Samenzwering in vier dimensies Deel 4
Het script is voor u uitgeschreven door Marc en Herman Van Cauwenberghe.
AVRO zondag 23-10-1977 [22.50-23.25] Samenzwering in vier dimensies, 4. Hulp op een bezemsteel (Stewart Farrar - Hero Muller) Douglas Cameron: Cor Witschge Harvey Grant: Gees Linnebank Joop van Maas: Pieter Lutz Wanda Noorddijk: Petra Dumas Vera van Maas: Els Buitendijk Jim Barnett: Henk Molenberg Dokter Kok: Hans Karsenbarg Meneer X: Johan Sirag Maria Leben: Willie Brill Een nieuwslezer: Lex Braamhorst Wanda: Hij heeft m’n hologram gemaakt. Harvey: Nee! Wanda: Ja! Hij is een half uur geleden weggegaan, dus je krijgt ‘m nooit meer. Hij zit waarschijnlijk al bij z’n computer te luisteren naar m’n intiemste gedachten met een smerige grijns op z’n smoel! En wacht tot ik ‘m bruikbare informatie zal geven. En is in staat om op ieder willekeurig moment me te vermoorden... Harvey: Rustig... Wanda:... en d’r is helemaal niets wat wij daartegen kunnen doen. Harvey: Rustig nou... Wanda: (huilt) Harvey... O, lieveling... (huilt) Joop: Nou zijn er dus twéé van ons kwetsbaar geworden: Jim en Wanda. Wat voor de donder gaan we met hen doen? Harvey: Wanda, Jim, jullie kunnen het best even de kamer uit. We willen liever niet dat meneer X weet wat wij van plan zijn. Jim: Hij komt het toch te weten wanneer jullie het ons vertellen! Harvey: Ja, dat weet ik wel, Jim, maar... Wanda: Ja, Jim heeft gelijk, Harvey. één ding moeten we in ieder geval doen. Jim, het is jou gelukt om je als het ware af te schermen, door je heel sterk te concentreren. Joop: Maar... maar dat hou ik maar een paar minuten vol! Wanda: Ja, maar het is in ieder geval iets. Kun je het mij niet leren? Joop: We kunnen ‘t in ieder geval proberen. Vera: Maar één ding wil ik je wel zeggen, Joop... Joop: Ja? Vera: Wanda blijft bij ons. Hier is ze veiliger dan waar ook. Joop: Ja, maar Harvey, Douglas en Jim logeren al bij ons. Al onze bedden zijn bezet. Douglas: Wanda kan in mijn bed. Ik slaap wel op de sofa. Vera heeft gelijk! Wanda mag geen moment alleen gelaten worden. Wanda: Ja, natuurlijk heb ik gelijk... Harvey... Harvey: Ja? Wanda: Kan ik even met je praten? Harvey: Ja ja, ‘tuurlijk, maar... maar we zijn... Wanda: Nou, kom dan. Joop: Goed, Douglas. Zo moet het dan maar. Harvey: Nou eh... wat eh... wat is er, Wanda? Wanda: In de studio noemde je me liefste. Harvey: Ja... Wanda: Je houdt van me, nietwaar? Harvey: (lachje) Ja, dat weet je best. Ik… Wanda: En jij weet dat ik van jou hou. Misschien hebben we heel weinig tijd, Harvey. Hij kan me nu ieder moment doden. Maar ik wil niet dat ie jou van me afneemt als ik nog maar een paar dagen, een paar uur misschien te leven heb. Harvey: Wanda, alsjeblieft zeg, zeg dat nou niet. Wanda: Ik wil niet alleen zijn, geen uur, geen seconde. Harvey: (zucht) Ja, en ondertussen luistert hij mee. Hij zit in je hersens, deelt alles wat wij meemaken. Wanda: Niemand kan deel hebben aan wat ik voor jou voel, Harvey, zelfs niet iemand die al m’n gedachten kent. Goed, laat ‘m luisteren. Ik maak ‘m gek met m’n gedachten en m’n gevoelens. Ik hou van je, Harvey, en de tijd die ons nog overblijft, beleven we samen. Goed? Harvey: Goed. Wanda: Het slaapprobleem is opgelost: Harvey en ik slapen bij elkaar. Zijn er nog vragen?
Joop: Ja, maar Wanda... Vera: Nee, hou je mond, Joop. Er zijn geen vragen. Joop: Nou, ik ben bepaald niet preuts, maar… ik vraag me alleen maar af of jullie je realiseren... Vera: Lieve Joop, toen jij me zo uitgebreid het hof maakte, als jij toen plotseling het bericht gekregen had dat ik... dat ik hetzelfde probleem had als Wanda nu heeft, wat zou ik dan gedaan hebben, denk je? Joop: Ja, ik begrijp wat je bedoelt... (telefoon) Vera: Dat is dus afgesproken? Geen vragen. (neemt op) Mevrouw van Maas. ... Wat?! Wie bent u?! Wacht even! ... (legt neer en zucht) Dat was ‘m. Joop: Stond de recorder aan? Vera: Ja. Joop: Laat horen. Vera: (zet de recorder aan) "Mevrouw van Maas." meneer X: "Over precies dertig seconden krijgt u een kleine demonstratie van wat er gaat gebeuren als uw man en Grant hun onderzoek voortzetten." Vera: "Wat! Wie... wie... wie bent u. Wacht even!" (schakelt uit) Nou, dat was alles. Jim: Wanda, jij bent aan de beurt. Concentreer je. Probeer een helderwitte muur rond je geest op te trekken. Wanda: Ja!... Ik zal ‘t proberen. (stoot angst- en pijnkreten uit) Harvey: Wanda! Wanda! Wanda! Jim: Een helder... een helder... een witte... muur. Schitterend... wit... Harvey: Ik vermoord die schoft! Wanda? Wanda, hoor je me? Wanda: (zucht) Het… het is over. Jim: Ja... Het... spijt me... Ik probeerde ons allebei tegelijk te beschermen, maar... het was te veel. Hoe meer ik me op... op jou concentreerde, des te sterker kreeg hij... hij mij te pakken. Wanda: Dank je, Jim. Je had meer aan jezelf moeten denken. Jim: Verdomme nog aan toe! Douglas: Rustig, rustig, rustig nou maar. Ze is weer helemaal in orde. Harvey: Noem je dat in orde? Wanda: Ja ja, ja, ‘t is over, echt waar. Harvey: Ja ja, tot het weer gebeurt. Hij heeft ons te pakken. We zullen wel moeten doen wat ie zegt. We kunnen geen kant meer uit. Wanda: Opgeven? Vergeet het maar, Harvey. Jim, jij kon ‘m enigszins van je afhouden. Joop: Ja. Wanda: Meneer X kreeg ‘m alleen maar te pakken, omdat Jim me probeerde te helpen, en z’n verdediging liet zakken. Na een paar lessen van jou, Jim, kan ik een volgende keer beter voor mezelf zorgen. Als we ons allebei kunnen verdedigen, dan wil ik nog wel ‘ns zien wat ie doet. Joop: Ik... ik ben het met je eens. Harvey: Ja maar, je weet het niet zeker. Wanda: Is er dan een alternatief? We moeten ‘m vinden en uitschakelen. Hij heeft mijn hologram, en dat van Jim, en van God weet hoeveel anderen. Geloof je echt dat dat ie ons met rust zal laten? Gaan we ons hele leven op ‘m wachten tot ie het in z’n zieke geest krijgt om ons te vermoorden, gewoon omdat ie dat leuk vindt, als ie zich verveelt of als ie dronken is? Harvey: Verdomme! Douglas: Ja, ze heeft gelijk. We kunnen er niet mee ophouden. En als Jim haar kan leren hoe ze zichzelf moet verdedigen... Harvey: Ik weet het, Douglas. Wanda: Zullen we dan maar met les één beginnen, Jim? Joop: Goed. Kom maar mee, Wanda. Joop: ‘k Zou niet gaarne op hun plaats staan. Douglas: En wat moeten wij nou? Joop: Ik zou het niet weten. Harvey: Wij wél zeker? Vera: Kom Harvey, het is een verschrikkelijke situatie, maar je moet je kalmte bewaren, ter wille van Wanda en Jim. Hoe meer meneer X ze in een hoek drijft, des te sterker zullen ze op ons moeten steunen. Zij kunnen zichzelf alleen maar verdedigen. Douglas: Daar zat ik eigenlijk over te denken. Joop: En wat dacht je dan, Douglas? Douglas: Het is zo’n beetje als judo. Gebruik maken van de kracht van de vijand, en die tegen ‘m gebruiken. Harvey: Ja maar, hoe dan? In hemelsnaam! Douglas: Ik... ik... ik weet het niet. Als ie in verbinding staat met hun hersenen, dan moet het omgekeerde natuurlijk ook mogelijk zijn. Terugkaatsen of zo. En hem zo ontmaskeren. Joop: Ja, dat zou een mogelijkheid kunnen zijn. Harvey: Ja, ja, behalve dan dat wij niet weten hoe dat zou moeten. Afgezien van het feit of het inderdaad mogelijk is. Ze moeten eerst die afschermingstechniek leren voor het geval ie weer aanvalt. Als zij terug zouden willen slaan, of... of zelf z’n gedachten zouden willen lezen, dan... dan zouden ze hun verdediging moeten laten zakken. Nou, je hebf zelf gezien... je hebt gezien wat er met Wanda gebeurd is! Veel meer kon ze niet verdragen. Nee, ze kunnen zich maar beter op hun verdediging concentreren.
Joop: Goed, maar dat neemt niet weg dat het judo-principe van Douglas zinvol is. Ook voor hun. Harvey: Maar we weten het niet zeker! En als er geëxperimenteerd gaat worden, dan... dan kan ze dat wel ‘ns het leven gaan kosten. Vera: Waarom halen we d’r dan geen expert bij? Joop: Ja, die dokter Kok zeker. Vera: Ja, dat is geen vriendje van me, maar hij weet waar ie het over heeft. Nou, dan zal ik die charmante dokter Kok maar ‘ns bellen. Dokter Kok: Een uiterst boeiend probleem. Zeer boeiend. Die meneer X, zoals u ‘m belieft te noemen, heeft u wel goed te pakken gehad. ‘t Was natuurlijk zeer onzorgvuldig van u die laserapparatuur niet weg te halen. Harvey: Daar zijn wij ons van bewust, meneer Kok. De apparatuur is nu veilig opgeborgen in Den Haag en in Londen. Dokter Kok: Ah... beter laat dan nooit. Joop: Ja, het gaat erom, meneer Kok, of u een paar suggesties heeft. Dokter Kok: Zeker. Een paar. Maar u zult ze niet leuk vinden. Joop: De hele situatie vinden wij niet leuk. Dokter Kok: Ach, dat zou ik niet willen zeggen. Er zitten een paar amusante kanten aan. Vera: Misschien zou u willen bedenken dat er mensen in levensgevaar verkeren. Twee van onze vrienden, en nog een heleboel andere mensen. Dokter Kok: ‘Tuurlijk. Natuurlijk. Maar laten we de positieve kanten van de zaak eens bekijken, mm? Brigadier Barnard beschikt over uitzonderlijke grote mediamieke gaven. Hoewel hij dat zelf natuurlijk niet weet, en juffrouw Noorddijk eveneens. Joop: Ja, eh… sterk genoeg voor een tegenaanval? Dokter Kok: Ja... dat is natuurlijk een heel andere zaak. Joop: Ja, maar wel van vitaal belang! ‘t Is onze enige kans! Dokter Kok: Daar heeft u gelijk in. Maar ook hier hebben wij iets positiefs. U zei dat, toen juffrouw Noorddijk aangevallen werd, brigadier Barnard het ook voelde. Harvey: Niet zo sterk, ja, maar heel duidelijk. Dokter Kok: Interessant... Uw meneer X is in staat een uiterst efficiënt telepathisch contact te maken met zijn slachtoffers, hun gedachten te lezen, en zelfs aan te vallen. Omdat hij beschikt over de hologrammen van hun hersenpatroon. Hij is in staat ...of, waarschijnlijker, hij beschikt over een getraind medium, of een begaafde telepaat die voor hem werkt... hij is dus in staat precies ze af te stemmen op de mentale golflengte van zijn slachtoffer. Harvey: Ja, dat weten we al. Wat wilt u daarmee zeggen? Dokter Kok: Waarom denkt u dat brigadier Barnard de bijeffecten van de aanval op juffrouw Noorddijk voelde? Douglas: Omdat zij dezelfde hersenpatronen hebben? Dokter Kok: Heel juist, meneer Cameron, heel juist. Niet precies gelijk, natuurlijk, dat zou onmogelijk zijn, maar hun hersenen zijn kennelijk zo op elkaar afgestemd dat zij in staat zijn elkaars impulsen op te vangen. Gelukkig. Douglas: Gelukkig, zeg u? Ik zou mij voor kunnen stellen dat ze daardoor kwetsbaarder zijn geworden. Meneer X slaat twee vliegen in één klap. Dokter Kok: Voor hem is dat van minder belang. Hij zou ze na elkaar kunnen aanvallen als hij dat zou willen. Nee, het is belangrijk als wij denken in termen van een tegenaanval. Als zij samenwerken versterken zij elkaar. Joop: En hoe zou die tegenaanval dan moeten verlopen? Moeten ze zijn gedachten soms gaan lezen? Dokter Kok: Dat is natuurlijk theoretisch mogelijk. Harvey: Maar niet erg veilig. Dokter Kok: Tamelijk riskant. Nee, meneer van Maas, een veilige pasklare oplossing heb ik niet voor u. Ja, waar gehakt wordt, vallen nou eenmaal spaanders, hè. Joop: Maar het gevaar kan tot een minimum teruggebracht worden. Dokter Kok: Daar ben ik zeker van. En een methode daarvoor wilde ik u juist voorstellen. Joop: Ja, uw stem klinkt alsof wij het niet erg leuk zullen vinden. Dokter Kok: (lachje) Met uw vooroordelen... Nee, ‘k denk het niet, nee. Joop: Dokter Kok, onze vooroordelen zijn de laatste tijd nogal onder druk gezet. Dokter Kok: Bij onderzoekingen als de mijne realiseert men zich meer en meer dat er geen scherpe scheiding is aan te brengen tussen de normale en de paranormale wereld. Harvey: Goed, maar wat wil dat zeggen? Dokter Kok: Mag ik even doorgaan? Harvey: Mm. Dokter Kok: Uw twee vrienden staan bloot aan een geestelijke aanval. Juister zou het zijn te zeggen dat ze blootstaan aan een paranormale aanval. Joop: Ja, waarom? Dokter Kok: Om u aan het idee te wennen dat zij een paranormale defensie moeten opwerpen. Vera: Ah. Joop: Ah, magische cirkels en dat soort zaken. Dokter Kok: Juist, meneer van Maas, "magische cirkels en dat soort zaken". Joop: In ‘s hemelsnaam! Dokter Kok: U ziet dat ik gelijk had met mijn opmerkingen over vooroordelen. Joop: Nou ja, eh… wij zitten nou eenmaal in de nesten, en we kunnen wellicht proberen. Dokter Kok: Goed! Heeft u ooit gehoord van Maria Leben?
Joop: Dat malle wijf? De koningin der heksen van Amsterdam, zoals zij zichzelf noemt? Dokter Kok: Kleurrijke persoonlijkheid in ieder geval. Joop: Kleurrijk? Ze is volkomen geschift! (lachje) Je kan er wel ‘ns om lachen, maar eh... daar houdt het toch echt wel mee op. Dokter Kok: Daar houdt het echt niet mee op, meneer van Maas. Mevrouw Leben is een bijzonder kundige vrouw. Joop: Een kundige showvrouw. Vera: Ik vind ‘r erg indrukwekkend. Joop: Ah, neem me nou niet kwalijk, Vera!... Maar iedereen weet dat jij alles wat met kristallen bollen, spoken en sterrentekens te maken heeft voor zoete koek slikt. Ik hou erg veel van je, maar dat neemt niet weg dat ik jouw zwakke plekken even goed ken als jij de mijne. Vera: En één van die zwakke plekken van jou is koppigheid. Heeft u het telefoonnummer van mevrouw Leben, meneer Kok? Joop: Die vrouw zet hier geen voet over de drempel! Joop: Dag mevrouw Leben. Hoe maakt u het? Leben: Dank u, heel goed, dank u. Joop: Komt u verder, hè. Leben: Ja. Vriendelijk bedankt. Vera: Gaat uw gang. Joop: Mag ik u eerst even voorstellen? Da’s mevrouw Leben. Harvey: Dag. Joop: Grant. Leben: Hallo. Joop: Dit is Cameron. Mevrouw Leben. Leben: Hallo. Vera: Maar gaat u toch zitten. Leben: Ja, dank u. Joop: Wilt u eh... wat drinken? Leben: O, graag. Een eh...ouwe jenever als u heeft. Joop: Ouwe jenever. Jazeker. Leben: Ach, wat een eh... prettige kamer. Een goeie uitstraling. Vera: (lachje) Dank u. Leben: Wat is het sterrenteken van uw man? Joop: Hoho, geen flauw idee. Leben: Nou, Stier zou ik zeggen. Vera: (lacht) Leben: Aards. Geen nonsens. Beide voeten op de grond. Warm. Sympathiek. Een goed teken voor een politieman. Joop: (lacht) Leben: Maar van deze onzin moet u niks hebben, waar of niet? Joop: Nou ja eh… ja, ik eh… Leben: Och, geeft niet, ik ben eraan gewend. Vera: Oho, 24 april, u heeft gelijk. Leben: Juist een tikje Ram meegekregen. Voegt wat vuur bij al die aardsheid. Mmm, hele goeie jenever! Joop: Dank u. Dat eh... was een gokje, nietwaar, mevrouw Leben? Leben: Ach, zeg maar Maria. Dat doet iedereen. Nog een gokje: uw vrouw is een Kreeft. Vera: Ah! Wéér goed. Maria: En eh… meneer Grant... Harvey: Ja, ja. Maria: …zal zich niet makkelijk geven, maar als ie het doet, dan ook helemaal en voorgoed. Steenbok. Harvey: Ja! Juist, ja. (lacht) Maria: En eh… u, meneer eh... Douglas: Cameron, mevrouw. Maria: Ach ja, natuurlijk... Mmm. Neemt u me niet kwalijk, een beetje moeilijk. Een dromer. Ook een Kreeft? Douglas: Nee! Vissen! (lacht) Maria: O ja, tenminste een Waterteken, hè. En drie van de vier goed is nou ook weer niet zo slecht, nietwaar, Joop van Maas? Joop: Ik… ik weet niet hoe u ‘m dat geflikt heeft, of het moet zijn dat eh… Vera u dat verteld heeft. Vera: O, ho, Joop! Joop: Ho, nee, nou, neem me dan niet kwalijk. Nou eh… mevrouw Maria, deze ronde hebt u in ieder geval op punten gewonnen. Harvey: Ja... (lacht) Maria: Ik mag dan een zonderling zijn, in ieder geval ben ik efficiënt. Joop: Ah. Nog een borrel? Dokter Kok heeft gepraat. Maria: Nee... Jij hebt gepraat. Hij heeft me natuurlijk wél alles verteld over jullie moeilijkheden. Waar zijn Wanda en Jim? Mm? Vera: (opent de deur en roept hen) Wanda? Jim? Harvey: Ja, we hebben ze buiten ons gesprek gehouden voor het geval X zijn voelhorens heeft uitgestoken.
Maria: Heel verstandig. Maar daar kan ik wel iets tegen doen. Joop: Echt waar? Maria: "Bluf niet, dreig niet." Dat is het motto van de heksen, Joop. De witte heksen, wel te verstaan. Die meneer X van jullie lijkt me een bijzonder onaangenaam heerschap. En daarom kunnen wij de regels wel ‘ns een beetje overtreden. Trouwens, wie is echt wit? Mm? Als het moet, kan ik ook heel gemeen vechten. Harvey: Nou, ik ben bereid om eh… alle regels te overtreden als ik die vent te pakken kan krijgen. Maria: Een heel gezonde houding. Wanda: Riepen jullie? Joop: Ja eh… Maria, dit is eh... Wanda Noorddijk, en dat is Jim Barnard. Mevrouw Leben vindt het eh… prettiger als jullie haar Maria noemen. Wanda: Hallo, Maria. Jim: Hoe maakt u het? Maria: Goeie uitstralingen! Jullie beschikken over heel veel krachten. Prima! Nou, ga zitten, en vertel me nou ‘ns jullie versie van het hele verhaal. Joop: Ja, ik vind het allemaal mooi en aardig, Maria, ik bedoel, ik wil best geloven dat je ’t allemaal oprecht meent, maar... maar werken jouw methoden ook? Maria: Ik weet of ze werken of niet. Joop: Goed! Nou, laten we nou ‘ns aannemen dat jij een magische cirkel om ons heen trekt om onze gesprekken af te schermen. En laten we ook aannemen dat jij voor Wanda en Jim een talisman maakt waardoor zij buiten de cirkel ook beschermd worden. Ja, dan zouden wij pas kunnen weten of het allemaal werkt als meneer X weer in de aanval gaat en afgeslagen wordt. En hoe kunnen we dat weten? Maria: Ik kan alleen maar herhalen wat ik al eerder gezegd heb: ik zal het weten. Joop: Ah, jij gelooft het natuurlijk, maar neem me nou niet kwalijk. Wanda: Er is een manier waarop we het heel zeker zullen weten. Joop: Hoe dan? Wanda: Door ‘m willend en wetend uit de dagen. Joop: Ja maar... Wanda: We laten een persbericht uitgaan waarin duidelijk gesteld wordt dat we doorgaan met het onderzoek. Dan zal ie wel terug moeten slaan. Harvey: Dat bevalt mij helemaal niet. Maria: Mij wel! Een schitterend idee! Kunnen jullie dat regelen? Joop: Ja, dat is geen probleem, maar... maar ik ben er ook niet gelukkig mee. Douglas: Nee. Joop: We vragen op die manier om moeilijkheden Maria: Ja maar, daar gaat het nou helemaal om. Joop: Ach ja. Maria: Meneer X moet geactiveerd worden. En als dat gebeurt, dan zijn wij erop voorbereid. Ik heb alleen wat zout, wat water en een klein tafeltje nodig. Wanda: Harvey? Harvey: Mm? Ja? Wanda: Had je liever een lange verloving gehad? Harvey: (zucht) ‘k Kan me niet beter wensen. Wanda: Ik ook niet. Je bent zo lief. Sterk. Maar heel lief. Harvey: (zucht) En jij bent opmerkelijk hartstochtelijk. Voor zo’n klein vrouwtje. Klein maar vurig. (lachje) Wanda: Nou, zo klein ben ik nou ook weer niet. Harvey: Klein en vurig en... Wanda: Blijft het bij mooie woorden? Harvey: Nee. Jij zit voor altijd met mij opgescheept. Wanda: Dat is ook mijn bedoeling. Harvey: (lachje) Wanda: En meneer X kan naar de hel lopen. Harvey: Zeg... geloof jij dat die hocus pocus Maria je kan beschermen? Wanda: Vorige week zou ik het niet geloofd hebben, maar in een week zijn er heel wat dingen gebeurd. Harvey: Ja, dat kan je wel zeggen. Maria: U vorm ik, o Cirkel van Kracht en Vreugde, dezen schild tegen het kwade, een weerplaats voor mensen, een vat dat alle kracht welke wij oproepen zal kunnen bevatten. Joop: Ja, moet ik dat geloven?... Vera: Stil! Stil, stil. Maria: Gij, Heren van de Wachttorens van het Oosten, kom, en wees getuige van onze riten. En gij, Heren van de Wachttorens van het Zuiden, kom, kom, en wees getuige van onze handelingen, opdat de cirkel worde bewaakt. Nieuwslezer: ...terug naar Washington om verslag uit te brengen. Het laatste nieuws over het Beursschandaal. Hoofdinspecteur Joop van Maas en zijn Britse collega hoofdinspecteur Harvey Grant zetten hun onderzoek voort. Hoofdinspecteur van Maas verklaarde vanochtend op een persconferentie dat hij ervan overtuigd is te maken te
hebben met een groep gangsters die zich bezighouden met chantage en industriële spionage. Hij zal binnen een paar dagen nadere mededelingen doen. ... Sport. Ajax-PSV2... Joop: En dat is dus dat. Nu is ‘t een kwestie van afwachten geworden. Maria: Je kan doen wat je wilt, als je maar niet buiten de cirkel komt. Harvey: Zeg, eh… mag ik wel roken, Maria? Maria: Natuurlijk, jongen. Zeg, heb jij nog wat van die zalige jenever, Joop? Wanda: Ja, maar dan verbreekt ie de cirkel. Maria: (lachje) Ik ben een bijzonder praktische heks: bar én telefoon bevinden zich binnen de cirkel. Vera: O. Harvey: (lachje) Jim: Als wij de aanwezigheid van meneer X voelen, wat moeten Wanda en ik dan doen? Onze verdediging optrekken? Maria: Tja... Ik neem aan dat jullie ‘m willen leren kennen. Joop: Ja, als dat zou kunnen. Maria: Mm. Dan zou ik mezelf open houden. Behalve natuurlijk als het erg pijn gaat doen, hetgeen me binnen de cirkel zou verwonderen. Je moet je d’r voortdurend van bewust zijn dat die cirkel jullie beschermt. En tegelijkertijd zoveel mogelijk mentale informatie over ‘m oppikken. Jim: Nou, dat lijkt me logisch. Jou ook, Wanda? Wanda: Goed. We zullen het proberen. Maria: Ah, dank je, Joop. Gezondheid. Joop: Ja, gezondheid. (telefoon) Och, moment... (neemt op) meneer X: Ik heb jullie gewaarschuwd. (gesprek wordt afgebroken - Joop legt neer) Vera: Was dat meneer X? Joop: In eigen persoon. Hij zei alleen maar "Ik heb jullie gewaarschuwd". Nou, toen hing die op. Maria: Hij heeft in het aas gebeten. Geweldig! Wanda: Hou m’n hand vast, Harvey. Maria: En nou maar ‘ns kijken of we de vis op het droge kunnen krijgen. Wanda: (pijnkreten) Harvey: Wat is er? Wanda: (pijnkreten) Harvey: Wanda! Wanda, gaat alles goed me je? Wanda: Ja ja… Jij… en jij, Jim? Jim: Oh… eh... alles in orde. Maria: Stil. Stil. Allemaal stil zijn. Harvey: Ze gaat flauwvallen! Maria: Nee, nee nee nee, stil... Jim: (zucht) Wanda: Hij is weg! Hij kon niet binnen komen! Hij kon het niet! Maria, je bent geweldig. Jim: Mijn idee! Joop: Ik geloof er niet in, ik begrijp er niks van, maar je hebt het klaargespeeld. Nog een borrel. Douglas: Maar ben je iets over ‘m te weten gekomen? Wanda: Praktische Douglas. Douglas: Mm, bedankt. Maria noemde me een dromer. Maria: En wie beweert dat een dromer niet praktisch kan zijn? Hè, het hangt er helemaal van af hoe je je dromen gebruikt. Wanda: Iets concreets ben ik niet te weten gekomen. Alleen maar dat ie me probeerde te bereiken en daartoe niet in staat was, hoewel ie z’n uiterste best deed. Jim: Ja, en dat geldt ook voor mij. Ik voelde alleen maar dat hij daarginds... Joop: Zei je daarginds? Jim: Ja. Ergens tussen dat punt en dat punt. Joop: 20 graden ongeveer. Wanda! Wanda: Maar natuurlijk! Waarom heb ik daar niet eerder aan gedacht? Jim heeft gelijk! Daarginds, daar kwam het vandaan. Joop: Maria, is het mogelijk twee cirkels te maken die kilometers uit elkaar liggen, één voor Wanda en één voor Jim? Maria: Dat is niet nodig. Nu jullie allemaal gezien hebben dat het werkt, hoef ik alleen maar twee amuletten te maken die ze om hun hals dragen. Ik leer ze dan hoe ze hun eigen cirkel moeten trekken. Dat is even effectief, als je maar weet hoe. Vera: Eh… sorry Joop, maar ik... ik begrijp niet wat je van plan bent? Joop: Een kruispeiling, Vera. Jim zit in Londen, en Wanda in Amsterdam. En als meneer X dan weer een aanval doet, kunnen wij zijn positie vastnagelen, in het begin wat onnauwkeurig, maar naarmate we dichter komen, exacter. En als we eenmaal een gebied van een paar vierkante kilometer vastgesteld hebben, dan gaan we zoeken! Zo moeilijk kan dat niet zijn. Want een grote computer verberg je niet zo gemakkelijk. Dames en heren, ik geloof dat meneer X aan z’n laatste rit begonnen is!
