Nieuwsbrief van de Wijkgemeente Martinikerk Groningen

Nieuwsbrief van de Wijkgemeente Martinikerk Groningen Van harte welkom in deze dienst van de Wijkgemeente Martinikerk. In deze dienst zingen we uit het Liedboek voor de Kerken. Een exemplaar kunt u bij de ingang ophalen. Eventuele andere liederen vindt u afgedrukt in de orde van dienst. Volgende diensten 19.00 uur 13-10 9.30 uur 19.00 uur

ds. G.J. Mantel (Huizen) dr. W. Dekker (Oosterwolde) ds. J.A. van den Berg, Psalmenvesper mmv de Rode Girl Choristers olv Sonja de Vries; Psalm 117

Activiteiten 16-10 Bijbelkring in Het Pand, aanvang 9.30 uur 30-10 Woensdagavondvesper, 20u in de Martinikerk Contact Hebt u vragen, of wilt u een persoonlijk gesprek, neem dan gerust contact op met de predikant, of spreek iemand na de dienst aan. Predikant: Ds. J.A. van den Berg, 050-5418205; [email protected] twitter @dsJAvandenBerg www.javandenberg.nl Evangelist: Jan Waanders; 5777711, twitter @janvanhetpand [email protected] Scriba: Dhr. S.J. Doornenbal, Jaltadaheerd 70 9737 HC Groningen, 050-5424160 [email protected] Website: www.wijkgemeente-martinikerk.nl

6 oktober 2013 Israel-zondag orgel: dhr. Wim van Beek voorganger: ds. J.A. van den Berg Welkom en mededelingen Psalm 87 (staande) Stil gebed, votum en groet (staande) Psalm 105:1,2, 17 en 18 Gebod van God, daarna Psalm 1 Gebed Kinderlied ELB 422

4. Als je geen liefde hebt voor elkaar, is er geen hoop meer op zegen. Kinderen, maak de liefde toch waar, schrijf het op alle wegen. Onder het naspel kunnen de kinderen van groep 1-4 naar de kindernevendienst. Zij gaan het hebben over 1 Koningen 18:16-46.

Schriftlezing: Genesis (HSV) 11. 27 Dit zijn de afstammelingen van Terah: Terah verwekte Abram, Nahor en Haran; en Haran verwekte Lot. 28 Haran stierf tijdens het leven van zijn vader Terah, in zijn geboorteland, in Ur van de Chaldeeën. En Abram en Nahor namen zich vrouwen; de naam van Abrams vrouw was Sarai, en de naam van Nahors vrouw was Milka, een dochter van 29

Haran, de vader van Milka en Jiska. 30 Sarai nu was onvruchtbaar; zij had geen kind. 31 En Terah nam Abram, zijn zoon, en Lot, zijn kleinzoon, de zoon van Haran, en Sarai, zijn schoondochter, de vrouw van zijn zoon Abram, en zij trokken met hen uit Ur van de Chaldeeën om naar het land Kanaän te gaan; en zij kwamen tot Haran en bleven daar wonen. 32 De dagen nu van Terah waren tweehonderdvijf jaar, en Terah stierf in Haran.

12 1 De HEERE nu zei tegen Abram: Gaat u uit uw land, uit uw familiekring en uit het huis van uw vader, naar het land dat Ik u wijzen zal. 2 Ik zal u tot een groot volk maken, u zegenen en uw naam groot maken; en u zult tot een zegen zijn. 3 Ik zal zegenen wie u zegenen, en wie u vervloekt, zal Ik vervloeken; en in u zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden. 4 Toen ging Abram op weg, zoals de HEERE tot hem gesproken had, en Lot ging met hem mee. Abram was vijfenzeventig jaar oud, toen hij uit Haran vertrok.

Hebreeen (HSV) 8

Door het geloof is Abraham, toen hij geroepen werd, gehoorzaam

geweest om weg te gaan naar de plaats die hij tot een erfdeel ontvangen zou. En hij is weggegaan zonder te weten waar hij komen zou. 9 Door het geloof is hij een inwoner geweest in het land van de belofte als in een vreemd land en heeft hij in tenten gewoond, met Izak en Jakob, die mede-erfgenamen waren van dezelfde belofte. 10 Want hij verwachtte de stad die fundamenten heeft, waarvan God de Bouwer en Ontwerper is. Door het geloof heeft ook Sara zelf kracht ontvangen om zwanger te worden en een kind te baren, ondanks haar hoge ouderdom, omdat zij 11

Hem getrouw heeft geacht Die het beloofd had. 12 Daarom zijn er zelfs uit één man en dat uit iemand wiens kracht al gestorven was, zovelen geboren als de sterren van de hemel in menigte en als het zand op het strand van de zee, dat niet te tellen is. 13 Deze allen zijn in

het geloof gestorven. Zij hebben de vervulling van de beloften niet verkregen, maar hebben die vanuit de verte gezien en geloofd en begroet, en zij hebben beleden dat zij vreemdelingen en bijwoners op de aarde waren. 14 Want wie zulke dingen zeggen, laten duidelijk blijken dat zij een vaderland zoeken. 15 En als zij aan het vaderland gedacht hadden vanwaaruit zij weggegaan waren, zouden zij gelegenheid gehad hebben om terug te keren. 16 Maar nu verlangen zij naar een beter, dat is naar een hemels vaderland. Daarom schaamt God Zich niet voor hen om hun God genoemd te worden. Want Hij had voor hen een stad gereedgemaakt.

Preek Gemeente van onze Heer Jezus Christus, Het is een eigenheid van de Protestantse Kerk dat we in onze kerkorde hebben staan dat we onopgeefbaar zijn verbonden met Israel. Waarom staat dat daar? Ook dat wordt uitgelegd in de kerkorde: Omdat we delen in de aan Israel geschonken verwachting. Wij, heidenen, zijn niet in plaats van Israel gekomen, maar mogen delen in wat God aan Israel heeft gegeven. Zoals ook staat in het gedeelte dat we vanmorgen lazen: In u zullen alle geslachten van de aarde gezegend worden. Dus in u, en daarmee in het nageslacht van Abram. Niet los daarvan. Om onszelf daaraan te herinneren hebben we Israelzondag. Ook al begrijpen we niet precies hoe het nu zit tussen de verhouding Israel als staat en Israel als door God verkoren volk, ook al hebben we verschillend inzichten over de landbeloften en over de vraag hoe het zit met de voleinding van de wereld, hieraan moeten we elkaar altijd blijven herinneren: wij zijn als heidenen dankzij Jezus Christus, geënt op Israel met wie God een verbond heeft gesloten.

-

Want: wanneer we onszelf losmaken van onze wortels leidt dat altijd tot antisemitisme. De geschiedenis heeft dat geleerd. De eigenheid van het Joodse volk, hun vasthouden aan de woorden van God, leidt tot irritatie, zeIfs tot haat. In de Tweede Wereldoorlog en ook ver daarvoor, en nog steeds.

-

het niet zien van het vreemde van de kerk als een geënt zijn op de wortels van een volk dat bestaat bij de gratie van de roepende en verkiezende God leidt tot identiteitsverlies van de kerk. De kerk wordt eigendom van de cultuur waarin je leeft. De geschiedenis van Europa laat dat zien. Wanneer onze verbondenheid met Israel niet wordt gezien ontstaat er een vervlechting tussen kerk en cultuur die niet gezond is. De kerk in Duitsland kon zich als staatskerk niet losmaken van de cultuur van de sociaaldemocratie; wij kunnen onszelf moeilijk los zien van kapitalisme als systeem; van conservatisme of van welk isme ook maar. De verbondenheid met Israel door Jezus Christus, laat zien dat we anders zijn als kerk, een Fremdkörper dat niet past binnen een staatsbestel, binnen deze bedeling. Daarom Israelzondag. Terug naar de roots. De geschiedenis van vanmorgen is de wortel van Israel zelf. Het laat het tegendraadse van Gods roeping horen en maakt veel duidelijk van wat God in ons leven wil. In Abrams verhaal zit de kern van alles wat God wil met mensen. Mocht u, jij de draad even zijn kwijtgeraakt en je gedachten naar elders zijn gegaan: let op. We moeten naar Abram kijken, om te zien of we op het goede spoor zitten. Abrams weg is namelijk van levensbelang. Zijn weg moet onze weg worden. Abrams situatie kun je vergelijken met iemand die op een zinkend schip zit op volle zee. Langzaam maar zeker gaat het de ondergang te gemoed. God redt Abram van dat schip dat langzaam maar zeker zinkt. God redt Abram om via hem een lijn uit te zetten, waarlangs een heel geslacht gered wordt, een heel volk. En uiteindelijk door de ene grote Zoon van Abram vele geslachten en volken. Die lijn die God uitzet met Abram moet je volgen, wil je niet verdrinken met het zinkende schip. Gods weg met Abram is een antwoord op de cultuur op aarde van na de zondvloed. De zondvloed die de HEER als zuivering en waarschuwing over de aarde heeft gestuurd. Een verschrikkelijke gebeurtenis, die was uitgelokt door het goddeloze gedrag van mensen. Maar na de zondvloed ging het opnieuw van kwaad tot erger. Het kwaad was niet weggewassen van de aarde. De mensheid ging een toren bouwen om

o o

Zichzelf een naam te maken Houvast te vinden binnen een stad, veiligheid zonder God. Daarom een toren tot in de hemel. De Babelcultuur. Dat is de cultuur die het heel erg lang kan volhouden om het zonder God te redden en daarmee God uitdaagt. De cultuur die daarmee ook zichzelf ontluistert. De cultuur die zichzelf moet vasthouden en daarom verkrampt, egocentrisch wordt, vereenzamend werkt en in de bodem altijd angstig is. Altijd bevestiging zoekt door het ondernemen van grote projecten. Zichzelf een naam moet maken. En als we praten over cultuur hebben we het over mensen. En ik denk dat we het over onszelf hebben, wanneer we zonder God leven. Daar blaast God in door de spraak te verwarren, maar heeft Hij het contact nog niet hersteld met de mensen. Juist daarom roept God Abram. Hij roept hem weg uit die cultuur, om het te wagen met Hem. Om te leren leven in gehoorzaamheid en vertrouwen. Een leven in relatie met de HEER. God gaat 1 op 1 verder. Hij kiest 1 mens uit, om een reddingslijn aan te brengen. Waarom juist Abram? Abram, mogen we u wat vragen? Was u altijd al zo bijzonder, geloofde u altijd al? Heeft God u daarom gekozen? Nee, ik was een gewoon mens als alle andere mensen. Ik was al 75 voordat ik echt de stem van de HEER hoorde en die ging volgen. Je moet je voorstellen dat dat ik uit een gewone familie kom die leefde als alle anderen. Mijn vader was een nakomeling van Seth, de zoon van Adam. En ik was dus een gewone man, zoals alle anderen. Ik woonde eerst met mijn familie in een grote stad. Daar vonden we onze veiligheid en daaraan ontleenden we onze status. Ur, een grote stad. Een stad die veel had van de Babelcultuur: trots! We waren erg onder de indruk van de maan als godin. De naam van mijn vader heeft daarmee te maken en ook die van mijn vrouw, van Sarai. Sarai, mijn koningin, verwijst naar de hemelse koningin, de maan. Ons leven was gewoon. Ik kende ook verdriet om mijn broer die jong stierf. Mijn vrouw was onvruchtbaar. En ik begreep eigenlijk niet dat God mij koos om een groot volk van te maken.

Er is dus geen reden aan te geven. Er is niets bijzonders te zien. Daar kunnen we ons dus niet achter verschuilen. De enige reden dat Abram gegaan is, is dat God hem op het oog heeft en roept. Die roep bracht alles mee. Zo heeft God ook ons op het oog en roept ons.

-

-

De HEER geeft Abram een bijzondere opdracht. Een opdracht die hem losbreekt uit zijn cultuur: Abram leeft in de cultuur die zoekt naar veiligheid door allerlei goden te vererend. Door grote steden en torens te bouwen, de plaatsen waar je je naam kunt vestigen. God zegt tegen Abram: laat dat los. Ga uit je land, uit de familie en bij je verwanten vandaan. Ga naar een lang dat ik je zal wijzen. God wil Abram los maken, vrij maken uit de veiligheid die hij meende te hebben, om te leren leven in vertrouwen op Hem die roept. God roept Abram uit zijn cultuur van zelfhandhaving, van het vereren van andere goden, om te vertrouwen op Hem die hem zal beschermen. Hij maakt hem los uit de zelfhandhaving, om te leven van Gods bescherming. God roept Abram om te leven in het vertrouwen dat God hem op een plaats zal brengen, waar het werkelijk goed is. Een stad met echt stevige fundamenten. Een plek waar de veiligheid geen schijn maar werkelijkheid is. Een stad waar je thuis komt. Waar je kunt ademen en leven en zingen. De stad waar we vrolijk kunnen zijn ( Ps 87)! God roept Abram dus uit de goddeloosheid van zijn dagen die de ondergang te gemoed gaat, naar zijn eeuwig leven. Abram gaat. Daarmee zet hij een lijn uit voor zijn nageslacht. Een weg van leven met de HEER. Ondanks alles in de geschiedenis van het nageslacht van Abram is die lijn bij ons uitgekomen. We hebben dat vooral te danken aan Jezus Christus. De grootste zoon van de belofte, de zoon van Abram. In Hebr 12 wordt Hij genoemd, de overste leider en voleinder van het geloof. Hij heeft losgelaten, zichzelf prijsgeven. Dat loopt uit op het kruis! Zijn overgave in vertrouwen aan de weg van God, heeft Hem tot de heerlijkheid gebracht, en heeft de weg naar de Vader ontsloten, ook voor ons. Volg die weg. De weg van het luisteren naar de stem van God. Dat gaat tegen jezelf in, tegen je cultuur in:

-

-

o o o o o o

Niet langer jezelf een naam maken, maar je toevertrouwen aan de Vader van al het leven, van jouw leven. Je weg niet langer gaan in trots en zelfverheffing, maar in afhankelijkheid, in het loslaten van je eigen goden, van je eigen ik. Juist dat doorbreekt ook de eenzaamheid waar onze cultuur in vastloopt. Je weg niet langer gaan in angst, maar in vertrouwen op God. Gehoorzaam de HEER! Een grote opdracht. Geweldig spannend. Maar, die ene grote opdracht wordt omgeven door een hele reeks van zegeningen. Zevenvoudig is de zegen bij de ene opdracht. Je kunt het zelfs zo vertalen: Ga Abram, zodat Ik je kan zegenen. Een prachtige gedachte. In het gehoorzamen van de stem van God, kan de zegen van de HEER gaan werken. Een uitdagende gedachte, die niet omgekeerd is, zoals wij willen: eerst de zegen zien en dan gaan. De zegen is action-triggered, heeft een bewegingscensor: het licht gaan aan wanneer we gaan lopen. Mensen zeggen wel eens: ik merk niets van God. Maar, zijn we al gegaan? Ga, zodat ik je kan zegenen, zegt God. Niet omdat we genade kunnen verdienen. Want de roeping van God is al genade. Maar: zonder het loslaten van onze oude schijnzekerheid, hebben we geen handen om Gods genade te ontvangen. Als je niet uit je vesting komt, zul je nooit thuiskomen in de liefde van God. Zonder het gaan uit onze hoogmoed en zelfverheffing, blijven we een vloek voor anderen. Worden we ook nooit een zegen voor andere mensen. Als je denkt dat je het zelf kunt me je eigen goden, zul je Gods hulp niet ervaren. Als je denkt dat je zonder God geluk vind en je zoekt het in alles hier op aarde, zul je nooit de vreugde van God ervaren. Als je denkt dat deze wereld werkelijk alles geeft, zul je nooit de vervulling van God ervaren. Maar als je gaat, dan zul je je verwonderen over de genade van God en zijn trouw. Kijk maar naar Abram, Kijk maar naar Jezus. Kijk maar naar al die mensen die ons zijn voorgegaan.

Ga in vertrouwen en je zult aankomen. Amen.

Gezang 3:1, 2 en 3 Dankzegging en voorbede Collecte van de diaconie Gezang 326: 1, 2 en 4 (staande) Zegen (met gezongen ‘amen’, staande) Na de dienst is er gelegenheid om koffie te drinken. De collecte bij de uitgang is bestemd voor Kerk&Israel. De zendingsbussen staan er voor …. Huwelijkskring Binnenkort start er weer een huwelijkskring. Heb je trouwplannen, dan is dit een mooie kring om je voor te bereiden. De kring gaat over het Bijbels perspectief op relaties, maar ook allerlei praktische dingen. Aanmelden kan via [email protected]. Bericht van Coby Poelman: Van al mijn boeken die via de Martinikerk verkocht worden kan ik vanaf nu 2,50 per boek bestemmen voor het Pand. Alle bundels kosten 9,95, alleen de full-color boekjes "Bijbels alfabet voor jou" en "Strijklicht van violen kosten 12,50. Ze zijn bij mij te bestellen via [email protected] en telefonisch 06 20182396. Van elk boek is een preview te zien op www.bestelmijnboek.nl