NPT carrière-‐avond, een nieuw initiatief Boelo Schuur NPT heeft het plan opgevat om wanneer de gelegenheid zich voordoet een ‘carriere-‐avond’ te organiseren. De eerste NPT-‐carrière-‐avond vond plaats op 4 juni 2014 en was meteen een groot succes! Deze eerste avond kwam tot stand in Groningen, in samenwerking met G.T.D. Bernoulli, de Groningse studievereniging voor Chemische Technologie, die voor een uitstekende catering zorgde en de activiteit goed onder de leden had gepromoot, waardoor we een mooie opkomst hadden. Vanuit NPT werden drie sprekers benaderd die alle drie gaarne bereid waren uit de doeken te doen hoe zij welke stappen hadden genomen in hun carrière. De eerste spreker, Aaldrik Haijer vertelde hoe hij al voor zijn afstuder en samen met een studiegenoot zijn eigen bedrijf had opgericht, Water & Energy Solutions. Voor een studiereis maakten ze een case, dit is een beproefde methode om studiereizen te financieren. Terug van de reis bedachten ze dat ze ook wel voor zichzelf cases wilden oplossen en zo begonnen ze een bedrijf: Haijer & De Reus. Ze werkten aan cases voor grote multinationals, waarbij technische problemen weren opgelost. Echter, ze kwamen erachter dat een probleem pas een probleem is als je er last van hebt. Iets verder kijkend dan de probleemgebieden, zagen zij allemaal dingen die nog niet direct pijn deden, maar wel veel beter konden. Ze gingen optimaliseren. Voor het optimaliseren van productieprocessen ontwikkelden ze samen met de Rijksuniversiteit Groningen een nieuwe methodiek, gericht op de interactie van utilities en kernprocessen. Ook werd een nieuw bedrijf opgericht: Water & Energy Solutions. Een bijzondere stap, want als je nog voor je je bul op zak hebt al bij gevestigde bedrijven als consultant aanklopt om de energiehuishouding eens onder de loupe te nemen, dan moet je wel lef hebben en een bijzondere aanpak. Enthousiast legde Haijer uit hoe hij te werk gaat, vanuit de utilities. In een grote organisatie zijn alle unit operations bemand met experts, daar kun je niet direct heel veel besparen, ook omdat je er niet binnenkomt zonder de verantwoordelijk ingenieur op de ziel te trappen. Als je vanuit de utilities redeneert dan kom je wel binnen, want dat is een minder bedreigend en vaak complex speelveld, Water & Energy Solutions dus. Fabrieken worden integraal doorgerekend en met een Sankey-‐diagram (zie figuur 1) worden de belangrijkste energiestromen zichtbaar gemaakt. Figuur 1 laat het diagram zien van hun eerste klant, een glasvezelkabelfabriek. In deze figuur is te zien dat in de tweede oven (aangeduid met ‘forming’) meer energie verloren ging dan in de eerste oven, terwijl deze oven op een lagere temperatuur bedreven werd. Door hier een oplossing voor te vinden, werd de totale energiehuishouding van de plant beïnvloed met enorme besparingen (>20%) als gevolg, en een terugverdientijd slechts enkele maanden.
Figuur 1: voorbeeld van Sankey diagram zoals toegepast door Water & Energy Solutions In volgende opdrachten wist W&ES minimaal 20% te besparen op de energierekening, zeer indrukwekkend. Maar hoe kreeg Haijer het nu voor elkaar om binnen te komen bij de eerste klant? “Zonder prof. Michel Boesten geen W&ES, was het nooit gelukt”, was het stellige antwoord van Haijer. Als je begint als ondernemer, moet je het hebben van de gunfactor, maar ook van een vertrouwde persoon, een autoriteit die je ondersteunt. Doordat de RUG achter het bedrijf bleef staan, kon Haijer het vertrouwen van zijn eerste klanten winnen. Nadat de eerste zeer indrukwekkende resultaten geboekt waren, ging het een stuk makkelijker. Maar nog steeds heeft Haijer baat bij zijn goede band met RUG-‐hoogleraren. Zo hielp prof. Ton Broekhuis hem met het HR-‐ beleid. “het is raar om als techneut met HR-‐beleid bezig te zijn, maar het is wel noodzakelijk”, aldus Haijer, die heel duidelijk aangaf zich verder met de inhoud te willen bezig houden, want dat geeft het plezier en is ook de kracht. Een mooie start van de avond, Haijer vertrok eerder omdat hij naar een andere bijeenkomst moest en een dag later bleek hij de titel “beste jonge ondernemer van Groningen” in de wacht te hebben gesleept. Nogmaals proficiat! Na het ondernemerschap sprak de tweede spreker, Sjoerd van Kuijk over zijn eerste twee-‐en-‐half jaar bij Shell. Net als Haijer maakte ook Van Kuijk al tijdens zijn studie kennis met zijn latere werk. Hij deed zijn stage bij Shell in water system design voor een biofuel productieproces. Hij was echter wel breder georiënteerd, en deed mee aan business courses van diverse bedrijven. Een hele mooie vond hij die van McKinsey, want daar kreeg hij een echte case gepresenteerd, van Marqt en de CEO van Marqt was er ook om serieus te kijken naar wat er uit de business course zou komen. Terugkijkend op die periode van zijn opleiding stelt Van Kuijk dat de Masterfase echt een hele grote meerwaarde is en ten opzichte van het Bachelorprogramma. Je krijgt in de Master een heel stuk zelfredzaamheid. Een hele poos heeft Van Kuijk getwijfeld of hij geen PDEng opleiding zou willen doen of zelfs promoveren. En dat doet hij zelfs nu nog af en toe, want terug bij zijn huidige baan stelde Van Kuijk vast dat de meerderheid van zijn collega’s gepromoveerd is. Echter na zeven jaar wilde hij eerst kijken wat het graduate program van Shell hem kon bieden. Hierop merkt Jan Harmsen op dat dit hoge aantal gepromoveerden binnen zijn afdeling op het Shell Technology Center Amsterdam (STCA) echt uitzonderlijk is als je Shell breed kijkt. Dat wordt door Van Kuijk bevestigd om vervolgens te stellen dat beginnen op het STCA een hele mooie start is, het is de technology hub van Shell waar voor 1M€ per dag aan R&D gespendeerd wordt en van waaruit je alle kanten op kunt. Er werken dan ook mensen uit de hele wereld.
Op dit moment is Van Kuijk cEOR technologist, wat staat voor chemical Enhanced Oil Recovery en in deze functie werkt hij aan de Shell ENORDET surfactants, die worden toegepast in de EOR. Inhoudelijk sluit deze baan erg goed op aan op de Chemical Product Engineering specialisatie die hij in zijn master aan de RUG heeft gedaan. Deze tak is erg chemisch, het kost voor Shell-‐begrippen veel stappen om uit crude de surfactants te maken, maar het aanhouden van deze chemische business heeft natuurlijk te maken met het belang van de EOR in de strategie van het bedrijf. Naast de inhoudelijke kant van de baan laat Van Kuijk ook een schema zien waarin zijn werktaken zijn weergegeven. De werkgerelateerde taken vullen volgens dit schema ongeveer 70% van zijn tijd, daarnaast is er ruimte voor cursussen, bijvoorbeeld discipline specifieke e-‐learning modules en Intellectual Property-‐knowledge management cursussen. Een belangrijk element in zijn werk vindt Van Kuijk dat hij direct begon met leiding geven, dat had hij niet verwacht. Daarnaast was er heel veel training op gebied van Process Safety. Hoewel volgens het getoonde schema van Van Kuijk er ruimte is voor 30% van de tijd cursussen volgen, gaat dit niet altijd op, want de dagelijkse “baan gerelateerde taken” vergen vaak veel meer van zijn tijd. Daarnaast is hij ook nog eens actief bij Young Shell en organiseert diverse activiteiten specifiek gericht op jonge medewerkers, hierdoor heeft hij een breed intern netwerk. Binnen het graduate programma is hij nu twee-‐en-‐half jaar bezig en zo langzamerhand wordt het misschien tijd om eens na te denken over de volgende stap, maar zover is het nog niet.
Figuur 2: Enhanced Oil Recovery
Een voorbeeld van ENORDET surfactants. De laatste spreker van de avond was Ronald de Blouw, die twaalf-‐en-‐half jaar geleden afstudeerde bij Prof. Roffel op gebied van process control. Op dit moment is hij werkzaam als projectmanager advanced process control bij Rockwell Automation, een bedrijf met wereldwijd ongeveer 20.000 medewerkers. Voordat hij in deze functie terechtkwam werkte hij bij DOW, DSM en Invensys Operations Management (tegenwoordig Schneider Electric). Na zijn afstuderen werkte errst bij DOW onder andere aan het waste water treatment systeem, een enorme operatie waarbij tot 1700 m3/h aan afvalwater behandeld wordt. Ook het “revampen” van de control applicatie in een ABS fabriek (Acrylonitril-‐butadieen-‐styreen) was één van zijn projecten, waarbij het gaat om tussen de productie van de verschillende producten zo goed mogelijk de regeling van de overstap naar het nieuwe product te organiseren. De Blouw heeft bij DOW ook een six sigma black belt opleiding gedaan en hij besteedde enige tijd aan het uitleggen wat six sigma is, een verbeteringsmethodologie in het kader van continue verbetering. De methode komt in wezen neer op het stappenplan define, measure, analayze, improve, control (DMAIC). De Blouw blijft even kritisch stilstaan bij de laatste stap en zegt dat hij in de jaren sinds hij de cursus gedaan heeft verschillende malen gezien heeft dat die laatste stap lastig blijft. Om de methode goed uit te voeren moet je blijven controleren of het goed gaat en dat blijkt nog wel eens lastig. Bij verschillende projecten binnen DOW was hij in de gelegenheid om de methodiek toe te passen. Hoewel er binnen DOW genoeg carrièremogelijkheden waren, zag De Blouw een prachtige kans bij DSM Powder Coating Resins toen daar een lead control process control engineer gevraagd werd voor een zogenaamd Greenfield Project. Het werd dus verhuizen van Roosendaal naar Zwolle. Helaas echter werd het project al in de basic engineering stage gestopt. De Blouw bleef nog een tijd aan als project manager/coordinator Advanced Manufacturing vanuit de afdeling Projecten en Engineering, maar toen die afdeling opgeheven werd, stond hij ineens op straat. Een onprettige ervaring aldus het nuchtere commentaar. Al snel was echter een nieuwe baan gevonden bij Invensys, waar hij lead engineer advanced applications werd. Onder advanced applications vallen bijvoorbeeld control systemen voor tankparken. Dat kan soms heel complex zijn, waarbij tot wel 200 tanks op een pijpennetwerk is aangesloten. Na een aantal jaren in deze functie te hebben gewerkt, besloot De Blouw een executive MBA-‐opleiding te gaan volgen. Met zijn achtergrond kon hij instromen in de opleiding aan de IE Business School in Madrid. Deze stap was weloverwogen en gericht op verbreding en nieuwe carrièremogelijkheden. Niet heel lang na het afronden van de MBA, die hij zelf financieerde, switchte hij naar de baan waarin hij nu nog werkzaam is, bij Rockwell Automation. In deze baan als projectmanager werkt De Blouw voornamelijk vanuit huis. De voordelen van het werk vindt hij dat hij variabel en flexibel is in zijn werktijden, het is heel makkelijk om tussendoor even andere dingen te doen als dat nodig is, zoals even snel een boodschap. Hij is per maand ongeveer vier dagen bij klanten op bezoek. Inhoudelijk vertelde De Blouw over Multivariable Model Predictive Constraint Control. Hierbij wordt een aantal variabelen, zoals productkwaliteit
gecontroleerd en om die kwaliteit op specificatie te houden een aantal andere variabelen gemanipuleerd, waarbij er ook nog verstorende variabelen op kunnen treden. Dit alles wordt met een MPC-‐controller op basis van Pavilion8 software gecontroleerd. Als projectmanager wordt De Blouw verantwoordelijk voor een project vanaf het moment dat het contract met de klant is ondertekend, hij heeft dan een virtueel team tot zijn beschikking dat op diverse plaatsen in de wereld zit. De vraag werd gesteld of het niet handiger is om de engineers bij elkaar in een kantoor te hebben, waarop De Blouw antwoordde dat process engineers schaars zijn, maar process control engineers zeer schaars, het is voor ons op dit moment niet mogelijk om een heel kantoor te vullen in Europa of het Midden Oosten. Naast het voordeel van de flexibiliteit blijkt het toch wel een uitdaging om een virtueel team te leiden en het houden van wekelijkse voortgangsbesprekingen is essentieel om de structuur binnen een project te bewaren. Tot slot werd er gevraagd hoe je in zo’n functie terecht kan komen, waarop De Blouw stellig antwoordde dat automatisering er bij te leren valt, maar dat de technische kennis van processen noodzakelijk is. Het is dus ook best mogelijk om na een eerste functie in de procesindustrie als bijvoorbeeld process engineer alsnog richting proces control te gaan.
