rouwenkijkers... Nieuwsbrief, jaargang 1, nr. 1, januari 2011, verschijnt 3 x per jaar
Spraakmakers uit het Vlaams parlement
Jeanne Devos en Miet Smet op de praatstoel
De Rode Loper
In dit nummer:
Het
JOURNAAL
p 3 Het journaal met Els Van Hoof Politieke actualiteit. Het hoe en waarom van deze nieuwsbrief.
V&MV&Mcrack crack
p 4 Jeanne Devos en Miet Smet op de praatstoel Interview met twee grandes dames. Zuster Jeanne Devos strijdt al 25 jaar voor de rechten van straatkinderen en huispersoneel in India met de National Domestic Workers’ Movement. Miet Smet ijvert voor een beter statuut voor het huispersoneel in België, maar ook voor een verbetering van de positie van de Afrikaanse vrouw.
Spraakmakers.
p 8 Spraakmakers uit het Vlaams parlement Een voorstelling van de dertien vrouwelijke leden van de Vlaamse CD&V-fractie. U komt niet alleen te weten waar hun prioriteiten liggen inzake Gelijke Kansen, maar ook welke liedjes zij al eens durven meezingen in een onbewaakt moment en naar wie ze opkijken.
De De
RODE LOPER
p 11 De Rode Loper Society nieuws. Van vredesvrouwen tot Europese prijzen. Van ridders tot officieren.
p 11 De Cafétest De ongezouten mening van een cafébazin over de huidige politieke situatie.
Colofon Redactiecomité: Wendy Colin, Miet Timmers, Tine Vandecasteele, Els Van Hoof, Mia Verstraete Hoofdredactie: Tinneke Huyghe Adresbestanden: Madeleine Ngalula - 02 238 38 55 Vormgeving: Change Designers Lay-out: Mia Verstraete Druk: Impressa Verantwoordelijke uitgever: Els Van Hoof, Wetstraat 89, 1040 Brussel Re(d)actieadres: Vrouw & Maatschappij, Wetstraat 89, 1040 Brussel, 02 238 38 55,
[email protected] Coverfoto: Werkgroep Vrouw & Maatschappij, optocht, Brussel, 5 maart 1982. Op de foto: Nora Staels-Dompas, Rika De Backer, Miet Smet
Het journaal met Els Van Hoof
Voor u ligt de eerste editie van Vrouwenkijkers, het gloednieuwe ledenblad van Vrouw & Maatschappij. Waarom grijpen we in tijden van digitale communicatie terug naar een papieren nieuwsbrief, vraagt u zich misschien af. Eerst en vooral omdat een krantje nog ontbrak in onze communicatie. Op dit moment hebben we een site en een digitale nieuwsbrief, verschijnen we regelmatig in de Ampersand en proberen we uitnodigingen via zoveel mogelijk kanalen te verspreiden. En toch krijgen we soms de opmerking dat leden zo weinig van ons horen. Daar willen we iets aan doen, want we vinden het belangrijk dat al onze leden zich betrokken voelen bij Vrouw & Maatschappij. Vandaar dus dat Vrouwenkijkers vanaf nu drie keer per jaar bij u in de bus zal vallen. In het blad zal u op de voet kunnen volgen wat er reilt en zeilt binnen het gelijke kansenbeleid, wat onze standpunten zijn en hoe we ze proberen om te zetten in beleid. Kortom, u zal kunnen meekijken met onze vrouwenkijkers. De verschillende onderdelen van de nieuwsbrief zijn gebaseerd op bestaande TV-programma’s. Goed voor de herkenbaarheid, en het maakt meteen duidelijk wat u van het artikel mag verwachten. In het Journaal komt de actualiteit aan bod. De V&M-crack plaatst straffe madammen in de kijker. Spraakmakers laat u kennis maken met de personen die de standpunten van Vrouw & Maatschappij mee gestalte geven. De Rode Loper tenslotte brengt het society nieuws. De stijl van het blad is typisch Vrouw & Maatschappij, retro-trendy. En let op, de stijl mag dan al retro zijn, de inhoud is dat absoluut niet. Dit nummer hangen we op aan de vrouwelijke parlementsleden uit de Vlaamse fractie. In de volgende edities zal u kunnen kennis maken met parlementsleden uit Kamer en Senaat. Net voor het jaareinde verzekerden we ons er trouwens van dat CD&V de volgende drie jaar werk zal maken van een vrouwvriendelijk beleid. Na het dialoogmoment met Vrouw & Maatschappij ondertekende kersvers voorzitter
Wouter Beke een charter voor een volkspartij met en voor vrouwen. Daarmee beloofde hij onze voorstellen op de agenda te zetten en een consensus mogelijk te maken over deze thema’s. Het charter wil werk maken van pariteit in de partij en de politiek en van een betere combinatie van gezin, zorg en arbeid. In de toekomst moet het totaalbeeld van de CD&V-ministers in alle regeringen paritair zijn. Op lokaal niveau gaan we voor een 2/3e quotum in elk college van burgemeester en schepenen waar de meerderheid voor de helft uit vrouwen bestaat. We pleiten ook voor een wettelijke verplichting om minimum 1/3e vrouwen (of mannen) op te nemen in de raden van bestuur van beursgenoteerde ondernemingen en overheidsbedrijven. Vrouw & Maatschappij vroeg de nieuwe voorzitter om van CD&V opnieuw een eigentijdse gezinspartij te maken. Een verplichte opname van het vaderschapsverlof en het behoud van de dienstencheques zijn voorstellen die daarbij kunnen helpen. Een charter opstellen en laten ondertekenen is een zaak, maar wat telt is de realisatie ervan. Daarvoor rekenen we op de steun van elk van onze 20.000 leden. Veel leesplezier,
Els Van Hoof, algemeen voorzitster
Je kan met al je vragen steeds terecht bij Els Van Hoof algemeen voorzitster van Vrouw & Maatschappij via
[email protected] of via het secretariaat van Vrouw & Maatschappij, Wetstraat 89, 1040 Brussel, 02 238 38 55
3
Jeanne Devos en Miet Smet Zuster Jeanne Devos werkt in India rond de rechten van kinderen en huispersoneel met de National Domestic Workers’ Movement. Miet Smet is een pionier op het vlak van gelijke kansen in België en Europa, maar strijdt als ondervoorzitster van AWEPA ook voor een betere positie van de Afrikaanse vrouw. Ze laten hun licht schijnen over de rol van de vrouw in ontwikkelingssamenwerking, de situatie van huispersoneel en de keerpunten in hun carrière.
Binnen ontwikkelingssamenwerking had men lange tijd geen oog voor de rol van de vrouw. Dat lijkt te veranderen, maar zie je die evolutie ook op het terrein?
4
Jeanne Devos: Zeker, maar er is nog werk aan de winkel. Aandacht voor vrouwen in ontwikkelingssamenwerking is levensbelangrijk. Eerst en vooral omdat vrouwen het meest kwetsbaar zijn. Door de globalisering bijvoorbeeld swingen de prijzen van basisproducten de pan uit. In India kunnen de meeste vrouwen met een dagloon geen kilo ajuin meer kopen. Vrouwen zijn ook veel vaker het slachtoffer van discriminatie. In de landbouw doen vrouwen even zwaar werk als mannen, maar ze verdienen twee derden minder. En er is de traditie van de bruidsschat. Gezinnen vinden meisjes een last omdat het hele familiebezit daaraan opgaat en verstikken een tweede meisje dus bij de geboorte. Maar vrouwen zijn niet alleen slachtoffers. Je hebt vrouwen nodig als je echt iets wil veranderen. Mannen werken wel mee, maar zijn makkelijker om te kopen. Vrouwen zijn daar veel minder vatbaar voor, want zij denken aan het belang van hun gezin. We merken het ook in onze beweging: onze sterkte is te danken aan de kracht van onze vrouwen. Miet Smet: Ik zie hetzelfde bij mijn werk voor AWEPA, de Vereniging van Europese Parlementairen voor Afrika: de vrouwelijke parlementsleden zijn ontzettend sterk. Ze zijn zich zeer bewust van de positie van de vrouw in Afrika en vechten om die te veranderen. AWEPA wil hen daarbij helpen. We bespreken programma’s met alle Afrikaanse parlementen, die we dan in contracten gieten. Eén van de belangrijkste punten zijn de programma’s voor de vrouwelijke parlementairen. Die gaan bijvoorbeeld over de aidsproblematiek of over genitale verminking, één van de grootste knelpunten. In sommige landen is 90% van de vrouwen slachtoffer van genitale verminking. Samen met de vrouwen uit de parlementen proberen we daarover wetgeving tot stand te brengen. Maar we doen ook aan beïnvloeding op het terrein om te zorgen dat de wetten worden toegepast. Zo benaderen we religieuze leiders en lokale chefs om de cultuur in hun gemeenschap te veranderen.
Van Afrika naar België. Sinds de quota is er veel vooruitgang geboekt op het vlak van evenwichtige vertegenwoordiging, wat is uw visie daarop? Miet Smet: We moeten verder werken met de quota, want daardoor kregen we een behoorlijk aantal vrouwen in het parlement. Het aantal is belangrijk: door dat te verhogen, creëer je kansen en krijg je meer kwaliteit. Een slechte evolutie vind ik dat veel parlementsleden hun parlementair mandaat combineren met een lokaal mandaat. Ik begrijp dat ze dat doen om wat zekerheid te hebben, maar dat moet op een andere manier kunnen. Zeker voor vrouwen is dat belangrijk, want zij vallen vaak als eersten af. Vrouw & Maatschappij moet de huidige parlementsleden valoriseren, zodat ze kunnen blijven zitten en ervaring opdoen. Zo krijgen we misschien ooit een vrouw als minister-president of als premier. Binnen CD&V stoor ik mij aan de aparte groepjes naast en soms boven de partijstructuren. De G4 bijvoorbeeld, die trouwens enkel uit mannen bestaat. De voorzitter kan hen advies vragen – het zijn waardevolle mensen, maar uiteindelijk moeten de partijorganen beslissen.
Ook in India zijn veel belangrijke posities in handen van vrouwen, kunnen zij het tij dan niet doen keren? Jeanne Devos: Alleen Sonia Ghandi, de voorzitster van de Congrespartij, is echt een bondgenote voor onze beweging. Zo contacteerden we haar omdat de nieuwe wettelijke bescherming tegen seksueel misbruik op de werkplaats niet geldt voor huisarbeid. Ze heeft beloofd om er werk van te maken. In India zijn er machtige vrouwen, maar tegelijk worden er nog meisjes verstikt bij de geboorte en bestaat de bruidsverbranding nog. Je vraagt je af hoe zoiets kan. De vrouwenbeweging klaagt die wantoestanden wel aan, maar onrechtstreeks. In de strijd tegen de bruidsverbranding volgt iedereen ons wel al. Een tweede bruidsschat is bij wet verboden en er volgt een onderzoek op iedere vrouw die verbrand wordt of zichzelf verbrandt. Stilaan komt er een mentaliteitsverandering. Je merkt bijvoorbeeld dat mensen naar het gerecht stappen bij bruidsverbranding. Als er in een appartementsgebouw een kind werkt, kan je ervan op aan dat er iemand reageert.
op de praatstoel En wat is uw volgende stap in de strijd? Jeanne Devos: Onze eerste prioriteit is de conventie, een internationale wet dus, over huisarbeid van de Internationale Arbeidsorganisatie. Als dat doorgaat, is er in 183 landen een statuut voor huispersoneel. En hoewel India eerst enkel een aanbeveling wilde stemmen, zou het land nu de conventie steunen. Een tweede aandachtspunt is sociale zekerheid voor huispersoneel. Het minimumloon geldt ondertussen in zeven Indische staten. Dat loopt mits wat lobbywerk wel verder. Maar er is nog veel vooruitgang nodig: gezondheidszorg, studiebeurzen, pensioen, … Eigenlijk lopen de problemen in India en België gelijk. Op heel andere schaal, maar de werkpunten zijn dezelfde.
5 Er moet een statuut voor huishoudelijk personeel komen. Mochten het mannen zijn, ze zouden er wel mee bezig zijn.
Wat moet er gebeuren om die werkpunten hier aan te pakken? Miet Smet: Er moet een statuut voor huishoudelijk personeel komen. Zoals er een professionalisering was van de kinderopvang en de bejaardenhulp, zo moet dat ook gebeuren voor de huishoudelijke hulp. Dat zijn allemaal taken die vroeger in de schoot van het gezin gebeurden, maar nu door externen omdat beide partners gaan werken. Er is nu wel het systeem van de dienstencheques en voorlopig werkt dat, maar aanpassingen zijn op termijn onvermijdelijk. Zo zouden particulieren meer kunnen betalen. Een dienstencheque kost 7,5 euro, terwijl een poetsvrouw in het zwart 10 tot 12 euro kost. Een ander probleem is het tekort aan gegevens over het aantal huishoudelijke krachten. Die cijfers zijn nodig om de kostprijs van een statuut te berekenen. Een laatste punt is het gebrek aan aandacht van de syndicaten voor het huishoudelijk personeel van hier, nochtans een zeer grote groep. Mochten het mannen zijn, ze zouden er wel mee bezig zijn.
Iets heel anders, een beetje een controversiële stelling misschien: feminisme en godsdienst gaan niet samen. Wat is uw mening daarover? Jeanne Devos: Net als in de maatschappij wordt de vrouw in de Kerk als minderwaardig beschouwd. Ik heb nooit begrepen dat een man een doopsel doet
Eigenlijk lopen de problemen in India en Belgie gelijk. Op heel andere schaal, maar de werkpunten zijn dezelfde.
De
V&Mcrack
6
of de ziekenzalving. Dat zijn dingen die een vrouw veel meer liggen. Met meer vrouwen in het bestuur zou de situatie van de Kerk in Vlaanderen helemaal anders zijn. Die machtsstructuur zou afbrokkelen. Want het moet niet van Rome of van de bisschop komen, maar van de gemeenschap zelf. Godsdienst en feminisme gaan wel degelijk samen. Ik denk dat er in Gods ogen niets belangrijker is dan de waarde van iedere vrouw en ieder kind. Miet Smet: De gelijkwaardigheid van vrouwen en mannen staat inderdaad voorop in de christelijke godsdienst. Zo lang de Kerk dat niet kan realiseren, zullen ze een groot deel van de bevolking verliezen. Vrouwen zijn zich steeds meer bewust van hun eigen sterkte en worden daarin gesteund door de mannen. Het instituut moet dus veranderen: men moet vrouwen op dezelfde manier toelaten als mannen. De Kerk in Vlaanderen heeft een grote verantwoordelijkheid om de groeiende vraag naar geestelijke beleving te kanaliseren, maar voorlopig slagen ze daar niet in.
Jullie kunnen allebei terugkijken op een rijk gevulde carrière. Wat zijn daarin de belangrijkste kenterpunten geweest? Miet Smet: Voor mij was dat de periode bij Vrouw & Maatschappij. We waren met een aantal jonge, enthousiaste vrouwen die op één of andere manier verbonden waren met de partij. De drive binnen die groep was onvoorstelbaar, omdat we voor een periode van grote verandering stonden en wisten dat we uiteindelijk zouden overwinnen. Eigenlijk vind ik het nu moeilijker om rond vrouwenzaken te werken. In de jaren zeventig hadden we de pers mee en volstonden militante boodschappen. Later hebben we die moeten aanvullen met technische kennis. Toen ik minister werd heb ik de militante zaken kunnen omzetten in concrete realisaties dankzij die technische bagage. Ik zie de vrouwen uit die periode nog altijd, elk jaar gaan we samen een weekje op vakantie. Jeanne Devos: Het begin van de beweging zal me altijd bijblijven. Iedere morgen zag ik Sunita, 13 jaar, overgeven.
Ze zei mij dat meneer haar liever zag dan mevrouw. Na onderzoek bleek dat ze zwanger was. Ik zocht die familie op om de mogelijkheden te bekijken. Vier dagen later ging ik terug en vertelde Sunita dat mevrouw haar naar de dokter had gebracht en dat het voorbij was. Die avond nog heb ik beslist dat ik voor huispersoneel ging werken. De kentering in de zin van ‘durven anders denken’ kwam veel vroeger, bij de overstroming van Orissa in 1971. Ik vroeg een priester om de mis op te dragen, maar hij wilde niet omdat hij geen wijn had. Zo vreemd: je hebt keihard gewerkt om zuiver water te krijgen voor miljoenen mensen en een priester kan geen viering doen omdat er geen wijn is. We hebben dan zelf gevierd rond een paar glazen drinkwater. Dat is een viering die ik nooit meer vergeet. Een hoogtepunt voor de beweging is het feit dat we de Internationale Arbeidsorganisatie haalden. De speciale rapporteur voor slavernij zegt dat de aandacht voor huisarbeid aan ons te danken is. De beweging is dus sterk, het zijn vrouwen die weten wat ze willen.
Tot slot: wie wenst u wat toe voor 2011 en wat zijn uw persoonlijke uitdagingen voor 2011? Jeanne Devos: Die lopen een beetje samen. Mijn wens is dat geen enkele vrouw wordt uitgesloten. Het recht op bescherming en waardering voor vrouwen en kinderen, overal ter wereld. Dat is voor mij ook de uitdaging. Miet Smet: Ik wens de politiek vlug een regering toe. Politici moeten ophouden met het spelen van spelletjes in functie van verkiezingen. Op den duur wordt dat het criterium, in plaats van wat het beste is voor het land en de mensen die er wonen. Op persoonlijk vlak zou ik graag gezond blijven en samen met Wilfried en zijn kinderen genieten van het leven.
Armoededebat van Vrouw & Maatschappij Brugge De Brugse afdeling van Vrouw & Maatschappij organiseerde een debatavond over armoede. “Armoede treft vooral vrouwen: één op vijf slaagt er niet in de eindjes aan elkaar te knopen,” aldus voorzitster Trees Ryckaert. Sprekers van dienst waren senator Sabine de Bethune, zuster Cécile van Poverello en Lucia, moeder van twee kinderen die in armoede leeft. “Het OCMW beheert mijn inkomen van 1.056 euro en ik krijg elke maand tussen de 400 en 500 euro om rond te komen”, getuigde deze dame. “Ik verzeilde in die situatie toen ik met mijn gezondheid begon te sukkelen. Ik stond er toen helemaal alleen voor. De stap naar het OCMW was moeilijk, maar ik heb het toch gedaan. Ik ben er wel sterker door geworden en dankzij Uze Plekke (een groepering van mensen die kansarmen met raad en daad bijstaat, red.) denk ik nu ook positiever. Ondanks de armoede maken we soms ook plezier.”
V & M regio Leuven laat ze niet in de kou staan Vele asielzoekers, gezinnen met kinderen, hebben het niet makkelijk bij winterse temperaturen. Hun huisvestingsprobleem is dan wel grotendeels opgelost, toch blijft de Belgische winter een hard seizoen voor deze mensen. Vrouw & Maatschappij regio Leuven zamelde daarom dekens en warme kinderkledij in. Vijfentwintig dozen met ingezamelde spullen werden in Brussel bezorgd bij de Sint-Rochuskerk.
Mayart-prijs in Aalst Vrouw & Maatschappij Aalst wil verdienstelijke vrouwen uit de stad in de kijker zetten en reikt daarom de ‘Mayart’-prijs uit. De prijs is genoemd naar Louisa Mayart, de schoonzus van priester Daens. “Ze revolteerde in haar tijd tegen de sociale onrechtvaardigheid in Aalst en staat als sterke vrouw symbool voor onze prijs”, verduidelijkt Vicky De Wolf. “Als geschenk lieten we een juweel ontwerpen geïnspireerd op de gerbera van Vrouw & Maatschappij.” De allereerste Mayart-prijs ging naar Ilse Roels voor haar vormingswerk met vrouwen in het door de aardbeving geteisterde Haïti.
7 3
Spraakmakers
uit het Vlaams parlement
8
Zoals u weet hecht de Vlaamse CD&V-fractie veel belang aan gelijke kansen. Sinds Brigitte Grouwels vijftien jaar geleden het Vlaamse Gelijke Kansenbeleid op de sporen zette, is er al veel werk verzet. Maar uiteraard zijn we er nog niet. Meer informatie over de specifieke projecten en beleidsvoorstellen vindt u in het Vlaamse regeerakkoord. Ik stel u graag de dertien vrouwelijke Vlaamse Parlementsleden voor. Dertien vrouwen die elk op hun thema’s hun mannetje staan in het Vlaams Parlement, maar ook - samen met de andere fractieleden - garant staan voor de opvolging van het Gelijke Kansenbeleid in Vlaanderen. Ludwig Caluwé, voorzitter CD&V-fractie Vlaams Parlement
Karin Brouwers
Leuvense weg 86, 1011 Brussel, 02 552 43 77,
[email protected]
Lid van de commissies: Mobiliteit en Openbare Werken, Binnenlands Bestuur
Prioriteit binnen gelijke kansen: Anders mobiel en minder file-uren = méér tijd voor je gezin en jezelf! Lievelingslied: ‘Welterusten, Meneer de President’ van Boudewijn De Groot Heldin: Mijn moeder, die haar job als jeugdrechter combineerde met een gezin van 4 kinderen. Lijfspreuk: Doe wel en zie niet om.
Sonja Claes
Heldenplein 1, 3550 Heusden-Zolder, 011 80 80 80,
[email protected]
Lid van de commissies: Economie, Welzijn Prioriteit binnen gelijke kansen: Zorgen dat vrouwen hun verschillende uitdagingen (als vrouw, moeder, echtgenote, vriendin, werknemer, …) beter kunnen combineren. Lievelingslied: ‘Domino’ van Clouseau Held: Mijn vader, een voorbeeld van optimisme, volharding en oplossingsgericht denken. Lijfspreuk: Gaat niet, bestaat niet!
Griet Coppé
Duivigestraat 20, 8800 Roeselare, 02 552 43 75,
[email protected]
Lid van de commissie: Wonen Prioriteit binnen gelijke kansen: Actief binnen de commissies Wonen en Welzijn werk ik tegen armoede en verminderde leefkwaliteit van de groeiende groep (hoog)bejaarde vrouwen. Lievelingslied: ‘Fon der Choppe’ van Orchestre Internationale du Vetex Heldin: Ang San Suu Kyi Lijfspreuk: Zo gezegd, zo gedaan.
Martine Fournier
Warande 10, 8930 Menen,
[email protected]
Lid van de commissie: Economie
Prioriteit binnen gelijke kansen: Maximale kansen voor vrouwelijke ondernemers, meewerkende echtgenoten en gezinsondersteuning. Lievelingslied: ‘The Best’ van Tina Turner Helden: Mijn kinderen Lijfspreuk: Live as if you were to die tomorrow. Learn as if you were to live forever (Mahatma Ghandi).
Cindy Franssen
Leuvense weg 86, 1011 Brussel, 02 552 43 10,
[email protected]
Lid van de commissie: Welzijn
Prioriteit binnen gelijke kansen: Een roldoorbrekend beleid, dat genderstereotypen bestrijdt, de loon- en loopbaankloof dicht, de vervrouwelijking van armoede een halt toeroept en het vrouwelijk ondernemerschap stimuleert. Lievelingslied: ‘Working Class Hero’ van John Lennon, in de versie van Marianne Faithfull Heldin: Hillary Clinton Lijfspreuk: Zien, oordelen en handelen (Jozef Cardijn).
Veerle Heeren
Diesterstraat 51, 3800 Sint-Truiden, 011 69 26 01,
[email protected]
Lid van de commissies: Onderwijs, Wonen
Prioriteit binnen gelijke kansen: Vrouwenzaken? Mannenzaken? Mensenzaken ! Geen geweld meer in onze gezinnen. Lievelingslied: ‘I did it my way’ Helden: Vrijwilligers Lijfspreuk: Doe wel en zie niet om.
Kathleen Helsen
Averbodesesteenweg 67, 2230 Herselt, 0477 32 09 54,
[email protected]
Lid van de commissies: Onderwijs, Jeugdzorg
Prioriteit binnen gelijke kansen: Arm of rijk, allochtoon of autochtoon, jongen of meisje, elk kind heeft recht op de beste ontwikkelingskansen. Lievelingslied: Allerlei muziek, afhankelijk van de context of situatie. Held: Elke mens is gelijkwaardig. Lijfspreuk: Blijf niet staren naar de plek waar de zon ondergaat, wil je zonlicht zien ontstaan.
Vera Jans
Winevenstraat 47 – 3620 Lanaken, 089 48 11 33,
[email protected]
Lid van de commissies: Welzijn, Jeugdzorg
Prioriteit binnen gelijke kansen: De combinatie van gezin en werk is voor veel gezinnen een hele uitdaging. Goede en betaalbare kinderopvang is hierin een belangrijke hefboom! Lievelingslied: ‘Always the sun’ van The Stranglers Helden: Gewone mensen die het verschil maken voor anderen met kleine dingen in hun werk of vrijwillig engagement. Lijfspreuk: Life rewards the courageous few.
9
Sabine Poleyn
Otegemstraat 131, 8550 Zwevegem, 0472 27 69 99,
[email protected]
Lid van de commissies: Buitenlands Beleid, Onderwijs
Prioriteit binnen gelijke kansen: Meer inzicht in wat ons verschillend maakt, met het oog op meer verbondenheid en respect. Onder meer in relaties, in de klas. Lievelingslied: Veel. Ozark Henry, Hannelore Bedert, Luka Bloom, … Helden: Mensen die bouwen aan een warme samenleving. Lijfspreuk: Denk positief!
Tinne Rombouts
10
Leuvense weg 86, 1011 Brussel, 02 552 43 01,
[email protected]
Lid van de commissies: Landbouw, Leefmilieu en Ruimtelijke Ordening, Jeugdzorg
Prioriteit binnen gelijke kansen: Gelijke kansen als leidraad voor het uit te stippelen beleid ten behoeve van alle belangengroepen binnen onze samenleving. Lievelingslied: ‘Beautiful Day’ van U2 Lijfspreuk: De wereld is zo groot als je hem zelf maakt.
Katrien Schryvers
Abdijlaan 4, 2980 Zoersel, 0475 87 93 22,
[email protected]
Lid van de commissies: Welzijn, Jeugdzorg
Prioriteit binnen gelijke kansen: Werken aan een zorgende samenleving, waarin mensen verantwoordelijkheid nemen voor mekaar en zorg wordt gedeeld. Lievelingslied: ‘I wish I could fly’ van Roxette Heldin: Marie Popelin, de stichtster van de Nationale Vrouwenraad. Lijfspreuk: Een positieve ingesteldheid en een groot enthousiasme kunnen bergen verzetten.
Griet Smaers
Rozendaal 52C, 2550 Geel, 0497 61 08 92,
[email protected]
Lid van de commissies: Mobiliteit en Openbare Werken, Financien
Prioriteit binnen gelijke kansen: Meer gelijkheid tussen vrouwen en mannen op de arbeidsmarkt, in het bijzonder binnen het domein ondernemerschap. Lievelingslied: ‘Beautiful Day’ van U2 Held: Mijn grootvader Lijfspreuk: Wie zich verliest in zijn passie is minder verloren dan wie zijn passie verliest.
Valerie Taeldeman
Leuvense weg 86, 1011 Brussel, 02 552 43 04,
[email protected]
Lid van de commissie: Leefmilieu en Ruimtelijke Ordening Prioriteit binnen gelijke kansen: Iedereen – man of vrouw, jong of oud – kan zijn of haar talenten ontplooien, daar voldoening uit halen en krijgt daar respect voor. Lievelingslied: ‘The whole of the moon’ van The Waterboys Helden: Iedereen met goede bedoelingen. Lijfspreuk: Altijd jezelf blijven.
DE RODE LOPER Ridder Nahima en officier Mia Nahima Lanjri en Mia De Schamphelaere werden respectievelijk ridder en officier in de Leopoldsorde. Beide dames kregen deze belangrijke onderscheiding omwille van hun verdienstelijke bijdrage aan de Belgische politiek.
Jeanne Devos, Miet Smet en Sabine de Bethune zijn vredesvrouwen Op voordracht van Vrouw & Maatschappij huldigde de Nederlandstalige Vrouwenraad zuster Jeanne Devos, Minister van Staat Miet Smet en senator Sabine de Bethune voor hun inzet voor de vrede. Samen met 13 andere laureaten kregen zij naast de eretitel ‘vredesvrouw’ een broche in de vorm van een klaproos.
Chris Verhaegen wint Europees goud Chris Verhaegen, provinciaal voorzitster van V&M Vlaams-Brabant, viel in de prijzen tijdens de tiende jaarlijkse IPE pensioenfondsprijsuitreiking. Ze won de onderscheiding voor ‘uitmuntende bijdrage aan de sector’ voor haar inspanningen als secretarisgeneraal ten bate van de Europese pensioenkoepel.
DE CAFETEST In de cafétest gaat Vrouwenkijkers op zoek naar een cafébazin met een ongezouten mening over een belangrijke maatschappelijke kwestie of een prangend probleem.
IDENTI-KIT Naam: Jeanine Oerlemans Café: De Kroon in Nieuwmoer (Kalmthout), www.partytown.be Cafébazin sinds: 1996 Gevraagd naar: de huidige politieke situatie De politiek komt niet vaak aan bod in het café. De communautaire problemen slepen al zo lang aan, mijn klanten zijn dat grondig beu. Ze vinden dat er snel een regering moet komen om werk te maken van de echte problemen van de mensen. De armoede, hun pensioen, de belasting, dat zijn zaken waar ze van wakker liggen. Maar niet van Brussel-Halle-Vilvoorde. Eigenlijk wordt er meer gepraat over sport en zaken uit het dagelijks leven. Wanneer er bijvoorbeeld in het dorp werken aan de gang zijn of er gebeurt iets belangrijks, dan komt dat zeker ter sprake. In verkiezingstijden gaat het wel veel over politiek. Maar nu zijn er geen verkiezingen, en laat ons hopen dat het er ook niet snel van komt. Wat zou dat trouwens oplossen? Mijn klanten klagen dat ze dan zeker niet meer gaan stemmen. Maar misschien is dat eigen aan de Belgen: we klagen soms steen en been, terwijl we het eigenlijk heel goed hebben. Ik heb al veel gereisd en ik vind dat we qua comfort, voedsel, gezondheidszorg, … geen reden tot klagen hebben. Misschien moeten we eerst aan den lijve ondervinden dat het ook veel slechter kan, dan zal er hier wel anders gesproken worden.
11
Kalender Web 2.0 Limburg 17 februari Web 2.0 is een verzamelnaam voor een aantal nieuwe media waarbij de gebruiker de touwtjes in handen heeft. Denk aan blogs, sociale netwerken (LinkedIn, Facebook, Twitter), video en photo sharing (You Tube, Flickr),...Toegang tot nieuwe media is voor politici cruciaal in hun communicatie. An De Jonghe van Trend Q komt uitleggen hoe je Web 2.0 kan inzetten in je politieke werk. Meer info via 02 238 38 55 of
[email protected]
Uw kinderen veilig op internet 21 februari Kinderen en jongeren vinden het internet fantastisch en maken er dan ook massaal gebruik van. Het internet kan een nuttig instrument zijn, maar omdat er ook gevaren dreigen, is het belangrijk dat ouders en kinderen leren hoe ze dit medium veilig kunnen gebruiken. Organisatie van V&M-Ham. Meer info via 011 22 25 54 of
[email protected]
Internationale vrouwendag 8 maart
OPROEP
• • • •
Wenst u Stroomlijn, onze tweemaandelijkse elektronische nieuwsbrief, ook te ontvangen? Wenst u ons dagelijks persoverzicht met vrouwennieuws te ontvangen? Kent u een cafébazin waarbij Vrouwenkijkers op bezoek kan gaan voor een cafétest-interview? Ziet u uw lokale activiteit graag in onze kalender opduiken?
Stuur dan een mailtje naar
[email protected]!