31e JAARGANG
MAART 2010
NR. 163
presenteerblad VAN HET RECTORAAT ST. THOMAS VAN AQUINO TE ZWOLLE
Verschijnt 5 keer per jaar en wordt bij de kerkdeur uitgereikt
2
presenteerblad INHOUD
VAN DE REDACTIE
Van de stuurgroep
René Dinklo
4
Anneke Grunder
5
Piet Neeft
6
Kees Brakkee
7
Irene Haalboom
8
Interview met Marlou Zengerink Ludo Hendrickx
9
Dominicaans erfgoed in beeld
Henk la Roi
10
Eco-logica
René Dinklo
11
Jan Groot
12
Ineke Slinger
13
Van Passie naar Pasen Kerkbalans en nog meer Bonte Papen, feuilleton Tijd voor de uittocht
Zin in een gedicht Parochieavond, impressie
Brunch Thomaskoor + verkiezingen KRO
14
30-jarig bestaan Aquinokoor, foto-impressie
15
Het inlossen van een belofte
16
Joke Karssing
Jeugdpagina Louis vd Berg
18
Kindernevendienst & Pasen Programma 60+ bijeenkomsten
Louis vd Berg
19
Onze vaste medewerk(st)ers zorgen iedere keer weer, dat bepaalde rubrieken steeds weer stof opleveren voor een vervolg. Voor degenen, die niet bij de parochieavond op 1 maart aanwezig konden zijn, is over die avond een boeiend verslag te lezen. Graag uw extra aandacht voor het 2e artikel op pag.22 "Emmaüstocht" naar Windesheim. Voor de eerste keer werd er met 12 jongeren uit ons Rectoraat een viering gehouden rondom het thema "groeizegen". Deze gebeurtenis is d.m.v. foto's in beeld gebracht.
20
Corinne v Nistelrooij
21
Muziek buiten dienst + Emmaüstocht
22
In de Kiekerd, foto-impressie
23
Nieuws van het WasDom
In deze editie blikken we terug, maar vooral ook vooruit m.a.w.: het is de moeite waard om de 30 pagina's zorgvuldig te lezen, want de teksten zijn zeer gevarieerd. Het artikel namens de Stuurgroep geeft hier meteen op pagina 4 een goed beeld van. Voor de rector was er dit keer aanleiding zelfs 2 artikelen in te sturen! De penningmeester geeft op pag.6 een waardevol advies. Pater Kees Brakkee is nog niet uitverteld, zo blijkt uit zijn slotzin en daar zijn we zeer blij mee.
17
Verslag regionale avond KND
De liefde onder de loep
We zijn nog in de 40-dagen-tijd en dat betekent, dat Pasen in aantocht is. De vieringen in de Goede Week brengen ons stap voor stap naar het belangrijkste kerkelijk feest. De redactie wenst u daarom een mooie "Goede Week" toe.
Margot Goettsch
Advertenties
Het Thomashuis geeft weer een overzicht van gevarieerde bijeenkomsten, muziekuitvoeringen, lezingen enz..
24/25 26/27
Thomashuis-activiteiten
28
Aanplakzuil, nieuwtjes en weetjes
29
Familieberichten + colofon
30
Tot slot is een woord van grote dank op z'n plaats aan de leden van het Dominicuskoor, dirigente en organist: binnen twee maanden verzorgden zij met hun zang ACHT uitvaartdiensten ! Die dank geldt ook voor degenen, die op andere wijze een aandeel leveren om de uitvaartdiensten perfect te laten verlopen. de redactie !!.
3
VAN DE STUURGROEP Eindelijk is de lange winter voorbij. Sneeuw en gladheid hebben we inmiddels genoeg gehad! Vanaf mijn woonvertrek op de eerste verdieping van het klooster zie ik nog weinig uit de grond komen of ontspruiten, maar toch is er iets verschenen wat onmiskenbaar in het oog springt. Op de hoek van de Assendorperstraat/Luttenbergstraat staat namelijk een groot bord dat meedeelt dat onze kerk weer in restauratie is gegaan. Ons neogotisch kerkgebouw is nu eenmaal een onderhoudsgevoelig gebouw. Dankzij belangrijke financiële bijdragen van de provincie Overijssel, de Nederlandse Orde van de Dominicanen en uw bijdrage voor het onderhoudsfonds van de kerk, kan deze vele tonnen kostende opknapbeurt gefinancierd worden. Een veel kostbaarder bezit dan ons kerkgebouw vormt natuurlijk onze geloofsgemeenschap waar u en ik deel van uitmaken. Maar toch zijn er parallellen te trekken tussen het kerkgebouw en de geloofsgemeenschap. Een parallel dat zo prachtig zingenderwijze wordt verwoord in het zeer bekende lied: „Zomaar een dak…‟ Het blijft onvoorstelbaar dat zoveel mensen, zoveel tijd – kostbare vrije tijd – inzetten om onze geloofsgemeenschap te laten zijn zoals ze nu is. Doordeweeks van ‟s ochtends vroeg tot „s avonds laat en in het weekend is het klooster bevolkt met rectoraatsmensen. En er gebeurt ook veel. Neem het terrein van het vieren. Op achtereenvolgende zondagen hadden we een Themaviering van het Thomaskoor met na afloop een brunch, waarvoor de opbrengst bestemd was voor de „Nijehoeve‟, een themaviering rond onze patroonheilige Thomas van Aquino, een viering waarin twaalf jonge meiden de groeizegen ontvingen, vervolgens een jongerenviering en dan de serie zondagen in de veertigdagentijd met woestijnverhalen uit het boek Numeri. Mensen die bij ons ter kerke gaan, beschrijven vaak hun ervaring met het woord „ruimte‟. En dat is ook precies wat we willen bieden: een gastvrije plek te zijn waar mensen ruimte ervaren. Helaas verschijnen steeds vaker berichten in de pers hoe de ruimte die mensen kunnen ervaren in de katholieke kerk van bovenaf ingeperkt wordt. Wij willen in onze geloofsgemeenschap onze ruimte bewaken en een gastvrije plek zijn en blijven voor een ieder die zich bij ons wil aansluiten ongeacht iemands levensstaat. En natuurlijk heeft ons gelovig in de wereld staan consequenties voor hoe wij omgaan met de mensen om ons heen, ook buiten onze eigen geloofsgemeenschap. Dat hebben we ook tijdens onze laatstgehouden parochieavond kunnen zien. Begin februari hadden de pastores een etmaal in het dominicanenklooster te Huissen met pastores en pastoraal werkenden van andere dominicaanse parochies in Nederland
4
waar parochiële ontwikkelingen rond catechese werden uitgewisseld. Een week later was er het bezinningsetmaal van de stuurgroep van het rectoraat in het prachtige conferentieoord Fredeshiem in de buurt van Steenwijk. Op de vrijdagavond hebben wij ons beleidsplan tot en met het jaar 2013 bijgewerkt. Dit bijgewerkte plan zullen we gaan bespreken met het Rectoraatsteam en vervolgens publiceren. Op de zaterdag zijn we bezig geweest met ons zelf: hoe we als stuurgroep, maar ook als individueel stuurgroeplid het functioneren van de stuurgroep alsmede het functioneren van het rectoraat als organisatie kunnen verbeteren? Fijn dat iedereen na zo‟n intensief etmaal met een goed gevoel naar huis ging. Het tekent de manier waarop we met elkaar om willen gaan. Een aantal belangrijke projecten zitten in een afrondende fase. Dit betreft zowel de inrichting van de kerk, de vernieuwde kerkverlichting en de nieuwe geluidsinstallatie. De laatste puntjes moeten nog op de „i‟ worden gezet. Een nieuw en modern systeem van kerktelefoon zal worden ingevoerd en gemiste vieringen zullen straks via het internet alsnog kunnen worden beluisterd. Ook kunnen straks bijvoorbeeld uitvaartvieringen op verzoek van nabestaanden worden opgenomen op een geheugenstick. Het rectoraat staat niet alléén binnen dominicaans Zwolle. Met alle geledingen van het dominicanenklooster willen we komen tot één gezamenlijke toekomstvisie. De samenwerking met het Thomashuis en ‟t Wasdom zal er toe moeten leiden dat er voor het komende najaar één gezamenlijke aantrekkelijke folder komt met ons gezamenlijk aanbod van cursussen, bezinningsavonden etc.. Veel is gedaan en veel staat nog op stapel. Vrijwilligers en beroepskrachten kunnen het soms nog nauwelijks bijbenen, maar gelukkig hebben we binnen onze geloofsgemeenschap zorg voor elkaar en mogen we elkaar ook bevragen. Nog even en dan wordt het Pasen met daaraan voorafgaand de Goede Week de – liturgisch gezien – mooiste week van het jaar. Dat het licht van Pasen ons verder richting mag geven op ons gezamenlijke pad van onze geloofsgemeenschap en op ieders eigen weg. Met een hartelijke groet, René Dinklo o.p. namens de stuurgroep van het rectoraat
BIJ DE LIJDENSWEEK OF GOEDE WEEK: VAN PASSIE NAAR PASEN pijn en verdriet vaak extra glans en grote intensiteit. Het is als de regenboog die haar kleuren het best laat zien in
We doen het in onze kerk elk jaar opnieuw: we zetten lijden en dood vol in de aandacht in een tijd dat de natuur opnieuw tot leven komt. Op het eerste gezicht toch merkwaardig. Waarom niet - zonder dat „zware‟ gewoon uitbundig nieuw leven gevierd?
het gebroken zonlicht, dat veroorzaakt wordt door de tegenstand van wolk en regen. Daarin kan - soms In Jesus' Lijden, even - stil en indringend de linosnede van Aad de Haas naam oplichten van de Eeuwige zelf: „ik zal er zijn‟. Liefde en leven aan het licht gebracht.
Misschien is het wel omdat de confrontatie met het lijden met het leven gegeven is. Omdat niemand in dit leven zonder verdriet groot wordt. Omdat ieder van ons een weg van vallen en opstaan gaat. Wie dat ontkent en toch het nieuwe leven wil vieren, bouwt het huis van zijn toekomst op los zand. Eén flinke storm in werk, relaties of gezondheid en het huis van je bestaan ligt om… Misschien is het wel omdat de confrontatie met nieuw leven ons doet stilstaan bij de kostbaarheid én de broosheid van ons bestaan: de warmte van het prille zonlicht, het tere groen van struiken en bomen, de kracht en kwetsbaarheid van jong leven…
Ik heb in gesprek met mensen soms mogen horen: „ja, het was een ellendige situatie. En natuurlijk wilden we dit niet, maar we hebben ook zo intens onze verbondenheid gevoeld. Wat een zegen! Het huis van ons bestaan blijkt op een rots gebouwd, op de rots van gedeeld en doorstaan verdriet. En iemand anders: „Op de puinhopen van mijn ellende zit ik fijn van het uitzicht te genieten‟.
Het roept vragen op naar de zin van ons bestaan, naar de bestemming van ons leven. Een meisje van zeven vroeg het zo: „mama, waarom zijn we er? Ik bedoel niet hoe het komt, want ik weet wel dat ik uit jouw buik kom. Maar waarom? Het is toch ergens om…‟ Het is de vraag naar het doel en de bestemming van ons leven…. Dan mogen reacties klinken als: „om het leven als geschenk te ontvangen en er samen met anderen van te genieten‟ en „om van betekenis te zijn voor anderen‟ … of - voor gelovige mensen - „om God te vinden‟..
Er is er één die intens weet had van de kracht van die weg: Jezus van Nazareth. Niet dat hij het lijden zocht. Integendeel: waar hij kon lenigde hij pijn. Hij sprak woorden van troost. Hij leefde de weg van geestelijke vrijheid en ageerde tegen onrecht. Maar hij wist ook dat die weg tot zijn dood zou leiden. Hij aanvaardde dat. Hij wist dat zijn dood de prijs was die hij moest betalen voor zijn trouw aan zichzelf, aan de mensen en aan zijn verbondenheid met de Levende zelf. Dat was wat telde: trouw aan die weg, aan mensen, aan God. Zijn hele hebben en houden met vertrouwen inzetten en uit handen geven in vertrouwen op de Levende zelf.
Maar als dat zo is, wat doet verdriet dan in ons leven? Waarom de aandacht voor het lijden? Een halve eeuw geleden dichtten we God het antwoord toe. Die zou in zijn almacht het lijden regelen en weten waarom het goed was. Het tekent een God die het lijden bewust organiseert. Een zienswijze die later menigeen tegen de borst stuitte. Tegenwoordig weten we dat met de menselijke vrijheid niet te verenigen. En evenmin met Gods liefdevolle goedheid.
„Wie zo het eigen leven kan loslaten‟, zei hij „zal het echte leven winnen!‟ Hij vertrouwde dat zijn lijden uiteindelijk vruchtbaar zou zijn, voor anderen en voor hemzelf. In de ochtend van Stille Zaterdag lezen we in de Lauden de tekst uit zijn evangelie, zoals het is verwoord door Johannes: „als de graankorrel niet inde aarde valt, blijft ze alleen, maar als ze sterft brengt ze veel vrucht voort‟
Lijden lijkt niet met liefde te rijmen. Wie de ander liefheeft wil hem immers geen kwaad doen en gunt haar alle goeds. Misschien is lijden op zich ook zinloos. Misschien moeten we die leegte samen uithouden en kunnen we alleen daardoor zin in dat samenzijn ervaren: als we er de warmte van vriendschap in voelen, de hechtheid van de liefde, de troost van het er –zijn, de rijkdom van het leven. Ze krijgen tegen het contrast van
Dat we zijn weg durven gaan, de weg van Passie, van lijden naar Pasen, naar leven in overvloed… pastor Anneke Grunder o.p.
5
VAN DE PENNINGMEESTER. In de greep van de winter. Wat een winter en dan nog niet eens de kou, maar al die sneeuw! Het was ‟n schitterend gezicht, die mooie witte landschappen. Maar het had ook mindere kanten. Sinds jaren hebben we weer een echte winter gehad, alleen duurde hij wel wat lang. Diversen keren zijn er weeralarmen afgegeven en bijna steeds in het weekend. De winter heeft ons financiële resultaat beïnvloed. In december waren de kerkopbrengsten 20% minder dan de zelfde periode 2008. Ook in januari waren de inkomsten lager, namelijk 10 %. Minder inkomsten en juist veel gasolie verstookt! Alleen om financiële redenen hopen we daarom al op een mooi voorjaar en een warm najaar. Kerkbalans 2009 Afgelopen periode zijn er tientallen brieven uit gegaan i.v.m. nog openstaande kerkbijdragen. Het aanschrijven van parochianen gebeurt met de grootst mogelijke zorgvuldigheid; als je betaald hebt hoor je immers geen brief meer te ontvangen. Helaas zijn er toch parochianen onnodig aangeschreven. Dit is als volgt te verklaren. De bankafschriften van de ABN geven het volledige adres weer. ING doet het echter op de manier van de giro; als er bij mededelingen niets ingevuld is wordt alleen de naam, en niet de straat doorgegeven. Daar we parochianen in ons parochiebestand hebben met dezelfde naam (b.v. als ze familie zijn), kan het gebeuren dat de bijdragen bij de verkeerde parochiaan genoteerd worden. U kunt mij helpen. Schrijf bij betalingskenmerk of mededelingen uw huisadres op, dan bent u er zeker van dat de bijdrage op een juiste manier verwerkt wordt. Voor de volledigheid geef ik hierbij nogmaals onze rekeningnummers: rek.nr.59.82.37.410 bij de ABN AMRO-Bank en rek.nr.1058958 bij de ING-Bank. Kerkbijdrage / Kerkbalans 2010 Laat de fiscus mee betalen aan uw kerkbijdrage. Dat kan als u de kerkbijdrage betaalt via een notariële akte en voor vijf jaar vastlegt. Met het notariskantoor hebben wij een afspraak gemaakt dat de parochiaan via een volmacht de zaken kan laten regelen. Dat betekent dat u niet meer naar de notaris hoeft. Volmachtformulieren zijn te verkrijgen bij mij. Heeft u interesse, stuur mij dan een mail, of leg een briefje in mijn postvak bij de zij-ingang van de kerk en ik zorg dat u de benodigde informatie thuis krijgt. Mijn mail adres is:
[email protected] BHV BHV betekent Bedrijfshulpverlening. Ieder bedrijf heeft BHV-ers in dienst, vrijwilligers die de brandweer assisteren bij ontruimingen, hulp verlenen bij ongevallen en bij het onwel worden van kerkgangers / bezoekers. Momenteel beschikken we in het gebouw over een AED-apparaat (hartdefibrillator), van belang bij hartproblemen. Graag willen wij inventariseren wie van de parochianen over een BHV diploma beschikt en (volgens een op te stellen rooster) inzetbaar is bij vieringen / concerten. Het is voor ons van groot belang dat u zich in dat geval aanmeldt bij het parochiebureau (e-mailadres:
[email protected]). Piet Neeft
6
BONTE PAPEN Een geschiedenis in vogelvlucht aflevering 3
G
oed voorbeeld doet goed volgen. Zoals in de vorige aflevering werd beschreven, kwam in het westen de propaganda voor het ascetische en het kloosterleven eerst goed op gang door de activiteiten van de patriarch van Alexandrië, Athanasios (± 295-373). Hij was een bijzonder man, een uitstekend theoloog en een vurig verdediger van de leer die op het concilie van Nicea (325) was vastgelegd. Daar verklaarden de bisschoppen Jezus tot Gods Zoon en legden dat vast in het Credo: “ware God van de ware God, geboren, niet gemaakt, één in wezen met de Vader”. „n Zekere Arius ontkende dat en zag in Jezus louter een schepsel. Toen Athanasios weigerde sommige volgelingen van die Arius weer in de kerk op te nemen, verbande keizer Constantijn hem in 336 naar Trier. Later werd hij nog eens verbannen, nu naar Rome (339-346). Athanasios kreeg de titel „kerkleraar‟ toebedeeld en hij wordt als heilige vereerd. Ook die laatste kwalificatie is terecht, want hij was een vroom en ascetisch mens die in zijn jonge jaren een tijdlang in de woestijn had geleefd bij de heilige Antonius, de vader van de „anachoreten‟ („Zij die zich terugtrekken‟). Nu, in Rome, maakte hij uitdrukkelijk en welbewust propaganda voor het anacho-retendom en het kloosterleven. Hij werd in die dagen vergezeld door twee Egyptische monniken, eveneens leerlingen van abt Antonius, die door hun ascetische gestrengheid grote indruk maakten op de christenen van Rome. Ze waren een soort religieuze kermisattractie, zou je kunnen zeggen. Hun voorbeeld lokte tot navolging. Groter nog was de invloed die uitging van de levensbeschrijving van Antonius van de hand van Athanasios. De pesterijen en bekoringen, door de duivel Antonius aangedaan en met verve door Athanasios beschreven, zijn klassiek geworden en hebben literatuur en beeldende kunst geïnspireerd. Eerst, toen de Vita sancti Antonii, de Latijnse vertaling van het Griekse origineel, verscheen, kwam de stroom anachoreten pas goed op gang.
heeft het in de bouw van kloosters tot op vandaag uitgehouden. Zie het oude Broerenklooster en het onze! Maar ook in de stad zocht men de noodzakelijke stilte, de afgeslotenheid en de eenzaamheid te ontwikkelen. Het stadse woonhuis van de aanzienlijken werd aldus soms tot klooster. In de vijfde eeuw ontwikkelde zich dit type verder en er ontstonden kloosters nabij basilieken. De kloostergemeenschap stelde zich dan in dienst van die kerk. Zo stichtte de heilige Ambrosius (± 339-397), zelf geen kloosterling, als bisschop van Milaan een mannenklooster in die stad en zijn oudere zus Marcellina (± 332 - ± 398) leidde er een convent voor vrouwen. In Nola bij Napels richtte Paulinus (353/4-431) samen met zijn Spaanse vrouw Therasia een „fraternitas monacha‟, een „monniken broederschap‟ op.
A
ugustinus Maar de belangrijkste figuur in deze reeks van stichters van stadskloosters is de heilige Augustinus. Omstreeks 386 had hij in Milaan het kloosterleven ontdekt. In april 387 werd hij daar door Ambrosius gedoopt en eind van het jaar daarop vertrok hij Kerkvader Augustinus naar Carthago in Noord-Afrika en vandaar naar Thagaste, waar hij op het landgoed, dat hij van zijn vader had geërfd, samen met zijn zoon Adeodatus, zijn vriend Alypius en anderen een kloosterlijk leven leidde. Toen hij eens op een zondag in de kerk van het naburige Hippo Regius de mis bijwoonde, werd hij spontaan door het gelovig kerkvolk tot opvolger van de plaatselijke bisschop gekozen en ter plekke tot priester gewijd. Hij stichtte opnieuw een klooster, nu in de tuin rond de hoofdkerk van Hippo Regius. Toen hij in 396 tot bisschop was gewijd, ontstond er door zijn toedoen een derde klooster en wel in het bisschopshuis. Ze aten er strikt vegetarisch en vrouwen werden er niet toegelaten. Zelfs Augustinus‟ eigenste zus, van wie we de naam niet kennen, een weduwe die in Hippo een vrouwenklooster leidde, kwam de bisschoppelijke pastorie niet in! Augustinus schreef een regel voor kloosterlingen. De geschiedenis van deze regel is een tikkeltje ingewikkeld. Ik doe ze daarom de volgende keer uit de doeken.
S
tadskloosters Niet iedereen trok naar Egypte of het Midden-Oosten. Men zocht ook de rust en de stilte van het platteland om daar een gemeenschappelijk ascetisch leven te leiden. Zo werd de „villa‟, de Romeinse boerderij, tot klooster. Het carré, de grondvorm van die „villa‟, nog te zien aan sommige oude Limburgse hoeven en terug te vinden in kastelen,
Kees Brakkee o.p.
7
EXODUS „TIJD VOOR DE UITTOCHT‟
In de Hebreeuwse bijbel heet dit boek „De Namen”, want het begint ook met de namen van de zonen van Israël. Eerst was er het boek „Genesis‟ over de schepping van de wereld. Dit boek gaat over „de schepping van een volk‟. Zij waren lange tijd in Egypte. Jozef was er gekomen doordat hij verkocht was door zijn broers. Zijn broers en zijn oude vader Jakob kwamen er later, toen Jozef onderkoning was en zij in hun land een hongersnood hadden. Maar nu was Jozef niet meer bekend bij de Farao. Zijn familie was in Egypte blijven wonen en werken en al die broers en Jozef zelf, kregen kinderen en die ook weer.
geen vlees meer is, willen ze liever terug naar de vleespotten van hun slavenland Egypte. Maar God is wonderlijk dichtbij in dit verhaal en geeft Mozes instructies hoe te handelen met dit volk. Er komt vlees en brood, zo de eerste Pesachmaaltijd ongeveer uit de lucht vallen. Mozes blijft de grote leider. Zijn schoonvader, die hij weer ontmoet in de woestijn, geeft hem het idee om betrouwbare mannen te zoeken binnen het volk die leiding gaan geven over zo‟n duizend, honderd en vijftig mensen. Mozes moet er zijn voor contact met God.
Zo werden ze talrijk en bevolkten het hele land, zodat de Egyptenaren voor hen vreesden. Zo werden ze door de Farao tot slaven gemaakt. Ze moesten hard voor hem werken en werden mishandeld. Ook wilde de Farao dat de jongetjes die nu geboren werden gedood zouden worden. Dankzij twee opstandige vroedvrouwen blijven er toch jongens in leven. Zo kennen we het verhaal over Mozes. Hij, een slavenzoon, groeit op aan het hof van de Farao. Hij wordt door God Mozes geroepen om zijn volk vanuit Egypte te halen en te brengen naar „het land van melk en honing‟. Maar Mozes durft zomaar niet. Ze zullen niet naar hem luisteren en trouwens hij is helemaal niet zo‟n goede spreker.
Dat contact is er weer op de berg Sinaï. God riep hem toe: “Zeg tegen het volk van Jakob, laat de kinderen van Israël weten. Jullie hebben gezien hoe ik ben opgetreden tegen Egypte en hoe ik je op adelaarsvleugels gedragen heb en je hier bij mij heb gebracht.” Vervolgens moet het volk zich reinigen. Dan komen we bij Exodus 20 waar God, JHWH de Bevrijder, het volk de „woorden van bevrijding‟ geeft, tegen slavernij, om samen te leven. Er volgt nog een lange weg, met veel voorschriften, ontmoetingen, fouten en vergeving.
Het volk werd steeds zwaarder onderdrukt. Maar aan vluchten werd niet gedacht. Ze waren bij elkaar en tegen de verdrukking in groeiden hun gemeenschap nog steeds. Dan komt daar Mozes om hen op te roepen om te gaan. Weg uit een slavenbestaan. God roept hen tot volk! 40 jaar in de woestijn krijgen ze om een volk te worden dat straks in dat land goed kan samenleven. Het zijn de twaalf zonen van Jakob (Israël). Zij worden de twaalf stammen die samen het volk vormen. De stam van Levi is uitverkoren als priesterkaste. De Farao laat het volk zomaar niet vertrekken. Pas nadat er dood en verderf gezaaid is in de huizen van de Egyptenaren, mogen ze vertrekken. Ze kregen zelfs gouden en zilveren sieraden mee en kleren. Dan begint de grote tocht. Eerst is er het „pesachmaal‟ met de ongedesemde broden. Deze maaltijd zal er elk jaar zijn om te gedenken dat zij slaven waren in Egypte en God heeft hen bevrijd! Het is moeilijk voor slaven om vrij te zijn. Als er zomaar geen water te vinden is gaan ze mopperen op Mozes. Wanneer er
de tabernakel
Aan het einde van dit boek wordt de tabernakel opgebouwd en ingericht. Daarin bevond zich onder andere de ark met de verbondstekst en een altaar om te kunnen offeren. Zo werd de ontmoetingstent tot een heilige plaats gemaakt. De tent werd overdekt door een wolk en zo „werd de tabernakel gevuld met de majesteit van JHWH‟. „Zolang hun tocht duurde, rustte overdag de wolk van JHWH op de tabernakel, ‟s nachts verscheen er een vuur in, dat voor alle Israëlieten zichtbaar was.” Irene Haalboom
8
WELKE DAME STAAT DAAR TOCH IEDERE KEER TE ZWAAIEN? Het Thomaskoor zingt een paar keer per maand tijdens de zondagvieringen. Soms komt er onder de dienst een dame naar voren die het koor gaat dirigeren: Marlou Zengerink. Het zingen heb ik van huis uit al meegekregen. Dat deden we vaak en met alle meiden. Toen ik 13 was vroeg een vriendinnetje of ik meeging naar het jeugdkoor van het rectoraat. Spannend dat ik het vond! Nooit ben ik meer zonder koor geweest.
Je ziet dan de hele gemeenschap zingen en dat is zó mooi. Zo veel blije gezichten zie ik dan. Het voelt voor mij als: we mogen weer meezingen en daardoor weer een beetje meer mens worden en blijven.
In het rectoraat heeft vooral Harrie Abbenhuis mij geïnspireerd. Hij leerde mij zijn bronnen kennen. En die liggen mij ook nog steeds zeer na aan het hart. Ik bedoel de oude Engelse koormuziek. Daarbij is dan het koor van de Cambridge Singers voor mij de echte top.
Hoe is je samenwerking met René van Breukelen? Wij zitten op één spoor. Het Thomaskoor is het koor van René en ik mag daarbij helpen met dirigeren. René is veel kundiger en meer ervaren. Voor mij is het lastiger om de moeilijkere stukken te dirigeren. We hebben wel eenzelfde interpretatie van de muziek.
Wat vind je daar zo mooi aan? Die muziek lijkt zo gemakkelijk te zingen. Maar de kracht zit in de lichte uitstraling van de gezangen. Het koor zingt in lijnen; het voelt alsof die muziek soepel wegzingt, maar dat lukt niet zo maar. In de bundel van het rectoraat staat ook van die muziek, bijvoorbeeld nr. 69. Dit lied heeft zo’n typische Engelse melodie. Prachtig!
Ik zie aan je dat je met heel veel plezier dirigeert. Dat moet ook wel, want anders krijg je de koorleden nooit waar je ze hebben wilt. In je hoofd zit muziek en je overdenkt hoe je het best datgene laat zingen wat je in je hoofd al hoort. Ik praat er vaak over met René van Breukelen. Mijn motto? Zingen maakt mij blij; dirigeren is voor mij delen in die blijheid. Het is zo mooi met mensen bezig te zijn. Op het ene moment sta je tussen de mensen in het koor te zingen en op het volgende moment stap je er tussenuit en ga je ervoor staan?. Hoe voelt dat? Daar denk ik nooit zo bij na. De mensen hebben mij geaccepteerd als dirigent, zodat René de kans krijgt piano te spelen. Je moet dan wel zoiets hebben van: nu ben ik even degene die het zegt. Maar daarna trek ik me met even veel plezier weer terug in de rijen van de koorleden.
Hoe zouden wij geloven Heer, als Gij niet wordt gehoord Bij monde van verkondigers Van uw verlossend woord. Op een dag reed er iemand met mij mee in de auto. Ik zette uit enthousiasme een cd op. Van mijn passagier die wist dat ik veel zong, kreeg ik een halve vermaning om de oren: “Dat je je eigen muziek opzet!” Maar het was van die oude Engelse koormuziek (the Cambridge Singers).
Waar krijg je kippenvel van? Bij een lied dat ik al vaak gezongen heb gebeurt het soms, dat de tekst plotseling in één keer stevig bij mij binnenkomt: mooi vind ik het dan!!!
Bij het Zwols Vocaal Ensemble ben ik lang sopraan geweest. Dat was echt topniveau. Maar de spanning en de extra tijd die je erin moest steken om die kwaliteit te handhaven zijn op gegeven moment niet meer zo leuk.
Wat was nog meer zo‟n kippenvelmoment voor je? Tijdens de afgelopen kerstdienst mocht ik het evangelie voorzingen. Ik stond daar en wilde de mensen vóór me echt iets bieden. Vertellend probeerde ik het verhaal te reciteren. Er gebeurde toen gewoon wat met me. Ik denk dat mensen die luisterden dat toen ook gevoeld hebben.
En waar ben je nu nog bij betrokken? Dat zijn meerdere koren: Thomaskoor, Dominicantus, het Dominicuskoor en de cantores. Met de cantores werk ik het meest intensief. Daarbij kan ik de mensen zelf aansturen. Marlou is echter in het verleden ook op andere gebieden actief geweest in het rectoraat. Wat te denken van haar werk in het Liturgisch Team; ze is lector geweest en lid van de Beleidsgroep Paterskerk.
Heeft dat zingen met je geloof te maken? Zonder het geloof kan ik niet zo zingen, het is verweven met mijzelf. Het geloof is voor mij van belang, omdat ik er ook open in kan staan. Open voor wat er gebeurt, ruimte voor de mensen. Voor mij is daarbij van belang, dat ik mezelf kan zijn In het zingen in het geloof voel ik de kracht die mensen naar elkaar toe drijft. In die contacten ontmoet ik God in de hulp die ik vraag of bied en in de liefde die tussen mensen ontstaat, bijvoorbeeld in de liefde voor een kleinkind.
Ze verveelt zich niet gauw, die vrouw. Het is mijn tweede huis, dat rectoraat. Wat is er zo mooi aan dirigeren? Dat zie je als je de gemeenschap dirigeert. Je kunt de koorleden enthousiast maken, maar als ik me omdraai en alle mensen bij de muziek probeer te betrekken, beginnen ze allemaal mee te doen.
Door zo‟n vrouw wil ik me tijdens de vieringen wel laten inspireren. Ludo Hendrickx
9
DOMINICAANS ERFGOED IN BEELD Hierbij nog een aflevering van foto’s van Dominicaans erfgoed. Met dank aan de inzend(st)er plaatsen wij onderstaand een selectie. We houden ons aanbevolen voor foto’s van personen, kerken en kloosters die een Dominicaanse achtergrond hebben. DOMINICANEN IN CANTERBURY, ENGELAND Midden in Canterbury, aan beide oevers van het riviertje de Stour, staan de overblijfselen van een Dominicanenklooster (Blackfriars in het Engels). Aan de ene oever staat de Refter en aan de andere kant het oude gastenverblijf – een pittoresk geheel. In 1221 komt een groepje van 13 dominicanen aan in Engeland. Op weg naar Londen komen ze door Canterbury waar ze zich voorstellen aan de aartsbisschop. De aartsbisschop gebiedt de prior voor hem te preken en is zo onder de indruk dat hij een levenslange vriend van de Dominicanenorde blijft. In 1236 schenkt koning Hendrik III de orde een eilandje in de rivier de Stour die door Canterbury stroomt. De Dominicanen staan in goed aanzien bij de opeenvolgende koningen van Engeland, want regelmatig wordt er melding gemaakt van een gift aan Links de Refter, rechts het gastenverblijf klooster en broeders. Als in 1293 de bisschopszetel tijdelijk vacant is, plundert Edward I de aartsbisschoppelijke bossen en geeft een aantal bomen aan de Dominicanen als brandhout. In 1394 wordt het provinciaal kapittel gehouden in Canterbury. Alle broeders gaan in processie naar de kathedraal. Een van hen preekt er in de landstaal. Na dit spirituele begin worden er vervolgens drie dagen lang banketten aangericht in tenten op het kloosterterrein. De gastvrijheid wordt bekostigd door de aartsbisschop, de prior van naburig Christchurch en de abt van het St Augustinusklooster. Als dankbetuiging dienen alle Dominicaanse broeders in Engeland zes missen op te dragen voor de monniken van beide kloosters. Aan de welwillendheid van de koning komt een einde als in 1535 aartsbisschop Thomas Cranmer preekt dat niet de Paus maar Hendrik de Achtste de baas is in de kerk. Hendrik wil scheiden en krijgt van de paus geen toestemming. Thomas Cranmer levert hem de nodige theologische onderbouwing voor de hervormingen in de kerk van Engeland. De prior van de Dominicanen in Canterbury gaat hier natuurlijk tegenin. Thomas klaagt de prior aan bij de koning en de prior redt het vege lijf door naar Frankrijk te vluchten. Het betekent wel het eind van de Dominicaanse aanwezigheid in Canterbury. In 1538 verlaten de broeders hun huis. Henk la Roi
10
De Refter
ECO-LOGICA. U heeft ongetwijfeld in de Stentor van 5 februari onderstaande column gelezen; degenen die geen abonnee zijn van dit dagblad kunnen alsnog meeleven met de milieuzorgen van onze pastor. Ondanks de koude sneeuwige winter van dit jaar schijnt de aarde toch op te warmen. Ook de mens levert een bijdrage aan die opwarming. Om mijn verantwoordelijkheid te nemen, rij ik natuurlijk in een hybride auto, een Prius. Schoner rijden kan bijna niet en ik voelde me een zeer verantwoorde sociale rijder totdat me werd verteld dat een vegetariër die in een Hummer rijdt, u weet wel zo‟n opgeblazen Jeep, het milieu minder belast dan een vleesetende Priusrijder. Na ampele overweging ben ik gezwicht en vegetariër geworden. Dit tot groot verdriet van de kip die ik iedere zaterdag koop, want volgens „Wakker Dier‟ heeft de kip in mijn oven meer ruimte dan op de boerderij. Dat moet ik mijn zaterdagse kip voortaan ontzeggen. Goed, ik loop naar mijn Prius terwijl ik nog even wat sneeuwresten afklop van de nepbontkraag van mijn stoere jack. Vroeger kon mijn grootmoeder nog ongestoord rondlopen met een jas en muts gemaakt van nertsen en een stola van een zilvervos. Maar miss Tweede Kamer Marianne Thieme benadrukt vooral het bloed dat gevloeid heeft voor dat bont en het wrede leven dat die arme diertjes hebben gehad. We doen het dus met nepbont. Terwijl ik rijd over ‟s Heren wegen neem ik af en toe een slokje water uit mijn drinkfles. Natuurlijk niet gevuld met bronwater uit de winkel want daarmee belast je het milieu teveel, maar met gevitaliseerd water uit eigen kraan. Thuisgekomen ontsteek ik mijn ledverlichting en ga onderuit zitten in mijn fauteuil terwijl ik de consumentengids doorkijk. Daar lees ik dat je voorlopig beter nog door kunt gaan met spaarlampen i.p.v. ledlampen. Ik loop dus naar mijn box voor klein chemisch afval waarin ik een paar dagen eerder mijn spaarlampen heb gedeponeerd omdat ik ze vervangen had door led. Ik schroef de spaarlampen maar weer terug in de fitting. Met de kennis van nu had ik het toen anders gedaan. Doodmoe ga ik ‟s avonds naar bed. Ik lig nog maar net of een hoestbui overvalt me en mijn ogen beginnen te tranen. Direct leg ik verband met mijn dekbed dat ik heb laten hervullen met dons. Ben ik nu allergisch geworden voor dons en waar komt het dons eigenlijk vandaan? Eendjes zijn daarvoor toch niet levend geplukt? Ik val in slaap en droom over schapen en groene weiden. In mijn droom schiet ik wakker en kom tot het geniale idee dat het tijd wordt voor een nieuwe Bijbelvertaling, de GBV, de Groene Bijbelvertaling uitgegeven op kringlooppapier en gedrukt met milieuvriendelijke inkt. Ik zie psalm 23 al voor mij: „de Heer leidt de Q-koorts-vrije-schapen naar de biologische sappige weiden en vlietend helder spawater.‟ René Dinklo
11
ZIN IN EEN GEDICHT?! Als dit Presenteerblad uitkomt, zijn de Veertig Dagen al flink over de helft. De Goede Week staat voor de deur. De Latijnse liturgie kent een lofacclamatie die onder de palmenprocessie wordt gezongen: „Gloria Laus‟ („Eer en lof‟). Jezus wordt erin bezongen als bevrijder en als koning. De dichteres Maria de Groot maakte onderstaande bewerking die voor de hele Goede Week tot bezinning kan dienen (tekst en melodie: Gezangen voor Liturgie, nr. 598). Gloria Laus Driewerf een gloria voor wie in hoge staat daar op een ezel gaat dienaar en toeverlaat. driewerf hosanna. Refrein: Waaier van palmen ons lied U gewijd, vorstelijk kleed door een koning betreden: onze gebeden, ten voeten gespreid.
Volk naar uw hart en naam joodse mens Jesjoea jubelt en volgt U na strekt U tot palmenlaan driewerf Hosanna. Refrein
Ster die uit Davids hand straalt over donker land herder zo goed als lam komende in de Naam als de verwachte.
Volk dat met U verbeidt nacht van de eenzaamheid doortocht en Pesachtijd kudde die met U weidt één in uw lijden.
Refrein
Refrein
Dans voor Gods aangezicht in hemels evenwicht koor voor uw woord gezwicht hier in getemperd licht staan wij en zingen.
Vreugde hebt gij gemaakt aan al wie bij U waakt zie ook mij aangeraakt tot de rechtschapen daad koning der aarde.
Refrein
Refrein Jood van geboorte niet maar doordat U ons riep dwars door een zee van riet tot in het brongebied liefde uit liefde. Refrein
Jan Groot, geestelijk verzorger
12
PAROCHIEAVOND RONDOM DIACONIE – een impressie De jaarlijkse parochieavond stond in het teken van diaconie. En waarom? Pastor Anneke Grunder lichtte dat toe: er zijn geluiden dat wij veel tijd en aandacht besteden aan liturgie en catechese, maar dat diaconie wel wat meer aandacht mocht krijgen. Is dat ook zo? Zijn we wel betrokken bij de samenleving en dan vooral bij mensen die in de knel dreigen te komen? Om die betrokkenheid te inventariseren hebben de ruim 50 aanwezigen roze memobriefjes ingevuld met daarop kort wat zij doen op het vlak van diaconie, al dan niet in kerkelijk verband. Die briefjes werden opgeplakt op grote flapovervellen. Elk flapovervel had – kun je zeggen - een eigen „gebied‟: - zorg en aandacht voor een ander / mantelzorg - opkomen voor een ander - ontmoeting en solidariteit - geldelijke donatie. Al heel snel kleurden de witte bladen roze. Op allerlei gebied bleken mensen iets voor een ander te doen: boodschappen doen, op bezoek gaan, maatje zijn, bestuurslid zijn, goede doelen steunen. Het is te veel en te gevarieerd om allemaal op te noemen. Je kunt best zeggen dat we met elkaar een bewogen gemeenschap vormen.
Kindernevendiensten, die zich hoofdzakelijk op jongeren richten én dat daar jongere mensen (zeg 40-minners) actief mee bezig zijn.
De conclusie van de avond mag zijn, dat we met elkaar heel veel doen. En daarmee staan we in een traditie: - van de profeten, o in hun aanklacht tegen onrecht en hun strijd voor rechtvaardigheid o in het samen uithouden en steun zoeken bij elkaar en bij God o in woorden van troost en bemoediging - en van Jezus van Nazareth o in zijn aanklacht tegen onrecht en tegen muggenzifterij op regels o in zijn bewogenheid om mensen die hij (weer) op de been hielp en heel maakte
Een volgende stap was het verzamelen van kernwoorden die we voor een bewogen gemeenschap van belang vinden. Een greep daaruit: aandacht, gewoon méns zijn, hart laten spreken, volhouden, écht luisteren, je kunnen verplaatsen in een ander, niet (te) ik-gericht zijn.
Daarmee zijn we samen Kerk!
Welke groepen binnen ons rectoraat betrokken zijn op anderen werd zichtbaar, doordat vertegenwoordigers uit de verschillende werkgroepen in het kort vertelden wat zij doen en waarom. Daarbij viel op – aldus een van de aanwezigen – dat veel van het werk zich richt op ouderen, maar dat het ook hoofdzakelijk door ouderen gedaan wordt. Andere aanwezigen vertelden van het jongerenwerk, zoals de Church Chillclub, de Kloosterbende,
Ineke Slinger Parochiemedewerkster
13
THOMASKOOR VERZORGT BRUNCH 24 januari, Dominicanenkerk in Zwolle. De leden van het Thomaskoor in Zwolle hadden initiatiefneemster Debby Nijenhuis uitgenodigd om deel te nemen aan de brunch die zij organiseerden voor de Nije Stichting. Op allerlei manieren wordt door deze stichting geld ingezameld ten behoeve van kankerpatiënten en hun familie, .o.a. voor een plek in een landelijke omgeving, waar mensen kunnen bijkomen en elkaar kunnen ontmoeten in een huiselijke sfeer. Via Jan Meijerink, onze Nije-wandelaar, waren ze bij ons terecht gekomen. Fien, zijn vrouw die zelf helaas veel te vroeg aan kanker is gestorven, was altijd zeer betrokken bij het koor en deze betrokkenheid was beslist wederzijds. Het was dan ook een enorme eer om bij de dienst en bij de brunch aanwezig te mogen zijn. Jan zelf was ook aanwezig en Debby was met Leonie vanuit Hengelo gekomen. Al tijdens de dienst werd De Nije Stichting flink in het zonnetje gezet en daarna bij de brunch nog eens heel warm toegesproken. De dirigent maakte dat iedereen een canon zong en daarna was het tijd voor een overheerlijke brunch die door het Thomaskoor verzorgt was. Hapjes, broodjes, taartjes, vers fruit en nog veel meer was er in overvloed en men toonde veel belangstelling voor het werk van De Nije Stichting. De opbrengst van de brunch was overweldigend: € 737,-!! Joke Hendrickx
K.R.O. LEDENRAADVERKIEZINGEN. In september a.s. worden weer verkiezingen gehouden voor de KRO Ledenraad voor de komende 5 jaar. De Ledenraad is het hoogste orgaan van de vereniging KRO. Er zijn 7 afdelingsraden die samen de Ledenraad vormen. De afdelingen lopen parallel aan de bisdomgrenzen. Wij, hier in Zwolle behoren tot de afdeling Utrecht. Uit ervaring weet ik, dat het en boeiende vrijwilligersbaan is. Zeker in deze tijd nu er zoveel te doen is in omroepland. Een sterke omroep, die haar wortels heeft in de katholieke traditie is meer dan ooit nodig. Iets voor U? Kijk in de omroepbladen van week 8. Daar vindt u alle informatie. Natuurlijk ben ik bereid één en ander toe te lichten Corry Valk - van Meijgaarden lid afdelingsraad Utrecht van de KRO Ledenraad
14
HET AQUINOKOOR BESTAAT 30 JAAR
Ter gelegenheid van dit jubileum werd er een concert gegeven op vrijdag- en zaterdagavond en zondagmiddag in de Dominicanenkerk onder de titel: “In ons element”. Het was een prachtige en gevarieerde uitvoering waarbij het publiek op het podium zat en het koor in diverse opstellingen in de kerk stond. Rond de thema‟s Lucht, Aarde, Water en Vuur klonken prachtige liederen. Een geslaagd jubileum concert welke onze felicitaties verdient.
15
HET INLOSSEN VAN EEN BELOFTE Op donderdag 18 februari vertelden Baptiste en ik voor de 60+ groep over ons verblijf in Rome. Voor haar waren dat 12 dagen, voor mij drie maanden. Een van de onderwerpen die we te berde brachten, was die van de „‟Sant‟Egidio‟‟ gemeenschap in Rome. Iemand van de aanwezigen vroeg waar deze naam vandaan kwam. Voor ik u daarover wat meer ga vertellen, wil ik voor hen, die op die bewuste ochtend niet aanwezig waren, iets vertellen over die gemeenschap. Op 18 jarige leeftijd ontdekte Andrea Riccardi (een jonge student theologie), stichter en inspirator van dit type gemeenschap dat je, om de wereld te veranderen je eigen hart moet veranderen. Hij geloofde dat het evangelie de kracht bezit om dat te doen. Personen die niets met elkaar te maken hadden, werden hier vrienden. Samen zorgden ze voor de minder bedeelden. Er ontstond een centrum waar „mensen van de straat‟ konden komen eten. Een strakke organisatie, vele giften en vele mensen maakten het mogelijk dat drie keer per week aan soms wel 800 personen een maaltijd werd uitgereikt. En dan nu een antwoord op de gestelde vraag „Waar komt die naam vandaan? Ik beloofde daarnaar op zoek te gaan: zie hier wat ik vond. De heilige Egidius werd in de vroege Middeleeuwen sterk vereerd. Hij zou aan het einde van de zevende eeuw naar Zuid Frankrijk zijn gekomen om zich in te zetten voor een bedevaartsoord waar zieken genezing vonden en pelgrims op weg naar Santiago de Compostela halt hielden. Hij is de beschermer van zwakken en weerlozen. Wanneer je leest wie Egidius was, dan kun je begrijpen dat de gemeenschappen die zich over de hele wereld hebben verspreid, graag zijn naam dragen. De gemeenschap die we in de wijk Trastevere in Rome aantroffen was bijzonder. De inzet voor de armen en het luisteren naar het Evangelie gaan hier hand in hand. Mensen hebben als het ware de Bijbel in de ene hand en de krant in de andere! Zowel Baptiste als ik waren diep geraakt door wat we, daar meehelpend, aantroffen. Zoveel jonge mensen, aankomend priesters, zusters, leken waren hier elkaars gelijken. Al tijdens de eerste keer dat we er waren, voelden we ons opgenomen en werden een volgende keer als bekende en naaste met blijdschap begroet. Het was voor ieder van ons een „gouden‟ ervaring! Joke Karssing Dominicanenklooster
UW LIJDENSWEG U ging de weg naar Golgotha en nam ook mee mijn zonden verlaten werd U op die heuvel daar door hen waarmee U was verbonden. De eeuw‟ge toorn hebt U gedragen want Vader had zich afgewend aan ‟t kruis riep U in smart‟lijk klagen verlaat toch niet Uw eigen kind Zo diep leed U voor al mijn zonden U redt mij daardoor van de dood nooit kan ik dit Heer echt doorgronden al is mijn dank ook nog zo groot.
16
jeugdpagina Verbind de cijfers met een lijn en kleur deze Palmpasen-plaat vervolgens mooi in. Daar kan je vast een opa, oma, oom of tante heel blij mee maken.
17
REGIONALE AVOND VOOR KINDERNEVENDIENSTEN EN GEZINSVIERINGEN Zoals al in het vorige presenteerblad vermeld, hebben we in Zwolle de regionale bijeenkomst voor kinder(neven)diensten en gezinsvieringen georganiseerd. Dit was op 10 februari 2010. Het beloofde een avond te worden met een grote opkomst, we hadden bijna 50 aanmeldingen. Maar ja de weergoden waren ons wat minder gunstig gestemd. Door de vele sneeuw waren er veel mensen die gedwongen waren om af te melden. Gelukkig hebben we de avond toch kunnen houden met zo‟n 25 mensen van verschillende parochiën.
knutselwerkjes. Een tip wordt hieronder ook voor u weergegeven: En zoals u ziet maken wij ook gebruik van de kennis van anderen.
De avond begon voor ons al vroeg om een en ander klaar te zetten en vanaf 19.30 uur was er de inloop. Aan alle mensen die kwamen hebben we gevraagd om iets mee te nemen om te presenteren van een project of werkstuk waar men tevreden over is en wat men graag met anderen wil delen. Hiervan was de presentatie tot 20.00 uur. Toen is de avond echt geopend. We hebben een kort voorstelrondje gedaan. Daarna heeft IJt ons het verhaal verteld van de soepsteen. Bij menigeen is dit toch wel een heel bekend verhaal. Met niets en een beetje vertrouwen in elkaar en goed samenwerken, kun je toch iets heel moois of lekkers maken.
Op de kleuterschool hebben we uit geel karton een bloem geknipt en in het hart, hebben we een stuk van een eierdoos geplakt (het kommetje waar het ei in staat), dat hadden we van tevoren al oranje geschilderd. Paasei erin en het eierdoppie is klaar!
Narcis eierdop Wat heb je nodig: Geel karton. Eierdoos. Oranje verf. Lijm. Dit idee is ingezonden door: Jimmy Vermeulen
Tip: Maak er voor iedereen van het gezin eentje en het wordt een leuk paasontbijt!
Rond 20.30 uur zijn we allemaal naar de workshops gegaan waarvoor men zich had opgegeven.
Workshop 3 was onder leiding van Corinne van Nistelrooij en ging over filosofie met kinderen. Ook hier was goede belangstelling voor. De workshop was gebaseerd op de cursus “Kan een koe denken?”. Het uur dat was uitgetrokken voor de workshop was ook voor deze groep te kort. Men was zo verdiept in de workshop dat er maar moeilijk een eind aan gemaakt kon worden.
Workshop 1 was onder leiding van IJt EikelboomDragt, verhalen vertellen. In deze workshop kreeg men tips hoe men een verhaal kan vertellen. Vanuit welk perspectief of in welke tijdsvorm vertelt men een verhaal. En zo waren er nog meer praktische tips die men meekreeg.
De vierde workshop onder leiding van Louis van den Berg ging over het voorbereiden van de kindernevendienst met behulp van de computer. Waarom zouden we toch elke keer alles zelf opnieuw uitvinden als er zoveel te vinden is op Internet? Maar ja het zoeken is niet altijd even
Workshop 2 was onder leiding van Nicole Nypels, creatief met kinderen. Hier werden diverse leuke tips gegeven voor eenvoudige en toch hele leuke
18
gemakkelijk. Dus daar hebben we in dat uur over gehad. En er zijn veel en leuke zaken te vinden die geschikt zijn voor ons.
Iedere groep heeft hier wel projecten voor of ander materiaal en waarom zullen we dit niet met elkaar delen hebben we ons afgevraagd.
Na ruim een uur kwamen we allemaal weer bij elkaar voor een korte evaluatie. Hieruit bleek dat de avond zeker als een succes beschouwd mag worden en voor herhaling vatbaar. Dat gaan we dan ook doen en volgend jaar organiseren we wederom een regionale avond voor de mensen die te maken hebben met de kinder(neven)diensten en gezinsvieringen. We nemen dan nog een punt extra mee en dat is het materiaal uitwisselen rondom de speciale feestdagen zoals Kerstmis, Pasen, Pinksteren etc..
Alle aanwezigen kregen nog een hand-out mee met samenvattingen van de workshops en vele praktische tips en Internetadressen voor het vinden van materiaal. Nog even met elkaar genoten van een drankje en om 22.00 uur is de avond afgesloten. De organisatie was in handen van: Nicole Nypels (KND-B), IJt Eikelboom-Dragt en Louis van den Berg (KND-C)
KINDERNEVENDIENST C Wat is het nog maar kort geleden dat we een stuk hebben ingezonden en nu is het alweer tijd voor de volgende bijdrage. De tijd vliegt merken we. We zijn nu net 8 weken bezig in het nieuwe jaar en we stellen u weer op de hoogte van onze projecten. Het nieuwe jaar zijn we gestart met verhalen over de openbare optredens van Jezus, Mohammed en Boeddha. Leuke en leerzame verhalen. Ook de wijze van invullen is toch elke keer een verrassing voor een ieder. Zo was bij het verhaal over de roeping van de discipelen een echte visser aanwezig met hengel, laarzen, visnet etc.. Een echte visser, maar dan een visser van mensen. Hier ging het om vertrouwen winnen. De keer daarop kwam de vrouw van Mohammed vertellen over haar man. En dan werd de nadruk gelegd op het nemen van rust om stil te staan bij de vragen naar de zoektocht naar God. Bij Boeddha ging het ook om de zoektocht naar de zin van het leven. Daar werd het verhaal voorgelezen door de kinderen zelf. Ieder kind las een stukje voor en gaf dan het papier aan de volgende die verder ging lezen. Bij de laatste viering kwam de vertelster langs, die het verhaal van Boeddha heeft afgerond. Zoals u kunt zien is het echt elke keer anders ingevuld de KND-C hoe en wat er gedaan wordt. Het zal dus nooit saai of vervelend zijn of worden. Op 21 februari is door ons ook de weg naar Pasen ingeslagen. Wij doen dit aan de hand van diverse verhalen en wijken dan ook af van de lezingen in de kerk. Bij de kindernevendienst C worden de volgende verhalen gelezen: • Door een gat in het dak, (Matt. 9) 21 febr. • Wandelen over het water, (Matt. 14) 28 febr. • Vijf wijze en vijf dwaze meisjes (Matt. 25) 7 mrt. • Op het tempelplein, (Matt. 21) 14 mrt. • De vrouw, die Jezus zalfde, (Matt. 26) 21 mrt. Dit zijn toch wel weer hele mooie en bekende verhalen, die ons heel mooi op weg helpen naar Pasen toe. 28 maart is het weer Palmpasen en gaan we samen met de kinderen van de KND-B naar het verpleeghuis om daar de palmpaasstokken te brengen. Ook deze traditie zetten we door. Louis van den Berg
19
Programma 60+ bijeenkomsten maart t/m juni 2010
steeds van 10:00 – 12:00 uur (koffie vanaf 9:45 uur)
Al plaatsgehad: op dinsdag 16 maart: Veranderingen in de stad door Flip Trooster
Woensdag 21 april:
Het Onze Vader door pastor Anneke Grunder
Donderdag 20 mei:
viering, waarin voorgaat Pater René Dinklo o.p.
Dinsdag 15 juni:
De 7 Werken van Barmhartigheid door Ineke Slinger, parochiemedewerkster
U bent van harte welkom! Aanmelden is niet nodig. Wilt u meer weten, dan kunt u contact opnemen met een van de leden van de werkgroep: Mw. F. Veldhuis, 038 4653068; Mw. J. van Damme, 0529 435780; mw. G. Heijnen, 038 4656673; mw. I Slinger, 038 3317744
20
DE LIEFDE ONDER DE LOEP Voor sommigen is het lang geleden, voor anderen kort, maar u herinnert zich vast de dag nog wel dat u trouwde. Stond u met knikkende knieën in het wit of in smoking voor het altaar of gaf u quasi-nonchalant in spijkerbroek uw jawoord? Had u een bruidsboeket? Een trouwkaars? Welke liederen klonken er? En had u die zelf uitgezocht? Weet u nog wat de voorganger in de preek tegen u zei? Klonken er woorden die u nooit vergeten bent of…. Wat vraag ik van u? U ziet dat er veel vragen zijn. Om die te kunnen beantwoorden zoek ik verschillende mensen; mannen, vrouwen, jong en oud, kort en lang getrouwd, protestant of katholiek getrouwd, weduwen of weduwnaars, mensen die gescheiden zijn, meer of minder kerkelijk betrokken. In ieder geval moeten degenen die mee willen doen met dit onderzoek getrouwd zijn of getrouwd geweest zijn. Het is niet noodzakelijk dat u de orde van dienst van uw huwelijk nog in uw bezit hebt, maar wel dat u zich iets herinnert van uw huwelijksviering en natuurlijk moet u het interessant vinden om na te denken over zaken die in uw huwelijk een rol spelen.
Dit type vragen spelen een rol bij het onderwerp van mijn afstudeerscriptie. Want zoals u misschien wel weet, bevind ik me inmiddels in het laatste jaar van mijn theologiestudie en dan word je geacht na te gaan denken over een onderwerp om op af te studeren. Welnu, het is de liefde geworden. De liefde tussen mensen onderling en in het bijzonder de liefde zoals die zich in een huwelijk manifesteert. Onderzoeksvraag Ik wil voor mijn afstudeeronderzoek (masterthesis heet dat tegenwoordig) de vraag beantwoorden: In hoeverre en op welke wijze klinkt de inhoud van liturgische elementen in een huwelijksviering door in de latere beleving van het huwelijk? Want herinneren mensen zich nog wat er toen op die dag uitgesproken of gedaan is? Wat herinneren ze zich dan? Wat doen ze er vervolgens mee? En wat betekent dat voor hun relatie? Ik zal voor mijn onderzoek specifiek ingaan op de (Schrift)lezing, gebeden, liederen en rituelen van huwelijksvieringen en de thema‟s en waarden bespreken die hieruit naar voren komen.
M. Chagall
Ik vraag mensen die willen meewerken aan mijn onderzoek om zich bij mij via de mail te melden:
[email protected]. U krijgt dan dit voorjaar via de mail van mij een vragenlijst toegestuurd met zowel open als gesloten vragen. Ik vraag u die lijst individueel te beantwoorden. Als uw partner ook mee wil doen dient u dus om 2 vragenlijsten te vragen. De vragenlijst kunt u later per post aan mij terugsturen zodat uw anonimiteit gewaarborgd is. Als tegenprestatie zal ik u in het najaar de uitwerking van het onderzoek in verkorte, of desgewenst uitgebreide, versie toesturen.
Waarom? Ik ben geïnteresseerd in de kracht van verhalen, gebeden, muziek en rituelen. Hoe komt het dat mensen hierdoor geraakt worden? En hoe functioneren ze vervolgens in een mensenleven? Daarnaast boeit het me ook hoe mensen in hun huwelijk concreet vorm geven aan hun geloven. Om dit te concretiseren neem ik de huwelijksviering als uitgangspunt en vraag ik me af óf en op welke manieren de waarden en thema‟s vanuit de trouwliturgie van toen doorklinken in het latere huwelijk. In hoeverre hebben ze bijv. ooit een rol gespeeld in het omgaan met elkaar of in huwelijksproblemen?
Corinne van Nistelrooij Parochiemedewerkster
21
Muziek buiten dienst in onze kerk CONCERTEN in de DOMINICANENKERK ZWOLLE Op woensdag 24 maart 2010
MATTHÄUS PASSION van J.S. Bach uitgevoerd door Toonkunstkoor CAECILIA begeleiding ORKEST VAN HET OOSTEN geheel o.l.v. Dick Dijk dirigent. tenor (evangelist): Ludwig van Gijsegem bas (Christus): Frans Fiselier sopraan: Roelien van Wageningen alt: Harda van Wageningen tenor aria's: Joost v.d. Linden bas aria's: Pieter Hendriks
Toonkunstkoor CAECILIA
Orgel: Theo Jellema en Gea Hoven Viola da gamba: Nanneke Schaap Meander Vocaal, soprano in ripieno (ingestudeerd door Martien Hovestad) Kerk open vanaf 18.15 uur AANVANG uitvoering 19.00 uur kaartjes à € 28,00 (incl. consumptie) te bestellen bij de koorleden, VVV, Jakma, Westerhof en via hun website. Voor nadere gegevens: zie www.caeciliazwolle.nl
EMMAÜSTOCHT NAAR KERKJE IN WINDESHEIM, waar het Oratorium “Als de graankorrel sterft” zal klinken Op zondag 11 april, de zondag na Pasen, zal er samen met de Jeruzalemkerk een Pelgrimswandeltocht zijn naar het kerkje van Windesheim waar het Oratorium “Als de graankorrel sterft “ wordt uit gevoerd. We zullen gaan als Emmaüsgangers, twee aan twee wandelend. Omdat er een beperkt aantal mensen in het kerkje in Windesheim kunnen, zijn deelname kaarten nodig . De verkoop zal zijn in de weekeinden 13/14 en 21/22 maart nà de vieringen. Binnenkort ook via website; contactpersoon hiervoor Joke Reints:
[email protected] Kaartjes kosten € 5,--; deze bijdrage vragen we van de deelnemers vanwege de kosten die we maken voor de huur van het kerkje in Windesheim, het stemmen van de piano, de huur van de Kapittelzaal, de kopjes koffie, de kopieën en de dirigent. De beide kerken vullen dan de rest aan. Als de graankorrel sterft………….
11 april 2010 Pelgrimswandeltocht naar Windesheim, waar een Paasoratorium klinkt. Na de viering van 10.00 uur gaan we op weg. Emmaüsgangers
22
21 februari werd aan 12 jongeren de groeizegen toegediend door pastor René Dinklo. Het jeugdkoor verleende haar medewerking aan deze viering. Pastor René en Paul Kockelkoren (lid van de werkgroep Groeizegen) werden in de bloemetjes gezet
K I
IN DE K E R D
In de 40 dagen tijd gaan we met het Joodse volk op weg door de woestijn. Dit werd uitgebeeld op het podium; zie foto
23
► Dialoog ► Intercultureel ► Klooster ► Internationaal ► Ontmoeting Assendorperdijk 8 8012 EH Zwolle Tel: 038 – 4254406 website: www.kloosterzwolle.nl e-mail:
[email protected]
De veranderingen in „t WasdoM
Door de veranderingen in Kohélet en ´t Wasdom hebben wij besloten om dit jaar het programma voor deze Goede Week voor een wat kleinere groep te organiseren.
Eind vorig jaar is Holkje is gestopt met haar werk in ‟t WasdoM. Haar gezondheid geeft haar nu echt grenzen aan. In ‟t WasdoM werken wij voort aan dit levenswerk vanuit de betrokkenheid voor het wel en wee van jongeren.
Voor spotters, oud-spotters, studenten en werkende jongeren vanaf ca. 18 jaar uit Zwolle en wijde omstreken. Het programma loopt van woensdag tot en met de Paasnacht. Natuurlijk zullen we de vieringen in de kerk bijwonen, daarnaast zullen er activiteiten zijn waarbij denken en doen hand in hand gaan. Ruimte voor gesprek, gezelligheid, stilte, creativiteit en meer. Het programma is binnenkort te vinden zijn op onze website.
Sinds een maand werken twee nieuwe collega‟s in ‟t Wasdom, te weten Anne-Mieke Mulder, aangesteld als jongerenwerker voor 20 uur per week en Josephina Hoekstra, aangesteld als ondersteunend medewerker voor 10 uur uur per week. We zijn voortvarend aan de slag gegaan. Na een eerste kennismaking als team en met de jongeren rondom „t WasdoM, hebben we ons gebogen over het beleid. We hebben een aantal mensen verzameld die met ons mee gaan denken over het beleid. Het doel dat we voor ogen hebben is, om voor het nieuwe seizoen met een nieuw programma te starten. Maar uiteraard zullen we ook in de komende maanden een aantal activiteiten organiseren.
Church Chill Club …. No Problem!
De Goede Week, anders dan anders
Iedere maand is er een bijeenkomst van de Church Chill Club voor jongeren vanaf 14 jaar. Dit wordt georganiseerd door ‟t Wasdom en de Zwolse parochies. Een gezellige avond om te chillen en actief, inhoudelijk bezig te zijn rond een geloofs- en/of maatschappelijk thema. Alle jongeren zijn welkom ongeacht hun (kerkelijke) achtergrond. In januari hebben we samen geschaatst. In februari was er een hele geslaagde avond waarin we bezig zijn geweest met „identiteit‟, aan de hand van foto‟s, grime, spel en gesprekken. De komende tijd staat er op ons programma: 12 maart: filmavond 16 april: - een etmaal op pad. We gaan overnachten in een prehistorische nederzetting 28 mei: feestelijke Jaarafsluiting Jongeren vanaf 14 jaar zijn van harte welkom om mee te doen. Voor info en opgave kun je contact opnemen met Margot.
Een van de eerste veranderingen in ons programma wordt zichtbaar in De Goede Week.. Voorheen hebben wij altijd in samenwerking met Kohélet een programma samengesteld voor „jong en oud‟.
Wij gedenken Wij gedenken met groot respect zuster Petra Groot o.p., mede-grondlegger van ‟t WasdoM. Een inspirator voor de werkers in dit centrum; aanjager, beleidsmaker, kritisch toehoorder en meedenker.
MEAL 2 MEET internationaal, intercultureel eetcafe voor studenten en jongeren In „t Wasdom is er een wekelijkse, gezellige maaltijd op de dinsdagavond voor (werkende) jongeren en studenten vanaf 17 t/m ca. 25 jaar. Met aan tafel studenten uit verschillende
wind- en studierichtingen. Het kost per keer € 2,50. Graag vooraf aanmelden.
24
Naar Den Haag Met de groep spotters en het nieuwe team van ‟t WasdoM hebben we op 3 maart een bezoek gebracht aan Den Haag. Met de fiets hebben we deze stad verkend en onder andere het Vredespaleis bezocht. Het Vredespaleis in Den Haag huisvest vermaarde internationaal gerechtelijke instanties zoals het Internationaal gerechtshof en het Permanente Hof van Arbitrage. De plek voor internationaal recht en vrede tussen landen.
Op de trappen van het Vredespaleis, van links naar rechts. Boven: Margot, Vaida, Anne-Mieke, Petra (vriendin van ) enThomas. Onder: Josephina, Maike, Anna, Paula (taaldocente van de spotters), en Vita
En natuurlijk waren we te vinden op het zonnige strand van Scheveningen
Namens ‟t Wasdom team Van links naar rechts Anna, Thomas Maike, Vaida, Vita
Margot Goettsch
25
DE MERKEN VAN DOUMA MANNENMODE: Douma verkoopt sinds jaar en dag de nieuwste collecties van bekende merken, maar daarnaast is er steeds meer ruimte voor nieuwe en andere merken. Italiaanse, Duitse en Belgische merken laten vaak een rijke traditie zien en hebben oog voor uitstraling, comfort en draagbaarheid. Als mannenmodezaak bieden we deze merken dan ook met veel plezier aan en veelal zijn we dan gelijk de enige dealer in Zwolle, waardoor tevens een stukje exclusiviteit ontstaat.
26
27
omashuis Activiteiten AANVRAGEN INFORMATIE, FOLDER EN OPGAVE ACTIVITEITEN Thomashuis Assendorperstraat 29 8012 DE ZWOLLE 038 425 44 12 Uitgebreide informative en inschrijven op: www.kloosterzwolle.nl Een overzicht van de activiteiten die het Thomashuis de komende tijd organiseert:
Kloosterlezingen „Bouwen op vertrouwen‟ 15 april: Een dragende afgrond – Oek de Jong en Marcel Braekers, muziek van Gerard Zuyderhoff en Clara de Vries Zie af van elk verlangen naar God. Sla ieder Godsbeeld aan stukken. Bid God dat Hij je leeg maakt van God. Want alleen in de leegte is ruimte voor de Godsgeboorte. Alleen wie alles los laat, zal merken dat de afgrond draagt. Met deze ontwrichtende boodschap zat Meester Eckhart zijn hoorders dicht op de huid. Oek de Jong en Marcel Braekers gaan onder leiding van Arjan Broers met elkaar in gesprek over dit vertrouwen in de afgrond. Tijd: aanvang 20.00 uur Informatie en opgave via www.kloosterzwolle.nl
Chronisch ziek zijn: een (levens)kunst? Op zoek naar krachtbronnen, eigenzinnigheid en lef. Drie inspirerende kloostermiddagen voor mensen met een chronische lichamelijke ziekte. Met hoofd, hart en handen stil staan bij het leven met het chronisch lichamelijk ziek- of beperkt zijn in relatie tot geloof en levensbeschouwing. zaterdag 20 en 27 maart en 10 april steeds van 13.30 tot 16.00 uur
Chagall Een cursus van drie avonden om zich te verdiepen in de beeldtaal, de thema‟s en de betekenis van het werk van de schilder Chagall. dinsdag 6, 13 en 20 april steeds van 20.00 - 22.00 uur
Choral zingt “de schilder en de liefde” Aansluitend op de cursus Chagall: een uniek optreden van Choral met de muzikale raamvertelling “De schilder en de liefde” vrijdag 23 april van 20.00 - 21.00 uur
Je leven leiden Modern leven tussen planning en breukervaringen Drie avonden lezen en spreken over de vraag hoe we ons leven kunnen leiden en laten leiden. Met teksten en artikelen van Frits de Lange, Nietzsche en Borgman. Woensdag 14, 21 en 28 april steeds van 19.30 - 21.30 uur Zomerverhalen in de binnentuin Zomerverhalen en zomermuziek in de inspirerende en sfeervolle binnentuin van het klooster! Donderdag 3 juni, tijd: 20.00 uur
28
AANPLAKZUIL
Memisa collecte Vele parochies hebben gehoor gegeven aan de oproep van het Aartsbisdom Utrecht om geld in te zamelen voor het werk van pater Boksebeld in Haïti. De collecte die de parochies in het aartsbisdom op 23 en 24 januari hebben gehouden, heeft al € 65.000 opgebracht: een geweldig resultaat. Pater Boksebeld, uit Raalte afkomstig maar al vele jaren werkzaam op Haïti, leidt daar sinds enkele jaren het project „kleine schooltjes van Pater Bohnen‟. Bij ons was de opbrengst van de collecte € 1027 + gift per post van € 100 = € 1127,--. pater Boksebeld Tentoonstelling LIJDEN LEED GELEDEN In Galerie de Zwolse School van kunstenaarsvereniging Palet is een bijzondere tentoonstelling te zien: LIJDEN LEED GELEDEN. Ter gelegenheid van de Vastentijd, de Goede Week en Pasen geven twintig Paletleden in meer dan veertig werken een eigentijdse verbeelding van de kruisgang van Jezus Christus naar Golgotha. Deze expositie in galerie de Zwolse School, Rhijnvis Feithlaan 54, is in de periode van 14 maart tot en met 18 april iedere zondagmiddag (behalve Eerste Paasdag) te zien van 13-17 uur en verder op zaterdag 27 maart, ook van 13-17 uur.
Kerkwinkel Er zijn in de kerkwinkel kaarsen te koop met het logo van de dominicanenorde.
Vieringen Goede Week/Pasen Een overzicht van deze vieringen vindt u bij de uitgangen van de kerk
29
KOPIJ AANLEVEREN: PER E-MAIL OF OP USB-STICK
FAMILIEBERICHTEN
De redactie stelt het zeer op prijs als kopij (geschreven onder Word) wordt aangeleverd per elektronische mail, naar
DOOP, HUWELIJK EN UITVAART IN ONS RECTORAAT GEDOOPT
[email protected] Ook kunt u uw bijdrage op USB-stick of op CD-rom deponeren in het postvak van het Presenteerblad. Ook fotobestanden kunt u mailen. Een uitdraai van de tekst bij de USB-stick/cd-rom is gewenst voor de controle. Ook al heeft u de tekst mooi uitgeprint, nadat u deze op de computer heeft gemaakt, willen wij erg graag het digitale bestand erbij. Op die manier kunnen wij werken aan een eenduidige vormgeving van dit blad. USB-sticks en/of cd-roms en foto‟s, voorzien van naam en adres, worden na verwerking geretourneerd.
GEHUWD
OVERLEDEN Op 12 januari: Bertus Pot, 84 jaar Op 23 januari: Gerardus van Perlo, 77 jaar Op 11 februari: Koen Greven Op 13 februari: Louis Baetsen, 83 jaar Op 14 februari: Theo van Beek, 86 jaar Op 16 februari: Mien Slippens- Koopman, 91 jaar Op 20 februari: Leentje van Duuren- Wezenberg, 85 jaar Op 25 februari: Ans Leonards- Heijens, 95 jaar
Indien u niet in de gelegenheid bent de tekst op de computer te maken, kunt u vanzelfsprekend ook uw geschreven of getypte tekst inleveren!
VOLGENDE NUMMER
VERSCHIJNINGSDATUM VAN HET VOLGENDE PRESENTEERBLAD: no.
sluitingsdatum kopij
164
zondag 23 mei 2010
Het volgende nummer verschijnt in het weekend van
publicatie
12 en 13 juni 2010
zondag 13 juni 2010
Kopij voor het presenteerblad inleveren tot
zondag 23 mei 2010
Geheugensteuntje van de penningmeester Bank-giro rekeningnummers van het klooster:
Denkt u ook aan de aankondiging van evenementen die plaats vinden in de maanden ná het volgende Presenteerblad
Ten name van Dominicanenkerk - Zwolle rek.nr.59.82.37.410 bij de ABN AMRO-Bank en rek.nr.1058958 bij de ING-Bank.
COLOFON
Geef graag de reden van storting aan.
Redactie het Presenteerblad Assendorperstraat 29 8012 DE ZWOLLE Tel: 038-4254400 Verschijnt met een oplage van 525 exemplaren en is ook te lezen op de website van het klooster: (www.kloosterzwolle.nl/kerk/nieuws_downloads/ ) Redactie-leden: Wil Kuijpers, Marja ten Berge, Marijke de Jong, Dineke Zieleman, Ludo Hendrickx en Jan Ophof. Overname van artikelen uitsluitend toegestaan met bronvermelding
30