presenteerblad VAN HET RECTORAAT ST. THOMAS VAN AQUINO TE ZWOLLE

31e JAARGANG

JUNI 2010

NR. 164

presenteerblad VAN HET RECTORAAT ST. THOMAS VAN AQUINO TE ZWOLLE

Verschijnt 5 keer per jaar en wordt bij de kerkdeur uitgereikt

2

presenteerblad VAN DE REDACTIE

INHOUD

Op dit moment (31 mei), is er nog sprake van wisselend voorjaarsweer. De zomer staat nu voor de deur en dat betekent, dat editie 164 weer het laatste nummer van dit seizoen is. Van de Stuurgroep

R. Dinklo

4

Kindernevendienst; activiteiten L. van den Berg

5

Crèche, wat doen we allemaal

Wilfred Kok

6

Financieel jaaroverzicht

Piet Neeft

7

Verslag Parochie-avond

Anneke Grunder

8+9

De Bijbel open

Irene Haalboom

10

Kees Brakkee

11

Bonte Papen aflevering 4 Palmzondag, fotoverslag

12

Verbeteringen in onze kerk

13

de MOV-groep en Modulos de Esperanza Bijbelse garderobe

Baptiste Tuin

Interview met Marc Nguyen

18

Vrijwilligers gezocht

19

In de Kiekerd, foto-verslag

20 Jan Groot

21

Dominicaans erfgoed; Rome

22

Jeugdpagina

23

Thomashuis; het Festival Zwart

24

Communicantjes van 18 april

24 Ad Marijs

Foto-impressies van de Goede Week en Pasen Advertenties

Van de kindernevendienst en crèche zijn we zelf geen getuige, maar daarom is het des te fijner, dat we steeds zo'n goede weergave van de activiteiten met deze jeugd en jongsten kunnen lezen.

21

In Memoriam fam. Poelmann

Verslag Emmaüswandeling

In dit nummer nu eens een interview met een jonge parochiaan. Een boeiend verhaal, dat ook de generaties na hem, zal aanspreken. Gelukkig kunnen we na de vakantie ook weer rekenen op onze vaste medewerk(st)ers: pater K. Brakkee, Irene Haalboom, Jan Groot, Baptiste Tuin, de pastores, de Stuurgroep en vele personen en/of groepen, die ook in ieder nummer acte de presence geven.

16 17

Zin in gedichten

Wij ontvingen een zeer informatief artikel, ons toegezonden door de directeur, padre Pedro Jaramillo van het door ons geadopteerde kindertehuis "Mòdulos de Esperanza". Onze bijdragen zijn hard nodig en worden verantwoord besteed.

14+15

Oproep kindernevendienst groep B Ludo Hendrickx

Om te beginnen: wat zouden we zijn zonder penningmeester? In iedere editie houdt hij de geloofsgemeenschap op de hoogte van het reilen en zeilen van de financiën in het Rectoraat, dit keer het financiële jaarverslag over 2009. Veel dank daarvoor, zowel aan de penningmeester als aan de parochianen.

Extra aandacht voor het zeer zorgvuldige verslag dat werd gemaakt van de parochieavond, met als thema "Kerk in het nieuws". Het is zeker de moeite waard om de weergave van die avond zorgvuldig te (her)lezen. Zowel de redactie, als de parochianen, worden in iedere editie zeer verrast door allerlei prachtige foto's, die een artikel ondersteunen, of die voor zichzelf spreken! Bedankt Marja en evenveel dank aan Jan, die steeds voor een zeer geslaagde lay-out zorgt.

25 26 27+28

Aanplakzuil, nieuwtjes en weetjes

29

Familieberichten en colofon

30

Namens de redactie dank aan een ieder, die op diverse manieren een bijdrage leveren aan ons " eigen blad ". Mogen we weer op jullie rekenen vanaf het nieuwe seizoen ? 'n Mooie zomertijd toegewenst door de redactie !!.

3

VAN DE STUURGROEP Op een mooie Pinksterdag … zit ik achter de computer om u kond te doen over ontwikkelingen binnen het rectoraat. Hoewel ik in deze rubriek vooral zaken aan de orde stel die zijn besproken binnen de stuurgroep, ontkom ik er niet aan om stil te staan bij het pastoraat. Dit eerste half jaar hebben we een aantal overlijdens binnen onze geloofsgemeenschap meegemaakt met een grote impact. Het meest recent is het echtpaar Peter en Adrie Poelmann dat terugkerend van een mooie vakantie in Zuid-Afrika verongelukte bij de vliegtuigcrash nabij Tripoli. Een afschuwelijk bericht voor de naaste familie en in het bijzonder voor hun drie kinderen. Maar het dreunt ook na in onze geloofsgemeenschap. Peter en Adrie zongen geregeld zaterdagavond in de viering mee bij de cantores en Peter was bovendien een gewaardeerd lid van het Dominicuskoor. Het blijft moeilijk te bevatten: zo ben je er en zo ben je voorgoed uit het leven van mensen weggenomen. Heel welkom is het dat onze geloofsgemeenschap ruimte en rituelen biedt om met verlies om te gaan. Zo mogen wij levenskracht en geestkracht ontvangen om verder te gaan.

het rectoraat, het Thomashuis en ‟t WasdoM – die deze zomer gelanceerd wordt, is daar een voorbeeld van. Zoals kerkgangers en wellicht ook website-bezoekers gezien hebben, wordt er deze maanden hard gewerkt aan de buitenkant van de kerk. De hele gevel van de kerk aan de Assendorperstraatkant is aan onze ogen onttrokken door steigerwerk en groene „vitrage‟ en aan de zijkant – de binnentuinkant – worden op het moment van schrijven steigers geplaatst die nodig zijn om de leien van het hoofddak te vervangen. Geen werk voor mensen met hoogtevrees.

Kort na het schrijven van mijn stukje voor het vorige Presenteerblad kwamen schandalen van seksueel misbruik binnen de kerk grootscheeps in het nieuws. De omvang van het misbruik en de doofpotcultuur hebben velen geschokt en het vertrouwen in het instituut kerk heeft hierdoor verdere schade opgelopen. De Op het terrein van het pastoraat is nog een andere Nederlandse bisschoppen hebben gelukkig gekozen om ontwikkeling gaande. Ondergetekende heeft een onafhankelijke onderzoekscommissie het een en aangegeven minder voor het rectoraat te willen werken ander tot op de bodem te laten uitzoeken. Wat kun je om voldoende tijd te kunnen hebben voor diverse anders doen dan je verantwoordelijkheid nemen, nevenfuncties en tijd te kunnen creëren voor studieuze (plaatsvervangend) schuld te belijden en op zoek te projecten. Ook Anneke gaan naar de waarheid? Daarnaast speelde in Grunder levert een paar uur die tijd ook de „liederenkwestie‟. Kortom werktijd in. Hierdoor ontstaat genoeg stof om een avond te beleggen voor gezocht: er een vacature van 18 uur onze geloofsgemeenschap om met elkaar in pastoraal werker voor een pastoraal werker gesprek te gaan. Het is een prima avond (50%). De volgende keer geworden waarover u elders in dit hoop ik u te kunnen melden wie deze vacature zal gaan Presenteerblad kunt lezen. invullen. De zomerperiode komt eraan. Tegen de tijd dat u het Eens per halfjaar heeft de stuurgroep van het rectoraat Presenteerblad uitgereikt krijgt, haal ik mijn een gezamenlijke vergadering met het bestuur van kampeerspullen van de zolder. Een seizoen eindigt en Stichting Dominicanenklooster Zwolle. Deze stichting voor sommige stuurgroepleden eindigt ook hun termijn. beheert en exploiteert het kloostergebouw en de We moeten afscheid nemen van Gert-Jan van Rijn en projecten „Thomashuis‟ en „‟t WasdoM‟ hangen Paul Berends. Beiden hadden/hebben een heel eigen hieronder. In deze bespreking hebben we het vooral inbreng en waren en zijn nog steeds zeer betrokken gehad over het Meerjarenplan en het onderhoud van de stuurgroepleden. Ik dank hun hartelijk voor het vele werk kerk. dat zij verzet hebben en voor hun enthousiaste en deskundige inbreng. Paul Berends die de Het Meerjarenplan is een beleidsnotitie waarin alle stuurgroepvergaderingen notuleerde, heeft aangegeven geledingen binnen het klooster tezamen met het voorlopig te willen doorgaan met het maken van notulen. rectoraat komen tot een geïntegreerde toekomstvisie. Een aanbod dat de stuurgroep in grote dank heeft Het is toekomstmuziek, maar in ieder geval wordt ook aanvaard! aan de basis steeds meer samengewerkt tussen de verschillende geledingen. De nieuwe activiteitenfolder voor het komende najaar – een gezamenlijke uitgifte van

4

Een ander stuurgroeplid gaat ook afscheid nemen, namelijk onze penningmeester Piet Neeft. Vele jaren heeft hij met grote zorgvuldigheid, verantwoordelijkheidsgevoel en een goede neus voor subsidiegelden de financiën van het rectoraat gerund. De laatste jaren deed hij ook nog de boekhouding van het rectoraat erbij. Aan hem is het rectoraat en de stuurgroep veel dank verschuldigd. Met tomeloze inzet en zonder klagen heeft hij altijd zijn werk gedaan en meer dan dat! U zult begrijpen dat we hard op zoek zijn naar nieuwe stuurgroepleden!

Vanaf deze plek wens ik een ieder die op vakantie gaat een plezierige en ontspannen vakantie toe en een veilige reis. De mensen die noodgedwongen of uit eigen keuze thuisblijven wens ik eveneens een goede tijd toe. Dat we allen even afstand mogen nemen en onze accu opnieuw mogen opladen voor drukke tijden die ongetwijfeld weer op ons af komen. Met een hartelijke groet, René Dinklo o.p. namens de stuurgroep van het rectoraat.

KINDERNEVENDIENST C In het vorige Presenteerblad heb ik geschreven over de tijd tussen januari en Pasen wat we met de kinderen hebben gedaan en gingen doen. We hebben de bijzondere en bekende verhalen met de kinderen behandeld over het openbare optreden van Jezus. En deze vieringen werden elke keer weer anders ingevuld. Over de invulling van de vieringen heb ik al meermalen geschreven. Op 28 maart zijn we samen met de kinderen van de Kindernevendienst B, C en de oudsten van de crèche naar het verpleeghuis de Weezenlanden gegaan voor de Palmpasen. Dit was weer een hele mooie optocht en zowel de aanwezigen in de viering in het verpleeghuis als de kinderen kijken hier met plezier op terug. Als het goed is staan hiervan nog foto‟s in het presenteerblad. Na de Pasen zijn we op weg gegaan naar Pinksteren. Ook hier hebben we de bekende verhalen gebruikt. Het verhaal dat de vrouwen naar het graf liepen en Jezus er niet meer was. Samen met de Emmaüsgangers op pad en dan ook letterlijk het lopen in de tuin, twee aan twee. Het verhaal over de vissers, waarbij de vangst niet wil lukken. Maar wanneer Jezus het advies geeft aan de andere kant het net uit te gooien, is de vangst overdadig. En zo kwamen we uiteindelijk bij het verhaal over de heilige geest, Pinksteren. Hier werd gekeken naar het Pinksterfeest zoals wij dat goed kennen, maar ook naar het oorspronkelijke Wekenfeest bij de Joden met al de tradities. We hebben de kinderen die dit jaar de Eerste Communie hebben gedaan nog uitgenodigd, om na hun Eerst Communie naar de kindernevendienst van de C-groep te komen. Inmiddels zijn er al een aantal kinderen geweest en we hopen natuurlijk dat ze zeer geregeld komen bij onze vieringen. Na de Pinksteren gaan we verder met verhalen over profetische figuren. De exacte invulling is nog niet bekend, maar ook dit zullen zeker weer verrassende vieringen worden voor de kinderen en natuurlijk ook voor ons als begeleiding. En zo komen we al heel snel aan weer een eind van de geplande kindernevendiensten. We hebben 4 juli de laatste „normale‟ kindernevendienst en daarna start weer, net als vorig jaar, de vakantieopvang. Hierover is een ander stuk te lezen in het Presenteerblad. De „normale‟ kindernevendiensten starten weer op zondag 5 september. Louis van den Berg

5

CRECHE Elke zondagmorgen is er crèche voor de kleinsten (voor kinderen van 0 t/m 5 jaar, zeg maar t/m groep 1). Voor de viering kunnen de kinderen worden gebracht (de leiding is altijd vanaf 9.30 uur aanwezig), zodat er genoeg tijd is voor een eventuele overdracht. Na de viering kunnen de kinderen weer worden opgehaald. Maar weet u wel wat er nu precies gebeurt in dat uurtje dat u in de kerk zit? De kinderen kunnen:      

En als uw kind echt heel verdrietig is, of er gebeurt iets anders, dan zoeken wij u op in de kerk. Op de zondagmorgen zijn er vrijwilligers die gewend zijn om met kinderen om te gaan. Kortom uw kind is in goede handen. De crèche beschikt over op leeftijd afgestemd speelgoed. Voor de allerkleinsten is een box en/of een babygym aanwezig en ook zijn er leesboekjes om voor te lezen voor de oudere kinderen. Iedere leeftijd heeft zijn eigen speelhoekje. Als er bijzonderheden met uw kind zijn, horen wij dat graag, dan houden we er rekening mee (voeding wensen e.d.) Ik hoop dat bovenstaande een beeld geeft van wat er is en wat wij doen. Breng uw kind gerust naar de crèche. Hij of zij is in goede handen en u kunt deelnemen aan de viering. Als u eerst wilt kijken hoe het gaat in de crèche dan bent u van harte welkom. Als er specifieke vragen zijn dan kunt u mij bellen op 038-4660288 of mailen: [email protected]

Knutselen (alleen of onder begeleiding) Naar muziek luisteren Fietsen op (loop)fietsjes Spelen met blokjes of auto‟s Bij mooi weer lekker buiten in de tuin spelen Luisteren naar een mooi verhaal wat wordt voorgelezen

Maar wist u dat de crècheleiding ook:     

Een fles kan geven aan de allerkleinsten Een luier kan verschonen Een kind kan troosten als het verdrietig is Spelen met de kinderen Enz, enz.

Namens de crèche-leiding, Wilfred Kok

VAKANTIE-OPVANG Tijdens de zomervakantie is er geen reguliere crèche of kindernevendienst B of C, maar WEL vakantieopvang voor alle kinderen t/m 12 jaar. De opvang vindt plaats in de aula en de kinderen kunnen daar al vóór aanvang van de viering naar toe. Van zondag 11 juli t/m zondag 22 augustus kunt u dus gewoon een viering bijwonen. Vanaf zondag 29 augustus a.s. wordt de normale crèche en kindernevendienst weer opgestart.

6

FINANCIËN 2009 ST. THOMAS VAN AQUINO Wij hebben het jaar 2009 positief kunnen afsluiten. Via deze weg willen wij een ieder die hieraan meegewerkt heeft en/of een bijdrage heeft geleverd, hartelijk bedanken. Het lijkt ons goed om u enig inzicht in de financiële gegevens van 2009 te geven, nu de jaarrekening goedgekeurd is. Het is altijd interessant om te weten welke bijdragen zijn binnengekomen en welke uitgaven nodig zijn om de parochie draaiende te houden. FINANCIEN (in euro´s) Baten (inkomsten) Kerkbijdrage Collecte & stipendia Overige baten Totaal baten Lasten (uitgaven) Huisvestingkosten Pastores & Assistentie Kosten Erediensten Verplichte bijdragen Kosten algemeen beheer Overige kosten Totaal lasten

Resultaat

werkelijk

2009

Begroot

Toelichting

165.321 85.610 35.288

150.000 90.000 28.030

1 2 3

286.219

268.030

51.603 142.824 37.302 4.602 32.449 4.107

50.507 137.063 35.910 5.350 31.750 7.450

272.887

268.030

+13.332

0

4 5 6 7 8 9

Toelichting op de afwijkingen : 1. Er hebben dit jaar meer parochianen hun kerkbijdrage voldaan via een notariële akte en daarbij een groter bedrag geschonken vanwege het belastingvoordeel. De opbrengst van Kerkbalans nam dus toe, maar werd wel door minder mensen opgebracht. Dit laatste is al een paar jaar zo en dat is een trend die ons nogal wat zorgen baart. 2. Het winterweer in december, met name rondom Kerstmis, heeft geleid tot minder kerkbezoek en daardoor ook tot minder collecteopbrengsten. 3. De opbrengst van kerkverhuur is te laag ingeschat. 4. Door hertaxatie zijn de kosten van verzekeringen fors gestegen en daarmee de huisvestingkosten. 5. Deze overschrijding is veroorzaakt door een herberekening van de salarisposten. 6. De totaal post „kosten erediensten” is redelijk gelijk aan de begroting. 7. Onder andere het “Thomasblad “ valt onder deze kostenplaats. Daar er nog geen afrekening is geweest van het “Thomasblad”, is deze kostenplaats lager uitgevallen. 8. De eigen bijdrage aan koffie en de uitgaven van de werkgroepen zorgt er o.a. voor dat de post “algemeen beheer” binnen de begroting is gebleven. 9. Er zijn gelukkig niet veel onvoorziene uitgaven geweest. Wij vertrouwen erop u hiermee enig inzicht te hebben verschaft in de baten en lasten over 2009. De volledige jaarrekening ligt ter inzage bij het parochiebureau. Piet Neeft – Penningmeester

7

DE KERK IN HET NIEUWS. Verkorte versie van inleiding gehouden op de parochieavond van 27-04-2010 De kerk komt de laatste paar jaar op twee fronten in het nieuws:

aandacht krijgen: uit functies worden ontheven, behandeling krijgen en zo nodig kan een bisdom de zaak voorleggen aan het openbaar ministerie. Een duidelijke veroordeling van de daders – zoals nu gebeurt - is een goede zaak. Voorzichtig begint door te dringen dat de leiders die deze zaken jarenlang in de doofpot hebben gestopt, bekritiseerd mogen worden. Toch gaat dat laatste maar moeizaam, zeker nu ook de paus zelf in het geding lijkt. En er zijn er die juist hier flink tegen protesteren (o.a. Bertone, de tweede man in het Vaticaan). Wat is hier aan de hand?

1. stellen van normen en regels t.b.v. de heiligheid van de liturgie en zuiver leven het aanscherpen van de naleving van regels op het terrein van de liturgie en weigering van de communie aan iemand die als homoseksueel samenleeft aan mensen van een ander kerkgenootschap aan gescheiden mensen die samenleven met een nieuwe partner liederen die afgekeurd worden om te zingen omdat ze dogmatisch niet passen het uitdragen van ethische keuzes die gevoelig liggen keuzes rond het begin en einde van het leven onthouden van condooms ter voorkoming van hiv besmetting aan aids- patiënten en hivgeïnfecteerden.

De sacramentaliteit van de kerk De kerk durft over het algemeen individuele leden van de kerk te beoordelen op hun fouten. De zondigheid van de katholieke mens wordt erkend. Het wordt moeilijker als het om priesters en bisschoppen gaat, de vertegenwoordigers van die kerk. Waarom? In de katholieke traditie draagt de kerk een sacramenteel, een heilig en heiligend karakter. Het openlijk bekritiseren van dat instituut en haar hiërarchie, de bisschoppen, wordt vaak ervaren als een aanval op die heiligheid en dus als aanval op die kerk zelf. De paus is in het beeld van de kerk als sacrament de vertegenwoordiger van Christus op aarde, van de Gezalfde, de Heiland, de Algoede. Hij kan als zodanig moeilijk kritisch naar zichzelf zijn. Dan valt voor velen ook het heilige van de kerk in duigen. Van daaruit kunnen we ook de heftige beschuldigende reacties richting de journalistiek verklaren, zoals die kort geleden uit Rome kwamen.

2. het schenden van de waardigheid van mensen het heropnemen in de kerk van mensen als bisschop Wiliamson, die de Holocaust ontkennen het seksueel misbruik en mishandeling van kinderen door priesters en broeders en zusters in m.n. internaten de toedekkende manier waarop de kerk met dit laatste omging en omgaat. De vaak strikte eisen aan liturgische vormgeving gaan voor velen in tegen het verstaan van liturgie en eucharistie als zodanig en van het eigene van onze tijd. De eisen die in het kader van de huwelijkse en seksuele moraal worden gesteld zetten voor velen de liefde tussen mensen en de zorg voor het leven in een negatief daglicht. Bovendien sluit die strikte moraal groepen uit van de eucharistie, die ons voedsel geeft voor onderweg, dat we allemaal nodig hebben. Daarmee is ze niet mild en liefdevol. Een houding die Jezus van Nazareth juist wel kenmerkte. Bij hem ging de mens boven de regel.

Tegelijk is deze manier van kijken ook de aanleiding tot de neiging om verkeerd gedrag van kerkleiders toe te dekken. Zoiets als: wat niet bekend is, schaadt het sacrale karakter van de kerk ook niet! En dat laatste is nu juist de grote vraag. De kerk is natuurlijk groter en rijker dan de mensen die er deel van uit maken. Gods Geest is sterker en veerkrachtiger dan het kwaad dat individuen, ook leiders uit die kerk aanrichten. Daar mogen we op vertrouwen. Maar daar móeten we dan ook op vertrouwen, willen we de Geest niet doden. Vertrouwen in de geestkracht van het instituut als geheel moet ons zo ook drijven tot de erkenning dat het instituut ook een systeem is dat als systeem fouten in zich kan dragen en zo tot macht en machtmisbruik kan leiden, bv. op het terrein van de regelgeving ten aanzien van de liturgie, het terrein van de seksuele moraal en van andere ethische kwesties.

Het seksueel misbruik door priesters en religieuzen en de manier van omgaan van de leiding daarmee, versterkt dit beeld van het hele instituut: strikt, maar niet liefdevol. Zeker nu blijkt dat misbruik tot in de hoogste regionen van de kerk plaats kan vinden en vindt. Wij zijn daarom blij met het feit dat de Nederlandse bisschoppen een breed en onafhankelijk onderzoek hebben aangekondigd om dit misbruik boven tafel te krijgen en slachtoffers recht te doen. Dat kan alleen als naast directe zorg voor slachtoffers ook de daders

8

Celibaat, macht en misbruik Er wordt vaak een direct verband gelegd tussen het celibaat en seksueel misbruik. Wat betreft het seksueel misbruik klagen we hier niet het vrijwillig gekozen celibaat aan. Zo veel mannen en vrouwen hebben door die levenskeuze in de afgelopen tien eeuwen zoveel voor de kerk en voor de wereld betekend. Zoveel mensen leven een integer en liefdevol religieus leven. Daarnaast zijn er mensen die met het celibaat geen raad wisten en uittraden, anderen gingen verkeerde wegen. Het verplichte celibaat speelt een eigen rol, maar m.i. in afgeleide vorm. Allereerst door het feit dat het priesterambt – zeker in het verleden- macht gaf. Ik citeer Stijn Fens uit Trouw van zaterdag 27 maart: „Je hebt in het grote instituut kerk macht als je een man bent en voor het oog van de wereld geen seks hebt. Er loopt van oudsher een directe lijn van celibaat naar priesters en van daaruit naar aanzien en naar macht. De macht en het willen behouden van de macht, dát zorgt voor een ongezond klimaat in de kerk.‟ En dus voor de kans op misbruik van macht en seksueel misbruik. Die hang naar behoud van macht tekent zich bij sommige leiders ook af in het opleggen van standpunten in de problemen van de regelgeving rond liturgie en de kwetsbare ethische kwesties als homoseksualiteit en het gebruik van voorbehoedmiddelen.

bezinning op de wijze waarop de kerk omgaat met macht en met seksualiteit.

De Geest vraagt om gesprek Waar het gesprek ontbreekt, waar reacties van medegelovigen niet echt worden gehoord ontstaat de macht van het eigen gelijk en ligt machtsmisbruik in brede zin op de loer: van strikte uitvoering van regels om de sacraliteit van de kerk en het leven te onderstrepen tot schending van de heiligheid van de mens als beelddrager van God. Als de leiding van de kerk het kwaad dat een uitwas is van de hang naar macht, niet bespreekbaar maakt maar wegmoffelt, wordt ze door de tijd en de journalistiek ingehaald. Al is het maar door het feit dat de kerk zo haar geloofwaardigheid steeds meer verliest. En dat is pas een echte aanslag op haar sacrale karakter dat ook mij heilig is. Wij hebben de houding van de leiding niet in de hand. Dat is ook ons grote probleem. Maar met enkel schoppen lopen we tegen een muur en vinden we geen nieuwe wegen. Het lijkt ons van groot belang rustig en mild te blijven en een constructieve, kritische en onafhankelijke houding te zoeken naar onszelf, naar de kerk en naar anderen in die kerk en naar onszelf. En van daaruit te zoeken naar eigentijdse vormen van kerk- zijn voor allen die zoeken naar waarheid. We mogen dat doen in het vertrouwen dat de kerk ook groter is dan haar eigen fouten, waaronder de onze.

Paul Berends

Namens het pastoresteam Anneke Grunder o.p.

Reacties op de avond over “de kerk in het nieuws” op 27 april ll. De parochieavond was een zeer verwarmend gebeuren. De sfeer was heel positief. Natuurlijk waren we als aanwezigen boos en verdrietig om wat er allemaal in de kerk gebeurt en gebeurd is, en voelden we ons zeker niet gelukkig met het handelen vanuit de hiërarchie van de kerk. Maar we voelden ons sterk verbonden met elkaar, als leden van de Zwolse Dominicanenparochie. Zoals één van de aanwezigen het verwoordde, we laten ons onze kerk niet afpakken. Kortom, de parochieavond was een heel goede avond, en gaf ons - ik spreek hierbij namens de stuurgroep -, veel kracht om op onze weg verder te gaan.

Door de negatieve berichtgeving over de Kerk, lijkt het soms wel of je je haast moet verdedigen dat je toch nog in de kerk wilt blijven. Ik vond het erg prettig dat er een avond Kerk in het Nieuws met als gespreksthema BLIJVEN??? werd georganiseerd om er met elkaar over te praten. Je herkende gevoelens / gedachten van anderen. En ja …. laten we hier, in de kerk, in deze parochie gemeenschap blijven, ruimte geven aan elkaar en elkaar bemoedigen en inspireren, ook door Gods Woord. Laten we vanaf de basis praten en werken aan veranderingen. Els van der Horst De afgelopen parochieavond over Kerk in het Nieuws vond ik heel bemoedigend, omdat we open en zonder verwijten onze zorgen over recente kwesties konden delen met elkaar. Bemoedigend vond ik ook het gesprek in kleine groepen over de vraag „Waarom blijf ik in de kerk?‟ Dat leverde inspirerende en hartverwarmende antwoorden op waaruit een grote betrokkenheid bij ons rectoraat bleek. En heel bijzonder vond ik het dat ook de pastores zelf zich persoonlijk (en soms zeer weloverwogen) uitspraken. Zó gingen ze ons echt voor!

PS: het is verheugend via de media op 12 mei te vernemen dat paus Benedictus XVI aangaf dat „de kerk de afschuwelijke waarheid onder ogen moet zien, dat de grootste bedreiging van de kerk van binnenuit komt en niet van buitenaf‟. Laten we hopen dat dit leidt tot nadere

Jan Terstappen

9

DE BIJBEL OPEN… TWEE BRIEVEN VAN PETRUS Naast al de brieven van Paulus, zijn er ook twee brieven van Petrus. Petrus schrijft zijn brieven aan de gemeenten in Klein Azië. Naar gemeenten waar juist Paulus aan het werk geweest was. Het ging er niet altijd toe zoals Paulus bedoeld had. Hij schrijft een nogal heftige brief aan de gemeente van de Galaten. Maar nu is Petrus aan de beurt. Hij heeft gezag, als apostel uit Jeruzalem en ooggetuige van het leven en sterven en opstaan van Jezus Messias.

Als u wordt uitgescholden, scheld dan niet terug. Zegen juist, opdat u ook zelf zegen ontvangt, want daartoe bent u geroepen. Immers: wie het leven liefheeft en gelukkig wil zijn, moet geen laster of leugens over zijn lippen laten komen, hij/zij moet kwaad uit de weg gaan en het goede doen en voortdurend vrede nastreven. In de tweede brief nogmaals een oproep tot „liefde voor uw broeders en zusters‟ en een waarschuwing voor de gevaren die hen bedreigen als „vreemdelingen‟ in hun omgeving. Maar met een terugblik op verhalen uit het Oude Testament. Zoals Noach, de rechtvaardige, die met zijn familie door God gered werd. Hoe het Sodom en Gomorra verging, maar Lot, die rechtvaardig was, werd gered. “De Dag van de Heer is nabij”. “Maar wij vertrouwen op Gods belofte en zien uit naar een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid woont.”

Bijzonder in zijn brieven is zijn overtuiging van „het uitverkoren‟ zijn van de heidenen die tot geloof gekomen zijn in Jezus Messias. Voor de Jood Petrus zijn het nu de bekeerlingen die „de genade en vrede‟ van God toekomen. Voor hem als Jood is Jezus de verwachte Messias, zoals door de profeten aangekondigd werd. Hij waarschuwt de bekeerlingen voor de verleidingen van „de heidenen‟ en voor hun vroegere leven. „Wees heilig, want ik ben heilig‟. Hij noemt hen „vreemdelingen‟ te midden van de volkeren. Zij zijn met hem in volle verwachting van de wederkomst van de Messias. Wees waakzaam! Zo lang kan het toch niet duren. Zo lang kunnen we het toch wel volhouden oprecht te zijn en verdrukking te verduren. Het einde is nabij! Van de gemeente wordt verwacht dat ze elkaar onvoorwaardelijk lief zullen hebben, met een zuiver hart. Ook wordt hen op het hart gebonden om zo goed te leven temidden van de ongelovigen, dat zij door hun daden tot inzicht komen. (En God eer zullen bewijzen op de dag dat Hij recht komt spreken.) Weet wel

Apostel Petrus uit 'n schilderij van Rubens

De mens is als gras en zijn schoonheid als een bloem in het veld het gras verdort en de bloem valt af, maar het woord van de Heer blijft eeuwig bestaan.

En dat doen wij nog steeds. Sommige woorden van Petrus zijn zo gek nog niet en zoals hij zegt ( 2 Petrus 3,8): “Voor de Heer is een dag als duizend jaar en duizend jaar als één dag.” Irene Haalboom

Dit woord is het evangelie dat u verkondigd is, wees allen eensgezind, leef met elkaar mee, heb elkaar lief als broeders en zusters Wees barmhartig en bereid de minste te zijn. Vergeld geen kwaad met kwaad.

10

BONTE PAPEN Een geschiedenis in vogelvlucht aflevering 4

D

e Regel van Augustinus

er de orde te herstellen en waarschijnlijk belandde zijn regel voor de mannen daarop in het nonnenklooster waar men die regel voor vrouwen aanpaste. Zo waren er dus in Augustinus‟ eigen dagen al drie regels in omloop die zijn naam droegen. Op het moment, dat hij in Hippo Regius op sterven lag (430), lagen de Vandalen voor de poorten van de stad. Zoals hun naam al aangeeft, waren dat geen lieverdjes. Men neemt aan, dat vele christenen, monniken en monialen incluis, via Noord-Afrika naar Spanje zijn gevlucht. Vele jaren later duiken daar de versies van Augustinus‟ regel weer op.

Misschien vraagt menige lezer zich af, waarom ondergetekende, nu hij de geschiedenis van de predikbroeders in klein bestek poogt te beschrijven, zich zo druk maakt over de kloosterregel van de heilige bisschop van Hippo Regius, Augustinus. Zonder al te zeer op de gang van de historie vooruit te lopen, kan ik melden, dat Dominicus en zijn eerste medebroeders die regel in 1216 kozen om de stichting van de orde mogelijk te maken. Er lag namelijk een eis van het vierde concilie van Lateranen (1215), dat nieuwe kloosterorden alleen mochten worden gesticht, als zij een al bestaande regel kozen. Jordanus van Saksen, de eerste opvolger van Dominicus als algemeen overste van de orde, schreef over die keuze, dat “de toekomstige predikers al snel de regel kozen van die uitstekende predikant, de heilige Augustinus”.

H

oe het verder ging

Zekere Ivo, heilige, Fransman, kerkelijk jurist en tenslotte bisschop van Chartres, schijnt degene te zijn, die aan de oorspronkelijke regel van Augustinus de zin toevoegde die deze laatste had toegevoegd aan de regel van Alypius. Aldus ontstond de zogenoemde „Regula recepta‟, de „Aanvaarde regel„.

De vraag is, of diens voorbeeld de enige en echte reden is geweest om tot deze keuze te komen. En bovendien: welke versie van die regel hadden zij voor ogen? Er waren er in die dagen zo‟n negen in omloop.

Augustinus overhandigd zijn kloosterregels aan Norbert von Xanten

Die befaamde eerste zin luidt: “Ante omnia, fratres carissimi, diligatur Deus, deinde proximus, quia ista praecepta sunt principaliter nobis data. Haec igitur sunt quae ut observetis, in monastrio constituti.” In vertaling: “Voor alles, zeer beminde broeders, moet men God liefhebben (en) vervolgens de naaste, want dat zijn de voornaamste geboden die ons zijn gegeven. Deze zijn het dus die gij, die in het klooster woont, dient te onderhouden.” Het was die Regula recepta welke Dominicus en zijn medestanders in 1216 onder ogen hadden. Het oudste handschrift van een enigszins herziene tekst dateert van 1256. Het werd bewaard in het dominicanenklooster SaintJacques te Parijs, verdween tijdens de Franse Revolutie, kwam weer tevoorschijn, werd aangekocht en ligt nu opgeborgen in het generaal archief van de orde in Rome.

E

ven terug naar Augustinus

Toen Augustinus in Hippo zo overrompelend tot priester en wat later tot bisschop was gewijd, liet hij in Thagaste het door hem gestichte klooster achter. Vriend Alypius werd er overste. Deze reisde naar de heilige Hieronymus in Bethlehem om zijn licht op te steken bij de man die menige kloosterstichting op zijn naam had staan. Het resultaat van deze raadpleging was, dat Alypius een kloosterregel schreef die hij bij zijn terugkeer in Noord-Afrika aan Augustinus voorlegde. De laatste schreef een voor- en nawoordje bij die regel en Alypius ging naar huis. Augustinus, blijkbaar door Alypius op een idee gebracht, stelde vervolgens voor de kloostergemeenschap in het bisschopshuis een eigen regel samen. Toen er enige tijd later onenigheid was ontstaan in het convent van zijn inmiddels overleden zus, schreef hij een brief op poten om

R

egula recepta

Voor de ontwikkeling van het kloosterleven, met name in het westen, heeft de Aanvaarde Regel van Augustinus een belangrijke rol gespeeld. Dat zal in de volgende aflevering van dit verhaal uit de doeken worden gedaan.

Kees Brakkee o.p.

11

PALMZONDAG De palmen worden gewijd door pastor René Dinklo, hierna volgde een processie door kerk en kloostergang waarbij de kinderen met hun Palmpasen stokken voorop liepen

12

VERBETERINGEN EN AANPASSINGEN VAN HET KERK-INTERIEUR Er is de laatste tijd nogal wat veranderd in onze mooie kerk. Wat dan allemaal, zal men misschien zeggen, hier een kort overzicht. HET GELUID IN DE KERK. Vanaf februari dit jaar is de nieuwe geluidsinstallatie in bedrijf. De firma Schaapsound uit Zwolle heeft nieuwe luidsprekers geplaatst, nieuwe versterkers en microfoons gemonteerd. En daarna is het hele systeem nog uitgebreid getest en gecontroleerd. Wij beschikken in de kerk nu over het nieuwste op geluidsgebied. Zo zijn de luidsprekers beter te richten, waardoor er minder luidsprekers nodig zijn voor het middenschip, namelijk 2 in plaats van 8. Ook is de verstaanbaarheid sterk verbeterd en dat was het 1e doel van de vervanging. Verder zijn de microfoons en de LED-lamp op de lezenaar en op het altaar mooier, kleiner en gevoeliger dan de oude en passen esthetisch beter. Dit alles is mogelijk geworden door het legaat, dat een overleden parochiaan ons heeft nagelaten en waar we ook de nieuwe lichtinstallatie ook mee konden financieren. Het zou anders niet mogelijk zijn geweest om deze grote uitgaven uit de reguliere exploitatie van het Rectoraat te bekostigen. Veel werk is er verricht door de vrijwilligers van de Technische Commissie. Zo hebben zij de bekabeling grotendeels vernieuwd en zo veel mogelijk weggewerkt en dat was niet altijd eenvoudig! De steiger heeft lang in de kerk gestaan, maar de vieringen (in de weekenden en door de week), de begrafenissen en de concerten moesten gewoon doorgang vinden. Om dit alles in goede banen te leiden heeft het veel tijd en inspanning gekost. We zijn vrijwilligers van de Technische Commissie dan ook zeer veel dank verschuldigd voor hun deskundige inzet en willen deze graag overbrengen aan: Gerard Huis in „t Veld, Hans Flapper, Mattie Gerner, Bert Gerner, Ad van Bijnen, Hein Hendriks en Ad Huijgen. Piet Neeft Projectleider licht / geluid. HET LITURGISCH CENTRUM heeft (zoals u kunt zien) een metamorfose ondergaan. De vloer is geheel vlak gemaakt en er is een nieuw altaar en lezenaar geplaatst in de stijl van de kerkmuren. De donkere stroken stellen de speklagen voor, die ook in onze kerkmuren voorkomen. Het altaar is verrijdbaar zodat hij makkelijk weggehaald kan worden voor o.a. concerten. DE VERLICHTING is in zijn geheel vervangen door eigentijdse lampen boven in de gewelven. Er zijn spots geplaatst voor het Dominicus-beeld en het schilderij. Honderden meters nieuwe kabel zijn er aangelegd om dit allemaal te kunnen verwezenlijken. Inmiddels is er ook door de Stuurgroep van het Rectoraat een interieur-commissie opgericht die beslist of er iets vervangen of veranderd/verbeterd kan worden. DE OUDE VLOERKLEDEN, die op de marmeren trappen en voor de zij-altaren lagen en erg slecht waren, zijn verwijderd. Daarbij kwamen de ingelegde houten plateaus voor de altaren te voorschijn, wel verouderd en niet mooi. Deze 4 plateaus zijn toen in zijn geheel gerepareerd en opnieuw in de lak gezet. Prachtig zijn ze geworden, jammer dat zo‟n mooie vloer lange tijd onzichtbaar was. VAN DE ALTAREN is het ondergedeelte helemaal schoon gemaakt in handarbeid; er kwam zelfs de hogedrukspuit aan te pas. Het mag nu weer gezien worden. Al met al een heel druk jaar voor de technische dienst van ons rectoraat die dit allemaal heeft uitgevoerd in samenwerking met de installateurs. Maar wij hebben het met veel liefde gedaan. Bert Gerner

De “nieuwe” vloeren van de zijaltaren

13

Enkele weken geleden stuurde de MOV-groep een E-mail aan de huidige directeur van het kindertehuis van Modulos de Esperanza ( bouwstenen van hoop) Pedro Jaramillo.

Gezien hetgeen volgt was Pedro het daar helemaal mee eens. Hier is zijn reactie: Beste Anneke, Antoon, Bernadette, Birgitta, Jaap, Piet en alle parochianen van de Dominicanenkerk,

verdeeld om gemakkelijker bij alle mensen te kunnen komen, hoe ver weg ze ook wonen. We zijn aan het proberen in ieder van deze sectoren een pastoraal centrum te creëren, met de bedoeling er volwassenen, jongeren en kinderen bijeen te brengen en dat met een specifiek vormend doel: van religieuze vorming is tot nog toe geen sprake geweest. Tegelijkertijd willen we proberen het saamhorigheidsgevoel te versterken. We hebben een aardige groep kinderen die zich op hun eerste communie voorbereiden. Vorig jaar waren het er 150. En we hebben een groep jongeren - vorig jaar 85 - die zich voorbereiden op het vormsel. Huwelijken komen niet veel voor, want normaalgesproken wordt er samengewoond en dikwijls al op heel jonge leeftijd. Op zijn hoogst is er af en toe sprake van een burgerlijk huwelijk.

Ik ben Padre Pedro Jaramillo Rivas, pastoor van de parochie van Sint Jan van het Kruis in Zona 7, Guatemala, een van de armste gedeelten van de stad, met alle sociale problemen die Guatemala met zich meesleept, voornamelijk het probleem van de gewelddadigheid. De parochie telt 100.000 inwoners, waarvan zo'n 70 % onder de 30 is. Het is dus een jonge bevolking. Maar het zijn jongeren zonder toekomst. Het werkeloosheidspercentage is enorm hoog, zeker voor ongeschoolden, waardoor de jongeren zich gemakkelijk overgeven aan verslavingen, voornamelijk alcohol maar ook drugs. Veel jongeren sterven vroegtijdig tengevolge van deze verslavingen. 1) In de parochie hebben we religieuze activiteiten, waar steeds meer mensen naar toe komen: 5 missen per zondag, in verschillende kerken, 4 binnen het gebied van de parochie, maar het probleem van de sekten is enorm. Ook op grond van politieke redenen is er een duidelijk streven geweest om de kerk te verdelen door middel van de introductie van fundamentalistische sekten, afkomstig uit de Verenigde Staten. Het zijn er nu ontzettend veel, totaal fundamentalistisch en ze hebben zich ontwikkeld in een soort spirituele verdoving, met de bedoeling de mensen niet aan hun problemen te laten denken.

3) We zijn bezig met het creëren van een goed parochieel saamhorigheidsgevoel en de mensen hebben het gevoel, dat hun parochie van hun is. 4) Onze kerken hebben plaatijzeren daken, zoals alle woningen in de buurt. In het warme seizoen betekent dat gloeiende hitte en in de regentijd, die zojuist begonnen is, staan we in de kerk in de regen. Het zijn heel eenvoudige kerkjes, weinig comfortabel... Maar je gaat daar graag de mis doen, omdat de mensen zo devoot zijn en zo graag meedoen. 5. Vanwege de karakteristieken van de buurt houden we er veel sociale projecten op na, onder één motto:

2) We hebben de parochie in 10 territoriale sectoren

14

HET VOORKOMEN VAN SOCIAAL RISICO VOOR KINDEREN, ADOLESCENTEN EN JONGEREN. Hier som ik er een paar op:

het thema :"van het werk naar school" en "van de straat naar school". e) Dan hebben we nog zo'n 100 leerlingen, die een van staatswege goedgekeurd programma volgen, dat "Primaria por madurez" heet, oftewel : Basisschool voor mensen, die de leeftijd daarvoor ontgroeid zijn, maar de lagere school oftewel nooit bezocht hebben oftewel niet afgemaakt hebben. Met dit programma kunnen ze in 2 jaar hun basisschool halen. Bovendien wordt zowel jong als oud een cursus lezen en schrijven aangeboden.

a) Het Kindertehuis, dat dit jaar een nieuwe modaliteit is begonnen. Het gaat hier om 80 kinderen tussen de 6 en de 13 jaar, uit heel arme en nooddruftige "gezinnen" - soms hebben we er 3 of 4 uit hetzelfde gezin - van voornamelijk alleenstaande moeders, die wonen in hutjes tegen de hellingen rondom onze parochie. Na school komen ze naar ons toe voor de middagmaaltijd, daarna krijgen ze hulp bij hun schoolwerk, er wordt getekend, geschilderd én ze leren met de computer te werken. Dan krijgen ze een avondmaaltijd en stappen dan weer op en gaan naar huis.

f) We hebben een school opgericht, waar machineschrijven en computervaardigheid onderwezen worden, opdat de mensen in deze buurten, voornamelijk de jongeren, toegang krijgen tot de nieuwe technologieën. Onze internetafdeling hebben we "Virtuele Bibliotheek" genoemd, zodat duidelijk gemaakt wordt, dat het om leren gaat en niet om computerspelletjes te spelen.

b) een Opvangcentrum voor Jongeren. Locatie: het parochiehuis, waar ik zelf woon. Er zijn 24 jongeren (volgens de laatste berichten zijn het er al 40 inheemsen oftewel van indiaanse afkomst, die hier scholing krijgen en een algemeen menselijk en christelijk vormingsproces komen doormaken. Zij zijn permanent bij mij: wij vormen zo´n beetje een gezin. Een benedictijn, die filosofie studeert, woont hier ook bij mij in en hij is degene, die met deze groep optrekt en dat doet hij heel goed.

Een heel goede herinnering bewaar ik aan het lieve en vrijgevige bezoek (6 beurzen voor kinderen van de Durueloschool, die daar het vorig jaar al gebruik van gemaakt hebben) van jullie, Anneke en Bernadette en ik ben het er helemaal mee eens, dat we contact blijven houden als zusterparochies. Het is een bof dat wij, mensen die geografisch zo ver van elkaar weg zijn, elkaar spiritueel zo na kunnen zijn.

c) Ook wonen hier 6 indiaanse meisjes, met dezelfde doelstelling, samen met de leidster van het tehuis. Zo vormen wij met ons allen een familie met zo'n 120 leden. Helaas lukt me de Wonderbare Broodvermenigvuldiging nog niet...!

De parochie van de Dominicanenkerk stuur ik hierbij de nabijheid en de broederlijke liefde van deze parochie, die van Sint Jan van het Kruis, midden in de periferie van Guatemala. Mijn allerbeste wensen.

d) Ook hebben we een avondschool opgericht, gebruikmakend van de faciliteiten van de Durueloschool, voor jongeren, die halverwege hun schoolopleiding gestrand zijn:120 leerlingen bezoeken dit instituut, onder

P. Pedro Jamarillo, Pastoor.

VASTENVERKOOP KNUTSELWERKJES KND-B Op de 5e zondag in de vastenperiode hebben de kinderen van de B-groep hun knutselwerkjes verkocht die ze de weken ervoor ijverig hadden samengesteld. De B-groep gaat elk jaar in het teken van het vastenproject spulletjes maken om te verkopen. Eerst kregen de kinderen elke week een filmpje te zien van Mathias. Die woont in Ghana en vertelde hoe hij daar leefde. Het was best duidelijk dat Mathias en zijn familie en vrienden nog wel geld van ons konden gebruiken. Dus werd er driftig geknutseld. Maar het was soms ook moeilijk voor de kinderen. Immers, nu mochten ze niet eens iets mee naar huis nemen aan het eind van de viering. Alles moest achter blijven. Niet voor niets werd er vaak de naam van het betreffende kind op het eindproduct geschreven, want ze wilden het liefst dat hun eigen vader of moeder dit zou kopen. Maar tijdens de verkoop maakte het gelukkig niet meer zoveel uit. Het geld ging gretig over de tafel. Veel kerkgangers kwamen de mooie spulletjes bekijken en kopen. Naast de knutselwerkjes kon men ook plantjes en/of bloemetjes kopen in mooie potjes. De netto-opbrengst bedroeg € 178, - Een prachtig bedrag waarbij wij iedereen die iets heeft aangeschaft willen bedanken. Mathias en zijn familie in Ghana kunnen weer wat makkelijker verder met hun leven!

15

BIJBELSE GARDEROBE "HET FEESTKLEED van de VERLOREN ZOON…”

gebeuren. Lang en diep ontworteld ontdekt hij zijn “roots”.

Een onsterfelijk verhaal, dat van de verloren zoon en/of de milde vader: een mensenverhaal van weggaan en zoeken en weer thuiskomen.

De oudste vraagt niet om zijn deel. Hij leeft erin en deelt erin met zijn ouders. Hij blijft thuis. Zo is het leven. De een gaat en de ander blijft thuis. Van allebei moet je afwachten wat het wordt. Het verhaal oordeelt niet – niet over het weggaan en niet over het thuisblijven. Overigens ook niet over de vader, die zijn zoon in vrijheid laat gaan en hem alle mogelijkheden in handen geeft om zijn ongeluk tegemoet te lopen. Hij weet dat elke zoon of dochter het geheim van het leven door schade en schande zelf moet ontdekken. Daarom laten ouders hun kinderen los. Ze moeten “wagen en winnen en verder gaan…”

“Een man had twee zonen.” Dan zijn we meteen al gealarmeerd, want dan gaat het over het oeroude motief van broers, broederschap, broederliefde – de meest fundamentele relatie. Broeder en zuster-zijn is een beroep doen op leven en deel van leven geven, en dat gaat terug tot de oudste lagen van de traditie: tot die ene zoon die de naam Kaïn draagt en de andere die Abel heet. Zodra de oude verhalen beginnen met: “Een man had twee zonen” is er wat aan de hand. Dat heeft iets te maken met de gestoorde broederschaprelatie, met mensen die elkaar het licht in de ogen niet gunnen, elkaar naar het leven staan. Kain en Abel, Isaak en Ismael, Jacob en Esau, Jozef en zijn broers – het zijn geen lichtende voorbeelden van broederliefde. Blijkbaar is de titel “broeders” – die overigens net zo hard voor vrouwen geldt – niet per definitie een eretitel. Waar broeders in het geding zijn, stuiten we vaak op het begrip zonde als het verbreken van het verbond.

Sturen kunnen ouders niet, wel hopen en vertrouwen, dat hun kinderen het echte geheim van het leven zullen ontdekken – liever gezegd: het geheim van ècht leven. Soms doet dat pijn bij ouders en geeft het gevoelens van schuld en onzekerheid: “Hebben wij het wel goed gedaan?” En dan staat daar de vader uit het verhaal, als de jongste zoon berooid en ellendig thuiskomt. “Zijn vader zag hem al in de verte aankomen: ·Met andere woorden: die jongen is geen moment uit zijn gedachten geweest. De zoon is alles kwijt, maar hij heeft wel het geheim van het leven gevonden: er is iemand die op je wacht.

Een man had twee zonen. Een verhaal van leven. Het moraliseert niet, veroordeelt niet – het beschrijft, het sleept mee, raakt in het hart en stelt voor keuzes. Een vader en zijn twee zoons, twee generaties. Voor de jongste wordt het thuis te benauwd en zoals zoveel opgroeiende jongeren wil hij vrij zijn en zijn eigen weg gaan. “Geef mij mijn erfdeel!” En de vader verdeelt zijn vermogen. Oorspronkelijk staat er, dat de vader het leven verdeelt onder zijn twee zoons. Dat betekent dat ze alles krijgen wat de ouders door de jaren heen voor hen bij elkaar gebracht hebben: de ervaring die ze hebben opgedaan, de verhalen en de liederen om het in het leven uit te houden (jammer dat de moeder in dit verband zo erg afwezig blijft!). De jongste trekt de deur dicht achter zijn bestaan en hij gaat. En ver van het vaderhuis in den vreemde komt hij op het spoor van wat hij wil worden en wat er moet

16

Het feestkleed, dat zijn vader hem aanreikt, zit hem als gegoten. Maar…zijn oudere broer voelt zich verloren en miskend. Niemand wachtte op hem, want hij was er nog. Niemand nam afscheid, want hij ging niet weg. En nu weet hij nog van niets. “Die zoon van u!” roept hij boos en verbitterd. En de vader geeft het hem subtiel terug: “Die broer van jou.” Het wemelt in iedere familie, ieder land, iedere kerk van oudere broers en zussen. Ze zijn een levend bewijs, dat vergeven niet altijd zomaar vanzelf en vlekkeloos gaat. En dat is terecht! Dat kan ook niet zomaar. Maar wanneer zijn broers en zussen elkaar ten leven en wanneer schrijven ze elkaar de wet voor? Wanneer en hoe geven ze elkaar de ruimte om te groeien aan het leven?

De oudste zoon moet in het verhaal van zijn broer stappen, want zonder zijn vergeving kan die niet opnieuw beginnen. Eigenlijk gaat het erom, dat beide broers elkaar accepteren als hun eigen wederhelft, als twee kanten van het leven. Een directe oproep aan ons, mensen van zoveel eeuwen later: Er wonen twee broers in je binnenste en je zult ze regelmatig allebei tegenkomen. Alleen door ze te erkennen en te herkennen kom je tot echt leven, kom je tot jezelf! Baptiste Tuin O.P.

Leuk, boeiend, verrijkend, gezellig, zinvol

Zomaar wat kreten die wij, de vrijwilligers van de kindernevendienst groep B noemden toen we spraken over onze ervaringen van dit jaar. Elke zondag proberen we met 2 volwassenen de kinderen van onze doelgroep (5-8 jaar) mee te nemen in onze zoektocht van “gelovend”onderweg zijn. Hierbij staat meestal een verhaal, vaak uit de belevingswereld van de kinderen, centraal. We praten over dit verhaal met de kinderen. Ook wordt er elke keer rondom het gekozen thema geknutseld. We krijgen hierbij veel terug van de kinderen. Mooie bijzondere, open, enthousiaste verhalen en reacties. Rondom de vastenactie, palmpasen en de periode rondom kerst ziet u af en toe iets terug van onze activiteiten in de kerk. Wij, de vrijwilligers van deze groep doen een oproep aan allen, die de kinderen van onze kerk een warm hart toedragen, ons te komen ondersteunen. Om de kindernevendienst elke zondag te kunnen laten doorgaan hebben we namelijk een aantal nieuwe vrijwilligers nodig. Gemiddeld gezien ben je dan èèn keer per maand aan de beurt. We draaien de diensten met twee volwassenen en een junior kerklid. We vergaderen 3à 4 keer per jaar. Meld je aan en ervaar dat het begeleiden van deze jonge kinderen echt nog veel meer teruggeeft dan je zelf al dacht!!!! Elke zondag kunt u of jij, je aanmelden bij èèn van onze vrijwilligers die op dat moment dienst heeft. of bij : Ton Harbrink, TEL : 038 - 4224201 Jacqueline Schunselaar, TEL : 0529 - 497755

17

EEN ACOLIET: GOD IS LASTIG! Steeds wordt er met een interview in het Presenteerblad iemand voorgesteld die in het rectoraat meehelpt. Nu eens vanuit een heel andere hoek: jongeren. Zij zijn de afgelopen tijd nog niet zo vaak aan het woord geweest. Wie is die knaap die al jaren als acoliet helpt bij de diensten? Dat is Marc. Hij is 16 jaar. Marc Nguyen…Nguyen?? Hoe moet ik die naam uitspreken? Hij zegt zijn achternaam. Ik poog het één keer uit te spreken, maar laat het verder zo. Het produceren van Vietnamese klanken is voor een Nederlander niet gemakkelijk. Maar het klinkt ongeveer als ng-j-e-n. Marc zit in de vierde klas van het gymnasium Celeanum. Gekozen heeft hij voor de profielen Natuur en Techniek èn Natuur en Gezondheid; daarnaast volgt hij nog lessen van vakken buiten zijn profielen (zoals economie etc.). Zo, dat is nogal wat, is mijn reactie. Het gaat me redelijk gemakkelijk af, zegt Marc.

Met de groepen voor de eerste communie en het vormsel heb ik meegedaan. En op een dag wilde ik acoliet worden. Mijn broer was dat al. Waarom wilde je dat? Het trok mij om mee te doen op het altaar; je voelt je er meer bij betrokken. Als ik dat doe, krijg ik meer van de boodschap van de dienst mee. Dat wilde ik ook. Het is voor mij een heel andere ervaring als ik gewoon in de kerk zit.

Dat blijkt ook wel, want hij heeft nog tijd om aan sport te doen: hockey. Ik ben meestal verdediger. Een enkele keer speel ik in de aanval.

En God dan, vraag ik. God is lastig. Eigenlijk kan ik er nu nog niet zo veel over zeggen. Mensen gebruiken God vaak om dingen die ze niet snappen te kunnen verklaren. Vanuit de kerk hoor ik wel wat of wie God zou kunnen zijn. Dat zal mij later pas lukken, denk ik.

Andere hobby‟s? Wat me boeit is pianospelen. Ik ben dan vooral bezig met werk van Ludovico Einardi, een Italiaanse componist die eigentijdse klassieke werken maakt. Het is een soort meditatieve muziek, rustig.

Ik voel me wel thuis bij het rectoraat. Mensen kennen me. Behalve met de acolieten doe ik met geen andere groep mee. Voor mij is er niet echt iets, vind ik.

Wat doe je nog meer? Ik werk ook bij Super de Boer. Daar doe ik werkervaring op. Het leert me met druk om te gaan en natuurlijk levert het me ook wat geld op.

Tot voor kort deed Marc zijn werk als acoliet vaak met zijn broer Don. Die studeert inmiddels en komt niet zo vaak meer op het priesterkoor. Alleen in noodgevallen wil hij invallen.

Je zit op het gymnasium; kom je dan ook met Grieks en Latijn in aanraking? Dat laatste vak heb ik vorig jaar laten vallen. Grieks boeit me veel meer. Nu leer ik de teksten uit de bijbel te vertalen. Veel van die verhalen ken ik natuurlijk al van mijn ouders. Maar als je de teksten in de oorspronkelijke taal leest dan zie je waarom de Nederlandse vertaling er uitziet zoals die er nu zo staat. Door één Grieks woord moet je soms de Nederlandse zin helemaal omgooien.

Blijf je acoliet? Ik blijf het doen zo lang ik nog in Zwolle woon. Als ik ga studeren moet ik ergens anders wonen, want de studie die ik gekozen heb, is niet in Zwolle te volgen: medicijnen. Ludo Hendrickx

Hoe kom je bij de dominicanen terecht? Als kind ben ik met mijn ouders meegegaan, naar de Kindernevendienst.

18

ZONDAGSE VRIJWILLIGERS GEZOCHT! Kerkgang kan een mens goed doen. Voor mensen die langdurig in een zorginstelling verblijven kan de deelname aan een kerkdienst veel goeds betekenen. Dimence is een instelling voor psychiatrische zorg. Op onze locatie in Stadshagen (Eerdelaan) gaat een groepje, meest oudere patiënten op zondag naar de oecumenische viering in de naastgelegen wijkkerk „De Open Kring‟. Wij kerken daar samen met bewoners van het Zonnehuis. De diensten beginnen om 11.30 uur en eindigen meestal rond 12.15 uur. Om in de kerk te komen en de dienst bij te wonen hebben onze mensen begeleiding nodig. Sommigen moeten per rolstoel gaan. Wij zoeken versterking van onze vrijwilligersgroep. Ongeveer één keer per zes weken bent U aan de beurt. U begeleidt dan samen met een collega-vrijwilliger de kerkgang. U begint rond 11.00 uur en tegen 13.00 uur bent U klaar. Het is een dankbare bezigheid. Als U wilt meemaken wat het inhoudt, kom dan een keer proefdraaien! Berthilde van de Loosdrecht [email protected] Jan Groot (geestelijk verzorger en regelmatig voorganger in deze diensten) [email protected]

Dimence Eerdelaan 43-45 8043 RR Zwolle 038-4691000

OPROEP VAN DE BEZOEKGROEP. Het is goed te merken dat Stadshagen steeds meer bewoners heeft gekregen, ook vanuit die wijk komen nu verzoeken om bezoek vanuit het Rectoraat. Daarom is de bezoekgroep op zoek naar parochianen, die af en toe ‟n bezoekje willen brengen aan zieke en oudere parochianen in Stadshagen. Hetzelfde geldt voor de wijk Wipstrik. Wat vragen wij van U  dat u bereid bent (met een door uzelf te bepalen regelmaat) medeparochianen te bezoeken.  dat u een luisterend oor biedt.  dat u zich kunt inleven in het leven van de te bezoeken parochianen.  dat u zorgvuldig omgaat met wat u (soms) wordt toevertrouwd. Wij bieden U  doorlopende toerusting bij het maandelijkse overleg.  onderlinge steun en uitwisseling  een plezierige werksfeer  zinvol en dankbaar werk Is dit iets voor U ? wilt U dan contact opnemen met: mw. Ria Wichgers tel.038 4211712 of email [email protected].

19

Symbolische weergave van het thema van de Goede Week: de tocht door de woestijn van het Joodse volk.

K Ik ga voor u uit: overdag in een wolk en ‟s nachts in een vuurkolom

I

Presentatie van de eerste communicantjes

IN DE K E R D Palmpasen

Nadat de kleden waren verwijderd van de vloeren voor de altaren kwamen er mooie houten vloeren te voorschijn die opgeknapt zijn en er nu prachtig uitzien. (zie ook pagina 13)

20

De steppe zal bloeien

ZIN IN GEDICHTEN!? De zomer komt eraan. Velen van ons vliegen eruit. De thuisblijvers lijken het nakijken te hebben, maar dat hoeft niet zo te zijn (zie het gedicht van Erik van Os). Voor ieder van ons is het de kunst om ruimte te scheppen, zodat onze ziel op adem, op geestkracht kan komen (zie het gedicht van Kees Hermus). Goede zomer toegewenst!! Jan Groot Van hier naar hier Waar het stil is ga daar rustig zitten

Vergeet je niet te leven dacht ik laatst de tijd hield stil een adempauze even

sluit je ogen neem een atlas tussen je oren

en als je nu eens zonder haast buiten de tijd om wil slagbomen neergelaten dolgedraaide wijzerplaten

laat je gedachten kalmpjes door spannende landen bladeren

onder je door of langs je heen ze laat voor wat ze zijn en dan meer lucht en ogen van

tot ze ergens komen waar het stil is daar waar je rustig ging zitten om wat van de wereld te zien.

het goede aardse zien een beetje ruimte worden en misschien iets meer gericht alleen (Kees Hermus)

(Erik van Os)

In de morgen van 12 mei 2010 stortte vlucht 771 van Afriqiyah Airways kort voor een tussenlanding bij Tripoli neer. 103 Inzittenden onder wie 70 Nederlanders verloren hierbij het leven. Onder hen bevonden zich ook Adri en Peter Poelmann, beiden actief als lid van de Catherina Cantores, waarbij Adri ook bij gelegenheid enkele liederen op de piano begeleidde. Daarnaast was Peter lid van het dubbelkwartet Dominicantus en niet in de laatste plaats van ons rouw- en trouwkoor Dominicus. Voor Dominicus was hij de schakel tussen de pastores en de koorleden, om hen via de mail te informeren over repetities en diensten. Wij herinneren ons ook zijn positief-kritische inbreng binnen het liturgisch beraad. Wij zullen hen als betrokken koorleden enorm missen. Wij wensen de kinderen Tibor, Oscar en Marieke veel kracht toe in de komende tijd. Dat Adri en Peter in hun kinderen mogen voortleven. Marlou Zengerink, Bernadette Hendrikman en René van Breukelen. (zie ook onder Familieberichten)

21

DOMINICAANS ERFGOED IN BEELD Hierbij nog een aflevering van foto‟s van Dominicaans erfgoed. Met dank aan de inzend(st)er plaatsen wij onderstaand een selectie. We houden ons aanbevolen voor foto‟s van personen, kerken en kloosters die een Dominicaanse achtergrond hebben.

Santa Maria Sopra Minerva

Rome (Italië)

De bouw van de huidige kerk is gestart in 1280. De diverse malen onderbroken middeleeuwse bouwactiviteiten eindigen in 1453 met de voltooiing van de kruisribgewelven. De Santa Maria Sopra Minerva is de enige gotisch kerk in de stad Rome. Het gebedshuis behoort vanaf het begin toe aan de dominicaner orde. De kerk is de laatste rustplaats van enkele beroemde Italianen, waaronder pausen en de dominicaanse schilder en monnik Fra Angelico(1455). De kerk heeft een donker interieur en is gebouwd als een grote hal omdat de bedelorden (Dominicanen, Franciscanen) altijd een grote volksmenigte bijeen kregen om naar de preken te komen luisteren

voorplein met obelisk

Onder het hoofdaltaar ligt de heilige Caterina van Siena begraven, maar haar hoofd is te vinden in de kerk van de heilige Dominicus in Siena, haar geboorteplaats. Caterina was in de 14de eeuw een Dominicaanse non en de beschermheilige van Italië. Ze richtte talloze smeekgebeden aan Paus Gregorius XI om diens ballingschap in Avignon te verlaten en terug te keren naar Rome. Hij was namelijk op vlucht voor de adellijke conflicten in Rome. Haar missie slaagde. Ze stierf op 33-jarige leeftijd. Voor de kerk staat een grappig monument. Het is de Olifant van Gianlorenzo Bernini (1667) waarop een antieke, Egyptische obelisk rust. Deze is afkomstig uit de kloostertuin van de Dominicanen en de lengte ervan bedraagt slechts drie meter, de kleinste obelisk van Rome. Het was niet Bernini zelf die het beeld maakte maar Ercole Ferrata, één van zijn leerlingen. Bernini heeft het beeld wel zelf ontworpen. Op het beeld is de tekst aangebracht: „Het vereist een krachtige geest om de last der wijsheid te dragen.‟ Het olifantje heette in de volksmond „il pulcin della Minerva‟, het kuikentje van Minerva.

interieur

graftombe St. Caterina van Siena 1

22

JEUGDPAGINA SSSST…. Niet tegen je vader zeggen, maar het is bijna Vaderdag (op zondag 20 juni namelijk). Dus, hieronder alvast een knutselidee. Plak onderstaande tekening op dik papier. Kleur de stropdas, knopen en dasspeld op je mooist! Hierna knip je alles uit. Je vouwt de 2 hoekjes van de kaart naar beneden, zodat „t nét het overhemd van papa lijkt. Hierop plak je de 2 knoopjes. De stropdas maak je onder de blouse vast. Zo kun je onder de stropdas nog wat liefs voor je vader schrijven!

23

omashuis Activiteiten FESTIVAL ZWART. Festival Zwart zal 18 t/m 27 juni 2010 voor de derde keer plaatsvinden in de binnenstad van Zwolle. Op bijzondere locaties in de stad worden voorstellingen gegeven die speciaal voor die plek gemaakt zijn. Het thema voor Zwart 2010 is 'Schoonheid'. Vanaf het festivalhart, het Grote Kerkplein, vertrekken 6 routes iedere dag meerdere malen. Een route duurt een uur en leidt het publiek langs verschillende niet-alledaagse locaties in de binnenstad, waarin verschillende kunstenaars in samenwerking met een „meester-kunstenaar‟ voorstellingen hebben gemaakt die samen de route vormen. Voor Festival Zwart 2010 maken zij een bedevaartsroute (route 3) door de geheime ruimtes van het Dominicanenklooster. Geïnspireerd op een eeuwenoude traditie van bedevaartgangers over de hele wereld zetten zij een moderne PELGRIMAGE uit om de getergde ziel te verlichten! Informatie en reservering via www.festivalzwart.nl Anja Slagter Thomashuis Dominicanenklooster Assendorperstraat 29 8012 DE Zwolle

T: 038 - 425 44 12 (ma di do vr 9.00 - 15.00) E: [email protected] W: www.kloosterzwolle.nl

1e COMMUNIE-VIERING. Tijdens deze feestelijke viering op zondag 18 april jl. ontvingen 20 kinderen aan de hand van het thema “Juul in de wolken”hun 1e Communie

Wij feliciteren daarom: Ilse Kok, Rosa Hoksbergen, Anna Heijenbrok, Sebastiaan Aerts, Chris Otten, Arthur van Ittersum, Fabian Smulders, Annicka Ras, Sophie Kouwen, Tom van der Hoeven, Annejort Heijne, Eva Prins, Hein Brand, Calvin Satoor de Rootas, Jelle Roest, Hielke la Roi, Roos Mensink, Josefien Idzes, Bart van Ruiten en Rogier van Doornspeek

24

EEN EMMAÜS WANDELING Voorboden van verandering, geruchten op de wind Gaat er iets nieuws beginnen?

Zondag 11 april liepen meer dan honderd wandelaars uit de Dominicanenkerk, de Oosterkerk en de Jeruzalemkerk samen naar het kerkje in Windesheim. Daar konden zij het paasoratorium “Als de graankorrel sterft” van Marijke de Bruine, uitgevoerd door een projectkoor onder leiding van René van Breukelen, horen en meevieren. Het is een ouderwets koude voorjaarsdag. De wind is fris, de zon lekker warm maar te veel achter wolken verborgen. De knoppen van de bomen nog dicht, de tulpen gesloten, enkele narcissen kleuren geel. Voorboden van verandering. Wij lopen twee aan twee en spreken met elkaar over wat er is voorgevallen. De gesprekken gaan over onze spirituele weg, over de ervaringen in de kerken waartoe we behoren, de boeken die we lezen, de ontwikkelingen in de samenleving, wat ons lief is ook. Vaak ook over praktische dingen: waar we wonen, het gezin waartoe we behoren, de kinderen. Een paar keer wisselen we van gesprekspartner. Gesprekken tijdens het wandelen krijgen soms een onverwachte diepte. Het buiten zijn brengt je in een stemming die het gemakkelijk maakt snel de essentiële dingen van het leven aan te roeren en met elkaar te delen. We kijken elkaar niet aan en dat scheelt ook. Het geeft een soort vrijheid, een soort luchtigheid, waardoor mensen die elkaar nooit eerder zagen, spreken als met vrienden. Zulke gesprekken zijn als geruchten op de wind. De wandeling is ook goed georganiseerd met teksten en met een rustpauze halverwege. In het kerkje van Windesheim vieren we Pasen. Het oratorium roept beelden op uit de natuur die na de winter overgaat in het voorjaar, die door de dood weer leven voortbrengt. Het gaat over het licht dat terugkomt, de graankorrel die alleen vruchten kan voortbrengen als zij in de aarde valt en sterft. En tegelijkertijd lezen en zingen we over de mens Jezus die door verraad is overgeleverd en gedood. De hoop van zijn volgelingen is de grond ingeslagen. Maar dan gaat er iets nieuws beginnen. Diep geheim: dood en herleving. De aarde scheurt, niets zal meer zijn zoals het was. De hoop keert terug, de dageraad staat stralend op de aarde. Maria die hem zoekt in de tuin legt ons in de mond: “hij heeft mij aangekeken/Ik draag dit ogenblik voor altijd met mij mee.” Het is een mooie dag waarop wij uit allerlei kerken van Zwolle zijn vertrokken naar Windesheim en daar, na goede gesprekken, samen Pasen hebben gevierd. Het kan, natuurlijk kan het, samen Pasen vieren. Het oude verhaal van onderdrukking en uittocht, dood en verrijzenis hebben we opnieuw vormgegeven en beleefd. Gaat er iets nieuws beginnen? Het is al begonnen. Merk je het niet? Ad Marijs

25

IMPRESSIE VAN DE GOEDE WEEK EN PASEN.

Witte Donderdag

Paaswake

Goede Vrijdag

Wijding van het doopwater in de Paaswake

Aankleding van de kerk op Paasmorgen

26

Doop op Paasmorgen

DE MERKEN VAN DOUMA MANNENMODE: Douma verkoopt sinds jaar en dag de nieuwste collecties van bekende merken, maar daarnaast is er steeds meer ruimte voor nieuwe en andere merken. Italiaanse, Duitse en Belgische merken laten vaak een rijke traditie zien en hebben oog voor uitstraling, comfort en draagbaarheid. Als mannenmodezaak bieden we deze merken dan ook met veel plezier aan en veelal zijn we dan gelijk de enige dealer in Zwolle, waardoor tevens een stukje exclusiviteit ontstaat.

27

28

AANPLAKZUIL BHV BHV betekent Bedrijfshulpverlening. Ieder bedrijf heeft BHV-ers in dienst, vrijwilligers die de brandweer assisteren bij ontruimingen, hulp verlenen bij ongevallen en bij het onwel worden van kerkgangers / bezoekers. Momenteel beschikken we in het gebouw over een AED-apparaat (hartdefibrillator), van belang bij hartproblemen. Graag willen wij inventariseren wie van de parochianen over een BHV diploma beschikt en (volgens een op te stellen rooster) inzetbaar is bij vieringen / concerten. Het is voor ons van groot belang dat u zich in dat geval aanmeldt bij het rectoraatsbureau; (e-mailadres: [email protected]). Opbrengst collecte: De collecte met Pinksteren voor de Nederlandse missionarissen bedroeg € 650. Met hartelijk dank aan de gevers ! Dominicaans Erfgoed Al 16 afleveringen van het Presenteerblad hebben wij u kennis kunnen laten maken met allerlei vormen van Dominicaans Erfgoed, zowel in Europa alswel daarbuiten. Alles gefotografeerd en beschreven door parochianen die op vakantie waren. Graag nodigen wij iedereen uit een steentje bij te dragen, zodat we deze zeer lezenswaardige rubriek kunnen voortzetten. Eerste Vrijdag Viering Aan de viering van de Eerste Vrijdag is jarenlang in de Kerk een bijzondere betekenis toegekend. Dit gaat terug tot de 17de eeuw, toen Christus ergens in een plaats in Frankrijk moet zijn verschenen aan een vrouw en haar de opdracht gaf op elke eerste vrijdag van de maand het lijden en sterven van Christus speciaal te gedenken. Deze betekenis was voor de kerk zo groot, dat men de belofte verbond aan het bezoek van de kerk op 9 Eerste Vrijdagen van de maand en daarbij ter communie ging, men nooit verloren zou gaan. Hoewel deze betekenis al een geruim aantal jaren op de achtergrond is geraakt, wordt op instigatie van de KBO afdeling Zwolle, nog maandelijks een Eerste Vrijdag Viering gehouden. Deze viering, speciaal voor de leden en overleden leden van de KBO, vindt op een zeer stichtelijke wijze plaats in de bijzonder intieme kapel van het verzorgingstehuis De Nieuwe Haven, aan de Harm Smeengekade te Zwolle. De viering wordt geleid door pater Wulffelé en begint om 10.00 uur. Tijdens deze dienst wordt er een collecte gehouden voor het ontwikkelingswerk van de stichting Bebo Bakery in Chana. Het belang van dit werk wordt zo groot geacht, dat de opbrengst van de collecte door gemeente en landelijke overheid wordt verdubbeld. Na afloop van de dienst, die natuurlijk ook voor niet leden van de KBO. toegankelijk is, kan in een speciale ruimte onder het genot van een kop koffie of thee, nog wat worden nagepraat. De KBO. afdeling Zwolle, beveelt een bezoek aan een Eerste Vrijdag KBO.-viering ten zeerste bij u aan. WFA. Reuvekamp 2e secretaris van de afdeling KBO. afdeling Zwolle Assendorper Braderie op 17 juni Kerk en klooster zijn ook dit jaar nadrukkelijk zichtbaar zijn op de Assendorper Braderie op donderdag 17 juni van 10.00 tot 19.00 uur. Er staat een informatiekraam voor het klooster, ieder half uur is er een korte rondleiding, de kerk met kerkwinkel is de hele dag geopend en in de hal van het klooster is een grote boekenverkoop t.b.v. ons project in Guatemala (elders in dit blad leest u daar meer over).

29

KOPIJ AANLEVEREN PER E-MAIL OF OP DISKETTE

FAMILIEBERICHTEN

De redactie stelt het zeer op prijs als kopij (geschreven onder Word) wordt aangeleverd per elektronische mail, naar

DOOP, HUWELIJK EN UITVAART IN ONS RECTORAAT GEDOOPT op 6 maart: op 20 maart: op 28 maart: op 4 april: op 16 mei:

[email protected]

Luka Vreugdenhil Esmee Overmars Lucas Landman Sterre van der Steege Isa Schouten

Ook kunt u uw bijdrage op diskette of op cd-rom deponeren in het postvak van het Presenteerblad. Ook fotobestanden kunt u mailen. Een uitdraai van de tekst bij de diskette/cd-rom is gewenst voor de controle. Ook al heeft u de tekst mooi uitgeprint, nadat u deze op de computer heeft gemaakt, willen wij erg graag het digitale bestand erbij. Op die manier kunnen wij werken aan een eenduidige vormgeving van dit blad. Diskettes en/of cd-roms en foto‟s, voorzien van naam en adres, worden na verwerking geretourneerd.

GEHUWD

OVERLEDEN op 10 maart: op 15 maart: op 12 april: op 25 april:

Indien u niet in de gelegenheid bent de tekst op de computer te maken, kunt u vanzelfsprekend ook uw geschreven of getypte tekst inleveren!

Peter Liebregt, 50 jaar Joop Jansen, 90 jaar Riek Storms- Kroes, 90 jaar Nelleke Beijersbergen van Henegouwen- van Kuijen, 55 jaar

VOLGENDE NUMMER Op 12 mei zijn bij de vliegramp in Libië omgekomen: Peter en Adri Poelmann.

Het volgende nummer verschijnt in het weekend van

De uitvaart heeft plaatsgevonden op donderdag 10 juni 2010

4 en 5 september 2010 Kopij voor het presenteerblad inleveren tot

zondag 15 augustus 2010 Denkt u ook aan de aankondiging van evenementen die plaats vinden in de maanden ná het volgende Presenteerblad VERSCHIJNINGSDATUMS VAN DE VOLGENDE PRESENTEERBLADEN: no.

sluitingsdatum kopij

165 166 167 168 169

zondag 15 aug. 2010 zondag 24 okt. 2010 zondag 2 jan. 2011 zondag 13 maart 2011 zondag 22 mei 2011

COLOFON

publicatie

Redactie het Presenteerblad Assendorperstraat 29 8012 DE ZWOLLE Tel: 038-4254400

zondag 5 sept. 2010 zondag 14 nov. 2010 zondag 23 jan. 2011 zondag 3 april 2011 zondag 12 juni 2011

Verschijnt met een oplage van 525 exemplaren en is ook te lezen op de website van het klooster: (www.kloosterzwolle.nl/kerk/nieuws_downloads/ ) Redactie-leden: Wil Kuijpers, Marja ten Berge, Marijke de Jong, Dineke Zieleman, Ludo Hendrickx en Jan Ophof. Overname van artikelen uitsluitend toegestaan met bronvermelding

30