M KL
September 2001
Jaargang 5, nummer 1
Inhoudsopgave
O
We hadden al tennissende bridgers en bridgende tennissers. Daar komt nu een nieuwe categorie bij: 'fietsende tennisbridgers' en 'fietsende bridgetennissers'. Op pagina 15 gingen zij door weer en wind.
Onze Teddy (nee, niet Scholten!) wordt gedold op pagina 3 door een 'gedolde'.
Het bed van Olga hebben we definitief opgeborgen. Daarentegen hebben we de 'Klapstoel van Abspoel' voor u neergezet op pagina 16. Hans is lid geworden van onze redactie en klapt voortaan uit de school over onze leden.
p pagina 2 opent onze voorzitter het nieuwe seizoen.
Wat u allemaal moet weten om het seizoen goed te laten verlopen vertelt de technische commissie u op pagina 4 en 5. Gé Steensma legt het hamertje neer op pagina 6. Een pagina verder pakt Truus van Opzeeland deze weer op. 'Wat voor weer zou het zijn in Den Haag', zong Conny Stuart jaren geleden. Niet veel anders dan hier. Dit soort weertype treft u op onze hele aardbol aan en op pagina 8.
Bridgen kun je overal. Hans en Chris deden het op Formentera. Pagina 17. Bridgen van A tot Z op pagina 19. Helaas nemen we hier ook afscheid van Henk Kalman. Nergens is het bridge zo verweven met tennis als bij KLM! Theo Heijne reikt u de pen aan op pagina 20.
Hoe het verleden en toekomst samen kunnen gaan, ziet u op pagina 11. Hiernaast treft u het redactieadres aan. Mogen we ook dit seizoen op uw bijdrage rekenen? Ook namens het bestuur wensen wij u een heel plezierig seizoen. De redactie U weet het misschien nog; onze club is heel bevoorrecht om bepaalde spelers in ons midden te hebben. Hoe het hen verder verging leest u op pagina 14.
Correspondentie adres: Ganzendiep 17 1423 DA Uithoorn Telefoon: 0297 - 565 997 Bankrekening: 55 60 83 687 t.n.v. KLM Bridgeclub Amstelveen ———————————————— Redactie: Hans Abspoel José Dobber Margreet van Groningen Ans Monsma Coördinator: Bert de Bresser
Medewerkers: Ab Draaijer Arnold Gerverdinck Wim Keehnen Marianne van Mouwerik Truus van Opzeeland
Op pagina 10 nogmaals het derde lustrum van de dinsdagmiddag en het bridgespel in het bijzonder.
Pagina 13 is een beetje trieste pagina. Olga stapt voorgoed uit bed!
Bestuur: Peter Leenards Voorzitter Sonja Reeders Secretaris Gé van Opzeeland Penningmeester Rick Jacobs Technische Commissie Truus van Opzeeland Dinsdagafdeling
Lay-out: Rick Jacobs
Op de lijnen, tussen de lijnen, in de lijnen. Op pagina 9 wordt er over lijnen gesproken.
Wat hebben heel veel hoedjes en het KLM bridgeweekend met elkaar te maken? Pagina 12 helpt u uit deze droom.
Colofon De Vliegende Honneur Uitgave van de KLM Bridgeclub verschijnt 3 x per jaar
Advertentie exploitatie: Bert de Bresser 020 - 4410323 Redactie adres: José Dobber J. van Gasterenlaan 14 1187 SE Amstelveen E-Mail:
[email protected] Web Site: Http://home.planet.nl/~klm.bridgeclub
De Vliegende Honneur 1
Van de voorzitter...
H
et is weer voorbij, die mooie zomer zong Gerard Cox en daarna begint weer het echte bridgeseizoen. Natuurlijk zijn de 'diehards' in de zomer onder leiding van Arnold en Rick doorgegaan. Zij weten dan ook dat het geen rustige zomer was. Brak Flip Wichers is het voorjaar zijn heup, partner Roel Vree bleef niet achter en liep een forse hoofdwond op. Cor Meyer liet ons schrikken, maar was snel weer aan de bridgetafel.
En Bep van Diem beleefde een ongelooflijk 'Turks' avontuur, dat ze gelukkig kan na vertellen.
Vooralsnog zullen we het nog een seizoen moeten doen met het oude gebouw.
Zoals op de jaarvergadering beloofd, zullen we dit jaar de competitie tussen de dinsdag en donderdag aanwakkeren met de 'Tom Smit Slambeker'. De T.C. zal de spelregels hiervoor nog bekendmaken. Dit is dan een prijs, die door iedereen met durf (en geluk) gewonnen kan worden ongeacht de lijnsterkte.
Dat betekent: strenge rookregels. Om met name de donderdagavond goed te beginnen is het verzoek om alleen bij de bar te roken en daarna alleen in de derde ronde. Op de dinsdagmiddagclub zal Gé Steensma het vaandel overdragen aan Truus van Opzeeland, die daarmee ook bestuurslid wordt.
De situatie rond het clubgebouw is nog onduidelijk. De voorkeur van KPVN gaat uit naar een geheel nieuw gebouw met sporthallen, en een goed geventileerde bridgezaal.
Voor het komend seizoen wens ik iedereen veel bridgeplezier in goede gezondheid.
Dank aan onze Sponsors Dit blad kwam tot stand dankzij de medewerking van: H. Kooistra & Zn. Meester Schildersbedrijf. Edwin is weliswaar nog geen Grootmeester bridge, maar op het gebied van de schilderkunst is hij een echte vakman. Bishopsgate Personal Benefits Zekerheid voor uw bridgecontract kunnen zij u niet geven. Fierro, Argentijns Grill Restaurant. Hier weet u zeker wat voor vlees u in de kuip heeft, bij bridge is dat wat moeilijker. Wijnhandel Verhaar Voor een goed advies en de beste wijnen gaat u naar Wijnhandel Verhaar. Rens van Dijk, Elektrotechnisch installateur. Scherpe manches biedt u soms. Rens biedt u altijd scherpe prijzen voor vakmanschap. Ketel, Woninginrichting en verhuizingen. Alles onder één dak. Haar Studio Marja Dochter van Roel, kapt en speelt bridge als de beste. The Doors Uw bezoek staat voor een gesloten deur, maar blijft toch nog even staan en ze vraagt zich af: 'Waar komt deze prachtige deur vandaan?' Datalex Technologie uit de top van de hoogste lijn.
De Vliegende Honneur 2
Peter Leenards
Gedold door….. Wie kaatst kan de bal verwachten. Dat spookte steeds door mijn gedachten. Daarom even een kort gedicht, Aan een lid van de T.C. gericht.
Het uitrekenen van de C-lijn ten leste, Met de computer kan hij als de beste. Voor een stukje schrijven, kan je hem bestellen Daarvoor veel dank, dat wilde ik je vertellen. Een Gedolde
Hij is nog jong, dus niet oud of verweerd, En wordt door ons allen erg gewaardeerd. Helaas geen foto, hoe zet je zo’n man dan neer? Eureka, een goeie lobbes, de teddybeer. Arnold Gerverdinck, altijd rustig maar wel bezig, Is toch figuurlijk, nadrukkelijk aanwezig. Vraag hem wat en hij doet het terstond, Maar blijft toch het liefst op de achtergrond. Donderdags komt hij voor zijn plezier. Een slecht resultaat doet hem geen zier. Moet je tegen hem spelen, Een dolletje kan hij wel velen. Geeft hij eens een slagje (teveel) weg, Dan heet het gewoon 'domme pech'.
HAARSTUDIO
Populierenlaan 337, 1185 SN Amstelveen, Tel. 020 641 70 26 Marja Baudert maandag en dinsdag gesloten De Vliegende Honneur 3
Van de Technische commissie Wintercompetitie 2001 - 2002
Winterschema 2001 - 2002 Donderdag September 2001
Oktober 2001
November 2001
December 2001
Januari 2002
Februari 2002
Maart 2002
April 2002
Mei 2002
06
13
20
27
PR1Z1
PR1Z2
PR1Z3
PR1Z4
04
11
18
25
PR1Z5
VZ1
PR2Z1
PR2Z2
01
8
15
22
29
PR2Z3
PR2Z4
PR2Z5
VZ2
PR3Z1
06
13
20
27
PR3Z2
PR3Z3
Kerst Drive
Géén Bridge
03
10
17
24
31
PR3Z4
PR3Z5
VZ3
PR4Z1
PR4Z2
7
14
21
28
PR4Z3
PR4Z4
PR4Z5
PR4Z6
07
14
21
28
VZ4
PR5Z1
PR5Z2
Paas Drive
04
11
18
25
PR5Z3
PR5Z4
PR5Z5
Jaarvergadering
02
9
16
23
30
VZ5
Hemelvaart
PR5Z6
Start Zomerladder
Zomerladder
P = Paren
V = Viertallen
Wedstrijdschema
H
ierboven treft u het wedstrijdschema aan voor dit seizoen. Dit schema is echter onder voorbehoud. Bij het drukken van het blad was het schema van de externe viertallencompetitie nog niet bekend. Mocht blijken dat een thuiswedstrijd samenvalt met onze interne viertallencompetitie, dan zal deze avond verwisseld worden met een parenavond. Let daarom goed op het mededelingenbord, waar mutaties bekend zullen worden gemaakt.
Nieuw! Interne Viertallencompetitie Het vorig seizoen waren 2 viertalavonden georganiseerd. Wij zijn verheugd deze als geslaagd te mogen beschouwen. Daarom is besloten om ook dit seizoen het viertallen op te De Vliegende Honneur 4
R = Ronde
Z = Zitting
nemen in het wedstrijdschema. In plaats van twee, zijn er nu vijf avonden waarop we in competitieverband zullen viertallen. De avonden zijn over het seizoen verdeeld. In principe zal er vijf avonden achtereen een parencompetitie worden gespeeld en op de zesde avond een viertallencompetitie. Daar het hele seizoen uit vijf ronden bestaat, zijn er dus vijf avonden viertallen. De vijf avonden vormen samen een wedstrijd. Aan het viertallen zullen meesterpunten worden toegekend. Het bestuur heeft besloten om ook voor het viertallen een prijs ter beschikking te stellen. Hoe het wedstrijdschema eruit komt te zien is nog niet bekend. Dit is geheel afhankelijk van het aantal aanmeldingen. Hoe meer aanmeldingen, hoe prettiger het schema wordt! Een aantal van u heeft aangegeven niet van viertallen te houden omdat men de hele avond tegen dezelfde mensen speelt. Nu is dat niet helemaal waar, daar bij het viertallen men halverwege de avond van tafel wisselt en tegen het andere paar van het viertal speelt. Bij de interne competitie gaan we proberen om halverwege de avond van viertal te wisselen. Dit houdt in dat u op een
avond vier verschillende 'paren' als tegenstanders heeft. Twee van het eerste viertal en twee van het tweede viertal. U speelt dus op een avond vier rondes van 6 spellen. Dit in tegenstelling tot de parencompetitie, waar u 6 ronden van 4 spellen speelt. Bij voldoende aanmeldingen, zal er in twee lijnen gespeeld worden, ingedeeld op speelsterkte.
Telefonisch afmelden kan tot 18.00 uur op donderdag bij: Ankie Leenards Tel. 0297 - 582628 Tussen 19.00 -19.30 uur, op donderdag: KLM sportcentrum Tel. 020 - 6493800
Vanaf de eerste avond van het seizoen, kunt u zich inschrijven per viertal. U dient zelf een viertal samen te stellen.
Niet afmelden betekent automatisch een score van 40%. Voor iedere volgende keer 35%. Als u zich niet heeft afgemeld, verzoeken wij u dringend om uiterlijk om 19.40 uur aanwezig te zijn.
Absentieregeling
Let op! U committeert zich voor álle avonden. Er is géén afmeldregeling. Het viertal heeft een zogenaamde opkomstplicht. Mocht u of meerdere leden van een viertal verhinderd zijn, dan zult u zelf voor vervanging moeten zorgen. In eerste instantie kunt u een van onze eigen leden benaderen die niet deelneemt aan de competitie. Mocht dit niet lukken, dat is het toegestaan om een niet-lid mee te laten spelen. U krijgt op de eerste viertalavond het wedstrijdschema uitgereikt. U weet dan welke leden er deelnemen. U weet dan dus ook welke leden niet deelnemen, die u kunt vragen een van de leden van het viertal een keer te vervangen. Er zal een zware, nog nader te bepalen sanctie, staan op het niet verschijnen met een compleet viertal. Die zal niet alleen effect hebben op uw plaats in de viertallencompetitie, maar zal tevens invloed hebben op uw plaats in de parencompetitie. Deze regeling moeten we wel hanteren. Komt een viertal namelijk niet opdagen, dan stuurt dit niet alleen die avond in de war, omdat er dan 8 personen een halve avond niet kunnen bridgen, ook klopt het schema niet meer voor de overige avonden. Dit willen we te allen tijde voorkomen!
♥
Bij afzegging als beide spelers afwezig zijn 45%.
♥
Bij alleen verschijnen om te spelen en niet kunnen spelen 47%. Dit geldt echter alleen als de partner op de juiste manier is afgemeld en u ons heeft laten weten dat u wel komt. Anders geldt 45%.
♥
Spelen met een gelegenheidspartner: minimaal 46%, maximaal 52%.
♥
Spelen externe viertallen: 52%. Indien de partner van een viertalspeler met een gelegenheidspartner speelt geldt weer 46%/52%.
Wij wensen u een plezierig en sportief seizoen.
Ans José Marianne Arnold Rick En natuurlijk Bert, die op de achtergrond een belangrijke adviserende rol speelt.
Paren Afmeldregeling U vindt op de wedstrijdtafel weer het bekende blauwe boek. De hele parencompetitie is hier al in opgenomen. U wordt verzocht zoveel mogelijk hier gebruik van te maken om het aantal telefonische afmeldingen te beperken. De Vliegende Honneur 5
Afscheid van onze voorzitter van de KLM dinsdagmiddagclub voor gepensioneerden.
G
é Steensma, sinds 1995 ben je voorzitter van de dinsdagmiddagclub geweest. Wat heb je je werk voortreffelijk gedaan. We begrijpen wel dat je het tijd vindt om na een periode van zes jaar de voorzittershamer over te dragen. Maar wat ons allemaal betreft, mag je nog honderd jaar aanblijven. Dat je afscheid neemt als voorzitter betekent gelukkig niet dat Hennie en jij stoppen met bridgen. Nee, integendeel, je blijft nog heel actief. Je blijft alle kontakten met zieke leden onderhouden. Dit is zo waardevol omdat de zieken onder ons niet het gevoel krijgen het contact met de club te gaan verliezen en, net zo belangrijk, alle dinsdagmiddagleden op de hoogte blijven van elkaars wel en wee, waarmee je de goede band en de goede sfeer in stand houdt en ook bevordert. Dat laatste heb je dan ook altijd gedaan. Gé, dat waarderen we buitengewoon in jou en ik wil je daarvoor namens alle leden heel hartelijk bedanken! Truus van Opzeeland
KETEL
De Vliegende Honneur 6
Nieuwsbrief Dinsdagmiddag
Winterschema 2001 - 2002 Dinsdag September 2001
04
11
18
25
R1Z1
R1Z2
R1Z3
Oktober 2001
Selectiewedstrijd vrij spelen 02
09
16
23
30
R1Z4
R1Z5
R2Z1
R2Z2
R2Z3
06
13
20
27
R2Z4
R2Z5
R3Z1
R3Z2
04
11
18
25
R3Z3
R3Z4
Kerst Drive
Geen Bridge
01
08
15
22
29
Geen Bridge
R3Z5
R4Z1
R4Z2
R4Z3
05
12
19
26
R4Z4
R4Z5
R5Z1
R5Z2
05
12
19
26
R5Z3
R5Z4
R5Z5
Paas Drive
02
09
16
23
30
R6Z1
R6Z2
R6Z3
R6Z4
Geen Bridge
07
14
21
28
November 2001
December 2001
Januari 2002
Februari 2002
Maart 2002
April 2002
Mei 2002
R6Z5 R = Ronde
Afsluiting Vrij spelen Z = Zitting
Algemeen De speelzaal is beschikbaar vanaf 13.00 uur. Daarna wordt begonnen met spelen.
In het absentieboek is een speciale kolom opgenomen waarin u kunt noteren, dat u op een bepaalde datum zonder partner bent en toch graag wilt spelen. De wedstrijdleiding zal dan zijn best doen een andere partner voor u te vinden.
Afmelden In het afmeldboek op de voorgaande speeldag. Gaarne controle juiste data. Telefonisch op maandag tussen 11.00 en 19.00 uur en op dinsdagochtend tot uiterlijk 11.00 uur bij: Harry Jansen Tel. 020 - 669 5523 Truus van Opzeeland
Bij afwezigheid: Truus van Opzeeland Tel. 0297 - 530152
De Vliegende Honneur 7
Weersverwachting
Laag overdrijvende alcoholvelden met hier en daar een dronkaard. Aan de kust matige drinkers, maar in het binnenland stevige zuiplappen, met hier en daar een geheelonthouder of limonadedrinker.
Temperaturen in de komende nacht: hoger dan normaal, geheel buiten westen met tegen de morgen enkele opklaringen en wat katers. Waarschuwing voor de komende nacht: men dient er rekening mee te houden dat hier en daar dubbel zicht voorkomt! De weersverwachting voor morgen voorspellen wij niet, want daar klopt toch niets van.
De
weerman.
WIJNHANDEL
VERHAAR
v.o.f.
Concessionaire van Georges Duboeuf Beaujolais Médot Champagne Vele jaargangen Mouton Rothschild, Lid van Club D&C v.d. Hooplaan 176 * 1185 GK Amstelveen * Tel. 020 641 26 01 * Fax 020 441 84 13 De Vliegende Honneur 8
Over lijnen gesproken
N
ee corpulente bridgers onder ons, dit artikel gaat niet over gebrek aan ruimte in de speelzaal of een ervaring met 'weight watchers' maar over 'lijnen' in de sport. De schrijvers van dit artikel zijn via een andere KLM activiteitenclub, te weten de tennisvereniging met daarin enthousiast bridgende leden, vaak meer bridgend dan tennissend, terechtgekomen bij de KLM bridgeclub. Inmiddels wel gewend aan lijnen op de tennisbaan, het niveau uit zich in die sport nu eenmaal anders dan in de bridgesport, waren er geen problemen met een indeling in de C-lijn. Na twee wintercompetities in de Clijn is ons wel duidelijk geworden dat je daar niet zo snel uitkomt als je daarvoor aspiraties hebt. In die lijn, waar met alleraardigste en gezellige mensen wordt gebridged, conventies e.d. aan de laars gelapt worden, de meest wonderlijke contracten tot stand komen en nog gemaakt worden ook, wil je je competitiedrift wel eens vergeten. Op de laatste donderdagavond van de afgelopen bridgecompetitie vielen wij in de prijzen om een bijdrage te leveren aan dit blad. Het lag in de lijn der verwachting dat Bert de Bresser ons deze keer zou belonen met een 50% score. Ondanks dat wij niet erg overtuigd waren van het door ons behaalde resultaat (wij halen dit zelden) hebben wij Bert het voordeel van de twijfel
gegeven; uiteindelijk is hij erelid en een gerespecteerd mens die zelf de lijnen in handen houdt zodat je hem niet snel iets wilt weigeren. Bovendien beoefent Bert de tennissport bij D.V.H. waar hij sinds jaar en dag zeer gewaardeerde tennis- en bridgeactiviteiten organiseert en wij daar de gelegenheid hebben hem op een tennisscore van het juiste niveau te houden. Het op- en neergaan in de lijn bij bridge zien wij zo'n vier keer per wintercompetitie plaatsvinden met alle al dan niet verborgen waardering c.q. leedvermaak van de overigen. Maar gelukkig kunnen we er altijd weer vrede mee hebben en de volgende ronde ingaan. Als de resultaten tegenzitten dan ligt het vaak aan de lijn(en) en wat zich daarbinnen afspeelt, of dat partner iets onbegrijpelijks doet, zodat we bijna vergeten zelf ook deelnemer te zijn. Dit gaat vanzelfsprekend niet op bij winst. Daarnaast blijken bij bridge en tennis ook al overeenkomstige kreten te bestaan als de 'Jules de Korte-lijn' en 'die bal sla ik met m'n ogen dicht nog in'. Bijnamen voor de spelers zijn er natuurlijk legio zowel in bridge als in tennis. Het ligt niet in onze bedoeling deze via dit artikel te ventileren maar 'topspin Henkie' en 'tsjakka' zijn onder de tennissende bridgers heel herkenbaar.
Topspin Henkie'
Wil je beter? Doe er dan wat aan! Theorie en oefening, met als resultaat dat je je spel binnen de juiste lijn(en) speelt en de score zelf kan beïnvloeden, pech komt zelden voor. Wij denken er de komende bridgecompetitie wat meer lijn in te brengen en mogelijk een lijntje hoger te komen. De moraal van dit lijnenartikel is dat de ene lijn de andere niet is. Natuurlijk wensen wij jullie veel bridgesucces toe in het komende seizoen en 'last but not least' vooral veel genoegen in de lijn waarin je vindt dat je thuis hoort.
Henk van Dijke & Guus Mantel (c-lijn)
Clubkampioen Seizoen 2000-2001 Donderdag: Marijke Sieverts & Eric Missotten Dinsdag: Ab Draaijer & Bert de Bresser
De Vliegende Honneur 9
Derde lustrum dinsdagmiddagclub van de KLM Bridgeclub
N
atte en mistige winteravonden zij voor vele bridgers met pensioen geen pretje. Actieve gepensioneerde KLM-ers gingen rondkijken en ronselen om op een middag te kunnen bridgen. Het werd de Bankras, waar wij (geronselden) na een bridgecursus naar toe trokken, om gezamenlijk met een afdeling huisvrouwen in één zaal te bridgen. Wanneer je een stilzittafel had kon je naar de bar, aan een gokautomaat trekken of naar een groep boomlange jongens kijken die een bal over een net probeerden te krijgen. Het was soms wel afzien, maar er waren ook al snel leuke dingen zoals het 40, 45 en 50 jarig bestaan van de KLM Bridgeclub en de gezamenlijke drives in respectievelijk het Hoofdkantoor van de KLM, Aviodome en op de boot naar de Zaanse Schans. De orga-
nisatoren van het eerste uur wisten hoe je een club bij elkaar moest houden, namelijk op zijn tijd een hapje en een drankje dat doet het altijd wel. Gelukkig heeft men dat in ere gehouden.
Bij het derde lustrum was er een monopoly bridgewedstrijd en was het weer volop raak en werden we aangezet flink te gokken met een gulden per punt betalen of ontvangen. De wedstrijdleiding had hier op gerekend en had iedereen een voorschot van 4950 gulden gegeven. Daarom ging er deze middag dan ook niemand failliet ook al moest er soms een slem
uitbetaald worden. De stemming zat er goed in mogelijk versterkt door de gratis drankjes en hapjes. Wie in de goede lijn zat kon flink winnen en veel overhouden. De beste resultaten werden beloond met een fles wijn. Ook de poedelprijswinnaars werden met een flesje aangespoord door te blijven gaan met de bridgesport. Rest mij nog de aftredende voorzitter te bedanken en de nieuwe te verwelkomen. Wij hopen nog lang met de nieuwe wedstrijdleider en de vertegenwoordiger van het KLM Bridgeclub bestuur (nieuwe naam voor voorzitter dinsdagmiddagclub Truus van Opzeeland) op onze dinsdagmiddag gezellig met de groep te kunnen bridgen.
Het Bridgespel Hoe u het bridgespel ook beziet Het is ontspanning en meer niet Ook al speelt u in de hoogste kringen Er zijn waarachtig belangrijker dingen Ook al heeft u dan het streven De top te halen in het bridgeleven U komt er nog steeds niet zonder uw maat Iemand die u terzijde staat Doet hij het fout, denk dan alras Dat de vorige blunder van uw hand was En dat degene die maakte de fout Daar zelf het meeste nog om rouwt Doet hij het goed laat dit dan merken Dat zal uw partnership versterken Uw spel wordt er slechts beter van Als u vertrouwen heeft in die vrouw of man Dus ga spelen zonder haat of nijd En onthoud de leuze 'verdraagzaamheid'
De Vliegende Honneur 10
Huib Versteegen
DE
€URO
V
in de contributie worden opgenomen. Over de NBB contributie is op dit ogenblik nog geen informatie beschikbaar.
rijwel dagelijks lezen we dat per 1 januari 2002 de euro ons wettelijk betaalmiddel wordt. Ook onze vereniging heeft hiermee te maken. Voor u als lid is van belang dat de contributie in euro’s zal gaan luiden.
Donderdagavondclub
Dinsdagmiddagclub In september zal een betalingsverzoek voor de contributie september 2001 - mei 2002 worden aangeboden. Deze zal nog in guldens luiden. Het zou prettig zijn als deze contributie in guldens vóór 1 januari 2002 op onze rekening is ontvangen.
De contributie voor de periode januari t/m december 2002 zal in januari in euro’s worden berekend. De omzetting van de contributie van guldens naar euro’s zal niet worden afgerond maar exact worden omgerekend tegen de officiële koers van 2.20371. Er komen dan bedragen uit die in euro centen zullen eindigen. Aangezien iedereen per bank of giro betaalt, lijkt mij dat geen bezwaar.
G€ van Opz€€land
Wel zal de jaarlijkse inflatieverhoging van f. 6,-- ( € 2,72)
Uit de oude doos...
De Vliegende Honneur 11
Bridgeweekend KLM Bridgeclub in Zeddam
H
otel Ruimzicht is voor drie dagen ons domicilie. We kwamen rond 2 uur aan en kregen onze kamer toegewezen, onze bagage weggezet en zijn toen aan de wandel gegaan. Zeddam is een rustig plaatsje met een paar winkels waaronder een echte ouderwetse hoedenzaak. Ik naar binnen, heel leuk met rijen hoedjes onder elkaar. Ik mocht de volgende dag terugkomen om wat foto's te maken. Nog wat rondgelopen en bij 'Het Wapen van Zeddam' (er zijn tien hotels in Zeddam) wat gedronken. Het echtpaar dat de zaak runt heeft tien soorten thee en alleen maar één 'gewone' koffie! Maar wel een snee 'krentewegge' erbij die niet te versmaden is. De eigenaar kwam zelf alles brengen en deed er het verhaal van de krentewegge bij. Ik weet niet of u het verhaal kent dus vertel ik het maar even zoals hij het vertelde. In vroegere tijden als in Twente een kind geboren werd kwamen de buren (noabers) op kraamvisite met een ladder met daarop een plank met daarop een krentewegge van een meter lang en 22 centimeter breed. Met daarbij boter, koffie, suiker en melk. Alle bezoekers kregen dus een plak krentewegge bij de koffie. Wat overbleef at de familie lekker op. Het gebruik be-
staat niet meer, wel de krentewegge! En wel héél lekker! Om half zes op de eerste dag was er een welkomstdrankje gepland waar bekend werd gemaakt wie de taart had gewonnen en dus wie het stukje voor de 'Honneur' mocht schrijven. Wij De Vliegende Honneur 12
wisten al wie de winnaar zou worden want Bert had zich versproken toen we hem met Marianne ontmoetten in 'Het Wapen van Zeddam'. Wij kregen dus de taart. De taart keurig bij het hotel in de koelkast maar helaas, verg-
eten. Hotel gebeld en gezegd dat het personeel de taart mocht opeten op de gezondheid van de KLM Bridgeclubleden. De tweede dag, de zaterdag, eerst in de hoedenzaak foto's gemaakt. Daarna met de auto wat getoerd naar verschillende plaatsen. In Emmerich ontmoetten we Roel en Harry en gezellig koffie met ze gedronken met een mooi uitzicht over de Rijn. We kwamen onderweg ook nog verscheidene andere bridgers tegen. Om zes uur weer een voortreffelijk diner evenals de vorige avond. Aan ieders wensen werd voldaan. Zondagmorgen moesten de bridgers 3 ronden bridge spelen, voor mij een mooie gelegenheid naar de kerk met de naam 'Oswaldis' te gaan. Nog nooit van gehoord, maar het was een kerk uit plusminus 1250. Prachtig van binnen met diverse mooie gebrandschilderde ramen. Terug in het hotel genoten we van koffie met gebak. 's Middags nog wat rondgereden maar het weer gooide helaas roet in het eten. Jammer!
Nu nog even een woordje van Harry. Lieke van Dun
E
lke dag begon met een heerlijk verzorgd ontbijtje. Iedereen kon zelf op een bakplaat zijn eigen eitje bakken. Arnold liet zich door zijn bridgemaatje Janny Magito verwennen, eitje met bacon en daar een plak kaas op. Arnold zat te smullen en wij waren allemaal een beetje jaloers. Het bridgen was weer heel gezellig. Je deed je best om te winnen, maar dat lukte niet altijd bij iedereen. Een klein voorbeeld: Jan Lambrichts en ik dachten een goed contract te hebben, wij boden als Noord/Zuid twee schoppen en maakten kwetsbaar plus een, dus 140 punten. Maar bij het invullen van de score op het scorebriefje bleek meestal Oost/West kwetsbaar 2 of 3 S.A. gespeeld te hebben Dat gaat twee of drie down. Score voor Noord/Zuid + 200 of + 300, dus waren wij met onze + 140 nergens. De heer en mevrouw Van Der Land eindigden na drie avonden op de eerste plaats. Ik meen me te herinneren dat ze vorig jaar ook eerste werden. Dat wijst erop dat ze het bridgen goed onder de knie hebben. Na de laatste speelavond werden Marianne en Bert middels een door Arnold geschreven gedicht bedankt en werd aan hen een attentie overhandigd in de vorm van een cadeaubon. Nogmaals iedereen bedankt, want met zijn allen hebben we het weer reuze gezellig gemaakt. Harry van Dun
Voor de laatste keer onder de Wol met Mol…. 'Als de tijd vliegt' 'Als de tijd vliegt eh… gaan de dingen snel voorbij.' Na haar verspreking absoluut een mooie improvisatie van zo’n mevrouw van één van die vele nieuwsprogramma’s op één van die vele televisiezenders. Tenminste als iets bedoeld was in de trant van 'Als het gezellig is, vliegt de tijd' of 'Gezelligheid kent geen tijd'. Als de tijd vliegt, gaan de dingen snel voorbij. Ik hou ‘m erin. En niet zonder reden. Want al is het 16 jaar geleden of langer dat Marianne (van Mouwerik, alias Maatje, MvM, en Marianneke) en ik samen zijn gaan spelen bij uw geliefde bridgeclub, die tijd is (voorbij) gevlogen en inderdaad is het helaas nu voorbij. En het was al die jaren gezellig. Maar zegt een ander spreekwoord niet 'aan alle goede dingen komt een einde'? Zo ook aan een partnerschap, dat op onze club misschien wel het langstdurende was van twee mensen die geen levenspartners zijn. Het moet dus zeker nog zo’n twee jaar daarvoor zijn geweest dat ik bridge leerde tijdens de eerste bridgecursus die Wim Keehnen en Bert de Bresser gaven voor tennissende KLM-ers en niet-KLM-ers bij De Vliegende Hollander, onze overburen. Uit die tijd dateert dan ook de discussie of je een bridgende tennisser bent of een tennissende bridger. Vele enthousiaste cursisten werden hierna immers ook lid van de KLM Bridgevereniging. Zo niet ik, helaas; ik moest nog even wachten. Nee, niet omdat ik nog te jong was. Maar omdat in die dagen de bridgeclub nog de bepaling kende dat een buitenlid (c’est moi) alléén lid kon worden als een partnerschap werd gevormd met een KLM-er of met iemand die al lid was. Marianne ging in haar eerste jaar op de club spelen met haar cursusmaatje ?? (beide KLM-er) en meer beginnelingen deden dat of gingen samen spelen met zo’n 'oud' (er) lid. Een jaar later kon je dan als clublid een nieuwe combinatie aangaan. En zo vroeg Marianne mij ten dans en werd Maatje.
Natuurlijk begonnen we in de C (of toen nog D?). Maar al in ons eerste jaar stoomden we door naar de A. Hoewel niet iedereen dit kon begrijpen of waarderen (die Olga denkt zo lang na), bezochten we in ons hele gezamenlijke KLM-bridgeleven nog slechts eenmaal die gezellige C-lijn. Dit gebeurde overigens in een voor ons minder gezellige periode, nog pas enkele jaren geleden. Want de degradatie uit de B volgde namelijk na een periode, waarin het goed leggen van de kaarten aanzienlijk lastiger bleek te zijn dan de poging om het iedereen wedstrijdorganisatorisch naar de zin te maken. In die tijd daarvoor waren we wel vaak de spreekwoordelijke Volendamse heen en weer: van de A-, naar de B-lijn en weer terug. Eenmaal wat beter op stoom gekomen gingen we constanter spelen en het laatste jaar waren het zelfs slechts A-paren bij wie we aan tafel mochten schuiven. Was ik in het begin absoluut een bridgende tennisser, al heel snel las ik alles over bridge wat los en vast zat. Door allerlei omstandigheden ging ik bovendien langzamerhand minder tennissen en dus ben ik inmiddels misschien wel een tennissende bridger geworden. Want hoewel ik dit seizoen weer veel vaker tegen dat balletje sla dan in de afgelopen jaren, gaat toch veel tijd zitten in praten over bridge. Het gaat daarbij zowel over het spelletje, als over beleidsmatige-, organisatorische- en wedstrijdtechnische zaken, als over het systeem dat ik speel met mijn andere bridgepartner (tevens liefhebbende echtgenoot). Over systeem gesproken: ongemerkt ben ik daarmee aangeland bij de gevleugelde uitspraak ‘Maatje, het wordt weer tijd voor kaasfondue!’. Bij voorkeur klinkend tijdens lastige biedsituaties.
bridge en dus ook enige moeite om tijd vrij te maken om wat langer door te praten over het te spelen systeem. De oplossing bleek te liggen in eerst gezellig samen eten en de rest van de avond 'studeren'. Marianne woonde nog hoog en breed in Uithoorn en de kaasfondue deed zijn intrede. Menigmaal hebben wij hiervan gesmikkeld en gesmuld. Maar het zal u allerminst verbazen dat dit gezellig samenzijn (natuurlijk onder het genot van een heerlijk wijntje), vrijwel altijd resulteerde in een bedroevend kort tijdsbestek dat voor bridge werd gereserveerd. Maatje, het was me een genoegen. Het paar ‘Van Mouwerik-Mol’ (had dit niet alfabetisch andersom moeten zijn?) zal echter niet meer worden afgeroepen op donderdagavond. Niet omdat het niet meer leuk was, integendeel. Het was al die jaren fijn om te spelen met iemand die net als ik de stelregel heeft, dat je het zelf het ergste vindt als je eens minder goed speelt; dat hoeft een ander je niet ook nog eens te vertellen. Iemand die bovendien ook vindt dat iets wat je negen maanden per jaar één avond in de week samen doet, vooral gezellig moet zijn. Niet vanwege de afstand, want ik kom nog graag naar Amstelveen. Maar simpelweg, zoals jij wel weet, omdat ik met Laurens ga spelen in Waddinxveen; hartstikke leuk, maar helaas ook op een donderdagavond. Als de tijd vliegt, gaan de dingen snel voorbij. Maar mijn bridgemaatje werd een goede vriendin en daarin verandert niets. Olga Mol
In het begin speelden Marianne en ik natuurlijk trouw alles wat we op de cursus hadden geleerd. Maar naarmate we een beetje beginner-af raakten, wilden we ook wel eens wat anders. Je bent jong en je wilt wat, nietwaar? We hadden echter ook nog wel enige andere interesses en bezigheden dan De Vliegende Honneur 13
Het geheim van J&J Vervolg...
B
este lezer,
De ontwikkelingen gaan razend snel. Wij t.w. Joes en ik (Jan) hebben inmiddels 6 BIT-trainingen mogen bijwonen op 't Onstein'. U zult zeggen: 'Wat zijn nu eigenlijk BIT-trainingen' en 'Wat is het Onstein'. Nu, ik zal het een en ander uit te doeken doen. Diegenen, die Ed Graper, de tennisleraar van 'De Vliegende Hollander' kennen, weten dat hij zomer en winter zogenaamde TIT-trainingen verzorgt. TIT staat voor: T(ennis) I(ntensief) T(rainingen). De intelligente lezer zal nu onmiddellijk begrijpen, dat BIT staat voor B (ridge) I(ntensief) T(rainingen). Deze vinden regelmatig plaats op het landgoed '’t Onstein' en zijn uitsluitend bedoeld voor de Nederlandse bridgetop en voor aankomende grote bridgetalenten, zoals wij Joes en ik (Jan). U kunt zich voorstellen dat wij een gevoel van euforie nauwelijks kunnen onderdrukken dat wij deze 'BIT’s' mogen bijwonen. Daar hebben wij heel wat moeite voor moeten doen. Wij hebben in sneltreinvaart 4 deelcertificaten behaald: 1) 'Pim Pam Petten' (dit heeft niets met Pim Dobber te maken) 2) 'Mens erger je niet' (dit heeft niets met Bert B. te maken) 3) 'pesten' (dit heeft alles met Michel te maken) en 4) 'Eenendertigen' (dit heeft met Margreet te maken want zo ziet ze er uit). Zoals reeds eerder gesteld mogen wij de BIT’s uitsluitend nog maar bijwonen. Kaarten vasthouden is nog ten strengste verboden. Eerst moeten wij nog een cursus boerenbridge en klaverjassen volgen. Onze taak is beperkt tot het inschenken van koffie, het openen van de bidding boxen, het masseren van de nekspieren van Victor Ramondt en het kammen van de haren van Anton Maas (ja, we mogen ze al echt Victor en Anton noemen !!!!). Wanneer je in dergelijk hoge bridgekringen verkeert, ben je snel geneigd afstand te nemen van het 'gewone De Vliegende Honneur 14
bridge' omdat het zo gewoon is. In verband daarmee speelden wij, Joes en ik (Jan), met de gedachte om niet meer aan de donderdagavondclub van de KLM deel te nemen. Onze mental coach (ja, ook die hebben wij toegewezen gekregen) heeft ons echter gewaarschuwd om dit niet te doen. Hij zei ons, dat het net als in de politiek, heel belangrijk is om 'feeling' met de basis te houden en niet de kontakten met de eenvoudige bridgers te verbreken. Dit heeft ons dan ook doen besluiten om toch lid te blijven van de donderdagavondclub van de KLM. Mochten wij er echter een keer niet zijn, dan weet u bij deze dat we dan op '’t Onstein' of in het buitenland verblijven. Zoals reeds eerder gesteld, gaan onze ontwikkelingen razendsnel. Ons spelpeil is in korte tijd enorm toegenomen. Ten bewijze dat dit echt zo is, laat ik jullie nu een spelletje zien, zoals wij dat onlangs speelden tegen het koppel Han Sen (een joodse Chinees van Australische afkomst, die er volledig Europees uitziet) en Wouwe Naar (die anders dan zijn naam doet vermoeden een gezellige vent is met een beperkte kennis van het bridgespel) West Noord Oost Zuid
: Hans Sen : Ik, Jan : Wouwe Naar : Joes
Het bieden ging als volgt: West -Pas Pas
Noord Pas 2 SA Pas
Oost Pas Pas Pas
Zuid 1♥ 4♥
Het spelen ging als volgt. Han Sen, incasseerde vlot, zoals hij van Riet Detollenaere had geleerd, ♣A, ♣H en ♦A en speelde toen ♣B. Joes was drie slagen kwijt, maar voor de rest had hij zo te zien slagen te over. Je zou dus een tevreden Joes verwachten. Zijn gezicht had echter een vreemde uitdrukking. Ofschoon ♣V hield, troefde hij tot ieders verbazing af met ♥9.
Daarna speelde hij ♥6. Han Sen speelde ♥2 bij. Ik wou, zoals ik meestal doe, ♥V leggen, maar trok mijn hand schielijk terug toen Joes met een stem als een sergeant-majoor riep: 'Haal dat domme handje van je weg, sukkel en speel ♥7'. (N.b. dit is het enige minpuntje in ons partnership. Ik ben altijd lief en begripvol voor hem, terwijl hij mij regelmatig en plein public zit af te blaffen. Voor het overige is het een lieve jongen hoor.). Tot mijn stomme verbazing hield ♥7. Wouwe bekende niet. Han Sen viel zowat van zijn stoel. Ondertussen incasseerde Joes ♥V, stak over naar ♦V, wat op zichzelf ook al meesterlijk bleek, speelde zijn hoge troeven uit en maakte de rest. Han Sen ontplofte na de laatste kaart onmiddellijk. 'Welke imbeciel speelt nu zo tegen elke kansberekening in? Als ik jou was, zou ik maar niet naar het casino gaan, want met een dergelijk pover inzicht in de kansberekening kan je je geld net zo goed in het water smijten.' 'Han', zei Joes, 'je speelt ook zo doorzichtig. Zonder nadenken speel je met een noodgang je azen en heren uit. Volgens mij betekende dit dat je mij down zag gaan. Gezien mijn kaart kon dat alleen als je een vijfkaart ♥10 had!' Kijk, beste lezer, dit is nu het beste bewijs, dat wij veel hebben geleerd.Want wees nou eerlijk, deze magistrale redenering kan alleen maar tot stand komen, als je bijzonder getalenteerd bent en op het hoogste niveau wordt bijgestaan door een mental coach. Jan de Bruin Naschrift redactie: Helaas is de spelverdeling bij dit artikel verloren gegaan. Onze excuses hiervoor.
De Kreet van Margreet… 'Een beetje dom?!'
U
kent ons eigenlijk niet. Ons fietsclubje 'De strakke kuit'. Dat is ook logisch want wij balloteren streng. Het zal u wel verbazen dat 95% van de groep kan bridgen. U kent ze dus eigenlijk alleen als bridgers. Maar als een strakke kuit herkent u ze niet. Ook dat is logisch want wij hebben pas zes keer gefietst. Eigenlijk op dit moment pas vier keer, maar als het blad verschijnt, zeker zes. Wij genieten!!!. Ongeveer 1 x per 3 weken verzamelen wij ons om 10.15 uur ergens in Nederland. Weer of geen weer! Een beetje dom?
De eerste fietstocht was in mei en na in Baarn gestart te zijn moesten wij constateren dat het enige café in Eemnes om koffie te drinken was gesloten. Dit was niet dom, dit was gewoon pech hebben. Gelukkig had een van de strakke kuiten krentenbollen bij haar en hebben we heerlijk in een weiland langs een riviertje deze lekkernij genuttigd. Het weer was prachtig. In Spakenburg geluncht en via de nieuwbouwwijken van Amersfoort
Via Abcoude langs de Vecht gereden waar een van onze strakke kuiten een bootje heeft liggen. Deze strakke kuiten waren dit keer verhinderd om mee te kunnen gaan, dus waarom geen grap uithalen? Bij het pannenkoekenhuis een stuk karton gekregen en hierop 'TE KOOP' geschreven. We hadden inmiddels al wel vier flessen wijn op (nee, niet de man, dat zou dom zijn). Dit bord aan de boot gehangen met het 06 nummer en doorgefietst naar Breukelen. Het weer was prachtig. Voldaan kwamen wij weer in Vinkeveen aan. Daarna lekker met z’n allen bij Silversant gegeten.
tocht te wagen. Het begon te betrekken en na 2 km barstte een geweldige regenbui los. Stoppen, poncho’s aan, plastic zakken om de schoen en zo hard mogelijk fietsen! We kwamen echt doorweekt in Marken aan. Lek-
Corry had géén last van natte voeten.
De derde fietstocht zou in Woerden beginnen. Wij hadden fietsen gehuurd bij het station. Deze kerels waren zeer onbeleefd. Uiteindelijk zeiden wij: 'Smeer die fietsen maar in jullie haar, wij vertrekken'. In de wijde omgeving geen fiets te huur. Tja, misschien was dat een beetje dom van ons. Weer in de auto gestapt en naar Doorn gereden. Hier kregen we hele mooie fietsen. Via Wijk bij Duurstede met het pondje naar Culemborg en weer terug naar Doorn. Het weer was prachtig.
Nu onze vierde fietstocht. Verzamelen in Nieuwendam. Het weer was niet zo prachtig. Gaan we wel of gaan we niet? Natuurlijk gingen we. De kuiten moeten strak blijven nietwaar. Via Schellingwoude, Durgerdam de dijk langs het IJsselmeer genomen. DreiOnderweg kwamen wij nog een oude gende wolken achterclochard tegen! volgden ons tot zowaar de zon ging schijnen. terug naar Baarn. Wat een heerlijke Fluitend fietsten wij door mooi Nederland. Nu moesten wij kiezen; gaan dag. De tweede fietstocht begon in Vinkewe wel of niet naar Marken. Een van onze strakke kuiten was daar nog veen. Eerst maar koffiedrinken, dan lopen we dat in ieder geval niet mis. nooit geweest dus besloten we de
ker lunchen, wat flesjes wijn erbij, opgedroogd en het weer klaarde wat op. De stemming zat er nog steeds goed in. Nu moesten we weer deze weg terug met tegenwind. Geen probleem het regende niet. We zouden nu naar Broek in Waterland fietsen. Alleen maar open stukken, geen dorpje meer onderweg. En natuurlijk u raadt het al, de hemel brak open. Schuilen onder een paar bomen. Na een kwartiertje toch maar op de fiets gestapt en tegen de wind in direct naar Nieuwendam terug gefietst. Deze rit was 8 km waarvan wij er 5 in de striemende regen hebben afgelegd. Broek in Waterland overgeslagen, want onze broeken waren al in waterland. Een beetje dom? Nee hoor, wij hebben genoten. Het weer was niet zo prachtig. Margreet van Groningen
De Vliegende Honneur 15
De Klapstoel van Abspoel Suze Rowold
S
uze is geboren in Amsterdam in 1915 als middelste van drie kinderen. Het is een gezellig en warm gezin, waar veel spelletjes worden gedaan. Zo leert zij als kind reeds 'Robberbridge'. Na de gebruikelijke schoolperiode volgt zij een opleiding tot kleuterleidster. Maar tijdens de crisis van de jaren 30 is daarin geen droog brood te verdienen. Ondanks het feit dat zij haar hoofdakte haalt, verdient ze als 'helpster' slechts fl. 20, - per jaar (!), want onderwijzend personeel werkt in de crisistijd drie dagen per week voor niks. Om een wat hoger salaris te verdienen, zou Suze graag verkoopster worden in een schoenenwinkel. Echter, een nierbekkenontsteking verhindert haar dit staand beroep ook te gaan uitoefenen. Dus Schoevers gehaald en naar kantoor. In 1939 trouwt ze, maar blijft werken tot ze in 1943 als Joodse vrouw moet onderduiken. Ze is dan een tijdje dienstmeisje op een boerderij in de Achterhoek. Na de oorlog, als haar eerste zoon wordt geboren, stopt Suze met werken. Maar als de jongste van haar twee zonen naar de middelbare school gaat, begint zij weer. Deze keer op de administratie van Fokker. Pas in 1980 neemt ze definitief afscheid van haar kantoorloopbaan. Als jong meisje korfbalt zij graag. Zo leert ze ook haar man kennen. Met hem gaat ze daarna basketball spelen bij 'De Vliegende Hollanders' (een KLM-team), d.w.z. hij in een herenteam, terwijl Suze en haar zusje furore maken bij de dames. Helaas dwingt een geblesseerde schouder haar te stoppen. Hockey maakt ze ook van nabij mee, vooral op Myra. Beide zoons spelen daar, beide ouders staan trots langs de lijn. Haar oudste zoon is er nog steeds scheidsrechter, haar jongste speelt in een 'jeneverelftal' en haar kleinzoon speelt er ook. Elk jaar maakt Suze er het hele Pinkstertoernooi mee, 'Want', zo vertelt ze, 'dat is reuze gezellig'. De Vliegende Honneur 16
Verder heeft ze iets met Terschelling. Zij houdt van de zee, het strand en de hele natuur op dat eiland. Als de kinderen nog klein zijn, brengt zij er met haar gezin 16 jaar achtereen alle zomervakanties door, te beginnen met de zomer van 1947. 'Dat was toch een zomer, zo worden ze tegenwoordig niet meer gemaakt. Die begon in mei en eindigde ergens in oktober', zegt Suze enthousiast. En op slag is het hele gezin verliefd op Terschelling. Nog steeds gaat zij er met kinderen en kleinkinderen elk voorjaar een weekje naar toe. En dan doen ze, behalve wandelen en fietsen, spelletjes, soms zelfs tot de volgende ochtend half zes. Daarnaast is Suze opgegroeid met toneel, omdat haar vader bij de Stadsschouwburg werkte. Als 14-jarige
dig en kan zo geduldig uitleggen, ook na de les, nee niets is die jongen teveel', verklaart Suze spontaan. Zelfs vorig jaar heeft zij met haar partner nog extra lessen genomen. 'Maar dat doen we niet meer', vervolgt ze, 'het ging er heel chaotisch aan toe, we hebben er alleen een zwakke twee aan over gehouden'. Via een oudere dame komt ze in contact met een voormalig KLM-er en zo is ze bij onze bridgeclub begonnen. De sfeer bevalt haar. Al zo'n vijf jaar speelt ze nu met Jopie van de Beek en dat gaat heel plezierig. Jopie en Suze bridgen ook nog thuis met Jo Bakker en Jo van de Pol, elke week bij een ander. Maar in de zomer spelen ze niet: Jo van de Pol moet dan tennissen. 'Hoe zorg je dat het goed blijft gaan tussen jou en je partner', vraag ik. Suze denkt even na. 'Je moet goed met elkaar kunnen opschieten, een beetje geven en nemen', luidt haar recept. 'Zodra een spel is gespeeld, is het ook uit mijn gedachten', vertelt ze aan het eind van de avond. En ze besluit: 'Oh ja, ik ben wel eens eerste geworden en heb wel eens een prijsje gewonnen, maar wedstrijdbridge interesseert me niet zoveel, ik speel vooral voor de gezelligheid'. Hans Abspoel
mag ze voor het eerst mee naar 'De Gijsbrecht'. En daarna heeft zij zowat alles gezien wat er in de Stadsschouwburg te zien valt. Eenmaal getrouwd bezoekt zij met haar man vaak het Cultureel Centrum in Amstelveen. En nadat haar man is overleden is het haar kleindochter die af en toe Suze's culturele uitjes verzorgt. Ze gaan soms samen naar de film en onlangs hebben ze in het Scheveningse Kurhaus de musical 'Elisabeth' bezocht. 'Erg de moeite waard', aldus Suze, 'en gelukkig niet zo zoetsappig als de film Sissy'. In 1983 begint zij met een bridgecursus in een buurtcentrum. Daarna volgen lessen aan de Volksuniversiteit, verzorgd door Hans Lof voor wie ze veel waardering heeft. 'Hij is zo aar-
Onder onze bridgers
D
e zomer is voorbij en nu kijken wij terug op een seizoen waarin bridge niet de eerste plaats innam. Bridge wordt wel vaak 'gekoppeld' met tennis en golf. Golf- en tennisclubs organiseren in de zomer dan een bridgetoernooi. Maar die twee sporten beoefenen wij niet. Wij hebben het, op onze eigen manier, gecombineerd met zwemmen en fietsen. Dat kan ook heel goed. Zo waren we met zijn viertjes op Formentera. We begonnen de dag met zwemmen vóór het ontbijt. Na het ontbijt fietsten we een uurtje op het eiland. (echt een ideaal fietseiland) om dan onderweg ergens te lunchen. Pas om half 4 uur 's middags werden de kaarten tevoorschijn gehaald.
Bridgen op het terras tot ongeveer 7 uur 's avonds. Met eerst thee en daarna de aperitief. Het leuke van het bridgen daar was, dat wij na 8 maal geven van partner wisselden. Je scoort op die manier individueel. We wisselden dus 3 maal, zodat een ieder 8 spelletjes met allen (de andere drie) speelde. We hanteerden de tellingen waarvan we de naam niet kennen, maar die onderhand iedereen wel weet. Vanaf 25 punten (tezamen) moet je de manche bieden, anders krijgen de opponenten de punten, ook al maak je overslagen. We vroegen het in deze rubriek al eerder: hoe heet deze scoretelling?
hoog getrokken en een andere keer juist omlaag. We speelden dus steeds 24 spelletjes, net zoals op de club. En het uitrekenen van wie de winnaar wordt is een fluitje van een cent. Dat was onze zomerbridge. Helaas waren we te vaak op reis, om naar de club te komen. Dus bleef het bij bridgen op terrasjes in andere landen. We kijken er met plezier op terug maar zijn blij nu ook weer met het echte bridge te kunnen beginnen. Hans Gemke & Chris van Rooijen
Het wisselen is echt aan te bevelen. Het is harmonieuzer bridgen dan constant met dezelfde partner. Met dezelfde partner scoor je soms beter, maar omdat nu de resultaten individueel zijn, is dat heel anders. De ene keer wordt je door een partner om-
DATALEX
Much better in Software than in Bridge
[email protected] De Vliegende Honneur 17
R
ens van Dijk
ELEKTROTECHNIEK erkend elektrotechnisch installateur !!
EE ! * voor betaalbare vakmanN : TEN S O schap * JK RRI
− − − −
elektrawerk inbraak alarm systemen telefooninstallaties scherpe prijzen
VOO
50% Dinsdag 25 september Donderdag 27 september
Verhuisbericht Eric Missotten Groenendaal 3 1187 GX Amstelveen 020 - 6402100 06 - 53289226 E-Mail:
[email protected]
Graag uw kopij inleveren vóór 30 oktober 2001
De Vliegende Honneur 18
50 % score dinsdagmiddag Op 1 mei j.l. hebben mijn partner en ik Tot onze niet geringe schrik Precies de 50 % gescoord, och heden Daarvoor moest ik het schrijverspad betreden Voor een stukje in De Vliegende Honneur Niet mijn dagelijkse werk, maar dat had u al 'deur' Ik heb een bridgealfabet weten te bedenken Dat hoop ik niet iemand zal krenken! A. B. C. D. E. F. G. H. I. J. K. L. M. N. O. P. Q.
Is van Acol dat is onbetwist Is de Bieding, gaat soms in de mist Is het Contract dat men moet spelen Is de Dummy die zit zich te vervelen Dat is East zit tegenover West Fout gespeeld, zij hebben de rest Is Groot slem, komt niet zo vaak voor De Honneur, die speel je dan door Zijn de Introevers die je wilt voorkomen Jacoby transfer, ook de naam van mijn 'ome' Zijn de Kleuren, van klaveren tot schoppen Dat is Lengte, vaak belangrijker dan poppen Is de Manche, die moet je niet missen Is de Nul, komt vaak door vergissen Is de Overslag, soms niet terecht Is de Partner, wat was die weer slecht (geintje) Slaat op Qualiteit van je vertoonde spel
R. S. T. U. V. W. X. IJ. Z.
Is Redoublet, lef heb je dan wel Is de Stilte, vaak heel ver te zoeken Is de Totaalstand, nou niet gaan vloeken Is de Uitkomst die je kiest Is het Viertal dat niet graag verliest Is de Wedstrijd dat weten we nu wel Is Xantippe slaat niet op ons spel Is de IJver van vele bridgende paren Is de Zorg van de technische commissie, die ondanks geknoei het altijd weer klaren.
Roos de Vries
In memoriam Henk Kalman
H
alf juni is Henk Kalman overleden en begraven in een familiegraf. In alle stilte. Alleen in aanwezigheid van zijn zuster en neef. Dat was zijn laatste wil. Zo was ook zijn leven, hij is altijd vrij eenzaam geweest. Hij redde zich wel alleen.
voor zichzelf zorgen. Hij werd in de 'Groenelaan' opgenomen waar hij binnen een week is overleden. Hij rust nu in vrede. Harry van Dun
In de laatste maanden van zijn ziekte heeft Henk het niet gemakkelijk gehad. Hij leefde tussen hoop en wanhoop. Na een chemokuur was hij erg beroerd en kon geen eten naar binnen krijgen. Hij viel steeds meer af. Nadat de kuur was uitgewerkt kwam zijn eetlust en hoop weer terug. Na weer een kuur begon alle ellende opnieuw. Weer die wanhoop! Hij kreeg tintelingen in handen en voeten en verloor weer zijn eetlust. Hij kreeg wat hoop in 'Huize De Luwte' waar hij in een week wat opknapte. Hij wilde nog graag een week langer in 'De Luwte' blijven, maar helaas er was niet langer plaats. Na nog een kuur ging hij erg achteruit en kon niet langer De Vliegende Honneur 19
Tennissen en bridgen gaan hand in hand
Z
eer onlangs vroeg Bert de Bresser mij, of ik een beschouwend artikeltje zou willen schrijven over de samenhang of verbintenis tussen de KLM bridgeclub en de KLM tennisvereniging 'De Vliegende Hollander'. Daaraan voldoe ik graag maar realiseer mij dat er ongetwijfeld meer over is te zeggen dan ik in deze korte beschouwing zal doen. Vandaar mijn uitnodiging aan de anderen, om het beeld volledig te krijgen, de pen te vatten en hun reacties neer te schrijven. Alvorens bij de beide verenigingen uit te komen, kunnen we vaststellen dat in onze huidige samenleving grote veranderingen zichtbaar worden. Ik denk hierbij o.a. aan de bevolkingssamenstelling die in Amsterdam en omgeving met rasse schreden andere verhoudingen aanneemt. Daarnaast is de vraag naar ruimte om te wonen een vraag die evenzeer de aandacht bezig houdt. Het is nog niet zo lang geleden dat de Gemeente Amstelveen de gron-
De Vliegende Honneur 20
den waarop beide verenigingen zijn gevestigd als bouwgrond wilde gebruiken. Hoe lang we nog van de huidige situatie kunnen genieten is niet te voorspellen. Vast staat dat beide elementen hun invloed in de komende jaren op zowel het ledenbestand als de vestigingsplaats zullen hebben. En de vraag die daaruit voortvloeit is hoe gaan we daar mee om? Kijkend naar de huidige situatie zien we dat veel leden van beide verenigingen lid zijn en bij beide verenigingen hun spelletjes spelen. Kortom het bridgen is bij DVH net zo ingeburgerd als het drinken van een lekker glaasje of het nuttigen van een heerlijk hapje. De daarbij behorende gezelligheid steekt regelmatig de weg over van het ene clubhuis naar het andere. Het winterbridge is bij DVH net zo populair als het bridgen op de dinsdagmiddag of donderdagavond. En daar blijft het niet bij. Al eerder is door anderen betoogd dat de vereniging meer is als het spelen van spelletjes. Ook het sociale element, het meeleven of iets betekenen voor de ander, is een vast-
staand begrip. Als je ziet hoeveel vrijwilligers uren er worden besteed om bij beide verenigingen de voorwaarden te scheppen dat de spelletjes kunnen worden gespeeld is de conclusie gerechtvaardigd dat zo’n samenhang tussen mensen in deze tijd van individualisme niet verloren mag gaan. Om dit verenigingsleven goed door de jaren heen te dragen en te zorgen dat het voortgang kan hebben ligt er bij de huidige bestuurders een grote verantwoordelijkheid. Toch is dit geen zaak van de bestuurders alleen. Ook de leden dienen hierin hun zegje te zeggen en op tijd aan te geven hoe zij de toekomst zien. Niet van het zal mijn tijd wel duren, nee actief werken aan deze toekomst en daarmee ook vele anderen het zelfde laten ervaren wat wij nu aan beide verenigingen beleven. Vandaar ook mijn eerder opgeworpen uitnodiging aan u daarover iets aan het papier toe te vertrouwen. Theo Heijne
