Nieuwegein
Aan De leden van de raad Onderwerp Verslag van de gemeenteraadsvergadering van 29 april 2011 Afdeling Griffie Aanwezig: Voorzitter: Raadsleden:
Datum 21 juni 2011 Portefeuillehouder Bijlagen
Raadsgriffier: Verslaglegging:
de heer M.J. Monrooij (waarnemend) de heer A J . Adriani, mevrouw LH. van Alfen, mevrouw B.Z. Bakhtali, de heer G. Bamberg, mevrouw R.C. Blom-Oosterhoff, de heer J.M. van der Boor, mevrouw L. Bruinsma-Berkeveld, de heer J.R.C, van Everdingen, de heer J.A.N. Gadella, de heer J. Koehorst, mevrouw E. Kotkamp, de heer C.J.G.M. Langerak, de heer T. de Mol, de mevrouw S. Ramautarsing-Mahespalsing, de heer H.C. van Randwijk, de heer J.T.G. Rijnders, mevrouw C.M.J. van Rooijen, de heer H.J. Schat, de heer M.A.J. Snoeren, de heer P.W.M. Snoeren, de heer M.C. Stekelenburg, de heer E. van Straten, de heer H.J. Troost, mevrouw J. Verbeek-Beverwijk, de heer J. Verdouw, de heer A.A.C.M. Visschers, de heer E.E.M, van de Voort, de heer W.G.J. Wijntjes, de heer R. de Wild, de heer R. van der Zalm mevrouw H.J. van den Berg-Wempe, de heer A.W. Kolff, de heer B.J. Lubbinge, de heer J.H. Reusch de heer mr. F.E. Contant mevrouw M.H.M, de Ridder-van Beek (Notuleerbureau De Ridder)
Afwezig:
mevrouw A. Hack-van Barneveld, de heer H. de Jong
College:
Opening door de waarnemend voorzitter, de heer M.J. Monrooij De voorzitter: dames en heren, ik wil u allemaal heel erg hartelijk welkom heten op deze bijzondere middag, vrijdagmiddag 29 april 2011, voor de bijzondere raadsvergadering waarin wij afscheid nemen van onze burgemeester Cor de Vos, die 11 jaar burgemeester van Nieuwegein geweest is en 30 jaar in totaal burgemeester geweest is. Zo meteen ga ik u verzoeken om de burgemeester, zijn echtgenote, zijn kinderen en de commissaris van de Koningin van Utrecht hartelijk welkom te heten maar alvorens ik dat ga doen, wil u vragen of u een mobiele telefoon bij u heeft. Dan weet u ook denk ik wel wat mijn volgende vraag is: of u hem uit wilt zetten of in ieder geval op stil wilt zetten. Dat geldt niet alleen voor telefoons maar ook voor iPads, iPods, laptops et cetera, alles wat enigszins geluid maakt of u halverwege speeches wakker maakt, graag uitzetten. Zoals ik zal zei, wij zijn hier bijeen om het afscheid van onze burgemeester te vieren en ik wil u graag gaan verzoeken om te gaan staan en onze burgemeester met zijn familie en de commissaris met een luid applaus van harte welkom te heten. 1/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
Dames en heren, wij zijn hier bijeen voor een bijzondere raadsvergadering en het is tegelijkertijd ook een gewone raadsvergadering. Daarmee wil ik zeggen dat ook gewoon het reglement van orde van de gemeenteraad van toepassing is en in Nieuwegein is het gebruikelijk en zijn wij gewend om een raadsvergadering te openen met een moment van stilte voor gebed of bezinning. Ik vraag u ook een moment stilte voor dat moment. Ik dank u wel. Op mijn briefje staat dat ik nu eventuele afwezigen moet melden en normaal als ik de raadzaal inkijk kan ik dat met 1 blik zien. Ik zie allemaal bezette stoelen op 1 na van meneer De Jong van Leefbaar Nieuwegein. De presentielijst moet getekend worden en ik zie dat meneer Gadella niet heeft getekend op de presentielijst. Wilt u uw stem nog uitbrengen vandaag, meneer Gadella? Dan moet u toch nog even tekenen. En mevrouw Hack is er ook niet, dat zijn de enige 2 afwezigen. Alvorens wij met het feestelijke programma verdergaan hebben wij nog wat huishoudelijke zaken te regelen. Ik zei al: het is een gewone raadsvergadering, weliswaar met een hele grote publieke tribune, maar we moeten gewoon doen of het een normale raadsvergadering is. De eerste vraag die ik dan aan de raad moet stellen is: staat de raad toe dat vandaag derden het woord voeren want eigenlijk mogen alleen de burgemeester, de wethouders en de raadsleden het woord voeren, maar staat u ook toe dat derden het woord voeren vandaag? Ik zie hier en daar wat twijfel, maar ja. Fijn, dank u wel. Het volgende punt is zo mogelijk nog wat dringender te regelen, want artikel 51 van het huishoudelijk reglement zegt dat het geven van tekenen van goed- of afkeuring of het op andere wijze verstoren van de orde is verboden. Dat betekent dat u als publieke tribune muisstil moet zijn. Ook applaudisseren zoals u net deed is echt ten strengste verboden. Ja knikken mag en nee knikken mag, maar geluid maken ... Nee, dat mag niet. Ik kan zelfs in het uiterste geval, als u zich niet aan die regel houdt, de publieke tribune laten ontruimen. En ik sta bekend als een streng voorzitter, maar om u niet helemaal niet in de gelegenheid te stellen om te applaudisseren wil ik aan de raad vragen: staat zij toe dat instemming met geluid gepleegd mag worden? U ziet het, de raad van Nieuwegein kan eensgezind zijn. Wij hebben een programma, u heeft als het goed is allemaal de raadsagenda voor u liggen, en u ziet dat wij een paar sprekers hebben en die wil ik ook van harte welkom heten. Allereerst de commissaris van de Koningin van Utrecht met zijn echtgenote en de heer Janssen, burgemeester van Zeist, van harte welkom. Dan hebben wij nog twee sprekers: de heer Lubbinge namens B&W en de heer Gadella namens de gemeenteraad. U ziet ook allemaal in uw raadsagenda wanneer zij het woord zullen voeren en tussendoor zal ik zelf ook nog wat het woord voeren. Een ding wil ik nog wel zeggen: de spreektijdregeling is gewoon van toepassing en Cor, wij zijn in Nieuwegein gewend om via de voorzitter te spreken! Alvorens ik de commissaris van de Koningin het woord geef, heb ik zelf nog enkele openingswoorden tot Cor. Cor, toen jij hier kwam was ik eigenlijk gewoon raadslid en had weinig intensief contact met je. Vanaf september 2001 werd dat wat anders want toen werd het dualisme ingevoerd en toen werden de collegeleden geen voorzitters meer van de commissies en mocht ik jou opvolgen als commissievoorzitter van de commissie ABZ. Ik denk niet dat wij beiden toen verwacht hadden dat dit het begin van een toch wel langdurige samenwerking zou worden. Die samenwerking is later geïntensiveerd toen ik wethouder werd, toen werden we collega's in het college en na mijn wethouderschap hebben we dat gecontinueerd, dat ik jouw plaatsvervanger werd in het presidium en in de gemeenteraad. Ik moet van mijn kant zeggen dat ik die 10 jaar dat wij samengewerkt hebben heel prettig en plezierig heb gevonden. Ik weet niet hoe jij het van jouw kant ervaren hebt, wellicht horen we daar straks nog iets van en wellicht blijft dat voor mij voor altijd een raadsel. In ieder geval, ik sta hier wel met een dubbel gevoel. Aan de ene kant gun ik je je pensioen van harte en anderzijds had ik de samenwerking nog graag even met je voortgezet. Maar ja, er is een tijd van komen en van gaan. Dat heb je zelf ook 2/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
altijd gezegd, wij zijn slechts voorbijgangers, en dat laatste moment van voorbij gaan is voor jou nu ook aangebroken. Het college en de raad hebben een aardig programma voor je in elkaar gezet en ik stel voor dat we daar nu maar gewoon mee gaan beginnen. Ik wil graag het woord geven aan de commissaris van de Koningin. 2.
Toespraak van de heer R.C. Robbertsen, commissaris van de Koningin in de Provincie Utrecht Dank u wel, voorzitter. Burgemeester De Vos/beste Cor, mevrouw De Vos/beste Hilda, Arjuno, Ratih en Daniël, Familie, vrienden, kennissen, collega-bestuurders, oud-commissaris van de Koningin Staal en echtgenote zie ik, oud-burgemeester Laan, Rundu Mayor Levi, former mayor Mandema, dames en heren. Een betrokken, betrouwbaar, tactvol, verbindend burgemeester met gevoel voor humor. Het was het welbekende schaap met vijf poten waar Nieuwegein ruim tien jaar geleden om vroeg. Het werd een Vos. Maar wel een vos met alle gewenste kwaliteiten. Dames en heren, vandaag nemen we afscheid van die burgemeester. Een burgemeester die zijn beloften is nagekomen en aan alle verwachtingen heeft voldaan. Niet alleen in deze gemeente, maar ook in Oostflakkee en Veendam. Want, de heer De Vos neemt niet alleen afscheid van Nieuwegein, maar ook van het ambt. En wij zoals wij hier bij elkaar zijn nemen afscheid van hem. Aan bijna dertig jaar burgemeesterschap komt vandaag een einde. Dertig jaar waarin u zo ongeveer alles heeft meegemaakt wat een burgemeester mee kan maken. Van het monisme tot het dualisme. Van een weggelopen tot een weggestuurde wethouder. Van een kleine gemeente en een gemeente in de groei tot een volgroeide gemeente. Van dunbevolkt tot zeer dichtbevolkt. En van weinig fracties tot heel veel fracties. We nemen afscheid van een zeer ervaren burgemeester die niet bang was om beslissingen te nemen, knopen door te hakken en zijn nek uit te steken. De heer De Vos kwam ruim tien jaar geleden in deze gemeente die op het toppunt was van haar groei. Die van kwantiteit naar kwaliteit ging. Van adolescentie naar volwassenheid en van groeikern naar een zelfstandige stad met een vernieuwd en warm kloppend stadshart. Met alle voorzieningen die daarbij horen. Dames en heren, deze burgemeester durfde fors te investeren in die binnenstad, in tijden van economische teruggang geen vanzelfsprekendheid. Hij kreeg de marktpartijen daarin mee. Die durfden het met hem aan. De discussies over het stadshart duurden overigens jaren. In mijn tijd als gedeputeerde, eind jaren negentig, spraken we er al over. De heer De Vos zorgde met zijn gezag weer voor structuur in het dossier. Hij durfde samen met het college harde keuzes te maken. Keuzes die nodig waren, omdat je nu eenmaal niet overal tegelijkertijd in kunt investeren. Over een halfjaar wordt het Stadshuis, het huis van de stad, geopend. De heer De Vos zal er ongetwijfeld bij willen zijn, niet meer als burgemeester maar als een betrokken Nieuwegeiner. Dames en heren, deze burgemeester was ook niet bang om het ambtelijke apparaat te reorganiseren. Dat deed hij in Oostflakkee en nu in Nieuwegein zorgde hij daar opnieuw voor. Natuurlijk in samenwerking met het hele bestuur zorgde hij voor een flexibeler en daadkrachtiger apparaat. Dat betekende meermalen bezuinigen. Dat is niet leuk, maar wel 3/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
nodig en omdat er op tijd bezuinigd is, wat uiteindelijk de klap van de financiële crisis in Nieuwegein minder groot dan elders. Bovendien werd uw gemeente eind vorig jaar geroemd om haar digitale dienstverlening. Een vierde plek op de ranglijst van de overheidsmonitor was het resultaat van goede investeringen in de ambtelijke organisatie. U zette zich ook landelijk, in VNG-verband, in voor een sterkere gemeentelijke digitale dienstverlening. Burgemeester, u nam het voortouw als het ging om veiligheid. Lokaal en regionaal. Mede door uw inzet kwam in Utrecht de Veiligheidsregio in hoog tempo tot stand en in de slipstream, door uw bijzondere aandacht, het Bureau Gemeentelijke Crisisbeheersing. Het was het resultaat van het bekende Rondje De Vos. Dat deed hij in 2005, hij ging alle burgemeesters langs om te spreken over de gemeentelijke crisisbeheersing en wat de behoeften waren. Afgelopen jaar vond een tweede ronde plaats. Ik denk dat uw naam altijd aan dit thema verbonden zal blijven. Ook in VNG-verband was u actief op het gebied van veiligheid. Daar kwamen wij elkaar overigens al tegen toen ik burgemeester van Ede was en wij verschillende vergaderingen samen hebben bijgewoond.. Wat opviel was uw uitgesproken visie op de rol van de burgemeester in crisissituaties. Over hoe de burgemeester vooral boegbeeld en communicator was. Vertrouwen en loslaten zijn vaardigheden moesten zijn. Ik denk dat de aanpak van collega Eenhoorn in Alphen u waarschijnlijk zeer zal hebben aangesproken de laatste tijd. Dat aspect veiligheid droeg u ook lokaal uit. Ook in Nieuwegein had u oog voor een veiliger leefomgeving, volgens u een verplichting voor elke burgemeester. Eigenlijk de core-business van dit ambt. En Nieuwegein werd aantoonbaar veiliger. En ook het veiligheidsgevoel daarmee werd vergroot. Dat kwam mede door Burgernet, dat in Nieuwegein voor het eerst werd gelanceerd en inmiddels in een heel groot gedeelte van de Nederlandse gemeenten is ingevoerd. Daadkrachtig en moedig was ook de totstandkoming van het landelijk overlegplatform Romagemeenten onder uw leiding. U durfde serieus werk te maken van iets dat lange tijd genegeerd werd. Van iets waarvan men lange tijd dacht dat het vanzelf wel beter zou gaan. Maar u zette het probleem op de kaart. En eind vorige week zat u aan tafel met vier ministers over de Romaproblematiek. Vier ministers, dan moet er toch wel werk van worden gemaakt! Maar inmiddels heeft u ook geleerd: vooruitgang gaat met kleine stapjes. Gelukkig behoudt Nieuwegein een burgemeester die betrokken is op dat gebied. Uw opvolger, de heer Backhuis is vicevoorzitter van het platform Romagemeenten. Dames en heren, ik zei het zojuist al even: van weinig fracties tot heel veel fracties. Nieuwegein telt er dertien. Om dan de stabiliteit te behouden, moetje wel een krachtige burgemeester hebben. Ondanks het grote aantal partijen, brak nooit een echte bestuurscrisis uit. Dat is voor een groot deel de verdienste van een ervaren burgemeester. Een burgemeester die boven de partijen staat, gezag heeft en onafhankelijk is. En ik weet, beste Cor, datje niet altijd met evenveel plezier zo'n versplinterde raad voorzat. 'Er mag wel eens wat meer gelachen worden' was een quote vorige week in het AD maar tegelijkertijd realiseer je je als sociaaldemocraat in hart en nieren, dat het wel democratie in optima forma is.
4/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
Een ander thema. De vernieuwde binnenstad, versterking van het ambtelijk apparaat, de oprichting van de Veiligheidsregio, de Romaproblematiek, een raad van dertien.... Het zijn allemaal belangrijke zaken die de afgelopen jaren speelden. Allemaal zaken die moed vereisen, doorzettingsvermogen en kracht van een burgemeester die niet bang is beslissingen te nemen, knopen door te hakken en zijn nek uit te steken. Die niet bang is... Die bijna nooit bang is... Die alleen bang is... als je hem in een hoogwerkersbakje zet. Omdat hij de hoogte vreest. Maar zelfs die vrees, die angst, overwint hij, om een paar letters op de muur te plaatsen zodat de museumwerf geopend kan worden. Omdat deze burgemeester waar hij ook is hart heeft voor de zaak. Dames en heren, dit is uw burgemeester! Omdat hij hart heeft voor de zaak, een enorm applaus voor deze burgemeester! Dames en heren, deze burgemeester De Vos had niks met status of met privileges die horen bij het ambt. Toch was er één luxe die hij zich permitteerde, namelijk de auto met chauffeur. Beste burgemeester, beste chauffeur/beste Cor, beste Jaap, vandaag en misschien vanavond nog maakten jullie de laatste rit in functie. U gaat beide met pensioen. Meneer Lith, u levert vandaag de sleutels in. Na bijna veertig jaar zeer trouwe dienst gaat u van uw welverdiende rust genieten. Ik weet niet waar u zit? Daar. En, zeg ik erbij: wij zullen u missen. U was er altijd, vriendelijk en professioneel en wij zullen dat missen als wij in Nieuwegein komen. Heel veel dank voor die trouwe inzet. Nogmaals, u gaat nu met pensioen en het is u zeer gegund maar ik zou u toch willen vragen met uw echtgenote samen naar voren te komen. Ik weet, wij mochten geen afscheid van u nemen. Dat mocht gisteren niet en dat mocht vandaag niet. Toch is het gisteren gebeurd. U bent aangenaam verrast en ik vond het ook prachtig dat de collega's van ons daarbij mochten zijn. Ik denk dat het op zijn plaats is om onze dank en die trouwe dienst ook even te onderstrepen met een kleine attentie en bloemen voor uw vrouw. Zo ziet u; dit is mijn chauffeur. Zonder chauffeur zijn wij niets. Burgemeester De Vos, beste Cor, dertig jaar burgemeesterschap heeft je denk ik nauwelijks veranderd. We hadden het er straks al even over: wethouder in Bunnik en nu afscheidnemend burgemeester. Je bleef jezelf: nuchter, recht door zee en met heel veel oog voor anderen. Ondanks je ziekte, stak je ook de afgelopen maanden nog heel veel energie in de zaken die je na aan het hart liggen. Ook de strijd tegen je ziekte voer je met kracht en moed. Ik heb daar groot respect voor en wens je daarbij alle kracht toe en dat je je ziekte mag overwinnen en dat je nog lang samen met je gezin mooie dingen mag gaan doen. Niet alleen jij bleef dezelfde, maar ook je interesses. Je grenzeloze solidariteit met de minderbedeelden, je passie voor internationale samenwerking. Die ook blijkt uitje nevenfuncties en de bovengemeentelijke activiteiten. En uit de wens voor je afscheidcadeau. Een bijdrage aan een weeshuis in het Poolse Pulawy en aan een project in Rundu, Namibië. Die bijdrage met z'n allen zorgt dat de kinderen naar school kunnen. Met beide plaatsen heeft Nieuwegein een stedenbandrelatie. Een band die hecht is, zo blijkt ook wel uit de aanwezigheid van de burgemeester van Rundu en zijn voorganger hier vandaag. Fantastisch! Met heel veel plezier hebben wij ook, zij het een kleine gift, gegeven aan die projecten. Maar dames en heren, deze burgemeester laten we toch niet zomaar met lege handen naar huis gaan. Bovendien gaat hij niet alléén van zijn pensioen genieten. Want, burgemeester dat ben je nooit alleen. Daarom, beste Hilda, heel hartelijk dank voor alles wat jij hebt betekend achter de schermen in Oostflakkee, Veendam en zeker ook met name in Nieuwegein. Ik wens 5/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
jullie heel veel succes en plezier bij alles wat jullie in de toekomst nog gaan ondernemen. Als blijk van waardering voor dertig mooie bestuurlijke jaren wil ik jullie graag beiden een blijvende herinnering aanbieden. Het is een historische prent van Paushuize, de parel in de Utrechtse binnenstad. Het decor van vele mooie burgemeestersavonden. Mag ik jullie vragen naar voren te komen zodat ik de prent kan overhandigen? Cor, mag ik je vragen nog even te blijven staan? Want ik denk dat het niet alleen een bedankje is voor dertig jaar burgemeester zijn, maar we willen jullie ook graag bedanken voor de bestuurlijke jaren hier in het Utrechtse en daarmee watje specifiek hebt betekend voor Nieuwegein en voor de Utrechtse samenleving. Ook daar wil ik graag bij stilstaan. Sinds 1983 kent de provincie Utrecht daarvoor een "onderscheidend middel" om onze waardering te tonen en niet alleen uit te spreken. Het is een eerbetoon dat we toekennen aan organisaties of personen die langdurig zeer uitzonderlijke verdiensten hebben verricht voor die Utrechtse samenleving. Daarom beste Cor, het is mij een eer en een groot genoegen namens het bestuur van de provincie Utrecht als blijk van onze grote waardering je de Provinciale Erepenning te mogen overhandigen en dat doe ik bijzonder graag. De heer De Vos: hartelijk dank. Dat is een hele verrassing en een hele eer. De heer Robbertsen: nogmaals heel veel dank voor alles wat jullie samen hebben betekend voor de Utrechtse samenleving en het ga jullie goed. De voorzitter: dank u wel meneer Robbertsen, voor deze warme woorden die u aan onze burgemeester gericht heeft, woorden van afscheid. Eveneens bedankt voor de warme woorden die u aan Jaap Lith toegevoegd heeft. Hij verdient het ook inderdaad echt om even in het zonnetje gezet te worden. Het zijn altijd de bestuurders die vooraan staan maar de bestuurders komen inderdaad nergens als ze ook niet ergens naartoe gereden worden. Toespraak van de heer J.L.M. Janssen namens de burgemeesterskring Utrecht Leden van de gemeenteraad van Nieuwegein, Commissaris van de Koningin in de provincie Utrecht de heer Robbertsen, mevrouw Robbertsen, leden van B&W, geachte dames en heren, beste Cor en Hilda, Vanaf Zeist naar Nieuwegein: de A12, de afslag nummer 18, de brug over het AmsterdamRijnkanaal en dan de Plettenburgerbaan op. En bij de Martinbaan, de stoplichten, ga je linksaf. En daar, vlakbij het gemeentehuis, staat hij dan: de man op zijn sokkel. Ik weet niet of u hem wel eens heeft zien staan zo aan de linkerkant, schuin tegenover het gemeentehuis? Reclame? Welnee! Dat is Cor! Op drie meter hoog staat hij daar stoer te wezen. In werkhouding. De kop vooruit. Hij heeft de teugels stevig in de hand en kijkt om zich heen alsof hij wil zeggen: ik ga voorop, volgen jullie? Hij staat daar in weer én wind onder een wolkendek én in een stralend zonnetje. Al jaren staat hij daar zo. En vanaf die plek overziet hij Nieuwegein met al z'n uitdagingen, ontwikkelingen en vraagstukken. Maar wie goed kijkt, ziet dat de blik van Cor niet tot Nieuwegein beperkt blijft. Hij heeft de blik ook op Utrecht gericht. De Dom heeft hij stevig in het vizier en hij volgt nauwlettend wat 6/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
er in die omgeving gebeurt. Hij is net zo thuis in de regio als in Nieuwegein. Of het nu gaat over veiligheid, over crisisbeheersing, over informatievoorziening of burgernet: Cor gaat voorop. De blik vooruit, gericht op de stip aan de horizon en af en toe over zijn schouder kijkend om te zien of wij nog volgen. Dat laatste kun je bijna letterlijk nemen. Als we in een regio-overleg één van zijn onderwerpen bespraken, hadden we het ook altijd over het rondje van Cor de Vos. Rondje Cor de Vos 1. En Rondje Cor de Vos 2. ' Cor en zijn kornuiten' zeiden we wel eens en zo hield hij en zo hielden wij grip op de zaken. Hij heeft het er maar druk mee, daar in zijn eentje op zijn sokkel. Eigenlijk is het beeld niet helemaal af. Er ontbreekt iemand. In mijn beeld heeft hij Hilda altijd aan zijn zijde. Het heeft wel iets geruststellends: de man die er altijd staat. Iedere dag weer. Iedere dag even standvastig. En iedere dag hetzelfde. Behalve die paar dagen per jaar rond de Kerst. Dan wordt het pak verruild voor de kleding van de Kerstman. Je zou haast denken: dan is het even tijd om het strakke pak naar de stomerij te brengen; dan is er even ruimte voor iets van frivoliteit. Het enige wat hem dan overvleugelt, is de mast van IJsselstein. En toch stralen ze op dat moment grote harmonie uit: de Kerstman en de lichtjes van de zendmast. Ze kunnen het prima met elkaar vinden, althans zo rond de Kerst. Cor, je staat daar stoer op je sokkel. En het beeld typeert je op een heel aantal manieren: stoer, in werkhouding, voorop. Maar achter die stoere uitstraling, zit een bedachtzaam mens. Een zeer menselijke bestuurder. Degelijk, betrokken en zonder opsmuk. Een baken. Geen man van grote, zichtbare emoties. Die bewaar je voor kleinere kring en voor thuis. Er zijn zorgen over je gezondheid maar samen met jou en Hilda hopen wij op een wenkend perspectief. Ik wens je van harte toe, dat dit wenkend perspectief net zo'n baken voor jou zal zijn als jij een baken voor anderen bent geweest. Cor, je betekenis voor Nieuwegein en voor de regio was groot. We zullen je betrokkenheid, je bedachtzaamheid, je standvastigheid en menselijkheid missen in ons werk. Volgende week word je 65 en is het tijd voor andere zaken. Samen met de collega-burgemeesters kijk ik met groot plezier terug op de samenwerking met jou. En ik kan daar maar twee woorden tegenover stellen: bedankt, Cor! Dank u wel. De voorzitter: ja burgemeester Janssen, ook zeer bedankt voor de woorden die u gesproken heeft en voor het inkijkje dat u gegeven heeft in de zaken die onze burgemeester gedaan heeft buiten het blikveld van de gemeente Nieuwegein en de raad om. Ik ben ook blij dat u even de Martinbaan genoemd heeft want ik had altijd gedacht dat die straat ook naar mij genoemd was, maar degene die de straatnaam bedacht heeft, heeft gezegd dat die naar een natuurkundige vernoemd is en we moeten het uitspreken als Martin. Een grote teleurstelling voor mij maar wel eer aan degene die hem toekomt, denk ik. Toespraak van de heer J.A.N. Gadella namens de raad Meneer de voorzitter, geachte heer Robbertsen, geachte heer Janssen, genodigden, leden van de gemeenteraad, uiteraard burgemeester (nu nog) De Vos, zijn vrouw Hilda, familie. Furthermore I would like to welcome the delegation from Rundu. I wish you a pleasant stay in Nieuwegein. 7/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
Beste Cor, vandaag kijken meer dan 2 miljard mensen naar pracht en praal. Ik ben vereerd om jou op dit moment, jouw moment, dat voor Nieuwegein tenslotte veel betekenisvoller is, te mogen toespreken op het afscheid als burgemeester. Jouw eerste ambteloze dag is symbolisch genoeg de Dag van de Arbeid, die ook nog op een zondag valt. Graag wil ik je in mijn verhaal meenemen in de tijd. Jouw loopbaan startte na je studie eindjaren '60 in Bunnik, dat was in jouw begintijd een dorp van drie overwegend agrarische kernen met een snel veranderende samenstelling door de komst van onder andere de nieuwbouw, de komst van de Universiteit naar de Uithof en de komst van een NS Station. In jouw begintijd woonde ik in dezelfde straat waar het ouderlijk huis staat van jouw vrouw. In die tijd hadden de meeste huizen nog geen riolering en centrale verwarming, dat werd naderhand aangelegd maar was wel standaard in nieuwe huizen. Zelf woonde je destijds heb ik begrepen op een bovenetage zonder warm water en een klein kacheltje. De melkboer bracht in die tijd met paard en wagen de melk rond, op de daken was een oerwoud aan televisieantennes te zien in de uitbreidingswijken waar jij verantwoordelijkheid ook voor gehad hebt, richtte men zich overigens op centrale antennesystemen. In het dorp was aanvankelijk een sterke kerkelijke binding, veel zaken die toen in Bunnik speelden zien we in Nieuwegein in een andere schaal en een andere fase wel terug, dat is heel aardig. In jouw tijd speelde de uitrol van riool en aardgas. Als we nu naar Nieuwegein kijken zien we dat grootschalig onderhoud van deze infrastructuur aan de orde is. Destijds was er spraken van centrale antennes en bijvoorbeeld telefoongebouwen, tegenwoordig is er integratie van media, van glasvezel, draadloze communicatie en een schoteldiscussie. Medio jaren '60 verscheen het eerste stoplicht op de provinciale weg, nu spreken we over groene golfen. Door de bouwopdracht van Bunnik veranderde het dorp ook qua samenstelling. Jij maakte je destijds sterk voor het bouwen voor iedere groep (starters, bejaarden en sociaal is in jouw verkiezingsprogramma nog terug te vinden), in Nieuwegein praten we nog steeds over deze doelgroepen. Sommige partijen voegen daar overigens ook de duurdere woningen in de vrije sector aan toe. Destijds combineerde je je werk als parttime wethouder met directeur van de Evert Vermeerstichting. Ontwikkelvraagstukken hadden jouw bijzondere belangstelling. Je studeerde politicologie in de jaren '60 in Amsterdam in de tijdgeest van de Maagdenhuisbezetting en Tien over Rood. Ik heb uit zeer betrouwbare bronnen begrepen datje aan die twee activiteiten niet deelnam, maar het gedachtegoed wel inhaleerde. Ik heb begrepen dat jij je voor een aan het Angola Comité verwante club ingezet hebt voor het inzamelen van dekens voor de democratische vrijheidsbewegingen aldaar. Je hebt samen met je vrouw de keuze gemaakt om voor het burgemeesterschap te gaan. Het werd Oostflakkee, waar jij naar ik begrepen hebt stevig hebt ingezet op anders werken door het ambtelijk apparaat en een nieuw gemeentehuis realiseerde zonder kostenoverschrijdingen. Daarna werd je benoemd in Veendam, daar zijn twee belangrijke wapenfeiten te noemen, namelijk datje daar Kisuma Chemicals, een chemisch bedrijf uit Japan, hebt binnengehaald en heel belangrijk, daar hebben we allemaal mee te maken, je hebt de Rijksdienst voor het Wegverkeer kunnen vasthouden voor Veendam. Voor mijn partij is dat overigens een niet onbelangrijke overheidstaak. Landelijke impact had ook de PvdA-afdeling waar jij politiek leider van was in Bunnik. Na de historische verkiezingsoverwinning in 1977, waarbij 52 of 53 zetels behaald werden, wist 1 lid uit de afdeling eigenhandig te voorkomen dat het tweede kabinet Den Uyl tot stand kwam. Cor, collega Wijntjes gaf eergisteren het al aan, je hebt je bij ons gepresenteerd als een degelijk bestuurder, wars van onnodige franje en die degelijkheid is in onze no-nonsense stad belangrijk en gewaardeerd. In jouw periode hier is de omzetting van een groei- naar een beheersgemeente begonnen. Dit proces zet zich de komende jaren verder door. In dat tijdsgewricht heb jij het voortouw genomen in discussies over de rol van de gemeentelijke overheid, waarbij niet bij ieder 8/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
probleem meer gekeken kan worden naar een overheidsoplossing, maar ook naar het onderlinge zelfregulerende vermogen van de samenleving en participanten. In jouw periode hier zijn er zowel landelijk als plaatselijk een aantal politieke aardverschuivingen geweest. In jouw startfase hier speelden de gevolgen van de AOW-problematiek, waarbij het CDA destijds onder Brinkman landelijk sterk verloor en in Nieuwegein een seniorenpartij bracht die naderhand opsplitste. Jij constateerde in die tijd terecht dat er een sterkere polarisatie was tussen coalitie en oppositie, vaak waren dat een-op-een stemverhoudingen. De komst van Leefbaar, Fortuyn en LPF had grotere gevolgen voor de lokale politiek. Er ontstond een grote leefbaarheidsfractie met collegedeelname, aftreden van een wethouder en diverse afsplitsingen. Dit alles in een redelijk cruciale tijd voor de stad in een onzeker economisch klimaat. Onder jouw leiding is de stad toen bestuurbaar gebleven. De twee erop volgende verkiezingen lieten sterk fluctuerende uitslagen zien met een groot aantal partijen in de raad en afname van de gezamenlijke omvang van de traditionele grote partijen. Dat is overigens in lijn met de landelijke trends. Je hebt in die 2 raadsperioden leiding gegeven aan 2 colleges, gesteund door liberale, christendemocraten en socialisten op basis van coalitieakkoorden. Onder jouw leiding waren dit stabiele colleges die moeilijke beslissingen niet uit de weg gingen en op grote thema's belangrijke vooruitgang wisten te boeken. De veiligheid is verbeterd. Onze wijken en het groen liggen er goed bij. Ondanks economische tegenwind is de bouw van de binnenstad gestart, in samenwerking met de markt. Er draaien diverse bouwprojecten, de gronduitgifte in het Klooster loopt, milieumaatregelen werden getroffen, 2 grote scholengemeenschappen zijn volledig gerenoveerd en op sociaal maatschappelijk terrein onder andere Wmo en bijstand, ontstond een degelijk vangnet. Dergelijke processen lopen alleen ordelijk met een stabiel geleid college dat wars van de waan van de dag de juiste besluiten neemt. Jij was daarin kapitein en waar nodig ook eerste stuurman. In de raad was jij dat ook als voorzitter. Dat is geen gemakkelijke taak gezien de veelheid van partijen, de invoering van dualisme en aanpassingen van werkwijze. Er moet dan zoekende naar een geschikte vorm, over inhoud gesproken worden. Jij hield de raad daarin geregeld een spiegel voor. Ik heb het genoegen gehad met jou met een aantal raads- en collegeleden naar de architect van ons stadhuis in Kopenhagen te gaan. Als leider van die delegatie, verstond jij de kunst om het clubje tot een team te smeden. Ingrediënten waren: hard werken, een stevig programma en plezier en gezelligheid die tot vriendschap en kameraadschap leiden. Die effecten gaan verder dan het reisje op zich. Van andere buitenlandse delegaties heb ik overigens vergelijkbare geluiden gehoord. Jouw aanpak is vanuit een onafhankelijke, boven de partijen opererende integere rol, gericht op inhoud en correct verlopende procedures, maar wel vanuit een menselijk perspectief. Ik heb dat mogen ervaren in de moeilijke periode die mijn eigen partij doormaakte, maar zie dat ook in het integriteitvraagstuk waar jij ongewild en mijns inziens onterecht in werd gezogen. Emoties tonen is iets overigens waar jij de laatste tijd een opmerkelijke groei in doorgemaakt hebt, zonder dat dat de eerder genoemde eigenschappen overigens in de weg staat. Jij hebt in bijna 40 jaar tijd openbaar bestuur op alle fronten enorme veranderingen, verbeteringen en technische vooruitgangen meegemaakt, maar de basis is die nu zo enorm veranderd? Als ik naar deze poster kijk en andere verkiezingsposters uit die tijd, dan denk ik eigenlijk dat de basis helemaal niet zo veranderd is. Als we bijvoorbeeld naar het motto in 1974 kijken, dan staat daar: eerlijk delen. Dat was jouw motto als lijsttrekker. Het motto van jouw Partij van de Arbeid in de laatste verkiezing was: het moet eerlijker. Zoveel is er niet veranderd kennelijk. In 1974 en 1978 benadrukte jij het belang van de balans van welvaart en welzijn, democratisering, goed onderwijs, gevarieerde woningbouw, economische ontwikkeling, middenstand en communicatie met burgers. Dat zijn allemaal thema's die nog hartstikke actueel zijn en waar we geregeld als raad de degens over kruisen. Twee emotioneel beladen zaken wil ik toch graag aanstippen, jouw ziekteproces met de belastende onzekerheid die dat met zich meebrengt en het overlijden van Carla Curvers, die je overigens al kende vanuitje Bunnikse tijd. In waardige, emotionele bijeenkomsten stonden wij 9/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
stil bij het verlies van Carla. In jouw lange loopbaan veranderde maatschappelijke inzichten over het huwelijk en andere samenlevingsverbanden sterk en werd het huwelijk ook opengesteld voor 2 mensen van hetzelfde geslacht. Een vreugdevol moment was het feit dat jij als bijzonder ambtenaar van de burgerlijke stand het huwelijk van mijn fractiegenoot en zijn partner hebt gesloten. Daarnaast sloot jij heel onlangs het huwelijk van je secretaresse Cindy met haar man. Dat zijn gelukkige gebeurtenissen. Beste Cor, gedurende jouw loopbaan werd je gesteund door jouw vrouw Hilda. Zij maakte mede door haar maatschappelijke keuzes jouw loopbaan mogelijk. Een groot woord van dank en applaus is voor Hilda daarom mijns inziens op zijn plaats. Ik wens jullie heel veel geluk in de toekomst met gezondheid om mooie dingen samen te beleven, te beginnen met het familieavontuur naar Indonesië. Cor en Hilda, mede namens de raad bied ik jullie graag een schilderij aan. Onze nieuwe griffier heeft bij een uiterst betrouwbare bron daar informatie over ingewonnen. Diezelfde bron heeft mij overigens ook de nodige informatie toegespeeld, waarvoor ik haar hartelijk dankzeg. Cor en Hilda, een gelukkig leven toegewenst als gewone burgers in Nieuwegein vanaf 1 mei. Ik dank u, voorzitter. De voorzitter: je moet toch altijd even kijken of Vreeswijk er wel goed opstaat! Het is inderdaad een prachtige blik op Nieuwegein van jong naar oud en van oost naar west en van noord naar zuid. Ik kan me zo voorstellen dat jullie daar straks in jullie huiskamer heel vaak naar zullen kijken en dan komen er bij elk gebouw denk ik wel herinneringen boven. Heel mooi. Meneer Gadella, ook hartelijk dank voor de woorden die u tot ons gesproken heeft en ook heel erg hartelijk dank voor het kijkje in het verleden wat we door uw toespraak mochten krijgen. Het is altijd weer leuk om te zien hoe iemand er eenjaar of, nou ja, enkele jaren geleden uitzag (voor je het weet maak je een hele verkeerde schatting en wordt mij dat zo meteen nog nagedragen). Dank voor de bijdrage die u daarbij geleverd heeft. Een gemeentebestuur van Nieuwegein bestaat niet alleen uit een raad, hoewel ik rustig in deze bijeenkomst wil zeggen en ook kan zeggen dat de raad wel het hoogste orgaan van de gemeente is. Desalniettemin hebben wij ook een college van burgemeester en wethouders en dat heeft natuurlijk ook een prominente rol in deze gemeente en ook zeker in deze afscheidsbijeenkomst voor burgemeester Cor de Vos. Het is mij een eer en een genoegen om de dienstdoende locoburgemeester van de gemeente Nieuwegein, wethouder Lubbinge, uit te nodigen om de volgende speech af te leveren. Toespraak van de heer B.J. Lubbinge namens het college van B&W Ja meneer de voorzitter, ik ben u buitengewoon erkentelijk dat ik hier op deze bijeenkomst van de raad onze burgemeester ook mag toespreken, onze voorzitter van het college. Meneer de voorzitter, geachte leden van de gemeenteraad, meneer de Commissaris, mevrouw Robbertsen, your honorable Mayor and former Mayor and citycounseler of Rundu, leden van het college, dames en heren, beste Hilda, Rahti en Arjuno, maar vooral....beste Cor! Ik vind het eervol dat ik je hier vandaag mag toespreken namens het college. Je hebt in Nieuwegein 4 colleges meegemaakt met in totaal 15 wethouders. Dat heb je volgens mij in de periode daarvoor in de beide gemeenten niet gehaald, terwijl je daar veel meerjaren langer hebt gezeten dan in Nieuwegein. Maar 15 wethouders en dat waren ook nog eens volstrekt verschillende colleges in Nieuwegein.
10/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
In drie daarvan hebben wij samen gewerkt en dat voedt mij met voldoende kennis en persoonlijke ervaring om waardering namens het college maar zeker ook van mij persoonlijk vandaag te kunnen uiten. Lang genoeg ook om prangende vragen te beantwoorden: want wie is Cor de Vos? Wat betekent hij voor Nieuwegein? Welke anekdotes zijn er eigenlijk over hem en wat zijn nou eigenlijk zijn uitspattingen? Maar wees gerust! Ik heb maar een paar minuten, dus of ik aan de laatste vragen toekom is maar de vraag. Je bent tot nu toe de langstzittende burgemeester van Nieuwegein. Je hebt veel voor Nieuwegein gedaan maar je horizon als bestuurder was veel breder. Je hebt in veel, heel veel landelijke commissies gezeten. Je was dus onafscheidelijk met Jaap Lith, en terecht dat hij in het zonnetje is gezet meneer de commissaris, veel op pad. We hadden daarbij overigens nooit als collegeleden het gevoel van 'Waar is Cor nou mee bezig, waar is hij nu weer?' Nee, want waar jij ook zat, je hield contact en vooral: waar je ook zat, je wist miraculeus wat er gaande was in Nieuwegein en vooral wat je wethouders uitspookten. Ik heb zeer veel waardering voor wat jij allemaal hebt gedaan op het gebied van veiligheid, internationale samenwerking en ICT. Juist door jouw nationale contacten heb jij nogal wat zaken geïnitieerd, zowel nationaal als lokaal. Zo was Nieuwegein de eerste burgernetgemeente. Over dit soort zaken maakte jij eigenlijk helemaal geen ophef, jij zorgde gewoon dat het voor elkaar kwam. Dat vind ik wel een gave, wanneer je zo actief bent overal, en veel bereikt, en dat nog zonder jezelf op de borst te kloppen. Maar ook over de landsgrenzen zette je je stempel want je hart ligt voor de helft in Afrika. Vorig jaar mocht ik met jou samen naar Namibië en zodra je voet op Afrikaanse bodem zet, zie ik je helemaal opbloeien. We waren er nog maar net of jij haalde je korte broek en wandelschoenen uitje koffer en daar gingen we, de omgeving in. Op sjouw. Wandelen is jouw grote passie maar daarvoor zijn we niet naar Namibië geweest... je overtuiging dat internationale samenwerking leidt tot een betere functionerende lokale democratie is een bescheiden, maar toch wezenlijke bijdrage. Contacten gingen dan over de rol van lokale bestuurders, maar ook over praktische dingen als het schoonmaken van de straat, verbetering van de gezondheidszorg en van het onderwijs. Bescheiden gebracht, maar betekenisvol voor de inwoners van Rundu. Van lokaal bestuur in Afrika naar ICT, een onderwerp van volstrekt andere orde en toch ook hier is je manier van werken, je toewijding te zien. Ik durf met een gerust hart te zeggen, jij bent een van de weinige bestuurders in gemeenteland die kennis en deskundigheid heeft ontwikkeld op het gebied van ICT in de publieke sector maar ook je visie daarop in praktijk bracht. Je hebt je een positie verworven op dit gebied en je wordt gezien als een autoriteit. Wie anders heeft een commissie met zijn eigen naam, de commissie de Vos, die eens per jaar een brochure uitgaf met de do's en dont's op ICT gebied voor gemeentebestuurders? Het bijzondere is ook, dat deze commissie nooit is ingesteld en ook nog nooit is opgeheven. Het kan best zijn en waarom ook niet Cor, je wilt immers actief blijven, dat de commissie De Vos 11/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
in de toekomst weer met een verstandig woord komt richting de gemeentebesturen... wie weet? Het belang van goede informatievoorziening en het eenduidig beschikken over deze informatie ten tijde van crises werd ook door jou goed onderkend. En als voorzitter van de landelijke raad Multidisciplinaire Informatie Voorziening, de Raad MIV, heb jij bestuurders hiervan weten te overtuigen en aan de wieg gestaan van de landelijke uitrol van deze eenduidige werkwijze. De commissaris refereerde ook al aan de situatie in Alphen aan den Rijn. Samenwerken en veiligheid horen ook bij de Veiligheids Regio Utrecht, de VRU. Jij zat daar in het dagelijks bestuur. Jij bent de grote inspirator en trekker van het idee om de gemeentelijke crisisbeheersingstaken op regionale schaal te organiseren. En met de volgende stap, meer taken uitvoeren in gezamenlijkheid, ben je tot de laatste dagen bezig geweest. Deze activiteiten buiten de grenzen van Nieuwegein hebben veel geholpen om Nieuwegein ook op de kaart te zetten. Maar ook binnen onze grenzen zijn er veel onderwerpen die een grote voorwaartse impuls hebben gekend door jouw betrokkenheid en inzet. Ik begin bij een onderwerp dat bijna altijd de landelijke pers haalt, de aanpak van de problematiek van Romagezinnen. Via jouw ingangen en invloed in Den Haag is dit complexe probleem op de landelijke agenda gezet. Je hebt alle Romagemeenten bij elkaar gebracht in een platform bij de VNG en daar profiteren we zowel ambtelijk als bestuurlijk van eikaars kennis en ervaring. En nog maar heel kort geleden heb je met echt het halve kabinet overleg gevoerd over een landelijke aanpak van criminele activiteiten, die immers een goed toekomstperspectief van Romakinderen in de weg staan. Ik denk bij dit onderwerp natuurlijk ook aan jouw pleidooi om duidelijkheid te scheppen over het vastleggen van gegevens over de gezinnen die in onze aanpak betrokken zijn en ... voor je het wist, was je verwikkeld in een discussie over etnische registratie, een discussie die je nooit hebt gewild en "Mind you" om maar eens een De Vos-uitdrukking te gebruiken, die je ook nooit bedoeld had. In 2004 heb je met "Nieuwegein kiest" de strategische kaders uitgezet voor de toekomstige ontwikkeling van onze stad en dankzij de toen ingezette solide financiële koers, hebben we ons verzekerd van een goede financiële positie, die bezuinigingen die we ook nu en in de komende jaren nog zullen moeten toepassen in ieder geval behoeden voor een grotere impact in de Nieuwegeinse samenleving. Ik heb eerder over jouw rol met betrekking tot ICT gesproken maar nog niet over jou als motor achter de verbetering van onze dienstverlening via de digitale weg. Je bent altijd heel kritisch geweest op onze interne processen en hebt voortdurend gestreefd naar verbetering van de diensten voor de inwoners van Nieuwegein. De inwoner van Nieuwegein kan momenteel eigenlijk alles vanuit huis digitaal via de website regelen, alleen het paspoort moet hij of zij nog zelf ophalen. De kwaliteit van onze dienstverlening anno 2011 lijkt vanzelfsprekend geworden dames en heren, maar ik kan u vertellen: die vanzelfsprekendheid is ooit met de visie van onze burgemeester begonnen. 12/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
Beste Cor, het nieuwe stadscentrum is onze gezamenlijke trots. Ook voor wat nu in de Binnenstad wordt gerealiseerd ben je betekenisvol geweest gedurende die vier colleges. Als projectwethouder van het nieuwe stadscentrum ben ik de hoeder van de muntjes. In die hoedanigheid lever ik eigenlijk voortdurend strijd met twee partijen. Aan de ene kant de bouwer en - excusez Ie mot - het gezeur over meer- en minderwerk. En aan de andere kant de discussie met de mensen in het gemeentehuis werken en die in het Stadshuis het beste van het beste en het mooiste van het mooiste willen. Met jou heb ik discussie gehad over meubilair, want ik vind dat we wel wat bestaand meubilair kunnen meenemen, maar jij vindt dat alles er tip top moet uitzien. Dames en heren, op een avond heb ik als grap aan alle meubels van Cor labeltjes gehangen "Verhuizen naar het Stadshuis". Cor, dat soort dingen wordt niet veel met jou uitgehaald, maar ik hoop dat nu je weet wie dat geflikt heeft, je er nu toch hopelijk een beetje om kunt lachen? Tja, en dan toch tot slot, toch je uitspattingen Dames en heren, dan val ik toch even stil. Uitspattingen van Cor kennen we niet, evenmin als anekdotes, of verhalen in de trant van: Ha, daar heb je Cor weer Cor, je bent altijd voorspelbaar, zelfs als het gaat om die uitspattingen. Het blijft beperkt tot die ene, nou ja vooruit, pas op, niet te dol, een tweede Berenburger. Onze laatste reis naar Rundu werden het, ja op jouw initiatief, zelfs drie Springbokkies op één avond. Tijdens de lunch steevast een grote pot chocoladepasta, in de volksmond van huize De Vos "Bruine Vledder" geheten. Die potten hadden een hoge omloopsnelheid. Er kwamen steeds nieuwe potten op tafel. Toegegeven: ik hielp je af en toe een handje. Alhoewel, je hebt toch nog één uitspatting op jouw naam staan: als jij vanuit het Noorden terugrijdt naar Nieuwegein, dan stop je in Lelystad onderweg om een milkshake te scoren bij McDonalds! Cor, je bent nooit echt een vaderfiguur voor je wethouders, dat is ook niet nodig, maar je bent wel hun hoeder, warm, betrokken en meelevend. Zo heb ik je ervaren, maar zo hebben wij dat als wethouders altijd ervaren. Jouw motto: "ga nu maar aan het werk en niet zeuren", heb je je hele professionele leven gehanteerd. Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg. Je hebt een grote onafhankelijkheid, er is geen voorkeursbehandeling voor de wethouders of wie dan ook, iedereen is gelijk en verdient dezelfde kansen en respect. Je stijl bij B&W vergaderingen is ook wel uniek: geen samenvatting na de discussie om de beslissing te formuleren, maar gewoon het oranjemapje naar Piet zwiepen en meestal met de opmerking: "nou Piet, weetje het?" Een warm mens, een bescheiden mens, een professioneel en kundig bestuurder, veel lof is je vandaag toegekomen en die heb je verdiend. De toekomst? Ik weet, jij bent er de man niet naar om achter de geraniums te gaan zitten en ondanks je ziekte houd je drang om wat te blijven betekenen. In die zin, afscheid is de poort naar de toekomst. We zullen je ongetwijfeld zien bij activiteiten waar jij je sociaal maatschappelijk nuttig kunt maken. Wellicht voor VNG-international, landelijk misschien voor Burgernet of Europees maar denk ik ook op gepaste afstand van het gemeentebestuur 13/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
uiteraard, voor de gemeenschap in Nieuwegein. Ik weet zeker dat veel organisaties blij met je zullen zijn. Tenslotte Cor, ik wil niet alleen met mooie woorden eindigen maar wij willen onze oprechte waardering voor jou tot uitdrukking brengen. En nu volgt er iets waar jij veel meer ervaring in hebt dan ik maar we gaan het toch proberen, want het heeft het college van B&W behaagd, zegje dan geloof ik altijd, om jou te benoemen tot ereburger van de gemeente Nieuwegein en ik wil jou en Hilda graag naar voren zodat ik de versierselen en de bijbehorende zaken kan overhandigen. Graag applaus voor deze nieuwe ereburger van Nieuwegein. En uiteraard ook een speciale oorkonde voor onze burgemeester Cor de Vos. Ik wil ook graag een bos bloemen overhandigen aan Hilda die al die jaren gezorgd heeft dat wij konden profiteren van wie Cor was en wie Cor blijft voor ons in Nieuwegein. Meneer de voorzitter, het was mij een genoegen te gast te zijn in deze raad. De voorzitter: ja meneer Lubbinge, hartelijk dank voor uw bijdrage die u geleverd heeft en een kijkje in de keuken gegeven heeft van hoe het er in het college van B&W aan toegaat en dan zal ik bij gebrek aan secretaris van B&W het stuk maar oprapen waarin ik zie dat de heer De Vos tot ereburger is benoemd. Cor, als voorzitter van deze vergadering heb ik ook nog even het voorrecht om een woordje tot je te spreken alvorens ik jou het woord geef. Als ik naar die foto hier kijk achter jou, dan denk ik: er is niemand die kan zeggen dat wij ooit de bal naar elkaar toegespeeld hebben. Je ziet toch duidelijk dat wij hetzelfde doel voor ogen en dat is uiteindelijk die bal in dat putje krijgen. Ik weet niet of dat jou gelukt is, ik weet in ieder geval zeker dat het mij niet gelukt is. Ik kwam er toen achter dat golfen niet echt mijn sport is en het enige wat mij wel verontrust is dat ik tussen Hilda en jou in stond en ik weet niet meer hoe ik daar zo gauw tussen ben gekomen. Goed, maar we stonden in ieder geval zij aan zij en trokken ten strijde met elkaar. Dat gevoel heeft bij mij wel een beetje de overhand als ik aan onze samenwerking terugdenk, zelfs een gevoel van vriendschap en in ieder geval een gevoel van elkaar aanvoelen. Als ik over dat onderwerp spreek, dwalen mijn gedachten af naar een boek dat ik jou mag overhandigen. Het is een bijzonder boek dat gaat over een persoon die veel heeft betekend voor onze samenleving. Als ik zo spreek zouden de mensen nu kunnen denken dat ik je een bijbel wil overhandigen en eerlijk gezegd, ik heb even met die gedachte lopen spelen. Als fractievoorzitter van de ChristenUnie/SGP moetje tenslotte wel een beetje je reputatie hooghouden maar ik dacht, je bent tenslotte net zo'n Calvinist als ik. Dat vind je nooit leuk maar je bent het natuurlijk wel, een echte Calvinist. En je weet hoe het met Calvinisten is, dan weetje weer niet welke vertaling je aan moet bieden dus ik ga dat maar niet doen. Ik ga je een ander boek aanbieden. Een heel bijzonder boek en wel eentje waarvan we zeker wisten datje dat nog niet op de plank had staan. Het is ook niet een boek van 1 schrijver maar van meerdere schrijvers, om precies te zijn van 40 schrijvers. Het zijn ook auteurs die je niet op een boekenbal zult tegenkomen. Het is ook geen hoogstaande en diepgravende literatuur, maar het is wel een boek dat warmte en vriendschap uitstraalt. Het is een boek met een verzameling verhalen van vrienden, kennissen, collegae die allemaal wat over jou hebben willen vertellen en daarmee is een beeld ontstaan over de burgemeester, de bestuurder, de voorzitter, de collega maar bovenal een beeld ontstaan over de mens Cor de Vos. Er staan prachtige verhalen in dit boek en ik zou ze graag allemaal met u willen delen, maar ja, dat is niet mogelijk. Met 40 verhalen zouden we de receptie moeten overslaan en dat zou niet de 14/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
bedoeling kunnen zijn. Eén citaat wil ik u toch niet onthouden en dat is als ik het goed heb een citaat van de burgemeester van Spijkenisse. Die zegt: "Cor is altijd een positieve collega, een gedreven bestuurder en makkelijk toegankelijk voor collega's. Heel gelijkmatig ook, als hij een ruimte binnenkomt dan is hij er wel, maar niet alle ogen zijn op hem gericht. Je hebt collega's die zich meer positioneren maar Cor is rustig, betrokken, deskundig, heel loyaal en gedreven. Ja, zo heeft hij zijn sporen wel verdiend". Cor, toen ik dit citaat las dacht ik: dat is de waarheid en ik heb daar niets meer aan toe te voegen. Ik bied je het boek dan ook graag van harte aan en ik hoop datje er heel veel plezier aan zult beleven. Ik dank je in ieder geval heel erg hartelijk voor de samenwerking die wij de afgelopen 10 jaar hebben gehad en ik wens jou persoonlijk en jouw gezin van harte Gods onmisbare zegen toe. Ja, je zou nu alvast willen lezen denk ik maar ik heb te weinig tekst om nog uit te spreken om jou dat boek uit te laten lezen. Cor de Vos: heel erg bedankt. De voorzitter: ja dames en heren, dan komen we toch een beetje bij het laatste onderdeel van de agenda. Ik heb geprobeerd om het zo lang mogelijk te rekken, maar het is niet anders. Eens komt het moment dat we afscheid gaan nemen van onze burgemeester en dat moment is nu aangekomen. Ik wil dan ook de huidige zittende burgemeester uitnodigen om het woord te voeren. Meneer De Vos, aan u het podium. 6.
Toespraak van de heer C M . de Vos Ja, meneer de voorzitter. Dat was toch de opdracht, meneer de Voorzitter, geachte leden van de gemeenteraad, geachte heer en mevrouw Robbertsen, Roel en Lia, lieve familie, geachte wethouders en heer gemeentesecretaris, dear friends from Rundu Namibia, beste vrienden uit Nieuwegein, Oostflakkee en Veendam, dames en heren. Heel erg fijn hier zoveel vrienden en bekenden in de zaal te zien, vrienden en bekenden uit Nieuwegein, maar ook uit de gemeenten waar ik eerder burgemeester mocht zijn. Ik zie een aantal personen met wie ik in het college heb mogen samenwerken, zoals Toon Kroon, de locoburgemeester toen, die mij op 5 juni 1982 heeft geïnstalleerd als burgemeester, nu 96 jaar en hier aanwezig. Toon, ik vind het hartstikke mooi. Heel emotioneel voor mij, dat jij Toon, hier aanwezig bent. Nog een ruim 90-jarige, te weten mijn schoonmoeder van 92. Fijn datje er vanmiddag bij kunt zijn. Dat brengt mij tot het noemen, wie er niet meer kan zijn: Carla Curvers, oud-wethouder van Nieuwegein, die twee maanden geleden is overleden. Maar helaas kan ook mijn voorvoorganger Mans Flik hier niet zijn vanwege zijn broze gezondheid. Vanaf deze plaats wens ik hem toe, dat hij de strijd tegen de pijn kan blijven leveren waar hij vandaag weer voor in het ziekenhuis moet zijn. Op deze plaats wil ik de sprekers van vanmiddag heel hartelijk danken voor de woorden die zij tot mij hebben gesproken. Soms dacht ik wel eens: gaat dat wel over mij? Commissaris van de Koningin, in de eerste plaats wil ik u hartelijk danken voor het feit dat u Jaap Lith in het zonnetje heeft gezet. Het doet mij heel erg veel dat u dat heeft gedaan. Gisterenavond heeft hij ook in het zonnetje gestaan maar ik vind het heel goed dat hij hier door u hier in het openbaar in het zonnetje gezet is. Dank in de eerste plaats voor de ets van 15/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
Paushuize, inderdaad een gebouw wat ook mij als geboren Utrechter natuurlijk ook erg aanspreekt. Mijn vader kwam daar vroeger ook heel vaak om bloemen te brengen en te schikken et cetera, in de tijd dat het nog beter ging met de provincie. En uiteraard heel erg dank voor de erepenning. Het doet mij heel erg veel dat ik die van u heb mogen krijgen, een hele onverwachte eer en ik ben daar ook zeer geroerd door. Dank u wel. Koos Janssen, ja, Koos je had weer zoals altijd een origineel verhaal en een originele bijdrage. Ik had eerlijk gezegd mijzelf nooit vergeleken met die man op die sokkel, maar ja, jij kwam misschien meer Nieuwegein binnen langs die weg dan dat ik daar langs kwam. Ik vond het in ieder geval erg origineel en dank voor de mooie woorden en ook dank aan jou voor de samenwerking met alle collega's in Utrecht, waarvan er een aantal hier aanwezig zijn. Johan Gadella, ja ik zag net die poster uit Bunnik van 1974, dat is al heel lang geleden. Woonde je toen nog in Bunnik? Ik weet niet of je toen op mij gestemd hebt, ik vrees van niet. Je vader wel? Kijk eens aan! Dat was nog de tijd van het progressief akkoord, toen links nog beter kon samenwerken dan tegenwoordig, maar ja. Overigens ging dat heel erg goed. Ik heb het wel eens meer verteld, ik was toen lid van het college in een nogal confessionele omgeving en ik heb daar echt geleerd om met mensen die anders tegen de maatschappij aankijken om daar op een hele goede manier mee samen te werken. Dat is in feite ook een hele goede leerschool geweest om als burgemeester met alle vogels van zoveel pluimage samen te werken en uiteraard ook heel erg dank voor het mooie schilderij. Het is een weergave van oud en nieuw Nieuwegein en krijgt een mooie plek in huize De Vos aan de Puccinihof. We hebben net ook al tegen elkaar gezegd we moeten misschien naar een groter huis of zo, hoewel, dat zit er ook niet in. Bert Lubbinge, ik ga toch controleren of die meubels op de bestuursvleugel echt de nieuwe meubels zijn. Vanaf overmorgen kan ik daar natuurlijk niet meer op toezien maar ik kom het wel controleren, beste vriend! En die bruine vledder waar hij het over had: hij gebruikt het meest hoor! Als ik toch zag wat hij op boterhammen en ontbijtkoek smeerde aan bruine vledder was geloof ik 2/3 door hem opgebruikt en 1/3 door mij, maar goed. Waar ik heel erg vereerd door ben is de benoeming tot ereburger. Het is echt een hele eer en ik zal de speld ook met ere dragen en ik ga ervan uit dat ik dus ook een uitnodiging krijg voor de nieuwjaarsreceptie, want dat hoort er ook bij. Op Martin Monrooij kom ik nog even terug op een later moment. De laatste keer... In de afgelopen maanden heb ik vele malen gehoord dat het de laatste keer was - bij bijeenkomsten, bij mijn laatste 60-jarig bruidspaar (dat was afgelopen woensdag), bij mijn laatste presentatie in het Regionaal College (dat ging over de regionale veiligheidsstrategie, waar anders over), bij mijn laatste keer op bezoek in Rundu, onze partnerstad in Namibië. Je zou zeggen dat het gaat wennen, maar ik kan u melden: het went niet. En nu is de laatste keer dat ik het woord voer in de gemeenteraad. Ik had nog nooit gedacht op zo'n grote afstand met de raad te moeten communiceren maar goed, dat moet dan voor deze 16/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
keer. Sinds ik mijn ontslagbrief aan Hare Majesteit de Koningin heb geschreven, is deze dag onherroepelijk geworden. Per 1 mei 2011 hang ik mijn ambtsketen aan de wilgen en word ik gewoon burger van Nieuwegein. Ik heb wel met gemengde gevoelens naar deze dag toegeleefd, omdat ik een ambt opgeef dat ik bijna 29 jaar met hart en ziel heb bekleed, voor mij het mooiste ambt dat er bestaat. Maar ik vind ook dat het tijd wordt om dit ambt aan een jongere generatie over te laten. Die zal het op een andere manier doen dan mijn generatie. Niet beter of slechter, maar anders, net zoals ik het ambt de laatste tijd anders heb vervuld dan toen ik in 1982 in Oostflakkee aantrad, op die hete junidag in Oude-Tonge. Het was bloedheet. De tijden zijn veranderd, de relatie overheid/ maatschappij is anders, de lokale politiek is anders, de kijk vanuit de samenleving op de overheid is anders. Kortom, nieuwe kansen voor de opvolgers. Dat ik nu behoorlijk sukkel met mijn gezondheid heeft mede tot gevolg, dat ik vrede heb met dit moment en het biedt uitzicht op meer uren met mijn gezin en dat is een welkom gevolg! 29 jaar burgemeesterschap en daarvoor nog 8 jaar wethouder heeft tot gevolg datje vergroeid bent met het lokaal bestuur. Dat lokaal bestuur is als het ware in je gaan zitten, is een deel van je persoon geworden. Het mooie van het lokaal bestuur is, datje elke dag geconfronteerd wordt met de uitwerking van watje hebt besloten of nagelaten hebt te beslissen. Of dat nu in een gemeente met 10.000 inwoners is als Oostflakkee, met 28.000 zoals in Veendam, of met 61.000 zoals Nieuwegein. Je kunt elke dag worden aangesproken, door individuele burgers, door bedrijven of door maatschappelijke instellingen. Omgekeerd kun je als burgemeester hen ook zelf aanspreken op wat zij doen of laten in hun rol als verantwoordelijk burger, bedrijf of instelling. Die keerzijde wordt mijns inziens nogal eens vergeten en inmiddels in de loop der jaren meer dan vroeger. De overheid, de lokale overheid incluis, kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor alles wat er in de samenleving aan de hand is. Sterker nog, de samenleving zelf is in de eerste plaats verantwoordelijk voor eigen succes of eigen falen. In de afgelopen jaren hebben wij, bestuur en zeker ook de politiek, te veel uitgestraald dat wij de problemen wel even voor de burger zouden oplossen. En dus hebben burgers te hooggespannen verwachtingen over het oplossend vermogen van de overheid gekregen en dat keert zich tegen de overheid, tegen de politiek. Tegen die grens daarvan lopen we thans op, nu de financiën van de overheid beperkter worden en we met onze inwoners en bedrijven in discussie moeten over de vraag welke voorzieningen wij overeind moeten houden en welke niet meer, of welke direct voor rekening van de individuele gebruiker gaan komen. Ook Nieuwegein zal de discussie aan moeten, alhoewel (en ik zeg dit met enige trots) de financiële basis van onze stad zo gezond is, dat de draconische maatregelen zoals elders noodzakelijk zijn, hier in Nieuwegein een tandje minder kunnen. Nu ik aan het einde van mijn werkzame leven ben, is de verleiding groot om dat nog eens in extenso de revue te laten passeren. Het is verleidelijk maar ik ga dat niet doen. In feite bent u, alle aanwezigen, een weerslag van dat leven. De aanwezigheid van oud-wethouders uit Oostflakkee en Veendam, en andere goede vrienden uit die gemeenten leveren bij mij nostalgische gevoelens op, goede herinneringen voeren daarbij de boventoon. Van Oostflakkee herinner ik mij die prachtige momenten in de zomer, als het graan, de junen en de peeën bijna oogstrijp zijn en de zon boven die akkers onder gaat. Ik herinner mij ook de mooie Ventjagersplaten, die ontstonden, nadat het Krammer-Volkerak 17/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
geen eb- en vloedwerking meer kenden, evenals de strijd om de N59 om Oude-Tonge heen aangelegd te krijgen. Van Veendam herinner ik mij de komst van Kisuma Chemicals uit Japan, maar ook de opbouw van het Rail Service Center Groningen en de strijd om het behoud van de RDW voor Veendam, Johan Gadella noemde het al. Ik herinner mij het mooie Borgerswold, het park Oudegein van Veendam. Dit zijn zomaar herinneringen, die ik optekende, terwijl ik hoog boven Afrika vlieg op weg naar Rundu in Namibië. Nieuwegein ligt natuurlijk het meest vers in het geheugen. Sterker nog, Nieuwegein is het heden. Hoogtepunt voor mij was en is het feit, dat wij in staat waren, om in de binnenstad aan de bouwerij te gaan. Te lang heeft dit onderwerp de politieke agenda beheerst en is het in zekere zin een splijtzwam geweest. Dat de gemeente het Stadshuis en het theater aan het bouwen is, ik zeg het nu maar even heel voorzichtig maar een beetje ook feitelijk, is niet z'n wonder. We hadden daar immers het geld voor gereserveerd en ze bezorgen de Nieuwegeinse inwoner geen enkele extra bijdrage. Ik zeg dat nu wel zo gemakkelijk, maar het gemeentebestuur heeft wel de durf gehad, om voor deze gebouwen architecten van naam te selecteren, die in staat zijn geweest, om zeer tot de verbeelding sprekende gebouwen te ontwerpen. Die gebouwen zijn dan wel tot de verbeelding sprekend, maar het gebruik ervan is nog belangrijker. Ik ben ervan overtuigd, dat Stadshuis en theater de inwoners van Nieuwegein en andere bezoekers het gevoel van welkom en betrokkenheid zullen geven. In het Stadshuis zal een Klant Contact Centrum worden ingericht, waar de bezoekers snel en efficiënt zullen worden geholpen, volgens de laatste ideeën omtrent dienstverlening aan burger en bedrijf. Het theater zal het centrum van kunst, cultuur, debat en vereniging en vergadering dienen te worden, dat de investering vanuit de gemeente waard is. Dat echter de gemeente en Stadskwartier CV (met Corio daarachter) in staat waren zulke afspraken te maken, dat ook met het deel van de binnenstad voor de nieuwe winkels en de appartementen kon worden begonnen en straks met de volgende fase, dat is een prestatie van formaat waar alle participanten trots op kunnen zijn. Tegen de klippen van de economische recessie op ging in Nieuwegein de schop in de grond, waar het op heel veel andere plekken nog steeds niet lukt. Het Stadshart van Nieuwegein wordt naar mijn overtuiging "the place to be". Nu ik mijn "trots" over Nieuwegein uit, zou ik U als leden van de raad maar ook de Nieuwegeinse samenleving willen oproepen, om dat gevoel van trots op de stad en op wat er in de afgelopen jaren is bereikt vooral ook uit te dragen. Want waarop mogen we trots zijn? Onze stad is dan weliswaar een product van het stedenbouwkundige denken uit de 70-er en 80-er jaren. Dat Nieuwegein echter in z'n relatief korte tijd van twee dorpen met grote verschillen is uitgebouwd tot een stad, die onze inwoners en bedrijven in feite alles biedt dat nodig is om een goed bestaan op te bouwen, daar mogen we trots op zijn. Maar we mogen zeker ook trots zijn op al die mooie, soms wat verborgen plekken in Nieuwegein, die je wel moet weten te vinden maar die je ook moet willen weten te vinden. Dan noem ik het Natuurkwartier in wording, de enige echte unieke Plofsluis, de werkende museumwerf, het park Oudegein (waar meer Nieuwegeiners gebruik van zouden moeten maken), het park Rijnhuizen, het mooie zicht op de Lek bij de ondergaande zon, Vreeswijk bij Kaarslicht. Kortom, als je het wilt zien, dan is er in Nieuwegein veel moois te bewonderen. Nieuwegein is niet alleen een woonstad maar ook een echte werkstad, waar 40.000 mensen hun boterham verdienen. 18/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
Nieuwegein is daarmee een onlosmakelijk onderdeel van de Utrechtse regio, dankzij die economische factor, maar ook vanwege de regionale woningmarkt. Daarom dient Nieuwegein deel te blijven nemen aan welk samenwerkingsverband er rond de stad Utrecht ook gaat ontstaan nadat de plus van het Bestuur Regio Utrecht is verdwenen en het verkeer en vervoer op een ander niveau is belegd zoals het huidige kabinet voorstelt. Je hoort Roel, ik probeer het een beetje neutraal te formuleren. Bovendien zou meer samenwerking op allerlei vlak tussen Utrecht en Nieuwegein (bilateraal dus) wel eens zeer profijtelijk kunnen zijn. Die samenwerking moeten we vanuit onze sterkte aangaan, want we hebben Utrecht het een en ander te bieden. Voorbeelden zijn de ontwikkelingen rond de A12-zone en de Liesbosch/Laagraven. Nieuwegein is de afgelopen jaren stukken veiliger geworden. Dat blijkt uit allerlei cijfers over geweldsmisdrijven, overlast van jongeren, veel voorkomende criminaliteit als bijvoorbeeld diefstal van en uit auto's. Samen met de politie en het Openbaar Ministerie en de andere gemeenten in de regio Utrecht zijn wij in staat geweest, om de criminaliteit terug te dringen met ruim 40% t.o.v. 2002. Dat is een formidabele prestatie en ik hoop dan ook dat die samenwerking in de komende jaren verder door zal gaan. We zijn er uiteraard nog niet. Er zullen in de komende jaren andere, nog creatievere manieren moeten worden bedacht om de veiligheid te bevorderen. Dat betekent wel dat van de burger en het bedrijf, maar ook van het maatschappelijk middenveld, daarin ook een forse bijdrage wordt verwacht. Ik ben er evenzeer trots op dat Nieuwegein een stad is, die zich bewust is van de wereld om ons heen, dichtbij en ver weg. Internationale samenwerking is een onderwerp dat breed gedragen wordt in de gemeenteraad, maar dan wel in een modern jasje. Samenwerking met gemeenten dient te leiden tot voordeel over en weer, in de meest brede vorm. Dat is het uitgangspunt voor de nieuwe aanpak. Dear guests, International co-operation between local governments is in my opinion very important. Local government is the closest to the people and therefore we have to struggle for strengthening of local democracy worldwide. We, in Nieuwegein cannot do everything, we are not able to bear the burden of the entire world, but what we can do, is to co-operate with a municipality, which is eager to learn and which has the ambition to develop its community and to increase the participation of its people in their own development. In addition to that, we can co-operate with our European partners within the framework of the EU to implement projects in our cities which are co-financed by the EU. I am very honoured that her worship the mayor and former mayor of Rundu, Mrs Hilke Levi and Mr Gosbert Mandema as well as former councillor Mrs Vicky Kauma are present today on the occasion of my resignation. I appreciate your presence very much. We have worked very intensively together during the last 10 years and, what is at least as important, there was a close co-operation between the working groups in our cities and between a big number of institutions like schools, churches, Red Cross, hospitals etc. I am sure, that our co-operation will last for many years from now for the benefit of our people, in Rundu as well as in Nieuwegein. Dames en heren, leden van de gemeenteraad, aan het einde gekomen van mijn laatste speech in uw midden, heb ik er behoefte aan u mee te geven van waaruit ik het burgemeesterschap 19/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
heb getracht in te vullen. In een zich eerder verder individualiserende dan meer bij elkaar betrokken samenleving, is er behoefte aan personen en ambtsdragers die een bindende factor vormen. De burgemeester is bij uitstek de daartoe aangewezen figuur. Vanuit die gedachte heb ik ook het ambt ingevuld, de burgemeester is van en voor alle inwoners, bedrijven, ongeacht politieke, religieuze of welke achtergrond ook. Dat vraagt van de burgemeester integer handelen en onbesproken en voorspelbaar gedrag. Het is uiteraard niet aan mij om mijzelf de maat te nemen op dit punt, dat laat ik graag aan anderen over. Een van de belangrijkste taken van de burgemeester is het voorzitterschap van de gemeenteraad. Ik verklap geen geheim dat u als raad het mij niet altijd heel gemakkelijk heeft gemaakt. Dat u inmiddels met 13 fracties bent is een politiek gegeven, maar dat aantal hoeft niet bepalend te zijn voor de wijze van omgang met elkaar. De verandering van vergaderwijze is slechts een instrumentele verandering. Veel belangrijker is de vergadercultuur en die is niet 1, 2, 3 veranderd. Op deze plaats wil ik vooral Martin Monrooij noemen, die als plaatsvervangend voorzitter van de gemeenteraad de afgelopen maanden extra inspanning op allerlei vlak heeft moeten verrichten. Martin, ik heb grote bewondering voor jouw doorzettingsvermogen. Je weet dat ik je vaak mijn maatje in de gemeenteraad heb genoemd. Ik heb nooit vergeefs beroep op je hoeven doen en vaak nam je zelf al de rol op je die bij het plaatsvervangend voorzitterschap van de raad bleek te horen. We hebben samen hoogte- en dieptepunten beleefd. Onze relatie heeft er nooit onder geleden. Sterker nog, we konden elkaar telkenmale vinden. Ik wil je hier van harte voor bedanken en ook voor die steun. Ik wil jou graag daarvoor een persoonlijk cadeau geven. Ik heb iemand die jou heel goed kent geraadpleegd en ik hoop dus datje het mooi vindt want anders heb ik een probleem. Martin, heel erg bedankt voor alles en ik verzoek u allemaal en zeker ook de gemeenteraad om Martin Monrooij een heel groot applaus te geven. De heer Monrooij: een prachtige oude kaart van het Nieuwegeinse. Ik vind hem echt heel erg mooi. De heer De Vos: ik zeg maar, dit is het enige cadeautje wat ik nu uitdeel. Ook wil ik de griffier Ferdinand Contant, hij zit een beetje in een hoekje maar meestal zitje naast me, van harte bedanken voor de ondersteuning voor mij als voorzitter van de raad. Toen jij aantrad, Ferdinand, heb ik je gezegd datje niet in een gespreid bedje kwam. Je hebt dit opgepakt als een uitdaging en je bent er, op jouw rustige manier, in geslaagd om met de gemeenteraad stappen in de goede richting te zetten. Ik wens jou en je mensen op de griffie al het goede in de komende tijd. In de 10,5 jaar in Nieuwegein heb ik aan vier colleges leiding mogen geven, Bert Lubbinge zei het al. In totaal waren het vanaf 1982 10 colleges, sommige heel kort vanwege de verkiezingen, de meeste gewoon 4 jaar. De dinsdagochtend was in al die jaren een van de plezierigste ochtenden van de week. De zakelijke afwerking van de agenda nam over het algemeen de minste tijd in beslag. Het informele deel was eigenlijk veel belangrijker, met discussies over onderwerpen van de toekomst, de rondvraag, die soms kort maar ook vaak lang duurde. Met alle colleges heb ik het pad van discussie, verdieping en van de wederzijdse inspiratie bewandeld. Ik wil alle wethouders van harte bedanken voor de mooie tijd samen. Het laatste college, waar ik voorzitter van mocht zijn, wil ik toch even apart noemen. Ik wil 20/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
Bert, Wouter, Helen en Hans van harte bedanken voor de goede samenwerking. De afgelopen maanden hebben jullie soms een tandje harder moeten lopen vanwege mijn gezondheid en jullie waren immer belangstellend naar hoe het met mij ging. Jullie zijn een sterk stel en Nieuwegein mag trots op jullie zijn. Een voorwaarde voor het goed functioneren van een gemeentebestuur vormt de relatie burgemeester-gemeentesecretaris. In 29 jaar heb ik met 7 gemeentesecretarissen mogen samenwerken en vanmiddag is er ook een aantal aanwezig. Ik meen te mogen zeggen dat ik met alle 7 personen heel goed heb mogen samenwerken vanuit het idee: de gemeentesecretaris is er voor de binnendienst en de burgemeester voor de buitendienst. Vaste prik was elke maandagmorgen van 9 tot 10 het werkoverleg. Daarbij kwam de collegevergadering van de volgende dinsdag aan de orde, maar ook alles wat er rond het gemeentebestuur speelde. Verder passeerde van alles de revue van zeer persoonlijke zaken tot de wereldproblemen. Ik wil hen allen hartelijk bedanken voor de goede samenwerking, voor de adviezen. Ik ben van mening, dat de rol van de gemeentesecretaris in het reilen en zeilen van de colleges van B en W soms nog wel eens ondergewaardeerd wordt. Speciaal wil ik Piet van Elteren, mijn laatste gemeentesecretaris, hier bedanken voor onze samenwerking. Tussen ons Piet, was een balans die de gemeente Nieuwegein zeer ten goede is gekomen. We wisten vaak met een half woord elkaar heel goed te begrijpen. Dank je wel. Last, but not least, wil ik de mensen in onze organisatie van harte bedanken voor de samenwerking in de afgelopen 10,5 jaar. Dat onze gemeente bij de top 5 staat van alle Nederlandse gemeenten wat betreft dienstverlening, is vooral aan jullie inzet te danken. Ik was geen gemakkelijk persoon voor jullie, soms weleens veeleisend wat betreft kwaliteit. De burger is kritischer geworden in de afgelopen jaren en dat is op zich terecht. Maar ook de burger moet beseffen, dat waar gehakt wordt, ook spaanders vallen. Ik heb gistermorgen van een groot aantal medewerkers persoonlijk afscheid kunnen nemen. Dat was een hele fijne, emotionele gebeurtenis. Rest mij jullie toe te wensen dat de goede sfeer onderling èn met het bestuur bestendigd blijft. Twee personen wil ik hier nog speciaal noemen: Jaap Lith en Cindy Bergman. Zonder anderen tekort te willen doen, wil ik jullie heel hartelijk bedanken voor de steun en de hulp die ik van jullie heb mogen ondervinden. Zonder een goede ondersteuning van iemand, die veel meer is dan een chauffeur en van een secretaresse, kan een burgemeester niet goed functioneren. Jaap, heel veel gezonde jaren met jouw Tineke, want jij houdt er vandaag ook mee op. Daar is deze week ook uitgebreid bij stil gestaan, met name gisterenavond. Cindy, heel veel succes met de volgende fase met een nieuwe burgemeester. Het komt echt wel goed! Met velen hier in de zaal heb ik de afgelopen jaren intensief samengewerkt en een bijzondere relatie opgebouwd. Het is te veel om op te noemen en ik doe dat dus ook niet. Het is te veel en daarom wil ik u vanaf deze plaats heel hartelijk danken voor die samenwerking, die soms tot vriendschap uitgroeide. U zult mij niet euvel duiden dat ik hier een kleine uitzondering maak voor de personen, die bij de politie en de brandweer werken. Met hen heeft de burgemeester immers een speciale relatie. Ik heb nooit tevergeefs een beroep op hen gedaan als het nodig was. Ik was niet zo'n type die nu heel vaak zei dat het nodig was, maar als ik vond dat het nodig was dan waren ze er ook. Sterker nog, als dat beroep nodig was, waren ze er vaak eerder dan dat ik op de hoogte was en zo hoort het ook. Heel veel dank en veel sterkte bij de 21/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
organisatieverandering die voor de brandweer nu zo'n beetje achter de rug is en die voor de politie weer in het verschiet ligt. Ik neem afscheid van het ambt, maar niet van Nieuwegein. Ik blijf een betrokken inwoner met het oog op de wereld om ons heen. Ik wens mijn opvolger, Frans Backhuijs, veel succes en ik ben bij de laatste woorden gekomen. Nieuwegein was een mooi eindstation voor mijn bestuurlijke carrière. Wij blijven er heerlijk wonen. Het ga u allen goed. Nou dacht ik: ik heb me zo goed gehouden, en nog verdorie bij de laatste woorden! Maar ik heb nog 1 handeling te verrichten. Dat is namelijk symbolisch de overhandiging van de hamer als voorzitter van de raad aan de plaatsvervangend voorzitter Martin Monrooij in de verwachting, dat hij op 11 mei deze weer overhandigd aan de volgende voorzitter van de gemeenteraad, Frans Backhuijs. Martin, heel veel succes en heel veel dank. Sluiting De voorzitter: ja, wat te zeggen na deze inhoudelijke enorme bevlogen speech waarin Cor zijn hele carrière nog eens doorgelopen is en waarin toch duidelijk is geworden hoe vervlochten je bent met het ambt van burgemeester en hoe vervlochten je bent met het openbaar bestuur in Nederland en in Nieuwegein. Ik vind het echt geweldig watje gedaan hebt en ook de speech die je nu gegeven hebt. Ik ben ervan onder indruk en ik zal het moment van afscheid ook heel lang koesteren. Maar ja, we moeten doorgaan helaas. Wij zijn aan het einde gekomen van deze bijzondere raadsvergadering. Na deze raadsvergadering hebben wij een receptie, die is in de andere zaal. Normaliter zou ik u vragen: laat eerst de gasten naar buiten gaan en burgemeester, dat u ons zou volgen. Ik ga het dit keer anders doen. Ik wil graag aan onze gasten vragen om achter te blijven, daarbij betrek ik ook heel graag de kinderen van de familie De Vos, of u ook in deze zaal wil blijven en of u met z'n allen alvast naar de andere zaal wilt gaan. Daar zal de receptie zijn en de familie De Vos en gasten zullen zich daar zo bij u voegen. Op uitdrukkelijk verzoek van de heer De Vos vraag ik u om geen rijen te vormen. Meneer De Vos wil de receptie graag zo informeel mogelijk houden en hij komt naar u toe, dus geen rijen en geen handen schudden. Houd het zo informeel mogelijk. Ik dank alle gasten die wij vandaag in ons midden hadden en alle sprekers die wij vandaag in ons midden hadden. Ik dank meneer en mevrouw De Vos heel erg hartelijk en dan komt nu toch echt het moment die ik de hamer moet pakken die ik daarnet overhandigd heb gekregen en die ik 11 dagen beet mag houden en waarvan ik nog niet zeker weet of ik hem op 11 mei aan de heer Backhuijs zal overhandigen, maar de commissaris heeft mij al gezegd dat ik dat verplicht ben en loyaal als ik ben, ga ik dat doen. Ik dank u nogmaals heel erg hartelijk voor uw komst en ik zie u graag zo meteen in de zaal en daarmee sluit ik deze bijzondere raadsvergadering (16.38 uur).
22/22 Verslag gemeenteraad Nieuwegein 29 april 2011
