderwerpen zijn deze avonden aan de orde gekomen: voortgang aanpak aalscholverpredatie; de visstekkenkaart Maas; de visvijveruitwisselingspas; het bevisbaar- en schoonhouden visoevers Maas en kanalen; de nieuwe beleidslijnen voor 2011-2015 en de hengelvangstregistratie. De opkomst op de betreffende avonden was goed, in totaal waren circa 50 van de 115 verenigingen die bij Sportvisserij Limburg zijn aangesloten aanwezig. Ook was de betrokkenheid groot en ontstonden geanimeerde discussies. Het aantal onderwerpen dat door de verenigingen is aangedragen was helaas aan de lage kant. Geconcludeerd mag worden dat deze regiobijeenkomsten een duidelijke functie hebben

20

om met de aangesloten verenigingen in discussie te komen, maar dat het aantal door de verenigingen aan te dragen gespreksonderwerpen nog duidelijk omhoog kan.

Visrecht Venlose viswateren Vanaf eind 2007 heeft Sportvisserij Limburg met de gemeente Venlo overleg gepleegd om het visrecht van een aantal Venlose viswateren te huren. Dit moeizaam en met veel tegenslagen verlopen proces heeft er uiteindelijk toe geleid, dat in december 2010 de huurovereenkomst tussen de gemeente Venlo en Sportvisserij Limburg is getekend. De lange duur van het tot stand komen van de huurovereenkomst had meerdere oorzaken. Zo heeft het proces vertraging opgelopen doordat er een interne reorganisatie plaatsvond binnen de gemeente Venlo. Ook kende het verwerven van de visrechten meer onverwachte tegenslagen. Zo bleek dat een van de bestaande taludtrappen in de haven Groot Boller die voor een van de twee toegankelijkheidspunten zou moeten dienen was afgebroken. Tevens bleek na twee jaar overleg dat de verantwoordelijk havenambtenaar niets zag in de plannen om in de haven een wedstrijdparcours te ontwikkelen. Om te voorkomen dat nog verdere vertraging zou optreden, heeft de federatie uiteindelijk de aanpassingen en veranderingen die door de gemeente Venlo werden aangebracht geaccepteerd. Het resultaat is dat het visrecht van vijf viswateren verhuurd is aan


Sportvisserij Limburg. Het betreft de viswateren: de haven Groot Boller, visvijver het Zilvermeertje, visvijver Beatrixpark, visvijver Aan de Bronnen en de Oude Beemden op de oostelijke Maasoever. De federatie zal de Venlose hengelsportverenigingen in 2011 in het bezit stellen van een vergunning waarop deze wateren staan vermeld. Vanaf 2012 zal de haven Groot Boller worden opgenomen in de Landelijke Lijst van Viswateren.

Uitzet van kweekvis

Limburg heeft de hoogste visvijverdichtheid van Nederland, dit wil tevens zeggen dat in de provincie Limburg een grote behoefte is aan gekweekte vis om de visstand in visvijvers op peil te houden en te brengen. Veel hengelsportverenigingen zetten ter compensatie van de minder goede visbezetting witvis op de afgesloten wateren uit, die afkomstig is uit ‘wildvang’ van de grote rivieren en het IJsselmeer. Deze wildvang heeft tweeërlei nadelen: vissen uit deze grote wateren gedijen zeer slecht in afgesloten niet stromende wateren en door het wegvangen van vis neemt de bezetting aan witvis op de rivieren nog verder af. Met als gevolg dat de vangstkans van sportvissers op deze plekken achteruit holt.

najaar 2010 plaatsgevonden, daarbij is 1.600 kg kruiskarper uitgezet. Sportvisserij Limburg heeft als proef in 2010 een deel van de aanschafkosten gesubsidieerd. De verwachting is dat hiermee steeds meer verenigingen over zullen gaan tot het uitzetten van vissen uit zogenoemde gecontroleerde viskweek. Het aalscholverproject heeft aangetoond dat de kruiskarper een vissoort is die minder predatiegevoelig is en daarnaast een sportvis is, die ook zeer goed met de vaste hengel te vangen is. De kruiskarper is daarmee een mooie aanwinst op een viswater. Deze kweekvis is veel geschikter om in vijvers uit te zetten dan vis die afkomstig is uit rivieren. Kruiskarper is minder gevoelig voor sterfte en past zich snel aan de leefomgeving in visvijvers aan. Alle verenigingen waar de kruiskarpers zijn uitgezet, zijn positief over deze kweekvis, die – mits minimaal 30 cm groot bij uitzetting – goed bestand is tegen aalscholverpredatie. In juni 2010 zijn als proef zomeruitzettingen gedaan. Dat pakte goed uit zonder sterfte en met goede terugvangsten terwijl het risico van sterfte bij zomeruitzettingen normaal gesproken best hoog is. Daarmee is de uitzet van deze vissoort een lange termijn oplossing voor een aanvulling op de visstand in visvijvers. Het uitzetten van blankvoorn uit gecontroleerde kweek is ook een proef om te bezien of deze gekweekte blankvoorn als aanvulling kan dienen op de negatieve effecten van de aalscholverpredatie op blankvoorn. Indien deze proefuitzettingen enigszins positief uitpakken, zal het uitzetten van gekweekte blankvoorn en mogelijk brasem en zeelt verder worden gestimuleerd, waardoor het uitzetten van vis uit wildvang zal afnemen. De visstand in de grote rivieren en het IJsselmeer evenals de collega-sportvissers aan deze wateren zal hiervan profiteren.

In visvijvers zal hoe dan ook vis worden uitgezet. Omdat het zeer ongewenst is om vis uit wildvang uit te zetten, wil Sportvisserij Limburg het uitzetten van kweekvis bij de georganiseerde hengelsportverenigingen stimuleren. Brasem, blankvoorn, zeelt en kruiskarper zijn daarbij interessante vissoorten om uit te zetten. De eerste uitzettingen van kweekvis hebben in het 21


5. Personalia, werkgroepen en projectgroepen Federatiebestuur De De De De De De

heer heer heer heer heer heer

Hans Logtens sr. Thijs Killaars Piet Hanssen Dieter Breuer Gerard Heijthuisen André Reumkens

Voorzitter Secretaris Penningmeester Bestuurslid Bestuurslid vanaf juni 2010 (aspirant-lid vanaf oktober 2009) Bestuurslid vanaf juni 2010 (aspirant-lid vanaf november 2009)

Arbitragecommissie De De De De De De

heer heer heer heer heer heer

Tjeu Cox Jan Jörissen Hein van Valkengoed (overleden d.d. 4 mei 2010) Nico Lammers Jo Smeets Gerrit Haas

Projectgroep Wedstrijden De heer Thijs Killaars De heer Gerrit Haas De heer Coen Franssen (tot eind 2010) De heer Albert Reuvers (vanaf medio 2010) De heer Joep Vissers Mevrouw Lisanne Vergoossen-Cox Uitgifte wedstrijdvergunningen De heer Dieter Breuer

Projectgroep Relatiebeheer De heer Hans Logtens sr. De heer André Reumkens De heer Fred Bloot (Sportvisserij Nederland) De heer Twan Gordebeke (HSV De Meun) Mw. Patricia Mariën-Koelen De heer Con Raes (agendalid) De heer Guus van der Nat (agendalid)

22


Bureaumedewerkers De heer Marc Budé Mevrouw Lisanne Vergoossen-Cox Mevrouw Patricia Mariën-Koelen

Beleidsmedewerker Financieel administratief medewerker Secretarieel administratief medewerker

Stagiair De heer Clim Hendrix heeft van 20 september tot en met 19 november stage gelopen bij de federatie. Clim is student Bos- en Natuurbeheer aan de Middelbare Beroepsopleiding Citaverde te Roermond en heeft een stage van 8 weken doorlopen. Hij heeft zich o.a. bezig gehouden met de knelpunten- en toegankelijkheidsproblematiek.

23


Aantekeningen

24

Sportvisserij Limburg Noordhoven 19a 6042 NW Roermond Telefoonnummer: 0475-350053 E-mailadres: [email protected] Website: www.sportvisserijlimburg.nl

Sportvisserij Limburg. Jaarverslag 2010

Recommend Documents