Fundament Nieuws voor en van alumni van de Hotel Management School Maastricht | nummer 43 | december 2014
In dit nummer | Verbouwing Beverage LAB & Gastronomy LAB | Marcel en Marlies te gast in THCB | Ankie Hoefnagels promoveert
4
7
1
Momice, een innovatie vanuit de kern
door Nicoline Wisse Smit [F 1994]
In De Makers vertelt een alumnus over de ontwikkeling van een product rondom een dienst. Over een product dat geboren wordt uit de core business als resultaat van de ontwikkelingen in de markt of vanuit de eigen behoefte. In deze editie van Fundament vertelt Eva Annokkee [F 1996] over Momice, een eenvoudige tool om event communicatie te beheren. Ze draagt een wolk van energie met zich mee. Is hartelijk en oprecht geïnteresseerd in haar omgeving. Ze is trots, maar zonder borstklopperij. Dat Eva Annokkee ten tijde van een recessie een evenementenbureau neerzet met bijna 15 mensen op de payroll, sluit aan bij haar positieve kijk op zaken en haar pragmatische insteek. Delen doet ze graag. Zo vraagt ze haar team liever hoe zij hen kan faciliteren in plaats van hun te vertellen wat ze moeten doen. Een aanpak die werkt. Dat bewijst de jaarlijkse groei van International Orange, het evenementenbureau dat Eva samen met haar partner Bram Dingemans runt.
De ontwikkeling van de succesvolle mobiele event tool Momice ligt in het verlengde van het dna van haar bureau.
het delen van informatie en het registreren bleken in de praktijk kostbaar en tijdsintensief. ‘Dat moet anders kunnen’, dachten wij.
Momice is in 2012 geboren. Op het platform kun je op eenvoudige wijze een eigen multi-device website maken voor een evenement. Het systeem heeft verschillende functionaliteiten geïntegreerd, zoals een email-, enquête- en registratiemodule. ‘Momice is ontstaan vanuit onze eigen behoefte. Met International Orange zagen we hoeveel tijd de organisator kwijt is met communicatie. De verschillende systemen voor
‘Anders’ lijkt bij Eva te passen. Haar verhaal over waarom zij voor de HMSM koos, is daarvan een mooi voorbeeld: ‘Een goede vriend van de middelbare school vertrok naar Maastricht en vertelde mij dat de Hotelschool echt iets voor mij zou zijn. Ik heb zijn advies blindelings gevolgd.’ Het bleek een goed advies. ‘Ik heb geleerd dat je soms gewoon in het diepe moet springen en dat dat mooie dingen kan brengen.
★ | Fundament pagina 1
★ | De Makers www.hotelschoolmaastricht.nl
Momice Easy Event Communication • Momice staat voor MObiele site voor MICE. Voor wie het even kwijt is, MICE is de afkorting voor de meeting en evenementenbranche. Meetings, Incentives, Congressen en Exhibitions om compleet te zijn. • Momice kent tal van features waaronder het eenvoudig maken en publiceren van een event site online, een uitnodiging module, een registratie module, een enquête module, locatie vinden met Google Maps, programma, deelnemerslijsten, sponsorprofielen en nog veel meer. • Dankzij betrokken gebruikers is Momice continue in ontwikkeling.
Ik heb ook geleerd dat vriendschappen gesloten op de Hotelschool, diep reiken en lang overeind blijven. We lachten altijd een beetje als Amphitryon werd neergezet als ‘de speeltuin voor toekomstige managers’, maar functies in verschillende besturen hebben wel een vuurtje aangewakkerd dat nog steeds brandt: lekker alles regelen. I love it!’ In de dagelijkse praktijk is Eva dan ook het meest bij International Orange betrokken. ‘Momice is bij Bram en Rutger in goede handen.’
Rutger Bremer, destijds werkzaam bij International Orange, is Managing Director van Momice. Eva vertelt: ‘Rutger wilde een event vanaf het allereerste communicatiemoment laten beginnen, niet pas als de scanner het toegangsbewijs heeft gelezen. Vanuit die behoefte en het geloof van Bram en mij om mensen te laten doen waar ze goed in zijn, boden wij Rutger de ruimte om zijn droom waar te maken.’ Die formule lijkt te werken. Rutger doet wat hij leuk vindt en doet dat goed. De tool is in de evenementenwereld
meer dan aangeslagen en met klanten als o.a. ABN AMRO, Heineken en PUMA zien Bram en Eva de toekomst van hun bedrijf rooskleurig in. Halverwege 2015 verwacht Momice break-even te draaien. Met het aantrekken van een eerste reseller in Zuid-Afrika lijken de internationale ontwikkelingen al net zo veelbelovend. ★ Meer weten? Kijk op momice.com
Eva Annokkee Leeftijd: 42 Opgegroeid in Amstelveen 1992-1996: HMSM Barcommissie Vice-Voorzitter Societeitsbestuur Voorzitter Hoofdbestuur Lid Damesdispuut Alcmenae
1996-2000: Projectmanager Krasnapolsky Event 2000-2006: Freelance eventproducer EVE’nts Company 2006: Eigenaar International Orange, coloring brands & events 2012: Eigenaar Momice
★ | Fundament pagina 2
★ |Te gast in THCB www.hotelschoolmaastricht.nl
Marcel en Marlies voor een nachtje in de nok door Marcel en Marlies Vlek
In ‘Te Gast’ logeert een oud-student in Teaching Hotel Château Bethlehem [THCB]. Dit keer overnachten Marcel Vlek [F 1981] en Marlies VlekWijnbergen [F 1982] in kamer 16 van Fleur Muris en Marcel van Neer. Zij ontvingen de sleutel van Norbert de Wolf [F 1983] en Hélène de Wolf [F 1992]. Op maandagmiddag waren de laatste mailtjes weggewerkt en konden we de reis naar Maastricht aanvaarden vanuit het Twentse Lattrop, waar we samen met Lucas Petit [F 1985] eigenaar zijn van Landgoed de Holtweijde. Op uitnodiging van Norbert de Wolf en Hélène de Wolf werd ons een overnachting aangeboden in het THCB, een plek waar we in een grijs verleden al vele nachten hebben doorgebracht. Bij de reservering was iets mis gegaan, waardoor we niet de kamer van onze dromen konden krijgen, maar het alternatief was zeker de moeite waard! Als compensatie kregen we het diner in het restaurant van het THCB aangeboden. Bij de evaluatie werd ons duidelijk hoe knap het is van de studenten dat ze al zoveel in praktijk kunnen brengen, terwijl ze nog maar pas op school zijn. Ook was meteen duidelijk dat er een paar ‘naturals’ tussen liepen, studenten die het vak al beheersten, zonder het misschien zelf in de gaten te hebben: zoveel dienstbereidheid, meedenken en enthousiasme spreidden ze ten toon. Een van de eerstejaars studenten hebben we spontaan een stage aangeboden, wat een topper! Maar terug naar de ontvangst. In de receptie werden we welkom geheten en netjes ingecheckt, waarbij naar de reis gevraagd werd, of we al eerder in het hotel waren geweest en meer van dat soort vragen. Een studente bracht ons naar de nok van het kasteel, aan de kant van het veld tussen school en kasteel. Naar kamer 16 van Fleur Muris en Marcel van Neer.
Wil je ook slapen in ons Teaching Hotel?
Het lijnenspel van de donker gebeitste, oude eiken balken, gecombineerd met het minimalistische interieur van de kamer, is een lust voor het oog. Door het ontbreken van grote ramen is het licht in de kamer diffuus, hetgeen aan sfeer enorm bijdraagt. Zelf vind ik dat een kamer ook vooral zicht naar buiten moet hebben; daaraan ontbrak het bijna geheel, maar de kamer maakt qua beleving veel goed. Kamer 16 is een zeer lang gerekte kamer, voorzien van slim ingedeelde en opgestelde meubelblokken, waarin de meeste functies zijn ondergebracht. Door de lengte en de opstelling van de meubels, is de kamer echt enorm! Aan het ‘einde’ is het sanitair ondergebracht in een T-vorm: links de douche [YES, rainshower!] en rechts het toilet en in de basis van de T een meubel met wastafel en spiegel. Zeer stijlvol vormgegeven, maar qua functionaliteit waren er wel wat verbeterpunten: vloerverwarming ontbreekt, alleen het gordijntje voor het toilet houdt niet al het geluid en alle geurtjes tegen en het badkamermeubel is te laag voor een man van 1.83 m. Het donkerbruin van de gebinten, het lichte hout van de meubelblokken en de witte/crème kleuren voor bed, vloerbedekking en lichtarmaturen vormen de drie basiskleuren. Zeer rustig voor het oog, ruimtelijk en plezierig door de lichtval. Als knipoog een zacht mintgroene stoel in de hoek. Er stond ook een TV, maar vanaf het loungemeubel dat ervoor staat, kun je alleen je eigen voeten zien en niet het scherm. Vorm boven functie. De kamer is een heel plezierige en als eindwaardering geven we een 8 voor de beleving. Het comfort van het
sanitair vonden we onder de maat voor deze luxueuze uitstraling: een 7. Tijd voor het diner. Beneden werden we vriendelijk ontvangen en geplaceerd. Er werd ons nog even het concept van het THCB en restaurant uitgelegd en het diner begon met een aperitief en een heerlijke amuse. De kwaliteit van de gerechten was de hele maaltijd van goed niveau, waarbij de bediening door sommigen wat ‘strak in het vel’ was, maar er waren zeker een paar studenten die het al in de vingers hadden: goed inspelen op vragen, dóórdenken en meedenken met de gast. Vakkundige uitleg bij de kazen en de keuze van het trio begeleidende wijnen. Een heerlijke avond, een goed diner en prima wijnen en dat alles verzorgd door een jong team dat zichtbaar zijn uiterste best deed. Freek stak er met kop en schouders boven uit, een echte f&b man! Het ontbijt werd ook in het restaurant geserveerd. De opzet van het buffet was niet helemaal duidelijk, maar uitleg volgde direct. We denken dat het aanbod best wat verrassender mag, maar als start van de dag zeker goed. Iets meer aandacht voor de ontbijtgast bij aankomst en vertrek kan net het verschil in herinnering maken… Met een positieve indruk van het THCB reden we weg uit Maastricht, op weg naar Heeze, naar Conferentiehotel de Kapellerput van collega Rik Hüsken [F 1989], aan wie we met plezier de volgende kamersleutel voor het Teaching Hotel aanbieden. ★
Boek dan een kamer via www.teachinghotel.com of geef een unieke ervaring cadeau. Bezoek de giftshop: www.hotelschoolmaastricht.nl/over-de-hotelschoolmaastricht/giftshop-hotelschool-maastricht ★ | Fundament pagina 3
★ | In en om de HMSM www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl
Beverage LAB
Het f&b hart klopt weer
door Karin Kleijnen
De eerste fase van de verbouwing van restaurants en keukens in het onderwijsgebouw is afgerond. Een nieuwe instructiekeuken, een Beverage LAB en een Gastronomy LAB zijn daarmee een feit. Een kleine rondleiding door Vera Dühring, dean Relations and Commercial Affairs, interior designer Gerben van der Molen [F 1986] en docent Gregor Thissen. Eyecatchers
Vaarwel bedomptheid en kleine achterkamertjes. Ruim baan voor doorgangen, zichtlijnen en grote raampartijen. Voor openheid en interactiviteit. Fris en levendig. Sta je in de lobby van het onderwijsgebouw, dan trekken sinds een maand of vier twee grote glazen deuren je blik als vanzelf naar een geel-zwarte wand in het naastgelegen Beverage LAB. Op die wand silhouetten van flessen, tastevins en drinkglazen. Het vinylbehang blijkt een eigen creatie van interior designer Gerben van der Molen. ‘Zijn artistieke vertaling van de drankenfamilies, speciaal voor ons Beverage LAB ontworpen en geproduceerd’, vertelt Vera Dühring, die voor het complete verbouwingsproject verantwoordelijk is. Verder in het Beverage LAB: een drankenbuffet, halfhoge tafels en stoelen, media-apparatuur en vrij zicht op het aanpalende Gastronomy LAB. In dit Gastronomy LAB zijn de wanden sereen en donker, de stoelen kanariegeel en de tafels van neutraal hout. ‘We wilden het hier wel sfeervol maken’, legt Gerben uit, ‘maar tegelijkertijd niet meer dan een basis aanbieden. Met de bedoeling dat de studenten zelf iets toevoegen als hun gastronomisch event hier plaatsvindt. Wandpresentaties
bijvoorbeeld of objecten die passen bij het gekozen thema. Zo kunnen ze er een eigen smoel aan geven.’ De echte eyecatcher van het Gastronomy LAB is nog in de maak. Het middenstuk van het plafond is nu nog onbeschilderd. Die opdracht ligt momenteel bij studenten van de Academie voor Beeldende Kunsten. Vera: ‘We onderzoeken altijd of we met studenten van andere opleidingen kunnen samenwerken, via co-creatie kun je veel van elkaar leren. Onze studenten zijn veelal resultaatgericht terwijl kunststudenten zich meer bezighouden met conceptual thinking. Een heel andere approach. Samen een verrassend resultaat.’ Net op het moment dat we het Gastronomy LAB verlaten, schuift een groep studenten in kokstenue aan. Even nabespreken, melden ze. Het ‘office’, zoals de ruimte tussen Gastronomy LAB en instructiekeuken wordt genoemd, herbergt een aantal praktische meubels zoals een poleer-, een drank- en een wijnstation. In de nieuwe instructiekeuken geen losse fornuizen meer zij aan zij. De nieuwe filosofie prefereert één groot fornuis waaraan in groepen wordt gewerkt. Maar het is vooral de zwart-wit geblokte tegelvloer die
hier de aandacht trekt. ‘Een keuken is een plek waar heel veel gebeurt, die moet bijdetijds zijn en inspireren, dus liever geen donkerrood of een jaren ’80-sfeertje’, meent Gerben. ‘De tegels zijn in ruitvorm gelegd, de vloer krijgt daardoor bijna iets illustratiefs en kasteelachtigs. Diezelfde vloer zien we straks ook weer terug in de keuken van het studentenrestaurant.’
Vernieuwen
Stijlen, sfeertjes, opvattingen over wat mooi of praktisch is. Ze komen en gaan. Was de tijd rijp voor een restyling? Indeling verouderd, aankleding óp, meubels versleten? Vera denkt van wel: ‘Het hele onderwijsgebouw was toe aan een fikse opknapbeurt. Het was geen architectonische eenheid meer, niet meer in lijn met onze onderwijsvisie en de nieuwe ontwikkelingen rond ‘connecting gastronomy’ zoals het lectoraat van Peter Klosse en het afstudeerprofiel Foodservice. Vernieuwen was noodzakelijk geworden.’ Er werden twee werkgroepen geformeerd met vertegenwoordigers uit de onderwijspraktijk en deskundigen uit de architectuuren designwereld. Eén werkgroep boog zich samen met architect Judith Muijtjens over de les- en projectlokalen
★ | Fundament pagina 4
★ | In en om de HMSM www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl
Gastronomy LAB
en de studielandschappen. Het resultaat is nagenoeg klaar: witte gangen en opengebroken ruimtes met accentkleur groen waar concentratie wordt gevraagd en blauw waar geleerd wordt.
Een centraal f&b hart
De tweede werkgroep boog zich over de f&b ruimtes. ‘Foodservice is een van onze vier afstudeerprofielen. Hier, op de begane grond, in het hart van het onderwijsgebouw, wilden we al die verschillende f&b activiteiten graag samen laten komen’, aldus Vera. Het doel was om inspirerende, open en tegelijkertijd toch ook gezellige ruimtes te creëren. Gerben, verantwoordelijk voor ontwerp en inrichting van beide fases van de f&b-metamorfose, licht zijn aanpak toe: ‘Heldere lijnen zocht ik. En frisse kleuren. Die kleuren vond ik uiteindelijk in het wapen van de school. Zo is de zwart-geel gekleurde tastevin rechtsboven in het wapen de basis voor het vinylbehang met de drankenfamilies in het Beverage LAB. Het blauw van het wapen komt terug op andere plekken in fase 2 en het rood rondom de ster zie je straks ook weer in het studentenrestaurant.’ Grootste uitdaging bij dit project vond Gerben om ‘budget en ambitie samen te brengen’. Meer verbondenheid creëren tussen de verschillende ruimtes was een grote wens van de werkgroep. ‘Nu al is te merken dat meer openheid meer onderling contact tot gevolg heeft. Omdat je je afvraagt: wat gebeurt daar eigenlijk? Of: voor wie is die receptie? Bij fase 2 worden hier en daar nog meer stukken tussenmuur verwijderd, dan kun je echt dwars door het hele gebouw kijken. Ruimtes worden daardoor ook multifunctioneler.’ Dat blijkt wel, beide labs hebben een ruime inzetbaarheid. Met een primaire functie als leslokaal in f&b gerelateerde thema’s, voldoen ze ook uitstekend voor events, lezingen, proeverijen, activiteiten of trainingen van het lectoraat of voor studentencompetities.
Speelruimte
Gregor Thissen, tutor gastvrijheid, restaurants en drankenkennis, wordt heel blij van al die f&b vernieuwingen. Als man van de praktijk vertoeft hij dagelijks in de recentelijk verbouwde en restylede ruimtes. Het was wel aan modernisering toe, vindt hij. Grinnikend: ‘Ik kan nu weer spelen. Fijn interactief lesgeven, vaak staand, de studenten zijn daardoor veel aandachtiger.’ De restyling heeft daar zo zijn invloed op, denkt hij: ‘De oude leslokalen hadden gewoon niet zo’n wow-effect. Als een student daar op zo’n koud stoeltje ging zitten, zag je echt geen passie ontstaan. De nieuwe lokalen zijn heel stijlvol. Dat werkt door op de student, die voelt dat mensen hier hun best hebben gedaan en neemt dat over.’ Niet alleen multifunctioneel vindt Gregor de nieuwe ruimtes, maar ook aanzetten tot dynamiek. ‘Het Beverage LAB bijvoorbeeld kan dienst doen als ruimte voor recepties, diners en nog veel meer. Door de halfhoge tafels blijven gasten niet zo statisch aan een tafel plakken zoals bij klassieke diners, waar de gasten zittend alle gangen afwachten. Blokker verkoopt tegenwoordig niet voor niets statafels, die zorgen voor een lekkere dynamiek in gastvrijheidsbeleving. Echte gastvrijheid beleef je uiteindelijk pas bij een levendige interactie tussen je gasten. De labs helpen daarbij. Ze hebben een enorme aantrekkingskracht.’ Gregor voelt zich wel af en toe bekeken als studenten voor de ramen staan te zuchten hoe mooi het is geworden. ‘Gelukkig maar. Daardoor zitten ze er graag. Ze vinden het echt mooi.’
See you in het nieuwe studentenrestaurant!
‘Klassieken’ doen we al enkele jaren niet meer in het onderwijsgebouw. Sinds de opening van het Teaching Hotel in 2010 trekken we voor een verfijnde lunch of diner naar restaurant L’Étoile in Château Bethlehem. In het onderwijsgebouw bleef alleen een in de negentiger jaren voor het laatst gemoderniseerd studentenrestaurant. ‘Inmiddels verworden tot een ongezellige en gedateerde ruimte, die door oud-directeur Lodewijk van der Grinten
‘de kampioen in roestvrijstaal’ werd genoemd’, meldt Vera. De verwachte opleverdatum van het vernieuwde studentenrestaurant en bijbehorende keuken [fase 2] ligt ergens in de zomer van komend jaar. Een multifunctionele woonkamer wordt het, volgens Vera. Voor studenten van de campus, overige studenten, medewerkers en stakeholders. Voor de dagelijkse warme maaltijd? ‘Jazeker’, zegt Vera, ‘met gezonde en regionale producten en tasty food, ter plekke op te eten, maar ook als to go-products verpakt. Een ruimte ook om in te studeren, elkaar te ontmoeten, met elkaar te kletsen, je lekker in te voelen. Een cappuccino in je favoriete flavour te drinken of een keuze te maken uit de vele theevarianten.’ Dat klinkt als een restaurantruimte die een nieuwe naam verdient. Welke naam komt in de plaats van Four Seasons? The living? The chatroom? Gerben kan zich voorstellen dat een nieuwe naam aangeeft wat daar straks gebeurt. Iemand suggesties? ★
Verbouwing f&b ruimtes onderwijsgebouw fase 1
Klaar: heden Ruimtes: instructiekeuken, Beverage LAB [32 plaatsen], Gastronomy LAB [50 plaatsen]
fase 2
Klaar: zomer 2015 Ruimtes: studentenrestaurant annex woonkamer, bijbehorende keuken, binnenhof Naam nieuwe studentenrestaurant: suggesties graag mailen naar
[email protected] Meer info in de zomer- of wintereditie 2015 van Fundament
★ | Fundament pagina 5
★ | In the Picture www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl
door Nicoline Wisse Smit [F 1994]
Ankie Hoefnagels
promoveert van docent Engels tot doctor Dit keer staat Ankie Hoefnagels in the spotlights. Ankie is sinds 1991 docent aan de HMSM, ze doet onderzoek, begeleidt managementprojecten, is stagebegeleider en verantwoordelijk voor de leerlijn Cultural Awareness. In Fundament vertelt ze over haar loopbaan, de relatie met studenten en haar onderzoek naar interculturele competenties in de hotelindustrie.
diversiteit met een missie ‘Sommige mensen vragen of het niet saai is om bijna 25 jaar voor dezelfde organisatie te werken. Ik vind het juist geweldig om alle seizoenen van mijn leven op de Hotelschool mee te maken. Als jonkie kwam ik binnen, bijna even oud als de studenten. Tijdens een stagebezoek in Londen voelde het soms alsof ik een vriend of vriendin bezocht. Nu herken ik de bezorgde moeder achter de stagiair ver weg in het buitenland’. Ankie Hoefnagels is 51 jaar oud. Dit jaar promoveert ze op 19 december aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Vijf jaar lang onderzocht ze culturele diversiteit in de gastvrijheidsindustrie. Een door de globalisering maatschappelijk relevant onderwerp, gezien het toenemende contact tussen dienstverleners en gasten uit verschillende culturen. De titel van haar proefschrift luidt: A Global Mind, A Joy Forever: The Role of Intercultural Competences in Intercultural Service Encounters in the Hotel Sector. Ze twijfelt even of ze nu al wil vertellen over haar onderzoek. Die voorzichtigheid past bij de persoon Ankie. Niets neemt ze voor lief. Maar door de jaren heen heeft ze geleerd vertrouwen te hebben. Dat ze weet dat het uiteindelijk altijd allemaal goed komt. Maar ze blijft alert tot ze haar papiertje heeft. Ze noemt de aio’s die haar het vuur aan de schenen legden tijdens de proefzitting. Maar ze geeft ook aan dat ze daar na vijf jaar goed mee kan omgaan. ‘Soms is het letterlijk een andere wereld, de academische wereld. Ongezouten kritiek leveren doen we in het hbo niet zo’, licht ze toe. Ze vervolgt: ‘De verdediging is voor mij veel meer dan een formaliteit. Mijn onderzoek is pas wat waard als ik het ook kan verdedigen.’ Ankie is nu eenmaal een vrouw van de inhoud. De afgelopen jaren miste ze de nodige momenten met haar gezin. Maar zeuren doet ze niet. Ze denkt liever in termen van oplossingen. Bovendien kreeg ze er al veel voor terug.
Ankie vertelt over de conferenties waar ze de afgelopen jaren sprak. De hotelmanagers die ze interviewde voor haar onderzoek, hoe zij haar inspireerden en hoe ze van hen leerde. De verschillende faculteiten waar ze dankzij haar onderzoek bij betrokken is en waarmee zij kennis deelt. Bovendien stelt ze dat ze zich nu veel beter in de studenten kan verplaatsen. In hun uitdagingen en inspanningen. ‘Ik heb geleerd om meer afstand te nemen. Ik laat nu aan de student de keuze om voor een 6 of 8 te gaan. In dat proces begeleid ik ze. Daarin zie ik overigens een duidelijke generatieverandering. Van 6-jes cultuur naar cum laude ambitie.’ Wie Ankie kent, weet dat ze honger heeft naar kennis en ontwikkeling omarmt. Maar hoe ontwikkel je je van docent Engels naar expert op het gebied van intercultural competences? Ze vertelt dat de afgestudeerden van de HMSM haar inspiratiebron zijn. Haalt het contact met oud-studenten aan dat ze mede dankzij haar rol als redactielid van Fundament heeft. Ze noemt Tom Overmeer [F 1966] als voorbeeld. Haar ontzag voor het gemak waarmee hij zich in een internationale omgeving beweegt. Zonder kramp over iemands achtergrond, maar wel met inlevingsvermogen. Waarom een onderzoek in een bedrijfstak die van nature al gekleurd is door tal van nationaliteiten? ‘Mijn hart ligt in de hotellerie. Als kind mocht ik soms mijn oom helpen in zijn hotel. Dat vond ik geweldig. Ik heb zelfs ooit nog een studie aan de Hotelschool overwogen. Maar de hoeveelheid parelkettingen tijdens de open dag deden mij anders besluiten. De route die ik wel heb gekozen past uiteindelijk ook bij me. Dat ik koos om mijn onderzoek toe te spitsen op de hotellerie heeft overigens niet enkel te maken met mijn liefde voor gastvrijheid. Het leek ook logisch. Intercultureel competent gedrag is het
ultieme gastvrije gedrag. Bovendien zie ik het als een morele verplichting naar mijn werkgever. De Hotelschool investeert in mij als docent en als mens, hiermee doe ik iets terug.’ Hoewel Ankie op het moment van dit interview haar verdediging nog niet heeft gehad, is ze parallel al volop aan de slag met de bevindingen. Ze noemt de kruisbestuiving in haar werk, momenteel verdeeld in drie dagen aan de HMSM en twee bij het Lectoraat International Relationship Management. Ze omschrijft het als de ideale baan en vertrouwt erop dat het wel weer een deur ergens zal openen. ‘Ik heb geen concreet plan. Er gebeurt altijd wel iets waardoor je een andere kant opgaat. Dat voorkomt dat je in iets of aan iets blijft hangen.’ En dan voegt ze nog toe dat de eerste afspraken met middelbare scholen reeds zijn gemaakt. Want ook daar lijkt er volop interesse voor de ontwikkeling van een global mindset. De interesse van de middelbare scholen sluit aan bij haar streven. ‘Ik zou willen dat de hele wereld intercultureel competent wordt. Dan zouden er minder conflicten zijn. Als je narrow minded bent, werkt dit negatief door in de dienstverlening. Ik wil mensen helpen zich in dit opzicht te verbreden. Nee, ze hoeven niet alles te weten van iedere cultuur en elke achtergrond. Mijn onderzoek laat zien dat openstaan voor en je inleven in de ander goed genoeg is. Dan ontstaat er bovendien als vanzelf bevlogenheid.’ En dan droomt ze toch al verder over de volgende stap. ‘Weet je hoe interessant intercultural co-customer interaction is? Het effect dat het contact met medegasten uit een andere cultuur heeft op hun ervaring. Denk maar eens aan al die ‘Russian-free resorts!’
★ | Fundament pagina 7
★ | Colofon
★ | In the Picture
www.hotelschoolmaastricht.nl
Ankie Hoefnagels Geboren: 1963 te Heerlen Studeerde Engels en Literatuurwetenschappen in Utrecht Begint als docent Engels in Bilthoven Sinds 1991 docent Engels HMSM Switcht in 1998 naar docent communicatie Treedt in 2003 toe tot lectoraat Toerisme en Cultuur Sinds 2009 lectoraat International Relationship Management met in het verlengde promotieonderzoek Vanaf 2010 coördinatie leerlijn Cultural Awareness, les in interculturele communicatie en cross-cultural management en organisatie van halfjaarlijkse Global Mind Conference Publiceerde in 2010 samen met Ton van Egmond het boek ‘Grenzeloos: Interculturele Communicatie in de wereld van toerisme en gastvrijheid’ Mocht in 2014 als co-auteur de JOSM Robert Johnson highly commended award in ontvangst nemen voor een publicatie in the Journal of Service Management
Fundalisten
Nummer 43, december 2014 Fundament is een uitgave van het Alumni Netwerk van de Hotel Management School Maastricht. Afkortingen HMSM: Hotel Management School Maastricht THCB: Teaching Hotel Château Bethlehem Redactie Ankie Hoefnagels Leonne Huveners Karin Kleijnen Nicoline Wisse Smit Redactie-adres Hotel Management School Maastricht Alumni Netwerk Postbus 3900 6202 NX Maastricht T: +31 (0)43 352 8282 F: +31 (0)43 352 8285
[email protected] De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden stukken te herzien voor publicatie. De meningen en ideeën weergegeven in Fundament komen niet noodzakelijkerwijs overeen met die van de redactie. Copyright is in handen van Fundament en van de individuele auteurs. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd zonder goedkeuring van de redactie.
ISSN: 1876-4088
Funda uitreiking 26 September 2014: 120 studenten. Op 26 September hebben 120 studenten hun Funda tijdens een feestelijke bijeenkomst in het MECC in ontvangst genomen.
★ | Fundament pagina 8
★ | Om te weten www.hotelschoolmaastricht.nl
Om te weten door Leonne Huveners
1
2
3
4
Ben je verhuisd, heb je promotie gemaakt, een post-hbo of post-universitaire studie afgerond of ben je voor jezelf begonnen, laat het ons weten. ‘Om te weten’ besteedt aandacht aan wetenswaardigheden van de HMSM en somt veranderingen en ontwikkelingen op betreffende jouw loopbaan. ‘Om te weten’ staat stil bij het wel en wee van alumni. Feiten en cijfers, geef ze aan ons door!
5
HUWELIJK Sjors Jansen [F 2007] en Fauve Kuypers zijn op 9 juni in Frankrijk in het huwelijk getreden.
Wim Kuipers [F 1960] 6
8
8
9
10
11
12
13
14
15
BABIES 1) 17 oktober 2013: Lusie, dochter van Mariëlle Vogels [F 2006] en Geert-Jan Veenstra.
9) 16 juli: Lucy, dochter van Lizeke Schinkel [F 2002] en Rutger Verhulst [F 2001], zusje van Hein.
2) 17 januari: Cecile, dochter van Marjolein Joris [F 2000] en Gerben van der Vuurst [F 2000], zusje van Esmee en Elize.
10) 19 juli: Tygo, zoon van Lianne Ritzen [F 2006] en Paul Grootings [F 2006], broertje van Oscar.
3) 21 februari: Marie, dochter van Kim van Puijenbroek [F 2004] en Sander Spinder [F 2004].
11) 19 augustus: Pieter, zoon van Micha Deuss [F 2003] en Aart Niemans [F 2004], broertje van Anna.
4) 9 april: Jelte, zoon van Conchita van Ruiten [F 2000] en Reimer Hettema, broertje van Annemijn. 5) 9 mei: Quinn, zoon Stephanie Verwijmeren [F 2000] en Kasper van Beem. 6) 4 juni: Madelief, dochter van Claudia Baarslag [F 1999] en Friso Paulussen, zusje van Fleur. 7) 13 juni: Hidde, zoon van Raymond Steenhuis [F 2005] en Silvy Verstegen. 8) 26 juni: Teun en Duuk, zonen van Cécile Grosjean [F 2002] en Kjeld Ouwerkerk, broertjes van Saar.
12) 5 september: Josephine, dochter van Martijn Aarts [F 1999] en Jeanine Aarts-Draijer, zusje van Simon. 13) 16 september: Ferdinand, zoon van Fabienne van Dijck [F 2004] en Paul van Ham [F 2004]. 14) 18 september: Benjamin, zoon van Marieke Honig [F 2001] en Ido Gonen [F 2001], broertje van Sara en Hanna. 15) 21 september: Bas, zoon van Barbara Bierens de Haan [F 2004] en Ivo Kruse Koster.
de eerste Nederlander met een eigen plein in Spanje
Al ruim 48 jaar zet Wim zich belangeloos in voor behoud van cultuur en geschiedenis van de Spaanse provincies Málaga en Almería. Deze verdienste is onlangs in de gemeente El Ejido beloond met een plein, de ‘Plaza Wim Kuipers’. Het plein van 10.000 m² kijkt uit over een ongerepte kuststrook en grenst aan een kasteel. De plaquette werd onlangs door burgemeester Góngora onthuld. Met de Funda en het diploma van de hotelschool Lausanne op zak doorliep Wim een glansrijke carrière. Zo was hij een van de oprichters van het Rulotel [mobiele restaurantservice op filmlocaties], eigenaar restaurant Florida en leider reisbureau Eurotours in Torremolinos en eigenaar makelaarskantoor WIMA. Tegenwoordig richt Wim zich vooral op maatschappelijke integratie. Wim, van harte proficiat!
Esther Boon [F 2001] en Sake Vosmer [F 1999] zijn op 21 juni in het huwelijk getreden. Marieke Honig [F 2001] en Ido Gonen [F 2001] zijn op 21 juni in het huwelijk getreden. Shirley Schijvens [F 1998] en Jaap Rijnsdorp zijn op 21 juni in Frankrijk in het huwelijk getreden.
Marjolein Joris [F 2000] en Gerben van der Vuurst [F 2000] zijn op 27 juni in het huwelijk getreden. Lonneke de Jong [F 2006] en Pim Pelser [F 2005] zijn op 7 september in het huwelijk getreden. Melissa Kroon [F 2007] en Johan de Pagter [F 2007] zijn op 18 september in het huwelijk getreden.
★ | Fundament pagina 6
