Op een koude woensdagavond heb ik de stoute schoenen maar eens aangetrokken en ben een paar meter van mijn huis gelopen om mijn naaste buurvrouw en tante, Riek Erinkveld eens te interviewen. Zoals de meeste leden wel zullen weten is Riek Erinkveld vanaf het begin bij UGHV betrokken geweest. Het leek me daarom leuk om het interview niet teveel op het huidige UGHV te richten, maar meer op de beginjaren van UGHV. Op mijn vraag hoe de oprichting van UGHV nu precies in zijn werk is gegaan vertelt ze het volgende: “Vanuit de voetbalclub Ulftse Boys is het initiatief gekomen om voor de dames in Oer ook wat te doen op het gebied van sport. Voor de dames was er in die tijd (1955) nog geen mogelijkheid om sport te beoefenen. De wens om voor dames de mogelijkheid te scheppen om sport in competitieverband te beoefenen, vond vooral zijn oorzaak in het feit, dat de Fa. Berghaus uit Amsterdam zich in 1950 in Ulft had gevestigd en daar in een modern atelier aan heel veel Ulftse meisjes werk bood. Begrijpelijk dat deze meisjes, aangezien zij veelal zitten en inspannend werk verrichten, net zoals de jongens, aan sportbeoefing zouden willen doen. Misschien heeft bij de beslissing van de Boys ook wel meegespeeld, dat dochters van bestuurs- en kaderleden van de Boys bij Berghaus werkten. En zo kon het gebeuren, dat tijdens een, op donderdagavond 3 februari 1955, belegde vergadering in het jeugdhuis (in het bijzijn van
dagelijks bestuur, geestelijk adviseur en trainer van Ulftse Boys) de R.K. Dameshandbalvereniging Ulftse Girls werd opgericht. Destijds was de geestelijk adviseur van de Ulftse Boys, kapelaan Pierik. Kapelaan Pierik had ervaring met het oprichten van een handbalclub. Hij had in 1954 als kapelaan te Duiven, een handbalvereniging helpen oprichten. De nu nog bestaande handbalvereniging Duiven. Bij de Ulftse Girls werd kapelaan Pierik ook geestelijk adviseur.
Kapelaan Pierik Johan Michelus was de eerste trainer van de Ulftse Girls, hij was ook trainer van de Ulftse Boys. Waar werd er vroeger gespeeld? Er werd vroeger op het veld van de Ulftse Boys gespeeld. We speelden toen het zogenaamde elf-handbal. Er werd dus net als bij voetballen met elf speelsters gespeeld. Het formaat van het veld en
doelen waren gelijk aan het voetbalveld, alleen was er geen strafschopgebied, maar was er op 11 meter een cirkel getrokken. Het veld was in drie stukken verdeeld. In het laatste vak mochten maar 7 man van een team zijn. Ook kende men net als bij voetballen de buitenspel regel. Dit alles hield wel in, dat men altijd afhankelijk was van de voetbalverenigingen. Zo betaalde de Ulftse Girls aan Ulftse Boys een bedrag van f 10,00 per jaar voor de huur van het voetbalveld. Ulftse Boys beschikte in die jaren over slechts een veld voor alle teams. Veelvuldig overleg was dus noodzakelijk. Ulftse Girls was voor het spelen van hun wedstrijden niet alleen afhankelijk van Ulftse Boys, maar ook van het kerkelijk gebeuren. ’s Zondags voor 12 uur mocht er niet gespeeld worden en spelen tijdens het lof, op zondagmiddag was er veelal niet bij. Wie waren destijds ondermeer de tegenstanders? We speelden ondermeer tegen Stokkum, ’s Heerenberg, Azewijn, Kilder, Megchelen, Beek en Braamt. Als we in deze plaatsen moesten spelen, gingen we er per fiets naar toe. Ook in deze plaatsen waren we afhankelijk van de voetbalverenigingen. Hoe lang heeft u handbal gespeeld? Ik heb in totaal vier jaar handbal gespeeld. Ik heb alleen maar elfhandbal gespeeld. Net zoals nu waren er toen ook al te weinig scheidsrechters. Ik ben toen gaan fluiten. Het scheidsrechtersexamen heb ik toen in Velp afgelegd. In totaal heb ik 20 jaar wedstrijden gefloten. Ook ben ik examinator geweest voor andere scheidsrechters. Ik heb ondermeer Annie Bosvelt uit Winterswijk nog examen afgenomen. Ook heb ik in verschillende werkgroepen van de afdeling Gelderland gezeten evenals Johan Michelus en Hans Kok.
Onderstaand een foto toen Riek nog handbalde.
Eerste kampioensteam van de Ulftse Girls op 22 april 1956 door de heer Winands uit Megchelen gefotografeerd in Zaal Schepers te Ulft. Staand van links naar rechts: Trainer Johan Michelus, Wilhelmien Koster, Ans te Pas, Willy Michelus, Thea Gerritsen, Annie Peters, Riekie Aalders en Riekie Peters. Zittend van links naar rechts: Annie Frazer, Lucie Massop, Sophie Tempels, Annie Bruins en Riek Erinkveld. In de vorige treffer schreef u over de overstap van de Ulftse Girls van de Nederlandse Katholieke Sportbond naar het NHV. Kunt u daar iets meer over vertellen?
De Ulftse Girls hebben zich bij de oprichting aangesloten bij de NKS, omdat de meeste buurtverenigingen hier ook lid van waren. In 1957 fuseerde de afdeling handbal van de NKS met het NHV. Echter bij het NHV waren veel meer regels, zoals spelerspasjes, wedstrijdformulieren, geregistreerde scheidsrechters dan bij de NKS. Ook was de jaarlijkse contributie bij het NHV veel hoger. Bij de NKS betaalden we 12 gulden aan contributie bij het NHV was dit 120 gulden. Dit was dan ook de reden dat veel buurtverenigingen toen afhaakten. Zoals ik al in de vorige Treffer schreef hebben we toen veel begrip ondervonden van ondermeer Bertus Cras van het NHV. In 1963 zijn de heren bij de Ulftse Girls gekomen. Hoe verliep dit eigenlijk? Johan Neve was de eerste heer die informeerde of hij de Ulftse Girls ergens mee kon helpen. In die tijd was in Doetinchem de heer Jan Kloen leraar aan het toenmalige GSGD. Hij was ook trainer van de dames bij het NHV. Hij propageerde de handbalsport veel op school. Hij was ook medeoprichter van De Gazellen en Minerva.Ook jongens uit Ulft zaten hier op school en deze melden zich aan bij de Ulftse Girls. De dames waren eerst niet zo blij met de heren, omdat de heren graag een wat actievere bestuur op handbalgebied zagen. De Ulftse Girls waren destijds meer een vriendinnenclub. Allerlei zaken werden dus gewoon onderling geregeld, van een echt bestuur zoals UGHV die nu heeft, was toen nog geen sprake. De heren wilde graag dat dit allemaal beter werd geregeld en formeler zou gaan. Jan Sprenkelder heeft toen nogal wat werk verzet om de toetreding van de heren in goede banen te leiden. Enkele heren die toen zijn gaan handballen zijn ondermeer Jan Löverink en Gerard van de Kragt.
De heren hebben in het begin ook elf-handbal gespeeld. Pas in de jaren 70 van de vorige eeuw werd het elf-handbal officieel afgeschaft en wordt er alleen nog maar handbal zoals we het nu kennen gespeeld. Ik was altijd blij als alle teams weer veilig terug waren van de uitwedstrijden en ik alle wedstrijdformulieren weer terug had. Als iedereen uit moest handballen waren er toch gauw 120 leden van UGHV op pad. Wij als bestuur van UGHV hadden wel de verantwoording voor alle leden. In kan me namelijk nog goed herinneren, dat we in 1963 op een toernooi aankwamen, en dat daar de bij aankomst op het sportcomplex de vlag halfstok hing. Op het sportcomplex was namelijk een speler dood op het veld gebleven. Om het risico van auto ongelukken te verminderen en omdat vroeger nog niet iedereen over een auto beschikte, werden vroeger alle uitwedstrijden gereden met busjes van de firma Mekers uit Etten.. Als gevolg hiervan kende UGHV wel een hogere contributie. Kunt enkele hoogtepunten noemen van uw 50 jarig lidmaatschap van UGHV. Voor mij persoonlijk is toch wel een van de hoogtepunten, dat een speler van UGHV, Nico Beekman in het Nederlands team heeft gespeeld. Een ander hoogtepunt is voor mij de vele uitwisselingen met buitenlandse verenigingen die UGHV heeft gekend, zoals met Kamnik, Kamp Lintfort enzovoorts. Uiteraard vormen de goede resultaten van zowel de heren als dames voor mij een hoogtepunt.
Riek met enkel vaantjes van buitenlandse club die tegen UGHV hebben gespeeld. Tante Riek bedankt voor het interview!! Norbert Erinkveld
