presenteerblad VAN HET RECTORAAT ST. THOMAS VAN AQUINO TE ZWOLLE

33e JAARGANG

APRIL 2012

NR. 173

presenteerblad VAN HET RECTORAAT ST. THOMAS VAN AQUINO TE ZWOLLE

Verschijnt 5 keer per jaar en wordt bij de kerkdeur uitgereikt

2

presenteerblad INHOUD VAN DE REDACTIE Boventonen Van de stuurgroep

René Dinklo

Beleidsnota vrijwilligerswerk

C. van Nistelrooij

Project Guatemala

De kerk en internet

7

Piet Neeft

8

Kees Brakkee

9

Ineke Slinger

10

Jan Groot

11

Zin in ‟n gedicht ? Dominicaans spiritualiteit (slot) Nieuws van het Wasdom

5/6

B. Hendrikman

Kerkopenstelling Bonte Papen no. 13

4

Kees Brakkee 12/13 Hanna Wapenaar

14

Ludo Hendrickx

15

C. van Nistelrooij

16

Van de penningmeester

Jan Pieter Verhoef

17

Goede Week-gedachten

Anneke Grunder

18

Lezing over Congo

Cor van Damme

19

Interview K. Nypels In den beginne

Schema van vieringen Kindernevendienst C

René Dinklo 20/21 Louis van den Berg 22/23

Activiteiten Thomashuis

24/25

In de Kiekerd, fotoverslag

26

In de Kiekerd, fotoverslag

27

Muziek buiten dienst in onze kerk

28

Nieuws van de 60+ groep

29

Jeugdpagina: Palmpasenstok

30/31

Verslag reg.avond Kindernevendiensten

32

Thema avond werkgroep Zin in Vieren

33

Voedselbank

werkgroep MOV

34

Spotters

35

Project Janka Tanya

In de kerk hoor je, wanneer je samen zingt, ook boventonen. Deze tonen kun je niet zelf zingen, maar die hoor je wel. Louis van de Berg schrijft in zijn bijdrage Kinderstem en bovenstem over deze boventonen. Bestaat er niet een parallel? Niet met boventonen van muziek, maar met die van teksten. Als je goed leest, ontdek je nieuwe dingen. Daarom vinden veel mensen lezen ook zo prettig. Je ontdekt zaken die anderen belangrijk vinden. Je krijgt de mogelijkheid zo je wereld uit te breiden. En je kunt er ook wel wat aan hebben: verrijking, vermaak, verdieping. De teksten in dit nummer van het PB kunnen voor u wellicht als boventonen dienen. En wat biedt dit nummer dan aan boventonen. Veel! - Bent u al eens op een doordeweekse dag de kerk binnengestapt tijdens de kerkopenstelling? Dan stapt u een heel andere kerk binnen dan die u gewend bent op zondag. Piet Neeft vertelt daarover. - Of het stuk over de man die iemand in de stad zag fietsen met een rozenkrans in zijn hand: het interview met Kees Nypels: van zovele markten thuis. - Of wilt u zich weer laten verrassen door de nieuwe afleveringen van de al eerder gestarte verhalen: over hoe een beginnende pastor het maakt (Corinne v. Nistelrooij), wat er in de stuurgroep gebeurt (René Dinklo), Dominicaanse spiritualiteit en Bonte Papen (K. Brakkee), over vrijwilligers (Corinne van Nistelrooij) of positieve woorden over geld (J.P. Verhoeff), het gedicht van J. Groot. - Of heeft u juist meer oog voor nieuwe schrijvers, nieuwe inbrengen: B. Hendrikman over bejaard zijn in Guatemala, of het verhaal van de allereerste Spotter in ons gemeenschap (Kati die een jaar in het Wasdom woonde). - Wilt u alleen maar weten wat er te doen is? Bekijk de activiteiten van de 60+-groep, van de groep Zin in vieren, van het Thomashuis, de diverse concerten (het is per slot bijna Pasen), bezoek de website van de Mariënburgvereniging (Ineke Slinger). - U was misschien op de parochieavond. Het was er zo druk. Iedereen snapte, dat het een belangrijke avond was. Stoelen van overal en nergens werden aangesleept. Uiteindelijk ging het om keuzes maken!!

Oproep Kloosterbende

36

advertenties

37

Een goede paastijd gewenst door de mensen van het Presenteerblad.

Familieberichten en colofon

38

Ludo Hendrickx

3

VAN DE STUURGROEP

De lente zit in de lucht, de struiken lopen uit, de vogels zingen weer hun lied en de avonden worden allengs langer, geholpen door de omschakeling naar zomertijd. Gelukkig kunnen we de donkere tijd achter ons laten, maar velen hebben toch nog kunnen genieten van een korte doch intensieve winterperiode waarbij het eindelijk weer eens mogelijk was een Rondje Zwolle over de stadsgracht te schaatsen. Ook al schaats je zelf niet, het was in ieder geval een prachtig gezicht.

klooster trekken en of er dan één of meerdere nieuwe huurders zullen komen voor de tweede en derde verdieping van het klooster is maar de vraag. Wie weet heeft een parochiaan van ons nog behoefte aan riante kantoorruimte in een monumentaal pand. De stuurgroep was op zoek naar tenminste twee nieuwe leden: een voorzitter en een secretaris. Ondertussen zijn er gesprekken gevoerd met mensen en in het volgende nummer van het Presenteerblad kan ik daar vast meer over schrijven.

De lente hebben we als stuurgroep ook op een letterlijke manier ervaren toen we een rondleiding kregen van een boswachter op de Junnerkoeweide (bij Ommen) ter gelegenheid van het afscheid van onze secretaris Carla Huijgen. Van ieder vogelgeluidje kon hij bedenken wat voor een (vreemde) vogel daar bij hoorde. En het aantal verschillende vogelgeluiden dat te horen was, bleek verrassend groot te zijn.

Overigens was er weer een afscheid. Ditmaal van onze notuliste Els Rademaker-Vos. Voor haar trouwe inzet sinds het vertrek van onze vorige notulist Paul Berends, hebben we haar bedankt. Onze notulen worden voortaan gemaakt door Trieneke Wubs die vanuit haar functie al aanwezig is bij de vergaderingen van de Stuurgroep en die de zinnige woorden die wij zeggen direct invoert in haar laptop.

Met de opkomst van de lente nemen we ook afscheid van de 40-dagentijd en gaan we de Paastijd in en deze omschakeling vindt plaats in de mooiste liturgische week van het jaar. En het onderwerp liturgie staat de laatste maanden volop in de belangstelling. Onze aartsbisschop urgeert de strikte toepassing van de liturgische regels door allen die in het bisdom Utrecht werken met zijn zending. Zo niet dan kunnen strafmaatregelen worden opgelegd. Een koers die dus niets aan duidelijkheid te wensen overlaat. U zult begrijpen dat dit één van de onderwerpen is geweest die in de stuurgroep besproken is.

Inmiddels is het Jaarverslag 2011 vastgesteld en het is altijd indrukwekkend om te lezen wat voor een veelheid aan activiteiten zich binnen een jaar afspelen. Dit zal overigens het laatste Jaarverslag in deze vorm zijn. Initiatieven om tot een nieuwe vorm van jaarverslag te komen worden in gang gezet. De laatste maanden heeft de Stuurgroep tijd genomen om een aantal projecten goed op de rails te krijgen en om naar onze eigen procedures te kijken. Dit is goed gelukt zodat we de komende tijd kunnen benutten voor direct inhoudelijke zaken als de toekomst van het jongerenwerk in ons rectoraat.

Inmiddels heeft onze nieuwe parochiesecretaris, Trieneke Wubs, haar eerste drie maanden erop zitten. Zij is voortvarend aan het werk gegaan en met haar scherpe blik en ontwapenende glimlach lijkt zij hier helemaal op haar plek te zijn.

Rest mij nog u een Zalig Paasfeest toe te wensen. Wij mogen het volle leven in gaan, weg van het graf om daar waar te maken wat Jezus ons heeft voorgeleefd.

De pastoreskamer is verhuisd van de begane grond naar de eerste verdieping tegenover het rectoraatskantoor. Het is een ruime kamer geworden waar het prettig overleggen is. De kantoren van de pastores, de rectoraatskamer en de pastoreskamer zijn nu mooi geconcentreerd. Wanneer pastores in gesprek willen met iemand die de trap niet of moeilijk op komt, dan kunnen zij gebruik maken van één van de ruimtes op de begane grond.

Met een hartelijke groet, René Dinklo o.p. namens de stuurgroep van het rectoraat

Volgend jaar zal voor het klooster een spannend jaar worden. De rechtbank, sector Civiel Recht, zal uit het

4

PRO DEO, MET PLEZIER De nieuwe vrijwilligersnota is inmiddels in de beraadsvergaderingen aan de orde geweest. Dit betekent dat de contactpersonen van alle werkgroepen een nota hebben ontvangen en dat zij informatie hebben gekregen over het nieuwe beleid. Over het algemeen is de nota positief ontvangen en daar zijn pastores en stuurgroepleden blij mee. Natuurlijk waren er ook mensen die hun bedenkingen hadden en zich afvroegen of “het wel zou gaan werken”. Dat zal de toekomst moeten uitwijzen. In het begin zal het misschien hier en daar lastig zijn en nog niet vanzelfsprekend goed verlopen, maar de nota wordt natuurlijk op termijn ook geëvalueerd. En samen zullen we blijven werken aan een fijn werkklimaat voor een ieder! Het vrijwilligersbeleid zoals vastgelegd in de nota is erop gericht de betrokkenheid en kwaliteit van vrijwilligers te vergroten en een goede werksfeer te waarborgen. Ook wil de nota duidelijkheid geven aan vrijwilligers omtrent hun positie, rechten en plichten. De belangrijkste punten voor u hieronder op een rijtje: Nieuwe vrijwilligers Op de volgende manier willen we nieuwe vrijwilligers beter inwerken: 

Nieuwe vrijwilligers zullen vanaf nu een kort kennismakingsgesprek krijgen met een van de teamleden (de twee mensen die het beraad aansturen, zie het organigram op pag. 2). In dat gesprek krijgen ze mondeling en schriftelijk informatie over het reilen en zeilen van onze kerk.



Met iedere vrijwilliger wordt met de contactpersoon van de werkgroep een wederzijdse proeftijd afgesproken (3 à 6 maanden) Mensen kunnen dan rustig ervaren of ze op de goede plaats zitten en of hun capaciteiten wel tot hun recht kunnen komen.



Deze proeftijd is tevens „een inwerkperiode‟. We vragen de contactpersoon van de werkgroep om zorg te dragen voor verder informatievoorziening en er op toe te zien dat iemand, indien gewenst, kan „meelopen‟ met een andere vrijwilliger. (Dit gebeurt al in de meeste werkgroepen.)



Na de proefperiode wordt er door de contactpersoon besproken of het vrijwilligerswerk ook daadwerkelijk is wat de nieuwe vrijwilliger er van verwachtte. Dit kan gewoon d.m.v. een kort telefoontje of even een gesprekje na de zondagviering. De teamleden zijn er verantwoordelijk voor dat deze evaluatiegesprekken plaatsvinden.



Jaarlijks zal door één van de pastores de introductiecursus “Waar werk/kerk ik?” gegeven worden voor nieuwe vrijwilligers.

Al met al hopen we met deze werkwijze dat nieuwe vrijwilligers zich gauw thuis gaan voelen in onze kerk. De wegwijzer

Om álle vrijwilligers goed op de hoogte te brengen van faciliteiten, verzekeringen, declareren van onkosten e.d. is er een “Wegwijzer voor vrijwilligers” in de maak. Een klein boekje waarin de meest voorkomende regelingen en afspraken beschreven staan. En ook kan men daarin lezen wat er van vrijwilligers verwacht wordt en op welke ondersteuning zij mogen rekenen. Eind april zullen al onze vrijwilligers een „Wegwijzer voor vrijwilligers‟ ontvangen.

Jaarlijks evalueren Veel werkgroepen doen het al, maar om de kwaliteit van het werk op peil te houden is het wenselijk dat alle werkgroepen elk jaar in mei kort met elkaar terug blikken en vooruit kijken. Denk daarbij aan vragen als: Heeft een ieder het nog naar zijn zin? Wat zijn verbeterpunten? Waar liggen persoonlijke ambities en scholingswensen? Teamleden hebben de verantwoordelijkheid om werkgroepen op deze evaluatie te attenderen. Contactpersonen brengen de resultaten van deze evaluatie in bij de beraadsvergadering.

5

Geschillen en functioneringsproblemen Soms komt het voor dat er klachten binnen een werkgroep leven. In de nota staat beschreven waar mensen terecht kunnen met hun klacht. Ook is er een procedure beschreven in het geval er problemen zijn. Bijv. als mensen niet goed functioneren, zich niet aan afspraken houden, conflicten oproepen of ander ongewenst gedrag vertonen. Verder wordt er z.s.m. een vertrouwenspersoon aangesteld bij wie de vrijwilliger terecht kan met eventuele klachten over aantasting van zijn/haar persoonlijke integriteit. Beëindiging vrijwilligerswerk Het is wenselijk dat mensen, als dat mogelijk is, tijdig aankondigen dat zij willen stoppen met hun kerkelijk werk. Er kan dan immers alvast gezocht worden naar vervanging. Door één van de teamleden wordt voor vertrek een (kort) afsluitend gesprek aangeboden. Er kan dan samen teruggeblikt worden, de reden van vertrek komt aan de orde en tips of andere verbeterpunten voor de werkgroepen kunnen de revue passeren. In overleg met de vrijwilliger kan dit gesprek ook gevoerd worden door de contactpersoon van de werkgroep. Vervolgens wordt er op passende wijze afscheid genomen van de vertrekkende vrijwilliger met inachtneming van de attentieregeling. Al met al hopen we door de totstandkoming van deze beleidsnota bij te dragen aan een sterke en bloeiende geloofsgemeenschap: samen maken we tenslotte de kerk! Voor vragen kunt u gerust bij mij aankloppen en vrijwilligers van onze kerk die graag de nota willen lezen, kunnen zich melden voor een exemplaar bij Trieneke Wubs, onze parochiesecretaris. Corinne van Nistelrooij (advertentie)

6

OUD ZIJN IN GUATEMALA een gesprek met Hector en Betty van ons project Modulos de Esperanza voldoening in hun leven. Ze proberen een gemeenschap te vormen.

De situatie in het land. Guatemala is een land van uitersten. Er zijn heel veel armen en een paar heel rijke families. Ook dit land heeft last van de recessie. De prijzen stijgen en de lonen stijgen niet mee. Dus neemt de armoede toe. Gevolg is een toename van het geweld in gezinnen en op straat. Het aantal bendes groeit en wordt steeds agressiever. Elke dag worden in Guatemalastad 30 tot 40 mensen vermoord. De overheid doet niets, steekt de kop in het zand. 98 % van de geweldsdelicten blijft dan ook onbestraft. Buitenlandse Zaken geeft o.a. daarom een negatief reisadvies. De nieuwe president Otto Pérez Molina, is een voormalig legercommandant. Hij belooft iets te doen aan belastinghervormingen en hij wil de misdaad aanpakken. Of dat gaat lukken is zeer de vraag.

Voor de ouderen die van de straat komen of mensen met een moeilijk karakter is dat niet eenvoudig, ze zijn gewend op overleven af te stemmen. Dat geeft ook wel eens spanningen. Maar dat weet men vaak goed op te vangen. De gebouwen. Guatemalastad ligt in „n gebergte met veel kloven en ravijnen. Erosie door slagregens in de regentijd is een breed probleem. Het huis van Modulos staat op een smalle landtong, die afkalft. Dat gaf afgelopen jaar problemen met de behuizing. Inmiddels is daar een systeem met afvoergoten gebouwd, zodat het weer veilig is, zolang het duurt.

De medische zorg. Zuster Josefa heeft de algehele leiding en daar is Hector Ouderen in Guatemala en de toestroom naar het huis voor heel blij mee. Er is een aantal nieuwe novicen bijgekomen ouderen. en dus zijn er meer handen aan het bed. Ook dat komt de Ouderen hebben het moeilijk in Guatemala. In de vele zorg ten goede. gezinnen waar te weinig inkomsten zijn, zijn ouderen Hector heeft een halve baan als arts in het huis; hij ervaart gauw een economische last. Op het platteland trekken dat als te weinig om zijn werk mensen weg op zoek naar goed te kunnen doen, temeer werk. Ouderen blijven dan omdat mensen steeds zieker alleen achter. binnenkomen. Hij lijdt er Soms vereenzamen ze en onder dat hij te weinig worden ze ziek, zonder dat er aandacht aan mensen kan iemand voor ze zorgt. besteden. Soms gaan ze zwerven. Dat is Ook kon hij mensen te weinig een van de redenen voor van goede medicijnen opname in het ouderenhuis. Ze voorzien of onderzoek laten worden gebracht door de politie doen. Daarom heeft hij een of pikken anderen ze van de paar jaar geleden een gift straat en brengen ze. In het ontvangen, waarmee hij heel beste geval brengen zuinig omgaat om er zo lang familieleden hun vader of mogelijk mee te kunnen doen. moeder, zus of broer naar het Ouderen in het ouderenhuis; foto B. Hendrikman Die pot raakt nu leeg, met huis. Soms komen ze er terecht name omdat het laatste jaar de prijzen sterk gestegen zijn. via contact met het maatschappelijk werk van overheidsorganisaties. Soms probeert een ziekenhuis dit Hector en Betty zijn vooral blij met de morele steun en ons onderdak te regelen voor een ernstig zieke. gelovig samenwerken! Velen hebben een slechte gezondheid of zijn lichamelijk of Wij hopen dat die betrokkenheid af en toe ook gepaard mentaal gehandicapt. gaat met een financiële bijdrage om Hector te helpen zijn Er wonen ruim veertig ouderen in het ouderenhuis. Het werk als arts goed vorm te geven. huis is altijd vol. Helaas moeten vaak mensen worden Rekeningnummer 39 10 23 afgewezen. t.n.v. dominicanenkerk diaconie Zwolle Het samenleven in het ouderenhuis. onder vermelding „ouderen‟ Er is een sfeer van aanvaarding van elkaar onder Bernadette Hendrikman – Verschooff Henning o.carm. ouderen. Ook is er oprechte zorg voor elkaar. De zusters Anneke Grunder o.p. leven dat ook voor. Het geeft mensen betekenis en

7

KERK-OPENSTELLING. Binnen het Rectoraat is er een kleine werkgroep voor de kerkopenstelling. Dikwijls wordt mij de vraag gesteld: “Heeft het wel zin die openstelling, er komt toch geen mens meer naar de kerk!” De werkelijkheid is anders; het afgelopen jaar hebben zo‟n 7.242 mensen onze kerk bezocht. Er is veel belangstelling. Bijvoorbeeld: op de eerste zaterdag van de maand, wanneer er rondleidingen zijn in kerk en klooster. Tijdens de Blauwvingerdagen en natuurlijk met de Open Monumentendagen. En buiten al die speciale activiteiten is de kerk gewoon op dinsdag tot en met vrijdag geopend van 13:30 tot 16:30 uur en op zaterdag van 13:00 tot 16:30 uur. Veel bezoekers hebben vooraf de website van kloosterzwolle geraadpleegd. Wist u dat in 2011 deze site in totaal 46.981 keer is bezocht. In de nieuwsbrief van churchatwork.nl van december jl. stond een top 5 van kerken waarvan de website het meest waren bezocht; namelijk op 1. Dominicanenkerk - Zwolle, 2. Bonifatiuskerk - Leeuwarden, 3. Agathakerk -Beverwijk, 4. Laurentiuskerk-Heemskerk en 5. Agathakerk - Lisse. “Bij de ingang van de kerk staat een welkomstwoord met de volgende tekst: Jij, die woont in deze stad. Jij, die reiziger, bezoeker bent en komt van andere windrichtingen. WELKOM. Deze kerk is een monument van schoonheid, uit het verleden en het heden. Je kan er volop van genieten. Maar deze Dominicanenkerk is nog iets meer: voor gelovigen is dit een gewijde ruimte, een huis van God. Hier kwamen veel generaties en komen nog steeds vele langs. Met hun grootste vreugde en hun diepste verdriet. Op scharniermomenten van hun leven of zomaar even. Mag het ook voor jou een stilteplaats zijn, waar je misschien wat dichterbij de bron van het leven komt.” We krijgen veel reacties op ons mooie kerkgebouw, bezoekers zijn onder de indruk van o.a. de ramen en het priesterkoor. Maar er zijn ook bezoekers die alleen komen voor een rustmoment. Even een kaarsje opsteken bij Maria en een tekst achterlaten in het intentieboek. In de kerkwinkel zijn veel religieuze artikelen te koop. De netto opbrengst komt ten goede aan het onderhoud van de kerk. De werkgroep is op zoek naar een paar vrijwilligers, heeft u interesse neem dan contact op met ondergetekende. Namens de kerkopenstellers, Coördinator Piet Neeft

KERKSCHOONMAAK Onze prachtige kerk wordt door een tiental actieve parochianen schoongehouden. Verdeeld over twee groepjes is men op de eerste vrijdag of op de derde woensdag van de maand in de kerk om schoon te maken. Meedoen met kerkschoonmaak betekent dus eens per maand een ochtend beschikbaar zijn. Kortgeleden is het team kerkschoonmaak wat uitgedund. Daarom zoeken we nog iemand! Mocht u ook graag in een goed onderhouden kerk zitten en mee willen doen aan de kerkschoonmaak, geeft u zich dan op bij: Trieneke Wubs, [email protected] of 038-4254400

8

BONTE PAPEN Een geschiedenis in vogelvlucht aflevering 13

H

S

et broodwonder Tijdens Dominicus‟ verblijf te Bologna in 1219 zou het broodwonder hebben plaatsgevonden waarvan broeder Buonviso in het heiligverklaringsproces gewag maakte. Toen op een vastendag geen brood voorhanden was, ging men op verzoek van Dominicus toch aan tafel. Dominicus bad en daar verschenen twee mannen. De een droeg een mand met brood, de ander een met gedroogde vijgen. Die deelden zij uit. Er was meer dan genoeg voor iedereen. Een dergelijk verhaal vertelt ook zuster Cecilia, maar dat speelt zich enige tijd later af in Rome. De twee mannen zijn dan evident engelen in witte gewaden. Het charmante in het verhaal is, dat de uitdelende mannen onderaan bij de jongsten beginnen en bij het afhalen bovenaan bij de oudsten. Aldus hadden degenen die het meeste voedsel nodig hadden, ook wat ruimer de tijd om het te nuttigen. Dat is in de orde een traditie gebleven. Die bestond overigens al eerder bij de cisterciënsers!

met de gedachte om het geloof aan de heidenen te gaan verkondigen. Zijn doel was niet alleen de Koemanen, maar het wisselde: de ene keer waren het de Saracenen, dan weer de Pruisen en tenslotte de Balten in het noorden. Het verlangen bleef hem bij tot aan zijn dood. Dat blijkt ook uit het feit, dat hij herhaaldelijk zijn baard liet staan. Geestelijken in de Middeleeuwen waren glad geschoren. De missionarissen onder hen kon men herkennen, doordat zij een baard droegen. In zijn ijver voor het heil der zielen ging hij nog verder. Hij verlangde, net als zijn Dominicus met baard Verlosser, als martelaar zijn leven te geven voor dat doel, maar het is er niet van gekomen.

K

apittels In mei 1220 had in Bologna het eerste generale kapittel van de orde plaats. Afgevaardigden van de „provincies‟, clusters van kloosters, kwamen daar bijeen. Aan het begin van het kapittel vroeg Dominicus om hem toe te staan als magister-generaal, als hoogste overste, af te treden, maar via een keuze werd hij in zijn ambt bevestigd.

R

eizen en nieuwe stichtingen Over de werkzaamheden van Dominicus in de jaren 1219 tot en met 1221 zijn wij goed ingelicht. Hij was in die tijd bijzonder actief en pendelde, al lopend, heen en weer van noord- naar midden-Italië. En dat, terwijl hij tijdens of na deze inspannende tochten herhaaldelijk ziek werd. Men heeft wel gedacht, dat hij in die jaren veel heeft gepreekt tegen de Kathaarse ketterij, die in de noordelijke delen van Italië krachtig aanwezig was, maar die aanname klopt niet.

Voorts werden de eerste constituties, de nadere regelgeving, opgesteld en een hele reeks besluiten genomen, waaronder de bepaling, dat er elk jaar een generaal kapittel zou worden gehouden, afwisselend in Parijs en Bologna. In het volgende jaar echter zou het nog één keer in Bologna plaats hebben.

Uit alle gegevens blijkt, dat hij zich nagenoeg uitsluitend heeft beziggehouden met de verduurzaming en de uitbreiding van de orde. Dat valt af te lezen uit de aantallen aanbevelingsbrieven en bullen die hij van de pauselijke kanselarij wist los te krijgen en uit de talrijke reizen die hij maakte: eind oktober 1219 van Bologna naar Viterbo, op dat moment de residentie van paus Honorius III. Vandaar ging hij naar Rome en in januari 1220 van Rome naar Florence, waar hij preekte en de medebroeders bezocht. In juni was hij in Milaan, in de herfst van dat jaar reisde hij door Lombardije, waar hij de daar gestichte nieuwe kloosters visiteerde en tenslotte begaf hij zich naar Venetië.

Het tweede generaal kapittel begon op 2 juni 1221 in Bologna en eindigde in de loop van die maand. Dominicus reisde daarna naar Venetië, mogelijk om er voorbereidingen te treffen voor een nieuwe kloosterstichting. Bij zijn terugkeer voelde hij zich niet goed. Dat was de laatste tijd meer gebeurd, maar dit keer zou hij de ziekte, die met koorts gepaard ging, niet overleven.

Kees Brakkee o.p.

terven voor het geloof Ondanks al deze activiteiten bleef Dominicus spelen

9

ie

.

eet

at u er aan heeft…..

Een rubriek voor onze lezers, die – steeds meer – gebruik maken van internet. Bij toerbeurt zullen de 3 pastores en de 2 parochiemedewerkers een website onder de loep nemen op het gebied van spiritualiteit, zingeving en geloof. We bekijken de website op gebruiksvriendelijkheid, actualiteit (wordt-ie regelmatig bijgewerkt), van wie de website afkomstig is, welke spiritualiteit of geloofsvisie er uit naar voren komt, wat we missen en – vooral – wat we er positief aan vinden. En natuurlijk of ie makkelijk te vinden is via zoekmachines. Dit keer heb ik de website van de Mariënburgvereniging. Dat komt doordat een bestuurslid van die vereniging bij een bijeenkomst van de 60+ groep was uitgenodigd. Hij vertelde dat de website binnenkort „interactief‟ zou zijn. Dat maakte me nieuwsgierig. Je vindt de website snel ….. als je tenminste de naam weet.( www.marienburgvereniging.nl) Als je gaat zoeken op katholieke verenigingen, kritische katholieken, modern katholiek etc., dan duurt het even voor je bij de Mariënburgvereniging uitkomt. Je moet dus echt gericht zoeken op naam van de vereniging De eerste pagina heeft een fris uiterlijk, ziet er rustig uit ook, overzichtelijk. Op die pagina vind je een aantal korte onderwerpen, zoals over de a.s. Algemene Ledenvergadering, over de voorbereidingen voor 50 jaar Vaticanum II (in 2015) en een reactie (van wie is niet duidelijk) op de brief van Eijk over wat wel en niet mag in een Eucharistieviering. Als je dan doorklikt, komt de kleur van de Mariënburgvereniging tot uiting: men is kritisch. Bovenaan de pagina kun je „doorlinken‟ bijvoorbeeld naar de debatmogelijkheid. Die bestaat nog maar kort en het lijkt nog niet erg storm te lopen. (advertentie)

10

Er waren 4 onderwerpen op geplaatst, waarvan er op 2 gereageerd was. De agenda laat activiteiten zien van de vereniging, maar ook van andere organisaties. Onder het kopje „activiteiten‟ vind je hoofdzakelijk een soort reclame: voor het eigen tijdschrift; voor de internationale beweging „We are Church‟. Mijn conclusie is dat het een heldere website is; de debatmogelijkheid vind ik een pluspunt, maar verder lijkt de website me vooral een website voor de leden van de vereniging zelf (ook al omdat ie niet echt makkelijk te vinden is als je de naam niet kent. Misschien dat twitter en facebook meer contactmogelijkheden bieden voor zoekers, maar ja ik „zit‟ niet op twitter en facebook. Ineke Slinger, Parochiemedewerker Dominicanenkerk

ZIN IN EEN PAASGEDICHT?!

„EEN DIEP VERDRIET GELENIGD‟ Vanwege de tijd van het kerkelijk jaar vraag ik aandacht voor een wat ouder en tamelijk bekend gedicht. Via een bijzondere, alledaagse ervaring zie ik daarin een tipje van de sluier van het geheim van Pasen opgelicht. De geloofsweg van de Goede Week eindigt aanvankelijk in de impasse van een groot verdriet: de dood van Jezus, Gods rechtvaardige. Voor mij wordt het treffend verbeeld in de gestalte van zijn moeder Maria, onder het kruis. Of ook in de Pietabeelden: de moeder van Smarten met haar dode, volwassen zoon, teruggelegd op haar schoot. Het zijn beelden van iemand in groot verdriet. Men zegt wel eens dat het moeten meemaken van het overlijden van één van je kinderen het ergste is wat een moeder of vader kan overkomen. Het leven, of soms heel concreet: die-en-die mens, doet ons soms „een diep verdriet‟ aan. De grote vraag is dan op den duur: waar laat ik dat verdriet, dat mij door de ziel snijdt? Het kan zo vlug totaal bezit van mij nemen, zodat het zich als het ware nestelt en het centrum van mijn leven wordt. Het gedicht vertelt van een paaswonder, langs de IJsseldijk bij Zalk. „Vroeg op de eerste dag van de week‟, zo klinkt het eveneens in het paasverhaal bij Johannes (20,1). In het gedicht is net als in het verhaal sprake van een (moes)tuin en van een bijzondere ontmoeting die het leven terugbrengt. De nacht is voorbij en de doopnaam van het kind, uitgezaaid in sterkers, is voor het eerst aan het licht gekomen. De eigen naam nog wel, die van het nieuwe leven dat ons gegeven wordt in onze doop die wij met Pasen vieren en vernieuwen. De emmer met „bittere tranen‟ van een „diep verdriet‟ kan op den duur leeg raken, „gelenigd‟, zegt het paasgedicht van Ida Gerhardt. De littekens op onze ziel blijven wel trekken, maar een ontmoeting, een inzicht, een paasviering kan ons helpen om de wending naar het leven te maken. Dat de vieringen van de Goede Week en van Pasen u en jou dit jaar tot zegen mogen zijn, juist en vooral als er op dit moment een diep verdriet in je leven is! Jan Groot

PASEN Een diep verdriet dat ons is aangedaan kan soms, na bittere tranen, onverwacht gelenigd zijn. Ik kwam langs Zalk gegaan, op Paasmorgen, zéér vroeg op de dag. Waar onderdijks een stukje moestuin lag met boerse rijtjes primula verfraaid, zag ik, zondags getooid, een kindje staan. Het wees en wees en keek mij stralend aan. De maartse regen had het ‟s nachts gedaan: daar stond zijn doopnaam, in sterkers gezaaid. Ida Gerhardt (1905-1997) uit: Verzamelde gedichten (Amsterdam 1980)

11

DOMINICAANSE SPIRITUALITEIT slot Op donderdagochtend 14 april 2011 hield ondergetekende een voordracht over dominicaanse spiritualiteit. Wat volgt is het laatste artikel over dit onderwerp. moeite een aantal namen uit eigen omgeving te Een ander wezenlijk element van de orde is, zoals al noemen: pater van Bergen, Wim Tepe, Marco Maas en in de vorige aflevering werd geschreven, de broederschap. Die heeft bij de predikbroeders een de nu hoogbejaarde Willy Rams. Wat de gebouwen eigen kleur gekregen, doordat zij in dienst werd gesteld betreft, is een dergelijke opsomming ook snel gedaan: van de prediking. Waar meer mensen in harmonie onze eigen kerk en klooster, het Albertinum te bijeen zijn, samen werken en bidden, kunnen zij niet Nijmegen, het afgebroken Dominicuscollege te alleen elkaar inspireren of zelfs opjutten, zij kunnen door de onderscheiden talenten die zij bezitten, elkaar versterken en behulpzaam zijn. Ik kan dat uit eigen ervaring beamen. In het klooster, het Albertinum in Nijmegen, waar ik veertig jaar heb gewoond, heb ik kunnen beschikken, zou ik bijna willen zeggen, over een kerkelijk jurist van formaat, pater Schweigman, over een moraaltheoloog, een godsdienstpsycholoog, een Bijbelkenner als Lucas Grollenberg en een theoloog van wereldfaam in Edward Schillebeeckx. Een klop op hun deur en een vraag waren voldoende om binnen de kortst mogelijke tijd aan waardevolle informatie en soms ook een duwtje in de Kapel en beeld bij het Albertinum Nijmegen rug mee te krijgen. Als ik een preek of een overweging moest houden, had ik binnen tien minuten alle literatuur Neerbosch en kerk en klooster van het Steiger in die ik nodig had. Rotterdam. Het samen wonen en ook het samen op geregelde tijden bidden hebben de kwaliteit van de preken zeer Er is nog een ander gelukkig toeval uit de begintijd, ten goede beïnvloed, daarvan ben ik overtuigd. Dat dat op het leven van de predikbroeders grote invloed kwam ook, doordat onze liturgie, meer dan de officiële heeft gehad en dat tot op de dag van vandaag. De orde Romeinse tot in de jaren zestig van de vorige eeuw, is, zoals ik al heb gememoreerd, gesticht in de tijd van meer dramatische, plastische elementen bevatte. De de uitbloei van de middeleeuwse steden. Daarvan zang, de uitgekiende regie van het liturgisch gebeuren, hebben wij op allerlei manieren geprofiteerd. Zo ook de kleding en de vaak fraaie teksten hadden niet alleen van de vindingen op bestuurlijk gebied. De stedelijke een uitwerking op het verstand, maar op het hele lijf, de samenleving werd ingewikkelder en stadsbestuurders hele mens. Op de Goede-Week-liturgie waarin dat het zaten verlegen om nieuwe bestuursstructuren. Het was duidelijkst naar voren kwam, kon je heel lang teren. vooral de universiteit van Bologna in Noord-Italië die In samenhang daarmee hebben predikbroeders professoren in huis had die hier hulp konden bieden. zekere voorkeur voor de esthetiek in hun kerken en Men had daar het oude Romeinse recht herontdekt en kloosters. Onze godshuizen zijn aan de buitenkant vaak in ere hersteld. De universitaire juristen werden de sober. Er mochten, bij voorbeeld, geen torens worden adviseurs van de bestuurders van met name de Noordgebouwd; alleen een torentje middenop voor een Italiaanse steden. luiklok was toegestaan. Ook bij onze kerk is dat te Juist uit dat universitaire milieu van zien. De eigen woonruimte van de broeders was en Bologna traden een aantal docenten en is redelijk sober. Maar aan de architectuur en de studenten in de begintijd tot de orde toe. versiering is vaak veel aandacht besteed. Onder hen de befaamde jurist Ook dat kan men aan onze kerk goed zien. Raymundus van Peñafort. Hij heeft grote Architecten van naam werden aangetrokken, zoals invloed gehad op de regelgeving die is Raymundus bij ons Jan Stuyt en in Frankrijk Le Corbusier. neergelegd in onze zogenoemde Broeders die talent voor een kunstvorm aan de dag constituties. legden, kregen vaak de gelegenheid om dat talent te Aldus pikten wij een graantje mee van de opkomende ontwikkelen en productief te maken. Het kost mij weinig stedelijke democratie. Dat resulteerde bij ons in een

12

juweel van democratische regelgeving, zoals geen andere kloosterorde kent en zoals ook door buitenstaanders is erkend. Om een enkel voorbeeld te noemen: onze bestuurders zijn allemaal gebonden aan een beperkte ambtstermijn. Voor een prior, het hoofd van een klooster, is dat drie jaar. Hij mag één maal worden herkozen. Voor een provinciaal, een landelijk overste, is dat vier jaar. Ook hij mag één keer worden herkozen. De magister generaal heeft een looptijd van negen jaar en kan niet worden herkozen. Na het einde van hun termijn zijn alle bestuurders weer gewoon piot. Wij kiezen van alles en nog wat. Alle volwaardige leden van de orde hebben stemrecht. Er is een raad om de prior bij te staan; er is een maandelijks huiskapittel waar ieder van de broeders aan deel neemt om de lopende gang van zaken te bespreken. De manier waarop de keuzes moeten plaatshebben, staat precies omschreven en is een kunststuk van evenwicht. Alle partijen, de communiteit, degene die wordt gekozen, de belangen van de landelijke gemeenschap, ze hebben allemaal hun rechten en hun plichten. De rechten van de kiezer worden uiterst streng bewaakt. Niemand komt te weten wie op wie heeft gestemd. Invloed van buiten is nagenoeg onmogelijk. Het zegt wel iets, dat de procedure van de pauskeuze is afgekeken van hoe het er bij ons aan toe gaat. Nog een aspect, dat samenhangt met de stedelijke cultuur waarin de orde ontstond, is wat sommigen hebben benoemd als „beweeglijkheid‟. De oudere kloosterorden, zoals de benedictijnen en de cisterciënsers, waren aan één plaats gebonden. Andere groeperingen kwamen niet buiten de grenzen van een diocees. Dat soort beperkingen kon Dominicus voor zijn orde niet gebruiken. Predikbroeders moeten daarheen kunnen gaan waarheen zij willen om het evangelie te verkondigen. Het Duits heeft voor hen een fraai woord: „Wanderprediger‟. Iemand heeft ooit berekend, dat Dominicus in zijn leven ongeveer 30.000 kilometer lopend moet hebben afgelegd. Volgens sommigen heeft deze ruimtelijke beweeglijkheid invloed gehad op de beweeglijkheid van de geest, wendbaarheid, soepelheid. Zich snel aan een nieuwe situatie kunnen aanpassen. Ik geloof niet, dat men zo iets van alle predikbroeders kan zeggen, maar, als ik zie wat ons in de laatste vijftig jaar hier in Nederland is overkomen en hoe wij daarop in het algemeen hebben gereageerd, dan zie ik een grote bereidheid het onvermijdelijke te aanvaarden en er niet over te zeuren.

Wie ooit gedurende enige tijd intellectuele arbeid heeft verricht, weet, dat je niet op alle uren van de dag en volgens een vast schema kunt studeren. Wie een preek of een artikel moest schrijven of een les moest voorbereiden, kreeg gemakkelijk verlof om bij het gezamenlijk koorgebed weg te blijven. Al vroeg kregen bepaalde broeders een eigen kamer en een lamp, zodat zij rustig zouden kunnen studeren, ook als andere medebroeders gingen slapen. Wat ik gemeend heb U te moeten voorhouden, is een enigszins opgepoetst plaatje. Niets menselijks is ons vreemd en het geschilderde ideaal hebben we in de loop van de tijd en ook nu bij lange na niet gehaald. Dat is overigens geen reden om er niet mee door te gaan. Er dienen zich nieuwe uitdagingen aan. Er worden pogingen ondernomen om het doel dat Dominicus en zijn medebroeders voor ogen hadden: het evangelieverhaal van Jezus op verantwoorde wijze te blijven verkondigen, ook mogelijk te maken voor vrouwen en leken. De middeleeuwse vrouwenkloosters waren voor het overgrote deel slotkloosters, bewoond door monialen. Het dominicaans ideaal kon daar wel degelijk worden beleefd. Er werd gestudeerd en gebeden en vermoeide predikers konden er vaak rust vinden, terwijl zij bovendien de zusters op de hoogte hielden van hun wedervaren en de stand van zaken op Klooster van de monialen geloofsgebied. in Prouille

Dat gold in mindere mate voor de vele zustercongregaties van dominicaanse snit uit later dagen. Daarin is nu verandering te komen. Nederlandse dominicanessen hebben met name in het zogenoemde toerustingswerk een belangrijke bijdrage geleverd aan de verkondiging. Dat is ook in onze kerk merkbaar. Wereldwijd is men op zoek om een goede vorm te vinden om de dominicaanse zending voor mannen én vrouwen, voor leken én geestelijken, tot een werkbare werkelijkheid te maken. Het evangelie-verhaal doorvertellen is overigens geen exclusieve taak voor de predikbroeders en -zusters. Het is een taak voor ieder die zich christen noemt.

Die soepelheid kan men ook vanaf het begin terugvinden in de mogelijkheid van dispensatie. Daar ging en gaat men ruimhartig mee om. Voor een orde die de studie hoog in het vaandel heeft, is dat ook noodzaak.

Kees Brakkee o.p.

13

Assendorperdijk 8 8012 EH Zwolle Tel: 038 – 4254406 website: www.kloosterzwolle.nl/wasdom e-mail: [email protected] intercultureel – internationaal – klooster – ontmoeting - dialoog

Goede Week! Goede Week? Pasen in het Dominicanenklooster „t WasdoM, het jongerencentrum van het Dominicanenklooster Zwolle, nodigt jong en oud uit om in de Goede Week samen stil te staan bij de thema‟s die de paastijd oproept. Iedere middag vanaf woensdag 4 april tot en met de viering van Woord en Tafel op zondagochtend 8 april ben je welkom om met ons mee te denken, praten en te vieren. Wat zijn de grote vragen die de dagen voor Pasen oproepen, wat voor betekenis heeft dit eeuwenoude verhaal voor ons vandaag? We zullen met elkaar praten over zaken als: waar heb je spijt van, wat houdt vergeving in, is vergeven ook vergeten? Maar ook: Waardoor word jij gevoed? Of: Wat verwacht je en waar wacht je op? We gaan met elkaar in gesprek en creatief aan de slag; uitbundig of juist in stilte. Iedere dag delen we met elkaar de maaltijd en nemen we deel aan de viering in de kerk. Interesse? Vanaf mid-maart staat het programma op de site van „t WasdoM: www.kloosterzwolle.nl/twasdom/activiteiten Als je vragen hebt of je wilt je opgeven om de Goede Week mee te maken (of een aantal onderdelen) neem dan contact op met Hanna Wapenaar, [email protected]

14

KORT MAAR KRACHTIG, WANDELEN IS MACHTIG Interview met Kees Nypels, dominicaanse leek

doen in de dominicaanse familie en bezocht ik steeds vaker de diensten van het rectoraat.

Als ik google op jouw naam vind ik dat je iets doet met de rozenkrans, je bent lekendominicaan, je doet vrijwilligerswerk (Maatjeswerk), je bent een wandelfreak (Pieterpad, zorgt voor stilte- en meditatieve wandelingen) en je bent redacteur van de Kloosterkrant. Dit is het wel zo‟n beetje als ik Kees Nypels wil kenmerken? Denk het niet. Er is echt wel wat meer. Ik heb twee dochters en ik ben ook een fanatiek Bommelverzamelaar. Mensenverhalen zijn het. Ik heb verder niet veel met dieren, wel met planten en geschiedenis.

En toen kwamen de dominicanen-leken op mijn weg. Die bestonden al in het buitenland. Ik hoorde bij de eersten van die Nederlandse groep met Lenie Beemer en 17 anderen. Henk Sechterberger was toen onze promotor. Dominicaanse leek zijn paste helemaal bij mij. Nadat ik professie had gedaan zei mijn dochter zelfs: “Papa is eindelijk thuis.” Als je naar een paar pijlers van dominicaans leven kijkt, zie je dat „gemeenschap‟ een grote rol moet spelen. Wel nu, dat doen ze dus hier in Zwolle ook echt; ze leggen daarbij de relatie met de maatschappij. Een andere pijler is het gebed. Daar werk ik trouw aan: elke dag probeer ik de rozenkrans te bidden. Studeren doe ik door mij te verdiepen in de achtergronden van de rozenkrans, maar ook in de psalmen. En wat je je eigen maakt door studie en gebed moet je als dominicaan verkondigen. Daarom ga ik geregeld voor in de vespers.

Kom je uit Zwolle? Nee hoor, in Alkmaar tegenover de dominicanenkerk ben ik geboren in een echt katholiek gezin. De huisheilige was Martinus. En dat is hij nu nog. Het beeld van hem hangt hier aan de muur en zijn medaille heb ik om mijn hals. Ben je een mensenmens? Ja, daarom wilde ik al heel vroeg naar het seminarie. Daar moest ik teleurgesteld mee stoppen. Mijn vader zei: “Ga mijn vriend maar helpen op de banketbakkersafdeling van V&D.” Dáár bleken mijn kwaliteiten te liggen. Ik groeide door mijn opleidingen in het Amstelhotel in Amsterdam en in een hotel in Zwitserland. „s Avonds bleef ik steeds studeren. Van het een kwam het ander en na veel diploma‟s (ik weet niet eens hoe veel) ging ik lesgeven in het banketbakkersvak. Ik wilde per sé op een katholieke school werken, maar dat lukte niet snel. Op een dag kreeg ik een aanbieding van een katholieke school in Limburg, maar toen had ik juist ervoor de Van der Capellenschool (openbaar) in Zwolle al toegezegd daar te komen werken. En wat je belooft, moet je doen.

Waarom geloof je? Ik ben net een stuk aan het schrijven voor mijn kleinkinderen hierover. Dat is nog steeds niet af. Maar ik kan gewoon niet zonder God. Hij is er, dat is voor mij zo zeker als wat. Ik heb geen concrete voorstelling van God; dat is voor mij ook niet van belang. Of God nu een man of een vrouw is of misschien wel helemaal geen persoon… dat interesseert me niet. Wat ik zeker weet is dat Hij het goede wil. Ziekte en dood zijn er voor iedereen. Daar zie ik o.a. een oproep in aan de ander om je te bekommeren over die zieke of overledene. God wil dat we aandacht besteden aan die ander. Voor die ander ben jij op dat moment wellicht even God. God zit in kleine dingen.

Behalve in het vak van banketbakker kwam ik ook meer terecht op het terrein van de mensenmens: op school werd ik aangesteld als de vertrouwenspersoon, ik begeleidde leerlingen met problemen. Het mooiste vond ik wel dat ik mocht zorgen voor de „lastige‟ ouders. Mijn motto was: aandacht geven en jezelf blijven.

Welke weg zie je voor je in de toekomst? Actief zal ik zeker blijven binnen de DLN (Dominicaanse Lekenbeweging Nederland). Vooral in het organiseren ligt mijn kracht. Ook het rectoraat zal aandacht van mij blijven krijgen.

En toen kwam je bij de dominicanen terecht. Nee hoor! Louise en ik woonden in de AA-landen. Bij de start van die wijk werd er vanuit de Verrijzeniskerk een kerkgelegenheid (ja, zo heette dat officieel) begonnen voor de mensen in de AA-landen. Ik werd er tot voorzitter gekozen en ben dat ongeveer 10 jaar geweest; maar die weg liep helemaal dood. Dat bracht veel pijn en frustraties. De enigen die toen vanuit de kerken contact met mij opnamen waren Jan Groot en Henk Sechterberger, dominicanen dus. Nòg ging ik niet naar het rectoraat. Maar toen mijn vrouw Louise de bibliothecaris werd van het klooster ben ik mee gaan

Ik heb wel schrik voor wat er in de officiële wereldkerk gebeurt. Hoe lang houden we het vol een open kerk te zijn die aandacht besteedt aan iedereen? Moeten we niet te veel concessies doen? Ik roep wel eens: we moeten meer voor elkaar betekenen, niet alleen steeds meer regels opleggen aan anderen. Waar zijn de echte herders? Ludo Hendrickx

15

IN DEN BEGINNE… “Dat boekje mag ons Corien hebben!”, zei mijn vader laatst, toen hij een klein boekje van mijn overleden moeder in huis vond. Mijn moeder is ruim drie jaar geleden overleden en af en toe valt er nog iets in zijn handen wat van haar geweest is. “Het katholieke meisje in haar opgang naar God”, heet het. Het is een in leer gebonden boekje, 70 jaar oud. Een juweeltje! Het bespreekt tips voor „het meisje dat verkering hoopt te krijgen, het katholieke meisje dat reeds verkering heeft, het meisje met kloosterroeping en het ongehuwde meisje‟. Zo kun je er „een bede om een brave verkering‟ vinden en staat er geschreven dat je als ouder wordend meisje niet meer moet rennen en springen; “het meisje is altijd de rust zelve, slechts bij brand verhaast zij haar tred‟!

Kijk, dacht ik, dat heb ik nou ook als ik een preek aan het voorbereiden ben. Ik lees en herlees de lezingen van het weekend, ik schrijf op wat me aanspreekt en waar ik blijf haken. Ik zoek naar een thema, ik stel mezelf vragen en zoek naar voorvallen uit mijn eigen leven die aansluiten bij het onderwerp. En al die tijd heb ik eigenlijk nog amper iets op papier en dat laat ik ook maar zo. Ik denk er af en toe aan terug, bijvoorbeeld als ik sta te strijken, als ik onder de douche sta of tijdens een wandelingetje. Het is nog de fase van „de dop van de fles draaien‟, een beetje ruiken aan de inhoud. Vol vertrouwen dat er iets leuks en lekkers uit gaat komen!

„Dus je moet gewoon altijd lekker relaxed chillen‟, vertaalde een van mijn dochters dat in de taal van 2012. Een katholiek meisje… Diep van binnen voel ik me dat eigenlijk wel. Alleen… of ik „mijn plicht wel dagelijks naar behoren vervul‟? Of „mijn gemoed wel altijd rein en oprecht is‟? Of ik „op mijn leven wel den stempel druk van een degelijke godsdienstigheid?‟. Hhmm… grote vragen, die ik niet zo maar positief zou durven beantwoorden. Want ik heb nog wel eens wereldse gedachten en associaties.

Dan komt het echte werk; het schudden van de fles. Eigenlijk ga ik dan vooral aan de slag met die onderdelen van de tekst waar ik moeite mee heb, die me niet bevallen. Ik ben namelijk regelmatig geïrriteerd over sommige Bijbelse zinnen of opvattingen: “Wat een uitspraak doet Mattheüs zeg!”, “Spoort Jezus hier wel?”of “Zo‟n straffende God, daar geloof ik niet in!”. Dan sla ik maar eens wat verschillende bijbelvertalingen open en lees ik de lezingen in hun context. Dus wat er voor en er na geschreven stond in de bijbel. En ga ik aan het exegetiseren. Da‟s een duur woord voor „uitpluizen‟ van de tekst. Voor een juf Nederlands die geïnteresseerd is in theologie is dat een leuke klus! Niks fijner dan zo‟n tekst ondersteboven houden en binnenstebuiten keren. En als ik dan al mijn aantekeningen en ideeën op een rij heb, gaat het schrijven zelf meestal als een speer. De woorden stromen uit mijn pen, als ketchup uit de fles.

Neem nou bijvoorbeeld ketchup. Ketchup en een preek schrijven… Heeft u ze wel eens samen in verband gebracht? Nee? Ik ook niet, totdat ik afgelopen week tijdens het avondeten mijn jongste bezig zag met een nieuwe fles ketchup. Dop er af draaien, dat ging nog wel want er beginnen wat spierballen in de dunne armpjes te verschijnen. Maar toen… toen moest het rode goedje op het bord bij de patatten. Dat was lekker bedacht maar hoe hij ook schudde, er kwam niets uit de fles.”Hoe kan dat nou? Die fles draai ik net open, hij zit nog helemaal vol!!”, riep de jongste verontwaardigd. Hij sloeg op de onderkant van de fles, schudde nog es flink en… FLATS!! De ketchup stroomde ineens voluit op zijn bord. En bleef doorstromen! “Ho stop, stop! Hè, nou heb ik weer veel te veel!”.

Ik streef altijd naar iets levendigs, iets waarbij de christelijke leer (doctrina, noemen de theologische studiebollen dat) verweven wordt met het gewone leven van mensen, iets dat mensen herkennen

16

(veritas). Een voorganger moet tenslotte in een preek aansluiten bij de belevingswereld van mensen in de kerk. Een overweging, hoe mooi ook, blijft vervreemdend als de luisteraar op geen enkele wijze wordt betrokken. Dagelijks leven en liturgie horen voor mij dan ook bij elkaar, een overweging moet de werkelijkheid belichten én doen oplichten. Maar goed, al schrijvend heb ik al gauw veel te veel tekst. En zeg nou zelf, niks zo saai als een te lange preek. (En te veel ketchup bederft de smaak van de patat!) Dus moet ik woorden schrappen. En dat is zo lastig! “Kill your darlings”, zeiden de profs van de universiteit dan tegen me. Húp, die vette ketchup van dat bord af.

van mijn katholieke boekje. Want daar heb ik in gelezen: „Zij dient met bloedend hart, maar met een rijken oogst‟. Een rijke oogst???? Yes! Daarvoor wil ik best mijn hart een beetje laten bloeden en flink wat woorden weggooien. Maar ik vrees dat ik me toch es goed achter de oren moet krabben want de vraag is: kán ik dat ook? Ach nee, dat wordt vast niks met die oogst van mij. Want zie: ook dit stukje is al weer veel te lang geworden… Ik houd gewoon van lekker veel ketchup! Corinne van Nistelrooij

Kijk, als ik dat wegstrepen van woorden nou es goed zou kunnen, dan leef ik ook meteen in de lijn

VAN DE PENNINGMEESTER Beste Parochianen, Mijn oproep heeft geholpen! Tijdens mijn praatje op 14 en 15 januari over de Actie Kerkbalans heb ik voorzichtig geopperd dat de bijdrage iets omhoog zou moeten worden bijgesteld om het tekort in de begroting te dekken. En ja hoor, velen onder u hebben inderdaad hun bijdrage verhoogd en ik ben er zeker van dat dit ons tekort zal terugdringen. Een bedankje is hier op zijn plaats en de spanning is van de ketel.

Op 15 maart heeft de Financiële Commissie zich gebogen over de jaarcijfers voor 2011 en de begroting voor 2012. Er is uitgebreid gesproken over de administratie van het Rectoraat en er zijn steekproeven genomen. Dus gecontroleerd is er en dat vind ik ook heel belangrijk. Dit alles heeft geresulteerd in de goedkeuring van de jaarrekening 2011 en begroting 2012 en decharge van de penningmeester voor het jaar 2011. In het volgende Presenteerblad vindt u een samenvatting van deze cijfers. Mijn huidige klus is mij door de stuurgroep in de schoot geworpen: het schrijven van een projectplan voor de invoering van alle modules van Navision, waarmee een geïntegreerd systeem zal worden ingevoerd dat alle administratieve werkzaamheden van het Rectoraat koppelt. Het Ledenbeheer is al in gebruik en wordt onderhouden door Brenda de Vente. De modules Kerkbijdrage en Boekhouding worden nog ingevoerd, waardoor er efficiënter kan worden gewerkt en alle informatie in één systeem voorhanden is. Hierover hoort u meer in een volgend Presenteerblad. Met vriendelijke groet

De afgelopen maanden ben ik druk geweest met de financiële jaarafsluiting. Een leerzaam proces, niet omdat het technisch nieuw voor mij was, maar als je elke post in de jaarrekening onder handen neemt, zodat je weet wat “erin” zit, dan wordt het ook duidelijker hoe alles in elkaar past. Ik had al gemeld, dat we in 2011 een tekort hebben en dat ook de begroting voor 2012 een tekort laat zien. Maar het tekort voor 2011 is beperkt gebleven doordat er nog enkele nagekomen posten zijn geboekt. De Financiële Commissie heeft als taak de administratie en de jaarrekening van het Rectoraat te controleren en hun bevindingen te rapporteren aan de Broedercommuniteit. Bovendien adviseren ze de penningmeester en houden ze een vinger aan de pols. De commissie bestaat vanaf begin 2012 uit Jan Brink, voorzitter, Ed Spiegel en Huub Tuin, allen met een financieel-economische achtergrond, dus een zeer deskundige club. Ze zijn benoemd door de Broedercommuniteit voor een periode van 4 jaar, met een mogelijke verlenging van nog 4 jaar.

Jan-Pieter Verhoef, penningmeester

17

NIET KLEIN TE KRIJGEN Gedachten bij de Goede Week 2012 In de veertig dagen op weg naar Pasen tot Palmzondag lazen we uit het boek Daniël. Een boek van troost voor de bevolking in Syrië twee eeuwen voor onze jaartelling. Verhalen van hoop en vitaliteit in een wereld van onderdrukking en vervreemding. Verhalen waarin het Daniël en zijn vrienden door hun vertrouwen op de Eeuwige steeds weer de kracht vinden om door te gaan. Dat vertrouwen strekt hen tot zegen. In het heetst van de strijd in de vuuroven en in de leeuwenkuil redt dat vertrouwen hun leven. Verhalen van bemoediging zijn het, maar soms lijken ze ook ver weg te staan van ons dagelijks leven. Daarin sterven mensen misschien niet door geweld, maar soms wel te vroeg. En de afschuwelijke beelden uit datzelfde Syrië, nu, spreken vaak niet van redding en zegen ondanks alles, maar van ontreddering en van de brandende vraag: „hoe verder….‟ Staan de verhalen die we de komende week, de goede week, horen dan dichterbij? Jezus, die het er niet levend afbrengt, die de dood vindt op het kruis, die „het niet redt‟…? Dat is de eerste ervaring van de leerlingen en de vrouwen die met Jezus leefden. Een dierbaar mens, een mens van God gedood. Het Goede ontkend, vermorzeld, de Goede doorstoken. Daarmee is hun hoop de bodem in geslagen. Die ervaring van verlies en rouw is herkenbaar, is op sommige momenten in ons leven de onze… De weg naar Pasen begint daar voor de leerlingen, bij die ervaring. Maar daar blijft het niet bij. In alle gebrokenheid kijken ze terug op het leven van een mens die willens en wetens zijn weg ging. Een weg van liefde en dienstbaarheid, een weg van trouw aan onze God, een weg van bezieling en geestkracht. Dat drukte hij in krachtige gebaren uit op de laatste avond voor zijn dood.

Hij brak het brood en zei: „dit brood ben ik, gebroken voor jullie‟. En hij liet de beker rond gaan, en zei: „dit is mijn bloed, mijn levenskracht, die ik aan jullie uitschenk. Ik geef ze jullie in handen‟. Het was zijn testament. De volgende dag stierf hij als een graankorrel in de aarde. Zo is hij de korenaar geworden die voedt en leven geeft. Zijn leerlingen – mannen en vrouwen - herkennen langzaam de kracht van dit gebaar: vitaliteit door de dood heen. Ze weten: Hij is niet meer als aardse mens onder ons. Maar Hij leeft bij God, eens en voorgoed. Hij heeft ons zijn Woord en zijn weg ten leven in handen gegeven. Waar wij de liefde leven, waar wij het woord horen, waar wij het brood breken en de wijn drinken als een manier van leven, daar is hij de Levende in ons midden. Dat gebaar van breken en delen van brood en wijn geven ze door en leven ze voor: zo herkennen ook wij in hem de Levende, de Opgestane. In hem komt God ons rakelings nabij… Niet klein te krijgen… Verdriet en onrecht zullen telkens weer de kop opsteken, maar in al het gebrokene zal steeds opnieuw het licht doorbreken. Niet geweld en kwaad hebben het laatste woord, maar Gods trouw en Jezus‟ liefde tot het uiterste. Zo zal voortaan de dood een gaan ten leven zijn… Anneke Grunder o.p.

LEZING OVER CONGO Op donderdag 15 maart j.l. hield Ghislaine Vrancken uit het Belgische Hasselt voor de 60+- groep een lezing over de Congo. Zoals bekend is dit land een kolonie geweest van België maar alweer een tijd onafhankelijk. Ghislaine heeft via de paters Salvatorianen (een Duitse orde) veel contacten gelegd in de Congo. Zij is daar ook een aantal keren geweest, recentelijk in 2008.Tijdens haar verblijf heeft ze veel foto‟s gemaakt en ook een aantal authentieke voorwerpen meegebracht. Van een aantal foto‟s is een diapresentatie gemaakt aan de hand waarvan zij haar verhaal op een zeer boeiende wijze wist te vertellen.

18

Onderwijl werden zachte klanken ten gehore gebracht op een z.g. vingerpianootje. Dat doet de verteller zelf daar in Congo terwijl hij zijn verhaal vertelt. De gebruiksvoorwerpen waren op een tafel uitgestald zodat de aanwezige 60-plussers die eens goed konden bekijken en er vragen over konden stellen. De bevolking van het gedeelte van Congo waar het hier over ging is vrolijk van aard, erg gastvrij en zeer vindingrijk in het oplossen van dagelijkse probleempjes. Ghislaine heeft zich nog nooit onveilig gevoeld tussen de Congolezen. De wegen zijn echter slecht, want sinds de Belgen zich uit Congo hebben teruggetrokken wordt aan het onderhoud ervan niets meer gedaan. Een autoreis verloopt dan ook met de nodige hindernissen en kost veel tijd. Tijdens de moessonperiode is het al helemaal onmogelijk om zich te verplaatsen. De Congolezen doen trouwens bijna alles met de fiets, het rijwiel fungeert zelfs als pakezel! De mensen leven van de opbrengst van het land dat zeer vruchtbaar is, de producten worden naar de markt gebracht. Bananen maar ook geroosterde termieten en rupsen. Die laatste schudden ze uit de bomen en dat alles zeulen ze in grote zakken mee op de fiets. Het schijnt een delicatesse te zijn en om het eiwitgehalte nog gezond ook! Het was een zeer interessante ochtend, zo boeiend dat we zelfs over de tijd heengingen. De aanwezigen hebben dan ook volop genoten van de verhalen van Ghislaine en wij danken haar vanaf deze plaats nogmaals voor haar komst naar Zwolle. Cor van Damme (advertentie)

Belvederelaan 105 8043LW Zwolle tel: 038-4202442

Lisanne, Cilla, Karin, Carlos & Frederieke

Dames- en Heren kapsalon.

Tevens kunt u gebruik maken van onze haal- en brengservice; vraag er gerust naar als u een afspraak maakt. Dit tegen een kleine vergoeding binnen Zwolle.

19

SCHEMA VAN VIERINGEN Goede week en Pasen weekend 31 maart / 1 april

Palmpasenviering met processie zaterdag 18.30 uur en zondag 10.00 uur Eucharistie Voorganger: René Dinklo o.p.

Woensdag 4 april

Boeteviering om 19.00 uur Voorgangers: Corinne, Anneke en René

Witte donderdag 5 april

8.30 uur. Ochtendgebedsdienst in koorgedeelte Eucharistieviering om 19.00 uur Voorganger: René Dinklo o.p.

Goede Vrijdag 6 april

Stille Zaterdag 7 april

Cantores Aquinokoor + Thomaskoor Dominicuskoor

Thomaskoor

8.30 uur. Ochtendgebedsdienst in koorgedeelte 15.00 uur . Oratorium voor Goede Vrijdag René Dinklo o.p. en Jacqueline Diepman

Dominicantus

19.00 uur. Goede Vrijdagviering Voorganger: Anneke Grunder o.p.

Aquinokoor

8.30 uur. Ochtendgebedsdienst in koorgedeelte 19.00 uur. Paasviering voor Jong en Oud Voorganger: Anneke Grunder o.p.

Cantores

22.00 uur. Paaswake Voorgangers: René Dinklo o.p. en Corinne van Nistelrooij

Thomaskoor

Paaszondag 8 april

10.00 uur. Hoogfeest van Pasen Voorganger: René Dinklo o.p.

Aquinokoor

Paasmaandag 9 april

10.00 uur. Ochtendgebedsdienst in koorgedeelte

Paastijd weekend 14/15 april

zaterdag 18.30 uur en zondag 10.00 uur Viering van Woord en Tafel Voorganger: Jan Groot

Cantores Aquinokoor

zaterdag 21 april

zaterdag 18.30 uur. Viering van Woord en Tafel Voorganger: Ineke Slinger zondag 10.00 uur. Eerste Communieviering Voorgangers: René Dinklo o.p. en Anneke Grunder o.p.

Cantores

zaterdag 18.30 uur en zondag 10.00 uur Eucharistie Voorganger: René Dinklo o.p.

Cantores Thomaskoor

zondag 22 april

weekend 28/29 april

20

Thomaskoor

zaterdag 5 mei

Geen viering i.v.m. Bevrijdingsfestival

zondag 6 mei

zondag 10.00 uur. Viering van Woord en Tafel Voorganger: Anneke Grunder o.p.

Aquinokoor

weekend 12/13 mei

zaterdag 18.30 uur en zondag 10.00 uur Viering van Woord en Tafel Voorganger: Corinne van Nistelrooij

Cantores Thomaskoor

Donderdag 17 mei

10.00 uur. Hemelvaart Voorgangers: René Dinklo o.p. en Iemke Epema

alle koren

weekend 19/20 mei

zaterdag 18.30 uur en zondag 10.00 uur Eucharistie Voorganger: René Dinklo o.p. en Evert van den Berg

Cantores Aquinokoor

weekend 26 mei/27 mei

zaterdag 18.30 uur en zondag 10.00 uur Pinksteren. Viering van Woord en Tafel Voorganger: Anneke Grunder o.p.

Cantores Thomaskoor

weekend 2/3 juni

zaterdag 18.30 uur en zondag 10.00 uur Eucharistie Voorganger: René Dinklo o.p.

Cantores Aquinokoor

zaterdag 9 juni

18.30 uur. Viering van Woord en Tafel Voorganger: Jan Terstappen

Cantores

zondag 10 juni

10.00 uur. Jongerenviering. Viering van Woord en Tafel Voorganger: Corinne van Nistelrooij

„So be it‟

Tijd door het jaar

UNIEK BENEFIETCONCERT DOOR GROOT MANNENKOOR ZWOLLE IN OOST-EUROPESE SFEREN. Op maandag 4 juni 2012 wordt er een benefietconcert aangeboden door het Groot Mannenkoor Zwolle samen met het Amersfoorts Mannenkoor t.b.v. de RESTAURATIE VAN DE DAGKAPEL van onze kerk. Zij brengen Oost-Europese muziek ten gehore. Tevens zullen enige solisten hun medewerking verlenen. DIT IS EEN SUPER-KANS OM HET AANGENAME MET HET NUTTIGE TE VERENIGEN TEN BATE VAN ONZE EIGEN KERK.

U komt toch ook ???????? 21

KINDERNEVENDIENST C Het is alweer april en het lijkt zo kort geleden dat ik nog wat heb gemeld over de activiteiten die we als KND-C uitvoeren. Maar ik zal weer een klein stukje schrijven over wat we allemaal gedaan hebben en wat in de planning zit. Op pagina 33 in dit Presenteerblad staat een artikel over de regionale bijeenkomst van kindernevendiensten en gezinsvieringen welke is gehouden op 15 februari in Dalfsen. Met een goede vertegenwoordiging van de parochie zijn we naar deze avond geweest, leest u het artikel maar voor meer informatie, wat als thema Kinderstem en Bovenstem had. We hebben daar ook nog gezamenlijk een leuke canon gezongen:

Als KND-C hebben we in januari de genezingsverhalen afgerond. Gevolgd door de veertigdagentijd waar we begonnen zijn met ons thema met verhalen van Daniël. Dit thema sloot naadloos aan bij de verhalen in de kerk. Een mooie reeks verhalen en het gaf ons een mooie gelegenheid om de verhalen met de kinderen op heel verschillende wijzen te verwerken. Een voorbeeld is dat de eerste groep kinderen verrast zijn met een labyrint welke op de grond lag in het oratorium. Dit labyrint was aangelegd door Marijke de Jong voor haar cursus en het kwam de begeleiding van de KND-C zo mooi uit dat het er lag. Het paste precies in het verhaal en thema. Er is dan ook goed gebruik van gemaakt. In deze veertigdagentijd is de gehele reeks verhalen van Daniël verteld. U kunt wel nagaan dat er mooie en spannende verhalen tussenzaten. Ik noem maar het verhaal van de vuuroven en de leeuwenkuil. Dat spreekt wel aan.

De dag waarop dit presenteerblad uitkomt is het Palmpasen. Zoals elk jaar gaan we met de kinderen van de crèche, KND-B en KND-C naar het verpleeghuis om de mooie Palmpaasstokken aan de mensen aan te bieden. Ik ga er van uit dat er weer een hele grote groep kinderen mee is gegaan.

22

Wat gaan we nog doen tussen Pasen en Pinksteren? Allereerst een heel speciale viering op 15 april. Deze viering is door een aantal kinderen, met hulp van een aantal begeleiders van de KND-C, zelf voorbereid en in deze viering nemen we tevens afscheid van de kinderen die de groeizegen hebben ontvangen en de overstap maken naar de Kloosterbende. Het belooft een heel mooie viering te worden. Op 22 april is er geen KND-C want dan is de eerste communieviering. En dan de weken erna hebben we een serie verhalen gepland staan met het thema herinneringsverhalen en parabels. Maar er is een mogelijkheid dat we dit omzetten naar een thema over kinderen naar Guatemala en dan in samenwerking met de MOV-groep en een aantal maatschappelijke stagiaires. Na de Pinksteren staat het thema Rituelen, symbolen thuis en in de kerk op het programma. Daarover meer in het volgende Presenteerblad. Wat ik verder nog te melden heb is dat we als kindernevendiensten een mooie serie boeken hebben gekregen van Wil Kuijpers. Deze komen mooi van pas bij het voorbereiden van de vieringen. Op deze manier willen we haar nog hartelijk danken. Wisselingen in de bezetting van de KND-C. Riet Geertjes heeft, na een aantal keren meegelopen met de KND-C, aangegeven dat de KND-C niet helemaal is wat ze ambieert en op zoek is naar een andere invulling van de tijd. We danken haar voor haar inzet. Als aanvulling op onze groep loopt Barbara Kuiper nu met ons mee. We heten Barbara van harte welkom. Louis van den Berg, namens de KND-C

ORATORIUM GOEDE VRIJDAG Terwijl rondom ons het leven voortgaat, horen, zien en beleven wij op Goede Vrijdag 6 april om 15.00 uur een gedeelte uit het oratorium voor de Veertigdagentijd en Pasen: “Als de graankorrel sterft.” Dit oratorium is opgebouwd in 6 delen. Het begint met de Veertigdagentijd – Palmpasen – Witte Donderdag Goede Vrijdag – Stille Zaterdag / Paasnacht en tenslotte Paasmorgen. Nadat we op 11 april 2011 (na een prachtige wandeling) in Windesheim een samenstelling van het gehele oratorium uitvoerden, staat nu het Goede Vrijdag-deel centraal. Jezus is gearresteerd en wordt voor Pilatus gebracht. Het verloop van deze dag heeft vorm gekregen in nog steeds actuele teksten over de wereldlijke en geestelijke macht. Midden in dat tumultueuze gebeuren vraagt Pilatus aan Jezus wat waarheid is. Een moment van stilte ontstaat. Is de waarheid waar Pilatus naar vraagt ook de waarheid die Jezus de mensen probeerde duidelijk te maken?

23

23

T: 038-425 44 12 E: [email protected] W: www.kloosterzwolle.nl

Activiteiten Thomashuis De onderstroom Creatieve Retraitedag Spiritualiteit is verbinding zoeken, in verbinding blijven. Met jezelf, de ander en het Onuitsprekelijke. Is loslaten, zoeken, vinden en gevonden worden. Hoe houd je contact met de onderstroom in je leven? Hoe verbind je je met de ander en blijf je bij jezelf? Een dag van stilte en ruimte in het klooster. Een dag om hoofd, hart en handen te verbinden. In beweging onderzoeken we de onderstroom. Wat opborrelt, laten we met pen over papier stromen. Om het tenslotte in beeldtaal in papier vorm te geven. Zaterdag 21 april van 09.00 tot 16.00 uur. Begeleiding Susanne de Jong-Tennekes. Vloeibare tijden. Leven in een eeuw van onzekerheid Filosofisch leerhuis Het zijn onzekere tijden. Een cliché? Zeker niet, zegt de Pools-Britse socioloog en filosoof Zygmunt Bauman. Door onder meer de globalisering van de economie en de ontmanteling van de verzorgingsstaat neemt de existentiële onzekerheid toe. De overheid weet dit tij niet te keren, maar houdt wel een surrogaat-zekerheid voor: veiligheid. Vreemdelingen, moslims bedreigen die veiligheid, zo heet het en worden tot zondebokken. In drie avonden bespreken we het boek van Bauman: Vloeibare tijden. Hoe kreeg de teloorgang van de naoorlogse verzorgingsstaat zijn beslag? Waarom worden bepaalde groepen in naam van de veiligheid buitengesloten? Hoe kan de politiek weer het algemeen belang dienen? Van de deelnemers vragen we dit boek aan te schaffen en tekstgedeelten van te voren te lezen. Dinsdag 24 april, 8 en 22 mei van 19.30 – 21.30 uur. Begeleiding Susanne de Jong-Tennekes en Leo Oosterveen o.p. Religie voor Atheïsten Een inleiding In 2011 verscheen het boek “Religie voor atheïsten” van Alain de Botton. Botton is niet gelovig maar voert in dit boek een hartstochtelijk pleidooi voor een religie zonder God. Hij stelt dat met het wegvloeien van het religieus badwater ook waardevolle rituelen en morele standpunten ons uit de handen zijn geglipt. Vragen die hij oproept zijn: Wat kan in onze samenleving gemeenschapszin opwekken? Hoe kunnen we met compassie leven? Hoe vindt ons verlangen naar harmonie en betekenis weerklank in onze prestatiemaatschappij? Hans Schoorlemmer leidt dit boek in en gaat met de bezoekers in gesprek. Christine en René van Breukelen (zang en piano) zorgen voor de muzikale omlijsting. Donderdag 26 april van 20.00 – 22.00 uur. Inleiding Hans Schoorlemmer. Door Maria geraakt 1 Verhalen en geschiedenis (studie) Maria fascineert. Dichters hebben haar wijsheid en liefde in rijm gegoten. Musea en kerken over de hele wereld hangen vol met de schoonheid van de Madonna. In de volksdevotie is ze ongekend populair. De cultuur, de geschiedenis van haar devotie en menselijke ervaringen kleuren steeds het beeld van Maria. In twee avonden verdiepen we ons in de betekenissen van Maria: de beroemdste en meest beminde vrouw uit de westerse cultuurgeschiedenis. Maandag 23 april en 7 mei van 19.30 – 21.30 uur. Begeleiding Kirsten Notten en Corinne van Nistelrooij.

24

Door Maria geraakt 2 Rituelen en symbolen (beleving) Maria brengt mensen ook vandaag de dag in beweging. Over de hele wereld gaan miljoenen mensen op pelgrimage naar haar bedevaartsoorden. Processies worden in ere hersteld en de rozenkrans keert terug als symbolisch sieraad. In de Dominicanenkerk branden er altijd kaarsjes bij haar altaren. In deze meimaand, van oudsher de Mariamaand, verkennen we de rijke traditie van de Mariaverering en ervaren we de kracht van haar rituelen nu voor ons. Bij verschillende Mariabeelden ontmoeten we haar en elkaar door middel van muziek, rituelen en gebeden. Maandag 14 mei en 21 mei van 19.30 – 21.30 uur. Begeleiding Kirsten Notten en Corinne van Nistelrooij. Summerschool “MEESTER ECKHART “ in de Elzas Ingaan, uitgaan, doorbreken Spiritualiteit heeft met inkeer te maken, maar ook met een nieuwe wijze van in de wereld staan. Eckhart spreekt over „ingaan en uitgaan‟. Hij voegt hier iets aan toe: in- en uitgaan krijgt pas betekenis als er een doorbraak van God in de ziel plaatsvindt. Je wordt een ander mens! Eckhart „leeft‟! Het denken van deze grote middeleeuwse dominicaan, theoloog en mysticus is oorspronkelijk, modern en verrassend actueel: Eckhart „leeft‟!

  

Dit is een goede reden voor het Thomashuis om nogmaals een zomerweek rond Meester Eckhart in de Elzas te organiseren, waarin we: Eckhart „s mystiek en spirituele weg bespreken en beproeven aan de hand van zijn preken en teksten Inzicht krijgen in de cultuurfilosofische en -historische achtergronden van Eckhart‟s denken Kennismaken met de Rijnlandse mystiek als bron van de christelijk-humanistische cultuur Het programma van deze week biedt een combinatie van inleidingen, gesprek, bezinning en natuur- en culturele excursies naar o.a. Museum Unterlinden in Colmar en de kathedraal in Straatsburg. Rijnlandse mystiek Eckhart heeft een belangrijk deel van zijn leven in het Rijnland gewerkt en gepreekt, ondermeer in Straatsburg. We hebben daarom gekozen voor verblijf in het berghuis „Le promontoire‟ bij Selestat, in de prachtige omgeving van de Elzas en de Vogezen. Summerschool Eckhart Zaterdag 25 augustus tot zaterdag 1 september 2012. Begeleiding Chris Doude van Troostwijk( Theoloog en filosoof) en Lida van Dijk Nadere informatie en kennismaking: vrijdagavond 8 juni 19.30 uur. Informatie, kosten en opgave: Thomashuis (038) 425 44 12, [email protected], www.kloosterzwolle.nl. Petra Ferweda, Secretariaat en PR Thomashuis

25

Samen Leven Anders Geloven (SLAG) heeft er een traditie van gemaakt om op elke eerste zondag van het nieuwe jaar een Interreligieuze gebedsbijeenkomst te organiseren, dit jaar in de Zwolse Synagoge die tot de laatste stoel bezet was. Dominicantus verleende zijn medewerking.

K I

IN DE

Bert Gerner is na 25 jaar gestopt met het organiseren van de Kerkbalans. Zijn werk wordt door Hilko van Vilsteren en Alfons Roest overgenomen

Saxofonist Henri Veneman verleende op 4 maart zijn medewerking aan de viering

K E R D

12 kinderen ontvingen op 5 februari jl. de groeizegen.

12 februari stelden de kinderen zich voor die op 22 april hun 1e communie doen.

De vastenkaravaan bezocht ons op 4 maart jl. Er was veel moois te koop

Op 12 maart was er een goed bezochte parochieavond waarin we spraken over onze parochiegemeenschap in deze tijd. Van links naar rechts:. Corinne geeft een beeld van onze huidige samenleving; kleur bekennen; geanimeerd napraten.

26

7 Communie uitreikers werden in het zonnetje gezet en ontvingen een mooie kaars en een bos bloemen. Zij hebben gedurende 25 jaar communie uitgedeeld tijdens de vieringen. V.l.n.r.:Bep Jaartsveld (zij is nu gestopt), Mariette Buygsrogge, Angela Nguyen, Ria Hofstede, Hung Nguyen, Joop Strikkers en Geijs van Keulen.

K I IN DE K E R D

Hieronder speldt pastor Anneke Grunder bij Piet Koetsier de gouden Gregorius-onderscheiding op voor meer dan 40 jaar koorzanger. Van het rectoraat krijgt hij de kaars en bloemen voor 40 jaar zingen in het Thomaskoor; het koor zong hem toe met een eigengemaakt lied (inzet Gregoriuspenning)

27

Muziek buiten dienst in onze kerk Concert in Memoriam Peter Liebregt Vrijdag 18 mei 2012 Dominicanenkerk Zwolle; van 20.30 uur tot 22.30 uur Uitgevoerd wordt:    

het Ave Verum van Mozart het Stabat Mater van Rossini de Messe Solennelle van Gounod Johannes van Damascus van Tanejev

de koren Arise uit Kampen en Exspecto uit Epe de CZOV Zanglust uit Hardenberg de koren Euphonia en de Nieuwe Ster uit Zwolle alle koren samen

Orkest: Ensemble Conservatoire Solisten: Clara de Vries sopraan Els Liebregt alt Aart Mateboer tenor Lars Terray bas Algehele leiding: Wolfried Kaper Toegangsprijs € 15,– de netto-opbrengst is bestemd voor

♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫ ♫ Maandag 4 juni 2012:

Benefietconcert door het Groot Mannenkoor Zwolle samen met het Amersfoorts Mannenkoor. t.b.v. de restauratie van de dagkapel. Tevens zullen enige solisten hun medewerking verlenen. Locatie: Dominicanenkerk. Kerk open: 19.30 uur. Aanvang concert: 20.00 uur. Einde concert: ca.21.45 uur. Entreeprijs: € 10,00. Kaartverkoop via VVV, Primera Centrum en Zuid en van dinsdag tot en met zaterdag „s middags aan de kerk, tijdens de kerk openstelling. (zie ook de oproep op pagina 21)

28

Programma 60+ bijeenkomsten vanaf februari 2012 (van 10.00-12.00 uur, tenzij anders vermeld). U bent van harte welkom! Aanmelden is niet nodig, kosten zijn € 2.00 tenzij anders vermeld.

DINSDAG 17 april: Wim Waanders zal ons een boekje opendoen over zijn plannen met de Broerenkerk. WOENSDAG 16 mei: Charlotte Glorie ‘n voordracht kunstenares. Wij vragen voor deze ochtend € 5.=

DONDERDAG 14 juni: de afsluitende viering. Wilt u meer weten, dan kunt u contact opnemen met: Mw. F.Veldhuis 038 4653068, e-mail [email protected]

29

JEUGDPAGINA

Wie maakt er weer een mooie palmpasenstok? Het is snel weer Palmpasen en dan herdenken we de intocht van Jezus in Jeruzalem. We gaan daarom op zondag 1 april een processie houden door de kerk, daarna gaan we met de kinderen op bezoek bij ouderen of zieken. De kinderen mogen deze zondag met een versierde palmpasen- stok naar de kerk komen. Als de viering begint mogen alle kinderen, ook de grootsten van de crèche, bij hun ouders in de kerk gaan zitten. Wanneer de palmtakken gezegend en uitgedeeld zijn, begint de processie waarbij de kinderen voorop mogen lopen. Tijdens de rondgang door het claustrum van het klooster zullen de kinderen met hun stokken niet meer voorop lopen, maar een erehaag vormen voor de mensen. De kinderen komen hierna niet terug in de kerk.  De kinderen, behalve de allerkleinsten van de crèche (er is daar gewoon begeleiding), gaan allemaal mee naar het verpleeghuis van het ziekenhuis de Weezenlanden. In het verpleeghuis zingen ze een lied ter afsluiting van de viering. Daarna kiezen ze iemand om hun palmpasenstok aan te geven en krijgt iedereen iets te drinken met wat lekkers. Alle kinderen worden tussen 11.15 uur en 11.30 uur terugverwacht in de refter van het klooster. Daar kunt u op hen wachten. (Er is koffiedrinken, want het is eerste zondag van de maand.)  Kom de kinderen niet ophalen in het verpleeghuis van ziekenhuis de Weezenlanden, want dan is het overzicht voor ons als leiding weg. Suggesties bij het versieren van de palmpasenstok: -

-

Een broodhaantje op de stok maakt het echt áf. Deze kun je kopen of zelf bakken. Doe er eventueel een plastic zakje om zodat het haantje niet uitdroogt of nat wordt van de regen. Maak de stok niet te groot! Het wordt dan, voor de kleintjes én de zieken, zo zwaar om omhoog te houden. De stok wordt weggegeven aan een volwassene; een klein boeketje bloemen (narcissen, sneeuwklokjes) erop is daarom leuk, of een zakje met een paar paaseitjes o.i.d. Een kaartje met “zalig Pasen” eraan met daarop naam en adres van het kind (sommigen mensen willen de kinderen een bedankkaartje sturen).

Op de volgende pagina staat nog een voorbeeld hoe een palmpasenstok gemaakt kan worden.

We hopen dat er weer heel veel kinderen meedoen! Begeleiding van crèche en kindernevendienst B en C.

30

Hoe een palmpasenstok maken Zo maak je en gebruik je de palmpasenstok. Palmpasen is een christelijk feest dat wordt gevierd op de zondag voor Pasen. In sommige plaatsen in Nederland gaan kinderen in optocht over straat met uitbundig versierde palmpasenstokken. Aan het einde van de optocht worden de stokken weggegeven aan zieke kinderen of oude mensen. Je kan de stok aankleden met:      

„n slinger van crêpepapier „n snoepjesketting groene buxustakjes (takjes van de liguster, gagel en thuja of levensboom kan ook). een goudgeel broodhaantje met een krentje als oogje op de top veertjes wat ook kan is: narcis, primula, ribes of forsythia

Voor het maken van de palmpasenstok gebruik je twee niet te dikke latjes van 50 en 65 cm. Beitel de lange stok op het kruispunt tot de helft in en bevestig de twee stokken met wat houtlijm en drie kleine spijkertjes aan elkaar. Wikkel de stok in met twee kleuren crêpepapier en zet op enkele plaatsen vast met een stukje tape. Zet het groen vast met een stukje binddraad. Maak de snoepslingers niet te zwaar en eindig iedere slinger met een stevige knoop. Laat een flink stukje draad aan de snoepslinger om deze aan de palmpasenstok vast te maken. Veel succes met het maken van de palmpasenstok.

.

31

REGIONALE AVOND VOOR GEZINSVIERINGEN EN KINDERNEVENDIENSTEN Dalfsen; 15 februari 2012. Dit jaar zijn we, vanuit de Dominicanenparochie Zwolle, met een leuke vertegenwoordiging van de crèche, kindernevendienst B en C naar de regionale avond geweest. De avond was dit jaar georganiseerd door de mensen van de Emmanuelparochie in Dalfsen. Er waren vanuit de hele regio zo‟n 35 mensen aanwezig op deze avond. De avond had als thema kinderstem en bovenstem. De avond werd begeleid door Erik Idema, hoofdredacteur van o.a. „Kind op zondag‟. In de inleiding gaf Erik het voorbeeld: in de kerk hoor je, wanneer je samen zingt, ook boventonen = bovenstem. Deze tonen kun je niet zelf zingen maar die hoor je wel.

Andere vragen en tips die deze avond zijn gegeven: hoe vertel je een verhaal over Jezus? Waarom is een verhaal de moeite waard om te vertellen? (dus welk gevoel heb jij zelf bij het verhaal en wat wil je overbrengen op de kinderen).  Probeer een fascinatie/gevoel te ontwikkelen voor het verhaal dat je wilt vertellen.  Wat pakt je in dit verhaal?  Waarom wil ik dit verhaal vertellen?  Niet zien = niet gezien worden.

Bij de kinderen is dat net zo, ze reageren en vragen van alles, ook zaken die je niet verwacht en soms zijn de kinderen afgeleid van het verhaal en misschien komt het wel door jezelf, door je vragen. Als je goed luistert dan hoor je de kinderstem… (wat dat is moet je zelf ontdekken, wat leeft er in het hoofd van het kind, wat is haar gedachtegang). Het vervolg van de avond werd geïllustreerd met behulp van een voorbeeldverhaal. Het is het bekende verhaal over Bartimeus die Jezus ontmoet.

Andere tips om de beleving van het verhaal goed te maken: neem kinderen mee naar de wereld van toen. Ga de wereld van het verhaal binnen:  verrassende omgeving  verrassende personen  verrassende gebeurtenissen ga op ontdekkingstocht in het verhaal  gebruik verstaanbare taal. Kinderen hoeven niet gelijk alles te begrijpen. Wanneer het verhaal later weer eens verteld wordt ontdekken de kinderen weer wat nieuws.  breng het verhaal levendig. Wees zelf verbaast over wat er gebeurt.  neem genoeg tijd om rond te kijken in de wereld van het verhaal: „kijk eerst maar eens om je heen in de woestijn, wat zie je?‟ „Stel je voor dat je in een kleine boot zit, wat voel je?‟ Laat kinderen het verhaal ervaren, laat ze bijvoorbeeld allemaal op de grond zitten met de ogen dicht. Laat ze heen en weer wiegen en een voorstelling maken dat zij op dat kleine bootje zitten. Maak als verteller het geluid van de wind.  je moet je thuis voelen in een verhaal. Gevoelens herkennen – angst, verdriet … Dan lijkt het alsof het verhaal over jou gaat.

Een moeder vertelt een verhaal over „Jezus en de blindenhond‟ aan haar kind. De moeder probeert verbinding met de leefwereld van het kind te maken door vragen te stellen zoals: - Weet je nog de hond van opa…? - Wie zijn jouw vriendjes? - Wie zorgt er voor jouw oma? Door deze vragen haalt de moeder de aandacht van het kind af van het verhaal over Jezus. Zij brengt de aandacht juist naar het hier en nu. Het kind is dan afgeleid en zal aan de hand van haar gedachtegang vragen stellen over het hier en nu (kinderstem?). Er is geen aandacht meer voor dit verhaal; de moeder probeert het nog op andere manieren om het kind terug te brengen naar het verhaal, maar het is al te laat. Het kind is afgeleid en kijkt nu in haar eigen wereld en dat is belangrijker dan het verhaal. Andere valkuilen:  We maken het te klein: weet je nog wie Jezus is? (Natuurlijk weten kinderen dat!)  Je begint al gauw op een te laag niveau, verkleutering.

Kinderen zullen vragen stellen zoals: “Kan dat nu ook dat iemand weer levend wordt?” Benoem dan gewoon dat het een moeilijke vraag is. Zeg dat het verhaal gaat over God die dingen gedaan heeft die niemand verwacht had.

Erik Idema geeft aan: De vraag die je jezelf zou moeten stellen is: Welk gevoel krijgt het kind dan bij het verhaal? (welk gevoel heb je zelf bij het verhaal).

32

Na deze inleiding zijn we in groepen bezig geweest met het voorbereiden van een woorddienst aan de hand van verhalen die nu in de 40-dagentijd worden gelezen in de kerk. Als laatste hebben we nog aan elkaar de voorwerpen laten zien die belangrijk zijn in de eigen vieringen, of die een deel van de sfeer bepalen. Veel kaarsen waren aanwezig, een ieder vindt het belangrijk om het licht mee te nemen naar de viering. Verder waren er de hulpmiddelen zoals het boek met aantekeningen, de map met allerlei materialen voor de viering en de folders met informatie. Een leuke en ook leerzame avond gehad. Louis van den Berg

AANKONDIGING THEMA AVOND IN HET KLOOSTER over

HET VIEREN VAN DE TIJD DONDERDAG 19 APRIL 20.00 – 22.00 UUR Elke dag, elke week en elk jaar zijn er momenten van bezinning die de tijd accentueren. Deze momenten heffen ons op uit de aaneenschakeling van onze dagelijkse bezigheden en beslommeringen. Die momenten ervaren we niet alleen in ons dagelijks leven, maar ook in het kerkelijke jaar. Met feesten, teksten, liederen, kleding en symbolen worden we ons bewust van de tijd van het jaar en geven wij zin aan de seizoenen van de schepping en van ons leven. Luisterend, zingend en mediterend vieren we de tijd met alle facetten die daarmee te maken hebben. Kosten € 2,- voor koffie Een avond om tijd voor vrij te maken! U bent van harte welkom! De werkgroep ZIN IN VIEREN

33

MIJN VASTENTROMMEL voor Voedselbank Zwolle De werkgroep M.O.V. van het Rectoraat had u uitgenodigd om tijdens de vastenperiode houdbare levensmiddelen te verzamelen voor de Voedselbank Zwolle. Wat doet de voedselbank er mee? De Voedselbank biedt hulp aan mensen die na aftrek van alle vaste lasten moeten rondkomen met een budget van €175,00 per maand. Als er meer mensen in het gezin zijn gelden er andere normen. In 2010 hebben ongeveer 450 huishoudens in Zwolle elke twee weken een pakket ontvangen. De Voedselbank is erg afhankelijk van sponsoren en bedrijven die levensmiddelen beschikbaar stellen. Onze “vastentrommel- actie” loopt prima, u heeft concreet vorm gegeven aan deze vastentijd. Huub Oosterhuis heeft dat zo mooi verwoord: Waar is brood dat mij verzadigt? Zonder eten ga ik dood. Wie, wie geeft mij van zijn brood ? Of heb ik genoeg voor velen, maar geen mens om mee te delen, geen die naast mij zit of staat En mijn brood mij breken laat ? Mens is dorst en mens is honger, mens is leven van verlangen, wachtend op iemand die hem vindt, die zich geeft, die zich verbindt. Heb ik alles overdadig, ben, dan nog, ik onverzadigd, tot ik er van delen mag met èèn die op iemand wacht. Alle weekenden in de vastentijd tot en met de boeteviering op woensdag 4 april zullen er kratten van de Voedselbank staan in de hal aan de tuinzijde en de hal aan de Assendorperstraat. Namens de Voedselbank: heel hartelijk dank! Werkgroep MOV

34

Een berichtje van onze eerste SPOTTERS

JANKA TANYA Wij zijn Kati en Janneke en wij gaan in Hongarije een dagbesteding voor mensen met een verstandelijke beperking en autisme opzetten, Wij noemen de dagbesteding Janka Tanya. Dit plan hebben we al jaren. Dit plan is in 1998 ontstaan toen we elkaar leerden kennen tijdens ons werk in een gehandicapten instelling in Hongarije. In augustus 1999 is Kati naar Nederland gekomen en heeft een jaar vrijwilligers werk gedaan in „t Wasdom. In de jaren erna is het plan concreter geworden en zijn er gerichte opleidingen gevolgd. Sinds vorig jaar zijn er concrete stappen gezet. Zo hebben we vanaf juni 2011 ondersteuning van Stichting O² en hebben de eerste acties voor werven van financiële middelen plaatsgevonden. Wat al een bedrag van zo‟n 4000 euro heeft opgeleverd. Voor de aanschaf van een locatie hebben we 30.000 euro nodig, dit geld hopen we doormiddel van acties en subsidies bij elkaar te krijgen in een tijdspad van 2 jaar. Stichting O² houdt zich bezig met het bevorderen van de ontwikkeling en ontplooiing van mensen met een beperking, zowel in Nederland als in Europa. De stichting doet dit door middel van financiering en kennisoverdracht. O² verwijst naar ontwikkeling en ontplooiing. Het is tevens een knipoog naar de scheikundige formule van zuurstof, een belangrijke levensvoorwaarde. Met sponsoring, acties, giften en dergelijke probeert Stichting O² gelden te verkrijgen voor projecten in binnen- en buitenland. Een andere stap die we hebben gezet is, dat we met de hulp van een Hongaarse advocaat momenteel onderzoeken welke rechtsvorm in Hongarije het beste bij Janka Tanya past. We gaan immers wonen en werken in Hongarije en dan heb je daar een rechtsvorm voor nodig. Janka Tanya biedt individuele, zinvolle dagbesteding. Structuur en regelmaat zorgen ervoor dat de dagbesteding van de cliënten voorspelbaar is. Dat geeft hen een gevoel van veiligheid, de basis voor persoonlijke groei. Ze gaan meedoen in de maatschappij en dat geeft een goed gevoel. De omgeving van de boerderij gaat ervaren dat mensen met een verstandelijke beperking en autisme gewoon een bijdrage kunnen leveren aan de samenleving. Iedereen heeft recht op gelijke kansen in het leven. Janka Tanya onderzoekt waar de interesse en de uitdaging ligt voor iedere deelnemer en maakt daar een passend dagprogramma voor. Denk hierbij aan: verzorgen van dieren, werken in de tuin, creatieve werkzaamheden, helpen in de huishouding, enz.

Voor meer informatie over het Janka Tanya verwijzen we u door naar www.Janka-Tanya.eu Janka Tanya is op zoek naar mensen die dit project een warm hart toedragen en die zich willen verbinden aan het realiseren en in stand te houden van Janka Tanya. Neemt u dan contact met ons op via [email protected] of belt u 06-15545314. U kunt Janka Tanya helpen door een gift over te maken naar bankrekening 44.20.01.762 ABN AMRO te Zwolle, ten name van Stichting O² , onder vermelding van Janka Tanya. Vriendelijke groet, Kati Bárányos & Janneke Brinks

35

Jaarthema:

Zo ben ik!

Kloosterbende: eens per maand op vrijdagavond 19.00 -20.30 uur in de kelder van de het Dominicanenklooster (bij duikclub ‘de Octopus’).

vrijdag 13 april:

OUDERS? Hoe ga jij er mee om?

Zakgeld beheren, je vader en moeder eren, je eigen ‘ik’ creëren, huiswerk leren, ruzie om kleren, I-phone begeren, tutoyeren, haren scheren, respecteren, irriteren, het huis uit peren…

vrijdag 11 mei:

MEE EENS ? OF NIET…… Reageren op stellingen over verschillende religies. Geert Wilders heeft zijn mening maar wat vind jij?

vrijdag 1 juni: SEIZOEN

SPORTIEVE AFSLUITING VAN HET

36

DE MERKEN VAN DOUMA MANNENMODE: Douma verkoopt sinds jaar en dag de nieuwste collecties van bekende merken, maar daarnaast is er steeds meer ruimte voor nieuwe en andere merken. Italiaanse, Duitse en Belgische merken laten vaak een rijke traditie zien en hebben oog voor uitstraling, comfort en draagbaarheid. Als mannenmodezaak bieden we deze merken dan ook met veel plezier aan en veelal zijn we dan gelijk de enige dealer in Zwolle, waardoor tevens een stukje exclusiviteit ontstaat.

Snacks Belegde broodjes Maaltijden Salades en Borrelgarnituur Buffetten Bent u op zoek naar heerlijke broodjes, een lekkere borrelgarnituur of salades voor bij de barbecue? Dan bent u bij Snackcorner Norp aan het juiste adres. Kijk gerust eens rond op onze website en hopelijk ziet u iets wat u bevalt! BURG. VAN ROYENSINGEL 24 8011 CT ZWOLLE | 038 - 421 66 28 www.norp-zwolle.nl

37

KOPIJ AANLEVEREN PER E-MAIL OF OP CD

FAMILIEBERICHTEN

De redactie stelt het zeer op prijs als kopij (geschreven onder Word) wordt aangeleverd per elektronische mail, naar

DOOP, HUWELIJK EN UITVAART IN ONS RECTORAAT GEDOOPT

[email protected]

21 januari: Youp Overmars 4 maart: Jasmijn van den Burg 4 maart: Twan de Reus

Ook kunt u uw bijdrage op cd of USB-stick deponeren in het postvak van het Presenteerblad, bij de sacristie. Uiteraard kunt u ons fotobestanden mailen. Een uitdraai van de tekst bij de cd is gewenst voor de controle. Ook al heeft u de tekst mooi uitgeprint, nadat u deze op de computer heeft gemaakt, willen wij erg graag het digitale bestand erbij. Op die manier kunnen wij werken aan een eenduidige vormgeving van dit blad. Cd‟s, USB-stick en foto‟s, voorzien van naam en adres, worden na verwerking geretourneerd.

GEHUWD

OVERLEDEN 13 januari: Gerard Veldhuis, 83 jaar 26 januari: Annie van Tongeren- Damen, 92 jaar 12 februari: Ria Lesschier- Lütke Farwick, 73 jaar 13 februari: Annie Lutgerink, 88 jaar 28 februari: Riky Norp- Geerts, 69 jaar 2 maart: Hendrik Wezenberg, 88 jaar 6 maart: Jos Moesman- Overbeek, 84 jaar

Indien u niet in de gelegenheid bent de tekst op de computer te maken, kunt u vanzelfsprekend ook uw geschreven of getypte tekst inleveren!

VOLGENDE NUMMER Het volgende nummer verschijnt in het weekend van VERSCHIJNINGSDATUMS VAN DE VOLGENDE PRESENTEERBLADEN: no.

sluitingsdatum kopij

174

zondag 27 mei 2012

17 juni 2012 Kopij voor het presenteerblad inleveren tot

publicatie

zondag 27 mei 2012

zondag 17 juni 2012

Denkt u ook aan de aankondiging van evenementen die plaats vinden in de maanden ná het volgende Presenteerblad

Spreuk van de maand:

COLOFON

"Duisternis kun je met duisternis niet bestrijden. Alleen het licht kan dat.

Redactie het Presenteerblad Assendorperstraat 29 8012 DE ZWOLLE Tel: 038-4254400

Haat kun je met haat niet bestrijden, alleen de liefde kan dat."

Verschijnt met een oplage van 525 exemplaren en is ook te lezen op de website van het klooster: (www.kloosterzwolle.nl/kerk/nieuws_downloads/ )

- Phil Bosmans Belgische pater en schrijver 1922 -

Redactie-leden: Wil Kuijpers, Marja ten Berge, Marijke de Jong, Dineke Zieleman, Ludo Hendrickx en Jan Ophof. Overname van artikelen uitsluitend toegestaan met bronvermelding

38