Peerdekop
Jaargang 54 - Nr 209
2
Inhoudstafel Inhoudstafel
p.2
Editoriaal en colofon
p.3
Voorwoord praeses
p.4
1 jaar Mathieu
p.5
Interview met Rita van de Salamander
p.6
Diergeneeskunde in Australië
p.10
De natuur is ondoorgrondelijk..
p.11
VDK actief: Verbroederingscantus
p.13
Galabal
p.14
Voetbal België - Nederland
p.16
Squash-toernooi
p.17
Ontdek de Piet
p.18
Oudercantus
p.21
Killing Fields
p.22
Doe de test: Optische illusies
p.24
Vastgelegd op foto
p.27
Het Wikipedia-woord:Zwanenzang
p.28
Kende je deze films al?
p.29
Dierenartsen Zonder Grenzen
p.30
Humor op de rechtbank
p.34
Bizarre verkeersborden
p.38
Liefste mama en papa
p.39
Horse survives snake bite
p.40
The SEX-files
p.42
Bumper stickers
p.44
Tien tips om de blok te overleven
p.45
Geraakt door het nieuws
p.46
Cartoons
p.48
Sudoku
p.51
Woordzoeker: praesidium
p.54
3
Editoriaal en colofon Liefste medestudenten, Dit is hem dan, de laatste Peerdekop van dit jaar! Ik heb heel veel plezier gehad met het maken van de Peerdekop, en jullie hopelijk ook met het lezen ervan. De VDK-activiteiten waarover dit keer verslag wordt uitgebracht behoren tot de meest memorabele van het jaar (denken we hierbij vooral aan het Galabal, Ontdek de Piet en Killing Fields). Daarnaast vind je in deze Peerdekop onder andere tien tips om de (toch wel naderende) blok te overleven, alsook zes redenen om te vrijen (voor zover jullie een reden nodig hebben) en een interview met Rita van de Salamander. Wie altijd al wat meer wilde weten over de werking van Dierenartsen zonder Grenzen komt hier aan zijn trekken, en tot slot vind je ook nog een artikel over het gebruik van maden in de diergeneeskunde. Vorig jaar was deze periode er vooral één van zenuwen voor de praesidiumverkiezingen en van spanning voor wat erna zou komen. Het is allemaal heel plezant geweest, zodat ik kan terugkijken op een mooie periode. Bedankt allemaal voor het lezen van de Peerdekop en voor de positieve reacties die erop volgden! Ciao!
Femke Mortier Peerdekop 2007-2008
‘DE PEERDEKOP’ is het extern orgaan van de Diergeneeskundige Kring, rijksuniversiteit Gent 54e jaargang 2007-2008 Nr 209 – Mei 2008 Advertenties : Kevin Van Der Straeten Verantwoordelijke uitgever : Mathieu Deweer Drukwerk : Copy-Center Document Service; Brusselsepoortstr. 130A, 9000 Gent U ontvangt de Peerdekop 5 maal per jaar als u lid bent van het VDK. Dit kan door het overschrijven van 5 € op het rekeningnummer 645-1276224-30 van de Vlaams Diergeneeskundige Kring, met vermelding ‘lidkaart’. Niet leden en ereleden kunnen de PK krijgen op aanvraag bij
[email protected] mits betaling van 2.5€ per nummer. Anonieme artikels worden geweigerd, maar op verzoek kan de naam bij publicatie wel weggelaten worden. Ons adres : Salisburylaan 133 9820 Merelbeke
4
Voorwoord praeses Beste trouwe lezertjes, Als een spastisch rundje geef ik hier mijn laatste stuiptrekkingen als jullie praeses. De verkiezingen/ zwanenzang naderen immers met rasse schreden en binnen enkele dagen floept er weer een gloednieuw praesidium uit die o zo grote VDK-baarmoeder. Maar vooraleer ik er het bijltje bij neerleg, zou ik toch nog een klein verzoekje willen doen. Namelijk dat iedereen die opkomt voor een functie, een schone speech of een klein sketchken in elkaar steekt! Ge gaat het merken, het is nog zo geestig! En stress moet ge niet hebben, want iedereen heeft er in de boerderij al menig achterover gekapt. Dus als iedereen een beetje zijn beste doet, dan is er ambiance verzekerd! Ik wou ook nog even van de laatste Peerdekop-gelegenheid gebruik maken om Femke te bedanken en proficiat te wensen met de fantastische ‘boekskes’ die ze voor ons heeft gefabriceerd. Ik weet niet hoe jullie ervan genoten hebben, maar het heeft mij alleszins veel leesplezier bezorgd tijdens al die uurtjes op de wc! Dus, kneukeltje voor Femke en al die mensen die meegedragen hebben tot haar succes!!!! Dan rest er mij alleen nog jullie veel succes met de examens toe te wensen, maar we gaan het er toch nog eerst eens goed van pakken op de verkiezingen. Tot op de zesde!!! Groetjes, Jullie praeses
Ut vivat, crescat et floreat VDK Mathieu Deweer, praeses 2007-2008
5
Het jaar van Mathieu Verkiezing tot praeses
Go-cart-race
Klaascantus
Openingscantus
Expovet
Schlagercantus
En nog zoveel meer.. Merci Mathieu!
Schachtencantus
Vétoquinol
Galabal
6
Interview met Rita Al 25 jaar voorziet ze studenten van de nodige dorstlessers, is ze een luisterend oor voor generaties studenten en staat ze zelf klaar voor een entertainende babbel. Een cafébazin van de zuiverste soort met passie voor paarden, haar man, studenten en een speciale band met het VDK. Wanneer we binnenkomen worden we welkom geheten met de woorden “Pieten!, de Peerdepieten”. Typisch Rita, ze onthoudt de naam, studentenvereniging en eventueel functie van zowat alle iets-of-wat frequente bezoekers van haar café. Het is dan ook altijd een beetje thuiskomen in de Salamander. Dit is wat we te weten zijn gekomen tijdens een goed gesprek in een gezellige, warme sfeer die anders nog moeilijk te vinden is in de Overpoort..
Rita anno ‘81
Rita, je hebt hier een echt studentencafé maar welke clubs komen hier het meest over de vloer? Al de beste!! Wel vooral universiteitskringen, de farma, geneeskunde, VRG, VEK, soms het VDK, politeia, filologica, KHK (kunst), LILA, CTL (industrieel ingenieurs),… Wie van Diergeneeskunde komen hier dan het vaakst langs? Vooral praesidium, laatstejaars en eerstejaars uit de Ledeganck. Verder hangen er hier een pak peter- en meter-lintjes, van wie komen die dan allemaal? Pottie (dit is de bijnaam van de man van Rita, waarover we later meer te weten komen) is peter van LILA, de farma, GBK, Chemica en Politeia. Ik ben meter van het FK, Politeia, de farma, VGK, de studentenfanfare, SK-gent, VEK en ook Chemica. (Voor de zekerheid controleert ze nog eens alle lintjes om niemand te vergeten want het zijn er een pak). Vele clubs zijn hier dus thuis. Hoewel we hier niet ons stamcafé hebben kunnen we met fierheid zeggen dat je met het VDK een sterke band hebt. Hoe komt dat? Ik ben in 73’ in Gent terecht gekomen. Ik hield café Den Draver open aan de vroegere faculteit diergeneeskunde aan het Casinoplein. In die tijd was café Jean aan de Oceadestraat het stamcafé van de studenten diergeneeskunde. Hij was 365 dagen per jaar open, telkens tot 05u ’s nachts en hij schonk Krüger pils aan 9 frank per pint! Ik wist dus dat ik hard zou moeten werken om ook volk naar Den Draver te krijgen. Ik schonk aan 11 frank per pint, 18 frank voor nen Duvel en 15 frank voor een koffie. Ik stond daar als jong meiske in dat café en moest dat helemaal alleen draaiende houden. Ik had 2 taps en het bier werd geleverd in vaten van 58 liter. Dat was nog met zo’n “plongeur” en als de gummie afschoot kreeg je een heel vat bier in uw wezen! Gelukkig kreeg ik daar hulp van het praesidium dat mij hielp de vaten te steken. Ze wilden dan natuurlijk wel geen 11 frank meer betalen voor hun pint (lacht). Beschrijf is de sfeer in Den Draver in die tijd. Tussen de lessen, ’s avonds en bijvoorbeeld na de examens kwamen de studenten bij mij. Naast de diergeneeskunde studenten kwamen uit de buurt ook architecten, boerenkot en studenten van de KAHO. Ik schonk de drank van mijn brouwer. Dat was Romy pils. En bijvoorbeeld Kongo Cola, dat was zo een bruin sap dat echt niet te zuipen was. Alle jaren gaven regelmatig een vat. Iedereen legde bij. Dat kwam dan goedkoop uit want er was ook geen BTW die ze moesten betalen. In die tijd kon je ook niet anders dan op café gaan om elkaar tegen te komen. Er was geen computer, geen tv en de studenten hadden geen eigen auto om zich ver te verplaatsen. Wat was de reden dat je een café bent begonnen, was je zelf zo’n verstokte cafégangster? Den Draver was eigendom van de brouwer. Ik reed met zijn paarden, mijn grote passie, en zo heeft hij mij kunnen forceren om gerante te worden. Zelf had ik eigenlijk een hekel aan cafés. Wat mij dan wel overtuigde was geld verdienen natuurlijk!
7
Interview met Rita Ondertussen sta je toch al jaren in het vak. Wat is de grootste troef van het openhouden van een studentencafé. Je komt steeds in contact met toffe, jonge enthousiaste mensen. En met knap volk, dan bedoel ik niet alleen het uiterlijk van jonge mensen maar ook knap door wie ze zijn. Dokters, professoren, bijvoorbeeld ook Marc Coecke van Omega Pharma, dat was ne schacht van mij van de farmacie. Ook Mark Uytterhoeven kwam hier vaak, hij was Senior Seniorum in gent, en ook Guy Verhofstadt kwam hier vaak. Dan ook nog bijvoorbeeld jullie professor Steenhoudt (heelkunde). Dat houdt mij ook jong. Moest ik in zo’n oude mannen-café staan met steeds dezelfde mensen die over de vloer komen, ik zou er direct mee ophouden. Je staat er hier niet alleen voor. Ook je man Pottie is hier vaak, meestal met een koffietje aan de hoek van de toog. Ofwel boven een cantus aan het bijwonen. Waar en hoe hebben jullie elkaar leren kennen. Ik heb hem leren kennen via de paardensport (dravers). Hij woog toen maar 68kg (lacht). Dat was in ’74, ik kende hem van op de koers. Ik ben afkomstig uit Kalken, Pottie uit Roeselaare. Hij moest dan met een dekhengst met zakbreuk naar de veeartsenijschool komen. Ik moest toen nog niet van hem weten want hij won alle koersen. (lacht) Allez ja, hij komt binnen in Den Draver en hij komt met mij babbelen. Dan vraagt hij ineens of ik vrij ben de zaterdag om een keer samen te gaan eten. Ik zag dat toen helemaal niet zitten en ‘k zei hem “’k Moet bij mijn moeder de zaterdag”. Wat helemaal geen waar was. Hij kwam dan later terug en hij vroeg mij ofdat ik met zijn merrie wou rijden. Hmm, dat was natuurlijk al wat anders en ik ging akkoord. Ik won de koers en ben dan toch met hem gaan eten. En zo zijn we dan toch bij elkaar terechtgekomen. We kenden elkaar dan echt nog niet lang toen hij zei “Ik ga met u trouwen! Tegen zaterdag moet ik het weten, anders kom ik niet meer”. ‘k Vroeg dan aan mijn moeder “Moe kik trouwen of niet?”. Kheb dan zitten gieren van het lachen met mijn moeder. Kdacht bij mezelf: “’k Ga veel koersen winnen en veel leute en plezier hebben in mijn leven”, dus 6 maand later zijn we dan getrouwd. Ik zeg altijd dat ik door de passie voor paarden met da kieken ben getrouwd (lacht). Ben je dan in de tijd van Den Draver nooit iets begonnen met een student diergeneeskunde? Neen, ik had daar geen tijd voor omdat ik net zoals de Jean 365 dagen per jaar open wou zijn en werkte. Dat kwam er dus gewoon niet van. Wat doet je man vooral in het café? Hij is de PR van het café. Hij zorgt dat er hier veel gedronken wordt, zeker op cantussen. Hoe is hij eigenlijk aan zijn bijnaam Pottie gekomen? Hij had vroeger krulhaar dat begon uit te vallen. Hij zat dan in het café met de studenten een kaartje te leggen, te manillen. Dat waren natuurlijk zware mannen en op een gegeven moment was er iets mis in het spel - of er verloor iemand, allez, ‘k weet niet juistmeer wat er was maar één van die mannen zegt “Godverdomme, ‘k ga ne keer ne zak potaarde meebrengen voor op uwe kop te smijten dat u haar wa groeit!”. En vanaf toen noemden ze hem poteirde. Als we dan later in de Salamander zaten, kwamen er veel meer meisjes over de vloer en die hebben er dan Pottie van gemaakt omdat dat toch leuker klinkt. Er zijn trouwens veel mensen die mij vragen wat de echte naam is van Pottie. Ik maak hen dan altijd heel serieus wijs dat dat Pottie Potaerde is, haha. (De vice-praesis beseft plots dat Rita hem dat ook ooit al heeft wijsgemaakt). Eigenlijk heet hij gewoon Luc Daems.
8
Interview met Rita Het is waarschijnlijk niet altijd even makkelijk om een café open te houden. Heb je soms tips om (de laatste) zatte mensen buiten te krijgen en heb je al onaangename dingen meegemaakt? Als mensen echt te zat zijn om binnen te komen dan zeg ik gewoon “ik kan u niet bestellen” of “het is privé” vanaf het moment dat ze willen binnenkomen. Mijn ervaring helpt hier natuurlijk bij. Een van de meest onaangename dingen was een keer een kerel die heel zat was en geen drank meer kreeg. Hij wou dan achter de toog komen. ‘k Heb hem dan tegengehouden en gezegd “ik ga de flikken bellen!” Op dat moment probeer ik dan heel zelfzeker en stoer over te komen maar ik kan u verzekeren dat uw hart dan wel tekeer gaat. Je weet ook niet hoe ze gaan reageren he. Hij is dan gelukkig weggegaan. Als het echt te gevaarlijk zou worden, weet ik wel voor mezelf wat ik zou doen en hoe ik kan reageren. Maar eigenlijk heb ik hier niet veel problemen. Hier gaat dat makkelijk om de laatste mensen buiten te krijgen. Ik zeg gewoon tegen de mensen “Salamander ex!”. ‘k Heb hier nooit spel want als er vreemd volk zit dat ik niet vertrouw, dan vraag ik aan mensen die ik goed ken om even te blijven om dan dat vreemd volk weg te helpen krijgen. Je kent inderdaad veel mensen in je café goed. Let je er echt op om namen te onthouden of gaat dat vanzelf? Ik let er echt op om mensen te kennen. In een studentencafé is dat heel belangrijk. Soms schrijf ik zelfs de naam op. Ik doe met plezier die moeite want tegen mijn goesting moet ik hier niet blijven staan. Voor de studenten is het bijvoorbeeld ook heel belangrijk dat ze hun clublied mogen zingen in mijn café. Dat moet in een echt studentencafé! Ik vind dat zeer belangrijk dat een club trots is op haar lied en dat ze dat dan ook zingen. Het Peerdepietenlied kan ik ook zingen. Het is een prachtig studentenlied. (Wie mee was op de rolling in het eerste semester weet waarschijnlijk nog dat Rita daar ons prachtig clublied schitterend inzette!) Je blijft de mensen ook echt kennen. Zo ken je vaak zowel de vader als de zoon die nu in je café komt.. Dat is juist, zo was Prof. Vercruysse zijn zoon hier voor de jaarcantus van diergeneeskunde. Maar toevallig was zijn pa hier ook met mensen van zijn dienst, waarvan er vroeger ook veel naar hier kwamen. Al dat volk dat dan naar de cantus kwam had dat natuurlijk niet verwacht en je zag ze schoon allemaal rustig en braaf voorbij de Prof. sluipen naar de cantuszaal hierboven. Al was da natuurlijk niet nodig. Vroeger waren alle proffen veel gemoedelijker en ze zaten ook vaker op café. Maar nu, omdat er zoveel studenten zijn, gebeurt dat zo niet meer. Hoe ben je dan uiteindelijk van Den Draver in de Salamander terecht gekomen? Ik heb Den Draver 5 jaar opengehouden, van ’73 tot eind ’77, en in ’78 ben ik dan de Salamander begonnen. Het einde van mijn periode in Den Draver was trouwens in de tijd van Prof. Vercruysse en Piet Van Brem, die laatste dronk hier dan steeds een Hotcémel of een soepke. In die tijd was er al sprake van dat de veeartsenijschool zou verhuizen. Achteraf heeft het dan nog veel langer geduurd door geldgebrek en van die dingen maar dat was dus iets wat er zat aan te komen. (Men was trouwens al begonnen met de bouw van de nieuwe faculteit in Merelbeke, nl met de hoogbouw). Tegelijk begon de Overpoort echt op te komen als uitgaansbuurt, dat was dus de toekomst. De Salamander stond dan over te nemen met als extra troef een cantuszaal boven. Ik zag mijn kans en heb die dan ook gegrepen.
9
Interview met Rita Iets wat de diergeneeskunde studenten natuurlijk zeker interesseert, vertel eens wat over je passie voor paarden.. Zoals ik vertelde rijd ik al zeer lang met paarden en ik rijd nog steeds zelf met de sulky. Pottie traint de paarden met een eigen trainingssulky en ik rijd nog steeds amateurkoersen. Jammer natuurlijk dat Pottie nu geblesseerd is (aan de rug) maar gelukkig is hij aan de beterhand. Met een goed paard win ik altijd! Dat zijn mijn passies: paarden, de Salamander en “da kieken” (haar ventje dus). (lacht) Dan nu nog een paar korte vraagjes, Rita. Wat is je favoriete drankje? Ik drink het liefst een keer een porto van Sandeman. Lees je zelf de Peerdekop? Als ik ze krijg lees ik ze met veel plezier en interesse. Femke is er hier trouwens al een paar komen binnensteken. Bedankt daarvoor! Aan welke drie woorden denk je als je denkt aan het VDK? De Gentse peerdepieten! De pieten boven!!! Dat zijn mooie woorden om mee af te sluiten, bedankt Rita voor dit interview en voor de lekkere pintjes!
Maarten Verstraeten en David De Coninck
10
Diergeneeskunde in Australië Hondjes afgemaakt na proefoperaties De universiteit van Melbourne gebruikt gezonde honden - waaronder zwangere voor proefoperaties van haar studenten dierenarts en doodt ze vervolgens. De honden worden weliswaar geopereerd onder narcose, maar worden afgemaakt wanneer ze bij bewustzijn dreigen te komen. Een anonieme studente getuigde een chirurgische ingreep te hebben geoefend op een teefje dat zwanger was van 7 ongeboren puppy's. Anderen kregen twee maanden oude hondjes ter beschikking. Volgens verscheidene getuigenissen van (ex-)studenten zouden de dieren ware doodsangsten uitstaan voor de operaties. Professor Ken Hinchcliff, afdelingshoofd dierengeneeskunde, bevestigt de chirurgische oefenpraktijken. "We gebruiken zowel dode als levende dieren in de opleiding van onze veterinairs. De levende exemplaren zijn daarbij van vitaal belang. Maar we volgen alle wettelijke procedures." Bron: Het Laatste Nieuws
ME.VE.MAT® - L.TANSENS ALIMMAT® BVBA Kortrijksesteenweg 45 B – 9800
DEINZE
Tel. : 09 386 21 94
Fax : 09 386 61 86
E-mail :
[email protected]
www.mevemat.be
ME.VE.MAT® (opgericht 1969) ALIMMAT®.(opgericht 1978) -
Ruime keuze van alle Medische- en Diergeneeskundige instrumenten. Operatietafels eigen fabrikaat. Operatielampen, tandsteenkuisers, el. Bistourie, ultrasonreiniger, enz……. Koelbox Euro-Engel. Anesthesie apparaten en toebehoren. Instrumenten voor Micro- en Oogchirurgie. Instrumenten voor Beenderchirurgie
-
U bent steeds welkom van: Maandag tot vrijdag van 8u tot 12u en van 13u30 tot 18u30. Zaterdag namiddag + zondag gesloten
Zaterdag van 9u tot 12u.
11
De natuur is ondoorgrondelijk..
12
Met IVSA naar Istanbul
13
VDK actief Verbroederingscantus 08-04-08 Toen de cantus begon, was er nog niet veel te merken van de verbroedering met andere studentenclubs, ondanks verschillende uitnodigingen waren er nog geen niet-VDKers te bespeuren. Na ons allerliefste clublied begonnen we eraan en na enkele liedjes om ons op te warmen kwam er toch een delegatie van de BUK op het toneel, die op een zeer eigenaardige wijze hun clublied zong. Verschillende nieuwe liedjes passeerden daarna de revue, daarbij waren er enkele mensen zo uit de maat aan het zingen dat het meer op een kakafonie begon te gelijken. Enkele vrouwelijke VDKers werden hiervoor terecht bestraft met een ad fundum. De rechterhandregel werd ook ingevoerd: velen zullen het geweten hebben want het aanraken van je glas met de linkerhand werd bestraft met een ad fundum. Die vele ad fundums begonnen bij enkelen (velen?) hun effect niet te missen… Dit verbeterde er zeker niet op toen enkele glazen werden doorgegeven in de kring die moesten geledigd worden telkens een lied bijna ten einde was. Toen de fanfare binnenkwam was het alle remmen los: stoelen maakten plaats voor tafels en bij sommigen maakten tafels plots plaats voor de harde vloer. In de feestvreugde werden enkele kledingsstukken aan de kant geslingerd. De tempus die volgde was voor velen het signaal om de weg richting kot te proberen zoeken. Nog een kort officieel gedeelte volgde en deze leuke avond was ten einde. Diederik Vanheule
14
VDK actief Galabal 11-04-08 Vrijdag 11 april 2008. Het 52ste galabal van de Diergeneeskunde vindt plaats in de Salons Mantovani te Oudenaarde. De volgende dag begeef ik me als gelegenheidsreporter naar één van de vele aanwezigen om het hele gebeuren te evalueren. Wie beter dan de immer goedlachse Jan Spaas kan ik hiervoor uitkiezen. Nog helemaal betoverd en in romantische stemming dient hij mij van antwoord… Beste Jan, laten we de voorbije avond eens overlopen. Rond 19u30 werd u verwacht op het galabal. Kreeg u een warme ontvangst? Jan: Jazeker, bij aankomst stond ons een heel leuke jongedame op te wachten ter verwelkoming. Na genoten te hebben van een glaasje champagne en enkele aperitiefhapjes begaf iedereen zich aan tafel. Wat vond u van het diner? Jan: We kwamen terecht in een fabuleuze eetzaal gevuld met prachtig aangeklede tafels onder het licht van majestueuze lusters. Het was nog maar het begin van een ongelofelijke avond. De maaltijd was trouwens overheerlijk. Er was ook een fotoroom ter uwer beschikking. Maakte u hier gebruik van? Jan: Ja, we lieten ‘op ons paasbest’ een foto van ons maken. Zo zouden we later zeker zijn dat we niet gedroomd hadden. Wat vond u van de muziek en werd er veel gedanst? Jan: In het begin speelde een live band. Later op de avond nam een DJ het over. Kaskrakers werden afgewisseld met moderne hits. Het nodigde uit om alle remmen los te gooien. En dat deden we ook allemaal. Kon het aanwezige vrouwelijke schoon u bekoren? Jan: Zeer zeker. Het werd me al snel duidelijk dat op deze avond alleen de mooiste vrouwen van het land gehuld in de beste stoffen aanwezig waren. Het was een streling voor het oog. Het zorgde dat het bal nieuw leven werd ingeblazen zoals de eerste lentezon het bos in volle gloei brengt. Wilt u tot slot nog iets toevoegen aan uw uiterst positief betoog? Jan: Het was echt een onvergetelijke avond aan democratische prijzen. Een dikke pluim voor Daphné, de organisatrice! Kortom de afwezigen hadden ongelijk. Bedankt voor dit interview, Jan. Anneleen De Visscher
15
VDK actief Galabal 11-04-08
16
VDK actief Voetbal België-Nederland 15-04-08 Lieverds, We zijn ondertussen aan de 5e peerdekop toe! Alweer tijd dus om Femke aan het werk te zetten en haar opdracht te geven om mensen te zoeken die bereid zijn een verslagje te schrijven. Natuurlijk kan ze dan beroep doen op de bereidwillige sportpraeses om verslag te brengen van één van de vele sportactiviteiten. Zodus komen we tot de voetbalmatch België- Nederland.. Op 15 april was de afspraak aan het gusb, neutraal gebied dus...het beloofde alvast een serieuze clash te worden! Eerst kwamen de dames aan de aftrap. Als sportpraeses (en Belg) had ik er natuurlijk mijn plezier in dat Holland niet in zijn vertrouwde oranje kleur kon spelen, wie weet zou dit wel invloed hebben op hun spel. Nuja, als onpartijdig man en scheidsrechter mochten deze zwarte gedachten mijn bewustzijn niet overheersen en floot ik de match zo eerlijk als mogelijk. De Belgische vrouwen waren toch wel sterker en dat bewees ook het scorebord: 3-0! Achteraf werden de handen tussen beide teams weer in elkaar geslagen en de vriendschap werd bezegeld met een modderbad. Nadien waren de mannen aan de beurt. Als wilde stieren bestormden ze het veld en het beloofde een echte ‘battle’ te worden. Na de tos met immodium bleek dat belgië met de aftrap mocht beginnen. Het was een faire match, die traag op gang kwam. Toen België een hoekschop kreeg, kwam ook Dieder, die stante pede keeper was, mee om te koppen. Feilloos kopte de Belgische outsider Dieder het leder tegen de netten en het stond 1-0. Dit schudde de Hollandse troepen wakker en het niveau van hun spel schoot meteen de hoogte in. De Belgen voelden de bui al hangen en na schitterend Hollands voetbal was het dan ook een feit dat de Belgen het onderspit moesten delven. De twee goalgetters voor Holland waren Cyriel en Domien. Eindstand: 2-1 voor Oranje!! Achteraf werd het sportieve luik gesloten, werden menig Belgische pilsjes ontkurkt en kon het feest beginnen. Iedereen had een goed gevoel bij die avond….zowel België als Nederland ging met een overwinning op zak richting Dolle Koe. Mathieu Pille
17
VDK actief Squashtoernooi 16-04-08 We noteren woensdag 16 april, 20h in Bateas, - naar VDK-normen mooi op tijd dus (afgesproken uur was 19h30) - 12 afgetrainde mannen - Mathieu, Cyriel, Gilles, Joren, Bruno, Mathieu bis, Timo, Floris, Thomas, Davy, Jonas en mezelf - met de squashracket in de hand, klaar om het beste van zichzelf te geven. Na wat wikken en wegen toch 3 poules van 4 samengesteld en spelen maar! 1 setje tot 15, weinig tijd om je tegenstander te leren kennen dus. Iedereen knokte voor wat hij waard was, maar tijdens de opwarming was al snel duidelijk geworden wie de favorietenrollen toegeschoven kregen. En geen van hen stelde teleur. Cyriel, Gilles - wat een beetje tenniservaring niet allemaal kan doen - en Joren wonnen overtuigend hun poule en mochten het nu onder elkaar gaan uitvechten voor de overwinning. Ondertussen was Leen ons komen vervoegen, maar slechts weinig stoere mannenpraat bleek opgewassen tegen haar listige slagen. Met haar doordachte spel dreef ze iedereen tot het uiterste. Maar terug naar de competitie. Ikzelf was tweede geëindigd in mijn poule en moest het met Jonas en Bruno uitvechten voor de plaatsen 4 tot 6. Al gauw bleek dat te veel van mijn energie verloren was gegaan in de eerste ronde. Kansloos ging ik onderuit (6e plaats), terwijl Bruno zich nog langs Jonas (5e plaats) knokte en zo net naast het podium viel (4e plaats). In de poule van de leiders moest Joren (3e plaats) het hoofd buigen voor de tenniservaring van Cyriel en Gilles. Deze laatsten mochten onder elkaar strijden voor de titel van “beste VDK-squasher”. Tot 5-5 bleven ze aan elkaar gewaagd, maar daarna had Gilles geen verhaal meer tegen het uitgekookte spel van Cyriel. Die maakte het knap af met 15-5. Na een verfrissende douche werd nog nagepraat over knappe punten en gemiste slagen. Iedereen was het er echter roerend over eens: we waren moe, maar zeker voldaan (toen wist ik nog niets van de spierpijn de volgende dag)! Dit was alvast een mooi initiatief van onze sportpraeses en we maken ons dan ook volgend jaar op voor een nieuwe editie van het VDK-squashtoernooi…
Steven Sarrazin
18
VDK actief Ontdek de Piet 17-04-08 Donderdagavond 17 april was het weer zover, Ontdek De Piet, de kans voor de verschillende grote sterren die bij ons op de faculteit rondlopen om te schijnen op het podium. Place to be? Zaal de Centrale vanaf 19u30 (Naar goede VDK-gewoonte begonnen we natuurlijk weer een aanzienlijk stuk later dan dat maar goed, achteraf bekeken was deze editie van Ontdek De Piet zeker dat wachten waard). Hier een korte samenvatting van een prachtige avond (de volgorde zal wellicht niet echt overeenkomen met die van de avond zelf..): Na een introotje waarbij we konden genieten van de avonturen van de piet in het Citadelpark namen vertrouwde presentatoren Lindsey en Maarten het terug op zich om heel de show aan elkaar te praten. Na een aantal zorgvuldige richtlijnen was iedereen er volledig klaar voor om ten volle te genieten van Ontdek de Piet. In de eerste sketch van de avond werden al direct een aantal pieten ontdekt wanneer David, Ruben en ik toonden hoe mannen elkaar een handje toe steken wanneer de nood het hoogst is. Wasser das Wiener Sänger knaapchjen (a.k.a. Wouter) gaf ons een staaltje van z’n beste zangkunst, begeleid op piano door Christophe. Hoewel het eerst wat technische probleempjes gaf en eerst verkeerdelijk werd aangekondigd als ‘mijn’ filmpje (ik speel hier enkel een kleine rol bij de casting), konden we nu genieten van het resultaat van het harde monteerwerk van Kristine, in een compilatie van de favoriete vloeken en scheldwoorden van de studenten en medewerkers op de faculteit. Van drommels over schapezak tot kut met peren…er werd wat afgevloekt! Dieder en Mathieu toonden dat er toch behoorlijk wat muziek en ritme zit in de afwas ten huize Uterus…als de afwas er daar echt zo leuk aan toegaat zou je je echt beginnen afvragen waarom ze dat niet eens meer beginnen doen. Daarna was het tijd voor het praesidium om eens te laten zien wat het in z’n mars had, ze doken het filmarchief in en probeerden met hun beste acteertalent de meest memorabele scènes uit verschillende filmklassiekers te vertolken. Enkele Chinese vrijwilligers uit het publiek mochten vervolgens raden welke film hier ten berde werd gebracht. Gewapend met stem, ‘blazerke’ en pot lieten Ayold, Kahn en “het meisje” (later gedefinieerd als Leen) hun grijze massa werken om de filmscènes thuis te brengen. Eindstand: Ayold won, het meisje gedefinieerd als Leen was 2de en Kahn moest met een laatste plaats genoegen nemen. De prijs voor Ayold? De baksteen die de stoep voorstelde uit American History X…
19
VDK actief Als laatste voor de pauze mocht ikzelf terug het podium bestijgen, deze keer vergezeld door niemand minder dan Elien. Onder mijn gitaarbegeleiding kon het publiek genieten van Eliens prachtige stem tijdens ‘Diane’ en ‘The Day After Tomorrow’, zelf nam ik dan nog ‘Yellow’ voor m’n rekening. Nogmaals bedankt aan Elien om deze prachtige liedjes ook alle eer aan te doen. En aangezien ik achteraf ook een hoop positieve reacties kreeg ga ik er vanuit dat ik het ook niet slecht heb gedaan. Na het ledigen van blazen en smeren van de kelen in de pauze konden we terug van start gaan. Een plotseling zwaar getatoeëerde Fleur en Stephanie brachten Valerie op een manier waar zelf Amy Winehouse een punt aan zou kunnen zuigen. Why don’t you come on over indeed… Cyriel (en Caroline) en Ruben (en Gaëlle) toonden ons de beste manier voor een vrouw om zichzelf voor te bereiden op de bevalling. Onder de zorgvuldige begeleiding van Lindsey werden ze klaargestoomd om - om het eens in ons vakjargon uit te drukken - te werpen. Barbara, Joke en Suzanne toonden aan de hand van foto’s de kinky kant achter het normale dagdagelijkse leven van een student diergeneeskunde bij ons op de faculteit. Lessen, kliniek en ontspanning met een heel nieuw gevoel van vrijheid… In de volgende sketch troffen we een tamelijk klein uitgevallen Caroline aan die met behulp van Ruben enkele halsbrekende danspasjes forceerde…midget-breakdance. Nog nooit zag je zo’n flexibele dwerg aan het werk. Opnieuw haalden de leden van het praesidium hun beste acteertalent boven om deze keer series en feuilletons uit te beelden. Quizers van dienst waren Marjan, Eline en nog een ander meisje wiens naam me helaas ontglipt. Deze keer was het Marjan die met de prijs ging lopen, en die was niets minder dan de fles porto uit Thuis. En dan de langverwachte return van Les Zizis Camambert, die er zoals verwacht weer het beste van zichzelf kwamen presenteren. Wouter, Wim, Hendrik-Jan, Dieder en Christophe konden weer in een mum van tijd de hele zaal aan het bewegen krijgen met hun versies van tijdloze klassiekers en meer van dat moois. Alsof het plezier van mee te doen nog niet genoeg was vielen sommigen nog eens in de prijzen ook: Les Zizis mochten terecht met de hoofdprijs naar huis terugkeren, de foto’s van Babs, Joke en Suus eindigden 2de en de 3de plaats werd gedeeld door Fleur en Stephanie met Amy Winehouse, Wasser das wiener sänger knaapchjen en Elien en mezelf. Een terechte chapeau voor iedereen die heeft meegedaan, het was echt een heel goede editie van ontdek de piet. Ook proficiat aan alle anderen die meegeholpen hebben om alles mogelijk te maken en last but certainly not least een enorme proficiat aan organisator David, het was echt de max. See you all next time… Frédéric Snijkers
20
No problem
21
VDK actief Oudercantus 18-04-08 Wat is er aan de hand wanneer een hele hoop mensen samentroept in het boerderijtje, die heel wat deftiger en ouder zijn dan de gemiddelde VDKer… Jawel oudercantus! Nadat de regels van het cantussen waren uitgelegd, vlogen we erin. Eerst werden alle “ouders” voorgesteld, dit waren niet enkel mama’s en papa’s maar ook broers, zussen en vrienden. Zo had Jonas bijna een hele voetbalploeg enthousiastelingen mee gebracht. Hoe later op de avond, hoe meer het duidelijk werd dat volwassenen en drank niet samen gaan. Denk maar aan Jackie die spontaan met bier en codexen begon te smijten. Meteen na de cantus vertrokken het DC en de bierschachten op weekend, wat ervoor zorgde dat een aantal onder hen BOB moesten zijn. Zij konden de zaak nuchter bekijken en concludeerden naast het feit dat een cantus op water maar niets is ook het feit dat alcohol grappige dingen doet met mama en papa!! Elien Rooms
22
VDK actief Killing Fields 21-04-08 Mijn eerste Killing Fields.. Ik had de voorbije jaren al veel wilde verhalen gehoord en enkele weinig aan de verbeelding overlatende foto’s gezien, zodat het me allemaal toch wel heel spannend leek. Gelukkig begon het de avond zelf niet op het afgesproken tijdstip maar op VDK-tijd, zodat we ons vooraf nog wat moed konden indrinken in de Koe. Toen Pille arriveerde konden de verschillende groepjes zich inschrijven (wat met namen als ‘Thomo en de Gangbang’ het beste deed vermoeden), en de niet-VDK-leden mochten een blad ondertekenen met ‘Deelname op eigen risico’, hoe geruststellend! Nadat iedereen zijn thermometer in ontvangst had genomen en er wilde speculaties de ronde deden over de opdracht waarbij we deze zouden nodig hebben, konden we de bus opstappen die ons naar Zwalm bracht. We zaten bij de eerste lichting, en konden daar na een halfuurtje vertrekken. Om de tijd te doden kregen we een quiz, waarbij de hulplijn Thuisfront werd ingeroepen voor sommige vragen. We begonnen ook al aan onze drank- en chipsvoorraad en Gilles riep zichzelf uit tot onbetwiste leider van ons selecte team. Zo gingen we op weg naar de eerste opdracht, waarvoor twee spontane vrijwilligers naar voren werden geduwd. We moesten verschillende drankjes proeven, merk en winkel raden en vervolgens uitbeelden voor de rest van onze groep. Chocolademelk zal er voor mij nooit meer smakelijk kunnen uitzien dankzij de manier waarop Lisette het heeft gevisualiseerd! We lieten de eerste post achter ons en werden op de tweede post verwelkomd met water en bloem. Nog even een rauw ei doorgeven van mond tot mond, en we konden onze weg vervolgen. Ondertussen was de duisternis al gevallen, maar dankzij de zaklamp van Lisette (die naar ik schat toch wel vijftien centimeter ver scheen) vonden we, ergens in de bosjes verstopt, het standje van Floris. We mochten iemand van ons groepje inpakken in jutezakken en hem door een parcours tussen de bomen leiden door hem aanwijzingen toe te roepen. Klein detail: hoe vaker we hem tegen een boom deden knallen, hoe meer punten we zouden krijgen. Daarna volgde nog een ad fundum tegen de klok, en vielen er op een louche manier nog wat extra punten te rapen. Om terug op de route te geraken moesten we een klein stukje door struiken en netels, wat bij mij niet zo goed lukte. Gelukkig was er Laurens, bij wie ik op de rug mocht. Even vlotjes op zijn rug hoppen en.. *krak*, de scheur in mijn versleten broek werd plots twintig keer groter. Zo komt het dat ik met één warme en één geventileerde bil bij de vierde opdracht aankwam: sprinkhanen vangen in een tentje. Als we één van de door Fei gevangen diertjes opaten zouden we extra punten krijgen en hoewel we allemaal stonden te trappelen om een knapperige sprinkhaan in onze mond te voelen spartelen, lieten we de eer aan Fré. De routebeschrijving, perfect voorgelezen door onze leader, leidde ons vervolgens langs een beekje, zodat we de bui al voelden hangen. Twee bootjes van twee man moesten licht stroomopwaarts peddelen in het ijskoude water. “En de kans dat je nat zal worden is 100%.” Eerlijk waren ze wel, Charlotte en Elien. Toch waren vier mensen van ons groepje bereid zich aan de proef te wagen, waarna Fré een zangnummer inzette om alsnog een twintig te behalen.
23
VDK actief We mochten het beekje blijven volgen en jawel, daar volgde een tweede water-proef! Op een koord, gespannen over het water tussen twee bomen, moesten twee van ons om beurten naar de overkant en terug kruipen. Steven bleef hierbij helemaal droog, wat van onze onbetwiste leider helaas niet kan worden gezegd.. We lieten het water nu achter ons en kwamen weer op de weg terecht, waar we in the middle of nowhere Pieternel, Delphine en een grote pot spaghetti aantroffen. Eén van ons moest uit deze pot vijftien stukken wafel, smarties en dergelijke vissen met zijn mond, en vervolgens moesten ze van mond tot mond worden doorgegeven, om door de laatste van de rij te worden ingeslikt. De meest originele standjes werden hierbij uitgevoerd of zelfs uitgevonden, om te eindigen in een vuile versie van de Marie-Louise. Ambiance! Een stukje verder op dezelfde weg kwamen bij de proef met de kruiwagen. De vier meisjes gingen zitten, en de vier jongens mochten, mét aaneengebonden veters, de kar met platte banden bergop en nadien weer terug naar het begin duwen. Ook hier waren extra punten te verdienen, al verschilde de manier waarop van groepje tot groepje. Het team voor ons was onderweg de berm moeten induiken om een aanstormende auto te ontwijken, bij ons bestond de extra opdracht er uit dat de meisjes op de kar continu moesten kreunen tijdens heen- en terugrit, liefst nog met de naam ‘Kenny’ er ergens in verwerkt. Ook onze leader schuwde deze opdracht niet, alles voor het team en de punten! Na deze post begonnen we te beseffen dat we nog geen herbarium hadden aangelegd, zodat enkele voortuintjes tussen post acht en post negen eraan moesten geloven. Met een prachtige collectie boompjes/tulpen/klimop etc kwamen we bij twee boomstronkjes, waar we nagels moesten inkloppen na eerst een rondje om onze as te hebben gedraaid. Hier kwam bij sommigen een verborgen talent naar boven, bij anderen dan weer een stoornis in de fijne motoriek. Helaas moet ik mezelf tot deze tweede categorie rekenen. Maar niet getreurd, want een klein stukje verder kon ik mezelf helemaal smijten in de laatste opdracht: wij, de meisjes, moesten telkens allen een bekertje Martini uitdrinken, en de jongens moesten na elke drankronde twee kledingstukken uittrekken. Vreemd genoeg waren de jongens met precies evenveel kleren aan begonnen, maar stonden na enkele ronden drie van hen in boxershort terwijl de onbetwiste leider nog niet eens z’n T-shirt had uitgedaan. Gelukkig was één van de meisjes bereid om speciaal voor hem nog een extra shotje te drinken, zodat alle jongens zich nu in dezelfde situatie bevonden. Waarna we allemaal nog een laatste keer dronken en jawel, ze de laatste opdracht in volle glorie konden afsluiten! De barbecue achteraf in het midden van een wei smaakte ons, zodat we voldaan de bus terug naar huis konden nemen. Alhoewel, voldaan? Leen had enkele jongens van de groep toch merkbaar teleurgesteld door zichzelf niet even bloot te geven als in de vorige editie van de Killing Fields. Maar niet getreurd, ze heeft beloofd haar act van vorig jaar over te doen wanneer ze afstudeert. Aan alle jongens dus een goeie raad: kom naar de proclamatie van afstudeerjaar 2010! Kneukeltje voor Pille, het was dik in orde! Femke Mortier
24
Doe de test: Optische illusies 1. Is het linker middelste rondje groter dan het rechter middelste rondje?
3. Wat zie je in het onderstaande plaatje?
5. Hoeveel poten heeft de onderstaande olifant?
2. Staan de horizontale lijnen recht en evenwijdig of staan ze schuin/krom?
4. Dezelfde vraag als hiernaast..
6. Wat zie je in onderstaande tekening?
25
Doe de test: Optische illusies 7. Stel je voor dat je op de plaats van het pijltje staat en begint met lopen...
8. Welke grijstint is donkerder, die van vakje A of vakje B?
9. Welke horizontale lijn is de langste?
10. Hoeveel staven telt dit object?
11. Wat zie je in onderstaand plaatje?
12. En nog 1 keer dezelfde opdracht..
26
Doe de test: Optische illusies Oplossingen: 1. Neen, het is gezichtsbedrog, ze zijn even groot. 2. De lijnen zijn exact recht, horizontaal en evenwijdig 3. Je kunt er zowel een indiaan als een eskimo in zien. Het is een indianengezicht (hoofd) dat naar links kijkt, of een eskimo die naar rechts voor een zwart gat staat. 4. Je kunt er zowel een vrouwengezicht als een man met een saxofoon in zien. 5. De olifant is zo getekend dat het aantal poten niet goed is vast te stellen... 6. Je kunt er zowel een konijnen- als eendenkop in zien. De snavel van de eend vormt dan de oren van het konijn. 7. Het plaatje is bedrieglijk getekend waardoor het net lijkt of het een alsmaar stijgende of dalende trap is. 8. A en B hebben exact dezelfde kleur (uitknippen en naast elkaar leggen indien je het niet gelooft..). 9. Alle horizontale lijnen zijn even lang. 10. 2 of 3, afhankelijk van hoe je het bekijkt. 11. Je kunt er zowel een meisje als een oude vrouw ("heks") in zien. Het oor van het meisje is het oog van de vrouw (de halsketting is de mond). 12. Je kunt er zowel een doodskop (schedel) als een vrouw voor een kaptafel met een spiegel in zien.
27
Foto’s
28
Wat zegt Wikipedia? The end is near, en hetzelfde geldt dus ook voor de jaarlijkse Zwanenzang! Maar wat is een ‘Zwanenzang’ nu precies? Een zwanenzang is een plechtige ceremonie die plaatsvindt tijdens een cantus van bepaalde studentenverenigingen of studentenclubs. In de aanloop van of vlak na het beëindigen van de studies aan universiteit of hogeschool nemen de ouderejaars op deze wijze plechtig en emotioneel afscheid van hun actief lidmaatschap binnen die specifieke vereniging. Het is het afscheid van de laatstejaars. Het is een typisch Vlaamse traditie. Traditioneel vindt het plaats op de laatste cantus van het academiejaar nadat alle procedures afgelopen zijn, zoals eventuele ontgroeningen van schachten en de verkiezing van de preses en andere bestuursfuncties. In de aanloop van de zwanenzang worden een paar traditionele liederen gezongen, die de sfeer moeten voorbereiden en aankondigen. Deze liederen zijn tekstueel aangepast aan de ceremonie. Het zijn het Ergo bibamus, het Suid-Afrikaans Studentenlied, het Tsjechisch drinklied en de Oude Roldersklacht. Deze liederen mogen ook ter afwisseling van de verschillende zwanenzangen worden gezongen. De nieuw verkozen preses richt enkele passende woorden tot de commilitones om de zwanenzang te kaderen en geeft daarna aan alle laatstejaars de kans om de corona toe te spreken. Meestal wordt een terugblik op de afgelopen studentenjaren gegeven. Absolute stilte is verplicht en de cantuszaal wordt verduisterd. Enkel kaarslicht is toegelaten. Nadat elke ouderejaars gezwaand heeft wordt het Ruiterslied door iedereen gezongen die gaat zwanen, op een plechtige en ingetogen wijze. Elk beschikt over een vol glas bier. Dit glas wordt tijdens het zingen van het lied uitgedronken door middel van drie slokken. Op het einde van het lied wordt het glas stukgegooid op de grond. Daarmee is de zwanenzang beëindigd en kan de cantus worden afgesloten. De naam ‘Zwanenzang’ is een verwijzing naar de mythe dat een zwaan als hij zijn sterven voelt aankomen, hij nog eenmaal in een wonderschoon gezang uitbarst. Dit zou echter slechts bijgeloof zijn, zoals er wel meer opvattingen bestaan omtrent zwanen: volgens het volksgeloof zorgt een zwanenveer, die in het hoofdkussen van de echtgenoot wordt genaaid, ervoor dat deze zijn partner trouw blijft. Dit is terug te voeren op het feit dat een zwanenpaar hun gehele leven bij elkaar blijft.
29
Kende je deze films al?
30
Dierenartsen Zonder Grenzen
« De Aarde, het Dier en de Mens ». Deze zin geeft het engagement van de organisatie Dierenartsen Zonder Grenzen (DZG) in zijn geheel weer. DZG wil de levensstandaard van de mens verhogen beteren door de veeteelt te verbeteren. Dieren spelen in ontwikkelingslanden een cruciale rol bij de voedselvoorziening van de mens. In streken waar de traditionele akkerbouw bemoeilijkt wordt door bepaalde levenswijzen, door de (slechte) kwaliteit van de bodem en/of door het klimaat, is veeteelt zelfs van levensbelang. Dieren voorzien de mens van melk, eieren of vlees, allemaal producten vol belangrijke en levensnoodzakelijke voedingsstoffen. Door het vee kan de mens zijn voedselbronnen diversifiëren. Hierdoor wordt hij minder afhankelijk van de opbrengst van één enkel veld of één enkele teelt die kan mislukken door droogte, overstromingen of ziekten. Veedieren zijn ook een natuurlijke werk- en trekkracht op de akker. Zij putten drinkwater en zorgen voor het transport. Het dier voedt zich met het overschot van de landbouwproducten en zorgt via een natuurlijke bemesting voor de vruchtbaarheid van de gronden. Koeien, geiten, kamelen of kippen maken als ruilmiddel en inkomstenbron deel uit van de economie. Veeteelt zorgt voor inkomsten en stelt de mensen in staat te sparen, zodat zij op termijn hun levens- en werkomstandigheden kunnen verbeteren. Dat bevordert de autofinanciering van de lokale ontwikkelingsprojecten. Veeteelt is zo een onmisbare schakel in de strijd tegen de hongersnood en bevordert de lokale economische ontwikkeling. De armoede van de Mens en de aantasting van de Aarde zijn nauw verbonden en versterken elkaar. « De Aarde, het Dier en de Mens » illustreert het engagement van DZG om een duurzame werking uit te bouwen die tegemoet komt aan de lokale vraag. De dierenartsen van DZG zijn in de weer om de minst bedeelde volkeren in de armste streken ter wereld te helpen. De diergeneeskunde is er dikwijls onbestaande waardoor een voortdurend gevaar voor epidemieën heerst. Hier knelt het schoentje: wanneer de kudde sterft, sterft ook het dorp. Juist daarom is diergeneeskundige hulp op het terrein een absolute noodzaak. De teams ter plaatse zijn niet enkel samengesteld uit dierenartsen, maar ook uit landbouwingenieurs en sociologen, drie disciplines die elkaar perfect aanvullen. ► Organisatie Dierenartsen Zonder Grenzen bestaat 12 jaar en groeit nog altijd snel. In april 1994 werd de Belgische afdeling van DZG opgericht door een vijftiental dierenartsen aan de universiteit van Luik. De oprichters werden gedreven door het idee dat zij hun kennis over de gezondheid en producten van dieren in dienst konden stellen van volkeren die dieren broodnodig hebben om te (over)leven. In minder dan geen tijd volgde de faculteit voor diergeneeskunde van de Universiteit Gent. DZG België werd in 1994 opgericht met een startkapitaal van minder dan 600.000 Bef. De begroting voor 2005 was gebudgetteerd op meer dan 4,5 miljoen euro!
31
Dierenartsen Zonder Grenzen Vandaag stelt DZG meer dan 100 personen tewerk onder wie 18 coöperanten in Afrika en 7 mensen op de hoofdzetel in Brussel. De organisatie werkt vooral aan duurzame ontwikkeling, maar komt ook in actie in noodgebieden. DZG werd in november 1997 erkend als niet-gouvernementele organisatie (een ngo). Concreet betekent dit dat de v.z.w. aanspraak maakt op financiële steun van onder andere de Europese Unie (E.C.H.O. en EUROPEAID) en de “United States Agency for International Development (U.S.A.I.D.). DZG België ontving in 1996 de eerste prijs van de Stichting Prins Laurent en geniet sindsdien de hoge bescherming van deze Stichting. Prins Laurent bezocht in 2000 één van de projecten op de Comoren. Zanger-presentator Jan Leyers en de Waalse actrice Marie Gillain zijn peter en meter van één van de projecten van DZG, meerbepaald dat van Turkana (Kenia). Zij helpen om het gebied Turkana uit de schaduw te lichten en om de originele aanpak van DZG in de kijker te zetten. Vétérinaires Sans Frontières (VSF) is uitgegroeid tot een Europese organisatie. Dierenartsen van negen verschillende landen (België, Frankrijk, Nederland, Italië, Duitsland, GrootBrittannië, Zwitserland, Oostenrijk en Spanje) verenigen zich achter hetzelfde ideaal en vormen samen het netwerk Vétérinaires Sans Frontières Europa. Samen werken ze in meer dan 50 landen, verspreid over Afrika, Amerika, Azië en in enkele Oost-Europese landen. De verschillende secties van de lidstaten werken nauw samen en hebben regelmatig contact. Zo coördineert DZG-België bijvoorbeeld het ECHO project in Zuid Soedan waarbij ook twee andere leden van VSF Europa betrokken zijn. VSF Europa biedt op die manier een grote reserve voor de rekrutering van ontwikkelingswerkers. De verschillende afdelingen die in eenzelfde regio actief zijn, stemmen hun ideeën op elkaar af en wisselen hun ervaringen uit. Zo kunnen ze gemeenschappelijke problemen oplossen en zorgen voor een zo efficiënt moge-lijke internationale solidariteit. Hun gemeenschappelijke hoofdzetel bevindt zich in Brussel. ► Ethische principes Op vraag van de lokale bevolking en hun organisaties richt DZG acties op. Die acties draaien voornamelijk rond de opleiding van de begunstigden en hebben als doel de lokale veeteelt te ondersteunen en versterken. Bij alle acties hebben we respect voor: - de plaatselijke bevolking waarmee wordt samengewerkt - de mensenrechten en de gelijkheid tussen man en vrouw - de wetten van het land waar de actie plaatsvindt - het dierenwelzijn - het milieu - de tradities en de cultuur van de inwoners van het land waar de actie plaatsvindt, want enkel door aansluiting te vinden bij de levensvisie van de lokale gemeenschap, kan een project maximaal renderen. DZG weigert mee te werken aan projecten waar de lokale gemeenschap niet bij betrokken wordt.
32
Dierenartsen Zonder Grenzen ► Aanpak DZG realiseert vnl projecten die zoveel mogelijk ingaan op de noden van de lokale gemeenschap. Sommige regio’s waar we actief zijn, beslaan meerdere malen de oppervlakte van België. Daarom hebben we gekozen voor een aanpak waarbij de mensen zelf meewerken aan de ontwikkeling van de veeteeltsector in hun land. Naarmate een project vordert worden steeds meer dierengezondheidswerkers opgeleid en ingeschakeld bij de uitbouw van een steeds groter netwerk. Zo krijgt de plaatselijke bevolking langzaam maar zeker meer verantwoordelijkheid bij de uitbouw van een gedecentraliseerde diergeneeskundige en adviserende dienst. Een project kan dus klein beginnen en groot eindigen. De diergezondheidswerkers vertegenwoordigen als het ware elk hun eigen stam of dorp. DZG start opleidingen waarin men de meest courante ziektebeelden leert herkennen en de cruciale symptomen van elkaar leert onderscheiden. Belangrijk hierbij is dat de lokale Zuidelijke kennis wordt overgedragen en wordt gekoppeld aan moderne wetenschappelijke kennis van de landen uit het Noorden. De bestaande diergeneeskundige technieken bewijzen immers al jaren hun nut. Zij gaan terug op een jarenlange ervaring. De veeartsen van DZG trachten dan ook eerst en vooral de bestaande technieken te optimaliseren: geneeskrachtige planten worden in het programma opgenomen; schadelijke stoffen en nefaste behandelingswijzen worden eruit gefilterd. Wanneer we geconfronteerd worden met nieuwe epidemieën en acute noodsituaties, dan staat de traditionele geneeskunde echter vaak machteloos. Waar nodig vullen we de bestaande technieken dan ook aan met vaccins en behandelingen die gebruik maken van farmaceutische producten. De medewerkers krijgen ook een pakket basisgeneesmiddelen. De lokale coördinatoren krijgen naast deze basisopleiding ook een intensievere cursus diergeneeskunde. Deze mensen krijgen de taak om vaccinatoren en dierengzondheidswerkers op te volgen en te ondersteunen. Zij nemen de taak over van het DZG-team van zodra we besluiten ons uit het gebied terug te trekken. De deelnemers zijn relatief goed geschoold, beschikken over een stevige voorkennis en worden geselecteerd op basis van strenge criteria. Daar waar de basisopleiding amper enkele weken in beslag neemt, krijgen deze mensen een zeer grondige vorming van enkele maanden. Zo worden er niet enkel medische vakken en technieken van veeteelt gedoceerd, maar ook cursussen planning, boekhouding en inventaris. Pas wanneer deze mensen er helemaal klaar voor zijn en hun capaciteiten op het terrein dubbel en dik hebben bewezen, zal DZG de fakkel definitief overdragen. DZG wil zichzelf dus uiteindelijk overbodig maken en streeft naar duurzame zelfontwikkeling. ► Projecten Momenteel lopen er o.a. projecten in Oeganda, Mauretanië, Niger en Soedan. Ik pikte er Oeganda uit om eens van naderbij te bekijken.
◙ Situatie in Oeganda Karamoja is de armste streek in Oeganda. Het gebied heeft normaal om de vijf jaar te lijden onder droogtes, maar sinds 2000 gebeurde dit om de twee jaar. Vele oogsten mislukten en de lokale bevolking kon onvoldoende voedsel kopen om te overleven. Zelfs zonder droogteperiodes is het voor de bevolking in Karamoja knokken om te overleven. Ondervoeding is er de belangrijke doodsoorzaak in het gebied. Volgens een analyse van het Wereld Voedsel Programma uit 2005, kan 60 % van de gezinnen uit Karamoja slechts één keer per dag eten, en soms zelfs minder. Verschillende gezinnen hebben zich gesetteld bij Mount Moroto, waar ze graangewassen (sorghum)
33
Dierenartsen Zonder Grenzen verbouwen. Hun landbouwopbrengsten zijn echter laag en een groot deel van de graanvoorraden gaat verloren door bewaring. De beperkte lokale economie en het gebrek aan waterpunten verergert de lage voedselzekerheid in de regio ook nog eens. Het aantal stuks vee per persoon is de afgelopen jaren erg afgenomen, als gevolg van de steeds weerkerende droogtes, de onveiligheid en de instroom van vluchtelingen. Het aantal beschikbare weidegronden en waterpunten is afgenomen, wat tot een daling van de voedselzekerheid en de levensstandaard heeft geleid. De voedselonzekerheid treft voornamelijk vrouwen, kinderen en ouderen die in het droge seizoen in de dorpen verblijven en voor hun overleven afhankelijk zijn van melk en voedselgewassen.
◙ Actie van DZG De doelgroep voor onze actie zijn zo’n 850 veehouders en hun families in de streek van Trarza. De te bereiken acties zijn het opzetten van een een efficiënte gezondheidsdienst, de voedingsbevoorrading van het vee het hele jaar door onder controle houden, en het verhogen van de capaciteiten van de veehouders nodig voor het optimaliseren van de melkproductie. 1) De uitbouw van de diergeneeskundige dienst op dorpsniveau Veeteelt is de ruggengraat van de economie in Karamoja, maar het beschikbare vee kan niet optimaal renderen. Eén van de grootste problemen is het grote aantal dierziekten, waardoor de dierlijke voedselproductie laag blijft en er veel dieren sterven. De meest voorkomende dierziekten zijn nochtans gemakkelijk te behandelen of te voorkomen door vaccinatie, maar de meeste veterinaire diensten zijn niet aangepast aan de lokale condities van de nomaden. Er zijn al enkele lokale dierenverzorgers opgeleid, maar nog veel te weinig. Deze dierenverzorgers hebben bovendien nood aan regelmatige bijscholing. 2) De opleiding van vrouwen i.v.m. een verbeterde productie In Karamoja zijn de vrouwen sleutelpersonen in voedselproductie voor eigen gebruik, maar vaak hebben ze niet de nodige vaardigheden om hun taak optimaal te vervullen. Willen we de voedselzekerheid voor het gezin verhogen, dan is het noodzakelijk dat de vrouwen opleidingen krijgen in o.a. betere melktechnieken en betere melkverwerking. In sommige gebieden moeten vrouwen wilde vruchten verzamelen om voldoende eten te hebben. Deze vruchten groeien vaak in afgelegen en onveilige gebieden, waar de vrouwen het risico lopen om verkracht te worden. Wanneer de vrouwen aangepaste opleidingen krijgen, zal er minder voedsel verloren gaan bij de bewaring. Dat verhoogt de opbrengst en dus ook de voedselzekerheid, zodat deze vrouwen geen wilde vruchten meer hoeven te gaan plukken. 3) De ontwikkeling van waterpunten Aangezien de melkproductie erg afhankelijk is van drinkbaar water, is de beperkte watervoorraad een belangrijke belemmering. Omdat dieren vaak rond eenzelfde waterpunt samenkomen, worden dierziekten gemakkelijker overgedragen tussen de kuddes. Daarom gaat het project voldoende aandacht besteden aan een uitbreiding van het aantal waterpunten. ► Conclusie: Elk project van Dierenartsen Zonder Grenzen is aangepast aan de specifieke behoeften van de lokale bevolking. Telkens wordt een basisprincipe gerespecteerd: de dierenartsen van DZG zetten zich in om de voedselvoorziening te garanderen op middellange en lange termijn!
34
Humor op de rechtbank Dit zijn vragen die echt gesteld zijn door procureurs of advocaten aan getuigen gedurende processen en de antwoorden die enkele pientere getuigen gaven. Deze zinnen komen uit een boek genaamd "Disorder in the court". Op de vertaling na zijn de zinnen letterlijk neergeschreven zoals ze uitgesproken werden. A is de Advocaat, G is de getuige. Veel leesplezier.
A: Wat heeft het onderzoek van het stukje weefsel van de vagina gegeven? G: Sporen van sperma. A: Mannelijk sperma? G: Dat is het enige dat ik ken. ____________________________________ A: Al je antwoorden moeten mondeling zijn. Naar welke school ben je geweest? G: Mondeling. ____________________________________ A: Ben je met hem naar bed geweest in New York? G: Ik weiger te antwoorden op deze vraag. A: Ben je met hem naar bed geweest in Chicago? G: Ik weiger te antwoorden op deze vraag. A: Ben je met hem naar bed geweest in Miami? G: Neen. ___________________________________ A: Wat is je verjaardag? G: 15 juli. A: Welk jaar? G: Ieder jaar. _____________________________________ A: In wat was je op het moment van de botsing? G: Een sweatshirt van Gucci en Reeboks. _____________________________________ A: Was het jij of je broer die gedood werd tijdens de oorlog?
35
Humor op de rechtbank A: Tast deze ziekte werkelijk je geheugen aan? G: Ja. A: Op welke manier tast ze je geheugen aan? G: Dat ben ik vergeten. A: Je bent dat vergeten. Kan je ons een voorbeeld geven van andere dingen die je vergeten bent? _____________________________________ A: Kan je ons zeggen wat het eerste was dat je man gezegd heeft toen hij die morgen wakker werd? G: Hij heeft gezegd: "Waar ben ik, Cathy?" A: En waarom ben je dan zo woedend geworden? G: Mijn naam is Susan. _____________________________________ A: Waar heeft het ongeluk plaatsgehad? G: Ongeveer aan kilometer 499. A: En waar bevindt zich kilometer 499? G: Vermoedelijk tussen de kilometers 498 en 500. _____________________________________ A: Je was daar tot je vertrok, is dat correct? _____________________________________ A: Hoeveel maal heb je zelfmoord gepleegd? _____________________________________ A: Zij had drie kinderen, niet? G: Ja. A: Hoeveel jongens? G: Geen. A: Waren er meisjes? _____________________________________ A: De jongste zoon, die van twintig jaar, hoe oud is hij? _____________________________________ A: Op welke afstand bevonden de voertuigen zich op het moment van de botsing?
36
Humor op de rechtbank A: Op de ochtend van 25 juli ben je te voet van je hoeve naar de eendenvijver gegaan? G: Ja. A: Dus je bent op enkele meters van de eendenren vandaan gepasseerd? G: Ja. A: Is er je iets speciaals opgevallen? G: Ja. A: Goed, kan je aan het Hof vertellen wat je gezien hebt? G: Ik heb George gezien. A: Je hebt George gezien, de beschuldigde in dit proces? G: Ja. A: Kan je aan het Hof vertellen wat George aan het doen was? G: Ja. A: Wel, kan je het zeggen alstublieft? G: Hij zat met zijn spel in één van de eenden. A: Zijn "spel"? G: Je-weet-wel, zijn l...Ik wil zeggen zijn penis. A: Je bent voorbij de eendenren gelopen, er was voldoende licht, je was nuchter, je zag goed en je hebt duidelijk gezien wat je ons uitgelegd hebt? G: Ja. A: Heb je hem iets gezegd? G: Jazeker. A: Wat heb je hem gezegd? G: "Dag George." _____________________________________ A: (Toont de man een foto) Bent u dat? G: Ja. A: Was u aanwezig toen de foto werd genomen? _____________________________________ A: Wat is je relatie met de aanklager? G: Ze is mijn dochter. A: Was ze je dochter op 13 februari, 1979?
37
Humor op de rechtbank A: Herinnert U zich op welk tijdstip je het lijk onderzocht hebt? G: De autopsie is begonnen rond 20u30. A: En Mr. Dennington was dan reeds overleden? G: Neen, hij zat op de tafel en vroeg zich af waarom ik een autopsie deed. _____________________________________ A: Dokter, heb je voor je de autopsie deed de pols gecontroleerd? G: Neen. A: Heb je de bloeddruk gecontroleerd? G: Neen. A: Heb je gecontroleerd of hij nog ademhaalde? G: Neen. A: Wel, is het dan mogelijk dat de patiënt nog leefde toen je de autopsie begon? G: Neen. A: Hoe kan je daar zeker van zijn, dokter? G: Omdat zijn hersenen in een bokaal op mijn bureau stonden. A: Maar kon de patiënt dan toch niet nog in leven zijn? G: Het is natuurlijk mogelijk dat hij nog in leven was en ergens elders het beroep van advocaat uitoefende. _____________________________________ A: Had je kennis gemaakt met de gedaagde? G: Ja. A: Voor of nadat hij overleed? _____________________________________ A: En wat deed hij daarna? G: Hij kwam thuis, en de volgende morgen was hij dood. A: Dus toen hij de volgende ochtend opstond, was hij gestorven? _____________________________________ A: Dokter, hoeveel autopsies heb je verricht op doden? G: Al mijn autopsies zijn op doden verricht. _____________________________________ A: Heeft hij je gedood?
38
Bizarre verkeersborden
39
Liefste mama en papa Liefste mama en papa, Ik zit nu zo`n drie maanden aan de universiteit, en ik weet dat ik te weinig contact heb gehouden. Daarom wil ik jullie nu alles vertellen wat me ondertussen overkomen is. Zorg er, voor jullie verder lezen, best voor dat jullie even niet gestoord worden. Eigenlijk gaat alles prima. Alleen heb ik enkele weken geleden een hersenschudding opgelopen op een feestje, maar dat kwam gewoon door die verkeerde pillen die die jongen me gegeven had, maar daar herinner ik me allemaal niet meer zoveel van, en mijn kleren heb ik bijna allemaal weer teruggevonden, dus maak je geen zorgen. Gelukkig hoefde ik niet naar het ziekenhuis en heb ik nu nog maar een paar keer per dag hoofdpijn. Ik had eerst last van het lawaai in het studentenhuis, maar nu logeer ik bij een lieve jongen die in het benzinestation om de hoek werkt. Hij is echt een schat en we willen gaan trouwen. Een datum is er nog niet, maar ik wil niet te lang wachten anders zie je te veel dat ik zwanger ben. Ja, mama en papa, ik krijg een kindje, en het gaat prima. Ik voel me wel soms wat moe, waarschijnlijk door de medicamenten die ik moet nemen. Die zijn tegen een infectie die ik dom genoeg van Abdul, mijn vriend, heb overgenomen, maar dat is niet zijn schuld, ik had beter moeten uitkijken. Jullie zullen Abdul vast geweldig vinden. Hij heeft geen opleiding gehad maar hij is heel ambitieus en hoopt binnenkort zijn eigen bezinestation te openen, als we tenminste dat geld kunnen lenen op mijn naam. Dat is toch stom he, alleen maar omdat hij geen Belg is en eens een keertje in de gevangenis heeft gezeten komt hij niet voor een lening in aanmerking. Volgens mij is dat toch discriminatie. Hij is ook geïnteresseerd in politiek en is lid van drie Marokkaanse organisaties, maar daar weet ik niet zoveel van, want ik moet altijd even weg wanneer ze bij elkaar komen. Eergisteren ben ik hem gaan ophalen van het politiebureau, en het was geweldig hoe hij met zijn argumenten drie agenten tegelijk stil kreeg. Hij is heel trots op mij, en hij zegt dat ik met mijn hoofddoekje (ja, dat moet nu eenmaal) veel knapper ben dan de andere vrouwen die hij heeft gehad. Zo, nu jullie weten wat er allemaal had kunnen gebeuren wil ik nog even kwijt dat ik geen pillen, hersenschudding, vriendje, baby of ziekte heb. Ik heb wel een 4 voor filosofie en een 5 voor recht, en ik wilde jullie gewoon duidelijk maken dat dat geen ramp is.
Veel liefs, jullie dochter
40
Horse Survives Snake Bite After five weeks, the 16-month-old Barbie is going home after suffering one or more snake bites and battling life-threatening circumstances to finish recuperating thanks to the veterinary care she received at Oklahoma State University's Center for Veterinary Health Sciences. “Barbie is the daughter of Two Eyed Red Buck, a three-time world champion roping horse,” says her owner, Kaser. “We have invested a lot in her and with the care and nurturing and true devotion that Dr. Brosnahan gave her, she should recover fully once she is completely healed.” Dr. Peggy Brosnahan, a 2nd year resident in Equine Internal Medicine, was assigned to Barbie's case along with 4th year veterinary students Ingrid Manhart and Andrea Harl. Also working the case were Drs. Lyndi Gilliam, Equine Internal Medicine, Todd Holbrook, Equine Internal Medicine with a special interest in cardiology, and Heath Qualls, Resident in Equine Internal Medicine. “It was ironic when I took the phone call from Dr. Mike Voss (OSU ’80) to refer a horse that had been bitten by a snake because I was preparing to give a seminar on rattlesnake bites that very week,” recalls Dr. Gilliam. Dr. Gilliam is conducting research on snake bites in horses. Her project focuses on defining the cardiac toxicity of rattlesnake venom in horses. While she partners with a Texas clinic that helps collect samples from horses with snake bites, she is always looking for more cases. When Barbie arrived, her head and neck were swollen twice the size they normally would be. It is not uncommon for horses to get bitten on the nose because they are always grazing. However, Barbie got bitten on the head between the eye and the ear. “This was quite an unusual place for a bite and we suspected that she was possibly laying down when she was bit.” Based on the area of the state where Barbie came from, the bite had to have been a pigmy rattlesnake, a copperhead or a water moccasin. The attending veterinarians suspected a pigmy rattlesnake (zie foto). “Because of the severe swelling, Barbie was having trouble breathing,” says Dr. Brosnahan. “We performed an emergency tracheostomy to open up her airway.” After three days at the Veterinary Hospital, a very large swelling appeared on the left side of Barbie’s neck. It is undetermined if she was bitten in this area as well as on the head or if she had a reaction to injections that were given to her in the muscle before her arrival at OSU. Clostridial myositis is a known complication of intramuscular injections in the horse. According to Dr. Gilliam, she was predisposed to this because of the swelling in her neck. “Rattlesnake venom itself causes extensive tissue necrosis and sloughing (vervelling, huidafstoting nvdr),” explains Dr. Gilliam. “We will probably never know what caused the massive tissue loss in her neck, but it is all related to the snake bite.” Barbie was unable to eat or drink because of the massive tissue swelling of her lips and was quickly becoming dehydrated. The swelling in her neck was preventing the insertion of a catheter and that’s when Dr. Holbrook came to the rescue.
41
Horse Survives Snake Bite Ultrasonography was necessary to identify a vascular catheter access site. “Dr. Holbrook gained access to Barbie's jugular vein and truly saved her life,” says Dr. Gilliam. Once Dr. Holbrook inserted the catheter, Barbie was able to receive intravenous liquids. Round the clock intensive care was provided by Dr. Brosnahan, veterinary student Harl and later Dr. Qualls. An abscess broke open on the left side of Barbie's neck and spread, making her neck from chest to mandible an open wound. “Dr. Brosnahan called me every day,” recalls Kaser. “I knew about the open wound and I asked her if she ever used maggot (maden, nvdr) therapy. I worked as a medical social worker for years with a wound care nurse and knew it was a common treatment for hard-to-heal wounds.” “I contacted a veterinarian at Rood and Riddle Equine Hospital in Kentucky who has used maggot therapy to treat foot abscesses,” says Dr. Brosnahan. “He had good success with it. I did some research and couldn’t find any risks associated with the treatment. I didn’t find any reason not to try it.” Medicinal maggots have three actions: 1) they clean wounds by dissolving the necrotic (dead), infected tissue; 2) they disinfect the wound by killing bacteria; and 3) they stimulate wound healing. Here in the United States there is one supplier of sterile, medical maggots—Monarch Labs located in Irvine, California. “We contacted Monarch and they shipped the medical maggots to us,” says Dr. Brosnahan. “They have not had many veterinarians use this type of therapy so they are very interested in veterinarian applications of maggots. Within 24 to 48 hours of the first application, there was significant improvement in the condition of Barbie's neck.” The maggots are placed on the wound, left for 48 hours and then removed. A one-day wait occurs and then the maggots are re-applied. She did three rounds of maggot therapy. She had never used maggot therapy before but believes they had a lot to do with Barbie's recovery rate. “It makes me cry when I think about Dr. Brosnahan. She has done more than provide medical care. She never gave up; she even slept with Barbie, which was beyond the call of duty,” exclaims Kaser. “There are not enough words to express the appreciation and admiration we have for her. She is a wonderful veterinarian and a humanitarian—a true credit to her profession.” However, Barbie isn't out of the woods yet. Dr. Brosnahan feels she may need some skin grafts later in treatment and the chance of cardiac disease lingers. “We have run tests on Barbie's heart and so far have not found lasting damage to her heart,” explains Dr. Gilliam. “That’s good news for Barbie.” And it’s good news for owner Janie Kaser. Thanks to the treatment Barbie received at the Center for Veterinary Health Sciences, chances are good the horse will make a full recovery with no after effects. To Janie Kaser, that means Barbie can grow up to hopefully carry on her bloodline's tradition of being a champion roping horse. “It's amazing that Barbie is still alive and we owe it all to OSU's Veterinary Hospital, the entire staff and all those who prayed for Barbie,” says Kaser, a very grateful client. Bron: IVSA Newsletter
42
The SEX-files Zes redenen om straks te vrijen Vrijen is gezond. Niet dat we dit excuus nodig hebben om het te doen, maar het maakt de daad nog iets aanlokkelijker.. 1. Seks ontspant lichaam en geest. En hoe. Drie keer per week vrijen doet 7.500 calorieën verbruiken. Bovendien maakt het leniger en worden botten en spieren sterker. Ook stijgt het testosteronniveau en dat is heilzaam om botten en spieren sterk te houden. Vooral mannen profiteren hiervan. 2. Bij het vrijen haal je langer en dieper adem. Extra zuurstof doet de organen beter functioneren. 3. Seksen werkt cholesterolverlagend. Waarom nog speciale boter en andere voedingsproducten in huis halen? Door regelmatig te spelen tussen de lakens, daalt de cholesterol licht. 4. Excuses als 'vanavond niet, ik heb hoofdpijn' laat je beter achterwege. Hoofdpijn en artritis verminderen immers door een goeie beurt. De hormonen die vrijkomen bij seksuele opwinding zijn daar verantwoordelijk voor. 5. Teveel stress? Neem je ventje mee naar boven. Vrijen biedt de ultieme ontspanning en werkt als een heuse stresskiller. 6. Tijdens het seksen slaan de hormonen op hol. Het oestrogeenniveau van de vrouw stijgt en dat is goed voor het hart. Bovendien blijft zo het vaginaweefsel soepel. Ook komt een bepaald bindingshormoon vrij en dat helpt om het vrijen aan te wakkeren. Zo wil je het nog meer doen.
43
The SEX-files Tips voor seks in het openbaar Wie houdt van een beetje risico in zijn of haar seksleven, kan het eens in openlucht proberen. Opgelet want 'openbare zedenschennis' is strafbaar, een béétje beschutting is aan te raden. Hier de meest voorkomende op een rijtje, mét hun originelere en betere tegenhanger: 1) Strand Ongetwijfeld het meest tot de verbeelding sprekende plekje, zéker als je je in een exotisch land bevindt, onder een adembenemende sterrenhemel. Meest onderschatte probleem: zand! Zand kruipt overal, en vooral waar het niet moet kruipen met pijnlijke en traumatische vrijpartijen tot gevolg. Zorg (minstens) voor een een laken of handdoek, maar dan nog is zandvrij niet gegarandeerd. Alternatief? Een zwembad, een meer of de zee bij nachte. Véél bedekter, gegarandeerd geen last van zand (tenzij achteraf) en door de draagkracht van water zijn jullie ook tot meer standjes in staat. 2) Auto De 'veilige' beschutting van een auto, maakt van het vervoermiddel een populaire locatie, al kan je het niet echt 'in open lucht' noemen. Toch is de auto niet zo'n gemakkelijke vrijplaats als het wel lijkt: de bewegings-vrijheid is nogal beperkt, om niet te zeggen, onbestaande. Voor orale en manuele seks kan het wel, zeker als de vrouw een rokje draagt. Alternatief? Rij met de auto naar een afgelegen plekje, haal wat dekens boven en zoek een leuk bosje. Veel meer plek en ook echt 'outdoors'. Je kan nog altijd snel weg, maar bent wel afhankelijker van het weer. Leuker in daglicht dan 's nachts. 3) Tuin Wellicht de veiligste manier: je eigen achtertuin. Lekker gras, of dat ene plekje achter het tuinhuis, waarom ook niet? Let wel op voor een eventuele inkijk van de buren. Alternatief? De tuin is goed voor beginners, het echte werk volgt in een bloeiende wei, met fladderende vlinders en zoemende bijtjes. Het allerleukst als de zon schijnt. Wel uitkijken voor koeienvlaaien! 4) Hokje Kleed- of wc-hokjes zijn ook zeer geliefd om de liefde in te bedrijven. Een afgesloten ruimte, net groot genoeg voor twee: waarom ook niet? Alleen, romantisch is wel anders. Alternatief? Dakterrassen! Zeker die met een mooi uitzicht over stad of landschap, en al helemaal bij een heldere (zomer)nacht. Da's dubbel genieten: van elkaar én van de omgeving. 5) Anytime, anywhere Je laten leiden door het moment, is misschien nog de beste oplossing. Een verlaten plekje waar jullie toevallig passeren, kan evenveel of zelfs meer betekenen. Let it happen!
44
Bumper stickers
Exclusief! Danny Seghers-sticker:
45
Tien tips om de blok te overleven 1.
Niets is belangrijker dan regelmaat.
2.
Ontspanning moet ontspannend zijn. Doe
3.
dan
ook
wat
je
graag
doet.
Acht à tien uur per dag studeren moet volstaan.
4.
Beter verscheidene lichte maaltijden dan minder maar zwaardere maaltijden.
5. Goede nachtrust is onontbeerlijk. 6. Stel een stevige planning op, maar hou voldoende marges. 7.
Baken
je
studieprogramma
inhoudelijke
delen,
niet
af
in
volgens
aantal pagina's. 8. Informeer je goed over de manier van examineren. 9. Vermijd stress over andere dingen dan studeren. 10. Breek niet abrupt met je normale gewoontes.
46
Geraakt door het nieuws Gezocht: drinkebroer (m), 9 euro per uur In het postkantoor van het Engelse Winsor hangt sinds kort een advertentie. "Gezocht: man om pinten mee te drinken. 9 euro per uur, alle kosten terugbetaald". De sollicitanten moeten ten minste tweemaal per week een koppel halve liters drinken in de Compass Inn met de 88-jarige Jack Hammond. Tot dusver hebben zich al vier kandidaten gemeld. Volgende week volgt hun 'sollicitatiegesprek'. Tot voor kort dronk de man - al 12 jaar weduwnaar - zo'n vier keer per week z'n pinten met een buur in de Compass Inn. Nu is Roger echter verhuisd naar een rusthuis. De enige man die daar verblijft is niet echt z'n type en dus gaat hij op zoek naar een nieuwe maat om een babbeltje mee te slaan en een pintje te drinken. "Niet dat mijn vader een dronkaard is", zegt zoon Mike. "Het is hem voornamelijk om het gezelschap te doen. Eén van de vier sollicanten maakt een goede kans. Het gaat om een 78-jarige heer die nog vlot met de auto rijdt". Vrouw verliest man en veel geld tijdens tv-show Een 26-jarige Amerikaanse vrouw heeft tijdens een televisieprogramma niet alleen veel geld verloren, maar ook haar echtgenoot. Lauren Cleri bekende dat ze vreemd was gegaan tijdens haar huwelijk. De biecht kon de vrouw 130.000 euro opbrengen, maar dat prijzengeld liep ze mis. In de show 'The Moment of Truth' moeten kandidaten intieme vragen beantwoorden. Een leugendetector controleert de antwoorden. Per goed antwoord staat er meer geld op het spel. Cleri had in de show al toegegeven dat ze ontslagen was op haar vorige job nadat ze geld had gestolen, dat ze eerder een hond dan een dakloze eten zou geven en dat ze seks met haar echtgenoot vermijdt door te gebaren dat ze slaapt. Bij de zestiende vraag bekende Cleri haar overspel tegenover haar man en 9 miljoen andere tv-kijkers. Bij de volgende vraag ging het fout. De presentator vroeg de vrouw of ze zichzelf een goed mens vindt. Cleri vond van wel, maar de leugendetector gaf aan dat dit niet klopte. Door dit foute antwoord mocht de vrouw met lege handen naar huis... waar haar huwelijk op het spel stond. Het koppel is tijdelijk uit elkaar. 'Ik wil graag dat we bij elkaar blijven, maar ik denk niet dat hij dat nog wil', verklaarde Cleri tegenover The New York Post. Haar man Frank was wel op de hoogte van het bedrog van zijn vrouw, maar had dit liever voor zich gehouden
47
Geraakt door het nieuws Amerikaanse man is vijf maanden zwanger In het Amerikaanse Oregon is een man vijf maanden zwanger van een dochter. Het lijkt absurd en rechtstreeks uit een scenario van een film te komen, maar toch is het levensecht. De Amerikaan Thomas Beatie was vroeger een vrouw en is nog volop in behandeling om te veranderen in een man. Volgens Thomas Beatie wou hij vroeger altijd al een kind ter wereld brengen. "Een kind van je eigen hebben, is geen mannelijk of vrouwelijk verlangen", vertelt Beatie, "Het is gewoon een menselijk verlangen. Daarom besloot ik om als transseksueel mijn borsten te laten verwijderen en een testosteronkuur te volgen. Aangezien sterilisatie niet noodzakelijk was om van vrouw naar man te veranderen, liet ik dat niet doen." De Amerikaanse transseksueel werd dan ook officieel als man aanzien en trouwde met zijn vriendin Nancy. "Toen Nancy en ik elkaar tien jaar geleden ontmoetten, was een kind krijgen meer een droom omdat Nancy geen kinderen meer kon krijgen doordat haar baarmoeder weggenomen is", vertelt Beatie, "Maar twee jaar geleden besloten we een kind te nemen en ik stopte met mijn testosteronkuur. Mijn lichaam paste zich van zelf weer aan zonder verdere hormonenkuur. We kregen eerst heel veel kritiek en er was geen dokter die ons wou helpen. Maar uiteinde lijk wou iemand ons helpen en werden we zwanger, alleen kreeg ik een miskraam. Mijn broer opperde dat dat het beste was. Hij vreesde dat ik een monstertje ter wereld zou brengen. Maar nu ben ik opnieuw vijf maanden zwanger en hoewel mijn buik blijft groeien, voel ik me toch een man", besluit Beatie. Kids van tweede leerjaar wilden lerares vermoorden In de lagere school van Waycross in Georgia is een moordcomplot verijdeld. De kinderen van het tweede leerjaar waren van plan hun lerares te vermoorden omdat die een van hun klasgenootjes had gestraft. Lerares Belle Carter (60) had een van haar leerlingen in de hoek gezet omdat ze iets mispeuterd had. Dat vonden de medeleerlingen niet kunnen. Carter zou die snode daad met haar leven bekopen. De 8-jarige 'engeltjes' werkten een moordcomplot uit. Ze hadden al handboeien en een mes de klas binnengesmokkeld. Iedereen kreeg een taak. Zo moest een van de leerlingen het bloed van de lerares opkuisen. Het plan ging evenwel niet door omdat een van de scholieren het schoolhoofd op de hoogte had gebracht van het complot. De negen 'samenzweerders' - zowel jongens als meisjes zijn nu geschorst. Ze zijn te jong om voor de rechtbank gebracht te worden.
48
Cartoons
49
Cartoons
50
Cartoons - Altijd ontkennen -
51
Sudoku Gemakkelijk
Moeilijk
Expert
52
Sudoku: oplossingen PK 4
53
Sudoku: oplossingen PK 5
54
Woordzoeker: Praesidium Eén dezer dagen is het weer zover: praesidiumverkiezingen. Iedere functie krijgt een nieuw gezicht, de Peerdekop ook. Dit is dus het ideale moment om iedereen te bedanken die op één of andere manier heeft bijgedragen aan de Peerdekop, en natuurlijk ook een dikke merci aan iedereen die ze graag
gelezen
heeft,
want
daarvoor
Veel succes aan mijn opvolger!
doen
we
het
uiteindelijk!
Femke
Praeses
Vice
Cantor
Zeden
Temmer
Doopmeester
Sport
Expovet
Pr-intern
Pr-extern
Boerin
Materiaal
Peerdekop
IVSA
Penning
Secretaris
Feest
Opperschenker
Web
55
56
