herfst 2015 - gratis - oplage 2000
Nieuwsbrief 34 In dit nummer:
Voorwoord: Saudade
1. Voorwoord
Soms stuit je op een woord, zinsnede of citaat dat blijft hangen. Je proeft het, draait het om en om en legt het weg om het vervolgens weer op te pakken. Op een onverklaarbare manier doet het iets met je. Alsof het een deur naar een andere wereld opent. Saudade is een woord dat alleen te begrijpen is voor wie in het Portugees geniet, lijdt en liefheeft. Het is een van de moeilijkst vertaalbare begrippen en betekent zoiets als: heimwee, weemoed, nostalgie, melancholie. Saudade ligt aan de basis van de Portugese fado en doet denken aan dingen die tegelijkertijd mooi en verdrietig zijn. Het is, zo las ik ergens, de aanwezigheid van het afwezige.
Jan Scholten 2. Jaarlijkse Walk 3. Rita verschuur 4. Zelfmanagement 5. Sponsoring 6. Esperanza 7. Redactie Boekbespreking Gedicht Uitspraak donateur
Saudade past goed bij de herfst. Want nu de straten bezaaid liggen met goudgele bladeren, lijkt ook ons gevoel een andere kleur te krijgen. Zelf heb ik de herfst altijd een geweldig seizoen gevonden. Ik krijg de onbedwingbare neiging om door die hopen bij elkaar geharkte bladeren te struinen. Om handenvol knisperend loof de lucht in te gooien. Niks geen herfstdip, maar er gewoon vol in. Terwijl ik dit schrijf
is het buiten stil en mistig. De bessen in onze tuin kleuren rood, op de blaadjes van de klimroos liggen dauwdruppels en onze huisspin heeft van vloeibare zijde een web gebouwd. Ik probeer het moment vast te houden en denk aan de afgelopen maanden. Vreugde en verdriet lagen als twee geliefden dicht bijeen. Soms waren ze nauwelijks van elkaar te onderscheiden. Maar ook dat is leven. Saudade, een woord om nooit te vergeten. Nel Kleverlaan N.B. Het is altijd lastig te bepalen wanneer deze nieuwsbrief op uw mat valt. Hoewel saudade goed bij de herfst past, gaat dit gevoel over de jaargetijden heen en kunt u het ook op een mooie winterdag ervaren.
‘Een pelgrimstocht naar Santiago de Compostella’ voorjaar van 2013 per fiets af. Hij deed dat voor zijn drie kinderen, die ten gevolge van een spierziekte op rolstoelen zijn aangewezen. Om zijn doel voor iedereen zichtbaar te maken, droeg hij onderweg t-shirts met een foto van zijn drietal. Het sponsorgeld dat hij al fietsend bijeen bracht, bestemde hij voor de Rolstoelbus Heiloo. Niet in iedere lezing die in ‘t Praethuys wordt gehouden, is een directe relatie met kanker waarneembaar. Soms gaat het ‘gewoon’ om een aanstekelijk verhaal dat anderen kan inspireren. Zo’n lezing verzorgde Jan Scholten op 15 juli. De zaal was tot de laatste stoel bezet toen hij vertelde over zijn pelgrimstocht naar Santiago de Compostella. Santiago de Compostella ligt in Galicië (Spanje) en telt zo’n honderdduizend inwoners. Met jaarlijks tegen de twintigduizend pelgrims is het een van de belangrijkste christelijke bedevaartsoorden. De eindbestemming van de pelgrims is de basiliek waar volgens de overlevering de apostel Jakobus is begraven. De pelgrims, die herkenbaar zijn aan een Sint Jakobsschelp, hebben allemaal hun eigen beweegredenen voor de reis. Jan Scholten uit Heiloo legde de circa 2700 kilometer lange tocht in het
De pelgrimstocht van Jan Scholten is probleemloos verlopen. Onderweg heeft hij zelfs geen band hoeven plakken of geen pilletje hoeven slikken. Maar toen hij een paar weken thuis was, kreeg hij zomaar klachten. Kanker, was de uiteindelijke diagnose. “Maar het gaat de goede kant op”, aldus Jan Scholten, die inmiddels vaste gast in ‘t Praethuys is. “Ik blijf positief, want daar kom je verder mee.” Marjolein Voorberg
‘Jaarlijkse Walk’ ‘In verbondenheid’ Dat was dit jaar – op 30 oktober - het thema tijdens de jaarlijkse Walk naar en in de Alkmaarse Hout. Ruim 75 mensen meldden zich bij ’t Praethuys om deel te nemen aan deze kleine, intieme bijeenkomst, waarbij ‘in verbondenheid’ stil wordt gestaan bij al die mensen die kanker hebben en hebben gehad. Bij hun dierbaren die zich vaak machteloos hebben gevoeld. Maar ook bij hun veerkracht, moed en vertrouwen. Bij aankomst in de Hout zong ’t Praethuyskoor ‘Sweet Goodbyes’. Vervolgens werden de aanwezigen bij dit moment van samenzijn verwelkomd door Nel Kleverlaan. Zij vertelde o.a. dat dagelijks in Nederland gemiddeld 285 mensen de boodschap krijgen dat ze kanker hebben. Vaak als donderslag bij heldere hemel.
Voor hen ziet de wereld er vanaf dat moment anders uit. De woorden die hierbij horen zijn: onzekerheid, vechtlust, verdriet, veerkracht, wanhoop en hoop. Een periode van steun zoeken en steun vinden. Zoals in ’t Praethuys. Tot de gastsprekers behoorden burgemeester Wendy Verkleij van Uitgeest; Wim Slotemaker die in 2013 zijn vrouw aan kanker had verloren en oncologisch wijkverpleegkundige José Boots, een bevlogen zorgverlener met hart voor haar patiënten, zeker als er kinderen in het spel zijn.
Hulst Rozen uit Heerhugowaard (de Noord). Wat een mooi gebaar! De rozen werden gestoken in een wit houten rozenhart, dat speciaal voor deze manifestatie door Pook van Berkel van aannemer Groen & Wit uit St. Pancras was gemaakt. Men stond er in een wijde kring omheen om ‘in verbondenheid’ dit moment samen te beleven. De bijeenkomst werd afgesloten met ‘Let it be’ van ‘t Praethuyskoor. Hans Meij
Rozenmoment Tegen de klok van 3 uur was er een bijzonder moment. Gingen in voorgaande jaren ballonnen de lucht in, dit jaar werd gekozen voor rode rozen. Deze prachtige rozen werden gratis ter beschikking gesteld door Van der
‘Ik vertolk, ik vertolk de gevoelens van het volk’
Met deze strofe uit een lied van Wim Kan reageerde Jan Glaubitz, oud-voorzitter van ’t Praethuys, op de toespraken die hem ten deel vielen ter gelegenheid van de benoeming tot Ridder in de orde van Oranje Nassau. Deze versierselen werden hem in de Protestantse kerk in Limmen opgespeld door burgemeester Mans van Castricum. Jan was zeer verrast, hij wist dan ook van niets. Het initiatief voor een spoedprocedure kwam van Jan’s vrouw Nel, die op haar beurt hun zoon Paul had ingeschakeld. Vervolgens heeft Paul bedrijven en stichtingen (en natuurlijk ook ons Praethuys) benaderd, waar Jan allemaal bij betrokken is geweest. En dat zijn er nogal wat. Allemaal reageerden ze bijzonder enthousiast. Velen gaven acte de présence in het fraaie kerkgebouw waar Jan jarenlang organist is geweest. Zoon Paul slaagde erin om Jan hier naar toe te lokken door te vertellen dat hij zo graag 2
samen met Jan nog eens op het kerkorgel een stuk wilde spelen, met alle registers open, net als in zijn kinderjaren. Jan trapte in deze val en trad de kerk binnen, zonder enige voorkennis. De verrassing was dan ook groot. Hij sloeg zijn handen voor zijn mond toen hij zag dat de hele kerk afgeladen vol was met familie, vrienden en bekenden. Behalve burgemeester Mans hield ook een zichtbaar geëmotioneerde burgemeester Bruinooge een mooie speech. Daarnaast waren er speeches van directies van bedrijven zoals Vezet en Espec, maar ook van diverse stichtingen waar Jan bij betrokken is geweest, zoals de stichting STAN en natuurlijk van ‘t Praethuys. Toen onze coördinator Nel Kleverlaan aan de beurt was om de geridderde toe te spreken, keek ze de kerk rond en kwam tot de conclusie dat ’t Praethuys zich de komende 10 jaar geen zorgen meer hoefde te maken omdat er enorm veel potentiële sponsoren bijeen waren. Jan reageerde met een brede grijns. Jan heeft bij ’t Praethuys in de afgelopen periode op overtuigende wijze het voortouw genomen om een noodzakelijke reorganisatie door te voeren en deze tot een goed einde te brengen. Hij werd in de toespraken gekenschetst als aimabel, een steunpilaar voor onze regio, beschaafd, bescheiden, maar ook iemand die bij tijd en wijle het kaas niet van zijn brood liet eten. Het laatste woord was natuurlijk voor Jan. Hij was bijzonder dankbaar voor alle loftuitingen en ging ervan uit dat - als de helft van alles waar was - hij zich een bijzonder gelukkig mens kon voelen. Cees Bes
Rita Verschuur schrijft literaire roman over ‘de bliksem van Ka’ Met wortel en tak Het is oktober 2011. De buurvrouwen van Rita Verschuur zijn opgeroepen voor een mammografie. Zij niet. Zij zit in de ‘veilige zone’: “Alles altijd oké, en boven de vijfenzeventig ga je dood aan andere kwalen.” Uit solidariteit controleert ze zelf haar borsten. En dan voelt ze een knobbeltje. Over de weg die ze dan gaat schreef Rita Verschuur de literaire roman ‘Met wortel en tak’. Op een mooie najaarsmiddag vertelt ze in haar tuin in Bergen over de ontstaansgeschiedenis van het boek. Het beslaat de periode van een jaar en begint op de dag dat ze in Zweden een wandkleed aanschaft met de tekst ‘Elke dag is een geschenk’. In korte hoofdstukjes schetst ze vervolgens het verloop vanaf het moment dat ‘de bliksem van Ka’ haar treft. Prachtig van taal – Rita Verschuur is een gelouterd schrijfster – beschrijft ze haar weg en haar keuzes. Wel of geen hormoontherapie? Wel of niet voor zichzelf dat vest kopen dat juist haar dochter zo mooi zal staan? Wel of niet die complementaire genezer volgen? In het boek laat ze geen enkel aspect van haar ‘Ka’ onbesproken. Ze slaagt erin de ziekte te integreren in haar hele leven. Ze schrijft over ziekenhuisbezoeken, over pijn en verdriet, maar ook over wat haar houvast biedt, zoals muziek. En over mooie momenten, want Rita Verschuur vindt dat ze geluk heeft gehad. “Geluk bij een ongeluk, dat is ook geluk.” Mooie momenten zijn de momenten die eruit springen: “Eén kort fragment in een muziekstuk, één smaaksensatie, één blik van een medemens. En die mooie momenten dan zien vast te houden of op te roepen. Als je dat kunt, dan heb je geluk. Maar de steken van jaloezie, die moet je laten vallen. Als je dat kunt, dan heb je werkelijk geluk.”
Maar wie er wel aan durft te beginnen, leest het bijna ademloos uit. Het is alom goed ontvangen en kreeg in de NRC maar liefst vier sterren.
Positief Behalve een goed boek is het ook een positief boek, en niet alleen omdat het slot positief is. Het eindigt vlak voor kerst, als Rita samen met de chirurg het resultaat van de operatie bekijkt. “Ik vind dat u me prachtig hebt geopereerd’, zeg ik. De dokter staat achter me, omvat beide borsten, duwt ze tegen elkaar en dan omhoog. ‘Kijk, daar streven wij naar’, zegt hij. ‘Een mooi decolleté aan het kerstdiner.’” Marjolein Voorberg
Leven en dood ‘Met wortel en tak’ gaat dus niet alleen over kanker, zegt Rita Verschuur, maar over leven en dood. Ze heeft in dat opzicht veel geleerd van Astrid Lindgren, de Zweedse schrijfster van Pippi Langkous, en van de Bergense componist Simeon ten Holt, de schepper van Canto Ostinato. Beiden vrienden van haar, ouder dan zij, en beiden overleden na een afgerond leven. “Ik heb van hen geleerd dat de dood er bij hoort. Ik ben nu tachtig; toen ik de diagnose kreeg, was ik zesenzeventig. Natuurlijk was het een schok van jewelste. Maar het went. Net als je verdiepen in de dood. Dat moet – althans, vanuit mijn kijk op het leven.”
Ziektewinst Sinds ze weet dat ze de dood moet accepteren, kan ze meer genieten van de goede kanten van het leven, vertelt ze. “Die beleef je intens, tot op het bot. Dat noemen ze ziektewinst. Ik sta mezelf toe om in te gaan op mijn diepste behoeften. Ik stoot veel af, gun het mezelf om niet meer zoveel te móeten. En dan kom je terecht bij het wezenlijke. Waar gaat het echt om, wat vind ik werkelijk belangrijk? ‘Het leven indikken’ noem ik dat.” In tegenstelling tot bij haar andere boeken lijken lezers een drempel over te moeten om ‘Met wortel en tak’ te gaan lezen, heeft Rita Verschuur ervaren. Ze vermoedt dat dit toch komt door het onderwerp.
Rita Verschuur Rita (Törnqvist-)Verschuur begon als vertaalster, o.a. van het latere werk van de Zweedse schrijfster Astrid Lindgren. In 1976 verscheen haar eerste eigen (jeugd)roman, ‘Ze snappen er niets van’. In totaal publiceerde ze tussen 1976 en 2013 zo’n dertig boeken. Net toen ze dacht haar oeuvre te hebben afgerond, diende zich in 2011 het onderwerp aan voor de roman ‘Met wortel en tak’, die in het najaar van 2014 verscheen. Rita Verschuur is op 25 juli 1935 geboren in Amsterdam. Ze woonde lange tijd in Zweden, waar ook haar drie kinderen zijn geboren. Sinds 2000 woont ze in het Noord-Hollandse Bergen.
‘Met wortel en tak’ is beschikbaar in de bibliotheek van ’t Praethuys en kan worden uitgeleend.
Rita Verschuur in ’t Praethuys Op donderdag 14 januari 2016 komt schrijfster Rita Verschuur naar ‘t Praethuys. Ze geeft dan een lezing naar aanleiding van haar boek ‘Met wortel en tak’. De lezing duurt van 15.00 tot 16.30 uur. 3
‘Zelfmanagement ofwel de regie in eigen hand houden’ Zelfmanagement. Weer zo’n nieuw begrip. En zoals met meer begrippen voor meerdere uitleg vatbaar. Multi-interpretabel zoals dat heet. Laten we het simpel houden: met zelfmanagement kan de patiënt de regie over zijn eigen leven in eigen hand houden en mede richting geven aan hoe de beschikbare zorg wordt ingezet. Dat betekent ook verantwoordelijkheid nemen voor de eigen gezondheid, door bijvoorbeeld een gezonde leefstijl. Uiteraard betekent dat ook dat de patiënt weet wat de ziekte inhoudt, wat hij moet doen om complicaties te voorkomen en te beheersen. Hij wordt ondersteund door een multidisciplinair zorgteam en krijgt de benodigde kennis en vaardigheden aangereikt. Uiteindelijk moet dat ertoe leiden dat de positie van de patiënt verbetert met tot gevolg een betere kwaliteit van leven. U leest het al. Dit is allemaal beleidstaal. Maar hoe verhoudt die zich met de werkelijke ervaringen van ouderen – want daar gaat het hier voornamelijk om – met kanker? De praktijk is vaak weerbarstiger. Cruciaal is: wat willen zij en wat kunnen zij? Bijkomend aspect is dat met name ouderen door hun grotere kwetsbaarheid juist extra aandacht vragen in de begeleiding. Anderzijds willen ze ook weer niet aangesproken worden op hun ‘ouder zijn’. Dat pleit voor mensgerichte zorg en niet voor leeftijdsspecifieke zorg.
Ziek worden van de ziekte of de behandeling? Interessant in dat verband is ook een blik op één van de vele sites op internet. Bijvoorbeeld Diagnose Kanker Lotgenotenforum. Het thema is: laten behandelen of niet? In feite ook een vorm van zelfmanagement. Veel lotgenoten of hun partners staan voor die moeilijke afweging. Anders gezegd: wil je nog een jaar leven zonder behandeling of anderhalf jaar ziek zijn (en misselijk) van de behandeling? Een derde optie is: wél beginnen aan de behandeling en afwachten hoe je daar op reageert. Kwaliteit van leven, daar gaat het om. Die keuze is eigenlijk onmenselijk zwaar: ziek worden van de eigenlijke ziekte of ziek worden van de behandeling. Een dilemma waar velen mee worstelen. Een bijkomend aspect is dat de mens niet snel geneigd is tot ‘opgeven’. We verleggen voortdurend onze grenzen ….
4
Positie patiënt versterken Terug naar zelfmanagement. In ieder geval een vorm van behandeling. Het VUmc in Amsterdam heeft er een boekje over uitgegeven (auteurs Chalotte Bagchus en Christine Dedding) met als titel: Zelfmanagement. De kloof tussen beleidstaal en de ervaringen van ouderen met kanker. Dit project is gefinancierd door het KWF. De auteurs concluderen dat de term zelfmanagement vatbaar is voor onduidelijkheid. Mensen denken ten onrechte dat zelfmanagement betekent dat je alles alleen moet doen. Ze voelen zich alleen in hun taken en verantwoordelijkheden. En dat terwijl zelfmanagement juist geïntroduceerd is om de positie van de patiënt te versterken met hulp en ondersteuning van zorgprofessionals. Ouderen hebben behoefte aan een casemanager. Iemand die het overzicht houdt, ondersteunt bij de regie en die deelt in de verantwoordelijkheid voor de zorg. Want juist die eigen verantwoordelijkheid wordt als zwaar ervaren De auteurs hebben 35 ouderen met kanker geïnterviewd en laten in het boekje een aantal van hen aan het woord over hun ervaringen en behoeften.
Aanbevelingen De auteurs signaleren dat het in onze samenleving nog niet gelukt is een ‘gedeelde taal’ te vinden als het gaat om
zelfmanagement, zodat de kracht en meerwaarde ervan volledig tot hun recht kunnen komen. Zeker als de patiënt centraal staat, zoals de term zelfmanagement suggereert, is het van belang de doelen van de patiënt serieus mee te wegen en de randvoorwaarden die daarvoor nodig zijn trachten te realiseren. Ze doen nog een aantal aanbevelingen: > Presenteer zelfmanagement niet als iets nieuws. Mensen managen al hun hele leven zichzelf. Maar geef er in deze zo bepalende levensfase wel handen en voeten aan. > In de communicatie over zelfmanagement is het belangrijk aandacht te schenken aan wederzijdse en steeds weer veranderende verwachtingen. Ontwikkel mensgerichte tools om de zorg betere af te stemmen op het individu. > Zorg dat er casemanagers beschikbaar zijn, zowel thuis als in het ziekenhuis, die in het traject uitleg geven over de verschuivende taken en verantwoordelijkheden en de ondersteuningsbehoeften daarop aanpassen. > Zorg voor een brede overdracht tussen eerste en tweede lijn, waarbij ook gekeken wordt naar persoonlijke wensen en behoeften. Het boekje over zelfmanagement is te downloaden via de website van Levenmetkanker: www.kanker.nl/ zelfmanagement-en-ouderen. Het geeft u een goed idee welke beelden, gedachten en verwachtingen er bestaan rond het begrip zelfmanagement. Hans Meij
‘Sponsoring’ € 200,- van de vrienden van Thomas Jeffrey, Paul en Tim, de Ajax vrienden van de vorig jaar overleden Thomas van Neuren uit Heiloo, hebben op de dag van zijn verjaardag, geld ingezameld voor ’t Praethuys. Thomas kwam graag in ’t Praethuys en zijn vrienden willen dat door deze actie benadrukken. Thomas was een echte Ajacied en had net als zijn vrienden een seizoenkaart. Het stoeltje waar hij normaliter zat, is nu een lege plek geworden. De herinneringen vliegen over tafel, over de altijd positieve en vriendelijke Thomas, over hoe er afscheid van hem is genomen, het gemis, hoe oneerlijk het is en hoe je ermee omgaat. En . . . ja, ze willen graag een rondleiding door ‘het huis’ waarover ze Thomas zoveel hebben horen vertellen.
Trouwe sponsor: Ansul Brandbeveiliging Ansul BV Brandbeveiliging verricht al 8 jaar de controle van de brandblussers en slangen bij ’t Praethuys, ter waarde van ruim € 400,- per controle. Maar Ansul doet dat geheel gratis! Belangrijk werk, want je moet er toch niet aan denken dat . . . Het contact met Ansul ontstond via Thelma (vrijwilliger in ’t Praethuys en werkzaam als redactielid). Haar overleden echtgenoot Marco was werkzaam bij dit bedrijf.
Whisky Festival De zesde editie (2016) van het Hielander Whisky Festival staat alweer voor de deur, een jaarlijks terugkerend evenement dat in februari wordt gehouden in de Grote Kerk van Alkmaar. De organisatoren van dit festival – de Grote Kerk, Wullie MacMorland (restaurant Hielander) en de Ben Nevis Club – zijn niet alleen whiskykenners en – liefhebbers, ze hebben ook hart voor hun zieke medemens. In 2015 werd o.a. een unieke fles whisky geveild en kreeg ’t Praethuys € 1.250,-. In november van dit jaar legden Wullie en Antony Mc. Callum-Caron, directeur van Ian McCleod Distillers daar nog een bedrag van € 500,- bovenop.
Stichting de Waaier Ook dit jaar was ’t Praethuys weer bij de MatchMarkt in de Cultuurkoepel Heiloo, georganiseerd door Stichting de Waaier. Cees en Saskia stonden op een perfect zichtbare plek en hadden al een ‘match’ binnen nog voordat de startgong klonk. Die werd direct beklonken door de aanwezige notaris, met een fotomoment van de organisatie. Het eindresultaat van een middag zichtbaar zijn: ondernemer Chris den Iseger van Werk-Verkeer sponsort ’t Praethuys voor een half jaar met koffie en koekjes als optie. En John Peters zorgt voor helpende handen om de houten vloeren in huis schoon te maken en in de was te zetten. Het was een waardevolle middag met mooie contacten, veel herkenbaarheid en waardering voor waar ons Praethuys voor staat. Ank Peerdeman 5
‘Esperanza’ SamenLoop voor Hoop De burgemeester van Heerhugowaard, de heer Han ter Heegde, gebruikte dit woord in zijn korte toespraak op zaterdag 3 oktober voorafgaand aan de SamenLoop voor Hoop. Hij sprak de wens uit dat kanker op den duur een chronische ziekte wordt. Tevens benadrukte hij het belang van organisaties als het Hospice en ’t Praethuys. Na zijn woorden ontving hij uit handen van initiatiefneemster Monique Gieling een toeter waarmee hij de 24-uurs estafette om 15.00 uur officieel opende. Maanden van voorbereiding waren voorafgegaan aan dit evenement dat werd gehouden in het Rosarium in Heerhugowaard, het park achter horecagelegenheid annex midgetgolfbaan en speeltuin De Bolle Buik. De weergoden waren de deelnemers en vrijwilligers gunstig gezind. Diverse teams hadden zich opgegeven om op deze manier een steentje
6
bij te dragen aan het goede werk van het KWF; 10% van de opbrengst zou ten goede komen aan ’t Praethuys.
In verschillende stands werd eten en drinken aangeboden evenals kaarten, knuffels en andere vaak handgemaakte artikelen. Op het podium trad na het openingswoord Niels Mul op, een zanger uit Heerhugowaard.
Hij zong een aangepaste versie van het lied Laura van Jan Smit, getiteld Yvette. Yvette Plas was de vriendin van organisatrice Monique Gieling. Zij is in 2008 op 19-jarige leeftijd overleden aan een hersentumor. Het was goed om de enorme gedrevenheid van de vele deelnemers en vrijwilligers te ervaren. Veel mensen kwamen een kijkje nemen om hun familie of vrienden aan te moedigen voor de estafette die de hele nacht doorging. Het stokje werd daarbij telkens overgedragen aan de volgende wandelaar. De vele lopers, de kaarsenzakken langs het parkoers, de
bekendgemaakt op zondag 4 oktober om 15.00 uur: een opbrengst van maar liefst € 85.000,-! Nel en Saskia mochten een cheque van € 8.500,- in ontvangst nemen. Een fantastische opbrengst van een bijzonder evenement dat hopelijk in de toekomst een vervolg krijgt!
twee minuten stilte, de kleine eregast en de kidsloop gaven een onbeschrijflijk gevoel. De teller van de organisatie stond al snel op een hoog bedrag. Het voorlopige eindbedrag werd
Inmiddels is ook het uiteindelijke resultaat bekend gemaakt. De lopers hebben meer dan € 100.000,- bij elkaar gelopen, waarmee de totaalopbrengst voor ’t Praethuys op € 10.000,komt. Chapeau voor al die mensen die hier zo enorm veel energie in hebben gestoken!! Thelma Beijer-Tamis
7
Wie helpt de redactie te versterken? ’t Praethuys geeft vier keer per jaar deze nieuwsbrief uit. Daar gaan er heel wat van de deur uit. De nieuwsbrief heeft dus een flink bereik en wordt goed gelezen. De redactie is wat uitgedund. Wie helpt de redactie te versterken? Vrijwilligerswerk, maar zeker niet vrijblijvend. Wie zich betrokken voelt bij het werk van ‘Praethuys, over enig schrijftalent beschikt en het leuk vindt ’t Praethuys breed voor het voetlicht te brengen, wordt gevraagd te reageren. Even een belletje naar Saskia van Poppel of Nel Kleverlaan (zie colofon). Ter informatie: de redactie komt vier keer per jaar bijeen om de onderwerpkeuze te bespreken. Er gaat dus niet al te veel tijd inzitten. Wél veel voldoening!
Sponsors Sponsors zijn belangrijk voor het voortbestaan van ‘t Praethuys. Dankzij financiële bijdragen van het bedrijfsleven en particulieren en sponsoring in natura bestaat ‘t Praethuys. Grote en kleine bedragen zijn welkom. U kunt ‘t Praethuys steunen door een donatie over te maken op onze bankrekening
Boekbespreking
NL32RABO0346615496, ten name van Stichting ‘t Praethuys,
Mindfulness bij kanker
te Alkmaar.
Auteurs: Ida Linse & Marijke Bruining, beiden mindfulnesstrainer en ex-kankerpatiënt ISBNnummer: 9789089534828 . Uitgeverij:Boom Mooi publieksboek waaraan veel mensen die kanker doormaken (of hebben doorgemaakt) iets zullen hebben. Als je hoort dat je kanker hebt, is dat vaak een innerlijke aardbeving. Ook voor de omgeving. Door veel tips, gevarieerde oefeningen en het trainen van je aandacht leer je van buiten naar binnen te gaan waardoor je ontdekt dat je eigen gedachten heel veel invloed hebben. Je kunt de levensgolven niet stoppen; je kunt wel leren surfen, van angst en stress naar overgave en acceptatie, met vallen en opstaan en vooral een ‘’liefdevolle‘’ houding naar jezelf.
Colofon: Redactie (vrijwilligers): Thelma Beijer -Tamis Cor Bontes Nel Kleverlaan
De kunst is om je bewust te worden van je denken en voelen, van je adem, je stemmingen en zintuiglijke indrukken; van dit alles word jij de waarnemer. Het leven beleven kan niet gisteren of morgen, maar alleen maar in het “NU” en dit geldt voor alles en iedereen. Handig zijn acht gratis te downloaden meditaties.
Hans Meij Marjolein Voorberg
Design (sponsoring): Ad de Boer
Vormgeving (sponsoring): Saskia Bontes van SAM graphic solutions
Mooi gedicht Reis Wat ga je doen? Ik ga op reis
Drukwerk (sponsoring): Drukkerij Proja B.V. Alkmaar
Ga je lang? Voor altijd
Verzending (sponsoring): Nic. Oud Direct Mail B.V.
Waar ga je naartoe? Ik ga naar… niemandsland… anoniem land… onbekend land… onontdekt land… grenzeloos land… Hoe ga je? Lopend, zwemmend, vliegend, zwevend, wandelend, wensend, hopend, genietend
Ga je alleen? Ja, maar zonder me alleen te voelen
Heerhugowaard _________________________
‘t Praethuys
Wat neem je mee? Alle onuitwisbare herinneringen
Westerweg 50 1815 DG Alkmaar 072 511 36 44
Ben je er klaar voor? Ja, helemaal!
[email protected] www.praethuys.nl
Openingstijden: maandag t/m donderdag
Een donateur... “Ik heb deze gift gewoon vanuit mijn hart gedaan. We hebben allemaal hele goede ervaringen met ’t Praethuys dus kan ik zo mijn steentje bijdragen zodat jullie je goede zorgen aan nog veel meer mensen kunnen geven.”
van 10:00 - 16:30 uur Wilt u onze Nieuwsbrief automatisch thuisgestuurd krijgen, stuur dan een mailtje met uw naam en adres naar:
[email protected]
8
