Mooi midden Nederland Een reis verslag of dagboek.
1
H
et avontuur lokt weer. Het is al weer enige weken geleden dat ik tent en slaapzak in de bobkar heb geladen voor een fietstocht. Ik geef gehoor aan het onrustige gevoel en vertrek voor enige dagen door ons eigen land, Nederland.
2
Zondag 23 augustus, zwart betaalt?
H
et is al half tien als ik Willy en onze loge, Marit, gedag zeg voor de eerste etappe. Of de duivel er mee speelt maar ik heb, naar het oosten toe, weer tegenwind. Gelijk in zomerse uitrusting. Eigenlijk is het er nog iets te koud voor maar anders “moet” ik mij onderweg uitpellen. aar, o waar, pak ik de LF4 op. Doe ik de kortste, snelste of mooiste route. Over de Vrouwenakkersebrug ga ik links af naar de Hoef. GPS mee, heb ik pas aangeschaft, en kijken en ondervinden of ik de route kan registreren. Het is allemaal erg nieuw voor mij! Langs de Kromme Mijdrecht vervolg ik m`n weg naar Woerdense Verlaat. Als ik bij Spengen ben neem ik van de smalle weg, die ik volg, de eerste foto. et is voor mij een vrij bekende omgeving waar ik doorheen fiets. Als ik Haarzuilen nader weet ik uit ervaring dat het de dertig kilometer grens is. Enige angst heb ik voor de doorgang door Utrecht. Uit mijn eerdere tochten weet ik dat steden niet mijn sterkste kant zijn. Natuurlijk wat ronddwalen bij het Jaarbeurs gebouw. Snel komt alles goed door de voortreffelijk geplaatste borden. Even een onderbreking voor het plaatsen van batterijen in mijn reserve geheugen, wat moet en ben ik zonder?
W
H
3
D
e route door de stad Utrecht is verrassend mooi en makkelijk. Het is natuurlijk wel een rustige zondagmorgen maar misschien leer ik het! Zonder noemenswaardige moeilijkheden kom ik door de stad heen. Buiten de stad verzorg ik, in de zon, het inwendige. Als je nu denkt dat alles van een leien dakje gaat heb je het mis. Net buiten Zeist ga ik de fout in. Heb ik niet goed opgelet? Staat er geen bord? k heb iets verzonnen zodat ik niet steeds de microfoon van het reserve geheugen los moet halen om naar mijn mond te brengen. De koffie pauze doe ik bij een plaats met een grote grondwaterstandmeter. Is er een bord weg, ik vermoed van wel. Na de koffie wat heen en weer gereden en opeens zie ik twee bepakte fietsers uit een zijweg komen. Op de weg waar ik fiets is geen bord maar bij het afslaan en achterom kijken zie ik het bord in de andere richting. a drieën is het klimmen geblazen de Amerongseberg over. Als dat obstakel genomen is geniet ik van een heerlijk ijsje voor de finale naar Renkum. Landgoed Quadenoord Bosbeek. Wat een gemak, ik voer het adres in op het GPS en fiets er zonder 4
I
N
vragen naar toe. Heel amicaal word ik begroet. Helaas heb ik geen groene kaart voor het kamperen op natuur campings. Niet erg voor deze ene keer! € 8,-vangen zonder inschrijven en € 0,50 voor de douche die het niet doet. Snel in m`n nakie naar de ander en weer € 0,50 voor nu wel warm water. et is en was een mooie fietstocht door een lommerrijke natuur waar de zon regelmatig schuil ging achter de veelvuldig aanwezige bomen. De bomen namen de vele wind wat weg waardoor het aangenaam fietsen was. Vijf uur op de camping na 123 kilometer in 6:26 uur met een gemiddelde van 19,2. Mooi zonnig weer met een ZO wind die in de middag wat toenam.
H
Maandag 24 augustus, weerzien met kleinkind.
I
k
zal het maar onmiddellijk bekennen, ik heb mij verslapen. Het is kwart voor acht als ik wakker wordt. Het is geheel tegen mijn vakantie gewoonte in! 5
Ik ga immers de slaapzak in als het donker wordt en dat is of was 21:00 uur. Iets voor negen op de fiets. et is een wolkeloze hemel die uitnodigt voor de zomerse uitrusting. Gelijk op de route! Dat had ik gisterenavond al gezien. Te snel ga ik in de fout. Al even zie ik geen bordjes meer dus dan maar rechtstreeks richting Arnhem. Ik mis daardoor jammer genoeg die hele steile helling in de route. Ik ga niet terug! Zonder de geringste moeite en zonder zoeken kom ik weer op de route. ndanks mijn “oplettendheid” zie ik weer geen richtingbord! Weer richting Arnhem aanhouden? Ik zie het wel! In Oosterbeek koop ik lekkere broodjes en vraag de weg naar het station waar ik, volgens mij en de kaart, de route weer op pak. Het klopt! De keuze voor het alternatief om Arnhem heen is voor mij niet moeilijk. Al die drukte en dat dwalen in de stad heb ik in de loop der jaren genoeg ervaring mee. torm ik op een bospad met een snelheid van, naar schatting, 40 kilometer naar beneden. Het is donker onder de bomen en ik heb de donkere zonnebril nog op. Op het laatste moment zie ik een witte slagboom voor mij opdoemen. Net op tijd sta ik stil! Het ging zo snel dat ik niet eens hartkloppingen kreeg van de schrik. et is voor geen meter vlak en zodoende schiet het niet op. Ondanks de geringe kilometers toch aan de koffie omstreeks half elf. Ik waan mij wel in een of 6
H
O S
H
ander buitenland zo moet ik klimmen en dalen. Midden in de bossen en ik ben verkeerd gereden! Ik ga zo veel mogelijk verder met de zon rechts of achter mij. Op een of andere toevallige manier kom ik weer op de route. Op goed geluk ga ik weer die kant uit waar ik twee bepakte fietsers vandaan zie komen. at ben ik ongelofelijk aan het knoeien. Thuis op de GPS en computer kijken hoe ik heb gedwaald. Ben ik weer zoekende? Waar zijn de richting borden? Gelukkig goed! Menig bepakte fietser/vakantieganger kom ik tegen. Doen die de route in omgekeerde richting? e middagpauze houd ik bij na de overtocht van het pontje bij Brummen. Ben ik op de Koekoekstraat richting Vorden op de route? Ik weet het niet meer en sla op geluk af. Het eerste wat ik zie is een route bord. Daar neem ik een heerlijk softijsje op. n Barchem neem ik de kortste weg naar Borculo, ik ga namelijk bij Brenda op de koffie. Bij aankomst in Borculo het adres ingevoerd in de Garmin waarna het snel is bereikt. Jos is alleen thuis, Brenda en kleine Lola zijn naar het consultatiebureau. Na de nodige 7
W
D I
frisdrank krijg ik de uitnodiging om te blijven eten. Ik neem dat graag aan. Heerlijk onder de douche geweest en netjes omgekleed verschijn ik aan tafel. Als de koffie op is ga ik onder begeleiding van Brenda en Lola naar de dichtbij aanwezige camping. Lola helpt opa met het opzetten van de tent. andaag uitmuntend fietsweer. 99 kilometer in 5:41 met een gemiddelde van 17,3. Ik heb een temperatuur gezien van 25º. Nu ik schrijf, 20:20, is het bewolkt. Wat gaat het weer morgen doen? Volgens de regenradar bij Brenda en Jos 40% kans op regen.
V
Dinsdag 25 augustus, regen!
H
et heeft geregend vannacht, ik pak dan ook een natte tent in. Kwart over acht doe ik de eerste pedaalomwentelingen, in zomerse uitrusting. Het weer ziet er niet onaardig uit. Het vertrek is richting Neede waar ik de route oppak. In de kar de drijf door natte tent waardoor ik tien kilo meer te verstouwen heb. e camping kost € 6,50 die ik vlak voor vertrek heb afgerekend. Weer, ja weer, niet ingeschreven! Op de Rietmolenweg fiets ik
D
8
al fout! Volgens mij ben ik erg oplettend geweest dus hoop ik van niet. Helaas is het gevoel anders. Ja hoor, ik ben grenzeloos afgedwaald en kom uit in het centrum van Haaksbergen. Van hier ga ik via de Grinten bosweg rechtstreeks naar Boekelo. e “verkeerde” route gaat over rustige en mooie fietswegen waar ik geen routeborden kan ontdekken. Ja, ik ben aardig in de goede richting als ik het viaduct zie van de A35. Hier ben ik weer waar ik zijn wil, op het goede spoor! De Abersdijk is voorzien van een wegdek van kinderkoppen! k maak er geen geheim van dat ik niet door de stad Enschede wil fietsen. Al dat zoeken, mij niet gezien! In Boekelo, waar de route`s kruisen ga ik over op de LF15. hier doe ik de nodige boodschappen en praat uitgebreid met een belangstellende man. Hij bewondert mijn combinatie en stelt talloze vragen die ik graag beantwoord. Natuurlijk geef ik hem mijn kaartje zodat hij, in de toekomst, dit verslag kan lezen. ij vertelt hoe te fietsen naar de LF15.(mis) Maar stel je gerust, ik kom er wel! Wanneer kom ik er weer, Delden en de Twicklerweg met 9
D
I
H
het beekje er langs. Let ik op de borden langs de weg, nee. Het zijn gegevens die op het scherm van de Garmin verschijnen. Langs de Diependaalseweg doe ik de middagpauze. Fietsend door de heide van De Borkeld verbaas ik mij over de nog bloeiende heide. Hier weinig of geen last van de heideaaltjes die de publiciteit haalde en verantwoordelijk zijn voor een bruine kleur in plaats van paars. e lucht ziet er zeer grijs uit, gaat het regenen? Ik heb Zwaluwen gezien die zowat over de grond scheerden. Half drie en de eerste spatten vallen. Regenjack aan en de hoes over de fototas achterop de fiets. utenberg, opgebroken weg! De toestand is zodanig dat ik er echt niet door kan. Het, door mij bedachte, alternatief is niet moeilijk. Zie ik een lichte streep aan de horizon? Kan het regenjack uit? Via de Lutenbergerweg en de N348 hoop ik op de juiste route te komen! Er staat geen zucht wind en de lichte streep komt niet dichterbij dus blijft het regenen. ij paddenstoel 22043 ben ik waar ik zijn moet, op de route. Het duurt gelukkig niet lang of de regenkleding kan de tas in. Het heeft ongeveer `n uur geregend. Er volgt een schutterige poging van de zon om het wolkendek te breken, helaas lukt het niet. aarom heb ik de camping, uit het boek, gemist? Vragen en kijken, resultaat, opgeheven. En nu! Naar Kampen, is te ver. Met het kleine veer naar de 10
D L
B
W
overkant, Hattum. Eerst fiets ik op de verkeerde weg naar de IJssel, is goed voor het kilometer totaal! Op het pontje heb ik van twee mede passagiers alle medewerking. Er is er een die internet heeft op zijn mobile telefoon en een camping lokaliseert. Bij nader inzien kan dat ook met mijn GPS, al doende leert men. laas fietst er, met toch nog enig zoeken, naar toe. Te laat en met te veel kilometers in de benen zet ik de tent neer op de Koeweg, camping Molecaten. “De eerste waar ik wordt ingeschreven”. ltijd weer vraag ik mij af waar het prijsverschil in zit als ik, inclusief douche, € 10,80 moet betalen. Gisteren stond ik op mooi kort geschoren gras en nu op een modderige zanderige ondergrond. Redelijk fietsweer, niet koud. 137 kilometer in 7:29 uur, gemiddeld 18,3 km. De batterijen van m`n GPS heb ik vervangen.
K A
Woensdag 26 augustus, voor de wind!
N
at, niet gewoon nat, erg nat. Iets over acht vertrek ik op weg naar het Kleine Veer. Gisteren had ik beter op moeten letten, de eerste afvaart is pas om tien uur! Er zit niets anders op dan de brug over. Ik stort mij in het gewoel van een massa schoolgaande jeugd. elukkig blijf ik langs de IJssel aan de kant van Zwolle waardoor het zoeken mij gespaard blijft. Kilometers lang volg ik de dijk over het
G
11
Vreugderijker pad. In Wilsun doe ik de nodige boodschappen. Stom verbaast is het meisje als ik haar gepast betaal, ik heb nog wat losse eurocenten over van mijn laatste buitenlandse avontuur. l fietsend ontstaat het plan om niet naar Urk te gaan maar de overtocht te doen via de dijk Lelystad Enkhuizen. Gierig als ik ben reken ik gelijk uit wat ik dan per uur “verdien”. In al m`n ongeduld neem ik de N50, bij Kampen, rechtdoor en volg niet de route. ls ik de Ketelbrug over ben neem ik ook hier de waterkant. Of het de makkelijkste weg is zo tegen de wind in weet ik niet. Het heeft wel iets zo langs het water. De windmolens, foto voorkant, draaien gezapig hun rondjes. Waarschijnlijk is er weinig stroom nodig. ort voor de Flevocentrale is het pad afgesloten. Hier neem ik van de gelegenheid gebruik en droog, op de volle wind, de tent. Natuurlijk nuttig ik in die tijd het nodige om straks de weg te kunnen vervolgen. De pauze duurt lang, anderhalf uur. Voorbij de centrale kan ik weer langs het Veluwe meer. Staat er in het boek dat de dijk, naar 12
A
A
K
Enkhuizen, vier en dertig kilometer lang is. Ik geloof er geen barst van en kijk het na. alf twee ga ik de dijk op en houd al snel een pauze voor een ijsje. Ik wordt gedragen door de wind. Wat een weelde na al die dagen tegenwind. Ik moet mij beheersen om de grote versnelling te pakken. Gewoon doen Klaas na al die dagen met wind tegen. Op momenten dat er geen auto verkeer boven mij is geniet ik van het zoeven van de banden. Als de dijk werkelijk vier en dertig kilometer lang is dan is het laagvliegen wat ik heb gedaan naar Enkhuizen. e lucht ziet er grijs en grauw uit aan de NoordHollandse kant. Wat houdt dat in? Hoeveel jaar is het geleden dat ik, in m`n up, het rondje Lelystad Enkhuizen deed? Vijftien jaar? Iets meer dan zes uur heb ik er toen over gedaan. Ja, ik was nog actief in het schaatsmarathon peloton. Ik maar rekenen vanuit die vierendertig kilometer, moet het vierentwintig zijn? Ik begin aan een drukfout te denken. ls de dijk wat draait naar het westen moet ik over de dijk heen en in de wind gaan fietsen. Weg voordeel. Aangekomen in 13
H
D
A
Noord Holland is de zon vertrokken. Natuurlijk mis ik in Bovenkarspel een bord. Hoe kan dat nou! Voor mijn gevoel ben ik de oplettendheid zelve. ia Venhuizen en de Elbaweg kom ik op de route. Had ik het maar niet gedaan! Ik had wat moeten denken aan die geweldige bouwput van verleden jaar met de ronde van de Zuiderzee. Gelukkig komt er snel een eind aan. Het is en was een verkeerde ingeving. Van Venhuizen had ik rechtstreeks naar Wijdenes moeten gaan. ls ik een bord zie: “Boerencamping” knijp ik in de remmen en blijf op Boerderij de Groene Hoeve. Nog wat boodschappen doen in het dorp en kijken naar een gezellige kroeg voor het eerste biertje tijdens deze tocht. Goed fietsweer met na drie uur een fors toenemende tegenwind. 112 kilometer in 5:59 uur, gemiddeld 18,7 km. at een troep op de camping. Stapels vuil, overal en overal. Onvoorstelbaar! De toiletruimte is klein en rommelig, verwaarloost aan de buitenkant maar wel schoon van binnen. Er is een winkel aanwezig waar geitenkaas wordt verkocht. 14
V
A
W
Naar mijn idee de schoonste plek die er is. De buitenkant doet mij denken aan “Moulin de Krevet” waar ik een nacht verbleef op de tocht “Retour Mont-Ventoux”. k heb een heel gesprek met Vermeulen uit Aalsmeer. Ja, je zou zomaar je buurman tegen kunnen komen! Onder het gesprek komen we tot de conclusie dat zijn schoonzoon, Frank, bij ons een racefiets heeft gekocht. Hij is daarmee zeven keer de Alpe d’ Huez op gegaan voor het kankerfonds.
I
Donderdag 27 augustus, Gisteren vroeg ik aan de eigenaar zal ik nu afrekenen. Hoe laat vertrek je, acht uur. Nee, dat is dan niet nodig dan ben ik er al uit! Wat denk je, kom ik om acht uur ligt hij nog in zijn bed te stinken. Wel geïnformeerd hoe de dijk te fietsen is naar Hoorn, slecht het schiet niet op. Nog steeds een bouwput zoals `n jaar geleden. n Hoorn heb ik de route snel gevonden. Nog even door die straat met die rare bocht waar ik in het begin van de zestigerjaren dat criterium heb gereden. Prijs, ik
I
15
weet het niet meer! Kwart over acht is het achttien graden. Er staat een straffe wind die ik tegen heb. Mijn schatting is windkracht vier! k kan er nog niet over uit dat ik € 9,00 heb moeten betalen voor `n nacht in die ongelofelijke troep! Het enige wat goed was, het kort geschoren grasveld en het hete water. De keus van Oudendijk naar Avenhorn en dan terug over de N243 is mij niet geheel duidelijk. Geen bord op de hoek van de N243 en de Mijzerweg? alf tien en er vallen wat druppels water. Gelukkig niet ernstig. Wel zoek ik een afdak, Schermerhorn, om te schuilen. Voor ik dat heb gevonden stopt de regen. u ik tussen Schermerhorn en Ursem fiets zie ik de molen waar ik eens koffie heb gedronken bij de oud marathonschaatser Henk Borst. Henk is op te vroege leeftijd overleden. Zijn schaatsende dochter, Coby, is bij een trainingstocht, op de fiets, in de Ardennen verongelukt. Regenjack, nu ik het nodig heb, in de grote tas. Gelukkig, weer, snel droog! e auto`s rijden erg hard op de weg langs de trekvaart van de Heerhugowaard. Ja, toch maar even een plaatje 16
I
H N
D
maken van de vele molens die ik passeer. Nog steeds die straffe wind tegen. In Alkmaar verlaat ik de LF15 en ga over op de LF7. de LF15 gaat naar de kust en door de duinen en dat heb ik vorig jaar gedaan. e LF7 is hier nieuw voor mij. Het gaar goed tot Limmen en daar mis ik `n bord! Rechtstreeks naar Uitgeest. Onderweg besluit ik om door te fietsen via de kortste weg naar Buitenhuizen en naar huis. In een recreatiegebied, lans de weg, verzorg ik de inwendige mens. Als ik Uitgeest nader ben ik het vele en luidruchtige autoverkeer, naast het fietspad, meer dan zat. Ik ga de fietstunnel door naar het dorp. ier twijfel ik als ik het routebord zie. Ik ga er voor en volg de LF7. Wat een weelde hier langs de oever van het Alkmaardermeer, steeds voor of zijvoor de wind. Door het ontbreken van een kaart is het wel raden waar ik ben en fiets. Het aardrijkskunde geheugen werkt op volle toeren! Ik heb er alle vertrouwen in dat het technisch wonder, de GPS, alles vastlegt en opslaat. Thuis kijk ik dan rustig op het gemak waar ik heb gefietst. et is een soort zwerven door plaatsen die ik nader over smalle wegen waar de 17
D H
H
plaatsnaamborden ontbreken. ij het fotograferen van een oud sluisje maak ik kennis met een oudere heer, 77 jaar, op `n racefiets. Op mijn vraag hoeveel jaar hij al fietst, komt de verrassing, zeven jaar. Over enige weken gaat hij, met Le Champion, naar Hamelen. k heb geen spijt dat ik de route weer heb opgepakt. Deze gaat zelfs langs de Zaanseschans. Waarschijnlijk kom ik hier nooit meer ondanks dat het niet ver van thuis is. Weer, ja weer, heb ik een moment van zwakte, ik ga rechtstreeks naar Amsterdam! Al na honderd meter heb ik spijt en draai ik om. aar ga ik heen? Zie ik in de verte de A7? Al met al zie ik erg veel van waterrijk Noord Holland tussen Alkmaar en Amsterdam. Achter het Centraalstation ga ik met de pont over. Op de pont een leuk gesprek met een belangstellende man. a ik nu via de kortste weg naar huis, het is wel het voornemen. Als ik aan de overkant van het IJ ben zie ik een bord van de LF2 en besluit in stijl via deze route naar huis te fietsen. Dat was Amsterdam. Zo is het gesprek met 18
B
I
W G
mijzelf als ik langs de Amstel fiets richting Ouderkerk a/d Amstel. et is nog `n hele hijs naar huis zo langs de Amstel naar de Nes en Uithoorn. Alles tegenwind die, naar mijn idee, alleen maar toeneemt. Omstreeks kwart over vijf uur ben ik thuis na te veel kilometers, 138. Gemiddeld 17,8 in 7:42 uur. Ja, een geslaagde dag met redelijk goed fietsweer.
H
19
Kudelstaart oktober 2009
20
