Nieuwsbrief Stichting Global Exploration Nummer 5 juni 2010

Nieuwsbrief Stichting Global Exploration Nummer 5 – juni 2010

Met deze driemaandelijkse nieuwsbrief willen we u op de hoogte houden van projecten en samenwerkingsverbanden van de Stichting Global Exploration. Actuele informatie kunt u lezen op de website.

Bevrijdingsfestival Na een succesvolle pilot in 2009 werd Global Exploration ook in 2010 door COS Limburg uitgenodigd deel te nemen aan het Bevrijdingsfestival te Roermond. Naast kleurrijke en aantrekkelijke stands bemand door de scholen en de partnerorganisaties HoPe, Mama Alice (beide Peru), Kinderen van Spituk (India), en Kumari (Nepal) werden in de debatbus vier debatten georganiseerd rondom het thema ‘Vrede wereldwijd’. Een impressie. Om half 12 verzamelden we bij PPL en vertrokken richting Roermond. De auto geparkeerd en op naar het plein van de Vrede, ook wel het Münsterplein, een mooie centrale plaats in het centrum van Roermond. Daar aangekomen stonden de stands al klaar en ingericht door de leerlingen en begeleiders van Stellante, naast onze stand was de stand van India, en tegenover onze stand de stand van Peru en Tanzania, al met al een kleurrijk geheel, mede door de t-shirts van SGE die iedereen aanhad. Om 13.30 uur was onze beurt om in de bus mee te doen aan het debat onder

durven te vormen over de moeilijke stellingen en ook de discussie zeker niet uit de weg gingen. Om 14.00 uur was het de beurt aan het SOPPL-team om Stellante af

te lossen en zoveel mogelijk te verkopen. Reginald had de vilten slofjes van Stellante overgenomen, zodat wij verder konden gaan met de verkoop ervan. Het was wel een publiekstrekker en uiteindelijk zijn er aardig wat van verkocht. Ook gingen verschillende leerlingen met een collectebus het festivalterrein rond om extra sponsorgeld in te zamelen voor Nepal. Om 16.00 uur werden we afgelost en vertrokken richting huis na een geslaagde en zonnige dag!! Erik Megens, begeleider SOPPL

Trainingsweekend Epen

leiding van Alexandra Smeets. Er kwamen aardig wat stellingen langs rondom armoede, gezondheidszorg e.d. waar onze leerlingen hun mening over konden uiten en hun stellingen verdedigen. Aardig wat discussies werden gevoerd en er zullen zeker nog wat discussiemomenten komen in de aanloop naar de reis. Het was wel goed om te zien dat de leerlingen een eigen mening

Nieuwsbrief Stichting Global Exploration

Zaterdag 5 juni, half zes ’s ochtends. Terwijl de campinggasten nog in diepe slaap zijn nadat wij ze de avond tevoren met onze djembé’s wakker hebben gehouden, staan wij Xplorers voor dag en dauw op. Nadat iedereen zich heeft uitgerekt, na een korte nacht, begint onze ochtendwandeling. We houden stevig de pas erin en hoewel het ons gelukt is om een uur en een kwartier non-stop te kletsen, hebben we ook mooie vergezichten gezien. Terug in ons kamp beginnen we aan het ontbijt. Iedereen is wel in voor een cafeïneboost en daarom wordt het cappuccinopoeder – niet onbegrijpelijk – het vaakst aan tafel doorgegeven. Daarna staat een workshopcarrousel op het programma. Crew

www.global-exploration.nl

Gezondheid, waar ik deel van uitmaak, gaat

de rest van ons cluster EHBO leren en noodzakelijke onderwerpen over hygiëne verduidelijken. Iedereen is erg enthousiast en rond het kamp zien we dat sommigen enkelverbanden aanleggen, anderen de stabiele zijligging perfectioneren en weer anderen luisteren hoe ze malaria kunnen voorkomen. Het was erg leuk om te zien met hoe veel plezier iedereen aan onze miniworkshops meedeed! Daarna kregen we van onze begeleiders meer informatie over de praktische zaken. Snel daarna gingen we weer verder: nu stond een liedje in gebarentaal op het programma. Terwijl we in een grote kring stonden, leerden Eva, die vorig jaar met Xplore naar Nepal ging, en Laura en Mayke van Up with People ons het liedje. We vinden het allemaal erg leuk

om te doen. Daarna krijgen we de opdracht om, zonder te praten, cultuurverschillen tussen Peru en Nederland uit te beelden. Alles komt voorbij: Reebien wordt opeens een overvaller en Martina een zeer overtuigende lama. Nadat we met de hele groep de organisatoren van dit geweldige weekend hebben bedankt, hebben we onze tentjes afgebroken. Ik hoop dat Peru net zo leuk wordt als dit trainingsweekend, want het wordt iets om nooit te vergeten! Aniek Linssen, leerling Sint-Maartenscollege

Trainingsweekend 2: 11 en 12 juni Ons tweede trainingweekend vond plaats in Epen op 11 en 12 juni. Vrijdagavond


kwamen we met alle clusters bij elkaar. Eerst kregen we slagwerk les van de WestAfrikaanse percussiegroep van Jo Koreman. Een uur lang hebben we verschillende ritmes en klanken gespeeld op de djembétrommels. Iedereen deed dit natuurlijk op zijn eigen manier. Zo gooide Cécile bijvoorbeeld haar hele lichaam in de strijd om maar de hardste klanken te produceren. Maaiende armen, rinkelende armbanden, benen, etc. vlogen in de lucht. Wat een enthousiasme! Raymond had stiekem een voorsprong vanwege zijn drum-ervaring en de dames die het ritme niet bij konden houden, keken graag bij hem af. Maar op deze ritmische nummers kan natuurlijk ook goed gedanst worden. Zo

werden Sandra, Manon, Cécile en Susanne uitgenodigd om in het midden van alle clusters hun dansmoves te laten zien. Shakende lichaamsdelen die best eens een regendans konden veroorzaken bewogen op het ritme van de muziek, terwijl de rest van de clusters “Auwieje, mieljaar, amaj en allez” riepen. Na deze enerverende les begonnen we gelijk met de optredens van de clusters. Aansluitend zijn we gezellig met de Alumni bij elkaar gaan zitten. Na een aantal lastige hints-spelletjes kwamen alle smeuïge verhalen weer op tafel. Het leuke hiervan is dat we elkaar elke keer toch steeds beter leren kennen. We hebben het niet te laat gemaakt, want de volgende dag stonden we om 06:00 uur ’s ochtends (ja jullie lezen het goed) weer paraat voor een 2 uur durende wandeling. Nooit gedacht dat mensen zo vroeg al zoveel energie zouden hebben! Er werd namelijk gewoon weer lekker doorgekakeld en dat zonder ontbijt! Nadat we bij terugkomst hadden ontbeten kregen we verschillende trainingen. Zo was er een training van onze eigen dokter Valère (wat is Lepra, wat kunnen wij in India doen? Waar kun je rekening mee houden qua gezondheid, wat is hoogteziekte?), maar


ook van Alexandra Smeets en Frederique Kallen, die ons meer hebben verteld over andere culturen en typische cultuurshocks. Dankzij hun inspirerende verhalen hebben we meer inzicht gekregen in de verschillen tussen man en vrouw en hoe hiermee om te gaan. Ze hebben hun ervaringen met ons gedeeld en we hingen aan hun lippen. Nadat we om 13:30 in de regen alle spullen hadden ingepakt was het weekend weer afgelopen. Het was weer erg gezellig. En het spannende is, dat we sommige mensen pas weer zien als we in Nepal zijn! Nu komt het dus echt dichtbij… Maxime Bijsmans, alumni-groep 2010

vergeten, en tijdens het schrijven van dit heb ik eigenlijk ook wel weer zin om een reis te maken. Ik ben dan ook jaloers op iedereen die dit jaar mag gaan. Kevin Scheijen, Xplore India 2009

De Xplore-familie In 2006 ging Jos Smeets met leerlingen van Sintermeerten naar Peru. Niemand had kunnen vermoeden dat het initiatief zou uitgroeien tot een project waaraan scholen uit heel Limburg deelnemen. Bijna 1000 Limburgse jongeren hebben deelgenomen aan de projecten. Voor velen zijn hun reisgenoten een tweede familie. Aan deze ‘Xplore-familie’ besteden we aandacht.

Trainingsweekend Toen ik werd gevraagd door Alexandra om deel te nemen aan het trainingsweekend van de komende Xploristen kon ik natuurlijk geen nee zeggen. De ervaringen van vorige zomer in India liggen mij nog steeds dichtbij, en dan help je natuurlijk waar je kunt.

Ik kwam aan en zag overal van die kopjes die nog niet echt wakker waren en zo te zien maar weinig slaap hadden gehad. Dat deed mij denken aan mijn trainingsweekend, ik wist dus waar ze doorheen moesten: de slaap. Voor Alexandra en mij dus de spannende taak om de workshop “cultuurshock” zo interessant mogelijk te brengen, zodat de meeste mensen wakker bleven. Volgens mij is dit ook wel gelukt, toch?? De workshop zat vol met hilarische dingetjes en we hebben verschillende groepen ook geshockt zien kijken als de begeleiders iets uit moesten beelden. Dit deed me weer denken aan mijn weekend en aan mijn ervaringen, raar dat het door dat weekend weer helemaal opleefde, ik had weer zin om te gaan en als het kon had ik me zo bij hun in de koffer verstopt. Een ding is zeker: De dingen die je met Xplore meemaakt zul je nooit meer


Xplore-broers Hoi, wij zijn Laurens en Ruben Jonkers, twee broers uit Epen en beide fanatieke Xplorers. Afgelopen jaar ben ik, Laurens, mee gegaan naar India. Het was een prachtige kans om zo een ver land te bezoeken en mensen daar te kunnen helpen. De meeste indruk

heeft de Village of Hope op me gemaakt. Het feit dat een hele familie verstoten wordt omdat er misschien maar 1 iemand lepra heeft. En toch blijven die mensen maar lachen. En ze kunnen toch nog hun eigen bestaan opbouwen doordat ze zelf dingen maken zoals kettingen die ze kunnen verkopen en zo hun eigen inkomen verzorgen. De hele reis was geweldig en ik ben echt blij dat ik meegedaan heb. SOPPL is echt een hechte “familie”. Dit jaar ga ik, Ruben, mee naar Nepal. Door de geweldige verhalen van Laurens leek het me wel leuk om mee te doen. Maar eigenlijk werd ik pas echt enthousiast door het exchange-programma. Vijf dagen lang mocht ook ik met hen meegaan en begon ik het megaleuk te vinden. Ik heb genoten van de mooie dingen die zij presenteerden en


de omgang van iedereen met elkaar alsof we niet heel ver weg woonden van elkaar, maar al jaren kenden. En nu heb ik mijn eigen geweldige SOPPL team en ik geniet van elke dag die we met Xplore bezig zijn. We hebben heel veel lol, vooral tijdens de gezamenlijke bijeenkomsten, maar we werken ook serieus van het ophalen van het sponsorgeld en het rondbazuinen van het project. Ik weet nu al dat het een geweldige reis gaat worden en ik heb nu al ervaren dat ik dit project nooit zal vergeten. Onze ouders steunen ons heel goed en vinden het heel belangrijk dat we de wereld leren kennen, dat we overal kunnen helpen en de mouwen uit de handen steken. We hebben nog een broertje, Vincent van 11 jaar en hij verheugt zich nu al om ook aan Xplore mee te doen. Laurens en Ruben Jonkers SOPPL, India 2009/Nepal 2010

Xplore-zussen: SAMEN STERK Dat gaat snel hoor… In de zomer van 2007 namen wij allebei deel aan het project van Xplore. Nu 3 jaar verder en nog steeds hebben we het af en toe over die geweldige reis, dat geweldige project en die enorme ervaring samen: Xplore Tanzania 2007. Het begon allemaal in 2006. Er gingen wat geruchten door de wandelgangen van het Trevianum over een reis naar Pakistan. Maar hoe zat dat nu eigenlijk? Tijd om het zelf uit te zoeken. Na wat informeren bij docenten en zelf op Internet gekeken te hebben, bleken de plannen alweer gewijzigd. Tanzania stond op de agenda. Maar niet zomaar een tripje naar Afrika, want naast bikini en fotocamera moesten ook de voorbereide opdrachten, sportmaterialen, microscopen en duizend pennen mee. Dit was anders. Dit was het begin van een verhaal waar wij nog lang over hebben nagepraat en het in de toekomst ook nog vaak over zullen hebben. Eerst kwamen de motivatiebrieven en sollicitaties. In huize Van Ruiten werd er veel over gesproken, positief maar soms ook wel met een beetje zusterhaat, want ja, we wilden allebei even graag mee. Bij beiden was er een sterke wil en grote motivatie om deel te mogen nemen. Dat was doorslaggevend, want we werden allebei uitgekozen. Eindelijk konden we aan onze opdrachten beginnen en samen bij


onze buren, familie en vrienden langs om geld op te halen voor de projecten. Na goede voorbereiding was het tijd om afscheid te nemen van pap en mam. Aan de ene kant was dit heel spannend. Want beide dochters zouden immers naar een ver land gaan. Maar aan de andere kant vooral gelukkig want het was uniek dat beide dochters dit allebei zouden meemaken! Sterk, dat was iets wat deze reis zeker kenmerkt. Sterke beenspieren voor die vulkaanbeklimming, een sterke band met de Tanzaniaanse studenten, sterke verhalen na afloop maar vooral: samen sterk. De band binnen de Nederlandse groep was sterk maar ook de band tussen ons. Die is pas echt gegroeid tijdens deze reis. De eerste drie dagen konden we elkaar niet zien of ruiken. Het was dag 4, opeens was de knop volledig om. Geen last meer van jetlag, volledig aangepast aan het warme klimaat en Jut en Jul waren onafscheidelijk. Samen slapen in een tent of een toefje tandpasta lenen omdat die van jezelf weer kwijt was. Alles deden we daarna samen. Samen in de jeep, vooral veel samen lachen, samen in ons dagboek schrijven of samen op de foto.

Hilde en Trudy onderweg naar Lake Natron Samen muurschilderingen maken in het weeshuis, elkaar die vulkaan oppraten, samen liedjes zingen rond het kampvuur en vooral samen proeven aan die nieuwe cultuur. Je bent zusjes, je voelt elkaar aan en je hebt vaak dezelfde gedachtegang. Je snapt al snel met een paar woorden wat de ander bedoelt en zelfs een blik kan al genoeg zeggen. Toch heeft deze reis ons nog dichter naar elkaar toe gebracht. Je hebt gewoon altijd dat ene maatje, dat vriendinnetje, je zus aan je zij. Voor de reis, tijdens de reis maar ook na de reis. Je deelt met iemand je verhalen die precies hetzelfde heeft mee gemaakt. Wel allebei


op je eigen manier, maar toch voel je vaak precies hetzelfde. Er is iemand die je écht begrijpt wanneer je al je mooie momenten en verhalen aan je ouders, buurman of sponsor vertelt. Want sommige ervaringen zijn tot op de dag van vandaag niet met woorden uit te drukken. Kortom voor ons beiden was dit een geweldige en unieke ervaring. We hebben er allebei enorm veel van geleerd, we hebben veel gezien en meegemaakt! En alles was niets mooier dan dat samen met je zus te mogen beleven. Hilde van Ruiten, Trudy van Ruiten Trevianum, Tanzania 2007

Xplore ouders Voor ons gezin was de reis die Maud 3 jaar geleden ging maken met Xplore een grote stap voorwaarts. Tot die tijd was ons gezin in feite nooit voor langere tijd uit elkaar gegaan. Nu ging Maud, de oudste dochter, drie weken alleen naar Tanzania. Natuurlijk een enorme uitdaging en we waren dan ook erg enthousiast. In onze ogen was het dé manier om op een veilige en leuke manier onze dochter los te laten. Maud was zelfstandig en had voldoende buitenlandse reiservaring dus dat was niet het probleem. Het was meer het idee dat ze ‘alleen’ de trip zou gaan maken. In feite gingen er geen ‘echte’ vriendinnen mee en moest ze leren om het zelf allemaal te rooien. Ze kende de jongeren die meegingen natuurlijk wel, en de ruime voorbereidingen die er aan vooraf gingen zorgde er ook voor dat er een band tussen de deelnemers gecreëerd werd, maar toch was het niet de vriendschap met een meisje of jongen die al een lang verleden had. En met deze nieuwe vrienden zou ze drie weken in Tanzania doorbrengen. Het goede was dat ze tijdens de reis zou moeten leren dat ze niet om iedere wissewasje contact kon zoeken met het thuisfront en dat wij ook geen contact konden zoeken met Maud. Het was een superuitdaging maar hoe meer de datum dichterbij kwam hoe nerveuzer, met name Maud en moeder, werden. Maar natuurlijk ging het goed en heeft de reis een enorme bijdrage geleverd in Maud’s ontwikkeling en zelfvertrouwen. Ook de periode dat Maud in Tanzania was voelde goed bij het thuisfront. We realiseerden ons dat Maud enorm veel zag van het land en de bevolking op een unieke ‘niet toeristische’ manier en een ervaring zou opdoen voor het leven.


Ook het gevoel dat de begeleiding goed en ervaren was, was natuurlijk een enorme geruststelling. Het gevolg van deze ‘super’ ervaring was natuurlijk dat Puck de tweede dochter deze reis ook per se wilde ondernemen. Gelukkig werd ook zij uitgekozen om mee naar Nepal te gaan. Voor ons was dit natuurlijk minder spannend en in feite alleen maar een unieke ervaring die we Puck ook gunden. Zeker voor Puck, die toch meer last van heimwee had, was het goed! We wisten door de voorgaande reis dat de begeleiding een warm hart had. Bovendien waren we ervan overtuigd dat ze begrip zouden hebben voor de situatie en daarnaast ook goed wisten hoe ze hier mee om moesten gaan. Dus ook dat was voor ons geen probleem. Ook voor haar zou het een enorme ervaring zijn om het land en de mensen te leren kennen en wederom een enorme culturele ervaring die ze je niet meer af zouden nemen. Nu onze dochters beide reizen achter de rug hebben realiseren we ons dat het een ervaring is geweest voor het leven. Familie van Zuylen

Bachauli Secondary School I am abundantly pleased to have had the opportunity to visit the Netherlands on the warm invitation of Global Exploration, which has become a real togetherness for me and my students. We have been given a respectable space despite the fact that we are from a underdeveloped school with a

very meager economic condition. Our stay was marvelous and highly knowledgable since the organizers offered a well-managed timetable, and showed us around a wide range of entertaining sites We are also much grateful to the students and their families who hosted us whole heartedly along with love , respect and hearty treatment . It makes us feel that our one family lives in Holland being heartily


attached to us. Ultimately, we think that the stay has been extremely pleasant, prosperous and unforgettable. The stay was so lovely , so mesmerizing that in whatever terms we describe never suffice. Looking forward to recurrently have such opportunities to look broadly with our imprisoned eyes ,at one of the advanced and friendly nations like the Netherlands. Prahlad Tripathi Headmaster Bachhauli secondary school

Foto-impressie Nepal Van Chitra Gurung, organisator van de Nepal projecten, ontvingen we foto’s van werkzaamheden die met behulp van het scholen-voor-scholenplan zijn uitgevoerd.

Het nieuwe schoolgebouw.

Leerlingen voor het nieuwe gebouw van TCV

The Construction of this building was made with the financial assistance of Foundation Global Exploration.


Xavier High School We live in different parts of the world. We have different nationalities, cultures, and lifestyles. It is very difficult to know every culture and tradition, but the student exchange program organised by Foundation Global Exploration provided us the golden opportunity to learn more about the culture, lifestyle, school activities, and heritages of Netherlands. Moreover, we could discuss on some major global issues. The Student Exchange Program was held in July 2009. Sixty students of Grade 9 of St. Xavier`s Godavari School interacted whole heartedly with the Dutch students. We had one-to-one interaction which proved to be fruitful. We had slide show presentations on different topics like geography, society, health, human rights, and global warming. Besides that, we had different games such as dodge ball, hockey, and football. The games were ice breakers that helped us to interact with each other more easily and develop team spirit. We, 24 Nepalese from Bauchali School, Life Development Center, Sechen Monastery , School for Deaf, St. Xavier`s Godavari School, Tanchok School and Tibetan Children Village, alongwith 21 people from India went to Netherlands for the second part of the exchange program. With the association of Evergreen Tours we flew from Kathmandu to Amsterdam via New Delhi and Helsinki .This trip from the very first day till the end was filled with adventure and excitement. In this trip we experienced new things such as 6 hour long flights, one overnight on the sailing boat in the Dutch canals, the carnaval, the human robots in AZM Hospital, skiing, Christmas market inside the caves, rides in Toverland, and making Mandalas. We had ECL laptop course where each of us got one laptop for our schools. In Amsterdam, the harbour and historical buildings were wonderful. In Brussels the heart of Europe, we visited the European Parliament. The Dutch representative of the European Parliament, Mrs. Ria Oomen was pleased to reveive us and gave us an umbrella. The trip to Aachen and Cologne (two famous cities in Germany) were also very interesting. The visit to churches, Aachen Cathedral, Big Dome in Cologne, and The Chocolate Museum were very exciting. It was amazing to see statues made of chocolate. These European cities have


the feel of the scenic beauty and the diverse traditions and culture.The stunning exquisiteness of nature, cities, and historical buildings were breathtaking. During our stay in Netherlands we learnt more about Dutch culture, language, food, lifestyle and the people .We made many friends. The host families made us feel like home .We also got the chance to be a part of their festival and celebrations. This program helped to bring oneness among us. Our view towards the world has widened. We felt lucky that in our early age, we got the chance to fly over many miles without any expense of ours. Sint Maartens College and Trevianum, AZM Hospital, Franciscusoord School for the Disabled, which we visited are much advanced. The Netherlands is much developed in every field. Seeing this, we also want Nepal to be developed in every aspect. We are inspired to contribute for the betterment of our country. Time flew really fast, we felt we lived European life for 21 days .We established a strong bond between two countries in such a short period of time. We will cherish the singing and dancing that we had together throughout our lives. Overall, it was indeed the experience of a life time. We would like to express our sincere gratitude to Global Exploration, Evergreen Tours, and St. Xaviers Godavari School for giving us this wonderful opportunity and to all participants and families for making our trip to “the Netherlands, the country of dreams worthwhile. Through this program we were able to live the theme “TOGETHER ONE WORLD”. Students from Xavier Godavari School Kathmandu, Nepal

een goed idee van wat er zoal gaat gebeuren. Zij hebben het programma helemaal zelfstandig opgesteld. De tweede groep gaat naar een andere indiaanse gemeenschap, “slechts” op 3800 meter hoogte. Ook voor deze school wordt het de eerste keer dat zij met buitenlandse studenten een programma uit gaan voeren. Zelfs voor de leerkrachten is het helemaal nieuw. Dit wordt misschien het meest spannende bezoek. Dat kan leuk worden. De laatste groep gaat naar Racchi. Het bezoek valt net tijdens de nationale feestdagen van Peru en dan zijn uiteraard alle scholen gesloten. HoPe werkt sinds 1997 in Racchi met een groep jongeren. Ik zelf heb de groep tien jaar lang begeleid, nu werkt de groep helemaal zelfstandig! De jongeren en kinderen organiseren nu hun eigen programma en voeren dat ook zelf uit. HoPe ondersteunt hen daarbij. In 2006 hebben de jongeren van Racchi ook deelgenomen aan een uitwisseling met Xplore. Dat was destijds een groot succes en de meeste jongeren van Racchi kunnen zich deze uitwisseling dan ook nog goed herinneren. Alle groepen hebben een leuk en vol programma opgesteld. Uiteraard zullen er op het laatste moment nog wat dingetjes veranderen en zullen we links en rechts wat moeten improviseren. Maar in een land waar weinig dingen zeker zijn, worden mensen van jongs af aan getraind in improviseren. Daar zijn de Peruanen dan ook erg goed in. Wij hebben er alle vertrouwen in dat de uitwisseling met de drie groepen van Xplore in Tiracancha, Chumpe Poques en Racchi een groot succes gaat worden. En we hebben er zin in. Walter Meekes, Stichting HoPe

Stichting HoPe Binnenkort staat de eerste groep bij ons op de stoep. De voorbereidingen hier zijn in volle gang. Iedere groep gaat naar een ander dorp en krijgt daarmee ook een eigen programma. De eerste groep komt in Tiracancha, een indiaanse (Inca) boerengemeenschap op 4000 meter hoogte. Zij gaan hier een middelbare school bezoeken. Het is voor het eerst dat deze school buitenlandse studenten op bezoek krijgt. Gelukkig heeft een aantal leerkrachten voorheen in een andere HoPe school gewerkt, waar al eens vaker groepen op visite zijn geweest. Zij hebben dan ook


Welcome to Xplore India 2010 Once again we are all geared up and looking forward to welcoming our Xplore One World family here in India. Often referred to as a subcontinent than a country, India is home to over one-sixth of all humanity and by far one of the most diverse lands in the world. A journey through India is a journey through time where past, present and future co-exist against a colourful backdrop of rich cultural traditions, languages, lifestyles and in the bright welcoming smiles of its people and communities.


Xplore India program has been carefully designed to provide you with a unique platform to come together, learn and exchange your ideas with fellow Indian students at progressive city schools, ancient Buddhist monasteries, community development and special care centers. Along the tour, we will also explore various cultural attractions, landmarks and visit communities for a comprehensive cultural and educational experience. True to the spirit of "together one world" this journey provides a perspective of how all of us born in different societies, cultures and religions, rich and poor, traditional and progressive can live together in tolerance, help and support one another and share the hope of a better future together. Each year, Xplore India has been a key highlight of our activities calendar and we are all eagerly waiting and working to make this year a great success. See you all in July! Ravi Tickoo, KVT Pvt. Ltd. India

Blij dat ik brei Na het breien van een eigen sjaal uit economisch oogpunt, kwam ik op het lumineuze idee om hier een sponsorproject van te maken. Niet veel later hadden mijn moeder en ik een nieuwe verslaving. Strijken, wassen en stofzuigen schoven allemaal een plaats omlaag op ons prioriteitenlijstje, want breien stond van nu af aan met stip bovenaan. Gelukkig voor het breiteam was het een lange en koude winter, en hebben we samen 500 euro bij elkaar gebreid. Maar wat nu? De sneeuw was voor de zon gesmolten en mijn moeder en ik hadden opeens geen avondprogramma meer. De avonden op de bank waren stil en mijn breipartner en ik misten het getik van onze breinaalden. Een nieuwe fröbelhobby, dat is wat we nodig hadden, en die hebben we gevonden. De breinaalden en bolletjes wol zijn vervangen door kraaltjes, touwtjes, slotjes, knoopjes en haakjes, en liggen verspreid door het hele huis. We maken kettinkjes, sleutelhangers, oorbellen en


armbandjes. De drang om bergen sieraden te maken was groot, en daarmee ook de inkoopkosten. Het duurde even voor de kosten eruit gefröbeld hadden maar we maken winst! Mijn missie om mensen iets terug te geven voor hun bijdrage, is geslaagd. Judith van de Laar, Xplore Peru 2006, Xplore alumni 2010 www.mijnwebwinkel.nl/winkel/blijdatikbrei

DurfJijMee / Change A Life Zoals in de vorige nieuwsbrief al te lezen was doe ik mee aan de wedstrijd DurfJijMee, een initiatief van de Leprastichting. Het doel van deze wedstrijd is om zoveel mogelijk mensen ervan bewust te maken dat lepra nog altijd bestaat en levens verwoest . Deze zomer gaan 10 jongeren voor 2 weken naar een lepradorp in Vietnam om daar te zien en ervaren hoe het is om met de ziekte en beperkingen te leven en om achteraf hun ervaringen te delen. Ik kwam voor het eerst in aanraking met een ontwikkelingsland toen ik afgelopen zomer met Global Exploration naar Nepal ben geweest. Na de reis heeft het idee van ontwikkelingswerk me nooit meer echt losgelaten. Op het moment dat ik dan ook van een vriend hoorde over zijn ervaring met DurfJijMee en zijn enthousiasme over de reis, heb ik me in maart meteen ingeschreven. Een week later kreeg ik te horen dat de eerste opdracht klaar stond, de wedstrijd was begonnen. Ik heb, net als iedere deelnemer, een aantal opdrachten moeten volbrengen. Het begon heel simpel met het invullen van een vragenlijst over lepra. Maar al snel volgde opdracht 2, die luidde: “werf zoveel mogelijk supporters”. Supporters zijn mensen die door middel van het invullen van naam en e-mailadres duidelijk maken dat ze geloven dat jij in het team behoort dat in augustus naar Vietnam gaat. In de maanden daarna volgden meer vragenlijsten, de opdracht om je hyves te pimpen, een motivatie te schrijven en het ophalen van sponsorgelden. Eind mei was


de deadline en kregen we ook de uitslag. De 25 jongeren met de meeste punten zijn doorgegaan naar de volgende ronde, de selectiegesprekken. Ik ben uiteindelijk als eerste geëindigd!!! Dus supporters en sponsoren bij deze nogmaals van harte bedankt. Ondanks het einde van het eerste deel van de wedstrijd, weet ik ook dat ik er nog niet ben en dat ik misschien helemaal niet mee ga naar Vietnam. Wat ik wel weet is dat ik mijn best heb gedaan, het met veel plezier heb gedaan en er hoe dan ook veel van geleerd heb. In de tweede week van juni zijn de selectie gesprekken en de week erna wordt de uitslag bekend gemaakt, en nou maar hopen dat ik half augustus bij de 10 gelukkigen behoor die in het vliegtuig stappen naar Vietnam om ter plekke te zien, te horen en te voelen wat lepra met mensen doet. Groeten, Aury Elmendorp, alumna Xplore www.auryelmendorp.waarbenjij.nu Noot vd redactie: Aury heeft inmiddels te horen gekregen dat zij één van de tien geselecteerden is. Proficiat Aury!!! In de volgende nieuwsbrief een verslag.

Calamiteitenhandboek Het calamiteitenhandboek 2010 wordt in juni via de clusterleider verstrekt aan de ouders van deelnemende jongeren. In het calamiteitenhandboek staat het programma per school, reisinformatie en belangrijke telefoonnummers. In geval van een calamiteit is de contactpersoon van de school eerste aanspreekpunt. Calamiteitenhandboek niet ontvangen, of vragen? Neem contact op met de clusterleider. Tijdens de reis is Alexandra Smeets namens SGE eerste aanspreekpunt.

kunt uitwisselen. Trainster Alexandra is ook bij de inloopuurtjes aanwezig. De inloopuurtjes: Heerlen, 9 augustus, 13:30 – 15:00 uur Café Bracke, Pancratiusplein Heerlen Maastricht, 9 augustus, 11:30 – 13:00 uur Stationsrestauratie, Maastricht Sittard, 11 augustus, 13:30 – 15:00 uur Café Ich en Dich, Markt Sittard Venlo, ntb, 11:00 – 12:30 uur Restaurant Limburg Museum, Venlo

Alle groepen op reis Tien juli stappen de groepen van Grotius/Bernardinus en Charlemagne op het vliegtuig richting respectievelijk Perú en Tanzania. Daarmee zijn zij de eerste groepen die op reis gaan, op de voet gevolgd door alle andere groepen. In juli en augustus bezoeken meer dan 300 jongeren en hun begeleiders de projecten in India, Nepal, Perú en Tanzania. Ze bouwen mee aan nieuwe klaslokaaltjes in Tanzania, zetten een trash programme op in the Village of Hope in Delhi, sporten met Nepalese kinderen met een beperking, of werken zij aan zij met Peruaanse straatkinderen. Deze en vele andere activiteiten zijn samen met onze partners opgezet en zullen ongetwijfeld veel mooie, ontroerende en soms ook confronterende ervaringen opleveren voor alle deelnemers. U kunt de verhalen van de groepen volgen op de weblogs van de clusters. De ervaring heeft ons de afgelopen vijf jaar geleerd dat zowel jongeren als begeleiders het erg leuk vinden berichtjes te ontvangen op hun weblog, dus laat graag een bericht achter. Rest ons alle jongeren en begeleiders een fantastische tijd toe te wensen! Stichting Global Exploration

Inloopuurtjes jongeren De afgelopen jaren is gebleken dat de jongeren na terugkomst veel behoefte hebben aan contact met medereizigers. Op veler verzoek organiseren we dit jaar dan ook 4 ‘inloopuurtjes’, waarbij je op een terrasje met andere jongeren ervaringen

India: www.sge-online.nl/india/ Nepal: www.sge-online.nl/nepal/ Peru: www.sge-online.nl/peru/ Tanzania: www.sge-online.nl/tanzania/ Alumni: http://alumnireis.globalexploration.nl/#home

Colofon Deze nieuwsbrief is een uitgave van Stichting Global Exploration. Teksten en foto’s zijn van de hand van (oud)deelnemers, docenten en partnerorganisaties. Als je nieuws of foto’s wilt bijdragen, kun je een mail sturen naar [email protected] Eindredactie nieuwsbrief: Alexandra Smeets, e-linQ De volgende nieuwsbrief verschijnt september 2010.



Nieuwsbrief Stichting Global Exploration Nummer 5 juni 2010

Recommend Documents